| συνάψαι , ἐπειδὴ γὰρ παρακατιὼν λέγει “ ἢν δὲ καὶ παραφρονέων τοῦτο ποιέῃ , ὀλέθριον κάρτα ἤδη γίνεται ” , | ||
| καὶ ἄνω “ μανίαν ” εἶπε καὶ πάλιν ἐνταῦθα “ παραφρονέων τοῦτο ποιέει ” , ὡς ἂν τῆς μανίας οὐκ |
| γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
| πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
| τῶν εὑρημένων . οὐ ταὐτὰ προσάγω πᾶσιν ἀεὶ βρώματα . τεταγμέν ' εὐθύς ἐστι μοι πρὸς τὸν βίον : ἕτερ | ||
| : ἥλιος αὐτὸς [ ἔδυ ] , καὶ νὺξ τὰ τεταγμέν ' ἀπέχει : μὴ κοπία ζητεῖν πόθεν ἥλιος ἢ |
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ | ||
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ |
| εὐγενείας . Ἦν καὶ Πολύαινος Ἀθηνοδώρου Λαμψακηνός , ἐπιεικὴς καὶ φιλικός , ὡς οἱ περὶ Φιλόδημόν φασι . καὶ ὁ | ||
| οἱ φαῦλοι γέμουσι . φαίνεται τοίνυν ὅτι οὐδὲ πρὸς ἑαυτὸν φιλικός ἐστιν ὁ μοχθηρός , ὅτι οὐδὲν φιλητὸν ἔχει . |
| δήμῳ , γενομένης εἰρήνης , ἡ νῦν οὖσα πολιτεία μὴ καταλυθῇ . Εἰ μὲν οὖν μηδεπώποτε πρότερον ὁ δῆμος ὁ | ||
| τοῦ βασιλέως τηρεῖσθαι τὴν πόλιν μέχρι ἂν ὁ πρὸς Κάσανδρον καταλυθῇ πόλεμος . καὶ Πρεπέλαος μὲν αἰσχρῶς ἐκπεσὼν ἐκ τῆς |
| δὲ τὸ στόμα ἀπεστράφθαι καὶ ἀνωτέρω οἴχεσθαι , ὅταν δὲ ἀποστραφῇ , ξυμμύσαι , ἐκ δὲ τοῦ ἀπεστράφθαι τε καὶ | ||
| τηροῦσι τὸν γάμον . Ἐάν [ γὰρ ] τις προπετέστερον ἀποστραφῇ * τῶν ἀσεβεστέρων διὰ μέθην καὶ εἰς τὸν τόπον |
| τοῖς Ἕλλησιν , ἐὰν εἰς τὴν ἐπιφανεστάτην παρανομήσῃ πόλιν , μετενόησε τῇ γνώμῃ . διακούσας δὲ τῶν πρέσβεων τοῖς μὲν | ||
| Μάγων ἀναχθῇ μετὰ τοῦ στόλου παντὸς ἐπὶ Συρακουσῶν , εὐθέως μετενόησε : καὶ γὰρ τὴν Μεσσήνην ᾔδει τῷ παραπλησίῳ τρόπῳ |
| πεύσει μ ' ἐάν μ ' ἐγκαταλίπηις : οὐδ ' ἀπόκρισις ? . τί πότ ? ? ? ' ἐστι | ||
| ἡμῖν παρεσκευασμένοις ἀναγκασθῶμεν χρήσασθαι καθ ' ὑμῶν . Ὀξείας ἐπιταγῆς ἀπόκρισις μία τὸ ῥᾳδίως ὑπουργῆσαι . διὸ πειρασόμεθα φθάσαι τοῖς |
| , ἤν τε κατὰ ἓν , ἤν τε κατὰ πλείω προσφέρῃς , καὶ οὕτω τάχιστα ὑγιέα ποιήσεις : ἡ δὲ | ||
| ἢν δὲ , τὴν ἀρχὴν παρεὶς , τελευτώσης τῆς νούσου προσφέρῃς , ἐν ἀπειρηκότι ἤδη τῷ σώματι , εἰ δεῖ |
| σαυτοῦ ἡγεμονικῷ : σκέψαι τί ποτ ' ἔχεις τοῦτο καὶ πόθεν ἐληλυθός , τὸ πᾶσιν τοῖς ἄλλοις χρώμενον , πάντα | ||
| πρὸς τοῦτο παρεχομένων , διότι πειστικόν ἐστι τὸ γινώσκειν , πόθεν ἥκει τὸ συμφέρον . ἄνευ γὰρ τῆς περὶ τούτου |
| καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | ||
| ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς |
| τοῖς ἀργοῦσιν οὐ παρίσταται . κακὸν γὰρ αἰδώς , ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ . αἰσχρόν γ ' ὅταν τις ἐπὶ γλώσσῃ | ||
| δὲ τοῖς ἀργοῦσιν οὐ παρίσταται κακὴ γὰρ αἰδώς , ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ αἰσχρόν γ ' ὅταν τις † ἐπὶ γλώσσῃ |
| ? , ἔνθεν ? ? [ οὐχ ] ἥξει : ἀπιστίη ζῆι : πίστις ? ? ? ? ε⚓⚓ [ | ||
| ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων . Καὶ τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους . Χρόνου |
| συνάγῃ τὰ παρὰ φύσιν κεχυμένα τὰ δ ' αὖ συνεστῶτα διαχαλᾷ καὶ ἅπανθ ' ὅτι μάλιστα ἱδρύῃ κατὰ φύσιν , | ||
| ἐπεὶ καὶ δολιχὸν τοῖς ἔτεσιν ἤδη τρέχει τὰς ἁρμονίας τε διαχαλᾷ τοῦ σώματος , ἰδεῖν μὲν αὐτὴν ῥᾷόν ἐστι καὶ |
| ] ἐννοίαις , ἐξετάσεσι . , φροντίσι . ὁπότερος ] ὁποῖος ἤγουν ὑμῶν ἐξ ὑμῶν τῶν δύο , ποῖος . | ||
| τέχνην . Ποίαν ; ἔφη ὁ Χρυσάντας . Τὸ γνῶναι ὁποῖος ἂν γάμος ἑκάστῳ συναρμόσειε . καὶ ὁ Χρυσάντας ἔφη |
| τοῖς μὲν γὰρ ὑπὲρ ὑμῶν λέγουσι δικαίως ὅς ' ἂν φρονῶσι τοῦτον τὸν τρόπον προσφέρεται , τοῖς δὲ πεπρακόσιν αὑτοὺς | ||
| δοῦλοι γεγονότες ἀντ ' ἐλευθέρων , καὶ μηδὲν ἔτι μεῖζον φρονῶσι τῆς τύχης . τί οὖν ἔτι μέλλεις , ἀλλ |
| ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν οὐ πάνυ δύσφημον ; Ἴσως . ” Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος , “ | ||
| ἀπὸ τοῦ ἔργου οὗ ἂν πράττῃ καὶ ὅταν μή ; Ἴσως οὔ . Ἐνίοτε ἄρα , ἦν δ ' ἐγώ |
| τὴν ἄμμον πρόσεισι . γίνεται δὲ ἐδώδιμος ὅταν τοῦ οἴστρου παύσηται . μίσγεται δὲ μετὰ τὴν φωλείαν , ὥς φησι | ||
| τὸν καιρὸν τοῦτον ἤδη παχύνεται κατὰ βραχύ , μέχρις ἂν παύσηται τελέως : ἔστι δέ , ὥσπερ ὑγρότατον , οὕτω |
| : δῆλον γὰρ ὅτι κειμένης τῆς ἀντιθέσεως διανοίας . ἡ λύσις ἂν ἐκ διανοίας ἐγένετο . οἷον , ἐκήρυξας δώσειν | ||
| οὐκ ἐξαλλάσσεται ἡ θεραπεία . κένωσις γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέρων λύσις , ἐναντία τῷ πάθει . οὐ γὰρ ἀπὸ τῶν |
| . Κεστρῖνοι : Ὑπερείδης ἐν τῷ περὶ τοῦ ταρίχους . κεστρῖνος ἰχθύς . ἐπισκεπτέον δὲ εἰ διαφέρει τι κεστρέως . | ||
| : Ὑπ . ἐν τῷ περὶ τοῦ ταρ . . κεστρῖνος ἰχθύς . . ναύκληροϲ . . . . Παλληνεύϲ |
| γίνετ ' : ἂν δ ' εἴπῃς ἅπαξ , εὐθὺς ἀντήκουσας : ἤδη λοιδορεῖσθαι λείπεται , εἶτα τύπτεσθαι δέδεικται καὶ | ||
| γίγνετ ' : ἂν δ ' εἴπῃς ἅπαξ , εὐθὺς ἀντήκουσας : ἤδη λοιδορεῖσθαι λείπεται . εἶτα τύπτεσθαι δέδεικται καὶ |
| σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν ἡ λέξις | ||
| ὡς κίναιδον διασύρει , ἐπεὶ ῥίψασπις καὶ δειλός . ἐν ἐρωτήσει ὁ λόγος , καὶ λείπει τὸ ὡς , ἵν |
| αὐτὴν σκέψιν ἢ τῶν ὕστερον ἐντευξομένων τινὰ ὁρμώμενον ἐνθένδε τὸ παροφθὲν ἡμῖν προσθεῖναι . ἔστι δὲ ἃ καὶ ἑκόντες παραλελοίπαμεν | ||
| τι μικρὸν καὶ παρημελημένον τῶν κατὰ τὴν ὄψιν , ὃ παροφθὲν μὲν οὐχ ὑπογράφει τὸ εἶδος , ἀκριβωθὲν δὲ μόνον |
| πρώτη καὶ πρεσβυτάτη τροφὴ τῶν ἀνθρώπων , καὶ ὅτι οὐκ ἄφωνος , ἀλλὰ καὶ ἐφθέγξατό ποτε ἐν Δωδώνῃ . εἰ | ||
| περὶ τὰ τῶν παιδίων στόματα μάλιστα γινομένη . ἄναυδος : ἄφωνος . αὐδὴ γὰρ ἡ φωνή . ὡς Ὅμηρός φησιν |
| φυλάττειν ; Κἂν ἐξέλθῃ τὸ γύναιόν ποι , κᾆθ ' εὕρητ ' αὐτὸ θύρασιν , μανίας μαίνεσθ ' , οὓς | ||
| ὀξύχειρ κοὐκ ἐγκρατής . τοῖς δὴ τοιούτοις βρώμασιν τὰ φάρμακα εὕρητ ' ἐκεῖθεν , μεταφορὰ δ ' ἐστὶν τέχνης . |
| : τὸ χαριὴς , ἐξ οὗ καὶ χαριέστερος : καὶ ὑγιὴς , ἐξ οὗ τὸ ὑγιέστερος συγκριτικῶς . Ὑμήν : | ||
| τὸ φανερὸν ἄγειν τὸ ἀδίκημα , ἵνα δῷ δίκην καὶ ὑγιὴς γένηται , ἀναγκάζειν τε αὑτὸν καὶ τοὺς ἄλλους μὴ |
| . ὁ δὲ ἐν τοῖς δημιουργικοῖς μέτροις ἕκαστα ἀφορίζων καὶ γινώσκων τὰ ὄντα , ᾗ γέγονε , καὶ παραμετρῶν τῷ | ||
| διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ , φλυαρεῖ μὴ γινώσκων τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπατουργὸν : οὐ γὰρ |
| ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
| τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
| ἐστιν ἡ σύνεσις . οὐ γὰρ διαφέρει ὁ εὐσύνετος τοῦ συνετοῦ , ἀλλὰ καὶ ὁ συνετὸς αὐτὸ τοῦτο βούλεται , | ||
| εὐγνώμονος : τίθησι δὲ καὶ τὴν λέξιν ἐπίπαν ἐπὶ τοῦ συνετοῦ : ” τούνεκ ' ἐπητής ἐσσι καὶ ἀγχίνοος καὶ |
| δοκιμάζει τὸν ὄρνιν ἐκ τῆς γραφῆς . ὁ δὲ οἶδεν ἀπιστούμενος καὶ τὰ ἀπόρρητα φαίνει τοῦ σώματος καὶ τὸν νεκρὸν | ||
| , οὐδὲν τῆς πίστεως φροντίσας . διόπερ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς ἀπιστούμενος ἀπετύγχανεν , ὥσπερ δαιμονίου τινὸς ἀντιπράττοντος . εἰς πολλὰς |
| τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | ||
| ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . |
| δὲ Τροίαι γ ' . εἰ δ ' ἐγὼ πράσσω κακῶς , μηδὲν τόδ ' αὔχει : καὶ σὺ γὰρ | ||
| , δεσπότης πρὸ δεσπότου . Κακόν ἐστι δούλῳ δεσπότης πράττων κακῶς : μετέχειν ἀνάγκη τῶν κακῶν γὰρ γίγνεται . Τοῦ |
| : ἀντὶ τοῦ ἐν ὀλίγῳ τὰ πολλὰ φανερὰ ποιήσω . ἀλαθής τέ μοι : ἀληθὴς δὲ περὶ τούτων καὶ ἐξαίρετος | ||
| . ταῦτά μοι ἁ ξείνα μυθήσατο , ἔστι δ ' ἀλαθής . ἦ γάρ μοι καὶ τρὶς καὶ τετράκις ἄλλοκ |
| γίνεται . καὶ ἡνίκα μὲν ἂν ὁ ἐκ τοῦ φλέγματοϲ ἐπικρατῇ , ϲυϲτολαὶ γίνονται καὶ φρῖκαι : εἰ δὲ ὁ | ||
| : φανερὸν ὦν ὅκκα μὲν τὸ λογιστικὸν μέρος τᾶς ψυχᾶς ἐπικρατῇ τῶ ἀλόγω , γίνεται καρτερία καὶ ἐγκράτεια : ὅκκα |
| Ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλῳ νοσεῖν καὶ τελέως ἐσχάτως ἔχειν , ἔπλευσεν ἐκ τῆς Ἰταλίας | ||
| αὐτοῖς ἐστι καὶ ἅμα ὠχρότης , μανίαν ἢ ἐπιληψίαν δηλοῦσι νοσεῖν τὸν ἄνδρα . ὅσοις δὲ ὀφθαλμοῖς ἡ στάσις ἐστὶν |
| ηὐτύχηται : ἤγουν μετ ' εὐτυχίας κατώρθωται . ἐπίφθονοι : μεμπτοί . ἀποχρώντως : ἱκανά , ἀρκούντως ἀνθρώπεια : ὅσα | ||
| δηλοῖ , ὅτι καὶ τῶν νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ μεμπτοί εἰσιν , ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν . |
| ' ἄν . καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη : Ἀλλὰ καὶ φιλόνικος Ἀντισθένης ἐστίν , ὃ στρατηγῷ προσεῖναι ἐπιτήδειόν ἐστιν : | ||
| , φιλόπονος , φιλοκίνδυνος , πρὸς τὰ δεινὰ θαρραλέος , φιλόνικος , νίκης ἐραστής , εὐκλείας ἐραστής , ἄδωρος , |
| καὶ κεῖται ἐκεῖ ὅλον τὸν ὀπωρινὸν καιρὸν , μέχρις ἂν παρέλθῃ ὁ κύναστρος , ἐν δὲ τῷ φθινοπώρῳ ἐξέρχεται . | ||
| χρῆσθαι τῷ σχήματι : ἐπειδὰν δὲ ὁ τῆς πομπῆς καιρὸς παρέλθῃ , τηνικαῦτα ἕκαστος ἀποδοὺς τὴν σκευὴν καὶ ἀποδυσάμενος τὸ |
| ἓν ἡ δικαιοσύνη . Νοὸς δὲ παῖς , ὅτι οἱ ἐχέφρονες καὶ συνετοὶ τὰς δικαίας κρίσεις γεννῶσιν . Οὐρανοῦ δὲ | ||
| . Βλέπε πόση σοφία τοῦ ἀνδρός : ἵνα καὶ οἱ ἐχέφρονες νοήσωσι πῶς αὐτοὺς ἐδίδαξεν εἰπὼν στυπτηρίαν ἐκσηπτωθεῖσαν : τάχα |
| τῶν συνεχῶν κεχώρισται ἀλλήλων τῷ τόπῳ , καὶ τὸ μὲν ἐνθαδὶ ἀνάγκη εἶναι , τὸ δὲ ἐνθαδί , οἷον ἐπὶ | ||
| ' ἀπορίας κινηθέντες ἐκτησάμεθα . θαρσοῦντες : ψιλόν τις ἐξώρθωσεν ἐνθαδὶ βλέπεις , χρεὼν τὸ λοιπὸν καὶ τὸ θαρσοῦντες τόδε |
| κλαύσονται ; ] 〚 ὁ Πάμφιλος δὲ δημαγωγὸς ἦν καὶ ἔκλεπτε τὰ τοῦ δήμου , ὡς καὶ Πλάτων φησὶν Ἀμφιαράῳ | ||
| , ἀείδελα πάντα τίθεσκεν : κλέπτης γὰρ ὢν ὁ Αὐτόλυκος ἔκλεπτε τοὺς ἵππους καὶ ἀλλοφανεῖς αὐτοὺς ἀπετέλει , ἐνήλλασσε γὰρ |
| δριμέϲι δὲ ἥκιϲτα : ἐπιπυρεταίνουϲι γὰρ οἵδε ἅλμῃ καὶ λίτρου τήξει . λίνου ὦν καρποῦ χυλὸϲ ἔϲτω καὶ τήλιοϲ καὶ | ||
| εἰς τέρψιν μετῆχθαι τοῖς λόγοις τοῦ Ἀντιλόχου . τὸ δὲ τήξει παραβάλλειν τὴν τερπομένην ψυχὴν οὐ πιθανόν . δύναται οὖν |
| ὁ Ἀνάξαρχος , συλλαβὼν αὐτὸν καὶ εἰς ὅλμον βαλὼν ἐκέλευσε τύπτεσθαι σιδηροῖς ὑπέροις . τὸν δ ' οὐ φροντίσαντα τῆς | ||
| φασι πάντα αὐτὸν λέγειν τὸν Πλούτωνα , ἀγανακτοῦντα ἐπὶ τῷ τύπτεσθαι τοὺς ἀκολούθους ὑπὸ Ξανθίου , ἀπὸ τοῦ εἶεν καὶ |
| , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν : ἀθετεῖται ὅτι γελοῖος , εἰ ἡ μελία ἐπετήδευσε μὴ ἀποτεμεῖν τὸν ἀσφάραγον | ||
| καὶ τί λέγουσιν ἕκαστον ὁρίζονται : ὁ δὲ μηδὲν συνιδὼν γελοῖος ἂν εἶναι δόξειεν ἐπιζητῶν τί ἐστι γραμμὴ καὶ τῶν |
| ἃ δ ' οὗτοι πλείους ὄντες ἐνίκων , ἅπαντ ' ἀπόλωλεν . καίτοι καὶ τἄλλ ' ἂν ἅπαντ ' ἀκολούθως | ||
| ἐπὶ Πλαταιὰς ἔλθῃς , ἀπόλωλέ σοι Μῆλος νῆσος γείτων , ἀπόλωλεν Αἴγινα νῆσος φίλη , ἀπόλωλεν Σκιώνη πόλις σύμμαχος , |
| ἥμαρτε προσάπαξ ὁ Πορφύριος , οὐκ ἔδει αὐτὸν καὶ πανταχοῦ ἁμαρτῆσαι . ἔπειτα καὶ εἰ οὐκ ἦν τὸ τοιοῦτον ὑφ | ||
| ἐν τῇ θαλάσσῃ ἓν τυγχάνομεν . ἦλθες οὖν καὶ ἐνταῦθα ἁμαρτῆσαι καὶ πλῆξαι ἡμᾶς . πάνυ δὲ τρομάσας καὶ κινηθεὶς |
| ἵν ' οὖν Θεόπομπος παύσηται τραχὺς ὤν , κέλευσον Ἀντίπατρον παραναγνῶναι τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων αὐτῷ καὶ γνώσεται Θεόπομπος δικαίως μὲν | ||
| . ἵνα οὖν Θεόπομπος παύσηται τραχὺς ὤν , κέλευσον Ἀντίπατρον παραναγνῶναι τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων αὐτῶι , καὶ γνώσεται Θεόπομπος δικαίως |
| κατὰ προαίρεσιντοῦτο γὰρ ὑπαίτιον , ἀλλὰ τυχηρόν , ὅπερ ἐστὶ συγγνωστόν , οὐδὲν ἧττον ἕλκεται κάτω διὰ τοῦ περιαυχενίου κόσμου | ||
| ὑπὸ τῶν ! ! ! αίων τὴν ἰδιώτῃ μὲν καὶ συγγνωστόν δὲ ἔτι φιλοσόφῳ ἂν ὄνειδος : ἐπεὶ μαντική , |
| ' οὔτε συλλύειν τινά , πάντων δ ' ἄτιμον κἄφιλον θνῄσκειν χρόνῳ κακῶς ταριχευθέντα παμφθάρτῳ μόρῳ . τοιοῖσδε χρησμοῖς ἆρα | ||
| . Κρεῖττον σιωπᾶν ἐστιν ἢ λαλεῖν μάτην . Καλὸν τὸ θνῄσκειν οἷς ὕβριν τὸ ζῆν φέρει . Κακοῦ γὰρ ἀνδρὸς |
| ἐπιστάμενος . “ Εἶεν : ὁ μὲν γεννάδας εἰπὼν ταῦτα πεπαύσεται : σὺ δὲ ἢν πεισθῇς τοῖς εἰρημένοις , καὶ | ||
| τὸ παράπαν λόγον ποιεῖσθαι , μᾶλλον δ ' ὅπως αὐτίκα πεπαύσεται πάντα ποιεῖσθαι λόγον : εἰ δ ' ὅπως κύριος |
| ξηρότερα δ ' εἰσὶν ἢ αἱ σάρκες καὶ ὀστοειδέστερα : νόσημα δ ' ὅ τι ἂν ἐς αὐτὰ ἔλθῃ , | ||
| καὶ μέμφεσθαι . μὴ ἐξαπατάτω δέ σε αὐτὴ ἡ κύστις νόσημα ἔχουσα τῶν οὔρων τι ἀποδιδῶ τούτων : οὐ γὰρ |
| : οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
| δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
| πάρεστιν ἀύλως τοῖς ἐνύλοις τὰ ἄυλα . Μὴ δή τις θαυμαζέτω ἐὰν καὶ ὕλην τινὰ καθαρὰν καὶ θείαν εἶναι λέγωμεν | ||
| μέμφομαι τοῦτο , εἰ πάντα ἀκριβῶς ἐστοχάσατο τοῦ καιροῦ . θαυμαζέτω δέ τις ἐκεῖνο , πῶς ἐν οἷς μὲν αὐτὸς |
| ὁ περὶ τῶν ἀριστείων λόγος : κριταὶ γάρ εἰσιν οἱ τεθεαμένοι τὰς ἑκάστων ἀρετάς : ὑπομνῆσαι δὲ δεῖ με διότι | ||
| εὐημέρηκας ἔφασαν Φιλῆμον . ὑμεῖς μὲν οὖν φησίν οἴεσθε οὕτω τεθεαμένοι : ἐγὼ μὲν γὰρ ἀεὶ ἀγαθὸς ὢν διατελῶ . |
| , ἢ ξενικὸν ἰατρὸν τοιαυτὶ λέγοντα , ὡς Ἄλεξις ἐν Μανδραγοριζομένῃ διὰ τούτων παρίστησιν : Ἐὰν ἐπιχώριος ἰατρὸς εἴπῃ , | ||
| οὕτως . . . ὅτι δὲ καὶ χιόνα ἔπινον ἐν Μανδραγοριζομένῃ ἔφη Ἄλεξις : εἶτ ' οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωπος |
| ἐς ὃ ἀπεστήριξεν , ἀναγκαῖόν ἐστιν , ἢν ἄρα καὶ περιγένηται ὁ ἄνθρωπος . Τὰ δὲ τρώματα τὰ ἐν τοῖσιν | ||
| ὑπέρινος γίνεται καὶ ἀπόλλυται : ἢν δὲ ταύτην τὴν ἡμέρην περιγένηται καὶ ἅμα τῇ καθάρσει μεθῇ ὁ πυρετός , ὑγιὴς |
| καὶ γὰρ ἐκεῖνοι ὅταν ἐν γαλήνῃ κυβερνῶντες ἁμαρτάνωσιν , οὐ καταφανέες εἰσίν : ὅταν δὲ αὐτοὺς κατάσχῃ χειμών τε μέγας | ||
| , ὁ δὲ κατὰ τοὺς ὀφθαλμούς : οὗτοι οἱ ῥόοι καταφανέες ἐκ τῆς κεφαλῆς τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν . Ἐπὴν δ ' |
| μευ κατακλαίει καὶ ταταλίζει [ ] καὶ ? ? ποθέων ἀποθνήισκει . ἀλλ ' , ὦ τέκνον ? ? μοι | ||
| ὄρθιον κατὰ γῆς καὶ ἄνωθεν πέτρην ἐπιτιθεῖσιν σῆμα : καὶ ἀποθνήισκει : τοῦτ ' ἔστιν γὰρ ἴσως τὸ τῶι δόρατι |
| δὲ κατ ' ἀμφότερα λέγεσθαι , χαλεπὸν μὲν διὰ τὸ ἀνίατον , ἀμυδρὸν δὲ διὰ τὸ νῶκαρ , ὃ καὶ | ||
| καὶ εἰϲ ἐϲχάτην ξηρότητα περιέϲτηϲαν τὸν ὀφθαλμὸν καὶ ἔλαθον ἑαυτοὺϲ ἀνίατον καταϲκευάϲαντεϲ νόϲημα . τί γὰρ ἦν τὸ ϲυμβαῖνον ; |
| ἄλλων ἕνεκα τοιούτους εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι , ἐάν τις πρόθυμος εἰς ὑμᾶς ᾖ , οὐ μόνον ἡμᾶς ὠφελήσετε : | ||
| προδοσίαν , ὅτι τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν πρόθυμος , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος ἀντέλεγε τοῖς |
| , ἵν ' Ἑλλὰς τοὺς Ἀλεξάνδρου γάμους δώρημα Κύπριδος ψευδονύμφευτον μάθηι : Κύπρις δὲ νόστον σὸν διαφθεῖραι θέλει , ὡς | ||
| ἀδικεῖ δὲ καὶ ὁ πειθόμενος ψευδομένωι προσέχων πρὶν ἢ τἀληθὲς μάθηι . διαβολὴ γὰρ μήτηρ ἐστὶ πολέμου καὶ τίκτει ὀργήν |
| ' ἔστιν ἡ οἰκεία ἐν ἑκάστῳ ὕλη . Ὅταν γὰρ πεφθῇ , τέλειον γέγονε καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς τελειώσεως ὑπὸ | ||
| αἴτιον καὶ τοῦ ὕπνου . ἐγείρεται δ ' , ὅταν πεφθῇ καὶ κρατήσῃ ἡ συνεωσμένη θερμότης ἐν ὀλίγῳ πολλὴ ἐκ |
| ' ἕκαστον κινήσεις μεταφέρεσθαι , οἷον οἰκοδόμησιν αὔξησιν ἰάτρευσιν . δήλη δὲ ἡ μετάθεσις μεταλαμβανομένου τοῦ δυνάμει καθ ' ἕκαστον | ||
| ' ὀξὺν καὶ διακαῆ πυρετὸν ταῦτα ποιεῖ : τότε γὰρ δήλη ἐστὶν ἡ αἰτία καθ ' ἣν τοῦτο ποιεῖ , |
| διὰ τῆς διαιρέσεως τὸ οὖρον ἐκκρίνεται . Ὅταν δ ' οὐρηθῇ ὁ λίθος , γάλα ὄνειον κεραννύοντας μέλιτι ὀλίγῳ διδόναι | ||
| οὔρων ἐκκρίνεται : λέγει γάρ : ἦν αἷμα καὶ πῦον οὐρηθῇ , τῶν νεφρῶν ἢ τῆς κύστεως ἕλκωσιν σημαίνει : |
| τί ἐγεγόνει τῷ συνημμένῳ ; τίς ἐνθάδε κρίνεται , τίς κατακέκριται ; τὸ συνημμένον ἢ ὁ ἐξαπατηθεὶς περὶ αὐτοῦ ; | ||
| ἐν τοσούτοις θεοῖς ἐξευρέθη ποτὲ ἡ διορθώσουσα ταῦτα , ἀλλὰ κατακέκριται ὁ κόσμος ἐν ἀδιαλείπτοις κακοῖς συνέχεσθαι ; Τὸ σαπρὸν |
| , / ὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδης : / ἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθους ] . . . . | ||
| ὅσον αἱ φρένες τι κακὸν ἔχουσιν , ἢ εἴ τις ἀπόπληκτος γέγονεν : αἱ μὲν γὰρ μελαγχολικαὶ αὗται ἐκστάσιες οὐ |
| προσομιλήσηι , τοῖος ἰδεῖν ἐφάνη . νῦν μὲν τῆιδ ' ἐφέπου , τοτὲ δ ' ἀλλοῖος χρόα γίνου . κρέσσων | ||
| θεωρίας καὶ πράξεως οὐκ ἔστιν τέχνη ; Ταύτῃ μοι λέγοντι ἐφέπου . Λέξω δὲ οὐκ ἐμαυτοῦ λόγον , ἀλλὰ ἐξ |
| τοὺς πλακοῦντας οἱ πρότερον δημιουργοὺς ἐκάλουν . Μένανδρος Ψευδηρακλεῖ : καταμεμφόμενος δὲ τοὺς μαγείρους ὡς ἐπιχειροῦντας καὶ οἷς μὴ δεῖ | ||
| παραγραφικὸν δέ ἐστι λόγος τὴν δίκην ὡς οὐ δεόντως εἰσαγομένην καταμεμφόμενος : ἔχει δὲ κοινωνίαν πρὸς τὴν παραγραφὴν τὴν στάσιν |
| ἐξεθισμὸς μεγάλας ἔχει τὰς διαφοράς : διόπερ ἐξίστησι τῆς ἰδίας καταπαύσεως τοὺς μὴ ἐκ προσαγωγῆς καὶ δι ' ἑτέρας πάλιν | ||
| τῇ Ἀσενὲθ κρυφῇ , καὶ ἑώρα Λευὶς τὸν τόπον τῆς καταπαύσεως αὐτῆς ἐν τοῖς ὑψίστοις . Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ |
| τρόπῳ ἑτέρῳ δρᾷ τι τῶν ἐπ ' ἀτιμίᾳ γονέων , θνῃσκέτω : κοινὸς γὰρ ἐχθρὸς καί , εἰ δεῖ τἀληθὲς | ||
| , ὃς δ ' ἂν ὀνομάσῃ τὸ ὄνομα κυρίου , θνῃσκέτω . εὖ γ ' , ὦ πάνσοφε , μόνος |
| ἦν τὸ παραμυθησάμενον , ἡ περὶ ταῦτα ἀσχολία τε καὶ διατριβή : ὥσθ ' ὅταν ἐνθυμηθῶ τοῦ ἐκ τοῦ συμποσίου | ||
| τοῖς ἐπὶ τῆς χώρας ζῆν εἰωθόσιν ἀσφαλὴς ἐπὶ ταύτης ἡ διατριβή , πάντα δὲ βίας καὶ λῃστείας καὶ παντοδαπῶν φόνων |
| ταύτας αὐτοῖς ἀνδράσιν τοὐναντίον αὐτὸς ἐποίει . ἐρωτήσας γοῦν ὅποι πλεῖτε , ἐπειδὴ ἔφασαν ὡς πρὸς Ἑλλάδα , καὶ ἡμεῖς | ||
| ἱεροί . ἀλλ ' ἐνὶ νηὶ πείρεθ ' : ἀλλὰ πλεῖτε , φησίν , ἕως ἂν εἰς τὸ μυχώτατον τῆς |
| αὖ τι λῆμα τοῦτο κομψότερον ἔτ ' ἢ τὸ πρότερον ἀναπέφηνεν . Οἷα κατεστωμύλατο οὐκ ἄκαιρα , φρένας ἔχουσα καὶ | ||
| ζωμὸς κατωνόμασται : χαίρει τις αὐχμῶν ἢ ῥυπῶν , κονιορτὸς ἀναπέφηνεν : ὄπισθεν ἀκολουθεῖ κόλαξ τῳ , λέμβος ἐπικέκληται : |
| δρόμον ὀδυρμόν , ἀνακαλοῦντας αὑτοὺς ὀνόματι , ὧν καὶ τὸ πρᾶγμ ' ἤκουον : εὐτυχῶς δέ τι λοφίδιον ἦν ἐνταῦθ | ||
| ” ἐγώ , “ περίεργός εἰμι , ” καὶ τὸ πρᾶγμ ' αὐτῶι λέγω , ὡς εὗρον , ὡς ἀνειλόμην |
| αἰσχρὸν εἰ μέλλοντες μὲν εὖ πάσχειν συκοφάντην ἂν τὸν ταῦτα λέγονθ ' ἡγοῖσθε , ἐπὶ τῷ δ ' ἀφελέσθαι τὰς | ||
| ' ὁτιοῦν δήπουθεν ᾔδειν ; εἶτα καὶ πόση μωρία , λέγονθ ' ὡς ἐπεβούλευον ἀτιμῶσαι καὶ τὰ ἔσχατα πρᾶξαι , |
| μῖσος ἀπεργάζεται , μεταδιδόναι δὲ καὶ λόγων μᾶλλον ἐνίοτε τῇ ἐρώσῃ καί πως ὑποφαίνειν αὑτὸν καὶ ἐρῶντα . ἐκ μὲν | ||
| δὲ τοῦ δοκεῖν πως ἀντιφιλεῖν καὶ παρέχειν ἐλπίδα μίξεως τῇ ἐρώσῃ αὔξησις μᾶλλον τοῦ πόθου . τοιοῦτον δή τινα καὶ |
| μᾶλλον πέφυκε τἀνθρώπῳ . Ὁ δ ' αὖ οὐ πάνυ πονηρὸς καθέστηκεν ἀπὸ τῆς τῶν χρωμάτων τεκμαιρομένων ἡμῶν οἰκειότητος . | ||
| ἔλυσε τοὺς νόμους : εἰ δ ' ἐκβαλεῖν ἀπάτην ἣν πονηρὸς ἄνθρωπος ἐνέθηκέ σοι , μένει μὲν Ἱεροκλῆς ἐν τῷ |
| , δρᾶν παρεσκευασμένος , θεοὺς ἀτίζων , κἀπογυμνάζων στόμα χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸς ὢν εἰς οὐρανὸν πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ κυμαίνοντ ' | ||
| Θησέα ἱστορεῖ Θ . ἐν τοῖς πρώτοις καιροῖς . Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται : Αἰσχύλου : τὸ μὲν ἀπόφθεγμα Βίαντος |
| Φαίδρας λεγόμενον : πρὸς τὰς τοῦ χοροῦ , ἵνα μὴ ἀκούσῃ ὁ Ἱππόλυτος ἔσωθεν : τὸ προοίμιόν σου τῶν λόγων | ||
| διὰ τοῦτο χαλεπῶς μοι ἔχειν : ἥντινα δέ , αὖθις ἀκούσῃ . Ἀλλ ' οὐκ ἀνέξομαι . Τό γε τῆς |
| ἀπεκινδύνευσεν ἡμέραν μίαν , ὥστ ' ἢ γεγονέναι λαμπρὸς ἢ τεθνηκέναι . ἡμεῖς δ ' ἔχοντες ἀρραβῶνα τὴν τέχνην τοῦ | ||
| χάριν θαυμάζει , ἕτερον δέ , πόσους οἴεται τῶν ἰδίων τεθνηκέναι . ὥσπερ δὲ ὁ κήρυξ οὐδὲν ᾔδει περὶ τῆς |
| : Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Διονυσοδώρου . ὅταν τις ναυτικὸν δανείσῃ δάνειον ἐπὶ τῷ καὶ ἐνθένδε πλεῦσαί ποι κἀκεῖθεν ἐνθάδε | ||
| ἀπόδημος : ἔγημε γάρ Ϛ οὐκ ἀποδώσεις ἃ ὀφείλεις ζ δανείσῃ καὶ εὐθὺς αὐτὰ δαπανήσεις η τέξεται μετὰ κινδύνου κόρην |
| φαῦλος , αὐτὸς ἐξ ἀλογίας παρωξυμμένος , Θεὸς ἀναίτιος : ἀδικήσῃ δὲ τὸν προσπεσόντα , οἷον τοξότου βάλλοντος ἀνάγκη τὸν | ||
| . οὐ γάρ ; Πάνυ γε . Ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ ἢ αὐτὸς ἢ ἄλλος τις ὧν ἂν κήδηται , |
| ταύτῃ τὸ πᾶν , ἵνα ὑπόληψις τῷ ἡγεμονικῷ σου μηκέτι ἐγγένηται ἀνακόλουθος τῇ φύσει καὶ τῇ τοῦ λογικοῦ ζῴου κατασκευῇ | ||
| καὶ ἐλαίῳ ἀλείφειν . Ἢν δὲ ὕδερος ἐν τῇσι μήτρῃσιν ἐγγένηται , τὰ ἐπιμήνια ἐλάσσονα καὶ πονηρὰ γίνεται καὶ προαπολείπει |
| τὸν παῖδας ἔχοντα τῶν παίδων στερίσκει ἤτοι ἀποθανόντων , ἐὰν ἀλγῇ πρὸς τῷ κεραυνοῦσθαι , ἢ ἄλλως ἀπαλλαγέντων , ἐὰν | ||
| πρὸς τῷ κεραυνοῦσθαι , ἢ ἄλλως ἀπαλλαγέντων , ἐὰν μὴ ἀλγῇ : καὶ γὰρ τὰ δένδρα , ὅταν κεραυνωθῇ , |
| Οὐδείς , ἔοικεν : ἀλλὰ δῆτα τὸ θύριον φθεγγόμενον ἄλλως κλαυσιᾷ . Σέ τοι λέγω , ὁ Καρίων , ἀνάμεινον | ||
| . . ἄλλως : Μή τινος κινοῦντος . μάτην . κλαυσιᾷ : Ἠχεῖ . Θ . . ματαίως ἐψόφησεν . |
| ᾖ , ἀνάγκα καὶ ἥμισυ ἦμεν , εἰ δὲ καὶ ἡμίσεον , ἀνάγκα καὶ διπλάσιον , καὶ ἔστιν καὶ τὸ | ||
| ἔστιν καὶ τὸ διπλάσιον αἴτιον τῶ ἡμισέω ἦμεν καὶ τὸ ἡμίσεον τῶ διπλασίω ἦμεν ‖ καὶ τὸ μεῖζον δὲ τῷ |
| εἰσιν οἱ μάρτυρες , ἀλλὰ τοῦ σημείου : ἡ γὰρ μοιχεία σημεῖόν ἐστι τοῦ φόνου : εἰ μὲν γὰρ ἐκρίνετο | ||
| φόνος ἐστὶν ἡ οὐσία , οὔτ ' αὖ πάλιν ἡ μοιχεία , οὔτε τι τῶν ὁμοίων κακῶν : ἀλλ ' |
| ἔνδοξος καὶ θαυμαστὸς ὤν . εἰ δ ' ἐρεῖς ὅτι εὔγνωμον καὶ σύμμετρον τὸ „ Καὶ μαχόμην κατ ' ἐμαυτὸν | ||
| Ἀμέλησον : ἄλλος τειχιεῖ . Καὶ μὴν τοῦτό γε πάντως εὔγνωμον αἰτῶ . Τὸ ποῖον ; Εἰς τοσοῦτον ἐπιβιῶναι , |
| , εἰ μὲν ἐξ ἀνάγκης , δῆλον ὡς ὅταν ἐκείνην κινηθῇ , τήνδε κινηθήσεται : εἰ δὲ μὴ ἐξ ἀνάγκης | ||
| ἐξ ὅλης κυκλεῖται , οὕτω καὶ ἐν τῷ σώματι ὅταν κινηθῇ τὸ αἷμα , τότε ἐμπίπτει μὲν εἰς τὰ ἀγγεῖα |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| ταύτης τῆς δόξης ἀντεχόμενος πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστός τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατος . Τὰ μὲν δὴ προτεθέντα | ||
| πρᾶγμα : μὴ παύσηι ποτὲ λέγους ' Ἰάσον ' ὡς κάκιστός ἐστ ' ἀνήρ . ἃ δ ' ἐς τυράννους |
| ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
| οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
| , εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
| τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
| ὡς Φοῖβος ὁ τοῦ φοιβᾶν τοὺς μάντεις , ὅ ἐστι μαίνεσθαι , αἴτιος καὶ πολύμοχθος Ἄρης [ . ] : | ||
| τῆς Σπάρτης ἀνασταθέντας . Ὅταν τοίνυν ὁρᾷς κἀκεῖνα , μήτε μαίνεσθαι ὑπολάβῃς αὐτοὺς μήτε εἴπῃς , ὡς οὐδεμιᾶς ἕνεκα αἰτίας |
| Μο δ ἴσος ⃞ῳ . καὶ γίνεται πάλιν διπλῆ ἡ ἴσωσις : τῆς γὰρ ὑπεροχῆς αὐτῶν τυγχανούσης ʂ ιϚ Μο | ||
| τῶν ιγ Μο τοῦ αου ⃞ον , εὐχερὴς ἦν ἡ ἴσωσις . ἀλλ ' ἐπεὶ οὐ τοῦτο , ἀπῆκταί μοι |
| διώκοντος . Εἰ μὲν γὰρ ὁ μὲν ἄρξας τῆς πληγῆς τύπτειν καὶ μὴ ἀποκτείνειν διενοήθη , ὁ δὲ ἀμυνόμενος ἀποκτεῖναι | ||
| ἐπάτησαν , ἐκάκωσαν , ἔτυψαν . . ἀλοᾶν ἐστι τὸ τύπτειν . ὡς τῶν ὁμήρων οὖν ξύλῳ ἢ ὁπωσδήποτε κατακτανθέντων |
| τοιαῦτα : μὴ νοσεῖν οἱ νοσοῦντες , ὁσιώτεροι μύειν * ὁσιώτεροι θύειν ὕβριν ἐκτετμῆσθαι νόμους ἐρρῶσθαι . μισθὸς δ ' | ||
| τὸ δὲ πάντων παραδοξότατον : ὅσῳ γὰρ ἂν εὐσεβέστεροι καὶ ὁσιώτεροι γένησθε , τοσούτῳ ἐλάττων ἔσται παρ ' ὑμῖν ὁ |
| , συνάγεται ὁ ʂ Μο α : ἐάν τε πάλιν φήσωμεν τὰς τοῦ ἐλάσσονος Μο ιϚ ἴσας εἶναι ʂ ι | ||
| ἢ ἄλλως πως διαθερμανθῇ ὅλον τὸ σῶμα , τότε πυρέττειν φήσωμεν τὸν ἄνθρωπον : καὶ λέγωμεν οὐχὶ , ἐπειδὴ οὐ |
| διὰ τοῦ στόματος ἔχομεν ἐκβαλεῖν αὐτήν . καὶ εἶπεν ὁ προφήτης : στόμα πρὸς στόμα ἐλάλουν τοῦ θεοῦ , καὶ | ||
| ἐργασίας πλέκτοντας . ” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος , ὁ προφήτης , “ μάντις Ἀπόλλων , ” εἶπε , “ |
| ἀσθενὴς ᾖ καὶ ἵνα λεπτοί εἰσιν οἱ χυμοὶ καὶ πυρετὸς διακαὴς καὶ ζέων . τί γάρ ; ὅτι τῆς καθεκτικῆς | ||
| τὸν πυρετὸν ἀπεργάζεται . Ὁμοίως δὲ καὶ καῦσός ἐστι πυρετὸς διακαὴς , ἀνενδότως διακαίων , καὶ καταναλίσκων τὰ ἐν τῷ |