ὠφελιμώτερον ἴσως πρὸς ἕκαστον ἔργον τῶν χρησίμων ἢ τῶν ἀχρήστων πεφροντικέναι . οὐδὲ γὰρ ἐν νηὶ κυβερνήτης τὴν ἴσην ἔχει | ||
λέγοντος τοῦ συμβουλεύοντος , τοὐναντίον δὲ χρὴ ἐσκέφθαι ὁμολογεῖν καὶ πεφροντικέναι , ὡς ὁ Δημοσθένης ἀλλ ' ὡς ἔοικεν ὁ |
ἐς ὕβριν ἐκλύειν δεῖν μόνον , τὰ ἄλλα δὲ πάντα κυροῦν , ὅσα τῷ Καίσαρι πέπρακται . Ὁ δὲ ὡμολόγει | ||
κύριον τῶν ἀρχαιρεσίων καὶ τῶν περὶ αὐτῶν νόμων ἀκυροῦν ἢ κυροῦν , ὃν ἐθέλοιεν . τέλος δὲ τῶν δημάρχων τις |
τὸν θεὸν τάττωμεν ; πότερα ἐν τῷ ἀθροίσματι ; ἀλλὰ εὐφημεῖν ἄξιον . Λείπεται δὴ ὥσπερ εἰς ἀκρόπολιν ἀναβιβασαμένους τῷ | ||
οἷον εἰ ἀπὸ λόγων εἴη , ὅτι ἀκόλουθον τοῖς λόγοις εὐφημεῖν αὐτόν : ἢ εἴπερ ἐπὶ ἑτέροις αὐτός τι τοιοῦτον |
τρόπον καὶ τεταγμένως καὶ ἀκολούθως τῇ ἑκάστου φύσει καὶ κατασκευῇ πράττωμεν , οὐκέτι τοῦ τέλους τευξόμεθα τοῦ ἑαυτῶν . ὧν | ||
πάνυ γε . ταὔτ ' ἀεὶ λέγω . ἀγαθῆι τύχηι πράττωμεν , ἡμέραν τινὰ θέμενοι . δέδοκται ταῦτα ; ἐμοὶ |
. τὸ δὲ ἀνάλογον ἐπὶ πάντων ἐστὶ τῶν ὁμοίων . βασκαίνειν οὐχὶ τὸ φθονεῖν δηλοῖ , ἀλλὰ τὸ λυπεῖν καὶ | ||
οἱ ποιηταί , πείθω εἰς τὸ ἐμφανὲς προϊέναι καὶ μὴ βασκαίνειν τοῦ κάλλους τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις , καὶ συνεθίζων μὴ |
' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
, εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
, ὦ ἄνδρες δικασταί , καὶ τούτων καὶ τῶν ἄλλων μεμνημένους ἁπάντων τῶν εἰρημένων βοηθεῖν ἡμῖν καὶ μὴ περιιδεῖν ὑπὸ | ||
συγγνῶναί τ ' αὐτῷ καί , ἐπειδὰν οἴκαδε ἀφίκωνται , μεμνημένους ὧν ἔπαθον εὖ τοῦ μηθὲν ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀνήκεστον |
, ἐὰν εἰσάγειν δέῃ μὴ ἐᾷν εἰσάγειν αὐτὸν , ἢ διασύρειν τὴν εἰσαγωγὴν , ὡς αὐτὸς Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ | ||
λόγον . ἢ Πλάτωνι μὲν καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἐξέσται διασύρειν οὓς βούλεται καὶ διὰ τούτων ἑτέρους πάλιν , ἡμῖν |
δὲ ἑκουσίως πονηρὰς ψέγομεν , τὰς δὲ ἀκουσίως πονηρὰς οὐ ψέγομεν ἀλλὰ συγγνώμης ἀξιοῦμεν , τὰς δὲ ἀκουσίως πονηρὰς καὶ | ||
δόξαις δίχα ἐπιστήμης εἰκῇ καὶ ἐπαινοῦμεν ἃ ἔτυχεν ἑκάστοτε καὶ ψέγομεν : καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει ταὐτὰ καὶ ἐπαινεῖσθαι καὶ |
τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς , ὦ Ἀθηναῖοι , φροντίσαι , ἵνα ταῦτα ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν | ||
τοὺς Πέρσας καταπολεμηθέντας , μονωθήσεσθαι τοὺς Ἕλληνας καὶ μηκέτι δυνήσεσθαι φροντίσαι τῆς ἑαυτῶν ἐλευθερίας . προεκαλέσατο δὲ πρὸς τὴν ἀπόστασιν |
καλῶν τούτων ἐγίγνωσκον , οὔτ ' ἂν τοὺς νομοθέτας τἀναντία παραινεῖν εἰ μὴ λυσιτελεῖν ὑπελάμβα - νον . ἐπεὶ δὲ | ||
, τὸ μηδετέροις οἰκείως ἔχουσι τὰ ὑμέτερ ' αὐτῶν πράττειν παραινεῖν ὑμῖν : οὗ λυσιτελέστερον οὐδέν ἐστι τῇ πόλει , |
παρακρούεσθαι , παράγειν , παρατρέπειν , ποικίλλειν , κακουργεῖν , φενακίζειν , πανουργεῖν , δολοῦν , τεχνάζειν , ψεύδεσθαι , | ||
καὶ ἐστὶ φαινακίνδα , καὶ συγκοπῇ φαινίνδα . ἀπὸ τοῦ φενακίζειν , ὅ ἐστι ἀπατᾶν . οὕτω Βησαντῖνος . Φώρ |
δ ' ἀμφιβάλλω , ἀπιστῶ , ὑποπτεύω , ἐνδοιάζω , ἀμφιγνοῶ , ἀντιλέγω , ἀμφισβητῶ , διαπορῶ , εἰκάζω , | ||
Ἀμφιγνοῶ κάλλιον ἢ ἀμφιβάλλω . Πλάτων ἐν Γοργίᾳ : „ ἀμφιγνοῶ μέντοι , ὦ Πῶλε , ἐφ ' ἑκάστου ὧν |
ὀλισθάνει θεοῦ δὲ πληγὴν οὐχ ὑπερπηδᾷ βροτός εἰ δείν ' ἔδρασας , δεινὰ καὶ παθεῖν σε δεῖ οἱ γὰρ γύνανδροι | ||
ἔγωγε δέδοικα μὴ τοῦ πράγματος ἁπτόμενος Ἀκεσίας γένωμαι . Οἷον ἔδρασας , Ἀνδρόνικε ; σοὶ μὲν ἐγὼ γέγραφα , σὺ |
λέγων δὲ ἔπεισεν αὐτὸν ὡς χρή , εἰ μὴ καὶ δέδρακεν , αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον σῶσαι καὶ τὴν πόλιν | ||
νόμους ὑπερβαίνουσα τοὺς προκειμένους : ὕβρις δ ' , ἐπεὶ δέδρακεν , ἥδε δευτέρα , τούτοις ἐπαυχεῖν καὶ δεδρακυῖαν γελᾶν |
ἐκεῖνό γε οὐ ψεῦδος , ὅτι τήν γε ἡμετέραν οἰκίαν ἀπολώλεκεν ἡ τελευτὴ τοῦ θείου . τέθνηκεν , ὦ θεοί | ||
ἀεὶ φαντάζεται τὴν ἱππικήν , τὸ τοὺς ἵππους φαντάζεσθαι . ἀπολώλεκεν : τὸ θέμα ὀλέω , ὀλῶ , ὁ παρατατικὸς |
θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
οὗτος σωθεὶς μὲν πολλοὺς ἂν μέγα φρονεῖν ποιήσειε τῶν ἐναντία γιγνωσκόντων ὑμῖν , ἀπολόμενος δὲ πάντων καὶ τῶν ἐν τῇ | ||
καὶ ἄρτι συνιέντων τὰ ναυτικὰ καὶ ἀνθρώποις ὡς χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων † ἀπείρους θαλάττης πέμποντες καὶ ἀγνῶτας τοῖς ἐκεῖ , |
ἀνάγκη περὶ τὴν ὅλην αὐτὸν πραγματεύεσθαι κατηγορίαν . ἢ οὖν ἀπογνῶναι δεῖ , ὅτι ἔστι τις ἐπιστήμη περὶ τὴν οὐσίαν | ||
εἶναι δοκοῦσι , καὶ μὴ ὅτι τοῖς χαλεποῖς μὲν , ἀπογνῶναι δ ' οὐκ ἀναγκαίως ἔχουσιν . ἔγωγ ' οὖν |
κεράσασα τὴν ἀηδίαν τῶν διδαγμάτων . Μὴ τοίνυν ἔρῃ , πότεροι κρεῖττον περὶ θεῶν διειλήφασιν , ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι : | ||
νῦν δὲ τὸ Κρήτης φησι . ἐν ἤθει ἀναγνωστέον τὸ πότεροι . παροιμία ἐστὶ κρητίζειν ἐπὶ τοῦ ψεύδεσθαι , ἀπὸ |
γένωμαι . τί γάρ με διαφθεῖραι γλίχῃ , τί δὲ σπεύδεις ἀπολέσαι με ἐς ἑστίασιν καὶ θοίνην παρακαλῶν ; πρῶτον | ||
μεταχειρίσεως λέγων : εἰ μὲν οὖν ἠγνόεις παρ ' ἣν σπεύδεις , ἔδει καὶ διδάσκειν τυχόν : εἰ δὲ τὴν |
ἐδηλώθη φάτις , τὸν πατροφόντην , τὸν ἀσεβῆ μ ' ἀπολλύναι . Οὕτως ἐλέχθη ταῦθ ' : ὅμως δ ' | ||
οὓς ἐνεβάλλοντο οἱ ἀστράγαλοι . . τὰςπληγὰς ] ἢ τὰς ἀπολλύναι δυναμένας καὶ ἐξ ἀνθρώπων ποιούσας ἢ ἃς οὐ γινώσκουσιν |
πολλάκις συμπαραλαμβάνεται ἡ τοῦ μᾶλλον σύνταξις , ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσι δὴ ἔσεσθε . τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ἔγκειται μὲν | ||
καὶ αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ , ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι , μέλλοντά γε δὴ τῶν παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι . |
; Πῶς γὰρ οὔ ; Τὴν δέ γε ἀρχὴν αὐτοῦ διευλαβεῖσθαι πειρώμεθα τιθέμενοι . Ποίαν δὴ λέγεις ; Πάντα τὰ | ||
χρήματα καλεῖν ἔθος ὡς πρὸς τὴν τούτου χρείαν ἐκκείμενα . διευλαβεῖσθαι οὖν χρῆναί φησιν ὁ λόγος τὸν ἐρωτικὸν τῶν θείων |
εἰ μὲν οὖν , ὃ νυνδὴ ἔλεγον , μέλλοιέν μου καταγελᾶν ὥσπερ σὺ φῂς σαυτοῦ , οὐδὲν ἂν εἴη ἀηδὲς | ||
καταφρονῆσαι αὐτοῦ τὰ πρῶτα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἐκεῖ , ὥστε καταγελᾶν ἐπιόντος , μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν τὴν τόλμαν αὐτίκα μάλα |
ἀμφιγνοεῖν , ὑποτεκμαίρεσθαι , στοχάζεσθαι , ὑποπτεύειν , ὑπονοεῖν , τοπάζειν , εἰκοβολεῖν . τὰ δὲ πλεῖστα ἀντὶ ὀνομάτων μετοχὰς | ||
. σάφ ' ] σαφῶς . μυθοῦσθαι ] λέγειν . τοπάζειν ] ὑπονοεῖν . σάφ ' ] φανερῶς . δίχα |
οὐ χρὴ βίᾳ ἐναποσπᾶν οὐδὲ μὴν ἀποκόπτειν τὸν ὀμφαλὸν καὶ καταλείπειν τὸ χορίον , πνιγμοὶ γὰρ ἔσχατοι καὶ κίνδυνοι ἐπακολουθοῦσι | ||
δῆμος αὐτοὺς ταῖς προσηκούσαις δωρεαῖς . ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἠξίουν καταλείπειν ἐν γράμμασιν , ἐν . δὲ τῇ μνήμῃ τῶν |
, ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
. Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
μὲν γὰρ ἐκείνοις ἐπιτιμᾶν ὀργὴν ἐργάζεται , τὸ δὲ σαυτῷ ἐπιπλῆξαι καὶ λέγειν ἐν τῷ λέγειν ἡμαρτηκέναι συγγνώμης ποιήσει τυχεῖν | ||
εὔπορόν ἐστιν , γνῶναι δ ' ἰδόνθ ' ἕτερον καὶ ἐπιπλῆξαι ῥᾴδιον . ἀλλὰ τί τούτων ἐμοὶ πρὸς σέ , |
τρίτος δὲ ὁ Ἀρκάς . Γ βακίζων : εἰ μὴ παύσαιο Γ μεμνημένος Βάκιδος . Γ Βάκιδος μνημονεύων . Γ | ||
πίε καὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις : οὕτω γὰρ ἂν παύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖς ἀνιώμενος . καὶ γὰρ Κλεῖτον |
ἀτίμους ἠπείλει καὶ γῆς ποίησιν ἔξω τῆς οἰκουμένης , ἣν ἀναγκάσειν ἠκρωτηριασμένους προχοῦν εἰς τὸ πέλαγος , ὕδωρ μὲν ἀντλοῦντας | ||
ἡγεμονίας ἤλπιζον τῶν ἐπὶ τῆς χώρας κτήσεων στερήσαντες τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν εἶξαι τοῖς ὑπερέχουσιν . διὸ καὶ πέντε μῆνας καταναλώσαντες |
, ὥστ ' εἰ μὴ λαμβάνοιμεν αὐτὰ ἢ διωθοίμεθα , ἀπερισπάστως μὴ ἂν εὐδαιμονοῖμεν . Τὸ δὲ κινοῦν τὴν ὁρμὴν | ||
αὐτῶν ἁρμόζεσθαι , τὰ αὐτὰ ποιεῖν εἰς τὸ τοὺς λοιποὺς ἀπερισπάστως μένειν πρὸς βοήθειαν τῆς πρώτης . Χρὴ σπουδάζειν μετὰ |
συναγορεύσαντα , τοὺς χρόνους κατατρίψαντα , ἵνα μηδ ' εἰ βούλοισθε δύναισθε ἐξελθεῖν εἰς Φωκέας , καὶ ἄλλα ἐπὶ τῆς | ||
συμφοράς . ὅθεν δὲ αὐτοῖς ἡ δύναμις τῆς παρασκευῆς εἰ βούλοισθε ἀκούειν , ἔχοιμ ' ἂν λέγειν . Φύεται ἐν |
προαγορεύειν Τοῦτο δύναται καὶ ὡς ἓν παράγγελμα νοεῖσθαι μέχρι τοῦ προενίστασθαι καὶ προαγορεύειν , δύναται δὲ καὶ ὡς δύο τις | ||
ἂν προαισθάνηται ὁ ἀποκρινόμενος ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖς , προενίστασθαι καὶ προλέγειν ὅτι οὐκ ἔστι τὸ ἐν ἀρχῇ : |
τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
: καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
καὶ φρονήσει δεινοτάτῃ καὶ ἐμπειρίᾳ πολυτροπωτάτῃ , φιλοσοφίᾳ ἐπιθέμενος , δημοσιεῦσαι ταύτην τοῖς Ἕλλησιν ἐν ἁρμονίᾳ τῇ ποτὲ εὐδοκίμῳ : | ||
, θανάτῳ ζημιῶσαι καὶ τοῖς ἕνδεκα παραδοῦναι καὶ τὰ χρήματα δημοσιεῦσαι , τὸ δ ' ἐπιδέκατον τῆς θεοῦ εἶναι . |
ἐξ ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τετὸ μέντοι κεφάλαιον , ἔφη , προσαναγκάζειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι κωμῳδίαν | ||
ἑκόντες τίθενται , χρῆν δὲ καὶ τούτους τοὺς πανδήμους ἐραστὰς προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον , ὥσπερ καὶ τῶν ἐλευθέρων γυναικῶν προσαναγκάζομεν |
παρίει : ὡς οὗτος ἤδη καικίας ἢ συκοφαντίας πνεῖ . Σὲ δ ' ἐκ Ποτειδαίας ἔχοντ ' εὖ οἶδα δέκα | ||
ὅτι καὶ ἑτέρωθι μεμνημένος περὶ αὐτῶν ἐν διθυράμβῳ τινὶ ” Σὲ δ ' ἐγὼ παρ ' ἁμὶν ” φησὶν „ |
λέγειν . τὸ γὰρ σιγῶντα δύναται νοεῖσθαι καὶ ἐπὶ τοῦ σιγῶντος ἀνθρώπου καὶ ἐπὶ τῶν σιγωμένων πραγμάτων . δύναται τὸ | ||
: Εὐτυχία γὰρ ἀνδρὶ τὸ ἐν ἔργοις εἶναι . Στόματος σιγῶντος θεὸς ἔκδικος . Ἑρμηνεία . Ἐπιείκειαν ὁ τῇ φρονήσει |
καὶ ‖ φορητὸν ἱερὸν ‖ [ ἡ ] σκηνή . Τίσι γὰρ οἱ νόμοι ; Ἄρα γε τοῖς ἀπολλυμένοις ; | ||
δ ' ἐπικυρώσας τὰ τῆς ἀποκρίσεως τὸν ἑξῆς ἠρώτα : Τίσι δεῖ πιστεύειν ἑαυτόν ; Τοῖς διὰ τὴν εὔνοιαν , |
τὰς μὲν προρρήσεις τὰς αὐτὰς γίγνεσθαι καθάπερ τοῖς ἄλλοις , προαγορεύειν δὲ τὸν φόνον τῷ δράσαντι , καὶ ἐπιδικασάμενον ἐν | ||
δ ' αἴσθοιντο δι ' ὃ γίνεται , προενίστασθαι καὶ προαγορεύειν , ὡς οὐ διὰ τοῦτο , ἀλλὰ διὰ τὸν |
μέν , ἑαυτοῦ δέ . φέρε γὰρ τὸν Εὔμαιον ἑαυτοῦ κήδεσθαι : τί ἂν γένοιτο ἄλλο ἢ τὸ ἐπεὶ ἕο | ||
καὶ τοιούτως ἐνοχλεῖ , ὥστε περὶ πλείονος ἐποιήσατο δοκεῖν ἐμοῦ κήδεσθαι μᾶλλον ἤ μου κατειπεῖν . ἃ δ ' ἔλεγε |
τοιοῦτον συμβουλεύω , διὰ τὸ τοιοῦτον εἶναι Χριστιανόν , μὴ ἐγκαλεῖσθαι . Εἰ δὲ εὑρεθείη τις ἐγκαλῶν τῷ Χριστιανῷ ὅτι | ||
τοιαῦθ ' οἷς ἔξεστι νέμειν , ποῦ ταῦτ ' ἐστὶν ἐγκαλεῖσθαι δίκαιος ; ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ἰατρὸν ἠξίους κακίζειν |
τις αὑτὸν καθείρξας τηρῇ , δεῖ δὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγχειρεῖν μὲν ἅπασιν ἀεὶ τοῖς καλοῖς τὴν ἀγαθὴν προβαλλομένους ἐλπίδα | ||
ὁ μὲν γὰρ ἐπισχὼν ὧν ὥρμηκεν , εἰ ἄρ ' ἐγχειρεῖν ἔγνωκε τοῖς Ἕλλησι , χρήματα δώσει τισὶν αὐτῶν καὶ |
σοφοῖς δοκούντων ἢ ἀπὸ τῶν τοῖς πολλοῖς , εἴπερ οὐκ ἐριστικῶς ἀλλὰ γυμναστικῶς μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς λόγους . Ἐπεὶ γοῦν | ||
ὁ σοφιστὴς καὶ τὸν Δίωνα εἶναι τετρασύλλαβον . οὕτω γὰρ ἐριστικῶς πειρᾶται τὸν προσδιαλεγόμενον ἀπατᾶν . λόγων καὶ γὰρ οἱ |
ὅντινα αἰτίαν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι βελτίους γεγονέναι , ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἤρξατο δημηγορεῖν , ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ὄντες ; ἐγὼ | ||
Θεόμνηστον εἰσήγγελλε τὰ ὅπλα ἀποβεβληκότα , οὐκ ἐξὸν αὐτῷ , δημηγορεῖν : ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ ἀγῶνι τὸν πατέρα μ |
ὁ Κῦρος , νομίζων τοὺς ἰόντας Ἀρμενίων καὶ Χαλδαίων τοιαῦτα λέξειν περὶ αὐτοῦ οἷα αὐτὸς ἐπεθύμει πάντας ἀνθρώπους καὶ λέγειν | ||
τι μέλλειν λέξειν αὐτόν : ἢ ὅτι ὑπερπέπεισαι τόδε αὐτὸν λέξειν : ἢ ὅτι αὐτὸν χρὴ τῶνδε τῶν λόγων ἀποκλείεσθαι |
ἐν τῷ Περὶ τοῦ στεφάνου : ὅθεν δηλοῦται , ὅτι κωμῳδεῖν ἐπίσταται : τῇ μὲν παρῳδίᾳ οὕτως τὸν μὲν πατέρα | ||
διηγορευμένῳ τυγχάνει ὅμοιον , οἷόν ἐστι κἀκεῖνο νόμος ὀνομαστὶ μὴ κωμῳδεῖν , αὐτοπροσώπους τις εἰσάγων κωμῳδεῖ καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ |
τῷ γυμνάζειν ἀγνωσίᾳ , οὐ προειπόντος ἃ γιγνώσκειν ἔδει καὶ σιωπῶντος . ” τοιῶνδε μὲν δὴ τῶν τετράδων οὐσῶν καὶ | ||
, ἔχω λέγειν . τῷ γάρ ἐστιν ὄνειδος , εἰ σιωπῶντος αὐτοῦ καὶ μηδὲν γράφοντος , ἴσως δ ' οὐδὲ |
φίλων . ὃ δ ' οὖν ἐρωτᾶτε : Ὅπερ δὴ ἐρωτᾶτέ με , ἤγουν δι ' ἣν αἰτίαν κολάζει με | ||
, λέξω . ἌΛΛΩΣ : κατ ' ἐρώτησιν ἑρμηνευτέον : ἐρωτᾶτέ με καθ ' ἣν αἰτίαν , δι ' ὃν |
, καὶ τὸ συζῆν μάλιστα ζητεῖν καὶ τὸ συναλγεῖν καὶ συγχαίρειν : ταῦτα δὲ πάντα αὐτός τις ἑαυτῷ ἀπονέμει , | ||
δίκαιον πλείονος ἄξια τοῦ κέρδους ἐποιήσατο , πῶς οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸς ἦν ; Εἰ μὲν τοίνυν περὶ ἄλλου του |
πρόσαγε τὸ στόμα . ἀλλ ' , ὦ μέλ ' ὀρρωδῶ τὸν ἐραστήν σου . τίνα ; τὸν τῶν γραφέων | ||
, οἴσω * * * . . . , : ὀρρωδῶ : τὸ φοβοῦμαι . ῥῶ ἐστι ῥῆμα , ἀφ |
τἀναντία . Ἐνθέρμῳ φύσει , ψύξις , ποτὸν ὕδωρ , ἐλινύειν . Ὕπνος ἐν ψύχει ἐπιβεβλημένῳ . Ὕπνος ἑδραῖος , | ||
μεταβάλλοι : δεῖ μέντοι καὶ τὸ σῶμα του - τέοισιν ἐλινύειν : καὶ ἢν ἐκ πολλῆς ταλαιπωρίης ἐξαπίνης ἐς σχολήν |
γὰρ ἑκὼν ἂν ἑαυτὸν βλάψειε : ἀλλὰ δι ' ἄγνοιαν ἁλισκόμεθα τῷ κακῷ τούτῳ , καὶ οἰόμενοι ὠφελεῖν ἑαυτοὺς βλαπτόμεθα | ||
' ὑπ ' ἀνδρῶν πονηρῶν σφόδρα διωκόμεθα , κᾆτα πρὸς ἁλισκόμεθα . Πρὸς τάδε τίς ἀντερεῖ Μαρψίας ; Τῷ γὰρ |
ὅ τι προσδοκῴη , ὁ δὲ λαμπρῶς ἀνεβόησε : “ νικήσομεν , ὦ Καῖσαρ , κἀμὲ τήμερον ἢ ζῶντα ἢ | ||
. χορὸν οὐ δώσομεν . ἀντὶ τοῦ οὐκ εὐδοκιμήσομεν καὶ νικήσομεν . χορὸν διδόναι γὰρ ἔλεγον ἐν ἴσῳ τῷ εὐδοκιμεῖν |
. ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
ἄδοξον , μέρη τοῦ συμφέροντος , εἰ δὲ βούλει τοῦ ἀσυμφόρου : καίτοι τί γένοιτ ' ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν | ||
δὲ ὠφελίμου , ἀπὸ τοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἡδέος ἡμῖν δὲ ἀσυμφόρου , ἀπὸ τοῦ σφόδρα δεῖν ἐκείνων ἀντέχεσθαι ὑπὲρ ὧν |
Ἀπόλλων μηδένα εἶναι ἀνθρώπων ἐμοῦ μήτε ἐλευθεριώτερον μήτε δικαιότερον μήτε σωφρονέστερον . ὡς δ ' αὖ ταῦτ ' ἀκούσαντες οἱ | ||
ἡ ἀπειλὴ πωλεύειν ἂν τοὺς τοιούτους μᾶλλον παρορμήσειε καὶ ἱππωνεῖν σωφρονέστερον . ἀγαθὸν δὲ καὶ τοὺς ἐν ταῖς ἱππασίαις λακτίζοντας |
τούτων οὕτως ἐχόντων οἴομαι καὶ πεπεικὼς ἐμαυτὸν ἀνέστηκα , ἂν ἐθελήσητε τοῦ θορυβεῖν καὶ φιλονικεῖν ἀποστάντες ἀκούειν , ὡς ὑπὲρ | ||
ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι , συνελόντι δ ' ἁπλῶς ἂν ὑμῶν αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι , καὶ παύσησθ ' αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἕκαστος |
δὲ ποιητικὴ καὶ περὶ διάνοιαν καταγινομένη δύναται συνωφελεῖν τε καὶ σωφρονίζειν . Ἀλλ ' ὁ μὲν πρὸς τὰ ἐγκεχειρημένα λόγος | ||
συνέγραψας , καλλίστοις τε ἅμα καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἱκανὰ παραθεμένου καὶ πολλῷ τούτων πλείονα |
περὶ προδοσίας τοῦ χωρίου , καὶ πολλὰ καθικετεύει αὐτήν τε οἰκτείρειν καὶ τὰς συμφορὰς τῆς πόλεως . Ὁ Διόγνητος ἀκούσας | ||
δὲ ἀπὸ τούτων μόνα ἰσορροπεῖν , φιλανθρωπεύεσθαι , ἐλεεῖν , οἰκτείρειν . ψέγων δ ' ἂν εἴποις δικαστὴς ἄδικος , |
τὸ κοινὸν ἔθος ἠγαγόμην , ἠδίκησα , εἰ δ ' ἐσφάλην οὐδὲν , οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὅλως ἠδίκησα : ἐργάσῃ | ||
ἀμευσίπορον ὁδὸν ἐπλανήθην εὐθεῖαν τὸ πρότερον πορευόμενος : ἀντὶ τοῦ ἐσφάλην τοῦ δέοντος παρεκβάσει χρησάμενος . κατὰ τρίοδον δὲ πεπλανῆσθαι |
καθιστάς , ὅ περ ἄν τις πλεονεκτεῖν βουλόμενος ποιήσειεν . Ἐχρῆν δὲ αὐτόν , εἴ πέρ τι δίκαιον ἐφρόνει καὶ | ||
τάξει ἐχρήσατο . , , . = , , . Ἐχρῆν τὸν ἰητρὸν Ζητοῦσίν τινες , διὰ τί εἶπεν τὸ |
βούληται θήσειν τὸν νόμον . καὶ πάλιν , ἐγγυώμεθα , ὑπισχνούμεθα , οἱ θεσμοθέται ταῦτα γραφόντων , ἐπὶ τούτοις τὸ | ||
πεισόμεθα ; οὐχ οὕς , εἰ πολεμήσαιεν , ἑτοίμως σώσειν ὑπισχνούμεθα , οὗτοι νῦν πολεμοῦσιν ; οὐκ ἐχθρός ; οὐκ |
Γ εἰ μὴ κατείπω ταῦτα τὰ πραττόμενα οὕτως ὑμῖν καὶ διαβάλω . Γ λακήσῃς ] λαλήσεις . Γ ὦ᾿ρμίδιον ] | ||
μοιχεῦσαι γύναιον , ἵνα καὶ τῆς φιλίας ἀποστερηθῶ , καὶ διαβάλω πρὸς ἅπαντας ἐμαυτὸν , καὶ γένωμαι τοῖς νόμοις ὑπεύθυνος |
οὐδὲ τὸν οἶκον ὅπως μισθώσουσιν : οὐ γὰρ αὐτῷ συμφέρει προσομολογῆσαι ταῦτα . λαβὲ δὴ τὴν τούτου ἀπόκρισιν . Οὗτος | ||
τὴν ἐπιμέλειαν τῆς ὁσιότητος . Οἶμαι τοίνυν καὶ τοῦτο ἂν προσομολογῆσαι πάντας τοὺς φιλοθεάμονας τῆς θεουργικῆς ἀληθείας , ὡς οὐκ |
ὥσπερ ἐστίν , ἀλλότρια ὑπολαμβάνων . Ἀπέρχονται : ἡμεῖς δὲ προσίωμεν αὐτῷ . Τίνες ἐστέ , ὦ κατάρατοι ; ἢ | ||
ἥκομεν εἰς Μακεδονίαν , συνετάξαμεν πρὸς ἡμᾶς αὐτούς , ὅταν προσίωμεν Φιλίππῳ , τὸν πρεσβύτατον πρῶτον λέγειν καὶ τοὺς λοιποὺς |
τῆς Σικελίας ὁρμητηρίῳ : ταύτης γὰρ κρατήσας ἤλπιζεν οὐκ ὀλίγα προτερήσειν τῶν πολεμίων . κατὰ δὲ τὴν ὁδοιπορίαν ἀεὶ παρελάμβανε | ||
χαριεῖ καὶ τῷ μέλλοντι αἰῶνι μὴ προεκλιπὼν Δημόκριτον ἧς ἐλπίζει προτερήσειν ἀληθείης . Σὺ γὰρ Ἀσκληπιῷ προσπέπλεξαι γένος καὶ τέχνην |
, καὶ ἀπὸ τούτου ἐπὶ τοῦ ὀνομάζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φράζειν . . πρὸ τοῦ τυφθῆναί σε . Θ . | ||
οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι , φράζειν δὲ καὶ ὅποι , ἵνα καὶ τὸ πλῆθος εἰδῶμεν |
ἀφρόνων ᾐσθημένος , εἰς ὅσην κακοδαιμονίας ὑπερβολὴν ἄγει ἡ τοῦ διαμαρτάνειν ἐκεχειρία , μετὰ παρρησίας εἶπε : „ μείζων ἡ | ||
ἐγώκατ ' ἔσεσθε πεπεισμένοι . ἂν γάρ , οἷς τι διαμαρτάνειν οἰόμεθ ' ἡμεῖς ὑμᾶς , ταῦτα μηδενὸς ἄξια φανῇ |
κάλλος , ὅταν ἀπανθῇ τὸ σῶμα . καὶ μὴν ἣν δυσχεραίνεις παρ ' ἡμῖν ὥραν τοῦ ἔτους , παρελήλυθε , | ||
σε διερωτήσειν ταῦτα πότερον ἀποδέχῃ πάντα , ἤ τι καὶ δυσχεραίνεις τῶν λεχθέντων : νῦν δ ' ἤδη φανερὸν ὅτι |
ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
: λοιδορία , κακολογία . Καὶ Κυδάζειν τὸ λοιδορεῖν καὶ κακολογεῖν . Ἡ δὲ πρώτη συλλαβὴ βραχέως ἐκφέρεται . Καὶ | ||
, διαβάλλειν , βλασφημεῖν , θανάτου τιμᾶσθαι , εἰσαγγέλλειν , κακολογεῖν τοὺς ἐπιτίμους αὐτὸς ὀφείλων τῷ δημοσίῳ : τούτου γὰρ |
ἐτόλμησεν οὕτως ἁπλῶς ἀποφήνασθαι διὰ τὸ μὴ παντελῶς θαρρεῖν : μετριάζων οὖν ἔφη “ δοκέει μοι ” ἀντὶ τοῦ νομίζω | ||
τοῖς τρόποις κεράννυσθαι , οὕτως καὶ τὸν Ἔρωτα : ὃς μετριάζων μέν ἐστιν εὔχαρις , ἐπιτεινόμενος δὲ καὶ διαταράττων χαλεπώτατος |
δημοσίῳ ἀγῶνι σκηπτομένου τινὸς κάμνειν ὁ ἀντίδικος ἀντομνύηται , φάσκων προσποιεῖσθαι αὐτόν , καὶ περὶ τούτου διαλαμβάνωσιν οἱ δικασταί . | ||
ἂν μᾶλλον εὐτυχῶσι , τοσούτῳ μᾶλλον αὑτοῖς λυμαίνονται . Οὐ προσποιεῖσθαι δεῖ φιλοσοφεῖν , ἀλλ ' ὄντως φιλοσοφεῖν : οὐ |
καὶ διετήρει τὴν σοφὴν αὐτοῦ βουλήν , ἀμελεῖν ἡμῶν καὶ ἀφροντιστεῖν ἐδόκει . Ἐπεὶ δὲ ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ παιδὸς | ||
ὤρας καὶ φροντίδος ποιεῖσθαι . . ἔξω ὤρας τιθέναι καὶ ἀφροντιστεῖν καὶ ἀποβάλλειν , ἔξω φροντίδος ποιεῖν , ἀπορρίπτειν . |
μαρανὸν μαλερόν : καὶ σκληρὸν , καυστικὸν ἀπὸ τοῦ μάλα ἐρᾷν τῆς ὕλης . αὐτάρ : δέ . ἔπειτα : | ||
παρασκευάζει τῇ πόλει τοὺς νέους : οὕτω ποιεῖ τῆς πολιτείας ἐρᾷν : καὶ τὰ τοιαῦτα . ΟΡΙΚΩι ἑξῆς παραγραφικῷ , |
γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἓν ἐφάνη ὄν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ ἕν ; | ||
μήτε πλῆθος μηδὲν μηδέποτε ἐᾶν δρᾶν μηδ ' ὁτιοῦν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν μιμήματα μὲν ἂν ἑκάστων ταῦτα εἴη τῆς |
σιγᾶν , ἀφ ' οὗ νῦν ἧκον , οὐκ ἂν ἐφθεγξάμην , εἰ μή τι ἀναγκαῖον συμβεβήκει . ἐγὼ γὰρ | ||
ἠπιστάμην , εἰ ἕτερος ἔφθη ὑπολαβὼν , οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην , ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν . |
αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα τῶν ῥηθέντων . εἶπεν γὰρ ὡς ὁ πάππος ὤφειλε | ||
εἰπόντος μοί τινος Διάλλαξον τὴν πόλιν , καὶ πρὸς αὐτὸν ἠγανάκτησα . μὴ γὰρ ἴδοιμι τὴν ἡμέραν ἐκείνην , ἐν |
λέγε μοι , ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ , ὦ Καλλίκλεις , τί ἐρεῖς ; τίνα φήσεις βελτίω πεποιηκέναι ἄνθρωπον | ||
λέγεις , ὦ Σώκρατες . Οὐ μόνον γε , ὦ Καλλίκλεις , ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν αὐτῶν . Νὴ τοὺς |
, ἀνασκευάζοντι δὲ ἐκ τῶν ἐναντίων : εἰς ἑκάστην δὲ ἐπιχειρήσομεν , ἐξ ὧν τόπων δυνατόν ἐστιν : ὡς γὰρ | ||
ἐστι καὶ συμφέρον καὶ ἡδύ . ἐκ δὲ τοῦ ἐλάττονος ἐπιχειρήσομεν οὕτως : εἰ μιᾶς οἰκίας τῷ σπουδαίῳ φροντιστέον , |
τοῦ ἐγκλήματος ; παρακληθεὶς ταύτην αἴτησαι τὴν δωρεάν . οὐκ ἐπείσθης γεγράμμεθα : τί νῦν ζητεῖς εἰ καὶ νῦν δυνατόν | ||
ἔχει . ὅτ ' ] ἐπεί ὅτι , ἐπειδή . ἐπείσθης ] ἐμοί , εἰσήκουσάς μοι , ὑπήκουσας . , |
μηδὲ τοὺς καταγελῶντας . τοῦτο μὲν οὖν μοι χαριῇ : χαριῇ δὲ καὶ αὐτὸν Νεμέσιον ποιήσας πρὸς ἡμᾶς δίκαιον . | ||
ὦ Σώκρατες , ἀλλ ' εἰπέ , καὶ πάνυ μοι χαριῇ , εἴτε Ἀσπασίας βούλει λέγειν εἴτε ὁτουοῦν : ἀλλὰ |
διελέγοντο ἀλλήλοις παραιτησαμένου τοῦ Μουσωνίου τοῦτο , ὡς μὴ ἄμφω κινδυνεύσειαν , ἐπιστολιμαίους δὲ τὰς ξυνουσίας ἐποιοῦντο φοιτῶντος ἐς τὸ | ||
κακοὺς λοιδόρει τε καὶ κόλαζε : οὕτως γὰρ ἂν ἄριστα κινδυνεύσειαν οἱ στρατιῶται πάντες . ἁλισκομένης δὲ τῆς πόλεως φοβοῦ |
, διότι παῖς ὢν Ἡρακλέους οὐκ ἀπέκρυψε τὸν πατέρα . μαντεύομαι δὲ καὶ οἷς χρήσεται πρὸς σέ : καλὸς μὲν | ||
ἐπακούσωμεν αὐτῶν πρῶτον ἃ τῷ καταφρονεῖν ἡμῶν προσπαίζοντας αὐτοὺς λέγειν μαντεύομαι . Ποῖα δή ; Ταῦτα τάχ ' ἂν ἐρεσχηλοῦντες |
Ἁγνίου . ταῦτα αὐτῷ ὑμεῖς , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὑπολαμβάνετε , καὶ ὅτι τὸν παῖδα τουτονὶ Εὐβουλίδην , τὸν | ||
μὲν ἕλεσθ ' ὅ τι καὶ ποιήσετε , ἔπειθ ' ὑπολαμβάνετε , ἐάν τις ἐναντιῶται τοῖς ἅπαξ οὕτω δοκιμασθεῖσι , |
γινώσκειν . μέθης καιρὸς οὐδὲ εἷς οὐδενὶ ἐπεὶ μηδὲ τοῦ ληρεῖν . νέος εὐφυέστατος μὴ παιδαγωγίᾳ συζῶν διαφερόντως γίνεται κακός | ||
, Ἑλληνικὸς πότος , μετρίοισι χρωμένους ποτηρίοις λαλεῖν τι καὶ ληρεῖν πρὸς αὐτοὺς ἡδέως . τὸ μὲν γὰρ ἕτερον λουτρόν |
[ εὐνοίας ] μοι ? σημεῖα [ πολλάκις ] , Ἀντίπατρε , [ ἤδη παρέσχηκας ] , δι ' [ | ||
τὴν ἔρευναν [ ] . % διὰ τοῦτο οὖν , Ἀντίπατρε ? , τὴν διάλεξιν [ ] ἐκείνην # ἀπέστειλά |
δωροδοκοῦντες καὶ χρήματα λαμβάνοντες παρὰ Φιλίππου . ἐπειδὴ τοίνυν ταῦτα πολιτευομένου τούτου τότε καὶ τοῦτο τὸ δεῖγμα ἐξενηνοχότος περὶ αὑτοῦ | ||
λέγειν σημεῖόν ἐστιν ἐπὶ τῶν καιρῶν καὶ τοῦ συμφέροντος ἀνδρὸς πολιτευομένου , τὸ δὲ μηδεμίαν παραλείπειν ἡμέραν ἐργαζομένου καὶ μισθαρνοῦντος |
δή τις πόλεμος ἐπὶ Ὁμήρου ὑπ ' ἐκείνου ἄρχοντος ἢ συμβουλεύοντος εὖ πολεμηθεὶς μνημονεύεται ; Οὐδείς . Ἀλλ ' οἷα | ||
σίτου πλῆθος αὐτοῖς καὶ στρατιώτας τρισχιλίους , μετὰ δὲ ταῦτα συμβουλεύοντος , ἐὰν ᾖ δυνατόν , μετρίως διαλύσασθαι πρὸς Ἀντίγονον |
, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , χαλεπώτερον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἔθεσιν ἐπιτιμᾶν τε καὶ χρῆσθαι τοὺς δημηγοροῦντας . τὸ γὰρ στασιάζειν | ||
ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' ἐπιτιμᾶν τίς ὁ καιρός ; ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας |
ἐπὶ τὰς ἀμείκτους πορευοίμεθ ' ἂν ἐν τῷ μέρει . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἐγὼ δὴ πειράσομαι μεταβαλὼν σημαίνειν ἡμῖν | ||
Πῶς λέγεις ; Αὐτὴν τὴν διέξοδον ἀπόκρισίν σοι ποιήσομαι . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἔστι τοίνυν πάντα ἡμῖν ὁπόσα δημιουργοῦμεν |
. οἶσθα γάρ , ὡς οἱ τὴν ῥώμην οὐ τολμῶντες ψέγειν ἐκεῖνο πειρῶνται δάκνειν , ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς ἀφώνους | ||
τοῖς οὖσι . τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἂν εἴη τὸ μηδὲ ψέγειν ἃ δίκαιον ἐπαινεῖν , ἵνα μή σε τὸ πρᾶγμα |
. καὶ μὴν εἰ μὲν ἅπαντ ' ἠξίους , ὅσα πράττεις τῇ πόλει , σαυτῷ πιστεύειν , οὐκ ἂν ὁμοίως | ||
σοι λέγειν , ὅτι οὐδὲν γνώμῃ , ἀλλὰ τύχῃ πάντα πράττεις . καὶ ὁ Ἀριστόδημος , Οὔτοι , ἔφη , |
ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
: κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
τὴν μουσικὴν ταῦτά φησιν . βαδίζειν ] περιπατεῖν . , ἀπέρχεσθαι . εἰς κιθαριστοῦ ] εἰς τὸν . . . | ||
, καθὰ χωρίζονται οἱ ζῶντες ἀπὸ τῶν τεθνεώτων . καὶ ἀπέρχεσθαι † τοῦ χωρίζεσθαί τινα ἀπερχόμενον . . . . |
παρ ' Ἀθηναίων οὔτε Ἀνακτόριον εἴ τέ τι ἄλλο ἐνόμιζον ἐλασσοῦσθαι , πρόσχημα δὲ ποιούμενοι τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης μὴ προδώσειν | ||
εὐθείᾳ ἐχρήσατο : οἱ δὲ ἐθέλουσιν ὑφίστασθαι πρὸ τοῦ αὐτίκα ἐλασσοῦσθαι αὐτὰ δὲ ταῦτα : τὰ δύο ἅπερ εἶπεν εἰ |
παρ ' ἃ ἂν ἐκεῖνα ἢ ποιῇ ἢ πάσχῃ ; Συνέφη . Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί γε προσήκει ἁρμονίαν τούτων ἐξ | ||
εἰσὶν οἱ μανθάνοντες , ἀλλ ' οὐ τῶν ἐχόντων ; Συνέφη . Οἱ μὴ ἐπιστάμενοι ἄρα , ἔφη , μανθάνουσιν |
μεγάλ ' ἐψευσμένου πρὸς ὑμᾶς Ἀφόβου , τοῦτ ' αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα | ||
μάντεώς ἐστιν ἢ προφητῶν τινων . ὁ οὖν Ἱπποκράτης θέλων ἐλέγξαι τοὺς Μεθοδικοὺς καὶ ἀναγκαίαν ἀποδεῖξαι τὴν πρόγνωσιν τῷ προοιμίῳ |