| ἐπιστάμενος . “ Εἶεν : ὁ μὲν γεννάδας εἰπὼν ταῦτα πεπαύσεται : σὺ δὲ ἢν πεισθῇς τοῖς εἰρημένοις , καὶ | ||
| τὸ παράπαν λόγον ποιεῖσθαι , μᾶλλον δ ' ὅπως αὐτίκα πεπαύσεται πάντα ποιεῖσθαι λόγον : εἰ δ ' ὅπως κύριος |
| καὶ φρονήσει δεινοτάτῃ καὶ ἐμπειρίᾳ πολυτροπωτάτῃ , φιλοσοφίᾳ ἐπιθέμενος , δημοσιεῦσαι ταύτην τοῖς Ἕλλησιν ἐν ἁρμονίᾳ τῇ ποτὲ εὐδοκίμῳ : | ||
| , θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ τοῖς ἕνδεκα παραδοῦναι καὶ τὰ χρήματα δημοσιεῦσαι , τὸ δ ' ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ εἶναι . |
| σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν ἡ λέξις | ||
| ὡς κίναιδον διασύρει , ἐπεὶ ῥίψασπις καὶ δειλός . ἐν ἐρωτήσει ὁ λόγος , καὶ λείπει τὸ ὡς , ἵν |
| δίωξις , εὔθυνα , αἰτία , κρίσις , γραφή , ἐπαγγελία . καὶ Ἰσαῖος ἐπιδιώκειν ἔφη τὸ πάλιν δικάζεσθαι . | ||
| λέγωμεν . Πρόθεσίς ἐστιν ἔκθεσις τοῦ ζητουμένου ὡσπερεὶ σκοπὸς καὶ ἐπαγγελία τῆς μελλούσης παρασκευῆς . λαμβάνεται δὲ [ γὰρ ] |
| νοῦς , ἐκείνῳ δὲ τὸ νοητὸν ὑπάρξει . τοῦτο δὲ διαρθρῶν ὁ Θεόφραστος ἐπάγει : ἀλλ ' ὅταν γένηται καὶ | ||
| τὴν αὐτὴν ταύτην ᾠδὴν παρακαλῶ . Ἐπειδὴ λόγος ἐστὶν ὁ διαρθρῶν καὶ ἐξεργαζόμενος τὰ λοιπά , ἔδει δ ' αὐτὸν |
| τὸν [ ] αἰῶνα πάντα φυλάττεσθαι τοῦτον [ ] οὗ κατεμαρτύρησεν [ - ] : ὡς ὑπάρχει [ ] γ | ||
| δὲ τῶν δικαστῶν κληθεὶς ὁ Φυλεὺς ὑπὸ Ἡρακλέους τοῦ πατρὸς κατεμαρτύρησεν , εἰπὼν ὁμολογῆσαι μισθὸν δώσειν αὐτῷ . ὀργισθεὶς δὲ |
| τῇ διανοίᾳ . Αἱ γὰρ συνεχεῖς συντυχίαι , κἂν μὴ πραχθῇ τὸ ἀσέβημα , αὐταῖς μέν ἐστι νόσος ἀνίατος , | ||
| προϲφερόμενον τῇ κεφαλῇ ὕπνοϲ τε καὶ ἡϲυχία . κἀπειδὰν τοιαῦτα πραχθῇ , δι ' ὅληϲ ἡμέραϲ εἰϲ ἑϲπέραν χρὴ λούϲαντα |
| ὁπότε δέ γ ' οὐ σημαίνει , ὁ περὶ προγνώσεως ἀποδώσει λόγος . Εἰ συνελόντα δ ' ὧδέ με δεῖ | ||
| ἐστι , τὸ μὲν εἶδος ἢ τὸ γένος ἀποδιδοὺς οἰκείως ἀποδώσει : καὶ γὰρ γνωριμώτερον ποιήσει ἄνθρωπον ἢ ζῶον ἀποδιδούς |
| τὸ κοινὸν κατέθηκας . καὶ οὐ τοῦτο δεῖ λογίζεσθαι , πότερος ἄρα ἀριθμῷ πλείω συμβέβληται ἡμῶν , ἀλλ ' ἐκεῖνο | ||
| ὦ σχέτλιοι πομπαίφεῦ φεῦ δύο διολλῦσαι : αἰαῖ . † πότερος ὁ μέλλων ; † ἔτι γὰρ ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε |
| αἱ Νεφέλαι πάλιν ἑαυτὰς ἀπεικάσειαν , ἐὰν ἀφομοιώσασθαι θέλωσιν ἑαυτὰς Σίμωνι διαρπάζοντι καὶ νοσφιζομένῳ τὰ κοινά ; κατίδωσι Σίμωνα : | ||
| ; ἀλλ ' εἰς τοσοῦτον ἀμαθίας ἀφικόμην , ὥστε ἐπιβουλεύων Σίμωνι οὐκ ἐτήρησα αὐτὸν οὗ μόνον οἷόν τ ' ἦν |
| , λέγων ὑπὲρ τούτων σοι πάντες ἂν προθύμως ἔδοσαν : προςθήσεις δὲ τούτοις κἀκεῖνα : τὸ ὅτι εἰ μὲν γὰρ | ||
| : ἀνοήτου δὲ περιπίπτειν πολλάκις ἐγκλήμασιν : εἶτ ' ἄλλο προςθήσεις ἐπιχείρημα : εἰ μοιχὸς ἦν , πότ ' ἂν |
| τὰ πράγματα ἐνδοῦναι τοῖς Ἀθηναίοις . καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε : διστάζων , εἴτε χρὴ μένειν , εἴτε ἀπιέναι , οὐδεμιᾷ | ||
| καὶ τῆς ἀμφοτέρων ἡλικίας καταπεφρονηκότι : εἰ δ ' ἔτι διστάζων τῇ διανοίᾳ φοβεῖται , παραλαμβάνειν αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ τὸ |
| : καὶ τότε , ὡς ἔοικεν , ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι , φρονήσεως , ἐπειδὰν | ||
| : καὶ τότε , ὡς ἔοικεν , ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι , φρόνησις , ἐπειδὰν |
| , ἀλλὰ πῶς ὁρμᾷς καὶ ἀφορμᾷς , πῶς ὀρέγῃ καὶ ἐκκλίνεις , πῶς ἐπιβάλλῃ καὶ προστίθεσαι [ ] καὶ παρασκευάζῃ | ||
| τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐπὶ σοί , οὐδενί , ὧν ἐκκλίνεις , περιπεσῇ : νόσον δ ' ἂν ἐκκλίνῃς ἢ |
| ἐς ὃ ἀπεστήριξεν , ἀναγκαῖόν ἐστιν , ἢν ἄρα καὶ περιγένηται ὁ ἄνθρωπος . Τὰ δὲ τρώματα τὰ ἐν τοῖσιν | ||
| ὑπέρινος γίνεται καὶ ἀπόλλυται : ἢν δὲ ταύτην τὴν ἡμέρην περιγένηται καὶ ἅμα τῇ καθάρσει μεθῇ ὁ πυρετός , ὑγιὴς |
| γὰρ ἡ κατ ' ἐπικράτειαν ἀπαιτεῖ κίνησις . οὐκοῦν εἰ προσθείημεν τέταρτον ἀμερὲς ἀκινητίζον τούτῳ τῷ σώματι , πάλιν γενήσεται | ||
| προσώπῳ , εἰμὶ δοῦλος : ἐφ ' οὗ εἰ καὶ προσθείημεν τὸ ἐμαυτοῦ , κατάλληλα ἂν γένοιτο τὰ τοῦ λόγου |
| ' , οἷς ἐστιν ἀμφότερα ταῦτα παρὰ πάντων ὁμολογούμενα , ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου . Καὶ εἰ μὲν | ||
| ἁμαρτάνετε . εἰ γὰρ τοιοῦτοι ἔσεσθε κἂν ὀργισθῆτέ τῳ τηλικαύτην ἀξιώσετε τιμωρίαν λαμβάνειν , ὥστ ' εὐθὺς μετὰ τῶν παίδων |
| λόγον πύθηι , κατά με γᾶς ζῶντα πόρευσον : οὐ παραιτοῦμαι . τί τοῖσδ ' ἀπειλεῖς βάρβαρός τε βαρβάρου γνώμην | ||
| καὶ Πλάτωνα δίκη μετελθεῖν τοῦ λόγου καὶ τῆς ἐπιτιμήσεως . παραιτοῦμαι δ ' εὐμενῆ καὶ ἵλεων εἶναι τοῖς λεγομένοις , |
| οὐ χρὴ στρεφόμενα λέγειν οὐδ ' οἷς ἂν καὶ ὁ ἀντίδικος χρήσαιτο , οὕτως ἐν τοῖς τοιούτοις τῶν ἀγώνων τοιαῦτα | ||
| : εἶτα ἐπισυνάπτεις δεύτερον συλλογισμὸν , ᾧ μάλιστα κέχρηται ὁ ἀντίδικος , διαιρετικὸν ὄντα : ὅτι καὶ πολὺ διενήνοχεν εἰς |
| ἐφθόνησας δίκαιος ὢν νῦν πέμπειν , εἰ καὶ πρότερον ἐτύγχανες σιγήσας . καὶ τὸ ἔτι σχετλιώτερον , ἄλλοι μὲν εἶχον | ||
| δὲ Ἀπολλώνιος ὁ Τυανεὺς ἔφη ὁ πάντα εἰπὼν καὶ πάντα σιγήσας . διὰ τοῦτο γινώσκων ὁ Πλάτων τὸ βάθος τῶν |
| δοκεῖ καλὸν εἶναι , οὗ καὶ νυνδὴ ἐπελαβόμεθα ἐν τῇ ἀποκρίσει , ἡνίκ ' ἔφαμεν τὸν χρυσὸν οἷς μὲν πρέπει | ||
| , καὶ κατανεῦσαι ἢ ἀνανεῦσαι , καὶ ἁπλῶς συμβολικῇ χρήσασθαι ἀποκρίσει , οἷον ἆρα Σωκράτης περιπατεῖ ; δύναται γάρ τις |
| ὀλίγον ἀποϲυνηθίζειν αὐτὸ τοῦ μαϲτοῦ : εἰ δ ' ἀπογαλακτιϲθὲν νόϲῳ περιπέϲοι , πάλιν αὐτὸ δεῖ μεταγαγεῖν ἐπὶ τὸ γάλα | ||
| πρὸϲ ἅπαντα μὲν ὄκνοϲ καταπόϲιοϲ ἔλθῃ , θᾶϲϲον ἐκθανεῖν ἀνάγκη νόϲῳ τε καὶ λιμῷ . γνώματα δὲ ἑκάϲτου χώρου , |
| ἄλλης ἀρχῆς τὸ , ἢν ἐξῆν , λέγοντες , καὶ σκοπεῖτε ἔξωθεν λαμβάνοντες οὐκ ὀρθῶς οἴονται . 〛 ἐξῇ : | ||
| οὕτως ? ἐμφερὴς ὅδ ' ἐστίν . εἶα δή , σκοπεῖτε δῶμα ? Ποντίου Σεισίχθονος [ , κἀπιπασσάλευ ' ἕκαστος |
| μηνιθμὸν καταπαυσέμεν . ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἐάσομεν ἀντὶ τοῦ ἐάσωμεν . . . . . ὅτι τὸ ἔφην γε | ||
| καὶ ἐν σκέπῃ ἀποθώμεθα ἡμέρας δʹ . καὶ μετὰ ταῦτα ἐάσωμεν ταῖς δρόσοις ὕεσθαι , καὶ τοῖς ἡλίοις αὐαίνεσθαι , |
| . κατὰ ἀλήθειαν γὰρ ταῦτα λέγων ὁ Πορφύριος νομίζεται τῇ διαλλήλῳ δείξει κεχρῆσθαι . ἡ δὲ διάλληλος δεῖξις διαβέβληται παρὰ | ||
| , ὡς εἴρηται , ἐν ὁρισμῷ εἰώθασιν οἱ φιλόσοφοι τῇ διαλλήλῳ δείξει κεχρῆσθαι . λείπεται οὖν τὸν ἀποδοθέντα τοῦ γένους |
| δὲ ὁμολογῶ μαλακὸς εἶναι καὶ τὰ δεινὰ πόρρωθεν δεδιέναι , ἀπαγορεύω μέντοι μὴ συνταράττειν ἡμᾶς πρὸς ἀλλήλας τὰς πόλεις , | ||
| Θηβαίων φρονεῖ . Βοιωτοὶ γὰρ οὗτοι . . . . ἀπαγορεύω ] ἀντὶ τοῦ ἀγορεύω , ὅ ἐστι λέγω . |
| τὸν πατέρα ἀλλὰ τὸν πολεμικόν : ὁμοίως δὲ δεῖ ὑπηρετεῖν ποτέρῳ μᾶλλον , τῷ φίλῳ ἢ τῷ σπουδαίῳ , καὶ | ||
| ὃν δὲ τὸ πρότερον ἐλέγομεν , οὐδεὶς ἦν φιλοκερδής . ποτέρῳ οὖν ἄν τις τῷ λόγῳ χρώμενος οὐκ ἂν ἐξαμαρτάνοι |
| , ὅταν τις ὢν ἀνήρ δίκαιος ἀδίκοις περιπέσῃ συμπτώμασιν . Ὀργῇ παραλογισμός ποτ ' οὐδεὶς φύεται . αὕτη κρατεῖ νῦν | ||
| τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις ἔθος . Ὀργῇ δὲ φαύλῃ πόλλ ' ἔνεστ ' ἀσχήμονα . Οὐδεὶς |
| τέλος οὐδέν , τῇ δὲ κακόν , ἡ βλάβη καὶ ἀποστέρησις τῶν οἰκείων τοῦ κλεπτομένου . τὸ αὐτὸ δ ' | ||
| ἀπὸ τοῦ ῥηθέντος αἰόλλω καὶ ἀπαιόλη γίνεται ἡ ἀπάτη καὶ ἀποστέρησις . Αἰσχύλος : τέθνηκεν αἰσχρῶς χρημάτων ἀπαιόληι . . |
| πρὸς αὐτούς : Ταρκύνιος μὲν ἡμῖν ὁ βασιλεύς , ὦ Τύλλιε , παρ ' ᾧ τροφῆς καὶ παιδείας ἔτυχες , | ||
| ἕτερον τῶν ἑαυτοῦ γαμβρῶν , τὸ σὸν εἰποῦσα , ὦ Τύλλιε , ὄνομα ἔσται δ ' οὐκ ἄκουσι Ῥωμαίοις , |
| ὀφείλοντας χρέα καὶ μὴ δυναμένους διαλύσασθαι πάντας ἀφεῖσθαι τῶν ὀφλημάτων δικαιοῦμεν : καὶ εἴ τινων ἤδη τὰ σώματα ὑπερημέρων ὄντων | ||
| τῶν ὑποσχέσεων , αὐτοί γέ τοι λαβεῖν τοῦτ ' οὐ δικαιοῦμεν , ἀλλ ' ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἡμῖν ἀπήντηται πρᾶγμα |
| οὗτος ὁ κατασκευάζων ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν . Καὶ ἡ ἔνστασις μέντοι τοῦ πνεύματος ποιεῖ σχῆμα κάλλιστον , ἐὰν λέγωμεν | ||
| τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ |
| καθαρῶς τι εἴσεσθαι , ἀπαλλακτέον αὐτοῦ καὶ αὐτῇ τῇ ψυχῇ θεατέον αὐτὰ τὰ πράγματα : καὶ τότε , ὡς ἔοικεν | ||
| οὐ μᾶλλον ; Τὴν ἐπιτακτικὴν δὴ τέχνην πάλιν ἂν εἴη θεατέον εἴ πῃ διέστηκεν . καί μοι δοκεῖ τῇδέ πῃ |
| ἀναξίους τινὰς ἀνθρώπους εὑρομένους ἀτέλειαν ἐκδεδυκέναι τὰς λειτουργίας τοῦτο ἡ ὑποφορά : ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν τινῶν κατηγοροῦντα πάντας ἀφαιρεῖσθαι | ||
| , περίφρασις , συζυγία , ἀπὸ κοινοῦ , μεταβολή , ὑποφορά , ἀντίθετον , ἀπόλυτον , ἀσύνδετον , ἔλλειψις . |
| οἷς φησιν ” οὕς μοι ληΐσσατο δῖος Ὀδυσσεύς ” . ὁμωνυμίᾳ γὰρ ἠπάτηται , πολλάκις τῆς ληΐδος ἐπὶ τῆς λαφυραγωγίας | ||
| . Εἰδότες γὰρ συνείρειν καὶ λέγειν ὅτι τὰ σοφίσματα ἢ ὁμωνυμίᾳ συμβαίνει γίνεσθαι ἢ ἀμφιβολίᾳ ἢ διαιρέσει , καὶ ὅλως |
| πρότερον εἶπον , τῇ συμφορᾷ , ἠνειχόμην , καὶ μᾶλλον ᾑρούμην μὴ λαβεῖν τούτων τῶν ἁμαρτημάτων δίκην ἢ δόξαι τοῖς | ||
| γὰρ δὴ κατεφρόνησα μὲν τῶν πατρῴων , ἵνα εὐδοξήσω . ᾑρούμην δὲ τὰ μὴ προςήκοντα λαμβάνειν , ἵνα καὶ τὴν |
| : καὶ λιγνύος ῥιπαῖσι καὶ γρυνῶν βολαῖς . παρὰ τὸ δεικνύω δεικνύς τις οὖσα , ἡ δεικνύουσα τὸ πῦρ . | ||
| Ἀριστοφῶν Κολλυτεὺς πρόεδρος εἶπεν . ] Ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ ταῦτα δεικνύω τὰ ψηφίσματα , οὕτω καὶ σὺ δεῖξον , Αἰσχίνη |
| ὀλισθάνει θεοῦ δὲ πληγὴν οὐχ ὑπερπηδᾷ βροτός εἰ δείν ' ἔδρασας , δεινὰ καὶ παθεῖν σε δεῖ οἱ γὰρ γύνανδροι | ||
| ἔγωγε δέδοικα μὴ τοῦ πράγματος ἁπτόμενος Ἀκεσίας γένωμαι . Οἷον ἔδρασας , Ἀνδρόνικε ; σοὶ μὲν ἐγὼ γέγραφα , σὺ |
| κἂν μὲν ἀρέσῃ τὸ πραχθησόμενον , τῇ πόλει τὸ ἀνάλωμα λογισθῆναι , ἐὰν δὲ μὴ ἀρέσῃ , τοὺς λαβόντας ἀποδοῦναι | ||
| , νομίσας ὁ στρατηγὸς τὴν ἐρώτησιν αὐτοῦ παρ ' οὐδὲν λογισθῆναι , εἰς εἱρκτὴν αὐτὸν ἀπαχθῆναι κελεύει . ἀπαγόμενος τοίνυν |
| τοῦ πεποιηκότος ζητοῦμεν τὸ ὄνομα , ὁ γὰρ πεποιηκὼς ἔχει ὁτιδήποτε ὄνομα , ἀλλ ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τί κληθήσεται | ||
| αὖ τῶν ὀρεγομένων τε καὶ ἐπιθυμούντων καὶ ὁρμώντων ἐφ ' ὁτιδήποτε τοῖς μὲν ἀκολουθεῖν καιρόν , τοῖς δ ' ἀκαιρίαν |
| πανσόφῳ κατένευσεν ὁ θεὸς τοῦτό γε , καίτοι γε μυρίας ποιησαμένῳ δεήσεις , ἀλλὰ χρησμὸς ἐξέπεσεν αὐτῷ , ὅτι ” | ||
| αὐτός τίς ἐστιν αὑτῷ : οὗ παραχωρεῖ καὶ ἐξίσταται . ποιησαμένῳ δὲ τὴν εὐχὴν τάδε διαγορεύει : πρῶτον μὲν ἄκρατον |
| τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιηταὶ οὐχ ὑποθέσεως ἀληθοῦς , ἀλλὰ παιδιᾶς εὐτραπέλου γενόμενοι ζηλωταὶ τοὺς ἀγῶνας ἐποίουν : καὶ φέρεται αὐτῶν | ||
| καὶ τοῦ σίτου ἤ τινος ἄλλου . σκῶμμα γελοίου καὶ εὐτραπέλου διαφέρει . σκῶμμα μὲν γάρ ἐστι τὸ ἐπὶ διασυρμῷ |
| περιοίκους ἅπαντας ἱκανὸν εἰς τὴν ἑαυτῶν χρείαν συντιθέναι τάριχος . Θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον | ||
| μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . Καὶ πάλιν : Θαυμαστὸν ὦν οὐδὲν ἐμὲ ταῦθ ' οὕτω λέγειν , οὐδ |
| κύδηνεν κούρη πολυμήχανος . Αὐτὰρ ἔγωγε σῆς ἀλόχου κέλομαί σε δαήμεναι , εἰ ἕθεν ἁγνὸν ἀνδρὸς ἀπ ' ἀλλοτρίοιο λέχος | ||
| μεμερισμένα δώματα ναίειν . εἰ δ ' ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι εὐχερές ἐστι : βαῖνέ μοι ἐν νώτοισι , κράτει |
| | ἐπιθυμεῖν | ; πότερον [ | [ ταῦτα ] ἐκλογίζεσθαι | οὐχ οἷός τ ' εἰμὶ [ | ἢ | ||
| [ - ] γαρχίας ἐπιθυμεῖν ? ; πότερον ? ταῦτα ἐκλογίζεσθαι οὐχ οἷός τ ' εἰμὶ ? [ ] ἢ |
| δέ , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίως εἰρημένῳ , ὡς ἄρα , ὅσα τις | ||
| : καὶ ἢν μὲν κάκιον ποιέῃ , ἔχον ἐς τὸ ὑπεναντίον : ἢν δὲ ῥέπῃ ἐς τὸ ὑγιὲς , τὸ |
| ' ἧς ἂν ἅπαντες ἄμεινον πράξαιμεν , τῷ νῦν τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι ζημίαν γενέσθαι . πρὶν δὲ ταῦτ ' | ||
| καὶ κυνῶν ἐπιμελητὰς καθίστη οὓς ἐνόμιζε καὶ ταῦτα τὰ βοσκήματα βέλτιστ ' ἂν παρέχειν αὑτῷ χρῆσθαι . οὓς δὲ συμφύλακας |
| . Πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷἢ ἔτι τί σε ἐρωτῶ ; ὅρα , ὦ Καλλίκλεις , τί ἀποκρινῇ , | ||
| ἰσχυροτέραν ; Τοῦτ ' , ἔφη , λέγω , καὶ ἐρωτῶ γέ σε πότερον ἴσον ἂν ἑκατέρᾳ τῇ γῇ σπέρμα |
| ἐστιν , ὁπηνίκα τὸν ὕπνον ἀποκρουσάμενος ὁ γραμματικὸς ἐξηγήσεται : ἐρωτῶμεν οὖν , πῶς ἐπίστα - ται δυνάμει , εἰ | ||
| . † ) οἴδαμεν : οὐ γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ ἐρωτῶμεν . . , πυνθάνεσθαι , . . . . |
| ἔθυσας : καὶ εἶπες μοι , Ἄναστα , ποίησον ἵνα φάγωμεν μετὰ τῶν ἀνθρώπων τούτων εἰς τὸν οἶκον ἡμῶν . | ||
| . εἶθ ' οἱ μὲν τὸν βίον τοῦτον νομίζοντες “ φάγωμεν καὶ πίωμεν , αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν ” καὶ τὸν |
| τὸ λοιπὸν , εἰ βούλεσθε , ὁ πάντα ἐγὼ δεδιὼς ἐγγυῶμαι . ἀλλὰ τί δεῖ τοὺς πόρρωθεν φόβους καὶ κινδύνους | ||
| . ταῦτά τις ἐπὶ τὰ προαιρετικὰ μεταθέτω , κἀγὼ αὐτὸν ἐγγυῶμαι ὅτι εὐσταθήσει , ὡς ἂν ἔχῃ τὰ περὶ αὐτόν |
| τῶν ἐμῶν οἴκων : εἴθε δὲ ἡ ἐξιλέωσις εἰς ἀγαθὸν ἀποβαίη . ταῦτα δὲ ὡς λέγεις πάντα ποιήσομεν τοῖς θεοῖς | ||
| πολεμίοις ἐπιθεῖσθε καὶ παρὰ δόξαν τὰ ἀφ ' ὑμῶν αὐτοῖς ἀποβαίη . Ἐν δὲ μὴ ὁμονοούσῃ πόλει καὶ ὑπόπτως πρὸς |
| σιγᾶν , ἀφ ' οὗ νῦν ἧκον , οὐκ ἂν ἐφθεγξάμην , εἰ μή τι ἀναγκαῖον συμβεβήκει . ἐγὼ γὰρ | ||
| ἠπιστάμην , εἰ ἕτερος ἔφθη ὑπολαβὼν , οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην , ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν . |
| . ἔτι δὲ περὶ ὧν μέλλω λέγειν , ἅπαντές μοι ὁμολογήσετε ὅτι ἀληθῆ ἐστιν . τριήρους γὰρ ὁμολογεῖται κατάλυσις εἶναι | ||
| τοῦτον οἱ ῥήτορες πάντα τὸν χρόνον , ὡς καὶ ὑμεῖς ὁμολογήσετε , ἐπειδὰν ἀκούσητέ μου τὰ πεπραγμέν ' αὐτῷ . |
| βασιλεὺς μετρίως τε καὶ χρηστῶς πράττῃ , ταῦτα ἑαυτῷ δήπου χαριεῖται μᾶλλον ἢ τοῖς ὑπηκόοις . „ Τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεπαύσαντο | ||
| κἂν μὴ τοῦτο τοῖς αὑτοῦ φίλοις ὑπουργήσῃ , πολλαχόθεν ἄλλοθεν χαριεῖται : πάρεστι γάρ . Ἐγὼ τὸν σὸν οἶκον ὠφελήσας |
| παρείας . μιαρέ ] μεμιασμένε . Ὀρέστα , ἀναιδές . φήμ ' ] ναὶ . λέγω . . ὁμολογοῦνθ ' | ||
| , πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ , φήμ ' ἐγώ , καίπερ γέρων ὤν , προσδεῖν σοφίας |
| ἦτε ; τί ἐρεῖτ ' , ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τί ἐρεῖτε , ἄν τις ὑμᾶς ἐρωτᾷ γνωρίσας τοὺς ἀπεψηφισμένους ; | ||
| παρούσης ἑορτῆς καταθήσω ἐς τὸ μέσον : ὑμεῖς δὲ ἀφιλονίκως ἐρεῖτε καὶ ἀκούσεσθε ὥσπερ ἀμέλει καὶ παρὰ τῷ ἡμετέρῳ Πλάτωνι |
| αἰτουμένῳ μοι : ἐὰν δοίης καὶ παράσχοις τὸ τέλος τῇ αἰτήσει μου , ἀβαρές σοί ἐστιν , ἤτοι ἐὰν ἐμοὶ | ||
| οὐ τὰς χεῖρας ἄρας ἄνω σὺν αἰδοῖ καὶ δέει συγγνώμην αἰτήσει τῶν μέχρι τοῦδε ἡμαρτημένων τοὺς θεοὺς , ἀλλ ' |
| ὧν οἱ μὲν ἠξίουν μεμνῆσθαι , τῷ δὲ ἐδόκει πρέπειν ἐπιλελῆσθαι . καὶ διὰ τοῦτ ' ἄρα τοὺς τόπους ἔφευγεν | ||
| εἶναι κἀν ταῖς παρατροπαῖς τὸ συνεχὲς ἔχειν , ἀλλὰ κινδυνεύειν ἐπιλελῆσθαι τῇ μεταξυλογίᾳ καὶ τῆς ἀρχῆς καὶ τοῖς ἑξῆς συγκεχυμένως |
| αὐτὸ ζῷον εἶναι . εἰ ἄρα ἀληθεύει ἡ ἀπόφασις , ψεύσεται ἡ κατάφασις . οὕτω δὲ μεταχειρισάμενος τὴν ἀπόδειξιν ὁ | ||
| τῆς δεούσης σπουδῆς : πράττων : πρὸς γάμον διδούς : ψεύσεται * * τινὲς οὕτως : ψευδῆ σε νομίσει ὁ |
| ὠφελιμώτερον ἴσως πρὸς ἕκαστον ἔργον τῶν χρησίμων ἢ τῶν ἀχρήστων πεφροντικέναι . οὐδὲ γὰρ ἐν νηὶ κυβερνήτης τὴν ἴσην ἔχει | ||
| λέγοντος τοῦ συμβουλεύοντος , τοὐναντίον δὲ χρὴ ἐσκέφθαι ὁμολογεῖν καὶ πεφροντικέναι , ὡς ὁ Δημοσθένης ἀλλ ' ὡς ἔοικεν ὁ |
| τῶν ἄλλων ἀνδρείαν τε καὶ σωφροσύνην , δόξει σοι εἶναι ἄτοπος . Πῶς δή , ὦ Σώκρατες ; Οἶσθα , | ||
| γυνὴ ἐλευθέρα οὔτε τῶν ἐλευθέρων ἔφηβος μέχρι τριάκοντα ἐτῶν . ἄτοπος δὲ Ἀνακρέων ὁ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ποίησιν ἐξαρτήσας μέθης |
| φαυλότατοι πάντων ἀνθρώπων , εἴποιμ ' ἂν αὐτοῖς , ἃ διδάσκετε , οὐ προεμάθετε ; ἢ προκαλεῖσθαι μὲν εἰς ἔλεον | ||
| ' , ἔφη , ὑμεῖς , ὦ Ἡριππίδα , καὶ διδάσκετε αὐτὸν βουληθῆναι ἅπερ ἡμεῖς . οἱ μὲν δὴ ἀναστάντες |
| ἀπροφάσιστον οὐκ εἰς μακρὰν ἐνδεξόμενος αὐτὸς τῇ κεφαλῇ : συγκομιδὴν αἰτιῶ καρπῶν καὶ τὰς εἰς τὴν ἡμετέραν ἄφιξιν παρασκευάς : | ||
| οὐχ ὡς ἔδει ἐσκεύασται , μὴ ἐμὲ ἀλλὰ τὴν δέσποιναν αἰτιῶ . „ καὶ ὁ Ξάνθος : ” εἰ πρὸς |
| ὅτ ' οὐ ταῦτ ' , ἀλλ ' ἐκεῖν ' ᾑρούμεθα ; οἷος δὲ καὶ τὴν ὄψιν εἶναι φαίνεται , | ||
| , ὅτ ' οὐ ταῦτ ' ἀλλ ' ἐκεῖν ' ᾑρούμεθα ; Χαλεπὸν Πάμφιλε ἐλευθέρᾳ γυναικὶ πρὸς πόρνην μάχη . |
| μὲν ἐκ τύχης ὁ ποταμὸς μεταβάλῃ καὶ ῥυῇ θολερώτερος , ἄχθεσθε καὶ πρὸς τοὺς πρῶτον ἐπιδημήσαντας αἰτίαν λέγετε : τὸν | ||
| ὅτι , οἷς ἐπὶ τῆς σκηνῆς ψυχαγωγεῖσθε , τούτοις μὴ ἄχθεσθε ἐπὶ τῆς μείζονος σκηνῆς : ὁρᾶτε γὰρ ὅτι οὕτως |
| σχετλιάζων ὡς ἔν τινι χρονίῳ καὶ ἐπὶ μακρὸν ἐνοχλήσαντι ; Μέμνησο τῆς συμπάσης οὐσίας , ἧς ὀλίγιστον μετέχεις , καὶ | ||
| ἀφίκωμαι . Τοῦτον γὰρ ἐγὼ σοφίᾳ κρίνω δεύτερον εἶναι . Μέμνησο δ ' ὅπως ὁ πανοῦργος ἀνὴρ καὶ ψευδολόγος καὶ |
| καὶ ἀνάστατος αὐτῶν ἡ χώρα γέγονεν , οἱ δ ' οὐπώποτ ' ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ γενόμενοι Μακεδόνες καὶ βάρβαροι | ||
| . ἀτοπώτερον ] τούτου , μὰ τὼ θεώ , ξένον οὐπώποτ ] ' εἶδον . αἲ τάλας , τί βούλεται |
| ἥμαρτε προσάπαξ ὁ Πορφύριος , οὐκ ἔδει αὐτὸν καὶ πανταχοῦ ἁμαρτῆσαι . ἔπειτα καὶ εἰ οὐκ ἦν τὸ τοιοῦτον ὑφ | ||
| ἐν τῇ θαλάσσῃ ἓν τυγχάνομεν . ἦλθες οὖν καὶ ἐνταῦθα ἁμαρτῆσαι καὶ πλῆξαι ἡμᾶς . πάνυ δὲ τρομάσας καὶ κινηθεὶς |
| , ἔτι δραστικώτερον καὶ ξηραίνειν δυνάμενον καὶ ἀποκρούειν ἐπὶ πλέον ἐργάσῃ τὸν οἶνον . Τοὺς αἰγίλωπας εὐθὺς κατ ' ἀρχὰς | ||
| πονηροῦ πράγματος , ζήσῃ τῷ θεῷ : ταῦτα δὲ ἐὰν ἐργάσῃ , μεγάλην νηστείαν τελεῖς καὶ δεκτὴν τῷ κυρίῳ . |
| τικήν , ὁπηνίκα , καὶ εἰ οὕτως εἶχεν , ἐχρῆν προκλήσει τε τῶν πολιτῶν καὶ ἀνάγκῃ σφᾶς αὐτοὺς ἐκδοῦναι τῇ | ||
| τοῦ μὴ μεταβαλεῖν ὅρκους ἀπῄτουν , πάντως ἂν εἴξατε τῇ προκλήσει : ἀχθόμενοι μὲν σφίσι τοῦ μὴ πιστεύεσθαι , ἀπειπεῖν |
| εἰ τῶν ὁμολογούντων ἐξαμαρτάνειν ἀποψηφιεῖσθε , πῶς τῶν μὴ ὁμολογούντων καταψηφιεῖσθε ; λεκτέον δὲ ὅτι , εἰ καὶ ἐξήμαρτεν , | ||
| εἰ γὰρ ὡς οὐ τὰ βέλτιστ ' ἐμοῦ πολιτευσαμένου τουδὶ καταψηφιεῖσθε , ἡμαρτηκέναι δόξετε , οὐ τῇ τῆς τύχης ἀγνωμοσύνῃ |
| ἄγε δὴ ταχέως τουτὶ ξυνάρπασον . τὸ τί ; ὅπως ἀποστρέψαις ἂν ἀντιδικῶν δίκην , μέλλων ὀφλήσειν , μὴ παρόντων | ||
| ἀνεγράφοντο καὶ αἱ εἰσαγωγαὶ τῶν δικῶν . * * * ἀποστρέψαις ] ἀποφύγοις . ἀντιδικῶν : ἀντὶ τοῦ “ κατηγορῶν |
| αὐτὸς αὑτὸν ὧδε παιδεύεις , ὅταν θέλῃς γενέσθαι χρηστός , ὀφθήσῃ κακός . Ἀλλ ' εἰπὲ πᾶν τἀληθές : ὡς | ||
| καὶ οὓς ὡς φίλους τῷ θεῷ τιμᾶν ἀξιοῖς , ζημιῶν ὀφθήσῃ : εἰ δ ' ἔσται τὸ χωρὶς κεισόμενον καὶ |
| [ ] ? ἢ δίκην [ ] ἐπιρρέπουσαν [ ] ἐδεδοίκειν [ ] ; οὐ δῆτα [ ] ἔγωγε ? | ||
| διεχείρισα [ καὶ ] εὔθυναί μοι [ ἦσαν ] ἃς ἐδεδοίκειν [ ] , ἢ ἄτιμος [ ἦν ] , |
| κοράκιον καὶ κλεῖδα τῆς θύρας καὶ τὸ ὠλέκρανον , καὶ σιγῶντα τόν τε σιωπῶντα ἄνθρωπον καὶ τὰ ἄλαλα πράγματα . | ||
| τὸ σῶμα , ἀλλὰ κεῖσθαι γὰρ ἢ ὀδυρόμενον ἢ πενθικῶς σιγῶντα : καὶ πυρὰν κελεῦσαι αὐτῷ ἑτοιμάζεσθαι ἐν Βαβυλῶνι ἀπὸ |
| οὐδεὶς δὲ αὐτῆς ἐπικρατήσει . Σελήνης δὲ οὔσης ἐν τῇ ἐκλείψει ὅταν διᾴττων ἀστὴρ ἐπιδραμὼν ἔλθῃ εἰς αὐτήν , μηνύσει | ||
| τῶν ψυχρῶν πήγνυνται λίθοι ; πότερον ὅτι τῆι τοῦ ὑγροῦ ἐκλείψει γίνεται λίθος , μᾶλλον δὲ ὑπὸ τοῦ θερμοῦ ἢ |
| ὁ Κῦρος , νομίζων τοὺς ἰόντας Ἀρμενίων καὶ Χαλδαίων τοιαῦτα λέξειν περὶ αὐτοῦ οἷα αὐτὸς ἐπεθύμει πάντας ἀνθρώπους καὶ λέγειν | ||
| τι μέλλειν λέξειν αὐτόν : ἢ ὅτι ὑπερπέπεισαι τόδε αὐτὸν λέξειν : ἢ ὅτι αὐτὸν χρὴ τῶνδε τῶν λόγων ἀποκλείεσθαι |
| λόγον ἐρεῖς : ὅτι διὰ τοῦτο τοίνυν καὶ αὐτὸς ἀποθανεῖν ἐπιθυμῶ , ἵνα μὴ ἔργον γένωμαι πατρός : ἐν ᾧ | ||
| Ἡ ΛΥσις κατὰ συνδρομὴν , ὅτι διὰ τοῦτο μάλιστα θανάτου ἐπιθυμῶ , ὅτι ἀπάτῃ ζημιωθεὶς μετὰ τὴν πεῖραν ἔγνων τὴν |
| προεῖπον τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : λύσεις τῷ ἀντιληπτικῷ καὶ τῷ χρώματι : ἀντιληπτικῷ , ὅτι ἐξῆν μοι | ||
| μετὰ βαρύτητος : ἐν γοῦν τῷ παραπρεσβείας Αἰσχίνου χρωμένου τῷ ἀντιληπτικῷ , ὅτι ἔξεστι λέγειν καὶ οὐ χρὴ λόγων εὐθύνας |
| ὡς δέ , εἰ μὴ βοηθήσετε οὐ περιέσται τἀκεῖ , μάθετε ἤδη . Σικελιῶται γὰρ ἀπειρότεροι μέν εἰσιν , ὅμως | ||
| τέκνων . ἒ ἔ . ὦ τέκνα , κλύετε , μάθετε ματρὸς αὐδάν . ἰαλέμωι τοὺς θανόντας ἀπύεις . γεραιά |
| Θ . Ι . Κ . Λ . Σ . Δικαίως οὖν τὰ δισύλλαβα προετάχθησαν ἑνὸς μόνου μονοσυλλάβου ἐν αὐτοῖς | ||
| ἢ τῇ ἐνεργείᾳ ἢ τῷ δόγματι ἢ τῷ σημαινομένῳ . Δικαίως ταῦτα πάσχεις : μᾶλλον δὴ θέλεις ἀγαθὸς αὔριον γενέσθαι |
| σε προσληψόμενος . ᾤετο γὰρ τὸν ὄντα οὗ νῦν ὢν τυγχάνεις μηδὲν φιλανθρωπίᾳ ποιεῖν , πάντα δὲ ἀργυρίου . ἐγὼ | ||
| σφόδρα τούτους τοὺς λόγους ἀκροώμενος , οὓς καὶ σὺ νῦν τυγχάνεις δὴ διεξιών , ἄγαμαι . Εἶπον οὖν ἐγὼ ὅτι |
| βασιλεῦ . ἠδ ' ] * καὶ . ἐρωτῶ . ἐπανερωτῶ . * θεασάμενοι . * τὰς λύπης προξένους . | ||
| ὀρθῶς ἔχειν διὰ ταῦτα . ἐπειδὰν δ ' ἠρέμα αὐτοὺς ἐπανερωτῶ ἀκούσας ταῦτα μηδὲν ἧττον : ” Τί οὖν ποτ |
| οὐσίας μὴ ἀναιρουμένης οὐκ ἀναιρεῖται οὐσία ἴσον δύναται αὐτῇ ἡ ἀντιστρέφουσα ἡ λέγουσα τὸ συναναιροῦν οὐσίαν οὐσία ἐστίν : οὗ | ||
| ὥσπερ ἐσχάτη τίς ἐστιν ἐν τῷ ὅρῳ τῆς εὐβουλίας διαφορὰ ἀντιστρέφουσα πρὸς τὴν εὐβουλίαν , ὡς ἐν τῷ ὅρῳ τοῦ |
| ἦν αὐτῷ τὸ κωλῦσαι τὸ ἐγχείρημα , ἐπικαλεῖται τοὺς θεοὺς παρακλητικοῖς λόγοις εἰς τὸ κωλῦσαι αὐτήν . καὶ Ἥλιον μὲν | ||
| τούτου δὴ τοῦ κτήματος εἰδὼς χάριν εἰδείη καὶ τοῖς σοῖς παρακλητικοῖς , ὧν μέγα μέρος λόγοι τε οὓς ἔγραφες ἥ |
| ἀπεικότως ἡμῖν χαλεπήν τινα δόξαι . ὅ τι γὰρ ἂν πράξειε δῆμος , τυράννῳ δόξαν ἐκεῖνο παρέχει τοῦ φόβῳ πεποιηκέναι | ||
| ἕκαστα , ἀτειχίστου οὔσης Σάμου , ᾧ ἂν τρόπῳ αὐτὰ πράξειε , καὶ ὅτι ἀνεπίφθονόν οἱ ἤδη εἴη περὶ τῆς |
| καὶ διατί ἐγώ σοι ἐρῶ : ἀεὶ τὰ εὐκτικὰ ὡς μεμάθηκας ὀφείλουσι δίφθογγον ἔχειν ἐν τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ | ||
| διὰ τοῦ κ κλινομένων . Τὸ γὰρ Γ , ὡς μεμάθηκας μέσον τοῦ Κ καὶ Χ , περὶ δὲ τοῦ |
| καὶ πάλιν : ἐπειδὴ ὁ μοιχὸς καλλωπιστής , καὶ ὁ καλλωπιστὴς μοιχός : ὅδε δὲ καλλωπιστής : ὅδε ἄρα μοιχός | ||
| ἑκατέρᾳ γὰρ αὐτῶν ἐνδεῖ τῆς μείζονος προτάσεως τῆς πᾶς δὲ καλλωπιστὴς μοιχός καὶ τῆς πᾶς δὲ σπουδαῖος εὐδαίμων . τῆς |
| δογμάτων , ἕως τοῦ περὶ τῆς Ἴριδος λόγου . ᾧ παραμετρούμεθα . ᾧ παραμετρούμεθα , τουτέστι τῷ αἰσθητηρίῳ . ἔστι | ||
| τοῦ περὶ τῆς Ἴριδος λόγου . ᾧ παραμετρούμεθα . ᾧ παραμετρούμεθα , τουτέστι τῷ αἰσθητηρίῳ . ἔστι δὲ τὸ ῥῆμα |
| οἷον εἴ τις ὢν ἐτῶν τριάκοντα δόξειε λέγειν αὐτῷ τινὰ ζήσεις ἔτη πεντήκοντα , οὗτος ζήσει λοιπὰ εἴκοσι , ἵνα | ||
| , ἀλλὰ φυγαδείᾳ . τούτων γὰρ ἀσκήσας καταφρονεῖν μακαρίως μὲν ζήσεις , ἀνεκτῶς δὲ ἀποθανῇ : ἐκεῖνα δὲ ζηλῶν ζήσεις |
| περιποιεῖν ὥστε ἀεί τι προσκτᾶσθαι : ἐπειδὴ δ ' ἐτελεύτησε Φιλοκτήμων , οὕτω διετέθη ἡ οὐσία ὥστε τῶν ἀρχαίων μηδὲ | ||
| δὶς περὶ τῶν αὐτῶν ἀγωνίζωνται . Καίτοι εἰ μὲν διέθετο Φιλοκτήμων μὴ ἐξὸν αὐτῷ , τοῦτ ' αὐτὸ ἐχρῆν διαμαρτυρεῖν |
| ἢ καὶ μαθητοῦ πρὸς διδάσκαλον ἐκδεχομένη τὶ προστάξει ἢ τὶ διδάξει ἡ διάνοια , ὡς ἂν ἢ αἱρετίσεται τὸ ἀγαθὸν | ||
| καὶ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπιμενόντων : ἡ δὲ ὑποκειμένη ὑποδιαίρεσις διδάξει τοὺς φιλομαθεῖς : ταύτην γὰρ προκρίνας μὲν πασῶν καὶ |
| ἐγκρατείας ἐρεῖς , ἀπὸ τῆς τῶν νέων ἀγωγῆς , καὶ κατασκευάσεις ὅτι οἱ μὲν περὶ λόγους καὶ φιλοσοφίαν ἔχουσιν , | ||
| καὶ τὸ ἐναντίον εὐποιῆσαι , καὶ καθόλου βουλήσει καὶ δυνάμει κατασκευάσεις τὸ κεφάλαιον . ΕΠίλογος ἐπαγγελίαν ἔχων συμμαχίαν βοηθείας : |
| ἑαυτοῦ μητρὸς ἐμ φιλότητι ἀποδεῖξαι ? ? ? ? θέλοντα μιχθῆναι ? τὸν θεόν , ἐξῆν ? αὐτῶι γράμματα παρακλίναντα | ||
| διαφορητικῶν ἔνια : ἀρκεῖ δὲ τῇ προειρημένῃ τοῦ μέσου συμμετρίᾳ μιχθῆναι λίτρου ⋖ δ , θείου ⋖ δ . Ἀνήσσου |
| : ἀντὶ τοῦ ἐν ὀλίγῳ τὰ πολλὰ φανερὰ ποιήσω . ἀλαθής τέ μοι : ἀληθὴς δὲ περὶ τούτων καὶ ἐξαίρετος | ||
| . ταῦτά μοι ἁ ξείνα μυθήσατο , ἔστι δ ' ἀλαθής . ἦ γάρ μοι καὶ τρὶς καὶ τετράκις ἄλλοκ |
| ἁπλοῦν αὐτοῦ ἴσχει τὸ νόημα , καθ ' ὃ γίνεται ἀληθεύων περὶ τῶν αἰσθητῶν ἄνευ συνθέσεως , ἀναλογῶν τῇ ἁπλῇ | ||
| τοῦτο τὴν ὑπόστασιν λαμβάνει . μηδενὸς δὲ ψευδομένου οὐδ ' ἀληθεύων τις ἔσται , καὶ μηδενὸς πλανωμένου οὐδ ' ἀπλανὴς |
| Θεμιστοκλῆς καὶ ὁ Ἀριστείδης , ὁ τὴν ἀνόμοιον ἔχων ἐπωνυμίαν Τιμάρχῳ τουτῳί , ὥστε ὃ νυνὶ πάντες ἐν ἔθει πράττομεν | ||
| ] παραλογίζεται ἐνταῦθα λέγων τὸ σιωπᾶν ῥᾴδιον εἶναι ῥήτορι ὄντι Τιμάρχῳ . . . . μὴ συκοφαντεῖν ] φασὶν ὅτι |
| ἢ ποία διάγνωσις ; Ἵνα δέ σοι δῶ αὐτὰ ἐκεῖνα κεκρικέναι , ὅσα ὁ Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ ὁ ἀοίδιμος | ||
| καταλελειμμένους ὑπ ' αὐτοῦ στρατιώτας , συμφρονεῖν δὲ Βήσσῳ καὶ κεκρικέναι μετ ' αὐτοῦ διαπολεμεῖν Μακεδόσιν ἐστράτευσεν ἐπ ' αὐτόν |
| ἀραιούμενος δὲ κόπτεται , τρίβεται , καθαίρεται , ὑδάτων δὲ ὑπαγωγῇ ἄλλοθεν ἰσχυρὸς γίνεται . Καὶ οἱ γναφέες τωὐτὸ διαπρήσσονται | ||
| , λοξὴν δὲ κατὰ στέρνου καὶ κλειδός : εἶθ ' ὑπαγωγῇ ἐπικαρσίῳ ἄγομεν λοξὴν κατὰ κλειδὸς καὶ νώτου ἄχρι μασχάλης |
| βαρείῃ σχέτλιος . ὁ οὖν τῷ Διὶ οὕτω προσφερόμενος καὶ βλασφημῶν δῆλός ἐστιν ὑπὸ λύπης ἐξιστάμενος καὶ ἀσύμφωνα αὑτῷ λέγων | ||
| Ξάνθος λέγει ” κατάρατε , εἰς τὸ κοινὸν τῆς Ἑλλάδος βλασφημῶν λέγεις : ἐν Ἀθήναις γὰρ ἐσχόλασα παρὰ φιλοσόφοις , |