| διὰ τὰν ὑπερβολὰν τοῦ ἀδικήματος , ἔκθεσμον καὶ ἀσυγγνωμονέστατον εἶμεν ἁδονᾶς ἕνεκεν ἁμαρτάνεν καὶ ὑβρίζεν : ὕβριος δὲ πάσας πέρας | ||
| ἀβελτερία : ὅκκα δὲ φόβω , δειλία , ὅκκα δὲ ἁδονᾶς , ἀκολασία , ὅκκα δὲ κέρδεος , ἀδικία . |
| . . . Εὐρυφάμου Πυθαγορείου Περὶ βίου . Βίος ἀνθρώπω τέλῃος θεῶ μὲν λείπεται τῷ μὴ αὐτοτελὴς ἦμεν , ἀλόγων | ||
| ἀρετὰ ἀκρότας ἐστὶ καὶ τελῃότας τᾶς τῶ ἀνθρώπω φύσιος : τέλῃος δὲ καττὸν βίον , αἴκα εὐδαίμων γένηται . ἁ |
| καὶ δικασπολὲν καὶ θεραπεύειν θεώς : στραταγὲν μὲν ὦν καλῶς δυνασεῖται πολεμὲν καλῶς ἐπισταθείς , δικασπολὲν δὲ καὶ διακούεν πάντων | ||
| ἇς στερισκόμενος ἐκ γενέσιος ὁ ἄνθρωπος οὐδὲ λόγον ἔτι προέσθαι δυνασεῖται . διὸ καὶ συγγενεστάταν τῷ λόγῳ ταύταν τὰν αἴσθασίν |
| Ἱππόδαμος ὁ Πυθαγόρειος γράφειν : τᾶν φιλιᾶν ἁ μὲν ἐξ ἐπιστάμας θεῶν , ἁ δ ' ἐκ παροχᾶς ἀνθρώπων , | ||
| εὐδαιμοσύνα καὶ βίος ἄριστος , τῶ δ ' ἀνθρώπω ἐξ ἐπιστάμας καὶ ἀρετᾶς καὶ τρίτω εὐτυχίας σωματουμένα παραγίνεται . λέγω |
| ἀρετᾶς μετειληφυῖαν , φαύλαν δὲ τὰν κακίας : τὰς δὲ πράξιας εὐδαίμονας μὲν ἐν τᾷ εὐτυχίᾳ : συμπεραίνονται γὰρ ποτὶ | ||
| δ ' ὀρθοπλοῆσαι τὰς προαιρέσιας καὶ ἐπὶ τέλος ἐλθὲν τὰς πράξιας τᾶς εὐτυχίας . ἐνίκασε γὰρ ὁ στραταγὸς καὶ σὺν |
| ποτὶ τὰς ἀναλώσιας πολυδαπανώτεροι . διὰ δὲ τὼς ἐκτός , αἴκα ξενικὸς ἐπίδαμος ὄχλος γένηται εὐαμερίαις ἐμπορικαῖς χαίρων , ἢ | ||
| οὐσίας μέτρια καὶ ἀπὸ γεωπονίας ἔχοντα τὰν πρόσοδον : καὶ αἴκα τὰς ἀρχὰς ἄρχωντι τὰς μὲν ἀρετᾶς δεομένας τοὶ ἀγαθοί |
| θνητῶν προσεχὲς δημιούργημα εἶναι τοῦ θεοῦ τιθέμενοι , τὰς δὲ ἀνθρωπίνας ψυχὰς ἐκ τοῦ αὐτοῦ κρατῆρος γενέσθαι τοῖς τε ἐγκοσμίοις | ||
| τιμιωτάτοις . ἀρχὰ γὰρ καὶ αἰτία καὶ κανών ἐντι τᾶς ἀνθρωπίνας εὐδαιμοσύνας ἁ τῶν θείων καὶ τιμιωτάτων ἐπίγνωσις . . |
| φιαρωτέρα ὄμφακος ὠμᾶς ; φοιτῇς δ ' αὖθ ' οὕτως ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με , οἴχῃ δ ' εὐθὺς | ||
| . οὐ μόνον δέ κα τούτωι γνοίημεν , ἀλλὰ καὶ ὅκκα ἄμμες ἢ λέγοντες ἢ ἀείδοντες χρήιζομές τι μέγα φθέγξασθαι |
| μᾶλλον εἵλετο μὴ ζῆν ἢ καταισχῦναι τὰς παρ ' ὑμῶν ὑπαρχούσας αὐτῷ τιμάς . εἶθ ' ὑπὲρ ὧν ἐκεῖνος ᾤετο | ||
| , τοῖς ὑποτιθεμένοις τὰς ἰδέας ταύτας αὐτὰς καθ ' ἑαυτὰς ὑπαρχούσας καὶ οὔσας κεχωρισμένας τοῦ νοῦ . ὥστε φανερὰ ἡμῖν |
| ἡ σοφία τοῦ ἀνθρώπου κτᾶται καὶ θεωρεῖ τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν , ὁμοῦ μὲν ὁμολογία οὖσα ἀποδέδεικται τῆς μεριστῆς τοῦ | ||
| περαίνεσθαί τε καὶ συντετάχθαι ὑπὸ τῶν λόγον ἐχόντων ἀεὶ καὶ φρόνασιν : ὕλας γὰρ καὶ οὐσίας ἔχοντι τάξιν : τὰ |
| ὁ ἄνθρωπος σπαραττόμενος , αἰφνίδιον δὲ ἐπιθήσῃ ἐπ ' αὐτὸν κάτταν ζῶσαν , εὐθέως παύεται τοῦ σπασμοῦ , ἢ τοῦ | ||
| στέγους . γαλεώτην οἱ μὲν τὴν ἰδιωτικῶς ⌈ κάταν [ κάτταν / ] φασίν , οἱ δὲ ζῷόν τι ἕτερον |
| καὶ μετρίαν . τούτων δὲ μέγιστον αἴτιον καὶ συνεκτικώτατον τᾶς σωφροσύνας τὸ περὶ τὰν εὐνὰν ἦμεν ἀδιάφθορον καὶ ἄμικτον θυραίω | ||
| ἐσόψει καὶ δειλίας : ἐκεῖ δὲ ἐπιμιξίας καὶ μονώσεις : σωφροσύνας δ ' ἐν ἄλλοις ἢ καὶ ἀκολασίας , ἐπιστήμας |
| λόγος τοῖς ἄνωθεν , καὶ εἰπέ : πρὶν γὰρ Ὀλύμπιος ἁγεμών . τὸ γὰρ παλαιὸν ὁ Ζεὺς ἀναρπάσας τὴν Πρωτογένειαν | ||
| ἀφ ' ὧν τοὺς Ὀπουντίους λέγει γεγενῆσθαι . πρὶν Ὀλύμπιος ἁγεμών : πρόσθες σύνδεσμον γάρ , ἵν ' ᾖ συναρμοστέος |
| ἐν τοῖς πρακτοῖς . ἁ δ ' εὐτυχία καὶ τὰν ὑπερβολὰν ἐπιδέχεται καὶ τὰν μῄωσιν . ὑπερβάλλοισα δὲ γεννᾷ τινας | ||
| δὲ λόγος ωὑτός , θείας τε ἐάσσας καὶ δι ' ὑπερβολὰν λαμπρότατος δυσοράτω , αἰ μὴ τοῖς γνασίοις : μαρμαρυγαί |
| χρηματισμοὺς καὶ μυστικῶν πραγμάτων ἢ θείων συνίστορας καὶ ἐπαφροδισίας καὶ εὐφροσύνας ἀποτελεῖ . Ἀφροδίτη Σελήνῃ καλῶς κειμένη καὶ ἐπὶ ἐπικαίρων | ||
| δέ σοι , ἔφη , ὦ Σιμωνίδη , κἀκείνας τὰς εὐφροσύνας δηλῶσαι ὅσαις ἐγὼ χρώμενος ὅτ ' ἦν ἰδιώτης , |
| δὲ τὰν δεσποτικὰν ἀρχάν , κάδεται γὰρ καὶ ἐπιμελῆται τᾶς αὑτῶ γυναικός : οὔτε τὰν ἐπιστατικὰν καθάπαξ , καὶ αὐτὸς | ||
| τε ἐστὼ τῶν πραγμάτων καὶ τὰν μορφὼ καὶ τὸ ἐξ αὑτῶ κινατικὸν καὶ πρᾶτον τᾷ δυνάμει . τὸ δὲ τοιοῦτον |
| ἐκ τᾶς κατὰ φύσιν ἕξιος , ὥστε πολλάκις ἀντιβαίνεν καὶ τᾷ συστάσει τᾶς ἀρετᾶς . καὶ οὐ μόνον ἁ εὐτυχία | ||
| ὁ γא . Ἐπεὶ οὖν θέλω τὸν προστιθέμενον ⃞ον προστεθέντα τᾷ βῳ τουτέστι ⃞ῳ ποιεῖν κύβον , ποιείτω τὸν αον |
| πρὸς τὸ μέτρον ὀρθῶς . Χρὴ τοίνυν μεγάλα δ ' ἀρετὰ γράφειν καὶ ῥανθεῖσα καὶ συντάττειν οὕτω : Μεγάλη δ | ||
| τὰν φύσιν , αἴκα ἀγαθὸς γένηται : ἁ γὰρ ἑκάστω ἀρετὰ ἀκρότας καὶ τελῃότας ἐστὶ τᾶς ἑκάστω φύσιος : οἷον |
| ἔκλᾳξε κανθώς : τὶν δ ' ἀτέραμνον ἔσω στέρνων καὶ ἀνίκατον κέαρ ἔσκ ' ἐν πιμελοσαρκοφάγων πάσας μελεδώνας : τῷ | ||
| ὑπέρτερον ? [ ! ] αμεν οὐ δυνατὰν [ ] ἀνίκατον [ ´δε ? καὶ με ! [ ! ] |
| καὶ εὐδαίμονες . ἁ μὲν γὰρ εὐδαιμονία τελειότας ἐστὶ βίω ἀνθρωπίνω : ὁ δὲ βίος ὁ ἀνθρώπινος σύσταμα τῶν πραξίων | ||
| . . . . Ἐν ταὐτῷ . Τῶ δ ' ἀνθρωπίνω βίω καιροὶ τρεῖς , ὁ μὲν ἐν εὐτυχίᾳ ὁ |
| λέγῃς εὐτρόχως , ἀλλὰ καὶ ᾄδῃς μουσικῶς τὰς τοῦ ὄντος ἀρετάς . οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ εἰς τὸν πατρῷον οἶκον | ||
| τὰς τύχας ἀλλὰ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὰς ἐν αὐτῇ ἀρετάς , ὡς ἀποδέδοται ψυχῆς ἐνέργεια εἰρημένη κατ ' ἀρετήν |
| ! ] ειν [ ] τὰς ἴσας ἀναδεδεγμένας [ ] ὁλω ? ? ? [ ! ! ! ! ! | ||
| ! ] ειν [ ] τὰς ἴσας ἀναδεδεγμένας [ ] ὁλω ? ? ? [ ! ! ! ! ! |
| ” οὗτος ὁ λόγος ἁρμόζει πρὸς ἐκείνους , οἳ τὰς συμβουλίας ποιοῦνται τοῖς πέλας οὐ δι ' εὔνοιαν ἀλλὰ διὰ | ||
| ψευδῆ λέγων οὐχ ἁμαρτήσεις . μηδένα ἀπάτα , μάλιστα τὸν συμβουλίας δεόμενον . μετὰ πλειόνων λέγων μᾶλλον ὄψει τὰ συμφέροντα |
| ταῦτα , ὅμως δ ' ἔμοιγε ὀρθῶς δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν διακελεύεσθαι τόν γε ἐν Λακεδαίμονι νομοθέτην , περὶ | ||
| ἐξ ἀρετῆς ἡγησάμενον : καὶ πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν |
| οἷα | φιλεῖ , τοῖς δεσμώταις ἔθους ὄντος τὰς ἰδίας ἀτυχίας ἀναμετρεῖσθαι , ἀπεγύμνωσεν : ἀλλ ' ὡς μηδὲν εἰδὼς | ||
| ἀλλ ' οὐχ ἕνεκα αὐτῶν . καιροῦ ] ἀντὶ τοῦ ἀτυχίας . παρελθὼν ] σημείωσαι , τὸ σχῆμα πρόκλησις . |
| : τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : | ||
| ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι δ ' αἰσχρά . τί ὦν |
| ἀπώλεσεν ] † τῶν Περσῶν ἔφθειρεν . ἀντίποινα ] † ἀμοιβάς . πράξειν ] † ἀπαιτήσειν . πημάτων ] † | ||
| τιμωρίας δίκαιοι τυγχάνειν ἐσμὲν μὴ παρέχοντες ἀρτίους καὶ πλήρεις τὰς ἀμοιβάς . εἰ δ ' οὐκ ἐξὸν τοῖς ἰδίοις ὑποστέλλομεν |
| καὶ δαίμονας καὶ γονέας καὶ ὅλως τὰ καλὰ καὶ τίμια πρᾶτα τίθεσθαι , δεύτερον δὲ τὰ συμφέροντα : τὰ γὰρ | ||
| σύσταμα τᾶς συγγενικᾶς κοινωνίας : τῶν δὲ μερέων αὐτῶν δύο πρᾶτα καὶ μέγιστα , ἄνθρωπος καὶ κτᾶσις , . . |
| γὰρ αὕτα τᾷ ὑπεναντίᾳ : τοῖς γὰρ μείοσι μέζονας τοὺς λόγως , τοῖς δὲ μείζοσι μείονας . ταὶ μὲν ὦν | ||
| οἵδε πάντες ἐντὶ κατ ' ἀριθμὼς ἁρμονικὼς συγκεκραμένοι . ὣς λόγως κατὰ μοῖραν διαιρήκει ποτ ' ἐπιστάμαν , ὡς μὴ |
| μὴ δύρεσθ ' ἄχη , πέδοι δὲ βᾶσαι τὰς προσερπούσας τύχας ἀκούσαθ ' , ὡς μάθητε διὰ τέλους τὸ πᾶν | ||
| εὔχεσθαι Διὶ ὑπάτῳ , Ἡρακλεῖ , Ἀπόλλωνι προστατηρίῳ : περὶ τύχας ἀγαθᾶς Ἀπόλλωνι ἀγυιεῖ , Λατοῖ , Ἀρτέμιδι , καὶ |
| ἐνέργειαν ἀίδιον θεῶ τε καὶ γενέσιος κατὰ συνακολουθίαν τᾶς μεταβλατικᾶς φύσιος . καὶ ὁ μὲν εἷς ἐς ἀεὶ διαμένει κατὰ | ||
| καὶ δύο λόγως εἶμεν , τὸν μὲν ἕνα τᾶς ἀγαθοποιῶ φύσιος , τὸν δ ' ἕνα τᾶς κακοποιῶ . διὰ |
| ἐξ αὐταυτῶ τέλῃός ἐστι : οὔτε τῶν ἀλόγων ζῴων οὐδὲν εὐδαιμοσύνας ἐπίμοιρον : λόγω γὰρ ἄμοιρα ὄντα καὶ τᾶς ἐς | ||
| ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ ἐπιστάμα τᾶς περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας , ἢ ἐπιστάμα τῶν κατὰ φύσιν ἀνθρώπω ἀγαθῶν . |
| Ι γράφονται , οἷον κακός κακία , ἀργός ἀργία , ῥάθυμος ῥαθυμία . Τὰ παρὰ τὸ γῆρας συγκείμενα ἔχοντα ἐπὶ | ||
| ὁ περισσότερος . καὶ Ἄργος τόπος , ἀργὸς δὲ ὁ ῥάθυμος . καὶ ὁλκὸς μὲν τοῦ ὄφεως τὰ ἴχνη , |
| , οὐ μὰν ἀνάπαλιν τὸ ἐπιστατὸν τᾶς ἐπιστάμας καὶ τὸ αἰσθατὸν τᾶς αἰσθάσιος . τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ | ||
| : τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ μὲν ἐπιστατὸν καὶ αἰσθατὸν καὶ ἄνευ τᾶς αἰσθάσιος καὶ ἐπιστάμας δύναται ἦμεν , |
| , ἢ τὰν ταχὺν ἄγγελον Ἶριν ἀθανάτων ; πάντων γὰρ ἀρχὰν καὶ τέλος πάντων ἔχεις . Ἀρχὰ καὶ πάντων γέννα | ||
| ποττὰν τῶν καλῶν ὁρμάν , μήτε μὰν πάλιν ἀπροαιρέτως . ἀρχὰν γὰρ αὐτῷ ἐνεφύτευσε τοιαύταν , ἅ τις καὶ τὸ |
| ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : ὅλας δὲ τᾶς ψυχᾶς ἁ δικαιοσύνα . φαῦλοι μὲν γὰρ τοὶ ἄνθρωποι γίνονται ἢ διὰ | ||
| δικαιοσύνας οὐδεὶς ἂν εἴη βασιλεύς , ἄνευ δὲ νόμω οὐ δικαιοσύνα . τὸ μὲν γὰρ δίκαιον ἐν τῷ νόμῳ ἐντί |
| ' , ὦ παντλάμων , ὦ δυστάνου , μᾶτερ , βιοτᾶς , οἵαν οἵαν αὖ σοι λώβαν † ἐχθίσταν ἀρρήταν | ||
| Ὑγίεια βροτοῖσι πρεσβίστα μακάρων , μετὰ σεῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον βιοτᾶς , σὺ δέ μοι πρόφρων ξυνείης : εἰ γάρ |
| πολιτικὰν φερόντων νόμος ἐπιστάτης καὶ δαμιουργός : τῶν δὲ διὰ φρονάσιος ἀνθρωπίνας τελεωθέντων τέχνα κα λέγοιτο δικαίως μάτηρ τε καὶ | ||
| ἀρετὰ γὰρ κακίᾳ ἐναντίον , καὶ γένος ἁ μὲν ἀρετὰ φρονάσιος καὶ σωφροσύνας , ἁ δὲ κακία τᾶς ἀφροσύνας καὶ |
| δοκεῖ μοι ἦμεν , ποθ ' ὅπερ καὶ γέγονε καὶ συνέστα ὁ ἄνθρωπος καὶ ὄργανα δὲ καὶ δυνάμεις εἴλαφε παρὰ | ||
| ἔφοδον ἐπὶ τὰ αὐτὰ προτρέπουσαν ὧδέ πως : γέγονε καὶ συνέστα ὁ ἄνθρωπος ποττὸ θεωρῆσαι τὸν λόγον τᾶς τῶ ὅλω |
| ἂν περὶ τῶν ἐχθρῶν εἰπεῖν τολμήσειεν : οὐ γὰρ μόνον κλοπὰς καὶ μοιχείας καὶ παρ ' ἀνθρώποις θητείας αὐτοῖς ὠνείδισαν | ||
| ἵππους ὁ πόνος , διελέχθην ἀληθῆ λέγων , ὡς ὠμὰς κλοπὰς τὰς παρ ' ἑτέρων τὰς νῦν κωλύοιεν πρότερον ταῖς |
| Σίπυλος . θνατοῖς ἐν γλώσσᾳ δολία νόσος , ἇς ἀχάλινος ἀφροσύνα τίκτει πολλάκι δυστυχίαν . πίσσα δ ' ἀπὸ γραβίων | ||
| μείζονα μοῖραν ἐφέρετο , ἀλλὰ τὰ χείρονα , πολλά κα ἀφροσύνα καὶ ἀταξία περὶ τὰν ψυχὰν ὑπᾶρχεν : αἴ τε |
| ] τὰς πολλῆς φθορᾶς καὶ δυστυχίας προξένους τύχας ] τὰς δυστυχίας ἄθλων ] τῶν αὐτῆς πόνων σοῦ ] παρὰ σοῦ | ||
| δυστυχῶν ὑπὸ τῶν φίλων ἠμελεῖτο , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ |
| μῆτερ ἡλίου τ ' ἀναπτυχαί : πῶς ποτε ἐκφύγω τὰς παρούσας τύχας : ἀρωγός : φανείη δηλονότι : τοῦτο γὰρ | ||
| ' αὐτοὺς τυγχάνειν . ἔστι μὲν οὖν ἴσως χαλεπὸν τὰς παρούσας συμφορὰς λόγῳ κουφίσαι : δεῖ δ ' ὅμως πειρᾶσθαι |
| δικαιότατός ἐστιν βίος ἥδιστος , ἢ δύ ' ἐστόν τινε βίω , οἷν ὁ μὲν ἥδιστος ὢν τυγχάνει , δικαιότατος | ||
| χρῄζει τριῶν τούτων τυχέν . ἐξάρτυσις μὲν ἁ τῶν τῶ βίω μερέων ἐστὶ συμπλάρωσις : βίω δὲ μέρεα τά τε |
| ποιῆσαι τὸ ἔργον καὶ ὁπόσον ἐγχωρεῖ πρὸς τὰς τῆς ὄψεως ἀπάτας ἀλεξήματα ἀνευρίσκειν οὐ τῆς κατ ' ἀλήθειαν ἰσότητος ἢ | ||
| κακοεργός δαλεῖται τὸν ἰόντα παρέρπων Αἰγυπτιστί , οἷα πρὶν ἐξ ἀπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες ἔπαισδον , ἀλλάλοις ὁμαλοί , κακὰ παίχνια |
| πράξεις , αἳ κύριαί εἰσι , καθάπερ εἴρηται , τοῦ ἀγαθὰς ἢ πονηρὰς τὰς ἕξεις γενέσθαι , ὑπὲρ ὧν ὁ | ||
| οὐχ ὥς ποτε ἐγὼ Ἀσπασίας ἤκουσα : ἔφη γὰρ τὰς ἀγαθὰς προμνηστρίδας μετὰ μὲν ἀληθείας τἀγαθὰ διαγγελλούσας δεινὰς εἶναι συνάγειν |
| ἔργα αὐτᾶς κατάγοντες εἰς ἰσότατα ποττὰν τοῦ σώματος τελεότατα , τὰν δὲ σωματικὰν εὐεξίαν ἐς ὕψος ἀντικαθιστάντες τᾷ ψυχικᾷ ἡδονᾷ | ||
| . ἐκ δὲ τουτέων τῶν κινασίων , δύο ἐασσᾶν , τὰν ἕλικα ἐκτυλίσσει , ποθέρπων μὲν κατὰ μίαν μοῖραν ἐν |
| οὐκ ὀκνοῦσιν αἰσχρῶς πορίζειν . διόπερ οὐδὲ ἐλευθέριοι αὐτῶν αἱ δόσεις : οὔτε γὰρ τοῦ καλοῦ ἕνεκα διδόασιν , ὥσπερ | ||
| : τὸ δ ' ἐπὶ τούτῳ κοινωνίας ὁμονοητικῆς συνδετικόν , δόσεις τε προκαλούμενον τὰς ἐκ θεῶν καταπεμπομένας πρὸ τοῦ λόγου |
| ἡ σωφροσύνη ἡδονάς , ἔστι δὲ οὐ περὶ πάσας τὰς σωματικάς . ἵν ' οὖν δῆλον γένηται , περὶ τίνας | ||
| ὑπερεχόντων , ἔτι δὲ καὶ λύπας δούλων καὶ κλοπάς , σωματικάς τε νόσους ἐκ σιδήρου καὶ κίνδυνον ἐκ πυρὸς ἢ |
| ; Ἀλλ ' εἰ κατ ' ἄλλας , κατὰ τὰς πολιτικὰς ὅλως οὔ ; Ἢ ἄλογον μηδ ' ὁπωσοῦν ὁμοιοῦσθαι | ||
| τὸν θεωρητικὸν βίον , διὰ δὲ τὸ κοινωνικὸν ἐπὶ τὰς πολιτικὰς ὁρμῶντα πράξεις . Δι ' ὃ καὶ γαμήσειν καὶ |
| ὁρισμός : ὁ μὲν γὰρ ὀξέως καὶ παραχρῆμα καὶ τὰς ὀχλήσεις καὶ τοὺς κινδύνους ἐπιφέρει : ὁ δὲ ἐξ ἀναβολῆς | ||
| ἐπικίνδυνον τὸ ἔτος δηλοῖ : ἀσθενείας γὰρ καὶ ἐπιβουλὰς καὶ ὀχλήσεις ἀποτελεῖ καὶ κινδύνους ἰδίων τε θανάτους καὶ ὑπὲρ ἰδίων |
| πορθηθέντων . κρατησάντων ] νικησάντων . δίχα ] διπλῶς . φθογγὰς ] φωνάς . συμφορᾶς ] ἕνεκα . διπλῆς ] | ||
| ἢ μήτηρ ἔχεις , σπούδαζε πάσας ὥστ ' ἀηδόνος στόμα φθογγὰς ἱεῖσα , μὴ στερηθῆναι βίου . πρόσπιπτε δ ' |
| μὲν ἀρετὰ φρονάσιος καὶ σωφροσύνας , ἁ δὲ κακία τᾶς ἀφροσύνας καὶ ἀκολασίας : ἃ δὲ ἐν εἴδεσιν : ἐναντία | ||
| ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : Ἀχαλίνων στομάτων ἀνόμου τ ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία . Τέλη δὲ λέγονται καὶ αἱ |
| . ταῦτα δὲ συμβαίνειν περὶ τὰς ἑῴας καὶ τὰς μεσημβρινὰς ἐκκλίσεις . . . : Δικαιάρχου ἀναγραφὴ τῆς Ἑλλάδος . | ||
| περὶ τὰς ἀξίας δὲ δικαιοσύνη : περὶ τὰς αἱρέσεις καὶ ἐκκλίσεις σωφροσύνη . „ . . εἰ δὲ αὖ φήσειέ |
| οὐκ ἔχει λόγον ὁ Κρόνος εἰς τοὺς δηλωθέντας τόπους , ἔριδας ὑποστήσεται καὶ τελευτήσει μία τῶν γυναικῶν αὐτοῦ καὶ ἐγγὺς | ||
| ' ἐν παλαίστρᾳ οὐδ ' ἐν συμποσίῳ , ἔνθα φιλεῖ ἔριδας πλείστας καὶ λοιδορίας γίγνεσθαι . ὁ δὲ ἀνήρ ἐστι |
| αὖ πόλεμον ἰσχύει μέγα : σοφὸν γὰρ εὖ βούλευμα τὰς σοφὰς χείρας νικᾶ : σὺν ὄχλω δὲ ἀμαθία πλεῖστον κακόν | ||
| γράφει : ἄλλοις γάρ ἐστι τραγικὸς χορεργάτης πολλὰς γεγραφὼς καὶ σοφὰς τραγῳδίας . ἔφην τὸ λοιπὸν καὶ μονῳδούς σοι , |
| δ ' ὕστερον οὐδ ' ἅλα δοίης . αἴθ ' αὐτὰν δυνάμαν καὶ τὰν ψυχὰν ἐπιβάλλειν . Ἄρτεμι , μὴ | ||
| κλαγγὰν † ὄρνισιν ὅπως ἐξάρξω ' γὼ μολπὰν οὐ τὰν αὐτὰν † οἵαν ποτὲ δὴ σκήπτρωι Πριάμου διερειδομένου ποδὸς ἀρχεχόρου |
| πρὸς μὲν τὰς ἐλλείψεις ὑπερβολαί εἰσι , πρὸς δὲ τὰς ὑπερβολὰς ἐλλείψεις . ὃ καὶ ἐν πάθεσι καὶ ἐν πράξεσιν | ||
| οὕτω πως ὡς αἱρεῖσθαι μὲν τοῦτο , φεύγειν δὲ τὰς ὑπερβολὰς καὶ τὰς ἐλλείψεις . ἐν δὲ τῷ περὶ ἀρετῆς |
| ὡς καὶ τὸ νήπιος , οὐδ ' ἄρ ' ἔμελλε κακὰς ὑπὸ κῆρας ἀλύξας . οὐδὲ ἐν τῇ Ζηνοδότου δὲ | ||
| εἶναι φησὶ σοῦ σοφώτερος ; εἱμαρμένον δὲ τῶν κακῶν βουλευμάτων κακὰς ἀμοιβάς ἐστι καρποῦσθαι βροτοῖς . Ζεὺς γὰρ τὰ μὲν |
| ἀγνοεῖν , ὧν ὁ δῆμος δεῖται καὶ δι ' ἃς ἀνάγκας ἀπ ' αὐτῶν ἀπέστη , χαρίζονται δ ' αὐτῷ | ||
| ] να , καὶ πάντας [ κατ ] ? ' ἀνάγκας [ οἳ ταὐτὸν ] ? ἔγραψαν ἀξίους [ ] |
| καταλάβοι , ἀφελέσθαι βίαι ; ἀνδραποδίξασθαι δὲ πῶς οὐ δίκαιον τὼς πολεμίως καὶ αἴ τις δύναιτο ἑλὼν πόλιν ὅλαν ἀποδόσθαι | ||
| , καὶ τἆλλα ὅσα ἐπαινέω τὸν Ἰωνικὸν ποιητὰν ἐκπλαγέντας ποιεῦντα τὼς ἐναγέας . ὡς γὰρ τὰ σώματα νοσώδεσί ποκα ὑγιάζομες |
| ἀνὴρ ποῖός τις ; . . . τοισιν ἄριστος : εὐγνώμων , φιλόμουσος , ἐρωτικός , εἰς ἄκρον ἁδύς , | ||
| κυμαίνοντα . . . Πανταχοῦ γὰρ οἶμαι καλὸν χρήστης , εὐγνώμων καὶ δίκαιος . . . Ἀρρήτῳ πόθῳ τὸ πλησιάζον |
| διακριθείημεν ἀκολούθως δὲ καὶ τὸ εἴημεν διακοσμηθεῖμεν καὶ διακριθεῖμεν καὶ εἶμεν λέγοντες καὶ τὰ τούτων δεύτερα διακοσμηθεῖτε καὶ διακριθεῖτε καὶ | ||
| πολλάκις ἀντιμεταλαμβάνεσθαι τὰς ἀρχάς . δαμοκρατίαν δ ' ἀναγκαῖον μὲν εἶμεν πάντως : δεῖ γὰρ τὸν πολίταν μέρος ὑπάρχοντα τᾶς |
| τοῦ Περὶ ἀνθρώπω φύσεως . Φύσις ἀνθρώπω κανών μοι δοκεῖ νόμω τε καὶ δίκας ἦμεν καὶ οἴκω τε καὶ πόλιος | ||
| καὶ ἐνετύχομες τοῖς Ὀκκέλω ἐκγόνοις . τὰ μὲν ὦν Περὶ νόμω καὶ Βασιληίας καὶ Ὁσιότατος καὶ τᾶς τῶ παντὸς γενέσιος |
| συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι , τὸ δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰς ἀκουσίους ἀνάγκας ἀφῖχθαι . εἰ δέ γε τούτων μηδὲν ἀληθὲς | ||
| πάρεστι δύναμις τοὺς μὲν ἑκουσίους πείθειν σωφρονεῖν τοὺς δ ' ἀκουσίους ἀναγκάζειν : αὐτῷ δὲ συγγνώμη εἴη , εἰ δι |
| τῶν τόπων . Περὶ ἀντικειμένων . . Περὶ νοῦ καὶ αἰσθάσιος . . , . Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . . | ||
| μὰν ἀνάπαλιν τὸ ἐπιστατὸν τᾶς ἐπιστάμας καὶ τὸ αἰσθατὸν τᾶς αἰσθάσιος . τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ μὲν κρινόμενον |
| μὲν νόος ἐν ἁμῖν τῶν νοατῶν γνωστικός , ἁ δὲ ἐπιστάμα τῶν ἐπιστατῶν , ἁ δὲ δόξα τῶν δοξαστῶν , | ||
| φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ ἐπιστάμα τᾶς περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας , ἢ ἐπιστάμα τῶν |
| διακοσμάσιος , ἔκαμέ ποκα τὸ κινέον αὐτὸ κατ ' ἄμπαυσιν διακοσμάσιος . εἰ δέ γε κάμνοι καὶ ἀμπαύοιτο τὸ κινέον | ||
| μὲν τᾶς ἰδίας φύσιος , ὀφθαλμὸν δὲ τᾶς τῶν ὄντων διακοσμάσιος : διὸ καὶ ὀνύματα μὲν ἔθηκε τοῖς πράγμασι , |
| κεφαλαιωδῶς τὴν ἀρχαιοτάτην ἀγωγὴν τῶν κατ ' Αἴγυπτον . 〛 βίωι γὰρ τὸ παλαιὸν Αἰγυπτίους φασὶ χρῆσθαι τὸ μὲν ἀρχαιότατον | ||
| ἐστι καὶ ταἰσχρὸν σκοπῶν , ἀκέραιος , ἀνεπίπληκτος αὐτὸς τῶι βίωι εὖ μοι κέχρηται καὶ προσηκόντως πάνυ τὸ δαιμόνιονἐνταῦθ ' |
| τὸ δὲ ὅλον , ὅτι θνητοὶ πεφύκαμεν . μὴ φίλα ψυχά : ὁ λόγος πρὸς ἑαυτόν : μηδαμῶς δὲ , | ||
| μὲν σκάνεα τῶν ζῴων ζωά , ταύτας δ ' αἴτιον ψυχά : τὸν δὲ κόσμον ἁρμονία , ταύτας δ ' |
| ἁ κράτησις ὁποίων ἄν τινων ᾖ ἐπικτάτων ἀπὸ ταὐτομάτου ὑπὸ ταύταν ἐντί [ ἀληθῶς ] . ‖ ἐπειδὴ πᾶν τὸ | ||
| . Μέσφ ' οὖν ὁ δαίμων οὔρια φυσιάει , τιμᾶτε ταύταν , φῶτες [ ] ελα˘˘ ? ? [ – |
| τὸν Θήρωνα , τὸ δὲ ἀρετὴν ἀσκεῖν δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν : ἕκαστον γὰρ τούτων πολλῆς τῆς τροπῆς | ||
| , ὡς ἡ τοῦ αἴαντος ἀσπίς : Μυριᾶν δ ' ἀρετᾶν . διὰ τὸ σαθρὸν καὶ ἀσθενὲς τῆς ἐπιτηδεύσεως , |
| . . , ἐκ δίκας δὲ καταδίκα , ἐκ δὲ καταδίκας πέδαι τε καὶ σφαλὸς καὶ ζαμία . Πανύασις δ | ||
| τὸ ἐνθένδε ἀπελαθὲν ἦν , δηλονότι καὶ διὰ χρέα καὶ καταδίκας καὶ τὰς ὁμοιοτρόπους ταύταις συμφορὰς ἀγαπητῶς ὅποι ἂν τύχῃ |
| ἢ πονηραί . ἐὰν μὲν οὖν κατηγορῶμεν , τὰς φύσει προσούσας φαύλας βεβαιώσομεν , οἷον τὴν μὲν ἀσέλγειαν , ὦ | ||
| τὸ γεγραμμένον τ ' ἐκτίνειν καὶ τὰς ἐκ τῶν νόμων προσούσας ζημίας καταβάλλειν . νῦν δ ' ἐν τῷ γράψαι |
| καλὸν ἔξω : τοὐναντίον δὲ ἐὰν ἄφρων ᾖ , τὰς κηλῖδας ἔξω ἐᾷ . καὶ τὸν βίον οὖν τῶν ἀνθρώπων | ||
| καὶ πάσης ἀρετῆς δόγμασιν ἀπερρυψάμεθα τὰς ἐκ παθῶν καὶ νοσημάτων κηλῖδας , οὐκ ἂν ἴσως ἀπηξίωσεν ὁ θεὸς ἄκρως κεκαθαρμέναις |
| Γ κύσθος ] καὶ τοῦτο τὸ γυναικεῖον μόριον σημαίνει . ποττὰν ματέρ ' ] πρὸς τὸ τῆς μητρὸς αἰδοῖον . | ||
| βάκκαρίς τε καὶ σάγδας ὁμοῦ μῆλα καὶ ῥόας λέγεις . ποττὰν κοπίδ ' , οἰῶ , σώμαι : ἐν Ἀμύκλαισιν |
| ἣν διαχεῖ τὸ σεληναῖον φῶς , αὐξάνεται , τοῖς δὲ βλαβερᾶς , ἐλαττοῦται . ἄρχεται οὖν ὁ Ἡσίοδος ἐκ τῆς | ||
| καὶ εἰ . . σὺν μὲν τῷ . . τούτου βλαβερᾶς . . ἐπ ' ἀμφοτέροις καὶ σὺν τῷ δικαίῳ |
| . Ἀριστοφάνης δὲ ὁ κωμικὸς ἐν Αὐτολύκῳ φησίν : ἐπὶ καινοτέρας ἰδέας ἀσεβῶν βίον , ὦ μοχθηρός , ἔτριβες . | ||
| ἀναγκαιοτέρων μεθελκόμενον ; εἰ μέντοι βουληθείη τις ὑπὸ μηδεμιᾶς ἄλλης καινοτέρας θέας ἀγόμενος , ἐνευκαιρήσας τῷ προτεθέντι κεφαλαίῳ τὰς ἑκάστων |
| εἶδος ἔχουσα πετροῦται : στενάχει δ ' ὑψιπαγὴς Σίπυλος . θνατοῖς ἐν γλώσσᾳ δολία νόσος , ἇς ἀχάλινος ἀφροσύνα τίκτει | ||
| : ἀνάλγητα γὰρ οὐδ ' ὁ πάντα κραίνων βασιλεὺς ἐπέβαλε θνατοῖς Κρονίδας : ἀλλ ' ἐπὶ πῆμα καὶ χαρὰ πᾶσι |
| εἰκότως ἄρα σοι εἶχεν αἰτίαν ὁ Ζεύς , ὡς τὰς φρένας μοι λυμαινόμενος : ἐν δὲ χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ ἀλλαγῇ | ||
| ἱκάνει κλήρου σημαντῆρα φυτοτρόφονὧς τότ ' ἄνακτος Αἰήταο βαρεῖαι ὑπὸ φρένας ἦλθον ἀνῖαι : ἤιε δ ' ἐς πτολίεθρον ὑπότροπος |
| τοῦ τάφου ἐπιγεγραμμένον ἔχει : πιὲν φαγὲν καὶ πάντα τᾷ ψυχᾷ δῶμεν : κἀγὼ γὰρ ἕστακ ' ἀντὶ Βακχίδα λίθος | ||
| φόβοι , ἐξαμμέναι μὲν ἐκ σώματος , ἀνακεκραμέναι δὲ τᾷ ψυχᾷ : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ |
| παιδιᾶς ἄξια καὶ δὴ καὶ τόδε προσέλεγον : δέξαι τὰν ἀγαθὰν τύχαν , δέξαι τὰν ὑγίειαν , ἃν φέρομεν παρὰ | ||
| Πυθαγορείας ἐκ τοῦ Περὶ γυναικὸς σωφροσύνας . Τὸ μὲν ὅλον ἀγαθὰν δεῖ ἦμεν καὶ κοσμίαν : ἄνευ γὰρ ἀρετᾶς οὐδέποκα |
| τὴν δικαίαν ἔχοντος , τὸ δὲ ἀπολωλὸς εὑρεθήσεται : καὶ λήψεις καὶ δόσεις καὶ κοινωνίας ποιεῖσθαι συνοίσει , δανείζειν τε | ||
| νύκτωρ τε καὶ μεθ ' ἡμέραν , καὶ πρὸς τὰς λήψεις τῶν τόπων , ἐπὶ μὲν ἡλίου καὶ τῶν ἀστέρων |
| λογικὰς αὐτοῦ μεθόδους ὡς ἐπὶ πᾶν τεθαυμακότων καὶ τῶν τὰς ἠθικάς τε καὶ φυσικὰς πραγματείας ὑπερφυῶς ἀποδεχομένων . καὶ ἵνα | ||
| τῶν μερικῶν , ἔχουσα ἑπομένας καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς τὰς ἠθικάς , ἔνθα πάρεστιν : ἔτι εἰ ὁ ἐγκρατὴς ἐγκρατὴς |
| . εἶτα μετὰ ταῦτα πάλιν ἐρεῖς ὅτι τάς τε ἄλλας χάριτας μεγίστας τοῖς βασιλεῦσιν ὀφείλοντες , ἐφ ' οἷς ὑπὲρ | ||
| δὲ τοιοῦτον ὑποβάλλει νοῦν : εἴδη μὲν διαθήκης ἐστὶ πάμπολλα χάριτας καὶ δωρεὰς τοῖς ἀξίοις ἀπονέμοντα , τὸ δ ' |
| οἴκοθεν στάλαισιν ἅπτονθ ' Ἡρακλείαις . Ἐν πτεροῖσίν τ ' ἀκάμαντας ἵππους ] * Τουτέστιν οὐ κάμνοντας ἐν τοῖς δρόμοις | ||
| μὲν ἀγάλλων θεός ἔδωκεν δίφρον τε χˈρύσεον πτεροῖσίν τ ' ἀκάμαντας ἵππους . ἕλεν δ ' Οἰνομάου βίαν παρθένον τε |
| τῇ ὀργῇ κατὰ τὸ προσῆκον . . Ἐπειδὴ πολιτικὸς καὶ κοινωνικός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος φύσει , ἀνάγκῃ καὶ λόγων καὶ | ||
| τοῦ λογικοῦ καὶ κοινωνικοῦ ζῴου . Ὁ τοῦ ὅλου νοῦς κοινωνικός . πεποίηκε γοῦν τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν καὶ |
| τριῶν τούτων τυχεῖν , ἐξαρτύσιος , συναρμογᾶς , ἐπαφᾶς τινος μωσικᾶς . ἐξάρτυσις μὲν ὦν ἐστιν ἁ τῶν οἰκῄων μερέων | ||
| δέεσθαι καὶ συναρμογᾶς καὶ τὸ τελευταῖον ἐπαφᾶς τινος καὶ προσχράσιος μωσικᾶς . περὶ μὲν ὦν ἐξαρτύσιος πολιτείας ἐκ τίνων καὶ |
| ταὶ δὲ σύνθετοι ἐκ τούτων . ἁγεμονικαὶ μὲν οἷον ἁ φρόνασις : ἑπητικαὶ δὲ οἷον ἀνδρεία καὶ σωφροσύνα , σύνθετοι | ||
| δὲ ψυχᾶς νόος , τᾶς δὲ περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ |
| , οἶμαι , ὀξεῖς καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες : πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ ὑμεῖς φατε | ||
| , ὅπως τὸ ἀπὸ τῆς διεγέρσεως τῶν ὕπνων περὶ τὰς ψυχὰς ταραχῶδες , πρότερον εἰς κατάστασιν εἰλικρινῆ καὶ πραότητα τεταγμένην |
| καθ ' ἡμέραν δαπανήμασιν δὴ τὸν βίον ὁρῶ μόνον , λύπας δ ' ἔχοντας μείζονας τοὺς μείζονας . τὸν μὴ | ||
| διὰ βρώσεως καὶ πόσεως καὶ ἀφροδισίων : ἧττον δὲ περὶ λύπας . ἡ γὰρ ἐνέργεια τοῦ σώφρονος περὶ ἡδονάς ἐστιν |
| τᾶς ἑκατέρων συναρμογᾶς ἀρετά , αὕτα δὲ καὶ ἀπὸ τᾶν ἁδονᾶν καὶ ἀπὸ τᾶν λυπᾶν εἰς ἀρεμίαν καὶ ἀπάθειαν ἀπάγει | ||
| γὰρ ἀντέχεν μὲν δύνασθαι τοῖς πόνοις , ἐπικρατεῖν δὲ τᾶν ἁδονᾶν , οἰκεῖόν ἐντι τῶ ἀλόγω μέρεος τᾶς ψυχᾶς . |
| ἑλκέων , ἄρχεται ἀπὸ τῶν ἀγγείων . Κεφάλαιον ἐκ τῆς γενέσιος καὶ ἀφορμῆς καὶ πλείστων λόγων καὶ κατὰ σμικρὰ γινωσκομένων | ||
| ἀγνοίῃ τὸ ἔπος ἐκβάλοι τοῦτο . Λόγους δὲ ἄλλους περὶ γενέσιος τῆς σεωυτοῦ μὴ δέκεο : τὰ γὰρ ἀληθέστατα πάντα |
| ἐκεῖ : ὥσπερ ἐκ βαρβάρων εἰς Ἕλληνας , καὶ ἐξ ἀνόμου καὶ τυραννουμένης καὶ στασιωτικῆς πόλεως εἰς εὐνομουμένην καὶ βασιλευομένην | ||
| καὶ ἀποβαῖνον , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : Ἀχαλίνων στομάτων ἀνόμου τ ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία . Τέλη δὲ |
| : ἐπιτηροῦσιν . ΔΙΚΑΣ νῦν τὰς κρίσεις , μᾶλλον δὲ δικαιοσύνας . . ΣΧΕΤΛΙΑ . Ἄδικα , φαῦλα : σχετικὰ | ||
| καὶ τὰς δικαιοσύνας : ὁ μὲν ἐκ δεξιῶν ἀπογράφεται τὰς δικαιοσύνας , ὁ δὲ ἐξ ἀριστερῶν τὰς ἁμαρτίας . ὁ |
| ἔπι : ὅθεν λαβόντες οἱ κακῶς πεπραγότες σωτηρίαν ἀπῆλθον ἐκ δυσπραξίας νῦν οὐκέτι μοι δίχα θυμός , ἀλλὰ † σαφὴς | ||
| αὐτὴν πᾶσαν ἑλκύσει κάτω . } Πράττων καλῶς μέμνησο τῆς δυσπραξίας : ὡς γὰρ τὸ πράττειν καὶ τὸ δυσπράττειν σκόπει |
| ἐποίει σπεύδων κοινὸν ἐς ὕπνον . ἔλεξέ νυ καὶ λόγον αὐτᾷ : ἄλλαι μὲν κνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί , αὐτὰρ | ||
| Δελφὶς ἐν ἡμιωρίῳ . Τοῦ δὲ Περσέως δύνοντος συγκαταδύνει μὲν αὐτᾷ ὁ ζῳδιακὸς ἀπὸ Ταύρου μοίρας βʹ ἕως Ταύρου μοίρας |
| πάντα πράξας , οὐ χαλεπῶς διαφεύξεται τὴν τῆς λεγομένης γεγονέναι ἁμαρτίας αἰτίαν . ἃ γὰρ ὁρῶμεν , ἔχει φύσιν οὐχ | ||
| ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον λέγεσθαι ἀλείτην |
| τά τ ' ἐπώνυμα δεῖπνα Θυέστου λέκτρα τε Κρήσσας Ἀερόπας δολίας δολίοισι γάμοις : τὰ πανύστατα δ ' εἰς ἐμὲ | ||
| . Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ κατὰ τῶν ἑαυτοῦ φίλων δολίας μηχανὰς συντιθεὶς αὐτὸς ἐν ταῖς ἐνέδραις τῶν κινδύνων ἐμπεσεῖται |
| τιθέμενοι τὸ ἐπιστρέφεσθαι τῶν θεῶν . Ἀλέγω τὸ φροντίζω , ἀλογῶ δὲ τὸ καταφρονῶ . . ΚΑΤΑΦΡΑΖΕΣΘΕ . Βουλεύεσθε , | ||
| καὶ περισπᾶται , εἰ μὴ ἐν προθέσει συντεθῇ . οἷον ἀλογῶ πολυλογῶ κακολογῶ μακρολογῶ . πρόσκειται εἰ μὴ ἐν προθέσει |
| ἀγαθὰ προσάγειν . τὰς οὖν εἰρωνείας καὶ γοητείας καθάπερ ἐπιφυομένας κῆρας τῷ φιλίας φυτῷ περικοπτέον . ἱερουργίαι γε μὴν καὶ | ||
| εὔφρονι βουλῆι εἰρήνην κατάγουσα σὺν εὐόλβοις κτεάτεσσι , λύματα καὶ κῆρας πέμπους ' ἐπὶ τέρματα γαίης . Ζεῦ πολυτίμητε , |