| ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον . Εὔβουλος δ ' ἐν Χρυσίλλᾳ : κακὸς κακῶς | ||
| ἱκανὰ ἦν οὔτε τὰ ἐπιτήδεια ἦν λαμβάνειν ἔτι , ἐδόκει ἀπιτέον εἶναι . καὶ εἰς μὲν τὰ πλοῖα τούς τε |
| μένει , ἡ δ ' οἶδεν ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος ἅνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον . Οὐκ ἔστιν | ||
| ἀφανῆ κἀμὲ ἄλλον , καὶ ὅλως διπλᾶ πάντα . Τοιγαροῦν ὠνητέος εἶ σοφὸς καὶ ὀξυδερκής τις ὤν . φέρε ἴδω |
| ἡ Τύχη τοῖς μὲν ἀμείνοσιν ἐλάττω διδοῦσα , τοῖς δὲ φαυλοτέροις μείζω καὶ διατελεῖ δὴ τοῦτο ποι - οῦσα καθάπερ | ||
| δὲ Τιτιανὸν ἀεὶ μὲν ἰδεῖν ἐπόθουν , εἶναι δὲ ἐν φαυλοτέροις ὄντα παρὰ τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἐκείνου λόγοις οὐδεπώποτε |
| χάριν Θρήικης ἄνακτι τόνδε βουλεῦσαι φόνον . ἔστιν γὰρ ἧι ταραγμὸς ἐμπέπτωκέ μοι : τὸν ἄνδρα τοῦτον φίλιον ἡγεῖται στρατός | ||
| , πῶς ἐξεσώθης : εἶτα τἄλλ ' ἐρήσομαι . ἐπεὶ ταραγμὸς πόλιν ἐκίνησεν δορός , πύλας διῆλθον ἧιπερ εἰσήιει στρατός |
| ἢ ὅλως ἄφρονα ἢ φαῦλον καταδαπανᾷ [ βίον ] , ἐπίμεμπτος ἂν εἴη , εἰ δέ τις εἰς σώφρονά τε | ||
| κείμενοι ὦσι , τηνικαῦτα τὸν δυνατὸν τρόπον μὴ ἂν αὐτοῖς ἐπίμεμπτος νομισθῆναι : ἐφ ' ᾧ οὐχ ἡδέως ἡ στρατιὰ |
| , ὦ γενναῖε , ἀλλ ' ὥσπερ τι καλὸν ἐξειργασμένος ὑψαυχενῶν καὶ μεγαληγορῶν περιέρχῃ καὶ μηδὲν ὑφεῖναι τοῦ φρονήματος ἀπομαχόμενος | ||
| δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος , ὀρθὸς δὲ ὢν καὶ ὑψαυχενῶν ἀπειθὴς καὶ αὐθάδης καὶ ὑβριστής , ὡς γὰρ ταὐτὸ |
| ἐν κύκλῳ σφῶν πάντῃ , πέμψαντες πρέσβεις ἐδέοντο ἐφ ' οἷσπερ τὸ πρότερον ξυμβῆναι . καὶ Ἀλέξανδρος τό τε χωρίον | ||
| τουτονί , ὦ ἄνδρες δικασταί , τοὺς αὐτοὺς λόγους λέγειν οἷσπερ νυνὶ κατακέχρηται , ἢ φάσκειν αὑτὸν οὐκ εἶναι κληρονόμον |
| , εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
| τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
| ] γρ . δ ' οὖν . μέμνης ' ] ἐνθυμήθητι , ἐνθυμοῦ . τελευταῖος τῶν τριμέτρων ἰάμβων . δυνήσεται | ||
| πτερὰ τῶν λόγων εἰκῆ παρελθέτω , ἀλλ ' ἐκεῖνό μοι ἐνθυμήθητι , ὡς εἰ καθ ' ἕνα τόπον ἐχρῆν ἱδρύεσθαι |
| φάσκοντας μηδὲ διδακτὸν εἶναι , ἀλλὰ καὶ τὸν λέγοντα ὡς διδακτὸν ἑτοίμους κατατέμνειν , αὐτοὺς δὲ αὐτῷ ἀεὶ τῷ ναυκλήρῳ | ||
| ἀνδράσι καὶ σοφοῖς ἔνεστι τὸ αἰδημονικόν . ὅσοις οὖν μηδὲν διδακτὸν καὶ ἐκ βίας φύσεως ἔγνωσται , ἀλλὰ φύσει τὴν |
| τὸν φίλιον , ὦ Κράτων , Δία . Μυσῶν ἔσχατος πολέμιος φύσει γάρ ἐστ ' ἔρως τοῦ νουθετοῦντος κωφόν : | ||
| θηρίων λέγεται παλαμναῖα : καλεῖται δὲ καὶ ὁ ἐχθρὸς καὶ πολέμιος : παλαμναῖος δὲ κυρίως καλεῖται ὁ διὰ χειρῶν καταγωνιζόμενος |
| ἀλλὰ γερουσία καὶ βουλευτήριον , ἐν ᾧ τῆς Καλλιόπης ἡ προεδρία καὶ ἀνδρὸς ὅντινα τιμήσουσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο . Ὠδῖνες | ||
| . παρ ' ἐμοὶ δ ' ὑπάρχει σοι πᾶσα μὲν προεδρία , καθ ' ἡμέραν δὲ καλὴ καὶ σπουδαία προσαγόρευσις |
| λεγόμενα : νῦν , φησὶν , ἔοικας ὑπὸ δειλίας [ τἄνδον ] ὑποκρίνεσθαι τοῖς λόγοις ἕτερα κατὰ ψυχὴν ἔχων καὶ | ||
| τῆς ὀσφύος σπονδύλων ἐφήδρασται : καὶ γάρ πως καὶ σιμοῦται τἄνδον ἡ ῥάχις κατὰ τοῦτο , δι ' ὃ καὶ |
| λέγειν . Πικρόν ἐστι θρέμμ ' ἐν οἰκίᾳ γέρων . Οὐδεὶς πονηρὸν πρᾶγμα χρηστὸς ὢν ποιεῖ . Ὡς ἡδὺ συνέσει | ||
| † ἐργάζεται . Οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα κάλλιον φίλου . Οὐδεὶς ὃ νοεῖς μὲν οἶδεν , ὃ δὲ ποιεῖς βλέπει |
| ἀπὸ τῆς τύχης τῷ Ἑρμῇ ἀναφέρουσιν ὅθεν καὶ τὸ εὕρημα ἕρμαιον καλοῦσιν . ἰδοὺ δὲ κατασκευάζει καὶ τὸ εὐλόγως . | ||
| ἐν τοῖς Περὶ ζῴων , ἐρινεὰ δὲ τὸν καρπόν . ἕρμαιον : τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος , ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς |
| ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
| παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
| γαληνοῦ καὶ προσειπεῖν τὴν κοινὴν τῶν ἀνθρώπων ἑστίαν , ἧς ἀτέλεστος μὲν οὐδεὶς δή που τῶν ὑφ ' ἡλίῳ , | ||
| ἀνέραστος φεύγει καὶ ἀποδιδράσκει τὸν ἐρωτικόν , ἅτε βέβηλος καὶ ἀτέλεστος τῷ θεῷ καὶ τοσοῦτον ἀνδρεῖος , ὅσον αὐτῷ καὶ |
| . Ἡ πυρὰ καὶ τὰ ἐς αὐτὴν ἐσφαγμένα καὶ ὁ ἀποκείμενος ἐπὶ τῇ πυρᾷ μείζων ἢ ἀνθρώπου δόξαι νεκρὸς ἡ | ||
| βαρυτέραν ἂν ἐξεῦρον τιμωρίαν . οὐκ ἔστιν οὖν τούτοις δίκαιος ἀποκείμενος ἔλεος : αὐτοὶ γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τῶν ἰδίων ἀκληρημάτων |
| σημαινομένων ἡ ῥητορικὴ καταγίνεται παραστῆσαι . ὁ τοίνυν λόγος ἐστὶ διττός , ὅ τε δημιουργικὸς καὶ ὁ καθ ' ἡμᾶς | ||
| ὁ λόγος ὁ λέγων δός μοι τὸ ἥμισυ τοῦ ἔπους διττός , δυναμένων ἡμῶν ἥμισυ ἔπους νοεῖν καὶ τὸ ἥμισυ |
| Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις , πῶς οὐκ οἴει αὐτόν , ὅντιν ' ἡγοῖτο εἰς ταῦτα συνεργὸν εἶναι κράτιστον , τοῦτον | ||
| ἀνδρῶν καὶ τῶν πλείστων νόμων ἦρχεν , κολάζων καὶ ἀποκτεινὺς ὅντιν ' ἐθελήσειεν : ἡ δὲ ἐν ἀλλήλοις ἀρχὴ καὶ |
| γὰρ Λιβύης ἄρχοντες καὶ θαλάσσης ὅτι πλείστης περὶ ἡγεμονίας ὑμῖν ἐπολεμήσαμεν : καὶ ταύτης ἀπέστημεν ἐπὶ Σκιπίωνος , ὅτε τὰς | ||
| εἰ μὴ ἀνάλγητος εἴη τοὺς ὀδόντας ; ἀλλ ' οὔτε ἐπολεμήσαμεν οὔτε ὁ Ζεὺς βίᾳ τὴν ἀρχὴν , ἑκόντος δέ |
| ] τὰν λιπαρὰν μὲν Αἴγυπτον ἀγχίκρημνον παλιναίρετα οἰκοδομήματα λυθίραμμος διθύραμβα θύσων διθύραμβον Τί κάλλιον ἀρχομένοισιν ἢ καταπαυομένοισιν ἢ βαθύζωνόν τε | ||
| χιλίους δὲ αὐτὸς λαβὼν τοὺς ἀριστέας ἤιε ἐς τὸ Ἡραῖον θύσων . Βουλομένου δὲ αὐτοῦ θύειν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ ὁ |
| πομπεύειν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν εἵλετο . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθ ' ἔλαττον ἔχων δίκαιός ἐστιν ἀπελθεῖν . ἤδη δ | ||
| σύναγκες συνάπτεται τῇ ἐννοίᾳ . εἰπὼν γὰρ ἀνωτάτω τὸ “ ἐνταῦθ ' ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων ” τὴν μὲν σύνταξιν |
| λέγουσιν : οὐ γὰρ ὑπὸ μαντοσύνῃ ἀλλάσσεσθαι ὁκόσα τῇσι μοίρῃσι δοκέοντα ἐπέρχεται . Ἐγὼ δὲ πρὸς τάδε ἄμφω ἐκεῖνα ἔχω | ||
| ' ἂν συμβουλευομένου τοῦ ἀστοῦ πολιήτης ἀνὴρ τὰ ἄριστά οἱ δοκέοντα εἶναι ὑποθέοιτο , εἰ μὴ πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι : |
| ἐπίστασθε γὰρ αὐτοί . τί οὖν ; φήσει τις , ἀνέστης ἐπιτιμήσων τοῖς ἐπαινοῦσιν ; οὐ μὰ τὸν Δία , | ||
| ' οἷς ὁρῶν με ἀπολωλότα ταχέως προσήγαγε τὸ φάρμακον ὡς ἀνέστης εἰπὼν καὶ ὡς ἄπεστιν ὁ φόβος ὃν ἡ πόλις |
| ἐποψόμενοι ˈ . ἔπειτα καταλέγουσιν , ὅσην χώραν ἐπῆλθον : πῆι μὲν δίδυμον ˈ χθονὸς Εὐρώπης ˈ μέγαν ἠδ ' | ||
| δὲ φύλλον ἐδόκει τελεῖν Κυθήρην . ἄγε , θυμέ , πῆι μέμηνας μανίην μανεὶς ἀρίστην : τὸ βέλος φέρε κράτυνον |
| αὐτόν : καὶ σύ , ὦ Ἑρμῆ , συνανάσπασον . Ποῦ νῦν καθεδεῖται ; μεστὰ γὰρ πάντα , ὡς ὁρᾷς | ||
| ἀνὴρ τρέφει ; Καὶ ποῦ πέος ; Ποῦ χλαῖνα ; Ποῦ Λακωνικαί ; Ἀλλ ' ὡς γυνὴ δῆτ ' ; |
| οὐ σοφὸς γεγώς , ὅστις κόρας μὲν θεσφάτοις Φοίβου ζυγεὶς ξένοισιν ὧδ ' ἔδωκας ὡς δόντων θεῶν , λαμπρὸν δὲ | ||
| τροφὴν μόνον σαίνει , ἀεὶ δ ' ὑλακτεῖ , καὶ ξένοισιν οὐ χαίρει . Ἰατρὸς ἦν ἄτεχνος . οὗτος ἀρρώστῳ |
| γε τὴν Μεγάλην πόλιν , τίς τε καὶ ἐκ τίνων ἁνὴρ καὶ ὡς ἄξιος τιμῆς Ἑλλήνων παισίν . ἀμφοτέροις γὰρ | ||
| Φίλιππον εὐμενῶς διδάξαι τε τὸν γενναῖον Σαλούτιον , τίς τε ἁνὴρ κἀκ τίνων , καὶ περὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ |
| Λάκαινα , χαῖρε , Λαμπιτοῖ . Οἷον τὸ κάλλος , γλυκυτάτη , σου φαίνεται . Ὡς δ ' εὐχροεῖς , | ||
| , ἤν τί μοι δόξῃ λέγειν . δεῦρ ' ὦ γλυκυτάτη Πραξαγόρα , σκέψαι τάλαν ὡς καὶ καταγέλαστον τὸ πρᾶγμα |
| τέχνης τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ τύχην ἑλομένων . ἀλλὰ καὶ ὀνείρασι χρώμεθα οὐ προειδότες , οἶμαι , τῆς ἑσπέρας ὅ | ||
| ἵνα . λωφήσῃ ] καταπαύσῃ . . τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι ] τοιούτοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀθλία κατὰ πάσας νύκτας |
| ὁ Ποσειδῶν ἰάσεται σε . Θάρρει , ὦ τέκνον : ἀμυνοῦμαι γὰρ αὐτόν , ὡς μάθῃ ὅτι , εἰ καὶ | ||
| εὐθὺς ἤδη κέκραγεν , ἀλλ ' οὔτι χαίρων γε : ἀμυνοῦμαι γὰρ ἀμέλει σε , ἢν μόνον ἡμέρα γένηται , |
| , καὶ δὴ τὰ μὲν ὅσσα θυηλήν κούρη πορσανέουσα τιτύσκετο ἅζομαι αὐδῆσαι : τό γε μὴν ἕδος ἐξέτι κείνου , | ||
| μητρὸς ἐκπεφυκέναι . θάρσει : πρὸ τούτου γὰρ λέγειν οὐχ ἅζομαι : δράσει τάδ ' , εἴπερ μὴ φρενῶν ἁμαρτάνει |
| παῖδα , εἴπερ ὡς ἀδίκως ἀνῃρημένης τὸν ἀποκτείναντα τιμωρήσεσθε . Ὑμᾶς μὲν οὖν , ὦ παρόντες , τοιούτοις ἐπισπῶμαι πρὸς | ||
| μὲν οὐδὲν ἐνθύμιον , τοῖς δὲ ζῶσι προσέθηκεν . ] Ὑμᾶς δὲ ἀξιῶ ἐλεοῦντας μὲν τὴν ἀπαιδίαν τῶν γονέων , |
| τὰς τύχας γὰρ τὰς φρένας κεκτήμεθα : ἐπεὶ γὰρ ἔδοξεν ἀτύχως τῷ ὀρέστῃ πεπτωκέναι τῆς μητρὸς ὁ φόνος ἄδικος ὁ | ||
| τὰς τύχας γὰρ τὰς φρένας κεκτήμεθα : ἐπεὶ γὰρ ἔδοξεν ἀτύχως τῷ ὀρέστῃ πεπτωκέναι τῆς μητρὸς ὁ φόνος ἄδικος ὁ |
| , [ φησὶ ] Τρύφων , ὁμοίως τῷ τίς γὰρ ὅδ ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠύς τε μέγας τε καὶ | ||
| , ἔγχελυν , σπάρον : ὅταν ἐγγὺς ᾖ δ ' ὅδ ' ὕστερος , ἀρτύω φακῆν καὶ τὸ περίδειπνον τοῦ |
| τὸ σάρον , τὸ κάλλυντρον πεύσεσθε : ἀκούσετε εὐθύ : ἔναντι , ἀντικρύ σοβαρός : σεσοβημένος ῥώμῃ πίσυνος : τῇ | ||
| ἀνάλωσις , ὡς ὁ Τοξότης ἀποβάλλων καὶ λαμβάνων , καὶ ἔναντι ζηλοτυπίας , ἔσται δὲ θεόγνωστος καὶ εὐχρημάτιστος καὶ ὄψεται |
| χρήσεται τῷ λόγῳ τὴν τύχην καταμεμφόμενος , ὅτι διὰ πενίαν ὑπερήμερος ἐγένετο . εἶτα χάριν ὁμολογήσαντι τῷ δαίμονι τῷ σώσαντι | ||
| ἀλλ ' εἴασε καταδικάσασθαι αὐτοῦ τὸν Ἀριστόδικον . ἐπεὶ δὲ ὑπερήμερος ἐγένετο , ἐξέτεισε τὴν δίκην , καθ ' ὅτι |
| οὖν τάδ ' ἐστὶν ἐκεῖνα , ἐξ ὧν ἄνδρας Μαραθωνομάχους ἡμὴ παίδευσις ἔθρεψε . Τοιαῦτ ' ἄττα ὁ Μιλτιάδης ἀποκρινεῖται | ||
| , ἥκεις συμφορᾶς ἐς τοὔσχατον . ἐς ς ' ἐλπὶς ἡμὴ καταφυγὰς ἔχει κακῶν . ἀλλ ' ἀθλίως πράσσουσιν εὐτυχὴς |
| δὲ ὅτι τὴν ἐπιβάλλουσαν ἰσχὺν περιπεποίηται , ἀήττητος ὢν καὶ ἀκαταγώνιστος , παρ ' ὃ καὶ οὔτε ἀναγκάζεται ὑπό τινος | ||
| ὀφθαλμὸν ἐμβάλλῃς τοῖς προειρημένοις καὶ φορῇς , ἔσῃ εἰς πάντα ἀκαταγώνιστος , νικῶν εἰς πᾶν πρᾶγμα καὶ ἐπιτυγχάνων . φεύξεται |
| ' ἄν . καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη : Ἀλλὰ καὶ φιλόνικος Ἀντισθένης ἐστίν , ὃ στρατηγῷ προσεῖναι ἐπιτήδειόν ἐστιν : | ||
| , φιλόπονος , φιλοκίνδυνος , πρὸς τὰ δεινὰ θαρραλέος , φιλόνικος , νίκης ἐραστής , εὐκλείας ἐραστής , ἄδωρος , |
| δυνήσεται λέγουσι Δήμητρός ποτ ' ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοις ἁρπάσαι βουλεύμασιν δῦναί τε γαίας εἰς μελαμφαεῖς μυχούς : πόθῳ δὲ | ||
| ! ! ! ! ! ] σσέ νιν ὑπάτοισιν ? βουλεύμασιν : Ὀλυμπόθεν ] ? δέ οἱ χρυσόρραπιν ὦρσεν Ἑρμᾶν |
| πεπορισμένος πάρεστιν : ὡς εἰσῆλθε γάρ εὐθύς μ ' ἐπηρώτησε προσβλέψας μέγα , „ πόσους κέκληκας μέροπας ἐπὶ δεῖπνον ; | ||
| ὁ διὰ σὲ θρῆνος προοίμιον ; πῶς τοὺς σοὺς ἡλικιώτας προσβλέψας ἐπαρκέσω τῷ πάθει ; πῶς τὴν ἐμὴν νεολαίαν ἰδὼν |
| [ [ παιδάριον ] ? [ ] ἐπὶ τὸν [ ἀγωνιῶν ? γὰρ καὶ δεδ [ μὴ ? ταὐτὸ πάλιν | ||
| ἵνα τῇ φήμῃ ταύτῃ καὶ τῇ προλήψει τῶν ἀρχόντων ἕκαστος ἀγωνιῶν ὑπὲρ τῶν ἰδίων μὴ λάβῃ καιρὸν συναχθῆναι καὶ κόπους |
| σε προσληψόμενος . ᾤετο γὰρ τὸν ὄντα οὗ νῦν ὢν τυγχάνεις μηδὲν φιλανθρωπίᾳ ποιεῖν , πάντα δὲ ἀργυρίου . ἐγὼ | ||
| σφόδρα τούτους τοὺς λόγους ἀκροώμενος , οὓς καὶ σὺ νῦν τυγχάνεις δὴ διεξιών , ἄγαμαι . Εἶπον οὖν ἐγὼ ὅτι |
| πληροῦντες σωμάτων : καὶ τὴν γῆν ἐπιχέοντες μέγιστον ἤγειραν ταχέως πολυάνδριον . πολλοί τε καὶ ἡμιθνῆτες εἱλκύσθησαν , ἔτι τε | ||
| ὥς φησι Βάτων . θάψαντες δὲ τοὺς νεκροὺς εἰργάσαντο κοινὸν πολυάνδριον . καὶ ἐδόκει περὶ τὴν ἄνθρωπον ἀκρατῶς ἠνεμῶσθαι . |
| εἰσὶ γὰρ Φαληρικοί . ἄλλοι δ ' ἐπώλουν , ὡς ἔοικ ' , Ὀτρυνικούς . μὴ μεστὰς ἀεὶ ἕλκωμεν , | ||
| [ δ ' ] οὐθέν [ ] , ὥστ ' ἔοικ [ ] ? ' ἐ - [ πάγειν ] |
| ἀρτοδοτεῖ καὶ ὁ γούργαθος κενὸς γίνεται . καὶ βαλὼν τὸν γούργαθον ἐπὶ τὸν ὦμον πρῶτος πάντων ἔτρεχεν . οἱ δὲ | ||
| , εἰς δὲ κατάβασιν εὐκόπως κατέβαινεν : κατεκύλιεν γὰρ τὸν γούργαθον καὶ αὐτὸς ἐπάνω αὐτοῦ ἀνεκυλίετο . καὶ κακινκάκως ἦλθον |
| καὶ τέκνα , τῷ δ ' ἄμφω τὰ σωμάτια γάμοις σώφροσι καθωσίωται : διὰ μὲν γὰρ Ἑλένην ἐστρατεύκασιν Ἕλληνες , | ||
| τῶν σωφρόνων , τῶν λεόντων . τοῖς Θέωσι , τοῖς σώφροσι , τοῖς λέουσι : ὅτι κατὰ τὴν παραλήγουσαν ἰσοχρονεῖν |
| ὡς οὐκ ἂν διαφέροιεν οὐδ ' αὐτοὶ τῶν πολλῶν . Τίς οὖν εἴη ἂν αὐτῶν ἡ σοφία ; Καὶ διὰ | ||
| . Καὶ νὴ Δία κομψότατα τὴν βληχώ γε παρατετιλμένη . Τίς δ ' ἁτέρα παῖς ; Χαἵα ναὶ τὼ σιώ |
| μὲν ἐκ τύχης ὁ ποταμὸς μεταβάλῃ καὶ ῥυῇ θολερώτερος , ἄχθεσθε καὶ πρὸς τοὺς πρῶτον ἐπιδημήσαντας αἰτίαν λέγετε : τὸν | ||
| ὅτι , οἷς ἐπὶ τῆς σκηνῆς ψυχαγωγεῖσθε , τούτοις μὴ ἄχθεσθε ἐπὶ τῆς μείζονος σκηνῆς : ὁρᾶτε γὰρ ὅτι οὕτως |
| σε : καίτοι τὸ ὑπηρέτην ἑκόντα τε καὶ εὔνουν καὶ παραμόνιμον καὶ τὸ κελευόμενον ἱκανὸν ποιεῖν ἔχειν , καὶ μὴ | ||
| ἡδὺν οἶνον πράμνιον ἔλεγε . τινὲς τὸν ὤνιον οἶνον , παραμόνιμον . τινὲς ἀπὸ ἀμπέλου πραμνίας ὀνομαζομένης : οἱ δὲ |
| λέξον . ἀμφιπύλου γὰρ ἔσω μελάθρου γόον ἔκλυον , οὐδὲ συνήδομαι , ὦ γύναι , ἄλγεσι δώματος , ἐπεί μοι | ||
| τὸν ποτούμενον παρ ' ἐλπίδα θηρεύει . Νῦν τῇ τύχῃ συνήδομαι . Καὶ οὐκ ἄρα σκαιὸς ἦν ὁ ἄνεμος , |
| λογίζομαι τἀληθές , εἰς ἀνδρὸς φύσιν σκοπῶν δίαιτάν θ ' ἥντιν ' ἡμερεύεται . Ὅστις δ ' ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖς | ||
| ὧν ὁ ποιητὴς μέμνηται , οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν οὐδ ' ἥντιν ' οὖν ἔχοι : ἀλλ ' οὕτως αὐτὰ καλῶς |
| ἀγορεύεις : αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος . Τὴν δ ' αὖτε προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς | ||
| ἅπαντά μοι διελθεῖν . Θεανδρίδαισι δ ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμος ἔβαν Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε συνθέμενος , |
| μὴ εἶναι σημαίνουσαν : ἐν δὲ τοῖς μετ ' ἐκεῖνα παραδεδομένοις περὶ λόγου διαλεχθεὶς καὶ εἰπὼν ὅτι ἐστὶ σημαντικὴ φωνὴ | ||
| συνᾴδοντα τοῖς ἐν Κρατύλῳ περὶ τοῦ ὀνόματος ὑπὸ τοῦ Σωκράτους παραδεδομένοις : καὶ γὰρ ἐκεῖνος τὸ ὄνομα μίμημά φησιν εἶναι |
| χείρω γίγνεσθαι : ἀλλὰ μὴν ταῦτά γε μὴ αἰσθανομένῳ μὲν ἀβίωτος ἂν εἴη ὁ βίος , αἰσθανόμενον δὲ πῶς οὐκ | ||
| ἐνεχείρισα . σκέψασθε δὲ καὶ τόδε . πῶς οὐκ ἂν ἀβίωτος ἦν ὁ βίος μοι πράξαντι ταῦτα ; ποῖ γὰρ |
| τις ἦν γεννημάτων . Ἦ δοῦλος , ἢ κείνου τις ἐγγενὴς γεγώς ; Οἴμοι , πρὸς αὐτῷ γ ' εἰμὶ | ||
| εὖ μὴ δυσμεναίνειν τῷ φθόνῳ νικώμενον . σὺ δ ' ἐγγενὴς ὢν τήνδε δουλώσας ἔχεις . κρεῖττόν τ ' ἀμύνειν |
| Σιμμίας , εἰπεῖν : δῆλον δ ' ὅτι τοιαῦτ ' ἄττ ' ἂν λέγοι ὁ ἐκεῖνο ὑποθέμενος . Ἀλλὰ προωμολόγηται | ||
| τοιόνδ ' ἔτι περὶ αὐτά . ἀσφαλέστατον καθάπερ ἐκμαγεῖ ' ἄττ ' αὐτοῖσιν πρῶτον πλάσασθαι τῷ λόγῳ , λέγω δὲ |
| τῆς ὅλης πράξεως : ταχεῖα δὲ διὰ τὸ κέρδος ἐγένετο μετάνοια καὶ πρὸς αὑτὸν εἶπεν “ ἔστω καὶ αὐτὴ τῶν | ||
| καὶ βασανίζει , ὅτι ἥμαρτεν . βλέπεις οὖν ὅτι ἡ μετάνοια σύνεσίς ἐστιν μεγάλη , Διὰ τοῦτο οὖν , φημί |
| . τί κωλύει μετιέναι τὴν παῖδά μ ' ἤδη ; τἀνθάδ ' ἀγνοῶν πάρει ; ποῖα ; ποῖ ' ; | ||
| θέλει κτείνειν πολιτῶν παῖδας , αἰνέσαι δ ' ἔχω καὶ τἀνθάδ ' : εἰ θεοῖσι δὴ δοκεῖ τάδε πράσσειν ἔμ |
| ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; | ||
| ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; |
| ταῦτα δέ εἰσι τὸ τὸν μὲν Ἐτεοκλέα ταφῆναι περιφανῶς καὶ ἐντίμως , διότι ὑπὲρ τῆς πόλεως τέθνηκε , τὸν δὲ | ||
| τοῖς ἐχθροῖς , ἐκεῖνος , φημὶ , τὸν θάνατον ἐπιδέχεται ἐντίμως καὶ εὐκλεῶς , καὶ ἀεὶ ἐπαινεῖται καὶ μακαρίζεται . |
| , ἀλλ ' ἐφ ' ὅσον ἱκνεῖται ὁ ἀνθρώπινος λόγος ληπτὴν ὑπάρχειν , διασαφεῖ τοῖς προκειμένοις ἐπιφέρων σὺ δ ' | ||
| κρίσιν τῆς μουσικῆς τὴν διὰ τῆς αἰσθήσεως : νῷ γὰρ ληπτὴν τὴν ταύτης ἀρετὴν ἔφασκεν εἶναι . τοιγάρτοι τῇ μὲν |
| τῶν ἐμῶν τητώμενος πρὸς τοῦ κακίστου κἀκ κακῶν Ὀδυσσέως . Κοὐκ αἰτιῶμαι κεῖνον ὡς τοὺς ἐν τέλει : πόλις γὰρ | ||
| αὖ σεμνοῖς τῶν ὀρνίθων δένδρον ἐλάας ὁ νεὼς ἔσται . Κοὐκ εἰς Δελφοὺς οὐδ ' εἰς Ἄμμων ' ἐλθόντες ἐκεῖ |
| ἐν τῇ λιβανοφόρῳ χώρᾳ βασιλεὺς αὐτόνομός τέ ἐστι καὶ οὐδενὸς ὑπήκοος : οὗτος ὑπερβάλλει τρυφῇ καὶ ῥᾳθυμίᾳ . διατρίβει γὰρ | ||
| Ὅμηρος μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονος ὑποσχέσεσι δώρων , Λακεδαιμονίων ἐστὶν ὑπήκοος τῶν ἐν Σπάρτῃ , βασιλέως Αὐγούστου τῆς Μεσσηνίας ἀποτεμομένου |
| τὸν δὲ σεμνότερον , ὃς οὐ πᾶσιν ἀλλὰ τοῖς ἀληθῶς σεμνοῖς καὶ θεσπεσίοις ἀνδράσι πρόσεστι , μηνυτέον . τοῦτον τὸν | ||
| σὺν Ἥρᾳ : τίεται δ ' αἰολόμητις θεὸς ἔργοις ἐπὶ σεμνοῖς . μετάκοινοι δὲ φίλᾳ ματρὶ πάρεισιν Πόθος ᾇ τ |
| δαίμονές τ ' ἀντήλιοι , εἴ που πάλαι , φαιδροῖσι τοισίδ ' ὄμμασι δέξασθε κόσμῳ βασιλέα πολλῷ χρόνῳ . ἥκει | ||
| : ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται , ξένε , μηδένα πελάζειν τοισίδ ' Ἑλλήνων δόμοις . ἆ , μὴ πρόσειε χεῖρα |
| τρίχες τέ μου . θές νυν τὸν ἀγκῶν ' εὐρύθμως κἆιτ ' ἔκπιε , ὥσπερ μ ' ὁρᾶις πίνοντα χὤσπερ | ||
| θέσφατ ' ἐξηγήσατο , κἄμ ' ὡς ὑπέστην θῦμα , κἆιτ ' ἐψευδόμην Ἀρτέμιδι θύσειν ; οὐ ξυναρπάσας στρατόν , |
| ] ἀπέθανεν ὡς ἤκουσας . φιλήτωρ ] ἡ ἐκ ψυχῆς φιλουμένη . παροψόνημα ] ἤγουν τρυφήν . στροφὴ κώλων ιδʹ | ||
| . φαίνεται δὲ ἡ θεωρητικὴ ζωὴ αὐτὴ δι ' ἑαυτὴν φιλουμένη . καὶ γὰρ οὐδὲν ἀπ ' αὐτῆς ἄλλο ζητοῦμεν |
| σκοπεῖν προσήκει . Καὶ πρῶτον μὲν ἄνθρωπος ἀνθρώπου φρονιμώτερος καὶ ἐπιτηδειότερος ἕτερος ἑτέρου φαίνεται : ἕκαστος δὲ αὐτῶν πολλὰς μεταμείβει | ||
| τῷ παιδὶ καλῷ ὄντι μοι . Τίς δ ' ἂν ἐπιτηδειότερος ἐμοῦ γένοιτο συνεῖναι καλῷ ; καὶ γὰρ οὐ τῶν |
| : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος ἠθέτηκεν αὐτόν . ἀναγκαῖος δέ ἐστι : προδιασυνίστησι γὰρ , ὅτι ἥττων ἐστὶ | ||
| . ἐπὶ δὲ τῶν καθ ' ἕκαστον οὐ πάνυ τι ἀναγκαῖος ὁ πολὺς περὶ τῆς πατρίδος λόγος : ἰτέον οὖν |
| ὃ δὲ ἔξεστιν αἰτῶ παρ ' αὐτῆς : εἰς ὀφθαλμοὺς ἡκέτω τοὺς ἐμοὺς καὶ λόγων μεταδότω : ἀκοῦσαι θέλω φωνῆς | ||
| θυμιωμένη , καὶ τὸν κυκεῶνα πίνουσα , παρὰ τὸν ἄνδρα ἡκέτω . Ἢν δὲ μὴ ἐσδέχηται τὸ στόμα τῶν ὑστερέων |
| φησὶν , “ ἀλλ ' ὁ πωλήσας . ” “ ἀνδραποδιστὴς ἄρα ἦν , καὶ ἀλλοτρίαν σοι πέπρακε δούλην διὰ | ||
| ἡμῖν ἐστιν . Ἄνθρωπε , ποῖ με συναρπάσας ἄγεις ; ἀνδραποδιστὴς εἶ , καὶ ἔοικας ἡμῖν ὑπ ' Αἰγύπτου τοῦ |
| ὀπιπεύειν . ἔνθεν καὶ οἰφόλις γυνή καὶ ἡ παροιμία ἄριστα χωλὸς οἰφεῖ , ἥν φασι διαδοθῆναι , ἐπεὶ οἱ χωλοὶ | ||
| οὐ νόμιμον εἰς τὸ ἱερὸν αὐλητὴν εἰσιέναι . ὅτι Ἀμαυρὸς χωλὸς τοὺς πόδας ἐβασίλευσε ταύτης . νόμον δέ τινά φασι |
| καίτοι ταλάντου τοῦτ ' ἔμαθεν Ὑπέρβολος . ἀμέλει δίδασκε . θυμόσοφός ἐστιν φύσει . εὐθύς γε τοι παιδάριον ὂν τυννουτονὶ | ||
| σοφός : ⌈ τουτέστιν ὁ ὀξυμαθὴς καὶ ὁ εὐφυής . θυμόσοφός ] ὀξύνους . , κατὰ τὸν θυμὸν σοφὸς ἐκ |
| : μὴ παρέχουσα μηχανὴν πρὸς τὸ καταγοητεῦσαι τοὺς ἐχθρούς : ἀβοήθητος : πρὸς τὸ ἰσχυρὸν τῆς τόλμης ἔρχομαι , οἷον | ||
| καὶ ἀντὶ τοῦ παντελῶς . οὕτω Πλάτων . Ἀτιμώρητος . ἀβοήθητος ἢ θαυμαστός : ἐστὶ δ ' ὅτε καὶ ὁ |
| ἐπὶ τῶν δυσαπονίπτοις ὀνείδεσιν ἐνεχομένων . ἐπειδὴ τοῖς Δελφοῖς ἀδίκως ἀνελοῦσι τὸν Αἴσωπον , ὠργίσθη ὁ θεός . Αἰέτιον χάριν | ||
| ἐπὶ τῶν δυσαπονίπτοις ὀνείδεσιν ἐνεχομένων : ἐπειδὴ τοῖς Δελφοῖς ἀδίκως ἀνελοῦσι τὸν Αἴσωπον ὠργίσθη ὁ θεός . Αἰγιέες οὔτε τρίτοι |
| τὸ φαινόμενον πιστός ἐστιν ἢ οὔ . εἰ μὲν οὖν πιστός ἐστιν , οὐδὲν ἕξει λέγειν πρὸς τὸν ᾧ φαίνεται | ||
| λέγει γὰρ Μωυσῆς ἐν ᾠδῇ τῇ μείζονι : ” θεὸς πιστός , καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ ” . |
| τὰς συνεγνωσμένας τοῖς ἐκεῖ θείοις ἀριθμοῖς χαίρει πάντα κυκῶν καὶ ταράττων . Πρὸς τὸν μαθηματικὸν ἄν τις μᾶλλον ἀπορήσειε ταῦτα | ||
| θεοῦ , καταλειφθεὶς δὲ καὶ ἔτι ἄλλους τοιούτους προσλαβὼν σκιρτᾷ ταράττων πάντα ἅμα , καὶ πολλοῖς τισιν ἔδοξεν εἶναί τις |
| καὶ Εὐφράτην ἐπὶ θύραις εὗρε καὶ περὶ τῆς ξυνουσίας φιλοτίμως ἐρωτῶσι διῆλθε τὴν ἀπολογίαν , ἣν τοῦ βασιλέως ἤκουσε , | ||
| τέμενος , οἷα τὰ τῆς ἑορτῆς ; διηγήσονται δὴ τοῖς ἐρωτῶσι πλείονα μὲν ὧν ἰδεῖν προσεδόκησαν , ἐλάττω δὲ ὅμως |
| θρασύς , δειλός , ἄρρωστος , ἄδικος , ἀνόσιος , ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , μικρόψυχος , ἀσεβής , δυσσεβής , | ||
| ἐκείνου παρελόμενος αὐτὸς ἐπεγράφη τῷ κατορθώματι . ὡς εἴ τις ἀγνώμων ἀνὴρ ἐπ ' αὐτῷ ἀμητῷ ἐκ τῆς ἅλω ἐκβαλὼν |
| ἤδη κατὰ κράτος ἁλισκομένης κατέπλευσε τοῖς Καρχηδονίοις δύναμις ἐκ Λιβύης ἀνέλπιστος . διὸ καὶ ταῖς ψυχαῖς πάλιν θαρρήσαντες οἱ μὲν | ||
| . Ἀλλ ' ἐμὲ μὲν ὁ πολὺς ἀπολέλοιπεν ἤδη βίοτος ἀνέλπιστος , οὐδ ' ἔτ ' ἀρκῶ : ἅτις ἄνευ |
| πολύχωστον ἂν εἶχες τάφον διαποντίου γᾶς , δώμασιν εὐφόρητον φίλος φίλοισι τοῖς ἐκεῖ καλῶς θανοῦ - σιν , κατὰ χθονὸς | ||
| Καδˈμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον , Αἰγίνας ἕκατι . φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθών ξένιον ἄστυ κατέδˈρακεν Ἡρακˈλέος ὀλβίαν πρὸς |
| ἐτῶν οὖσα τέξεται „ ; μὴ μέντοι νομίσῃς , ὦ γενναῖε , τὸ ” εἰπεῖν ” οὐχὶ τῷ στόματι , | ||
| ἕκαστον βραβευόμενον ἐπαινετῶς ἐξορθοῦσθαι πέφυκεν . Ἔπειτ ' , ὦ γενναῖε , μὴ νομίσῃς ἀλυσιτελὲς ἐπίκαιρον εἶναι τυραννίδα . οὐδὲ |
| ὦ παῖ , τὰς τύχας ἐκ τῶν πόνων θηρᾶν : ὁρᾶις γὰρ πατέρα σὸν τιμώμενον . πατρὸς δ ' ἀνάγκη | ||
| ' ἐπιφέρει : τὰ δυσχερῆ γὰρ καὶ τὰ λυπήσοντά σε ὁρᾶις ἐν αὐτῶι , τὰ δ ' ἀγάθ ' οὐκ |
| ζῆν ἔρχετ ' ἀποθανούμενος . Δούλῳ γὰρ οἶμαι πατρίδος ἐστερημένῳ χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς | ||
| τέκνον : ἐφίημι γάρ . Ὁ Τιμοκλῆς οὗτος ἔστι μὲν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ φιλόθεος καὶ τοὺς λόγους πάνυ ἠκρίβωκε τοὺς |
| . μεταρίθμιος : σύνοικος . αἰδώς : αἰσχύνη , καὶ ἐντροπή . Οὐ : οὔτε . ἀνάρσιοι : πολέμιοι , | ||
| . αἰδὼ καὶ αἰσχύνη διαφέρει . ἡ μὲν γὰρ αἰδὼ ἐντροπή ἐστιν εἰς ἕκαστον ᾧ ἔχει τις σεβασμίως : αἰσχύνη |
| οὐκ ἄκλητος , ἀλλ ' ὑπάγγελος : νέαν φάτιν δὲ πεύθομαι λέγειν τινὰς ξένους μολόντας οὐδαμῶς ἐφίμερον , μόρον γ | ||
| ὑμᾶς ἀποδέχομαι , ὡς ἴστε αὐτοί , ὅτι δαμοτικώτατα . πεύθομαι ὡς πέρυτι ἐγένετο ὑμῶν ἁλία παρὰ τὸν Λυδὸν ἐς |
| ἔτη τετελεύτηκεν ἤδη , ὁ δὲ Ἔνδιος τοῦ Μεταγειτνιῶνος μηνὸς πέρυσιν , ἐν ᾧ ἔλαχον τοῦ κλήρου τὴν λῆξιν τρίτῃ | ||
| καὶ γαμεῖν ἐδέδοκτό μοι , τὴν Δημέου θυγατέρα τὴν τοῦ πέρυσιν ἐστρατηγηκότος ἀφείς , καὶ ταῦτα πρὸς μητρὸς ἀνεψιὰν οὖσαν |
| τε φωσφόρου λύχνου σέλας . τελέως μ ' ὑπῆλθεν ἡ κατάρατος μαστροπός , ἐπομνύουσα τὰν Κόραν , τὰν Ἄρτεμιν , | ||
| γὰρ πηγὴν ἀνεύρηκα τοῦ μεγάλου τολμήματος , καὶ οὗτος ὁ κατάρατος ἄνθρωπος ἐπίσταται γυναῖκα μιαρὰν συμπράξασαν τῷ φόνῳ . ” |
| φύλλα τοῖς νικῶσι φερόντων . τοῖς προγόνοις : † τοῖς θανοῦσιν . τῶν ἐπαίνων , οὓς λαμβάνουσιν οἱ ἀπόγονοι . | ||
| δράσαντα : τοῦ φονεύειν καὶ μὴ φονεύεσθαι : κτανοῦσι μὴ θανοῦσιν : τοῦτο κατ ' ἰδίαν λέγει , λείπει δὲ |
| λέπαδνα τοὺς μασχαλιστῆράς φασι . . . . . . χἢ μὲν τῇδ ' ἐπυργοῦτο στολῇ : καὶ ἡ μέν | ||
| χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν ἀλλήλοις ψιθύριζον . ἀνίστατο φώριος εὐνή . χἢ μὲν ἀνεγρομένη πάλιν ἔστιχε μᾶλα νομεύειν ὄμμασιν αἰδομένοις , |
| ὁρᾶται ἡμῖν , ὡς τῇ γε Κριθηίδι ὕδωρ οὗτος καὶ παρακάθηται ὀνείρατι , ὥς φασιν . ἀλλ ' οὐκ ὄναρ | ||
| παραπέμπει , καὶ ἐπὶ γυμνάσιον ἰόντι ἐφομαρτεῖ , καὶ γυμναζομένῳ παρακάθηται , καὶ ἐπανιόντος πρόεισιν , θαμινὰ ἐπιστρεφομένη , ὡς |
| ψυχῆς οὐδεμίαν θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτὸν λατρεύει , τοῖσιν καμπύλ ' ἄροτρα μέλει : ἄλλος Ἀθηναίης | ||
| . ἐντεῦθεν ὁ μῦθος . Εἴρηται περὶ Ὀμφάλης ὡς Ἡρακλῆς λατρεύει παρ ' αὐτῇ . μάταιος δὲ ὁ λόγος . |
| οὖν μελεδανθῇ κατὰ τρόπον , ὑγιαίνεται : ἢν δὲ μὴ μελεδανθῇ , αὐτομάτη οὐκ ἐξέρχεται , θάνατον μέντοι οὐκ ἐπάγει | ||
| ἀμφὶ τῆσδε ὧδε ἔχει : καί οἱ ξυμβήσεται , ἢν μελεδανθῇ , ὑγιέα γενέσθαι : ἢν δὲ μὴ , χωλὴν |
| τοῦ βασιλέως θυγάτηρ , ἐρασθεῖσα προέδωκε τὸν πατέρα , καὶ νικηφόρον ἐκεῖνον ἐποίησεν . Ἀναστρέψαντος δ ' αὐτοῦ , ἡ | ||
| ἀκαταλήκτων ρμθʹ , ὧν τελευταῖος : σωτήριόν τε καὶ δορὸς νικηφόρον . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι |
| κατωρθωκέναι τὸ προσταχθὲν τῆς τυραννίδος αὐτὸν οὕτω φρονεῖν ἀπαιτούσης : φοβερὸς γάρ , οὐ δίκαιος ἐθέλει δοκεῖν . ὥστε τῆς | ||
| , ὡς ἐν τῷδε μόνῳ τὸ ἀσφαλὲς ἕξων , εἰ φοβερὸς αὐτοῖς εἴη καὶ δι ' αὐτὸ καὶ δυσεπιχείρητος . |
| , πότ ' ἄωρός ἐσθ ' ἕκαστος ἢ πόθ ' ὥριμος . τῶν ἡδονῶν γὰρ μεγάλα τὰ διαστήματα : ἐνίοτε | ||
| τοῦ Διὸς χόλος , καὶ οὐ πείσεται , εἰ μὴ ὥριμος γένηται ἡ ὀργὴ καὶ οἱονεὶ μαλακισθῇ . . τοῦτο |
| ἐλεοῖς ὑποδύεσθαι διακονοῦντες ἐν ταῖς θοίναις : ἐλεὸς δὲ ἡ μαγειρικὴ τράπεζα . Κρίτων δ ' ὁ κωμικὸς παρασίτους τοῦ | ||
| ῥεῖν καὶ ἐκπίπτειν ἐπὶ τῶν φαλακρουμένων . Ἐλεόν , ἡ μαγειρικὴ τράπεζα . παρὰ τὸ ἐξ ἐλαΐνων ξύλων πλέκεσθαι , |
| Ψυχαγωγοῖς ἐμφαίνει , τὴν Περσεφόνην ἐκδεχόμενος Δαῖραν . ἀρεσσάμενος : φιλοφρονησάμενος . ἰκμαίνοιτο : ὑγράνειεν . ἀνέσχε : τὸ φάρμακον | ||
| καὶ ὁ μὲν ἀπελύετο , πολλὰ ἐντειλάμενος Κύρῳ , καὶ φιλοφρονησάμενος ὡς ἂν υἱῷ . Ὁ δὲ παρεστὼς βασιλεῖ τήν |