θυμῷ κεχολωμένον : ὧς γὰρ ἄμεινον : ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται μάλα τ ' ἔκλυον αὐτοῦ . Ἦ καὶ ἐπ | ||
ἀποφθέγματα προανεφώνησεν , οἷον τὸ ἕπου θεῷ ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται , μάλα δ ' ἔκλυον αὐτοῦ καὶ μηδὲν ἄγαν |
νοήσει [ φρασσάμενος τά κ ' ἔπειτα καὶ ἐς τέλος ᾖσιν ἀμείνω ] : ἐσθλὸς δ ' αὖ κἀκεῖνος ὃς | ||
οἵ τε πρηκτῆρες ἔασι , φόρτου τε μνήμων καὶ ἐπίσκοπος ᾖσιν ὁδαίων κερδέων θ ' ἁρπαλέων : οὐδ ' ἀθλητῆρι |
κισσὸς θυμιώμενος . Ὑγρὰ πίσσα καὶ ἀγρίου σικύου ὁ χυλὸς ἐπιβαλλόμενος ἐν κλίνῃ ἀναιρεῖ τὰς κόρεις . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
. δηλοῖ τε καὶ προλέγει τὸ σύμβολον ἐναργῶς ὅτι φιλοσοφεῖν ἐπιβαλλόμενος χώριζε σαυτὸν πάντων σωματικῶν καὶ αἰσθητῶν , καὶ ὄντως |
ἐρέω φρονέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων ὀνύχεσσι μεμαρπώς : | ||
: εἶτα ἄρχεται τοῦ μύθου : ἴρηξ ὀνύχεσι μεμαρπὼς ἀηδόνα ποικιλόδειρον , ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων , προσέειπεν |
: Χαῖρε δὶς ἡβήσας , καὶ δὶς τάφου ἀντιβολήσας , Ἡσίοδ ' , ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης . Ἀλλ ' | ||
: Χαῖρε δὶς ἡβήσας , καὶ δὶς τάφου ἀντιβολήσας , Ἡσίοδ ' , ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης . παρόσον τό |
: καὶ τὸ οἰκειωθῆναι φιλοσοφίᾳ καὶ τὸ ἀκοῦσαι πρῶτον μὲν Βακχείου , εἶτα Τανδάσιδος καὶ Μαρκιανοῦ : καὶ τὸ γράψαι | ||
ἐπὶ πάνθειον τελετὴν Σατύροις ἅμα πᾶσι θηροτύποις , εὔασμα διδοὺς Βακχείου ἄνακτος , σὺν Βάκχαις Λήναια τελεσφόρα σεμνὰ προπέμπων , |
καὶ ἀλαζονευόμενον τῇ σοφίᾳ τοῦ δόλου : εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ | ||
τοῦτο ἐν τῷ δείπνῳ Εἴμ ' Ὀδυσεὺς , ἔφη , Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ |
θεῖον ἐν ἑαυτῷ ” ; συνεπαινούντων δὲ καὶ συνευφημούντων , ἀπιδὼν εἰς τὸν παρεστῶτα „ ἐγγὺς „ εἶπεν ” ἐστὶν | ||
δὲ πᾶσιν ἀρέσκειν ἀλλ ' ἐνίοις , εἰς τὴν ἀγοραίων ἀπιδὼν ἀπληστίαν . οἱ γὰρ τοιοῦτοι πολλαπλασίως ἐπιζητοῦσιν εὖ παθεῖν |
θεοῖς μετεωρίζῃ μὲν ἀπὸ τῆς γῆς πλέον ἢ δέκα πήχεις εἰκάζεσθαι : τὸ σῶμα δέ σοι καὶ ἡ ἐσθὴς εἰς | ||
: τὰ δὲ σὰ νῦν δέον καὶ αὐτῷ τῷ Μουσηγέτῃ εἰκάζεσθαι , οἷον αὐτὸν καὶ Σαπφὼ καὶ Πίνδαρος ἐν ᾠδῇ |
τὰ γράμματα ἐκφανησόμενον δέ , ” Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλωϊζομένων . “ οὕτως οὐδ ' ἐκεῖνος | ||
δὴ Πέρσης δῶρα μὲν ἃ τούτῳ πέμπειν ἔδει , θεοῖς σωτῆρσιν ἀνέθηκεν , αὐτὸς δὲ τὴν εἰωθυῖαν παρέθετο τράπεζαν πρότερον |
ᾆσαι , ἢ τὸν Ἀρχιλόχου Καλλίνικον , οὗ καὶ τὸν Πίνδαρον μνημονεύειν διὰ τούτων : τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος φωνᾶεν | ||
ὑψηλαί . . Τὸ δὲ φυᾷ φασί τινες λέγειν τὸν Πίνδαρον δι ' ἑαυτόν , ληροῦντες : ἔστι γὰρ πρὸς |
γὰρ Ἀθήνησιν . ὁ δὲ Καλλίμαχος [ . , ] ἐπιγραφῆναί φησι τῇ τραγῳδίᾳ Δημοκράτην . ἑξῆς δὲ αὐτοὺς εἴς | ||
γὰρ Ἀθήνησιν . ὁ δὲ Καλλίμαχος [ . , ] ἐπιγραφῆναί φησι τῇ τραγῳδίᾳ Δημοκράτην . ἑξῆς δὲ αὐτοὺς εἴς |
εἰς ἄκρον ἁδύς , εἰδὼς τὸν φιλέοντα , τὸν οὐ φιλέοντ ' ἔτι μᾶλλον , πολλοῖς πολλὰ διδούς , αἰτεύμενος | ||
ἄλλων ὠνῇ κλῆρον , μὴ τὸν τεὸν ἄλλος . Τὸν φιλέοντ ' ἐπὶ δαῖτα καλεῖν , τὸν δ ' ἐχθρὸν |
ἄρσενας αὐτοῦ θυμοὺς ἐξεθήλυναν : Μνῆσαι πατρὸς σοῖο , θεοῖς ἐπιείκελ ' Ἀχιλλεῦ , τηλίκου οἷος ἐγών , ὀλοῷ ἐπὶ | ||
τοῦ γενείου ἐπιλαμβάνεται καὶ λέγει μνῆσαι πατρὸς σεῖο , θεοῖς ἐπιείκελ ' Ἀχιλλεῦ . καὶ οὔτε τοῦ παιδὸς μέμνηται οὔτε |
τῆς ἀρχῆς , ἣν ἐκόσμησαν , παρὰ δὲ τῶν πολλῶν εὐπείθειαν . καὶ οἰητέον ὑγιαίνοντος ζῴου μηδὲν διαφέρειν τὴν μεγάλην | ||
δὲ τοῖς μὴ κατὰ νόμον ἄρχουσι ποιεῖν τὸ κελευόμενον οὐκ εὐπείθειαν εἶναι καὶ εὐσέβειαν , ἀλλ ' ἄνοιαν καὶ μανίαν |
οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
πάλαι δὲ αὐτὴν ἐμοίχευεν . Ὁ κατάρατος , ὃν ἐγὼ πειθόμενος αὐτῇ ἀφῆκα ἐλεύθερον ; Ἡ θυγάτηρ δέ σοι ταῖς | ||
ἐπιδεικνύουσιν ; ὃς τῇ μὲν πατρίδι οὕτως ἐχρῆτο ὥστε μάλιστα πειθόμενος . . . τοῖς δ ' ἑταίροις πρόθυμος ὢν |
βασιλεῦς ' ἐρέω , νοέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἵρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον . ἀπὸ δὲ φυτῶν : ὡς | ||
καὶ κορυδαλλὸς οὑν τάφοις παίζων , χὠ νηπίων ἔφεδρος ὀρνέων ἵρηξ , τά τ ' ἄλλ ' ὁμοίως . καὶ |
' ὅσον ὀπίζετο καὶ Διὸς αὐτοῦ . οὐδ ' ὅσσον ὀπίζετο : οὐδὲ ἐλάχιστον τοῦ Διὸς αὐτοῦ ἐπεστρέφετο , τὰ | ||
θεοὶ δ ' ἐπιμάρτυροι ἦσαν : τῶν ὅ γ ' ὀπίζετο μῆνιν , ἐπείγετο δ ' ὅττι τάχιστα ἐκτελέσαι μέγα |
μῦθον ὑπερφίαλόν τε καὶ ἄσχετον : ἀλλ ' ἀνέμοισιν δώομεν ἀμπλακίην , ὡς καὶ πάρος εὐμενέοντες . ” Τὸν δ | ||
καὶ τεκέεσσιν . ἔγωγε μέν , εὖτ ' ἀφίκανεν , ἀμπλακίην ἔγνων : βωμὸν δ ' ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδος νύμφης |
γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ | ||
γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ |
, τὴν δὲ ἀμερεστάτην τῶν ὅλων περιοχὴν τοῖς ἐξῃρημένοις αἰτίοις ἀπονεμητέον . Εἶναι μὲν ὁλικωτέρας αἰτίας καὶ ἄλλας μερικωτέρας ἐν | ||
πατρὶ καὶ ἡγεμόνι τῶν συμπάντων : ὧν ἑκάστῳ κατὰ δύναμιν ἀπονεμητέον τὸ ἁρμόττον μὴ τὰ πάντα προσθήκην ἑαυτοῦ , ἑαυτὸν |
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] οντι ? [ ] καὶ λαβεῖν ἐξ αὐτῆς κληματίδας πρὸς | ||
μέλος παρθενηΐας ] ὀπὸς εὐηρατ [ ! ! ! ] οντι ? γὰρ ανα χα μεγαλοσθεν [ ] ? [ |
ἀφύην μίνθου πᾶσαν πλὴν τὴν ἐν Ἀθήναις , τὸν γόνον ἐξαυδῶ , τὸν ἀφρὸν καλέουσιν Ἴωνες . καὶ λαβὲ πρόσφατον | ||
στῆσαι χερί : [ μεν ] οὕτω , μῆτερ , ἐξαυδῶ τάδε , [ ὃς τὸ ] λαμπρὸν αἰθέρος ναίεις |
Ὀδυσσεύς : “ Εὐρύμαχ ' , εἰ γὰρ νῶϊν ἔρις ἔργοιο γένοιτο ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ , ὅτε τ ' ἤματα | ||
. τὰ Ἡσιόδου ἔπη εἰς ἕτερον γὰρ τίς τε ἰδὼν ἔργοιο χατίζων πλούσιον , ὃς σπεύδει μὲν ἀρώμεναι ἠδὲ φυτεύειν |
ψυχῇ . ἐπεὶ δὲ πολλαχῶς τὸ καθόλου , διὰ τοῦτο ἡρμήνευσε , περὶ ποίου λέγει ὡδὶ καθόλου : τοῦ ἑνὸς | ||
τῆς κατὰ τὴν οὐσίαν ποιότητος οὔσης . ἰδοὺ σαφῶς ἐνταῦθα ἡρμήνευσε τὸ περὶ οὐσίαν τὸ ποιὸν ἀφορίζει . ὥστε ἕνα |
κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ ὅλον ᾆσμα Τιμοκρέων συνέθηκε Σικελὸς κομψὸς ἀνὴρ ποτὶ τὰν ματέρ ' ἔφα | ||
καὶ πολλὰ φαγὼν καὶ πολλὰ κάκ ' εἰπὼν ἀνθρώπους κεῖμαι Τιμοκρέων Ῥόδιος . Θρασύμαχος δέ φησι τοῦτον τὸν Τιμοκρέοντα ὡς |
ἀφρογενής , ὑποκοριστικῶς ἐριδμαίνεσκε ] ἤριζεν χρόης ὕπερ ] χροιᾶς ἔνεκεν θρίοις : τοῖς φύλλοις ἀργαλέην ] χαλεπήν , δύσκολον | ||
δύναμις συγκραθεῖσα καὶ μιγεῖσα ταῖς λοιπαῖς δυνάμεσι σώματος θνητοῦ θεραπείας ἔνεκεν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τέρψεως καὶ φύσεως , |
θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος , κελαινεφέϊ δὲ σκότει καλύψαι σέλας καθαρόν ἁμέρας γλυκὺ δὲ πόλεμος | ||
ἀνίπτοισιν Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον ἅζομαι : οὐδέ πῃ ἔστι κελαινεφέϊ Κρονίωνι αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον εὐχετάασθαι . ἀλλὰ σὺ |
, ἀμήχανον : οὐδ ' ὑπαλύξειν στεῦται ἀμειλίκτοιο Διὸς θυμαλγέα μῆνιν καὶ χόλον οὐδ ' ἄτλητον ἄγος Φρίξοιό τε ποινάς | ||
πόλεμον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν τὸν πόλεμον παριδὼν τὴν Ἀχιλλέως ᾔτησε μῆνιν ἄδειν τὴν Μοῦσαν . ἔχοι δ ' ἄν τις |
. πολλάκι τοι ῥέα μῦθος , ὅ κεν μόλις ἐξανύσειεν ἠνορέη , τόδ ' ἔρεξε κατὰ χρέος , ᾗπερ ἐῴκει | ||
Κάνθος . τὸν μὲν ἄρ ' αἶσα θεῶν κείνην ὁδὸν ἠνορέη τε ὦρσεν , ἵν ' Ἡρακλῆος ἀπηλεγέως πεπύθοιτο Εἰλατίδην |
τοῦτο μὲν οὖν ὡς ἀναγκαῖον : τὸ δὲ αἴ κε δύνηαι καὶ λώιον , ἵνα τι κερδάνῃ καὶ ὁ γείτων | ||
, πολλοὶ δ ' αὖ σοὶ Ἀχαιοὶ ἐναιρέμεν ὅν κε δύνηαι . τεύχεα δ ' ἀλλήλοις ἐπαμείψομεν , ὄφρα καὶ |
τῶι τότ ' εὐθέως χρόνωι ὢν παιδίον ] ? , μεμνημένος σαφῶς ἐῶ : εὐεργέτει ] ? γὰρ ταῦτά μ | ||
εἰς κίνδυνον ἥκειν αἵματος ἀναγωγῆς ἐπισχεθείσης αὐτοῖς συνήθους ἐκκρίσεως . μεμνημένος γὰρ ἅμα ταῖς ἄλλαις ἐπισχέσεσι καὶ τῆς τῶν αἱμορροίδων |
δὲ καὶ ξένους καὶ πρὸς τὴν ἄλλην δίαιταν καλὴν ἔφη παραίνεσιν εἶναι τὴν Καδδύναμιν δ ' ἔρδειν . εἰ δέ | ||
λέγει τὴν ἀρχὴν τῆς παραινέσεως τὴν αἰτίαν , εἶτα τὴν παραίνεσιν ἀδιανοήτως . ἢ εἰπάτω τις , τί βούλεται τὸ |
στόλους ἐμφράξωσιν . τὸ δὲ τελευταῖον ἐν τῷ Καταναίων αἰγιαλῷ διηγωνίσατο , παρεὶς πρὸς τῇ πόλει τὴν μάχην συστήσασθαι πρὸς | ||
δοκῶν Ἀγησίλαος καὶ μείζονα καὶ δυναμικωτέραν ἔχων τὴν δύναμιν οὐ διηγωνίσατο πρὸς τοὺς πολεμίους . πρὸς οὓς ὁ Ἀγησίλαος ἀπεκρίθη |
γευόμενον , οὐκ ἄν ποτε τῷ ἑτέρῳ πάθει τὸ ἕτερον κρίνειε . καὶ περὶ μὲν τῆς κοινῆς αἰσθήσεως προϊόντες ἐντελέστερον | ||
τοῦ νομοθέτου ἔργῳ ἐπιστατήσειέ τ ' ἂν κάλλιστα καὶ εἰργασμένον κρίνειε καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις ; ἆρ ' |
Ψαύμιδος . Καμαρίνα νύμφη . ἐν . χαριεστάτῃ . τοῦ ταχυτάτου δίφρου . * * τοῦ ἐξ ἡμιόνων ἅρματος . | ||
καταυγάζων ὕμνοις πανταχοῦ ἐκπέμπω ταύτην τὴν ἀγγελίαν καὶ ἵππου παντὸς ταχυτάτου καὶ ναὸς ταχείας θᾶττον , εἴπέρ τινι θείᾳ μοίρᾳ |
καὶ καρτερίᾳ περιεγένετο . καὶ ἐν ἑκατέρῳ τῶν προοιμίων τὴν Μοῦσαν παρακαλεῖ , ἵνα θειοτέραν καὶ μείζονα τὴν δόξαν τῶν | ||
γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας : ὁ λόγος ἐρωτηματικὸς πρὸς τὴν Μοῦσαν : τίς γὰρ ἀρχὴ τοῦ πλοῦ ; ποῖος δὲ |
, ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἀπόπροθι δώματα ναίεις : καί με κέλεαι παύσασθαι ὀϊζύος ἠδ ' ὀδυνάων πολλέων , αἵ μ | ||
θεόν : αὐτὰρ ἐγώ τοι νημερτέως τὸν μῦθον ἐνισπήσω : κέλεαι γάρ . Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' |
ἓξ ἐγένετο , ὡς ἕβδομον τὸν τομέα εἶναι λόγον , διαστέλλοντα τὰς τριάδας , μέσον αὐτὸν ἱδρυμένον . τὸ παραπλήσιόν | ||
ἀστεῖον οὐ μόνον κριτὴν εἶναι τῶν διαφερόντων , διακρίνοντα καὶ διαστέλλοντα ἐξ ὧν γίνεταί τινα καὶ τὰ γεννώμενα , ἀλλὰ |
, ἄβροτον εἰς ἐρημίαν . Ἥφαιστε , σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς , ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο , τόνδε πρὸς | ||
ἐν μεγάλῳ ἀδύτῳ ῥωννύμενον : τοῦ γε μὴν ὅλως αὐτῇ μέλειν ἀνθρώπων καὶ τόδε μέγα τεκμήριον . θυόντων γὰρ αὐτῇ |
ἕπεται , καὶ αὐτοῦ τὴν πρώτην γένεσιν αὐτῶν ἐξ ὕδατος συνιστάντος Ὠκεανός , ὅσπερ γένεσις πάντεσσι τέτυκται [ Ξ ] | ||
γοῦν τῷ θεάτρῳ οὐ καθεδήσεται λίθος ἐπὶ λίθῳ . ” συνιστάντος τινὸς αὐτῷ υἱὸν ᾔτησε πεντακοσίας δραχμάς : τοῦ δ |
καὶ ἰρὶς ὀξυτόνως , ὡς βολίς . ἢ ὡς Κύπριδα λειριόεν τε κάρη : τὴν κεφαλὴν τοῦ κρίνου . λείριον | ||
ἄλλοτε δὲ σμυρνεῖον ἐυτριβές . αἴνυσο δ ' αὐτήν ἴριδα λειριόεν τε κάρη τό τ ' ἀπέστυγεν Ἀφρώ , οὕνεκ |
μὲν ὁ Στωϊκὸς ἐνήλλαττε τοὺς στίχους λέγων : οὗτος μὲν πανάριστος ὃς εὖ εἰπόντι πίθηται , ἐσθλὸς δ ' αὖ | ||
ῥίνεσι δ ' αὖτε μάλιστα πανέξοχός ἐστιν Ἀγασσεὺς καὶ στιβίῃ πανάριστος : ἐπεὶ καὶ γαῖαν ἰόντων ἴχνιον εὑρέμεναι μέγα δὴ |
μηδὲν ἂν ἔξω τοῦ δικαίου φεροίμην : ἄλλως : ταύτην ᾔνεσα βιοτὴν , τὴν μὴ ἔξω δηλονότι τοῦ δικαίου : | ||
τέκνα † σῴζουσιν αἱ συμβουλίαι ἐγὼ μὲν οὔποτ ' εὐγένειαν ᾔνεσα τὴν προστάταισι χρωμένην ἀναξίοις πολυσπερεῖ μέν , ὦ γέρον |
. καὶ Ἡσίοδος : νῦν δ ' αἶνον βασιλεῦσιν ἐρῶ φρονέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἵρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον | ||
ὑπερευθὴς ἐντρέφεται , μῆτιν δὲ πανείκελον ἐντύνονται . Τοίοις μὲν φρονέουσι νοήμασιν : ἀλλὰ καὶ ἔμπης ὄλλυνται πυκινῇσιν ἐπιφροσύναις ἁλιήων |
ἴσασιν ἥ τίς ποτ ' ἐστὶν οὐδὲ δύνανται , πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείς , ὡς πέφυκα , διαλέξομαι . ὃν δὲ | ||
πάντα ἄνθρωπον ἔχων . χαλεπώτερον . καὶ τοῦτο κατ ' εἰρωνείαν φησὶν ἢ κατ ' ἀντίφρασιν . ἀδύνατον . ὁ |
σφόδρα ἄνθρωπον , ἀπολαύοντα μηδὲν ὧν ἔχει . μὴ πάντοθεν κέρδαιν ' : ἐπαισχύνου δέ μοι : τὸ μὴ δικαίως | ||
τὸ καλῶς ἀκούειν ταχὺ ποιεῖ πᾶσιν κακῶς . Μὴ πάντοθεν κέρδαιν ' , ἐπαισχύνου δέ μοι : τὸ μὴ δικαίως |
πλειόνων . Τί ἀπαιτεῖν δεῖ παρὰ τοῦ μαθηματικοῦ τὸν ὄντως πεπαιδευμένον , καὶ πῶς δεῖ κρίνεσθαι αὐτοῦ τὴν θεωρίαν , | ||
ἀπεδείκνυμεν τὰς πολιτικὰς πράξεις ἀγαθὰς εἶναι , καὶ τὸν μὴ πεπαιδευμένον ἐν ταῖς τοιαύταις πράξεσιν ἐπείθομεν ἄν , λόγων ἀνάγκῃ |
καὶ καταβεβλημένα ἔπη ἐς τὸν Δία ᾄσαντοςἔστι γὰρ τὰ τοῦ Παμφὼ ἔπη : Ζεῦ κύδιστε , μέγιστε θεῶν , εἰλυμένε | ||
Μουσαῖον δ ' ἐν ᾠδαῖς χρησμῶν , καὶ μὴν καὶ Παμφὼ σοφῶς μὲν ἐνθυμηθέντος , ὅτι Ζεὺς εἴη τὸ ζῳογονοῦν |
, τὸ δὴ τὴν μὲν οαν [ ! ] ! εῖσθαι ψ ! ! ! ν τὴν δὲ [ ] | ||
κατηγορουμένων , καὶ τῷ διώκοντι μὴ συγχωρεῖν ἀμαρτύρους ποι - εῖσθαι τὰς κατηγορίας : πλατύνεται δὲ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος τετράσι |
; Ἔχομεν . Ὁ τοῦτο ἀπολλύων οὐ ζημιοῦται , οὐδενὸς στερίσκεται , οὐδὲν ἀποβάλλει τῶν πρὸς αὑτόν ; οὐκ ἔχομεν | ||
τρίτον , ἦν τελευταῖον πάλιν μόνου γὰρ αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται , ἀγένητα ποιεῖν ἅσς ' ἂν ᾖ πεπραγμένα τέχνη |
ῥύσιν εἶναι τοῦ σημείου τὴν γραμμὴν καὶ τὴν εὐθεῖαν καὶ ἀπαρέγκλιτον ῥύσιν . νοήσαντες οὖν τὸ σημεῖον κινούμενον τὴν ὁμαλὴν | ||
δι ' αὐτῶν καθετίου κριμναμένου δύνασθαι τὸν κανόνα ὀρθὸν καὶ ἀπαρέγκλιτον πρὸς τὸ τοῦ ὁρίζοντος ἐπίπεδον ἵστασθαι . ἔχοντες δὲ |
τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς , οἷον κάλλιον κάλιον , ὤφελλες ὤφελες [ θᾶττον θᾶτον ] . Παρέμπτωσίς ἐστι προσθήκη | ||
μοι † εἴθ ' ἥσσω μ ' † αἰῶνα βίοιο ὤφελλες δοῦναι καὶ ἴσα φρεσὶ μήδεα ἴδμεν θνητοῖς ἀνθρώποις : |
οὖν , ὅ τι δέοι ποιεῖν ἐμαυτῷ , καὶ πολλῇ συνειχόμην εἰκότως ἀμηχανίᾳ πατρίδι καὶ θυγατρὶ δικάζειν λαχών . ὅτε | ||
ὁράσεως γινόμενος . τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι : Τοιούτοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀθλία κατὰ πᾶσαν νύκτα , ἔστε ὑπέμεινα ταῦτα |
ἧττον ἢ τοῦ δεχομένου τὴν τιμήν , ἐπεὶ καὶ Ἰάσων ἐμβιβάζων εἰς τὴν Ἀργὼ τὸν Ἡρακλέα νοῦν ἔχειν ἐδόκει . | ||
πολλὰς , καθελκύσας τριήρη μίαν καὶ ἐς ταύτην ἀνὰ μέρος ἐμβιβάζων τοὺς στρατιώτας , ἵνα δοκοίη τοῖς πολεμίοις ἓν σκάφος |
δυνήσοιτο : γνώσῃ δὲ τὸ ὄνομα καὶ τὸ ῥῆμα τοῦ Ὁμηρικοῦ στίχου ὑποστείλας : τί γὰρ ἂν εἴη πρὸς δ | ||
τῷ εἴδει καὶ ἐξεργασίᾳ πλείονι , φέρε μὴ ἀφιστάμενοι τοῦ Ὁμηρικοῦ ἔθους διέλωμεν . χάριν ὁμολογήσει τῇ πόλει , ἐξ |
ᾖ καὶ δένδρα . Οἶδα ὃ καλεῖς τὴν περὶ ἐμοῦ φήμην : οὐκ ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους | ||
κατὰ κλέος , ὃ πρὶν ἄκουον : κατὰ τὴν διαδεδομένην φήμην . ἀρθμόν : φιλίαν . ἀρθμόν : συμβίβασιν . |
τὴν ῥητορικήν . ὅθεν κἀν τῷ ἀκροατηρίῳ ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν | ||
προσώπων ἀναπαυούμενοι , καὶ διὰ Πλάτωνα ἐπιγράψαντα πρὸ τοῦ μουσείου ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω . Οἱ δὲ λέγοντες ὅτι δεῖ ἀπὸ |
ὁμοίως . ” ἐπὶ δὲ τοῦ “ τούτου γ ' ἑσπομένοιο ” δασύνουσιν , ἵν ' ᾖ ἑπομένου κατὰ παρέμπτωσιν | ||
πῆμα λοίγιον ἔσσεσθαι μηδ ' ἀκράαντον ἄεθλον Ἴδεω γ ' ἑσπομένοιο , καὶ εἰ θεὸς ἀντιόῳτο : τοῖόν μ ' |
μάλα . Μικρὸν μέρος τοίνυν αὐτῶν διεληλύθαμεν , οὐσῶν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀπεράντων . Ἀδύνατόν γ ' ἄν , ὡς | ||
γεραιέ . σὺ μὲν πόνου οὔποτε λήγεις . τοῦτο τὸ ἔπος οἶδα πολλάκις πρὸς ἐκεῖνον εἰπών , μᾶλλον δὲ μέρος |
. . . [ ] δ ? [ [ ] ωλ ? [ [ ] λω ? [ . . | ||
τ ' ἔφης ? ! [ οὗτος οὐ φ [ ωλ ? [ ιωλ ? [ ὦ Λοξία , δε |
: λευροὺς ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , | ||
μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους . Εἰπόντος δέ μου ταῦτα , ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ |
τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς ; ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς τάδ ' ἔρδειν καὶ λέγειν , γνώσῃ τάχα : εἶα δή , | ||
πάμπαν ἔεργ ' ἀεσίφρονα θυμόν . Κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν ἱέρ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς , ἐπὶ |
[ , ] τοῖον ἐπεὶ σίγησε λιγὺ στόμα , τοῦ κλέος ? ? εὐρύ τηλόθεν αἰὲν ? [ ] ἄκουσε | ||
τε καὶ ἀργυροῦς σκύφους . ὧν πρῶτοι μὲν ἐγένοντο καὶ κλέος ἔλαβον οἱ Βοιώτιοι λεγόμενοι , χρησαμένου κατὰ τὰς στρατείας |
ἀναγνώστην τοῦ Καλλισθένους Στροῖβον Ἀριστοτέλει διηγεῖσθαι . τὸν δὲ Καλλισθένην συνέντα τὴν ἀλλοτριότητα τοῦ βασιλέως δὶς ἢ τρὶς ἀπιόντα πρὸς | ||
τὸν Νάρκισσον ἰδεῖν ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν , οὐ συνέντα δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν τε αὐτὸν |
τήν τε ἀπειρίαν τούτων ὧν οὐ καλὸν ἔμπειρον εἶναι . βεβοήθηκα δὲ οὐδὲν αὐτῷ δι ' ἔργων καίτοι σφόδρα ἐθέλων | ||
, ὅσον εἰς τὸ μέρος τοὐμὸν τῆς κατηγορίας ἥκει , βεβοήθηκα , τἆλλα πάντα παριδὼν πλὴν τοῦ δικαίου καὶ τοῦ |
εἰς τὰς πανηγύρεις , πολλοὺς μὲν εἶναι τοὺς καταψήχοντας καὶ προσπαίζοντας , μηδένα δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως , διὰ τὸ μὴ | ||
δὲ οἰκέτου πρόσρησιν χρὴ σχεδὸν ἐπίταξιν πᾶσαν γίγνεσθαι , μὴ προσπαίζοντας μηδαμῇ μηδαμῶς οἰκέταις , μήτ ' οὖν θηλείαις μήτε |
. . . . . Π . ἐποποιοῦ τινος αὐτὸν βλασφημοῦντος ἐπὶ τῶι μὴ ἀποδέχεσθαι τὰ ποιήματα αὐτοῦ ὦ τᾶν | ||
ἐπιστολῶν ἢ φήσω σε ὑβρίζειν οἰόμενόν με παντὸς εἶναι τοῦ βλασφημοῦντος . Ἥσθην οἷς ἔγραψας . ἅ τε γὰρ ἐβουλόμην |
τὸ σχῆμα . ἔδει γὰρ , ὁ κῆρυξ εἰ μὴ νοστήσει . 〚 εἴσθεσις δὲ τῆς διπλῆς ἀμοιβαίας τῶν ὑποκριτῶν | ||
. τοῦ μὲν φθίνοντος μηνός , τοῦ δὲ ἱσταμένοιο οἴκαδε νοστήσει καὶ τίσεται , ὅς τις ἐκείνου ἐνθάδ ' ἀτιμάζει |
καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε ἔργον ἐποίχεσθαι : μῦθος δ ' ἄνδρεσσι μελήσει πᾶσι , μάλιστα δ ' ἐμοί : τοῦ γὰρ | ||
ἐπιγελάσας εἶπεν : Ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐξ ἐναντίας ἡμῖν μελήσει , τοὺς δ ' ἐκ πλαγίου σὺ ἄλλοις πρόσταξον |
, πολυηράτου ἐς γάμου ὥρην , σῇ δ ' ἀλόχῳ φορέειν . αὕτη δ ' ἡ φιλεργία τὴν σωφροσύνην αὐτῆς | ||
ζεύγλης τε βιαζομένων τε χαλινῶν . οὐ μέν μιν μοῦνον φορέειν θέλεν , ἀλλὰ καὶ ἄλλῳ πείθετο , τῷ μιν |
, μάκαρ , Φρυγίης μεδέων , βασιλεύτατε πάντων , εὐμενέων ἐπαρωγὸς ἐπέλθοις μυστιπόλοισιν . Ἵπταν κικλήσκω , Βάκχου τροφόν , | ||
καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν , καὶ ἐπιφέρει τὴν αἰτίαν εἰ γὰρ ἐγὼν ἐπαρωγὸς ὑπ ' αὐγὰς ἠελίοιο , τοῖος ἐὼν οἷός ποτ |
Δία ἀμηχάνως γε ὡς σφόδρα . Φεῦ , ὅσῳ λέγεις τεχνικωτέρας Νύμφας τὰς Ἀχελῴου καὶ Πᾶνα τὸν Ἑρμοῦ Λυσίου τοῦ | ||
„ ἐκεῖνα δ ' αὖ τί φήσεις ; φεῦ ὅσῳ τεχνικωτέρας λέγεις νύμφας τὰς Ἀχελώου καὶ Πᾶνα τὸν Ἑρμοῦ Λυσίου |
αὐτῷ θῦσαι καὶ παραθεῖναί τινα παῖδα Νύκτιμον τοὔνομα τὸν δὲ θυμωθέντα μὴ μόνον τὸν ἐπιχειρήσαντα κεραυνῶσαι , ἀλλὰ καὶ τῶν | ||
παρὰ θεῶν , Ἀμύντορά τε Φοίνικι τῷ ἑαυτοῦ ἐπαρᾶσθαι παιδὶ θυμωθέντα καὶ Ἱππολύτῳ Θησέα καὶ ἑτέρους ἄλλοις μυρίους μυρίοις , |
πέλει : πουλὺς δὲ περὶ σφίσι πάμπαν ἄρηρε χρυσὸς δαιδαλέοισι κεκασμένος , οἷσι καὶ αὐτὸς Ἥφαιστος μέγα θυμὸν ἐν ἀθανάτοισιν | ||
Χῖός φησιν περὶ αὐτοῦ : ὣς ὃ μὲν ἠνορέῃ τε κεκασμένος ἠδὲ καὶ αἰδοῖ καὶ φθίμενος ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον |
καὶ Φόβος θεράποντες Ἄρεος . Φόβον ] τὸν τοῦ Ἄρεος ὀπαδόν . Φόβον ] εὕρηται δὲ καὶ φόνον . ὡρκωμότησαν | ||
τὸν κόχλον τόνδε ἐκτρέπει τὴν μορφήν , αὐτὴ δὲ αἱρεῖται ὀπαδόν τε καὶ θεράποντα ἀντ ' ἐκείνου τὸν Ἔρωτα , |
ἡγεῖσθαί τε καὶ ἄρχειν . καίτοι τοῦτό γε , ὦ Πίνδαρε σοφώτατε , σχεδὸν οὐκ ἂν παρὰ φύσιν ἔγωγε φαίην | ||
Δώριος , Φρύγιος , Λύδιος . ἀναλάμβανε δέ , ὦ Πίνδαρε , τὴν Δωρίαν φόρμιγγα καὶ ὕμνει τὸν Φερένικον ἵππον |
εἴ πως μέλλομεν πείσειν ὡς οὐδεὶς πώποτε πολίτης ἕτερος ἑτέρῳ ἀπήχθετο οὐδ ' ἔστιν τοῦτο ὅσιον , τοιαῦτα λεκτέα μᾶλλον | ||
οἱ φίλοι αὐτοῦ . εἰ δέ τις αὐτῷ τούτων οἷς ἀπήχθετο ὀνειδίζοι ὡς ὑπὸ Κρίτωνος ὠφελού - μενος κολακεύοι αὐτόν |
εὔηθες εἶναι ὑπολαμβάνω : τὸν μὲν γὰρ ἄλλους τινὰς ἀνθρώπους ἐγκωμιάζοντα , οἳ πολλαχόθεν εἰς μίαν πόλιν συνεληλυθότες οἰκοῦσι γένος | ||
' ἐγκωμιαστικά εἰσι : πλὴν δείκνυσιν , ὡς χρεία τὸν ἐγκωμιάζοντα καὶ γλυκὺν εἶναι κατὰ προφορὰν καὶ πειθήνιον , ἔνθα |
ἐπιδείκνυται : ἀρχική τε νόμων ἐθέλει καὶ πόλεων γίνεσθαι , πημαίνει δὲ οὐδένα πώποτε : οὐ γὰρ θέμις θείαν ποτὲ | ||
, Ὅρκόν θ ' , ὃς δὴ πλεῖστον ἐπιχθονίους ἀνθρώπους πημαίνει , ὅτε κέν τις ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ : Νηρέα |
Τρῶας καὶ Ἀχαιοὺς , Πειρᾷν δ ' , ὥς κεν ὑπερκύδαντας Ἀχαιούς . ἀντὶ τοῦ πείραζε , ὡς καὶ προείρηκεν | ||
ὑπερμενέϊ ὑπερέχοντι κατὰ τὸ μένος , τουτέστι τὴν ἰσχύν . ὑπερκύδαντας ὑπερκύδεις γενομένους , ἐνδόξους . ὑπέφηνε ἐν τῇ Ρ |
αἰεὶ ἐνστηρίζειν τὸν πρίονα , θαμινὰ σκοπούμενος , καὶ πειρᾶσθαι ἀνακινέων τὸ ὀστέον ἀναβάλλειν , ἀφελὼν δὲ , τὰ λοιπὰ | ||
τὸ παχύτατον ἀεὶ τοῦ ὀστέου τὸν πρίονα ἐνστηρίζειν , καὶ ἀνακινέων βούλεσθαι ἀφελέειν τὸ ὀστέον . Ἢν δὲ τρυπάνῳ χρῇ |
τώ οἱ ἔσαν κήρυκε καὶ ὀτρηρὼ θεράποντε : ἔρχεσθον κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος : χειρὸς ἑλόντ ' ἀγέμεν Βρισηΐδα καλλιπάρῃον : | ||
Ἴωνας , οἷς συνεχῶς κέχρηται ὁ ποιητής , οἷον Α Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος , Α κούρην Βρισῆος , τήν μοι δόσαν |
ὁ γὰρ κιθαρῳδὸς ᾄδων εἰσάγεται ” νεῖκος „ Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος , ὥς ποτε δηρίσαντο ” . ἄναξ δ | ||
Ἀχιλλέα . . φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσιν Πηλείδεω Ἀχιλῆος . ὁ δ ' ἀνστήσει ὃν ἑταῖρον . |
τὰ λεγόμενα [ ] δοκοῦσι ? τὸν ? ? ? Ζᾶνα παρὰ τοῦ αὑτοῦ [ ] πατρὸς [ τὴν ] | ||
. [ χρὴ ὧδ ] ' ἔχοντα οὐκ ἀκούειν τὸν Ζᾶνα ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
ἐπ ' εἰκόνων ἢ μνημάτων αὐτοῖς ἐπόντα ἐπιγράμματα ἐξεκόλαπτεν ἢ μετεποίει βλάσφημ ' ἀντ ' εὐφημιῶν , ὅτι τούτους ὁ | ||
ἔφυγε , καὶ ὡς οὐδὲ ἀπέκτεινεν , ἀλλὰ ἕτεροι . μετεποίει δὲ τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἕκτορος , Ἀχιλλέως γὰρ ἔφασκεν |
. ὦ δυστυχής , εἰ μὴ βαδιεῖ ἐμοὶ μὲν οὖν ἄειδε τοιαύτην , θεά , θρασεῖαν , ὡραίαν δὲ καὶ | ||
θῆκαν ἰοστεφάνων τε Μοισᾶν . Μοῦσά μοι Ἀλκμήνης καλλισφύρου υἱὸν ἄειδε . υἱὸν Ἀλκμήνης ἄειδε Μοῦσά μοι καλλισφύρου . Γνῶθι |
ἐπιδεῖξαι Ἀλέξανδρος , ὥσπερ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν κλεῖν κατεαγυῖαν καὶ πεπηρωμένον τὸ σκέλος , τὴν πίστιν δὲ πρὸς | ||
δῆθεν ἐστὶν οἳ ἁμαρτάνουσιν . Σπουδὴ μὲν οὐ πολλὴ χεῖρα κατεαγυῖαν χειρίσαι , καὶ παντὸς δὲ ἰητροῦ , ὡς ἔπος |
θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ ] καταβοᾷ τελεῖται ] τελεσθήσεται λέγω πρὸς ] καὶ σὺν τούτῳ | ||
ἐστὶ προσώπου παθητικῆς διαθέσεως , ἀναβοᾷ σύ , ἀντὶ τοῦ καταβοᾷ . ὁ δὲ νοῦς : δεινῶς γὰρ διὰ στόματος |
λύπην μεταβληθῆναι εἰς ὄρνιν : καὶ ἡ μὲν Πρόκνη εἰς ἀηδόνα μετεβλήθη ὡς καὶ ἡ Φιλομήλα εἰς χελιδόνα : πρὸς | ||
εἶδον οὔτε κερκώπην , γύναι , οὐ κίτταν , οὐκ ἀηδόνα , οὐ τρυγόνα , οὐ τέττιγα . ἤσθιον δι |
σῶμα , οὗ πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι , ἀνταποδιδοὺς δὲ ταύτην τὴν χάριν τῇ παρασχούσῃ τὴν ἐξουσίαν αὐτῷ | ||
ἀλλήλων οὕτως , καθάπερ τις κύκλος ἀρχὴν τελευτῇ συνάπτων καὶ ἀνταποδιδοὺς τὴν ἴσην ἀμοιβὴν ὡσαύτως . Ἃ τοίνυν τῆς ἀνοσιουργίας |
σά „ , καὶ ὁ μὲν οὕτως ἐγίγνωσκεν , ὡς Ὀδρύσας τε καὶ τὴν Εὐρώπην καθέξων , ἐπειδὴ Ὀρφεύς ποτε | ||
Παρνασσὸν οἰκεῖν , ἐπεὶ δὲ εἶχεν ἐν γαστρί , ἐς Ὀδρύσας λέγουσι μετοικῆσαι : Φιλάμμωνα γὰρ οὐκ ἐθέλειν ἐς τὸν |
. λέγει δὲ τὴν Ἄτοσσαν . . . προσπίτνω καὶ προσφθόγγοις δὲ : καὶ προσηγόροις δὲ λόγοις πρέπον αὐτὴν προσφωνεῖν | ||
Κύρου , γυνὴ Δαρείου , μήτηρ Ξέρξου κατὰ Ἡρόδοτον . προσφθόγγοις ] προσηγορικοῖς . θεοῦ ] τοὺς βασιλεῖς θεοὺς καλοῦσιν |
' ἐκ πολλοῦ δεδοικότα Μακεδόνας περὶ τῶι βραχίονι κρίκον περικεῖσθαι πεφαρμαγμένον . εἰσὶ δ ' οἵ φασι συσχόντα αὐτὸν τὸ | ||
λαβὼν ἡδέως πίνει : τὸ δὲ ποτὸν ἄρα ἦν μελίκρατον πεφαρμαγμένον . ἡ δὲ πεπωκότα ὡς εἶδεν , λαμπρὸν ἀνωλόλυξε |
πρότερον εἶναι τὸ κινεῖσθαι τοῦ κεκινῆσθαι καὶ τὸ πορεύεσθαι τοῦ πεπορεῦσθαι : διαιρετὴ γὰρ ἂν οὕτως ἡ κίνησις εἴη . | ||
Σελήνη βορρᾶν κατερ - χομένη μηνύει τὸν φυγόντα κατὰ μεσημβρίαν πεπορεῦσθαι καὶ εὑρεθήσεσθαι ἐν ἡμέραις κε , νότον δὲ κατερχομένη |
Δαρεῖος , ὁ ἄμαχος βασιλεὺς , ὁ ἱσόθεος , ὁ πανταρκὴς καὶ εἰς πάντας ἀρκῶν καὶ εὐεργετῶν καὶ διευθετῶν καὶ | ||
πο - λισσονόμου βιοτᾶς ἐπεκύρσαμεν , εὖθ ' ὁ γηραιὸς πανταρκὴς ἀκάκας ἄμαχος βασιλεὺς ἰσόθεος Δαρεῖος ἆρχε χώρας . πρῶτα |
ἐστιν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , εἰς τὰ ὑμέτερα πρόσωπα ἐμβλέποντα τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν καὶ πρὸς διαιτητῇ : παρ ' | ||
ἀφανίσας ἀνοίγει τὸ σκεῦος , καὶ ἔγωγε εἶδον τὸν σαῦρον ἐμβλέποντα , καὶ εὐωποτάτους τοὺς ὀφθαλμοὺς τοὺς τέως πεπηρωμένους εἶχε |
, οἷον πάλαισιν τοῦ παλαῖσαι καὶ ὄρχησιν τοῦ ὀρχήσασθαι καὶ αὔλησιν τοῦ αὐλῆσαι καὶ ᾆσιν τοῦ ᾆσαι , καὶ τοίνυν | ||
Γλαῦκον τὸν Καρύστιον ἡγούμενοι διαφέρειν εὐεξίᾳ ; ἀλλὰ εἰς μὲν αὔλησιν καὶ κιθαρῳδίαν καὶ τὸ περιεῖναι παλαίοντα ἢ πυκτεύοντα τῶν |
ὑφ ' ὃ κορωνὶς ἡ καὶ τὸ δρᾶμα ἀποτερματίζουσα . ἀναθεὶς ] ἀντὶ τοῦ ” ἐπιτρέψας “ . ἐπήρατε ] | ||
, καὶ ὁ Σάμου τύραννος Πολυκράτης ὁ Ῥήνειαν ἑλὼν καὶ ἀναθεὶς τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Δηλίῳ , καὶ οἱ Φωκαεῖς οἱ |
ποτὸν γλυκερόν τε λοετρόν : οἷα δ ' ἐνὶ ξυλόχοις κεχαρισμένα δῶρα φέρουσιν ἐν γλυκεροῖς ταλάροισι παρ ' αἰπολίοισι νομῆες | ||
ἔμπροσθεν ἀδελφούς . Οὔτ ' ἀληθῆ γράφεις οὔθ ' ἡμῖν κεχαρισμένα , ὃς τοσοῦτον ἡμῖν προσεπάλαισας χρόνον . παρ ' |