| τὸ προστακτικὸν φθίσο φθίσθω καὶ ἀποφθίσθω . . . . ἀποσφήλειε : μέγα δέ σφεας ἀποσφήλειε πόνοιο , οἱονεὶ σφαλῆναι | ||
| τὸ ἔλπετο . . . Ἀποσφήλειε : μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο , οἱονεὶ ἀποσφαλῆναι καὶ ἀποτυχεῖν ποιήσειε τοῦ ἔργου |
| . πολλάκι τοι ῥέα μῦθος , ὅ κεν μόλις ἐξανύσειεν ἠνορέη , τόδ ' ἔρεξε κατὰ χρέος , ᾗπερ ἐῴκει | ||
| Κάνθος . τὸν μὲν ἄρ ' αἶσα θεῶν κείνην ὁδὸν ἠνορέη τε ὦρσεν , ἵν ' Ἡρακλῆος ἀπηλεγέως πεπύθοιτο Εἰλατίδην |
| δ ' ἐς Κλυτίοιο φέρον περικαλλέα δῶρα . αὐτὰρ κήρυκα πρόεσαν δόμον εἰς Ὀδυσῆος , ἀγγελίην ἐρέοντα περίφρονι Πηνελοπείῃ , | ||
| οὐκ ἄλλως ἡ Πηνελόπη : κῆρυξ , τίπτε δέ σε πρόεσαν μνηστῆρες ἀγαυοί εἰπέμεναι δμωῇσιν Ὀδυσσῆος θείοιο ἔργων παύσασθαι , |
| βραχίονος ὄβριμον ἔγχος , ἂψ δ ' ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο . τὸν δὲ Πολίτης αὐτοκασίγνητος περὶ μέσσῳ χεῖρε τιτήνας | ||
| πρὸ δυνήσατο χαλκὸν ἐλάσσαι ἂψ δ ' ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρ ' ἀλεείνων πάντοσε παπταίνων μή τις χρόα χαλκῷ |
| παλμοῦ ἁρμόζει . . πῆξε θυμόν πτῆξε . ? . δείδω μὴ δή μοι τελέσῃ ἔπος ὄβριμος Ἕκτωρ , ὥς | ||
| πλεονασμῷ τοῦ δ ἄχερδος , ὡς ὕω ὕδω , δείω δείδω , . , , . , ; , . |
| ' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
| φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
| οὕτως ἄρα τῇ ἐκ φύσεως εὐδοξίᾳ πᾶς τις ἐπαίρεται καὶ μέγα φρονεῖ . δεῖ οὖν , φησί , καὶ τούτους | ||
| ἐν τοῖς Κορίννης καλὰ γέροι ' ἀεισομένα Ταναγρίδεσσι λευκοπέπλοις . μέγα δ ' ἐμὴ γέγαθε πόλις λιγουροκωτίλαις ἐνοπαῖς . ὧδε |
| Μυοῦντα ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ ἀπὸ τῆς Νάξου ἀπελθόν , ἐὸν ἐνθαῦτα , συλλαμβάνειν πειρᾶσθαι τοὺς ἐπὶ τῶν νεῶν ἐπιπλέοντας | ||
| καὶ σιτίων ἐπιθυμέουσι , καὶ τὸ πῦον ἀνάγεται ῥηϊδίως λευκὸν ἐὸν καὶ ἄνοσμον καὶ λεῖον καὶ ὁμόχροον καὶ ἀφλέγμαντον , |
| ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα , εἵλετο δ ' ἄλκιμον ἔγχος , ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ , νηὸς ἀπ ' | ||
| σπουδῆς ἐστιν ἄξια . πρῶτον μὲν γάρ , εἰ ὅτι ἄλκιμον καὶ ἀρρενωπόν ἐστιν ὁ λέων , φασὶ τὸν ἐν |
| ὡς αὐτίκα ὀπτήσομαι , ἐν τῇ ὁδῷ τέλματι βαθεῖ ἐντυχὼν ῥίπτω ἐμαυτὸν τοῦ τέλματος ἐς τὸ ὑγρότατον : εἶτα ἐκύλιον | ||
| φλῶ ἐγένετο , ἀφ ' οὗ παράγωγον φλάζω , ὡς ῥίπτω ῥιπτάζω καὶ ἐνθουσιῶ ἐνθουσιάζω , καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν παφλάζω |
| : ὄρσεο Πηλεΐδη , πάντων ἐκπαγλότατ ' ἀνδρῶν : Πατρόκλῳ ἐπάμυνον , οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ ἕστηκε πρὸ νεῶν : | ||
| παρὰ τῷ ποιητῇ Ξ πρόφρων νῦν Δαναοῖσι , Ποσείδαον , ἐπάμυνον : ταῦτα γὰρ φυλάξαντα τὸ ω ἐν τῇ γενικῇ |
| ' ἂν φῇ τὸ στόμα μαλθακὸν εἶναι καὶ φαρκιδῶδες καὶ εὐρύ : καὶ ἢν ἑλκωθῇ , καὶ ὁλοφλυκτίδες ἔωσιν , | ||
| Ἀρδουήνων καὶ Μαρκομήδων , καὶ τὴν Ἀνθεμουσίαν , χωρίον Περσῶν εὐρύ τε καὶ εὔγαιον : Σελεύκειαν τε καὶ Κτησιφῶντα καὶ |
| πρὸ τοῦ ποταμοῦ ἦν καὶ νὺξ ἐπιγενομένη τὴν ἀκρίβειαν τῆς διώ - ξεως ἀφείλετο τοὺς Μακεδόνας . αὐτῶν δὲ Μακεδόνων | ||
| διώκειν οὕτω τοῖς περὶ Βρυέννιον ἐπιβουλευσάντων , μηδενὸς ὄντος τοῦ διώ - κοντος , μὴ πόρρωθεν φυγεῖν τοὺς περὶ τὸν |
| ῥοπάλῳ δαπέδοιο τινάξας νειόθεν , ἀμφοτέρῃσι περὶ στύπος ἔλλαβε χερσίν ἠνορέῃ πίσυνος , ἐν δὲ πλατὺν ὦμον ἔρεισεν εὖ διαβάς | ||
| ἐνίοτε μὲν ἐπὶ ἐπαίνου ὁ ἀγήνωρ , ὁ ἄγαν τῇ ἠνορέῃ καὶ τῇ ἀνδρείᾳ χρώμενος , νῦν δὲ ἐπὶ ψόγου |
| ματρὸς ἔφυ . Θηβαγενεῖς Δώριον μέλος σεμνότατόν ἐστιν πρόσθα μὲν ἲς ? Ἀχελωΐου τὸν ἀοιδότατον Εὐρωπία κράνα Μέλανός [ ] | ||
| γαστέρι μάργῃ ἀζηχὲς φαγέμεν καὶ πιέμεν : οὐδέ οἱ ἦν ἲς οὐδὲ βίη , εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι |
| Φοβίου καὶ ἅλα ξυνεῶνα θαλείης κρήναις καὶ ποταμοῖς νίψετ ' ἀεικὲς ἔπος . ἡ δ ' ὅταν ἀρνῆται μελεὸν γάμον | ||
| ἀνάξει Εὐρυσθεὺς Σθενέλοιο πάϊς Περσηϊάδαο σὸν γένος : οὔ οἱ ἀεικὲς ἀνασσέμεν Ἀργείοισιν . ὣς φάτο , τὸν δ ' |
| χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος , ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ . τὸν δὲ ἰδὼν ᾤκτιρε | ||
| : δύσβατος καὶ ὑψηλὸς τόπος : ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ . γέγονε παρὰ τὸν λείψω |
| καὶ τὸ Ὁμηρικόν τῷ ῥ ' οἱ ὀψείοντες ἀΰτης καὶ πολέμοιο . οὕτως καὶ γαμήσειεν Ἀττικοί φασιν καὶ ἄλλας φωνὰς | ||
| . βολαί : κατατοξεύσεις . Ἐπιπρέπει : φέρει . Εἴδωλον πολέμοιο : τὸ ὁμοίωμα , ὁ σίδηρος . Ἀφαυρῶν : |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| “ φράσον μοι . ἀπαρτὶ δὴ τοῦ προλαβεῖν ” . συνωνυμεῖ δὲ ἡ λέξις : ἔσθ ' ὅτε καὶ χρονικὸν | ||
| ἄριστον , δόρπον δὲ τὸ ἑσπερινόν . μήποτε δὲ καὶ συνωνυμεῖ τὸ ἄριστον τῷ δείπνῳ . ἐπὶ γὰρ τῆς πρωινῆς |
| τὴν φωνὴν ἀνατειχίσας ἄνω . ὁ δ ' αὐτὸς καὶ φθέγμα κεκράτηκεν . καὶ σκευὴ μὲν ἡ τῶν ὑποκριτῶν στολήἡ | ||
| τοσοῦτοι Ἀθήνησι καλοὶ ἕπονται , πάντες ἐλεύθεροι , στωμύλοι τὸ φθέγμα , παλαίστρας ἀποπνέοντες , οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές |
| παύσασθαι ἀμαιμακέτοιο κυδοιμοῦ Πηλείδαο πεσόντος : ὃ γὰρ Δαναοῖς πέλεν ἀλκή : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν μοι ἀρήγετε εὐμενέοντες | ||
| α Ἀλκμάν , οἱονεὶ ὁ ἀκμάζων , ἢ παρὰ τὸ ἀλκή γέγονεν ἀλκάν καὶ πλεο - νασμῷ τοῦ μ Ἀλκμάν |
| σαώσῃ γυμνόν : ἀτὰρ τά γε τεύχε ' ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ . Ὣς ἔφατ ' , Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον | ||
| οὐχ ὡς ἡμεῖς . . . . ἦ ς ' Ἕκτωρ προἕηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα νῆας ἔπι γλαφυράς ; ἦ ς |
| καὶ πολυπάμων . . . . . . πολυπάμων : πολυπάμων : πῶ , τὸ κτῶμαι , καὶ πάσασθαι , | ||
| κτῶμαι , ὅθεν πάσω μέλλων , ῥηματικὸν ὄνομα πάμων καὶ πολυπάμων . . . , : πραπίδες : φρῶ ἐστι |
| ἐπανέρχεται ἐπὶ τὸ πρῶτον ὣς ὀξεῖ ' ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρείδαο . οὕτω καὶ Θουκυδίδης : ἐκ δὲ τεκμηρίων , | ||
| ὁρμήματά τε στοναχάς τε , ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τίσις ἔσσεται Ἀτρείδαο , Κύκλωπος κεχόλωται , καὶ ἄλλα πλεῖστα , ἔχοντος |
| ἐπὶ τὸ γύναιον , καθάπερ ἐκεῖ τὸ νεφέλη δέ μιν ἀμφιβέβηκε κυανέη , τὸ μὲν οὔ ποτ ' ἐρωεῖ : | ||
| ἀπὸ τῶν ὑπερμαχούντων τοῖς ἐκγόνοις ζῴων , πρὸς τὸ Χρύσην ἀμφιβέβηκε . ? ἰσχία τε γλουτούς τε : σημειοῦνταί τινες |
| δὲ φρένες ἀμφιμέλαιναι : τὸ βαθύ : ὥς τε κρήνη μελάνυδρος . καὶ τὴν σκοτεινήν : ἕλκων νύκτα μέλαιναν . | ||
| ἂν δ ' Ἀγαμέμνων ἵστατο δάκρυ χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος ἥ τε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ |
| δὲ μόνος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸ δεύτερον καταστὰς τό τε ἄγος ἀφοσιοῦται τὸ περὶ τοὺς πρέσβεις γενόμενον προειπὼν τοῖς ἐργασαμένοις | ||
| ᾖ κριθιάσας , ἢ ὑψαυχενήσας καὶ ἀτιμαγέλης γεγονὼς παρὰ τὸ ἄγος ἀγοστής καὶ ἀκοστής κατὰ τροπὴν προηγεῖσθαι . . . |
| τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης , ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ , καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν . ὣς | ||
| δεσμώτης ἔτρωγε κριθὰς χόρτον , ὥσπερ εἰώθει . δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας , σκύμνον θεωρῶν ἁβρότητι σὺν πάσῃ |
| θ ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε . καί νύ κ ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς εἰ | ||
| , ἐπεὶ ἦ νύ με πένθος ἰάπτει λευγαλέον : τό νύ μ ' εἴθε καταφθίσειε γοῶντα πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμύμονα |
| δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφεται : οἷον , ζώω : χώω : γνώω : σώω : πλώω : | ||
| βαρύνεται : οἷον , χέω , χώω : ζέω , ζώω : τρέω , τρώω : ῥέω , ῥώω : |
| δ ' ἐγκύρσας ἁλιήων πολλὴν ῥηϊδίως ἄγρην ἕλεν ἠδ ' ἀμέγαρτον . ἀλλὰ τὸ μὲν ναύτῃσιν ἀλεξήσειε Κρονίων ἐμβύθιος , | ||
| καὶ τὸ πολύ , ὡς τὸ „ πόνον δ ' ἀμέγαρτον ὄφελλεν „ . ἀλλ ' ἐπὶ μὲν τοῦ εὐτελοῦς |
| . ” Ὧς ἄρ ' ἔφη : πυκινὴ δὲ συνεύαδε μῆτις Ἀθήνῃ , καί μιν ἔπειτ ' ἐξαῦτις ἀμείβετο μειλιχίοισιν | ||
| οὐ πείθεις , σὺ μέν , οἵα σου σοφία καὶ μῆτις , οἶσθα , τί χρὴ ὄνομα θέσθαι τῷ τοιῷδε |
| ἔθειραι αἵματι καὶ κονίῃσι : πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν , ἀλλ ' ἀνδρὸς θείοιο | ||
| ᾧ τὸ ξίφος κρέμαται , ἱμάς : αὐτὰρ περὶ κουλεὸν ἦεν ἀργύρεον χρυσέοισιν ἀορτήρεσσιν ἀρηρός , . , + , |
| ὅταν φῇ „ Παφλαγόνων δ ' ἡγεῖτο Πυλαιμένεος ” λάσιον κῆρ ἐξ Ἐνετῶν , ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων „ . | ||
| ὕδωρ ἐπικίδναται αἶαν . Παφλαγόνων δ ' ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον κῆρ ἐξ Ἐνετῶν , ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων , οἵ |
| , διαλέληθεν , ταὐτὸν ὄνομα ἐπ ' ἀνθρώποις ἐναν - τίως ἔχουσιν κείμενον , τῷ τε εἰδότι καὶ ἐπὶ τῷ | ||
| . Καὶ ἔτι ἡ τίος . Ἡ μέντοι τίω καὶ τίως , συζυγοῦσαι τῇ ἐμίω καὶ ἐμίως , πάλιν παρὰ |
| λαμπετόωντι ἐΐκτην : “ ὢ πόποι , ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως ἐτελέσθη Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε : φάμεν δέ οἱ οὐ | ||
| , τῶν ἄλλων ἕτερον χρῆμά τι θαμβαλέον . εἰ μὲν ὑπερφιάλως κατ ' ἐναντίον ἐλθέμεν ἔτλης , συμπάντων γε σοφῶν |
| τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
| περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
| , στῆ δ ' ἐκτὸς κλισίης , τάχα δ ' εἴσιδεν ἔργον ἀεικὲς τοὺς μὲν ὀρινομένους , τοὺς δὲ κλονέοντας | ||
| . ἡ δ ' ὡς οὖν νέκυάς τε καὶ ἄσπετον εἴσιδεν αἷμα , ἴθυσέν ῥ ' ὀλολύξαι , ἐπεὶ μέγα |
| : εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος φεύγω , τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται , αἱρήσει με καὶ ὧς | ||
| μεμάτω δὲ μάχεσθαι . ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι τοσσούσδ ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι : |
| ' ἐυκραὴς ἄνεμος φέρεν : αἶψα δὲ νῆσον καλὴν Ἀνθεμόεσσαν ἐσέδρακον , ἔνθα λίγειαι Σειρῆνες σίνοντ ' Ἀχελωίδες ἡδείῃσι θέλγουσαι | ||
| ' ἐπίθοντο παλαιοτέρῃ περ ἐούσῃ , ὑσμίνην δ ' ἀπάνευθεν ἐσέδρακον . Ἣ δ ' ἔτι λαοὺς δάμνατο Πενθεσίλεια : |
| οἳ Ζηνὶ μενεαίνομεν ἀφρονέοντες : ἦ ἔτι μιν μέμαμεν καταπαυσέμεν ἆσσον ἰόντες ἢ ἔπει ἠὲ βίῃ : ὁ δ ' | ||
| ἔστι , τέκνον Ἀντιγόνη ; Γυναῖχ ' ὁρῶ στείχουσαν ἡμῶν ἆσσον , Αἰτναίας ἐπὶ πώλου βεβῶσαν : κρατὶ δ ' |
| τὸν ἄγοντα : ὣς αἰεὶ Ἀχιλῆα κιχήσατο κῦμα ῥόοιο καὶ λαιψηρὸν ἐόντα : θεοὶ δέ τε φέρτεροι ἀνδρῶν . ὁσσάκι | ||
| δή ποτ ' αἴθων πρῶτα καινίσει δόρυ κίρκος θρασὺς πήδημα λαιψηρὸν δικών , Γραικῶν ἄριστος , ᾧ πάλαι τεύχει τάφους |
| ἰθύει δ ' ἀπρὶξ γλυκερῆς δεδραγμένος ὀδμῆς , εἰσόκε τέρμα πόνοιο καὶ εἰς βαλβῖδα περήσῃ . εἰ δέ μιν ὁπλίσσειας | ||
| τε ἔπος τε , ὥς κε καὶ αὖτις Ἀχαιοὶ ἀναπνεύσωσι πόνοιο . Ὣς ἔφατ ' , οὐδ ' ἄρα πατρὸς |
| , κατὰ τροπὴν τοῦ π εἰς κ ἀπονητί καὶ Ἰωνικῶς ἀκονητί , ὡς τὸ πῶς κῶς , πότε κότε . | ||
| μὲν προτέρου αἰολιστί , ἰαστί : τοῦ δὲ δευτέρου ἀκόνητος ἀκονητί , παμμαχί , πανθοινί . Οὐκέτι οὕτως οὖν ἔχον |
| ' ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν | ||
| τὸ ἂψ ὀπίσω , οὕτως καὶ τὸ πάλιν . καὶ παλιμπλαγχθέντας εἰς τοὐπίσω πλανηθέντας . Παλλάς ἐπίθετον ἴδιον Ἀθηνᾶς , |
| μάχῃ ἔνι τλῆναι ὅμιλον , τοὺς ἅμα λέξατο πάντας ἐπισταμένους πονέεσθαι , ὅππως δυσμενέεσσιν ἐνὶ πρώτοισι μάχωνται ἐν πολέμῳ . | ||
| Εἰλατίδης Πολύφημος , ὁ δ ' Εὐρυσθῆος ἀέθλους αὖτις ἰὼν πονέεσθαι : ἐπηπείλησε δὲ γαῖαν Μυσίδ ' ἀναστήσειν αὐτοσχεδόν , |
| : κῆρυξ , τίπτε δέ σε πρόεσαν μνηστῆρες ἀγαυοί εἰπέμεναι δμωῇσιν Ὀδυσσῆος θείοιο ἔργων παύσασθαι , σφίσι δ ' αὐτοῖς | ||
| δὲ Κρόνος παρεὼν οἴκοις τάδε ποιεῖ : πρεσβυτέραις ζεύγνυσιν ἰδὲ δμωῇσιν ἀκιδναῖς , ἢ ξυνὴν δήμοισι κύπριν μισθοῦ παρεχούσαις . |
| : ἔπεσσι δὲ πάντας ἑταίρους θάρσυνον , μή τίς μοι ὑποδδείσας ἀναδύη . ἀλλ ' ὅτε δὴ τάχ ' ὁ | ||
| ἔβητε . ” Τοῖά μιν ἐξερέοντα κασιγνήτων προπάροιθεν Ἄργος , ὑποδδείσας ἀμφὶ στόλῳ Αἰσονίδαο , μειλιχίως προσέειπεν , ἐπεὶ προγενέστερος |
| ἀμυνόμενον περὶ πάτρης Ἕκτορα : τοῦ νῦν εἵνεχ ' ἱκάνω νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενος παρὰ σεῖο , φέρω δ ' ἀπερείσι | ||
| Ζεύς , οὐκ ἂν ἔγωγέ ς ' ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην νῆας ἐπ ' Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα . Τὴν |
| ' ἐξήνυσε βουλάς , ἥ οἱ γούνατ ' ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου , λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον . ἀθετοῦνται | ||
| ' ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι : τὸν δὲ κατ ' ὄσσε ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή . Πηνέλεως δὲ Λύκων |
| σφι αὐτοὶ ὑπὸ τὸν Ὑμησσὸν ἐοῦσαν ἔδοσαν οἰκῆσαι μισθὸν τοῦ τείχεος τοῦ περὶ τὴν ἀκρόπολίν κοτε ἐληλαμένου , ταύτην ὡς | ||
| ! ! ! ! ! ] οσθε ? πύλης καὶ τείχεος αιπε ? ! ! [ ! ! ! ! |
| πλῆθος τῶν τότε πεσόντων ἀνδρῶν . μετὰ δὲ τὴν Σάγραν Ἀχαιῶν κτίσμα Καυλωνία , πρότερον δ ' Αὐλωνία λεγομένη διὰ | ||
| δὴ νῦν ἐκτελέουσιν ἀθάνατοι , νίκη δὲ πέλει παρὰ ποσσὶν Ἀχαιῶν . Ἀλλ ' ἄγε , Τυδέος υἷα μενεπτόλεμόν τ |
| . κρῖ Ε . . . . . , : κρῖ : ὁ μὲν Ἀρίσταρχος τὸ αὐτὸ τῷ κριθὴν σημαίνειν | ||
| δὲ ἑκάστῳ εἴατο πεντήκοντα σέλᾳ πυρὸς αἰθομένοιο . ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας ἑσταότες παρ ' ὄχεσφιν ἐΰθρονον |
| στερηθείς , τοκέης δ ' ἄπαιδες δαιμόνι ' ἄχη , ὀᾶ , δυρόμενοι γέροντες τὸ πᾶν δὴ κλύουσιν ἄλγος . | ||
| σκύλλονται πρὸς ἀναύδων , ἠέ , παίδων τᾶς ἀμιάντου , ὀᾶ . πενθεῖ δ ' ἄνδρα δόμος στερηθείς , τοκέης |
| Καλῶς ἔλεξας : ἀλλ ' ἐκεῖνό μοι φράσον , ἔβαψας ἔγχος εὖ πρὸς Ἀργείων στρατῷ ; Κόμπος πάρεστι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι | ||
| [ [ ] φιλειπόλε - [ μο - ] καλὸν ἔγχος ? [ [ ] άων διά τ ' ὀγ |
| ' ἐκθρέψαντες : οὐδὲ πρὸς τάφοις ἔσθ ' ὅστις αὐτῶν αἶμα γῆι δωρήσεται . [ ἦ τοῦδ ' ἐπαίνου τὸ | ||
| ὁ πότμος . ἐξέθυς ' ὁ Φοῖβος ἡμᾶς μέλεον ἀπόφονον αἶμα δοὺς πατροφόνου ματρός . δίκαι μέν . καλῶς δ |
| ἔσω ἐπήδησεν . τὸν μέν : τὸν κύνα . Κρυπτὸς δόλος : ἡ πάγη . βόθρῳ : λάκκῳ , . | ||
| . . . ἀτεχνῶς : ἀδόλως : τέχνη γὰρ ὁ δόλος : Ὅμηρος : ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντες . ἰστέον |
| τιμωρίαν ὑπομεῖναι , καὶ γεννηθέντα ὀνομασθῆναι Τισαμενόν : ἐκ τοῦ τίω , τὸ τιμωρῶ : ὁ ἐν μεγάλῃ τιμωρίᾳ γεννηθείς | ||
| εἵλετο μητίετα Ζεύς . ἐχθρὰ δέ μοι τοῦ δῶρα , τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ . οὐδ ' εἴ |
| ἔστι μοι πλοῦτος μέγα δόρυ καὶ ξίφος καὶ τὸ καλὸν λαισήιον , πρόβλημα χρωτός . τούτῳ γὰρ ἀρῶ , τούτῳ | ||
| ἔστι μοι πλοῦτος μέγας δόρυ καὶ ξίφος καὶ τὸ καλὸν λαισήιον , πρόβλημα χρωτός . τούτῳ γὰρ ἀρῶ , τούτῳ |
| ! ! ! ! ! ] ? ? καὶ κεφαλὴ στονόεντος [ ] δουρὸς ἀπ ' ἀκροτάτου ? δ ? | ||
| ὁμάδῳ πέσον ἀθρόοι : αἶψα δ ' ἀυτῆς πλῆτο πόλις στονόεντος ὑποτροπίῃ πολέμοιο . ἠῶθεν δ ' ὀλοὴν καὶ ἀμήχανον |
| ταῦτα ἔλεγε , Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι εἰρημένοισι εἶπε : Ξεῖνε Λυδέ , ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν Περσίδα χώρην , | ||
| τόσην δ ' ἀνενείκατο φωνὴν θηλυτέροις ἐπέεσσιν ἀπειλείουσα Λεάνδρῳ : Ξεῖνε , τί μαργαίνεις ; τί με , δύσμορε , |
| ἐπιρρημάτων , σαφὲς ἐγένετο . Καταστατέον δὲ καὶ πῶς τὸ ἕκητι ἐγένετο . δόκησιν μὲν ἔχει προϋπάρχουσαν τοῦ ἀέκητι , | ||
| ταῦτα γοῦν φησι τὸν μὲν Τηλέμαχον τηλικοῦτον εἶναι Ἀπόλλωνός γε ἕκητι , τὰς δὲ Τυνδάρεω κούρας ὑπὸ Ἀρτέμιδος ηὐξῆσθαι . |
| ἐναντίον : ὡς δ ' ἐνόησε Λειχήνωρ δ ' αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ καὶ βάλεν , οὐδ ' ἀφάμαρτε καθ | ||
| ποσὶ προβιβὰς καὶ ὑπασπίδια προποδίζων . Μηριόνης δ ' αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ καὶ βάλεν , οὐδ ' ἀφάμαρτε , |
| ὀψὲ μὲν ἀλλὰ καὶ ὣς πολέμων ἑτεραλκέα νίκην ἦλθε φέρων Δαναοῖσι καὶ ἀλλοπρόσαλλον ἀρωγήν . ἴαχε δὲ γλαυκῶπις ἐπ ' | ||
| ἀνδρόμεον ῥῆξαί τε μετάλμενος : ἐν δὲ κυδοιμὸν ἧκε κακὸν Δαναοῖσι , μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός . αὐτὰρ ὃ τῶν |
| λαμπροί , βλέφαρα ἐκπεπετασμένα παχέα , παχύπους , παχύρρινος , ἀντίον ὁρῶν , ἄνω τείνων ἑαυτόν , πυρρὸς τὴν χροιάν | ||
| , ἀλλ ' οὔ τι πρήσσει : θαμέες γὰρ ἄκοντες ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν , καιόμεναί τε δεταί , |
| τὸ καλῶς πολεμεῖν αἰσχύνεσθαι : Ὅμηρος [ Ε ] : αἰδομένων ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται δούλοις . . . | ||
| θυμῷ , ἀλλήλους τ ' αἰδεῖσθε κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας . αἰδομένων δ ' ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται : φευγόντων |
| ἁλίσκεται ἐπεγκεράσαιο ] κέρασον ἐπεγκεράσαιο ] ἕνωσον θοοῦ ] τοῦ ταχέος δορπήια ] τροφή κέπφου ] οἰωνοῦ τῷ γὰρ δὴ | ||
| τοῦ Αἴας , λέβης λέβητος ἐπὶ τῆς πρώτης , ταχύς ταχέος , ὀξύς ὀξέος ἐπὶ τῆς δευτέρας , Ἀχιλλεύς Ἀχιλλέως |
| , ἀλλὰ καὶ δόρατι ἐκ χειρός , ὥς φησιν „ οὔτησε ξυστῷ ” χαλκήρεϊ , λῦσε δὲ γυῖα . ” | ||
| ἠέρα δ ' ἑσσάμενος στυγερὸν προέηκε βέλεμνον καί ἑ θοῶς οὔτησε κατὰ σφυρόν . Αἶψα δ ' ἀνῖαι δῦσαν ὑπὸ |
| ἡμέτερον δὲ λέχος θαλάμοις ἔνι κουριδίοισιν πορσανέεις , οὐδ ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο , πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι | ||
| κήομεν : ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ ' εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ , δώῃ δ ' ἑτέροισί γε νίκην . |
| τεθνηῶτος , ἐν σάκεϊ μεγάλῳ . ἀπὸ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη ἔγχεος ὁρμὴν ἔτραπ ' ὀρεξαμένη ἀπὸ δίφρου . δριμὺ δ | ||
| αὐτῷ ἕποντο : τοῖο δ ' ἅμα ψυχήν τε καὶ ἔγχεος ἐξέρυς ' αἰχμήν . Μυρμιδόνες δ ' αὐτοῦ σχέθον |
| ὁμοῦ λωβήτορι πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε δυσμενέεσσιν ἐπιστήσωνται Ἄρηα , φροῦδον ἐελδόμενοι ῥαῖσαι πόλιν , οὐδ ' ἀνιεῖσι | ||
| στόμα λευγαλέοιο [ ] πολέμοιο ? μάχεσθαι [ ] θοῦρον Ἄρηα [ ] ! ν ἄγριόν ἐστι [ ] ! |
| χρύσεος θέε πόρκης . τῷ ὅ γ ' ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος περιγράφει | ||
| τῇ δ ' ἀντίος ὄρνυτ ' Ἀπόλλων Περγάμου ἐκκατιδών , Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην : ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην |
| τούτοις : ἀχνύμενος : μένεος δὲ μέγα φρένες ἀμφὶ μέλαιναι πίμπλαντ ' , ὄσσε δέ οἱ πυρὶ λαμπετόωντι ἐίκτην : | ||
| εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων ἀχνύμενος : μένεος δὲ μέγα φρένες ἀμφιμέλαιναι πίμπλαντ ' , ὄσσε δέ οἱ πυρὶ λαμπετόωντι ἐΐκτην : |
| νῆα θοὴν εἴρυσσεν ἀπειρεσίης ἁλὸς εἴσω : καρπαλίμως δ ' ἤια καὶ ἄρμενα πάντα βαλόντες , ἐν δὲ καὶ αὐτοὶ | ||
| Οἶκος μὲν πᾶς Ἁρπάγου κλαυθμῷ κατείχετο : ἐγὼ δὲ ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω . Ὡς δὲ τάχιστα ἐσῆλθον , ὁρέω παιδίον |
| ἁλὸς ἐλθὼν εἰσάμενος Κάλχαντι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν : Αἴαντε πρώτω προσέφη μεμαῶτε καὶ αὐτώ : Αἴαντε σφὼ μέν τε | ||
| ἐπέοικε μετὰ πρώτοισιν ἐόντας ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστειρῆς ἀντιβολῆσαι : πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο , ὁππότε δαῖτα γέρουσιν |
| τοῦ ἄτη ἡ βλάβη , ἀτηρὸν καὶ κατ ' ἀναδιπλασιασμὸν ἀταρτηρόν . δυσαντέα : κακοσυνάντητα , δυσαπάντητα , τὰ δυσμενῆ | ||
| μάρναται ἐκ θυμοῖο καὶ οὐκ ἐμπάζεται ἀνδρῶν ἐνθεμένη φρεσὶ θάρσος ἀταρτηρόν τε νόημα . Ἡμῖν δ ' ἄλλοθεν ἄλλα παραὶ |
| . . . μὴ σύ γ ' ἄνευθεν ἐμεῖο λιλαίεσθαι πολεμίζειν Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν : ἀτιμότερον δέ με θήσεις . μηδ | ||
| δὲ ἄμεινον δύνωμαι τοῦτο ποιεῖν καὶ ὡς εἶέν μοι ῥηΐτεροι πολεμίζειν υἷες Ἀχαιῶν , εἴ τι καλὸν ἔχεις περὶ πράγματος |
| πρὸ τῶν δύο λλ συστέλλεται , σκάλλω , θάλλω , σφάλλω , ἄλλος , μαλλός , φάλλος : ἐδείχθη καὶ | ||
| γίνεται , ῥηματικὸν ὄνομα τρεερός , ὡς φαίνω φανερός , σφάλλω σφαλερὸς καὶ τήκω τακερός : καὶ κράσει τῶν δύο |
| Ζηνοδότῳ δὲ οὐδὲ ἦσαν . . ἐν δ ' αὐτὸς ἐδύσατο νώροπα χαλκόν . κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκεν | ||
| ἀπηλεγέως ἐχόλωσας . ” Ἦ , καὶ ἔπειτ ' ἀίδηλος ἐδύσατο βένθεα πόντου : τὸν δ ' ἄχος αἰνὸν ἔτυψεν |
| νίκης ἱέμενον κρατερῶν ἀπέρυξεν ἀέθλων ἕλκος ἀνιηρὸν τό μιν οὔτασεν ὄβριμος Ἄλκων ἀμφὶ νέκυν κρατεροῖο πονεύμενον Αἰακίδαο . Ἀλλ ' | ||
| ' αἵματος εἶναι , ἐπεὶ πέλεν ὃς μὲν ἀγαυοῦ Τυδέος ὄβριμος υἱός , ὃ δ ' Ἀγρίου ἰσοθέοιο , Ἀγρίου |
| Πολλάκι οὑ κλισίῃσι Πυληγενέεσσί τε νηυσὶν ἐννύχιοι πίλναντο νόσων ἅπερ ἰητῆρος . Ὅς ῥά τε πᾶσιν ἔικτο θαλάσσιος ἠύτε Πρωτεύς | ||
| ἐπεβήσετο , πὰρ δὲ Μαχάων βαῖν ' Ἀσκληπιοῦ υἱὸς ἀμύμονος ἰητῆρος : μάστιξεν δ ' ἵππους , τὼ δ ' |
| 〛 [ [ ] ζευγνυν ? ? [ [ ] ἔμφυλος [ [ ] θεμις αν [ [ ] ! | ||
| θνητὸν θεοῦ ἄνδρα σεβίσσῃς , τηνίκα σοι πόλεμός τε καὶ ἔμφυλος στάσις ἥξει . τούτων ἀκούσαντες ἔδοξαν λέγειν αὐτοῖς τὸν |
| πολὺ κατ ' ἐπίτασιν . . . . . . ἀμέγαρτος , , ; . . . . , . | ||
| ; . . . . , . . , : ἀμέγαρτος : ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ μὴ ἄξιον |
| ἐγγὺς ἱκάνει , στὰς δὲ κατὰ προβλῆτος ὑπερφίαλον πόνον ἀνδρῶν φυλόπιδος βυθίης θηήσατο καὶ τέλος ἄγρης εὐπάγλου : τοὺς δ | ||
| “ οὐ μέν τοι κείνω γε πολὺν χρόνον ἀμφὶς ἔσεσθον φυλόπιδος κρατερῆς , ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι |
| ἐν νήεσσι πέσον φεύγοντες Ἀχαιοί , εἰ μὴ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κέκλετ ' Ὀδυσσεύς : Τυδεΐδη τί παθόντε λελάσμεθα θούριδος ἀλκῆς | ||
| πέμφ ' ὁ γέρων , οἶον δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ ' ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν . αἶψα δὲ τόνγε σφωιτέρων |
| , ὥς φησιν Ἀσκληπιάδης : εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς , εἰ μὴ ἄρα τις εἴπῃ | ||
| . ἐπιέζοντο : Ὅμηρος : εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς τοῦ ἔπους : ἐκ πυθοχρήστου στίχος |
| δὴ νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι γένωμαι , μνημοσύνη τις ἔπειτα πυρὸς δηΐοιο γενέσθω , ὡς πυρὶ νῆας ἐνιπρήσω , κτείνω δὲ | ||
| στυγεροῦ πολέμοιο . ἀλλ ' ἄνα μὴ τάχα ἄστυ πυρὸς δηΐοιο θέρηται . Τὸν δ ' αὖτε προσέειπεν Ἀλέξανδρος θεοειδής |
| παραπλῆγας ποιήσῃ , τὸ ἤχημα τῆς τοῦ Διὸς βροντῆς τὸ ἀτέραμνον καὶ σκληρὸν καὶ μέγα . . : ὑμεῖς ] | ||
| παραπλῆγας ποιήσῃ τὸ ἤχημα τῆς τοῦ Διὸς βροντῆς , τὸ ἀτέραμνον καὶ σκληρὸν καὶ μέγα . . πημοσύναις ] βλάβαις |
| πρὶν ξυμπεσεῖν τὸ στόμα , προσκείσεται θάτερον δαίδιον ἔτι ὀρθοῦ ἐόντος καὶ ἀνεῳγμένου : οὕτω δὲ τοῦτο ἔσται , ἢν | ||
| : εἰ δέ κε τεθνηῶτος ἀκούσω μηδ ' ἔτ ' ἐόντος , νοστήσας δὴ ἔπειτα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν σῆμά |
| τὸ δεν παρέλκει . . . . μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ὅτι Ζηνόδοτος χωρὶς τοῦ ν γράφει γλυκίω . | ||
| οἷς λέγει : Τοῦ καὶ ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ταῦτα δ ' ἐγκωμιαστικά εἰσι : πλὴν δείκνυσιν |
| ' ἅμα τοῖσι γυνὴ κίεν : αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς δακρύσας ἑτάρων ἄφαρ ἕζετο νόσφι λιασθείς , θῖν ' ἔφ ' ἁλὸς | ||
| Αὐτὰρ ὃ οἷς ἑτάροισιν ἐπισπέρχων ἐκέλευεν ὕδατος ἐν πυρὶ θέντας ἄφαρ κρυεροῖο λέβητας θερμῆναι λοῦσαί τε νέκυν περί θ ' |
| ὦ φίλοι , οὐχ ἥμιν συνθεύσεται ἥδε γε βουλή , Τηλεμάχοιο φόνος : ἀλλὰ μνησώμεθα δαιτός . ” ὣς ἔφατ | ||
| πληγῆς ἀίοντες . . ἀλλ ' Ὀδυσσεύς , Διομήδης . Τηλεμάχοιο φίλον πατέρα προμάχοισι μιγέντα : ἡ διπλῆ , ὅτι |
| ﹙ ! ﹚ ] ! [ ! ] ? [ τεράεσσι ] Διός [ ] ! [ ! ﹙ ! | ||
| ἵει οἶκον δὲ νέεσθαι : Μαίον ' ἄρα προέηκε θεῶν τεράεσσι πιθήσας . τοῖος ἔην Τυδεὺς Αἰτώλιος : ἀλλὰ τὸν |
| χρύσεον ἰχθύν , παντᾷ τοι χρυσῷ πεπυκασμένον : εἷλέ με δεῖμα μήτι Ποσειδάωνι πέλοι πεφιλημένος ἰχθύς , ἢ τάχα τᾶς | ||
| ἐκ τῆς χώρας : τοῖς δὲ περὶ τὸ ἱερὸν οἰκοῦσι δεῖμα ἦν οὐδέν , ἀλλὰ Ἴωσιν ὅρκους δόντες καὶ ἀνὰ |
| τούτῳ παραλήγεται , οἷον ἔρις , Ἶρις τὸ τόξον , δῆρις , Σίρις ὄνομα πόλεως Φοινίκων , κίσιρις εἶδος ὀρνέου | ||
| , ὃ σημαίνει τὸ χειρόμακτρον ὀξύτονον ὄν , καὶ τὸ δῆρις , ἡ φιλονεικία , προπερισπώμενον : πρόσκειται καὶ τούτῳ |
| πέδον πολυχανδέος ἄντρου , θαῦμα μέγ ' ἀνθρώποισι καὶ ὕστερον ἐσσομένοισι . Καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρὴ ἰῶν | ||
| ἀντιλέγων ἐρεῖ : αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ ' ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι . πῶς οὖν διοικεῖ ; ὅτι μὲν γὰρ |
| , οὐκ ἐπιρρηματικὴ σύνταξις τοῦ ἐκ πασσαλόφιν , κατ ' ὄρεσφιν , τῶν παραπλησίων . ὅθεν προκρίνειεν ἄν τις καὶ | ||
| ” ὀπαζόμενος ἐπὶ μὲν τοῦ κατεπειγόμενος “ χειμάρρους κατ ' ὄρεσφιν ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ : ” οὐχ ὡς Δημήτριος ὁ |
| καὶ τυραννικὸς εἶναι διαβάλλεται διὰ τὴν αὐθάδειαν τοῦ τρόπου , δέος τε παρέστηκεν ἅπασι , μὴ δι ' αὐτὸν ἀρχὴ | ||
| καὶ οἱ ὑμένες διαλυθέντες ἐξίασιν . οὐ γὰρ μικρόν τι δέος μὴ τῶν ὑμένων ἐξιόντων , αὖθις ἐπισυστῆναι τὴν ἀπόστασιν |
| : ἀλλ ' ὄφεσι καὶ σαύραις καὶ χελώναις . ἁμαρτῆ ἐπίῤῥημα , ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . ἁμαρτία , ἡ ἀποτυχία | ||
| , ποταμὸς ὁ παραῤῥέων . Ἤλιθα . παρὰ τὸ ἅλις ἐπίῤῥημα ἐξέπεσε τὸ ἄλιθα . Ἠλίθιος , ὁ ἀνόητος , |
| καὶ ἀμείλιχον : ὣς ἄρ ' Ἀχαιοὶ Μέμνονος ὄβριμον ἔγχος ἐπεσσυμένοιο φέβοντο . Καὶ τότε δὴ κρατεροῖο μόλε σχεδὸν Αἰακίδαο | ||
| ἄδην νεφέων συνιόντων θεσπεσίων , κοῖλαι δὲ περικλύζονται ἄρουραι ὄμβρου ἐπεσσυμένοιο δυσηχέος , ἀμφὶ δὲ μακραὶ σμερδαλέον βοόωσι κατ ' |