| φιαρωτέρα ὄμφακος ὠμᾶς ; φοιτῇς δ ' αὖθ ' οὕτως ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με , οἴχῃ δ ' εὐθὺς | ||
| . οὐ μόνον δέ κα τούτωι γνοίημεν , ἀλλὰ καὶ ὅκκα ἄμμες ἢ λέγοντες ἢ ἀείδοντες χρήιζομές τι μέγα φθέγξασθαι |
| Σίπυλος . θνατοῖς ἐν γλώσσᾳ δολία νόσος , ἇς ἀχάλινος ἀφροσύνα τίκτει πολλάκι δυστυχίαν . πίσσα δ ' ἀπὸ γραβίων | ||
| μείζονα μοῖραν ἐφέρετο , ἀλλὰ τὰ χείρονα , πολλά κα ἀφροσύνα καὶ ἀταξία περὶ τὰν ψυχὰν ὑπᾶρχεν : αἴ τε |
| νωδὸν φωνὰν καὶ τὸ ἀμαθὲς ἐπιστάμαν : ἢ ἐν τῷ μῇον ἔχεν , ὡς τὸ δύσκωφον ἀκοὰν καὶ τὸ πτιλῶσσον | ||
| δὲ ἐπιθυμία , ἀκρασία : καὶ ὅκκα μὲν ἐπὶ τὸ μῇον ἀμβλακίσκῃ ὁ νόος , ἀφροσύνα , ὅκκα δ ' |
| ἀπὸ τῶ ἁλίω . ὅτι δ ' ἁ ὄψις ὑγρὰ ἔασσα φάος ἔχει συγγενές , δείξαιτο κά τις ἐκ τῶνδε | ||
| ψυχᾶς : ἁ δέ γε ἀδικία τελειοτάτα κακία καὶ σύνθετος ἔασσα περὶ ὅλαν γίνεται τὰν ψυχάν . ὅθεν ὡς λύραν |
| πρὸς τὸ μέτρον ὀρθῶς . Χρὴ τοίνυν μεγάλα δ ' ἀρετὰ γράφειν καὶ ῥανθεῖσα καὶ συντάττειν οὕτω : Μεγάλη δ | ||
| τὰν φύσιν , αἴκα ἀγαθὸς γένηται : ἁ γὰρ ἑκάστω ἀρετὰ ἀκρότας καὶ τελῃότας ἐστὶ τᾶς ἑκάστω φύσιος : οἷον |
| : τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : | ||
| ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι δ ' αἰσχρά . τί ὦν |
| ἐνυάλιος . Ἐντροπαλιζόμενος . ὥσπερ φέρω φορῶ παράγωγον , φέβω φοβῶ , οὕτω τρέπω τροπῶ : ἢ καὶ ἄλλη παραγωγὴ | ||
| . : ἐντροπαλιζόμενος : ὥσπερ φέρω φορῶ παράγωγον , φέβω φοβῶ , ἀφ ' οὗ ” οὐδὲ φέβοντο ” , |
| μέν ἐστι κακία κεκριμμένη , κακοτροπία δὲ ποικίλη καὶ παντοδαπὴς πανουργία . κέλης καὶ ἐπακτροκέλης διαφέρει . κέλης μὲν γάρ | ||
| : πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία , οὐ σοφία φαίνεται . ὧν ἕνεκα πρῶτον καὶ |
| Ἑλλάδος . Ἀρετὰ ἐντὶ ἀνθρώπω τελειότας φύσιος ἀνθρώπω . Ἀρετὰ συναρμογά τις ἐντὶ τῶν ἀλόγων μερέων τᾶς ψυχᾶς ποτὶ τὸ | ||
| ἀμφοτέρων αὐτῶν συγκείμενον ἁ τῶ τε ὅλω καὶ τῶ παντὸς συναρμογά ἐντι . Βασιλεῖ μεγάλῳ παρὰ Δημητρίου . Προστάξαντος σοῦ |
| τᾶς ψυχᾶς , τόκα δὲ γίνεται καρτερία καὶ ἐγκράτεια , καρτερία μὲν ἐν τᾷ κατοχᾷ τῶν πόνων , ἐγκράτεια δὲ | ||
| ἔμοιγε φαίνεται : οὔτι πᾶσά γε , ὡς ἐγᾦμαι , καρτερία ἀνδρεία σοι φαίνεται . τεκμαίρομαι δὲ ἐνθένδε : σχεδὸν |
| τιθέμενοι τὸ ἐπιστρέφεσθαι τῶν θεῶν . Ἀλέγω τὸ φροντίζω , ἀλογῶ δὲ τὸ καταφρονῶ . . ΚΑΤΑΦΡΑΖΕΣΘΕ . Βουλεύεσθε , | ||
| καὶ περισπᾶται , εἰ μὴ ἐν προθέσει συντεθῇ . οἷον ἀλογῶ πολυλογῶ κακολογῶ μακρολογῶ . πρόσκειται εἰ μὴ ἐν προθέσει |
| διὰ τὰν ὑπερβολὰν τοῦ ἀδικήματος , ἔκθεσμον καὶ ἀσυγγνωμονέστατον εἶμεν ἁδονᾶς ἕνεκεν ἁμαρτάνεν καὶ ὑβρίζεν : ὕβριος δὲ πάσας πέρας | ||
| ἀβελτερία : ὅκκα δὲ φόβω , δειλία , ὅκκα δὲ ἁδονᾶς , ἀκολασία , ὅκκα δὲ κέρδεος , ἀδικία . |
| τὸ δὲ ὅλον , ὅτι θνητοὶ πεφύκαμεν . μὴ φίλα ψυχά : ὁ λόγος πρὸς ἑαυτόν : μηδαμῶς δὲ , | ||
| μὲν σκάνεα τῶν ζῴων ζωά , ταύτας δ ' αἴτιον ψυχά : τὸν δὲ κόσμον ἁρμονία , ταύτας δ ' |
| ταὶ δὲ σύνθετοι ἐκ τούτων . ἁγεμονικαὶ μὲν οἷον ἁ φρόνασις : ἑπητικαὶ δὲ οἷον ἀνδρεία καὶ σωφροσύνα , σύνθετοι | ||
| δὲ ψυχᾶς νόος , τᾶς δὲ περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ |
| ποτὶ τὰς ἀναλώσιας πολυδαπανώτεροι . διὰ δὲ τὼς ἐκτός , αἴκα ξενικὸς ἐπίδαμος ὄχλος γένηται εὐαμερίαις ἐμπορικαῖς χαίρων , ἢ | ||
| οὐσίας μέτρια καὶ ἀπὸ γεωπονίας ἔχοντα τὰν πρόσοδον : καὶ αἴκα τὰς ἀρχὰς ἄρχωντι τὰς μὲν ἀρετᾶς δεομένας τοὶ ἀγαθοί |
| ὁ ἄνθρωπος σπαραττόμενος , αἰφνίδιον δὲ ἐπιθήσῃ ἐπ ' αὐτὸν κάτταν ζῶσαν , εὐθέως παύεται τοῦ σπασμοῦ , ἢ τοῦ | ||
| στέγους . γαλεώτην οἱ μὲν τὴν ἰδιωτικῶς ⌈ κάταν [ κάτταν / ] φασίν , οἱ δὲ ζῷόν τι ἕτερον |
| θυμός , ἔρως , ὕβρις , ἀμαθία , φιλοκέρδεια , δειλία , καὶ ἔτι τοιάδε , πλοῦτος , κάλλος , | ||
| κακίας πρὸς τοῖς τῶν πολεμίων : οὕτω σύμφυτος αὐτοῖς ἡ δειλία . καὶ μὲν δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
| ἐκ τᾶς κατὰ φύσιν ἕξιος , ὥστε πολλάκις ἀντιβαίνεν καὶ τᾷ συστάσει τᾶς ἀρετᾶς . καὶ οὐ μόνον ἁ εὐτυχία | ||
| ὁ γא . Ἐπεὶ οὖν θέλω τὸν προστιθέμενον ⃞ον προστεθέντα τᾷ βῳ τουτέστι ⃞ῳ ποιεῖν κύβον , ποιείτω τὸν αον |
| ἐνέργειαν ἀίδιον θεῶ τε καὶ γενέσιος κατὰ συνακολουθίαν τᾶς μεταβλατικᾶς φύσιος . καὶ ὁ μὲν εἷς ἐς ἀεὶ διαμένει κατὰ | ||
| καὶ δύο λόγως εἶμεν , τὸν μὲν ἕνα τᾶς ἀγαθοποιῶ φύσιος , τὸν δ ' ἕνα τᾶς κακοποιῶ . διὰ |
| καὶ εὐδαίμονες . ἁ μὲν γὰρ εὐδαιμονία τελειότας ἐστὶ βίω ἀνθρωπίνω : ὁ δὲ βίος ὁ ἀνθρώπινος σύσταμα τῶν πραξίων | ||
| . . . . Ἐν ταὐτῷ . Τῶ δ ' ἀνθρωπίνω βίω καιροὶ τρεῖς , ὁ μὲν ἐν εὐτυχίᾳ ὁ |
| ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : ὅλας δὲ τᾶς ψυχᾶς ἁ δικαιοσύνα . φαῦλοι μὲν γὰρ τοὶ ἄνθρωποι γίνονται ἢ διὰ | ||
| δικαιοσύνας οὐδεὶς ἂν εἴη βασιλεύς , ἄνευ δὲ νόμω οὐ δικαιοσύνα . τὸ μὲν γὰρ δίκαιον ἐν τῷ νόμῳ ἐντί |
| Ἱππόδαμος ὁ Πυθαγόρειος γράφειν : τᾶν φιλιᾶν ἁ μὲν ἐξ ἐπιστάμας θεῶν , ἁ δ ' ἐκ παροχᾶς ἀνθρώπων , | ||
| εὐδαιμοσύνα καὶ βίος ἄριστος , τῶ δ ' ἀνθρώπω ἐξ ἐπιστάμας καὶ ἀρετᾶς καὶ τρίτω εὐτυχίας σωματουμένα παραγίνεται . λέγω |
| πονηρία , μοχθηρία , φαυλότηςφλαυρότης δὲ σκληρόν , σκαιότης , ἀπαιδευσία , πανουργία , ἀμαθία , μισολογία , ἄνοια , | ||
| τῦφος καὶ μαλακία καὶ ἡδυπάθεια καὶ ἀσέλγεια καὶ ὕβρις καὶ ἀπαιδευσία . δεῖται δή σου ἐπ ' ἐκεῖνα μὲν οὐδαμῶς |
| μὲν γὰρ γίνεται μετ ' αἰσθήσεως , οἷον θυμός , ἁδονά , φόβος , πεπονθέναι δὲ δύναταί τι καὶ ἄνευ | ||
| μὲν ἑκούσιον τὸ δ ' ἀκούσιον : καὶ ἑκούσιον μὲν ἁδονά , ἀκούσιον δὲ λύπα . ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ |
| ἡ σοφία τοῦ ἀνθρώπου κτᾶται καὶ θεωρεῖ τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν , ὁμοῦ μὲν ὁμολογία οὖσα ἀποδέδεικται τῆς μεριστῆς τοῦ | ||
| περαίνεσθαί τε καὶ συντετάχθαι ὑπὸ τῶν λόγον ἐχόντων ἀεὶ καὶ φρόνασιν : ὕλας γὰρ καὶ οὐσίας ἔχοντι τάξιν : τὰ |
| καὶ δικασπολὲν καὶ θεραπεύειν θεώς : στραταγὲν μὲν ὦν καλῶς δυνασεῖται πολεμὲν καλῶς ἐπισταθείς , δικασπολὲν δὲ καὶ διακούεν πάντων | ||
| ἇς στερισκόμενος ἐκ γενέσιος ὁ ἄνθρωπος οὐδὲ λόγον ἔτι προέσθαι δυνασεῖται . διὸ καὶ συγγενεστάταν τῷ λόγῳ ταύταν τὰν αἴσθασίν |
| οἴκεις καὶ χρυσοπάσταν τὰν κυνίαν ἔχων ἔλαφρα π [ μείξαντες ἀλλάλοις ' Ἄρευα Μέλαγχρος αἴδως ἄξιος ἐς πόλιν . . | ||
| τὴν λέξιν : τῶν δὲ πρός τι τὰ μὲν ἀντιστρέφει ἀλλάλοις ἐξ ἑκατέρων , ὡς τὸ μέζον καὶ τὸ μεῖον |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| εἰκότως ἄρα σοι εἶχεν αἰτίαν ὁ Ζεύς , ὡς τὰς φρένας μοι λυμαινόμενος : ἐν δὲ χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ ἀλλαγῇ | ||
| ἱκάνει κλήρου σημαντῆρα φυτοτρόφονὧς τότ ' ἄνακτος Αἰήταο βαρεῖαι ὑπὸ φρένας ἦλθον ἀνῖαι : ἤιε δ ' ἐς πτολίεθρον ὑπότροπος |
| , οὐ μὰν ἀνάπαλιν τὸ ἐπιστατὸν τᾶς ἐπιστάμας καὶ τὸ αἰσθατὸν τᾶς αἰσθάσιος . τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ | ||
| : τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ μὲν ἐπιστατὸν καὶ αἰσθατὸν καὶ ἄνευ τᾶς αἰσθάσιος καὶ ἐπιστάμας δύναται ἦμεν , |
| χρήσιμα εἶναι πρὸς τοῦτο . φαίνοιτο γὰρ ἂν ἡμῖν ἡ ἀμαθία πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμος οὖσα , καὶ ἡ νόσος πρὸς | ||
| ὦμεν παλίμβουλοι καθεστήξει : ἔσται . ἀκινήτοις : ἀμεταθέτοις . ἀμαθία τε μετὰ σωφροσύνης . . . : τὴν μὲν |
| τοῦ ἐναντίου . ἡ μὲν οὖν περὶ τὰς ἡδονὰς ὑπερβολὴ ἀκολασία ἐστίν , ὡς εἴρηται . ἡ δὲ ἔλλειψις ὄνομα | ||
| νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι . φαίνεται δὲ ὅτι καὶ ἡ ἀκολασία χείρων τῆς ἀκρασίας ἐστί . φανερὸν γὰρ πᾶσιν ὡς |
| καὶ δαίμονας καὶ γονέας καὶ ὅλως τὰ καλὰ καὶ τίμια πρᾶτα τίθεσθαι , δεύτερον δὲ τὰ συμφέροντα : τὰ γὰρ | ||
| σύσταμα τᾶς συγγενικᾶς κοινωνίας : τῶν δὲ μερέων αὐτῶν δύο πρᾶτα καὶ μέγιστα , ἄνθρωπος καὶ κτᾶσις , . . |
| πολιτικὰν φερόντων νόμος ἐπιστάτης καὶ δαμιουργός : τῶν δὲ διὰ φρονάσιος ἀνθρωπίνας τελεωθέντων τέχνα κα λέγοιτο δικαίως μάτηρ τε καὶ | ||
| ἀρετὰ γὰρ κακίᾳ ἐναντίον , καὶ γένος ἁ μὲν ἀρετὰ φρονάσιος καὶ σωφροσύνας , ἁ δὲ κακία τᾶς ἀφροσύνας καὶ |
| μὲν ἦμεν , μεταδιδόμεν δὲ ἰσότατος , ἢ μεταδιδόμεν μὲν ἰσότατος , μὴ κοινωνικὸν δὲ ἦμεν . ἐγκρατέα δὲ πῶς | ||
| μὲν φίλος καὶ εὐτυχίας κοινωνὸς κουφότατος , καὶ συμφορῶν κοινωνὸς ἰσότατος : ὁ δὲ κόλαξ εὐτυχίας μὲν κοινωνὸς ἀπληστότατος : |
| τῶν τόπων . Περὶ ἀντικειμένων . . Περὶ νοῦ καὶ αἰσθάσιος . . , . Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . . | ||
| μὰν ἀνάπαλιν τὸ ἐπιστατὸν τᾶς ἐπιστάμας καὶ τὸ αἰσθατὸν τᾶς αἰσθάσιος . τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ μὲν κρινόμενον |
| ὄντα καὶ τᾶς ἐς τὰς πράξιας ἐπιστήμας ἄμοιρά ἐστιν . ἀνθρώπω δὲ φύσις τὰ μὲν τᾶς ἐκ τᾶς ἰδίας προαιρέσιος | ||
| φόβος ἀνάγκας . ἐνεργάσαιτο δ ' ἂν μόνος ὁ βασιλεὺς ἀνθρώπω φύσει καὶ τόδε τὸ ἀγαθόν , ὡς διὰ μίμασιν |
| τῶν μεταξύ , ἀέρος καὶ ὕδατος . ἐκ παντελέων δὲ συνέστακε σωμάτων , τάπερ ὅλα ἐν αὐτῷ ἐντι , ὡς | ||
| τῶν χρησιμωτάτων . ἁ μὲν γὰρ αἴσθασις τῶ σώματος ἕνεκε συνέστακε καὶ τᾶς εἰς τοῦτο λειτουργίας : ὁ δὲ νόος |
| ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; οὐδὲ μὰ Δία δεύτερον τῶνδέ γ ' | ||
| ἔχον γ ' ἀπό τινος μηδ ' ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; |
| . . . Εὐρυφάμου Πυθαγορείου Περὶ βίου . Βίος ἀνθρώπω τέλῃος θεῶ μὲν λείπεται τῷ μὴ αὐτοτελὴς ἦμεν , ἀλόγων | ||
| ἀρετὰ ἀκρότας ἐστὶ καὶ τελῃότας τᾶς τῶ ἀνθρώπω φύσιος : τέλῃος δὲ καττὸν βίον , αἴκα εὐδαίμων γένηται . ἁ |
| ! ] ειν [ ] τὰς ἴσας ἀναδεδεγμένας [ ] ὁλω ? ? ? [ ! ! ! ! ! | ||
| ! ] ειν [ ] τὰς ἴσας ἀναδεδεγμένας [ ] ὁλω ? ? ? [ ! ! ! ! ! |
| γενναῖα . ἀγελιδόν : ἠθροισμένως . ἡνωμένως . ἀγεννία : ἀνανδρία , δειλία . ἀγέραστος : ἄτιμος . ἀγέλαιος δὲ | ||
| ἢ τελευτῆσαι καλῶς . ἀκολουθεῖ δὲ τῇ δειλίᾳ μαλακία : ἀνανδρία : ἀπόνοια : φιλοψυχία [ : ὕπεστι δέ τις |
| ληθαργίαι ἐπιληψίαι σηπεδόνες , ἄλλα μυρία : περὶ δὲ τὰν ψυχὰν πολλῷ μείζονα καὶ χαλεπώτερα : πάντα γὰρ τὰ κατὰ | ||
| πατρὸς ἐκφύς . αὐτὰ δ ' ἐν χερνῆσι δόμοις ναίω ψυχὰν τακομένα δωμάτων φυγὰς πατρίων οὐρείας ἀν ' ἐρίπνας . |
| ἐστι , μιᾶς δὲ δὲ ῥηγνυμένης καὶ οὐ πασῶν εὐθὺς ἀναρμοστία γίνεται , οὕτως καὶ ἐν τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ ἐπειδὴ | ||
| τὴν ἐπίδειξιν ἐμποδών τι τῇ προθυμίᾳ γένηται ἡ τῶν ὀργάνων ἀναρμοστία , καταγέλαστον τὸ ἐπιχείρημα . τῶν γὰρ ὀργάνων ἐξασθενούντων |
| μὲν ἀρετὰ φρονάσιος καὶ σωφροσύνας , ἁ δὲ κακία τᾶς ἀφροσύνας καὶ ἀκολασίας : ἃ δὲ ἐν εἴδεσιν : ἐναντία | ||
| ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : Ἀχαλίνων στομάτων ἀνόμου τ ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία . Τέλη δὲ λέγονται καὶ αἱ |
| τοῖς ἀγαθοῖς οὐ κρατεῖσθαι πέφυκεν ὑπὸ τᾶς ψυχᾶς , ἀλλὰ κρατὲν αὐτᾶς . ὥσπερ γὰρ τὸ λαμπρὸν φάος μαραυγίαν περιτίθησι | ||
| τὸ δ ' ἄρχεσθαι ἴδιον τῶ χείρονος , τὸ δὲ κρατὲν καὶ ὁμονοὲν κοινὸν ἀμφοτέρων . ὁ δὲ αὐτὸς τρόπος |
| ἀρετᾶς μετειληφυῖαν , φαύλαν δὲ τὰν κακίας : τὰς δὲ πράξιας εὐδαίμονας μὲν ἐν τᾷ εὐτυχίᾳ : συμπεραίνονται γὰρ ποτὶ | ||
| δ ' ὀρθοπλοῆσαι τὰς προαιρέσιας καὶ ἐπὶ τέλος ἐλθὲν τὰς πράξιας τᾶς εὐτυχίας . ἐνίκασε γὰρ ὁ στραταγὸς καὶ σὺν |
| νόος ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις | ||
| , καθάπερ ἐν ἀρχᾷ τῶ λόγω εἶπον , αὐτὸς γὰρ ἀρχὰ καὶ πρᾶτον : θεῖος δὲ ὁ κόσμος καὶ τὰ |
| τοῦτο οὐκ ἐπιτείνεται πρὸς αὐτά , καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτος χαλίφρων καὶ μαινόμενος : ἢ οἴεται μὲν ὠφέλιμα εἶναι , | ||
| ῥητόν νήπιός εἰς , ὦ ξεῖνε , λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων , ἠὲ ἑκὼν μεθίεις καὶ τέρπεαι ἄλγεα πάσχων . |
| ' , ὦ παντλάμων , ὦ δυστάνου , μᾶτερ , βιοτᾶς , οἵαν οἵαν αὖ σοι λώβαν † ἐχθίσταν ἀρρήταν | ||
| Ὑγίεια βροτοῖσι πρεσβίστα μακάρων , μετὰ σεῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον βιοτᾶς , σὺ δέ μοι πρόφρων ξυνείης : εἰ γάρ |
| καὶ τὴν νοῦσον ἔκρυπτεν : ὡς δέ οἱ τὸ κακὸν μέζον ἡσυχίης ἐγένετο , ἐς ἐμφανὲς ἐτρύχετο κλαίεσκέν τε δι | ||
| , ἔν τε τοῖϲι ἕλκεϲι καὶ ϲτάξιεϲ αἱμορραγίηϲ . τὸ μέζον ἄλλο εἶδοϲ ἑλκέων : ὀχθώδεα , τρηχέα , ἀνώμαλα |
| οὐ κακότητα ἐγγίνεσθαι : κακότητος τοίνυν ἐγγινομένης ἐς τὰ κοινὰ ἔχθεα μὲν οὐκ ἐγγίνεται τοῖσι κακοῖσι , φιλίαι δὲ ἰσχυραί | ||
| αὐτὸς γὰρ ἕκαστος βουλόμενος κορυφαῖος εἶναι γνώμῃσί τε νικᾶν ἐς ἔχθεα μεγάλα ἀλλήλοισι ἀπικνέονται , ἐξ ὧν στάσιες ἐγγίνονται , |
| μὲν ἀγαθός , καὶ τόδε μόνον τε καὶ ῥᾴδιον ἔργον αὐτῶ : οἱ δὲ μιμεύμενοι αὐταυτῶν κρέσσον τῷδε πάντα ἐργάζονται | ||
| μύων συνεχῶς τοὺς ὦπας : μέταλλον ἀπὸ τοῦ ζητεῖν ἐν αὐτῶ τί : τὸ γὰρ μεταλλῶ , ἐπιζητῶν ἔστι . |
| , ἢ τὰν ταχὺν ἄγγελον Ἶριν ἀθανάτων ; πάντων γὰρ ἀρχὰν καὶ τέλος πάντων ἔχεις . Ἀρχὰ καὶ πάντων γέννα | ||
| ποττὰν τῶν καλῶν ὁρμάν , μήτε μὰν πάλιν ἀπροαιρέτως . ἀρχὰν γὰρ αὐτῷ ἐνεφύτευσε τοιαύταν , ἅ τις καὶ τὸ |
| . Νῦν δ ' αἰεὶ πέσσω : τὸ δ ' ἀέξεται ἄλλο νεῶρες πῆμα : κακοῦ δ ' οὔπω γίγνεται | ||
| . τῶν δὲ παρὰ προχοῇσι πεπηγότος ἐγγύθι πόντου ἡδυφαὴς ἤλεκτρος ἀέξεται , οἷά τις αὐγὴ μήνης ἀρχομένης : ἀδάμαντα δὲ |
| Γ κύσθος ] καὶ τοῦτο τὸ γυναικεῖον μόριον σημαίνει . ποττὰν ματέρ ' ] πρὸς τὸ τῆς μητρὸς αἰδοῖον . | ||
| βάκκαρίς τε καὶ σάγδας ὁμοῦ μῆλα καὶ ῥόας λέγεις . ποττὰν κοπίδ ' , οἰῶ , σώμαι : ἐν Ἀμύκλαισιν |
| : μηδέ νιν κέρδος ἰδὼν ἀθέῳ ποδὶ λὰξ ἀτίσῃς , ποινὰ γὰρ ἐπέσται . κύριον μένει τέλος . πρὸς τάδε | ||
| αὐδάσαισα πεπˈρωμένον βασιλέ ' ἄμφανεν Κυράνᾳ , δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν . ἦ μάλα δὴ μετὰ |
| δ ' οἴεσθαι ὅτι μόνοις ποτὲ τοῖς κατὰ διάνοιαν ἐπανέξουσιν εὐήθεια πολλή . οὗ χάριν ἀμφότερα τιθέασι , διὰ μὲν | ||
| ἀποτίκτειν πολλάκις ὠδῖσιν αὐταῖς ἐναποθνῄσκουσιν . ὅλως τοῦτ ' οὐκ εὐήθεια δεινὴ μήτραν ὑπολαμβάνειν γῆν ἐγκεκολπίσθαι πρὸς ἀνθρώπων σποράν ; |
| : οὐδέ τί σε χρὴ νηπιάας ὀχέειν , ἐπεὶ οὐκέτι τηλίκος ἐσσί . ἦ οὐκ ἀΐεις οἷον κλέος ἔλλαβε δῖος | ||
| προσλαμβάνει , ταῦτα ἀφαιρέσει τοῦ τ δασύνεται , τόσοςὅσος , τηλίκος ἡλίκος : καὶ ἐπεὶ τούνεκα , οὕνεκα δασέως . |
| θνητῶν προσεχὲς δημιούργημα εἶναι τοῦ θεοῦ τιθέμενοι , τὰς δὲ ἀνθρωπίνας ψυχὰς ἐκ τοῦ αὐτοῦ κρατῆρος γενέσθαι τοῖς τε ἐγκοσμίοις | ||
| τιμιωτάτοις . ἀρχὰ γὰρ καὶ αἰτία καὶ κανών ἐντι τᾶς ἀνθρωπίνας εὐδαιμοσύνας ἁ τῶν θείων καὶ τιμιωτάτων ἐπίγνωσις . . |
| μεγάλως ἐμίσησαν : ἃ δὴ πάντα ἀναλογισάμενοι ἐκ τᾶς παραδεδομένας ἁμῖν ἱστορίας , καὶ μαθόντες ὅτι καὶ ὑπὸ τέκνων καὶ | ||
| τῶν ἀνθρώπων γένει , ἇς μετέχει μὲν ὁ παρ ' ἁμῖν βασιλεύς , μετέχει δὲ καὶ ὁ ἐν τῷ παντὶ |
| λῇς μοι ἀεῖσαι : θέλεις συγκριθῆναί μοι ταῖς ᾠδαῖς ; ἀξιωματικὸς ὁ λόγος . ὅσον θέλω : ἐφ ' ὅσον | ||
| τύραννον ἐοικέναι Θρασυβούλῳ τῷ Λύκου , Ἄλλως . ὁ μὲν ἀξιωματικὸς καὶ αὐθάδης , ὁ δὲ μαινόμενος καὶ , ὡς |
| ἐν τοῖς πρακτοῖς . ἁ δ ' εὐτυχία καὶ τὰν ὑπερβολὰν ἐπιδέχεται καὶ τὰν μῄωσιν . ὑπερβάλλοισα δὲ γεννᾷ τινας | ||
| δὲ λόγος ωὑτός , θείας τε ἐάσσας καὶ δι ' ὑπερβολὰν λαμπρότατος δυσοράτω , αἰ μὴ τοῖς γνασίοις : μαρμαρυγαί |
| μὲν νόος ἐν ἁμῖν τῶν νοατῶν γνωστικός , ἁ δὲ ἐπιστάμα τῶν ἐπιστατῶν , ἁ δὲ δόξα τῶν δοξαστῶν , | ||
| φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ ἐπιστάμα τᾶς περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας , ἢ ἐπιστάμα τῶν |
| ὁ Φαῖδρος περὶ τὸ φαινόμενον κάλλος τὸ ἐν τοῖς λόγοις ἐπτόηται , καὶ ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρός ἐστι τοῦ φαινομένου , | ||
| τὰς λέξεις φιλόκαλον καὶ ταῖς νεαραῖς πέφυκε συνανθεῖν ἡλικίαις . ἐπτόηται γὰρ ἅπασα νέου ψυχὴ περὶ τὸν τῆς ἑρμηνείας ὡραϊσμόν |
| πολὺ ἐναντιοῦσθαι νέοις καὶ οὐχ ἥκιστα ἐς τοὺς ἐρῶντας τὸ ἀνάλγητον , ὅπου καὶ Μελανίππῳ τότε ἐθέλοντι ἐθέλουσαν ἄγεσθαι Κομαιθὼ | ||
| . ἀσκητέον ὦν ποττὰν μετριοπάθειαν ἴμεν , ὡς τό τε ἀνάλγητον εἰς ἴσον τῷ ἐμπαθεῖ φεύγωμες , μηδὲ μέζον φύσιος |
| ἰσχὺς ἀρετὰ σώματος . καὶ ἕκαστον δὲ τῶν ἐν αὐτοῖς μερέων συντέτακται ποτὶ τὸ ὅλον καὶ τὸ πᾶν . ὀφθαλμοί | ||
| καὶ ἔστιν ἁ δικαιότας οἷον σύσταμά τι τᾶς ἁρμογᾶς τῶν μερέων τᾶς ψυχᾶς καὶ ἀρετὰ τελεία καὶ πανυπερτάτα : πάντα |
| λαχόντας Τίρυνθα τὸν ὁπλότερον κτίζειν , πρὶν ἐς ἀργαλέαν πεσεῖν ἀνάγκαν : Ζεύς τ ' ἔθελεν Κρονίδας τιμῶν Δαναοῦ γενεὰν | ||
| : τὰ δ ' ἑπόμενά τε καὶ συναίτια ὄντα ἐς ἀνάγκαν ἀνάγεσθαι . τὰ δὲ ξύμπαντα τρία : ἰδέαν , |
| ' ἀλλοτρίοις κακοῖς . Τοῦ φόβου πάλιν εἴδη ἕξ , ὄκνος , αἰδώς , αἰσχύνη , κατάπληξις , ἔκπληξις , | ||
| : ἐπεὶ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν ὃ δωρεῖται λέγειν μὲν ὄκνος εἰς τοὺς πολλοὺς διὰ τὸ κακῶς τοὺς ἀνθρώπους αὐτὸ |
| ἁ πρεσβίστα φιλοσοφία , ἀποκαθαράμεναι ψευδέας δόξας , ἐνέθηκαν τὰν ἐπιστάμαν , ἀνακαλεσάμεναι τὸν νόον ἐκ μεγάλας τᾶς ἀγνοίας , | ||
| καὶ ἀρετᾶς καὶ τρίτω εὐτυχίας σωματουμένα παραγίνεται . λέγω δὲ ἐπιστάμαν σοφίαν μὲν τῶν θείων καὶ δαιμονίων , φρόνασιν δὲ |
| παιφάσσοντα καὶ ἀσπαίροντα φόνοισι . καί κε τάχ ' οἰκτείρειας ἀπηνέα περ μάλ ' ἐόντα ὠμηστῆρα ῥιφέντα πολυτμήτοισι φόνοισι . | ||
| , εὐαφέα , λείην , προϲηνέα , θερμὴν ἔμμεναι . ἀπηνέα γὰρ καὶ ϲκληρὰ καὶ τιταινόμενα τὰ νεῦρα ὑπὸ τῆϲ |
| ἰωνιάδας τε χαμηλάς ὀρφνοτέρας , ἃς στύξε μετ ' ἄνθεσι Περσεφόνεια . σὺν δὲ καὶ ὑψῆέν τε πανόσμεον , ὅσσα | ||
| ἰωνιάδας τε χαμηλὰς ὀρφνοτέρας , ἃς στύξε μετ ' ἄνθεσι Περσεφόνεια . σὺν δὲ καὶ ὑψῆέν τε πανόσμεον ὅσσα τε |
| ἔσω ἐστὶν ὁ παῖς . Σοφοκλῆς τὴν διαφορὰν [ ] συγχεῖ : φησὶ γοῦν ἐν Τραχινίαις γυναῖκες , αἵ τ | ||
| δὲ δόξα νικητήριος τοῖς εὐπλοοῦσιν ἀντιπνεύσας ' ἡ τύχη ἅπαντα συγχεῖ , κᾆτα ναυαγεῖν ποιεῖ σὺ δ ' , ὦ |
| κέρδος ἄλλο τίκτεται . τῶν τοι ματαίων ἀνδράσιν φρονημάτων ἡ γλῶσς ' ἀληθὴς γίγνεται κατήγορος . Καπανεὺς δ ' ἀπειλεῖ | ||
| κακὸν τὸ κεύθειν κοὐ πρὸς ἀνδρὸς εὐγενοῦς καὶ γὰρ δικαία γλῶσς ' ἔχει κράτος μέγα ὦ παῖ , σιώπα : |
| τεκέων τύχαν οἴκοισι φυτεύσας δεσποίναι : πρὸς δ ' Ἀφροδίταν ἄλλαν θέμενος χάριν νόθου παιδὸς ἔκυρσεν . κλεινήν , γυναῖκες | ||
| δὲ τὸν Διαγόραν τετράκις Ἴσθμια νενικηκέναι . Νεμέᾳ τ ' ἄλλαν ἐπ ' ἄλλᾳ : καὶ ἐν τῇ Νεμέᾳ ἄλλην |
| καὶ βωμὼς ποτερχομέναν εἶμεν ἁγνὰν καὶ θεοφιλάταν : ἐπὶ γὰρ ταύτᾳ τᾷ ἀδικίᾳ μάλιστα καὶ τὸ δαιμόνιον ἀσυγγνωμόνητον γίνεται . | ||
| ' , ἐπείγετε πάσας καθ ' ὁδούς , κείνᾳ , ταύτᾳ : ταχέως χρή . Ἡμεῖς τοίνυν ἡμᾶς αὐτὰς εὖ |
| τᾶς ἑκατέρων συναρμογᾶς ἀρετά , αὕτα δὲ καὶ ἀπὸ τᾶν ἁδονᾶν καὶ ἀπὸ τᾶν λυπᾶν εἰς ἀρεμίαν καὶ ἀπάθειαν ἀπάγει | ||
| γὰρ ἀντέχεν μὲν δύνασθαι τοῖς πόνοις , ἐπικρατεῖν δὲ τᾶν ἁδονᾶν , οἰκεῖόν ἐντι τῶ ἀλόγω μέρεος τᾶς ψυχᾶς . |
| Δία κομψότατα τὴν βληχώ γε παρατετιλμένη . Τίς δ ' ἁτέρα παῖς ; Χαἵα ναὶ τὼ σιώ , Κορινθία δ | ||
| ἕνα καὶ δύο πλέαις κὰκ κεφαλᾶς : ἁ δ ' ἁτέρα τὰν ἁτέραν κύλιξ ὠθήτω , ἕνα πρὸς δύο ῥητῶς |
| γὰρ ἡ πεῖρα πίστις , | ὑψηλόν γέ που δοκεῖ νόημα καὶ ἔστι τῷ ὄντι θαυμάσιον , ὃ τῷ ψηφίσματι | ||
| ἀθρόον τῶν ἐναντίων καταρραγεῖσαν ἐπικλύσαι καὶ τὸ χρηστὸν ἐκεῖνο διαφθαρῆναι νόημα . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν |
| καὶ καθ ' ὅλου , ὅτ ' ἂν σύνταγμα συντάγματι ἕπηται , ὥστε τοῖς τοῦ προηγουμένου συντάγματος οὐραγοῖς τοὺς τοῦ | ||
| ἐμπίπτει τῷ ζητήματι ἀντίληψις καὶ οὕτως : ὅταν μὲν γὰρ ἕπηται τὸ κρινόμενον τῷ τεκμηρίῳ , ἐκλείπει ἡ ἀντίληψις : |
| τοῦ τάφου ἐπιγεγραμμένον ἔχει : πιὲν φαγὲν καὶ πάντα τᾷ ψυχᾷ δῶμεν : κἀγὼ γὰρ ἕστακ ' ἀντὶ Βακχίδα λίθος | ||
| φόβοι , ἐξαμμέναι μὲν ἐκ σώματος , ἀνακεκραμέναι δὲ τᾷ ψυχᾷ : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ |
| ] , ἀλλ ' ἓμ μόνον [ τούτων ] ἔποϲ ποττὸ πρᾶγμα ποτιφέροντα τῶνδ ' ἀεὶ [ ] τὸ ϲυμφέρον | ||
| ' ἄλλα , τότε δὴ τὸ μέσσον ῥυσμῶ δίκας ὁρήμεθα ποττὸ πρᾶτον , ὅ τι περ τὸ τρίτον ποτ ' |
| Σαπφώ φησι : πέρροχος ὡς ὅτ ' ἀοιδὸς ὁ Λέσβιος ἀλλοδαποῖσιν . ἐνταῦθα γὰρ χάριν ἐποίησεν ἡ παραβολὴ μᾶλλον ἢ | ||
| ᾗχι ναίεσκεν , οὐδ ' ἔτλη ξεῖνός τις ἐπ ' ἀλλοδαποῖσιν ἀλᾶσθαι . οὐκ ἄρα τοι μούνοισι φίλη πάτρη μερόπεσσι |
| ἀποδόμενος τὸν ἀγρόν . συηνία καὶ ὑηνία : ἀμαθία , σκαιότης παρὰ Φερεκράτει . καὶ συηνεῖν Πλάτων ὁ φιλόσοφος τὸ | ||
| ἀνισότης , ἀγριότης , δωροδοκία , παραγωγή , ἑτερορρέπεια , σκαιότης , πλάνη . καὶ τὰ ῥήματα ἀδικεῖν , παρανομεῖν |
| αἱ μὲν δύο τοῦ λόγου ἀρχαί ἐντι , οἷον νόος αἴσθασις , τὰ δὲ δύο τέλη , οἷον ἐπιστάμα καὶ | ||
| ἁμὶν τῶ παρεληλυθότος χρόνω , πρόνοια δὲ τῶ μέλλοντος , αἴσθασις δὲ τῶ παρεόντος . διὸ δὴ δεῖ τὸν ὀρθῶς |
| , ἢ οὔ : κάθαρσις καὶ κένωσις , ἄκη : ἔκκλισις : παροχέτευσις ἢ ἐς τὴν κεφαλὴν , ἢ ἐς | ||
| τὸ ἐνδεχόμενον , εἰ μὴ μέλλοι τινὸς ἡμῖν αἰσχροῦ ἡ ἔκκλισις αὐτῶν αἰτία γίνεσθαι , οὐ μὴν καὶ φοβητέον αὐτά |
| παντὸς περιαγεομένω ποτί τε τὰν κοινὰν εὐκοσμίαν καὶ ποττὰν ἴδιον ἑκάστω διαμονάν : παρὸ καὶ τόδε κόσμος ποταγορεύεται καὶ ἔντι | ||
| τῷ κούφῳ μέρει τᾶς ψυχᾶς καὶ διαχυτικῷ : ἕκαστόν τε ἑκάστω πράγματος τὰν σύμφυλον καὶ συγγενέα προμάθειαν διαμεμέρισται , ὁ |
| ἐξόδῳ : ἰσχυρότερόν τε γὰρ γένοιτο καὶ πλεῖστον ἀπέχον τῶν νούσων τῶν τοῖ - σιν ὀκταμήνοισι γενομένων . Καὶ γὰρ | ||
| ἡλικίαι πρὸς ὥρας καὶ χώρας καὶ διαίτας καὶ πρὸς καταστάσιας νούσων : καὶ ἐν τῇσιν ὥρῃσι , δίαιται , καὶ |
| ἀρήγει : τῇ νεότητι μὲν βοηθεῖ ἡ περὶ τὸ πολεμεῖν θρασύτης . τοῦτο δὲ ἐν τῷ καθόλου γνωμικῶς ἀναπεφώνηκεν . | ||
| φίλε , ἐγὼ ἤδη ἠπόρουν , καί μου ἡ πρόσθεν θρασύτης ἐξεκέκοπτο , ἣν εἶχον ἐγὼ ὡς πάνυ ῥᾳδίως αὐτῷ |
| Τί φωνεῖς ; Σαφηνῆ . Ἔτεκεν ἔτεκεν μεγάλαν ἁ νέορτος ἅδε νύμφα δόμοισι τοῖσδ ' Ἐρινύν . Ἄγαν γε : | ||
| τί δὲ κέρδος ὁ μυρίος ἔνδοθι χρυσός κείμενος ; οὐχ ἅδε πλούτου φρονέουσιν ὄνασις , ἀλλὰ τὸ μὲν ψυχᾷ , |
| καὶ ὑποστατικὰ τῶν δεινῶν : τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν | ||
| ἀφείης ἱμέρωι χρίσας ' ἄφυκτον οἰστόν . στέργοι δέ με σωφροσύνα , δώρημα κάλλιστον θεῶν : μηδέ ποτ ' ἀμφιλόγους |
| ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον , καὶ οὕτω διῃρήσθω καὶ τὸ νοατὸν ποττὸ ὁρατόν , καὶ πάλιν ἑκάτερον οὕτως διωρίσθω , | ||
| ὁρῆν : ὁ δὲ νόος τῶ νοατῶ , τὸ δὲ νοατὸν ἀκίνητον ἐξ οὐσίας : διὸ οὔτε μᾶλλον οὔτε ἧττον |
| ἔνδοθεν κέαρ , κέλευσέ τε κατ ' οὖρον ἴσχεν εὐδαίδαλον νᾶα : Μοῖρα δ ' ἑτέραν ἐπόρσυν ' ὁδόν . | ||
| : ἔν τε ναῒ τὸ σύσταμα τῶ σώματος περὶ τὰν νᾶα ἔκ τινων ἀνομοίων καὶ ἐναντίων συνέστακεν , καὶ ποτὶ |
| σφάξαι μενοινᾶις ἢ πετρῶν ὦσαι κάτα . οὐδὲν τοιοῦτον : δόλιος ἡ προθυμία . πῶς δαί ; σοφόν τοί ς | ||
| καὶ ὑβριστὴς καὶ ἀπότολμος , ἐὰν δὲ ὑπὸ Κρόνου μαρτυρῆται δόλιος καὶ πονηρὸς καὶ πρεσβύτης δηλοῦται ὁ κατήγορος , συνόντος |
| φωνὴ μόνον ἀνωφελής , καὶ πρὸς ἔπαινον καὶ πρὸς ὀργὴν εὐχερής . τοῦτ ' ἔστι τὸ μετ ' ἐνδόξου προπηλακισμοῦ | ||
| Θήβας χρυσαρμάτους καὶ εὐαρμάτους καὶ λευκίππους καὶ κυανάμπυκας : τέλεον εὐχερής τις ὤν . καὶ γὰρ καὶ ἄλλας πλείους λιπαρὰς |
| , κέρδεα δημοσίωι σὺν κακῶι ἐρχόμενα . ἐκ τῶν γὰρ στάσιές τε καὶ ἔμφυλοι φόνοι ἀνδρῶν : μούναρχοι δὲ πόλει | ||
| ' ἐπὶ μισοφαῆ κόσμον σπεύδειν λάβρον ὕλης , ἔνθα φόνος στάσιές τε καὶ ἀργαλέων φύσις ἀτμῶν αὐχμηραί τε νόσοι καὶ |
| μαχησόμεθ ' αὖθι μένοντες , καὶ μάλα τειρόμενοί περ : ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει : Ἕκτορ ἀτὰρ σὺ πόλιν δὲ μετέρχεο | ||
| ἄλλας μὲν νούσους ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' |
| διακριθείημεν ἀκολούθως δὲ καὶ τὸ εἴημεν διακοσμηθεῖμεν καὶ διακριθεῖμεν καὶ εἶμεν λέγοντες καὶ τὰ τούτων δεύτερα διακοσμηθεῖτε καὶ διακριθεῖτε καὶ | ||
| πολλάκις ἀντιμεταλαμβάνεσθαι τὰς ἀρχάς . δαμοκρατίαν δ ' ἀναγκαῖον μὲν εἶμεν πάντως : δεῖ γὰρ τὸν πολίταν μέρος ὑπάρχοντα τᾶς |
| ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις τῶν | ||
| ἐκ τῶν αἰσθατῶν ἐνέργειαν , ὁ δὲ τὰν ἐκ τῶν νοατῶν . τυγχάνοντι δὲ τὰ μὲν αἰσθητὰ τῶν πραγμάτων κινάσιος |
| τοῦ σώματος ἰσχὺς ὑποφθίνει , τοσοῦτον ἡ τῆς διανοίας αὔξεται ῥῶσις . Τίνα τοίνυν παρεισελθὼν ὁ νοῦς ἐξεπαίδευσε τὸν Τηλέμαχον | ||
| γὰρ πόνῳ πραΰνεται πόνος , καὶ ὑγεία , ἔτι δὲ ῥῶσις καὶ θρέψις γίνεται σωμάτων διὰ πόνων , τέχνας τε |
| τραύματα ἁλίκα ποιεῖς ; Εὐνίκα μ ' ἐγέλαξε θέλοντά μιν ἁδὺ φιλᾶσαι καί μ ' ἐπικερτομέοισα τάδ ' ἔννεπεν : | ||
| καὶ πολεμικὸς ποιητὴς Ἀλκαῖος ἔφη : κὰδ δὲ χευάτω μύρον ἁδὺ καττῶ στήθεος ἄμμι . καὶ ὁ σοφὸς δὲ Ἀνακρέων |