τῶν ἐμῶν τητώμενος πρὸς τοῦ κακίστου κἀκ κακῶν Ὀδυσσέως . Κοὐκ αἰτιῶμαι κεῖνον ὡς τοὺς ἐν τέλει : πόλις γὰρ | ||
αὖ σεμνοῖς τῶν ὀρνίθων δένδρον ἐλάας ὁ νεὼς ἔσται . Κοὐκ εἰς Δελφοὺς οὐδ ' εἰς Ἄμμων ' ἐλθόντες ἐκεῖ |
γὰρ ἔσκε λίην πινυτὸς καὶ ἐχέφρων : Ὦ φίλοι , οὐκέτ ' ἀνεκτὸς ἐφ ' ἡμῖν μαίνεται Ἄρης . Ἀλλ | ||
καὶ σὺ χἠ τεκοῦς ' ἠλλαξάτην . τοιγὰρ φυτεύων παῖδας οὐκέτ ' ἂν φθάνοις , οἳ γηροβοσκήσουσι καὶ θανόντα σε |
τεταγμένον τόπον . καθίστασαν ] ἐποίησαν . . ἐχώρει ] παρήρχετο . . κρυφαῖον ἔκπλουν ] ὡς ἡμεῖς ᾠόμεθα . | ||
ὁ δὲ χρόνος , ἤγουν ὁ καιρὸς τοῦ ἔρωτος , παρήρχετο . ἀλλ ' ἦς οὐδὲν ἐλαφρόν : παροιμία ἐπὶ |
πομπεύειν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν εἵλετο . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθ ' ἔλαττον ἔχων δίκαιός ἐστιν ἀπελθεῖν . ἤδη δ | ||
σύναγκες συνάπτεται τῇ ἐννοίᾳ . εἰπὼν γὰρ ἀνωτάτω τὸ “ ἐνταῦθ ' ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων ” τὴν μὲν σύνταξιν |
ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον . Εὔβουλος δ ' ἐν Χρυσίλλᾳ : κακὸς κακῶς | ||
ἱκανὰ ἦν οὔτε τὰ ἐπιτήδεια ἦν λαμβάνειν ἔτι , ἐδόκει ἀπιτέον εἶναι . καὶ εἰς μὲν τὰ πλοῖα τούς τε |
αἴ κά τις διδῷ . Εὐδαιμονεῖ γ ' ἅνθρωπος . Οὐκ ἤκουσας οἷ προβαίνει τὸ πρᾶγμα τοῦ βουλεύματος ; Καρπώσεται | ||
οὐκ ἔν τινι κινεῖται καὶ ὑπό τινος ; Μάλιστα . Οὐκ ἀνάγκη δὲ μεῖζον εἶναι ἐν ᾧ κινεῖται τὸ κινούμενον |
οὓς ἐχρῆν τοῦτον παρασχέσθαι μάρτυρας , καὶ μὴ μόνον οὕτως τολμηρὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι : [ ὅς φησιν ] ὡς ἐγὼ | ||
δὲ αὐτὰ κακοπάθεια καὶ συντριβή : ὅσον γὰρ τὰς ψυχὰς τολμηρὰς καὶ θρασείας κέκτηνται , τοσοῦτον τὰ σώματα εὐπαθῆ καὶ |
. ” Οὐδὲ τοῖς ἥρωσιν , ὡς ἔοικας . “ Οὐχ ὅσοι γε θεῶν παῖδες ἦσαν . ” Ἀλλ ' | ||
δύναμιν αὐτῶν , ποταπή ἐστιν . ἀποκριθεῖσά μοι λέγει : Οὐχ ὅτι σὺ ἐκ πάντων ἀξιώτερος εἶ ἵνα σοι ἀποκαλυφθῇ |
τῷ μικρῷ , ὃ αὐτὸς λέγεται ἐκφυτεῦσαι . κδʹ . Οὐδὲ τὸν Βυζάντιον σοφιστὴν παραλείψω Μάρκον , ὑπὲρ οὗ κἂν | ||
φόνιον , παφλάζων τῷ θυμῷ καὶ ὡς πῦρ ὁρώμενος . Οὐδὲ Γάγγῃ τῷ παρ ' Ἰνδοῖς ποταμῷ τοσοῦτον βρύχημα , |
πράτ - τειν καθ ' ὑμῶν , οἷα Μάρκιος ἐτόλμησεν ἐνθάδε εἰπεῖν , ποῖόν ποτ ' ἂν ὑμῖν παρέστη πρὸς | ||
ἡμῶν ὄντων ἐνθάδε ; ὃ πολλάκις ἔδρασας ἡμῶν οὐκ ὄντων ἐνθάδε : οἴει καθήμενος ἀπολήψεσθαί με καί που καὶ χρόνον |
πρῶτος ἐν τρίτῳ , ὁ δὲ δεύτερος ἐν δευτέρῳ . οὐδαμοῦ μέντοι διὰ συλλογισμοῦ δέδεικται , ὅτι μή ἐστιν ἐπιστήμη | ||
δομεστίκου κατακύψαντας ἀναζητεῖν εἰ αὐτοῦ που κέκρυπται : ὡς δὲ οὐδαμοῦ παρῆν , τὰ ἐκεῖσε ἱστάμενα κιβώτια περιτραπῆναι ἐκέλευε : |
' ὃν οὗτός με ἀποκηρῦξαι βούλεται , ἵν ' εἰδῇ οὐκέθ ' ὁμοίαν οὖσαν αὐτῷ νῦν τε καὶ πρότερον τὴν | ||
τῶν λῃστῶν δόξης ἀνεπίμπλατο : Φίλιππος δὲ ὁρμηθεὶς ἐκ Μακεδονίας οὐκέθ ' ὑπὲρ Ἀμφιπόλεως πρὸς ἡμᾶς ἠγωνίζετο , ἀλλ ' |
' οἱ κακῶς πράσσοντες οὐ κωφοὶ μόνον , ἀλλ ' οὐδ ' ὁρῶντες εἰσορῶσι τἀμφανῆ ὡς δυσπάλαιστόν ἐστιν ἀμαθία κακόν | ||
στενάξας οὐδὲ τούτων ἴσως ἀδίκως , πεινώντων καὶ ῥιγούντων καὶ οὐδ ' ὀβολὸν ἐχόντων διὰ τὴν τῶν λοχαγῶν καὶ στρατηγῶν |
ἐργοδοτῶν μέλασμα ῥάξαι συντύχημα ἐγὼ γὰρ οὐ τὸν πλοῦτον ἴδοιμι ὅσος ἐστίν , ἀλλ ' ὅστις αὐτὸν κέκτηται , εἰ | ||
χρόνος τε αὐτῇ τοῦ κράτους οὐ βραχύς , ἀλλ ' ὅσος οὐδεμιᾷ τῶν ἄλλων οὔτε πόλεων οὔτε βασιλειῶν . εὐθὺς |
φίλους , καὶ νῦν ὑπὲρ τῶν κοινῶν δικαίων ἀγωνίζεσθαι . οὔτοι φιλαθηναίου γέ ἐστι τὴν Ἀκαδημίαν μόνην ἀσπάζεσθαι τῆς Ἀττικῆς | ||
γ ' ἔλεξας , χρήστ ' ἔπη κρύπτειν φίλους . οὔτοι σιωπῶς ' εἶτα μέμψομαί ποτε τὴν νῦν σιωπὴν ὡς |
ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
, παῖ ] αμουμενη ? ] ! α γνωρίσηι ] λλων τέκνα ] ας φανεὶς ] λαβεῖν [ ] α | ||
! ιελ ! [ [ ] ι [ [ ] λλων ? τ ? [ [ ] ! ' ἄγγελον |
θανεῖν μέλει , πλὴν εἴ τι τέρψω τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς θανών : ὑμᾶς δὲ κλαίω καὶ κατοικτίρω , τέκνα , | ||
, ὅς τις ἔτι ζωὸς κατερύκεται εὐρέϊ πόντῳ [ ἠὲ θανών : ἐθέλω δὲ καὶ ἀχνύμενός περ ἀκοῦσαι . ] |
οὐ πείσεται . ἔκπεμπέ νυν γῆς τούσδε τοὺς Εὐρυσθέως , κοὐδὲν βιαίωι τῆιδε χρήσομαι χερί . ἄθεον ἱκεσίαν μεθεῖναι πόλει | ||
' ἐστὶν ἡμῖν κόνεος ἢ τέφρας ποθέν . ἄνδρες πονηροὶ κοὐδὲν οἵδε σύμμαχοι . ὁτιὴ τὸ νῶτον τὴν ῥάχιν τ |
δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ ' ὅμως βίᾳ καθέξει τὰ πράγματα . | ||
βασάνῳ τἀληθῆ λέγειν καταναγκάσομεν ; καὶ τίς οὐκ οἶδεν ὡς ἐπίορκος ἀεὶ καὶ ἄπιστος ἡ τῶν ἀνδραπόδων φύσις καὶ τῶν |
ὅ τε καιρός , ὃν τὰ πράγματά μοι δίδωσι , βραχύς , ἐν ᾧ λέγειν μὲν ὀλίγα δεῖ , πράττειν | ||
ἐπῳδὰς ἐκ φιλοσοφίας ἐπίσταται . εἰ δ ' οὖν καὶ βραχύς σοι λόγος ἡμῶν , ἀλλὰ μὴ τά γε Κέλσου |
δὲ μὴ τοὺς ζῶντας μηδὲ τοὺς κυρίους ἀφαιρεῖν : ἐπεὶ κἀκείνων εἴ τις ἀφαιροίη τούτους οὐ βλαστάνει . ἰδιωτάτη δὲ | ||
καὶ οἱ ἀριθμοί , συγχωρεῖ , ἀπογιγνώσκει δὲ καὶ τούτων κἀκείνων τὸ χωριστόν , ἀδύνατα λέγων ἕπεσθαι πολλὰ τοῖς χωρίζουσιν |
. ἐπεὶ δὲ παρῆλθον ἐς τὸ μέσον , οὐδὲν ταπεινὸν οὐδέτερος εἶπεν , ἀλλ ' ὡς ἐπὶ καλοῖς ὁμολογουμένοις ἀλλήλους | ||
ἄλλης πόλεως οὐδενὸς ἧττον : ἐμοὶ δὲ τούτων οὐδὲν ἐνορᾷ οὐδέτερος ὑμῶν . ἔπειτα εἰ ἄρα τῆς μὲν τῶν πολιτικῶν |
αὐτοῖς , ἐπειδὴ δὲ πολλὰ καὶ πάντα ὅμοια ἦν , ἠλέουν σε τῆς κακοδαιμονίας ὁρῶν εἰς λαβύρινθον ἄφυκτον ἐμπεπτωκότα καὶ | ||
, οὐδὲ ἐνταῦθα κατηγόρουν , ἀλλὰ τὴν τῆς γυναικὸς ἐρημίαν ἠλέουν , ἣν ἡ μὲν φιλανδρία κατήγορον ἐποίει , τὸ |
μένει , ἡ δ ' οἶδεν ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος ἅνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον . Οὐκ ἔστιν | ||
ἀφανῆ κἀμὲ ἄλλον , καὶ ὅλως διπλᾶ πάντα . Τοιγαροῦν ὠνητέος εἶ σοφὸς καὶ ὀξυδερκής τις ὤν . φέρε ἴδω |
βιαίου θανάτου ἔργον ἐγένοντο . Ὅτι Ἀρίστιππος ἑταίρων αὐτῷ τινων ὀδυρομένων βαρύτατα πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα πρὸς αὐτοὺς εἶπε λύπης | ||
καὶ ἦχος , καὶ θόρυβος γίνεται τῶν ἀδικουμένων , δηλονότι ὀδυρομένων καὶ θρηνούντων , καὶ ἑτέρων πολλῶν καταβοωμένων τὴν ἄδικον |
οὖν τάδ ' ἐστὶν ἐκεῖνα , ἐξ ὧν ἄνδρας Μαραθωνομάχους ἡμὴ παίδευσις ἔθρεψε . Τοιαῦτ ' ἄττα ὁ Μιλτιάδης ἀποκρινεῖται | ||
, ἥκεις συμφορᾶς ἐς τοὔσχατον . ἐς ς ' ἐλπὶς ἡμὴ καταφυγὰς ἔχει κακῶν . ἀλλ ' ἀθλίως πράσσουσιν εὐτυχὴς |
σθένοντας γὰρ καθαιροῦσιν τύχαι . φεῦ : αὐτοῦ γενοίμην πέτρος ἀμνήμων κακῶν . παῦσαι : δίδου δὲ χεῖρ ' ὑπηρέτηι | ||
οἱ παῖδες , κλῄθροις ἔκρυψαν τὸν πατέρα : ἵν ' ἀμνήμων τύχη : ἵνα ἡ τύχη λήθῃ παραδοθείη καίπερ δυσαπόνιπτος |
κούφοισιν ἀειρόμενος ῥοθίοισιν , ὕστατα φυσιόων : μήτηρ δέ μιν οὔποτε λείπει , ἀλλ ' αἰεὶ μογέοντι συνέσπεται , ἔκ | ||
ἄλλου βασιλέως τετρακέφαλον ὄρνιν , καὶ πλημμυρῆσαι τὸν Νεῖλον ὡς οὔποτε , καὶ καρπῶν ἀφθονίαν γενέσθαι καὶ εὐποτμίαν ληίων θαυμαστήν |
ἐστὶν αὐτῇ στλεγγὶς οὐδὲ λήκυθος . οὐδ ' ἀργύριόν ἐστιν κεκερματισμένον . ἀνὴρ δὲ φεύγων οὐ μένει λύρας κτύπον . | ||
τὸ νόμισμα εἴρηται : Ἀριστοφάνης μὲν οὐδ ' ἀργύριον ἔστιν κεκερματισμένον . κέρματα δὲ πολλῶν πληθυντικῶς εἰρηκότων , κέρμα ἑνικῶς |
ἐστι : μάταιον οὖν περὶ τοῦ μὴ νῦν ὄντος ὡς ἔτ ' ἐσομένου φροντίζειν : εἰ δ ' εὖ ἔχειν | ||
δ ' ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον , οὐδ ' ἄρ ' ἔτ ' ἔτλη δίφρῳ ἐφέζεσθαι πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων , |
ὁ διοικητὴς καὶ ἡγεμὼν τῶν θεῶν ὁ Ζεὺς , καίτοι αἰκιζόμενός με , ἤγουν δεσμῶν , ἐν ἰσχυραῖς γυιοπέδαις καὶ | ||
πρύτανις καὶ διοικητὴς καὶ ἡγεμὼν τῶν θεῶν Ζεύς , καίτοι αἰκιζόμενός με ἐν ἰσχυραῖς γυιοπέδαις , ἢ δεσμοῖς τῶν μελῶν |
, οἷς βούλομαι διδόναι , τισὶ τῶν κολάκων καὶ τῶν βωμολόχων τῆς τυραννίδος διδόναι , οἷς οὐ βούλομαι . Τὴν | ||
ἐπιθαλαττίδιον ναυτικῆς ἀπειροκαλίας ἀνάγκη γέμειν θορύβων τε ἀνελευθέρων καὶ φωνῶν βωμολόχων καὶ τῶν ἄλλων ἃ λυμαίνεσθαι καὶ διαφθείρειν ἤθη πόλεων |
ἂν οὐκ ἂν τοῖσδε σὸν κρύπτων δέμας : ὡς ἐγγὺς ἁγὼν καὶ μάλιστ ' Ἄρης στυγεῖ μέλλοντας : εἰ δὲ | ||
: ἀναβῆναι τὴν γυναῖκα βούλομαι . τὸ χαλκίον θερμαίνεται : ἁγὼν πρόφασιν οὐκ ἀναμένει . ἅμα δ ' ἠπίαλος πυρετοῦ |
τοῦτο ἐπαινεῖν Ἀγριππῖνον δίκαιον , ὅτι πλείστου ἄξιος ἀνὴρ γενόμενος οὐδεπώποτε ἐπῄνεσεν ἑαυτόν , ἀλλ ' εἰ καὶ ἄλλος τις | ||
εὖ γὰρ εἴσεσθε ὅτι , ἃ μὲν οὗτοι συμβουλεύουσιν , οὐδεπώποτε ὑμῖν ἐλυσιτέλησεν , ἃ δ ' ἐγὼ παραινῶ , |
χάριν Θρήικης ἄνακτι τόνδε βουλεῦσαι φόνον . ἔστιν γὰρ ἧι ταραγμὸς ἐμπέπτωκέ μοι : τὸν ἄνδρα τοῦτον φίλιον ἡγεῖται στρατός | ||
, πῶς ἐξεσώθης : εἶτα τἄλλ ' ἐρήσομαι . ἐπεὶ ταραγμὸς πόλιν ἐκίνησεν δορός , πύλας διῆλθον ἧιπερ εἰσήιει στρατός |
πίνειν , οὐκ αὐτὸ τὸ ἀψίνθιον . διὸ δέον ἐπιφέρειν οὐδεὶς ἄρα πίνει τὸ ἀψίνθιον πίνειν , ὅπερ ἐστὶν ἀληθές | ||
δὲ μεταβάλλων οἶνος εἰς ὄξος . τῶν δὲ κατειλεγμένων τρόπων οὐδεὶς ἐφάπτεται τοῦ κόσμου τὸ παράπαν . ἐπεὶ καὶ τί |
ἐξηπατήθη ἢ ἐψυχαγωγήθη . οὐ σοὶ μόνῃ , τέκνον , Ῥοδάνης ἐστὶ καλός . “ Ἡ δὲ πρὸς αὐτὸ τοῦτο | ||
ὅτι ἔχω μὲν ξίφος , ἔχω δὲ τραῦμα : καὶ Ῥοδάνης μὲν ἀνεσταυρώθη μόνον , ἐγὼ δὲ καὶ ἡψάμην τοῦ |
ταῦτα συγχωρῆσαι . καίτοι εἰ τὰ ζητούμενα ὡς ὁμολογούμενα ὑποτίθεσθαι γέλως , πῶς εἰκὸς ἅ γε ζητεῖν γέλως , ταῦτ | ||
γεγόναμεν εἰς τὸ διαλλάξαι χείρους . καίτοι τὸ πρᾶγμα ἀρχόμενον γέλως εἶναι ἐδόκει : μὴ γὰρ ἄν ποτε στῆναι φιλονεικίαν |
κατ ' αὐτὸν τὸ λέγον , ὅτι εἰ πᾶς ἀριθμὸς μοναδικός , οὐκ ἔστιν εἰδητικὸς ἀριθμός , ἐπειδὴ ἔστιν εἰδητικὸς | ||
, οὔθ ' ὁ ἐν τοῖς ἀριθμητοῖς οὔθ ' ὁ μοναδικός , ἀλλ ' ὁ αὐτοαριθμὸς εἶδος ὢν νοερὸν καὶ |
τὸ σάρον , τὸ κάλλυντρον πεύσεσθε : ἀκούσετε εὐθύ : ἔναντι , ἀντικρύ σοβαρός : σεσοβημένος ῥώμῃ πίσυνος : τῇ | ||
ἀνάλωσις , ὡς ὁ Τοξότης ἀποβάλλων καὶ λαμβάνων , καὶ ἔναντι ζηλοτυπίας , ἔσται δὲ θεόγνωστος καὶ εὐχρημάτιστος καὶ ὄψεται |
τεταρταίης πῆμα βραδὺ μήποτε λήγειν βουλομένης , ἀλλ ' αἰὲν ὅπη πελάσῃσι μενούσης , τόνδε σύ γ ' ἰᾶσθαι δι | ||
ὥς γ ' ἐμοὶ δοκεῖ , δηλῶν , ὅτι τἀνθρώπεια ὅπη βούλεται στρέφει , καὶ οὐ πάντη τῶν προεχόντων τὰ |
υἱὸς Πραξαγόραο περικλειτᾶς τε Φιλίννας : Μοῦσαν δ ' ὀθνείαν οὔτιν ' ἐφελκυσάμαν . Οὐδενὸς εὐνάτειρα Μακροπτολέμοιο δὲ μάτηρ μαίας | ||
κείνη , σκυλακῆος ἀπόπροθεν εἰσαΐουσα , ἔδραμε καὶ θόρεν , οὔτιν ' ὀϊσσαμένη δόλον εἶναι , γαστέρι πειθομένη δὲ μυχοὺς |
αὐτός , ἐπεὶ τόδε κάλλιόν ἐστιν , ἐν μεγάροις ] μενέω , φύλακας δὲ μετείσομαι ὦκα , ! ! ! | ||
τοῦ Χρύσου εὐχῆς μετενήνεκται . . . . Ο . μενέω νηῶν ἐν ἀγῶνι : ὅτι νηῶν ἀγῶνι τῷ ἀθροίσματι |
τι τόνδε τὸν χορὸν ὠφελῶς ' ἐκ τῶν δικαίων , βουλόμεσθ ' ἡμεῖς φράσαι . πρῶτα μὲν γάρ , ἢν | ||
εἵρξας ἔχει , κἀπαναγκάζει παλεύειν δεδεμένας ἐν δικτύῳ . Ταῦτα βουλόμεσθ ' ἀνειπεῖν : κεἴ τις ὄρνιθας τρέφει εἱργμένους ὑμῶν |
ὁ Ζεὺς ἐγέννησεν αὐτήν , ἐπειδὴ μητιέτης καὶ συνετὸς ὢν οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆς καθ ' αὑτὸν βουλῆς τὴν | ||
τῷ στρατιώτῃ ; ποῦ δ ' ἔχει ἀργύριον οὗτος ; οὐδαμόθεν , εὖ οἶδ ' ἐγώ , ἀλλ ' ἢ |
Ἀφροδίτην : ἡ δὲ ἔδειξε τὸν τόπον , ἔνθα ἦν κεκρυμμένη . ὀργισθεῖσα δὲ ἡ Ἀφροδίτη ἀπεμαρμάρωσεν αὐτὴν καί φασι | ||
' ὢν κἀκ κακῶν εὑρίσκομαι . Ὦ τρεῖς κέλευθοι καὶ κεκρυμμένη νάπη , δρυμός τε καὶ στενωπὸς ἐν τριπλαῖς ὁδοῖς |
σε ὁ Ἁβραὰμ ποιῆσαι αὐτῷ , ποίησον . καὶ πάλιν ἀναβλέψας Ἁβραὰμ , εἶδεν ἄλλους ἀνθρώπους καταλαλοῦντας ἑταίρους , καὶ | ||
εἰς τὸν τόπον ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ θεός : καὶ ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδε τὸν τόπον μακρόθεν „ . ὁ |
ἄλλων ἕνεκα τοιούτους εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι , ἐάν τις πρόθυμος εἰς ὑμᾶς ᾖ , οὐ μόνον ἡμᾶς ὠφελήσετε : | ||
προδοσίαν , ὅτι τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν πρόθυμος , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος ἀντέλεγε τοῖς |
τὸν φίλιον , ὦ Κράτων , Δία . Μυσῶν ἔσχατος πολέμιος φύσει γάρ ἐστ ' ἔρως τοῦ νουθετοῦντος κωφόν : | ||
θηρίων λέγεται παλαμναῖα : καλεῖται δὲ καὶ ὁ ἐχθρὸς καὶ πολέμιος : παλαμναῖος δὲ κυρίως καλεῖται ὁ διὰ χειρῶν καταγωνιζόμενος |
. σκηπτοῦχε : ὦ βασιλεῦ . Σοί : σοῦ . ἀπήμονες : ἀβλαβεῖς . ἰθύνοιντο : πορεύοιντο . Πεμπόμεναι : | ||
κακῶν καὶ ἄτερ χαλεποῖο πόνοιο νούσων τ ' ἀργαλέων καὶ ἀπήμονες , οὐδὲ μέλεσσι γῆρας ἐπῆν , αἰεὶ δὲ πόδας |
ψυχῆς οὐδεμίαν θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτὸν λατρεύει , τοῖσιν καμπύλ ' ἄροτρα μέλει : ἄλλος Ἀθηναίης | ||
. ἐντεῦθεν ὁ μῦθος . Εἴρηται περὶ Ὀμφάλης ὡς Ἡρακλῆς λατρεύει παρ ' αὐτῇ . μάταιος δὲ ὁ λόγος . |
βέβηκεν ἡ ὑπὸ ΗΕΔ γωνία : γωνία ἄρα ἡ ὑπὸ ΗΕΔ τῆς ὑπὸ ΑΕΖ μείζων ἐστίν . ἀλλ ' ὑπὸ | ||
γωνία , ἐπὶ δὲ τῆς ΗΚΔ περιφερείας βέβηκεν ἡ ὑπὸ ΗΕΔ γωνία : γωνία ἄρα ἡ ὑπὸ ΗΕΔ τῆς ὑπὸ |
, [ φησὶ ] Τρύφων , ὁμοίως τῷ τίς γὰρ ὅδ ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠύς τε μέγας τε καὶ | ||
, ἔγχελυν , σπάρον : ὅταν ἐγγὺς ᾖ δ ' ὅδ ' ὕστερος , ἀρτύω φακῆν καὶ τὸ περίδειπνον τοῦ |
, ἐὰν ἔθεσι καὶ ἐπιτηδεύμασι χρηστοῖς πολιτεύωνται . Διαιρεῖται ἡ ἀνομία εἰς τρία : ὧν ἓν μέν ἐστιν , ἐὰν | ||
ἀλλ ' ὑπὲρ τοῦ ἔργῳ μαθεῖν ἡλίκον κακόν ἐστιν ἡ ἀνομία , σφαγὰς καὶ ἁρπαγὰς καὶ εἴ τι χεῖρόν ἐστιν |
θεάτρῳ , μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους , καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος , νῦν οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων | ||
μηδὲν τῶν ὅσα πρὸς εὐδαιμονίαν τοῦ κοινοῦ φέρει μηδ ' ὁπωστιοῦν παριέντες , τούς τε πρὸς αὐτὴν ὁτιοῦν ἀγαθὸν διαπραξαμένους |
Τυρίου κοχλίεω ” . ὁ τύπος ὀξὺς καὶ ἐπιχώριος τοῖς Ἄραψιν , ὡς Μηδαβηνοί Ὀβοδηνοί Ἀδριηνοί , ἀλλὰ καὶ τοῖς | ||
. . . . . . . . ἀεὶ τοῖς Ἄραψιν . Αἴγυπτος . [ Μετὰ δὲ Ἀραβίαν Αἴγυπτος ] |
, οἳ ἐπ ' αὐτοὺς ἥκουσιν , ἐγὼ δ ' ἀνήκοος τοῦ λόγου φεύγοιμί σε καὶ ἀποκινδυνεύοιμί σου , μήπω | ||
τῶν κακῶν ὦ Ζεῦ φύλαξ ὡς ἄπολις ὄλωλεν τὰ στέγη ἀνήκοος εἶ τῆς ἐμῆς ἄτης τὸ δὲ ὄνομα τῆς πόλεως |
συνήγαγεν ἡ πόλις πρώτη , καὶ πάσας συναγαγεῖν ἐπέταξεν . ἄοπλος ἦν ὁ βίος : ὅπλα τῶν κινδυνευόντων προὐβάλετο . | ||
πολλὰ καὶ παντοδαπὰ μόλις ἀνύει ταῖς πόλεσιν , εἷς ἀνὴρ ἄοπλος ἴσχυσεν . ὅθεν , ἐπειδὴ τῶν δυσμενῶν ἀπιόντων εἴσω |
οὐδὲ ἐξῆλθον , ἀλλ ' οὐδὲ ὅλως ἐτόλμησαν μικρὸν ἔξω παρακῦψαι τῶν πυλῶν , ἀλλ ' ἐντειχίδιοι ἐκάθηντο παρ ' | ||
σαυτὸν ἐμβάλλεις εἰς μέσον , Δημόσθενες ; μὴ ἐᾶτε αὐτὸν παρακῦψαι εἰς τὸ δικαστήριον . ἐὰν δ ' ἄρα ἐπιτρέπητε |
χρηστῶς ἐπιδέηται . Κληῒς δὲ κατεαγεῖσα , ἢν μὲν ἀτρεκέως ἀποκαυλισθῇ , εὐιητοτέρη ἐστίν : ἢν δὲ παραμηκέως , δυσιητοτέρη | ||
τοῦ βραχίονος , πλανωδέστερον τὸ ἄρθρον γίνεται , ἢν παντάπασιν ἀποκαυλισθῇ . Ἀσινέστερα δὲ , ὡς ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι , |
ὁ κτίσων φοινικοειδῆ τῶν πετρῶν τῇ συνθέσει . κάλει , στρατηγέ , τὴν πόλιν Φοινικίαν : φοινίσσεται γὰρ τῇ βαφῇ | ||
ἀπαγόμενος τοίνυν ὁ Αἴσωπος ἔκραξεν : „ ὁρᾷς , ὦ στρατηγέ , ὅπως ὀρθῶς ἀπεκρίθην ; ἃ γὰρ μὴ προσεδόκησα |
συναχθείσης ἐκκλησίας ἐν Συρακούσαις , καὶ μεγάλων φόβων ἐπικρεμαμένων , οὐθεὶς ἐτόλμα περὶ τοῦ πολέμου συμβουλεύειν . ἀπορουμένων δὲ πάντων | ||
τοιοῦτον εἶναι τὸ στοιχεῖον τῶν σωμάτων . διὰ τοῦτο οὖν οὐθεὶς τῶν ὑστέρων καὶ λεγόντων ἓν εἶναι στοιχεῖον τῶν πάντων |
, ἀεὶ δ ' ἐλλίσσετο νειὸν ὅππηι σοι δείμειεν ἀριφραδέως καταλέξαι ἔννυχον ὑπνώοντι , διηνεκὲς ὄφρα κε μίμνοις σηκῶι ἐνιδρυθείς | ||
κατὰ πέλαγος διαφθαρήσεσθαι . γενόμενοι γὰρ ὑπὸ τῆς βουλῆς κύριοι καταλέξαι τοὺς ἐπὶ τὴν συμμαχίαν ἐξελευσομένους τῶν μὲν ἐπισήμων καὶ |
πῶς ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ τῆς πολιτείας , ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη ; ἢ ποῖα ἂν ἀπόρρητα | ||
ἔχειν : οὐδὲ ζῷα εἶναι ἀποκριθέντα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου . οὐδὲ γὰρ ἂν ἀποδείξειεν οὐδείς , ὡς ἐν μὲν τῷ |
ταύτης τῆς δόξης ἀντεχόμενος πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστός τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατος . Τὰ μὲν δὴ προτεθέντα | ||
πρᾶγμα : μὴ παύσηι ποτὲ λέγους ' Ἰάσον ' ὡς κάκιστός ἐστ ' ἀνήρ . ἃ δ ' ἐς τυράννους |
δὲ ἄρα ᾤκτειρεν εἰκότως ἐκβεβλημένον . ἀλλ ' οὐ γὰρ ἐλεεινοὶ τὰ νῦν ἔτι οἱ φυγάδες ἡμεῖς . ὥστε πνιγέσθω | ||
ἥδε καὶ οὐχ ἧσσον δυσώδης . ἐφαίνοντο δὲ τοῖς πολεμίοις ἐλεεινοὶ μὲν ἀπὸ τῶνδε , φοβεροὶ δ ' ἀπὸ τῶν |
. . . ] οὕτως καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν οἶκτος οὔτις ἦν διὰ στόμα , πλὴν ἐκεῖνοι κατέλειβον δάκρυ , | ||
] τοῖς Ἕλλησι . . δόκιμος δ ' οὔτις ] οὔτις δὲ δόκιμος φρονῶν ἐν ἑαυτῷ καὶ δοκῶν καὶ θαρρῶν |
: μὴ παρέχουσα μηχανὴν πρὸς τὸ καταγοητεῦσαι τοὺς ἐχθρούς : ἀβοήθητος : πρὸς τὸ ἰσχυρὸν τῆς τόλμης ἔρχομαι , οἷον | ||
καὶ ἀντὶ τοῦ παντελῶς . οὕτω Πλάτων . Ἀτιμώρητος . ἀβοήθητος ἢ θαυμαστός : ἐστὶ δ ' ὅτε καὶ ὁ |
ἐκφέρουσιν ὑμᾶς εἰς βάραθρα καὶ κρημνούς . ἴστε δ ' οὐδαμῶς πρὶν πεσεῖν ὅτι πείσεσθαι μέλλετε . ὁ δὲ τρίβων | ||
: τὰ γοῦν ὁριστικὰ καὶ ἀπαρέμφατα : τὰ δὲ ὑποτακτικὰ οὐδαμῶς : σολοικισμὸς γὰρ τὸ ἐὰν θεριῶ καὶ ἐὰν κομιῶ |
τὸν ξύσσιτον κἀκβάς τινα λωποδυτῆσαι : νῦν δ ' ἀντιλέγει κοὐκέτ ' ἐλαύνει : πλεῖ δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε . Ποίων | ||
γυναικὸς γὰρ κρατοῦντ ' ἐν δώμασιν δουλοῖ τὸν ἄνδρα , κοὐκέτ ' ἔστ ' ἐλεύθερος . πλοῦτος δ ' ἐπακτὸς |
, ἡ διπλῆ , . . νόσφιν βουλεύωσιἄνυσις δ ' οὐκ ἔσσεται αὐτῶν : ὅτι βουλεύωσι αἱ Ἀριστάρχου . . | ||
ἢ ἕτερόν τι παρ ' αὐτήν . καὶ διάνοια μὲν οὐκ ἂν εἴη : μέρος γὰρ τῆς διαφωνίας γενόμενον κρίσεως |
ἔνδοξος καὶ θαυμαστὸς ὤν . εἰ δ ' ἐρεῖς ὅτι εὔγνωμον καὶ σύμμετρον τὸ „ Καὶ μαχόμην κατ ' ἐμαυτὸν | ||
Ἀμέλησον : ἄλλος τειχιεῖ . Καὶ μὴν τοῦτό γε πάντως εὔγνωμον αἰτῶ . Τὸ ποῖον ; Εἰς τοσοῦτον ἐπιβιῶναι , |
τὴν μὲν νεότητα διανείμας εἴς τε πρωτοστάτας καὶ ὀπισθοφύλακας , γηραιοὺς δὲ καὶ γύναια καὶ παῖδας ἐν μέσοις τάξας , | ||
ἡ πόλις , ἱερὰ στέμματα θεῶν ἔχοντας καὶ προτείνοντας [ γηραιοὺς ἄνδρας ] ἀλλὰ καὶ τούτους ἀπήλασας , αὐθάδεις καὶ |
ἐπιστραφέντος αὐτῶν , ὡς εἰ μηδὲ ἐγένοντο τὸ παράπαν , ἐχθὲς καὶ πρώην ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τῇ κατ ' Αἴγυπτον Αἰνησίδημός | ||
' ἐν τῷ κρατεῖν ταῖς δυνάμεσιν , ὃ καὶ τὰ ἐχθὲς ἀφαιρεθέντα , ἔτι ὄντα παρὰ τοῖς πολεμίοις σῶα , |
Δήμητρα , σῦκον οὐδὲ ἓν οὕτως ὅμοιον γέγονεν . τοιούτους ἁρετὴ ἔοικε τροφίμους τοὺς ἑαυτῆς δεικνύναι . ὢ τῆς ἐπιθήκης | ||
ἀρετήν , δόξαν ἐξ αὐτῆς ποίει . Πλούτου πλέον πέφυκεν ἁρετὴ βροτοῖς . Περὶ χρημάτων λαλεῖς , ἀβεβαίου πράγματος . |
ἐκ τοῦ ἴσου γίγνωνται : ἰσοπαλὴς ἡ μάχη γένηται . φοβερώτεροι : φοβερώτεροι , οἱ Θηβαῖοι . σφετέρας δέ , | ||
σφίσιν ἐκ τοῦ ἴσου γίγνωνται , ἀλλ ' ἐν νυκτὶ φοβερώτεροι ὄντες ἥσσους ὦσι τῆς σφετέρας ἐμπειρίας τῆς κατὰ τὴν |
, εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
! [ ] , οὐδὲ πιείρης [ ] χθονὸς πατρίδος κακοῖσιν ἐσθλοὺς ἰσομοιρίην ἔχειν . ἐγὼ δὲ τῶν μὲν οὕνεκα | ||
γαλήνῃ , τῶν δὲ συννέφει πάλιν , ζῶσίν τε σὺν κακοῖσιν , οἳ δ ' ὄλβου μέτα φθίνους ' ἐτείοις |
, δημιουργὸς ὢν κακῶν μέγιστος ἴστω καὶ βροτοῖσι δυσμενής . ἐχθροῖσιν εἴη πολεμίαν δάμαρτ ' ἔχειν . μοχθοῦμεν ἄλλως θῆλυ | ||
εἴποις ἄλλο πλὴν αὑτῷ πόνους φῦσαι , πολὺν δὲ τοῖσιν ἐχθροῖσιν γέλων ; Μή νύν ποτ ' , ὦ παῖ |
' : ὁ δ ' αἰεὶ ξυντυχὼν ἐπίσταται . μηδὲν θρασύνου μηδὲ τοῖς σαυτοῦ κακοῖς τὸ θῆλυ συνθεὶς ὧδε πᾶν | ||
ἥδιστα , ἀλλὰ τὰ βέλτιστα τοῖς πολίταις . . μὴ θρασύνου . . μὴ κακοῖς ὁμίλει . . χρῶ τοῖς |
Πυθίων καὶ κλέους αἰσθανομένῳ καὶ δόξης γλιχομένῳ οὐδὲν μέγα ἦν κεκολασμένως καθεύδειν καὶ σωφρόνως : τὰ γὰρ ἆθλά οἱ κλεινὰ | ||
ἀρτιφώνως ἀρτιλόγως ἀρτιστόμως , πολύνως , ἀκριβῶς , περιεπτισμένως , κεκολασμένως , βεβασανισσμένως , διεσμιλευμένως , κεκριμένως . παῦρα μὲν |
κατέστησεν ἀριστίνδην αἱρεθέντας : ἐδίκαζον δὲ τοῖς ἐφ ' αἵματι διωκομένοις ἐν τοῖς πέντε δικαστηρίοις . Σόλων δ ' αὐτοῖς | ||
ὅσους ὑπέλαβεν ἀρκεῖν , ἀποστέλλει βοηθοὺς τοῖς ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων διωκομένοις . ἐν οἷς δὲ ταῦτα ἐγίνετο χρόνοις , παρὰ |
, καὶ ἄπαστος : „ οἱ δὲ δὴ ἄλλοι / οἴχονται μετὰ δεῖπνον , ὁ δ ' ἄκμηνος καὶ ἄπαστος | ||
οὐκ ἔσθ ' ὅ τι ἐνθάδε ὑπολελείμμεθα , ἀλλ ' οἴχονται αὐτὰ φέροντες οἵπερ καὶ ταύτην τὴν ἐπιστολὴν φέρουσιν , |
εἶσιν εἰς τὸ μετεωρίζειν ἑαυτόν : ἐπὶ τῶν τοιούτων δὴ ἱππαζόμενοι ἵππων καὶ θεοὶ καὶ ἥρωες γράφονται , καὶ ἄνδρες | ||
ὀδύνην . θερμασίαν μὲν οὖν εἶχον ἐν τοῖς ποσὶν οἱ ἱππαζόμενοι ἢ οἱ περιπατοῦντες , ἀσθένειαν δὲ οἱ ἐκ ψύξεως |
ἦ δ ' ὅς , ” πᾶσα ἐκείνη ἡ ἕξις ἐξερρύηκε . “ Ἔστιν οὖν , ὦ Θέαγες , τοιαύτη | ||
τοῦ ποιμνίου ; πῶς οὖν τὰ μὲν πτερά σοι ἐκεῖνα ἐξερρύηκε , σὺ δὲ ἄλλος ἤδη ἀναπέφηνας ; Ἀλλ ' |
δέ τις αὐτῷ τούτων οἷς ἀπήχθετο ὀνειδίζοι ὡς ὑπὸ Κρίτωνος ὠφελού - μενος κολακεύοι αὐτόν , Πότερον οὖν , ἔφη | ||
τοῖς ὁρῶσι τοὺς ἵππους τοὺς ἀπὸ ῥυτῆρος θέοντας : οὐδὲν ὠφελού - μενοι θαυμάζετε [ δὲ ] ὅμως καὶ μακάριόν |
Ξενοφῶντι εἴρηταιδιηκριβωμένος , εὐδίαιτος , μεγαλόφρων , φιλοφροσύνης γέμων , εὐάρμοστος , φιλοπροσήγορος , πανηγυρικὸς τὸ ἦθος , ἁβρόβιος ἁβροδίαιτοςτοὺς | ||
ἐπ ' αὐτῷ ᾄδουσι . τοιγαροῦν εἰ βούλει μουσικὸς καὶ εὐάρμοστος ὑπάρχειν ἀνήρ , ἡνίκ ' ἂν ἐν τοῖς πότοις |
κινήσεις ποιήσεις : ποιήσεις δὲ καὶ πείσεις εἰς ταύτην . Οὐδ ' αὖ εἰς τὸ πρός τι ὀρθῶς , ὅτι | ||
γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου ἐστίν . Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία . Οὐδ ' ἄρα τὰ ἡμέτερα ὅτι ἡμέτερα , εἰ μηδ |
, πολυγύναικες δὲ καὶ πολύπαιδες , τἆλλα δὲ ἐμφερεῖς τοῖς νομάσι τῶν Ἀράβων : καὶ ἵπποι δὲ καὶ βόες μακροτραχηλότεροι | ||
Λέγω δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ Λίβυες . Θυσίαι δὲ τοῖσι νομάσι εἰσὶ αἵδε . Ἐπεὰν τοῦ ὠτὸς ἀπάρξωνται τοῦ κτήνεος |
κατηβολέων , ψυχὴ δ ' Ἀϊδωνέα λεύσσει . ἐάν ἐστιν ἀτίζων , ἀφροντιστῶν , ἐὰν δὲ ἀτύζων , ἄτῃ περιφερόμενος | ||
ἀποκτάμεναι μεμάασιν ἀγρόμενοι πᾶς δῆμος : ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀτίζων ἔρχεται , ἀλλ ' ὅτε κέν τις ἀρηϊθόων αἰζηῶν |
καὶ ἔστιν : ἰδοὺ γὰρ ὁ ἥλιος ποδιαῖος φαίνεται ὁ ἑκατοντάκις ἑβδομηκονταπλασίων τῆς γῆς ὤν , καὶ ἡ κώπη κεκλασμένη | ||
δὲ τὸ μέλι καὶ δοὺς ζέματα ὡς κυκλεῦσαι τὸ σπαθίον ἑκατοντάκις , ἐπάρας χρῶ . Προπεριξύσας καὶ περικαθάρας τὸν τόπον |
. νῦν δ ' αἰθέριον κίνυγμ ' ὁ τάλας ἐχθροῖς ἐπίχαρτα πέπονθα . τίς ὧδε τλησικάρδιος θεῶν , ὅτῳ τάδ | ||
κίνυγμ ' ] κρέμασμα ὑπάρχων ἐχθροῖς ] τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἐπίχαρτα ] ἐπιχαρῆ πέπονθα ] ἤγουν πάσχω † τίς ὧδε |
, τὸν ὁμώνυμον τὸν θεῖον . πῶς οὖν ἂν εἴη ἐρημία , οὗ χορὸς τοιούτων ἕστηκεν ; Σαυτῷ καὶ νῦν | ||
λάχανα οὐ θέλω . οὕτως καὶ σχολὴν οὐ θέλω , ἐρημία ἐστίν , ὄχλον οὐ θέλω , θόρυβός ἐστιν . |
ἐν κύκλῳ σφῶν πάντῃ , πέμψαντες πρέσβεις ἐδέοντο ἐφ ' οἷσπερ τὸ πρότερον ξυμβῆναι . καὶ Ἀλέξανδρος τό τε χωρίον | ||
τουτονί , ὦ ἄνδρες δικασταί , τοὺς αὐτοὺς λόγους λέγειν οἷσπερ νυνὶ κατακέχρηται , ἢ φάσκειν αὑτὸν οὐκ εἶναι κληρονόμον |
[ . ] εἶπεν : ἴδε [ ] δὴ ? ξενικὸς [ ] γὰρ μᾶλλον [ καταλαβὼν - ] πολιτείαν | ||
ἔχεις ; Κορινθίου οἴνου Ἄλεξις μνημονεύει ὡς σκληροῦ : οἶνος ξενικὸς παρῆν : ὁ γὰρ Κορίνθιος βασανισμός ἐστι . καὶ |
: γαλήνης δ ' οὔσης κεῖται καὶ οὐ λογίζεται περιπατῶν ταραττομένης τῆς θαλάσσης , ἢ ὅτι ὑπ ' ἀνδρὸς ἢ | ||
πάσης ἀρχῆς , τῆς δὲ αὐτοῦ τούτου ᾧ ζῶμεν φύσεως ταραττομένης καὶ διαφθειρομένης βιωτὸν ἄρα ἔσται , ἐάνπερ τις ποιῇ |
' ἐπίτασιν λαμβανομένου τοῦ ἵππου . κρόνιππος : ὁ μέγας λῆρος : κατ ' ἐπίτασιν γὰρ τὸ ἵππος λαμβάνεται . | ||
' ἄγαν : ἀναιρείσθω γάρ , φησίν , ὁ ποιητικὸς λῆρος σὺν Καλλιμάχῳ τῷ λέγοντι : εἰ θεὸν οἶσθα , |
καὶ θ [ . . . . . . | ἥδιστοι : τοῦτο Ἀττικῶν κηρίων κάλλιστον . ἀλλὰ μὴ πάνυ | ||
οἱ μυελοὶ σήπονται , καὶ μὴ σεσηπότες εἰσὶ λιπαρώτατοι καὶ ἥδιστοι . γινώσκειν δ ' ὅσα τε αὐτίκα ἑψεῖν δεῖ |
. δι ' ὧν Ὀδυσσεὺς αὐτὸς εἰσάγεται λέγων „ ἠὲ φιλόξεινοι , καί σφιν νόος ἐστὶ θεουδής . „ . | ||
γ ' ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι , ἦε φιλόξεινοι , καί σφιν νόος ἐστὶ θεουδής . ὣς εἰπὼν |
: ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε , δέος τε καὶ αἰδώς , αἰδὼς μὲν ὡς γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα , | ||
οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος , ἔνθα καὶ αἰδώς . οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ ὧδε μάλ |