γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
μὲν γὰρ εἰς ἐκεῖνο ἐπιστροφὴ τοῦ τρίτου γίγνεται , ὅτι γιγνώσκει ἐκεῖνο : ζωτικὴ δέ τινα τρόπον , ἢ οὐσιώδης | ||
ἢ δοκεῖ σοι οἷόν τε εἶναι , ὅστις Μένωνα μὴ γιγνώσκει τὸ παράπαν ὅστις ἐστίν , τοῦτον εἰδέναι εἴτε καλὸς |
διὰ τοῦ στόματος ἔχομεν ἐκβαλεῖν αὐτήν . καὶ εἶπεν ὁ προφήτης : στόμα πρὸς στόμα ἐλάλουν τοῦ θεοῦ , καὶ | ||
ἐργασίας πλέκτοντας . ” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος , ὁ προφήτης , “ μάντις Ἀπόλλων , ” εἶπε , “ |
συνάψαι , ἐπειδὴ γὰρ παρακατιὼν λέγει “ ἢν δὲ καὶ παραφρονέων τοῦτο ποιέῃ , ὀλέθριον κάρτα ἤδη γίνεται ” , | ||
καὶ ἄνω “ μανίαν ” εἶπε καὶ πάλιν ἐνταῦθα “ παραφρονέων τοῦτο ποιέει ” , ὡς ἂν τῆς μανίας οὐκ |
ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
τὶς μὲν γενητός , τὶς δὲ ἀγένητος : οὔτε δὲ γενητὸς δύναται εἶναι ὁ χρόνος οὔτε ἀγένητος οὔτε τὶς μὲν | ||
δύναται ; ἄφθαρτος δ ' οὐκ ἔστιν οὐδὲ δύναται εἶναι γενητὸς ὤν . Μητρόδωρος δέ φησιν ἄτοπον εἶναι ἐν μεγάλῳ |
εἰσιν ἢ ἵπποι ἢ ἀστέρες , ἀλλὰ τὴν φύσιν αὐτῶν γινώσκει . τοῦτο οὖν βούλεται δηλοῦν τὸ φιλοσοφία ἐστὶ γνῶσις | ||
ὑπ ' αὐτῶν , ὁ δὲ ἀκόλαστος οὐδ ' ὅλως γινώσκει , εἰ κακαί εἰσιν αἱ αἰσχραὶ ἐπιθυμίαι ἀλλ ' |
. ὁ δὲ ἐν τοῖς δημιουργικοῖς μέτροις ἕκαστα ἀφορίζων καὶ γινώσκων τὰ ὄντα , ᾗ γέγονε , καὶ παραμετρῶν τῷ | ||
διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ , φλυαρεῖ μὴ γινώσκων τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπατουργὸν : οὐ γὰρ |
κοινὴ τῷ βουλομένῳ , ἣν οὗτος ἐγγυῆσαι τῷ ἡμετέρῳ θείῳ μεμαρτύρηκε , μνημονεύειν χρὴ ὑφ ' ὅσων ὑμῖν μεμαρτύρηται , | ||
οὗτοι τὸν πατέρα καταλιπεῖν , παρὰ πάντας δὲ τοὺς νόμους μεμαρτύρηκε Στέφανος οὑτοσὶ τὰ ψευδῆ , ὡς ἀντίγραφά ἐστι τῆς |
τοῦ βίου , ὦ φίλε Σώκρατες , ἔφη ἡ Μαντινικὴ ξένη , εἴπερ που ἄλλοθι , βιωτὸν ἀνθρώπῳ , θεωμένῳ | ||
πίναξ τις ἔμπροσθεν τοῦ νεώ , ἐν ᾧ ἦν γραφὴ ξένη τις καὶ μύθους ἔχουσα ἰδίους , οὓς οὐκ ἠδυνάμεθα |
Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Λαβὲ τὴ μιαρά . Λαβὲ τὴ μιαρά . Λάλο καὶ κατάρατο γύναικο | ||
ὕπερθε μήποτ ' αἴρεσθαι βροτούς : ἀπατήσαντος τὴν ξένην : μιαρά : τοῦ σώματος : μάτην εἶπας τοῦτο : γράφεται |
τὸ κοινὸν κατέθηκας . καὶ οὐ τοῦτο δεῖ λογίζεσθαι , πότερος ἄρα ἀριθμῷ πλείω συμβέβληται ἡμῶν , ἀλλ ' ἐκεῖνο | ||
ὦ σχέτλιοι πομπαίφεῦ φεῦ δύο διολλῦσαι : αἰαῖ . † πότερος ὁ μέλλων ; † ἔτι γὰρ ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε |
Οὐδείς , ἔοικεν : ἀλλὰ δῆτα τὸ θύριον φθεγγόμενον ἄλλως κλαυσιᾷ . Σέ τοι λέγω , ὁ Καρίων , ἀνάμεινον | ||
. . ἄλλως : Μή τινος κινοῦντος . μάτην . κλαυσιᾷ : Ἠχεῖ . Θ . . ματαίως ἐψόφησεν . |
ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν ἡ λέξις | ||
ὡς κίναιδον διασύρει , ἐπεὶ ῥίψασπις καὶ δειλός . ἐν ἐρωτήσει ὁ λόγος , καὶ λείπει τὸ ὡς , ἵν |
τῶν ὁμοιοτήτων δύναται παράγειν , πῶς δὲ ὁ τῆς ἀληθείας ἀνεπιστήμων ἄτακτός ἐστι . Τριῶν δὲ ὄντων τούτων , εὑρέσεως | ||
κατὰ μετάληψιν : μεταλαμβάνει γὰρ ἀντὶ τοῦ οὐκ ἰατρὸς τὸ ἀνεπιστήμων . ὅταν ὁ ῥήτωρ κτλ . . τριττὸς ὁ |
ἀμφότερα ταῦτα , εἰ προαγορεύων ὡς ὑπὸ θεοῦ φαινόμενα καὶ ψευδόμενος ἐφαίνετο . δῆλον οὖν ὅτι οὐκ ἂν προέλεγεν , | ||
μόνον τῷ εἶναι ψευδεῖς : λέγεται γὰρ συκοφάντης οὐχ ὁ ψευδόμενος μόνον , ἀλλὰ καὶ ὁ πολυπραγμονῶν τὰ μὴ προήκοντα |
χειμῶνος ἐν ὥρῃ , καὶ ταύτῃ τυρὸν καὶ σίλφιον . ἅττα τε σάρκα μὴ πίειραν ἔχῃ πόντου τέκνα , τῷδε | ||
αὐτὸς μὲν ἀπὸ γλώσσης ᾐνίξατο πρός με εἰδότα οὐκ εἰδὼς ἅττα ᾐνίττετο , ἐγὼ δὲ ἐγνώριζον τοὺς πρός με σοὶ |
αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει . Ἦ ῥ ' εὖ γιγνώσκων , Τρῶας δ ' ἄχος ἔλλαβε θυμόν . ἔνθ | ||
ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν , ὅμως πράττει |
, δρᾶν παρεσκευασμένος , θεοὺς ἀτίζων , κἀπογυμνάζων στόμα χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸς ὢν εἰς οὐρανὸν πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ κυμαίνοντ ' | ||
Θησέα ἱστορεῖ Θ . ἐν τοῖς πρώτοις καιροῖς . Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται : Αἰσχύλου : τὸ μὲν ἀπόφθεγμα Βίαντος |
; Ἐπὶ πλούτῳ , ἔφη . ὁ μὲν δὴ Ἑρμογένης ἀνήρετο εἰ πολὺ εἴη αὐτῷ ἀργύριον . ὁ δὲ ἀπώμοσε | ||
ἐπειδὴ οὖν ἦλθεν ἐκ τοῦ μαντείου ὁ βασιλεὺς Αἴπυτος , ἀνήρετο πάντας τοὺς ἐν τῇ οἰκίᾳ περὶ τοῦ γεννηθέντος παιδὸς |
Θυμὸς δὲ κρείσσων τῶν ἐμῶν βουλευμάτων : ἐπὶ δὲ τοῦ Λαίου τὸν Χρύσιππον ἁρπάζοντος ἐπιθυμία λογισμῷ μαχομένη : λέγει γὰρ | ||
λέγει δὲ αὐτοὺς ἀδελφοὺς τοῦ ἰδίου πατρὸς ἐπειδὴ Οἰδίπους ὁ Λαίου παῖς ἀνελὼν τὸν πατέρα ἀγνοίᾳ καὶ γήμας τὴν μητέρα |
καὶ ἡ δόξα οὐκ οἶδεν καθ ' αὑτὴν οὖσα ἅπερ οἶδεν μετὰ τῆς διανοίας . πάλιν ὅταν εἴπῃ ὅτι ἡ | ||
οἰκιστὴν αὐτῆς γεγονέναι „ . καὶ Ἀρτεμίδωρος Δῶρα τὴν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῇ τῶν ιαʹ ” συνεχῶς δ ' ἐστὶ |
ἢ καὶ μαθητοῦ πρὸς διδάσκαλον ἐκδεχομένη τὶ προστάξει ἢ τὶ διδάξει ἡ διάνοια , ὡς ἂν ἢ αἱρετίσεται τὸ ἀγαθὸν | ||
καὶ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπιμενόντων : ἡ δὲ ὑποκειμένη ὑποδιαίρεσις διδάξει τοὺς φιλομαθεῖς : ταύτην γὰρ προκρίνας μὲν πασῶν καὶ |
τῶν πραγμάτων μακρὰς καὶ μὴ ῥᾳδίους συλλαβὰς ταὐτὰ ταῦτα πάλιν ἀγνοεῖ ; Καὶ θαυμαστόν γε οὐδέν . Πῶς γάρ , | ||
ἀνθρώπινον τὸ ζητεῖν εἶναι : καταλέλοιπε δὲ τὸ διζημένη . ἀγνοεῖ δὲ ὅτι ὁμοιωθεῖσα Λαοδόκῳ ἀνάγκην εἶχεν ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύειν . |
, χοροῖσι Κηΐων φρένα ἰανθεὶς ὄπαζε θεόπομπον ἐσθλῶν τύχαν . Βασιλεῦ τᾶν ἱερᾶν Ἀθανᾶν , τῶν ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , | ||
' ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς |
δὲ πάντα τὰ δοθέντα αὐτός . Εἰ μὲν οὖν κἀκεῖνο γνώσεται κατὰ τὰς δυνάμεις αὐτοῦ μαθών , καὶ ἑαυτὸν γνώσεται | ||
τε μαθεῖν ἄμφω . γοῦν ] κἄν . μαθήσεται ] γνώσεται , ὅντινα δεῖ μαθεῖν . γοῦν ] δ ' |
κατὰ τὸ βάθοϲ τῶν ϲωμάτων δακνομένων . τῇ γὰρ λεπτομερείᾳ διεξέρχεται ὅλα τὰ ϲώματα καὶ πᾶϲι κεράννυται τοῖϲ δάκνουϲιν ἰχῶρϲιν | ||
ζῆλον , θυμόν , ὀργάς , ὅσα τούτοις ὅμοια ἀνθρωπολογῶν διεξέρχεται ; ἀλλὰ τοῖς πυνθανομένοις ἀποκρίνεται : ὦ οὗτοι , |
γονήν , ἐπειδὴ τὸ θῆλυ τῶν τέκνων ἐκ μάχης ἑλεῖν ἀπορεῖ , κατὰ συνθήκας πειρᾶται λαβεῖν , ἵνα μὴ μόνον | ||
τε τὴν σφυγμικὴν καὶ τὴν ἀναπνευστικήν . ἀλλ ' ἴσως ἀπορεῖ τις λέγων ὅτι καὶ πῶς οὐ φθείρονται τῇ ἀεννάῳ |
ἐστὶ δ ' Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος , ὃν ἡ ἐκκλησία δοξάζει Ἰωνᾶν τὸν μακάριον προφήτην , τοῦτον λέγουσιν ἐν Τάραντι | ||
ἀμβροσίαν δὲ τὰς ἀτμίδας αἷς ὁ ἥλιος τρέφεται , καθὰ δοξάζει καὶ Δ . . . . , . ὅτι |
, Πολύκριτον Ἀπημάντου Κοθωκίδην . πρυτανεία φυλῆς Ἱπποθωντίδος , Ἀριστοφῶν Κολλυτεὺς πρόεδρος εἶπεν . ] Ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ ταῦτα δεικνύω | ||
. . . , , : Ἦν δὲ τὸν δῆμον Κολλυτεὺς , ὥς φησιν Ἀντιλέων ἐν δευτέρῳ Περὶ χρόνων . |
τὴν ἐπιφορὰν τοῦ χ , διὸ ἐδασύνθη ὁ ἕξω μέλλων διδάσκων ἀπὸ τῶν αὐτῶν τοῖς ἐνεστῶσι πνευμάτων ἄρχεσθαι τοὺς μέλλοντας | ||
διαστάσεων λόγον , τουτέστι τοὺς βιωσίμους χρόνους ὅπως χρὴ λογίζεσθαι διδάσκων καὶ αἰτιώμενος ἅμα τοὺς πρὸ αὐτοῦ οὐκ εὐλόγως τοῖς |
ἀλλ ' αὐτὸς καὶ ὁρῶν τὰ ὁρατὰ καὶ ἀκούων τὰ ἀκουστὰ γιγνώσκοις καὶ μὴ ἐπὶ μάντεσιν εἴης , εἰ βούλοιντό | ||
μέρεσιν ἐνέργειαι , ὥσπερ τὰ ὁρατὰ τῆς ὁράσεως καὶ τὰ ἀκουστὰ τῆς ἀκοῆς , ἴσως δὲ καὶ τὰ νοητὰ τοῦ |
καὶ τὰς ἐπιμενούσας εἶναι μικράς . ἔνια δὲ καὶ ῥιγώσαντα νοσεῖ , καθάπερ ἡ ἄμπελος : ἀμβλοῦνται γὰρ οἱ ὀφθαλμοὶ | ||
, οἷον ἐὰν εἴπω οὐχ ὑγιαίνει Ἄνυτος , δῆλον ὅτι νοσεῖ . ἐπὶ δὲ τῶν μὴ οὕτως ὄντων ῥημάτων πάντα |
καθ ' ὁτουοῦν ὅλον κατηγορεῖσθαι , οἷον τοῦ Σωκράτους τὸ Θεαίτητος κάθηται καὶ Θεαίτητος οὐ κάθηται , τὸ μέντοι ἕτερον | ||
Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία : πέμπτην Κρίτων Φαίδων Ἐπιστολαί . τὰ |
. τὴν πόλιν ἅπαντες κτλ► . Ἀθῆναι φιλόλογος πολύλογος Λακεδαίμων βραχύλογος Κρήτη πολύνους μᾶλλον ἢ πολύλογος◄ . ὡς ἐμοὶ φαίνεται | ||
. τὴν πόλιν ἅπαντες κτλ► . Ἀθῆναι φιλόλογος πολύλογος Λακεδαίμων βραχύλογος Κρήτη πολύνους μᾶλλον ἢ πολύλογος◄ . ὡς ἐμοὶ φαίνεται |
αἰδούμενος δὲ πολλὰ δὴ διέφθορα : καὶ νῦν ὁρῶ μὲν ἐξαμαρτάνων , γύναι , ὅμως δὲ τεύξηι τοῦδε . προυννέπω | ||
ὁ μὲν ἐλάττω πράττων ἐλάττω ἐξαμαρτάνει , ἐλάττω δ ' ἐξαμαρτάνων ἧττον ἂν κακῶς πράττοι , ἧττον δὲ κακῶς πράττων |
: οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
τοῦ μή τινα θαῦμα ποιεῖσθαι , ἐπειδὰν ποιητῶν ἢ συγγραφέων ἀκούῃ τοὺς Πελασγοὺς καὶ Τυρρηνοὺς ὀνομαζόντων , πῶς ἀμφοτέρας ἔσχον | ||
καὶ πρώτου , ἵνα μηδεὶς ὑμῶν , ἐπειδάν τι λέγοντος ἀκούῃ μου τῶν πεπραγμένων , καὶ δοκῇ δεινὸν αὐτῷ καὶ |
λάζευ καὶ γνάθους εὐθημόνει ἄνδρ ' ἠδίκησας : ἄνδρ ' ἀνεκτέον τόδε ; καὶ γὰρ κάπρον φριξαύχεν ' οὐ μόνον | ||
εὐθηνεῖν . Κρατῖνος : „ ἀλλὰ τάδ ' ἔστ ' ἀνεκτέον . καὶ γὰρ ἡνίκα εὐθενεῖ „ . Ἡρόδοτος : |
: ἀντὶ τοῦ ἐν ὀλίγῳ τὰ πολλὰ φανερὰ ποιήσω . ἀλαθής τέ μοι : ἀληθὴς δὲ περὶ τούτων καὶ ἐξαίρετος | ||
. ταῦτά μοι ἁ ξείνα μυθήσατο , ἔστι δ ' ἀλαθής . ἦ γάρ μοι καὶ τρὶς καὶ τετράκις ἄλλοκ |
δὲ σοφία ἐπιστήμη - ἐστίν , ὁ ? ἄρα ? μανθάνων ? ἐπιστήμην [ - ] [ ] ἀναλαμβάνει ? | ||
. Κεγχρεαί , πόλις Τρῳάδος , ἐν ᾗ διέτριψεν Ὅμηρος μανθάνων τὰ κατὰ τοὺς Τρῶας . δευτέρα πόλις καὶ ἐπίνειον |
τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , ὥς φησι Ποσειδώνιος | ||
τῆς Παρθένου αἱ ἐν τῷ χορῷ ἀκόλουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακοῦς ποιὸς διὰ κρίμνων γινόμενος , ὡς Ἰατροκλῆς ἐν τῷ περὶ |
νυνδὴ ἐλέγομεν τὸ ῥῆμα , τὸ ὅτι τὸ ἐμὸν εὖ πράττει ἢ ὅτι τὸ ἐμὸν κακῶς . Ἀληθέστατα αὖ , | ||
καὶ γὰρ Ζεὺς ὅ , τι νεύσῃ : τοῦτο ἀναγκαστικώτατα πράττει . οἷον καὶ ὁ Ὁμηρικὸς Ζεὺς ὑπόκειται τῷ τῆς |
' ἢ θυγατέρα ἢ μητέρα , ἀποψηφισάμενος ταύτης , ἐπειδὰν ἔρηται ὑμᾶς ποῦ ἦτε ; καὶ εἴπητε ὅτι ἐδικάζομεν ; | ||
φιλίας καὶ ὁμονοίας , μαχόμεθα . κἄν τις ὑμᾶς ἐπιστὰς ἔρηται , Τί δὲ ὑμᾶς οἱ Νικαεῖς ἀδικοῦσιν ; οὐδὲν |
οὔ τι μὴ λίπω ποτέ . σὺ δ ' οὖν δίωκε καὶ πόνον πλείω τίθου . τιμὰς σὺ μὴ ξύντεμνε | ||
γέρον γράμμα [ ? α [ ! [ ἔλα , δίωκε μή τι μαλκίων ποδί τὸ λαμπρὸν [ ! ! |
τὴν τροφὴν οὐδὲ ἡ κοιλίη , καὶ βοᾷ , καὶ ἀναΐσσει , καὶ ὀδυνᾶται τό τε ἦτρον καὶ τοὺς βουβῶνας | ||
ἐνίοτε , καὶ οὐ δύναται ἑωυτὸν κατέχειν , ἀλλ ' ἀναΐσσει ἐνίοτε , ὅταν ἡ ὀδύνη ἔχῃ : ὅταν δὲ |
, συνετός , εὔνουςὁ γὰρ νοήμων ποιητικόνδεξιός , εὐμαθής , πολυμαθής , λελογισμένος , σώφρων , καρτερός , καρτερικός , | ||
καὶ ἔστι τὸ Ἰσοκρατικὸν , ἐὰν ᾖς φιλομαθὴς , ἔσῃ πολυμαθής . . ὁ νοῦς οὗτος : ἔλεγε , φησὶν |
καθόλου τινὰ κατάφασιν ἁπλῆν , οἷον τὴν ἆρα πᾶς ἄνθρωπος σοφός ; , ἀληθὲς μὲν τὸ ἀποφῆσαι καὶ ἀποκρίνασθαι ὅτι | ||
τῆς εἰκοτολογίας ληπτὰ γίγνεται , οὔτι γε τῷ σοφῷ καθὸ σοφός , ἀλλ ' ἰατροῖς εἰ τύχοι καὶ φυσικοῖς καὶ |
ἀστρονομικός , γεωμέτρης γεωμετρικός , ἀριθμητικός , στατικός , ἰατρός ἰατρικός . καὶ τὰ ἐπιρρήματα γραμματικῶς , πολιτικῶς , ῥητορικῶς | ||
δέ ; ἀμούσου ; Ἀνάγκη , ἔφη . Τί δὲ ἰατρικός ; ἐν τῇ ἐδωδῇ ἢ πόσει ἐθέλειν ἄν τι |
' οὐκ ἔστι , ἀλλὰ πάντα δεῖ εὑρεῖν , ὀνόματα καινά , κἄπειτα τὰ διῳκημένα πρότερον , τὰ νῦν παρόντα | ||
, κόρος δὲ ἀηδίαν φέρει . τὰ δὲ δὴ νῦν καινά τε ὄντα καὶ προσεχῆ καὶ ὡς γνώριμα εὐπαράδεκτά τέ |
οὐρανοῦ : περὶ δὲ αὖ τῶν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ εἶπεν ἀχρώματος ἀσχημάτιστος ἀναφὴς οὐσία ὄντως οὖσα : καὶ ἔτι ἀνωτέρω | ||
παλαμναῖος ἀνελεύθερος ἀπότομος θηριώδης ἀνδραποδώδης δειλὸς ἀκόλαστος ἄκοσμος αἰσχρουργὸς αἰσχροπαθὴς ἀχρώματος ἄμετρος ἄπληστος ἀλαζὼν δοκησίσοφος αὐθάδης βάναυσος βάσκανος φιλεγκλήμων δύσερις |
, εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
ὑφ ' ⌈ οὗτινος [ οὗ ] θρασύνεται ⌈ καὶ ἀλαζονεύεται οὕτως . ἔσθ ' ] τρόπος , τι , | ||
Ἀχαιῶν γενόμενος , οὕτω καὶ Ἐπίκουρος ὡς δή τις ὢν ἀλαζονεύεται , ἑαυτόν γε ἐν τοῖς φιλοσόφοις καταριθμεῖν ἐπιχειρῶν : |
πεύσει μ ' ἐάν μ ' ἐγκαταλίπηις : οὐδ ' ἀπόκρισις ? . τί πότ ? ? ? ' ἐστι | ||
ἡμῖν παρεσκευασμένοις ἀναγκασθῶμεν χρήσασθαι καθ ' ὑμῶν . Ὀξείας ἐπιταγῆς ἀπόκρισις μία τὸ ῥᾳδίως ὑπουργῆσαι . διὸ πειρασόμεθα φθάσαι τοῖς |
εἰς τὰς Ἀθήνας ἤδη τριακοντούτης ἐκάθισε παρά τινα βιβλιοπώλην . ἀναγινώσκοντος δὲ ἐκείνου τὸ δεύτερον τῶν Ξενοφῶντος ἀπομνημονευμάτων , ἡσθεὶς | ||
νόμος κολάζει : πρὸς ταύτην γίνεται τὸ μὴ προςδιωρισμένον , ἀναγινώσκοντος τοῦ κατηγόρου τὸν νόμον καὶ τὰ ῥητὰ ἐπιδεικνύντος ἀπροσδιόριστα |
τρόπους οὐκ ἀμείβων , Τὸ σχῆμα μεταλλάττει ἀπάτης χάριν . Καλοῖς κακὰ συνάπτων ὁ σκαιὸς ἀνὴρ Δῆλος δήπουθέν ἐστιν σφαλερῶς | ||
: ἀτιμάζω σε , ἵνα αἴσθησιν λάβῃς . Ἑρμηνεία . Καλοῖς εἰ μὴ χαίρουσιν ἄνδρες ἄφρονες , Κακοῖς ἀμείβου τὴν |
ἕνα εἶναι , ἀλλ ' ἔστι κατὰ μέρη γενητὸς καὶ φθαρτός , ὡς καὶ τὸ ὅλον σῶμα : εἰ δὲ | ||
' ὅτι μερίζει τὴν ὄπα , τὸ δ ' ὅτι φθαρτός ἐστι , καὶ ἐξ ἄλλων ἄν τις ἴσως ἑπομένων |
γε τὴν Μεγάλην πόλιν , τίς τε καὶ ἐκ τίνων ἁνὴρ καὶ ὡς ἄξιος τιμῆς Ἑλλήνων παισίν . ἀμφοτέροις γὰρ | ||
Φίλιππον εὐμενῶς διδάξαι τε τὸν γενναῖον Σαλούτιον , τίς τε ἁνὴρ κἀκ τίνων , καὶ περὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ |
τὸν ἴδιόν τε καὶ οἰκεῖον εἰπεῖν λόγον . ὅτι δὲ εὐήθης ὁ λόγος οὗτος , δείκνυσιν ἐκ τοῦ λέγειν ἕκαστον | ||
τῆς φύσεως τέχνη , καθάπερ ἀρχαία τις οὖσα καὶ σφόδρα εὐήθης , ἀχρεῖα καὶ περιττὰ προσθεῖσα τῷ σώματι . τί |
ὅτι πάθος ποιοῦσι περὶ τὴν αἴσθησιν ἡμῶν . καὶ τούτου μάρτυς καὶ Πλάτων καὶ Ἀριστοτέλης , ὁ μὲν Πλάτων λέγων | ||
ταῦτα ἐπηγγειλάμην , ὡς πρᾷος ἔσῃ , σὺ δέ μοι μάρτυς γενοῦ καὶ τῷ λῆξαι τῆς ὀργῆς πρόσθες τὸ καὶ |
δεῖ ἐν ἀνθρώποις ἀμελετήτοις . ἐγὼ μὲν νὴ τοὺς θεοὺς φαντάζομαι ὅτι πείσῃ τὸ τοιοῦτον τί οὕτως μεγάλα καὶ πολλὰ | ||
αὐτόν μου διώκει τὸν ὕπνον τῶν ὀμμάτων : πάντοτε Λευκίππην φαντάζομαι . οὐ γέγονεν ἄλλῳ τινὶ τοιοῦτον ἀτύχημα : τὸ |
καὶ πυνθάνεται ζητῶν ἀπόκρισιν , ἐξ ἧς ὃ μὴ οἶδεν εἴσεται : πάντα δὲ θεᾷ γνώριμα , οὐ τὰ παρόντα | ||
οὗτος καὶ τοὺς γεγονότας καὶ τοὺς ὄντας καὶ τοὺς μέλλοντας εἴσεται , καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν μάντις ἄριστος , ὅς |
ἁπλοῦν αὐτοῦ ἴσχει τὸ νόημα , καθ ' ὃ γίνεται ἀληθεύων περὶ τῶν αἰσθητῶν ἄνευ συνθέσεως , ἀναλογῶν τῇ ἁπλῇ | ||
τοῦτο τὴν ὑπόστασιν λαμβάνει . μηδενὸς δὲ ψευδομένου οὐδ ' ἀληθεύων τις ἔσται , καὶ μηδενὸς πλανωμένου οὐδ ' ἀπλανὴς |
πίπτει , περιδρυπτόμενος δὲ γόνυ καὶ χεῖρας καὶ πρόσωπα μεγάλα κλαίει τὴν ἰδίαν κακοπραγίαν ὁ δείλαιος , πολλάκις δὲ καὶ | ||
τὴν Κόρην , καὶ αἱ πράξεις αὐτοῦ γεγόνασι μυστήρια : κλαίει Δημήτηρ τὴν θυγατέρα , καί τινες ἀπατῶνται διὰ τοὺς |
τῶν δοκούντων ἐνδόξων : διαφορὰ δὲ αὐτῶν ὅτι ὁ μὲν διαλεκτικὸς καὶ ἐκ δοκούντων καὶ ὄντων , ὁ δὲ λοιπὸς | ||
τὰς ἀνωτάτω καὶ τὴν καθόλου ἐπισκεπτομένου φύσιν . ὁ δὲ διαλεκτικὸς ἀποδώσει τοὺς ὁρισμοὺς ἔκ τε τοῦ εἴδους καὶ τῆς |
ἀρώματα , ἤπερ οἱ πλησίον ; εὔδηλον ὅτι εὐωδία γίνεται δυναμικωτέρα κατακιρνωμένη τῷ περιέχοντι ἀέρι οὕτω γὰρ καὶ ὁ ποιητὴς | ||
καὶ κλαύσει μεγάλως καὶ λυπηθήσεται ἐπὶ τούτοις : εἰ δὲ δυναμικωτέρα ἐστὶ ἡ Ἀφροδίτη , θάνατον οὐ δηλοῖ . εἰ |
τὸ σάρον , τὸ κάλλυντρον πεύσεσθε : ἀκούσετε εὐθύ : ἔναντι , ἀντικρύ σοβαρός : σεσοβημένος ῥώμῃ πίσυνος : τῇ | ||
ἀνάλωσις , ὡς ὁ Τοξότης ἀποβάλλων καὶ λαμβάνων , καὶ ἔναντι ζηλοτυπίας , ἔσται δὲ θεόγνωστος καὶ εὐχρημάτιστος καὶ ὄψεται |
, ἀληθῶς , ὡς ὑπεσχόμην , ἐπαινέσαντα αὐτὸν μὴ συγχωρήσητε ψευδομένου αἰτίαν λαβεῖν με . ὕμνον . εἰς λήθην ἦλθον | ||
] Τίνες οἱ τρόποι τοῦ ἐπίστασθαι αʹ , Περὶ τοῦ ψευδομένου αʹ βʹ γʹ , Τὰ πρὸ τῶν τόπων αʹ |
ἐνίκησαν ἐς τοὐναντίον αἰσχρῶς περιέστη : εὐβούλων τῶν ἐναντίων τυχόντα ἐνθυμεῖται γὰρ κτἑ . : οὐδείς , φησίν , ἐνθυμεῖται | ||
ὅτι τοῦ πατρὸς τετελευτηκότος ἀγωνίζεται . ἐκεῖνο δ ' οὐκ ἐνθυμεῖται Μακάρτατος , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὅτι ὁ πατὴρ |
: τὸ δὲ προσθεῖναι , οὐχ ὅτ ' ἂν ὡς ἀλλότριος καὶ μηδὲν προσήκων , δῆλον ὅτι τῆς αὐτοῦ τοῦ | ||
ἔργα μήποτε θεοῦ βουλήματί ἐστι : καὶ γὰρ οὐδεὶς ἦν ἀλλότριος λογισμὸς τῶν εἰωθότων ἐν τῇ ψυχῇ κατοικεῖν εἴσω . |
ἢ ποιήσουσα ἢ μιμησομένη◄ . ►χρώμενος ἐπιστήμη ποιητής πίστις ὀρθή μιμητής οὐδέτερα ἐπιθεμένη . ἐπαναστᾶσα . ἀντίστροφον . ἀντὶ τοῦ | ||
χρώμενος διαλόγοις πρεπούσῃ μᾶλλον ἢ στρατιωτικοῖς κατορθώμασι . Φίλιστος δὲ μιμητής ἐστι Θουκυδίδου , ἔξω τοῦ ἤθους : ᾧ μὲν |
ὁμοίως τῇ ἀποδείξει . πᾶσα δὲ ἀπόδειξις καὶ πᾶς συλλογισμὸς ἀποδεικτικὸς ἢ ἐγγὺς ἀποδείξει διδασκαλία πώς ἐστιν . ὅτι μὲν | ||
καὶ αὔξεται . ἢ καὶ ἄλλως : ἐπειδὴ καὶ ὁ ἀποδεικτικὸς καὶ ὁ διαλεκτικὸς χρῶνται ἐλέγχοις , οἳ καὶ κατὰ |
διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
μοι τρίτην ταύτην ἡμέραν ἔχων ἐν ἄστει , ὁ δὲ θητεύων παρ ' ἡμῖν Παρμένων ζημία καθαρά , ῥᾴθυμος ἄνθρωπος | ||
ὡς πάντες θεοὶ ἡγοῦνται ἐκεῖνον ἀδίκως τεθνάναι , ὃς ἂν θητεύων ἀνδροφόνος γενόμενος , συνδεθεὶς ὑπὸ τοῦ δεσπότου τοῦ ἀποθανόντος |
δοκεῖ καλὸν εἶναι , οὗ καὶ νυνδὴ ἐπελαβόμεθα ἐν τῇ ἀποκρίσει , ἡνίκ ' ἔφαμεν τὸν χρυσὸν οἷς μὲν πρέπει | ||
, καὶ κατανεῦσαι ἢ ἀνανεῦσαι , καὶ ἁπλῶς συμβολικῇ χρήσασθαι ἀποκρίσει , οἷον ἆρα Σωκράτης περιπατεῖ ; δύναται γάρ τις |
δὲ ἀμφισβητεῖται , καὶ ὅτι μὴ αὐτῷ ἀεὶ καὶ ὅτι χωριστός : χωριστὸς δὲ τῷ μὴ προσνεύειν αὐτόν , ἀλλ | ||
τὸ μὲν γὰρ αἰσθητικὸν οὐκ ἄνευ σώματος , ὁ δὲ χωριστός . ταῦτα γὰρ ἄντικρυς περὶ τοῦ δυνάμει νοῦ διορίζεται |
καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν ἔργα οὐ μόνον τὰ μετὰ σπουδῆς πραττόμενα ἀξιομνημόνευτα εἶναι , ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ταῖς παιδιαῖς . | ||
ᾔδοντο καὶ μνηστήρων θεραπευόντων αὐτὸν πλέα ἦν πάντα . Κἀκεῖνα ἀξιομνημόνευτα εὗρον τοῦ ἀνδρὸς ἐρᾶν τις ἐδόκει τοῦ τῆς Ἀφροδίτης |
τι τοῖοι ἀμυνέμεναι καὶ ἐφ ' ἑνὸς τοῦ Πατρόκλου , ἡμέτερος θεράπων : τοιοῦτον οὖν καὶ τὸ ἁμόνπρὸς . οἷς | ||
, ὅτε ἐπὶ δείξεως λαμβάνεται , ἐμὸς εἶ φίλος , ἡμέτερος ὑπάρχεις οἰκέτης , Χρὴ ἄρα καλεῖν , καθάπερ καὶ |
μή που καὶ αὐτὸς ἐπιλάθωμαι ἐμαυτοῦ . Ὁ ἁμαρτάνων ἑαυτῷ ἁμαρτάνει : ὁ ἀδικῶν ἑαυτὸν ἀδικεῖ , ἑαυτὸν κακὸν ποιῶν | ||
εἰ μὴ τοῦτο , οὐδὲ ἡμέρα ἔσται οὐδὲ νύξ : ἁμαρτάνει οὖν συνάγων καὶ συνελαύνων τὴν τοῦ Ζήνωνος ὑπόθεσιν εἰς |
περὶ παϲῶν τῶν ἐν αὐτῷ ποιοτήτων . ἐπὶ δὲ τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει | ||
καὶ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά . ἐπὶ μέντοι τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει |
εἰ τὸ Κορίσκος σημαίνει ὅπερ αὕτη , μὴ δίδωσι δὲ ἀποκρινόμενος , οὐ συλλελόγισται τὸν σολοικισμόν , ἀλλὰ δεῖ ἐρωτῆσαι | ||
ὁ ἐρωτῶν λαμβάνει , οὐχ ὁ λόγος ἀλλ ' ὁ ἀποκρινόμενος ἐλήλεκται : ὁπηνίκα δὲ ὁ μὲν ἐπ ' ἄλλου |
, ὅταν τις ὢν ἀνήρ δίκαιος ἀδίκοις περιπέσῃ συμπτώμασιν . Ὀργῇ παραλογισμός ποτ ' οὐδεὶς φύεται . αὕτη κρατεῖ νῦν | ||
τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις ἔθος . Ὀργῇ δὲ φαύλῃ πόλλ ' ἔνεστ ' ἀσχήμονα . Οὐδεὶς |
ἀγγέλου ὡς Ἀμφιάραος εἶπεν ὅτι ὑπὸ γῆν κρυβήσεται καὶ ταύτην δοξάσει , Ἐτεοκλῆς τῷ μὲν περὶ τοῦ μάντεως θανάτῳ πιστεύει | ||
χρὴ γράφειν ; Οὐδέτερα . Οὔτε ἄρα εἴσεται οὔτε ὀρθὰ δοξάσει ὁ μιμητὴς περὶ ὧν ἂν μιμῆται πρὸς κάλλος ἢ |
Ἄγε δή , φησὶν ὁ βασιλεύς , ἐπειδὴ ταῦτ ' ἀληθεύσας ἔχεις , φράσον ὅπου νῦν ἂν εὑρεθεῖεν . οὐ | ||
εἰ τἀληθῆ πρὸς Δομετιανὸν εἰπὼν ἐδέθην , τί πείσομαι μὴ ἀληθεύσας ; ἐκείνῳ μὲν γὰρ τἀληθὲς δοκεῖ δεσμῶν ἄξιον , |
βοήσω . νέρθεν ] ὑποκάτω ὢν δηλονότι . κλύει ] ἀκούει . ἀντιστροφὴ κώλων ζʹ . γᾶ ] η . | ||
ἐμφθορέων αἰζηῶν , ὕλη δ ' ἐχθομένοιο πυρὸς κατὰ θεσμὸν ἀκούει . . ἀτμεύειν δὲ δουλεύειν , ὑποκεῖσθαι : ἀτμένες |
παλιγκάπηλος δὲ ὁ ἀπὸ τοῦ ἐμπόρου ἀγοράζων καὶ πωλῶν . μεταβολεὺς δὲ ὁ κατὰ τὴν κοτύλην πωλῶν , ὥσπερ οἱ | ||
τῶν Ἑλλήνων , τῷ δὲ Λαμάχῳ οὐδέν . Γ # μεταβολεὺς καὶ παλιγκάπηλος . Γ ὁ λοφοποιὸς ἐναντία τοῦ δρεπανουργοῦ |
γὰρ εἴ τις ἄχθεται , πλανᾶται ἢ ἀδυνατεῖ πάντως καὶ ἀλύει . οἱ γοῦν ἀλύοντες ἄχθονται μὲν ἐν τῷ ὀδυνᾶσθαι | ||
, καὶ πνεύματος ἐμπίπλαται , καὶ ἀκούει οὐδὲν , καὶ ἀλύει , καὶ ῥιπτάζει αὐτὸς ἑωυτὸν ὑπὸ τῆς ὀδύνης : |
οὕτω φωτίζει , ὥστε καὶ τὰ τῶν ἄλλων χρώματα ποιεῖν ὁρατά , τὸν πόρρω δὲ οὕτως , ὥστε ἑαυτὸ μόνον | ||
ὅπῃ τύχοι φέρεται , καὶ ὀφθαλμοὶ πρὸς πάντα ἀναπεπταμένοι τὰ ὁρατά , καὶ ἃ μὴ θέμις ὁρᾶν , ἐξώκειλαν , |
ὁ δέ φησι νοῦν αὐτῇ ἐντίθημι . ἀναμνησθεῖσα δὲ ἡ μωρὰ ὅτι καθ ' ἑκάστην ἡ μήτηρ αὐτῆς νοῦν αὐτὴν | ||
Λουκιανὸς τάδ ' ἔγραψα παλαιά τε μωρά τε εἰδώς , μωρὰ γὰρ ἀνθρώποις καὶ τὰ δοκοῦντα σοφά . οὐδὲν ἐν |
' εἶναι . ἐκ δευτέρου δὲ παρ ' αὐτοῦ πάλιν ἐρωτηθείς , ὅπως ἔσχε , φρίκῃ συσχεθεὶς εἶπε σφοδρῶς διατετινάχθαι | ||
, ἐγὼ ἐλέγχομαι , εἰ δὲ ἀλλοῖα , αὐτὸς ὁ ἐρωτηθείς . αὐτίκα γὰρ δοκεῖς τινά σοι συγχωρήσεσθαι μνήμην παρεῖναί |
τῶν ἐλέγχων ἀπαιτήσει τοῦτον τὸν τρόπον : καὶ τίς μου καταμαρτυρεῖ , ὅτι τὴν οἰκίαν ἐγὼ πυρὶ κατηνάλωσα ; εἶθ | ||
ἐλεγχθῇς : εἶτα ἐξ ἀντιθέσεως πάλιν , καὶ τίς μου καταμαρτυρεῖ , ὅτι τὴν οἰκίαν αὐτὸς ἔκαυσα : καὶ λύσιν |
ἄλλην δίκην , ὥς φησιν Ἕρμιππος . ὁ δὲ Ὑπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ , ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε | ||
ἄλλην δίκην , ὥς φησιν Ἕρμιππος . ὁ δὲ Ὑπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ , ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε |
τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ποτὲ ὑμνήσει κατ ' ἀξίαν . ἔχει δὲ ὧδετολμητέον γὰρ οὖν | ||
ὑπερουράνιον τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ὑμνήσει κατ ' ἀξίαν : ἔχει δὲ ὧδε . ” |
τῆς ἐν ἀρεταῖς ἡγεμονίδος , ἣ καθάπερ ἐν χορῷ καλλιστεύουσα πρεσβεύει : ἡ δ ' ἀνάπαυσις , ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον | ||
ἰδίαις ψυχαῖς συνέσεσθαι , ἣν δὴ καὶ παλιγγενεσίαν ὁ ἀληθὴς πρεσβεύει λόγος : καὶ τὴν εἰς τοῦτο τῶν πολλῶν συλλογισμῶν |
. Τῷδε δὲ γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , | ||
καμήλους ἔταξε ἀντία τῆς ἵππου τῶνδε εἵνεκεν : κάμηλον ἵππος φοβέεται καὶ οὐκ ἀνέχεται οὔτε τὴν ἰδέην αὐτῆς ὁρέων οὔτε |
καὶ ἀνάγει τὸ τῆς ψυχῆς πτέρωμα , ὡς ἐν τῇ παλινῳδίᾳ φησὶν , οὗτος δὲ φθίνειν ποιεῖ καὶ διόλλυσι . | ||
καὶ ἀναγωγὸν ἐπαινῶν καὶ ἀνυμνῶν , ἃ ἐνεργήσει ἐν τῇ παλινῳδίᾳ ; Τὸ δὲ αἷς με σὺ προὔβαλες ἐκ προνοίας |
με : τουτέστιν ἀπατήσεις . ὅτι μηδὲν ὧν ἐπαγγέλλεται Σωκράτης ψεύδεται . πληρωθεὶς γάρ , φησί , τούτων , λέγω | ||
ἄνθρωπος πᾶν ζῷον ψεύδεται οὐ πᾶς ἄνθρωπος οὐ πᾶν ζῷον ψεύδεται οὐ πᾶς ἄνθρωπος τὶ ζῷον ἀληθεύει οὐ πᾶς ἄνθρωπος |
κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης , ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν , ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ | ||
αὐτοῦ πόλει οἰκεῖν χρώμενος τῇ πολιτείᾳ καὶ τοῖς νόμοις οἷς συνέγραψεν . οἱ μέντοι ἀμφ ' Ἀρίστιππόν τε ὄντες Ἐπίκουρον |
χρὴ ποιέεσθαι ἐναντιούμενον τῇ προφάσει τῆς νούσου , ὥσπερ μοι πέφρασται καὶ ἑτέρωθι , καὶ τῇ τῶν διαιτημάτων μεταβολῇ . | ||
γάρ τις ἔκειτο : ἡ διάνοια ἐμφαντικώτερόν τε καὶ ῥητορικώτερον πέφρασται ἐκ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον παραλαμβάνουσα : οὐκ ἀνώνυμος |
δὴ ἔνιοι μὲν ἀδύνατον εἶναί φασι τῶν συντελεστικῶν ἀληθῶν ὄντων ψευδῆ τυγχάνειν τὰ παρατατικὰ τούτων , ἀλλ ' ἀληθῆ καθεστάναι | ||
μόνος γὰρ τῶν ἀφανιζόντων τὴν ἀλήθειαν πρὸς ἐκείνους θαρρεῖ τὰ ψευδῆ λέγειν τοὺς μάλιστα εἰδότας ὅτι ψεύδεται . τίς γὰρ |