| . ἐπεὶ δὲ παρῆλθον ἐς τὸ μέσον , οὐδὲν ταπεινὸν οὐδέτερος εἶπεν , ἀλλ ' ὡς ἐπὶ καλοῖς ὁμολογουμένοις ἀλλήλους | ||
| ἄλλης πόλεως οὐδενὸς ἧττον : ἐμοὶ δὲ τούτων οὐδὲν ἐνορᾷ οὐδέτερος ὑμῶν . ἔπειτα εἰ ἄρα τῆς μὲν τῶν πολιτικῶν |
| ὁρμὴ καὶ τῆς ψυχῆς ἡ ἄλογος καὶ παρὰ φύσιν κίνησις ὑπαίτιος : ἑκάτερον γὰρ τούτων τί ἐστιν ἕτερον ἢ παλαιὸν | ||
| ἡ ὑποψία εἰς ἐμὲ ἰοῦσα , ἐγὼ δὲ ὑπὲρ ἐκείνων ὑπαίτιος ἐσόμενος σαφῶς ᾔδη . Τοῦ δὲ ἀκολούθου ἡ μαρτυρία |
| εὔνοος καὶ τὸ συγκριτικὸν εὐνοώτερος , τὸ δὲ συνῃρημένον σχῆμα εὐνούστερος καὶ οὐχὶ εὐνούτερος . ῥητέον οὖν ὅτι ὅσα μὲν | ||
| δύναται πολλάκις ὁ ἕτερος παρασχόμενος μαρτυρίαν , ὡς περὶ αὐτὸν εὐνούστερος ἦν ὁ πατὴρ , διαφοράν τινα ἐμποιεῖν : ὁ |
| γε ὑμᾶς ἐδόκουν ὁρᾶν καὶ ἄρτι ἥκετε , καὶ δῆτα ὁπότερος μὲν ὑμῶν , ἔφην , ὁ ἐρωτῶν ἦν καὶ | ||
| δεῖν τὸν ἔλεγχον γενέσθαι , ἐκ τῆς ἀνθρώπου βασανιζομένης , ὁπότερος ἦρξεν χειρῶν ἀδίκων : τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ αἴκεια |
| : τούτοιν ὁ μὲν εἷς ἦν ἔμφρων καὶ πρακτικὸς ὁ Ἑκατερός : ἅτερος δὲ εὐήθης καὶ ἀβέλτερος ὁ Ἀμφοτερός : | ||
| : τούτοιν ὁ μὲν εἷς ἦν ἔμφρων καὶ πρακτικὸς ὁ Ἑκατερός : ἅτερος δὲ εὐήθης καὶ ἀβέλτερος ὁ Ἀμφοτερός : |
| γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν . οἱ γὰρ τοὺς μονομαχοῦντας βλέποντες καὶ θάτερος θατέρῳ σπουδάζων * * * καὶ ὁ γαμῶν καὶ | ||
| , οὐδ ' ὑπὸ τὸ αὐτὸ γενικώτατον ἀναγόμενοι , ἀλλὰ θάτερος τούτων , ὑπ ' ἄλλο καὶ ἄλλο γένος ταττόμενοι |
| ποιήσει τὰ παιδία ; εἰ μὲν εἰς Θετταλίαν ἀπῄειν , ἐπεμελήθητε αὐτῶν : εἰς Ἅιδου δέ μου ἀποδημήσαντος οὐδεὶς ἔσται | ||
| φάσκοντες ὑμῖν τὸν ἀδελφιδοῦν ἐπιμελεῖσθαι τούτου τοῦ παιδίου , οὕτως ἐπεμελήθητε ὥστ ' ἐᾶσαι ὡς ἐξ ἑταίρας οὖσαν αὐτὴν ἐγγυᾶσθαι |
| ἐκαθάρευον : ταῖς γὰρ πολυτελείαις ἡ πλεονεξία συνεισελθοῦσα λιμοῦ γίνεται πρόξενος . . ΟΥΔΕ ΠΟΤ ' ΙΘΥΔΙΚΑΙΣΙ . Τοῖς δικαίως | ||
| ἐν στενωπῷ τῷ δεῖνι , ὁ δὲ στρουθὸς παρατυχὼν οὗτος πρόξενος τοῖς ἄλλοις ἥκει τοῦ ἑρμαίου καὶ ποιεῖται αὐτοὺς ξυσσίτους |
| τὸ σάρον , τὸ κάλλυντρον πεύσεσθε : ἀκούσετε εὐθύ : ἔναντι , ἀντικρύ σοβαρός : σεσοβημένος ῥώμῃ πίσυνος : τῇ | ||
| ἀνάλωσις , ὡς ὁ Τοξότης ἀποβάλλων καὶ λαμβάνων , καὶ ἔναντι ζηλοτυπίας , ἔσται δὲ θεόγνωστος καὶ εὐχρημάτιστος καὶ ὄψεται |
| . ὁ δὲ Σωκράτης ὅτι μὲν παῖς ὢν ἐμάνθανε [ λιθοξόος ] τὴν τοῦ πατρὸς τέχνην ἀκηκόαμεν : τὸν δὲ | ||
| μᾶλλον , τῶν προτέρων λειπόμενος εἰς ἀκρίβειαν , ὁ δὲ λιθοξόος τῶν λοιπῶν ἔχει πάντων δυσμεταχειριστότερον τὸ αὐτῷ ὑποκείμενον κἀντεῦθεν |
| εὐτυχούντων ἐστὶ κόλαξ , κἂν ἀτυχῶσι , τῶν αὐτῶν τούτων προδότης , καὶ τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλῶν καὶ καλῶν | ||
| εἰ καὶ προδεδώκασιν οἱ παῖδες , ἤδη καὶ αὐτὸς πάντως προδότης : ζητητέον οὖν εἰ καὶ ὁ κατήγορος δώσει κατὰ |
| τινας χρόνους ἀφηγησαμένου τῶν βασιλικῶν δυνάμεων . εὐλαβηθεὶς οὖν ὁ Ταμὼς τὸν Τισσαφέρνην ἀπῆρεν εἰς Αἴγυπτον μετὰ τοῦ στόλου , | ||
| ' αὐταῖς ναύαρχος Πυθαγόρας Λακεδαιμόνιος . ἡγεῖτο δ ' αὐταῖς Ταμὼς Αἰγύπτιος ἐξ Ἐφέσου , ἔχων ναῦς ἑτέρας Κύρου πέντε |
| ἀγγελοῦσι , σοῦ δ ' ἀμείνων οὐκ ἄν μοι γένοιτο μηνυτής . τό τε γὰρ ἀκριβὲς διασώσεις καὶ χάρις ἡ | ||
| εἰσι χρημάτων ἀπαρχαί . εἰ δέ γ ' ὁ πατὴρ μηνυτής τε καὶ κατήγορος καὶ κολαστὴς αὐτοῦ ἐγένετο , οὔτ |
| τέσσαρες καὶ αὐτοί : ἔνδοξος , ἄδοξος , παράδοξος , ἀμφίδοξος : καὶ ἔνδοξος μέν ἐστιν , ἐν ᾧ ἄμφω | ||
| ἧκεν ἀκουάν ; ἔνθ ' ἀσπερχὲς μενεαίνουσα τοῖσδε δώμασι κοιράνου ἀμφίδοξος πελάζω . τίς δεσπότιν ἐμὴν Δανάην βάξις ἔχει κατὰ |
| καὶ ἀμφισβητησίμω δεῦρο ἰόντων ἀγωνιουμένω τὰ νῦν τῷ λόγῳ . Πότερος τοίνυν πρότερος ἡμῖν τοῖς δικασταῖς τὰ αὑτοῦ δίεισιν ; | ||
| ἀγαθόν , βραδυτὴς δὲ κακόν ; Ἀλλὰ τί μέλλει ; Πότερος οὖν ἀμείνων δρομεύς , ὁ ἑκὼν βραδέως θέων ἢ |
| μόνον πατρὶ ἐπεβούλευες , ἀλλὰ καὶ φιλοῦντι καὶ εὐεργετηκότι , κοινωνὸς τῆς βασιλείας ὢν τοῖς ἔργοις καὶ διάδοχος προφανθεὶς , | ||
| ξυμμάχων ὑπερστατεῖ . εἴπερ γ ' ἀπ ' ἀρχῆς πραγμάτων κοινωνὸς ἦν . αἰδοῦ σὺ πρύμναν πόλεος ὧδ ' ἐστεμμένην |
| , ὦναξ , παῖδα τὸν σόν , εἰ νέας τροφῆς στερηθεὶς σοῦ διοίσεται μόνος ὑπ ' ὀρφανιστῶν μὴ φίλων , | ||
| πάντων ἐνδεοῦς οὔσης , πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις , πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς , |
| μή . ἀλλ ' , ὦ τέκνον , χρή : φιλοπάτωρ δ ' ἀεί ποτ ' εἶ μάλιστα παίδων τῶιδ | ||
| διαφθείρει καὶ τοῦ γένους ἀποστερεῖ . μισόπαις οὗτος , ἐγὼ φιλοπάτωρ γίγνομαι . ἐγὼ τὴν φύσιν ἀσπάζομαι , οὗτος τὰ |
| ἱπποδέτην ῥυτῆρα λαβὼν παίει λιγυρᾷ μάστιγι διπλῇ , κακὰ δεννάζων ῥήμαθ ' ἃ δαίμων κοὐδεὶς ἀνδρῶν ἐδίδαξεν . Ὥρα τιν | ||
| τάφρους ἢ ' π ' ἀσπίδων ἐπόντας γρυπαιέτους χαλκηλάτους καὶ ῥήμαθ ' ἱππόκρημνα , ἃ ξυμβαλεῖν οὐ ῥᾴδι ' ἦν |
| πλέον δὲ ἢ ἔλαττον ἔχαιρε συνὼν ἐνίοις αὐτῶν , μόνοις ἐξιστάμενος ὁπόσοι ἂν ἐδόκουν αὐτῷ ὑπὲρ τὴν τῆς θεραπείας ἐλπίδα | ||
| ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ πράττων καὶ μὴ ἐπαναχωρῶν , μηδὲ ἐξιστάμενος τοῖς μοχθηροῖς , ἑαυτὸν ἂν σώζοι , καὶ τοὺς |
| τ ' ἀρκέσαι σᾶς δειρᾶς . ἰώ μοί μοι . ἠκούσατ ' ἀρχὰς δεσπότου στεναγμάτων ; ἰὼ τέκνον . καλεῖ | ||
| Ναυσίμαχον καὶ Ξενοπείθην τοὺς εἰληχότας ἡμῖν , παρεγραψάμεθα , ὥσπερ ἠκούσατ ' ἀρτίως , μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην . |
| Αἴγισθος ἔνθα νῦν θυηπολεῖ θεοῖς ; ἔπειτ ' ἀπαντῶν μητρὶ τἀπ ' ἐμοῦ φράσον . ὥστ ' αὐτά γ ' | ||
| ἀντίμισθον ηὕρετ ' ἐν λιταῖς . ἔχουσα δ ' ἤδη τἀπ ' ἐμοῦ τεκμήρια γένος τ ' ἂν ἐξεύχοιο καὶ |
| τοῦ προστροπαίου : ὁ γοῦν Ἀντιφῶν ἐν τοῖς Φονικοῖς φησι τεθνεὼς οὗτος ἡμῖν ἐνθύμιον γενήσεται . ἀρχὴ τοῦ ζ ζῆλος | ||
| ἀπόφασις τὸ ὁ τεθνεὼς ἄνθρωπος οὐκ ἔστι καὶ τῆς ὁ τεθνεὼς νεκρός ἐστι τὸ ὁ τεθνεὼς νεκρὸς οὐκ ἔστιν , |
| ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ , καὶ ὅτι πολὺ τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός ἐσθ ' ὁ Φίλιππος , ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται | ||
| πολυώδυνον ἀπενέγκασθαι θάνατον . Πλὴν ἐν τούτοις τούτων ἐχόντων πάλιν φοβερώτερός τις τῶν ἤδη λεχθέντων ἐλήλυθεν ἄγγελος , τῶν βαρβάρων |
| ἀνδρὸς οὐδέν ἐστι χρήσιμον . Εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος . Εἷς ἐστι δοῦλος οἰκίας ὁ δεσπότης . Ἐμπειρία γὰρ τῆς | ||
| . Εἰς θεοῦ ὦτα ἦλθεν : ἐπὶ μεγάλων πραγμάτων . Εἷς ἀνὴρ , οὐδεὶς ἀνήρ . Ἐν νυκτὶ βουλήν : |
| ἐγγὺς εἴη τούτων πρόξενος καὶ ἡ προξενία , ἀστόξενος , ἰδιόξενος , δορύξενος , ἄξενος , πολύξενος , καὶ παρὰ | ||
| ὡς παρὰ Θουκυδίδῃ . ξένος δὲ εἷς ἑνός : καὶ ἰδιόξενος δὲ ὁ αὐτός . δορύξενος δὲ ὁ κατὰ πόλεμον |
| πρὸς τὸ μειράκιον τὸ ἐρόμενον , εἰ καὶ σοφὸς παιδικῶν ἐρασθήσεται , ὅτι δεινὰ μεντἂν πάθοιτε ὑμεῖς οἱ καλοί , | ||
| τοῦτο τὶς ὑμῶν τὸ πάθος ζηλωσάτω : τάχα γάρ που ἐρασθήσεται καὶ τῶν αὐλῶν αὐτῶν . Ἀνὴρ φιλοθρέμμων ὄρνιθας εἶχεν |
| λέγειν . Πικρόν ἐστι θρέμμ ' ἐν οἰκίᾳ γέρων . Οὐδεὶς πονηρὸν πρᾶγμα χρηστὸς ὢν ποιεῖ . Ὡς ἡδὺ συνέσει | ||
| † ἐργάζεται . Οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα κάλλιον φίλου . Οὐδεὶς ὃ νοεῖς μὲν οἶδεν , ὃ δὲ ποιεῖς βλέπει |
| μόνον ὠφέλειαν , ἣν ὁ μὴ δρῶν σύμβουλος ἢ ὁ συναγωνιστὴς ἥσυχος , ἀλλ ' ἀμφοτέρας . οὐ γὰρ ἡμίεργον | ||
| κέχρηνται . ὁ δὲ ταύτης τῆς πίστεως αὐτῷ συνεργὸς καὶ συναγωνιστὴς καὶ ὁ δεῦρ ' ἀπαγγείλας τὰ ψευδῆ καὶ φενακίσας |
| ἕτερον δὲ τὸ ἐκ τοῦ ῥήματος . γενήσεται γὰρ ἕο κήδεται , ἐν δυσὶ προσώποις , αὐτοῦ κήδεται , δι | ||
| ἀπὸ νευρῆς βεβλημένον . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ἐσθλὸς ἐὼν Δαναῶν οὐ κήδεται οὐδ ' ἐλεαίρει . ἦ μένει εἰς ὅ κε |
| μετὰ δόλου ἔλαβεν , ἴσως ἂν εἴποι τις , οὐκ ἐπαινετός . Τί οὖν φησι : καὶ εὐλογημένος ἔστω ; | ||
| ὁ δὲ ἐλεεινός : ὁ μὲν ἐπάρατος , ὁ δὲ ἐπαινετός : ὁ μὲν μοιχικός , ὁ δὲ νόμιμος . |
| λόγον ὁ τετιμημένος Ἀχιλλεὺς πρὸς τὸν Ἀχιλλέα , τοῦτον ὁ τετιμημένος Αἴας πρὸς τὸν Αἴαντα : καὶ ἐναλλάξ , ὃν | ||
| ἀναθῇ τῷ μεγίστῳ θεῷ τὴν τούτων ἀπόλυσιν . Μεγίστως γὰρ τετιμημένος ὑπὸ τοῦ κρατοῦντος τὰ πάντα καὶ δεδοξασμένος ὑπὲρ τοὺς |
| τὸν φίλιον , ὦ Κράτων , Δία . Μυσῶν ἔσχατος πολέμιος φύσει γάρ ἐστ ' ἔρως τοῦ νουθετοῦντος κωφόν : | ||
| θηρίων λέγεται παλαμναῖα : καλεῖται δὲ καὶ ὁ ἐχθρὸς καὶ πολέμιος : παλαμναῖος δὲ κυρίως καλεῖται ὁ διὰ χειρῶν καταγωνιζόμενος |
| μέρει τινὶ ἔβλαψαν τὴν πόλιν , ἐγὼ δὲ τοῖς ἅπασι φανοῦμαι , εἶτα ἡ ἀντίθεσις ἐν τοῖς πράγμασιν . Ἄλλο | ||
| τε χρήιζους ' : εἰ δὲ μὴ βουλήσομαι , κακὴ φανοῦμαι καὶ φιλόψυχος γυνή . τί γάρ με δεῖ ζῆν |
| ; ὁ ταύτην , ὦ θεοὶ , τὴν πολιτείαν πολιτευσάμενος δυσσεβὴς , ἀλάστωρ , τῆς ἐνεγκούσης πολέμιος : ὁ οὐδένα | ||
| φθόνος φθισικὸν πεπόηκε καὶ ποήσει καὶ ποεῖ , ψυχῆς πονηρᾶς δυσσεβὴς παράστασις . τίνι δεδούλωνται ποτέ ; ὄψει ; φλύαρος |
| δυσχεράνητε πρὸς τῶν Μουσῶν , ὦ φίλοι ἑταῖροι , εἰ φαινοίμην ἐγὼ ἐπιγαυρούμενος τῇ εἰσπράξει τοῦ βασιλέως , ἥν με | ||
| μὴ θαύμαζε : κακὸς γὰρ ἂν ἔχοντί γε νοῦν ἀνδρὶ φαινοίμην ἐνδίκως , πεισθεὶς ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς σῆς ἀρχῆς |
| γὰρ πάλιν ἀναβλέψαι . Τί φῄς ; Ἅνθρωπος οὗτός ἐστιν ἄθλιος φύσει . Ὁ Ζεὺς μὲν οὖν οἶδ ' ὡς | ||
| θ ἀρτίφρων ] ἐν αἰσθήσει γεγονώς . Ξ μέλεος ] ἄθλιος . ἀθλίων ] τῶν παρανόμων . ἀθλίων ] τῶν |
| ἕωθεν ἡλίου ἀνίσχοντος , οὓς ἂν † ζῶντας † καταλαμβάνῃ ὑπομιμνήσκουσα τῶν ἔργων . ἔστιν οὖν ἀγαθὴ καὶ πρὸς ἔργα | ||
| ὠδινήσασα προὔτεινέ σοι τὸν μαστὸν ἐκ τῶν χρυσοϋφῶν ἱματίων γαλακτοτροφίας ὑπομιμνήσκουσα καὶ παρὰ σοῦ ἔλεον διὰ τούτου θηρωμένη , σὺ |
| γενέσθαι καὶ λαβόντες παῖδας ἐξέτεμον . ὅθεν πολὺ κάκιον καὶ δυστυχέστερον γένος [ εὐνούχων ] ἐγένετο , ἀσθενέστερον τοῦ γυναικείου | ||
| λείπεται . ποριζόμεθα δὲ ἐκ τῆς χώρας ὧν ἡμῖν δεῖ δυστυχέστερον μᾶλλον ἢ εὐπρεπέστερον , ὡς ἥδιστα νεωστὶ ἐβουλόμεθα . |
| νόμιμον κατ ' ἐξωλείας αὐτοῦ καὶ γένους καὶ οἰκίας , ἀξιοπιστότερος ὁ τῶν θεῶν πλείω ποιούμενος λόγον . Τὰς ἀντιθέσεις | ||
| ἔτι παρ ' ἐμοῦ θέλεις ; κρείσσων εἰμὶ ἐκείνου , ἀξιοπιστότερος ; ἀλλὰ ταύτας τηρῶν ἄλλων τινῶν προσδέῃ ; ἀλλ |
| ! ἐπειδὴ ] Θηραμένης | ] , ὃς ἐμοῦ | κατηγόρησεν ] | ! ! ! ! ! ! εν | ||
| τοῦ κυνός . Γ γραφῆς ] κατηγορίας . ἐγράψατο ] κατηγόρησεν . κύων Κυδαθηναιεὺς : ἔπαιξε παρὰ Γ τὸν κύνα |
| ἑκούσιον ἐκ τῆς πατρίδος φύγην ἔφυγε . ἦν δ ' εὐφυέστατος : ἔτυχε δέ ποτε ἐν Δελφοῖς ἐπιδημοῦντος Φιλίππου παρεῖναι | ||
| ἑκούσιον ἐκ τῆς πατρίδος φυγὴν ἔφυγεν . Ἦν δ ' εὐφυέστατος , καὶ πλείους ἀποφάσεις αὐτοῦ μνημονεύονται . . . |
| , φησίν , ἐπίσης ζῶμεν , ἀλλ ' ὁ μὲν πλουτεῖ , ὁ δὲ νικᾷ , ὁ δὲ ἄλλο τι | ||
| τίνος τιμήσειν αὐτῷ προσδοκᾷς τὸ δικαστήριον ; οὐχ ὁρᾷς ὅτι πλουτεῖ καὶ τριηραρχίας ἐρεῖ καὶ λῃτουργίας ; σκόπει δὴ μὴ |
| ἀξιῶν ἑαυτόν , οὐ πάντῃ χαῦνος . ἐλλείπων δὲ ὁ μικρόψυχος : ἔστι γὰρ μικρόψυχος ὁ πολλῶν μὲν ἄξιος ἐλαττόνων | ||
| λόγου φαίνονται οἱ μεγαλόψυχοι περὶ τιμὴν εἶναι . ὁ δὲ μικρόψυχος , φησίν , ἐλλείπει καὶ πρὸς ἑαυτὸν καὶ πρὸς |
| φίλοι . εἰ γάρ ἐστιν ἡ πόλις τιμοκρατουμένη , οὐ φείσεται χρημάτων ἀλλὰ δοίη ἂν τὴν ὡρισμένην καὶ κειμένην τιμὴν | ||
| βλάπτοντες , μᾶλλον δέ , διώκων μέν τις ἐκείνους τάχα φείσεται μίμων , εἴπερ ἧττον λυμαίνονται , τούτους δὲ φυγῇ |
| ἀεὶ ἁμαρτάνῃ , καθεδεῖται , ὥσπερ φασὶν οἱ παῖδες οἱ σφαιρίζοντες , ὄνος : ὃς δ ' ἂν περιγένηται ἀναμάρτητος | ||
| Θεαιτήτῳ : ὁ δὲ ἁμαρτὼν καθεδεῖται , ὥσπερ φασὶν οἱ σφαιρίζοντες , ὄνος : ὃς δ ' ἂν περιγίνηται ἀναμάρτητος |
| κυριεύσας ἐπεξῆλθε . καὶ διὰ τοῦτο ἦν εὐεργέτης ἀπέχθεσθαι : ἐχθρὸς γενέσθαι . διακομίζεται : ἄγεται . ἐς τὴν ἤπειρον | ||
| ἔσται , ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος . ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν ὅς χ ' |
| ὁ λόγος ἦν τοῦ κατὰ τὸν μῦθον ἰοῦ τῶν διψάδων δυνατώτερος . [ . . . . , . ] | ||
| ὥσπερ οὖν οἱ παλαιοί φασιν Ἀρχίδαμον , εἰ Περικλέους εἴη δυνατώτερος ἐρωτώμενον “ ἀλλὰ κἂν καταβάλω Περικλέα , ” φάναι |
| τῶν θεοσεβῶν καὶ πατὴρ τῶν δικαίων , κριτὴς δὲ καὶ κολαστὴς τῶν ἀσεβῶν . Ἄναρχος δέ ἐστιν , ὅτι ἀγένητός | ||
| τυράννου , μᾶλλον δὲ τύραννος χαλεπώτερος καὶ δεσπότης ἀπαραίτητος καὶ κολαστὴς ὠμότερος καὶ ὑβριστὴς βιαιότερος , τὸ δὲ μέγιστον , |
| δικαιοσύνης . λέγεται τοίνυν ἄδικος ὅ τε παράνομος καὶ ὁ πλεονέκτης καὶ ὁ ἄνισος , ὥστε καὶ δίκαιος ἂν εἴη | ||
| δὲ τὸ παράνομον καὶ τὸ ἄνισον . ἐπεὶ δὲ καὶ πλεονέκτης ἐστὶν ὁ ἄδικος , ἡ δὲ πλεονεξία περὶ τί |
| , κἀκεῖνος τούτου , ὅ ἐστι περιπεσεῖν τοῖς ἀλλήλων : ἀντηλλάξατο γὰρ οὗτος τὰ ἐκείνου καὶ ἐκεῖνος τὰ τούτου : | ||
| καὶ τὴν ἑαυτῆς ἀφεῖσα ζωὴν τὴν μακαριωτάτην τῶν θεῶν ἐνέργειαν ἀντηλλάξατο . Εἰ δὴ κάθαρσιν παθῶν καὶ ἀπαλλαγὴν γενέσεως ἕνωσίν |
| αὐτῷ τούτων τῶν κινδύνων ἐμέλησεν , ἀλλ ' ἐβουλήθη καὶ ἄτιμος εἶναι [ καὶ τὰ χρήματ ' αὐτοῦ δημευθῆναι ] | ||
| πάρεστι ] ἡ Ἑλένη . πάρεστι ] ἰδεῖν αὐτήν . ἄτιμος ] πολύτιμος . ἀλοίδορος ] οὐ γὰρ λοιδοροῦμεν αὐτὴν |
| τὸ κοινὸν ἔθος ἠγαγόμην , ἠδίκησα , εἰ δ ' ἐσφάλην οὐδὲν , οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὅλως ἠδίκησα : ἐργάσῃ | ||
| ἀμευσίπορον ὁδὸν ἐπλανήθην εὐθεῖαν τὸ πρότερον πορευόμενος : ἀντὶ τοῦ ἐσφάλην τοῦ δέοντος παρεκβάσει χρησάμενος . κατὰ τρίοδον δὲ πεπλανῆσθαι |
| αὐτοάνθρωπος καὶ ὁ ἄνθρωπος , τὸν αὐτὸν λόγον ᾗ ἄνθρωπος ἑκάτερος ἐπιδέξεται καὶ οὐδὲν ἀλλήλων ὡς ἄνθρωποι διοίσουσιν : εἰ | ||
| αὐτούς , ὄντων δυεῖν , ἐλευθερίαν τε καὶ δραχμὰς χιλίας ἑκάτερος ἔλαβεν ἐκ τοῦ δημοσίου . . Ἔσπευδε τὸν πόλεμον |
| , πάντα νοερά : εἰ δὲ οὐσία , πάντα οὐσίας μετεῖχε , τοῦτο δὲ ἐν πᾶσιν ἰδόντες τινὲς ἐκεῖνο οὐσίαν | ||
| τινὶ ἀστειοτάτῳ τὴν ὄψιν , οὔτε τρυβλίῳ οὔτε φιάλῃ : μετεῖχε δ ' ἀμφοῖν τοῖν ῥυθμοῖν . ἑξῆς ἐπεισηνέχθη πλακοῦς |
| ἐπιζημίων ὄντων . εἰ δὲ καὶ ἡμῶν ἐστιν ἔλεος , φείσασθε πολιτικῆς ἑστίας , φείσασθε ἀγορᾶς , φείσασθε βουλαίας θεοῦ | ||
| Ἰταλίαν καὶ χάριτας ἐμπορευόμενος ἡδονὰς καὶ γέλωτας θηρῶμαι . διὸ φείσασθε τῆς κοινῆς ἁπάντων χελιδόνος , ᾗ τὸ θεῖον ἔδωκεν |
| Θράικηι γεγενημένων μάλιστα πρὸς ἡδυπαθείας καὶ τρυφὰς ὥρμησε , καὶ περιὼν τὴν χώραν ὅπου κατίδοι τόπους δένδρεσι συσκίους καὶ καταρρύτους | ||
| ἐνταῦθα . σαυτοῦ κύριος εἶ , κἂν ἔτι σοι τύχῃ περιὼν ὁ πατήρ . Ζήτει σοι τοίνυν , φησίν , |
| καὶ πένης τῇ ἀληθείᾳ φαίνεται , ἐάν τις ὅλην ψυχὴν ἐπίστηται θεάσασθαι , καὶ φόβου γέμων διὰ παντὸς τοῦ βίου | ||
| , ἔφη , πάλιν τοίνυν ἐλθὼν ἐπανερώτα : ἂν γὰρ ἐπίστηται καὶ μὴ ἀναιδὴς ᾖ , αἰσχυνεῖται ἀργύριον εἰληφὼς ἐνδεᾶ |
| πᾶσι κομῶν τοῖς καλοῖς : φρονήσει γὰρ τῶν ἡλίκων ἁπάντων ὑπέρτερος καὶ ἀνδρικώτατος εἴπερ τις ἄλλος καὶ ταῖς στρατηγικαῖς ἐντραφεὶς | ||
| ὀψίζω , αἰαί αἰάζω , καὶ παρὰ πρόθεσιν , ὑπέρ ὑπέρτερος , πρό πρότερος , πάλιν καὶ τῆς τῶν ῥημάτων |
| μὲν ὀφείλειν τῷ δημοσίῳ , ὁ Ἀρεθούσιος ὡμολογεῖτο τῶν ἀδελφῶν εὐπορώτατος εἶναι : ἐπειδὴ δὲ οἱ νόμοι κελεύουσιν τἀκείνου ὑμέτερα | ||
| φιλομαθὴς καὶ προσέτι ὀξὺς ἐν τοῖς λόγοις καὶ βιβλίων παντοδαπῶν εὐπορώτατος , ὅμως ὀψιμαθὴς ἐγεγόνει λόγων φιλοσόφων . πολιτεύεσθαι γὰρ |
| μοιχικοὺς καὶ ἀκολάστους εἴρηται καλῶς . τὴν δὲ γα - μετὴν δεῖ μάλιστα τοῦ φωτὸς ἀρθέντος εἶναι μὴ τὴν αὐτὴν | ||
| μοιχικοὺς καὶ ἀκολάστους εἴρηται καλῶς . τὴν δὲ γα - μετὴν δεῖ μάλιστα τοῦ φωτὸς ἀρθέντος εἶναι μὴ τὴν αὐτὴν |
| ἐπὶ μὲν ἡμερινῆς γενέσεως οὐκ ἀγαθός , καὶ φάσεις κενὰς ἀκούσεται καὶ μετεωρισμοὺς ἕξει καὶ φόβον καὶ ἀπραγίαν , ζημίαν | ||
| . καὶ εἰ μὲν ψιλῶς ἀποφαίνεται , ψιλῇ φάσει τοὐναντίον ἀκούσεται , ὅτι οὐδέν ἐστιν ἀληθές . εἰ δὲ ἀποδείκνυσιν |
| πολλὰ ἔχων λέγειν , ἢ πάντων γ ' ἂν εἴην ἀπορώτατος : ἀλλὰ πρῶτον μὲν τοὺς νόμους ἐπέδειξα ἀπαγορεύοντας μὴ | ||
| , εὐφημίαν , εὔκλειαν : οἷς τίς κτῆσις ἐφάμιλλος ; ἀπορώτατος μὲν οὖν καὶ ὁ μέγας βασιλεὺς ἀναφανεῖται κατὰ σύγκρισιν |
| φυλῆς μου . . . . Ἄλλως . ἀντιτίθησι καὶ διαμάχεται μετὰ πανουργίας . . . . ὡς οὔτδήμου ' | ||
| τοῖς τοῦ ὁρατικοῦ γένους μετέχουσιν , ὅπερ Ἰσραὴλ κέκληται , διαμάχεται ὁ γήινος Ἐδὼμ τοῦτο γὰρ διερμηνευθεὶς ὀνομάζεταιμετὰ σπουδῆς καὶ |
| καὶ Ἰακώβ . Πλὴν ὡς ἐπροφήτευσεν αὐτοῖς Δάν , ὅτι ἐπιλάθωνται νόμον Θεοῦ αὐτῶν , καὶ ἀλλοτριωθήσονται γῆς κλήρου αὐτῶν | ||
| ἔσται , ὅταν ἥξουσιν ἐν γῇ πατέρων αὐτῶν , πάλιν ἐπιλάθωνται Κυρίου , καὶ ἀσεβήσουσι , καὶ διασπείρει αὐτοὺς Κύριος |
| ἀερόμυθος κόλαξ νωθὴς ἀπερίσκεπτος ἀπροόρατος ἀπρονόητος ὀλίγωρος ἀπαράσκευος ἀπειρόκαλος | πλημμελὴς σφαλλόμενος διαπίπτων ἀδιοίκητος ἀπροστασίαστος λίχνος ἀγόμενος διαρρέων εὐένδοτος δολιώτατος | ||
| , φησίν , ἐν χρόνῳ , δῆλον ὅτι καὶ ἡ πλημμελὴς καὶ ἄτακτος κίνησις ἐν χρόνῳ . εἰ οὖν ἡ |
| Ἀιδονῆος ὑπερθύμοιο βέρεθρον : Τιτῆνες δ ' ὑπένερθε μέγ ' ἔτρεσαν . Ἀμφὶ δὲ μακρὴ Ἴδη ὑπέστενε πᾶσα καὶ ἠχήεντα | ||
| ἀλκὶ πεποιθώς , ἄψ τ ' ἀνεχώρησαν διά τ ' ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος . ὣς Τρῶες εἷος μὲν ὁμιλαδὸν αἰὲν |
| : ἐμέμφθης , φησὶ , τιμῆς χάριν τῆς ἐμῆς , ἀπεχθὴς δέ σοι ἡ Ἀφροδίτη ἐγένετο : τί δ ' | ||
| Οἴμοι : φρόνησον , ὦ κασιγνήτη , πατὴρ ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ ' ἀπώλετο , πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶς |
| τοι τὸ πρᾶγμα : τοὺς μὲν ἄλλους πάντας τοῦ ἕλκειν ἀπέστησεν ὁ Ἑρμῆς τοῖς γεωργοῖς μόνοις ἐπιτρέψας ἕλκειν . διό | ||
| εἰς πομπὴν παρελευσομένην . αὐτίκα ἡ θεράπαινα τόν τε ἄνδρα ἀπέστησεν αὐτῆς ὑποδιαβάλλουσα καὶ ζημιῶν καὶ πομπειῶν ἐγένετο αὐτῇ αἰτία |
| καὶ μὴν ἔχοι γ ' ἄν τις τοὺς σοὺς λόγους ἀμυνόμενος διπλᾶ στρέφειν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ Σωκράτους , ὡς | ||
| αὐτόν . δαμῆναι : δαμασθῆναι . Νηός : πλοίου . ἀμυνόμενος : μαχόμενος , τιμωρούμενος , ἀντιπαρατασσόμενος . κενεῶνα : |
| πάνυ πολύς . πρὸς θεῶν , τῷ κοττάβῳ πρόσεστι καὶ Μάνης τις ὥσπερ οἰκέτης ; καὶ μετ ' ὀλίγα φησίν | ||
| ἐπὶ τῶν ἀκουόντων κακὰ , εἰπόντων τοιαῦτα . Εἰς ἀγρὸν Μάνης : παραβολὴ ἐπὶ τῶν εὐχρήστων . Εἰς βόλον ἐλθεῖν |
| καὶ ἀνὴρ καὶ πρό γε πολλῶν ἐγώ . ὁ γὰρ Εὐάγριος ἄρχων Ὀλυμπίου μὲν βουληθέντος , ἐμοῦ δὲ φράσαντος , | ||
| πωλεῖσθαι τοὺς ἀγροὺς τοῦ μηδὲν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς πεπρακότος . Εὐάγριος γὰρ χρυσὸν τοσοῦτον εἶχε μέν , ἐκτήσατο δὲ οὐδέποτε |
| καὶ ἐπιθεῖσα ἐπὶ τὰ στέρνα τοῦ ἀνδρὸς τὴν ἑαυτῆς κεφαλὴν ἀπέθνῃσκεν . ἡ δὲ τροφὸς ἀνωλοφύρατό τε καὶ περιεκάλυπτεν ἄμφω | ||
| ἐπιθήσωσιν , ὅτι τυχὸν εἰ μὴ ἐφλεβοτομήθη , οὐκ ἂν ἀπέθνῃσκεν . Τὸν ἰητρὸν δοκέει μοι ἄριστον εἶναι [ . |
| ἄλλοις μεγαλοψύχοις λόγοις χρησάμενος καὶ τοὺς μὲν λόγους τῶν Περσῶν ἀποδοκιμάσας , προτιμήσας δὲ τὴν εὐδοξίαν τῶν προτεινομένων δωρεῶν τοῖς | ||
| ἐκ τουτέων ὁρμώμενος ζητέῃ . Ὅστις δὲ ταῦτα ἀποβαλὼν καὶ ἀποδοκιμάσας πάντα , ἑτέρῃ ὁδῷ καὶ ἑτέρῳ σχήματι ἐπιχειρέει ζητέειν |
| : δειλὸς γὰρ καὶ ῥίψασπις ὁ Κλεώνυμος . ΓΘ ] ῥίψασπις γὰρ οὗτος . Γ οὐδ ' ἀγοράσει ] οὐ | ||
| νυν ] δή . εὐνούστατος μὲν ἦν Γ : ὅτι ῥίψασπις καὶ δειλὸς ἦν . Γ ψυχήν γ ' ἄριστος |
| ἡδοναῖς κωλύεται χρῆσθαι : μισεῖ καὶ Χριστιανοὺς ὁ κόσμος μηδὲν ἀδικούμενος , ὅτι ταῖς ἡδοναῖς ἀντιτάσσονται . Ἡ ψυχὴ τὴν | ||
| καὶ ἄκων τὰ ἄδικα πάσχων καὶ βλαπτόμενος ἁπλῶς ἂν εἴη ἀδικούμενος , ἀντικείμενος τῷ ἁπλῶς ἀδικοῦντι καὶ τούτων ὡς ὁ |
| . τὸ μέντοι ἀγαθός τριγενές . τὸ δὲ ὁρμαθός καὶ γυργαθός ὀξύνεται ἀπὸ μακρᾶς ἀρχόμενα . Τὰ εἰς ΘΟΣ ὑπὲρ | ||
| . τὸ μέντοι ἀγαθός τριγενές . τὸ δὲ ὁρμαθός καὶ γυργαθός ὀξύνεται ἀπὸ μακρᾶς ἀρχόμενα . Τὰ εἰς ΘΟΣ ὑπὲρ |
| τὴν γλῶτταν εὐλόγῳ τρέχειν στρῶμα μηλωτήν τ ' ἔχει . σκιμπόδιον ἓν καὶ κώδιον καὶ ψιάθιον ἴσως παλαστῆς χαλεπὸν τὸ | ||
| παχυτέραν . ὅταν οὖν ὁμονοῶμεν , καὶ τὸ τυχὸν ἡμᾶς σκιμπόδιον δέχεται : ἐὰν δὲ στασιάσωμεν , οὐδὲ ἡ σύμπασα |
| τότε τὴν λύσιν ἐπήνεγκεν . ὡμολογήκειν γὰρ τοῖς αἰχμαλώτοις λύτρα κομιεῖν , καὶ διὰ τοῦτο δεύτερον ἐπρέσβευσα , ἵνα αὐτοὺς | ||
| Ἀσκληπιὸς οὐχὶ καὶ τούτων ἐκόμιζε μέλλων γε δώρων τὰ μέγιστα κομιεῖν ; ἔστι μὲν γὰρ καὶ αὐτὸς δῶρον ἡδυεπής τις |
| Εὐβούλου πολιτευμάτων , ἐν ἅπασι δὲ τούτοις ἐγὼ τέταγμαι . Μόνος δ ' ἐν τῷ λόγῳ φαίνεται κηδεμὼν τῆς πόλεως | ||
| ' ἰσχὺν δὲ τὴν ἑκάστοις προσοῦσαν τοῦ πράγματος βραβευομένου . Μόνος δὲ Καῖσαρ , ᾧ τὸ σύμπαν κράτος κατελέλειπτο νομίμως |
| αὐτῆς . Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ θαλάμου ἐπεγάμβρευσα αὐτῇ τὸν Αὐνᾶν : καίγε οὗτος ἐν πονηρίᾳ οὐκ ἔγνω αὐτήν , | ||
| Βησσοῦς εἰς γυναῖκα . Αὐτὴ ἔτεκέ μοι τὸν Ἦρ καὶ Αὐνᾶν καὶ Σιλώμ : ὧν τοὺς δύο ἀτέκνους ἀνεῖλε Κύριος |
| εὗρον σημαῖνον οὕτως : μέγας μέν , ἀνόητος δὲ καὶ γυναικώδης : εἰς δὲ τοὺς ἐτυμολόγους ὁ ἀποτετμημένος τὸ αἰδοῖον | ||
| οὐ πολλοῦ χρόνου γίνεται ἄνθρωπός τε λευκὸς καὶ ἁπαλὸς καὶ γυναικώδης , ᾖδέ τε καὶ ἐκιθάριζε πολὺ κάλλιον τῶν μουσουργῶν |
| ἀποδιδράσκει τὰ ἱμάτια καταλιπὼν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῆς , ὧν ἐπείληπτο . τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ | ||
| τοῦ υἱοῦ ἀποκηρύξεως : ἀλλ ' οὖν ὡς πατὴρ ἐξουσίας ἐπείληπτο . Ἰστέον μέντοι , ὡς οὐ μόνον ἀπὸ τοῦ |
| τῶν ὁμοιοτήτων δύναται παράγειν , πῶς δὲ ὁ τῆς ἀληθείας ἀνεπιστήμων ἄτακτός ἐστι . Τριῶν δὲ ὄντων τούτων , εὑρέσεως | ||
| κατὰ μετάληψιν : μεταλαμβάνει γὰρ ἀντὶ τοῦ οὐκ ἰατρὸς τὸ ἀνεπιστήμων . ὅταν ὁ ῥήτωρ κτλ . . τριττὸς ὁ |
| γινόμενος διορίζει τὸν μὲν ἔνθεν , τὸν δὲ ἔνθεν : ἀπόλωλε : παρὰ τὰ Ἡσιόδου [ . ] λευκοῖσιν φαρέεσσι | ||
| τοι αὔτως οὔατ ' ἀκουέμεν ἐστί , νόος δ ' ἀπόλωλε καὶ αἰδώς . οὐκ ἀΐεις ἅ τέ φησι θεὰ |
| . Τί τοῦτό ἐστιν , ὦ Κυνίσκε ; οὐ γὰρ ἀτυχήσεις , καὶ μάλιστα μετρίων , ὡς φής , δεόμενος | ||
| πολὺς πίσει . Λέγ ' ὅτου ' πιθυμεῖς , κοὐδὲν ἀτυχήσεις ἐμοῦ . Γυναῖκ ' ἔχοντα μάλα καλήν τε κἀγαθήν |
| δὲ εἰσαγαγόντας με ἐμεμψάμην ὡς μεμηνότας , φαρμακείης γὰρ αὐτοὶ ἔχρῃζον . Ἐπειδὴ τοίνυν τὸ αὐτόματον ἡμέας εἰς τὸ αὐτὸ | ||
| χῶρον ἐς οἰκοδομὴν οἴκων , τοῖς δὲ ἄλλο τι ὧν ἔχρῃζον , Νικορέζον δὲ τὸν τούτων ἡγεμόνα τότε μὲν καθεῖρξεν |
| ἐλεήμων : δέον εἰπεῖν “ ἥττων ” φησὶν Γ “ ἐλεήμων ” . Γ ὡς . . . ἀεὶ ] | ||
| τήνδ ' , ἵνα σπένδειν ἔχῃς . Οἴμ ' ὡς ἐλεήμων εἴμ ' ἀεὶ τῶν χρυσίδων . Ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον |
| Πλάτωνι ὁ ἀμαθὴς . ἀγνωμόνως : ἀνοήτως . ἀχαρίστως . ἀγνώς : ἄγνωστος . ἀγνῶτας : μὴ γινωσκομένους . ἄγομαι | ||
| με , πολλοῖς γενήσεται φανερόν : ἐγώ τε γὰρ οὐκ ἀγνώς , ὑμῶν τε πᾶσιν Ἕλλησι γνώριμος ἡ κακότης καὶ |
| φθόγγων καὶ καθ ' ἕνα πύθῃ σεαυτοῦ , εἰ τούτου ἥττων εἶ : διατραπήσῃ γάρ : ἐπὶ δὲ ὀρχήσεως τὸ | ||
| ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξω τῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείας . τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον |
| ἔλεγον : „ ἄθλιαι ἡμεῖς , ὅτι διὰ βραχεῖαν βρῶσιν ἀπολλύμεθα . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι πολλοῖς ἡ | ||
| ἐνσείσεις αὐτῷ ; τί ἡμῖν καὶ σοί , ἄνθρωπε ; ἀπολλύμεθα καὶ σὺ ἐλθὼν παίζεις . ἂν δέ σε ὁ |
| ἡ τοῦ ὁμοίου μετάβασις . μεθοδικὴ δέ ἐστιν ἡ κοινότησιν προσέχουσα καὶ τῇ τοῦ ὁμοίου θεωρίᾳ . πάντα γὰρ τὰ | ||
| ἀνόητος ἀληθῆ εἶναι ἃ ὤμνυες , καὶ διὰ τοῦτό σοι προσέχουσα ὥσπερ ἡ Πηνελόπη ἐσωφρόνουν , ἐπιβοωμένης τῆς μητρὸς καὶ |
| ' ἢ τρίορχος ἢ πτέρων ἢ στρουθίας σοφίζεταί τε καὶ παρακρούεται λόγῳ . ὡς μήτε κροῦσαι μήθ ' ὑπὲρ χεῖλος | ||
| , καὶ ὅσα ἄλλα φησίν ἡ Ἀθηναίων πόλις ἀλαζονεύεται καὶ παρακρούεται τοὺς Ἕλληνας . . . Ἀττικοῖς γράμμασιν . . |
| τῶι ποιητῆι τὸν Δία παρεισάγεσθαι δυσαρεστούμενον τῶι Ἄρει καὶ λέγοντα ἔχθιστος δέ μοί ἐσσι θεῶν , οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν : | ||
| παρὰ τὸ ἐχθρὸς ἐχθρότατος ἐχθρίων καὶ ἀποβολῇ τοῦ ρ ἐχθίων ἔχθιστος . . . . . ζαὴν ἄνεμον : ζαὴν |
| : οἷος ἦν ποτε κἀγὼ μετ ' ἀνδρῶν ἡνίκ ' ηὐτύχουν βίῳ φησίν τις εἶναι δῆτ ' ἐν οὐρανῷ θεούς | ||
| αἴθε τὴν ἄτιμον ἐπάταξε πληγήν , ὡς εὐθέως ἂν ἐπικουροῦντος ηὐτύχουν τοῦ νόμου καὶ δίκην αἰκίας εἰσπραξάμενος αὐτός τε τῆς |
| Καλλιμέδων ὁ Κάραβος πρίαιτό με . καὶ Ἀντιφάνης : ἧττον ἀποσταίην ὧν ἂν προειλόμην ἢ Καλλιμέδων γλαύκου προοῖτ ' ἂν | ||
| παρὰ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαις : αὐτὸς δ ' οὐκ ἂν ἀποσταίην τῆς πρὸς ταῦτ ' ἀπολογίας . Εἰ γάρ τις |
| θεοῦ . τί λέγω ; τί ποιῶ ; πῶς ἂν τύχοιμι τῆς ἐρωμένης ; οὐκ οἶδα γὰρ ἐγὼ τὰς ὁδούς | ||
| ἀξιοῦν τυγχάνειν . ὡς οὖν ἐμοῦ ἀποροῦντος ὅ τι ἂν τύχοιμι ποιῶν ὥστε καλῶς ἔχειν τά τε ἡμέτερα καὶ τὰ |
| ἐξώλης κακόνους ἀσύμμετρος ἀκαιρολόγος μακρήγορος ἀδολέσχης ἀερόμυθος κόλαξ νωθὴς ἀπερίσκεπτος ἀπροόρατος ἀπρονόητος ὀλίγωρος ἀπαράσκευος ἀπειρόκαλος | πλημμελὴς σφαλλόμενος διαπίπτων ἀδιοίκητος | ||
| . Οὕτω Πλούταρχος . . ΚΡΟΝΙΩΝ . Ἡ ἀφανὴς καὶ ἀπροόρατος Εἱμαρμένη , ἡ κοροῦσα καὶ μελαίνουσα τὸν νοῦν , |
| τοῦ Διὸς μαλακισθήσομαι καὶ θηλύνους γενήσομαι , ἤτοι θῆλυς καὶ ἄνανδρος τὸν νοῦν , καὶ παρακαλέσω τὸν ἐμοὶ μεγάλως μισούμενον | ||
| τὰ γυναικῶν πράττειν . ἀποτῆξαι λιμῷ : οἷον ἀποκτεῖναι . ἄνανδρος γυνή : ἡ μὴ ἔχουσα ἄνδρα . ἁπλούστατος : |
| κρανίον σινόδοντος ; ἐν Λακεδαίμονι γέγονας ; ἐκείνων τῶν νόμων μεθεκτέον ἐστίν . βάδιζ ' ἐπὶ δεῖπνον εἰς τὰ φειδίτια | ||
| φησὶν οὕτως : ἐν Λακεδαίμονι γέγονας : ἐκείνων τῶν νόμων μεθεκτέον ἐστίν . βάδιζ ' ἐπὶ δεῖπνον εἰς τὰ φιδίτια |
| δῶρον καὶ οὕτως ἐλάμβανον , ἡδονὴ δὲ οὐκ ἦν , ὅσηπερ ἂν ἦν , εἰ καὶ τὰ γράμματα προσῆν . | ||
| ἀγαγεῖν ἕως τοῦ Ε : τοσαύτη γὰρ εἶναι ὀφείλει , ὅσηπερ καὶ ἡ ΒΓ εὐθεῖα ἡ ἀκτίς , τοσαύτης δὲ |