| γὰρ Ἀθήνησιν . ὁ δὲ Καλλίμαχος [ . , ] ἐπιγραφῆναί φησι τῇ τραγῳδίᾳ Δημοκράτην . ἑξῆς δὲ αὐτοὺς εἴς | ||
| γὰρ Ἀθήνησιν . ὁ δὲ Καλλίμαχος [ . , ] ἐπιγραφῆναί φησι τῇ τραγῳδίᾳ Δημοκράτην . ἑξῆς δὲ αὐτοὺς εἴς |
| ' ἡμῶν . † αἷ αἶ : σύστημα κατὰ περικοπὴν μονόστιχον : ἔστι δὲ τὸ κῶλον δακτυλικὸν τρίμετρον . † | ||
| Πέρσαις συμβάντα θάνατον . † οἴ οἴ : σύστημα ἕτερον μονόστιχον : ἔστι δὲ τὸ κῶλον ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . |
| δὲ καὶ χωρογραφίαν ἐξέδωκεν ἐν κωμικῷ μέτρῳ , Γῆς Περίοδον ἐπιγράψας . , , : Οἷον Ἰβήρων μὲν τῶν ἑσπερίων | ||
| ὁ Πλάτων ποιήσας δύο διαλόγους καὶ ἐν τινὶ μὲν αὐτῶν ἐπιγράψας “ Περὶ δικαίου ἢ περὶ πολιτείας ” , ἐν |
| ἀνδράσι καὶ σώφροσιν ἁρμόζουσαν εἵλετο , οὐ μὰ Δί ' ἀγνοήσας , ὡς Ἀριστόξενός φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Μουσικῶν | ||
| καὶ ὁπόσον , εὐδαιμονεῖ , ὁ δὲ τὰ μέτρα τούτων ἀγνοήσας ἄθλιος . οὕτως οὖν ὁ μὲν οἰήσεως καθαρεύων βίος |
| νενικηκότα διὰ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως , ἀλλ ' οὐ σοφιστὴν ὀψιμαθῆ καὶ μισητὸν ὑπάρχοντα καὶ τὸ πολυτίμητον ἰατρεῖον ἀρτίως ἀποκεκλει | ||
| οὐ νέον ἀλλὰ γέροντα δεῖ τὸν ἀγαθὸν δικαστὴν εἶναι , ὀψιμαθῆ γεγονότα τῆς ἀδικίας οἷόν ἐστιν , οὐκ οἰκείαν ἐν |
| ἀκμαστικὴν ἡλικίαν . εἰ δὲ χρόνιον εἴη τὸ νόσημα καὶ δύστροπον , ὥστε περιφρονεῖν τῶν ἐπιεικεστέρων βοηθημάτων , τηνικαῦτα καὶ | ||
| αἰτιωμένων οὖν τὸν Πολέμωνα τῶν οἰκείων , ὡς ἀηδῆ καὶ δύστροπον , εἰ παρὸν αὐτῷ μὴ ἀπαιτεῖσθαι καὶ τὸ μειράκιον |
| μοι πάλιν λαβὲ τὸν νόμον τοῦτον . Ἀκούεις , ὦ μιαρὸν σὺ θηρίον , ὅ τι κελεύει ; ἀφ ' | ||
| ἐνταῦθα δὲ ὡς πρὸς τὴν βίαν αὐτοῦ καὶ ἀνάγκην ἀπιδών μιαρὸν αὐτὸν προσεῖπεν . Ἡ γὰρ βία καὶ ἡ ἀνάγκη |
| , πυρώδους δαίμονος . Τωθάζων . χλευάζων , σκώπτων , διασύρων . Ὕδραν τέμνειν ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων λέγεται . ἱστορεῖται | ||
| ' ἦν αὐτῷ φέναξ . Ἀναξανδρίδης δ ' ἐν Πρωτεσιλάῳ διασύρων τὸ τῶν Ἰφικράτους γάμων συμπόσιον , ὅτε ἤγετο τὴν |
| Ἀριστοφάνους εἰπόντος ἐν Ἀχαρνεῦσιν . Εὐριπίδης μὲν γὰρ εἴρηκεν ἐν Αὐτολύκῳ σατυρικῷ τοὺς ὄνους τοὺς λαρκαγωγοὺς οἴσειν ἐξ ὄρους ξύλα | ||
| πλαταμώδεσιν ἀπολυόμεναι μεταχωροῦσι . τὰς δὲ κνίδας ὁ Εὔπολις ἐν Αὐτολύκῳ ἀκαλήφας ὀνομάζει ἔτι τε Ἀριστοφάνης ἐν Φοινίσσαις οὕτως : |
| καὶ καῦμα ἡ θερινὴ θερμασία . Παρὰ τὸ λάβ : λὰβ δὲ τὸ διὰ μέσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς | ||
| καὶ καῦμα ἡ θερινὴ θερμασία . Παρὰ τὸ λάβ : λὰβ δὲ τὸ διὰ μέσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς |
| προδόται μᾶλλον Ἀκραγαντίνων ἢ τυραννοκτόνοι Φαλάριδος ἀκουσθῆναι . Κἀγὼ μὲν ἐσπουδασμένως ἐπέσταλκα Στησιχόρῳ μηδὲν ἀχθεσθῆναι περὶ τῆς διαβολῆς , ἣν | ||
| εἴπῃ κατὰ τὴν ἀρχὴν καὶ κατὰ τὸ τέλος τοῦ πίθου ἐσπουδασμένως πίνειν ὡς ἀσθενεστέρου : ὁ γὰρ μεταξὺ οἶνος ἰσχυρότερος |
| ὦ Μενέλαε , εἰπόντα βραδὺ εἶναι τὸ θεῖον πρὸς συνασπισμὸν ἀντειπὼν ὡς ταχὺ μετῆλθόν ς ' αἷμα μη - τέρος | ||
| : οἷον ἐψηφίσατο ὁ δῆμος τῷ φεύγοντι πένητι κάθοδον , ἀντειπὼν ὁ πλούσιος ἡττήθη , κατιὼν ὁ πένης ἀνῄρηται καὶ |
| περὶ ἐμοῦ φρονεῖς , καὶ πλείω με ἀδικεῖς ἢ ὁ συκοφάντης , ἃ γὰρ ἐκεῖνος διδάξειν ἔφη , σὺ πρὶν | ||
| ἀδικίας πεπληρωμένον . Γ Νίκαρχος : ὁ Νίκαρχος κωμῳδεῖται ὡς συκοφάντης . “ φανῶν ” δὲ ἀντὶ τοῦ κατηγορήσων . |
| εἰς τὰς λατομίας ἐνεβλήθη : ἐν αἷς ποιῶν τὸν Κύκλωπα συνέθηκε τὸν μῦθον εἰς τὸ περὶ αὑτὸν γενόμενον πάθος , | ||
| δρακόντων πλείους ἦσαν κεφαλαὶ αἱ συρίξασαι : ὧν κατὰ μίμησιν συνέθηκε . τινὲς δὲ πολυκέφαλον , φασὶν , εἶπεν , |
| καὶ πρὸς τὸν Ἡρακλέα ἀφικνεῖται Θηβαῖον ὄντα . Τὸ δὲ δρᾶμα τῶν εὖ πάνυ καὶ φιλολόγως πεποιημένων . ἐδιδάχθη ἐπὶ | ||
| τοῦ Ἀριστοφάνους κρινομένου αἰτίας θανάτου , μετὰ τοὺς ἱππέας τὸ δρᾶμα ὑπεξαγαγόντος ἑαυτὸν Κλέωνος : τοῦ κατὰ τὸ μὴ κεκωλύσθαι |
| . νεανισκεύεται : Ἄμφις Ἐρίθοις . Ποσείδιππος Δημόταις . Εὔπολις Αἰξίν . ἰδίως δὲ ἐσχημάτικεν τὸ νεανισκεύειν ἐν Δήμοις γυναῖκ | ||
| γῆν : καὶ νεατὸν Ξενοφῶν , οὐ νέωσιν . Εὔπολις Αἰξίν : ” ἐπίσταμαι γὰρ αἰπολεῖν , σκάπτειν , νεᾶν |
| . πολλοὺς γὰρ ἂν ἔχοι δεσπότας ἐξὸν ἑκάστῳ τὴν ἰδίαν ἐπιγράψαι προσηγορίαν . ἄπαγε , ἐγὼ μὲν οὐκ ἂν δεξαίμην | ||
| τὸ ἐπίγραμμα , ὃ δημοσίᾳ προείλεθ ' ἡ πόλις αὐτοῖς ἐπιγράψαι , ἵν ' εἰδῇς , Αἰσχίνη , καὶ ἐν |
| Ἄγγαρος , διαφέρει . ὀροσάγγαι μὲν οἱ σωματοφύλακες , ὡς Σοφοκλῆς Ἑλένης γάμῳ καὶ Τρωίλῳ : Ἡρόδοτος δέ , ” | ||
| ἡ Πυθία δοκεῖ τὸν περὶ τοῦ Σωκράτους χρησμὸν εἰπεῖν σοφὸς Σοφοκλῆς , σοφώτερος δ ' Εὐριπίδης , ἀνδρῶν δὲ πάντων |
| ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
| τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
| . οὐ γὰρ ἐδεήθη , φησὶν ὁ Θεμίστιος . Πλάτων ἀποδεικνὺς τῆς συλλογιστικῆς Ἀριστοτέλους , ἵνα μὴ παρίδῃ τὰ ἴδια | ||
| πατρίδος ὥσπερ ὅπλα θέμενον τοὺς λόγους , ὕπατον δὲ αὑτὸν ἀποδεικνὺς αἰσθανόμενός τε τῶν τε ἤδη παρόντων τῶν τε ἡξόντων |
| τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω πρὸς τὸ δαγκάνω μανθάνω λαγχάνω ἁνδάνω . ταύτῃ τοι καὶ τοῦ ἁμαρτάνω ὑποτακτικόν , φησίν | ||
| τοῦ ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς |
| πορεύσομαι δὴ εἰς τὸν ἀγρὸν τῆς κληρονομίας ἡμῶν , ἀλλὰ δέδοικεν ἡ ψυχή μου , ὅτι χωρίζῃ ἀπ ' ἐμοῦ | ||
| νόμον βαίνειν ἐπιχειρεῖ καὶ παιδοσπορεῖν , καὶ ὕβρει προσομιλῶν οὐ δέδοικεν οὐδ ' αἰσχύνεται παρὰ φύσιν ἡδονὴν διώκων : ὁ |
| ἐν τῷ Περὶ Ἰάδος διαλέκτου . . . , : μιαρός : παρὰ τὸ † μίασμα καὶ † μιαίνω ῥῆμα | ||
| τὸ ὕστατον . τὴν δὲ ἐπίδειξιν ταύτην οὐχ ἅπαξ ὁ μιαρός , ἀλλὰ πολλάκις ποιῆσαι λέγεται , καὶ μάλιστα εἴ |
| ἢ κρέας , κἂν μὴ κατεσθίωσι καὶ τοὺς δακτύλους , ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις . οὐκ ἄκαιρον δ ' ἐστὶν μνημονεῦσαι | ||
| τις δέξαιτ ' ἂν ὑμῶν ; ἐγὼ μὲν γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ ' ἔστιν ἀληθῆ . ἐπεὶ ἔμοιγε |
| ταχέως , ταχύτατα . μαθητιῶ ] ἐπιθυμῶ . βούλομαι . ἐφίεμαι μαθεῖν . . , τὸ θέμα μαθητίζω . ἀλλ | ||
| τὸ μηδέποτε στειρωθῆναι καὶ ἀτοκῆσαι , ᾧ καὶ αὐτὸς προσνεμηθεὶς ἐφίεμαι κληρονόμου δικαίως . ἄσβεστον γὰρ αὐτὸ καταθεώμενος αἴσχιστον εἶναι |
| γενήσεται εἰς ἀπαρέμφατον κατὰ τὸ διηγηματικόν , πέμψαι ἐπ ' Ἀτρείδῃ Ἀγαμέμνονι οὖλον ὄνειρον . . Ἀπὸ δὴ τοῦ τοιούτου | ||
| ἀέξει : τοὔνεκα μείλιχος ἔσσο . Καὶ Ἀργείοισιν ἔνισπε , Ἀτρείδῃ δὲ μάλιστ ' Ἀγαμέμνονι : εἴ γέ τι θυμῷ |
| δὲ καὶ ὀνειδίζει αὐτοῖς ἐν τῶι Παλαμήδει λέγων ἐκάνετ ' ἐκάνετε τὰν πάνσοφον , τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν ἀηδόνα Μουσᾶν . | ||
| λέγοντα , τὸ δὲ ἀληθὲς πρὸς Ἀθηναίους διὰ Σωκράτην ” ἐκάνετε , ἐκάνετε τῶν Ἑλλήνων τὸν ἄριστον , “ ὅ |
| ἄλλως ἀποθανεῖν . ἰσχυρικός ἐπιπονώτερον ἔργον μὰ τὸν Διόνυσον οὐκ εἴληφ ' ἐγώ , ἀφ ' οὗ παρασιτῶ . μεμβράδας | ||
| ποθ ' ὁ πατήρ , ἐπώμοσα . τὸ παιδίον γενόμενον εἴληφ ' οὐ πάλαι : ἀπὸ ταὐτομάτου δὲ συμβέβηκε καὶ |
| , ὡς λέγεται , οὐκ ἂν ἠνέσχετο ῥᾳδίως τινὸς μαχαίριον ὀνομάζοντος ἢ τομὴν ἢ ἐκτομὴν διὰ τὸ εὐνοῦχος εἶναι . | ||
| κατὰ τὴν Ὁμήρου φήμην , πατέρα αὐτὸν θεῶν καὶ ἀνθρώπων ὀνομάζοντος : ἀποδεξάμενος δὲ τοῦ μαντείου , ἄλλο μὲν ἠξίωσεν |
| ἡσυχίας καὶ τάξεως μέλποντες . οἴνῳ συγκεραυνωθεὶς φρένας , φησὶν Ἀρχίλοχος . Λακεδαιμόνιοι εἰ μὲν ἐμάνθανον τὴν μουσικὴν οὐδὲν λέγουσιν | ||
| μόνος Ἡρόδοτος Ὁμηρικώτατος ἐγένετο ; Στησίχορος ἔτι πρότερον ὅ τε Ἀρχίλοχος , πάντων δὲ τούτων μάλιστα ὁ Πλάτων , ἀπὸ |
| σοὶ πέφηνε , ἀλλ ' ἐμοὶ σημαίνει ὁ ἐν Ἐλαιοῦντι Πρωτεσίλεως ὅτι καὶ τεθνεὼς καὶ τάριχος ἐὼν δύναμιν πρὸς θεῶν | ||
| δὲ Ἀχιλλεῖ τε ἁμιλλᾶσθαι καὶ Ἀντιλόχῳ καὶ ἑαυτῷ φησιν ὁ Πρωτεσίλεως καὶ Εὐφόρβῳ τῷ Τρωί , γένεια μὲν γὰρ αὐτῷ |
| παντελὴς αὐτὸν καθέξει στέρησις , ὥσπερ δὴ καὶ ὁ ἥλιος ὄμνυσι τῷ Διί . μζʹ Βαβαὶ ὦ μιαρέ Πῶς μιαρὸν | ||
| λέγει μηδέπω ἐμφανίσας ἑαυτὸν , καὶ γελοίως καθ ' ἑαυτοῦ ὄμνυσι . ναβαισατρεῦ : Βαρβαρίζων συγκατατίθεται ὁ βάρβαρος θεός . |
| ἢ γαστρὸς χάριν , ἀλλὰ ἀνάπτει τῷ Πολιεῖ Διί , κρίνας ἀνάθημα ἐπάξιον τῷ θεῷ τὸν ὄρνιν τὸν προειρημένον . | ||
| αὐτὸν ἀναστέφει δωρεαῖς , εἰρήνῃ καὶ ἱερωσύνῃ , τῇ μὲν κρίνας ἄξιον ἀπολέμου μεταποιεῖσθαι βίου τὸν ἀράμενον τοὺς ὑπὲρ θεοῦ |
| : εἰς τοῦτο γὰρ ἕκαστον σπεύδει . μεταφορικῶς γάρ φαμεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον καὶ κακὸν τὸν μὴ καταλελοιπότα | ||
| τι βαλεῖν φοβούμενοι τὸ σαθρὸν αὐτῶν . ἀγγείῳ ] τὸν συκοφάντην . χρώμενος ] λέγει διὰ τὸ καὶ αὐτὸν κράζοντα |
| ὅταν περὶ μικρῶν δοκῇς σπουδάζειν , ὡς ἐν τῷ πρὸς Βοιωτὸν περὶ τοῦ ὀνόματος : ἢ ὅταν ἀτοπίαν ἔχειν δόξῃ | ||
| Ἴωνα ἐν Κλάρῳ , ἢ Λύκιον ἐν Ξάνθῳ , ἢ Βοιωτὸν ἐν Ἰσμημίου , τούτους ἅπαντας οὐ θαυμάζεις τῷ δαιμονίῳ |
| ἀντὶ γλώττης ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκας καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεις καὶ ἐπικλύζεις τοσούτοις κακοῖς . λαλεῖν μοι ἔργον ἐστὶ | ||
| ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεις αὐτῷ , καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεις ἀδεῶς : πλὴν ἀλλ ' ὄψομαί σε μετ ' |
| ἐπεὶ ἤκουσε τῶν ἐπαίνων , τὸ μὲν εἶναι πλούσιος οὐκ ἀρνεῖται κἀνταῦθα δὲ περιελὼν τὸν φθόνον πολλὰ γάρ , φησι | ||
| καὶ ἄλλως συλλογισμὸν πλέκουσιν : ” ὅτι δὲ ὁ ὅρος ἀρνεῖται τὸ ἐπιφερόμενον ἔγκλημα , οἰκεῖον δὲ λέγειν τὸ ἐπαγόμενον |
| ἔδυνεν , τὸ ματαίως δὲ αὐτὰρ ἔμ ' αὔτως ἧσθαι δευόμενον , . , , . . α . * | ||
| δ ' ἔξωθεν κατ ' αὐτοῦ καὶ ἔριον ἁπαλὸν περιβάλλειν δευόμενον καὶ αὐτὸ τῷ χυλῷ , προνοεῖν δ ' ὅπως |
| παράσιτος . . Ε : ἔτεμε τὴν γλῶσσαν Πανδάρου ὅτι ἐπιώρκησεν . . . : ἱστορεῖ δὲ καὶ Σοφοκλῆς ἐν | ||
| ἑταίραν , καὶ προὔδωκε τὸν ἀγῶνα , καὶ τὸν ὅρκον ἐπιώρκησεν . Ὅτι δ ' ἀληθῆ λέγω , κάλει μοι |
| ὁμιλητὰ γενομένω Κριτίας τε καὶ Ἀλκιβιάδης πλεῖστα κακὰ τὴν πόλιν ἐποιησάτην . Κριτίας μὲν γὰρ τῶν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ πάντων | ||
| Ἀριστόγειτον , ὅτι τὸν τύραννον κτανέτην ἰσονόμους τ ' Ἀθήνας ἐποιησάτην . Ἀδμήτου λόγον ὦ ἑταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει |
| ' , Ἀργείοισι δ ' ἄχος γένετ ' εὐξαμένοιο , Ἀντιλόχῳ δὲ μάλιστα δαΐφρονι θυμὸν ὄρινεν : ἀλλ ' οὐδ | ||
| ὀλίγον δὲ παρακλίνας ἐδίωκεν . Ἀτρεΐδης δ ' ἔδεισε καὶ Ἀντιλόχῳ ἐγεγώνει : Ἀντίλοχ ' ἀφραδέως ἱππάζεαι , ἀλλ ' |
| θυμῷ : ὡς κλῶ κλάνω , φθῶ φθάνω , οὕτως ἁδῶ ἁνδάνω . ἀφαδία οὖν ἡ ἀφανδάνουσα . καὶ ἀφάδιος | ||
| ἐν τῇ φλυαρίᾳ εὐφραινόμενος . [ ἢ ἐκ τοῦ ] ἁδῶ , τὸ ἀρέσκω , καὶ τοῦ λέσχη , τοῦτο |
| ' Εὐριπίδῃ ἐν Ὀρέστῃ : ἣ πόσιν † ἀπείρονι περιβαλοῦσα ὑφάσματι , . , . , + . Ἀπερωεύς : | ||
| ἐν Λεύκτροις : τότε μὲν γὰρ τοῦ ἱεροῦ τὰς θύρας ὑφάσματι ἀράχναι λευκῷ , κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων |
| κυρῶ καὶ βεβαιῶ , ἐξ οὗ καὶ ὁ νομοθέτης . τίθεμαι τῷ δόγματι ἀντὶ τοῦ προσέχω τὸν νοῦν τῷ δόγματι | ||
| τὰ χρήματά μου , εἰς ἐνέχυρον ὑποτίθημι . , ἐνέχυρον τίθεμαι , εἰς τὰς χεῖρας ἐκείνων δίδωμι ἐνέχυρα , ἐνέχυρα |
| ] Μακεδόνας [ ] ὡς τότε [ ] ἐπ ' Εὐθίου γράφει [ ] ἐπὶ δ ' Εὐβούλου [ : | ||
| ' ἡ Φρύνη ἐκ Θεσπιέων . κρινομένη δ ' ὑπὸ Εὐθίου τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἀπέφυγεν : διὸ ὀργισθεὶς ὁ Εὐθίας |
| ἐπιπταίσματα αὐτὰ καλεῖ , τὸ μέντοι προσπταῖσαι ἐν τοῖς Σφηξὶ προσκόψαι εἴρηκεν . ποσὶ δ ' ἂν προσήκοι καὶ τὸ | ||
| τὴν ψυχήν ἐστιν ὠφέλιμον . Σπάνιόν ἐστιν ὁδοιποροῦντα συνεχῶς μὴ προσκόψαι , καὶ πράττοντά τι ἐντρεχῶς μὴ οὐχὶ καὶ ἁμαρτεῖν |
| Ἕρμιππος ἐν τῷ Περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην Γρύλλου φησὶ ἐγκώμιον γεγραφέναι . Τίμων δ ' ἐπισκώπτει αὐτὸν ἐν τούτοις : | ||
| ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου τοσούτων μὲν ἀκηκοέναι , τοσαῦτα δὲ γεγραφέναι , τοσούτῳ δὲ χρόνῳ παρακεκαθικέναι γεροντίῳ οὐ πολλοῦ ἀξίῳ |
| ὡς πλείω ἔστι μοι τῶν ὄντων , ἐπιδεικνύς τε ἀργύριον κίβδηλον [ δηλοίην σε ] καὶ ὅρμους ὑποξύλους καὶ πορφυρίδας | ||
| μοχθηρῶν ἡ ἀπάτη : καὶ δόκιμον μὲν ἡ δίκη , κίβδηλον δέ τι ἡ ἀπάτη : καὶ ἰσχυρὸν μὲν ἡ |
| ” ἔφη , “ τριωβόλου ταῦτ ' ἐπρίω ; ” ὁμολογήσαντος δέ , “ οὐκέτι τοίνυν , ” ἔφη , | ||
| οὐδὲν δέομαι λέγειν , ἄλλως τε καὶ αὐτοῦ τοῦ συγγραφέως ὁμολογήσαντος , ὅτι εἰς μὲν ἀκρόασιν ἧττον ἐπιτερπὴς ἡ γραφή |
| τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται , καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο αὐτῷ Ἀσσύρια γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ | ||
| πολέμῳ φθίμενον θάψ ' ἀρετῆς ἕνεκεν . τὸ μὲν δὴ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοσοῦτο ἐδήλωσεν : εἰ δὲ Λυσίππου τοῦ ποιήσαντος |
| , σοῦ ταῦτα συστρέφοντος . ἥ τε σύννομος τῆς κυφονώτου σῶμ ' ἔχουσα σηπίας , ξιφηφόροισι χερσὶν ἐξωπλισμένη τευθὶς μεταλλάξασα | ||
| ἢ βιαζομένων ἐποιήσατε τὰς προβολάς . οὐ γὰρ ὅπως τὸ σῶμ ' ὑβρίζεσθαί τινος ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις , ἢ |
| κἂν ] αὐτὸς γενόμενον ἄσμενος . εὐθὺς μαχεῖται πᾶσι , λοιδορούμενος εἰς τοὺς βίους οὓς ζῶσι : σὲ δ ' | ||
| ἀλλ ' οὗτος πρᾶγμ ' ἑόρακεν μιαρὸν καὶ ἀναιδές . λοιδορούμενος γὰρ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καὶ προπετῶς ἅπασι προσκρούων , |
| λογικήν . Καὶ γὰρ τὸν κυρίως ἄνθρωπον τὴν λογικὴν ψυχὴν ἀποκαλεῖ . Συνελόντι οὖν φάναι , περὶ πάσης λογικῆς ψυχῆς | ||
| γῆς κατερρίφθη . Τοῦτο τὸ σκότος ἔκλειψιν τοῦ ἡλίου Θάλλος ἀποκαλεῖ ἐν τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ ἀλόγως |
| : γεννῶ . Ὠλένες : αἱ χεῖρες . Αἰδοῦμαι : ἐντρέπομαι . Αἰζηός : νέος . Αἱμύλος : ἀπατηλός . | ||
| , κλαίω , ὁμολογῶ σοφιστεύω , ὑπισχνοῦμαι , νομίζω , ἐντρέπομαι , ἐνατενίζω , εὐλαβοῦμαι . : περιπλέκομαι , ἐπιλαμβάνομαι |
| καὶ δείν ' ἔρξ ? ? [ ' , ἐπεὶ ἀάσατο ] ? μέγα θυμῶι , ὁππότε φάρμακον ! [ | ||
| ὧδέ πως : ἢ λάθετ ' ἢ οὐκ ἐνόησεν , ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ : καὶ Εὐριπίδης : Καλυδὼν μὲν |
| . ἦν πτωχὸς ὁ Σωκράτης , ἀλλ ' ὑπέτρεχε τὸν τρίβωνα αὐτοῦ ὁ πλούσιος Ἀλκιβιάδης . ἄπιδε πρὸς τὸ θέατρον | ||
| τε καὶ πίνουσιν ἐπὶ τούτοις ὕδωρ : φθεῖρας δὲ καὶ τρίβωνα τήν τ ' ἀλουσίαν οὐδεὶς ἂν ὑπομείνειε τῶν νεωτέρων |
| λέγειν ἄντα σέθεν , τοῦ νῶι θεοῦ ὣς τερπόμεθ ' αὐδῇ . ὃ δ ' ἐπελάβετό τινος τῶν οὐκ ὀρθῶς | ||
| ' , οἷος ὅδ ' ἐστί , θεοῖς ” ἐναλίγκιος αὐδῇ . ” οὐ στοχασάμενος δὲ ὁ ἐπιγράψας τὸ τελευταῖον |
| σάφα δ ' οὐκ οἶδ ' εἰ θεός ἐστιν : ἀθετεῖται , ὅτι δεξάμενός τις , εἰ μή τις θεός | ||
| ἐλθὼν ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος . * ) καὶ οὗτος ἀθετεῖται . δύο γὰρ μόνα εὔχεται ἢ παῖς ἐξ Ὀδυσσέως |
| ὁ κατηγορῶν , ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος περίτριμμα ἀγορᾶς ‚ [ ἀρουραῖος Οἰνόμαος , παράσημος ῥήτωρ ] . τούτων ἕκαστον κῶλόν | ||
| διαστολή τις εἴη , ἢ σύνθετον ὑπάρχοι : Ἀθηναῖος Εἰρηναῖος ἀρουραῖος . τὸ ἐρυσίχαιος προπαροξύνεται . τὸ δὲ Ἀθήναιος κύριον |
| κριθῆναι ὅ τι δεῖ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι . ὁ δὲ συνειδὼς αὑτῷ πολλὰ καὶ πονηρὰ πάντ ' ἐποίει ὥστε ἀπαλλαγῆναι | ||
| τοῖς αὐτοῖς ἐνέχοιντο , οὗτος δὲ τὰ τῆς πόλεως Ἐργοκλεῖ συνειδὼς κλέπτοντι καὶ ἐπὶ τοῖς ὑμετέροις δωροδοκοῦντι μὴ τῆς αὐτῆς |
| τῷ ἀεὶ ἡδίστῳ θεραπεύεται , καὶ τῶν παρόντων τὴν ἄνοιαν ἐξα - πατᾶται , καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ σώματος ὑποδύεται | ||
| μόνον ? ? [ ὄντων ] κατακαλύψεσιν [ ] ? ἐξα ? [ ] ἐκ τῶμ [ ] φαινομένων [ |
| Διὸς παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη , σοφώταθ ' ἁβρὸν πόδα τιθεῖς ' ἀνέστενεν πόσιν πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα . ὡς | ||
| Ἐρινύες χρόνῳ τυχηρὸν ὄντ ' ἄνευ δίκας παλιντυχεῖ τριβᾷ βίου τιθεῖς ' ἀμαυρόν , ἐν δ ' ἀίστοις τελέθοντος οὔτις |
| συλλαβῆς , ὁ δὲ Τυραννίων τοσσόσγε ἀνέγνω τὴν σος συλλαβὴν ὀξύνων , οὐκ εὖ : ὁ γὰρ γέ οὐκ ἀλλάσσει | ||
| χαλκὸν τοῦτο μέρος ἓν , χρυσοῦ μέρη γʹ : χώνευσον ὀξύνων τὴν χώνην , καὶ εὑρήσεις τὸ πᾶν χρυσὸν σὺν |
| , ὑπὲρ τοῦ Πλάτωνα λυπῆσαι , ὅτι τὴν ἀρχὴν αὐτὸν παρεπέμψατο . τινὲς δέ φασι καὶ συμπόσιον ἔχοντι τῷ Πλάτωνι | ||
| ἕλκεσι κολασάμενος , καὶ τὴν θατέρου τούτων μητέρα τῷ θανάτῳ παρεπέμψατο . . Γεσοί . Οἱ Ῥωμαῖοι πήξαντες τοὺς γεσοὺς |
| ὁ Γρᾶς τοῦ Γρᾶ . Ἔστι δὲ ἀπολογήσασθαι περὶ τοῦ Γράδης καὶ εἰπεῖν , ὅτι εὐλόγως εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι ψευδής καὶ φραδής ἐπιθετικά . |
| ἔχεις , ἄνθρωπ ' : ἄνω τε καὶ κάτω τὸ πέος διέλκεις πυκνότερον Κορινθίων . Ὦ μιαρὸς οὗτος . Ταῦτ | ||
| , ὃ δεῖταί μου σφόδρα , ὅπως ἂν οἰκουρῇ τὸ πέος τοῦ νυμφίου . Φέρε δεῦρο τὰς σπονδάς , ἵν |
| πολὺ ἐχρήσατο , ὅλως τε οὐδὲν τῶν νομιζομένων ἐπὶ τούτοις παρῆκεν , ἀλλ ' οὐδέν τι μᾶλλον αὐτῷ κατέστη πρὶν | ||
| τὸ δὲ τὰς ἐτυμολογίας ἀποδιδόναι γραμματικοῖς , διὰ τοῦτο αὐτὸς παρῆκεν ἀμφότερα : οὐ γὰρ φιλοσόφους οὔτε μὴν γραμματικὰς ἀλλὰ |
| εὖ φρονοῦσι . μέχρι τούτου Λασθένης φίλος ὠνομάζετο , ἕως προὔδωκεν Ὄλυνθον : μέχρι τούτου Τιμόλαος , ἕως ἀπώλεσε Θήβας | ||
| Ἀπὸ Μένωνος τοῦ τῷ Κύρῳ τῷ νεωτέρῳ συναναβάντος , ὃς προὔδωκεν Ἀρταξέρξῃ τοὺς Ἕλληνας . Τὸν αὐλητὴν αὐλεῖν : αὐλητὴς |
| τύχοιεν ἢ Ἀθήνησιν ; εἰ δὲ πρὸς ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἀντιλέγει , τὴν δὲ ἡγεμονίαν βουλόμενοί τινες ἀναλαβεῖν τὴν πόλιν | ||
| , ἐπεὶ ὥς γε οὐκ ἀπήγαγεν , οὐδ ' αὐτὸς ἀντιλέγει . Ἐπιχάρης δ ' οὑτοσί , ὁ πάντων πονηρότατος |
| Μακεδονίαν ὕστερον , πρὸς τοῦτό φησιν ὁ Δη - μοσθένης ἐκβάλλων τὴν πιθανὴν ἀπολογίαν : ἀλλ ' οὕτως ἔκφρων ἦν | ||
| τοὺς ἄλλους ἁπαξαπλῶς κακολογήσας , ἐν μὲν τῇ Πολιτείᾳ Ὅμηρον ἐκβάλλων καὶ τὴν μιμητικὴν ποίησιν , αὐτὸς δὲ τοὺς διαλόγους |
| γ ' ὁ Χάρων οὑτοσί . Χαῖρ ' , ὦ Χάρων , χαῖρ ' , ὦ Χάρων , χαῖρ ' | ||
| Λυδίαν ἐν τοῖς πλησίον Ἐφέσου τε καὶ Μαγνησίας τόποις . Χάρων δέ φησι καὶ τὴν Λαμψακηνῶν χώραν πρότερον Βεβρυκίαν καλεῖσθαι |
| καὶ αἰδοῖ καὶ φθίμενος ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον , εἴπερ Πυθαγόρης ἐτύμως ὁ σοφὸς περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμας εἶδε καὶ | ||
| Ἡράκλειτος γοῦν ὁ φυσικὸς μονονουχὶ κέκραγε καί φησι : ” Πυθαγόρης Μνησάρχου ἱστορίην ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ ἐκλεξάμενος ταύτας |
| ἔστι τοῦτο Κορίσκος , εἶναι τοῦτο Κορίσκον : ἀλλαττόμενα δὲ σολοικίζει . καὶ ἐπὶ τῶν λεγομένων σκευῶν , ἐχόντων δὲ | ||
| , ὁ δὲ οὐλόμενον φαίνεται μέν , ἀλλ ' οὐ σολοικίζει . . . . τί γὰρ ἄν τις ὑπολάβοι |
| γὰρ μάσασθαι ἐπὶ τοῦ ἅψασθαι τάσσουσιν . ἀπαφίσκειν ἀπατᾶν , παραλογίζεσθαι . ἀπήνη ἅμαξα , ἀπὸ τοῦ ἀπιέναι : “ | ||
| , καθ ' οὓς ἐκ τοῦ συμβεβηκότος πειρῶνται οἱ σοφισταὶ παραλογίζεσθαι , ἕνα μὲν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν συμβεβηκότων . λέγουσι |
| . . Π . ἰδεῶν ; . . . : Φρύνιχος ἐν τῆι Σοφιστικῆι παρασκευῆι παρατίθεται τὸ ὑπόξυλος ῥήτωρ καὶ | ||
| ὁ Κύνουλκος : ἀλλ ' , ὦ χοιρίον εὐάρτυτον , Φρύνιχος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν τῷ Ἐφιάλτῃ μνημονεύει τοῦ ἡδυλόγου διὰ |
| καθάπερ ὁ Πρωταγόρας τὸν μῆνιν οὐλόμενον λέγων οὐκ ἐδόκει αὑτῷ σολοικίζειν , ἀλλὰ τοὺς λέγοντας τὴν μῆνιν καὶ τὴν οὐλομένην | ||
| . . . σολοικισμός : ὅτε τις ἀτέχνως διαλέγεται : σολοικίζειν οὐ μόνον τὸ κατὰ λέξιν καὶ φωνὴν ἰδιωτεύειν , |
| γάρ , οἶμαι , καλῶς καὶ Τιμόθεος ὁ στρατηγὸς φιλοσόφῳ παραβαλὼν εἰς πλῆθος ἐπιχειροῦντι μόνον εἶναι τὸν σοφὸν στρατηγόν , | ||
| τῇ ὑστεραίῃ δοῦναι ὀκτὼ κοτύλας , μέλι παραχέων ἢ ἅλας παραβαλὼν , πίνειν : καὶ μετὰ τὴν κάθαρσιν τοῖσιν αὐτοῖσι |
| ἐν Ἀντέρωτι : περιστέρια γὰρ εἰσάγων καὶ στρουθία . Φρύνιχος Τραγῳδοῖς : περιστέριον δ ' αὐτῷ τι λαβὲ τριωβόλου . | ||
| ἀπὸ τοῦ σείειν συνεχῶς τὴν οὐράν . ΒΕΜΒΡΑΔΕΣ . Φρύνιχος Τραγῳδοῖς : ὦ χρυσοκέφαλοι βεμβράδες θαλάσσιαι . Ἐπίχαρμος ἐν Ἥβας |
| συκοφάνταις λοιπὸς ᾖ . καὶ ξυνίημι μὲν ἐπιτιμῶν μᾶλλον ἢ ἀπολογούμενος , εἰρήσθω δέ μοι ταῦθ ' ὑπὲρ τῶν νόμων | ||
| ὡς βαρύνοντα τὴν λέξιν τὸν Ἀρίσταρχον διαβάλλουσιν . Κάσσιος δὲ ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῆς βαρυτονήσεώς φησιν ὅτι τὰ μονοσύλλαβα , ὅταν |
| , : καὶ γὰρ οὐδὲ ταῖς κατ ' Ἀγαθοκλέους ἔγωγε λοιδορίαις , εἰ καὶ πάντων γέγονεν ἀσεβέστατος , εὐδοκῶ . | ||
| κατήγορον οὐ ῥᾴδιον ἀντειπεῖν , ὅτι τῷ πρότερος λέγειν πλεονεκτεῖ λοιδορίαις καὶ σκώμμασιν ἐμφράττων τῷ συλλόγῳ τὰς ἀκοάς , πῶς |
| οὐ ξυναρπάσας στρατόν , σὲ κἄμ ' ἀποκτείναντας Ἀργείους κόρην σφάξαι κελεύσει ; κἂν πρὸς Ἄργος ἐκφύγω , ἐλθόντες αὐτοῖς | ||
| . θῦσε δὲ ἐθυμίασεν : οὐδέποτε γὰρ θῦσαι ἐπὶ τοῦ σφάξαι ἱερεῖόν φησι . . Ι . . . . |
| ἀγῶνα λαμπρὸν ἀγωνισαμένοις στρατηγοῖς ἀξιοῦντος λαβεῖν , ἐμποδὼν ἐγένετο στασιαστὴν ἀποκαλῶν καὶ πολιτείας πονηρᾶς ἐραστήν , μάλιστα δ ' αὐτοῦ | ||
| νεωτέρους ἐπὶ βοήθειαν καλεῖς , οὓς ὕβριζες καὶ ἐλοιδοροῦ ἀκρατοκώθωνας ἀποκαλῶν ; ] [ εἰ μέν τις ἀκρατέστερον ἔπιεν , |
| ὣς ἄρα καὶ κείνη σφέτερον γένος εἰναλίη θὴρ ἐς πόντον προφέρει καὶ δείκνυται ἔργα θαλάσσης . Δαίμονες , οὐκ ἄρα | ||
| ἁμαρτήματα ποιεῖ , περὶ ὧν ἐπισκεψόμεθα , ἃ δὲ Ἵππαρχος προφέρει αὐτῷ , οὐ πάνυ . σκοπῶμεν δ ' ἃ |
| ὁ τύπος καὶ οὐχ ὥσπερ τὸ δέπας καὶ τὸ ἄλεισον ἀμφικύπελλον , οὕτω [ δὲ ] καὶ τοῦτο , κυφὸν | ||
| ” ἀπὸ μέρους τὴν ὅλην χαλκῆν . κύπελλον ποτὲ μὲν ἀμφικύπελλον τὸ ἐξ ἀμφοτέρων μερῶν περικεκυφωμένον ποτήριον . κύρμα ἔντευγμα |
| εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ : σημειοῦνταί τινες τοῦτον διὰ τὸ τὸν τραγικὸν Ἀστυδάμαντα παράγειν τὸν Ἕκτορα λέγοντα : δέξαι κοινήν μοι | ||
| ' ἔχεις ἄπλατον ἐν τοῖς ὠσίν . καταπεσεῖν τι βούλομαι τραγικὸν πέσημα . πάντων γέ τοι μέτρον ἐστὶ τοὐπιεικές . |
| ' ἑτέρου κείρεται , ὁ δ ' ἄνθρωπος συνδρῶν καὶ σχηματίζων καὶ ἐπιτήδειον παρέχων ἑαυτόν , ἀνακιρνὰς τῷ πάσχειν τὸ | ||
| , ὁ δ ' ἄνθρωπος καὶ ἀντιδρᾷ καὶ ὥσπερ ἀντιπέπονθε σχηματίζων ἑαυτὸν πρὸς τὸ κείρεσθαι , οὕτως ὁ μὲν ἀλόγιστος |
| σέο μεταγινώσκω μετίημί τέ σε ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην . Εἴπας δὲ ταῦτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν Φρύγα Ἄδρηστον , | ||
| ἐστί , ἄφετε λούσασθαι , λουσαμένας δὲ ὀπίσω προσδέκεσθε . Εἴπας ταῦτα , συνέπαινοι γὰρ ἦσαν οἱ Πέρσαι , γυναῖκας |
| Ὀψοποιίᾳἐπικὸν δὲ τὸ ποίημα , οὗ ἡ ἀρχή : ἱστορίης ἐπίδειγμα ποιούμενος Ἑλλάδι πάσῃ φησί : πρὸς δὲ μιᾷ πάντας | ||
| . δοκεῖ οὖν μοι τὸ μὲν εἰς μαχαίρας κυβιστᾶν κινδύνου ἐπίδειγμα εἶναι , ὃ συμποσίῳ οὐδὲν προσήκει . καὶ μὴν |
| κλίνεται διὰ τοῦ ντ , οὐδὲ γὰρ λέγομεν Λάκοντος ἀλλὰ Λάκωνος διὰ τοῦ ω , περὶ οὗ ἔστιν εἰπεῖν , | ||
| . Ἐποίησαν δὲ καὶ ἄλλαι ἵπποι ἤδη τὠυτὸ τοῦτο Εὐαγόρεω Λάκωνος , πλέω δὲ τουτέων οὐδαμαί . Ὁ μὲν δὴ |
| καὶ μέντοι καὶ βιάσασθαι ὑπὲρ τὰ μικρὰ μειράκια τὰ τοῦ Μενάνδρου ἐν ταῖς παννυχίσιν ἀκόλαστα . λαγνίστατον δὲ καὶ ὁ | ||
| ποιεῖν . ἵνα μή τις , φησί , ἐκεῖνον τοῦ Μενάνδρου λαρυγγίσῃ : οὐδὲ εἷς μάγειρον ἀδικήσας ἀθῷος διέφυγεν . |
| ἀφ ' οὗ ἂν ἐπινεύσῃ τινί : οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον ὅ , τι | ||
| γε μετ ' ἀθανάτοισι μέγιστον τέκμωρ : οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον ὅ τί κεν |
| αὐτομάτως γινομένων : τὰς δ ' ἀρχὰς ἀορίστους εἶναι . Χαλεπὸν δὲ πάλιν αὖ τὸ τοὺς λόγους ἑκάστοις περιθεῖναι πρὸς | ||
| ' οὐ ταῦτ ' ἀλλ ' ἐκεῖν ' ᾑρούμεθα ; Χαλεπὸν Πάμφιλε ἐλευθέρᾳ γυναικὶ πρὸς πόρνην μάχη . πλείονα κακουργεῖ |
| ἐπέγνω : “ οὐ γάρ πώ τις ἑὸν γόνον αὐτὸς ἀνέγνω . ” ἀνιόντος ἀνερχομένου , ἀνατέλλοντος : “ Ὑπερίονος | ||
| οἶδ ' : οὐ γάρ πώ τις ἑὸν γόνον αὐτὸς ἀνέγνω . ὡς δὴ ἐγώ γ ' ὄφελον μάκαρός νύ |
| πάλιν ὤμνυεν ὁ κρατήσας , ἦ μὴν δικαίως νενικηκέναι , ἐξώλειαν αὑτῷ ἐπαρώμενος , εἰ ἐξηπάτησεν . Δοκιμασία , ἰδίως | ||
| παρόντων προσαχθεῖσαν αὐτοῖς ἐπαινοῦντες . τῷ γε μὴν πατρὶ ἐπαρωμένου ἐξώλειαν ἐπίπλαστον . ἣ δὲ ἐγκύψαντα αὐτὸν ἐς πίθον , |
| μίαν παρεῖλες : παρέπεμψας , ἀπώλεσας , ἀφεῖλες . ὧν ἐξεῖλες τὴν μίαν εὐχὴν , ἀπὸ τῶν τριῶν ὧν ἔλαβες | ||
| οἴκημα ἄθυρον καὶ ἀνεῳγμένον . Σὺ δὲ τὴν μὲν ἀκοὴν ἐξεῖλες παντάπασι τῶν ἐγκλημάτων , κόλασιν δὲ καὶ ῥήμασι συνεχώρησας |
| . Ἐπῆλθες ἡμῖν ὡς μεμηνόσιν , ὦ Ἱππόκρατες , ἐλλέβορον δώσων , πεισθεὶς ἀνοήτοις ἀνδράσι , παρ ' οἷσιν ὁ | ||
| . Φερεκράτης Δουλοδιδασκάλῳ : νυνὶ δ ' ἀπόνιζε τὴν κύλικα δώσων πιεῖν , ἔγχει τ ' ἐπιθεὶς τὸν ἡθμόν . |
| εἶτα ] πάλιν τὸν ἀντιδοξάζοντα τούτωι , οὔτε τοδί τι ἐγκωμιάζει ὃ ὅδε τις λέγει , εἶτα πάλιν τὸ ἀντικείμενον | ||
| Καὶ ὡς ἰσόθεόν γ ' , ἔφη , τὴν τυραννίδα ἐγκωμιάζει , καὶ ἕτερα πολλά , καὶ οὗτος καὶ οἱ |
| πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα , δι ' οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὁ | ||
| ἱερὸν θάλος ” . τὸ μὲν οὖν ἀπροοιμίαστον φέρεσθαι τὸ ποίημα παντελῶς ἐστιν ἀπρεπὲς καὶ ἀνάξιον τῆς τοῦ ποιητοῦ ἀρετῆς |
| ἑαυτῆς ἐπιθυμιῶν κρατήσασα καὶ νικήσασα τῷ ἐρρωμένως ἐπὶ σωμάτων κάλλος ἐρρῶσθαι , ἀπ ' αὐτῆς τῆς ῥώμης καὶ συντονίας τὴν | ||
| θυμὸς εὐθυμία , τόλμα . θαρρεῖν θαρσεῖν , ἀνδρίζεσθαι , ἐρρῶσθαι ὑπερερρῶσθαι , ὑπερθυμοῦσθαι , τολμᾶν . θαρσαλέως θαρραλέως εὐθαρσῶς |
| Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος , ὡς οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν οὔτε χαλεπὸν οὔθ ' ὃ μὴ | ||
| τὴν ἀπὸ τοῦ πλήθους : τιμητέον οὖν αὐτὰς καὶ οὐδὲν ἄσχημον πρακτέον . * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : |
| , τριπλασίαν ἐκτεισάτω τὴν βλάβην , ἑλὼν δέ , ἀνδραποδισμοῦ ὑπόδικον ἐχέτω τὸν τεχνάζοντα μετὰ τοῦ δούλου . ὃς δ | ||
| μάλιστα ὁ Ζεὺς ἐν θηλυκῷ ζῳδίῳ ἄπροικον ἢ ψευδοπλουσίαν ἢ ὑπόδικον , ἐν δὲ ἀρσενικῷ τὸν ἄνδρα τοιοῦτον . Ἐπειδὴ |