| ὅτι πολλάκις ἀκούων οὐ προσεποιεῖτο . ὑπόκωφον ] ἐθελόκωφον . ὑπόκωφον ] ὅτι προσεποιεῖτο μὴ ἀκούειν καὶ οὐκ ἐπείθετο πᾶσιν | ||
| φαίνετ ' εἶναι προσῆκον , ἀντιθεῖναι τὰ κατὰ ματαίαν δόξαν ὑπόκωφον ἦν ουητά ! | τε μὴ τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ |
| τὸν καῦνον ἀριθμήσεις ; ληρεῖς ἔχων : γελοῖος ἔσται Κλεισθένης κυβεύων ἐν τῇδε τῇ κάλλους ἀκμῇ . Ὑπέρβολον δ ' | ||
| δὲ Μύσιον Ἀκέστορ ' ἀναπέπεικεν ἀκολουθεῖν ἅμα . ὀλόλους παῦσαι κυβεύων , μειράκιον , καὶ τοῖς βλίτοις διαχρῶ τὸ λοιπόν |
| , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα | ||
| ἢ δεινότερον πρᾶγμα τούτου ἐν τῇ πόλει γένοιτο , εἰ τολμήσει ὁ μὲν ἄρχων ἐν ταῖς τῶν ἐπικλήρων δίκαις ἀντιβολεῖν |
| . : κίρκωσον ] Ἀντὶ τοῦ κρίκωσον . ἐρρωμένως νῦν θεῖνε : Τοῦ Ἡφαίστου εἰπόντος ὅτι καλῶς ἤδη πέπρακται τὸ | ||
| ] ἰσχυροτάτῃ δυνάμει . . ῥαιστῆρι ] ἐν σφύρᾳ . θεῖνε ] τύπτε . πασσάλευε ] προσήλου . . προσκάρφου |
| καθέδρας . ΓΘ πνὺξ : τὸ ἐν Ἀθήναις δικαστήριον . πυκνίτης ] ἐν τῇ πνυκὶ συναγόμενος . πνὺξ ] τόπος | ||
| καθεύδειν . οἱ δὲ κυάμοις φασὶν ἐχρῶντο ἀντὶ ψήφων . πυκνίτης : πνὺξ τόπος Ἀθήνησιν ἔνθα ἔστιν ὅτε ἐκκλησίαζον οἱ |
| Κασάνδρας βιασμόν , ἀλλὰ καὶ καταμῦον δείκνυσθαι : πολὺ δὲ ἰταμώτερον τὸ τοσαῦτα ποιεῖν ἐξ Ἰλίου κεκομισμένα ξόανα , ὅσα | ||
| , μὴ προϊδόμενος τὴν ἐξ ἐκείνης τῆς ὄψεως ὑποψίαν , ἰταμώτερον τῷ μετὰ ταῦτ ' ἐχρήσατο βίῳ , τοῦτον ὡς |
| ἰσχύϊ πρὸ δίκης χρῆσθαι , μόνον οὐκ ἄντικρυς βοῶν καὶ κεκραγὼς τοῖς ὦτα ἔχουσιν ἐν ψυχῇ , μηδένα τῶν ἑτεροεθνῶν | ||
| λέγων ἕκαστος αὐτῶν , ἀλλὰ μόνον πλούσιον εἶναι τὸν σοφὸν κεκραγὼς μικρὸν ὕστερον προσελθὼν αἰτεῖ καὶ ἀγανακτεῖ μὴ λαβών , |
| τῶν φαρμάκων σκοπουμένῳ , τὰ αὐτὰ φαίνεται , καὶ οὐκ ἐκπλήττεται ὑπὸ τῶν προσόντων . οὕτω δὲ ἴσως καὶ ὁ | ||
| . Τὸ δὴ τοιοῦτον ἀθρόως ἐπανατεινομένων τῶν ἀπειλῶν συγκινεῖται καὶ ἐκπλήττεται , ὡς ἂν οἶμαι πεφυκὸς αὐτό τε ἄγεσθαι ταῖς |
| εὔκαρπον , οὐκ ἂν ἁμαρτάνειν ἐδόκει τοῦτο ποιῶν μᾶλλον ἢ σκάπτων καὶ πράγματα ἔχων : οὐ τοίνυν οὐδ ' ἄνθρωπον | ||
| εὐμουσίαν ἄσκει : τοιαῦτ ' ἄειδε καὶ δόξεις φρονεῖν , σκάπτων , ἀρῶν γῆν , ποιμνίοις ἐπιστατῶν , ἄλλοις τὰ |
| ὅτουπερ ἐπείσθην ὡς οὐκ ἂν ἀηδῶς ἐπιστολήν μου λάβοις , ἠχθόμην μὲν ἀκούων αὐτὸν οἴκοι τε καθῆσθαι καὶ διαμέλλειν : | ||
| τὸ ταύτην ἐλθεῖν . Ὥσπερ πᾶσι πράγμασι πλὴν ἑνὸς πέρυσιν ἠχθόμην σὺ δὲ οἶσθα τοῦτο τὸ ἕν , ὁπότε γὰρ |
| , μὴ θαυμάσῃς : τὰ νῦν γὰρ οὐκέτι πόρρω διθυράμβων φθέγγομαι . Ἀληθέστατα λέγεις . Τούτων μέντοι σὺ αἴτιος . | ||
| ἀτερπής . ἐγὼ γὰρ ἤδη ὑπὸ τῆς ἐνδείας οὐ διθυράμβους φθέγγομαι κατὰ τὸν Σωκράτην , ἀλλ ' ἤδη καὶ ἔπη |
| διώκει τὰς σωματικὰς ἡδονὰς παρὰ τὸν ὀρθὸν λόγον , οὐ πεπεισμένος ὅτι εἰσὶν ἀγαθαὶ καὶ δεῖν διώκειν , ὁ δὲ | ||
| Γαδάτα , δῆλος εἶ , ἔφη , ὑπὸ Ὑστάσπου τοῦδε πεπεισμένος ταῦτα γιγνώσκειν ἃ λέγεις . καὶ ὁ Γαδάτας ἀνατείνας |
| Κράτωνι τούτῳ . καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίου μήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺν γυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ : | ||
| σιέλῳ χρίσασα τοὺς ὀφθαλμοὺς ὡς δακρύσασα ἐπ ' ἐμοί , κωκύουσα καὶ τοὔνομα ἐπικαλουμένη ἀπηλλάττετο . ὧν εἰ λαβοίμην Παῦσαι |
| σῖτον ἄγοι καὶ ἐν Κιλικίᾳ κρόκον : λείπει , οὐ φρονεῖ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον : λέγεται γὰρ ἐπὶ τῶν | ||
| δὲ πλοῦτον ἢ σθένος μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται κακῶς φρονεῖ . στείχομεν οἰκτροὶ καὶ πολύκλαυτοι , τὰ μέγιστα φίλων |
| θερίσει . Ταῦτα , τέκνον , διὰ προοίμιον ἀκηκοὼς , ἐννόησον τὴν τούτων ὅλην δημιουργίαν τε καὶ γέννησιν : καὶ | ||
| ταύτην , δυνατὴν οὖσαν , ἀντέλεγον . νυνὶ δὲ κἀκεῖνο ἐννόησον , ὡς παντάπασιν ἄγνωμον ποιεῖς οὐκ ἐῶν με χρῆσθαι |
| . οὐ φέρω θρασυνόμενον οὕτω φιλόσοφον . μὴ κατα - ψεύδου τῆς τύχης : οὐ τοξεύει γάρ σε , ὅτι | ||
| δούλων ; „ κἀκείνη πρὸς αὐτὸν ἔφη : ” ἀλλὰ ψεύδου , ὅσα βούλει . οὐδεὶς γὰρ τούτων ἀναστὰς ἐλέγξει |
| τ ' ἀριθμόν , καὶ μέτρα θαλάσσης , καὶ κωφοῦ ξυνιείς , καὶ μὴ λαλέοντος ἀκούων . Εἴθε ὤφελες τὰ | ||
| τοῦ Ἡρακλέους . ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ ξυνιείς : ἐπεὶ ῥητῶς οὐκ ἐξήγγειλεν ὁ Πίνδαρος ὅτι ἐνικᾶτο |
| , λέγειν : ἀλλὰ πόλιν ὅλην τίς δύναιτ ' ἂν καυχήσασθαι στρατηγὸς ἢ λοχαγὸς ἑλών , ὥσπερ ἐγὼ τὴν Κοριολανῶν | ||
| τὸν ἀνταγωνιστὴν αὐτοῦ νικήσας καὶ οὐκ ἐάσας νικῆσαί τε καὶ καυχήσασθαι . . Ἐν δόξᾳ θέμενος ] θέμενος ἑαυτὸν δηλονότι |
| ὑπολαμβάνουσι γὰρ ἐκ μὲν τῶν καθ ' ἡμέραν ἐν τῇ παλαίστρᾳ γυμνασίων τοὺς νέους οὐχ ὑγίειαν ἕξειν , ἀλλὰ ῥώμην | ||
| . οὗτος , ἐπειδὴ Τεῖσις πρὸς αὐτὸν τὴν ἐν τῇ παλαίστρᾳ λοιδορίαν διηγήσατο , βουλόμενος χαρίζεσθαι καὶ δοκεῖν δεινὸς καὶ |
| Ἀκαμαντίδος φυλῆς . Γ Λυσίστρατος ] ἐπὶ μαλακίᾳ διαβάλλεται . τἀγορᾷ ] συνίζησις . ὁ περιαλουργός : ὁ κακοῖς βεβαμμένος | ||
| : ἔν τισιν εὑρέθη † ἐν τἀγορᾷ καθήμενος . Γ τἀγορᾷ ] συνίζησις . Κτησίας ] οὗτος ὁ Κτησίας ὡς |
| ὄρθρου βαθέος ῥοφήματι χρησάμενος βραχεῖ . καὶ ὡς ἐπανῄειν , κατέλυσα μὲν πρὸς τοῖς ὕδασι τοῖς θερμοῖς ὑσθεὶς , προειρημένον | ||
| ᾤμην δέ γε αὐτοῖς ὁ ἠλίθιος χαρίζεσθαι τῇ πυκνότητι , κατέλυσα καὶ ἃ πρότερον ἐν πλείοσι , ταῦτ ' ἐν |
| τώς νιν καὶ οὕτως αὐτοὺς ἐπίδοι ὁ Ζεὺς ὁ πάντα διανέμων κοταίνων καὶ ὀργιζόμενος κατ ' αὐτῶν . ἀντισπαστικὰ κῶλα | ||
| εἰς ἕκαστον τῶν μερῶν τὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ δυνάμεις καὶ διανέμων εἰς αὐτὰ τὰς ἐνεργείας ἐπιμέλειάν τε καὶ ἐπιτροπὴν ἀνημμένος |
| νέος . Μάρψηται : καταλάβῃ . μάρψῃ : κρατήσῃ . γέλων : γέλωτα , εὐφροσύνην . ἐπιθήσεται : ποιήσει , | ||
| καὶ δῆτα πολὺν ἡ μίλτος , ὦ Ζεῦ φίλτατε , γέλων πάρεσχεν , ἣν προσέρραινον κύκλῳ . τὸ τριώβολον δῆτ |
| ἅπας ] , ἑαυτὸν δὲ οὐδεὶς ᾐτιᾶτοἡγεῖτο γὰρ ἕκαστος τῇ μέμψει τοῦ πέλας ἀνέγκλητος εἶναι , εἶδον , ὅτι τὸν | ||
| φανέρωσον . γέγων ' ] εἰπέ . . αἰτιάματι ] μέμψει . . αἰκίζεται ] κολάζει . . δίδαξον ] |
| ' ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς : ἢ λύπη ἐπὶ τῇ τῶν ἐπιεικῶν εὐπραγίᾳ . γʹ Ζῆλος δὲ λύπη ἐπὶ τῷ ἕτερον τυγχάνειν | ||
| κοσμῆται καθ ' ἑκάτερον , διανοίᾳ τε χρώμενος ἀνεπιλήπτῳ καὶ εὐπραγίᾳ βίου , ᾧ μηδὲν ὄνειδος πρόσεστι . τῷ δὴ |
| ὥραν καὶ διαφέρειν δοκεῖ τὴν ὄψιν , ἐρῶντα ἥκειν ἀναίσχυντον συκοφάντημα πλάσαντα , οὐκ ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ γνώμης , ἀλλὰ | ||
| κατέστρεψεν εἰς φιλανθρωπίαν τοὺς λόγους ὁ Φίλιππος , καὶ τὸ συκοφάντημα ὃ προειρήκει κατ ' ἐμοῦ πρὸς τοὺς συμπρέσβεις οὗτος |
| ἢ κέρδεσιν δι ' ἀπορίαν ἐπαιρομένους . “ [ Ἀριστοφάνης Νεφέλαις εἴθ ' ὤφελ ' ἡ προμνήστρι ' ἀπολέσθαι κακῶς | ||
| Χρέως : Ἀττικῶς μέγα τὸ ως , κἂν Ἀριστοφάνης ἐν Νεφέλαις παίζων μιαρὸν ἔγραψε : ” αὐτὰρ τί χρέος ἔβα |
| μελέτην νομιστέον τὴν συνουσίαν . Φιλονεικίαν γε μὴν καὶ τὸ δύσερι καὶ πᾶσαν * * * ἐκποδὼν μεταστατέον , οἷον | ||
| , τὸ δανείζειν ὡς καπηλικὸν καὶ βαρὺ τοῖς πένησι καὶ δύσερι καὶ ἐχθροποιόν , ᾧ λόγῳ καὶ Πέρσαι τὸ κίχρασθαι |
| , λαμπροὶ δὲ ὄντες τὰ φρονήματα καὶ ἀποθανεῖν προτιμῶντες ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ πατρίδι , εἰ καὶ τὰ ἄλλα εὐδαιμόνως δουλεύειν | ||
| μετὰ πολλῆς ἐξουσίας , ἅτε καὶ ἐν εὐδαίμονι πόλει καὶ ἐλευθέρᾳ , ὥστε οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ καὶ ἐγὼ ταύτης ἀπολαύσομαι |
| μὴ λύσω τῶν κατηγορημένων , οὐχ ὑμᾶς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν αἰτιάσομαι . Ἐπειδὴ γὰρ οἱ πρεσβύτεροι ταῖς ἡλικίαις ὑπὲρ | ||
| ἐκ γῆς . διαφυγὼν δ ' ἐγὼ φόνον καθῆκ ' ἐμαυτὸν εἰς ἅλ ' ἄγκυραν πάρα : ἤδη δὲ κάμνονθ |
| τόξοις Ἄρτεμις , ἁ δ ' ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος . αὐγάζων δ ' ἐξ οὐρανίων – × – × – | ||
| στήσας ἀραγμοῖς πρὸς κασίγνητον χεροῖν , οὔπω τὸ Τιτοῦς λαμπρὸν αὐγάζων φάος οὐδ ' ἐκφυγὼν ὠδῖνας ἀλγεινὰς τόκων : τοιγὰρ |
| ἐπιτονωτάτην ἐπίτασιν τῆς βασάνου προσποιηθεὶς ἐνδιδόναι τὴν ψυχὴν ταῖς ἀλγηδόσιν ἀνέκραγεν : ἄνετε : ἐρῶ γὰρ πᾶσαν ἀλήθειαν . ὡς | ||
| ποιῶν ψωμοὺς ὡς πλίνθους καταπίνειν . ὁ Ξάνθος γευσάμενος πάλιν ἀνέκραγεν “ τὸν πλακουντάριόν τις καλείτω . ” εἰσῆλθεν . |
| , δύο καὶ τεσσαράκοντα νῆες ʃ πλέουσαι ἅς : ναῦς φυλάξεται : ἤγουν φυλακὴν ἕξει . ἦν δέ τι καὶ | ||
| δι ' ὧν , ὡς ἂν οἷόν τε ᾖ , φυλάξεται τὸν ἀντίπαλον στρατόν , ἀσέβημα κατηγορῶν αὑτοῦ μέγιστον : |
| ταῦτα τοίνυν ὁ Ἡσίοδος ἢ ὄψει ὀνείρων τεθεαμένος , καὶ διυπνισθεὶς , καὶ τὸ ποιμαίνειν ἀφεὶς , καὶ πόνοις ἑαυτὸν | ||
| κατ ' αὐτῶν εἰωθὸς ὁμοῦ πάντες ἐκόαξαν . ὁ δὲ διυπνισθεὶς δεινὸν μὲν τοῦτο ἐποίει , οἰόμενος δὲ ὡς , |
| ξένε , λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων , † ἢ ἑκὼν μεθίεις : πᾶς γὰρ μὴ μανθάνων ἢ φύσεως ἀντιπραττούσης πάσχει | ||
| ὦ ξεῖνε , λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων , ἠὲ ἑκὼν μεθίεις καὶ τέρπεαι ἄλγεα πάσχων . πᾶς γὰρ μὴ μανθάνων |
| ] τουτονί ] ς λαμβάνειν οὐκοῦν Γνάθων ] οιγε ὦ Γνάθων ] μβ [ περανοῦμεν ω ? [ τὸν πορνοβοσκόν | ||
| τεύξεσθαι τοῦ γάμου , πείσας τοὺς δεσπότας . Ὁ δὲ Γνάθων προσεκκαυθεὶς τοῖς κατὰ τὸ αἰπόλιον γεγενημένοις καὶ ἀβίωτον νομίζων |
| τῶν ἀστέρων , ὅ ἐστιν ὁ λάμπων ἀστὴρ , τῇ πατρῴᾳ γῇ μεγάλην ἐλπίδα παρεχόμενον : Μενέλαός εἰμι : περισσὸν | ||
| πολεμίους τρεψάμενος , φαρμάκοις ἡλίσκετο , ἀφύλακτος , ὡς ἐν πατρῴᾳ διάγων ἑστίᾳ : δεινὸν δὲ οὐδὲν πείσεσθαι προορώμενος : |
| ἀγνοῶν ἕκαστος τὸ τοῦ πλησίον κακὸν ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ μόνον ἔστενε , προελθὼν δὲ καὶ γνοὺς τὰ τῶν ἄλλων διπλοῦν | ||
| κινυρομένη κενεῷ ἐπαΰτεε τύμβῳ ἐλπομένη τι καὶ ἄλλο κακώτερον : ἔστενε δ ' ἄτην ἀνέρος ἀφραδίῃ , μακάρων δ ' |
| . Ἔλεγε δὲ ταῦτα καὶ παρώξυνε τὸν Ἰσόδημον ἐπὶ τὸν Μύρωνα , ἐπιβουλεύων τῇ τυραννίδι , τοῦ μὲν ἀποθανόντος , | ||
| μοι ποιῆσαι μᾶλλον ἐφαίνετο εἰκότα ἐς τὴν Ἀριστομένους ἡλικίαν : Μύρωνα δὲ ἐπί τε ἄλλοις καταμαθεῖν ἔστιν οὐ προορώμενον εἰ |
| ἀναγκαία γέγονε τῷ βασιλεῖ ἡ τῆς Σινώπης κατάσχεσις . καὶ Ἰσμαῆλος μὲν σὺν τοῖς αὐτοῦ πᾶσιν εὐθὺς ᾤχετο εἰς τὴν | ||
| τε πόλιν καὶ τὴν νησῖδα : χερρόνησος γὰρ ἦν . Ἰσμαῆλος δὲ τὴν ἀθρόαν ἔφοδον τοῦ βασιλέως ἰδὼν τήν τε |
| ἐξηγητὴς τῶν νόμων , καθάπερ οἱ παρὰ Ῥωμαίοις νομικοί . διέθηκε δὲ φαύλως αὐτοὺς Τιγράνης ὁ Ἀρμένιος , ἡνίκα τὴν | ||
| κακῶς τοὺς Ἕλληνας ἔχοντας πρὸς ἑαυτοὺς καὶ στασιαστικῶς ἔτι χεῖρον διέθηκε , τοὺς μὲν ἐξαπατῶν , τοῖς δὲ διδούς , |
| ] ἀνθρώπων ἐρημίαν : ἐγὼ δὲ ἄνθρωπος οὐδεὶς οὐδαμόθεν ἐν τριβωνίῳ φαύλῳ μήτε ᾄδειν ἡδὺς μήτε μεῖζον ἑτέρου φθεγγόμενος , | ||
| φιλοσοφίαν αἰρόντων , ἀλλὰ καὶ σύνεδρον πολλάκις ἐποιήσατο ἐν τῷ τριβωνίῳ καὶ συντράπεζον καὶ συνοδοιπόρον , καὶ πράως ἤνεγκε νουθετοῦντα |
| παῖδας ὄψηι ζῶντας οὓς ἔκτειν ' ἐγώ . ἦ γὰρ καθεῖλες Θρῆικα καὶ κρατεῖς ξένον , δέσποινα , καὶ δέδρακας | ||
| αἱ συγκρίσεις . Καλῶς ποιήσας οὐ καλῶς ὠνείδισας , ἔργον καθεῖλες πλούσιον πτωχῷ λόγῳ . Καυχώμενος τὸ δῶρον ὃ δέδωκας |
| προστεταγμένον : τὰ δὲ αὐτὰ καὶ ἐν τοῖς ἐπιβάταις , μαστιγίαν μέν τινα ἐν προεδρίᾳ παρὰ τὸν κυβερνήτην καθήμενον καὶ | ||
| ἱερὸν Ἡρακλέους . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Μελίτης νύμφης , . μαστιγίαν δὲ ὡς πρὸς δοῦλον . θεράπαινα Περσεφόνης λέγει ταῦτα |
| μόνον τὸν φίλον δηλονότι , ἀλλὰ καὶ τὸν ἐχθρὸν καλὰ ῥέζοντα καὶ πράττοντα : ἐπαινεῖν δ ' οὐχ ἁπλῶς , | ||
| οὐ μόνον τὸν φίλον δηλονότι ἀλλὰ καὶ τὸν ἐχθρὸν καλὰ ῥέζοντα καὶ πράττοντα . ἐπαινεῖν δὲ οὐχ ἁπλῶς , ἤτοι |
| Παύσωνα κάλει τὸν ξύσσιτον : Σύντροφον καὶ συνδιαιτητήν . ὁ Παύσων δὲ ἐπὶ πενίᾳ κωμῳδεῖται ζωγράφος ὤν . μετακαλοῦ σύντροφον | ||
| ὅταν ὄργια σεμνὰ θεοῖν ἱεραῖς ὥραις ἀνέχωμεν , ἅπερ καὶ Παύσων σέβεται καὶ νηστεύει , πολλάκις αὐτοῖν ἐκ τῶν ὡρῶν |
| ἀνηνέχθη τι δι ' ἐμέτου ἢ διὰ βηχὸς , καὶ ἐκενώθη διὰ τοῦ στόματος : πάντως ὑφιζάνει τι περὶ τὴν | ||
| δὲ ἐπ ' οὐδενὶ ἔργῳ λαμπρῷ ἥ τε τῶν λίθων ἐκενώθη τοῖς βαρβάροις παρασκευὴ , καὶ ὅσα ἐκ χειρὸς ἢ |
| , ἔφην ἐγώ , ὡς θαυμαστὸν λέγεις καὶ ἀγαθὸν μέγα πεφάνθαι . μῶν καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι πάντ ' | ||
| οὐχ ἅπαξ μόνον , ἴσθι δὲ παραφρόνιμον ἄπορον ἐπὶ φρόνιμα πεφάνθαι μ ' ἄν , εἴ σε νοσφίζομαι , ὅς |
| τεύξῃ τάχα . Φῂς τάδ ' οὖν ; Ἃ μὴ φρονῶ γὰρ οὐ φιλῶ λέγειν μάτην . Ἄπαγέ νύν μ | ||
| ταῖς ἐλπίσι : ἄλλως : τὰ δὲ ἄλλα , ἃ φρονῶ , ἀρκέσει τοῖς ἔνδον διηγήσασθαι φίλοις , ὁποῖά ἐστι |
| δὲ τόνδε πεύσεται λόγον . πῶς οὖν κελεύει νιν μολεῖν ἐσταλμένον ; ἦ πῶς ; λέγ ' αὖθις , ὡς | ||
| τοῖς ἑταίροις αἰδεσθεῖσι καὶ ἀναχωρήσασιν , ὅτε αὐτὸν εἶδον οὕτως ἐσταλμένον . Ἐν τῷ γράφειν καὶ ἀναγινώσκειν οὐ πρότερον ἄρξεις |
| μυττωτῷ μετὰ τυροῦ „ . παραιτητέον δὲ τοὺς μεταγράφοντας τὸ κατακνησθείην . καὶ παρὰ Ἀριστοφάνει ἐν Ἀναγύρῳ : ” ἀλλ | ||
| τὸ διαφθείρειν , ὡς Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : „ ἐπὶ ταυτησὶ κατακνησθείην ἐν μυττωτῷ μετὰ τυροῦ „ . παραιτητέον δὲ τοὺς |
| καὶ τὸ ῥηθὲν ἀπαγγεῖλαι τρανῶς ἐπιτήδειος : οὕτως τοῖς βασιλείοις προσμένων τὴν βασιλέως ἁπλότητα ἐθεράπευε καὶ ὅλως εἶχε τοῖς ἑαυτοῦ | ||
| ἀπιών τε ἀναπαύεο μηδὲ λιπάρεε τῇ πόσι : ἐγὼ δὲ προσμένων αὐτοῦ τῇδε πάντα τὰ ἐπιτήδεα παρέξω τοῖσι ξείνοισι . |
| πόλιν . Ὁ δὲ πρεσβεύων ἦν ἀνὴρ ἀγαθός τε καὶ κόσμιος , ἀσκητικοῖς διαλάμπων κατορθώμασιν : ἦν δὲ ὁ καθηγούμενος | ||
| πυρρὸς τὴν χροιάν , τὴν φωνὴν ὀξύς . Ὁ δὲ κόσμιος βαρὺ φθέγγεται , βραχὺ μέν , τὰ δὲ βλέφαρα |
| παρόντας ἅπερ ἂν δοκῇ Τιμοκλεῖ , καὶ τὸν μὲν Δᾶμιν αὐτοπρόσωπον καὶ δι ' αὑτοῦ λέγειν , τὸν δὲ ὑποκριτῇ | ||
| λιθοκόλλητον , καὶ ποικίλα ἐνδὺς ἐντυγχάνω αὐτοῖς : οἱ δὲ αὐτοπρόσωπον οἰόμενοι ὁρᾶν τὸ κάλλος ἐρῶσι καὶ ἀπόλλυνται μὴ τυγχάνοντες |
| . ἀδικούμενος ἀεί τε πλεονεκτοῦντα τὸν ἀδελφόν τι μου ὁρῶν ἀνέχομαι . νοῦν ἔχεις . ἀλλ ' , ὦγαθέ , | ||
| , οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι ἐμπιμπράντος τὰ λήϊα , οὐδὲ κυβερνήτου ἀνέχομαι ἀποδειλιῶντος πρὸς τὴν θάλατταν : πλεῖν σε δεῖ , |
| σώματα καὶ τὰ χρήματα ὁμοίως ἡγούμενοι . καὶ τὸ μὲν προσταλαιπωρεῖν τῷ δόξαντι καλῷ οὐδεὶς πρόθυμος ἦν , ἄδηλον νομίζων | ||
| κόπον . Τό τε γὰρ μὴ ἔθος ἔχειν ἡμᾶς ἔτι προσταλαιπωρεῖν ὁδῷ καὶ καύμασι τό , τε ἁπαλωτέρων τυχεῖν σωμάτων |
| ἄθλων : οἷον , ἕνεκα τοῦ νικῆσαι τὰ Ὀλύμπια ἐν εὐθυμίᾳ ἐστὶ , πολλάκις μέντοι εἴωθε δι ' ἑτέρας συμφορὰς | ||
| καὶ δεδομένα καὶ τὸν ἐλάχιστον χρόνον διαμεῖναι δύναιτο , ἐν εὐθυμίᾳ διάξομεν γενναίως φέροντες τὰ προσπίπτοντα . νῦν δὲ πολλοὶ |
| τοῦ κωμικοῦ μέμνηται , ὡς παρ ' ἕκαστα ἐν ταῖς κωμῳδίαις φορτικευομένου . ἔστι δὲ πατρὸς Εὐνομίδου . κωμῳδεῖται δὲ | ||
| βρέμουσα “ . προσηύλουν γὰρ καὶ ταῖς τραγῳδίαις καὶ ταῖς κωμῳδίαις καὶ τοῖς κυκλίοις χοροῖς . στίχοι ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι καταληκτικοὶ |
| ἑαυτοῦ πεισθεὶς ὑπῆλθεν , αὐτὸς ὑφ ' ἑαυτοῦ διέφθαρται . Θέλω δὲ μὴ πρότερον ἐπ ' ἄλλον λόγον ὁρμῆσαι , | ||
| αὐτῷ ζῶν τε καὶ βλέπων φονέας αὑτοῦ φησὶν εἶναι . Θέλω δὲ καὶ τὰ ἄλλα παραπλήσια ἀπολογηθέντα τούτοις ἐπιδεῖξαι αὐτόν |
| , ἀλήθεια καὶ ἐν τῇ γῇ ; [ καὶ οὐκ ἀσκόπως ] Σφάλλῃ , ὦ τέκνον . ἀλήθεια μὲν οὐδαμῶς | ||
| ' αὖ σκοτεινὸν καὶ περίξυλον λόγου ἄλλοις παρεὶς ῥήτορσιν αἰνεῖν ἀσκόπως , τίς ἱστορούντων ἀκριβὴς κανών , μάθε : σαφὴς |
| , ἀλλ ' ἤδη καὶ τὰ τοῦ συμβούλου τοιαῦτα πάρεστιν αἰτιώμενος , καὶ λόγοις πολυπραγμονῶν καὶ γυμνασίοις , ἣν φοιτῶντες | ||
| τούτων περιγράφει τοὺς Αἰσχίνου λόγους οὓς ποιήσεται περὶ τῆς εἰρήνης αἰτιώμενος Δημοσθένην ὡς εἰσηγησάμενον τὴν εἰρήνην . τοῦτο δὲ τὸ |
| . 〛 τοῦτο λέγει ὁ τὸν κολοιὸν φέρων ὡς ἐν ἀπόπτῳ δένδρου τινὸς ὄντος καὶ τοῦ κολοιοῦ σημαίνοντος κατ ' | ||
| ἡμᾶς εἰς Κρήτην , πλησίον Ψαμαθοῦντος . Ὡς δὲ ἐν ἀπόπτῳ ἦμεν ἤδη , ἀντιπνεῖ πνεῦμα Λιβυκόν . Εἶτα πνεύσαντος |
| Διὸς περιαιρουμένους ἐκ πολλοῦ κατεσκευασμένον χρυσοῦ . καὶ τούτοις μὲν ἐπιπλήξας ὡς ἱεροσύλοις ἐκέλευσεν ἀπελθεῖν εἰς τὴν πόλιν , αὐτὸς | ||
| ἄλλαις πόλεσι χρηματίσας καί , εἴ τι ἦν ὕποπτον , ἐπιπλήξας τε καὶ ζημιώσας χρήμασιν ἀπέπλευσεν ἐπ ' οἴκου . |
| ἀκροδίκαιος . ἔτι ἐὰν ὁ Κρόνος δύνῃ ὁ κατηγορούμενος ἔσται ἡμαρτηκώς , ἐὰν δὲ ὁ Ἄρης ὁμοίως κακὸς ἔσται , | ||
| καὶ ἐκωμῳδήθη ὡς αἰσχρὸς τὴν ὄψιν καὶ περὶ τὰ Φωκικὰ ἡμαρτηκώς . . . . ἀξιοῦσι δέ με ] ἐντεῦθεν |
| τοῦ δὲ ταραχήν καὶ ἀναίδειαν : σπουδῇ πρόσεισι , φθέγγεται βαδίζων [ ἢ ] πεσών τινα ἔωσε , μάχεται πρὸς | ||
| οὐκ ἐξετάσει κατὰ πόσων τὸ ἀθάνατον . ὅταν δὲ οὕτω βαδίζων ἐφαρμόσῃ τὸν λόγον τῷ εἴδει καὶ μηκέτι προσδέηται διαφορᾶς |
| , εἴπερ ὧδ ' ἔχει . Ὡς τοῦτό γ ' ἔρξας δύο φέρῃ δωρήματα . Ποίω ; μαθὼν γὰρ οὐκ | ||
| ἀπὸ δυσμῶν . πᾶσα ] εἰ ληφθείησαν αἱ Ἀθῆναι . ἔρξας πολλά : τῆς ἐν Μαραθῶνι πεζομαχίας μέμνηται . ἀργύρου |
| , κατειρωνεύεσθαι , διασύρειν , κωμῳδεῖν διακωμῳδεῖν , τωθάζειν . εἴρων , κωμῳδικός , τωθαστικός : ὁ γὰρ γελοῖος καὶ | ||
| ἡ τλήμων : δεῖ προσθεῖναι χωρὶς τοῦ αἴθων αἴθωνος καὶ εἴρων εἴρωνος : ταῦτα γὰρ κοινά εἰσι τῷ γένει , |
| μικρῷ πρόσθεν ὑπέμνησα , ὅτε περὶ τῆς ὑποστάσεως τοῦ σώματος διελεγόμην : ὅτι δὲ οὐδὲ ὁ τρόπος τῆς κράσεως ὅσον | ||
| ἔσονται . πρός τε οὖν τοὺς ἄλλους σχεδόν τι ταῦτα διελεγόμην ἀρχαῖα καὶ φαῦλα , καὶ ἐπειδὴ οὐκ εἴων ἐν |
| ἀρχῇ ἂν αἰτοῖτο ὁ διὰ μέσου τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδεικνύειν ἐνταῦθα πειρώμενος . τὸ γὰρ ζῷον κατὰ τοῦ ἀνθρώπου συνάγοιτο ἂν | ||
| σχήσειν μέλλει πρήγματος ἀρχομένου . ἀλλ ' ὁ μὲν εὐδοκιμεῖν πειρώμενος οὐ προνοήσας εἰς μεγάλην ἄτην καὶ χαλεπὴν ἔπεσεν : |
| Μελίσσῳ , παγκρατίου στεφάνωμ ' ἐπάξιον , ἔρνεϊ Τελεσιάδα . τόλμᾳ γὰρ εἰκώς θυμὸν ἐριβˈρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ , | ||
| δὲ ἐν τῷ ἔρνεϊ στίζουσι καὶ ἐπιφέρουσιν οὕτω : Τελεσιάδᾳ τόλμᾳ γὰρ εἰκώς , ὡς τοῦ Τελεσιάδου ἐναγωνίου προγόνου γενομένου |
| ἐμπορίας λογιζομένους τῷ γόητι , τὰ δὲ ἄτοπα τῇ αὑτῶν φειδοῖ καὶ τῷ μὴ ὁπόσα ἔδει θῦσαι . ἀνῆπται δὲ | ||
| τοῦ πλήθους τῶν παρακειμένων , κἀμοῦ ἔτι ἐν φόβῳ καὶ φειδοῖ κλέπτοντος τὸ ἄριστον . ἐπεὶ δὲ καὶ τέλεον αὐτῶν |
| ! ! ] ! ! [ φήμη γὰρ α [ ἐδεξάμην τ [ κόραξ ἐπᾴδ [ ἄριστος ὦ δυς ? | ||
| , ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱός εἰμι , ἀλλ ' ἐδεξάμην τὸ μάντευμα , χρήσιμον εἰς τὰ πράγματα εἶναι οἰόμενος |
| ἐπιούσης νυκτὸς κελεύει τῇ μὲν θαλάττῃ κατὰ ταὐτὰ χρῆσθαι , ἐκβάντα δὲ τοῦ ὕδατος στάντα ἐναντίον τοῦ ἀνέμου οὕτω θεραπεῦσαι | ||
| , ἐξὸν γὰρ ἀλόγως σώζεσθαι εἵλοντο μᾶλλον τὸν μετὰ δόξης ἐκβάντα θάνατον , εἰκό - τως τὸ ἔνδοξον τοῦ ἐκβησομένου |
| . ἐπεὶ δὲ ἀπηγόρευον ἤδη παιόμενός τε καὶ τῷ φορτίῳ ἀχθόμενος καὶ τὰς ὁπλὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐκτετριμμένος , ἔγνων | ||
| μὲν τὸν Δάφνιν φιλῶν ὡς ἀγαθὸν νεανίσκον , τὰ δὲ ἀχθόμενος εἰ Γνάθωνος ἐμπαροίνημα γενήσεται τοιοῦτον κάλλος , αὐτίκα καταλέγει |
| οἷς πρὸς τοὺς Ἀθηναίους διεξῆλθε , καιριώτατα τὸ τοῦ Εὐριπίδου ἐπεφθέγξατο „ Θησεῦ , πάλιν με στρέψον , ὡς ἴδω | ||
| τῶν ἑταίρων εἶπεν μηδὲν καταδεέστερον Ἡφαιστίωνος τὸν Κρατερὸν στέργεσθαι , ἐπεφθέγξατο Κρατερὸν μὲν γὰρ εἶναι φιλοβασιλέα , Ἡφαιστίωνα δὲ φιλαλέξανδρον |
| : ὁ δὲ νοῦς : σέθεν καὶ ἐκ σοῦ . εὔφημος ὁ ἁδυεπής . ἢ τὸ σέθεν ἀντὶ τοῦ ἀπὸ | ||
| ' οὐ καὶ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς οὐδὲν ἧττον , ὅτι εὔφημος ; σὺ οὖν , φήσει τις , ἐγκώμιον ἀναστὰς |
| ὀβρίμαν αὐτήν φησιν , ἐπεὶ λέουσιν ὀχεῖται : ἢ ὅτι ἐνίσταται τοῖς αὐτῇ συντυγχάνουσιν . μέλλων διηγεῖσθαι ὁ Φρὺξ ἅπερ | ||
| τὸ μέτριον τῇ προσθήκῃ : ὅμως δὲ καὶ νῦν ἰσχυρῶς ἐνίσταται : καὶ δοκεῖ μὲν γνωσιμαχεῖν διὰ τῆς λέξεως , |
| αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει . Ἦ ῥ ' εὖ γιγνώσκων , Τρῶας δ ' ἄχος ἔλλαβε θυμόν . ἔνθ | ||
| ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν , ὅμως πράττει |
| ὑπερβαλλόντως . ἐξόχως μεθέστηκεν ] μεταβέβληται : μετηλλάγη . μεταβέβληται ἐπόντα ] ὑπερέχοντα ὑπειπούσης ] ἠρέμα εἰπούσης τί . . | ||
| ἀνθρώπου ὑπὸ τῶν φαρμάκων : ἐὰν δὲ βιαίως , τὰ ἐπόντα τραύματα , τὸν τρόπον τῆς ἀναιρέσεως . τοῦτον τὸν |
| συνορῶνται , καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Σωκράτης ἐπὶ τῆς κρεμάθρας αἰωρούμενος καὶ ἀποσκοπῶν τὰ μετέωρα θεωρεῖται . μετὰ ταῦτα τελεῖν | ||
| καθήμενοι πιναροὶ συνορῶνται , καὶ αὐτὸς ὁ Σωκράτης ἐπὶ κρεμάθρας αἰωρούμενος καὶ ἀποσκοπῶν τὰ μετέωρα θεωρεῖται . μετὰ ταῦτα τελεῖ |
| Οὐκοῦν ὁμολογεῖς δι ' ἐμοῦ τὴν σωτηρίαν εὐτυχηκέναι . ὅτι κινδυνεύων ἀφεὶς ἐμὲ τὴν σωτηρίαν ἀντείληφας , καὶ τιμὴν ἀπέλαβες | ||
| ἐκείνου , οὐδὲν ἐλλείπω φιλοτιμίης καὶ τέχνης , βοηθέων καὶ κινδυνεύων σὺν ὑμῖν ὁκότε που καιρὸς εἴη : καὶ ἐς |
| λέγω , καὶ μὴ ἀνοηταίνειν οἰομένους τι ἑτοίμως διαπράξασθαι . εὐτύχει . Τὰ μὲν παρὰ σοῦ ἐλθόνθ ' ὑπομνήματα θαυμαστῶς | ||
| σά . ἐπεὶ δίδαξον τοῦτο : πῶς , ὅτ ' εὐτύχει Τροία , πέριξ δὲ πύργος εἶχ ' ἔτι πτόλιν |
| εἰς τὸ μειράκιον προπετέστερος , καὶ διέρρει λόγος ὑπὲρ ἀμφοῖν ἀτοπώτερος , ὁ Σωκλῆς οὐκ ἐνεγκὼν τὸ ἀπόφημον , ὡς | ||
| ἀνθρώπινα , πάλιν ἠρέμα παραμυθούμενοι καὶ δεικνύντες ὅτι οὐδὲν ἔσται ἀτοπώτερος ἑαυτοῦ , ἀλλ ' ἕξει φαυλοτέραν μέν , γνωριμωτέραν |
| τε κρατῶν κἀν τῷ μεγίστῳ συνεδρίῳ , δεικνὺς ἅπασι καὶ κηρύττων τοῖς ἔργοις , ὅτι σοφία βασιλείας τιμιώτερον καὶ ὡς | ||
| Γαυδέντιος ὁ ῥήτωρ ὥσπερ ἐμοί , καὶ οὐκ ἂν αἰσχύνοιο κηρύττων ὅτι τοῦτον μέντοι τὸν ἄνδρα τιμᾷς ταῖς εἰς τὸ |
| καὶ τότε τὰ ἔργα τῆς τοῦ παιδὸς φύσεως παρασχούσης καὶ ἀναλάβοι τὸ ἕτοιμον πρὸς διάκρισιν καὶ διακρίναι τὸ ἀλλότριον . | ||
| ὑπατείαν κεχρημένου καὶ ὅτι νοσοῦσαν ὁ Πομπήιος τὴν πολιτείαν ὀξέως ἀναλάβοι καὶ οὐδενὶ σφῶν παρὰ τὴν ἀρχὴν φορτικὸς ἢ ἐπαχθὴς |
| βασιλεῖς ἐσχηκὼς , ὄλεθρον τοῖς αὑτοῦ παισὶ καὶ τῇ νύμφῃ κατασκευάζεις , οὐ συνεὶς τὸ ἐπ ' ὀλέθρῳ μηχάνημα . | ||
| ' ἔγωγε τῶν Νέστορος , εἰ μὴ Γοργίαν Νέστορά τινα κατασκευάζεις , ἤ τινα Θρασύμαχόν τε καὶ Θεόδωρον Ὀδυσσέα . |
| λόγια καὶ ἀναγνοὺς δημοσίᾳ , καταπλήττει τὸν θεατὴν καὶ πείθει φιλόνεικον ἀκροατὴν καὶ ὡς ἀθάνατος ἡ ψυχὴ καὶ ὅτι μετὰ | ||
| γυναῖκα ἢ διὰ πρᾶγμα λαληθὲν ἢ ἐπὶ τούτοις διαβληθήσεται ἢ φιλόνεικον πρᾶγμα ἕξει , ἐκφεύξεται δὲ ὅμως τὰς κατηγορίας διὰ |
| ἀμείβεσθαι ; πόσων δι ' ἑνὸς ῥήματος ἀμοιβῶν τὴν πόλιν ἀφῄρησαι , ὑπὲρ τροφῶν , ὑπὲρ μυστηρίων , ὑπὲρ τῆς | ||
| τὸν νόμον εἰς τοὺς νόμους καὶ μὴ θεῖναι , πᾶσαν ἀφῄρησαι σαυτοῦ τὴν συγγνώμην : τοῖς γὰρ ἄκουσιν ἁμαρτοῦσι μέτεστι |
| πρὸς τὸ φρέαρ τὰς κοιλίας πλύνειν κελεύεται . τὸ θύριον φθεγγόμενον ἄλλως κλαυσιᾷ : ἐπειδὴ μηδὲν τῇδε τοῖς σχολιογράφοις ἐρρέθη | ||
| αὐτῶν πρὸς δύο ποιουμένους τὴν ἀναφοράν , πρός τε τὸ φθεγγόμενον καὶ τὸ κρῖνον : ταῦτα δ ' ἐστὶν ἥ |
| , πονηρὸς δὲ ἄνθρωπος . οὗτος πάμπολυ τῆς ἐμῆς γνώμης διημαρτηκὼς ᾤετο χαριεῖσθαί μοι , εἰ καινήν τινα κόλασιν ἐπινοήσειεν | ||
| θαυμάζηται . ἀλλὰ καὶ τῆς ἰδέας ὅλης . . . διημαρτηκὼς ] ἰστέον ὅτι εἰ καὶ δεῖ ψεύδεσθαι ἐν τοῖς |
| περιστεῖλαί με νεκρόν , καὶ μάλα γε ἀσχημονοῦντι προσελθεῖν οὐ τολμῶν . αἰδεσθῆναι μὲν οὖν ἄνθρωπον ὄντα φανῆναι κακὸν οὔπω | ||
| γένοιτ ' ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν ἀνὴρ καταφρονῶν Ἀθηναίων καὶ τολμῶν ἐπιστολὰς πέμπειν τοιαύτας οἵας ἠκούσατε μικρῷ πρότερον ; καὶ |
| καὶ μέντοι καὶ βιάσασθαι ὑπὲρ τὰ μικρὰ μειράκια τὰ τοῦ Μενάνδρου ἐν ταῖς παννυχίσιν ἀκόλαστα . λαγνίστατον δὲ καὶ ὁ | ||
| ποιεῖν . ἵνα μή τις , φησί , ἐκεῖνον τοῦ Μενάνδρου λαρυγγίσῃ : οὐδὲ εἷς μάγειρον ἀδικήσας ἀθῷος διέφυγεν . |
| Κίννας δὲ θαρρήσας μὲν τῷ πλήθει τῶν νεοπολιτῶν καὶ βιάσεσθαι προσδοκήσας , παρὰ δόξαν δ ' ὁρῶν τὸ τόλμημα τῶν | ||
| διὰ τὴν τῶν στρατηγῶν ὁμόνοιαν , ταῦτα ἐλπίσας , ταῦτα προσδοκήσας ἕξειν , ἐμαυτὸν αὐτῷ πρὸς πάντα ἐπέδωκα , τὴν |
| ὁ κατηγορῶν , ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος περίτριμμα ἀγορᾶς ‚ [ ἀρουραῖος Οἰνόμαος , παράσημος ῥήτωρ ] . τούτων ἕκαστον κῶλόν | ||
| διαστολή τις εἴη , ἢ σύνθετον ὑπάρχοι : Ἀθηναῖος Εἰρηναῖος ἀρουραῖος . τὸ ἐρυσίχαιος προπαροξύνεται . τὸ δὲ Ἀθήναιος κύριον |
| οὐκ ἄνθρωπος , οἴακος θιγών . τύχη δὲ σωτὴρ ναῦν θέλους ' ἐφέζετο , ὡς μήτ ' ἐν ὅρμῳ κύματος | ||
| κακῷ ἀδελφῷ , δι ' ἀνάγκην γενομένῳ κακῷ . τοιγὰρ θέλους ' ἄκοντι : οὐκ ἐγίνωσκε γὰρ ὁ Πολυνείκης ἐπανήκων |
| ἀφθόνως . ὁ μὲν γὰρ τοιοῦτος τὰς πόλεις αὔξει , ἁμιλλώμενος μὲν αὐτός , τοὺς ἄλλους δὲ οὐ κολούων διαβολαῖς | ||
| , βουλόμενος φιλοδοξῆσαι ὁ βασιλεὺς καὶ πρὸς τὴν Ἡρακλέους τάξιν ἁμιλλώμενος , πρῶτος τοῖς τείχεσιν ἐπέβαλε καὶ μάχην ἡρωικὴν συστησάμενος |
| ἀντὶ γλώττης ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκας καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεις καὶ ἐπικλύζεις τοσούτοις κακοῖς . λαλεῖν μοι ἔργον ἐστὶ | ||
| ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεις αὐτῷ , καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεις ἀδεῶς : πλὴν ἀλλ ' ὄψομαί σε μετ ' |
| καὶ τοῦτ ' , ἔφη , δῆλον ὅτι ὁ μάλιστα λυπούμενος εἰ μὴ βασιλεὺς εἴη οὗτος καὶ λαβὼν τὴν ἀρχὴν | ||
| , ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ . † Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος . † Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν . |
| ταῦτα , ὥς οἱ οὐδὲ οὕτω ἐσήκουον οἱ Ἀθηναῖοι , ἀπαλλάσσετο : οἱ δὲ Αἰγινῆται , πρὶν τῶν πρότερον ἀδικημάτων | ||
| καὶ τὸν καρπὸν τὸν ἐν τῇ γῇ ὅκως διαφθείρειε , ἀπαλλάσσετο ὀπίσω . Τῆς γὰρ θαλάσσης οἱ Μιλήσιοι ἐπεκράτεον , |
| καταφρονῶν οὐ πάνυ ἄχθεται ἀδικούμενος καὶ ζημιούμενος . μᾶλλον γὰρ ἄχθεται εἴ τι προσῆκον ἀναλῶσαι οὐκ ἀνάλωσεν ἢ εἴ τι | ||
| οὐχ ὑποπίνεις ; οὐχ ὑπολύσεις σαυτόν ; ὁ δ ' ἄχθεται αὐτὸς ὁ θύων τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺς ἔλεξ ' |
| καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς η δήϊος . φυσιόων : ἀλαζονευόμενος , γαυριῶν , ἀναβαλλόμενος , ἐπαιρόμενος , κενοδοξῶν . | ||
| οὐκ αἰσχύνῃ , ” εἶπεν , “ ἐπὶ δελφῖνος ἔργοις ἀλαζονευόμενος ; ” ἐρωτηθείς ποτε τίνι διαφέρει ὁ σοφὸς τοῦ |