| τῆς μὲν τοῦ σώματος ῥώμης , ὅτι ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναβαίνω , τῆς δ ' ἐν τῇ τέχνῃ εὐπορίας , | ||
| ἡμέρας δὲ γενομένης , ἔτυχε γάρ μοι παρὼν ἵππος , ἀναβαίνω τε εὐθὺς καὶ ὃν οὐδ ' ἂν εἷς ᾠήθη |
| Ἄνευ ξύλου μὴ βάδιζε : περὶ Κλεομένους λέγει : ὃς στρατιώτης ὢν Ἀθηναῖος προσεποιεῖτο πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ μανίαν | ||
| εἰς τί σκεψαμένους χρὴ ὑμᾶς Ἀνδοκίδου ἀποψηφίσασθαι ; πότερον ὡς στρατιώτης ἀγαθός ; ἀλλ ' οὐδεπώποτ ' ἐκ τῆς πόλεως |
| ] εἰμι μόνον , νόσοις ? λέγω ] ? καὶ Τύχηι πολλάκις καὶ τοὺς ἐπὶ ] τῆς οἰκείας ἑστίας ἠρεμοῦντας | ||
| βίαι καὶ σοφίαι καὶ τοῖς ἄλλοις . εἰ οὖν τῆι Τύχηι καὶ τῶι θεῶι τὴν αἰτίαν ἀναθετέον , [ ἢ |
| : καὶ τῷ σώματι ἡσυχίην ἐχέτω : ἢν δὲ καὶ δυνατὸς ᾖ ἀνίστασθαι , ὀλίγα περιπατεέτω ἑκάστης ἡμέρης : καὶ | ||
| βέβαια . ἀποτάττου τοῖς τοῦ σώματος , ἐφ ' ὅσον δυνατὸς εἶ . μόνον οἰκεῖον ἡγοῦ τὸ ἀγαθόν . ὁποῖος |
| πρῶτον μηχαναῖς ἀνείλκυσεν ὁλκάδας , καὶ πρὸς τὸ Συρακούσιον τεῖχος μετεωρίσας αὐτάνδρους πάλιν τῷ βυθῷ κατέπεμπεν ἀθρόως . Μαρκέλλου δ | ||
| κἀμὲ ταύτην ἀνέπεισε τὴν ἐπιστολὴν ὡς ὑμᾶς ἱέναι , ἐλπίδι μετεωρίσας καὶ μείζον ' ὑποσχόμενος , χρύσεα χαλκείων , ἀντὶ |
| καὶ Ἀμφιάρεως : ἑκατέρως λέγουσιν : ” ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ . ” ἀναβάλλεσθαι τὸ ἱμάτιον : | ||
| ἀνασχετάς καὶ παρ [ ἀμυντής , ἀλκηστής ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη δημεχθὴς |
| κατηγορίᾳ κολακείας αἰτίαν προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ , φασίν , ἐκκρούων τὸν ἧλον , καὶ μείζονί γε τὸν σμικρότερον , | ||
| τῶν Ῥωμαίων εἰσεκόμιζε ταμιεῖον , τὸν ἐπὶ τῷ πλούτῳ φθόνον ἐκκρούων , εἰ καὶ μηδὲν αὐτοὺς πραοτέρους ἀπειργάζετο , ἀπὸ |
| ἔφθασας τοὺς συντρέχοντας , οὐδὲ σωφρονέστερος νῦν ἢ πρότερον οὐδὲ δειλὸς ἧττον , οὐδ ' ἔλαττον ἀλγεῖς οὐδ ' ἐλαττόνων | ||
| ὡς ἔοικε τότε ταῦτα , Γ Ἡρακλῆς πεινῶν καὶ Διόνυσος δειλὸς καὶ μοιχὸς Ζεὺς Γ ὥστε καὶ αὐτοὺς Γ δοκεῖν |
| φίλον ἐποίησας , ὥσπερ Ἀλέξανδρος , οὐδὲ τὸν δεῖνα λοιδορησάμενον προσηγάγου , ὥσπερ ὁ ἔναγχος εὐδοκιμήσας , ἀλλ ' ἔξεστιν | ||
| γαστρὸς τρυφὰς ἐβούλετο , ὁ δὲ τὰς αἰσχρὰς ἡδονάς . προσηγάγου δὲ , ἀντὶ τοῦ πρὸς ἑαυτὸν ἔλαβες εἰς συνουσίαν |
| , ἐσχάρα . καὶ διαστίλβονθ ' ὁρῶμεν ὥσπερ ἐκ καινοῦ λυχνούχου πάντα τῆς ἐξωμίδος . καί κ ' ἐπιθυμήσειε νέος | ||
| Ἄλεξις δ ' Ἐκκηρυττομένῳ : ὥστ ' ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου τὸν λύχνον μικροῦ κατακαύσας ἔλαθ ' ἑαυτόν , ὑπὸ |
| , ἔρωτα μόνης ὄψεως αἰτιωμένου : καὶ ἐπὶ τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένου πλουσίου ἀντιληπτικὴ , λέγοντος , ὡς ἔξεστιν ὅπως ἄν | ||
| αὐτὸ μεθοδεύσομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένου τὰς χεῖρας , εἰ γὰρ καὶ τὸ τυπτῆσαι μεῖζον |
| εὐγενείας . Ἦν καὶ Πολύαινος Ἀθηνοδώρου Λαμψακηνός , ἐπιεικὴς καὶ φιλικός , ὡς οἱ περὶ Φιλόδημόν φασι . καὶ ὁ | ||
| οἱ φαῦλοι γέμουσι . φαίνεται τοίνυν ὅτι οὐδὲ πρὸς ἑαυτὸν φιλικός ἐστιν ὁ μοχθηρός , ὅτι οὐδὲν φιλητὸν ἔχει . |
| , ἀλλὰ τὸ κοινῇ τοῖς φιλοσόφοις ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπιτιμώμενον ἐπιφέρων αὐτῷ καὶ διαβάλλων πρὸς τοὺς πολλούς : οὐδὲ γὰρ | ||
| ἱκνεῖται ὁ ἀνθρώπινος λόγος ληπτὴν ὑπάρχειν , διασαφεῖ τοῖς προκειμένοις ἐπιφέρων σὺ δ ' οὖν . . . ὄρωρεν . |
| ὁ δὲ ἔχων εἰς διαβολὰς τὸ οὖς ῥᾴδιον , καὶ ὑπόπτης ὢν καὶ δειλός , ἐπίστευσε . καὶ οἱ μὲν | ||
| ὅσα ἀκοῇ περὶ αὐτῶν ἠπίστατο , χαλεπὸς ἦν τότε καὶ ὑπόπτης ἐς τοὺς περὶ τῶν μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας , |
| κάπηλος , ἔμπορος , παλιγκάπηλος , μεταβολεύς . καὶ ἔστιν αὐτοπώλης μὲν ὁ ἐν τῇ ἰδίᾳ χώρᾳ πωλῶν τὴν ἑαυτοῦ | ||
| ἄλλων πυνθάνεσθε καὶ ἐπιζητεῖτε : ὅτι δὲ οὔτε κάπηλος οὔτε αὐτοπώλης , αὐτὸ δὴ ὑμᾶς αὐτοὺς ἐρωτᾶτε , εἰ ἐγὼ |
| ἐξ ἀντικειμένων διεζευγμένον , καὶ τὴν ἐπιφορὰν τοῖς τοιούτοις λήμμασι συνεισάγεσθαι , καθὼς ἀνώτερον παρεμυθησάμεθα . Καὶ δὴ ταῦτα μέν | ||
| πᾶς ἄνθρωπος πτερωτός , διὰ τὸ δοκεῖν τῷ οὐ πᾶς συνεισάγεσθαι τὸ ἀλλὰ τὶς μὲν τὶς δὲ οὔ , ὅπερ |
| ἀνθρώπου ἐπεισῆλθέν τις τῶν δοκούντων φιλολόγων , ὃς κατείληπτό ποτε μοιχὸς ἐν τῇ πόλει . ὁ δ ' Ἀλλ ' | ||
| . κωμῳδεῖται δὲ ἐπὶ μοιχείᾳ καὶ ὡς ἀσέμνως κειρόμενος . μοιχὸς δὲ εἶδος καὶ ὄνομα κουρᾶς ἀπρεποῦς καὶ κιναιδώδους . |
| : Πολλοὺς ? ἀπέκτεινας μὴ θύσας : Πιέριος πολλοὺς ἔσωσεν ὑποταγείς ? . τὸ πέμπτον ? [ ] κληθεὶς ? | ||
| : Πολλοὺς ? ἀπέκτεινας μὴ θύσας : Πιέριος πολλοὺς ἔσωσεν ὑποταγείς ? . τὸ πέμπτον ? [ ] κληθεὶς ? |
| πράξεις δὲ αὐτὰ τὰ ἔργα , τὸ κατορθοῦν , τὸ ἀριστεῦσαι , τὸ ὑγιάσαι , καὶ ὅλως ἐπιτήδευμα μέν ἐστιν | ||
| : ἐνδέχεται γὰρ τὸν λέγοντα “ ἠρίστευσα ” καὶ μὴ ἀριστεῦσαι : καὶ νῦν μὲν Διομήδης ἠρίστευσε , νῦν δὲ |
| ἀντλήματα : πλείονα δ ' οὔκ ἐστιν οὔτε λαθεῖν οὔτε βιάσα - σθαι βουλόμενον , ἀλλὰ καὶ πείρας ἕνεκα πολλάκις | ||
| ναῦς τὰ [ πλοῖα ] καταγαγεῖν : οὐ δυνάμενος δὲ βιάσα - [ σθαι ] , στρατιώτας διεβίβασεν εἰς τὸ |
| . καὶ ψαλτής ἀττικῶς ὀξύνεται : καὶ ἔτι τὸ ληιστής λῃστής . τὸ δὲ δεσπότης ἀρσενικὸν , τὸ δεσπότις θηλυκόν | ||
| ηὐλίζετο , οὐδὲ λαθραίας ἐποιεῖτο τὰς ἐπιθέσεις ὡς φυγὰς καὶ λῃστής , ἀλλὰ φανερῶς τῶν ὑπαίθρων ἀντεποιεῖτο , προσρυϊσκομένων αὐτῷ |
| , καλλωπιζόμενος δὲ πρὸς τὴν Λευκίππην , ὡς διὰ τοῦτο δεδακρυμένος , ὅτι κἀκείνη δακρύει . λέγει οὖν πρὸς τὸν | ||
| διάνοια τῷ ταλαιπώρῳ ἔθνει παρασχεῖν . „ καὶ ὁ μὲν δεδακρυμένος καὶ ἀναγκοφαγῶν δίχα προσοψήματος οὐδὲ κράματος προσενεχθέντος ἠνέσχετο , |
| τοῦ δὲ ταραχήν καὶ ἀναίδειαν : σπουδῇ πρόσεισι , φθέγγεται βαδίζων [ ἢ ] πεσών τινα ἔωσε , μάχεται πρὸς | ||
| οὐκ ἐξετάσει κατὰ πόσων τὸ ἀθάνατον . ὅταν δὲ οὕτω βαδίζων ἐφαρμόσῃ τὸν λόγον τῷ εἴδει καὶ μηκέτι προσδέηται διαφορᾶς |
| συμβουλήν : ἐγὼ δὲ ἑρμηνεύσω ἃν ἐκεῖνος ἔμπνους ὢν καὶ δυνάμενος εἶπεν νῦν πρὸς ὑμᾶς . τίν ' οὖν δή | ||
| ὁ καὶ εἰς ἴσα δύο καὶ εἰς ἄνισα δύο τμηθῆναι δυνάμενος , οἷον ὁ η καὶ εἰς δύο ἴσα διαιρεῖται |
| ὁ θεός . δύο γὰρ χαρίτων ἕνεκεν συμπραττόντων τῶν θεῶν παρασκευάσω σοι ὕμνον . ἔνιοι δὲ οὕτως : ἀμφοτέρων τῶν | ||
| πλούσιον , καὶ δεδοικὼς μὴ πλέον παροξύνας ἐπὶ τῇ κρίσει παρασκευάσω φανερῶς αἰτεῖσθαι πολίτου σφαγήν : εἰς ὑμᾶς τοῦτο καταστήσων |
| παραλείψω , ἀλλ ' ἐκεῖνο λέγω : εἰ μὲν Αἰσχίνης ἰδιώτης ὢν ἀπελήρησέ τι καὶ διήμαρτε , μὴ σφόδρ ' | ||
| ἄν , ἀλλ ' ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν ὅ τε ἰδιώτης καὶ ὁ τύραννος , ἐννόει πότερος μείζω ἀπὸ τῶν |
| ὥστε σοι καλῶς ἔχειν : ἡμᾶς δ ' ὁ χρήιζων κτεινέτω . τὰ τῶν φίλων αἴσχιστον ὅστις καταβαλὼν ἐς ξυμφορὰς | ||
| αἰχμαλώτους , ἐὰν ὁ πόλεμος ἔτι συνεστὼς ᾖ , μὴ κτεινέτω , μάλιστα μὲν τῶν πρὸς οὕς ἐστιν ὁ πόλεμος |
| καὶ ταραχῇ πολλῇ προέρχεται , καὶ ἀκούσας τὰ ὄντα , μεστὸς γενόμενος δέους καὶ ἤδη νομίζων τοὺς δημίους ἐπ ' | ||
| δύνασθαι συνιδεῖν ; ὁ γὰρ ἐρῶν ὑποψίας ἐστὶ καὶ φόβου μεστὸς καὶ τὸ προστυχὸν ἐμποδὼν εἶναι πρὸς τὴν χρείαν ὑπονοεῖ |
| ἐς τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον οὐ παρόντα πόλεμον τὸ αὐτίκα περισκοπῶν ἐνδοιάζῃ χωρίον προσλαβεῖν ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε | ||
| μὲν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁ πρίασθαι δυνηθείς , μεταστρέφεται δὲ περισκοπῶν , μὴ οὐ πολλοὺς ἀπέχει σταδίους ὁ διαδεξόμενος . |
| ; ἐπέμενεν γοῦν ἐπὶ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς , καὶ ἠκόντιζεν ἀπὸ τῶν ἵππων ὀρθός , καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ | ||
| τὴν ἐπιφορὰν τῶν πολεμίων αὐτὸς μὲν ἐφ ' ἅρματος ἀγωνιζόμενος ἠκόντιζεν εἰς τοὺς ἐπιφερομένους , πολλῶν δ ' αὐτῷ συναγωνιζομένων |
| ηὐξημένον . Ὁ μὲν λόγος θαυμαστὸς , ὁ δὲ λέγων ἄπιστος : ἐπὶ τῶν ἐπαγγελλομένων μείζω ἢ δύνανται . Ὁ | ||
| ἢ πλῆθός τι τοιαύταις ψυχαῖς κεχρημένον , οὐδεὶς οὕτως ἦν ἄπιστος , ὡς μὴ πιστεύειν τὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῖς πάντη |
| διώκοντος . Εἰ μὲν γὰρ ὁ μὲν ἄρξας τῆς πληγῆς τύπτειν καὶ μὴ ἀποκτείνειν διενοήθη , ὁ δὲ ἀμυνόμενος ἀποκτεῖναι | ||
| ἐπάτησαν , ἐκάκωσαν , ἔτυψαν . . ἀλοᾶν ἐστι τὸ τύπτειν . ὡς τῶν ὁμήρων οὖν ξύλῳ ἢ ὁπωσδήποτε κατακτανθέντων |
| ἐν μὲν τοῖς δυνατοῖς οὐδὲ κελευσθῆναι περιμένω : πρῴην γοῦν ἄκλητος ἧκον ἐπὶ τὴν βοήθειαν . ὅταν δέ τι ᾖ | ||
| , βράττω , δεύω , μάττω , πέττω . χωρεῖ ἄκλητος ἀεὶ δειπνήσων : οὐ γὰρ ἄκανθαι . τὸ δὲ |
| ἓν τοῦτο σπεύδειν ἐν πάσαις πόλεσιν , ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν , ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί | ||
| ἐν ᾗ ὁ χρυσὸς ἀκονώμενος δείκνυται , πότερον καλὸς ἢ κίβδηλός ἐστιν : Ἐν τοῖς ἀγαθοῖς , φησί , κεῖνται |
| τὸν Ῥοδάνην , ” σὺ μέν “ , εἶπεν ὁ Σόραιχος , ” ὦ Ῥοδάνη , κατὰ χώραν μένε καὶ | ||
| πιστὸν ἡγουμένη καὶ τὸν Σόραιχον αἰδουμένη . ἐπελθὼν δὲ ὁ Σόραιχος πρῶτον αὐτὴν ἐκέλευε προσιέναι καὶ λέγει : ” ὦ |
| καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | ||
| ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς |
| ἀπόρου σχήματος καὶ ματαία ἡ σκέψις διότι οὔτε ἀλαζὼν οὔτε ἀνόητος ἀρετή , οἷοι δὴ καὶ τυφλοὶ πόνοι πάντες οἱ | ||
| Ὑπέρβολος ὁ λυχνοποιὸς καὶ Διοκλῆς ὁ λωποδύτης καὶ Μελιτίδης ὁ ἀνόητος . Καὶ τί σοι λέγομεν τὸν Ἀπόλλω ; ὁρᾷς |
| πανταχόθεν ὡς πολεμιωτάτην ἐδίωξαν , ὥσπερ ὁ μὲν Κρητικὸς νομοθέτης εἴρξας ἐπιβαίνειν τῆς νήσου τοὺς ἐν λόγοις ἀλαζονευσαμένους , ὁ | ||
| ἐκκλησίας ἱερᾶς ἀπελήλακε , τὴν μὲν ἄθεον θλαδίαν καὶ ἀποκεκομμένον εἴρξας ἐκκλησιάζειν , τὴν δὲ πολύθεον τὸν ἐκ πόρνης ὁμοίως |
| μὲν τὴν φύσιν παράνομος , πρὸς δὲ τὰ ζῷα αὐτὰ ὑβριστής , πρὸς δὲ τὰς τέχνας ἀμαθής , πρὸς δὲ | ||
| ἐς τὴν ὑστεραίαν δικασόμενοι ἄμφω , καὶ ὁ μὲν ἀποδόμενος ὑβριστής τε ἠλέγχετο καὶ θυσίας ἐκλελοιπώς , ἃς ἔδει τοῖς |
| ἰσχύϊ πρὸ δίκης χρῆσθαι , μόνον οὐκ ἄντικρυς βοῶν καὶ κεκραγὼς τοῖς ὦτα ἔχουσιν ἐν ψυχῇ , μηδένα τῶν ἑτεροεθνῶν | ||
| λέγων ἕκαστος αὐτῶν , ἀλλὰ μόνον πλούσιον εἶναι τὸν σοφὸν κεκραγὼς μικρὸν ὕστερον προσελθὼν αἰτεῖ καὶ ἀγανακτεῖ μὴ λαβών , |
| , ὁ δέ τις λιβανωτὸν ἢ πόπανον , ὁ δὲ πένης ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν . | ||
| ὑπὲρ πέντε τάλαντα μὴ κεκτημένον μὴ πολιτεύεσθαι , ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται , ὁ δὲ παραγράφεται |
| χρήματα πάντα ἀποδόμενος , οὐ πείσας Δίωνα , φάσκων οὐ πωλήσειν ἄνευ τοῦ πείθειν , τὸν κολοφῶνα , ὦ θαυμάσιε | ||
| ὁ ἐμὸς δεσπότης , οὐκ οἶδα , ὁ δὲ στρατιώτης πωλήσειν με ἔγνω , καὶ πιπράσκει με πέντε καὶ εἴκοσιν |
| ἡμᾶς ἀπὸ τούτων νοεῖν τὸ ἀγαθόν : ὡς γὰρ ὁ ἀνεννόητος ἵππου οὔτε τὸ χρεμετίζειν τί ἐστιν οἶδεν , οὔτε | ||
| οἴσει γενναίως διὰ τὸ μηδ ' ἐν οἷς εὖ ἔπραττεν ἀνεννόητος εἶναι τῆς ἐπὶ τὸ ἐναντίον μεταβολῆς . Ἡροδότῳ μὲν |
| οὐ γὰρ δύναταί τις πρὸς ἑαυτὸν καὶ τὸ ἴδιον μέρος ἄδικος εἶναι , οὐδὲ τὸ ἴδιον κτῆμα προαιρεῖταί τις βλάπτειν | ||
| , ᾧ ταὐτὸν δύναται κατὰ τὸν προειρημένον τρόπον τὸ ἄνθρωπος ἄδικος οὐκ ἔστιν : ὡς γὰρ συντόμως εἰπεῖν , ἡ |
| βασιλεῖ διατρίβων ἐν Μακεδονίᾳ οὐχ ἧττον αὐτοῦ [ ἐβασίλευε ] φαῦλος ὢν καὶ διάβολος [ ὃς ] οὕτω ψυχρῶς συνέταξε | ||
| . καὶ τὸ ναῦλος μὴ ὂν κύριον . τὸ δὲ φαῦλος ἐπίθετον . Τὰ εἰς ΛΟΣ ἐπιθετικὰ ἔχοντα πρὸ τοῦ |
| μακραῖς ὅρμον εἶναι καὶ νεωσοίκους ἐπὶ τοῦ λιμένος . καὶ Μίκκαλος ὁ Κλαζομένιος μετὰ πεντακοσίων ταλάντων ἐπὶ Φοινίκης τε καὶ | ||
| τίλλοντες . ἀλλὰ σοὶ μὲν οὗτος ὁ φόβος , ὁ Μίκκαλος δὲ ἡμῖν οὐκ ἐν περιουσίᾳ τριχῶν . Ἡμεῖς ὡς |
| ἐπήλπιζον χάριν ἐκ τοῦ δήμου λαβόντες ἐς τὰς αὐτὰς ἀρχὰς ἀποφανεῖν αὐτίκα καὶ οὐκ ἀρχόντων ἀλλαγήν , ἀλλὰ μόνης ἔσεσθαι | ||
| δύναμιν ἀποδεικνύμενος διατετέλεκας . καὶ ὅτε μὲν ἡγοῦ τὴν βουλὴν ἀποφανεῖν τοὺς ἔχοντας τὸ χρυ - σίον , πολεμικὸς ὢν |
| λέοντα , καὶ αὐτὸν τὸ δεῖμα τὸ ἐκ τῆς θέας βοῆσαι σαφὲς καὶ μέγα ἠνάγκασεν . οὐ πόρρω δὲ τοῦ | ||
| , ὡς τὸ παρεστάναι τῷ νεοσφαγεῖ σώματι ἢ τὸ νύκτωρ βοῆσαι παριόντα τὸ δεσμωτήριον θαρρεῖτε , ὦ δεσμῶται , ἀλλὰ |
| δέ τις μέτρια λέγουσα * * * τοῖς δεομένοις τινῶν ὑπουργῇ πρὸς χάριν , ἐκ τῆς ἑταιρίας ἑταίρα τοὔνομα προσηγορεύθη | ||
| καιρῷ ὑπάρχοι , μέμνησο , ὅτι μὴ κάμνων ὑπὸ καμνόντων ὑπουργῇ , ἐσθίων ὑπὸ μὴ ἐσθιόντων , πίνων ὑπὸ μὴ |
| ὅτι δὲ περὶ χωριστοῦ εἴδους ὁ λόγος , σαφῶς ἐδήλωσεν ἐπάγων ἀνάγκη τι εἶναι παρὰ τὸ σύνολον , τὴν μορφὴν | ||
| ἐν βήσσηισι θεοῖσι φίλος Θεότιμος , ἐκ Πλατανιστοῦντος ψυχρὸν ὕδωρ ἐπάγων . τοῦ πίνων ἀπὸ μὲν χαλεπὰς σκεδάσεις μελεδῶνας , |
| ἑκὼν ψευδόμενος ἀσεβεῖ , καθόσον ἐξαπατῶν ἀδικεῖ : ὁ δὲ ἄκων , καθόσον διαφωνεῖ τῇ τῶν ὅλων φύσει καὶ καθόσον | ||
| , ὃν οὐδὲν διέφευγε τῶν θηρίων : ὃς ἀπέκτεινεν . ἄκων τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα Πρόκριν , καθηράντων αὐτὸν τῶν Καδμείων |
| τὸ ἀποσφάξαι τὸν τύραννον , ὃ δὲ σὺ πεποίηκας , μοιχόν ἐστιν ἀνῃρηκέναι ἔσω ἐν τῷ οἰκήματι , οὐδὲ γινώσκων | ||
| δακρυούσης καὶ κρινομένης μοιχείας : δεῖ γὰρ πρῶτον φανῆναι τὸν μοιχόν : μετὰ δὲ τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους |
| πάντα ὁμοίῳ σοι . Ἀλλ ' ἐγὼ τὰ χαμόθεν οὐκ ἀγαπῶ , ἀλλὰ τὸν ἄνωθεν ἐπιζητῶ χαρακτῆρα , κἀκεῖθεν ἐσπούδακα | ||
| Φιλῶ τὸν δεῖνα , ὑπερφιλῶ , στέργω , ὑπερστέργω , ἀγαπῶ , ὑπεραγαπῶ , ἄγαμαι , οἰκείως ἔχω πρὸς αὐτόν |
| ὡς πρῴην ἐδικάσατο περὶ συμβολαίου : τάλαντον , οἶμαι , ὀφείλων γὰρ τῷ πατρὶ οὐκ ἤθελεν ἐκτίνειν , ὁ δὲ | ||
| ἐν τοῖς χρόνοις ἐν οἷς γέγραπται τὴν τιμὴν τῶν φιαλῶν ὀφείλων , ὑποβάλλετε αὐτῷ ὅτι ἔλαβες μὲν ἐπιδημῶν : ἐπειδὴ |
| μᾶλλον πέφυκε τἀνθρώπῳ . Ὁ δ ' αὖ οὐ πάνυ πονηρὸς καθέστηκεν ἀπὸ τῆς τῶν χρωμάτων τεκμαιρομένων ἡμῶν οἰκειότητος . | ||
| ἔλυσε τοὺς νόμους : εἰ δ ' ἐκβαλεῖν ἀπάτην ἣν πονηρὸς ἄνθρωπος ἐνέθηκέ σοι , μένει μὲν Ἱεροκλῆς ἐν τῷ |
| ἀγορεύεις : αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος . Τὴν δ ' αὖτε προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς | ||
| ἅπαντά μοι διελθεῖν . Θεανδρίδαισι δ ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμος ἔβαν Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε συνθέμενος , |
| γέρων Ἀθήνησιν ὑπό γε τοῦ δεσπότου τοῦ ἰδίου τῶν ἔργων ἀπολυθείς , ὡς Ἀριστοτέλης λέγει , τοῦ μὲν φιλοπόνου καὶ | ||
| γὰρ προοίμιον δείπνου χαριέντως ταῦτα πεπρυτανευμένου . τούτων δ ' ἀπολυθείς , κειμένων ἰχθυδίων μικρῶν , τρεμόντων τῷ δέει τί |
| οὔτε φόβος οὔτε κίνδυνος , οὐ κῦμα , οὐ σκηπτὸς ἐλέγξειεν ἂν ἐν καιρῷ καλοῦντι φίλων ἀνδρίαν . ἡ μὲν | ||
| εἰ δὲ οὐδεὶς ἐξελήλεγκτο , τί παρῆν ; ἢ ἵνα ἐλέγξειεν ; καὶ μὴν οὐδὲν ἤλεγξεν . ἢ τοῦτο μὲν |
| ὁ Ζήνων μέχρι μέν τινος διεκαρτέρει : μετὰ δὲ ταῦτα σπεύδων ἀπολυθῆναί ποτε τῆς ἀνάγκης καὶ ἅμα τιμωρήσασθαι τὸν Νέαρχον | ||
| Ἀριστόνουν ὑπάρχον ἀξίωμα διὰ τὴν παρ ' Ἀλεξάνδρου προαγωγὴν καὶ σπεύδων ἐκ ποδῶν ποιεῖν τοὺς δυναμένους νεωτερίζειν ἐπανεῖλε τὸν ἄνδρα |
| διορύξῃ , ὁ σπινθὴρ εὐθὺς ἀναλάμπει , καὶ οὐχ ὁ διορύξας τὸν σπινθῆρα ἐποίησεν , ἀλλὰ μόνον τὰ ἐμποδίζοντα ἔπαυσεν | ||
| τελευταῖον εἴασεν αὐτὴν ἀσυντέλεστον . ἐδιδάχθη γὰρ ὑπό τινων ὅτι διορύξας τὸν ἰσθμὸν αἴτιος ἔσται τοῦ κατακλυσθῆναι τὴν Αἴγυπτον : |
| τῶν συνεργουμένων ὑφ ' ἑνὸς καὶ πλειόνων . ὁ γὰρ ὑπερήφανος οὔτε συνπαραληπτικὸς ἑτέρων , ἅμα μὲν ὑπ ' οἰήσεως | ||
| ' ἐναντία μισόπολις , μισόδημος , ὑπερόπτης , μεγάλαυχος , ὑπερήφανος , τυραννικός , ὀλιγαρχικός , μικροπρεπής , δύσνους , |
| οὕτως : ἀσθμαίνει , ὡς ἵππος πολεμιστὴς σάλπιγγος ἀκούων , ἐπιθυμῶν πολέμου , εἴργεται πρὸς τοῦ ἐπιβάτου . τὸ δὲ | ||
| ἐγγύθι : ὑπάρχων . πότμου : θανάτου . Ἱμείρων : ἐπιθυμῶν . ἱέμενος : ἐπιθυμῶν , καὶ προθυμίαν ἔχων . |
| πλεονεξίας τὴν φιλανθρωπίαν . περανεῖς δὲ οὐδέν , οὔτε γὰρ λαθεῖν δύναιο . ξʹ . Εὐφράτῃ . Ἦν Πραξιτέλης Χαλκιδεὺς | ||
| ὑπερβαλλόντων πέφυκεν , οἱ συνειδότες αὑτοῖς ἀσθένειαν κέρδος ἂν ἐποιοῦντο λαθεῖν . ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἔστιν οὐδενὶ τὴν ἧτταν διαφεύγειν |
| „ ἐπῆλθεν ἀμβροσία νύξ „ . τὸ γὰρ τηνικαῦτα ἔμβρωμα δόρπος λέγεται . . . . . α . ὀλοώτατος | ||
| κοινῆς πρόγευμα , ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ δεῖ πονεῖν , δόρπος δὲ παρὰ τὸ δόρυ παύειν , κυρίως ἐπὶ τοῦ |
| Λοξίου μαντεύματα γάμων ἀπείχεθ ' : ὅμως δέ γε τίκτει λαθών , πρὸς τοῦ παρόντος ἱμέρου νικώμενος . Δανάην δέ | ||
| διελέχθην καὶ πείθω μετὰ τῆς καλλίονος μοίρας γενέσθαι τὴν ἐναντίαν λαθών . τότε μόνον ἠπάτησα , Ξάνθιππε , τῆς ἀπάτης |
| ἀποβιοτευόντων ? ? ? ? [ ] [ πολλοῖς ] θέλων ? παρεγένετο [ τροφῆι ] . [ Τοῦ δ | ||
| ἐν Νόμοις εἶπε . Τὸ δὲ ἕπεται δὲ ὁ αἰεὶ θέλων τε καὶ δυνάμενος περὶ τῶν ἡμετέρων λέγεται ψυχῶν : |
| πεισθεὶς τῷ πρὸ τοῦ νόμου μύθῳ καὶ μηδὲν εἰς ὀρφανὸν ὑβρίσας οὐκ εἴσεται ἐναργῶς τὴν περὶ τὰ τοιαῦτα ὀργὴν νομοθέτου | ||
| ἐπεὶ καὶ προσώπων ἡ μετοχὴ ἀμοιρεῖ , ὁ τὸν ἄνθρωπον ὑβρίσας Τρύφων ἐστίν ἢ Τρύφων ὀνομάζεται . . Καὶ ἐπὶ |
| ἢ τεττάρων ἐπὶ τὰς παρασκευὰς ὧν ἐλέγομεν . ὁ γὰρ γεωργός , ὡς ἔοικεν , οὐκ αὐτὸς ποιήσεται ἑαυτῷ τὸ | ||
| ὡς ἐκδιδαχθέντα σε καὶ ἐκμελετήσαντα τὰ τοῖς ἀνθρώποις ὀνήσιμα οὐ γεωργός , οὐχ ὑλοτόμος , οὐ βουκόλος , οὐχ ὁστισοῦν |
| , ἀφ ' οὗ καὶ τὸ δρωπάζειν , καὶ τὸ δραπέτης ὁ ἐπιβλέπων τοὺς δεσπότας . καὶ σαφὲς ὅτι ἐγένετο | ||
| ; ποίαν αὐτὸς ἐδέξω πληγήν ; τίς ὤφθη διώκοντός σου δραπέτης ; τίς ὑπὸ σοῦ πεπτωκὼς ἐγυμνώθη ; τίς ὅλως |
| πρᾶγμα . Γ ὄρθιον νόμον ] ἐπεὶ κιθαρῳδὸς ἦν ὁ κωμῳδούμενος . ὄρθιον νόμον ] εἶδος μέλους . μουσικὸς γὰρ | ||
| . οὐ Κλεισθένη βινήσομεν : Οὗτος Σιβυρτίου παῖς ἐπὶ θηλύτητι κωμῳδούμενος . εἰ σωφρονεῖτε : Τοῦτο φησίν : εἰ μὴ |
| πλείους τῶν δισχιλίων : οὐ γὰρ ἔσχεν ἀναστροφὴν προσδέξασθαι τοὺς ἀφυστεροῦντας τῶν ἐπηγγελμένων συστρατεύσεσθαι διὰ τὸ προσάγειν παρ ' Ἀντιγόνου | ||
| ἐν ὅσῳ δὲ συνέβαινε τὰς πύλας κατακαίεσθαι , προσανελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας . ἐπειδὴ δὲ τὸ πῦρ κατέφθειρε τὰς πύλας , |
| εἰς τὴν ἐπώνυμον τοῦ ἔτους ἀρχήν : ᾧ πάλαι μὲν ὑπόχρεως ἦν , καιρὸν δὲ ἐζήτουν ἐπιτήδειον τῆς ἐκτίσεως , | ||
| λέγεται ὁ ὑπὸ χρεῶν ἤτοι ὁ ὀφειλέτης , κατάχρεως , ὑπόχρεως ὁ πολλῶν χρεῶν ἔμπλεως . ἔλαθες γενόμενος ] σημείωσαι |
| σοὶ τὸ μὴ σιγῆσαι λοιπὸν ἦν , ἀλλὰ βοᾶν καὶ διαμαρτύρεσθαι καὶ δηλοῦν τουτοισί . οὐ τοίνυν ἐποίησας οὐδαμοῦ τοῦτο | ||
| αὐτὸ φυγεῖν καὶ διευλαβηθῆναι τῷ προῖκα πρεσβεύοντι προσῆκε , καὶ διαμαρτύρεσθαι τὸ καθ ' αὑτόν . οὐ τοίνυν πεποίηκε τοῦτ |
| μετάγων , ἔνθεν μὲν ὠνοῖτο , ἑτέρωθι δὲ ἀποδιδοῖτο , ἔμπορος οὗτος οὐδέν τι μεῖον ἢ Λάμπις ὁ Αἰγινήτης : | ||
| . εἰ δὲ ἐπίσταται εἴπῃς , συντάξεις πρὸς τὸ ὅστις ἔμπορος κυρεῖ : ἔστι δὲ ψυχρόν : τὸ γὰρ πρῶτον |
| ἔθος ἀξιοῦντα καὶ τῶν πολιτῶν δεόμενον , ἐπεὶ κωλύων καὶ ἀνατιθέμενος οὐ μετέπειθεν , ἐν ἀγορᾷ μέσῃ κτεῖναι . καὶ | ||
| δὲ μή , εἰς ἀνδρείαν προτρέπει . πᾶς μὲν γὰρ ἀνατιθέμενος φορτίον πόνου καὶ ἐνεργείας σημαίνεται πρᾶξιν , ὁ δὲ |
| ὑπὸ τῆς Ἄγιδος ἀγαπώμενος γυναικὸς ἐπὶ τὰς τῶν ἑταιρίδων θύρας ἐκώμαζεν , ἀπολιπὼν τὰς Λακαίνας καὶ τὰς Ἀττικάς . Μεδοντίδος | ||
| καὶ πατάξας ἀφεὶς ἅπαντας τοὺς ἄλλους ἀπαλλάττεσθαι ἤδη πρὸς ἡμέραν ἐκώμαζεν ὡς τοὺς πρέσβεις τοὺς τῶν Ἀθηναίων . . . |
| , οἷς βούλομαι διδόναι , τισὶ τῶν κολάκων καὶ τῶν βωμολόχων τῆς τυραννίδος διδόναι , οἷς οὐ βούλομαι . Τὴν | ||
| ἐπιθαλαττίδιον ναυτικῆς ἀπειροκαλίας ἀνάγκη γέμειν θορύβων τε ἀνελευθέρων καὶ φωνῶν βωμολόχων καὶ τῶν ἄλλων ἃ λυμαίνεσθαι καὶ διαφθείρειν ἤθη πόλεων |
| τὸ τὴν βουλὴν ἠπορῆσθαι καὶ οἷον πεπλῆχθαι ὑπὸ δυσθυμίας . βάραθρος μὲν ὁ βαράθρου ἄξιος ἄνθρωπος , βάραθρον δὲ ὄρυγμά | ||
| τῶν ἑτεροφυῶν , οἷον ἄλλο ἵππος καὶ ἄλλο ἄνθρωπος . βάραθρος ὁ βαράθρου ἄξιος ἄνθρωπος , βάραθρον ὄρυγμά τί ἐστιν |
| πίνειν , οὐκ αὐτὸ τὸ ἀψίνθιον . διὸ δέον ἐπιφέρειν οὐδεὶς ἄρα πίνει τὸ ἀψίνθιον πίνειν , ὅπερ ἐστὶν ἀληθές | ||
| δὲ μεταβάλλων οἶνος εἰς ὄξος . τῶν δὲ κατειλεγμένων τρόπων οὐδεὶς ἐφάπτεται τοῦ κόσμου τὸ παράπαν . ἐπεὶ καὶ τί |
| ἦλθον , αἱ δ ' οὔπω . μιῆς δ ' ἀπειθοῦς ἐν φάραγγι τρωγούσης κόμην γλυκεῖαν αἰγίλου τε καὶ σχίνου | ||
| ἀρχὴν εἶναι τὸν κωλύοντα , ἀρχηγὸν καὶ αἴτιον ἀπρεποῦς καὶ ἀπειθοῦς καταστάσεως καὶ ἐς τὰ ἐπιόντα ἐγένετο , ἀεὶ αὐτοῖς |
| πολυσπερεῖ μέν , ὦ γέρον , καθ ' Ἑλλάδα φήμῃ πλανᾶται καὶ διέγνωσται πάλαι τὸ μὴ βεβαίους τὰς βροτῶν εἶναι | ||
| : οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν γῇ . . . ἀλλὰ πλανᾶται διὰ τὸ ἀφ ' ὑγροῦ βεβηκέναι ἐφ ' ὁμαλῆ |
| τῶν θεραπόντων προσέτασσεν , ἐγκεκαλυμμένος τε καὶ ἐν νυκτὶ μάλιστα ἀγνοούμενος . χειμερίου δὲ τοῦ πνεύματος ὄντος θαρρεῖν ἐκέλευον οἱ | ||
| , μετῳκηκὼς ἐς Μεσσήνην πρὸ πολλοῦ , ὅτι Ῥηγῖνος ἦν ἀγνοούμενος . οὗτος αὐτὸν ἔπεισεν , ἐπὶ ἀπαλλαγῇ συντόμῳ , |
| , εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
| τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
| ἔλεγχον αὐτὸς ἑαυτοῦ γένηται κατήγορος , ἔνδον ὑπὸ τοῦ συνειδότος ἐλεγχθείς , καὶ κακίσῃ μὲν ἑαυτὸν ὧν ἠρνήσατο καὶ ἐπιώρκησεν | ||
| σὴν παρουσίαν ὡς φίλου ἀρνοῦμαι : ὁποῖος εἶ , ἔδειξας ἐλεγχθείς : ἐμαυτὸν ἀρνοῦμαι σὸν εἶναι παῖδα : ἀντὶ τοῦ |
| , ὁ μὴ δικαίους ἐλθὼν καλέσαι , ἀλλ ' ἁμαρτωλοὺς μετανοοῦντας προσδέξασθαι , ὁ ἑβδομηκοντάκις ἑπτὰ συγχωρεῖν ἁμαρτίας Πέτρῳ τῷ | ||
| καὶ φαῦλόν ἐστιν : ἕτερον δὲ ὃ γίνεται περὶ τοὺς μετανοοῦντας καὶ ἀχθομένους ἐπὶ τῇ πάλαι τροπῇ καὶ λέγοντας Κακοδαίμονες |
| τῶν ἐμῶν τητώμενος πρὸς τοῦ κακίστου κἀκ κακῶν Ὀδυσσέως . Κοὐκ αἰτιῶμαι κεῖνον ὡς τοὺς ἐν τέλει : πόλις γὰρ | ||
| αὖ σεμνοῖς τῶν ὀρνίθων δένδρον ἐλάας ὁ νεὼς ἔσται . Κοὐκ εἰς Δελφοὺς οὐδ ' εἰς Ἄμμων ' ἐλθόντες ἐκεῖ |
| τί δ ' ἂν εἴη μυθωδέστερον ἢ Ἀπόλλων τοξεύων καὶ κολάζων Τιτυοὺς καὶ Πύθωνας καὶ ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰς Δελφοὺς | ||
| Φάληρος τύραννος ἦν ἐν Σικελίᾳ τοὺς ἐπιξενουμένους πρὸς αὐτὸν δεινῶς κολάζων καὶ ἀναιρῶν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Καλλίμαχος ἐν |
| οἷς τὸ Αἰγυπτιακὸν τὰ πρωτεῖα φέρεται διὰ βραχυτάτου σπινθῆρος εἰωθὸς ἐκφυσᾶν στάσεις μεγάλας . ἐν ἀμηχάνοις δὲ καὶ ἀπόροις γεγονὼς | ||
| τοὺς κάμνοντας οὐδὲ πολὺ καὶ πυκνὸν ἀναπνεῖν ἀναγκάζει οὐδ ' ἐκφυσᾶν ἢ πίνειν ψυχρόν . γίνονται δὲ καὶ φλεγματώδεις ἔμετοι |
| , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν : ἀθετεῖται ὅτι γελοῖος , εἰ ἡ μελία ἐπετήδευσε μὴ ἀποτεμεῖν τὸν ἀσφάραγον | ||
| καὶ τί λέγουσιν ἕκαστον ὁρίζονται : ὁ δὲ μηδὲν συνιδὼν γελοῖος ἂν εἶναι δόξειεν ἐπιζητῶν τί ἐστι γραμμὴ καὶ τῶν |
| νέος . Μάρψηται : καταλάβῃ . μάρψῃ : κρατήσῃ . γέλων : γέλωτα , εὐφροσύνην . ἐπιθήσεται : ποιήσει , | ||
| καὶ δῆτα πολὺν ἡ μίλτος , ὦ Ζεῦ φίλτατε , γέλων πάρεσχεν , ἣν προσέρραινον κύκλῳ . τὸ τριώβολον δῆτ |
| , ὅτι πονηρὸς ὁ Δημοσθένης , προσέθηκεν , ὅτι καὶ πλουτήσας τὴν αὐτὴν ἔσχε γνώμην , καὶ οὐ διήλλαξεν ἡ | ||
| λέγειν . ἐντεῦθεν γὰρ παρῆλθεν : Κοννίδας μέτοικος ἐν Σελινοῦντι πλουτήσας ἐκ πορνοβοσκίας παρὰ μὲν τὸν ἄλλον χρόνον ! εν |
| ἀρετῆς ἐπαινετός , ὁ δ ' ἕνεκα πανουργίας καὶ τοῦ κατασοφίσασθαί τινα ψεκτός : ἔοικε γὰρ ὁ μὲν ἀνδρὶ συμποτικῷ | ||
| οἱ ὅροι , ἀλλ ' ὁμολογουμένου τούτου , τοῦ ὅτι κατασοφίσασθαί ἐστι τὸ ὅτῳ δὴ τρόπῳ ποιῆσαι τὸ κεκωλυμένον , |
| ποθεινοτέρα . καὶ γὰρ δὴ μύρῳ μὲν ἀλειψάμενος δοῦλος καὶ ἐλεύθερος εὐθὺς ἅπας ὅμοιον ὄζει : αἱ δ ' ἀπὸ | ||
| τοῦτο γὰρ ἐγώ σε ἐξῄτησα , πότερον δοῦλος εἶ ἢ ἐλεύθερος ; τί δέ μοι τοῦτο διαφέρει ; ” Αἴσωπος |
| γεγηθώς , ἀλλ ' εἰς δικαστήριον ἀπαχθεὶς παρ ' ἀκριβέσι λογισταῖς τῆς ἀληθείας ἐξετασθήσεται , πότερον ἑκὼν ἀπέκτεινεν ἢ ἄκων | ||
| ψήφους , ἀλλ ' ἀναμιμνῄσκων ἕκαστ ' ἐν βραχέσι , λογισταῖς ἅμα καὶ μάρτυσι τοῖς ἀκούουσιν ὑμῖν χρώμενος . ἡ |
| ἐν στιγμῇ περὶ τῶν καταθυμίων καὶ μὴ συγκεκραμένων ἀκούειν καὶ ἀδυνάτων πραγμάτων ἐπιτυγχάνειν διά τινος μυστικῆς κακουργίας , ἀκούοντες μὲν | ||
| ἀδυνάτων γενέσθαι τὴν παροιμίαν ἔλεγον , παροιμία ἐστὶν ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων γενέσθαι τὸ ” λίθον ἕψεις “ , ὡς καὶ |
| ὅτι πολλάκις ἀκούων οὐ προσεποιεῖτο . ὑπόκωφον ] ἐθελόκωφον . ὑπόκωφον ] ὅτι προσεποιεῖτο μὴ ἀκούειν καὶ οὐκ ἐπείθετο πᾶσιν | ||
| φαίνετ ' εἶναι προσῆκον , ἀντιθεῖναι τὰ κατὰ ματαίαν δόξαν ὑπόκωφον ἦν ουητά ! | τε μὴ τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ |
| λαμπρύνειν τοὺς αὐτὴν κεκτημένους . * λίπτοντα ἐπιθυμοῦντα * τῆς πόρνης ἢ τῆς νεοττείας καὶ τῆς τεκνογονίας χωρίσας σε περιστερᾶς | ||
| παρ ' αὐτοῖς πόρνη Πελλήνη τοὔνομα . ἐπιθυμοῦσιν οὖν τῆς πόρνης , ἤγουν τῆς πόλεως Πελλήνης . ἀντεποιοῦντο γὰρ αὐτῆς |
| , Ποστουμίῳ τῷ τῆς πρεσβείας ἡγουμένῳ προσελθὼν ἀπεστράφη τε καὶ ἐπικύψας τὴν ἐσθῆτα ἀνεσύρατο τὴν ἑαυτοῦ καὶ τοῦ πρεσβευτοῦ κατησχημόνησεν | ||
| πάντα τὰ πράγματα ἡμερῶν πέντε καὶ πεντήκοντα . Ἔδοξέ τις ἐπικύψας πονηρὸν ὄζοντας τοὺς περὶ τὸν [ ἀρχαῖον ] ὀμφαλὸν |
| συμβαλεῖν ὡς νίκης γενησομένης : συμβαλὼν ἐνίκησεν : ὑπάγεται ὡς καθευδήσας ὁ φύλαξ καὶ συναγο - ρεύει αὐτῷ ὁ στρατηγός | ||
| , ἔνθ ' ἔβη : ἔμπορός τις ἅλας ἄγων καὶ καθευδήσας , ἀπώλεσεν αὐτὸ τῆς ἀντλίας ἐπαναβάσης . Λέγεται οὖν |
| καὶ τοῦτ ' , ἔφη , δῆλον ὅτι ὁ μάλιστα λυπούμενος εἰ μὴ βασιλεὺς εἴη οὗτος καὶ λαβὼν τὴν ἀρχὴν | ||
| , ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ . † Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος . † Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν . |
| μοχθηρὰς φύσεις , φιλοτιμία δὲ τὰς λαμπρὰς ἐγείρει , καὶ βασκαίνει μέν τις τὰ μὴ ἑαυτῷ ἐφικτά , ἃ δὲ | ||
| καὶ δυσχεραίνειν . „ ἐάν τι δύσκολον συμβῇ , τοῦτο βασκαίνει „ , Φερεκράτης : ” ὁ λαγώς με βασκαίνει |