ἄγομεν τὴν πᾶσαν , παντὸς κακοῦ ἐλεύθεροι γενόμενοι ὑπὸ τοῦ Σινωπέως Διογένους , καὶ ἔχοντες μηδὲν πάντ ' ἔχομεν , | ||
, τῆς ἀπαθίας καταπληθυ νόμενος αὐτοῦ ἡ πολιτεία ) τοῦ Σινωπέως ! ! ἀλλ ' ἑτέρου Διὰ τοῦτο οὐδενὸς δεῖται |
ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
αἰσχρότητα . καὶ γὰρ οὓς ἐνθένδε ] εἰς πίστιν τοῦ ἀπαγγείλαντος αὐτοὺς ὥσπερ βούλεται μάρτυρας Ἀθηναίους ποιήσασθαι ἐξ ὧν ἴσασιν | ||
περιφραστικῶς τὸν δεσπότην : τί ὑπερτίθης : ὡς τοῦ Ταλθυβίου ἀπαγγείλαντος αὐτῷ ἃ ἡ Ἑκάβη αὐτῷ ἐν τοῖς προλαβοῦσιν εἶπεν |
μῆτερ , φρονῶν εὖ : καὶ φρόνησιν ἐμαυτοῦ καὶ ἄνοιαν κατέγνων , φρόνησιν μὲν ὅτι ὑπὲρ τοῦ θεάσασθαι τοὺς οἰκείους | ||
δὲ γνώμῃ συντεταμένῃ ἐπιμελουμένους καὶ θᾶττον καὶ ῥᾷον καὶ κερδαλεώτερον κατέγνων πράττοντας . παρ ' ὧν ἂν καὶ σὲ οἶμαι |
τοῦ γ ' Ἱππολύτου καὶ τοῦ Βελλεροφόντου μὴ ῥᾳδίως οὑτωσὶ καταψεύδεσθε . Ἄριστε Ἀχιλλεῦ , τὸ μὲν θυμοῦσθαί σε καὶ | ||
καὶ αὐτομάτως ἀνέδραμον . τότε ὁ δεσπότης εἶπε ” τί καταψεύδεσθε τοῦ μὴ δυναμένου λαλεῖν ; “ καὶ ἐκέλευσεν αὐτοὺς |
μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
: τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
ἔδειξε τὴν ἀρχὴν , καὶ δὴ καὶ τότε εὐθύς . ἐκπλαγέντος γὰρ τοῦ Εὐρυβιάδου πρὸς τὸ πλῆθος τῶν τριήρων τῶν | ||
, μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους , καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος , νῦν οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων |
: λευροὺς ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , | ||
μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους . Εἰπόντος δέ μου ταῦτα , ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ |
χρόνου λυπηθήσῃ , ὅτι μηδέπω ἀποθνήσκεις „ . Ὁ αὐτὸς πυνθανομένου τοῦ τυράννου , τί δήποτε οὐχ οἱ πλούσιοι πρὸς | ||
Μουσῶν , Ἀπόλλωνος δὲ μίαν , μαθητὰς δὲ δύο , πυνθανομένου τινος πόσους ἔχει μαθητάς , ἔφη σὺν τοῖς θεοῖς |
περὶ ὧν φεύγει πρὸς ὑμᾶς οὖσαν ἀπολογίαν , οὐκ ἂν ἐποιούμην περὶ αὐτῆς μνείαν οὐδεμίαν . νῦν δ ' οἶδα | ||
πρὶν μαθεῖν χαλεπὸς ἦν ἅπαντι τῷ φανέντι . καὶ δεινὸν ἐποιούμην Ὀλύμπιον μὲν δι ' ἐμὲ τετυχηκέναι ἔργου , πεδηθῆναι |
διὰ τὰ παρόντα . τοῦ δίκην πάσχεις τάδε ] τίνος πταίσματος τὴν τιμωρίαν πάσχεις , τουτέστι τί ἁμαρτὼν πάσχεις ταῦτα | ||
Ἤτοι οὖν περὶ ἀδίκου ὅρκου ἢ καὶ περὶ ἄλλου τινὸς πταίσματος ὅτι μέλλει ὁ θεὸς ἐξετάζειν , καὶ αὐτοὶ σχεδὸν |
πειραθέντος μὲν τῆς ὁμιλίας , συγκατακλιθέντος δὲ τῇ γειναμένῃ καὶ πράξαντος ἂν τὰ αὐτά , εἰ μὴ πολλάκις θείᾳ πομπῇ | ||
, καὶ τὸ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πατρίδος ἡδὺ καὶ ἄλλου πράξαντος γένοιτο ἂν αὐτῷ . Οὐ τοίνυν τοῦτό ἐστι τὸ |
Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |
αὐτὸν ἄλλων ἄρχειν εἰωθότα . Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἐκκλησία οὐδενὸς ἀντειπόντος , ἀλλὰ κυρώσασα ταῦτα διελύθη , τοὺς τετρακοσίους ἤδη | ||
. καὶ τοῦθ ' ὑπατεύοντος ἔτι τοῦ Πομπηίου καὶ οὐδὲν ἀντειπόντος ἐκεκύρωτο . ὁ δὲ Καῖσαρ ἀντιπράξειν τὴν βουλὴν ὑπονοῶν |
εἰς μέσον ἐξήνεγκεν . ὅτι δὲ καὶ Πλάτων τῶν τούτῳ πιστευόντων ἦν , μαρτυρεῖ Φαίδων . ὃ δὲ λέγει , | ||
ἐστιν ὁ διδῶν αὐτοῖς τὸν νόμον εἰς τὰς καρδίας τῶν πιστευόντων . ἐπισκέπτεται οὖν αὐτούς , οἷς ἔδωκε τὸν νόμον |
αὖθις συνελθεῖν ἐς λόγους ἠξίωσεν . τοῦ δὲ Καίσαρος οὐ συνελθόντος , ἀλλὰ τοὺς πρωτεύοντας Γαλατῶν ἀποστείλαντος , ἔδησε τοὺς | ||
κατασχεῖν τὸ Φίκειον , εἶτ ' ἀναιρεθῆναι ὑπό τινος Οἰδίποδος συνελθόντος αὐτῇ . τινὲς δὲ καὶ Λαΐου τὴν Σφίγγα παραδιδόασιν |
τὰ κράτιστα ἑλέσθαι ; τοῦτο τοίνυν ἐποίησα : τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος , Αἰσχίνη , τίς ἀγορεύειν βούλεται : οὐ τίς | ||
εὐαπάτητα ἔχων τὰ ὦτα . Ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντος , τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων , ὦ Δημῶναξ |
καὶ τούτων δικαζόντων ἡ χώρα τῆς Ἀθηνᾶς ἐκρίθη , Κέκροπος μαρτυρήσαντος ὅτι πρώτη τὴν ἐλαίαν ἐφύτευσεν . Ἀθηνᾶ μὲν οὖν | ||
θεοῦ μετοικίσαντος τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῶν κατὰ Λάβαν παθῶν καὶ μαρτυρήσαντος αὐτῇ μετανάστασιν , ὅτι λυσιτελὴς καὶ συμφέρουσα , καὶ |
προγεγενημένῳ πάθει , ἀλλ ' ἐπὶ μέλλοντι κατασκευάζομεν , ὅτι ἀξίως πείσεται : ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀντεγκλήματος ὁ | ||
τοῖς ξένοις γίνεται . καρανῶσαι ] κεφαλαιῶσαι , εἰπεῖν . ἀξίως σέθεν ] τῶν σοὶ ἀξίων τιμῶν . ἄλλος δ |
ἐς τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο , κατηγοροίη δὲ ὑμῶν πολλὴν τὴν ἀγριότητα , | ||
' οὗ τοὺς οἰκοῦντας ἐπιτιθέναι τὰ βρέφη ταῖς χερσὶ τοῦ ξοάνου καὶ ἀπογελᾶν , εἶτα ἀποθνῄσκειν . καὶ διὰ τὸ |
πόλεως . καὶ τούτων οὐδεὶς πώποτ ' ἀκούων ταῦτ ' ἀντεῖπεν οὐδὲ διῆρε τὸ στόμα , οὐδ ' ἔδειξεν ἑαυτόν | ||
, ὅπως ἀποκριθῇ καὶ εἴπῃ αὐτῇ τι , καὶ οὐκ ἀντεῖπεν αὐτῇ μέχρι τοῦ στίχου τοῦ λέγοντος τί σοι πρὸς |
τῇ Καρμανίᾳ πέρατος καὶ κυρτωθεῖσα πρὸς ἄρκτους ἐπιστρέφει διὰ τοῦ Βαγώου ὄρους πρὸς ἀνατολὰς μέχρι πέρατος , οὗ ἡ θέσις | ||
μὲν δύσεως καὶ ἄρκτων Ἀρείᾳ κατὰ τὴν ἐκτεθειμένην διὰ τοῦ Βαγώου ὄρους γραμμὴν , ἀπὸ δὲ ἀνατολῶν Ἀραχωσίᾳ κατὰ μεσημβρινὴν |
καὶ ἀφ ' οἵας τύχης ὁρμώμενον ἐπρώτευε τῶν Ἀθηναίων . καταγνοὺς : θεωρήσας . περιττὴ ἡ κατά , οἷον καταμαθών | ||
ὁμολογουμένην διδοὺς τιμωρίαν τῷ δαιμονίῳ . τὸ δὲ τέλος ἑαυτοῦ καταγνοὺς θάνατον ἀπεκαρτέρησε , πολλὴν τοῖς πολίταις ἀπο - λιπὼν |
ὃς ἐναυμάχησεν ἐπὶ Μυκάλῃ Μήδοις . ἀλλ ' ὁ μὲν Περικλέους ἀνδριὰς ἑτέρωθι ἀνάκειται , τοῦ δὲ Ξανθίππου πλησίον ἕστηκεν | ||
ἀλλ ' ἐκεῖσε ἐπάνειμι , ὅτι πρῶτον μὲν οὐ τῶν Περικλέους καιρῶν , ἀλλὰ τῶν ὕστερόν ἐστι τὸ τῆς λαλιᾶς |
μαθὼν ὃ ποιήσοιμι , πάλαι μέν σε τῆς βοηθείας εἶπεν ἧφθαι , πρᾶξαι δὲ οὐδὲν ὧν ἐβούλου . ἐγὼ δὲ | ||
λέγοντος τὴν παιδείαν , τὴν ἀπειρίαν , τὸ νῦν αὐτὸν ἧφθαι πραγμάτων , τὸ τοῦ σώματος ἀσθενὲς τοῦτο μὲν τῇ |
σε ἐρωτᾷ Σωκράτης . Ἀλλ ' ἀποκρινοῦμαι , σοῦ γε δεομένου . ἀλλ ' ἐρώτα ὅτι βούλει . Καὶ μὴν | ||
λοβὸν ὠτὸς τοῦ πλησίον , ἔπειτα κατὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ δεομένου σκέπης : ἀπὸ δὲ τούτου ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ |
οὐδὲν διαφέρει : ἐὰν μέντοι μὴ ' θέλωσι ταῦτα ποιεῖν εἰπόντος ἐμοῦ , αὐτὸς ἤδη διαλέγου αὐτοῖς . ἀμέλει , | ||
, τοῦ δὲ νόσῳ πιεζομένου , τοῦ μὲν χρήματα φέρειν εἰπόντος , τοῦ δὲ μηδὲν ὑποσχομένου τοιοῦτον τὴν ἐκ θατέρου |
ὀδύρησθε φάσκοντες καιρὸν ἥκειν τῶν λόγων . ὧν γὰρ αὐτοὶ καταφρονεῖτε , πῶς ἂν τούτους ἀξιοίητε παρ ' ἐκείνῳ δύνασθαι | ||
οὐκ ἄδοξον , ἀλλὰ τῇ ἑτέρᾳ . ὥστε διὰ τοῦτο καταφρονεῖτε τῶν τοιαῦτα αἰσχρὰ λεγόντων καὶ ἄδοξα , καὶ αἰτεῖτε |
. ἡγουμένου δὲ αὐτὸν τοῦ Εὐξένου μεγάλης διανοίας ἅπτεσθαι καὶ ἐρομένου , ὁπόθεν ἄρξοιτο „ ὅθεν περ οἱ ἰατροί „ | ||
καὶ πρὸς τὰς ἀπόρους τῶν ἐρωτήσεων πάνυ εὐστόχως παρεσκεύαστο : ἐρομένου γάρ τινος ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων |
εἰσάγων ὡς ἑαυτὸν Εὔβουλον καὶ συνὼν αὐτῷ δι ' ἑρμηνέως πιστοῦ , ὁ δ ' ὡμολόγει τῆς ἐμῆς ἐπιθυμεῖν τελευτῆς | ||
δὲ πονηρία τεσσαράκοντα ταλάντων . εἰ μὲν οὖν περὶ τοῦ πιστοῦ ἄπιστος ἦσθα καὶ περὶ τοῦ δικαίου ἄδικος , οὐκ |
. Μὴ πρότερον εἰς ὕπνον τρεπέσθω ὁ στρατηγός , πρὶν κατανοήσει τί μὲν πράξαι δέον παρέλιπεν , τί δὲ εἰς | ||
δικαιοσύνην , ἀλλ ' αὐτὴ παρ ' αὐτῇ ἐν τῇ κατανοήσει ἑαυτῆς καὶ τοῦ ὃ πρότερον ἦν ὥσπερ ἀγάλματα ἐν |
ὑπήκοος ἀνθ ' ἡγεμόνος καὶ δοῦλος ἀντὶ δεσπότου καὶ ἀντὶ πολίτου φυγὰς καὶ θνητὸς ἀντ ' ἀθανάτου γίνεται . συνόλως | ||
οὕτως ὠμὸν τηλικαύτην ἐπεβούλευσε λαβεῖν τῶν πεπραγμένων παρ ' ἀνδρὸς πολίτου δίκην , κἂν μὲν ᾖ τι δεινὸν ὡς ἀληθῶς |
ζῳουμένου , εἰ δεῖ σαφῶς ζῷον καλεῖν , καὶ ταῦτα κηρύττοντος Ἱπποκράτους ζωοῦται τὰ μὴ ζῷα , ζῳοῦται τὰ ζῷα | ||
αὐτὸν τῶν καλῶν ἔστησεν . τοῦ δὲ κήρυκος τὰ σωμάτια κηρύττοντος πολλοὶ κατενόουν , καὶ ἔλεγον ” οὐᾶ , οὗτοι |
ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα Ἀλκιβιάδην τὰ Ἀλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου ἐστίν . Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία . Οὐδ ' | ||
κατορθώματα : διοικήσεις δὲ τὰ κατὰ τῆς πόλεως ὑπ ' Ἀλκιβιάδου γενόμενα τῷ φάσκειν αὐτὸν πρὸς καιρὸν τετηρῆσθαι μειζόνων κατορθωμάτων |
ἐπὶ δὴ τούτοις πολλάκις ἤκουσαν οἱ θεοὶ τὸ ὦ θεοὶ βοῶντος . Τὴν Τύχην δὲ αὖθις ἐπῃνέσαμεν Καρτέριόν τε καὶ | ||
εἶναί ποτε , καὶ ταῦτα τοῦ Ἀριστοτέλους ἐν τοῖς ἑξῆς βοῶντος ὡς ταῖς μερικαῖς τὴν αὐτὴν ἔχουσι δύναμιν , τῶν |
τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ κατὰ τοῦ νεανίσκου , αἷς αὐτὸν ἀμυνεῖται : παραγενομένῳ γὰρ ἐξ ἀγορᾶς | ||
κακοῦ τινος τραγῳδοποιοῦ ἀκρόασιν ποιούμενος [ καὶ ] λέγοντός τινος νεανίσκου ὅτι ἐξελεύσεται ” οὐκ ἐμοῦγε ” ἔφη „ πρότερος |
μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
, μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι , ἀλλ ' αἰσχυνθεὶς τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺς πρέσβεις ἡμᾶς | ||
τίθεσθαι . ” Τὰ ὅπλα “ μοι δοκεῖς βουληθεὶς εἰπεῖν αἰσχυνθεὶς ἀπολιπεῖν . Ἔστω νῦν ταῦτα ταύτῃ ὅπῃ σοι δοκεῖ |
πολεμήσας ἕως Κροτώνης . Ὅτι τῶν Ῥωμαίων ὁ Ἀννίβας πολλὰ κατηγορήσας εἰς ὠμότητα καὶ πονηρίαν , μᾶλλον δ ' ὑπερηφανίαν | ||
μιᾷ : τῇ περιττῇ ὑπέστην : ἀνεδεξάμην δίκην λαχών : κατηγορήσας ὑπερημέρους : ἐκπροθέσμους εἷλον ἐρήμην : ἐρήμη ἐστὶν ὅταν |
οἷσιν ἀρήγων : τουτέστιν οἷστισι θρόνοις καὶ φαρμάκοις βοηθῶν τὴν κατεπείγουσάν σε καὶ καταπονοῦσαν τῆς νόσου ἀνίαν θεραπεύσειας . ἀλθήσῃ | ||
καὶ κῆρα : ὅπως τὴν ὀδύνην καὶ τὴν βλάβην τὴν κατεπείγουσάν σε ἐκφύγῃς . ναὶ μὴν σικύην : ἤτοι τὴν |
' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
ἰχθυόρρουν ποταμὸν Ὑπερίδην περάσον , ὃς μισθωτὸς ἄρδει πεδία τοῦ δεδωκότος . ἦν δὲ πρὸς τῷ ὀψοφάγῳ καὶ κυβευτής . | ||
ὁ Δημοσθένης προτρέπει φανερῶς ἐπὶ τὸν πόλεμον ὡς τοῦ Φιλίππου δεδωκότος τὸ σύνθημα . ἔοικε δὲ προτροπῇ τινι ἐπὶ στρατοπέδου |
παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
. . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
ἀντιστῆναί φημι δεῖν . ἐπειδὴ γὰρ τυχόντες τῶν δικαίων ὧν προΐσταντο σπουδάζειν οὐχὶ παύονται , πάρεισιν εἰς τὸ τῶν Λακεδαιμονίων | ||
σωφρονοῦντος στόματος ἰόντων ἀκροᾶσθαι λόγων : ἐπεὶ καὶ ὅσοι ῥητορικῶν προΐσταντο διατριβῶν ἢ ποιητικῶν , ἠσπάζοντο τὴν τοῦ φιλοσόφου συχνὴν |
ἐν Τάραντι τῆς Ἰταλίας . Μεταπεμπομένου δὲ Διονυσίου αὐτὸν καὶ ἀξιοῦντος διὰ γραμμάτων [ ἐλθεῖν ] , ὁ Φιλόξενος ἀντιγράψαι | ||
? [ ] , Αἰτωλῶν , Δολόπων , Φθιωτῶν καὶ ἀξιοῦντος Νίκαιαν Λοκροῖς παραδιδόναι κατὰ τὸ δόγμα τὸ τῶν Ἀμφικτυόνων |
μηδὲν φοβηθῇς : Ἐπειδὴ μετὰ ὀρνίθων ὄντες ἀπορνιθωθῆναι ἔμελλον , προκατασκευάζει δι ' ὧν ἔμελλον τούτου τυχεῖν . 〚 τὸ | ||
' ἀπορρήξας κορυφὴν ὄρεος μεγάλοιο , φοβούμενος τούτου τὸ ἀδύνατον προκατασκευάζει τοιοῦτον ἄνδρα τῷ λοιπῷ διηγήματι , ὡς μηδὲ τὸν |
ὑφάπτειν ἐκέλευσε . Μηδενὸς δὲ τῶν σὺν ἐκείνῳ τοῦτο πράττειν ἐθέλοντος , Ποίας παριὼν κατὰ ζήτησιν ποιμνίων , τὴν πυρὰν | ||
, τὸν ὁμολογουμένως δοῦλον περὶ ὧν ἐμαρτύρησαν ἐκδιδόντος , οὐκ ἐθέλοντος τούτου παραλαβεῖν ; οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γ ' |
Σκέπτου δὲ τοῦ ἀπὸ τῆς Κορίνθου τὸν μὲν πηλὸν εὑρηκέναι φήσαντος , τὸν δὲ Πλάτωνα ζητεῖν , ἐπικόπτων αὐτὸν ὁ | ||
δὲ καὶ Ἀμύντᾳ ἔλεγεν ἑαυτὸν ἐπιτρέψειν . τοῦ Φουρνίου δὲ φήσαντος οὐδ ' Ἀμύνταν ἂν δέξασθαι τόδε ὕβριν ἔχον ἐς |
τελευτὴν σφετερίσασθαι , τοῦ μὲν νόμου τὸν κλέπτην οὐ πολέμιον ἀποφαίνοντος , ἀλλὰ ὡρισμένῃ δίκῃ ζημιοῦντος , Βρούτου δὲ τοῦ | ||
τοιούτων φρονῶ λόγων οὐδ ' ἐν τῷδε ἀξιῶ διαμφισβητεῖν : ἀποφαίνοντος δὲ σοῦ δυσαποκρίτως αὐτὰς ἔχειν , ᾠήθην δεῖν πεῖραν |
. τάφους δὲ ἀξίους θαύματος ἐπιστάμενος πολλοὺς δυοῖν ἐξ αὐτῶν ἐπιμνησθήσομαι , τοῦ τε ἐν Ἁλικαρνασσῷ καὶ ἐν τῇ Ἑβραίων | ||
κεφαλὴν καὶ ἐσοπτρίζεσθαι καὶ τῶν τούτοις ἀκολούθων ἐν τῷ δευτέρῳ ἐπιμνησθήσομαι βιβλίῳ , ἐπειδὰν περὶ κόσμου παντὸς ἀνδρείου καὶ γυναικείου |
ἀρίστου καὶ δημοκρατικοῦ φανέντος , ὑπὸ δ ' ἐσχάτης ἀνάγκης ἡττημένου . οἱ δὲ τρεῖς ἐντυχόντες τῷ Καίσαρι ἀνεμίμνῃσκον τοῦ | ||
δὲ τοῦ νεωτέρου ποιήσαντος τῷ Διὶ καὶ ἐμοῦ τῆς ἀνάγκης ἡττημένου ζημιοῖ μὲν ὁ δαίμων τὴν πόλιν , μᾶλλον δὲ |
. ὅμοιον τούτῳ κἀκεῖνο τὸ καὶ μηδὲν ἀληθὲς ἀπηγγελκότα καὶ κεκωλυκότα ἐμοῦ τὸν δῆμον ἀκοῦσαι τἀληθῆ καὶ μηδὲν ὧν προσετάξατε | ||
παραγράφεται κατὰ τὸν νόμον τὸν δὶς περὶ τῶν αὐτῶν κρίνεσθαι κεκωλυκότα . Ἐνταῦθα ἡ συνεζευγμένη κρίσις ἐστὶ μετάληψις : οὐ |
προσεῖχεν αὐτῷ τὸν νοῦν , ἀλλ ' , ὅπερ πρότερον ἠναντιοῦτο , τῇ γνώμῃ συστρέψαντες ἑαυτοὺς νέοι καὶ βίαιοι καὶ | ||
ξυγχωρῆσαι ταῦτα ἑαυτῷ πλὴν τῶν Συρακοσίων : τούτων δὲ Ἑρμοκράτης ἠναντιοῦτο μόνος ὑπὲρ τοῦ παντὸς ξυμμαχικοῦ . τάς τε πόλεις |
δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
διώκων , ὅτι νομίζει ἀγαθὰ εἶναι , βελτίων ἐστὶ τοῦ εἰδότος ὅτι φαῦλα καὶ διώκοντος : ὁ μὲν γὰρ ἠπατημένος | ||
μὲν γὰρ μετ ' ἐπιστήμης ἐστί , τί τέ ἐστιν εἰδότος τοῦ πολιτικοῦ ἑκάστη τῶν ἀρετῶν καὶ ποίου μορίου τῆς |
συμμαχῆσαι τοῖς Ἕλλησι προθυμουμένου , τῶν δὲ Καρχηδονίων ἑτοίμων ὄντων συμπρᾶξαι τῶι Ξέρξηι , Γέλωνα διακοσίας εὐτρεπίσαντα ναῦς καὶ δισχιλίους | ||
μὲν λαχόντα γῆμαι τὴν Ἑλένην , τῷ δ ' ἑτέρῳ συμπρᾶξαι περὶ ἑτέρας γυναικός , ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον . περὶ |
ῥήματι . ἦν δὴ τοῦτο γνώριμον , ὅτι ὅπως καλῶς ἀγωνιεῖται ἔλεγεν . ἐπειδὰν μὲν τοίνυν ἐξέλθητε , ὃς ἂν | ||
ἀλλὰ τοῦ κλύδωνος καὶ τῆς θαλάσσης : ὁ δὲ τοὐναντίον ἀγωνιεῖται τοῦ πατρὸς οὖσαν καὶ οὐδενὸς ἑτέρου δεικνύναι . Ἡ |
, διαβεβαιούμενος ἐν ταύτῃ τῇ θερίᾳ ἀναπλευσεῖσθαι ναυσὶ πεντακοσίαις . Ὄντος δ ' αὐτοῦ περὶ ταῦτα παρῆν Ἀγησίλαος ὁ πεμφθεὶς | ||
ψεῦδος ἐν διανοίᾳ τε καὶ λόγοις γιγνόμενον . Οὕτως . Ὄντος δέ γε ψεύδους ἔστιν ἀπάτη . Ναί . Καὶ |
ἐποίουν , εἰς ἣν ἡ βουλὴ εἰσήνεγκε τὴν ἑαυτῆς γνώμην Καλλιξένου εἰπόντος τήνδε : Ἐπειδὴ τῶν τε κατηγορούντων κατὰ τῶν | ||
. ἢ ἀπὸ τοῦ ἐναντίου , οἷον , εἰ τοῦ Καλλιξένου κατηγοροίης ἐξομνυμένων τῶν στρατηγῶν : ὥσπερ οὖν εἴ τι |
ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
καθειστήκει πόλεμος . . . , : καὶ περὶ τοῦ Ἀριστοδήμου ὡς ἐτελεύτησε κεραυνόβλητος γενόμενος . . , : τῶν | ||
μὲν Ἕκας ἀπόγονός τε καὶ ὁμώνυμος Ἕκα τοῦ σὺν τοῖς Ἀριστοδήμου παισὶν ἐλθόντος ἐς Σπάρτην , τοῖς δὲ Μεσσηνίοις Θέοκλοςἐγεγόνει |
ὧν ἦσαν Ἰουδαῖοι μὲν πεντακόσιοι Ναβαταῖοι δὲ χίλιοι μετὰ τοῦ Συλλαίου . πολλὰ δὲ παθὼν καὶ ταλαιπωρηθεὶς πεντεκαιδεκαταῖος ἧκεν εἰς | ||
περὶ ὧν ἔπραξεν οὐκ ἔσεσθαι παρρησίαν : ἐθέλοντι δὲ κατηγορεῖν Συλλαίου , γενήσεσθαι καιρὸν ὑπὲρ Ἡρώδου λέγειν . Συνεστώτων οὖν |
δὲ καὶ τὰ πέραν τοῦ Ῥήνου τὰ μέχρι Σκυθῶν πάντα κατέψευσται τῶν τόπων . ὅστις οὖν περὶ τῶν γνωριζομένων τόπων | ||
εὐηθείας , ὥστε πείσειν οἴει τοὺς δικαστὰς ὡς μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σὲ τὸ χρυσίον |
τὸ καθ ' ἡμέραν ἔν τινι τρόπῳ δοκῇ ζῆν ἢ συμβουλεύσαντος ἂν ἐθέλειν πείθεσθαι περὶ ὧν ἀνακοινοῦται , προθύμως συμβουλεύω | ||
ἂν ἐκεῖνοι καταλίπωσιν ἀγαπήσειν Ἀθηναίους . Ἡροφύτου δὲ τοῦ Σαμίου συμβουλεύσαντος αἱρεῖσθαι τὰ Περσῶν μᾶλλον ἢ Πέρσας , τὸν μὲν |
ἀλλ ' ἀκριβῶς ἐπιστάμενος λέγω μηνύσεώς μοι γενομένης ἐν τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ ὑπό τινος τῶν μετεσχηκότων τῆς συνωμοσίας . τεκμήριον | ||
καὶ οὐκ ἐπείθετο πᾶσιν . τῇ προτέρᾳ νουμηνίᾳ : τῇ παρελθούσῃ , τουτέστι νεωστί , ἵνα δείξῃ τὸν Κλέωνα οὐ |
ὄμβροι μεγάλων λίθων : οἱ δὲ θερμῶς μαχόμενοι τούτων οὐδὲν ἐπέγνων . τέλος τοσοῦτο πέπτωκε πλῆθος ἀνδρῶν Ῥωμαίων ὡς τὸν | ||
παρῳχημένων καὶ μελλόντων ἐχρημάτιζον , ἀλλ ' ἃς αὐτὸς ἀκριβέστερον ἐπέγνων καὶ αἷς παρέτυχον , ἐκείνας ἀναγκαῖον ἡγησάμην προτάξαι . |
τοσοῦτος ἅπασιν ἐνέστακται φόβος τοῦ μεγάλου ἄρχοντος καὶ τὰ πάντα πρυτανεύοντος . ὥστε μᾶλλον μὲν ἐκεῖνον εἰδέναι νομίζουσιν ἃ πράττουσιν | ||
ἐπὶ τῆς παιδικῆς ἡλικίας ἄθλων . διὸ δὴ καὶ ὡς πρυτανεύοντος τὴν Ἑστίαν προσφωνεῖ . ἔοικε δὲ ὁ Ἀρισταγόρας μὴ |
: παρακελευομένων γὰρ αὐτῷ τῶν κολάκων νικᾶν τὰ Ὀλύμπια καὶ ἀνακηρύττειν τὴν Ῥώμην „ ἤν γε ” ἔφη ” μὴ | ||
οὕτως ἀγεννὴς γένοιτο ὥστε ὃν αὐτὸς ἔδωκε στέφανον ἅμα καὶ ἀνακηρύττειν καὶ ἀφαιρεῖσθαι καὶ καθιεροῦν . Ἀλλ ' οἶμαι διὰ |
Λακεδαιμόνιοι δὲοὐ γὰρ εἶχον ἀνηκόως ὧν Τισαμενῷ προεῖπεν ἡ Πυθίαπείθουσι μετοικήσαντα ἐξ Ἤλιδος μαντεύεσθαι Σπαρτιατῶν τῷ κοινῷ : καί σφισιν | ||
. ἀγαθά . Θεαγένην δέ τινα . . . προδοθείσης μετοικήσαντα . . . κρεοπωλεῖν . ἐπιστάντος δὲ τοῦ . |
ζητοῖεν , ἡ δὲ οὐκ ἦν ἔργων , δείματός τινος θορυβοῦντος σφίσι τὰς ψυχὰς ὤμνυσαν εἶναι τῆς συνουσίας τὴν φυγήν | ||
τις ἄφνω νῦν παρελθὼν φήσαι τι καινὸν εὑρηκέναι , εἶτα θορυβοῦντος τοῦ δήμου καὶ τί ποτε εἴη τοῦτο λιπαροῦντος εἰπεῖν |
αὐτὴν ἐν κυνηγεσίῳ ἐνεβριμήσατο - καὶ οὕτως ἐκεῖνος ἐπαύθη τοῦ ἐγχειρήματος τινὲς δὲ γράφουσιν ὀβρίμους παρὰ τὸ ὄβριμον καὶ βαρύ | ||
εἰς αὐτὸν ἐβούλετο , γνοὺς ὁ Πηλεὺς ἀπεῖρξεν ἐκείνην τοῦ ἐγχειρήματος . ἡ δὲ ὀργισθεῖσα τὴν μετὰ τοῦ Πηλέως συμβίωσιν |
ὄντι . ταῦτα ἐνθυμούμενος ἐς Κελτοὺς ἠπείγετο . τοῦ δὲ τολμήματος ἂν αὐτῷ λαμπροτάτου γενομένου ὁ στρατὸς ὤκνει δι ' | ||
δωρεᾶς : κείμενον γὰρ καὶ ὥσπερ νεκρὸν ἀπὸ τοῦ ἡμετέρου τολμήματος τὸν τύραννον ἔτρωσε καὶ πρὸς τὴν σφαγὴν ἕτοιμον γενόμενον |
. συμβάντος δὲ Ἀργείοις ἀτυχῆσαι λόγου μειζόνως πρὸς Κλεομένην τὸν Ἀναξανδρίδου καὶ Λακεδαιμονίους , καὶ τῶν μὲν ἐν αὐτῇ πεπτωκότων | ||
τῶν θεῶν οὐ κατὰ ταὐτὰ Ἡρακλεῖ καὶ ὕστερον Δωριεῖ τῷ Ἀναξανδρίδου παρεγένετο , ἀλλὰ Ἡρακλῆς μὲν ἀποκτίννυσιν Ἔρυκα , Δωριέα |
δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
γε νῦν ὅστις ἂν ἔχοι προενεγκεῖν ὅτι χρηστὴν αὐτοῦ συμβουλὴν προσφέροντος παρακήκοας , ἀλλ ' ἢ κατὰ σαυτὸν προλαβὼν τὸ | ||
προσώπου ζαρώματα . . ἆ ἆ : Ὡς τοῦ νεανίσκου προσφέροντος τὴν δᾷδα αὐτῇ , τοῦτο λέγει : ἔστι δὲ |
ὑμεῖς τἀναντία ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε . Τοιαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν ὁ Τύλλος τὸν λόγον εἶπε : Τὸ μὲν | ||
σοὶ μὴ χαρίζεσθαι καὶ τοῖσδε , ἄλλως τε καὶ σοῦ λέξαντος ὡς εἶπες , ἄξενόν τι καταφαίνεταί μοι καὶ ἄγριον |
εἰσῄει βίᾳ , καὶ οὔτε τῆς ἀδελφῆς οὔτε τῶν ἀδελφιδῶν φροντίσας ζητεῖν με ἐτόλμα , καὶ ἐξευρὼν οὗ δειπνῶν ἐτύγχανον | ||
τῆς ἐπιμελείας καὶ τοῦ περὶ τὴν λέξιν κόσμου μὴ ὁμοίως φροντίσας . τοσαῦτα καὶ περὶ Ἑκαταίου . . . : |
μοναζόντων Ἀννιανοῦ τε καὶ Πανοδώρου τῶν ὁμοχρόνων ἐπὶ Θεοφίλου τοῦ εἰκοστοῦ δευτέρου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας ἀκμασάντων καὶ πολλὰ χρήσιμα κεφάλαια ἱστορικὰ | ||
ζʹ , ἑβδόμου τοῦ δʹ , τεσσαρακαιδεκάτου τοῦ βʹ , εἰκοστοῦ ὀγδόου τοῦ αʹ . ὑπερτέλειοι δέ εἰσιν ὧν τὰ |
γὰρ θεωρίας ἐπιστημονικῆς οὐδὲν τῶν πραττομένων καλόν . Ἑνὸς ἔτι μνησθεὶς ἀνδρός , στοχαζόμενος τοῦ μὴ μακρηγορεῖν , ἐπὶ τὰ | ||
τὰ ὀστᾶ καὶ κατεπόντωσαν . τῆς δὲ τῶν Λοκρῶν νομογραφίας μνησθεὶς Ἔφορος , ἣν Ζάλευκος συνέταξεν ἔκ τε τῶν Κρητικῶν |
οὖν αὐτῷ καὶ ἐπιχώριον διέλθωμεν τὸ διήγημα . Πάμφυλοι πρὸ Κίμωνος ἀκριβῶς οὐκ ἦσαν Ἕλληνες , ἀλλ ' ἐμήδιζον ἔτι | ||
Ἀθήνῃσι ἐποίευν εὖ ὡς οὐ συνειδότες δῆθεν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Κίμωνος τὸν θάνατον , τὸν ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ σημανέω |
, ὥστ ' ἠφανίζοντο τῷ πολλῷ καὶ περιῆν ἡ τοῦ ἀγανακτοῦντος βοή . Ὀλίγα δὲ τούτοις ἔτι προσθέντος τοῦ Λαρκίου | ||
διαιτητῇ ἀκινδύνως καὶ ἀναισχύντως μαρτυροῦσιν ὅ τι ἂν βούλωνται . ἀγανακτοῦντος δέ μου καὶ σχετλιάζοντος , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , |
πρός με πρέσβεις καὶ κήρυκα συνθηκῶν μνημονεύετε καὶ τὰς ἀνοχὰς αἰτεῖσθε , κατ ' οὐδὲν ὑφ ' ἡμῶν πεπλημμελημένοι . | ||
ὑμᾶς ” ἔφη „ τῆς εὐσεβείας καὶ πέμψω , καθάπερ αἰτεῖσθε , ἢ πρεσβευτοῦ τάξιν ἐκπλήσω , ἵν ' αἴσθηται |
γένος αὐτοῦ : ἥ τε γὰρ πόλις οὐδεπώποτε φθονήσασα τοῦ προτετιμῆσθαι αὐτοὺς ἐπεχείρησε καταλῦσαι τὴν ἀρχὴν αὐτῶν , οἵ τε | ||
. ὅτι δ ' εἰ καὶ τοῦτ ' ἦν , προτετιμῆσθαι ἔδει τὸ τῇ πόλει ξυμφέρον , καὶ τούτου μάρτυς |
μὲν Καρχηδονίων εἰς τέλος τεταπεινωμένων , τοῦ δὲ Γέλωνος ἐπιεικῶς προεστηκότος τῶν Σικελιωτῶν καὶ πολλὴν εὐνομίαν τε καὶ πάντων τῶν | ||
: μίμοις γὰρ κόσμον οὐ μικρὸν συντελεῖν τὴν εὐφημίαν τοῦ προεστηκότος μίμων θεοῦ , ἐπεὶ κἂν ἡνιόχοις συνηγορῇ τις , |
δὲ ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος ὁ παγκρατιαστής : τὰς γὰρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους εἰκόνας ἐς Ῥωμαῖόν τε ἄνδρα καὶ Θρᾷκα | ||
ὀλίγου τινὸς ἀξίους τῆς πατρῴας ἀρετῆς , ὅστις υἱὸς ὢν Μιλτιάδου καὶ κληρονομῶν τοσούτου κινδύνου τῆς ἐκείνου δόξης οὐ κατῄσχυνεν |
ἔκγονον αὐτοῦ τοῦ ἀγαθοῦ κομίσασθε . εὐλαβεῖσθε μέντοι μή πῃ ἐξαπατήσω ὑμᾶς ἄκων , κίβδηλον ἀποδιδοὺς τὸν λόγον τοῦ τόκου | ||
πολὺ ἐντιμοτέραν καὶ ἐπ ' ἀγαθοῖς διαπρεπεστέραν φανῆναι . οὐκ ἐξαπατήσω δέ σε προοιμίοις ἡδονῆς , ἀλλ ' ἧιπερ οἱ |
Ἱστίαιαν οἱ Ἐλλοπιεῖς καὶ ηὔξησαν τὴν πόλιν Φιλιστίδου τοῦ τυράννου βιασαμένου μετὰ τὰ Λευκτρικά . Δημοσθένης δ ' ὑπὸ Φιλίππου | ||
δὲ συγγνώμῃ τῆς ἀνάγκης τῆς ἀγνοίας ἤ τινος ἄλλου κρείττονος βιασαμένου . ἔτι δὲ πλατύνεται τὸ δίκαιον ταῖς εὐλόγοις αἰτίαις |
ὧν ἂν γίγνηταί τι φανερὸν τοῖς ἐκλεχθεῖσιν ἑκάστοτε δικασταῖς , ἀναφέροντος τοῦ δράσαντος ἢ τοῦ σκηπτομένου ὑπὲρ τοῦ ποιήσαντος , | ||
παρόντων . ἀπολογουμένου δὲ τοῦ Μαμιλίου καὶ εἰς ἀναγκαίας τινὰς ἀναφέροντος αἰτίας τὸν τοῦ Ταρκυνίου χρονισμὸν ἀναβάλλεσθαι τ ' ἀξιοῦντος |
Ἀθηναῖοι , τοῖς ὅλοις πράγμασι καὶ καιροῖς τὴν τότε γνώμην ἔσχομεν καὶ τὴν νῦν μεταθησόμεθα , ἂν ἐμοὶ πείθησθε . | ||
Ἀμφίπολιν εἵλομεν , οὐκ Ὄλυνθον , οὐ Φωκέας καὶ Πύλας ἔσχομεν , οὐ Χερρονήσου καὶ τῶν περὶ τὸν Ἑλλήσποντον κεκρατήκαμεν |
' ἐξέβαλον τοὺς θεοὺς Θ : ταῦτα εἰς διαβολὴν Σωκράτους ἐκβάλλοντος τὰ δαιμόνια . Θ ἀδολεσχία Θ : τῇ ἀδολεσχίᾳ | ||
τῶν χερσαίων ἔστιν ἅ . οὐκοῦν διά τινος ὑπονόμου κρυπτοῦ ἐκβάλλοντος ἐς τὴν θάλατταν τὰ ἐκ τῆς πόλεως τῆς προειρημένης |
ἰσχυρογνωμονέστατος γὰρ καὶ βεβαιότατος . Πῶς οὖν , τῆς αὐτῆς ὑπούσης αἰτίας , ἐπιστάμενος ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἔγκειται ἡ διάνοια | ||
θορυβηθεῖσα διελύετο οὔτε νόμων οὔτε δικαστηρίων οὔτε τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης : ὁ δὲ δῆμος ἀγανακτῶν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν |
τὸ τοῦ μισθοφόρου καὶ θεραπεύοντος ἐκεῖνον ἔργον ἡ πόλις ἂν διεπράττετο , ἐφρούρει Χαρίδημον . καλόν γ ' , οὐ | ||
, σκέψησθε , πράξητε . πάντα γὰρ ὑπὸ τῶν πρυτάνεων διεπράττετο . ἐχρήσατο δὲ τῇ λέξει καὶ Δημοσθένης . Γ |
Σπάρτην ἱερόσυλοι , φῶρες , λῃσταί , κατάδικοι θανάτου . ἀσεβῶς γὰρ τὴν τυραννίδα περιποιησάμενος ὑπὸ μόνων τούτων ἤλπιζε βεβαιότατα | ||
. . Θ . . 〚 ἢ κατατιλᾷ : Ἤγουν ἀσεβῶς διάκειται περὶ τὰ τῆς Ἑκάτης ἀγάλματα , ὅτε πανηγυρίζει |
σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
θρηνεῖ λέγων : φεῦ τῆς στυγερᾶς καὶ μισητῆς ταύτης μοίρας κυρήσας καὶ ἐπιτυχὼν κακοτελευτήτου καὶ εἰς κακὰ καταντησάσης . . | ||
ἄλλως : καὶ λείπει ἡ εἰς : εἰς ἃ μὴ κυρήσας πειράσομαι δρᾶν τὰ ἀπὸ τῆς δίκης : πάσχων ἀνόσια |
αὐτὸ τοὐναντίον δόξαν χρηστὴν καὶ καλὴν ἀποίσεσθαι ἐφ ' οἷς ἔδρασα , ὡς ἐπὶ τοῦ θάπτοντος τὸ νεοσφαγὲς σῶμα . | ||
πολυτίμητοι θεοί , ξύγγνωτέ μοι : ἄκων γὰρ αὔτ ' ἔδρασα κοὐ τοῦ ' μοῦ τρόπου . καὶ μηδὲν ἀγανάκτει |
. Σωτίων δ ' ἐν τῷ ἑβδόμῳ ταῦτα μόνα φησὶ Διογένους εἶναι : Περὶ ἀρετῆς , Περὶ ἀγαθοῦ , Ἐρωτικόν | ||
Διαδοχῆς καὶ Σάτυρος ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν Βίων οὐδὲν εἶναι Διογένους φασί : τά τε τραγῳδάριά φησιν ὁ Σάτυρος Φιλίσκου |
αὔξεις σὺν τῇ ἐμῇ ῥώμῃ : ἐγὼ δὲ δοκῶ οὐδὲν συναίτιος ὢν τῶν ἀγαθῶν παρέχειν ἐμαυτὸν ὥσπερ γυνὴ εὖ ποιεῖν | ||
διῆγεν ὁ Κῦρος , πᾶσιν ἡδονῆς μὲν καὶ ἀγαθοῦ τινος συναίτιος ὤν , κακοῦ δὲ οὐδενός . Ἀμφὶ δὲ τὰ |
δόξης ἣν κατεχώρισεν ἐν τῇ πολιτείᾳ , τῆς ἀπαθίας καταπληθυ νόμενος αὐτοῦ ἡ πολιτεία ) τοῦ Σινωπέως ! ! ἀλλ | ||
τὰς πύλας νύκτωρ τῶν αἰχμαλώτων ἐλθόντων , καὶ κρι - νόμενος : καὶ ἐφ ' οἷς δέον μὴ ποιῆσαι ἐποίησεν |
, ἑκάτερος τῶν λόγων γνώριμος ἦν , ἀλλ ' ἀνεπιγράφοις περιετύχομεν αὐτοῖς , οὐ πολλοὺς ἂν ἡμῶν οἴομαι διαγνῶναι ῥᾳδίως | ||
, τέταρτος ἐπιγραμμάτων ποιητής . Τοῦ δὲ φιλοσόφου καὶ διαθήκαις περιετύχομεν ταῖσδε : ” Τάδε διατίθεμαι περὶ τῶν κατ ' |