| νυνδὴ ἐλέγομεν τὸ ῥῆμα , τὸ ὅτι τὸ ἐμὸν εὖ πράττει ἢ ὅτι τὸ ἐμὸν κακῶς . Ἀληθέστατα αὖ , | ||
| καὶ γὰρ Ζεὺς ὅ , τι νεύσῃ : τοῦτο ἀναγκαστικώτατα πράττει . οἷον καὶ ὁ Ὁμηρικὸς Ζεὺς ὑπόκειται τῷ τῆς |
| ὃς ἔργον εἶχε σκοπεῖν ὅ τι ἂν ἢ λέγων ἢ πράττων ὠφελοίη τε καὶ εὐφραίνοι Διόδωρον . Ὅτι δὲ τοὺς | ||
| τε ξυνεχῶς χρὴ καὶ ὑποκεῖσθαι τῷ ἀντιπάλῳ . καὶ τοῦτο πράττων ὁ ἀθλητὴς οὗτος ὀνόματος λαμπροῦ ἔτυχε καὶ ἡττήθη οὐδενός |
| φείδευ , λύκε , τᾶν τοκάδων μευ , μηδ ' ἀδίκει μ ' , ὅτι μικκὸς ἐὼν πολλαῖσιν ὁμαρτέω . | ||
| τὴν ναῦν καὶ ἐμοὶ πείθου καὶ μήτε σαυτὸν μήτε ἡμᾶς ἀδίκει μηδὲ ἀγαθὰ πολλά τε καὶ μεγάλα προσιόντα φεῦγε μηδ |
| . ὁ δὲ ἐν τοῖς δημιουργικοῖς μέτροις ἕκαστα ἀφορίζων καὶ γινώσκων τὰ ὄντα , ᾗ γέγονε , καὶ παραμετρῶν τῷ | ||
| διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ , φλυαρεῖ μὴ γινώσκων τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπατουργὸν : οὐ γὰρ |
| εἰσιν ἢ ἵπποι ἢ ἀστέρες , ἀλλὰ τὴν φύσιν αὐτῶν γινώσκει . τοῦτο οὖν βούλεται δηλοῦν τὸ φιλοσοφία ἐστὶ γνῶσις | ||
| ὑπ ' αὐτῶν , ὁ δὲ ἀκόλαστος οὐδ ' ὅλως γινώσκει , εἰ κακαί εἰσιν αἱ αἰσχραὶ ἐπιθυμίαι ἀλλ ' |
| καὶ τρόπον τινὰ τοῦ δημιουργηθέντος πατήρκαὶ δυνάμει : τὸ γὰρ δρῶν τοῦ πάσχοντος ἐπικυδέστερον . καὶ δέον , εἴπερ ἄρα | ||
| ἴσως ἀμφισβητοῦσιν , τὸ τίς ἐστιν ὁ ἀδικῶν καὶ τί δρῶν καὶ πότε . Ἀληθῆ λέγεις . Οὐκοῦν αὐτά γε |
| ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
| τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
| ποιησάμενος . οὐ μέντοι διαβεβαιοῦμαί γε ὡς δὴ καὶ σαφῶς εἰδώς : τάχα γὰρ ἂν εἶέν τινες αἱ ἐμὲ διαλανθάνουσαι | ||
| μάλιστα καὶ κοινῶς περὶ πάντων ἐπίσταται ὁ τὰς πρώτας ἀρχὰς εἰδώς , ὥς φησιν γνῶσις τῶν ὄντων , ᾗ ὄντα |
| ἀτμούς . καὶ περιβαλλόμενος τὰ σάβανα πάλιν δεχέσθω ὕδωρ ὁ πάσχων ταῖς χερσὶ καὶ περινοτιζέσθω τὸ πρόσωπον αὑτοῦ . μετὰ | ||
| ποιῆσαι τὸ κριθὲν ἤδη . Φέρεται δὲ καὶ αὐτὸς ὁ πάσχων ἀγνοῶν ἐφ ' ἃ παθεῖν προσήκει , ἀστάτῳ μὲν |
| ἀλλὰ καὶ ἐν ἑκάστῳ γνησίῳ αὐτοῦ λόγῳ , τοῦ πυρὸς φροντίζει , ὡς καὶ πάντες οἱ ἀρχαῖοι . Καὶ γὰρ | ||
| οὖν καὶ ἀτημέλητος : ὃ γάρ τις μὴ εἴληφεν οὐδὲ φροντίζει , . , . * ? Ἄτη : σημαίνει |
| Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ||
| ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : |
| Θετταλὸς Ἀχιλλεὺς ἀγαπήσει Πολυξένην εἰς τέλος ἀγαθὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν πεπονθώς ; Σὺ μὲν οὖν μακρὸν ἀπέτεινας λόγον τὸν Ἀχιλλέα | ||
| καὶ τοῖς νεῦρα νενυγμένοις . εἰ δὲ τρυφερόχρωτός ἐστιν ὁ πεπονθώς , ἀνίεται τὸ φάρμακον ἰρίνῳ ἢ κομμαγηνῷ ἢ ἀμαρακίνῳ |
| κρίνω τὸ χρυσίον πολύ : τὰ πάντα τούτῳ τέμνεται καὶ πράττεται . πένητος ἀνδρὸς οὐδὲν εὐτυχέστερον : τὴν ἐπὶ τὸ | ||
| προσκάρφου . . περαίνεται ] τελεῖται . ματᾷ ] μάτην πράττεται . . περαίνεται δὴ ] ἀρξάμενος δὲ δεσμεῖν τὸν |
| δὲ πάντα τὰ δοθέντα αὐτός . Εἰ μὲν οὖν κἀκεῖνο γνώσεται κατὰ τὰς δυνάμεις αὐτοῦ μαθών , καὶ ἑαυτὸν γνώσεται | ||
| τε μαθεῖν ἄμφω . γοῦν ] κἄν . μαθήσεται ] γνώσεται , ὅντινα δεῖ μαθεῖν . γοῦν ] δ ' |
| [ μὴ οὐκ ἐξιέναι ] . Πρὸς ταῦτα τύγχανε εὖ βουλευόμενος . Ὁ μὲν δὴ εἴπας ταῦτα ἀπαλλάσσετο ὀπίσω , | ||
| ἐλάττω πρότασιν οὕτως : ἡ εὐβουλία βουλή τις , ὁ βουλευόμενος ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ |
| στρατηγὸν ἐμπαραβαλέσθαι τῇ ἑαυτοῦ ψυχῇ τῷ τῆς συμπάσης , εἰ πείσεταί τι , δυνάμεως ἀκηδεῖν : εἰ γάρ , ἐν | ||
| μὴ ῥήγνυσθαι καὶ μεταβάλλειν , μὴ κόπτεσθαι : εἰ γὰρ πείσεταί τι τούτων , ἀπολεῖ τὸ ἀθάνατον . Πῶς δ |
| , πλούσιος μὲν σφόδρα , ὡς κακόβιος δέ τις καὶ φιλοχρήματος καὶ σκνιφὸς κωμῳδεῖται , ὅστις ἕνεκα τῆς φειδωλίας οὐδένα | ||
| , πάσας δὲ ἐν τῷ ὀργάνῳ , οὕτως καὶ ὁ φιλοχρήματος οὐδὲν τῶν πέλας ἕνεκα οἰκονομεῖ , ἕλκει δὲ ἐφ |
| οὕτως : ἀσθμαίνει , ὡς ἵππος πολεμιστὴς σάλπιγγος ἀκούων , ἐπιθυμῶν πολέμου , εἴργεται πρὸς τοῦ ἐπιβάτου . τὸ δὲ | ||
| ἐγγύθι : ὑπάρχων . πότμου : θανάτου . Ἱμείρων : ἐπιθυμῶν . ἱέμενος : ἐπιθυμῶν , καὶ προθυμίαν ἔχων . |
| . περὶ γὰρ σοῦ φροντίζων διετέλει καὶ τῶν ἡμετέρων οὐδὲν ἀγνοῶν . εἰ δὲ δεῖ σε καὶ παρ ' ἡμῶν | ||
| οὖν μὴ γιγνώσκοντες κτλ . συλλογισμοῦ δεικνύντος ὅτι ὁ ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὔκ ἐστι πολιτικός , πρότασις ἡ λέγουσα ὅτι ὁ |
| τῶν πραγμάτων μακρὰς καὶ μὴ ῥᾳδίους συλλαβὰς ταὐτὰ ταῦτα πάλιν ἀγνοεῖ ; Καὶ θαυμαστόν γε οὐδέν . Πῶς γάρ , | ||
| ἀνθρώπινον τὸ ζητεῖν εἶναι : καταλέλοιπε δὲ τὸ διζημένη . ἀγνοεῖ δὲ ὅτι ὁμοιωθεῖσα Λαοδόκῳ ἀνάγκην εἶχεν ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύειν . |
| κριθῆναι ὅ τι δεῖ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι . ὁ δὲ συνειδὼς αὑτῷ πολλὰ καὶ πονηρὰ πάντ ' ἐποίει ὥστε ἀπαλλαγῆναι | ||
| τοῖς αὐτοῖς ἐνέχοιντο , οὗτος δὲ τὰ τῆς πόλεως Ἐργοκλεῖ συνειδὼς κλέπτοντι καὶ ἐπὶ τοῖς ὑμετέροις δωροδοκοῦντι μὴ τῆς αὐτῆς |
| βασιλεῖ διατρίβων ἐν Μακεδονίᾳ οὐχ ἧττον αὐτοῦ [ ἐβασίλευε ] φαῦλος ὢν καὶ διάβολος [ ὃς ] οὕτω ψυχρῶς συνέταξε | ||
| . καὶ τὸ ναῦλος μὴ ὂν κύριον . τὸ δὲ φαῦλος ἐπίθετον . Τὰ εἰς ΛΟΣ ἐπιθετικὰ ἔχοντα πρὸ τοῦ |
| : ” εἰ πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοι οὓς μάλιστα τιμᾷ καὶ αἰσχύνεται ” . Ζάλευκος ὁ τῶν Λοκρῶν νομοθέτης ἐρωτηθεὶς [ | ||
| νῦν περὶ τῆς ἀναιδείας λέγει τοῦ λόγου , ὅτι οὐκ αἰσχύνεται τοὺς γενναίους τῶν ἀνθρώπων . Γεννάδας δὲ λέγει τοὺς |
| ὢν καὶ οὐχ ἥκιστα , ὡς ἐπέδειξεν ὕστερον , καὶ φιλόπολις . ἔσχε μὲν γὰρ ἔτι νέος ὢν τὴν ἀρχήν | ||
| συνθέσει βαρύνονται : μῆτις πολύμητις , ἴδρις ἄϊδρις , πόλις φιλόπολις , χάρις εὔχαρις . Τὰ εἰς ΙΣ ὀξύτονα πὴ |
| τοῦ δράματος ἀπέπεμψε κατ ' ἀξίαν ἀτιμάσας καὶ τοῦτο ἔργον ποιῶν ἀγαθοῦ κριτοῦ , τὸν δὲ ἤγαγεν εἰς μείζους τιμὰς | ||
| πωλῶν . φιλόσοφος δὲ ἦν οὗτος ὁ Εὔδαμος φυσικοὺς δακτυλίους ποιῶν πρὸς δαίμονα καὶ ὄφεις καὶ τὰ τοιαῦτα . [ |
| , καὶ διὰ τοῦτο αἱρετόν ἐστιν . αἱρεῖται γὰρ ὁ σπουδαῖος καὶ ζῆν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ νοεῖν , ὅτι αἰσθάνεται | ||
| τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἵλεων τοῦτο : ἵλεως δὲ ὁ σπουδαῖος ἀεὶ καὶ κατάστασις ἥσυχος καὶ ἀγαπητὴ ἡ διάθεσις ἣν |
| βλάβην καὶ τὴν τιμωρίαν ἀξιῶν ἀποσκῆψαι . ταῦτα δ ' ἔπραττεν ἅμα μὲν εἰς δεισιδαιμονίαν καὶ θεοφιλῆ βίον τὸν βασιλέα | ||
| Σινωπεῦσιν ἀγορὰν διαπέμποι . Ὁ δὲ οὐ μόνον τὸ κελευόμενον ἔπραττεν , ἀλλὰ καὶ ἃ παρεσκεύαστο πέμπειν τοῖς Μιθριδατείοις , |
| σῖτον ἄγοι καὶ ἐν Κιλικίᾳ κρόκον : λείπει , οὐ φρονεῖ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον : λέγεται γὰρ ἐπὶ τῶν | ||
| δὲ πλοῦτον ἢ σθένος μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται κακῶς φρονεῖ . στείχομεν οἰκτροὶ καὶ πολύκλαυτοι , τὰ μέγιστα φίλων |
| καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ ? ⌊ ' ὑπερνικᾶν κακόν . κρίνει φίλους ⌊ ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν ⌊ τὸ πῦρ | ||
| ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο . καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς |
| ὃ δὲ ὀνίναται , καὶ τὸ μηδὲν ἀδικῆσαι τὸν τροχίλον λογίζεταί οἱ μισθόν . Κολοιοὺς δὲ εὐεργέτας νομίζουσι καὶ Θετταλοὶ | ||
| ὁ δὲ ὀνίναται , καὶ τὸ μηδὲν ἀδικῆσαι τὸν τροχίλον λογίζεταί οἱ μισθός ⋮ Κειμένῳ δὲ καὶ ὑπνώττοντι τῷ κροκοδείλῳ |
| ἀστραπὴ διὰ τῆς βροντῆς . ἐξέλιπε τὰς ὁδούς ] ὑποσκίασιν ἔπαθεν , ὑπεσκιάσθη , ἀφῆκε . τὰς κινήσεις αὐτῆς . | ||
| ὦ φιλότας , ἀλλ ' ἀλλοπλατεῖς τὸ μέγιστον πάντ ' ἔπαθεν λιπαροντεσ εγχελεατινες ἄριστον γόγγροιτοιωνητεμων πλῆρες θεοτερπές . ἐπ ' |
| ] θαρρεῖ οιθ . , θάρρος εἶχεν . ἀκόλαστος ] ἀκρατής , τολμηρός , ἀκράτητος . , ἀναίσχυντος , ἀναιδής | ||
| ὁ κυρίως ἀκρατὴς ἀλλὰ περὶ τὰ ἀφροδίσια καταγίνεται ὁ κυρίως ἀκρατής , περὶ ἃ καταγίνεται καὶ ὁ ἀκόλαστος . οὔτε |
| ὄχλος ἐστίν , οὐκ ἔχει δὲ νοῦν . Ἴσος ἴσθι κρίνων καὶ φίλους καὶ μὴ φίλους . Ἴση λεαίνης καὶ | ||
| εὑρεῖν ἢ ὅσην ἡ ὕλη δίδωσιν , οὕτω καὶ ὁ κρίνων τοὺς τοιούτους λόγους καλῶς ἂν κρίνοι , εἰ κατὰ |
| τις αὐχμῶν ἢ ῥυπῶν , κονιορτὸς ἀναπέφηνεν : ὄπισθεν ἀκολουθεῖ κόλαξ τῳ , λέμβος ἐπικέκληται : τὰ πόλλ ' ἄδειπνος | ||
| οὐ τὰ σώφρονα συμπόσια συνάγουσι : τοῖς δ ' ὁ κόλαξ πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῶκον . ἔτι δὲ ὁ μὲν |
| καὶ πυνθάνεται ζητῶν ἀπόκρισιν , ἐξ ἧς ὃ μὴ οἶδεν εἴσεται : πάντα δὲ θεᾷ γνώριμα , οὐ τὰ παρόντα | ||
| οὗτος καὶ τοὺς γεγονότας καὶ τοὺς ὄντας καὶ τοὺς μέλλοντας εἴσεται , καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν μάντις ἄριστος , ὅς |
| ἐκεῖνα : ἢ ἐλεύθερος ἢ δοῦλος , ἢ πεπαιδευμένος ἢ ἀπαίδευτος , ἢ γενναῖος ἀλεκτρυὼν ἢ ἀγεννής , ἢ ὑπόμενε | ||
| . Ἄγροικος ὁ ἐν ἀγροῖς διατρίβων , ἀγροῖκος δὲ ὁ ἀπαίδευτος . Τὰ εἰς ας ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα ἔχοντα τὸ |
| . δεῖ γὰρ τὸν μέλλοντα ὀρθῶς λέγειν , περὶ ὧν ἐπίσταται , περὶ τούτων λέγεν . πάντ ' ὦν [ | ||
| ὡσεὶ ⌈ εἶπεν Γ [ ἔλεγεν ] “ οὐδὲν ἄλλο ἐπίσταται πλὴν τὸ κλέπτειν ” . Γ παρὰ τὴν παροιμίαν |
| μή που καὶ αὐτὸς ἐπιλάθωμαι ἐμαυτοῦ . Ὁ ἁμαρτάνων ἑαυτῷ ἁμαρτάνει : ὁ ἀδικῶν ἑαυτὸν ἀδικεῖ , ἑαυτὸν κακὸν ποιῶν | ||
| εἰ μὴ τοῦτο , οὐδὲ ἡμέρα ἔσται οὐδὲ νύξ : ἁμαρτάνει οὖν συνάγων καὶ συνελαύνων τὴν τοῦ Ζήνωνος ὑπόθεσιν εἰς |
| αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει . Ἦ ῥ ' εὖ γιγνώσκων , Τρῶας δ ' ἄχος ἔλλαβε θυμόν . ἔνθ | ||
| ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν , ὅμως πράττει |
| οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | ||
| , φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; |
| μέχρι τίνος παρεκβαίνων ἐπὶ τὸ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τὸ ἧττον ψεκτός , ἕπεται τοῖς ἀεὶ λεγομένοις ὑπ ' αὐτοῦ , | ||
| ψεκτός , καὶ ὁ μηδενὸς χάριν ὑπομένων καλοῦ τι τούτων ψεκτός : αἰσχρὰ γὰρ καὶ αἰσχρῶς . ἐπ ' ἐνίοις |
| κοινῇ συμφέροντος εἰρημένου , ὅπερ κἀν τούτῳ καὶ ἐν ἐκείνοις διαπραττόμενος φαίνεται . τοιοῦτόν ἐστι τὸ λεγόμενον παρ ' αὐτοῦ | ||
| τῶν ἐχθρῶν ἐξετάζεσθαι . εἰ δέ τις ἐξελεγχθείη τούτων τι διαπραττόμενος ἔνοχος ἦν τῷ νόμῳ τῆς προδοσίας , ὃν ἐκύρωσεν |
| τὸ διὰ τίνος ὀργάνου χρὴ τοῦτο ποιῆσαι , ζητεῖ καὶ βουλεύεται , ὅταν δὲ τὸ ὄργανον ᾖ ὡρισμένον , ζητεῖται | ||
| τὸ εὖ βουλεύεσθαι : ὁ σοφὸς ᾗ σοφός ἐστιν οὐ βουλεύεται : ὁ σοφὸς ἀνάγκῃ οὐκ ἔστι φρόνιμος ᾗ σοφός |
| πένης οὐχ ὁ μηδὲν κεκτημένος , ἀλλ ' ὁ πολλῶν ἐφιέμενος : καὶ πλούσιος οὐχ ὁ πολλὰ περιβεβλημένος , ἀλλ | ||
| μήποτ ' οὖν ἐστι τοιοῦτον , εἰ δύναταί | τις ἐφιέμενος τῆς ἐναίμου ζωῆς καὶ μεταποιούμενος ἔτι τῶν κατ ' |
| ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ , ἐὰν ἀμφοτέρας ἔχων θατέρᾳ | ||
| πρὸς παραμυθίαν τοῦ λόγου λέγει ὅτι ἐπιστήμων καὶ ἀκριβὴς ἰατρὸς ἐπιστάμενος τὰς ἡμέρας τῶν κρίσεων , ποῖαί εἰσιν ἐπίδηλοι καὶ |
| μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
| ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
| δὲ μειζόνως , σφηνῶν τὴν κεφαλὴν καὶ ἀνάρροπον τὴν ὕλην ἐργαζόμενος . Θερμὸν μὲν ὕδωρ πᾶσι τοῖς νοσοῦσιν ὁπωσοῦν ἐν | ||
| . ὅπου δὲ θεῶν ὄχλος καὶ δῆμος κοινῇ δημιουργῶν καὶ ἐργαζόμενος οὐχ οἷός τε ἐγένετο καλῶς τε καὶ ἀμέμπτως ἐργάσασθαι |
| εὑρίσκεται : οὐ γὰρ δύναται ἑαυτὸν ἀλλοτριοῦν τῆς πράξεως αὐτὸς πράξας : γνωστέον δὲ , ὅτι ἐν τῇ ἀντιστάσει καὶ | ||
| ἔτι τὸν φθόνον οὐ δυναμένῳ κατέχειν , εἰ μὲν εὖ πράξας ὁ Μάρκιος καὶ τὴν Ῥωμαίων πόλιν διαφθείρας εἰς Οὐολούσκους |
| ἀπαιτούμενον . ἱκανὸν οὖν ἑκάστῳ εἰ κατὰ τὴν ὑποκειμένην ὕλην κατορθοῖ . γένος δὲ ἐνταῦθα ὁ Ἀριστοτέλης τὸ ὑποκείμενον ἐκάλεσε | ||
| , πῶς οὐκ ἀεὶ κατορθοῖ ; πῶς δὲ οὐκ ἀεὶ κατορθοῖ τὸ ἕνεκά του ἡ τέχνη ; ἀλλὰ καὶ τὸ |
| καὶ μηδεμίαν ἔχων ἐλπίδα τοῦ λοιποῦ τῆς ἀρχῆς ἔγνω θανατῶν δράσας τι τοὺς ἐχθροὺς κακῶς καὶ παθεῖν αὐτός . καὶ | ||
| μ ' Ἰάσων οὐδὲν ἐξ ἐμοῦ παθών . τί χρῆμα δράσας ; φράζε μοι σαφέστερον . γυναῖκ ' ἐφ ' |
| τέκν ' : ὅστις δ ' αὔτ ' ἄπειρος ὢν ψέγει , ἧσσον μὲν ἀλγεῖ , δυστυχῶν δ ' εὐδαιμονεῖ | ||
| τι δὲ τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ , καθὸ ψέγει μὲν τὴν κακίαν , ἐγκωμιάζει δὲ τὴν ἀρετήν , |
| ὁ δ ' αἰνέσας ταῦθ ' ὁρκίους τε δοὺς θεοὺς ἔδρασεν οὐδὲν ὧν ὑπέσχετ ' , ἀλλ ' ἔχει τυραννίδ | ||
| , ὑπνωτικὸν ἐκάλεσεν . ἐπὶ τούτου οὖν τὸ ψύχον οὐδὲ ἔδρασεν , ἐπειδὴ ἥμαρτεν ὁ ἰατρός : προεσκάλευσε γὰρ ὁ |
| ὁ μὴ λυπούμενος ἐπὶ τῇ τῶν αὐτῶν τούτων παρουσίᾳ , ἀκόλαστος δὲ ὁ ἐπὶ ἀπουσίᾳ τινῶν λυπούμενος , σώφρων δὲ | ||
| εἶναι : ὁ γὰρ ἀμεταμέλητος ἀνίατος : τοιοῦτος δὲ ὁ ἀκόλαστος : ὁ δὲ ἔλαττον τοῦ δέοντος τὰ τοιαῦτα ζητῶν |
| τοὺς κατ ' αὐτὸν καὶ μεγάλας ὠφεληθήσεται ὠφελείας ἐξ ὧν διαπράττεται καὶ ἡ ἀπόβασις τῶν κατ ' αὐτὸν πραγμάτων ἔσται | ||
| αὐτοῦ συγγενῆ ἢ φίλον θέλει ἵνα γνῶσι τὰ μυστήρια ἅπερ διαπράττεται ὁ νοσῶν . ἀμηνυτὶ γὰρ εἰσερχομένου τοῦ ἰατροῦ , |
| ξυνέβη . τιμωρία γὰρ οὐκ εὐτυχεῖ δικαίως , ὅτι καὶ ἀδικεῖται : οὐδὲ ἰσχὺς βέβαιον , διότι καὶ εὔελπι . | ||
| τε ποιῶν ἀδικεῖ , ἄκων γάρ , καὶ ὁ πάσχων ἀδικεῖται , ἑκὼν γάρ . ὁ δὲ καὶ ἄκων τὰ |
| καὶ τοῦτ ' , ἔφη , δῆλον ὅτι ὁ μάλιστα λυπούμενος εἰ μὴ βασιλεὺς εἴη οὗτος καὶ λαβὼν τὴν ἀρχὴν | ||
| , ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ . † Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος . † Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν . |
| ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
| ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
| καὶ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἀντευποιεῖν , ὅσα καὶ οἷα εὖ πέπονθε πρὸς πολλῶν : χαλεπὸν γάρ ἐστιν ἕνα πολλοῖς ἀνθυπηρετεῖν | ||
| Πριαμίδαις . Ἦν δὲ κατ ' ἀλήθειαν οὕτως ἔχον ἢ πέπονθε κατεψευσμένος ; Πῶς δ ' ἂν δικαίως γένοιτο τῶν |
| ' ἑνὸς μ γράφεται : ἄμαθος γὰρ λέγεται παρὰ τὸ ἀμαθὴς * καὶ * ἀμέτρητος εἶναι καὶ ἐν συγκοπῇ ἄμος | ||
| καὶ οὐκ εὐτελὴς ὤν , ἠλίθιος δὲ μᾶλλον , οἷον ἀμαθὴς καὶ ἀνόητος , ὃς εἰ παιδευθείη καλὸς ἂν εἴη |
| , τουτέστιν ὅτι οὐδὲ αὐτὸς ὁ ὀνειδίζων τὸ λογογραφεῖν οὕτω διακείμενος ὡς κακοῦ τοῦ πράγματος ὄντος διαβάλλει . ρεʹ Καὶ | ||
| . . . : Ἀμούλιος πρὸς Νομίτορα τὸν ἀδελφὸν τυραννικῶς διακείμενος , τὸν μὲν υἱὸν Αἴνιτον ἐπὶ κυνηγίᾳ ἀνεῖλε , |
| παραλείψω , ἀλλ ' ἐκεῖνο λέγω : εἰ μὲν Αἰσχίνης ἰδιώτης ὢν ἀπελήρησέ τι καὶ διήμαρτε , μὴ σφόδρ ' | ||
| ἄν , ἀλλ ' ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν ὅ τε ἰδιώτης καὶ ὁ τύραννος , ἐννόει πότερος μείζω ἀπὸ τῶν |
| ἄνδρα ἐφεξῆς πρόθυμον εἶναι , καὶ ὅπως μηδεὶς μήθ ' ἑκὼν μήτ ' ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι , ἐπειδὰν δὲ | ||
| ; Ἔμοιγε . Πότερον δὲ γραμματικώτερον κρίνεις , ὃς ἂν ἑκὼν μὴ ὀρθῶς γράφῃ καὶ ἀναγιγνώσκῃ ἢ ὃς ἂν ἄκων |
| , ἀνὴρ Ἰταλὸς καὶ τῶν εὖ γεγονότων . ὃς ἄγαν συνετὸς ὢν καὶ πεπαιδευμένος καὶ ψυχῆς ἀνδρείαν πλουτῶν τοῖς τε | ||
| ἡδύβιος , κατωφερὴς εἰς γυναῖκας , Ἑρμοῦ δὲ εὐπαίδευτος , συνετὸς καὶ ἐρωτικὸς εἰς παῖδας , Ἡλίου δὲ καὶ Σελήνης |
| καὶ ἡ δόξα οὐκ οἶδεν καθ ' αὑτὴν οὖσα ἅπερ οἶδεν μετὰ τῆς διανοίας . πάλιν ὅταν εἴπῃ ὅτι ἡ | ||
| οἰκιστὴν αὐτῆς γεγονέναι „ . καὶ Ἀρτεμίδωρος Δῶρα τὴν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῇ τῶν ιαʹ ” συνεχῶς δ ' ἐστὶ |
| , οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ Διὸς ζηλωτὴς καὶ οὗτος ὁ φιλάνθρωπος ἀτεχνῶς . τῶν δὲ ἄλλων Κῦρον μὲν φιλοπέρσην καλῶ | ||
| , ἅπερ οὐκ ἐάσει καθ ' ὑμῶν ἰσχῦσαι ψῆφος ὑμετέρα φιλάνθρωπος . Εὔβουλος ἐγράψατο Ἀρίσταρχον ἐπὶ τῷ Νικόδημον πεφονευκέναι : |
| , οὐ τῷ ἔργῳ . Πονηρῶν νῦν βούλεται μὲν ὁ μοχθηρὸς ἀδικεῖν , οὐ μὴν δυνατός : βουλόμενος δέ , | ||
| τε καὶ ἄριστός ἐστιν ὁ καθαρότατος , νοσερὸς δὲ καὶ μοχθηρὸς ὁ ἐξ ἀναθυμιάσεως ἐπιθολούμενος λιμνῶν ἢ ἑλῶν ἢ βαράθρου |
| Αἰγυπτιακῶν ἔργων „ : ἐπεὶ ζῶν γε ὁ βασιλεὺς καὶ φιλήδονος τρόπος ἐν ἡμῖν γεγηθέναι τὴν ψυχὴν ἀναπείθει ἐφ ' | ||
| νομίζων τὰς εὐεργεσίας ] . οὐδεὶς γὰρ οὕτω μαλακὸς οὐδὲ φιλήδονος ὃς οὐχ ἥδεται τῇ αὑτοῦ πράξει , κἂν τύχῃ |
| : ὅθεν καὶ Στράττις ἐν Φοινίσσαις εἶθ ' ἥλιος μὲν πείθεται τοῖς παιδίοις , ὅταν λέγωσιν ἔξεχ ' ὦ φίλ | ||
| δῶρα : νῦν ἐλπίδες : ἐκ τοῦ ἀπελθεῖν τὰ δῶρα πείθεται ὁ χορὸς ὅτι μέγα κακὸν γενήσεται ἐξ οὗ ἀναγκασθήσεται |
| μᾶλλον πέφυκε τἀνθρώπῳ . Ὁ δ ' αὖ οὐ πάνυ πονηρὸς καθέστηκεν ἀπὸ τῆς τῶν χρωμάτων τεκμαιρομένων ἡμῶν οἰκειότητος . | ||
| ἔλυσε τοὺς νόμους : εἰ δ ' ἐκβαλεῖν ἀπάτην ἣν πονηρὸς ἄνθρωπος ἐνέθηκέ σοι , μένει μὲν Ἱεροκλῆς ἐν τῷ |
| τις σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡς ἐστρατήγησεν ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν ; ἐν τοίνυν τῇ Ἀσίᾳ ἥδε πρώτη πρᾶξις ἐγένετο | ||
| γυνή πρὸς τὸ θηλυκὸν γένος σκοπουμένη , ὡς οὐδὲν μὲν ἔπραξεν , ἀλλὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν γυνή τις ἐργάσαιτο : |
| δ ' ὡς ἡβασκόντων [ ἢ ] ὀνειρωττόντων [ ] καταφρονῶν [ : περί ] τε γὰρ ἑορτῶν [ καὶ | ||
| , δοκεῖ μοι Διονύσιος παντάπασιν φιλοτιμηθῆναι μή ποτέ τισιν δόξαιμι καταφρονῶν αὐτοῦ τῆς φύσεώς τε καὶ ἕξεως ἅμα καὶ τῆς |
| ἀμφότερα ταῦτα , εἰ προαγορεύων ὡς ὑπὸ θεοῦ φαινόμενα καὶ ψευδόμενος ἐφαίνετο . δῆλον οὖν ὅτι οὐκ ἂν προέλεγεν , | ||
| μόνον τῷ εἶναι ψευδεῖς : λέγεται γὰρ συκοφάντης οὐχ ὁ ψευδόμενος μόνον , ἀλλὰ καὶ ὁ πολυπραγμονῶν τὰ μὴ προήκοντα |
| τίς δ ' ἐστὶν ὁ μετὰ † ταῦτα ταύτης † φροντίζων ; Μέτων ὁ Λευκονοιεύς . οἶδα , ὁ τὰς | ||
| ὁμοτράπεζος συντράπεζος , ὁμόσιτος σύσσιτος , ὁμόδειπνος . ὁ δὲ φροντίζων τῆς ὑπηρεσίας ἁπάσης τραπεζοποιός . ἡ δ ' ὑπηρεσία |
| ἑτέρας ἐπεισελθούσης ἐξ ἔριδος , οἷα φιλεῖ , κατὰ ζηλοτυπίαν πάθῃ τι τῶν ἀνηκέστων , ἅμα καὶ τοῦ δεσπότου καινοτέροις | ||
| δὲ ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ . ἐπέσκηψε δέ , ἐάν τι πάθῃ , τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν |
| τὸ πρόσωπον , καὶ τῆς συντρόφου καὶ φίλης αἰδοῦς εἰκότως ἐπιλανθάνεται : οὐ γὰρ ὑφορᾶται τῶν ἀστειοτέρων τὰ σκώμματα πάντων | ||
| καταξιώσατε . Τρόπος ἀγαθὸς οὔτε μεταβάλλεται ταῖς εὐτυχίαις οὔτ ' ἐπιλανθάνεται φιλίας , βελτίων δὲ τύχης ἁπάσης καθέστηκε . ταῦτα |
| ἀργύριον . ὁ μὲν γὰρ δόξης ἕνεκα ἀλαζονευόμενος τὰ τοιαῦτα προσποιεῖται , ἐφ ' οἷς εὐδαιμονίζονται οἱ ἄνθρωποι ἢ ἐπαινοῦνται | ||
| βαδίζειν , καίτοι οὔσης γῆς ἐφ ' ἧς , οὐ προσποιεῖται τὸ πεπονθέναι . Ἀλλ ' ὅταν ἐπὶ σώματος ζῴου |
| ἡμετέρῳ , ἀπεκρίνατο πάντων τῶν πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ , καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ καὶ οὐκ ὀρθῶς | ||
| ἀνδρὶ , ὁ δὲ ἀνελθὼν ἀπέκτεινεν ἐκεῖνον καὶ μοιχείας αὐτῇ ἐγκαλεῖ . Συριανοῦ . Καὶ τὸ προειλημμένον τῇ κρίσει τοῦτο |
| , ὁ δέ τις λιβανωτὸν ἢ πόπανον , ὁ δὲ πένης ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν . | ||
| ὑπὲρ πέντε τάλαντα μὴ κεκτημένον μὴ πολιτεύεσθαι , ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται , ὁ δὲ παραγράφεται |
| , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν : ἀθετεῖται ὅτι γελοῖος , εἰ ἡ μελία ἐπετήδευσε μὴ ἀποτεμεῖν τὸν ἀσφάραγον | ||
| καὶ τί λέγουσιν ἕκαστον ὁρίζονται : ὁ δὲ μηδὲν συνιδὼν γελοῖος ἂν εἶναι δόξειεν ἐπιζητῶν τί ἐστι γραμμὴ καὶ τῶν |
| χαρὰ καὶ ἀθυμία , τὸ μέν , ὅτι φίλος εὖ ἔπραξε , τὸ δέ , ὅτι φίλον οὐχ ὁρῶμεν . | ||
| . . λόγου ] ἐπειδὴ τὸ πάντα ὅσα εἶπε καὶ ἔπραξε Φίλιππος ἐπαγγείλασθαι εἰπεῖν ὑπόνοιαν ἐδίδου μακρολογίας , πολεμία δὲ |
| ἀφαρὶ λέγουσι τὸ ἐσπουδασμένως καὶ ἀπερισκέπτως . Αἱμύλος , ὁ πανοῦργος . παρὰ τὸ δαίω , δαίσω , δαίμων ὁ | ||
| ἔφυσας , διὰ ταῦτα καὶ βρέφος ἀξιοῖς νομίζεσθαι γέρων καὶ πανοῦργος ὤν ; Τί δαί σε μέγα ἠδίκησα ὁ γέρων |
| , ὡς ἑτερογενεῖς εἶναι . καθόσον μὲν γὰρ τὸ ἀγαθὸν αἱρεῖται ὁ ἐγκρατὴς καὶ τῷ λόγῳ ἀκολουθεῖ , ἀρετῇ προσήκει | ||
| βούλεται πονεῖν ὥστε πολεμεῖν , ἐξὸν δὲ χρήματα ἔχειν ἀκινδύνως αἱρεῖται πολεμῶν μείονα ταῦτα ποιεῖν : ἐκεῖνος δὲ ὥσπερ εἰς |
| παρ ' Ἕρμον Φεύγει , οὐδὲ μένει , οὐδ ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι . Οὐ γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
| δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου αἰδεῖται Ζηνὸς θέμιν ἠδ ' ἀλεγίζει . ” Ὧς φάτ |
| ” μέτριος , ὦ βασιλεῦ , ” ἔφη „ καὶ ἐπιεικής , εἰ , ἃ δύνανται καὶ ἄκοντος ἔχειν ἐν | ||
| : δακτύλου τι ἀπέπεσεν . Μετὰ τὰς ἑπτὰ ἐξῄει ἰχὼρ ἐπιεικής . Μετὰ ταῦτα , γλώσσης , οὐ πάντα ἔφη |
| ἔντρομος γενόμενος πάντα ἐάσας ἐν τῷ ναῷ ἐξῆλθεν εὐχαριστῶν καὶ πιστεύων κυρίῳ καὶ ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ πάντα διηγορευμένα . | ||
| τοῖς πρὸ τῆς τελετῆς ἐντυγχάνειν , ἐκάλουν εὐδαίμονα ἐμαυτὸν , πιστεύων τὰ πάντα παρὰ τῶν θεῶν ἔχειν . διὸ καὶ |
| τοῦτο καὶ τὸ ἀλεξιφάρμακος ἀπὸ τοῦ ἀλέξω γέγονε καὶ τοῦ κακός , ἀλεξώκακος καὶ τροπῇ τοῦ ω εἰς ι ἀλεξίκακος | ||
| ἐφ ' ἑστίαν . πρὸς τοῖσδε νῦν ἄκουσον ὡς φαίνηι κακός : χρῆν ς ' , εἴπερ ἦσθα τοῖς Ἀχαιοῖσιν |
| δὲ ὑπὸ τουτωνὶ τῶν πιθήκων , οὓς τὸ παιδίον θεράποντας ἡγεῖται . λαγωὸς δὲ οὑτοσὶ χθὲς οἶμαι εἰσῳκισμένος ξυνέχεται μὲν | ||
| τῶν ἐν ἡμῖν μέρους , πάντων δ ' ἅπαξ ἁπλῶς ἡγεῖται , διήκει τε ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἐφ ' ἡμῖν |
| . ἐπεξιὼν δὲ ὁ Ἄδμητος ἔχων καὶ λοχαγοὺς νύκτωρ συνελήφθη ζῶν : ἠπείλει δὲ Ἄκαστος ἀποκτεῖναι αὐτόν . πυθομένη δὲ | ||
| ἔλεγε , τοῦ πατρός , ὡς δι ' ἐκεῖνον μὲν ζῶν , διὰ τοῦτον δὲ καλῶς ζῶν , ὕστερον ὑποπτότερον |
| γὰρ , φησὶ , τῷ δὲ προσδοκᾶν αὑτὴν ἀποθανεῖν οὐ ζῇ : ἕως οὗ συμβῇ , ὑπέρθου τὰ δάκρυα : | ||
| : κέντρον , τὸ βέλος τῆς τρυγόνος καὶ αὐτῆς : ζῇ γὰρ ἀποθανούσης καὶ ἀκαταπόνητον δύναμιν ἐνδύεται , ἔχει . |
| ἂν ἐμμένῃ | “ θεὸν ? ? κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει | καλοῖς . εἰσὶν γάρ , εἰσὶν ἀξιοπάμονες ἄλλαι | ||
| οὔκουν εἰκὸς ἐκεῖνον εἰς ἐπιθυμίαν ἐλθεῖν , ἣν οὐ προβαίνειν ἐλπίζει ; κἂν ἔρωτι περιπέσῃ , προστάττειν ὀκνήσει τοῖς ἐκείνου |
| ἀποδύων , ἁρπάζων , ἀφαιρούμενος , παρεισπράττων , ἰταμός , ἀναίσχυντος , ἀπηρυθριακώς , δυσχερής , ἀνήμερος , ἄγριος , | ||
| ἐρᾶν . καὶ ἐγὼ ἔσομαι τοίνυν ὁμοία τις αὐτῷ [ ἀναίσχυντος ] καὶ οὐκ ἀφήσω τὸν ἐμὸν Τίμαρχον . ἔρρωσο |
| ; Καὶ μάλα γε . Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης μηδαμῇ ; οὐκ εἴ τι καὶ | ||
| φέροντες . ἑκάτεροι δέ , ἐπειδὰν χωρὶς ἑκάτερος τὸ ἑαυτοῦ πράττῃ , οἷον : ἑκάτερος αὐτῶν δοκὸν φέρων , ἤτοι |
| βλάπτεται : ἴσον γάρ ἐστι τῷ εἴ τις μεθύει , βλάπτεται . τὸν τοιοῦτον λόγον ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ συντάξεως | ||
| ὅλου τοῦ προσώπου : βαρεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν καταπλασμάτων καὶ βλάπτεται πρὸς τῶν ἐμβροχῶν καταρρεουσῶν . καὶ ἐπὶ τῶν πολυκινήτων |
| εἴποι , ναυμαχοῦντος αὐτοῦ , κρείττων Ἑρμοκράτους ὁ ἔκγονος : ἡσθήσεται μὲν γὰρ καὶ ὁ πάππος ἔχων τῆς ἀρετῆς διάδοχον | ||
| ] οἷς γὰρ ἕκαστος χαίρει πραττομένοις , οὗτος καὶ λεγομένοις ἡσθήσεται ἐμφρόνως καὶ τοῦτο καὶ φιλοσόφως φησίν : καὶ γὰρ |
| μὲν γὰρ εἰς ἐκεῖνο ἐπιστροφὴ τοῦ τρίτου γίγνεται , ὅτι γιγνώσκει ἐκεῖνο : ζωτικὴ δέ τινα τρόπον , ἢ οὐσιώδης | ||
| ἢ δοκεῖ σοι οἷόν τε εἶναι , ὅστις Μένωνα μὴ γιγνώσκει τὸ παράπαν ὅστις ἐστίν , τοῦτον εἰδέναι εἴτε καλὸς |
| μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος πεφυκὼς πρὸς εὐεργεσίαν καὶ εἰωθὼς τοὺς ἠδικηκότας σῴζειν . διὰ | ||
| Διὸς πρόπολος Διώνης εἶπε Τημένωι τάδε : “ ὦ παῖ πεφυκὼς ἐκ γονῶν Ἡρακλέους , Ζεύς σοι [ ] δίδωσι |
| ἔλαττον , τούτου δὲ μεῖζον δῶρον καὶ αὐτὸ κομίζων οὐκ ᾔδει , καὶ τοῦτο ἔμαθε δῶρον ὄν . ἔφη γὰρ | ||
| ἐκόμιζεν αὕτη , καὶ ἦν ἀγγέλων ὠκίστη , καὶ ἀκούσασα ᾔδει , ἔνθα ἰθῦναι χρὴ τὸ πτερὸν καὶ τίνα χρὴ |
| θεῶν τε πνεῦμ ' ἔρως θ ' ὑμνῳδίας ὅστις δὲ πράσσει πολλὰ μὴ πράσσειν παρόν , μῶρος , παρὸν ζῆν | ||
| ἀπαιδεύτου ἔργον τὸ ἄλλοις ἐγκαλεῖν , ἐφ ' οἷς αὐτὸς πράσσει κακῶς : ἠργμένου παιδεύεσθαι τὸ ἑαυτῷ : πεπαιδευμένου τὸ |
| μάραγδον εἶναι ταῦτ ' ἔδει καὶ σάρδια . εἴ τις δικαστὴς ἢ διαιτητὴς θεῶν . ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν . | ||
| Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου , αὐτὸς μέν σφισιν ὁ Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι , Καλλικράτει δὲ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος ἀνδρὶ ἀλάστορι |
| τεθνεώτων ‖ [ εἰ ] μὲν ὡς οὐκ ὄντων τις διανοεῖται - | , [ ἀκόλουθον ] αὐτῷ μηδαμοῦ αὐτοὺς | ||
| κύριος δὲ οὐκ ἔστι τῆς κινήσεως . πολλάκις γοῦν τι διανοεῖται φυγῆς ἄξιον καὶ οὐ φεύγει , οἷον σεισμὸν ἢ |
| οὖν ὑμῖν οὐκ ἀνεκτὸς ὁ δίχα τῶν ὑμετέρων συμβόλων ἄρχειν ἐπιχειρῶν , οὕτως οὐδὲ τῷ θεῷ προσφιλὴς ὁ δίχα τοῦ | ||
| ἧττον λύει , καὶ συνάπτει τοὺς ἐπιλόγους ἀπὸ τοῦ αἰσχροῦ ἐπιχειρῶν , ἀπὸ τῆς τῶν προγόνων κρίσεως , ἀπὸ τῆς |