| ἰχθυόρρουν ποταμὸν Ὑπερίδην περάσον , ὃς μισθωτὸς ἄρδει πεδία τοῦ δεδωκότος . ἦν δὲ πρὸς τῷ ὀψοφάγῳ καὶ κυβευτής . | ||
| ὁ Δημοσθένης προτρέπει φανερῶς ἐπὶ τὸν πόλεμον ὡς τοῦ Φιλίππου δεδωκότος τὸ σύνθημα . ἔοικε δὲ προτροπῇ τινι ἐπὶ στρατοπέδου |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
| καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
| ' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
| μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
| ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
| ' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
| ] οἱ κάματοι τῶν καμάτων . , αἱ αὐξήσεις τοῦ χρέους . με ] εἰς ἐμέ . φλαῦρον ] ἀπρεπές | ||
| ὕστερον τοῦ Πασίου . μναῖ ] ὀφείλω τῷ Ἀμυνίᾳ , χρέους ἐπῆλθον ἢ ὀφείλονται , χρεωστοῦνται . δίφρος καλεῖται τὸ |
| ἔδειξε τὴν ἀρχὴν , καὶ δὴ καὶ τότε εὐθύς . ἐκπλαγέντος γὰρ τοῦ Εὐρυβιάδου πρὸς τὸ πλῆθος τῶν τριήρων τῶν | ||
| , μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους , καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος , νῦν οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων |
| ἐγένοντο . Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος . Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ : Ἱπποκλείδης μετὰ καὶ ἄλλων πολλῶν ἐμνηστεύσατο τὴν Κλεισθένους τοῦ Σικυωνίου | ||
| Ἀθήναις . * * τοῦ δὲ Μιλτιάδης , τοῦ δὲ Ἱπποκλείδης , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος Παναθήναια ἐτέθη . * |
| τὴν συνήθειαν ἔστι παρ ' αὐτῷ ὁ Πηνέλεως καὶ τὸ χρέως . ἔστι δὲ αὐτοῖς σύνηθες καὶ τὸ συναλείφειν ἐνίοτε | ||
| τὰς ἡμέρας , πλὴν ἐκείνης ἐν ᾗ ἐγὼ ἀπεῖπον . χρέως οὐδ ' ὁτιοῦν ὠφείλετ ' ἐπὶ τῇ ἐσχατιᾷ : |
| Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
| τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |
| πόλιος δὲ Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ | ||
| εἰσὶν οὐκ ἴσμεν : τέσσαρες γὰρ Ἱπποκράται γεγόνασιν , ὁ Γνωσιδίκου , ὁ Ἡρακλείδα , ὁ Δράκοντος καὶ ὁ Θεσσαλοῦ |
| ἐποίησεν . τὴν Περσίδα τὴν ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ἑστίαν . πεφονευμένου . οὐκ ἀληθῶς . αὐτά : ἀντὶ τοῦ τὰ | ||
| . ἐπήδησας . φεῦ . ἕνεκα πεφονευμένου . μετὰ μόχθων πεφονευμένου . τοῦ . φανερὰ . τῶν . λίαν . |
| πειραθέντος μὲν τῆς ὁμιλίας , συγκατακλιθέντος δὲ τῇ γειναμένῃ καὶ πράξαντος ἂν τὰ αὐτά , εἰ μὴ πολλάκις θείᾳ πομπῇ | ||
| , καὶ τὸ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πατρίδος ἡδὺ καὶ ἄλλου πράξαντος γένοιτο ἂν αὐτῷ . Οὐ τοίνυν τοῦτό ἐστι τὸ |
| ἐσοφίστευεν : ἐλθόντος οὖν ποτε τοῦ Δημοσθένους εἰς Ῥόδον καὶ ἀσπασαμένου αὐτὸν καὶ δραχμαῖς χιλίαις τιμήσαντος , δεξάμενος τὰ χρήματα | ||
| . ” φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου ποτὲ ἐλθόντος εἰς Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν , μὴ πρότερον ἀντιπροσαγορεῦσαι πρὶν ἢ τὸν λόγον |
| , οὐ συνήγαγεν : εἶτα δίπουν ἢ ἄπουν ; καὶ δόντος δίπουν τὸ ὅλον φησὶν εἶναι ζῷον πεζὸν δίπουν . | ||
| τὰ ὄρη τὰ ἐν Ὠρωπῶι διείλοντο , τοῦ δήμου αὐταῖς δόντος . τοῦτο τὸ ὄρος ἔλαχεν Ἀκαμαντὶς καὶ Ἱπποθοωντίς . |
| ; Ἀκήκοα . Οὐκ ἄρα τὴν φύσιν γέ τις τοῦ ὑοῦ αὐτοῦ αἰτιάσαιτ ' ἂν κακὴν εἶναι . Οὐκ ἂν | ||
| οὐκ ἔστιν ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ Μενεκλέους , ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου , ἀλλ ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε τἀληθῆ . |
| τοῖς Ταρκυνίου ἐγγόνοις , τὸν δ ' ἀξιοῦντα τῶν τοῦ πάππου δωρεῶν κληρονομεῖν ἁπάντων ἀνθρώπων παρανομώτατον ἀποφαίνων καὶ πονηρότατον καὶ | ||
| τριβὴν λαμβάνων τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων οὐχ ἥττων ἐγένετο τοῦ πάππου . οὐ μὴν ἀλλὰ τούτου εὑρεθέντος . . . |
| τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ κατὰ τοῦ νεανίσκου , αἷς αὐτὸν ἀμυνεῖται : παραγενομένῳ γὰρ ἐξ ἀγορᾶς | ||
| κακοῦ τινος τραγῳδοποιοῦ ἀκρόασιν ποιούμενος [ καὶ ] λέγοντός τινος νεανίσκου ὅτι ἐξελεύσεται ” οὐκ ἐμοῦγε ” ἔφη „ πρότερος |
| αὑτὸν τὰ ψευδῆ μεμαρτυρηκότα ; Οὐ γὰρ δήπου γνησίου ὄντος ὑέος Εὐκτήμονι ἐπίκληρος ἂν ἦν ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ , οὐδὲ | ||
| ὑπὲρ ὅτου ἄν τις νοῦν ἔχων μᾶλλον σπουδάζοι ἢ ὑπὲρ ὑέος αὑτοῦ ὅπως ὡς βέλτιστος ἔσταιὁπόθεν δὲ ἔδοξέ σοι τοῦτο |
| τὰ κράτιστα ἑλέσθαι ; τοῦτο τοίνυν ἐποίησα : τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος , Αἰσχίνη , τίς ἀγορεύειν βούλεται : οὐ τίς | ||
| εὐαπάτητα ἔχων τὰ ὦτα . Ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντος , τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων , ὦ Δημῶναξ |
| ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ Περὶ τῆς ἀτελείας ἰσχυρότατον προτείνων τοῦ Λεπτίνου κεφάλαιον , τὸ τῆς ἀξίας , τῇ ἐπιστήμῃ προέτεινεν | ||
| Καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ ταύτη μάλιστα καταψεύδει Λεπτίνου , ὡς ἐν τῷ δυσμεναίνειν ἰδία τισὶν οὐ τῷ |
| . . . . βασιλίς : ἡ τοῦ βασιλέως , βαλανέως : ἀπὸ τοῦ βασιλεύς βασιλῆος Ἰωνικῶς γίνεται , βασιλίς | ||
| τοῦ βασιλέως γυνή , ὡς καὶ βαλανίς , ἡ τοῦ βαλανέως . ῥητορική . λέγει δὲ Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ Περὶ |
| τῶν ἐκ τῆς ἠπείρου μισθωσάμενοι , ξύμπασιν ὡς τριακοσίοις , Ἀναξάνδρου Θηβαίου κατὰ τὸ ξυγγενὲς ἡγουμένου , προσέβαλον πρῶτον Μηθύμνῃ | ||
| Λακεδαιμόνιος ἦν Λεωνίδης ὁ Ἀναξανδρίδεω τοῦ Λέοντος τοῦ Εὐρυκρατίδεω τοῦ Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτεος τοῦ Πολυδώρου τοῦ Ἀλκαμένεος τοῦ Τηλέκλου τοῦ |
| ὅτι δι ' ἀπορίαν ἐφοδίων οὐ πεπορευμένος εἴη ἐπὶ τοῦτον πέμποντος τούτου αὐτῷ ἐπιστολάς , καὶ ἅμα λέγων πρὸς ἐμὲ | ||
| γίνεται ἐπὶ σπέρματος περιουσίᾳ σηπομένου , καί τινας μοχθηρὰς ἀναθυμιάσεις πέμποντος παρὰ τὴν καρδίαν καὶ μάλιστα ψυχρὰς , καὶ κατασβεννύντος |
| ὦ ἄνδρες , οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖ εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ οὐδὲ δεόμενον ἀποφεύγειν , ἀλλὰ διδάσκειν καὶ πείθειν . | ||
| τοῦ ἀδικήσαντος , καὶ ὃ πέπονθεν ὁ ἀδικήσας παρὰ τοῦ δικαστοῦ , συμβαίνει ἀναλογίαν εἶναι ἀριθμητικήν . ᾧ γὰρ ὑπερέσχεν |
| φυγαῖς ἐζημιῶσθαι , τοὺς δὲ τῶν τυράννων φίλους θανάτῳ . ἀντιλέγοντος δὲ καὶ πρὸς τὴν ἐπιείκειαν τῆς κολάσεως τοῦ ἀνδρὸς | ||
| ἰσημερίαν ἀράντων τῶν χρηστῶν ναυτῶν ἐκ Πατρῶν ἄκοντος ἐμοῦ καὶ ἀντιλέγοντος ἐξ ἀρχῆς οὐδ ' ἂν λέγων εἴποις , ἐν |
| προβολαὶ αὐτοῦ ἔστωσαν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῇ ἐν Διονύσου ὡς ἀδικοῦντος , καθὰ περὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀδικούντων γέγραπται . | ||
| . ὁ γὰρ νομοθέτης ἐν τοῖς ἀδικήμασιν οὐκέτι τὴν τοῦ ἀδικοῦντος ἀναλογίαν καὶ τοῦ ἀδικουμένου ἣν ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους ἐξετάζων |
| τῇ ὑποθέσει . ] τὴν ἐναντίαν Σάκᾳ : Οὗτος ἐστιν Ἀκέστωρ , τραγῳδίας ποιητής . ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Σάκας , | ||
| φησι Λιβύης Κυρήνην τὴν Ὑψέως . . . . : Ἀκέστωρ . . . ἱστορεῖ ἐπ ' Εὐρυπύλου βασιλεύοντος Κυρήνης |
| τοὺς ὁπλίτας καὶ λιπὼν τὴν τάξιν καὶ τῶν νόμων κωλυόντων ἀδοκίμαστος ἱππεύσας , καὶ περὶ ὧν οἱ νόμοι διαρρήδην οὔτε | ||
| τῶν ἐλεοκόπων διαιτώμενος . . . ἐλεοκόπων . . . ἀδοκίμαστος , αἰδέσασθαι , ἐπισίτια , μειαγωγῆσαι . Διογένει δὲ |
| τοσαύτην δέ μου ποιουμένου πρόνοιαν τῆς ὑμετέρας πόλεως , καὶ διδόντος αὐτῇ τὴν νῆσον , οἱ ῥήτορες λαμβάνειν μὲν οὐκ | ||
| τοῦ ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ διδόντος ; οὐ ταῦτ ' ἦν τὰ ὑπ ' ἐμοῦ |
| τούτου κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι , Τήμενος μὲν καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου , τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου προτεθνεῶτος εἵποντο οἱ παῖδες | ||
| . ἀκούω γοῦν Εὐρυσθένην καὶ Προκλέα [ κατὰ ] τοὺς Ἀριστομάχου τοῦ Κλεάνδου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέους παῖδας βουλομένους ἄγεσθαι |
| φίλε Πολύβιε , φαίη τις ἄν , ὥσπερ τούτου τοῦ ψεύσματος ἐναργῆ παρίστησι τὸν ἔλεγχον ἡ πεῖρα ἐξ αὐτῶν ὧν | ||
| ὃς ἂν ἀκούσῃ τὴν ἐντολὴν ταύτην καὶ ἀφέξεται τοῦ πονηροτάτου ψεύσματος , ζήσεται τῷ θεῷ . Ἐντέλλομαί σοι , φησίν |
| ὑπήκοος ἀνθ ' ἡγεμόνος καὶ δοῦλος ἀντὶ δεσπότου καὶ ἀντὶ πολίτου φυγὰς καὶ θνητὸς ἀντ ' ἀθανάτου γίνεται . συνόλως | ||
| οὕτως ὠμὸν τηλικαύτην ἐπεβούλευσε λαβεῖν τῶν πεπραγμένων παρ ' ἀνδρὸς πολίτου δίκην , κἂν μὲν ᾖ τι δεινὸν ὡς ἀληθῶς |
| καὶ τούτων δικαζόντων ἡ χώρα τῆς Ἀθηνᾶς ἐκρίθη , Κέκροπος μαρτυρήσαντος ὅτι πρώτη τὴν ἐλαίαν ἐφύτευσεν . Ἀθηνᾶ μὲν οὖν | ||
| θεοῦ μετοικίσαντος τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῶν κατὰ Λάβαν παθῶν καὶ μαρτυρήσαντος αὐτῇ μετανάστασιν , ὅτι λυσιτελὴς καὶ συμφέρουσα , καὶ |
| αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς παλαιᾶς ἀναρμοστίας πάθος , τελευτῶντος δὲ ἐξανθεῖ τοῦ χρόνου καὶ σμικρὰ μὲν τἀγαθά , | ||
| χρῆται , ἐνίοτε ὡς ἀρσενικῷ , ἐνίοτε δὲ ὡς οὐδετέρῳ τελευτῶντος τοῦ μηνός : τοῦ κατὰ σελήνην λέγει μηνός : |
| δέῃ πρὸς ὅπλα χρῆσθαι . διαφέρει δὲ πάμπολυ μαθὼν μὴ μαθόντος καὶ ὁ γυμνασάμενος τοῦ μὴ γεγυμνασμένου . καθάπερ γὰρ | ||
| κατορθώσειν ἔχειν . Ὀλυμπίου μὲν οὗτός ἐστι παῖς τοῦ πολλὰ μαθόντος , οἶδε δὲ καὶ αὐτὸς οὐκ ὀλίγα πρὸς τῷ |
| ταχέως , ταχύτατα . μαθητιῶ ] ἐπιθυμῶ . βούλομαι . ἐφίεμαι μαθεῖν . . , τὸ θέμα μαθητίζω . ἀλλ | ||
| τὸ μηδέποτε στειρωθῆναι καὶ ἀτοκῆσαι , ᾧ καὶ αὐτὸς προσνεμηθεὶς ἐφίεμαι κληρονόμου δικαίως . ἄσβεστον γὰρ αὐτὸ καταθεώμενος αἴσχιστον εἶναι |
| ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλείδου . . . . περὶ δὲ τοῦ πείσαντος ἱστορεῖ Θεόπομπος . . . ̈ : καλεῖται δὲ | ||
| πάλιν εἰρήνην πρὸς Φίλιππον . . τὰς πρεσβείας ] Αἰσχίνου πείσαντος πρέσβεις ἐπὶ τὰς πόλεις Ἀθηναῖοι πεπόμφασι παρακαλοῦντας ἐπὶ Φίλιππον |
| πεφύλαξο . οὐδεὶς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν . παντὸς καλοῦ κτήματος πόνος προηγεῖται ὁ κατ ' ἐγκράτειαν . πᾶς ἄνθρωπος | ||
| μὲν πειρῶνται θεραπεύειν τοῦ καρποῦ ἕνεκεν , τοῦ δὲ παμφορωτάτου κτήματος , ὃ καλεῖται φίλος , ἀργῶς καὶ ἀνειμένως οἱ |
| Λακεδαιμονίοις νικῶντες . Ἴωμεν ἐς τὸ δικαστήριον ἀκροασόμενοι τοῦ ἀνδρὸς ἀπολογουμένου ὑπὲρ τῆς αἰτίας , ἡλίου γὰρ ἐπιτολαὶ ἤδη καὶ | ||
| , ὀργισθεὶς ἀνεχώρησεν . οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου πρὸς πολλοὺς ἀπολογουμένου ἀνεχώρουν ἅπαντες , ὕβριν τὸν λόγον νομίζοντες εἶναι . |
| ἄλλην Ἀντωνίου μετὰ Καίσαρα ἀρχὴν ὡς τυραννικὴν διαβαλεῖν , φέρε πύθωμαι καθ ' ἕκαστον ὧδε . ” Τίνα ἔκτεινεν ὡς | ||
| οὐκ ἂν ἔζησεν . ἀλλ ' οὐκ ἔχω παρὰ τίνος πύθωμαι τί γέγονε . πάντες ἀλλότριοι , πάντες βάρβαροι , |
| , τούτου δὲ Πρύτανιν , ἐκ τούτου δὲ Εὔνομον , Εὐνόμου δὲ Πολυδέκτην ἐκ προτέρας γυναικὸς , Λυκοῦργον δὲ νεώτερον | ||
| μθʹ . ἦν δὲ κατὰ Σιμωνίδην Πρυτάνιδος μὲν υἱός , Εὐνόμου δὲ ἀδελφός , καὶ θεῖος τοῦ Εὐνόμου υἱοῦ , |
| τὸ δεῖ . περὶ ὧν καὶ ἐν τῷ περὶ ἐπιρρημάτων ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου ἐξεθέμεθα : καὶ νῦν δὲ ἐπιτομωτέρᾳ χρησόμεθα | ||
| πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος , εἰς τὸ δικαστήριον , εἶπεν ὁ αὐτὸς μαθητής |
| αὐτῇ , νυμφίον ἐρῶντα . Μία τοίνυν ἔτι παρὰ τοῦ φύσαντος ἐμὶ λείπεται προσβολή . τίς οὖν ἐστιν αὕτη ; | ||
| οὐχ οἷός τε ἐγενόμην κατανοῆσαι , ἀδελφοῦ δὲ βλάστην ἐρασμιωτέραν φύσαντος , εἴ μοι δοίητε μαστεύειν , καὶ ἐξεῦρον καὶ |
| καὶ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων διέρχεται . ἡ γὰρ ἀτιμία τοῦ πρεσβευτοῦ πάντων ὑπάρχει τῶν ἐκπεμψάντων . καὶ διὰ ταύτης ὁ | ||
| ' ἐπιδέχεται καὶ ἄλλον τρόπον πραχθῆναι , ὡς ἐπὶ τοῦ πρεσβευτοῦ : ἐδύνατο γὰρ καὶ ἄλλοθεν εὐπορῆσαι χρημάτων καὶ δανείσασθαι |
| καὶ τῆς Βερενίκης τελευτῆς καὶ ἕως τοῦ θανάτου Κλεομένους τοῦ Λακεδαιμονίου , ἐπιστρατεύσαντος αὐτῶι Ἀντιγόνου . Τὰ κατὰ Ἀντίοχον καὶ | ||
| . ἐκίνησε δὲ αὐτοὺς μάλιστα καὶ τὸ τοῦ νεανίσκου τοῦ Λακεδαιμονίου πάθος . ἧκε γάρ τις κατ ' ἔρωτα Σωκράτους |
| . : Ἀριστόδημος δὲ ἐν δευτέρῳ Γελοίων ἀπομνημονευμάτων φησί : Δωρίωνος τοῦ κρουματοποιοῦ , κυλλόποδος ὄντος , ἀπώλετο ἐν συμποσίῳ | ||
| Ἐπιφράδεος τοῦ Χαριφήμου τοῦ Φιλοτέρπεος τοῦ Ἰδμονίδα τοῦ Εὐκλέους τοῦ Δωρίωνος τοῦ Ὀρφέως . Γοργίας δὲ ὁ Λεοντῖνος . εἰς |
| σε ἐρωτᾷ Σωκράτης . Ἀλλ ' ἀποκρινοῦμαι , σοῦ γε δεομένου . ἀλλ ' ἐρώτα ὅτι βούλει . Καὶ μὴν | ||
| λοβὸν ὠτὸς τοῦ πλησίον , ἔπειτα κατὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ δεομένου σκέπης : ἀπὸ δὲ τούτου ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ |
| εἴληχε τὴν προεδρίαν . εἰ δ ' ὀρθὴ δόξα τοῦ Θασίου ξένου ἤτοι Μακεδόνος γε , ὃς ἔφη ποτὲ παιᾶνα | ||
| τοῦ Χίου τὸν στάμνον εἴρηκεν , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ Θασίου ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσι . . . τὰ Θάσι ' |
| παρακαλεῖ , ὡς τοῦ νοῦ μόνου καὶ ὁρῶντος πάντα καὶ ἀκούοντος . ἡ δὲ ἀπαλλαγὴ τῶν κακῶν , ἣν ὀλίγοι | ||
| διαδικασθῆναι τοὺς Ἀθηναίους περὶ τοῦ χωρίου πρὸς τοὺς Μυτιληναίους , ἀκούοντος τῆς δίκης Περιάνδρου , ὃν καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι |
| οὓς ὀφείλω , αἰτοῦντος : τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ , ζητοῦντος . , καὶ λέγοντος πρὸς τὸν δανειστήν . ὦ | ||
| κατασκευασθῆναι προστάξῃ , σύγγνωστός ἐστιν καὶ ἀνυπεύθυνος . τοῦ γὰρ ζητοῦντος ἔργον καὶ τοῦτο διορίσαι , τό τε δυνατὸν καὶ |
| Πέλαγος † ἀνεχώρησεν . Τευταμίδου δὲ τοῦ Λαρισσαίων βασιλέως πένταθλον θέντος ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς τελευτῇ Περσεὺς ἀγωνιζόμενος δίσκῳ βαλὼν | ||
| ἔχον δὲ καταδρομὴν τοῦ τε νόμου τῶν θεωρικῶν καὶ τοῦ θέντος αὐτόν . πέπτωκε δὲ ἀκολούθως τοῦτο τὸ μέρος . |
| , ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων . ὃ δὲ πάντων δεινότατον , ὦ ἄνδρες | ||
| τὸ συμβεβηκὸς περί τινας τῶν οἰκείων τοῦ κρινομένου ἢ τοῦ τεθνεῶτος . . . καὶ ὁ Λυσίας ἐν τῷ ὑπὲρ |
| τοὺς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια ἔγραφον , οἷος ἦν ὁ Ἀγαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶ ἕτεροι καὶ Ἡσίοδος αὐτὸς γράψας ἐπιθαλάμιον | ||
| τοῦ δὲ Τύφων , τοῦ δὲ Λάϊος , τοῦ δὲ Ἀγαμήστωρ , τοῦ δὲ Τίσανδρος , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος |
| ἰσχυρούς . καὶ γὰρ αὕτη ἡ διψυχία θυγάτηρ ἐστὶ τοῦ διαβόλου , καὶ λίαν πονηρεύεται εἰς τοὺς δούλους τοῦ θεοῦ | ||
| οὐκ ἔστιν θεός , ἀλλὰ αὕτη ἐστὶν ἡ δύναμις τοῦ διαβόλου , ἐν ᾧ ἀπατηθήσεται ἡ ἀνθρωπίνη φύσις . καὶ |
| ἀκούοντας διαπορεῖν ὡς εἰκὸς πρὸς τὰ ἐξ αὐτῶν δηλούμενα . Στρατηγὸς τοίνυν προσαγορεύεται ὁ τοῦ παντὸς στρατοῦ κορυφαῖός τε καὶ | ||
| , ἀντὶ τοῦ κληρωθεὶς ταύτην τὴν ἀρχήν . Φαρνάκῃ : Στρατηγὸς Περσῶν ὁ Φαρναβάζου . ἀλαζονικῶς οὖν σκήπτεται κοινωνίαν ἔχειν |
| εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπεν : „ ὦ δέσποτα Ζεῦ , ἐπηγγειλάμην σοι ἔριφον δοῦναι , ἐὰν τὸν κλέπτην εὕρω , | ||
| εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπεν : ” ὦ δέσποτα Ζεῦ , ἐπηγγειλάμην σοι ἔριφον δώσειν , ἐὰν τὸν κλέπτην εὕρω , |
| . ὅπως παρευθὺς ὑπηρέτης καλὸς ὑπάρχειν φαίνῃς . . διακονικός διακόνου διαφέρει : διάκονος μὲν γάρ ἐστιν ὁ ὑπηρέτης : | ||
| οἶμαι δὲ οὐ πολλῶν ἂν αὐτὸ ἀτιμότερον φανῆναι . καίτοι διακόνου μὲν ἦν καὶ τὴν ἐν τῷ παραχρῆμα χάριν διώκοντος |
| δὲ λέγει τὸν Ἀριστείδου βίον ἡδὺν ἀλλὰ τὸν Σμινδυρίδου τοῦ Συβαρίτου καὶ τὸν Σαρδαναπάλου , καίτοι κατά γε τὴν δόξαν | ||
| περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι Πέπλων . περὶ δὲ ΣΜΙΝΔΥΡΙΔΟΥ τοῦ Συβαρίτου καὶ τῆς τούτου τρυφῆς ἱστόρησεν Ἡρόδοτος ἐν τῇ ἕκτῃ |
| ἐγώ . οὐ ῥᾴδιον : δεινὸς γὰρ ὁ ἄνθρωπος , Κτησίππου μαθητής . πάρεστι δέ τοι αὐτόςοὐχ ὁρᾷς ; Κτήσιππος | ||
| οἷον ὡς Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην ὑπὲρ διαβεβλημένου προσώπου Κτησίππου τοῦ Χαβρίου παιδὸς ἀσωτίαν νοσοῦντος πρὸς ἔνδοξον τὸν Λεπτίνην |
| διώκων , ὅτι νομίζει ἀγαθὰ εἶναι , βελτίων ἐστὶ τοῦ εἰδότος ὅτι φαῦλα καὶ διώκοντος : ὁ μὲν γὰρ ἠπατημένος | ||
| μὲν γὰρ μετ ' ἐπιστήμης ἐστί , τί τέ ἐστιν εἰδότος τοῦ πολιτικοῦ ἑκάστη τῶν ἀρετῶν καὶ ποίου μορίου τῆς |
| καὶ ἡμέρας τοῦ ἀπὸ ἡλίου ἐπὶ σελήνην καὶ τὰ ἴσα φέροντος ἀπὸ τοῦ ὡροσκόπου κατὰ τὰ ἑπόμενα τῶν ζῳδίων , | ||
| ἐλέγξας ἀκριβῶς ἀποφαίνεται τούτους αὐτόχθονας εἶναι . Πολλὰς δὲ αὐτοῦ φέροντος ἀποδείξεις τῆς τούτων ἀρχαιότητος , οὐκ ἀναγκαῖον ἡγούμεθα περὶ |
| ἡμῖν νέου φροντίζοντες οὐδὲ τοῦ μήπω φανέντος ἡμῖν ἀμελοῦμεν υἱέος μηνύσαντος μὲν ἡμῖν τοῦ καλοῦ Ἰουλιανοῦ τὴν ὠμότητα τοῦ παιδαγωγοῦ | ||
| ἁμαρτόντων δ ' ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖς συνέκρυψα , καὶ μηνύσαντος κατ ' αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον οἱ |
| μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
| μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
| ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
| λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
| ὠφέλησε , διασκευὴν τοῦ πάθους , ἠθοποιΐαν , καταδρομὴν τοῦ πλουσίου , παροξυσμὸν ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τῶν δικαστῶν , καὶ | ||
| φιλίαν αὐτῷ : ἔχεις δὲ καὶ ἄλλην ἠθοποιΐαν παρὰ τοῦ πλουσίου : προςελθὼν γὰρ εἶπεν , ἐσφάλην , ἔγνων ὅτι |
| ὧν ἐδίωκε μόνον κατηγόρησεν Αἰσχίνης , κἀγὼ περὶ αὐτοῦ τοῦ προβουλεύματος εὐθὺς ἂν ἀπελογούμην : ἐπειδὴ δ ' οὐκ ἐλάττω | ||
| τὸν δῆμον καὶ τὰ δίκαια παραγγέλλομεν ἐκεῖ λέγειν . καὶ προβουλεύματος ἐνταῦθ ' οὐκ ἔδει . περὶ ὧν γὰρ οὐκ |
| πιστοὺς ποιήσομεν : ἀντιλέγοντας δὲ μαρτυρίᾳ δεῖ τὸν τρόπον τοῦ μάρτυρος διαβάλλειν , ἂν ᾖ πονηρός , ἢ τὸ μαρτυρούμενον | ||
| ' ἀληθείας : Ἀντὶ τοῦ σωζομένης τῆς ἀληθείας . . μάρτυρος : Ὅτι τινὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν ἧκεν ἄγων , |
| ; ἀλλὰ μὴν τὸ μὲν ἐπίληπτον ἀνδράποδον οὐ προσαπολλύει τοῦ πριαμένου τὴν οὐσίαν : ὁ δὲ Μίδας , ὃν σύ | ||
| ἀπὸ τοῦ συμφέροντος ἐμπεσεῖν . Φιλάργυρος πωλήσας χωρίον , τοῦ πριαμένου αὐτὸ θησαυρὸν εὑρόντος , ἑαυτὸν προςαγγέλλει . Σκοπός ἐστι |
| ἐν γὰρ τῷ Παρνασῷ οἱ Δελφοί . * * τοῦ μαντείου . τῷ αὐτοῦ . . Μὴ λάβῃς εἰς τὸ | ||
| θάνατον αὑτοῦ τιμήν . θανὼν γὰρ αὐτὸς ἐμαντεύετο ἐκ τοῦ μαντείου : ὅθεν καὶ ἐτιμήθη ὡς θεὸς παρὰ τοῖς Θηβαίοις |
| λόγον πύθηι , κατά με γᾶς ζῶντα πόρευσον : οὐ παραιτοῦμαι . τί τοῖσδ ' ἀπειλεῖς βάρβαρός τε βαρβάρου γνώμην | ||
| καὶ Πλάτωνα δίκη μετελθεῖν τοῦ λόγου καὶ τῆς ἐπιτιμήσεως . παραιτοῦμαι δ ' εὐμενῆ καὶ ἵλεων εἶναι τοῖς λεγομένοις , |
| τῆς τάξεως . εἶτ ' ἐπισυνιστάμενοι καὶ ἀθροιζόμενοι κατεβόων τοῦ προφήτου , ὡς δι ' οἰκειότητα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ | ||
| κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν |
| δ ' αὖ καὶ ἄγνωστον ᾖ τὸ λεγόμενον καὶ μὴ συγχωροῦντος τοῦ λαμ - βάνοντος ὅμως λαμβάνηται , τηνικαῦτα αἴτημα | ||
| αὐτὸν , μηδενὸς αὐτῷ συγχωροῦντος : ἄλλως : οὐδενὸς αὐτῷ συγχωροῦντος ζῆν οὗτος βιάζεται ἀδίκως τούτου τυχεῖν βουλόμενος , τοῦ |
| εἰργάζετο καὶ τὰ πρὸς πόλεμον παρεσκευάζετο . μελλόντων δὲ τῶν Ἰουλιανοῦ στρατιωτῶν ἔτι καὶ τὰ πρὸς πόλεμον ἕτοιμα ποιούντων , | ||
| . . . . , . ] Ὅτι μετὰ τὴν Ἰουλιανοῦ τῆς βασιλείας ἀναγόρευσιν πρεσβεῖαι πανταχόθεν συνέβαινον καὶ στέφανοι πολλοὶ |
| ἐπὶ δὴ τούτοις πολλάκις ἤκουσαν οἱ θεοὶ τὸ ὦ θεοὶ βοῶντος . Τὴν Τύχην δὲ αὖθις ἐπῃνέσαμεν Καρτέριόν τε καὶ | ||
| εἶναί ποτε , καὶ ταῦτα τοῦ Ἀριστοτέλους ἐν τοῖς ἑξῆς βοῶντος ὡς ταῖς μερικαῖς τὴν αὐτὴν ἔχουσι δύναμιν , τῶν |
| σε σπουδαίως ἔχοντα μαθεῖν , [ ὀργανῶσαι τὴν μέθοδον ] ἐπειράθην , ἀρξάμενος ἀφ ' ὧν συνέστηκε τὰ πράγματα θεμελίων | ||
| ἀκριβεστέραν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου οἶμαι κἀνταῦθα χρῄζειν τινὰ σαφηνείας , ἐπειράθην καὶ τούτοις διὰ συντόμων ὡς οἷόν τε ἦν ἐπεξελθεῖν |
| ἰδίου πράγματος , οὐδεμιᾶς ὕβρεως προσούσης , ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ παραβῆναι τὸν νόμον τοσαύτην ἔδωκε δίκην . εἰκότως : τοῦτο | ||
| ἐμὸν θεὸν καὶ δαίμονα : οὐδεὶς γὰρ ὁ ἀναγκάσων τοῦτον παραβῆναι . Πρὸς τί ποτε ἄρα νῦν χρῶμαι τῇ ἐμαυτοῦ |
| σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
| τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
| φησίν . Εὐθύφρονα δὲ τῷ πατρὶ γραψάμενον ξενοκτονίας δίκην περὶ ὁσίου τινὰ διαλεχθεὶς ἀπήγαγε . καὶ τὸν Λύσιν δὲ ἠθικώτατον | ||
| Γραφὴ ἡ δημοσία . Πλάτων ἐν τῷ Εὐθύφρων ἢ περὶ ὁσίου : ” οὔτοι δὴ Ἀθηναῖοί γε , ὦ Εὐθύφρον |
| σκιάν τε γὰρ ἀποφαίνει καὶ βλέμμα γινώσκει ἄλλο μὲν τοῦ μεμηνότος , ἄλλο δὲ τοῦ ἀλγοῦντος ἢ χαίροντος . καὶ | ||
| Ἀσκληπιάδης ὁ ἰατρός . ἔφησε γάρ σε ποιῆσαι ταῦτα ἃ μεμηνότος ἦν , καὶ εἰπὼν ἔπεισεν οὓς ἔπεισε , καὶ |
| τὸ κεκολάσθαι καὶ τὸν μὲν παῖδα κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ παιδαγωγοῦ ζῆν , τὸν δὲ ἄνδρα κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ | ||
| ἰδοὺ ἥκω σοι ” , ἔφη „ βασιλεῦ , ῥήτωρ παιδαγωγοῦ δεόμενος , ῥήτωρ ἡλικίαν περιμένων „ καὶ πλείω ἕτερα |
| καὶ ὃς ἂν ἀκούσῃ τὴν ἐντολὴν ταύτην καὶ ἀφέξεται τοῦ πονηροτάτου ψεύσματος , ζήσεται τῷ θεῷ . Ἐντέλλομαί σοι , | ||
| οὐχὶ μέρους τῶν ἐν ταῖς πόλεσιν οἰκούντων . τοῦ τε πονηροτάτου ὀλέθρου καὶ ἀνηκέστου καὶ οὐδ ' εὐσχήμονος ἀρχὴν ἀπέφαινον |
| ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
| κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
| τὸν ποιητὴν , παρὰ Πρυτάνιδι δειπνοῦντα , καὶ ἐπιδεικνυμένου τοῦ Πρυτάνιδος κιβώριά τινα δοκοῦντα πεποιῆσθαι πολυτελῶς , τοῦ κώθωνος εὖ | ||
| ὁ ποιητὴς οὐκ Εὐνόμου λέγει τὸν Λυκοῦργον πατρὸς , ἀλλὰ Πρυτάνιδος καὶ τὸν Λυκοῦργον καὶ τὸν Εὔνομον , οἱ δὲ |
| εὑρήσει τῶν ἐν σώματι μερῶν ὀφθαλμὸν ἅτε θεωρὸν ὄντα τοῦ σεμνοτάτου τῶν κατὰ τὸν κόσμον , οὐρανοῦ , χρήσιμον δὲ | ||
| τοὐμοῦ ? [ τοῦ ἐνδοξοτάτου - ] τε [ καὶ σεμνοτάτου - ] . [ ἔφην δὲ ] πρὸς ? |
| οὐκοῦν δανείσασθαι μὲν τὰ χρήματα ὁμολογοῦσι καὶ συνθήκας ποιήσασθαι τοῦ δανείσματος , φασὶν δ ' ἀποδεδωκέναι τὸ χρυσίον Λάμπιδι τῷ | ||
| , προσῆκέν γε τοσοῦτο χρυσίον ἀποδιδόντα , καὶ πλέον τοῦ δανείσματος , περιβόητον ποιεῖν ἐν τῷ ἐμπορίῳ , καὶ παρακαλεῖν |
| ' ἑαυτοῦ νομίζειν μηδενὸς ἑτέρου τῶν εἰς τὸ δοκεῖν ὠφελεῖν συνεργοῦντος , μὴ γῆς ὡς καρποτόκου , μὴ ὑετῶν ὡς | ||
| τόπον ἐλέγχεται τότε τὸ θνητὸν σῶμα . Ὅθεν τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος ἀνεῦρον ταῦτα ἐν σκότει τεθησαυρισμένα : καί μοι κατ |
| δ ' αὐτῷ συνεργοὺς παρέξεσθαι τοὺς δορυφόρους τοῦ βασιλέως . πεισθέντος δὲ τοῦ Ἀρταξέρξου καὶ παραχρῆμα μετὰ τῶν δορυφόρων ἀνελόντος | ||
| ὢν ἐν Κύπρῳ διέτριβε παρ ' Εὐαγόρᾳ τῷ βασιλεῖ . πεισθέντος δὲ τοῦ βασιλέως , Φαρνάβαζος λαβὼν ἀργυρίου τάλαντα πεντακόσια |
| ἁλοὺς ἐν αὐτῇ δῆλον ὡς ὑπὸ τοῦ μὴ κατὰ νόμους κρίναντος ἀπολωλέναι φησίν , ὁ δ ' ἐκλιπὼν τὸ δικάσασθαι | ||
| εἶναι οὐδὲν κωλύει , οἷον ἂν ᾖ κατὰ δόξαν τοῦ κρίναντος , ὡς εἴρηται . οὐ γὰρ εἰ δίκαιον τοδὶ |
| τῷ τῆς φρουρᾶς ἀφηγουμένῳ Στρομβίχῳ παραδοῦναι τὴν πόλιν . οὐ προσέχοντος δ ' αὐτοῦ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ καὶ πολλὰ | ||
| τοῦτο ποιούντων ἐφεξῆς τὸν Καλλισθένην λαβόντα τὴν φιάλην , οὐ προσέχοντος τοῦ βασιλέως ἀλλὰ Ἡφαιστίωνι προσδιαλεγομένου , πιόντα προσιέναι φιλήσοντα |
| τὸν δὲ Εὐρυσθέα ἐασάσης διὰ τὸ βασιλεῦσαι . Καὶ γὰρ ὀμόσας ὑπῆρχεν ὁ Ζεὺς τοῖς θεοῖς τάδε : ὁ τικτόμενος | ||
| ἐμοῦ ὅρκον εἰς τὸν ἐχῖνον , ἠξίου οὗτος καὶ αὐτὸς ὀμόσας ἀπηλλάχθαι . ἐγὼ δ ' εἰ μὲν μὴ περιφανῶς |
| τύχαις ταῖς οἴκοθεν ἤλγουν μὲν ἤλγουν , συμφορὰς δ ' ἠνειχόμην , σῶν δὲ στερηθεὶς ὠιχόμην ἄκων γάμων . νῦν | ||
| ἦν , ἀλλὰ φάρμακον ὥσπερ ψυχῆς νοσούσης . περιβαλλούσης οὖν ἠνειχόμην καὶ περιπλεκομένης πρὸς τὰς περιπλοκὰς οὐκ ἀντέλεγον : καὶ |
| εὐτυχοῦντος ] ἤγουν τοῦ πολεμίου . εὐτυχοῦντος ] εὐδαιμονοῦντος . εὐτυχοῦντος ] κτωμένου . θ εὐτυχοῦντος ] ἤγουν ζῶντος . | ||
| . καινοπήμονες ] αἱ νεωστὶ πάσχουσαι καινὰ πήματα . . εὐτυχοῦντος ] κτωμένου . . ὑπερτέρου ] κρείττονος . . |
| καθάπερ εἰ Ῥωμαϊστί . ποία οὖν ἐνθάδ ' ὀφρὺς τοῦ ἐξηγουμένου ; οὐδ ' αὐτοῦ Χρυσίππου δικαίως , εἰ μόνον | ||
| ὑβριζούσης . Οὐδὲ γὰρ στρατηγοῦ ἀνέχομαι τὴν τάξιν ἀπολείποντος καὶ ἐξηγουμένου τῆς φυγῆς , οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι ἐμπιμπράντος τὰ λήϊα |
| φησὶ τὴν πρᾶξιν αὐτὴν οὐκ αἰτίαν κατηγόρου , ἀλλὰ μαρτυρίαν τελώνου τοῦ παρὰ Τιμάρχου τοῦτο ἐκλέξαντος τὸ τέλος . Ἐγὼ | ||
| Λεπτίνης Λεπτίνου , Μηριόνης Μηριόνου , Κεβριόνης Κεβριόνου , τελώνης τελώνου , σιτώνης σιτώνου . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . |
| τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος ἐς τὰ Κελτικὰ ἔθνη ξὺν ἑτέρῳ , νοσοῦντος δὲ θατέρου καὶ λεγομένου τοῦ βασιλέως διαγράφειν πολλὰς τῶν | ||
| τὰ ἀρρωστήματα συμβαίνειν ἔφη καὶ Δημοσθένης . οὕτω καὶ κυβερνήτου νοσοῦντος , ὅλον συμπάσχει τὸ σκάφος : καὶ χορὸς ἀβάκχευτος |
| οὔτ ' ἐκείνου πρὸς χάριν οὔτ ' ἐμοῦ πρὸς ἀπέχθειαν ἠκούσατε . καίτοι τοῦτό γ ' ὑμᾶς οἶμαι νῦν ἅπαντας | ||
| ἐνδύσονται εὐφροσύνην . Καὶ νῦν , τέκνα μου , πάντα ἠκούσατε : ἑλέσθε οὖν ἑαυτοῖς ἢ τὸ σκότος ἢ τὸ |
| τοῦ Σεβαστοῦ αὐτοκράτορος σφόδρα χαίροντος τῷ βρώματι , Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ ἑταίρου ὄντος αὐτῷ καὶ πέμποντος φοίνικας συνεχῶς . τῶν | ||
| Προσθείη δ ' ἄν τις τούτοις καὶ τὰ παρὰ τοῦ Δαμασκηνοῦ Νικολάου . Φησὶ γὰρ οὗτος ἐν Ἀντιοχείᾳ τῇ ἐπὶ |
| μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
| : τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
| γραμμάτων . Φιλίππῳ τούτῳ δεῖ τῆς παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ὑμετέρου βοηθείας . πιστεύει γὰρ οὕτως ἂν ἰσχυρότερα αὑτῷ γενέσθαι | ||
| [ τερος , σφέτερος , γενικῆς ] ἡμετέρου , [ ὑμετέρου , σφετέρου ] , δοτικῆς [ ἡμετέρῳ , ὑμετέρῳ |
| . ὡς δέδοικά γεὃ φρονῶ γὰρ εἰρήσεταιμὴ μέλλοντός σου καὶ βραδύνοντος τὰ γένεια ἐπέλθῃ καὶ τὴν τοῦ προσώπου συσκιάσῃ χάριν | ||
| Ἀγριππεῖον , προιούσης δὲ ἤδη τῆς ἡμέρας καὶ τοῦ Ἡρώδου βραδύνοντος ἤσχαλλον οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐκλυομένης τῆς ἀκροάσεως καὶ τέχνην |