| 〛 [ [ ] ζευγνυν ? ? [ [ ] ἔμφυλος [ [ ] θεμις αν [ [ ] ! | ||
| θνητὸν θεοῦ ἄνδρα σεβίσσῃς , τηνίκα σοι πόλεμός τε καὶ ἔμφυλος στάσις ἥξει . τούτων ἀκούσαντες ἔδοξαν λέγειν αὐτοῖς τὸν |
| ἁπάντων , ἐσθλῶν ἠδὲ κακῶν , ἐπεὶ ἂρ βλέφαρ ' ἀμφικαλύψῃ : αὐτὰρ ἐμοὶ καὶ ὀνείρατ ' ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων | ||
| τελευτήσεσθαι ἔμελλεν : αἶσα γὰρ ἦν ἀπολέσθαι , ἐπὴν πόλις ἀμφικαλύψῃ δουράτεον μέγαν ἵππον , ὅθ ' εἵατο πάντες ἄριστοι |
| ' ἐρῶ λοπάδος ἑψητῶν . Οἴμοι κακοδαίμων ὁ λύχνος ἡμῖν οἴχεται . Καὶ πῶς ἀπορραίσας λυχνοῦχον κἄλαθες ; Ἀλλ ' | ||
| καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ ' ἐπίτειλον , ἄναξ . οἴχεται τιμὰ φίλων τατωμένῳ φωτί : παῦροι δ ' ἐν |
| εἰς α ληγόντων ἀνταποδοτικῶν ἀνεπέκτατόν ἐστιν : ἰδοὺ γὰρ τὸ τηνίκα τηνικαῦτα λέγεται , τόσα τοσαῦτα , τοῖα τοιαῦτα . | ||
| τοῦ χρόνου , τότε καὶ πότε καὶ ὁπότε , καὶ τηνίκα καὶ πηνίκα καὶ ὁπηνίκα καὶ ἡνίκα καὶ τηνικαῦτα . |
| ' ἐν ταὐτῶι τε μένον καθ ' ἑαυτό τε κεῖται χοὔτως ἔμπεδον αὖθι μένει : κρατερὴ γὰρ Ἀνάγκη πείρατος ἐν | ||
| , εἰς τὸ μέσον φωνεῦντες ὁμῶς ἑνὶ καὶ συνάπασιν : χοὔτως συμπόσιον γίνεται οὐκ ἄχαρι . Ἄφρονος ἀνδρὸς ὁμῶς καὶ |
| ἀμήχανόν ἐστι γενέσθαι , τό τε ὂν ἐξόλλυσθαι ἀνήνυστον καὶ ἄπρηκτον , ἀεὶ γὰρ τῆ γ ' ἔσται , ὅπη | ||
| ἀργίη , οὐδὲ μὴν κακίη : τὸ γὰρ σχολάζον καὶ ἄπρηκτον ζητέει ἐς κακίην καὶ ἀφέλκεσθαι : τὸ δ ' |
| ? ? ἔδειξας ⌉ ? . ” νὺξ ἐπῆλθεν ἀμφοτέροις δεινή : τὸ γὰρ πῦρ ἐξεκαίετο . ⌈ δεινότερον δ | ||
| γυνὴ παιδίον αὑτῆς τριακοσταῖον παρακατέθετο . ἀποθανούσης δὲ τῆς ἀνθρώπου δεινή τις φιλοστοργία γέγονε τοῦ θηρίου πρὸς τὸ παιδίον : |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| μὴν ἐν τῷ παρόντι μέχρι τῆς τῶν ἀρχόντων αἱρέσεως γενομένης τελευτὴ μὲν τῶν ἔμπροσθεν αὕτη γίγνοιτ ' ἂν ἱκανή , | ||
| εἰ δέοι πάλιν πεντάκις τοῦτο καὶ μέχρις ἀπείρου ἑτέρα τις τελευτὴ οὐχ εὑρεθήσεται , πλὴν εἰ μὴ ἡ ε , |
| ἀκόνιτον ἐνεβλάστησεν ὀρόγκοις . τῷ καί που τιτάνοιο χερὸς βάρος ἔσσεται ἄρκος πιμπλαμένης ὅτε νέκταρ ἐύτριβι κιρρὸν ἀφύσσῃς μετρήδηνκοτύλη δὲ | ||
| γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν : ἔσσεται ἦμαρ ὅτ ' ἄν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ |
| ' ξομῇ τὸ μὴ εἰδέναι ; Δέδρακα τοὔργον , εἴπερ ἥδ ' ὁμορροθεῖ , καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆς αἰτίας | ||
| , ὠσὶν δ ' ἐνίει ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή : τῇδε καθέξεις αὐτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς |
| τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
| περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
| ἡ τοιαύτη ψυχή . ἕπεται δὲ αὐτῇ καὶ ἀρετῶν συμφύτων μυρίος θίασος , ὕψος ψυχῆς , μεγαλοπρέπεια γνώμης , ἐλευθέρα | ||
| καὶ ῥημάτων σύγκειται , μηδὲν ἱκανῶς βεβαίως εἶναι βέβαιον : μυρίος δὲ λόγος αὖ περὶ ἑκάστου τῶν τεττάρων ὡς ἀσαφές |
| τὴν νοητὴν οὐσίαν καὶ τὸ θεῖον κάλλος καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀτρεμές : ὥσπερ γὰρ , φησὶν , ἐκεῖναι αἱ μανίαι | ||
| ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , ἀκίνητον , ἀτρεμές , ἰσχυρόν , ἀρραγές . Συνομολογῶ , συναινῶ , |
| Ἀίδαο σώεσθαι . Τῖφυς δὲ παροίτατος ἤρχετο μύθων : “ Ἔλπομαι αὐτῇ νηὶ † τόγ ' ἔμπεδον ἐξαλέασθαι ἡμέας : | ||
| , ἐλπωρὴ ἔπειτα φίλους τ ' ἰδέειν . καὶ , Ἔλπομαι εὐχόμενος Διΐ τ ' ἄλλοισί τε θεοῖσιν . . |
| παύσασθαι ἀμαιμακέτοιο κυδοιμοῦ Πηλείδαο πεσόντος : ὃ γὰρ Δαναοῖς πέλεν ἀλκή : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν μοι ἀρήγετε εὐμενέοντες | ||
| α Ἀλκμάν , οἱονεὶ ὁ ἀκμάζων , ἢ παρὰ τὸ ἀλκή γέγονεν ἀλκάν καὶ πλεο - νασμῷ τοῦ μ Ἀλκμάν |
| περὶ παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν , τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομένοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι | ||
| ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων δ ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω , ὅσσοι |
| προκαρωθέντα : τὰ παρ ' οὖς , ἦρα ἐπὶ τούτοισιν ἐλπίς ; Ἐκ στροφωδέων ὑπόστασις ἰλυώδης , ὑποπέλιος , κακή | ||
| εὐτυχοῦντος ] κτωμένου . . ὑπερτέρου ] κρείττονος . . ἐλπίς ἐστι μολεῖν καὶ παραγενέσθαι νύκτερον τέλος : περιφραστικῶς νύκτα |
| ἔσω ἐπήδησεν . τὸν μέν : τὸν κύνα . Κρυπτὸς δόλος : ἡ πάγη . βόθρῳ : λάκκῳ , . | ||
| . . . ἀτεχνῶς : ἀδόλως : τέχνη γὰρ ὁ δόλος : Ὅμηρος : ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντες . ἰστέον |
| ταῦτα ὁ Ὀτάνης , ἐπειδὴ ὥρα σπερχόμενον Δαρεῖον : Ἐπείτε ἡμέας συνταχύνειν ἀναγκάζεις καὶ ὑπερβάλλεσθαι οὐκ ἐᾷς , ἴθι ἐξηγέο | ||
| οὖν ἀολλέας πρὸ τῶν πυλέων εὕρομεν , ὡς εἰκὸς , ἡμέας περιμένοντας , οὐκ ἄνδρας μόνους , ἀλλὰ καὶ γυναῖκας |
| . εἰ γὰρ ὁμοίῳ τὸ ὅμοιον φίλον τέ ἐστι καὶ προσήγορον , δῆλον ὅτι καὶ ἀρχηγικωτάτην οὐσίαν ἐχόντων τῶν θεῶν | ||
| ἐπιμελητῇ βασιλικῶν , ὃν ᾔδει Λατίνῳ γενόμενον ἐν τοῖς μάλιστα προσήγορον . ὁ δ ' εἰς ὕλας ἐρήμους ἀγαγὼν αὐτὴν |
| ἀπ ' ἐμβόλου φεύγοντα πρὸς κυβερνήτην : αὕτη γὰρ ἔσται συμφορή τε καὶ κληδών , νικύρτα καὶ σάβαννι , τῶι | ||
| Οὖρος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου ἔτεα ἑβδομήκοντα . Πᾶν ἐστι ἄνθρωπος συμφορή . Οὐ γάρ τοι ὁ μέγα πλούσιος μάλλον τοῦ |
| ὅ τι μηχάνημα κατὰ φύσιν ἐπενοήθη : οὐδὲν γάρ μοι ἄελπτον , εἴ τις καλῶς σκευάσας καλῶς κατασείσειε , κἂν | ||
| ' ὄνησιν οὐ σοφόν . Ἑκάβη , τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ |
| τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ ταὐτοῦ τύχας . ἄρρητος κόρη ἥκω δ | ||
| : εἰς δούλειον ἦμαρ πεσοῦσα ἀναξίως : χρὴ δ ' οὔποτ ' εἰπεῖν : τούτῳ συνᾴδει τὸ τέλος ὅρα μακροῦ |
| : ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε , δέος τε καὶ αἰδώς , αἰδὼς μὲν ὡς γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα , | ||
| οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος , ἔνθα καὶ αἰδώς . οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ ὧδε μάλ |
| δ ' ἐναίσιμος ἥνδανε μῦθος : Ὑψιπύλην δ ' εἴσαντο καταφθιμένοιο Θόαντος τηλυγέτην γεγαυῖαν ἀνασσέμεν . ὦκα δὲ τόνγε πέμπον | ||
| ἰσοφαρίζειν . ὀγδωκονταέτει παιδὶ Λεωπρέπεος , πόλις ἄνδρα διδάσκει σῆμα καταφθιμένοιο Μεγακλέος εὖτ ' ἂν ἴδωμαι , οἰκτίρω σε τάλαν |
| καὶ τὸ πλῆθος δὲ τῶν ἱππέων ἵππον λέγουσι . . ση : ὅτι οἱ δισχίλιοι δαρεικοὶ γίνονται ἀργυρίου τάλαντα δέκα | ||
| εὐθεῖα φερέσθω κατὰ τῆς ΑΔΒ εὐθείας ἑλκομένη διὰ τοῦ Ε ση - μείου οὕτως ὥστε διὰ παντὸς φέρεσθαι τὸ Δ |
| . τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
| ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
| παῖδας ἔτεκεν ἵππον καὶ βροτὸν ἵππον μὲν τὸν Πήγασον , βροτὸν δὲ τὸν Χρυσάορα . τὸ δὲ ἑξῆς ὠδῖνας τόκων | ||
| μῦθος ὅδ ' ἔπλετο πᾶσιν ἀλαθής : ἢν μὲν γὰρ βροτὸν ἄλλον ἢ ἀθανάτων τινὰ μέλπω , βαμβαίνει μοι γλῶσσα |
| λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ ' ἐν ἀνθρώποισι γηράσκειν ἔφυ καὶ πρὸς τελευτὴν ἔρχεται τακτοῦ χρόνου , πλὴν ὡς | ||
| πᾶν διελήλυθεν , ἀὴρ δὲ δεύτερον , ὡς λεπτότητι δεύτερον ἔφυ , καὶ τὰ ἄλλα ταύτῃ καὶ τὰ ἑξῆς ; |
| ἄποινα πιφαύσκεο μηδ ' ἀγόρευε : πρὶν μὲν γὰρ Πάτροκλον ἐπισπεῖν αἴσιμον ἦμαρ τόφρά τί μοι πεφιδέσθαι ἐνὶ φρεσὶ φίλτερον | ||
| οὕνεκα κεῖνται ἐν Φθέλᾳ γῇ διανοαπρος ! ? ? μοῖραν ἐπισπεῖν . καί νύ κεν αὖτις [ ἐμὸν ] σπόρον |
| κούφοισιν ἀειρόμενος ῥοθίοισιν , ὕστατα φυσιόων : μήτηρ δέ μιν οὔποτε λείπει , ἀλλ ' αἰεὶ μογέοντι συνέσπεται , ἔκ | ||
| ἄλλου βασιλέως τετρακέφαλον ὄρνιν , καὶ πλημμυρῆσαι τὸν Νεῖλον ὡς οὔποτε , καὶ καρπῶν ἀφθονίαν γενέσθαι καὶ εὐποτμίαν ληίων θαυμαστήν |
| : εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος φεύγω , τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται , αἱρήσει με καὶ ὧς | ||
| μεμάτω δὲ μάχεσθαι . ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι τοσσούσδ ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι : |
| πρόϲθεν μέζων : ἀνεϲθίει δὲ τὴν ὑϲτέρην τὸ ἕλκοϲ : ἐξήκει δέ κοτε καὶ ἀπολυθέν τι ϲαρκίον : μὴ ἐϲ | ||
| τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει , βεβασανισμένα χρόνῳ μυριετεῖ τε καὶ ἀπείρῳ . διὸ |
| γυναικῶν οὐδὲν ἤνυτον τάλας . τὸ λοίσθιον δέ , πῆμα πήματος πλέον , ἐξειργάσαντο δείν ' : ἐμῶν γὰρ ὀμμάτων | ||
| ἀλλά μ ' ἐξένιζες ἐν δόμοις , ὡς δὴ θυραίου πήματος σπουδὴν ἔχων . κἄστεψα κρᾶτα καὶ θεοῖς ἐλειψάμην σπονδὰς |
| , καὶ μέντοι καὶ τῆς ἀθεΐας ἠνέγ - καντο μισθὸν οὐδαμὰ οὐδαμῆ μεμπτόν . οὕτω δὲ ἄρα ἦν ἡδονῆς ἥττων | ||
| . Ἐν μέσῳ δὲ ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον ἄλλο χρύσεον , οὐδαμὰ τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον . τὸ δὲ μορφὴν μὲν |
| ξυστᾶς ' ἀεί τιν ' ἐκ φόβου φόβον τρέφω , κείνου προκηραίνουσα : νὺξ γὰρ εἰσάγει καὶ νὺξ ἀπωθεῖ διαδεδεγμένη | ||
| ηὔδα : “ Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφές , ὄρχαμε λαῶν , κείνου μέν τοι ὅδ ' υἱὸς ἐτήτυμον , ὡς ἀγορεύεις |
| οὐκ ἔχει βεβαίως , εἴτε ἀθάνατός ἐστιν ἡ ψυχὴ εἴτε θνητή , καὶ εἴτε ἀίδιος ὁ κόσμος εἴτε φθαρτός , | ||
| ἐν μὲν τῷ , ἀθάνατος , ἐν δὲ τῷ , θνητή , καὶ ἐν μὲν τῷ αἰωνίῳ καὶ ἡ διάκρισις |
| ὡς ἔσω ' στὶν κἄχομεν βαλλάντια . Κἄν ποτ ' εἰρήνη φανῇ , ὅστις ἂν νυνὶ δανείσηται παρ ' ἡμῶν | ||
| δοξάντων ὑμῖν προσγράψας . Οὐκ ἤρεσκέ τισι τῶν ῥητόρων ἡ εἰρήνη : ἔπειτα οὐ τότε ἀντιλέγειν αὐτοὺς ἐχρῆν , ἀλλὰ |
| σε τινῶν ἐλευθέριος ] | κωλύῃς , αὐτὸ τοῦτό σοι ἐλευθερία [ , ἀλλὰ ] | τοῦτό σοι δουλεία , | ||
| σοι νῦν τὰ βασίλεια Νέστορος μὲν εὐβουλία , Διομήδους δὲ ἐλευθερία , καὶ ὁ τοῦ Κύρου Χρυσάντας καὶ ὁ τοῦ |
| αὐτοί , ἄλλους τ ' αἰδέσθητε περικτίονας ἀνθρώπους , οἳ περιναιετάουσι : θεῶν δ ' ὑποδείσατε μῆνιν , μή τι | ||
| ἐκτὸς ἀκούων , ἢ ἀν ' ὁδὸν στείχων ἢ οἳ περιναιετάουσι : μὴ πρόσθε κλέος εὐρὺ φόνου κατὰ ἄστυ γένηται |
| δράκων γενήσηι μεταβαλών , δάμαρ τε σὴ ἐκθηριωθεῖς ' ὄφεος ἀλλάξει τύπον , ἣν Ἄρεος ἔσχες Ἁρμονίαν θνητὸς γεγώς . | ||
| ἐν ἐπαναφορᾷ , εὖ ἕξει τὰ τῶν κειμηλίων αὐτοῦ καὶ ἀλλάξει τὸν διοικητὴν αὐτοῦ , εἰ δ ' ἐν ἀποκλίματι |
| Διὸς αἰγιόχου ἀλέγουσιν οὐδὲ θεῶν μακάρων , ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰμεν : οὐδ ' ἂν ἐγὼ Διὸς ἔχθος ἀλευάμενος | ||
| εἰπεῖν , ἀλλὰ θεοῖσι μῦθον ἐπιτρέψαι , ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰσι . τοῦτό τοι ἀντὶ ποδὸς ξεινήϊον , ὅν |
| , πρός τι χωρίον Λίβυσσαν καλούμενον τῇ κλήσει , δοκῶν θανεῖν εἰς Λίβυσσαν πατρίδα τὴν οἰκείαν . ἦν γὰρ Ἀννίβᾳ | ||
| μέγας γὰρ ἁγὼν καὶ βλέπω δύο ῥοπάς : ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μ ' , ἢν ἁλῶ τεχνωμένη , ἢ |
| καρτεροῖϲι : μία γάρ ἐϲτι πᾶϲα . μετεξετέροιϲι δὲ ἰητροῖϲι μούνη δοκέει ἡ παρὰ τὴν ῥάχιν νοϲέειν , οὕνεκα τῆϲ | ||
| τε ἦσαν καὶ φόρων ἐπιτάξιες . Ἡ Περσὶς δὲ χώρη μούνη μοι οὐκ εἴρηται δασμοφόρος : ἀτελέα γὰρ Πέρσαι νέμονται |
| ' ἀλλοτρίοις κακοῖς . Τοῦ φόβου πάλιν εἴδη ἕξ , ὄκνος , αἰδώς , αἰσχύνη , κατάπληξις , ἔκπληξις , | ||
| : ἐπεὶ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν ὃ δωρεῖται λέγειν μὲν ὄκνος εἰς τοὺς πολλοὺς διὰ τὸ κακῶς τοὺς ἀνθρώπους αὐτὸ |
| : ὅθεν οὐδὲ μεγάλη ξυνίϲταται φλεγμονή : ἥδε τῆϲ ἡλικίηϲ εὐτυχίη ἐν τῷδε τῷ πάθεϊ . Περὶ περιπνευμονίηϲ . Δυοῖϲι | ||
| μὲν εὐηθέϲτεροϲ : πολλὴ γὰρ καὶ ποικίλη ἐπὶ τοῦδε ἡ εὐτυχίη ἱδρῶτοϲ ἢ οὔρων , ἢ κοιλίη κοτὲ ἐπ ' |
| ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία : ὁ δὲ τᾶς ἡσυχίας βίοτος καὶ τὸ φρονεῖν ἀσάλευτόν τε μένει καὶ ξυνέχει δώματα | ||
| δὲ τοῦ παρόντος οὐ μνείαν ἔχεις ; Καλὸς γὰρ οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι . Ἀλλ ' ἦν ἄν , εἰ |
| ὀργάνων ἄσκησις τουτέστιν ἡ τῶν ὀργάνων ἐπιμέλεια διὰ τοῦ συνήθους γενέσθω γυμνασίου , τρίτον δὲ τῶν ἑξῆς . ἕτεροι δὲ | ||
| δολόεντα δὲ σώματα κεῦθον ὀλλύσθω , μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι γενέσθω . καὶ τότε μοι δαίνυσθε καὶ ἐς χορὸν ὀτρύνεσθε |
| γὰρ ἔσκε λίην πινυτὸς καὶ ἐχέφρων : Ὦ φίλοι , οὐκέτ ' ἀνεκτὸς ἐφ ' ἡμῖν μαίνεται Ἄρης . Ἀλλ | ||
| καὶ σὺ χἠ τεκοῦς ' ἠλλαξάτην . τοιγὰρ φυτεύων παῖδας οὐκέτ ' ἂν φθάνοις , οἳ γηροβοσκήσουσι καὶ θανόντα σε |
| ἐόντι , καὶ ἔχοντί τι σίνος ὑπὸ τοῦ βέλεος , δοκέοντι δὲ ὑγιεῖ εἶναι , κίνδυνός ἐστι μᾶλλον ὑπόπυον γενέσθαι | ||
| καὶ τὰν εἰδημονικάν : καὶ γὰρ αἰ κατὰ τοίας ἀντιλήψιας δοκέοντι ἀντιθλίβεν ἀλλάλας ταὶ ἀγωγαί , ἀλλ ' ὦν τὰ |
| ] ἀρίστα ? ? [ , παίδων δ ' εὔκαρπον τελέθει [ ] ? γένος , οἷσιν ? [ ἐκεῖναι | ||
| ἐξ ἀρχῆς . Οὐ γάρ τι θεῶν γένος Οὐρανιώνων ἄπρηκτον τελέθει καὶ ἀμήχανον , ἀλλά οἱ ἀλκὴ ἕσπετ ' ἀπειρεσίη |
| . . . πυρὸς θάνατος ἀέρι γένεσις , καὶ ἀέρος θάνατος ὕδατι γένεσις . . ὅτι γῆς θάνατος ὕδωρ γενέσθαι | ||
| τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι , πᾶσι μάλ ' ἑξείης : θάνατος δέ μοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται |
| δίαιτα . Τὰ εἰς ΜΑ θηλυκὰ σπάνια ὄντα βαρύνεται : τόλμα Θέρμα : ἀττικῶς δὲ τόλμη καὶ Θέρμη . Τὰ | ||
| μὴ πρὸς παίδων οὓς ὀρφανιεῖς , ἀλλ ' ἄνα , τόλμα . σοῦ γὰρ φθιμένης οὐκέτ ' ἂν εἴην , |
| ἀγελάρχην δὲ τὸν ἡγεμόνα νοῦν ; ἀλλ ' ἕως μὲν ἔρρωταί τε καὶ ἱκανὸς ἀγελαρχεῖν ἐστιν , ἐνδίκως ἅπαντα καὶ | ||
| ὑπὸ κλύδωνος , ἅτε δὲ ἄκλυστον καὶ ἐν γαλήνῃ ὂν ἔρρωταί τε καὶ ἔστι σύντονον καὶ διαρκεῖ πρὸς τὸν κατὰ |
| , σταδίους ἀπέχουσα οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων . ἤδη δὲ πλησίον ἦμεν , καὶ θαυμαστή τις αὔρα περιέπνευσεν ἡμᾶς , ἡδεῖα | ||
| ταῦτα τὰ ψηφίσματά μοι . Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἐν θυσίαις ἦμεν τότε , Θηβαῖοι δ ' ἐν τῷ δι ' |
| δ ' αὐτὴ πέλας ἷζεν ἐνωπαδίς . αἶψα δὲ μύθῳ χρειὼ ναυτιλίην τε διακριδὸν ἐξερέεινεν , ἠδ ' ὁπόθεν μετὰ | ||
| : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ δὲ χρειὼ δηλοῖ καὶ τὸ κατὰ χρείαν καὶ μοῖραν λεγόμενον καὶ |
| ὄνομα . ἀγήρως : ἡ μὴ γερῶς ' ἀλλ ' αἰώνιος . ἀγήρω : ἄφαρτον μὴ ἔχουσαν τέλος . ἁγιάσαι | ||
| οὐδὲ οὕτω πρὸς τὸν χρόνον παρατεινόμενον ὡς δόξα ἀγαθὴ καὶ αἰώνιος . αὕτη καὶ τὴν τοῦ Σεβαστοῦ βασιλείαν ἀεὶ νέαν |
| ἀπόρρητα ταῦτα καὶ μέγιστα ἐξέφηνέ μοι ἐκεῖνος ὁ πανευκλεὴς καὶ πανευδαίμων ? , ἤρξατο λέγειν [ πρός ] με : | ||
| . καὶ ἡ Πυθία ἔφη : εὐδαίμων , Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεὶ ἐν θαλίῃσιν ἔσῃ , τιμῶν γένος |
| λόγῳ ἐχρήσατο . πολλὰ χειμασθεῖσα ἡ πόλις παρὰ τῶν πολεμίων ἀπόρθητος μόλις ἔμεινε καὶ ἀβλαβὴς διεσώθη . ἐξέφυγε καὶ ἀπηλλάγη | ||
| Ἕκτωρ ζωὸς ἔην καὶ μήνι ' Ἀχιλλεὺς καὶ Πριάμοιο ἄνακτος ἀπόρθητος πόλις ἔπλεν , τόφρα δὲ καὶ μέγα τεῖχος Ἀχαιῶν |
| τὸ τέρμα τῆς πυρᾶς ἀρχὴ φρίκης καὶ τῆς φρίκης τὸ τέρμα τῆς πυρᾶς πάλιν . Καὶ τοῦ κρύους μὲν ἐν | ||
| εἰμι Μένανδρος [ . ] : . , κέλσαι ποτὶ τέρμα : ἐπὶ ἀδήλῳ συμφορᾷ καὶ μὴ ἐμφαινομένῃ πρὸς τὸ |
| οὐκ οἶδα εἴ ποτε ἐν ἄλλῳ ἀνθρώπῳ οὕτως ἐξέλαμψε καὶ ἐξεφάνη . αἱ πολιαὶ δὲ ἔφυσαν οὐ προσδοκῶντι ἐν πείρᾳ | ||
| μετ ' αὐτὸ εὐθύς ; ἢ ὅτι τῶν ἄλλων πρῶτον ἐξεφάνη , ἢ οὐ τελέως ἀπὸ τοῦ ἀδύτου προέκυψεν . |
| ἔργα πονησαμένου , Ἀρκάδος αἰχμητᾶ Φιλοποίμενος , ᾧ μέγα κῦδος ἕσπετ ' ἐνὶ πτολέμῳ δούρατος ἁγεμόνι . μανύει δὲ τρόπαια | ||
| οἵπερ πρόσω πέμψαντες ἤγαγον πάλιν . νίκη δ ' ἐπείπερ ἕσπετ ' ἐμπέδως μένοι . ἄνδρες πολῖται , πρέσβος Ἀργείων |
| δ ' αὖ μετέπειθ ' , ὡς ἐκκτεάνων τε καὶ ὄλβου Αἶσα κακὴ κρυερὴν πενίην ἐπὶ φῶτας ἀγινεῖ . κλήρων | ||
| ἠμέλει οὔτε ὁδοιπορῶν οὔτε ἐν Θετταλίᾳ , ἀλλὰ καὶ κρεῖττον ὄλβου κτῆμα ἐκάλει αὐτὴν ἐκ τῶν Εὐριπίδου τε ὕμνων καὶ |
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
| Ἑλληνικοῖς γάμοις τὴν προτέραν ἁμαρτίαν καλύψαι . τουτέστιν : ἡ ἐμὴ μέχρι γήρως συμβίωσις ἀδοξίαν σοι προσετρίβετο . οἷον : | ||
| Λήδαι Θεστιάδι τρεῖς παρθένοι , Φοίβη Κλυταιμήστρα τ ' , ἐμὴ ξυνάορος , Ἑλένη τε : ταύτης οἱ τὰ πρῶτ |
| ἡ νόησις οὐκ ἀρξαμένη στάσις , καὶ ἀφ ' οὗ ὥρμηται οὐχ ὁρμήσασα στάσις : οὐ γὰρ ἐκ κινήσεως κίνησις | ||
| , καὶ ἔδωκε μίαν ψυχήν . αὕτη δὲ ὑπὲρ ἧς ὥρμηται λέγειν ὅδε ὁ λόγος , ἐς ἀκοὴν τὴν ἐμὴν |
| ὦτα ϲυνεδρεύουϲιν , ὡϲ δοκεῖν αὐτοὺϲ αὐλητῶν τινων ἀκροᾶϲθαι . ϲῴζεται δ ' αὐτοῖϲ ἡ μνήμη , ὡϲ ἐξ ὧν | ||
| καὶ τοῦ φανταϲτικοῦ καὶ τοῦ λογιϲτικοῦ ἐϲτιν ἡ βλάβη , ϲῴζεται δὲ ἡ μνήμη . μνήμηϲ δὲ ἀπολλυμένηϲ ἐπὶ τῶν |
| Δήμου τε αὖ ἄρχοντος ἀδύνατα μὴ οὐ κακότητα ἐγγίνεσθαι : κακότητος τοίνυν ἐγγινομένης ἐς τὰ κοινὰ ἔχθεα μὲν οὐκ ἐγγίνεται | ||
| ' ὡς ἐπίπαν τελευτῶσιν . Μελανίας δὲ τὰς μὲν ὑπὸ κακότητος φαρμάκου γινομένας καὶ τῇ φύσει τοῦ ὀστοῦ ῥᾴδιον γνῶναι |
| ξυναγείρων ἠλώμην , τεῖός μοι ἀδελφεὸν ἄλλος ἔπεφνε λάθρῃ , ἀνωϊστί , δόλῳ οὐλομένης ἀλόχοιο . ὣς οὔ τοι χαίρων | ||
| ὀϊόμενον θανέεσθαι , καὶ ὀΐσατο θεὸν εἶναι , γίνεται ὀϊστὶ ἀνωϊστί . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ |
| γε ἀρχὴν μὴ ἔλαβον , νόμοισι τοῖσι Ἑλλήνων χρήσομαι ἐς ὑμέας . Ταῦτα ὦν ὑμῖν ἀναβάλλομαι κυρώσειν ἐς τέταρτον μῆνα | ||
| ἀνυσθέντος αὖτις ἀπολυθῆτε σώματος τοῦ ἐν τῷ αὐτόθι θανάτῳ ὑποδεξαμένου ὑμέας , διαδέξονται αὖτις ὑμέας τρόπον τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς |
| θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
| αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
| ἐπιόντα πόδας ταχύν , ὅς μοι ἔπεισιν , ὃς μάλα καρτερός ἐστι μάχῃ ἔνι φῶτας ἐναίρειν : καὶ δ ' | ||
| τοὺς ἐκ τῆς πόλεως ἐξελθόντας καὶ ἐν ταῖς τειχομαχίαις ἀγὼν καρτερός . ἑάλω δ ' οὖν ἡ πόλις κατὰ κράτος |
| . ” Ὧς ἄρ ' ἔφη : πυκινὴ δὲ συνεύαδε μῆτις Ἀθήνῃ , καί μιν ἔπειτ ' ἐξαῦτις ἀμείβετο μειλιχίοισιν | ||
| οὐ πείθεις , σὺ μέν , οἵα σου σοφία καὶ μῆτις , οἶσθα , τί χρὴ ὄνομα θέσθαι τῷ τοιῷδε |
| καὶ ἀντιπεπονθέναι τοῖς αὐτῶ μερέεσσιν : οὗτος γὰρ ἰσχυρὸς καὶ βέβαιος : τὸ δ ' ἀντιπεπονθέναι λέγω αὐτῶ καὶ ἄρχεν | ||
| κακοτεχνίας ὑγιῶς προστιθεμένου : ἐπιστήμης δέ : κατάληψις ἀσφαλὴς καὶ βέβαιος , ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου . μουσικὴν μὲν οὖν καὶ |
| ἀκαταλήκτων σμβʹ : ὧν τελευταῖος μὴ καί τι πρὸς κακοῖσι πρόσθηται κακόν . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος : ἐπὶ δὲ | ||
| κατέχῃ , ἀλλ ' ἀναιδὴς γενομένη καταλίπῃ μὲν αὐτοὺς , πρόσθηται δὲ τῷ ξένῳ . ποθεινὰ δ ' Ἑλλάς : |
| δὲ μόνος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸ δεύτερον καταστὰς τό τε ἄγος ἀφοσιοῦται τὸ περὶ τοὺς πρέσβεις γενόμενον προειπὼν τοῖς ἐργασαμένοις | ||
| ᾖ κριθιάσας , ἢ ὑψαυχενήσας καὶ ἀτιμαγέλης γεγονὼς παρὰ τὸ ἄγος ἀγοστής καὶ ἀκοστής κατὰ τροπὴν προηγεῖσθαι . . . |
| τὸ κέρδος ἐν πᾶσιν σκόπει . ὡς ὡραΐζεθ ' ἡ τύχη πρὸς τοὺς βίους . πένης λέγων τἀληθὲς οὐ πιστεύεται | ||
| μένειν καὶ κηδεμονίαν αὐτοῦ ποιήσεται ὁ οἰκεῖος αὐτοῦ δαίμων καὶ τύχη , ἔσται δὲ ἐπίνοσος , τεύξεται δὲ καὶ ἰατρικῶν |
| , καὶ ἔταττεν ἰδιώτῃ ὑβρισθέντι τοσόνδε πρόστιμον , ἄρχοντι δὲ τοσόνδε : ἐπὶ δὲ τοῦ παρόντος οὐκ ἐτίθει τὴν διαφοράν | ||
| τάξεως ἐς τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν τῷ στρατηγῷ , ἐκ τοῦ |
| ἀσύλητον γένος . οἶκον πρὸς ἄλλον νύν τιν ' ἀντὶ τοῦδ ' ἴθι . οὔκ , ἀλλ ' ἔσω πάρειμι | ||
| πρὸς ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος τόδε τύμβου ' πὶ νώτοις τοῦδ ' , ἵν ' αἵματος ῥοαὶ τάφου καταστάζωσι : |
| ποτε , τὰ δ ' ἄλλα συγχεῖ πάνθ ' ὁ παγκρατὴς χρόνος , ἄριστα δὴ ἀνθρώπων λέγοντι . ἐγκύκλιοι γὰρ | ||
| τριμέτρων ἀκαταλήκτων οβʹ , ὧν τελευταῖος : ἀμφοῖν γένηται τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι πάσαις καὶ ἐπὶ τῶι |
| , λύτειρα κακῶν , νικηφόρε δαῖμον , ἤματα καὶ νύκτας αἰεὶ νεάταισιν ἐν ὥραις , κλῦθί μου εὐχομένου , δὸς | ||
| μείζω καὶ προτιμότερα τῶν πραγμάτων , τὰ δὲ ἐλάττω , αἰεὶ πρότερον τὰ ἐλάττω τιθέναι εἰώθασιν , ὡς καὶ ἐνταῦθα |
| ? , ἔνθεν ? ? [ οὐχ ] ἥξει : ἀπιστίη ζῆι : πίστις ? ? ? ? ε⚓⚓ [ | ||
| ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων . Καὶ τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους . Χρόνου |
| [ φάος ἠελίοιο μαρνάσθην [ ἔτι ] μητρὸς ? [ ἐόντ ' ἐν γαστέρι κοίληι . τοῖσι δὲ γεινομένοισιν [ | ||
| Ὠκεανὸς μὲν πρῶτα , τὸν οὔ πως ἔστι περῆσαι πεζὸν ἐόντ ' , ἢν μή τις ἔχῃ εὐεργέα νῆα . |
| . ξ . ἔλθοι ἀλητεύων : ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα . † ) οὗτος ὁ στίχος ὀβελίζεται καὶ καλῶς | ||
| Τρώεσσι πάθῃσιν σήμερον : ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται ἅσσα οἱ αἶσα γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ , ὅτε μιν τέκε μήτηρ . |
| ὅτι τὰ μὲν κατὰ τὴν τούτων βούλησιν πραττόμενα ἐπὶ τὸ λῷον ἐκβαίνει , τὰ δὲ παρὰ θεὸν ἀλυσιτελῆ ὑπάρχει τοῖς | ||
| Δελφῶν μαντειῶν , αἵτινες θυσίαι καὶ θεοῖς οἷστισιν ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ τῇ πόλει γίγνοιντ ' ἄν : πότε δὲ |
| . Ἀλλὰ χρὴ πρότερον προμηθέεσθαι γινώσκοντα ὅτι ξηρασίῃ θερμῇ κρατέεται ὥνθρωπος . Διαιτῆσθαι οὖν χρὴ αὐτὸν τῇ τε μάζῃ προφυρητῇ | ||
| , τοσούτῳ ἠπιώτερα καὶ βελτίονα . Πάντων δὲ ἄριστα διάκειται ὥνθρωπος , ὅταν πέσσηται καὶ ἐν ἡσυχίῃ ἔῃ , μηδεμίην |
| ] ἔτραφεν αἴηι : ! ! ! ! ! ! Δαρδανιδῶν ] μεγαθύμων φῦλον ἐναιρ [ ! ! ! ! | ||
| ἄνω , λοιπὴ δ ' ἐστὶ τοῦ Πριαμιδῶν τε καὶ Δαρδανιδῶν αἵματος . „ ὁ μὲν δὴ ἔμπορος ἐρᾶν τὸν |
| Πύρραν τὴν Πανδώρας καὶ Ἐπιμηθέως . ὡς : καθά . ἐξοπίσω : εἰς ἀπρονοήτους τόπους . ὅτε δὴ κακὸν εἶχ | ||
| ἐπ ' αὐτῷ πάντες ἔβησαν . αὐτὰρ ὅ γ ' ἐξοπίσω ἀνεχάζετο , αὖε δ ' ἑταίρους . τρὶς μὲν |
| : ὁ περὶ τῆς ψυχῆς δηλονότι . οἷον , οὐδεὶς ἄναλκις ὑπομένει περὶ τῆς ψυχῆς κινδυνεύειν , ἀλλ ' ἔστι | ||
| Λαγόνεσσιν : πλευραῖς . ἀναλκίας : ἀδυναμίας , ἀδυνάτου : ἄναλκις ὄνομα σύνθετον : ἀλκὴ καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α |
| ' ὑπὸ τῶν ἐπιγινομένων : δι ' ὧν οὔτε στάσις ἐμφύλιος τὴν πολιτικὴν ἔλυσεν ὁμόνοιαν , οὔτε πόλεμος ἀλλοεθνὴς ἐκ | ||
| πόλιν , ἄρξει δὲ τοῦ πρὸς τοὺς ἀλλοεθνεῖς πολέμου στάσις ἐμφύλιος , ἣν χρῆν ἀρχομένην ἐξελαύνοντας ἐκ τῆς πόλεως καὶ |
| ἐπεὶ γὰρ ἔδοξεν ἀτύχως τῷ ὀρέστῃ πεπτωκέναι τῆς μητρὸς ὁ φόνος ἄδικος ὁ λοξίας νενόμισται : ἢ τὸ ἄδικα ἐδίκασεν | ||
| , ὑπάρχει οὐσία : ὁ δὲ , ὃν ποιεῖ , φόνος , οὔκ ἐστιν οὐσία , ἀλλ ' ἔργον τὶ |
| εἴχομεν , πῶς οὐ νῦν γε κἀκείνοις καὶ τοῖς προσυπάρξασι στέρξαι προσήκει ; τοὺς δ ' ὑπερδιατεινομένους τουτουσὶ καὶ μέχρι | ||
| προτιμήσαι τοῦ πατρὸς οὔτε πατὴρ καταμελήσας τοῦ παιδὸς ἕτερον ἂν στέρξαι νέον , ἀλλὰ τοσοῦτόν γε οἱ πατέρες νικώμενοι προσνέμουσι |
| . [ Τρώεσς ] ' ἐπικούρους : [ ] πολέμοιο δαήμων . [ ἀριστερὰ ] ? σήματα φαίνων [ Ζεὺς | ||
| ὅτι οὔκ ἐστιν ἐν τῷ αὐτῷ πάνσοφος καὶ πάσης ἐπιστήμης δαήμων , σὺν τῷ καὶ αὐτόθεν προσπίπτειν , ἔτι κἀκ |
| ὦν κεκρατημένοιϲι οὐκέτι ἐγχειρέων ξυνάχθεται μοῦνον . ἥδε ἐϲτὶ τοῦ ἰητροῦ μεγάλη ξυμφορή . Περὶ ϲυνάγχηϲ . Ἡ ϲυνάγχη κάτοξυ | ||
| γιγνόμενα . Κεκλιμένον δὲ χρὴ καταλαμβάνεσθαι τὸν νοσέοντα ὑπὸ τοῦ ἰητροῦ ἐπὶ τὸ πλευρὸν τὸ δεξιὸν , ἢ τὸ ἀριστερὸν |
| πυρετοὺς τοὺς ἐν τῷ χειμῶνι : ἡ δὲ φυλακὴ ἔστω ἡσυχίη καὶ ἰσχνασίη καὶ τῆς κοιλίης κένωσις : ῥοφήμασι δὲ | ||
| σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος : ἡσυχίη δ ' ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ ' εἴη |
| ἀντιπέρην τροπικοί , μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει . Οὔ κεν Ἀθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ ἄλλῃ κολλήσαιτο κυλινδόμενα τροχάλεια τοῖά | ||
| ἕλωμαι καλῶς ἂν ἔχοι . Π . . ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι : ὅτι περισσεύει ὁ δέ σύνδεσμος , |
| ἀνέσει καὶ παρ ' οἶνον . . : κρύπτειν ἀμαθίην κρέσσον ἢ ἐς τὸ μέσον φέρειν . , . . | ||
| στόμα τοι καὶ ἐφίμερος , ὦ Δάφνι , φωνά : κρέσσον μελπομένω τευ ἀκουέμεν ἢ μέλι λείχειν . λάσδεο τὰς |
| οὐδὲ δίκαιοι πάντες ἔσαν : τῶ σφεων πολέες κακὸν οἶτον ἐπέσπον μήνιος ἐξ ὀλοῆς γλαυκώπιδος ὀβριμοπάτρης , ἥ τ ' | ||
| ' αὐτῷ Ἴλιον εἰς ἅμ ' ἕποντο καὶ αὐτοῦ πότμον ἐπέσπον . νὺξ δ ' ἥδε μάλα μακρή , ἀθέσφατος |
| ἢ θεὸς ἢ βροτὸς ἢ τί τῶν ἀδοκήτων πόρον ἄπορον ἐξανύσας † δυοῖν τοῖν μόνοιν Ἀτρείδαιν φανεῖ κακῶν ἔκλυσιν ; | ||
| μέσσοισι καὶ αὐτὸς ἦγεν ἑὴν παράκοιτιν ἀπ ' ἄστεος αἰθομένοιο ἐξανύσας μέγα ἔργον : ἔχεν δέ ἑ χάρμα καὶ αἰδώς |
| λαὸς ἅλις ὃς κεῖται νεκρός . τοσαῦτ ' ἔλεξε . σὸς δὲ Πολυνείκης γόνος ἐκ τάξεων ὤρουσε κἀπήινει λόγους . | ||
| δειροτομῆσαι . καί κεν Τηλέμαχος τάδε γ ' εἴποι , σὸς φίλος υἱός , ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς |