| γὰρ ἡ πεῖρα πίστις , | ὑψηλόν γέ που δοκεῖ νόημα καὶ ἔστι τῷ ὄντι θαυμάσιον , ὃ τῷ ψηφίσματι | ||
| ἀθρόον τῶν ἐναντίων καταρραγεῖσαν ἐπικλύσαι καὶ τὸ χρηστὸν ἐκεῖνο διαφθαρῆναι νόημα . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν |
| . ἐν γοῦν ταῖς ἐρημίαις ὅταν ᾄδῃ πρὸς ἑαυτήν , ἁπλοῦν τὸ μέλος καὶ ἄνευ κατασκευῆς τὴν ὄρνιν ᾄδειν : | ||
| μὲν κατὰ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἰδιότητος , ὡς τὸ ἓν ἁπλοῦν , καίτοι οὐχ ἁπλοῦν , ἐκεῖνο δὲ κατὰ τὴν |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| . καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν : οὐκ ἄρα τοῦτο μάταιον ἔπος μερόπων τινὶ λέχθη , ῥήγνυσθαι σοφίης τόξον ἀνιέμενον | ||
| . Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ γάρ τίς μάταιον ἔχει τόπον προσώπου : κεῖται μὲν γὰρ διὰ τὴν |
| μάλα . Μικρὸν μέρος τοίνυν αὐτῶν διεληλύθαμεν , οὐσῶν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀπεράντων . Ἀδύνατόν γ ' ἄν , ὡς | ||
| γεραιέ . σὺ μὲν πόνου οὔποτε λήγεις . τοῦτο τὸ ἔπος οἶδα πολλάκις πρὸς ἐκεῖνον εἰπών , μᾶλλον δὲ μέρος |
| ποιητὴς ἐκφεύγει τὴν συνήθη γραφήν , πρός τι τερατωδέστερον καὶ ξενίζον ἐναποβλέπων . δή . ἐνταῦθα γὰρ ὁ Ὀλυμπιακὸς ἀγών | ||
| ἢ καὶ ἐξ ἀλληλογονίας ἐκφύει καὶ εἰς φῶς προελήλυθε τέρας ξενίζον καὶ ἀλλότοκον μήτε προμνηστευσαμένου μηδενὸς τὴν συζυγίαν , μήτε |
| παρὰ τὸ λίαν μᾶν : ἢ παρὰ τὸ λάπτω τὸ σημαῖνον τὸ ἀπὸ δίψης φλέγομαι . Λαῖτμα : τὸ χάσμα | ||
| νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † σημαῖνον τῷ πρωτοτύπῳ . οὕτως Μεθόδιος , . , . |
| τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
| περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
| σῖγα ἐπίρρημα καὶ τὸ γα βραχὺ ὡς εἴρηται . Ξ σίγα ] σιώπα . τῶνδ ' ] ὧν ἀκούεις . | ||
| ἀπὸ τοῦ ἠρεμῶ γίνεται ἠρέμα , καὶ ἀπὸ τοῦ σιγῶ σίγα , οὕτως καὶ ἐκ τοῦ ὁρῶ ὅρα , καὶ |
| ἐφ ' ᾧ τέτακται ποριστικὸν ἐκείνου καὶ ἐφιέμενον ἐκείνου καὶ συγγενὲς καὶ ταύτῃ τῷ Ἔρωτι καὶ οὐ πλῆρες οὐδ ' | ||
| πάνυ γυναῖκες εἰς τὰς ἀλλήλων πόλεις ἐκδεδομέναι καὶ διὰ τὸ συγγενὲς καὶ διὰ φιλίαν , αἳ τυχοῦσαι τῆς ἐκ τοῦ |
| . τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
| ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
| ὁρμῶ , οὗ μέλλων σώσω , ὄνομα ῥηματικὸν σῶτρον καὶ σύνθετον ἐπίσωτρον . . . . . ἐρρέθην : ἐρρέθην | ||
| καὶ στέατος ὑείου παλαιοῦ τοσοῦτον , ὅσον εὐαφὲς ποιῆσαι τὸ σύνθετον καὶ δῆξιν οὐδεμίαν περὶ τὸ μόριον ἐᾶσαι γενέσθαι : |
| ἐπιστασίας καὶ στρατηγίας . ἐνορῶν οὖν ὁ πατὴρ αὐτῷ φρόνημα εὐγενὲς καὶ μεῖζον ἢ κατ ' ἰδιώτην ἐθαύμαζε καὶ περιεῖπε | ||
| ἀπώλεσαν . ἀγόμεθα λεία σὺν τέκνωι : τὸ δ ' εὐγενὲς ἐς δοῦλον ἥκει , μεταβολὰς τοσάσδ ' ἔχον . |
| παρατροπαῖς : τὸ γὰρ μίμημα τοῦ ὄντος καὶ τὸ ἀμυδρῶς εἰκαζόμενον καὶ τὸ ἀπάτης αἴτιον γιγνόμενον οὐδενὶ τῶν ἀληθινῶν καὶ | ||
| κατὰ τὸ ἀγνοούμενον οὐ δυναμένοις χωρίζειν τὰς τέχνας κατὰ τὸ εἰκαζόμενον αὐτὰς συνάπτειν : μήποτ ' οὖν καὶ περὶ ἔρωτος |
| ἴδιόν τι πάντως ἑαυτοῦ δίδωσιν : εἰ δὲ τοῦτ ' ἀψευδές ἐστι , γένοιτ ' ἂν Ἰσαὰκ οὐχ ὁ ἄνθρωπος | ||
| . οὐδὲν ἐν σώματι ἀληθές , ἐν ἀσωμάτῳ τὸ πᾶν ἀψευδές . πᾶν τὸ γενόμενον μεταβλητόν , οὐ πᾶν τὸ |
| φιαρωτέρα ὄμφακος ὠμᾶς ; φοιτῇς δ ' αὖθ ' οὕτως ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με , οἴχῃ δ ' εὐθὺς | ||
| . οὐ μόνον δέ κα τούτωι γνοίημεν , ἀλλὰ καὶ ὅκκα ἄμμες ἢ λέγοντες ἢ ἀείδοντες χρήιζομές τι μέγα φθέγξασθαι |
| μακρότερα καὶ πλείω : καυλὸν δὲ λεπτόν , ὀρθὸν ὡσπερεὶ κρίνον , γέμοντα καρποῦ ἐρυθροῦ , στύφοντα τὴν γεῦσιν . | ||
| ἀγανόφρονες ἡδυλόγῳ σοφίᾳ βροτῶν περισσοκαλλεῖς . Ἁπαλὸν δὲ σισύμβριον ἢ κρίνον ἢ ῥόδον παρ ' οὖς ἐθάκει : παρὰ χερσὶ |
| ἀναμφισβήτητον ἔχει τὴν ἐπίκρισιν , ἐπεὶ οὐδὲν ἐν τοῖς λόγοις ἀτελὲς θεωρεῖται κατά γε τὴν οἰκείαν ἑκάστου τάξιν : πληροῦται | ||
| θαυμασιώτερον . Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μὲν τέλεον τὸ δὲ ἀτελὲς αὐτῶν εἶναι τελεοῦσθαι δὲ παρ ' ἐνιαυτὸν ἄλογον : |
| αὐτὰ ὄντα μαχομένην πολλάκις ὀνομασίαν ἀνεδέξατο . φαμὲν τὸ μάχομαι παθητικόν , καὶ δῆλον ὅτι τῷ τύπῳ τῆς φωνῆς : | ||
| τοῦ λόγου , παθητικὸν καὶ ἀποδεικτικὸν , καὶ τὸ μὲν παθητικόν ἐστι τά τε προοίμια καὶ οἱ ἐπίλογοι : ἐν |
| δι ' εὐλάβειαν τοῦ μήποτε εἴη ὁμώνυμον τὸ κοινόν : ἀσαφὲς γὰρ ὂν ἄδηλον εἰ οὕτως ἢ ἄλλως ἔχει . | ||
| πολλῶν συμφωνίας θηρώμενος τὴν τῆς ἀληθείας κατάληψιν : τὸ γὰρ ἀσαφὲς ἐξελέγχεται τῇ τῶν πλειόνων συνᾳδούσῃ συμφωνίᾳ . Ἤκουσε δὲ |
| τοῦ ὥς : „ οἷον ἀναΐξας „ . Τυραννίων δὲ ἀλλοῖον ἀναγινώσκει ὡς ἑτεροῖον , ὁμοίως τῷ ” ἀλλοῖός μοι | ||
| κατὰ τὴν ὕπαρξιν , πολυειδὲς δὲ κατὰ μέθεξιν , ἄλλοτε ἀλλοῖον διὰ τὴν αὐτῶν ἀσθένειαν τοῖς μετέχουσι φανταζόμενον , καὶ |
| δρόμον ὀδυρμόν , ἀνακαλοῦντας αὑτοὺς ὀνόματι , ὧν καὶ τὸ πρᾶγμ ' ἤκουον : εὐτυχῶς δέ τι λοφίδιον ἦν ἐνταῦθ | ||
| ” ἐγώ , “ περίεργός εἰμι , ” καὶ τὸ πρᾶγμ ' αὐτῶι λέγω , ὡς εὗρον , ὡς ἀνειλόμην |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| , μή τι καὶ προέσθαι ἀναγκασθῶμεν ἔπος ὅπερ τ ' ἄρρητον ἄμεινον , ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς σύστασιν ἡμετέραν ἐροῦμεν | ||
| κατερρίφησαν . Καὶ ὁ μὲν τάραχος ἐπέπαυτο , μῖσος δὲ ἄρρητον ἐξ ἀρρήτου εὐνοίας τοῦ δήμου πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο |
| αἰτιάσαιτό σε περὶ ἰατρὸν ἐσπουδακότα καὶ ταῦτα καὶ λόγων πατέρα γιγνόμενον , εἶτ ' εἰς θέατρα τού - τους εἰσάγοντά | ||
| μὴ δεχομένους τὰς προσηκούσας αὐτοῖς ; νῦν δὲ δὴ συμβαίνει γιγνόμενον ἅμα τὸ τοιοῦτον : οἷον γὰρ εἴ ποτέ τις |
| ὁ τοιοῦτος δὲ ὡς μὴ ἔχων τὸ εἶδος τοῦ σχήματος ὑγιὲς φαίνεται μὲν συλλογίζεσθαι καὶ ἐλέγχειν , τῇ δὲ ἀληθείᾳ | ||
| στῆθος πρὸς τὸν στύλον πλατέϊ τινί : ἔπειτα τὸ μὲν ὑγιὲς σκέλος κατεχέτω τις , ὡς μὴ περισφάλληται : ἐκ |
| Ὀδυσεὺς κεφαλὰς καὶ χεῖρας ἔκυσσε . καί νύ κ ' ὀδυρομένοισιν ἔδυ φάος ἠελίοιο , εἰ μὴ Ὀδυσσεὺς αὐτὸς ἐρύκακε | ||
| ὑπ ' ὀφρύσι δάκρυον εἶβον . καί νύ κ ' ὀδυρομένοισιν ἔδυ φάος ἠελίοιο , εἰ μὴ Τηλέμαχος προσεφώνεεν ὃν |
| πρὸς τὸ πεπρωμένον : ἀλλ ' εἶπε πρὸς τὸ ἀπαλλαγὴ θετικὸν τὸ αὕτη . : Ὡς ἀπιστοῦσα ἐρωτᾷ . : | ||
| παρθένοι ] Αἱ Ἀμαζόνες . . : Σκύθης ] Τὸ θετικὸν ἀντὶ τοῦ κτητικοῦ . : Ἀραβίας ] Πῶς τὴν |
| δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
| τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
| καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
| τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |
| τούτῳ τὴν ἐγκράτειαν τῶν ἀρχαίων : οὐ γὰρ εἶπε τὸ πάθημα δι ' ὃ τοὔνομα προσέθηκεν τὸ τοῦ Μαρσύου τῷ | ||
| ἀκατασχέτων . τινὲς δὲ ᾠήθησαν ἐπὶ καρδίᾳ φλεγμαινούσῃ γίνεσθαι τὸ πάθημα καὶ διὰ ταύτην τοῦ τόνου τὴν ἔκλυσιν καρδιακὴν ἤτοι |
| ' ἐστὶ φίλα φρεσὶ μαντεύεσθαι : ὅτι ἅπαξ εἴρηται τὸ κρήγυον , καὶ οὐκ ἔστιν ἀληθὲς ἀλλ ' ἀγαθόν : | ||
| κακὰ μωμήσαθ ' ἑταίρα . ποιμένες , εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον : οὐ καλὸς ἐμμί ; ἆρά τις ἐξαπίνας με |
| αὐτό . οἱ μέντοι παραπληρωματικοὶ οὐχ ἓν ἐπηγγέλλοντο κατὰ τὸ δηλούμενον , εἴγε ὁ μὲν δή περιγραφήν τινα ἐδήλου , | ||
| ἀπερίϲτικτοι δύο ὀβολούϲ , = , οἳ ποιοῦϲι τὸ γράμμα δηλούμενον ὑπὸ τοῦ γ πληϲίον ἔχοντοϲ τὸ ρ τεμνόμενον ὑπό |
| κνιϲώδειϲ ἢ καπνώδειϲ ἐργάζεται τὰϲ ἐρυγάϲ , ἄμετρον αὐτῇ καὶ πυρῶδεϲ τὸ θερμόν : εἰ δὲ ὀξώδειϲ , τοὐναντίον . | ||
| ταῖϲ ὑϲτερικῶϲ πνιγομέναιϲ καὶ τοῖϲ χολῶδεϲ γεννῶϲιν ἢ μέλαν καὶ πυρῶδεϲ , ὑφ ' οὗ ϲτόμα κοιλίαϲ δάκνεται καὶ ἀτόνῳ |
| ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; οὐδὲ μὰ Δία δεύτερον τῶνδέ γ ' | ||
| ἔχον γ ' ἀπό τινος μηδ ' ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; |
| ' : ἢ τὸ Λοξίου οὐκέτι βροτοῖσι διὰ ς ' ἐτήτυμον στόμα . ἀλλ ' εὐμενὴς ἔκβηθι βαρβάρου χθονὸς ἐς | ||
| ' αὐτοῦ κήδε ' ἐνίσπες καί μοι τοῦτ ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ : τίς πόθεν εἰς |
| ? ? ? καὶ Ἐρασίστρατος [ ] πειρᾶται κατασκευάζειν τὸ προτεθέν [ ] ? ? . εἰ γὰρ λάβοι τις | ||
| ὠνομάζετο , διὰ τὸ ἐγκυκλίως αὐτοὺς καθημένους ἐπιχειρεῖν εἰς τὸ προτεθέν : ἢ διὰ τὸ ἐν κύκλῳ περιεστῶτας ἀκροᾶσθαι . |
| βιοῦντος κατὰ φύσιν . οὐκ ἀπὸ σκοποῦ μέντοι καὶ χιτῶνα ποικίλον ἀναλαμβάνειν λέγεται : ποικίλον γὰρ πολιτεία καὶ πολύτροπον , | ||
| ἀκολούθους ἐκθέσεις πεποίηται κατὰ διαφόρους ὑπομνήσεις διὰ τὸ πολύχουν καὶ ποικίλον τῶν συντάξεων , οἷον ἐπὶ τῶν ἀντικεῖσθαι πεπιστευμένων . |
| θρασὺ ποιεῖν κοινὴν ὑμῖν πέμπων ἐπιστολήν , εἰ μὴ κἀκεῖνο θρασὺ τὸ πάντας ὑμᾶς φιλεῖν . εἰ δ ' ἥκιστα | ||
| ἔτι δὲ καὶ γοργὸν ὄμμα ἔχων . . ὠμὸν ] θρασὺ , φονικόν . . παρθένων ἐπώνυμον ] τουτέστι χαῦνον |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν : πρὸς ἃ ὁ φεύγων τῇ διανοίᾳ χρήσεται , | ||
| πατρίδα τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ποιῆσαι . Ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν . Γνωστέον τοῦτο , ὅτι ὅταν μὴ ἐμπέσῃ τὸ |
| περὶ πλείστου ποιεῖσθαι : τοῦτο γὰρ καὶ σεμνὸν καὶ ἄλλως εὐσεβὲς υἱῷ , μεμνῆσθαι τῆς τῶν γεγεννηκότων καὶ τοσαῦτ ' | ||
| , καὶ ὡς οἱ θεοὶ οὐκ εἰσὶ , τό τε εὐσεβὲς καὶ θεῖον αὐτῶν ἀσεβὲς καὶ ἀνόσιόν ἐστιν , ὡς |
| Βατίς τε καὶ σμύραινα πρόσεστι . Νάρκη γὰρ ἑφθὴ βρῶμα χάριεν γίγνεται . Σὲ μέν , ὦ μοχθηρέ , παλινδορίαν | ||
| δεδοξασμένων ἀντιπαραβάλλοντα ἐκείνων τὰ ἔργα πρὸς τὰ τῶν ἐγκωμιαζομένων . χάριεν δέ ἐστιν ἐνίοτε ἀπὸ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς ὁμωνυμίας |
| . Ἑνικά . Τιθείς , τιθεῖσα , τιθέν : πᾶν ῥῆμα εἰς ν λῆγον μετὰ φυσικῆς μακρᾶς μὴ ἔχον τὸ | ||
| παρὰ τὸ βάλλειν εἰς στόμα . Βλάπτω , βρῶ ἐστὶ ῥῆμα ὁμοίως δηλοῦν τὸ ἐσθίω : καὶ μεταθέσει τοῦ ρ |
| πρῶτον εὐεργετῶν γένους τε ἕνεκα καὶ παιδείας καὶ τρόπων . Αἴνιγμα δοκεῖ τοῖς ἀνθρώποις τὸ τῶν μὲν ἔργων σε τῶν | ||
| εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ , . , . * . Αἴνιγμα : παρὰ τὸ αἰνίσσω , τὸ ἐν παραβολαῖς λέγω |
| οὐδέτερα εἰς ες λήγοντα , οἷον τὸ εὐσεβές , τὸ σαφές , τὸ εὐγενές : πρόσκειται ἐπ ' εὐθείας , | ||
| τῶν Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι εἶναι . Θέλων δὲ τούτων πέρι σαφές τι εἰδέναι ἐξ ὧν οἷόν τε ἦν , ἔπλωσα |
| δίκην ἀνοίσομεν . εἰ τῶν κρατούντων ἀδικίαις ὀλούμεθα ; τί χρῆμ ' ἀνερμήνευτα δυσθυμῆι , γύναι ; οὐδέν : μεθῆκα | ||
| χὠ μὲν σκυθράζει , δεσπότης δ ' ἀνιστορεῖ : Τί χρῆμ ' ἀθυμεῖς ; Ὦ ξέν ' , ὀρρωδῶ τινα |
| πρὸς δὲ τούτοις καὶ Πλούταρχος κατὰ τὸν βίον αὐτοῦ τὸ αὔθαδες δείκνυσιν ἐν τοῖς μάλιστα πάντων τούτῳ προςεῖναι : γνωστέον | ||
| ] τὸ σημεῖον . ὑπέρκομπον ] ἀλαζονικόν . ὑπέρκομπον ] αὔθαδες . Ξ ὑπέρκομπον ] σοβαρόν . θ ὀρθῶς ] |
| : Ἀντὶ τοῦ , περὶ τῶν πετομένων . ἔστι δὲ Ὁμηρικὸν [ . Ζ , ] τὸ σχῆμα : εἰρόμεναι | ||
| ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος . ἀργινόεντι μαστῷ : Ἀρίσταρχος μὲν τὸ Ὁμηρικὸν οὖθαρ ἀρούρης παράγειν αὐτόν φησι πιθανῶς , ὑπαλλαξάμενον τὸν |
| . κύσσαρον γὰρ νῦν λέγει τὴν ἕδραν ποιητικῶς ἀντὶ τοῦ κύντερον , παρὰ τὸ ἔσχατον εἶναι τοῦτο τὸ μόριον , | ||
| πατρὶς ἐφημερίοισι πέλει γλυκερώτατον ἄλλων : οὐδ ' ἀλεγεινότερον καὶ κύντερον , ὅς κεν ἀνάγκῃ φυξίπολιν πάτρης τελέσῃ βίον ἀλγινόεντα |
| , σχολῇ γ ' ἂν ἢ αἰσθήσει τοῦτο ἢ φαντασίᾳ ληπτόν , ἀτόμων οὔσαις καὶ μερικῶν γνωστικαῖς . ἢ οὐκ | ||
| ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων : δι ' ἑτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ ὁρατὸν καὶ δι ' ἄλλου ὁ λόγος |
| κωλύσῃ παράγγελμα . Ὅτι δασυνομένου φωνήεντος ἐπιφερομένου , τὸ προηγούμενον ψιλὸν τρέπεται εἰς τὸ ἀντίστοιχον δασὺ : κατὰ ἡμῶν καθ | ||
| τῆς ἀρτηρίας τὸ πνεῦμα λύσῃ τὸν δεσμὸν αὐτοῦ . καὶ ψιλὸν μέν ἐστιν αὐτῶν τὸ π , δασὺ δὲ τὸ |
| , καὶ ἐπιφλεγμαινούϲαϲ καὶ ἐπιρρυπαινομέναϲ . παρέξει δὲ αὐταῖϲ τὸ τοιοῦτο τάριχοϲ δριμύτατοϲ ἐπιτιθέμενοϲ , καὶ ϲκορόδων ἄγλιθεϲ λελειοτριβη - | ||
| αἱ δὲ κύρβεις θυσίας ἔχουσιν . ἀμφοτέρων δὲ τὸ κατασκεύασμα τοιοῦτο : πλινθίον τι μέγα ἀνδρόμηκες , ἡρμοσμένα ἔχων τετράγωνα |
| , κήρυκας ἐμῶν μόχθων . Οἴμοι , τουτὶ τὸ ῥῶ μοχθηρόν . Χωρεῖ , χωρεῖ . Ποίαν αὔλακα ; Βάσκετ | ||
| ἀλλοκότου ποιότητος ἔμφασιν παρέχον : καὶ γὰρ τὸ τοιοῦτον γάλα μοχθηρόν , οὐδὲ πρὸς τὴν ὀδμὴν ἡδὺ καθέστηκεν . ταῦτα |
| δόξις . καὶ ἔτι : καίτοι δῆλον ἔσται , ὅτι ἐτεῆι οἷον ἕκαστον γιγνώσκειν ἐν ἀπόρωι ἐστί . . . | ||
| ἐκβάλλων , ἵνα φησί νόμωι θερμόν , νόμωι ψυχρόν , ἐτεῆι δὲ ἄτομα καὶ κενόν [ ] καὶ πάλιν : |
| ἐὰν δὲ καὶ διήγημα ᾖ κατασκευαστικόν , τὴν λέξιν δεῖ πολυσχημάτιστον εἶναι παρενθήκαις , παραζητήσεσιν , ἀναδρομαῖς . παράδειγμα τούτου | ||
| χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου . Τὸ δʹ πολυσχημάτιστον τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας |
| ἀγορανόμοι ἔτεσιν υξγʹ , ὧν τὰ ὀνόματα καταλέγειν πολὺ καὶ περισσὸν ἡγούμεθα . εἰ γάρ τις βούλεται μαθεῖν , ἐκ | ||
| δὲ καὶ ἀλληγορικῶς . εἰ μὲν οὖν παραυτίκα ἀποβαίνει , περισσὸν αὐτὰ κρίνειν : εἰ δὲ μή , ἐφάρμοζε ἑκάστῳ |
| τούτῳ πρώτῳ δείξωμεν οὗ προεστήκαμεν : ὡς ἔστιν οὐ λόγον σῶζον παρ ' ἧς τὸ τοῖς ἄλλοις συναγορεύειν ἐστὶ , | ||
| ὅπου τὸ ὄργανον : ἐνταῦθα τὸ ὄργανον , ὅπου τὸ σῶζον . Ἀπὸ τοῦ σώζοντος ἄρξαι . Πότερον ποτέρου διασωστικόν |
| νῦν δέ καί μοι τὸ σφόδρα αὐτῶν ἐπιδέξιόν τε καὶ εὔχαρι οἰχήσεσθαι ἄγον ὑμᾶς δοκεῖ , ὥστε ἡμῶν δὴ τῶν | ||
| οἰκείαν λέξιν καὶ σύνθεσιν , ἔχουσαν τὸ Ἀττικόν , τὸ εὔχαρι , τὸ ἀπέριττον , τὸ ἀνενδεές . εἰ δέ |
| Δαίδαλος δὲ ποιήσας πτέρυγας προσθετὰς ἐξῆλθε μετὰ τοῦ Ἰκάρου : νοῆσαι δὲ ἄνθρωπον πετόμενον ἀμήχανον καὶ ταῦτα πτέρυγας ἔχοντα προσθετάς | ||
| ἀνδρὸς . δρόμος τοῦ ἀνδρὸς . ὁ δρόμος . φαίνεται νοῆσαι . φέρει ] ἡμῖν . πρᾶγμα . ἀγαθὸν . |
| τὴν ἐξάπλωσιν τὴν εἰς μονάδα σχηματογραφούμενος ἐπιπέδως εἰς πενταγωνικὸν σχῆμα πάντη ἰσόπλευρον , οἷον α , ε , ιβ , | ||
| τοῖς δευτέροις ἄληπτον καὶ ἀπόρρητον : οὕτω γὰρ καὶ τὸ πάντη ἐκβεβηκὸς ἀπόρρητον ἦν ἁπλῶς πρὸς πάντα , τῶν δὲ |
| ἀντωνυμιῶν περὶ δύο θεοωρουμένων 〚 〛 , περί τε τὸ λέγον πρόσωπον καὶ τὸ ἔξωθεν προσϋπακουόμενον : θ εἰσὶν ἀριθμῶν | ||
| τε πλείστης καὶ κάλλους μετέχει διά τε τὴν πεποίθησιν τοῦ λέγον - τοςἀποφαντικῶς γοῦν αὐτὰ προάγεικαὶ διὰ τὴν σύζευξιν τῶν |
| ' ᾗ διακρίνεται μόνον , ταύτῃ καὶ γνῶσιν ἔχει καὶ γνωστὸν καὶ γνωστικόν , οὐ διακεκριμένον , ἀλλ ' ἔτι | ||
| οὐκ ἴσμεν . Καὶ ὁ Πλάτων δὲ οὐ πάντως οἴεται γνωστὸν τὸ ὄν : πρῶτον μὲν γὰρ ἐν Παρμενίδῃ φησίν |
| τὸ νῦν , ἄλλο καὶ ἄλλο γινόμενον , ἀριθμῷ μὲν ἅτερον , εἴδει δὲ τωυτόν . διαφέρει γε μὰν τῶν | ||
| δόξα τιμὰ πλοῦτος . παραπλησίως δὲ καὶ τὸ δι ' ἅτερον αἱρετόν : τὸ μὲν γάρ τι αὐτῶ τὰ ποιητικὰ |
| καὶ οὔτε γλυκύ τι περὶ τοῖς ἐκτὸς ὑπάρχειν , οὐ πικρὸν ἢ θερμὸν ἢ ψυχρὸν ἢ λευκὸν ἢ μέλαν , | ||
| : ῥίζα ἰσχνή , ἄπρακτος : σπέρμα ὅμοιον σησάμῳ , πικρὸν ἐν τῇ γεύσει . Σησαμοειδὲς τὸ λευκὸν καυλία ἔχει |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| . καὶ ἐν Ἱππεῦσι λάρος κεχηνὼς ἐπὶ πέτρας δημηγορῶν . μέλος χοροῦ . ἀντῳδή , ἥτις καὶ ἀντιστροφή . ἔστι | ||
| εἰς τὸν σύμπαντα οὐρανὸν ἐλλάμψειὥσπερ χορδαὶ ἐν λύρᾳ συμπαθῶς κινηθεῖσαι μέλος ἂν ᾄσειαν ἐν φυσικῇ τινι ἁρμονίᾳεἰ οὕτω κινοῖτο ὁ |
| τέλους εἶναι προσῆκεν , εἴ γε μέλλει ταῖς ἀληθείαις τὸ πρόσρημα σώζειν . Ἐκεῖνο δ ' ἴσως ἐρεῖς , ὡς | ||
| καὶ θρηνητικόν . Ὄνομα , κλῆσις , προσηγορία , πρόσρησις πρόσρημα , ἐπίκλησις ἐπίκλην , ἐπωνυμία ὀνομασία . καὶ τὰ |
| φίλη καὶ προσφιλὴς ἡμῖν κούρα καὶ παρθένε Λητογένεια καὶ τὸ γέννημα τῆς Λητοῦς , εὖ καὶ καλῶς καὶ ἐπιστημόνως τὸ | ||
| δὲ ὑπὸ τοῦ γεννήσαντος καὶ οἷον εἰδοποιούμενον . Νοῦ δὲ γέννημα λόγος τις καὶ ὑπόστασις , τὸ διανοούμενον : τοῦτο |
| κατὰ ἀρετὴν ἁπασῶν πρὸς τὸ προσπῖπτον ἀεὶ ἀναγκαζομένης τῆς ἀρετῆς τοδὶ ἢ τοδὶ ἐργάζεσθαι . Καὶ γὰρ εἴ τις αἵρεσιν | ||
| : οὐ γὰρ δὴ τοδὶ μὲν τὸ μέρος ἕτερον , τοδὶ δὲ οὔ , ἀλλὰ πάντα ὁμοίως ἕτερα τοῦ ὅλου |
| ἀμήχανόν ἐστι γενέσθαι , τό τε ὂν ἐξόλλυσθαι ἀνήνυστον καὶ ἄπρηκτον , ἀεὶ γὰρ τῆ γ ' ἔσται , ὅπη | ||
| ἀργίη , οὐδὲ μὴν κακίη : τὸ γὰρ σχολάζον καὶ ἄπρηκτον ζητέει ἐς κακίην καὶ ἀφέλκεσθαι : τὸ δ ' |
| πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα , δι ' οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὁ | ||
| ἱερὸν θάλος ” . τὸ μὲν οὖν ἀπροοιμίαστον φέρεσθαι τὸ ποίημα παντελῶς ἐστιν ἀπρεπὲς καὶ ἀνάξιον τῆς τοῦ ποιητοῦ ἀρετῆς |
| ὀρθότητά πως ἀνάγουσι τὸν λόγον διακρίνοντα σαφῶς τὸ ἐν αὐτῷ συγκεχυμένον , ὡς τὸ κατὰ ἄθροισιν κατὰ μερισμὸν κατὰ ἐρώτησιν | ||
| ἐν τῇ τῶν καθ ' ἕκαστα ἐκθέσει ποιεῖ διαρθρῶν τὸ συγκεχυμένον . λέγοντές φασιν ἐκπεσεῖν αὐτούς : ὃ οὐκ ἐβούλετο |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
| πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| εἰ διὰ σωτηρίαν τινὸς ψεύσαιτο . λέγει δὲ τὸν τοιοῦτον ἐπαινετὸν ἐπὶ τὸ ἔλαττον διὰ τὸ αὐτὸν μᾶλλον ἀποκλίνειν ἐπὶ | ||
| αἱρετὸν εἶναι , ἀρεστὸν γάρ , καὶ δοκιμαστόν , καὶ ἐπαινετὸν ὑπάρχειν : πᾶν δὲ κακὸν φευκτόν . Τὸ γὰρ |
| , καὶ τῶν ἄλλων ἀχρήστων . τί οὖν ἐστι τὸ ἐνδεικνύμενον τὰ χρήσιμα τῶν συμπτωμάτων , εἰπάτωσαν , πότερον φαινόμενον | ||
| αὐτόθι κατοπτηθέντοϲ καὶ τὸ πελιδνὸν ψῦξιν καὶ νέκρωϲιν τῶν ἐντὸϲ ἐνδεικνύμενον καὶ τὸ λιπαρὸν καὶ ἐλαιῶδεϲ ϲύντηξιν τῆϲ πιμελῆϲ ϲημαῖνον |
| οὖν προσάξει ; τί ἱκανὸν ἀποστῆσαι ἡμᾶς τῆς πρὸς θεὸν ὁμοιώσεως καὶ φιλοσοφίας ; χρημάτων δόσις ἢ ἀφαίρεσις ; ἀλλὰ | ||
| ὄντως πατέρα ζητεῖν παρακελεύεται κἀκείνου ἔχεσθαι καὶ τῆς πρὸς ἐκεῖνον ὁμοιώσεως πλείστην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι . καὶ οὕτως ἀμφότερα συμβαίνει , |
| καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς δίκης . Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν , ὦ Πολύστρατε , ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι | ||
| αἰσχυνόμενοι θυλήμασι κρύπτετε πολλοῖς ; Νὴ τὴν Δήμητρ ' , ἀνιαρόν γ ' ἦν τὸ κακῶς ᾄδοντος ἀκούειν : βουλοίμην |
| ἐρεῖς ἐν τῷ η : τὸ γὰρ ἐν τῷ ε ἁμάρτημα . καὶ γὰρ ὑποδήσασθαι λέγεται , οὐχ ὑποδέσασθαι . | ||
| ἔθετο , ἐπιστείλας τῇ συγκλήτῳ καὶ παραμυθησάμενος ἀσέβημά τε καὶ ἁμάρτημα τηλικοῦτον , φήσας ἀνθρώπινόν τι πεπονθέναι πάθος : ἔρωτι |
| λόγου ἀντιλήψεις ποιεῖσθαι . Αἰσθητικὸν γὰρ κριτικόν πως , καὶ φανταστικὸν οἷον νοερόν , καὶ ὁρμὴ καὶ ὄρεξις , φαντασίᾳ | ||
| . φάντασμα δέ ἐστιν ἐφ ' ὃ ἑλκόμεθα κατὰ τὸν φανταστικὸν διάκενον ἑλκυσμόν : ταῦτα δὲ γίνεται ἐπὶ τῶν μελαγχολώντων |
| καταλαμβάνειν ἀνυπαιτίως καὶ ὑγιεινῶς κατὰ θεὸν ἐξετάζηται : τὸ γὰρ ἀληθινὸν καὶ | δίκαιον μέτρον τοῦτ ' ἐστί , τὰ | ||
| τε ὑπεχώρει νοῦν ἔχων τῷ θεῷ καὶ ἡμεῖς ἐγνωρίζομεν τὸν ἀληθινὸν καὶ προσήκοντα ἡμῖν ἰατρὸν , καὶ ἐποιοῦμεν ἃ ἐπέταξε |
| βλεφάρων . γλυκύ . κλεῖθρον . κατέχεας . κοιμώμενος . ποταπόν ; εὔχυτον , * * ἢ ὑγρότητά τινα ἐμφαῖνον | ||
| τισὶν ἀγαθῶν βαρύνει καὶ καταβάλλει τὸν θυμὸν τῶν πολιτῶν , ποταπόν ; κρύφιον , μάλιστα καὶ περισσοτέρως ἐπὶ ἀλλοτρίοις καὶ |
| τὸν αἴσχιστον ὡς καλὸν ἐπαινῶν ἄλλο τι ἢ προφέρει τὸ αἶσχος αὐτῷ ; ἢ ὁ τὸν ἀνάπηρον ὁλόκληρον εἶναι λέγων | ||
| πᾶσαι ; Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα , αἶσχος δὲ καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία ὅλως ; |
| . ὦ δυστυχής , εἰ μὴ βαδιεῖ ἐμοὶ μὲν οὖν ἄειδε τοιαύτην , θεά , θρασεῖαν , ὡραίαν δὲ καὶ | ||
| θῆκαν ἰοστεφάνων τε Μοισᾶν . Μοῦσά μοι Ἀλκμήνης καλλισφύρου υἱὸν ἄειδε . υἱὸν Ἀλκμήνης ἄειδε Μοῦσά μοι καλλισφύρου . Γνῶθι |
| φθόγγων τάσεις ἑπτὰ εἶναι συμβέβηκεν , ὀξύν , βαρύν , περισπώμενον , δασύν , ψιλόν , μακρόν , βραχύν . | ||
| : ἐθελόντην : ἑκόντην ἡμῖν τὸ ὅρκιον : τὸ ἐχρῆν περισπώμενον οὐκ ἐπίῤῥημα ἀλλὰ ῥῆμα , καθὰ φησὶν ὁ τεχνικὸς |
| εἶναι , ὃς οὐκ οἶδα εἴ τινα τῶν αὑτοῦ ὀργίων ἀτέλεστον καὶ ἀβάκχευτον περιεῖδεν . ὅρα οὖν μὴ κακοήθων τινῶν | ||
| ἄλλο ἐστὶν ἢ ἀπειλή . ἐπειδὰν οὖν μὴ γένηται , ἀτέλεστον τὸν φόβον ποιεῖ . Ἕπεται δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ |
| λελυμένον δὲ καὶ διακεχυμένον , σπέρματος πλῆρες ὁμοίου βοτρυδίοις , βαρὺ σφόδρα τε εὐῶδες , δίχα εὐρῶτος καὶ δριμύττον τὴν | ||
| ἢ πτῶμα ἢ πληγὴν σφοδρὰν ἢ καὶ προσάρασθαί τι φορτίον βαρὺ ἢ καὶ προσομιλῆσαι κρύει σφοδρῷ ἢ τῷ ἀθροισθῆναι πλῆθος |
| , ἐν δὲ πόλει καὶ ταύτῃ περιρρύτῳ φθείρειν ἀλλήλους συνεζευγμένους σῶφρον , ἢ τὰ Λεσβίων καὶ τὰ Μυτιληναίων κακὰ μιμεῖσθαι | ||
| ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα : τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα , καὶ τὸ πρὸς ἅπαν συνετὸν |
| οἴκημα , εἰσελθὼν ἐμαντεύετο καὶ λιμαγχονηθεὶς ἀπέθανεν . ἐγκατοικῆσαν δὲ δαιμόνιόν τι τὰς μαντείας ἐτέλει . εἰσήρχοντο οὖν ἐντὸς οἱ | ||
| ἀφ ' ἑαυτῶν . Καὶ ἄλλο δή τί μοι δοκεῖ δαιμόνιόν τι θαῦμα ὁ θεὸς ἐν τούτοις διασημαίνει . Ὥσπερ |
| ἄφρονε συμβούλω , θυμὸν δὲ δυσπαραμύθητον , ἐλπίδα δ ' εὐπαράγωγον : αἰσθήσει δὲ ἀλόγῳ καὶ ἐπιχειρητῇ παντὸς ἔρωτι συγκερασάμενοι | ||
| ἀληθῶς φιλοσοφούντων , τοῖς δὲ ἄλλοις οὐκ ἐξονειδιστικὸν οὐδὲ μὴν εὐπαράγωγον ὑπ ' αὐτῶν : ἔτι δὲ τὸ εὐόμιλον καὶ |
| τέχνης τῆς ἐφ ' ἅπασι , τούτων δὲ πόρρω ἴσως τοὐμόν . οὐ γὰρ ἂν παρέντες αὐτὰ ἐκεῖνα ἐπῄνουν μόνον | ||
| σοὶ γὰρ ἔξεστιν εἰς τὴν πατρίδα ἐπανελθεῖν : κῆδος δὲ τοὐμόν : τὸ διὰ τοῦ γάμου : μὴ γαμηθείσης γὰρ |
| τὸ ἀτακτεῖν καὶ ὑβρίζειν καὶ ῥᾳθυμεῖν : καὶ Πλημμελὲς τὸ ἐκμελὲς καὶ ἀπαίδευτον . Λύσις : „ τὸ δὲ ἄχρηστον | ||
| συμβαίνοντος δύο πυκνὰ ἑξῆς τεθήσεται : τούτου δὲ ἐκμελοῦς ὄντος ἐκμελὲς ἔσται καὶ τὰ δύο δίτονα ἑξῆς τίθεσθαι . Ἐν |
| δὲ δὴ ἐν ὅπλοις πειρᾶσθαι αὐτῶν καὶ ὁρᾶν τιτρωσκομένουςἄπαγε : θηριῶδες γὰρ καὶ δεινῶς σκαιὸν καὶ προσέτι γε ἀλυσιτελὲς ἀποσφάττειν | ||
| ' ἁπλοῦν ἔχων , ἀλλὰ πολὺ τὸ πανοῦργον καὶ τὸ θηριῶδες . διὸ καὶ Σκύθον αὐτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι προσηγόρευον . |
| ἐν τῇ φαντασίᾳ τοῖς ἀμερέσι λόγοις μορφαὶ καὶ διαστάσεις συνυφιστάμεναι ὅτιπερ ὡς ἐν ὑποκειμένῳ εἰσὶ τῇ ψυχῇ πρεσβύτεραι οὖσαι καὶ | ||
| διαφέρει τοῖς μέσοις τὰ ἁπτὰ τῶν ὁρατῶν καὶ ψοφητικῶν , ὅτιπερ ἐκείνων ᾐσθανόμεθα τῷ τὸ μεταξὺ πάσχειν τι , εἶτα |
| πάντα ἓν καὶ τοῦτο ὑπάρχειν θεὸν πεπερασμένον , λογικόν , ἀμετάβλητον . . [ . . . ] ἐν πολλοῖς | ||
| τισίν : καὶ χρὴ φυλάττειν αὐτὸν ἐπικείμενον , ὅταν ἐθέλῃς ἀμετάβλητον ἐπὶ πλεῖστον διαμεῖναι τὸ φυλαττόμενον . ὁ δὲ τῶν |
| εἰ δὲ ἥνωνται , τί τὸ ἑνῶσαν καὶ τί τὸ συνέχον τὴν φύσιν , εἰ μεριστή ; ἀλλ ' ἆρα | ||
| ἓν καὶ οὐχ ἕν , ἓν μέν , ὅταν ὡς συνέχον λαμβάνηται , οὐχ ἓν δέ , ὅταν ὡς διαιροῦν |
| διάθεσιν , περὶ ἔγκλισιν . Λέγεται δὲ Σολοικισμὸς , ἐπεὶ σόλοικον καὶ βάρβαρον τὴν προφορὰν ἔχει : Σολοίκους δὲ ἔλεγον | ||
| , εἰς οἶκον . ἀρχὴ τοῦ π πόνηρον , ὡς σόλοικον , καὶ πονηρόν , ὡς νοσερόν , διαφέρειν φασίν |
| τι ἢ ὕλη ἔσται τὸ ὑποκείμενον , πολύτροπον δὲ καὶ πολυειδές : ὥστε οὐδ ' ἂν ἔτι πανδεχὲς γένοιτο ἐμπόδιον | ||
| ' ἐπιμένειν δύνανται τῆς βλαστήσεως γινομένης ἐκεῖσε : ὅλως δὲ πολυειδές τι τὸ τῶν συκῶν ἐστιν : αἱ μὲν γὰρ |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| ὁ κέπφος ὄρνεόν ἐστι θαλάττιον , ἀτελὲς καὶ λάρον καὶ ἀφελὲς , ὃ καλοῦσι κοινῶς λάρον : ὅπερ φιλεῖ ἀφρὸν | ||
| καὶ ἐπὶ πονηρῶν ἵππων ὀχοῦνται : ὁρᾷς , ὅσον τὸ ἀφελὲς τῆς γνώμης ; καὶ μὴν καὶ τὸ ἁδύ τι |