| , ἔρωτα μόνης ὄψεως αἰτιωμένου : καὶ ἐπὶ τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένου πλουσίου ἀντιληπτικὴ , λέγοντος , ὡς ἔξεστιν ὅπως ἄν | ||
| αὐτὸ μεθοδεύσομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένου τὰς χεῖρας , εἰ γὰρ καὶ τὸ τυπτῆσαι μεῖζον |
| βλάπτεσθαι . τοῖς δὲ τῶν τοιούτων ἐργάταις τε καὶ ζηλωταῖς ἐπανατείνεται θεοῦ φόβον ὁ νόμος , εἰκότως καὶ | προσηκόντως | ||
| , ὡς ἐν ἐκείνῳ τῷ προβλήματι πλούσιος ἐχθρῷ πένητι συνεχῶς ἐπανατείνεται τὰς χεῖρας καὶ κρίνεται ὑπ ' αὐτοῦ ὕβρεως , |
| τεχνάζουσιν ἢ ἐπιθαρροῦσι φανερῶς ἑτέροις ἀνθ ' ἑτέρων τὰς μεγίστας ἐπανατείνεσθαι συμφοράς , φιλίαν ἢ συγγένειαν ἢ κοινωνίαν ἤ τι | ||
| τῶν πολιτῶν ἀτίμως προσφέρεσθαι , τὸ ὥσπερ οἰκέτῃ τὰς χεῖρας ἐπανατείνεσθαι , καὶ τοῦτο οὐ πρὸς μίαν μόνον ἢ δύο |
| : οἵων πραγμάτων ὁ τάλας ἐπιθυμήσας : λέγει δὲ τοῦ φόνου τοῦ κατὰ τῆς μητρός : οἴχῃ καὶ διέφθαρσαι ἀπὸ | ||
| καὶ κατασκευάσας ὡς Κυρηναῖοι εἴησαν , προεῖπεν αὐτῷ ἐπὶ Παλλαδίῳ φόνου . καὶ ἔλεγεν τὴν δίκην Στέφανος οὑτοσί , διομοσάμενος |
| πεπραγμένου συναπτικός : οἷον , ταὐτόν ἐστι τὸ ἐπανατείνασθαι τῷ τυπτῆσαι : καὶ ταὐτόν ἐστι τῷ τυμβωρυχῆσαι τὸ διανοῖξαι τάφον | ||
| ἤρα καὶ ἀποκηρύσσεται : ἢ οὕτως , τύραννος ἀπῄτησεν υἱὸν τυπτῆσαι τὸν πατέρα : οὐ βουλόμενον ἀπέσφαξε , καὶ τὸν |
| Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα τῷ Πυθαγορικῷ , ὡς ἔφη Σωτίων , ἀνδρὶ πένητι μέν , καλῷ δὲ καὶ ἀγαθῷ . ᾧ καὶ | ||
| : πάντως δέ που κἀκείνη φιλεῖ σε καὶ βούλεται συγκαθεύδειν πένητι καλῷ μᾶλλον ἢ πιθήκῳ πλουσίῳ . Μυρτάλη μὲν οὖν |
| τοῦ πατρὸς προβαλλό - μενος , ὅτι ἔξεστι τοῖς πατράσιν ἀποκηρύττειν τοὺς παῖδας : ἐμπεσόντος οὖν τοῦ νόμου τούτου , | ||
| μετριώτερον ἐπάγει , ὅτι σωφρονίζειν , τύπτειν , ὑβρίζειν , ἀποκηρύττειν : ἐπὶ δὲ μεταστάσεως , διαμαρτύρεσθαι , ἐλέγχειν : |
| ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ ι , οἷον Λάχητος λέβητος Δάρητος πένητος τάπητος : πρόσκειται ἀρσενική διὰ τὰ παρὰ τοῖς Δωριεῦσι | ||
| κατὰ τὸ ἦθος οὐδαμῶς εὐδοκιμεῖν ! ! ! Αἰσχίνου τε πένητος ὄντος καὶ μαθητὴν ἕνα ἔχοντος Ξενοκράτην , τοῦτον περιέσπασε |
| κρίνεται : τοῦ δὲ ἐνεστῶτος ὁ ἀσωτευόμενος πένης καὶ λῃστείας κρινόμενος : ἔτι γὰρ νῦν λῃστεύειν ἐγκαλεῖται : τινὲς δ | ||
| ἐκεῖσε ἀποβλέπων πῶς τὸν καθ ' ἡμέραν βίον ζῇ ὁ κρινόμενος , καὶ ὅντινα τρόπον διοικεῖ τὴν ἑαυτοῦ οἰκίαν , |
| ὠφέλησε , διασκευὴν τοῦ πάθους , ἠθοποιΐαν , καταδρομὴν τοῦ πλουσίου , παροξυσμὸν ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τῶν δικαστῶν , καὶ | ||
| φιλίαν αὐτῷ : ἔχεις δὲ καὶ ἄλλην ἠθοποιΐαν παρὰ τοῦ πλουσίου : προςελθὼν γὰρ εἶπεν , ἐσφάλην , ἔγνων ὅτι |
| διώκοντος . Εἰ μὲν γὰρ ὁ μὲν ἄρξας τῆς πληγῆς τύπτειν καὶ μὴ ἀποκτείνειν διενοήθη , ὁ δὲ ἀμυνόμενος ἀποκτεῖναι | ||
| ἐπάτησαν , ἐκάκωσαν , ἔτυψαν . . ἀλοᾶν ἐστι τὸ τύπτειν . ὡς τῶν ὁμήρων οὖν ξύλῳ ἢ ὁπωσδήποτε κατακτανθέντων |
| κρίσιν , ὅσα ὡμολόγηται : τὰ γὰρ μὴ ὡμολογημένα οὐ κρίνεται , ὥσπερ τὸ τίς . Πᾶν δὲ ζήτημα , | ||
| πολέμου σωθέντων , καὶ ἀναχωρησάντων ἅμα , ὁ ἕτερος ἐπανελθὼν κρίνεται φόνου : ἄδηλον γὰρ πάντη , εἰ ὅλως τέθνηκεν |
| ὁ στρατηγὸς ἐπὶ τῇ τοῦ τείχους κατασκαφῇ δημοσίων ἀδικημάτων : ἀντεγκλήματος δὲ τοῦτο : τρισαριστεὺς ἑταιροῦντα τὸν υἱὸν ἀπέκτεινε καὶ | ||
| καὶ αἱ ζημίαι καὶ αἱ βλάβαι κοιναί : καὶ ἐπὶ ἀντεγκλήματος πάλιν ζητητέον , πῶς ἐμπίπτει ὁ ὅρος : οἷον |
| καὶ εἶπον αὐτῷ : “ ὁ υἱός σου ἐξετράπη τοῦ νόμου ἡμῶν καὶ εἰς τὸν κόσμον βούλεται πορευθῆναι [ ] | ||
| καὶ γέρως ὑπάρχοντος τοῖς εὖ ποιήσασιν , ἐδέετο διὰ τοῦ νόμου διαλῦσαι τὴν τοῦ πατρὸς ἀποκήρυξιν , τὴν ἀρχαίαν ἀναλαβεῖν |
| γνώμας , καὶ στάσιν εἰσῆγεν εἰς τὴν πόλιν , καὶ δημάρχῳ χεῖρας ἐπήνεγκε παρὰ τοὺς ἱεροὺς νόμους , καὶ σταρτιᾶς | ||
| οὓς οὔτε ἄρχοντι οὔτ ' ἰδιώτῃ συνεχωρεῖτο πράττειν οὐδὲν ἐναντίον δημάρχῳ , καὶ περὶ τοῦ συγκαλεῖν τὴν βουλὴν ἐδίδασκεν , |
| ὅτι τρισαριστεὺς τὸν υἱὸν ἑταιροῦντα ἀπέσφαξε , καὶ κρίνεται φονεὺς τρισαριστεύς : ἐνταῦθα οὖν καὶ ἁπλοῦν προσηγορικόν ἐστι καὶ πρός | ||
| : ἢ ἐφ ' οἷς ἕτεροι πεποιήκασιν , ὡς ὁ τρισαριστεύς : ἢ κατὰ χρόνον , δειλοῦ παῖς ἠρίστευσεν : |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τοῦ κατηγόρου , ἀντιστάσει τοῦ φεύγοντος , μεταλήψει τοῦ κατηγόρου , μεταστάσει ὅτε ἐμπίπτει τοῦ | ||
| τρώματος ἠρέμα νύξα , καὶ νύξας ἐχάλαξα , καὶ οὐ φεύγοντος ἔτεινα . ἤνυσα δ ' ὦν τὸν ἄεθλον , |
| ἀχρήστους δὲ , τῷ τοὺς αὐτοὺς εἶναι : ἐλλείποντος τοῦ κρινομένου : ὁ γὰρ δικαστὴς ταῦτα λεγόντων ἀμφοτέρων ἀπορεῖ πρὸς | ||
| τῷ λόγῳ , ὅ ἐστι πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ προκειμένου καὶ κρινομένου συντελεῖ . Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ |
| . διόπερ ἄτοπόν ἐστι τὸ κατὰ τὴν φαντασίαν τὰ ἐκτὸς κρίνεσθαι λέγειν . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτο ἔστιν εἰπεῖν , | ||
| εἶναι καὶ δημιουργὸν τούτου τοῦ πράγματος , εἰ δέοι αὐτὸν κρίνεσθαι πρὸς ἀνθρώπους οἷς μήτε παιδεία ἐστὶν μήτε δικαστήρια μήτε |
| τοῦ μοιχοῦ τρία τάλαντα δώσειν ἀφῆκεν , ὕστερον παρ ' ἐχθροῦ τοῦ μοιχοῦ λαβὼν ἓξ τάλαντα παρέδωκεν ἐκείνῳ τὸν μοιχὸν | ||
| * τοῦτο δὲ λέγει διὰ τὸ φάσκειν περὶ τοῦ Τυφῶνος ἐχθροῦ ὄντος τοῦ Διὸς καὶ τοιαῦτα ὑπ ' ἐκείνου παθόντος |
| , ὅτι ἵνα νουθετήσω μὴ παρὰ καιρὸν πλεῖν , ὁ κατήγορος δευτέρᾳ χρήσεται μεταλήψει , λέγων ἐπ ' ἐκείνου μὲν | ||
| ἔθος φησὶν εἰς τὰ δικαστήρια παρῆλθεν : ὁ μὲν γὰρ κατήγορος ἀπολογεῖται , ὁ δὲ φεύγων τὴν γραφὴν κατηγορεῖ , |
| πράξεις δὲ αὐτὰ τὰ ἔργα , τὸ κατορθοῦν , τὸ ἀριστεῦσαι , τὸ ὑγιάσαι , καὶ ὅλως ἐπιτήδευμα μέν ἐστιν | ||
| : ἐνδέχεται γὰρ τὸν λέγοντα “ ἠρίστευσα ” καὶ μὴ ἀριστεῦσαι : καὶ νῦν μὲν Διομήδης ἠρίστευσε , νῦν δὲ |
| , ἐνταῦθα δὲ ἄρνησιν τοῦ ἐπιφερομένου , ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττονος ἀδικήματος : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τῆς τοῦ ἀντονομάζοντος τετύχηκε | ||
| μοιχεύσας τύχοι , ἅμα τῷ ἀδικήματι καὶ τοὔνομα μεταλαμβάνει τοῦ ἀδικήματος . ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸς φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο |
| ἐποίησεν ἐπίγραμμα τοιοῦτον : [ . . . ] Ἑρμίου εὐνούχου τε καὶ Εὐβούλου τόδε δούλου μνῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν | ||
| ὡς ἤδη πέμπτην ἡμέραν αὐτῷ συγκαθεύδουσα οὕτως ἀνέστην ὡς ἀπὸ εὐνούχου . ἔοικα δὲ εἰκόνος ἐρᾶν : μέχρι γὰρ τῶν |
| Τροίαν , σκῦλά τ ' εἰς μέλαθρα σὰ πέμψεις , ἀριστεῖ ' ἐκλαβὼν στρατεύματος , Ποίαντι πατρὶ πρὸς πάτρας Οἴτης | ||
| μικτῆς δὲ παράδειγμα : τραυματίας ἀριστεὺς παρεχώρησε τὴν δωρεὰν ἀτρώτῳ ἀριστεῖ : καὶ ὁ μὲν αἰτεῖ εἰς τὸ γέρας τὴν |
| ἃ οὐ τοῦ ζητήματός ἐστιν οὔτε τοῦ φεύγοντος οὔτε τοῦ κατηγόρου , ἀλλ ' ἔξωθεν ἐκ συμβεβηκότος εἰσάγεται τῷ ζητήματι | ||
| τὰ δύο : γινώσκεται μὲν οὖν ὁ συλλογισμὸς ἀπὸ τοῦ κατηγόρου ὡς ἐπὶ προτεθέντος παραδείγματος : ἔστι δ ' ὅτε |
| . ἐὰν γὰρ τῶν ἐρωτήσεων ἡ ἑτέρα ῥᾳδία ᾖ τῷ ἐχθρῷ πρὸς ἀπόκρισιν , σοὶ δὲ δύσλυτος , πάντως ἡττήσῃ | ||
| , ῥᾳδίως ἡμᾶς τοῦ ἐξοστρακισμοῦ ἀπολύσειν : μαχεῖσθαι γὰρ τῷ ἐχθρῷ ἡμῶν Ἀριστείδῃ ἐλέγετε καὶ πρὸς τὰ ἐναντία τὸ πλῆθος |
| λέξομεν , εἰ δὲ ἀόριστον πάντῃ , ἀπὸ τοῦ νῦν πεπραγμένου στοχαστικῶς ἐξετάσομεν , τίς ἦν τὸν παρελθόντα χρόνον καὶ | ||
| , τὸ δὲ λείπει , τοῖς μὲν ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνεστῶσιν ὅροις ἁρμόζει , ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ |
| μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
| μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
| τὸ ἀποσφάξαι τὸν τύραννον , ὃ δὲ σὺ πεποίηκας , μοιχόν ἐστιν ἀνῃρηκέναι ἔσω ἐν τῷ οἰκήματι , οὐδὲ γινώσκων | ||
| δακρυούσης καὶ κρινομένης μοιχείας : δεῖ γὰρ πρῶτον φανῆναι τὸν μοιχόν : μετὰ δὲ τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους |
| τῶν προσώπων πλείονας ποιότητας , ὡς ἐπὶ τούτου , τρισαριστεὺς ἑταιροῦντα τὸν υἱὸν ἀπέκτεινε , καὶ κρίνεται φόνου : ἁπλοῦν | ||
| τὰς διὰ χρείαν : ὅπερ ἐμοὶ συμβέβηκε : τιμωρήσασθαι δέον ἑταιροῦντα παῖδα , ὡς ἐφίησιν , ὅπερ ἐγὼ πεποίηκα . |
| , ἀλλ ' ἀφειδῶς οὕτω πολίτου τὸν δῆμον ἀφείλετο καὶ δημαγωγοῦ πένητος ἰδεῖν ἔρημον τὴν πόλιν τετόλμηκεν . οὐκοῦν οὐδὲ | ||
| καὶ ἐπ ' ἐκείνου : λῃσταί τινες ἀφήρπασαν παῖδα πένητος δημαγωγοῦ : ἀπέστειλαν ἐπὶ τοὺς λῃστὰς πλούσιον διάφορον τῷ πένητι |
| ἀπολογίας ἐγκλήματός σοι τῆς παραιτήσεως γενομένης , ὡς ἔγωγε σοῦ κελεύοντος ἕτοιμος ἐγχειρεῖν , κἂν ὕδωρ , φασί , παραρρέῃ | ||
| Σινωπεὺς Βάτων αὐτὸν οὐκ ἐθέλειν μάχεσθαί φησι τὸν Ἆγιν Ἀράτου κελεύοντος , οὐκ ἐντετυχηκὼς οἷς Ἄρατος γέγραφε περὶ τούτων , |
| καὶ ὁ παρὰ τὴν ὁμοιοσχημοσύνην ὅτι ταὐτὸν τὸ δεικνύειν καὶ δακρύειν | καὶ οἱ ἄλλοι ὡσαύτως , οὔτ ' ἔλεγχοι | ||
| καὶ τοῦ γνωρίζειν ἕκαστον τῶν ὁρώντων τὰ δεικνύμενα τὸ καὶ δακρύειν πολλάκις τοὺς θεατάς , ὁπόταν τι οἰκτρὸν καὶ ἐλεεινὸν |
| καὶ ὑμᾶς δ ' εἰδέναι χρή , ὅτι εἰ μὴ προὐβαλόμην αὐτόν , ἀλλ ' ἐδικαζόμην , οὑναντίος ἧκεν ἂν | ||
| τὰ πραχθέντα οἱ διαιτηταί , οἱ μὲν δύο οὓς ἐγὼ προὐβαλόμην , Διότιμος καὶ Μελάνωπος , ἤθελον καὶ ἀνώμοτοι καὶ |
| ὄνυχες , ὀδμή . Εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι ἀπὸ τοῦ ἰατροῦ , αἳ λαμβάνονται ἀπὸ τῆς εἰσόδου τοῦ ἰατροῦ . | ||
| τὸ πρὸς τὴν δυναστεύουσαν αἰτίαν ἀπομάχεσθαι : πᾶν γὰρ ἔργον ἰατροῦ ἐπανορθωτικόν ἐστι τῶν περὶ τὸ σῶμα σφαλμάτων . Ἰστέον |
| , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης : οὐ γὰρ ἐκ τοῦ αὑτῶν προσώπου λέγουσιν , ἀλλ ' ἐπὶ τὸ ἀρχαῖον ἀναφέρουσιν , | ||
| προκειμένου μετώπου παρειμένον ἐῶμεν . τὸ δὲ ἥμισυ κατὰ τοῦ προσώπου παρειμένον ἐπ ' εὐθείας κατὰ κορυφὴν ἐπὶ ἰνίον ἀπάγομεν |
| ἐκ τοῦ κεκαῦσθαι τὴν οἰκίαν πεποιθέναι τὸ πρόσωπον : καὶ ἀντιτιθέντος τὸ ζήτημα τοῦ κατηγόρου τῷ χρώματι , καὶ φάσκοντος | ||
| τῶν ζητημάτων καὶ ἕκαστον ἐν μέρει κατασκευαζόμενον : οὐ κεφαλαίῳ ἀντιτιθέντος κεφάλαιον τοῦ λέγοντος , ὥσπερ ἐν τῷ κυρίως διπλῷ |
| μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
| : τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
| ἐροῦμεν , ὡς ἴσον ἔστι τόδε τῷδε : τὸ γὰρ ἐπανατείνασθαι συνεχῶς κατ ' αὐτοῦ τὰς χεῖρας , ἴσον ἐροῦμεν | ||
| . τὸ μέντοι περὶ τοῦ ξύλου λεγόμενον , λέγεται δὲ ἐπανατείνασθαι μὲν αὐτὸ διαλεγομένῳ τῷ Ἀπολλωνίῳ , μὴ καθικέσθαι δέ |
| παλαιῶν ἁμαρτημάτων , κτῆσιν δὲ καὶ ἀπόλαυσιν νέων ἀγαθῶν εἰώθασιν αἰτεῖσθαι . Τὸ δὲ τῆς νομοθεσίας ἱεροπρεπὲς ὡς οὐ παρ | ||
| εἶναι δοκοῦν καὶ ἀσφαλὲς πρᾶγμα καταφεύγουσι , τὸ ἐξ ὑποθέσεως αἰτεῖσθαι τὰς τῆς γεωμετρίας ἀρχάς , καλῶς ἂν ἔχοι καὶ |
| γενομένης δι ' αὐτοῦ εἰς τὴν πέτραν . ἀλευόμενος : φεύγων , ἐκφεύγων τὴν μύραιναν , ἀπὸ τοῦ ἀλέω ἀλεύω | ||
| ὁ μὲν κατήγορος λέγει , οὐκ ἐποίησας , ὁ δὲ φεύγων ἐποίησα : ὁ μὲν γὰρ ἐνιστάμενος πρὸς τὴν δωρεάν |
| ταῖς εὐχαῖς . Μηδὲν ἔξωθεν πολυπραγμονεῖν , μηδὲ τὸ λεγόμενον ἀντικατηγορεῖν . Μὴ ἐπιστρέφεσθαι ἐπὶ τοὺς ὅρους ἐλθόντας : τοῦτ | ||
| ἀναγινώσκει : ἀλλὰ καὶ τούτῳ ἀντιτίθεμεν , ὅτι οὐδεὶς κατηγορούμενος ἀντικατηγορεῖν δύναται , μὴ πρότερον ἀπολογησάμενος : καὶ ὅτι μὲν |
| περὶ τοῦ συνειδέναι κατηγορίαν ἀποσείσεται καὶ οὕτως τὸ τῆς μοιχείας ἔγκλημα κατὰ τοῦ τεθνεῶτος κινήσει . Τρίτος δὲ τῶν συνεζευγμένων | ||
| νῦν ἐν εἰρωνείᾳ . Γ αἰτίαν ] μέμψιν Γ καὶ ἔγκλημα . Γ ἔχω ] ἔχων . ταῦτα δρᾶν : |
| ἔστη τῆς ἐλευθερίας , ἀλλὰ καὶ τὸν ἑρμηνεύσαντα ἀπέκτεινε , κατηγορῶν ὅτι τὴν φωνὴν ὥσπερ ἄλλο τι τῷ Πέρσῃ κατὰ | ||
| , μὴ ἀποδειχθέντος ἐκείνου βασιλέως : διὸ καὶ πίστιν ἔσχε κατηγορῶν Κύρου . κατηγόρει δ ' ὡς μέλλοντος ἐνεδρεύειν ἐν |
| ἀντωνυμίαν καὶ περιγράψαντα τὴν κτητικὴν σύνταξιν , διὰ τῆς ἐγκλίσεως προσδοῦναι τὰ ἰδιώματα τῆς γενικῆς , καὶ ὅσα μὴ κατάλληλα | ||
| τούτῳ γάρ , ὡς ὁρῶ , καὶ τὸ δέρμα μέλλω προσδοῦναι . „ ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι τότε μάλιστα |
| . ἐὰν γὰρ βούλωνται ἀπολογεῖσθαι ὑπὲρ τῆς δόξης αὐτῶν καὶ ὑπέχειν λόγον , μὴ οὕτως δὲ ὑπέχωσιν , ὥσπερ εἰρήκαμεν | ||
| , εἶτα μὴ δέξηται τὸν ἄνδρα , ζημιοῦσθαι αὐτὸν καὶ ὑπέχειν δίκας τῆς κακοξενίας ἐμοὶ δοκεῖν καὶ τῷ ἀφικομένῳ καὶ |
| στρατιώτας κενῶν χωρῶν αἰτῶν ἀργύριον : εἰώθασι γὰρ οἱ τριήραρχοι αἰτεῖν κατὰ τρῆμα μισθὸν τοῦ ναύτου : ὅταν οὖν λάβωσιν | ||
| “ ἄγαν θέειν ” περιπέττουσι ] λόγῳ ἑτέρῳ διὰ τὸ αἰτεῖν ἵππον . συγκρύπτουσιν τέχναι ] πανουργίαι καὶ αἱ κοινῶς |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| ἢ τὸν Κέρβερον ἢ ἄλλον τινὰ τῶν ἐν Ἅιδου , κακούργῳ μὲν ἰδόντι σταυρὸν βαστάσαι σημαίνει : ἔοικε γὰρ καὶ | ||
| ὡς ἱερόσυλός ἐστιν ὁ λάθρα παριὼν εἰς ἱερὰ ὁ γνώμῃ κακούργῳ χραίνων τὸν νεών , ὁ λαμβάνων ἐξ ἱερῶν ἅπερ |
| , καὶ λεγούσης ὡς διὰ σωφροσύνην κατέλιπεν ὃ ἐναντίον πάντως μοιχείας : τοῦ δὲ κατηγόρου πάλιν ὁμοίως τὰ ἀπ ' | ||
| προςέπεμψέ τις τῇ ἑαυτοῦ γυναικὶ ὡς ἀλλότριος : ἐλθοῦσαν ἐγράψατο μοιχείας ὁ ἀνὴρ , εἷλε , κατέσχε τὴν προῖκα . |
| μὲν συμβουλεύοντα ἤτοι τὸν συμβουλευτικὸν ἐπιδεικνύμενον λόγον , πανταχοῦ φαίνεσθαι θαῤῥοῦντα : καὶ τοῖς λόγοις τὸ μεῖζον ἐνδεικνύμενον : οὐ | ||
| κατὰ τοῦ πλουσίου : τοῦτό ἐστιν ὑβρίσαι , τὸ πλούτῳ θαῤῥοῦντα τυφλώττειν , τὸ ὁμοτίμοις τῶν πολιτῶν ἀτίμως προσφέρεσθαι , |
| μάραγδον εἶναι ταῦτ ' ἔδει καὶ σάρδια . εἴ τις δικαστὴς ἢ διαιτητὴς θεῶν . ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν . | ||
| Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου , αὐτὸς μέν σφισιν ὁ Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι , Καλλικράτει δὲ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος ἀνδρὶ ἀλάστορι |
| . Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
| ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
| γεγηθώς , ἀλλ ' εἰς δικαστήριον ἀπαχθεὶς παρ ' ἀκριβέσι λογισταῖς τῆς ἀληθείας ἐξετασθήσεται , πότερον ἑκὼν ἀπέκτεινεν ἢ ἄκων | ||
| ψήφους , ἀλλ ' ἀναμιμνῄσκων ἕκαστ ' ἐν βραχέσι , λογισταῖς ἅμα καὶ μάρτυσι τοῖς ἀκούουσιν ὑμῖν χρώμενος . ἡ |
| οἷς χρώμεθα ; Οὐ δῆτα . Ἆρ ' οὐχὶ ὁ νόμος δοκεῖ σοι [ εἶναι ] ὁ παραδιδοὺς αὐτά ; | ||
| , ἀδικία ἐκπορθεῖται , ἁμαρτία ἐκριζοῦται , δικαιοσύνη μελετᾶται , νόμος πολιτεύεται , θεοσέβεια πράσσεται , θεὸς ὁμολογεῖται , ἀλήθεια |
| τηλικούτοις τολμήμασιν : ὅ τε γὰρ Ἀγαθοκλῆς ἄνδρα φίλον μέλλων ἀναιρεῖν πρὸς οὐδὲν ἐπέβαλλε τὴν διάνοιαν τῶν παρὰ τοῖς πολεμίοις | ||
| , τὰ δ ' ἄλλα οἱ κεκριμένοι . ἐπὶ τοῦ ἀναιρεῖν κτεῖναι ἀποκτεῖναι , φονεῦσαι , ἀποσφάξαι , καθελεῖν , |
| ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια ἀντιστάσεως μὲν τῷ τὴν μὲν ἀντίστασιν ἀδίκημα ἔχειν φανερὸν καὶ ἐν αὐτοῖς κεῖσθαι τοῦτο τοῖς προβλήμασι | ||
| δεσπότῃ τὸ νεκρὸν αὐτοὶ λαβόντες . ἀδελφὸν δὲ καὶ συγγενὲς ἀδίκημα δρῶσι τῷ λεχθέντι καὶ ὅσοι κατασκευάζοντες οἰκίας ἰσόπεδα καταλείπουσι |
| τυραννήσειν , ἀντώμοσεν ὁ πένης ἀποκτείνειν αὐτόν : εὑρέθη νεκρὸς ἀσκύλευτος ἐπανιὼν ἀπὸ τοῦ συμποσίου ὁ πένης : καὶ κρίνεται | ||
| συνεβούλευσε , Δημάδης ἀντεῖπεν , ἡττήθη , εὕρηται Δημοσθένης νεκρὸς ἀσκύλευτος καὶ κρίνεται Δημάδης φόνου : πρὸς γὰρ ἕκαστον τῶν |
| δίκαιον ἀπὸ τοῦ συμφέροντος καταρᾶσθαι , ὡς ἀσεβές τι πρᾶγμα δεδρακότι : ἀσεβεῖς γὰρ τῷ ὄντι οἱ τὸ συμφέρον ἀπὸ | ||
| τῷ γε πεπονθότι ? [ - ] καὶ τῷ [ δεδρακότι - ] ἐγίγνετο ? ? [ ] γὰρ ν |
| εἰς μάθησιν ἐπιθυμία προσλαβοῦσα διδαχήν . Ἀλλὰ καὶ πρὸς τοῖσδε γινώσκοντί σοι πάντας τοὺς ἀριθμοὺς συγκειμένους ἐκ μονάδων πλήθους τινός | ||
| τρόπους ἐκτελεῖν τὴν λοιπὴν εὐδαιμονίαν . εἰδότι τοι ἐρέω : γινώσκοντί σοι λέγω : μία μήτηρ ἡ Ἐνάρεα τῷ τε |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| , ὃ ξυνῄδει , ἔφασαν χρῆναι ἀνοίγειν τὰς πύλας καὶ ἐπεξιέναι ἐς μάχην . ξυνέκειτο δὲ αὐτοῖς τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν | ||
| πρὸς τὸν ἔλεον , οὕτως ἐπακριβὲς [ ἐπὶ ] πάντα ἐπεξιέναι πειρᾶσθαι καὶ καταβάλλει τὸν ἔλεον : τὴν μέσην οὖν |
| εἰ καιροῦ λάβοιτο , ὀκνήσειεν ἱεροσυλεῖν , οὔθ ' ὁ ἱερόσυλος κλέπτειν . ὅταν δὲ ἐλάττονι συγκρίνωμεν , οὕτως ἐροῦμεν | ||
| : ὥσπερ ὁ ἐξ ἱεροῦ τὰ ἰδιωτικὰ ὑφελόμενος τὸ μὲν ἱερόσυλος εἶναι ἀρνεῖται κλέπτην δέ φησιν ἑαυτόν : διὰ τοῦτο |
| δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ ' ὅμως βίᾳ καθέξει τὰ πράγματα . | ||
| βασάνῳ τἀληθῆ λέγειν καταναγκάσομεν ; καὶ τίς οὐκ οἶδεν ὡς ἐπίορκος ἀεὶ καὶ ἄπιστος ἡ τῶν ἀνδραπόδων φύσις καὶ τῶν |
| Λακεδαιμονίοις νικῶντες . Ἴωμεν ἐς τὸ δικαστήριον ἀκροασόμενοι τοῦ ἀνδρὸς ἀπολογουμένου ὑπὲρ τῆς αἰτίας , ἡλίου γὰρ ἐπιτολαὶ ἤδη καὶ | ||
| , ὀργισθεὶς ἀνεχώρησεν . οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου πρὸς πολλοὺς ἀπολογουμένου ἀνεχώρουν ἅπαντες , ὕβριν τὸν λόγον νομίζοντες εἶναι . |
| ἐν τῷ Περὶ τοῦ στεφάνου : ὅθεν δηλοῦται , ὅτι κωμῳδεῖν ἐπίσταται : τῇ μὲν παρῳδίᾳ οὕτως τὸν μὲν πατέρα | ||
| διηγορευμένῳ τυγχάνει ὅμοιον , οἷόν ἐστι κἀκεῖνο νόμος ὀνομαστὶ μὴ κωμῳδεῖν , αὐτοπροσώπους τις εἰσάγων κωμῳδεῖ καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ |
| ὑπόδικον ἔχῃ τῶν κακοτεχνιῶν . καὶ διὰ τοῦτο τῷ μὲν διώκοντι ἐλάττω ἐποίησαν τὰ ἐπιτίμια , ἐὰν ἡττηθῇ , ἵνα | ||
| ὤπαζεν ” , οἱονεὶ ἑπόμενος ἐδίωκεν : παρέπεται γὰρ τῷ διώκοντι ἕπεσθαι τῷ διωκομένῳ , οἷον „ δὴ τότ ' |
| τοὺς βασιλικοὺς ἐβαρύνοντο , ἐσοικιζομένους τε παρὰ σφᾶς βίᾳ καὶ φανερῶς ἐνυβρίζοντας αὐτῶν γυναιξὶ καὶ παισίν . ὡς δὲ καὶ | ||
| ἀρχὴν βαδίζων . Βεβίωκας ὀρθῶς , ἐκτήσω δικαίως , συκοφαντῇ φανερῶς . ὁ κριτὴς ἔννομος . ἡμεῖς μὲν πάλαι θαρροῦμεν |
| δὲ ἀπέκρυπτον τὰ δόγματα : καὶ Σωκράτης ὁμοίως ἄλλους ἄλλοις συνίστα τῶν μαθητῶν , ἁρμοζόμενος πρὸς τὴν ἑκάστου ἐπιτηδειότητα : | ||
| σοι οὐ φαίνομαι φιλόσοφος ; ; ἀλλ ' ἀπῆγεν καὶ συνίστα ἑνὶ ἀρκούμενος τῷ εἶναι φιλόσοφος , χαίρων δὲ καί |
| τρόπου τῆς δωρεᾶς καὶ ἡ ζήτησις : ὁριστικῆς δὲ , ἀριστεὺς ᾔτησεν ἀλλοτρίαν γυναῖκα , ἔλαβεν , ἀπῆγξεν ἑαυτὴν ἡ | ||
| ἱερωσύνην τινὸς ἀφελέσθαι , ἔλαβε , τεθνήκασιν ἀμφότεροι ὅ τε ἀριστεὺς καὶ ὁ πρῶτος ἱερεύς , καὶ οἱ παῖδες ἀμφοτέρων |
| σοὶ τὸ μὴ σιγῆσαι λοιπὸν ἦν , ἀλλὰ βοᾶν καὶ διαμαρτύρεσθαι καὶ δηλοῦν τουτοισί . οὐ τοίνυν ἐποίησας οὐδαμοῦ τοῦτο | ||
| αὐτὸ φυγεῖν καὶ διευλαβηθῆναι τῷ προῖκα πρεσβεύοντι προσῆκε , καὶ διαμαρτύρεσθαι τὸ καθ ' αὑτόν . οὐ τοίνυν πεποίηκε τοῦτ |
| πανσόφῳ κατένευσεν ὁ θεὸς τοῦτό γε , καίτοι γε μυρίας ποιησαμένῳ δεήσεις , ἀλλὰ χρησμὸς ἐξέπεσεν αὐτῷ , ὅτι ” | ||
| αὐτός τίς ἐστιν αὑτῷ : οὗ παραχωρεῖ καὶ ἐξίσταται . ποιησαμένῳ δὲ τὴν εὐχὴν τάδε διαγορεύει : πρῶτον μὲν ἄκρατον |
| δὲ τὴν ἀσθένειαν τὴν ἰδίαν καὶ τὴν πλεονεξίαν τὴν τοῦ ἀντιδίκου καὶ τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων ἀμφοτέροις εἶναι τὸν | ||
| μαρτυρίαν . “ χαύνωσιν ἀναπειστηρίαν ” λέγει , ὅταν τοῦ ἀντιδίκου προβαλόντος λόγους πιθανοὺς εἰς τοὐναντίον τις αὐτοὺς περιτρέψῃ καὶ |
| ' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
| μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
| τοῦ ὄντος καταλέλοιπεν , τὸ ᾧ μόνῳ βλέπειν ἠδύνατο ἑκουσίως πηρώσας . Ἄξιον δὲ σκέψασθαι καὶ τὴν χώραν , εἰς | ||
| ἐπὶ τοῦ ἤθους , καὶ οὗτος , τουτέστιν ὁ ἑκὼν πηρώσας ἑαυτόν , τοῦ ἄκοντος . Ἐντεῦθεν λέγει ἡμῖν περὶ |
| Πῶς ἂν μηθὲν παράνομον πράσσοι ; Πρὸς τοῦτο ἔφησε : Γινώσκων ὅτι τὰς ἐπινοίας ὁ θεὸς ἔδωκε τοῖς νομοθετήσασι πρὸς | ||
| ἂν ἐκτὸς θυμοῦ γένοιτο ; Πρὸς τοῦτ ' εἶπε : Γινώσκων ὅτι πάντων ἐξουσίαν ἔχει καί , εἰ χρήσαιτο θυμῷ |
| ὡς ἐπ ' ἐκείνου : συνεχῶς τις κρινόμενος τυραννίδος ἐπιθέσεως πλούσιος ἐξαργυρίσας τὴν οὐσίαν ἔρριψεν εἰς θάλασσαν , καὶ κρίνεται | ||
| , τί οἴεσθ ' ὁπότ ' ἄνθρωπος πένης ἢ καὶ πλούσιος , πολλὰ δ ' ἀνηλωκὼς καί τιν ' ἴσως |
| ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗ εἰκόνα ἔστησαν οἱ πολέμιοι : ἐρεῖ γὰρ ὁ κατήγορος αὔξων τὸ ἔγκλημα , πολέμιοι τὸν | ||
| τῶν ἀνδροφόνων καθαρσίοις κρίνεται φόνου : ὅ τε γὰρ κατήγορος ἐρεῖ , ὅτι συνεχῶς τοῖς ἐπὶ φόνῳ καθαρμοῖς καθαιρόμενος συνειδέναι |
| πρὸς μηδένα εἴπῃς ἕτερον , σεαυτὸν γὰρ ” ἔφη ” διαβαλεῖς ὡς ἀμαθῶς κρίνοντα , ἐμοὶ δὲ ἕπου μᾶλλον ἡγουμένῳ | ||
| , καὶ συμπαθὴς τοῖς πράγμα - σιν εὑρήσεις πολλά : διαβαλεῖς οὖν τοῖς εἰκόσι πιστεύειν : ἐρεῖς δὲ καὶ τοῦτο |
| πολίτης μαθὼν τὴν παρὰ τοῦ δήμου δωρεὰν συνεπιδέδωκεν ἑαυτὸν τῷ πλουσίῳ τῇ τελευτῇ : ἔστι δὲ καὶ ἡ ἄλλη ἔννοια | ||
| ' ἀνδρί μ ' , ὡς φής , ἐκδίδως νῦν πλουσίῳ , ἵνα μὴ καταζῶ τὸν βίον λυπουμένη . καὶ |
| παρὰ τοῦ δεσπότου : ἦν γὰρ ἐλπὶς τῷ πρώτῳ συμφώνως λεχθήσεσθαι καὶ τὸ δεύτερον . ἢ ἀντὶ τοῦ “ κερδαλέον | ||
| δὲ ἄδικα . τροπικοῦ δὲ ὁμοίως ὄντος τοῦ ζῳδίου αὖθις λεχθήσεσθαι τὴν δίκην καὶ ἔκκλητον προχωρήσει , Ἡλίου τε καὶ |
| , ὁ δέ τις λιβανωτὸν ἢ πόπανον , ὁ δὲ πένης ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν . | ||
| ὑπὲρ πέντε τάλαντα μὴ κεκτημένον μὴ πολιτεύεσθαι , ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται , ὁ δὲ παραγράφεται |
| φαῦλος , αὐτὸς ἐξ ἀλογίας παρωξυμμένος , Θεὸς ἀναίτιος : ἀδικήσῃ δὲ τὸν προσπεσόντα , οἷον τοξότου βάλλοντος ἀνάγκη τὸν | ||
| . οὐ γάρ ; Πάνυ γε . Ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ ἢ αὐτὸς ἢ ἄλλος τις ὧν ἂν κήδηται , |
| ὅταν δὲ γνωσθῇ , τότε λαμβάνει τὴν προσηγορίαν : ὡς λείποντος , πρὸς τὴν τοῦ ἀντιδίκου φωνὴν , ἀτελὲς γὰρ | ||
| καὶ κατὰ τὸ δικανικὸν εἶδος . οὐ μόνον δὲ ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνέστηκεν ὁ κατὰ ἀμφισβήτησιν ὅρος ἀλλὰ καὶ |
| τὸ πρᾶγμα : τὸ γὰρ παρίσταιό τις ἐπ ' ἐρημίας νεοσφαγεῖ σώματι , ἀπόδειξιν μὲν οὐδ ' ἡντιναοῦν παρέχει τοῦ | ||
| ἑνὸς ὄντος τοῦ τεκμηρίου , ὡς ἐπὶ τοῦ παρεστῶτος τῷ νεοσφαγεῖ σώματι , ἐνίοτε δὲ πλείω ἀκόλουθα μέντοι , ὡς |
| τὸ γέρας μένειν τὸν υἱόν : ὁ δὲ παῖς φεύγειν αἰτεῖ . πλαγίως γὰρ τὴν μοιχείαν εἰσφέρει , καὶ οὐ | ||
| . Ὀλίγον ὁ δὲ ὀλίγον φθέγγεται πρὸς τὴν κόρην καὶ αἰτεῖ πιεῖν . , . . Γενναιότατος “ ὤμοι τάλαινα |
| ἁλιεύειν καὶ κυνηγεῖν καὶ ἱστουργεῖν , ἐπιβλαβὲς δὲ πιστεύεσθαι , δανείζειν καὶ κιχρᾶν , ἀποδημεῖν , ὁδοῦ ἐνάρχεσθαι , οὐ | ||
| καὶ τελείου πρὸς ἀρετήν ; Ναί : μόνῳ γοῦν τὸ δανείζειν πρέποι ἂν τῷ σοφῷ : ἐπεὶ γὰρ ἴδιον αὐτοῦ |
| ' ὁ πατὴρ δὲ τῆς νύμφης τι περὶ [ τοῦ πράγματος ἐλάλει πρὸς ἐκείνην , ὡς ἔοιχ ' , ὁ | ||
| τῶν κεφαλαίων , ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ ἀδήλου ὄντος τοῦ πράγματος ἐκ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας ἢ ἀπὸ τῶν |
| μὲν ποταμὸν ἀποστρέψαι εἰς τὴν θάλασσαν καὶ διὰ τοῦτο μεμυθεῦσθαι ἀνῃρηκέναι τὸν ἀετὸν Ἡρακλέα , τὸν δὲ Προμηθέα λῦσαι τῶν | ||
| μηδίζειν τὸ φορεῖν Μηδικὴν ἐσθῆτα , καὶ τοῦ τὸν μάγον ἀνῃρηκέναι τὸν τύραννον τὸ εἴσω τῶν παρ ' αὐτοῦ ὑποσχεθεισῶν |
| ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἀκόλουθα ᾖ , φησὶν , τῷ ἐγκλήματι , τότε εἰσάγεσθαι τὸ οὐκ ἀντιστρέφον κεφάλαιον , ὡς | ||
| , εἶθ ' οὕτως ἀνατρέψαι καὶ δεῖξαι ἐναντίον ὂν τῷ ἐγκλήματι τὸ σημεῖον : ἐζήτησε δὲ ὁ τεχνικὸς , εἰ |
| σεμνοῦ φύλακος ἔρημον τὴν ἐκκλησίαν ὁ πλούσιος , ἀτόπων καὶ παρανόμων πραγμάτων πληρώσας τὴν πόλιν , ὕβρεως , αἰκίας , | ||
| οὐ μόνον δὲ ὅταν ψηφίσματος ἢ νόμου κατηγορῷ τις , παρανόμων γραφὴν ἀποφέρεσθαι καὶ γράφεσθαι λέγεται , ἀλλὰ καὶ ἐπ |
| ὅντινα αἰτίαν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι βελτίους γεγονέναι , ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἤρξατο δημηγορεῖν , ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ὄντες ; ἐγὼ | ||
| Θεόμνηστον εἰσήγγελλε τὰ ὅπλα ἀποβεβληκότα , οὐκ ἐξὸν αὐτῷ , δημηγορεῖν : ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ ἀγῶνι τὸν πατέρα μ |
| ἐξειπόντα ἀπέκτεινεν : οὐκ ἐπέξεισιν ὁ πατὴρ , καὶ κρίνεται συνειδότος . Πικρὸς καὶ ἀπαραίτητος ἐχθρὸς ὁ πλούσιος , ὃς | ||
| κακῶν συνειδήσεως : ἀλλὰ ἑαυτοὺς οὐκ εἶχον καὶ τὸ τοῦ συνειδότος κριτήριον ; εἶχον μὲν οὖν , ἀλλ ' ἠγνόουν |
| πήγανον ταύτην τὴν ἡμέραν : ὥστε Κλεάρχου τοῦ τυράννου πολλοὺς ἀποκτείναντος φαρμάκωι καὶ πειρωμένου λανθάνειν , ὡς ἐγένετο συμφανές , | ||
| ὁμολογῶν τὸ ἔργον ὡς ἡμεῖς λέγομεν γενέσθαι , ὑπὲρ τοῦ ἀποκτείναντος ἀμφισβητεῖ , ὃν ἀδύνατον ἀλλαχόθεν ἢ ἐκ τῶν πραχθέντων |
| τοῖς γνωριμωτάτοις καὶ τῶν ἔξωθεν τοῖς ἐνδοξοτάτοις λοιδορουμένους ἐπὶ τοῦ βήματος περιποιεῖσθαι παρὰ τοῦ πλήθους δόξαν ὡς εἰσὶ δημοτικοί . | ||
| συστρατεύεσθαι . ἀποστρεφομένου τε τοῦ Καίσαρος καὶ ἀπιόντος ἀπὸ τοῦ βήματος , οἱ δὲ σὺν ἐπείξει πλέονι βοῶντες ἐνέκειντο παραμεῖναί |
| ὄχλος ἐστίν , οὐκ ἔχει δὲ νοῦν . Ἴσος ἴσθι κρίνων καὶ φίλους καὶ μὴ φίλους . Ἴση λεαίνης καὶ | ||
| εὑρεῖν ἢ ὅσην ἡ ὕλη δίδωσιν , οὕτω καὶ ὁ κρίνων τοὺς τοιούτους λόγους καλῶς ἂν κρίνοι , εἰ κατὰ |
| ὡς δεινός ἐστιν , ἀληθεστέρα δεινότης . σοφῷ δὲ ἀνδρὶ ἀπολογουμένῳ , οὐ γὰρ κατηγορήσει γε ὁ σοφός , ἃ | ||
| ἀπολογικὸν διὰ τριῶν μεθόδων συνίσταται : ἢ γὰρ ἀποδεικτέον τῷ ἀπολογουμένῳ , ὡς οὐδὲν τῶν κατηγορουμένων ἔπραξεν : ἢ ἐὰν |
| εἴρηται γὰρ τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ τοῦ μετρίου καὶ ἐπιεικοῦς , καὶ ἐπὶ τοῦ πανούργου . ἐπὶ δὲ τοῦ | ||
| ἐγὼ βουλοίμην ἄν , ἡνίκα ἂν φαίνηται , τυγχάνειν τινὸς ἐπιεικοῦς ῥήματος , ὃ τῇ μὲν σῇ πρέπει φύσει , |
| ΔΒ ἄρα τοῦ δὶς ὑπὸ τῶν ΑΓ , ΓΒ ὑπερέχει ῥητῷ μέσα ὄντα : ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον . οὐκ ἄρα | ||
| μετάστασις : καὶ γὰρ παραβέβασται τὸ ψήφισμα , καὶ τῷ ῥητῷ χρῆται ὁ κατήγορος : τῇ δὲ διανοίᾳ οἱ φεύγον |
| τῆς πρὸς ὑμᾶς φιλοτιμίας ὥστε τὴν μιαρὰν κεφαλὴν ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι | ||
| ὡς ἀδίκημα καὶ ποιεῖ μετάστασιν , ἢ εἰς οὐ δυνάμενον ὑπεύθυνον γενέσθαι , ἀνεύθυνον δὲ πάντῃ , καὶ πεποίηκε συγγνώμην |