„ ἐπῆλθεν ἀμβροσία νύξ „ . τὸ γὰρ τηνικαῦτα ἔμβρωμα δόρπος λέγεται . . . . . α . ὀλοώτατος | ||
κοινῆς πρόγευμα , ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ δεῖ πονεῖν , δόρπος δὲ παρὰ τὸ δόρυ παύειν , κυρίως ἐπὶ τοῦ |
, ὅ ἐστι : κἂν τὸ μὴ ἀπὸ τοῦ νῦν θρηνεῖσθαι κερδανεῖς : ἄλλως : κερδανεῖς , φησὶ , τὸ | ||
ὡς οὐ πάτριον ὂν τῇ Ῥόδῳ καὶ ὑμῖν Ῥοδίοις οὖσι θρηνεῖσθαι μᾶλλον ἢ ζηλοῦσθαι : καὶ τῶν περιιόντων τούτων πρέσβεων |
βάξω , ἀφαιρέσει τοῦ ω βάξ , ὡς ἄλκω ἄλξω ἄλξ , καὶ ἐν διπλασιασμῷ βάβαξ . πολλὰ δὲ παρὰ | ||
, χρίπτω χρίμπτω , πίπλημι πίμπλημι . . . . ἄλξ : ἡ δύναμις : ἀπὸ τῶν εἰς κη θηλυκῶν |
χαριέστατος δ ' ἂν οὗτος γένοιτο εἰ κατὰ συμπλοκὴν ἀντεξεταστικῶς προέλθοι , ὅτι θαυμάσιος μὲν ὁ νεανίας , θαυμασία δὲ | ||
παρεληλυθέναι καὶ ὑπερβεβληκέναι τὸ τέλος τοῦ τῶν Ἀθηναίων διατειχίσματος εἰ προέλθοι : τοῦ τῶν Συρακουσίων ὑποτειχίσματος μὴ παραλλάξαντος τῇ οἰκοδομήσει |
τὸν παραλογισμὸν πεποίηκεν , ὥσπερ ἂν εἰ καὶ λεγόντων ἡμῶν ὄτι ὁ δεῖνα τεθνεὼς [ τεθνηὼς ] ἄνθρωπός ἐστιν , | ||
ἴσου τοῦ χυλοῦ πιών , ἀμέθυστος ἔσται ὡς μὴ γινώσκων ὄτι πίνει . ἐὰν δὲ καὶ τὸν λίθον τὸν ἐν |
Ἀναλυτικῶν θεωρίας : οὔτε γὰρ βραχὺς οὔτε ὑπὸ τῶν ἀκριβεστέρων ὁμολογούμενος ὁ διακρῖναι αὐτὰς πειρώμενος λόγος , ἅτε ὁρμώμενος ἐξ | ||
ἀπρεπὴς ᾖ τῷ παρόντι ἀγῶνι ἢ ὑπεναντίος τοῖς ἐγκλήμασιν ἢ ὁμολογούμενος τῇ κατηγορίᾳ . ἀπρεπὴς μὲν οὖν γένοιτ ' ἄν |
ταύτῃ βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ | ||
δὲ οὐκ ἂν καθέλοι ποτέ . ὅτι δὲ κρεῶν ἀνθρωπείων ἐμπιπλάμενον τόδε τὸ ζῷον ὑπερήδεται , κατηγορεῖ καὶ τὸ ὄνομα |
τῶν ἀντιθετικῶν κινουμένῃ , ἔστι δὲ ὅτε καὶ στοχαστικῇ καὶ ὁρικῇ καὶ ἀντιληπτικῇ : πολ - λάκις δὲ καὶ μέχρι | ||
καὶ οὐδὲν παρὰ ταῦτα : διὰ τί δὲ ἐν τῇ ὁρικῇ στάσει εἰπὼν ὅτι , ἐὰν τὸ λεῖπον προστεθῇ καὶ |
ἔργον τοῦ Ὀδυσσέως λαμπρόν : τοῖσι δ ' ἄφαρ πόλεμος γλυκίων γένετ ' ἠὲ νέεσθαι ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι φίλην ἐς | ||
αὐδήεσσα μὲν τὸ πρῶτον καὶ λίγεια , καὶ τὸ ” γλυκίων μέλιτος ἀπὸ τῆς γλώττης “ περὶ αὐτῆς μᾶλλον ἢ |
' οὐδὲν ἧττον κατὰ φύσιν ἕξομεν . σὺ δ ' ἀταλαίπωρος εἶ καὶ δυσάρεστος κἂν μὲν μόνος ᾖς , ἐρημίαν | ||
Πιτανάτης λόχος : λέγεται δὲ ἀπὸ Πιτάνης , κώμης Λακωνικῆς ἀταλαίπωρος : ἀνεξέταστος τὰ ἑτοῖμα : τὰ εὐχερῆ καὶ ἀναπόδεικτα |
ἃ δὴ καὶ πλάσματα καλοῦσιν , ἁδροῦ , μέσου καὶ ἰσχνοῦ , καὶ ἁδροῦ μὲν ὄντος , ὃ καὶ τῇ | ||
τουτέστι : φθονηθησόμενος μὲν , δυνάμενος δὲ διαδῦναι παντὸς τοῦ ἰσχνοῦ . ἐὰν γάρ τις ἀκριβῶς ἐξετάζῃ , ὁ ἔρως |
ἀνηνέχθη τι δι ' ἐμέτου ἢ διὰ βηχὸς , καὶ ἐκενώθη διὰ τοῦ στόματος : πάντως ὑφιζάνει τι περὶ τὴν | ||
δὲ ἐπ ' οὐδενὶ ἔργῳ λαμπρῷ ἥ τε τῶν λίθων ἐκενώθη τοῖς βαρβάροις παρασκευὴ , καὶ ὅσα ἐκ χειρὸς ἢ |
τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , ὥς φησι Ποσειδώνιος | ||
τῆς Παρθένου αἱ ἐν τῷ χορῷ ἀκόλουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακοῦς ποιὸς διὰ κρίμνων γινόμενος , ὡς Ἰατροκλῆς ἐν τῷ περὶ |
ἐπισημοτάτοις ὅπλοις ἀπό τινων ζῴων οὐκ ἀνοικείων τῇ περὶ αὐτοὺς εὐτολμίᾳ : τὸν μὲν γὰρ Ἄνουβιν περιθέσθαι κυνῆν , τὸν | ||
υἱωνὸς δὲ τοῦ βασιλέως Ἀγαθοκλέους , ἀνδρείᾳ δὲ καὶ ψυχῆς εὐτολμίᾳ πολὺ τοῦ κατὰ λόγον ὑπεραίρων . . . . |
σφοδρότητι διαπλέξαι τὸν λόγον : τολμηρῶς γὰρ τηνικαῦτα πάσῃ κέχρηται καταφορᾷ κατὰ μειζόνων τε καὶ ἐλαττόνων προσώπων ἅπαντας τοὺς ἐπιτηδείους | ||
καὶ οἷον κοίμημα . οἱ οὖν μετά τινος νωθρείας ἐν καταφορᾷ ὄντες κωματώδεις καλοῦνται . κλαγγώδη : Δημήτριος μὲν ὁ |
, ἐπὶ τὸ μελάντερον τρέπεται χρῶμα , ποτὲ μὲν ἰῶδεϲ ἴϲχουϲα τοῦτο , ποτὲ δὲ κυανοῦν , ἐνίοτε δὲ τὸ | ||
τε καὶ δύϲλυτόϲ ἐϲτι κεφαλαλγία , ἐπὶ μικραῖϲ προφάϲεϲι μεγίϲτουϲ ἴϲχουϲα παροξυϲμούϲ , ὥϲτε μήτε ψόφων ἀνέχεϲθαι μήτε φωνῆϲ ϲφοδροτέραϲ |
Κλέωνα τοῖς δεδεμένοις δοῦναι σωτηρίας ἀφορμήν . ΓΘ ἄλλως : ἐπέμεινε τῇ μεταφορᾷ τῇ ἀπὸ τῶν χαλκέων : ἀντὶ τοῦ | ||
ἄπνοον ] ὑψόθι σῶμα οὐ πέσεν , [ ἀλλ ' ἐπέμεινε ] ? ? ? , καὶ οὐ μεθέηκε ? |
διαλεγόμενον ἑτέρων καθάπτεσθαι , τὸ ἀσφαλὲς τοῦ μὴ προσκρούειν τῇ ὑπαλλαγῇ τοῦ προσώπου ἐνδιοικούμενον . καὶ τοῦτο Ὅμηρος ἔδειξεν ἐν | ||
τὸ φύσει ἐνεργητικὸν ἢ τὸ φύσει παθητικὸν εὕροι ἂν ἐν ὑπαλλαγῇ τῶν διαθέσεων , λέγω τὸ ἐποίησα ἀντὶ τοῦ ἐποιήθην |
τὴν Δ , καὶ ἡ Α μὲν τῆς Β μεῖζον δυνάσθω τῷ ἀπὸ τῆς Ε , ἡ δὲ Γ τῆς | ||
, δύναται χωρίον περιεχόμενον ὑπὸ ῥητῶν δυνάμει μόνον συμμέτρων . δυνάσθω τὸ ΗΖ . δύναται δὲ καὶ τὸ ΒΔ : |
τοὺς πόδας , τοῦτ ' εἶπε : τοῖς ὅλοις μὲν ἔρρωμαι , ξένε , καὶ τῶν κολάκων πολὺ μᾶλλον ἐπὶ | ||
ἐξαπίνης περὶ τοὺς πόδας πάθος , ἔφη τοῖς μὲν ὅλοις ἔρρωμαι , ξένε , καὶ τῶν κολάκων ἐπὶ δεῖπνον πολὺ |
Ξενοκράτης δὲ καίπερ αὐστηρὸς ὢν τὸν τρόπον ὅμως ὑπὸ δυσωπίας ἐκάμφθη , καὶ συνέστησε Πολυσπέρχοντι δι ' ἐπιστολῆς ἄνθρωπον οὐ | ||
ἴδιον ἔστιν εὑρεῖν ἐπὶ τοῦ ἱδροῦν . ἰδνώθη εἰς τοὐπίσω ἐκάμφθη , οἱονεὶ τὸ ἰνίον ἐδονώθη . ἱδρῶ , κατ |
, καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ υ γίνεται γουνός , δόρυ δόρυος καὶ ὁμοίως δουρός : τὸ γόνυ καὶ τὸ δόρυ | ||
, καὶ οὕτως οὐδὲν ἀντίκειται : εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ δόρυος δουρός καὶ ἀπὸ τοῦ γόνυος γουνός καθ ' ὑπέρθεσιν |
πρόδομος μελάθρων κοινὸν τύχη , γνώμη δὲ τῶν κεκτημένων ὁ χρήσιμ ' εἰδώς , οὐχ ὁ πόλλ ' εἰδὼς σοφός | ||
! ! ! ! ! ! ! ] ν τὰ χρήσιμ ' ἔργα τοῦ τρος [ ! ! ! ! |
Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ | ||
Κλωθώ , καλύψω Καλυψώ : καὶ εἰς ων : τέρπω τερπών , χέω χεών καὶ χιών . οὕτως οὖν καὶ |
τῶν ῥητόρων λόγος ἐν περιόδοις κείμενος καὶ ἐνθυμήμασιν ἧττόν ἐστι σαφής : οὐκ ἄρα πειστικὸς ὁ ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς ἐστι | ||
τὰς ἄλλας καταλήξεις : βαρύτονα διὰ τὰ ὀξύτονα , οἷον σαφής , καὶ περισπώμενα , οἷον Θαλῆς : ἰαμβικά διὰ |
θεράπον , γέρων γέροντος ὦ γέρον , λέων λέοντος ὦ λέον . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , ὅτι διὰ τοῦτο ἀποβάλλεται | ||
τὸν λέοντα . ὦ Θέων , ὦ σῶφρον , ὦ λέον . Δυϊκά . Τὼ Θέωνε , τὼ σώφρονε , |
ἀμύζειν ] ἕλκειν , σπαράττειν . . συμμαθόντι ] τῷ εἰθισμένῳ καὶ μαθόντι πίνειν αὐτό . . ὥσπερ βοῦν ] | ||
τῇ κοιλίῃ παρέχει παρὰ τὸ ἔθος βρωθεῖσα τῷ μὴ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ , ἢ ὁκοῖον ἄρτος βάρος καὶ τάσιν κοιλίης τῷ |
τετριμμένου : ὁκόταν δὲ παρεσκευασμένος ᾖ , τὸ μὲν δαίδιον ὑφελεῖν , τὸ δὲ μολύβδιον ἐνθεῖναι . Ἢν δὲ τὸ | ||
τὴν μάχην εὐφήμως : ἐρεῖ δὲ ταύτην ἐν τῇ πεντηκονταετηρίδι ὑφελεῖν μᾶλλον : ὑπακουστέον ἄξιον , ὑφελεῖν μᾶλλον ἄξιον ἡ |
ἐστι διδάσκαλος : ἢ πολλοῖς προσέσχον ἄλλοις , ὡς ἐν συντομίᾳ , ὥστε ταχέως αὐτὰ ἐξειπεῖν . κτεῖνε μὲν γλαυκῶπα | ||
ἀπαθῶς ἀναγκάζεται αὐτῷ ἐξαπλῶσαι , φοβούμενος , μή τι τῇ συντομίᾳ λαθήσεται . τάχα δὲ καὶ κατὰ τὸ ἀληθὲς οὐδὲ |
ὅ τε καιρός , ὃν τὰ πράγματά μοι δίδωσι , βραχύς , ἐν ᾧ λέγειν μὲν ὀλίγα δεῖ , πράττειν | ||
ἐπῳδὰς ἐκ φιλοσοφίας ἐπίσταται . εἰ δ ' οὖν καὶ βραχύς σοι λόγος ἡμῶν , ἀλλὰ μὴ τά γε Κέλσου |
τὸ προστακτικὸν φθίσο φθίσθω καὶ ἀποφθίσθω . . . . ἀποσφήλειε : μέγα δέ σφεας ἀποσφήλειε πόνοιο , οἱονεὶ σφαλῆναι | ||
τὸ ἔλπετο . . . Ἀποσφήλειε : μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο , οἱονεὶ ἀποσφαλῆναι καὶ ἀποτυχεῖν ποιήσειε τοῦ ἔργου |
εὔγνωμον οὔτε ἀσφαλές : ἐνίοτε γὰρ οἱ δοκοῦντες ὑπερέχειν ἐν ῥοπῇ καιροῦ τῶν πρότερον ὑποπεπτωκότων ἀσθενέστεροι γίνονται . μαρτυρεῖ δ | ||
αὐτοῖς ἦλθε συμφορὰ πάθους , ὡς τοῖσδε καὶ δὶς ἀντισηκῶσαι ῥοπῇ . καὶ τίς γένοιτ ' ἂν τῆσδ ' ἔτ |
γένος αὐθάδει ῥώμῃ , τὴν τῶν ὀκτὼ καὶ εἴκοσι γερόντων ἰσόψηφον εἰς τὰ μέγιστα τῇ τῶν βασιλέων ποιήσασα δυνάμει . | ||
λέγειν . Κήλη ζημίας ἐστὶ σημαντικὴ τοῦτο μὲν διὰ τὸ ἰσόψηφον τοῦτο δὲ ὅτι καὶ πάντα ὅσα ἐπιφύεται τῷ σώματι |
ὁ σοφὸς ὑπὸ τῆς τύχης ἀήττητός ἐστι καὶ ἀδούλωτος καὶ ἀκέραιος καὶ ἀπαθής , πᾶσαν ἐπεχείρησεν ἔργῳ ἐλέγξαι τὴν τούτου | ||
οὔτ ' ἐλάττονα ἔστι ποιῆσαι τῆς οὔσης , ἀλλ ' ἀκέραιος τῇ γνώσει μένει , οἱ δὲ λόγοι τοὐναντίον οὗ |
, αὐτός τε προταθεὶς πέσῃ ὕπτιος , ἠέ τις ἄλλος πέφνῃ μιν νεπόδων πυμάτης ἔμφορτον ἐδωδῆς . σῆμα δέ τοι | ||
, γλαυκιόων δ ' ἰθὺς φέρεται μένει , ἤν τινα πέφνῃ ἀνδρῶν , ἢ αὐτὸς φθίεται πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ : |
, ἣ ἐκ τοῦ πολλοὺς σφάλλειν τὸ ἐναντίον ὄνομα ἀφροσύνη μετωνόμασται . τὰ μὲν οὖν προγεγενημένα τί δεῖ μακρότερον ἢ | ||
ἀνῄρηται , τῶν δ ' ἴχνη λείπεται , τὰ δὲ μετωνόμασται , καθάπερ αἱ Αὐγειαὶ Αἰγαιαί : [ αἱ ] |
μὲν ἔην μέσση , λαμπρὰ δ ' ἐπέτελλε σελήνη . μεσονύκτιος δὲ μόνον τῇ ὀγδόῃ φθίνοντος ἀνατέλλει , ἐν ἄλλῃ | ||
μὲν ἔην μέσση , λαμπρὰ δ ' ἐπέτελλε σελήνη : μεσονύκτιος δὲ μόνον τῆι ὀγδόηι φθίνοντος ἀνατέλλει , ἐν ἄλληι |
. Ὣς ἔφατ ' , ὀξὺ δ ' ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας : πρῶτος δ ' ἀντίος ἦλθε θέων ἀνὰ | ||
ἔλεγον . ἄλλην μὲν γὰρ εὐεργεσίαν τις εὐεργετηθείς , οἷον ταχὺς γενόμενος διὰ παιδοτρίβην , ἴσως ἂν ἀποστερήσειε τὴν χάριν |
τῶν ἐπιγινομένων εἵνεκεν ἀνθρώπων , ἐπεὶ καὶ Αἰγινητέων ἐστὶ αὐτόθι καλεόμενος τάφος , τὸν ἐγὼ ἀκούω καὶ δέκα ἔτεσι ὕστερον | ||
ὃ καταφεύγουσι οἱ Πεισιστρατίδαι ] . Ἐπείτε δέ σφι Ἱππίης καλεόμενος ἧκε , μεταπεμψάμενοι καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων ἀγγέλους ἔλεγόν |
τῆς μὲν τοῦ σώματος ῥώμης , ὅτι ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναβαίνω , τῆς δ ' ἐν τῇ τέχνῃ εὐπορίας , | ||
ἡμέρας δὲ γενομένης , ἔτυχε γάρ μοι παρὼν ἵππος , ἀναβαίνω τε εὐθὺς καὶ ὃν οὐδ ' ἂν εἷς ᾠήθη |
δεμετεχων ? ? ! ! ? ? ? ἀφίκετο καὶ τοῦν ? ! ! με ? ! ! ! ! | ||
πυκνός , τῆς πυκνὸς τὰς ἡνίας , ‚ τοῦ λίθου τοῦν τῇ πυκνί ‚ . καὶ πύκνα ” . κέκληται |
διὸ ἀναγκάζομαι εἰπεῖν τὸν σκοπὸν , τὸ βαλλόμενον ἅμα καὶ βάλλοντι . τοξεύει τοίνυν ἡ φύσις τῶν ἀνθρώπων εἰς τὴν | ||
πατρικοῖσι νόμοις τὸ κεινεου ὀξυβάφοις βάλλειν μὲν τῶ πόντω δὲ βάλλοντι νέμω πλεῖστα τύχης τὸ δ ' ἆθλον . Ἀριστοφάνης |
εἰς θηλυκόν . ἀπὸ γὰρ τοῦ δέμας μεταπλάσας εἶπεν ἡ δομή . * παλεύσῃ ἀπατήσῃ τοὺς δυσμενεῖς ἤτοι τοὺς Τρῶας | ||
τρόπος τροπή , νόμος νομή , γόνος γονή , δόμος δομή , στρόφος στροφή , πόθος ποθήπερὶ τούτου οὖν ἐν |
' ὧν γίγνεται μόνης καθαρότητός εἰσιν : κοινωνεῖ γὰρ τῇ εὐκρινείᾳ λέξει κώλοις συνθήκῃ ἀναπαύσει . [ , ] κατὰ | ||
τῶν ἐρευγμῶν ἀνοσμίᾳ καὶ ἐκλείψει καὶ τῇ λαπαρότητι καὶ τῇ εὐκρινείᾳ τοῦ ὑποχονδρίου καὶ τῆς κοιλίας , ἔτι δὲ τῷ |
καὶ ] κλίνεται ἰπός : [ ἐκ τούτου ] γίνεται ἰάπτω , ἐξ οὗ ῥηματικὸν ὄνομα ἰάπτους καὶ κατὰ στέρησιν | ||
, ἐκ γὰρ τοῦ ἵπτω τὸ βλάπτω οὐ μόνον τὸ ἰάπτω γίνεται , ἀλλὰ καὶ ἵπτος ἡ παγὶς τῶν μυῶν |
μὲν δοκοῦσαν εἶναι ἐκείνου , τάχα δ ' ἐνδεεστέραν τῇ προσθήκῃ καὶ τῷ οὐχ ἁπλῷ , ἀλλ ' ἤδη ἀφισταμένην | ||
, λέγω δὴ τοῦ ἐτύφθη , ἐκβολῇ τοῦ ε καὶ προσθήκῃ τῆς ναι , ὥσπερ καὶ τὸ τυπῆναι ὁ παθητικὸς |
ἓν τοῦτο σπεύδειν ἐν πάσαις πόλεσιν , ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν , ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί | ||
ἐν ᾗ ὁ χρυσὸς ἀκονώμενος δείκνυται , πότερον καλὸς ἢ κίβδηλός ἐστιν : Ἐν τοῖς ἀγαθοῖς , φησί , κεῖνται |
μαρτυρεῖ ὁ πάντα ταῦτα συγγράψας ποιητής . ἐπὶ γὰρ τῇ δημηγορίᾳ τοῦτο ἐπιτίθησιν , Ὣς νείκεσς ' ὁ γέρων , | ||
τὸν Ὀλύνθιον : ὃ ποιεῖ καὶ Θουκυδίδης ἐν τῇ Κορινθίων δημηγορίᾳ . ἐν οἷς γὰρ ἐπιτιμᾷ , ἐν τούτοις ἐπαινεῖ |
Ἀθηναίοις ἐκ τοῦ Πόντου σῖτος , ὧδε ἤκμασεν : ” κέκλεισται τὸ στόμα τοῦ Πόντου νόμῳ καὶ τὰς Ἀθηναίων τροφὰς | ||
δ ' ἔμφυτον θερμὸν , τὸ ἐν τῇ καρδίᾳ , κέκλεισται μὲν ὑπὸ τῶν τεσσάρων χυμῶν , συνίσταται δὲ ἐν |
καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν φύσεως μὲν δυνάμει , μελέτης δὲ βραχύτητι κράτιστος δὴ οὗτος αὐτοσχεδιάζειν τὰ δέοντα ἐγένετο . νοσήσας | ||
οὐχ ὁμοίως ἰσχυροί : καὶ ἐκ τῶν προσείλων ἅμα τῇ βραχύτητι πυκνότεροί τε ἐκείνων καὶ ἰσχυρότεροι γίνονται . Χαίρει δὲ |
, ἔχει δὲ ἐποίκια καὶ νῦν , διέστηκε δὲ τοῦ Χαλκηδονίου Νυμφαίου σταδίους πέντε . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐν τῷ πρώτῳ | ||
Γαλάτης τἆλλα ὢν ἀνὴρ ἀγαθὸς ὑπὸ τοῦ κόλακος Σωστράτου τοῦ Χαλκηδονίου διεστρέφετο . Λικιννίου δὲ Κράσσου τοῦ ἐπὶ Πάρθους στρατεύσαντος |
' ἀξίαν ἑκάστῳ τὸ ἐπιτίμιον ὑπάρξαι , πραγματικὸς δὲ καὶ πολύπειρος ἐκ τοῦ πᾶν ἔγκλημα καὶ πρᾶγμα δημόσιόν τε καὶ | ||
κρατύνει γνώμαις ὀρθοτάταισι συνών , ἀδιάστροφος αἰεί , ὠγύγιος , πολύπειρος , ἀβλάπτως πᾶσι συνοικῶν τοῖς νομίμοις , ἀνόμοις δὲ |
συνεσπειραμένην τὴν τὸν τοῦ παντὸς ἔχουσαν λόγον δύναμιν ἐκέκτητο , διακριθεὶς δὲ καὶ τοῦ σκότους προελθὼν τὴν οἰκείαν τῶν σπερμάτων | ||
καὶ ἀδιάκριτον μόνον , ᾗ δὲ διέστη αὐτοῦ ὁ νοῦς διακριθεὶς ἀπ ' αὐτοῦ καὶ ἐγένετο οὐ μόνον ἀδιάκριτον , |
εἰς ω μέγα σῶς γίνεται , καὶ σῶος ἔπειτα , διαλύσει τοῦ ω μεγάλου εἰς ω μέγα καὶ μικρόν . | ||
τὸ κακὸν καὶ ἐπὶ τὸ κρεῖσσον μετὰ μόχθων καὶ θορύβων διαλύσει . Ἥλιος ἑαυτῷ ἐπιμερίζων ἐπὶ ἡμερινῆς γενέσεως ἐπὶ τοῦ |
καὶ δι ' ἐκεῖνον αὐτῶ . σκοπέοντι δ ' ἀρχᾶθεν ἀλάθεια λόγος : κοινωνία τοι γὰρ πράτα τε πάντων καὶ | ||
. ταῦτα δὲ σύμφωνα ποιεῖ ἁ θεωρουμένα δι ' αὐτῶν ἀλάθεια . διωρισμένων δὲ τούτων τὰ μετὰ ταῦτα δεῖ νοῆσαι |
νέκρωσιν . ἀλλὰ καὶ τὸ λευκὸν οὖρον καὶ παχὺ δίκην τρυγίας κακόν ἐστιν , ἐπειδὴ ἐνδείκνυται μεγίστην ἀπεψίαν τῶν ὑλῶν | ||
χυμὸς τῷ ἕλκει , τὰ περιττώματα δὲ μετ ' οἴνου τρυγίας φυρασθέντα ἢ ὄξους καὶ ἐπιπλασθέντα . Ἵνα δὴ πάσης |
. . ἄρκτος : τὸ ζῷον : εἴρηται παρὰ τὸ ἀρκῶ ἄρκος , καὶ πλεονασμῷ τοῦ τ ἄρκτος , τὸ | ||
. . Ἄρκτος : τὸ ζῷον : εἴρηται παρὰ τὸ ἀρκῶ , ὅπερ καὶ ἐπαρκῶ λέγεται , ἄρκος , καὶ |
ἰϲημερίαϲ μετοπωρινῆϲ , ἥτιϲ γίνεται περὶ τὴν κδʹ τοῦ ϲεπτεμβρίου μηνόϲ , καὶ λαμβάνειν ἐφεξῆϲ ἐπὶ ἡμέραϲ ν καὶ διιϲτᾶν | ||
πάλιν ἔα τρεῖϲ ἡμέραϲ , καὶ τοῦτο ποίει τρὶϲ τοῦ μηνόϲ . Ἄλλο . κώνιον λεάναϲ ἐπιτίθει ἐπὶ ἡμέραϲ θ |
Κύρου παιδείᾳ τὸν Κῦρον αὐτὸν ποιεῖν μετὰ τῶν ἑταίρων ἔγραψεν ἀσκούμενον τὰ πολεμικά . ἐκεῖθεν οὖν εἴληπται τὸ γυμνάζεσθαι καὶ | ||
κρυπτόμενοι τἀληθές ; οὐκοῦν ἤν τινα καὶ τῶν ἀθλητῶν ἴδῃ ἀσκούμενον πρὸ τοῦ ἀγῶνος λακτίζοντα εἰς τὸν ἀέρα ἢ πὺξ |
. οὐκ ἐπὶ τῆς τοῦ σώματος κινήσεως παρείληφε τὸ “ βραδύς ” , ἀλλ ' ἐπὶ τῆς διανοίας . νῦν | ||
μὲν τοῖς λόγοις ἐστὶν ὀξύς , ἐν δὲ τοῖς ἔργοις βραδύς . ὁ δὲ Φαρνάβαζος ἀπεκρίθη , διότι τῶν μὲν |
. Ἐν δὲ τῇσιν ἡλικίῃσι τοιάδε ξυμβαίνει : τοῖσι μὲν σμικροῖσι καὶ νεογνοῖσι παιδίοισιν , ἄφθαι , ἔμετοι , βῆχες | ||
βροτῶν ἡδὺς συνοικεῖν καί τιν ' εἰληχὼς χάριν οὐδεὶς ἐπὶ σμικροῖσι λυπεῖται σοφός γέρων γὰρ ὀργῇ πᾶς ὑπηρετεῖν κακός τοῦ |
τὸ μὴ βούλεσθαι προσκυνεῖν αὐτὸν καθείρξας ὥσπερ ἄρκτον ἢ πάρδαλιν περιέφερε . πάνυ γοῦν ἐπείθετο τοῖς τοῦ διδασκάλου δόγμασιν τὴν | ||
Κιτιεὺς προστεθῆναι . Ποιήσας δέ ποτε κοῖλον ἐπίθημα τῇ ληκύθῳ περιέφερε νόμισμα , λύσιν ἑτοίμην τῶν ἀναγκαίων ἵν ' ἔχοι |
τὸν σίδηρον εὐχερῶς ἕλκων , καὶ τὴν χρόαν κυανίζων : πυκνὸς δὲ καὶ οὐκ ἄγαν βαρύς : εὐεργεῖ δὲ εἰς | ||
, καὶ ἀντὶ ἀραιοῦ τε καὶ μαλθακοῦ σκληρός τε καὶ πυκνὸς ἐγένετο , καὶ οὔτ ' ἐκπέσσει οὔτ ' ἀφίησι |
ὅμοιον τρόπον τῷ δαφνίνῳ ϲκευάζεται ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ϲχίνου διττῶϲ , καθ ' αὑτόν τε καὶ ϲὺν ἐλαίαιϲ οὐ | ||
ἄν τιϲ ἄριϲτα τὰϲ νόϲουϲ ἐξιῷτο . λέγεται δὲ ὑγεία διττῶϲ : ἡ μὲν ἀκριβήϲ τε καὶ ἀρίϲτη καὶ τελεία |
ἤδη τὸ μετὰ νοῦ καὶ τὸ συμμέτρως ἐμόν . παρὰ τακτικῆς , ἕκαστα ποῦ τεθήσεται : ἀριθμῷ τὸ πλῆθος εἰδέναι | ||
τὸ συμμέτρως ἐμόν : ἔπειτα δεικνύει ὁ μάγειρος ὅτι καὶ τακτικῆς ἐστι τὸ εἰδέναι ἕκαστα ποῦ τεθήσεται , τὸ ἀριθμεῖν |
δὲ καὶ ἐνιαυτῷ πολλάκις . ψόφος ἐστὶ πάντα ταῦτα καὶ κόμπος κενῶν ὀνομάτων . Τῇ κεφαλῇ κινδυνεύω ἐπὶ Καίσαρος . | ||
γένοιτο , οὔτ ' αὐτοσχέδια ποιήματα , ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κόμπος οὐδὲ ψυχῆς ἀλαζονεία . καλῶς οὖν ἐν τῷ πῆ |
πένησιν , ἡ τυραννὶς ὡς λάθρᾳ γ ' ἐλάμβαν ' ὑπιοῦσά με , εἰ σύ γ ' , ὦ πόνῳ | ||
κατὰ τοῦ δήμου ἐστὶ καὶ καθ ' ἡμῶν ; Γ ὑπιοῦσά με ] ὑπεισερχομένη Γ ἡ τυραννίς . Γ πρὸς |
ἐπὶ τῶν ἵππων τὸ φριμάσσεσθαι : νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ σκίρτα , ἵστασο ἐν ἡδονῇ . καχαξῶ : ἀντὶ τοῦ | ||
αὐτοὺς ἐναντίοις . χρῶ τῇ φύσει ] κέχρησο σπατάλῃ . σκίρτα ] σπατάλα . νόμιζε μηδὲν αἰσχρόν ] τὸ αἰσχρὸν |
' ἔπη δόλιος Ὀδυσσεὺς εἷλε , δέσμιόν τ ' ἄγων ἔδειξ ' Ἀχαιοῖς ἐς μέσον , θήραν καλήν : ὃς | ||
βίωι εὖ μοι κέχρηται καὶ προσηκόντως πάνυ τὸ δαιμόνιονἐνταῦθ ' ἔδειξ ' ἄνθρωπος ὤν . “ ὦ τρισκακόδαιμον , μεγάλα |
εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει τὸ θερμόν , καταψύχεται , καὶ διὰ ψύξιν καταπίπτει τὰ βλέφαρα : τὸ | ||
ζωτικὸν πνεῦμα , τούτου δὲ ἐκκρινομένου τό τε ὅλον σῶμα καταψύχεται καὶ πάντα τὰ φυσικὰ ἔργα χείρω γίνεται , διὰ |
: τὸ δὲ ὕδωρ εὐθὺς διαπνεῖ καὶ ὥσπερ ἐκπλύνει καὶ διΐστησιν . Ἡ δὲ λεπτότης ὥσπερ εἴπομεν οὐ χρήσιμος , | ||
νοερᾶς . Ὅτι δὲ ἄργυρος ἰοῦ δεκτικὸς , ὃς καὶ διΐστησιν ἔξω τεμνόμενος ὑπὸ τῶν ὑγρῶν τὴν ὑγρότητα καὶ ψυχρότητα |
ευς ὀνόματα , τὸ βασιλεύς , ἀριστεύς , χαλκεύς , βαφεύς , ἱερεύς , Νηλεύς καὶ τὰ ὅμοια , τὰ | ||
, τὸ ῥοιφῶ : ῥοίδια ὑποδήματα γυναικεῖα : ῥοιγεὺς , βαφεύς : Ῥοίτιον πόλις Τροίας : ῥοιβδῳδεῖ μετὰ ῥοιζοῦ σαλεύει |
γένει , ἀλλὰ διὰ τὸ τῆς φωνῆς ἀπηχὲς ἀπὸ τοῦ παφλάζειν καὶ ἀσήμως βοᾶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ . νεώνητον δὲ | ||
δὲ τὸν Κλέωνα διὰ τὸ τῆς φωνῆς ἀπηχὲς ἀπὸ τοῦ παφλάζειν ὠνόμασεν . . . . ἔφην γὰρ ὅτι ξένος |
ἀπώλλυτ ' ἄν , ἃ καλῶς εἰδυῖα στένουσα ἂν οἴκοι καθῆτο . τὸ θαρρῆσαι τοίνυν αὐτῇ παρ ' ἡμῶν γεγένηται | ||
ὅτι στεφάνῳ δάφνης ἔστεπτο ὁ τρίπους , ἐφ ' οὗ καθῆτο ἡ Πυθία χρησμῳδοῦσα . καλεῖται δὲ τὸ μέρος , |
τῶν εὑρημένων . οὐ ταὐτὰ προσάγω πᾶσιν ἀεὶ βρώματα . τεταγμέν ' εὐθύς ἐστι μοι πρὸς τὸν βίον : ἕτερ | ||
: ἥλιος αὐτὸς [ ἔδυ ] , καὶ νὺξ τὰ τεταγμέν ' ἀπέχει : μὴ κοπία ζητεῖν πόθεν ἥλιος ἢ |
ταύτης ἀντίγραφός ἐστι νῦν Ἀθήνησι πρὸς αὐτὴν ἐκείνην ἀκριβεῖ τῇ στάθμῃ μετενηνεγμένη . τὸ ἀρχέτυπον δὲ αὐτὸ Σύλλας ὁ Ῥωμαίων | ||
. κανόνι γὰρ οἶμαι καὶ τόρνῳ χρῆται καὶ διαβήτῃ καὶ στάθμῃ καί τινι προσαγωγίῳ κεκομψευμένῳ . Καὶ πάνυ γε , |
δὲ ἀκουσθῆναι παρά τε πρώτοις ὑμῖν ἐξ ἅπαντος τοῦ βίου γενησομένῳ . πόλεμοι γὰρ πολλοὶ μὲν Ἕλλησιν ἐγένοντο καὶ βαρβάροις | ||
τῷ θυμῷ τὸ πᾶν ἐπιτρέπειν ἄλλως τε μηδὲ πρὸς ἀλλοφύλους γενησομένῳ . τοιγαροῦν τοὺς βαρβάρους ὁ πολὺς ἡμῖν στρατηγὸς πικροτέρῳ |
Ἐπίσωτρον γὰρ τὸ κύκλῳ τοῦ τροχοῦ σίδηρον . Ἠγείρετο δὲ πολὺς ὕμνος , ἤγουν ἐπιθαλάμιος ᾠδή . Ἐν χερσὶ δὲ | ||
γὰρ διαφόρως ὁ χρόνος χροΐζει τὸν λίθον . ὁ γὰρ πολὺς χρόνος , μελανὸν αὐτὸν ποιεῖ . ὁ δὲ ἥσσων |
γεγηρακότων ἵππων . Λάγνου σημεῖα : λευκόχρως , δασὺς τῇ ὑπήνῃ , εὐθείας καὶ παχείας τὰς τρίχας ἔχων , λιπαρὸν | ||
καὶ ἵππων ὀκτὼ * * νέος ἔτι ἐν ἁπαλῇ τῇ ὑπήνῃ , ὁπότε καὶ οἱ ποιηταὶ τὰ δένδρα τὰ νέα |
ἡ τοῦ Γαλατικοῦ : σιελισμοῦ δ ' οὐ πάνυ ἐστὶν ἐμποιητικὴ καὶ ἀμβλέως πως καταστρέφει : δεῖ δὲ λαμβάνειν ξηρόν | ||
μήτε σφόδρα ἐπιπόνως μήτε ἀταλαιπώρως , ἡ γὰρ ἀργία περιττωμάτων ἐμποιητικὴ , ταλαιπωρία δὲ πλείστη διαφθείρει τὰς καθάρσεις καὶ ξηραίνει |
καταῤῥανθεῖσα . Φησὶ δὲ Ἀπουλήϊος , ἐὰν δάφνης ἐν τῇ ἀρούρᾳ κλάδους βάλῃς , μεταβαίνειν εἰς αὐτοὺς τὴν βλάβην τῆς | ||
τύχην ἀπηλλάχθαι : ἔτυχε γὰρ πήγανον ἄγριον κόπτων ἐν τῇ ἀρούρᾳ καὶ σύνδουλος αὐτοῦ σεληνιακὸς ὢν ἔπεσεν . ὁ δὲ |
ἀγαθοῖς . ξένοις . Ἀστῶν δ ' ἀκοά ] τὸ ἀκοὰ πρὸς τὸ βαρύνει σύναπτε , τὸ δὲ θυμὸν πρὸς | ||
μακρὰ ἐκλάβῃ πράγματα καὶ βαιὰ ποιήσῃ αὐτὰ τῷ λόγῳ , ἀκοὰ σοφοῖς ἐστι , τουτέστι σοφοῦ ἀκροατοῦ δεῖται , ἵνα |
σύμβουλος [ ! ! ! ! ! ! ! ! συμβου ] [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
ἐν ᾧ φαίνεται γεγραφώς , τῇ μὲν προτέρᾳ τῶν ἐκκλησιῶν συμβου - λεύειν τὸν βουλόμενον , τῇ δ ' ὑστέρᾳ |
ἄλλως δὲ φύσει τε καὶ λόγῳ ζητοῦντες εὑρήσομεν ὅσον ὁ πεζικὸς πόλεμος τοῦ ἱππικοῦ περίεστιν : φύσει μὲν ὅτι πεζὸς | ||
κατασκοπεῖν τὴν τάξιν καὶ κατασοφίζεσθαι αὐτήν . Χρή , ἐὰν πεζικὸς οὐκ ἔστι στρατός , τοὺς παῖδας τῶν στρατιωτῶν καταλιμπάνειν |
ὅτι ἐλλείπουσι ταῦτα τὸ τ : καὶ τὸ τάλας δὲ τάλανος καὶ μέλας μέλανος ἐλλείπουσι τὸ τ , μέλαντος γὰρ | ||
νυκτός ἄνακτος , ἐνδεῖ δέ , ὡς ἐν τῷ μέλανος τάλανος : τὸ δὲ κάρα λίπα ἄλειφα ἀποκοπὰς παθόντα τὴν |
αὐτὸν ἀριθμὸν ὁμοφωνεῖν τὸ τρίτον τῷ πρώτῳ προσώπῳ , καὶ τροπὴ παρηκολούθησε τοῦ α εἰς ε . Δυϊκά . Τετύφατον | ||
χυμοῖς , ἢ ἐν τοῖς πνεύμασιν : ὁ γὰρ πυρετὸς τροπὴ ἐστὶ τοῦ ἐμφύτου θερμοῦ ἐπὶ τὸ θερμότερον καὶ δριμύτερον |
οὐδ ' ἐγγὺς ὑπολάβοι , ὅστις μὴ παρίησι τοὺς Ἁλωάδας ἀποπληξίᾳ . ἡ δὲ εἰς ἀνθρώπους ἀρετὴ καὶ πρᾳότης καὶ | ||
πάντων πρὸς ἑαυτόν , σὺν δὲ τούτοις καὶ λελυμένος τῇ ἀποπληξίᾳ καὶ πᾶν ὃ ἂν οἰηθῇ λέγων : νοεῖ δ |
παιῶσι τοῖς πρώτοις ἐπάγειν κρητικόν , τούτῳ καὶ ἐπὶ τοῦ πενταμέτρου Θεόπομπος ὁ κωμικὸς ἐχρήσατο ἐν Παισίν , ἀφ ' | ||
γʹ προσοδιακὸν τρίμετρον : κατὰ μονοποδίαν γὰρ μετρεῖται μέχρι τοῦ πενταμέτρου . πεντάμετρος γὰρ γενόμενος τριακοντάσημός ἐστιν ἤτοι τριακοντάχρονος : |
, ὡς ἱκανὸς αὐτὸς εἴη ἡγεῖσθαι τῆς σχολῆς , καὶ προέπιεν Ἀπολλοδώρῳ . καὶ ὃς εἶπεν : ἥδιον ἂν παρὰ | ||
' ἃ δεῖ παθεῖν : δεῖ γὰρ παθεῖν . τούτῳ προέπιεν ὁ βασιλεὺς κώμην τινά . καινόν τι τοῦτο γέγονε |
. ἴδιον δὲ ὕδατος τὸ ῥεῖν . τὸ δὲ γλῶττα ἀείνως πάνυ καινὸν καὶ ἐναργῶς εἴρηται ἐπὶ τῆς δεινῆς εἰπεῖν | ||
νικήσεις λέγων . ἐρεῖς δὲ καὶ τὸ ἀείνως ποταμὸς καὶ ἀείνως κρήνη διὰ τὸ ἐγκεῖσθαι τῇ λέξει τὸ νάειν , |
πέτρας . ἄλλως : ἐπιτιμᾷ ἑαυτῷ ὁ Πίνδαρος ὡς πολλῇ χρησαμένῳ τῇ παρεκβάσει , καὶ τροπικῶς προάγεται τὸν λόγον ὡς | ||
, τὴν μὲν ἔξωθεν παρωσαμένῳ κίνησιν τῇ δ ' οἰκείᾳ χρησαμένῳ , τῶν αὑτοῦ τι λογίσασθαι κατιδόντι φύσει οὐ παρέδωκεν |
' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
τέως μὲν ἐμάχοντο ἅμα πορευόμενοι οἱ Ἕλληνες , ἐπὶ δὲ διαβάσει χαράδρας τρέπονται αὐτούς , καὶ αὐτόν τε τὸν Σμίκρητα | ||
τόδε , πρῶτον ἢ δεύτερον ἐπὶ τῇ τῶν Ἀλπείων ὀρῶν διαβάσει , παρὰ τοῖς ἐπέκεινα Κελτῶν ἐξῇρε τὸν Ἀννίβαν ὡς |
ὡς δεινός ἐστιν , ἀληθεστέρα δεινότης . σοφῷ δὲ ἀνδρὶ ἀπολογουμένῳ , οὐ γὰρ κατηγορήσει γε ὁ σοφός , ἃ | ||
ἀπολογικὸν διὰ τριῶν μεθόδων συνίσταται : ἢ γὰρ ἀποδεικτέον τῷ ἀπολογουμένῳ , ὡς οὐδὲν τῶν κατηγορουμένων ἔπραξεν : ἢ ἐὰν |
αἰῶνος . μόνα δὲ ἁ σφαῖρα ἐδύνατο καὶ ἀρεμέουσα καὶ κινευμένα ἐν τᾷ αὐτᾷ συναρμόσθαι χώρᾳ , ὡς μή ποκα | ||
αἰῶνος . μόνα δὲ ἁ σφαῖρα ἐδύνατο καὶ ἀρεμέουσα καὶ κινευμένα ἐν τᾷ αὐτᾷ συναρμόσθαι χώρᾳ , ὡς μή ποκα |
ἀπεκρίνατο : „ οἶδα , ὡς πολλάκις ἐμοῦ ἕνεκεν ἀργὸς διετέλεσας : καὶ δοκεῖς κατενεγκεῖν με τῆς πέτρας καὶ σεαυτῷ | ||
εἰ ταῦτα πειθοίμην . ἀλλὰ τί οὐκ ἐκεῖνον τὸν λόγον διετέλεσας , ὡς τὰ δοκοῦντα οὐκ ἔστιν χρήματα , χρυσίον |
κόπρῳ ἐπὶ τεϲϲαράκοντα ἡμέραϲ , ξηραντικώτερόν τε καὶ λεπτομερέϲτερον καὶ ἀδηκτότερον χαλκίτεωϲ γίνεται . Ὠιοῦ τὸ μὲν λευκόν τε καὶ | ||
ἐστι καὶ ἑλκοῖ , ὡς καὶ ὁ Γαληνὸς μαρτυρεῖ . ἀδηκτότερον δ ' ἐστὶ τὸ πρότερον τὸ πρὸς ὑποχύσεις . |
τὸν φακὸν σκευάζειν . Σαυρίδιον , οἶνος καὶ λίνου καρπὸς παραμίγνυται λεπτός : καὶ τόδε , ὁ τοῦ λίνου καρπὸς | ||
πολλῷ σουσίνῳ , χρησίμως γὰρ τὸ σούσινον καὶ τοῖς ἄλλοις παραμίγνυται χυλοῖς . γένοιντο δὲ οἱ ῥηθέντες χυλοὶ στατικώτεροι , |
ὁ Ζεὺς ἐγέννησεν αὐτήν , ἐπειδὴ μητιέτης καὶ συνετὸς ὢν οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆς καθ ' αὑτὸν βουλῆς τὴν | ||
τῷ στρατιώτῃ ; ποῦ δ ' ἔχει ἀργύριον οὗτος ; οὐδαμόθεν , εὖ οἶδ ' ἐγώ , ἀλλ ' ἢ |
νῦν ὅτε ἀνὴρ γέγονας καὶ ἀκμάζεις καὶ ὀφείλεις ζῆν , ἀπόλλυσαι κατακριθείς : ἄλλως : νῦν σε , φησὶν , | ||
ὡς ἐπιτρίψεσθαι αὐτίκα καὶ ἰὼ Σικελία καὶ σὺ δὲ ὡς ἀπόλλυσαι καὶ οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται , ὁπότε περὶ Ἀθηνῶν |
δὲ τῇ σκαιᾷ χειρὶ ὁ τῶν Ῥωμαίων ἄπλετος καὶ ἐπιπολὺ ἐκτεταμένος ἰσθμὸς διασύρεται , ἤτοι ἡ Ἰταλία μακρὰ καὶ στενὴ | ||
παρεζευγμένος . ἢ μετήορος . ὅτε ἐπὶ γῆς εἰς μῆκος ἐκτεταμένος . παρφάσθαι : παραλογίσασθαι . ἢ παραμυθήσασθαι . πάσσε |