| ηὐτύχηται : ἤγουν μετ ' εὐτυχίας κατώρθωται . ἐπίφθονοι : μεμπτοί . ἀποχρώντως : ἱκανά , ἀρκούντως ἀνθρώπεια : ὅσα | ||
| δηλοῖ , ὅτι καὶ τῶν νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ μεμπτοί εἰσιν , ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν . |
| ' ἀκουέμεναί γε λιλαίεαι , οὐκ ἂν ἔπειτα τούτων σοι φθονέοιμι καὶ οἰκτρότερ ' ἄλλ ' ἀγορεύειν , κήδε ' | ||
| γάρ ῥα μάλιστα ἥνδανε : τῆσδε δ ' ἂν οὐ φθονέοιμι . τοιοῦτο καὶ τὸ νηῦς δέ μοι ἧδ ' |
| δέ ἐστιν ὅταν σπείρῃ τις ἐλλιπῶς καὶ πάλιν ἄνωθεν σπόρον ἐμβάλλῃ . κουρότερος γὰρ ἀνήρ : περὶ τῶν ἑπτὰ ἡλικιῶν | ||
| ἁλοὺς [ τῆς ] κακώσεως τῶν γονέων εἰς τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλῃ , δεδέσθαι , κἂν ἀστρατείας τις ὄφλῃ καί τι |
| δοίδυκα καὶ κιβώτιον . Λίθινον ; Μὰ Δί ' οὐ δῆτ ' , οὐχὶ τό γε κιβώτιον . Σὺ δὲ | ||
| θεῶν μέγας , ἄξειν νιν ὑπτίασμα κειμένου πατρός . τί δῆτ ' ἐγὼ κάτοικτος ὧδ ' ἀναστένω ; ἐπεὶ τὸ |
| τὴν πρόςοψιν ἔχων , ἐξ ὧν ἑκατέρων ἡ τῆς ψυχῆς ἐσημαίνετο ποιότης . Τὰς γοῦν ἀπηνεστέρας Διοκλητιανοῦ βουλὰς εὐθὺς εἰς | ||
| . νῦν δὲ ἄλλο μὲν ὑπ ' ἐκείνης τῆς ἀδιορίστου ἐσημαίνετο , ἄλλο δὲ τὸ σημαινόμενον καὶ ἀλλοῖον ἐγένετο τοῦ |
| δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ γινώσκω , φρονέω : τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις . ἀλλ ' | ||
| σοφίῃ αὐτοῦ ἐγένετο . Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ Βελλεροφόντεω τοιάδε φρονέω : πτηνὸν μέν οἱ γενέσθαι ὡς ἵππον οὐ μάλα |
| : τοὔνεκα νῦν ἀλαόν τε μένει καὶ λάβρον ἐδωδαῖς . Ἀλλ ' ὅτε δὴ κεραῶν ἠείσαμεν ἔθνεα θηρῶν , ταύρους | ||
| φαίης ὡς ἀπὸ τόξου βέλη πέμποντας ἀμύνασθαι τὸν ἀντίπαλον . Ἀλλ ' οἵ γε θηραταὶ τοῦτο εἰδότες ἐπέχουσι μὲν τοὺς |
| δέ : οὗτοι , ἄλλοι . ἀμφιέπουσιν : φυλάττουσιν , ὑποτάσσουσι , περιέπουσιν . ἄκοιτιν : ὁμόκοιτιν , σύζυγον θηλεῖαν | ||
| ' Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν : ἡ διπλῆ ὅτι ἔνιοι ὑποτάσσουσι στίχον τὴν γὰρ ἀπ ' αὖτις ἐγὼ δώσω ξανθῷ |
| , ὥστ ' ἤδη δόξα νενίκηκεν , ὡς ὅστις ἂν ἐπιβῇ τῆς γῆς , γέγευται τῆς τέχνης καὶ ῥητορείας κεκοινώνηκεν | ||
| ὁ πλοῦτος αὐτὸς ἀναφύεται : οὐδὲ γὰρ ἂν εἶχεν οἷ ἐπιβῇ ἡ φιλαργυρίη , οὐδ ' ἂν Ἀβδηρῖταί με νῦν |
| τῶν τεχνῶν τῆς πόλεως ἀπελαύνει , τὰς δὲ λυσιτελούσας οὐ συγχωρεῖ πάντας μανθάνειν ἢ μαθόντας ἀεὶ μεταχειρίζεσθαι . οὐ γὰρ | ||
| ὑποθέσει ταύτῃ νυνὶ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ δευτέρῳ ὑπομνήματι οὐ συγχωρεῖ , σκεπτέον καὶ τοῦτον τὸν λόγον . φησὶ τοίνυν |
| λειποθυμῆϲαι τὸν ἄνθρωπον , τὸ δὲ δεύτερον οὐδὲ τὴν λειποθυμίαν φοβεῖϲθαι προϲήκει : μὴ φλεβοτομηθέντεϲ δὲ οἱ οὕτωϲ διακείμενοι τύχηϲ | ||
| τοὺϲ μὲν ἐπιθυμεῖν τοῦ θανάτου , τοὺϲ δ ' αὖ φοβεῖϲθαι τὸ ἀποθανεῖν , καὶ τοὺϲ μὲν ἀεὶ γελᾶν , |
| δὲ ὑμῶν δέομαι μηδὲν ἐμοῦ πυνθανομένους γνῶναι ὅ τι ἂν ἐθέλητε . ὑμῖν μὲν γὰρ ἴσως ἀνάγκη τιμωρεῖσθαι , τὸν | ||
| μὲν ὑμεῖς οὔτ ' ἐθελήσετε , οὔτ ' , ἐὰν ἐθέλητε , ἐπιστήσεσθε , πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ , ἂν |
| τοι λόγοις ἀναπτεροῦνται . Πάντες ; Οὐκ ἀκήκοας , ὅταν λέγωσιν οἱ πατέρες ἑκάστοτε τὸ μειράκιον ἐν τοῖσι κουρείοις ταδί | ||
| , τοσούτῳ δυσελεγκτοτέρους εἶναι τοῖς ὕστερον , ἄν τι πλημμελῶς λέγωσιν . εἰ δ ' ἀναγκασθησόμεθά που τοῖς αὐτοῖς ἀντιλέγειν |
| Λακεδαιμονίους ἐφ ' αὑτῶν μένειν , ἄνπερ τοῦτον τὸν πόλεμον διαθῶνται . Καὶ μὴν τὸ μέλλον μὲν ἄδηλον , ᾧ | ||
| Λακεδαιμονίους ἐφ ' αὑτῶν μένειν , ἄνπερ τοῦτον τὸν πόλεμον διαθῶνται . Καὶ μὴν τὸ μέλλον μὲν ἄδηλον , ᾧ |
| δ ' ὑμῖν ἐπαίτιός εἰμι τοῦ σχήματος , οὐκ ἂν φθάνοιτε Ὁμήρῳ πρότερον χαλεπῶς ἔχοντες : ἐκεῖνος γὰρ οὐ μόνον | ||
| ὥστε εἰ διὰ ταῦτα τιμᾶτε τοὺς ἄνδρας , οὐκ ἂν φθάνοιτε πολλοὺς ὁμοίους αὐτοῖς ἐξεργασάμενοι . καὶ τοὐντεῦθεν αὐτοὶ ἤδη |
| λείψανα καταρριπτούντων : συγγίνωσκε συγγίνωσκε μὲν . . ? . διαθήσω καλῶς : . ποία δύναμίς σοι συμβάλλεται - . | ||
| , εὖ σφόδρ ' : ἀλλὰ μὴν τῇ ματτύῃ οὕτω διαθήσω τὰ μετὰ ταῦθ ' , ὥστ ' οἴομαι οὐδ |
| τί τοῦτον ἐφοβήθητε : οὐδὲν ἦτ ' ἄρα : οὐδὲν ἐτυγχάνετε ὅτι Ἕκτορος μὲν ζῶντος ἐπορθήσατε τὴν πόλιν , τοῦτον | ||
| ταῦθ ' ὅτι ἀληθῆ λέγω , πάντες ἐπίστασθε , ὅσοι ἐτυγχάνετε ὄντες ἐκεῖ τῶν στρατιωτῶν . κάλεσον δὲ καὶ Ναυσίμαχον |
| , Νικομήδην αὐτῷ καὶ Ἀριοβαρζάνην παρὰ μέρος ἐπιπέμποντες : καί φατε μὲν εἶναι φίλοι καὶ σύμμαχοι καὶ ὑποκρίνεσθε οὕτω , | ||
| ὠφελού - μενοι θαυμάζετε [ δὲ ] ὅμως καὶ μακάριόν φατε κτῆμα . καίτοι καὶ τοῖς ἵπποις ἰδεῖν ἔστιν οὐ |
| παρείας . μιαρέ ] μεμιασμένε . Ὀρέστα , ἀναιδές . φήμ ' ] ναὶ . λέγω . . ὁμολογοῦνθ ' | ||
| , πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ , φήμ ' ἐγώ , καίπερ γέρων ὤν , προσδεῖν σοφίας |
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
| Θησείοις μεμυστιλημένοι : [ Ὁ θεράπων ἔρχεται ἀγγέλλων τὸν Πλοῦτον ἀναβλέψαντα . ] μετὰ τὸ χαρίσασθαι τὴν δημοκρατίαν τοῖς Ἀθηναίοις | ||
| ῥ ' Ἑλίκης : πρὸς τὸ κλίμα τῆς Ἑλίκης φησὶν ἀναβλέψαντα τὸν Ἰάσονα σημειώσασθαι τὸν καιρὸν τὸν εἰρημένον ὑπὸ τῆς |
| τε τὸν δίδυμον καὶ κατὰ τὸν ἐλυτροειδῆ ϲυνίϲτανται τῇ τε ἀντιτυπίᾳ τῇ πολλῇ καὶ ϲκληρότητι καὶ τῇ ἀνωμαλίᾳ ϲαρκοκήληϲ τε | ||
| βρέγμα : ἔστι δὲ καρτερὰ καὶ προσόμοια τῇ ταῖς πέτραις ἀντιτυπίᾳ . οἱ πλεῖστοι μὲν τούτων ἐν ταῖς ἀκρωρείαις αὐταῖς |
| ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
| καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
| ὅσον τάχος ; οὔ , πρίν γ ' ἂν εἴπηι τοὔπος ἑρμηνεὺς τόδε , εἴτ ' ἔνδον εἴτ ' οὐκ | ||
| Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν . πῶς φῄς ; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας . Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν : ἦ τορῶς |
| λόγου ζητήματος , ἑτοίμως ἔχω ἀποκρίνασθαι : περὶ οὗ δὲ διηγήσω ἀμήχανόν ἐστιν , οὔτε γάρ εἰμι μάντις . “ | ||
| δύνωμαι . δεῖ δή , ὦ Ἀγάθων , ὥσπερ σὺ διηγήσω , διελθεῖν αὐτὸν πρῶτον , τίς ἐστιν ὁ Ἔρως |
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
| ἵνα . πῶς ] ἀντὶ τοῦ ὅπως . ἀνάξομεν ] βασιλεύσομεν . πεπραγμένοι ] νενικημένοι , κατηγωνισμένοι . ἀντίδουλος : | ||
| Ζεύς . . ἕ . . οὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ ' Ἀχαιοί , οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη : εἷς |
| ἐπιστάμενος . “ Εἶεν : ὁ μὲν γεννάδας εἰπὼν ταῦτα πεπαύσεται : σὺ δὲ ἢν πεισθῇς τοῖς εἰρημένοις , καὶ | ||
| τὸ παράπαν λόγον ποιεῖσθαι , μᾶλλον δ ' ὅπως αὐτίκα πεπαύσεται πάντα ποιεῖσθαι λόγον : εἰ δ ' ὅπως κύριος |
| τὰ πράγματα ἐνδοῦναι τοῖς Ἀθηναίοις . καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε : διστάζων , εἴτε χρὴ μένειν , εἴτε ἀπιέναι , οὐδεμιᾷ | ||
| καὶ τῆς ἀμφοτέρων ἡλικίας καταπεφρονηκότι : εἰ δ ' ἔτι διστάζων τῇ διανοίᾳ φοβεῖται , παραλαμβάνειν αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ τὸ |
| κἂν ἑκατὸν ἔτη βιῷς ἀεί ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ | ||
| μεγάλοι ] βολβοί . οἵδε ] ἄλλοι οὗτοι . οἱ σφόδρ ' ἐγκεκυφότες : τοιαῦτα γὰρ τῶν ἄγαν φροντιζόντων καὶ |
| μὴ γρύζῃς ] μηδὲ μικρόν τι λαλῇς ] δίμετροι . πείσῃς ] ἡμᾶς : ἀκούσομέν σου ] μονόμετρος . μέλλειν | ||
| . . μηδ ' ὅλως . . οὐδ ' ἢν πείσῃς : Ἐν ὑπερβολῇ λέγει , ὅτι κἂν πείσῃς , |
| . ψεῦδος δὲ καὶ τὸ φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσι Πηλείδεω Ἀχιλῆος : οὔτε γὰρ παραγεγόνασιν ἕως τῶν | ||
| πειρήσομαι , ἣ θέμις ἐστί , καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήισι κελεύσω . καὶ ἐάν τις προτείνῃ ἡμῖν , ὅτι |
| . εἰ . . . ἐξειργασμένος ] ἴαμβος . λαλῶν ἀναπείσῃ ] ἰωνικὸν ἡμιόλιον . τὸ . . . ἄν | ||
| μοι σχολῆς οὔσης , δέδοικα μὴ πολὺ θᾶττον ἐκείνη αὖθις ἀναπείσῃ καὶ πάλιν ἐλθεῖν θεασόμενον : ἐκ δὲ τούτου ἴσως |
| ὑστερίζων , καὶ παρῆν ἅμ ' ἡμέρᾳ . ἐν δὲ Μέθῃ : ἐμὲ γὰρ διέτριψεν ὁ κομψότατος ἀνδρῶν Χαιρεφῶν ἱερὸν | ||
| Ἄλεξις ἐν Ὀρέστῃ Νικόστρατός τε ἐν Πλούτῳ Μένανδρός τε ἐν Μέθῃ καὶ Νομοθέτῃ , Φιλωνίδης τε ἐν Κοθόρνοις οὕτως : |
| γὰρ ὧν ἴσμεν ἰσχὺν ἁνὴρ συνεκέρασε σαφηνείᾳ . Εἰ μὲν ἠγνόεις Θεόφιλον , ἐδίδασκον ἄν σε ὅτι οὗτος ἐν καιρῷ | ||
| οὐκ εἰδότων τὴν πόλιν , τὰ καθ ' ἕκαστόν τε ἠγνόεις αὐτῆς , ὥσπερ οἱ πρῶτον ἐξ ἀλλοδαπῆς εἰς ἑτέραν |
| ἐγὼ θήσω πέρι . δράσω τάδ ' : οὔτοι σοῖς ἀπιστήσω λόγοις . γυνὴ δὲ θῆλυ κἀπὶ δακρύοις ἔφυ . | ||
| τοῖς μετελθοῦσιν φίλων δώσω : τὸ γὰρ σῶμ ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί , οὗτος δὲ δώσει τὴν δίκην θανὼν ἐμοί |
| τῶν ἰδίων μισθῶν φαγέοις ἀνυβρίστως . εἰ δέ τις οὐ δεδάηκε τέχνης , σκάπτοιτο δικέλληι . ἔστι βίωι πᾶν ἔργον | ||
| ἠδ ' Ἀφροδίτην : τὴν οὔ τις μετὰ τοῖσιν ἑλισσομένην δεδάηκε θνητὸς ἀνήρ : σὺ δ ' ἄκουε λόγου στόλον |
| πολυφαγίαν ἐκωμῳδεῖτο , ὡς τὸ Βοιωτόν . Εὔβουλος γοῦν ἐν Ἀντιόπῃ φησί : πώνειν μὲν ἁμὲς καὶ φαγεῖν μάλ ' | ||
| Ὑσιαὶ τῆς Βοιωτίας πόλις , ἧς μνημονεύει καὶ Εὐριπίδης ἐν Ἀντιόπῃ . Φ Φαλάγγια : Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ ' |
| ἐὰν ἱππίσκον ἢ τρίμιτον ἔχητε , ὡς καὶ ταῦτα εἴδη χιτωνίσκων . καὶ Περσῶν μὲν ἴδια κάνδυς καὶ ἀναξυρίς , | ||
| κατὰ τὰ τέλη τοῖς χιτῶσιν ἐπιπτυχαί , μάλιστα ἐπὶ λινῶν χιτωνίσκων . ὅταν δ ' Ὅμηρος εἴπῃ αὐτίκα δ ' |
| , παραπλήσια πέπονθε καὶ τὰ ζῶα : βραδέως οὖν ἀνάγκη διαθερμαίνεσθαι τὰ σώματα ὑπὸ τοῦ πόνου , καὶ τοῦ ὑγροῦ | ||
| ἢ πάθους ἢ ὀξύτης καὶ φορὰ τῆς διανοίας ἢ τὸ διαθερμαίνεσθαι τὸν νοῦν , πάντα ἂν τὰ τοιαῦτα , ἀπὸ |
| καὶ τοῦ μαλακοῦ δι ' ἑτέρου ἂν αἰσθανοίμεθα , ὥσπερ δήπου καὶ τοῦ ὁρατοῦ καὶ τοῦ ψόφον ἔχοντος : ἀλλ | ||
| μεταφέροντες τὸ αὐτὸ ἐξεύροιμεν ἂν τὸ ζητούμενον . Δῆλον δὲ δήπου ἐν παντί , ὡς αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι ' |
| ὑγιές . τρὶς μὲν ἔπειτ ' ἤυσεν , ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός : ὅτι παρῆκε τὸ τί φωνῶν , οἷον | ||
| παρισταμένη φάτο μῦθον ἀθανάτων ἀπάνευθε : χόλον δέ οἱ οὐ χάδε θυμός : Ζεῦ πάτερ , οὐκέτ ' ἀνεκτὰ θεοῖς |
| ἂν ἑκόντες , οἳ μετὰ τῶν Θηβαίων ἐναντία αὐτοῖς πεπολεμηκότες ἦτε . ὥσπερ τοίνυν , εἰ τῷ ὄντι τοῦθ ' | ||
| νῦν γὰρ τοῦτο μανθάνω . ὁ μὲν γὰρ δῆμος ὑμεῖς ἦτε συνειλεγμένοι , ὁ δὲ παρῄει πρὸς τὸ βῆμα φυσῶν |
| οὐ κατέλυσας , φησί , Νέρωνα . σὺ δὲ , Εὐφρᾶτα ; Δίων δέ ; ἐγὼ δέ ; ἀλλ ' | ||
| μοι καὶ Σοῦσα λοιπὸν οἶκος καὶ τάφος . ἅπαξ , Εὐφρᾶτα , μέλλω σε διαβαίνειν : φοβοῦμαι γὰρ οὐχ οὕτως |
| ποιεῖν , ἐὰν βασιλέα καὶ φρουρὰν εἰς τὴν πόλιν εἰσελθεῖν ἐάσητε . ὡς δὲ κινουμένους καὶ προσέχοντας εἶδε πολλοὺς καὶ | ||
| τῶν ὅρκων κρείττων γέγονεν . μὴ τοίνυν μηδὲ νῦν τοῦτον ἐάσητε . ὅτι γὰρ ταῦτα φυλάττοισθ ' ἂν εἰκότως μᾶλλον |
| . “ χιτῶνά μοι δότε δουλικόν : καὶ γὰρ ὑμεῖς ἐστέ μου κρείττονες . ” ἐνεδύσατο μὲν οὖν τι τῶν | ||
| δὲ καὶ περὶ τούτων γράψας ἑτέρωθι λέγει ὅτι τὸ ἐσμέν ἐστέ εἰσίν , εἰ καὶ ἡμάρτηνται ὀξυτονούμενα , ὅμως ἔπαθον |
| φρονέω τε καὶ ὡς τετελεσμένον ἔσται , ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος . ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς | ||
| : ἴσως παρὰ τὸ τρύζειν . [ ὡς μή μοι τρύζητε ] . τρύμη : ὁ πανοῦργος . Ἀριστοφάνης . |
| λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
| ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
| μετεξετέροιϲι δὲ καὶ ἡ κιονὶϲ διεβρώθη μέχρι ὀϲτέου τοῦ τῆϲ ὑπερώηϲ καὶ τὰ παρίϲθμια ἄχρι βάϲιοϲ καὶ ἐπιγλωττίδοϲ , καὶ | ||
| Περὶ τῶν κατὰ τὴν κιονίδα παθῶν . Τὸ ἀπὸ τῆϲ ὑπερώηϲ ἐκκρεμὲϲ ϲῶμα ϲτερρὸν μεϲηγὺ τῶν παριϲθμίων κίων καὶ γαργαρεὼν |
| . Ὅσοι λέγουσι θῆλυν ἔλαφον κέρατα οὐ φύειν , οὐκ αἰδοῦνται τοὺς τοῦ ἐναντίου μάρτυρας , Σοφοκλέα μὲν εἰπόντα νομὰς | ||
| τοῖς κρατοῦσιν ; τίνας δὲ μᾶλλον [ οἱ κρατοῦντες ] αἰδοῦνται ; τίνας μὲν οὕτως ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντες ; |
| , ἀλλότριον , οὐδείς σε ἀναγκάσει οὐδέποτε , οὐδείς σε κωλύσει , οὐ μέμψῃ οὐδένα , οὐκ ἐγκαλέσεις τινί , | ||
| καὶ τοῦ κλήματος , πληρωτέον τε κονίᾳ ἢ ἀργίλλῳ , κωλύσει γὰρ ἰκμάδα γενέσθαι , καὶ τὸ ὑγρὸν ἐν αὐτῷ |
| συνάψαι , ἐπειδὴ γὰρ παρακατιὼν λέγει “ ἢν δὲ καὶ παραφρονέων τοῦτο ποιέῃ , ὀλέθριον κάρτα ἤδη γίνεται ” , | ||
| καὶ ἄνω “ μανίαν ” εἶπε καὶ πάλιν ἐνταῦθα “ παραφρονέων τοῦτο ποιέει ” , ὡς ἂν τῆς μανίας οὐκ |
| ἕνα εἶναι κοινῇ τεθνεῶτε : ἀλλ ' ὁρᾶτε εἰ τούτου ἐρᾶτε καὶ ἐξαρκεῖ ὑμῖν ἂν τούτου τύχητε : “ ταῦτ | ||
| [ ] | , διὰ τύχην δὲ γίνεται τυχεῖν ὅσων ἐρᾶτε τον οὐ σθένει ὀπισθόποινος δαιτόποινος καμψίχειρ ? ? καμψίγουνος |
| σὺν νηυσὶ πολυκλήϊσι κελεύσω : ὑμεῖς δ ' ἄλλοθεν ἄλλος ἐρητύειν ἐπέεσσιν . Ἤτοι ὅ γ ' ὣς εἰπὼν κατ | ||
| ἐρηρισμένοι εἰσίν . Ἰακὸν δὲ τὸ σχῆμα τοῦ ῥήματος . ἐρητύειν κωλύειν . τὸ δ ' αὐτὸ καὶ ἐπὶ τοῦ |
| δὲ [ θριξὶν καὶ ] δέρμασιν στερεοῖς καὶ ἀναίμοις . τοὐντεῦθεν τροφὰς ἄλλοις ἄλλας ἐξεπόριζεν , τοῖς μὲν ἐκ γῆς | ||
| μένω νομιζομένη σή , καὶ γάμον ἄχραντον Ἁβροκόμῃ τηρῶ : τοὐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺς ἔρχομαι , μακρὰν μὲν τῆς Ἐφεσίων |
| Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως δοκέω που ἀκούετε καὶ πάρος αὐτοί , Φρίξον ὅτις πτολίεθρον | ||
| νυν ταῦτά ἐστι οὕτω . Ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλέειν ὑμῖν δοκέω , τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον , γνώμην κελεύων |
| ἀλογῶ δὲ τὸ καταφρονῶ . . ΚΑΤΑΦΡΑΖΕΣΘΕ . Βουλεύεσθε , νοεῖτε . Παρολκὴ ἡ ΚΑΤΑ , τουτέστι περιττεύει . . | ||
| ἔχετε ἔννοιαν αὐτῆς , ἔστιν ἀπόδειξις : εἰ δὲ οὐ νοεῖτε , πῶς ζητεῖτε τὸ μηδ ' ἀρχὴν νοούμενον ὑμῖν |
| , τοῦτο ψηφίσασθαι . Πρῶτον μὲν οὖν , ᾧ τρόπῳ κηδεσταὶ ὑμῖν ἐγένοντο , διδάξω ὑμᾶς . στρατηγῶν γὰρ Κόνων | ||
| αὐτῷ στερκτέα καὶ ἐκείνῳ οὐκ ἀμελητέα , εἰ μὲν ἀξιωθησόμεθα κηδεσταὶ ὑμῶν γενέσθαι , ὅτι σοὶ μὲν υἱός ἐστιν , |
| ὅτι γῆ πάντων μήτηρ καὶ πατρὶς κοινὴ πάντων , ἄριστα ὑμεῖς ἀπεδείξατε . νῦν γοῦν ἔξεστι καὶ Ἕλληνι καὶ βαρβάρῳ | ||
| ταῖς μελλούσαις ἐλπίσιν , ὧν διαμάρτοιεν , καὶ μετάσχοιεν ὧν ὑμεῖς οἱ τὰ βέλτιστα βουλόμενοι τοὺς θεοὺς αἰτεῖτε , μὴ |
| ἐπιστήμην ἐς τὸ ἴσον καταστήσωμεν , τῇ γε εὐψυχίᾳ δήπου περιεσόμεθα . ὃ γὰρ ἡμεῖς ἔχομεν φύσει ἀγαθόν , ἐκείνοις | ||
| βουλευμάτων : πορευθῶ : εἰ νυκτὸς αὐτοῖς : λείπει τὸ περιεσόμεθα . ἐρωτηματικὸς ὁ λόγος : εἰ νυκτὸς αὐτοῖς ἐπέλθοιμεν |
| ποιοῦν ? ? ὅπερ οἰκεῖον ? [ ] # ? ὑμεῖν [ ἐνλογεῖται [ . οὐ ] τέθνηκε ? γὰρ | ||
| ] μὲν ἡ ἐμὴ [ ἀνεξικακία - ] , καὶ ὑμεῖν [ σημεῖον δίδωμι - ] τῆς εἰς ὑμᾶς [ |
| ποθητύν , ἀλλὰ τὸ μὲν φιλέουσι , τὸ δ ' ἐχθαίρουσι χόλοισιν : αὐταῖς δ ' ἀγκαλίδεσσιν ἑῶν τέθνηκε τοκήων | ||
| δ ' αἶσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντες , οὐδ ' ὣς ἐχθαίρουσι καὶ οὐ λείπουσι φονῆα . σοῦβε τάλαν , κακοεργέ |
| τὸ διάφραγμα ἢ περί τι τῶν ἄλλων μορίων , οὐ σμικρὸς ὁ κίνδυνος . εἰ γὰρ καὶ παραυτίκα δόξει παρηγορεῖν | ||
| παρὼν γένοιο ἂν ἀγαθόν τι τούτῳ μέγα , ἐμοῦ γὰρ σμικρὸς λόγος , εἰ ξυμβουλεύοιμι αὐτῷ μὴ κυβιστᾶν ἐς ὀρθὰ |
| φάνους . εἰ δ ' , ὅπερ εἰκός ἐστι , παύσεσθε πολεμοῦντες , τίνα καλλίω καιρὸν εὑρήσετε τοῦ νῦν ὑπάρχοντος | ||
| τῇ χειρὶ τὸ προσκεφάλαιον ἔφη : μέχρι πότε βαρβαρίζοντες οὐ παύσεσθε ; ἢ ἕως ἂν καταλιπὼν τὸ συμπόσιον οἴχωμαι , |
| . Ἔλεγε δὲ ταῦτα καὶ παρώξυνε τὸν Ἰσόδημον ἐπὶ τὸν Μύρωνα , ἐπιβουλεύων τῇ τυραννίδι , τοῦ μὲν ἀποθανόντος , | ||
| μοι ποιῆσαι μᾶλλον ἐφαίνετο εἰκότα ἐς τὴν Ἀριστομένους ἡλικίαν : Μύρωνα δὲ ἐπί τε ἄλλοις καταμαθεῖν ἔστιν οὐ προορώμενον εἰ |
| ἥκω καὶ διδάσκειν σε βούλομαι ὡς σὺ ἡμῖν οὐκ ὀρθῶς ἀπιστεῖς . πρῶτον μὲν γὰρ καὶ μέγιστον οἱ θεῶν ἡμᾶς | ||
| Σωκράτης , σκέψαι ἂν τῇδέ πῄ σοι σκοπουμένῳ συνδόξῃ . ἀπιστεῖς γὰρ δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις ἀνάμνησίς ἐστιν ; |
| ἃ δ ' οὗτοι πλείους ὄντες ἐνίκων , ἅπαντ ' ἀπόλωλεν . καίτοι καὶ τἄλλ ' ἂν ἅπαντ ' ἀκολούθως | ||
| ἐπὶ Πλαταιὰς ἔλθῃς , ἀπόλωλέ σοι Μῆλος νῆσος γείτων , ἀπόλωλεν Αἴγινα νῆσος φίλη , ἀπόλωλεν Σκιώνη πόλις σύμμαχος , |
| Ξάνθος σὺν τοῖς φίλοις αὐτοῦ λουσάμενος λέγει ” ἄνδρες , δύνασθε πρὸς ἐμὲ εὐτελῶς ἀριστῆσαι ; πρὸς φακὸν γὰρ ἡμῖν | ||
| θεοῦ : τὴν δὲ ἰδίαν πολυτέλειαν πράσσετε , ἐν ᾗ δύνασθε χαρῆναι : καὶ μὴ παραχαράσσετε μηδὲ τοῦ ἀλλοτρίου ἅψησθε |
| ὅτι γίνεται ὅμοια τὰ ΑΒΓ ΔΕΖ τρίγωνα . ἐὰν γὰρ λάβω τὰ κέντρα τὰ Μ Ν , καὶ ἐπιζεύξω τὰς | ||
| μὲν οὐ προσιέμην δανείσασθαι , εἰδὼς ὅτι ἀναλώσας ὃ ἂν λάβω οὐχ ἕξω ἀποδοῦναι , νῦν δέ μοι δοκῶ εἰς |
| χρέος οἷον ὑπεὶρ ἅλα νεῖσθαι ἀνώγει , αὐτῶν θ ' ὑμείων ὄνομα κλυτὸν ἠδὲ γενέθλην . ” Τὸν δ ' | ||
| ἀτὰρ ὔμμες , Ἀχαιίδος οἷά τε πάσης αὐτῶν θ ' ὑμείων ἐσθλὴν ἐπαρωγὸν ἐοῦσαν , σώετε : δὴ γάρ που |
| ἀραιούμενος δὲ κόπτεται , τρίβεται , καθαίρεται , ὑδάτων δὲ ὑπαγωγῇ ἄλλοθεν ἰσχυρὸς γίνεται . Καὶ οἱ γναφέες τωὐτὸ διαπρήσσονται | ||
| , λοξὴν δὲ κατὰ στέρνου καὶ κλειδός : εἶθ ' ὑπαγωγῇ ἐπικαρσίῳ ἄγομεν λοξὴν κατὰ κλειδὸς καὶ νώτου ἄχρι μασχάλης |
| πάρεστιν ἀύλως τοῖς ἐνύλοις τὰ ἄυλα . Μὴ δή τις θαυμαζέτω ἐὰν καὶ ὕλην τινὰ καθαρὰν καὶ θείαν εἶναι λέγωμεν | ||
| μέμφομαι τοῦτο , εἰ πάντα ἀκριβῶς ἐστοχάσατο τοῦ καιροῦ . θαυμαζέτω δέ τις ἐκεῖνο , πῶς ἐν οἷς μὲν αὐτὸς |
| εὔφραινε σαυτόν , πῖνε , τὸν καθ ' ἡμέραν βίον λογίζου σόν , τὰ δ ' ἄλλα τῆς τύχης . | ||
| βοηθήσας ἐκπλήσεις τὰς ἁπάντων εὐχάς . κἀκεῖνα ἔτι πρὸς τούτοις λογίζου , ἔξιμεν δὴ αὐτίκα μάλα ἐκ τῆς σκηνῆς , |
| : οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε , συνάπτων κἀνταῦθα τρόπον τινὰ καὶ συντιθεὶς ἐφεξῆς | ||
| : οὐ γὰρ ὀΐω οὐδέ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαί τε τραφέμεν τε . Καὶ ἐπ ' ἄλλου ἄλλος αὖθις , |
| ἐγὼ ψάμμου τ ' ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης , καὶ κωφοῦ συνίημι καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω . Ὀδμή μ ' | ||
| , τὸ ἀψόφῳ . καὶ ἡ Πυθία φησίν : καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος [ ] ἀκούω . παραλλήλως |
| αὐτοῦ ἄρχοντος ἐνίκησα , καὶ ἀνήλωσα σὺν τῇ τοῦ τρίποδος ἀναθέσει πεντακισχιλίας δραχμάς , καὶ ἐπὶ Διοκλέους Παναθηναίοις τοῖς μικροῖς | ||
| καθιεροῦν , τοὺς δὲ ἄνδρας τοὺς ἐλλογίμους τῇ τῶν βιβλίων ἀναθέσει τιμᾶν , ἐπεὶ καὶ αὐτῶν , ἔφην , ἡμῶν |
| ] βασιλεῦσιν ἐπὶ τ [ ] [ ἐννόμου ] ἡλικίας γενομεν [ ] [ τῷ ] πατρὶ εἶπεν , “ | ||
| [ τὸ μὲν ἐγγυᾶν [ ἴσως τοιούτου ! [ ὑμῖν γενομεν ? [ πολλῶν σεπ [ ἕτοιμος ἀποφ [ ὃς |
| γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
| πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
| ἅπας ] , ἑαυτὸν δὲ οὐδεὶς ᾐτιᾶτοἡγεῖτο γὰρ ἕκαστος τῇ μέμψει τοῦ πέλας ἀνέγκλητος εἶναι , εἶδον , ὅτι τὸν | ||
| φανέρωσον . γέγων ' ] εἰπέ . . αἰτιάματι ] μέμψει . . αἰκίζεται ] κολάζει . . δίδαξον ] |
| αὐτοὺς ἀποφυγεῖν τὴν προσήκουσαν τοῖς ἡμαρτημένοις δοῦναι δίκην . τῷ ἀπάλαμνοι φρένες συναπτέον τὸ ἐνθάδε : ὅτι τῶν ἐνταῦθα ἀδίκων | ||
| τὸ μέλλον , ὅτι τῶν θανόντων μὲν αἱ φρένες αἱ ἀπάλαμνοι , τουτέστιν αἱ ἀδιόρθωτοι , αἱ ἀπαιδαγώγητοι , πρὸς |
| : ” ὃν δ ' ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε νεῶν ἐθέλοντα νοήσω , αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι . “ οὐκοῦν τὴν | ||
| καὶ η εἰς ω μέγα , οὕτω καὶ παρὰ τὸ νοήσω , νώσω , καὶ ἐκ τούτου νῶσσα , καὶ |
| κεράμιον ἔφη : Οὕτως χυθήτω μου τὸ αἷμα , ἐὰν εἴπω ὑμῖν . Πρὸς δύσκολον ἄρρωστον ἰατρὸς προσελθὼν προσέταξε ψιχία | ||
| κεχρημένοι : πόσαι δὲ πόλεις ὅλαι , ἵν ' οὕτως εἴπω , τεθνήκασιν , Ἑλίκη καὶ Πομπήιοι καὶ Ἡρκλᾶνον καὶ |
| μέγιστον ἐπὶ τούτοις ἔθνος . | τοὺς Ἀρκάδας μὲν οὖν λέγους ' αὐτόχθονας , | ὕστερον Ἀλήτην δ ' οἰκίσαι | ||
| ἐγὼ φιλῶ , καὶ δέλτος αὐτῶι ζῶντας οὓς δοκεῖ θανεῖν λέγους ' ἀπίστους ἡδονὰς ἀπαγγελεῖ . κατολοφύρομαι σὲ τὸν χερνίβων |
| αὐτόν με ἴδηται : ἀτὰρ σοί γ ' ὧδ ' ἐπιτέλλω : τὸν ξεῖνον δύστηνον ἄγ ' ἐς πόλιν , | ||
| νέος ὢν οὐκ ἴσασιν ὅπως γράφουσιν . † ἀπὸ τοῦ ἐπιτέλλω , τὸ προστάσσω , γίνεται ἡ ἐπιστολὴ πλεονασμῷ τοῦ |
| , ἔφη ὁ Σωκράτης , τῆς καλλίστης ἀρετῆς καὶ μεγίστης ἐφίεσαι τέχνης : ἔστιν γὰρ τῶν βασιλέων αὕτη καὶ καλεῖται | ||
| τοῦτο σὺ μὲν οὐκ ἀρκῇ τοῖς σοῖς , ἀλλ ' ἐφίεσαι τῶν ἐκείνων : ἐκεῖνοι δ ' ἀρκοῦνται τοῖς ἑαυτῶν |
| εἰ μὴ ἀντιλέγοι τὰ μείζω σημεῖα . εἰ δὲ ἑκὼν βραδύνει , ἐφιστάμενος δὲ ἐν ταῖς ὁδοῖς περιβλέπει , ὑψαύχενα | ||
| καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ . Δηθύνει : ἡ μύραινα , βραδύνει . θαλάμης : ἀπὸ , διὰ τοῦ σπήλου . |
| ἐπίμικτόν τε καὶ δυϲερμήνευτον οὐχ ἁπλῶϲ ψυχρὸν ἀποφήναϲθαι τὸ ὄξοϲ ϲυγχωρεῖ : αἰϲθανόμεθα γάρ τινοϲ ἐν αὐτῷ πυρώδουϲ δριμύτητοϲ θάλψιν | ||
| ϲφοδρῶϲ ἐμψύχει . καὶ προϲεναλειφόμενον τὸ ἐλαιῶδεϲ τοῖϲ ϲώμαϲιν οὐ ϲυγχωρεῖ αὐτὰ βλαβῆναι ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ . ἅμα τε καὶ |
| αὐτὸς αὑτὸν ὧδε παιδεύεις , ὅταν θέλῃς γενέσθαι χρηστός , ὀφθήσῃ κακός . Ἀλλ ' εἰπὲ πᾶν τἀληθές : ὡς | ||
| καὶ οὓς ὡς φίλους τῷ θεῷ τιμᾶν ἀξιοῖς , ζημιῶν ὀφθήσῃ : εἰ δ ' ἔσται τὸ χωρὶς κεισόμενον καὶ |
| ξεῖνον ἀτιμῆσαι : πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες ξεῖνοί τε πτωχοί τε . δόσις δ ' ὀλίγη τε φίλη τε | ||
| ὅτι ἴδε τοὺς ῥήτορας , ὡς , ὁπόταν μέν εἰσι πτωχοί , εἰσὶν εὐσεβεῖς καὶ δίκαιοι , ὅταν δὲ πλουτήσωσι |
| ἐκσωσοίατο . ὁ δ ' εὐθὺς ὡς ἤκουσεν , οὐ ξυνεὶς δόλον Ἕλληνος ἀνδρὸς οὐδὲ τὸν θεῶν φθόνον , πᾶσιν | ||
| τὰ τῶν Γότθων πράγματα μετεχώρει , μόνος γε πέφηνε τότε ξυνεὶς τὸ συνοῖσον καὶ στοχαζόμενος τῶν μελλόντων . βουλευομένῳ γὰρ |
| ἄτιμοι τῆς ἡμέρας , ἐν ᾗ μειζόνων ἴσως ἢ χρῆν ἐρασθέντες ἠλαυνόμεθα . ἤλαυνε δὲ ἡμᾶς δαίμων κακός , δι | ||
| τὸν μὲν ἀργύριον αἰτήσαντες οὐ τυχόντες , τοῦ δ ' ἐρασθέντες οὐ πείσαντες , οὕτω ψέγουσι , καὶ πάλιν αὖ |
| , ἀλλὰ καὶ τὸ πάντων χαλεπώτατον λαλεῖτε περὶ ὧν οὐκ οἴδατε καὶ ὡς κοσμίως ἐσθίοντες ποιεῖτε τὴν ἔνθεσιν κατὰ τὸν | ||
| πρὸς ἀχαρίστους ἀνθρώπους ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ ἀποδιδόντας . Κάστωρ , οἴδατε , λιμναῖον πέλει ζῷον , ὃν θηρεύουσιν εἰς χρείαν |
| παρὸν κολυμβᾶν ὡς ἔχετ ' εἰς τὸν Τάρταρον . Τί δῆτα λέξεις τἀπίλοιπ ' ἤνπερ πύθῃ ; ὀπταὶ κίχλαι δ | ||
| δὲ πολὺ μᾶλλον ἐνίους ἐστὶν ἐξολωλεκώς . Καὶ τίνα δέδρακε δῆτα τοῦτ ' ; Ἐμὲ τουτονί . Ἦ τῶν πονηρῶν |
| ? , ἔνθεν ? ? [ οὐχ ] ἥξει : ἀπιστίη ζῆι : πίστις ? ? ? ? ε⚓⚓ [ | ||
| ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων . Καὶ τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους . Χρόνου |
| δὲ εἰσέρχῃ ἐν τόπῳ ἔνθα εἰσὶ ψύλλαι , λέγε ὢχ ὤχ , καὶ οὐχ ἅψονταί σου . Ὑπὸ τὴν κλίνην | ||
| δὲ εἰσέρχῃ ἐν τόπῳ ἔνθα εἰσὶ ψύλλαι , λέγε ὢχ ὤχ , καὶ οὐχ ἅψονταί σου . Ὑπὸ τὴν κλίνην |
| καὶ γὰρ ἐκεῖνοι ὅταν ἐν γαλήνῃ κυβερνῶντες ἁμαρτάνωσιν , οὐ καταφανέες εἰσίν : ὅταν δὲ αὐτοὺς κατάσχῃ χειμών τε μέγας | ||
| , ὁ δὲ κατὰ τοὺς ὀφθαλμούς : οὗτοι οἱ ῥόοι καταφανέες ἐκ τῆς κεφαλῆς τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν . Ἐπὴν δ ' |
| σκηνικὸν τάττει δὲ πάντων ἐσχάτως . πρῶτον λόγον δὲ τυγχάνειν γίνωσκέ μοι , τῶν ὧν θέλει λέγειν τις , ἐκθέσεις | ||
| Ὡροσκοποῦσαν τὴν Σελήνην εἰ βλέπεις Χαυνοῦν τὸ σῶμα τῶν βροτῶν γίνωσκέ μοι : Ἐπιτυχίας πραγμάτων προμηνύει , Τόπων μεταβάσεις τε |
| . τὸ δὲ φρουρήσεις ἀντὶ τοῦ φυλάξεις καὶ περὶ αὐτὴν ἐμμενεῖς . ὃ γάρ τις φρουρεῖ , τοῦτο καὶ οἰκεῖ | ||
| ἂν πόλις ἀρέσκοι ἄνευ νόμων ; νῦν δὲ δὴ οὐκ ἐμμενεῖς τοῖς ὡμολογημένοις ; ἐὰν ἡμῖν γε πείθῃ , ὦ |
| , οἱ καλοὶ ἐκεῖνοι . μέμφεται δὲ Χαῖρις ἐπὶ τῇ παραλήψει τῶν Ἀλωειδῶν : ἀρκεῖ γὰρ ὁ Ἀπόλλων καὶ ὁ | ||
| δύναμις οὐ καθῄρηται , καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐμποδίζει τῇ παραλήψει τῶν βοηθημάτων , ἐν δὲ τῇ τοῦ νοσήματος ἀκμῇ |
| ς ' ἀποδεῖξαι : ὅπως δὲ τὸ σύμβολον λαβόντες ἔπειτα πλησίοι καθεδούμεθ ' , ὡς ἂν χειροτονῶμεν ἅπανθ ' ὁπός | ||
| ἐν δὲ γόνυ γνάμψεν : ἐπὶ δὲ χθονὶ κάππεσον ἄμφω πλησίοι ἀλλήλοισι , μιάνθησαν δὲ κονίῃ . καί νύ κε |
| παιδία μὲν ὦν καὶ νέοι παθεῖν τε ῥηΐτεροι καὶ ἀπαλλαγῆναι ῥηΐτεροι : γέροντεϲ δὲ οὐκ εὐπαθέεϲ μέν , διαδρῆναι δὲ | ||
| ἵνα δὲ ἄμεινον δύνωμαι τοῦτο ποιεῖν καὶ ὡς εἶέν μοι ῥηΐτεροι πολεμίζειν υἷες Ἀχαιῶν , εἴ τι καλὸν ἔχεις περὶ |