| Ἄγε δή , φησὶν ὁ βασιλεύς , ἐπειδὴ ταῦτ ' ἀληθεύσας ἔχεις , φράσον ὅπου νῦν ἂν εὑρεθεῖεν . οὐ | ||
| εἰ τἀληθῆ πρὸς Δομετιανὸν εἰπὼν ἐδέθην , τί πείσομαι μὴ ἀληθεύσας ; ἐκείνῳ μὲν γὰρ τἀληθὲς δοκεῖ δεσμῶν ἄξιον , |
| διὰ τοῦ στόματος ἔχομεν ἐκβαλεῖν αὐτήν . καὶ εἶπεν ὁ προφήτης : στόμα πρὸς στόμα ἐλάλουν τοῦ θεοῦ , καὶ | ||
| ἐργασίας πλέκτοντας . ” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος , ὁ προφήτης , “ μάντις Ἀπόλλων , ” εἶπε , “ |
| ἧς ὕπερ μαντεύεται , ἢ καί τι σιγῶς ' ὧν σιωπᾶσθαι χρεών ; ἀτὰρ θυγατρὸς τῆς Ἐρεχθέως τί μοι μέλει | ||
| : ὅπῃ ἂν ἄγειν ἡγῶται συμφέρειν στέγεσθαι : ἀντὶ τοῦ σιωπᾶσθαι καὶ ἐς τὴν Κόρινθον : πρεσβεία Συρακοσίων πρός τε |
| ἄτμητοι δὲ οὖσαι μυρία ἄλλα τέμνουσιν . ὅ τε γὰρ θεῖος λόγος τὰ ἐν τῇ φύσει διεῖλε καὶ διένειμε πάντα | ||
| καὶ μὴν κατεπαλαίσθη ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως ὁ μέγας οὗτος καὶ θεῖος ” „ εἰ Κύκλωπες „ ἔφη ” ἐγεγόνεισαν καὶ |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| διεπυνθάνετο , οὐδ ' εἴ τις ἤρα χρημάτων , εἰ πλουτήσει , οὐδὲ ἄλλό τι τῶν ἐπὶ μηδεμιᾷ προφάσει ἀξιόχρεῳ | ||
| οὑτοσὶ δὲ ὁ θεός εἶπέ σοι ὅτι πλουτήσει οὗτος : πλουτήσει ἄρα οὗτος “ . ἐνθάδε γὰρ παραδεχόμεθα τὸ συμπέρασμα |
| παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
| εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
| τὸ παριστάμενον αὐταῖς δίκαιον προτιμῶσιν . ἔπειτα καὶ ἀεὶ ὁ χορὸς ἐν προσώπῳ τοῦ ποιητοῦ εἰσάγεται τῷ δικαίῳ προστιθέμενος : | ||
| μικτὸς αὔονα βροτοῖς . κῶλα κδʹ . + ὁ παρὼν χορὸς συνέστηκεν ἐκ κώλων χοριαμβικῶν νβʹ , ὧν τὰ μέν |
| περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
| πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
| γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
| πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
| . καὶ ἐν Δαιταλεῦσιν : ἀπόλωλα : τίλλων τὸν λαγὼν ὀφθήσομαι . Ξενοφῶν δ ' ἐν Κυνηγετικῷ χωρὶς τοῦ ν | ||
| ” ὁ σός , ὦ Βροῦτε , δαίμων κακός : ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ ἐν Φιλίπποις . “ καὶ ὀφθῆναί |
| τι τοῖοι ἀμυνέμεναι καὶ ἐφ ' ἑνὸς τοῦ Πατρόκλου , ἡμέτερος θεράπων : τοιοῦτον οὖν καὶ τὸ ἁμόνπρὸς . οἷς | ||
| , ὅτε ἐπὶ δείξεως λαμβάνεται , ἐμὸς εἶ φίλος , ἡμέτερος ὑπάρχεις οἰκέτης , Χρὴ ἄρα καλεῖν , καθάπερ καὶ |
| ἐστιν , ὡς ὁ σὸς λόγος . ὁ δὲ δὴ ἐμὸς ὅστις , πολλάκις μὲν ἤδη εἴρηται , οὐδὲν δὲ | ||
| οὐδὲν κρεῖσσον οἰκείου φίλου . νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν πατὴρ ἐμὸς μέριμναν ἕξει , κοὐκ ἐμὸν κρίνειν τόδε . ἀλλ |
| αὐλοῦντας μίμησαι , τράνωσόν σου τὴν τέχνην . ὡς δὲ παρέδυ μιμητὴς δῆθεν τῶν αὐλημάτων , κλείει τὸν ταῦρον Φάλαρις | ||
| τὴν ἀπαιδευσίαν διακαθαίρουσα οὐ χθές τε καὶ πρῴην ὡς φασὶ παρέδυ οὐδὲ οἱ πρότεροι τοῦ θειοτάτου τῶν ἐν ἡμῖνφημὶ δὴ |
| λαὸς ἅλις ὃς κεῖται νεκρός . τοσαῦτ ' ἔλεξε . σὸς δὲ Πολυνείκης γόνος ἐκ τάξεων ὤρουσε κἀπήινει λόγους . | ||
| δειροτομῆσαι . καί κεν Τηλέμαχος τάδε γ ' εἴποι , σὸς φίλος υἱός , ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς |
| ἐν οἷς Φιλοκράτης ὁ δημαγωγὸς αὐτοῖς παράγεται λέγων ταῦτα : Ἐνθυμεῖσθε τοίνυν ὡς οὐδὲ καιρὸς οὐθείς φιλονεικεῖν : οὐδὲ καλῶς | ||
| ἡ ζὰψ ἐκφέρει κἰχθύδια . παρ ' Ἀρχεφῶντος ἡδυπότιδας δώδεκα Ἐνθυμεῖσθε τῆς γῆς ὡς γλυκύ ὄζει , καπνός τ ' |
| τὸν καρπόν . τί γὰρ πλέον θέλεις εὖ ποιήσας , ἄνθρωπε ; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο , ὅτι κατὰ φύσιν τὴν | ||
| ρωτᾶν ἅπαντας ἐν μέρει , Τί γὰρ σύ , ὦ ἄνθρωπε , δέδοικας τὴν πενίαν οὕτως πάνυ , τὸν δὲ |
| αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ | ||
| αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ |
| πληθυντικαὶ ] καὶ ἐκτὸς ? [ ἑνικαί , ἡμέτερος , ὑμέτερος , σφέτερος ] [ ] ς ? ἡμετέρα , | ||
| ἔσσεται : ὣς οὐ τοῦτον ἐγώ ποτε μῦθον ἐνίψω . ὑμέτερος δ ' εἰ μὲν θυμὸς νεμεσίζεται αὐτῶν , ἔξιτέ |
| παρέχειν ἑαυτὸν εἰς τοὺς Ἕλληνας . καὶ τί ἄν τις ἀγωνίζοιτο ; ῥᾴδιον γὰρ καὶ τῷ τυχόντι γνῶναι τοῦτό γε | ||
| τε κρατερὸς ἂν εἴη , οὐκ εἰ μόνος αὐτὸς εὖ ἀγωνίζοιτο πρὸς τοὺς πολεμίους , ἀλλ ' εἰ καὶ παντὶ |
| εἰσοικούμενον εἴσδεξαι πνεῦμα τὸ τρίτον ὥσπερ στέφος . νεκρὸς γὰρ ἦσθα τὸ πρὶν εἰς φθορὰν πέλων τάφῳ κατῴκησάς τε νεκρὸς | ||
| γράφῃς , ἄλλοις καλέ , ἐμοὶ δὲ ὑπερήφανε . οὐκ ἦσθα συγκείμενος ἐκ σαρκὸς , καὶ τῶν , ὅσα τούτοις |
| ἐπῄνεσε . τί οὖν οὐ καὶ τοὺς Ἡρακλείδας , ὦ βέλτιστε , ᾐτιάσω , διότι οὐ κατὰ γῆν εἰς Πελοπόννησον | ||
| , μὴ πρῶτον μὲν εἴπῃ τί δέ σοι μέλει , βέλτιστε ; κύριός μου εἶ ; εἶτ ' ἂν ἐπιμείνῃς |
| ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
| ' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
| τοῦτο , ὦ Φαίδων ; Τύχη τις αὐτῷ , ὦ Ἐχέκρατες , συνέβη : ἔτυχεν γὰρ τῇ προτεραίᾳ τῆς δίκης | ||
| δεσμωτηρίῳ , ἢ ἄλλου του ἤκουσας ; Αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες . Τί οὖν δή ἐστιν ἅττα εἶπεν ὁ ἀνὴρ |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
| τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
| θεῷ ἥ τε παροῦσα πραγματεία πληροῦται καὶ τὰ σχόλια τοῦ Προγνωστικοῦ . δόξα τῷ θεῷ . ἀμήν . Κολλύριον ὀφθαλμικὸν | ||
| καὶ θεραπείας προηγεῖσθαι ὀφείλει σημείωσις . λοιπὸν ἀρξώμεθα ἀπὸ τοῦ Προγνωστικοῦ . | ἀλυσμόν : ἀπορίαν , ἀμηχανίαν . ὡς |
| . Ὀνομαστ . : . . . ἃ δὲ ποδεῖα Κριτίας καλεῖ , εἴτε πίλους αὐτὰ οἰητέον εἴτε περιειλήματα ποδῶν | ||
| ἱκανῶς ἔχειν . Εἶεν : ἀλλ ' , ἔφη ὁ Κριτίας , ὦ Χαρμίδη , ἢν δρᾷς τοῦτο ἔμοιγ ' |
| μετὰ ταῦτα ἐγκύμων ἐπιχειρῇς γίγνεσθαι , ὦ Θεαίτητε , ἐάντε γίγνῃ , βελτιόνων ἔσῃ πλήρης διὰ τὴν νῦν ἐξέτασιν , | ||
| περὶ Πρίαμον , τότε πότερον ἔμφρων εἶ ἢ ἔξω σαυτοῦ γίγνῃ καὶ παρὰ τοῖς πράγμασιν οἴεταί σου εἶναι ἡ ψυχὴ |
| . τῇ δὲ στροφῇ ἐν κώλοις προᾳσθείσῃ τὸ ἐπίρρημα ἐν τετραμέτροις ἐπάγεται . καὶ τῆς ἀντιστρόφου τῇ στροφῇ ἀντᾳσθείσης , | ||
| ἐν τοῖς Καλλιμάχου γὰρ ἀναγέγραπται κέβλη . εἶτα μύρμηξ Ἑρμίππου τετραμέτροις . καὶ Θεμιστοκλέους τὸν πρωνός τις ὢν κεβλήπυρίς τις |
| ὅ τι ἂν αὐτῷ ἡδὺ ᾖ . Ἦν δὲ τοῦ Φεραύλα ὁ τρόπος φιλέταιρός τε καὶ θεραπεύειν οὐδὲν ἡδὺ αὐτῷ | ||
| φίλων : ὁ δὲ καταμύων ἵησι τῇ βώλῳ καὶ παρελαύνοντος Φεραύλα τυγχάνει : ἔτυχε γὰρ ὁ Φεραύλας παραγγέλλων τι τακτὸς |
| παιδός , ὅτι σὺ ἀμφότερα καὶ πατὴρ αὐτῷ καὶ μήτηρ ἐγένου , οὔτ ' ἄνδρ ' ἕτερον ἀντὶ Φαλάριδος , | ||
| τοῖς ἐμοῖς χρήμασιν εἰς παλαίστρας ἐφοίτας . ἐκ τῶν ἡμετέρων ἐγένου πολεμικός . ζήτει τοίνυν καιρὸν ἀμοιβῶν , ἵνα μοι |
| ' ἄελπτον . καὶ μὴν παρών γε κοὐ λόγους ἄλλων κλύων , Πέρσαι , φράσαιμ ' ἂν οἷ ' ἐπορσύνθη | ||
| Αὐτὸς βαρεῖαν ξυμφορὰν ἐν ὄμμασιν πατρὸς δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων . Ποῦ δ ' ἐμπελάζεις τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι ; |
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ | ||
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ |
| τῶν ἀπὸ μέρους καταλαμβανόντων τὸ ὅλον . Ἐκ τῶν αὐτῶν τραγῳδία γίνεται καὶ κωμῳδία γραμμάτων : ἐπὶ τῶν δυναμένων ἐξ | ||
| φαίην ἄν . ἀλλ ' εἴ τι φαῦλόν γε ἡ τραγῳδία καὶ φαύλων ἀνθρώπων , πῶς σε φῶμεν τραγῳδίαν ποιεῖν |
| ὑπερεγρήγορέ μου πάλαι , τὰ δ ' ὑπὲρ τῆς δίκης πεύσεσθε μέν , οὐ μὴν ἐνταῦθα , δείλη τε γὰρ | ||
| μικραί τινες οὐδὲ ὀλίγαι πόλεις , οὔπω μὲν ἀκηκόατε , πεύσεσθε δ ' ἴσως , οὐ μὴν ἐμοῦ γε λέγοντος |
| τὸ κοινὸν κατέθηκας . καὶ οὐ τοῦτο δεῖ λογίζεσθαι , πότερος ἄρα ἀριθμῷ πλείω συμβέβληται ἡμῶν , ἀλλ ' ἐκεῖνο | ||
| ὦ σχέτλιοι πομπαίφεῦ φεῦ δύο διολλῦσαι : αἰαῖ . † πότερος ὁ μέλλων ; † ἔτι γὰρ ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε |
| κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
| λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
| ἅ θ ' ὑπερωμόκρεως χορδὰ γλυκίστα μιξεριφαρνογενής , ἃν δὴ φιλέοντι θεοί , τουτ ὦ φιλότας ἔσθοις κε , λαγῶιά | ||
| . ξεῖνος γάρ μοι ὅδ ' ἐστί : τίς ἂν φιλέοντι μάχοιτο ; ἄφρων δὴ κεῖνός γε καὶ οὐτιδανὸς πέλει |
| ἓν ἡ δικαιοσύνη . Νοὸς δὲ παῖς , ὅτι οἱ ἐχέφρονες καὶ συνετοὶ τὰς δικαίας κρίσεις γεννῶσιν . Οὐρανοῦ δὲ | ||
| . Βλέπε πόση σοφία τοῦ ἀνδρός : ἵνα καὶ οἱ ἐχέφρονες νοήσωσι πῶς αὐτοὺς ἐδίδαξεν εἰπὼν στυπτηρίαν ἐκσηπτωθεῖσαν : τάχα |
| ' εἶναι . ἐκ δευτέρου δὲ παρ ' αὐτοῦ πάλιν ἐρωτηθείς , ὅπως ἔσχε , φρίκῃ συσχεθεὶς εἶπε σφοδρῶς διατετινάχθαι | ||
| , ἐγὼ ἐλέγχομαι , εἰ δὲ ἀλλοῖα , αὐτὸς ὁ ἐρωτηθείς . αὐτίκα γὰρ δοκεῖς τινά σοι συγχωρήσεσθαι μνήμην παρεῖναί |
| ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
| ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
| τοῦτο μέγιστον γίνεται . Τῶν δὲ δὴ ἄλλων Θρηίκων ἐστὶ ὅδε νόμος : πωλέουσι τὰ τέκνα ἐπ ' ἐξαγωγῇ . | ||
| προσέταξέ τινι θάψαι , καὶ ὁ πόλεμος ἑνὶ ἔργῳ καὶ ὅδε παρὰ δόξαν ἐλέλυτο : τοὺς δ ' ἐξ αὐτοῦ |
| ἀγρῶν ὃν κἀμάτευες πρόσθεν εἰσιδεῖν : ἀτὰρ ἥδ ' ἂν τάδ ' οὐχ ἥκιστ ' ἂν Ἰοκάστη λέγοι . Γύναι | ||
| νυου ? ? [ . . . [ ] σοι τάδ ' ἑτάρων ἱκέτιν αὐ [ ] ! ! γονάτων |
| τῶν αὐτῶν ὡς ἀμφότεροι οἱ βουβῶνες σκεπασθῶσιν . Κεφ . ρθʹ . Ἡ μεσότης κατὰ τοῦ βουβῶνος . αἱ δ | ||
| ληφθέντος πάλιν ὀλίγη τις ἀνταπόδοσις εἰς τὸ περιέχον γίνεται . ρθʹ . Διαπνοή ἐστιν ὁλκὴ ἀέρος ἀπροαίρετος ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ |
| μικρᾶς ἀρχῆς τοῦ φθόγγου τὴν ἅπασαν ἁρμονίαν συμβαίνει μεθίστασθαι , οὑτωσὶ δὲ κἀν ταῖς πράξεσιν ἐκ μετρίας ἐπιβολῆς ὁ σύμπας | ||
| τῆς οὔσης ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους φιλίας ἄξιον . ἁπλῶς δὲ οὑτωσὶ γράφειν : πραχθήτω τὸ καὶ τό , καὶ τῷ |
| ἀπαντῆσαι πρὸς τὴν τοιαύτην λύσιν λέγοντας , ὅτι ἐλέγχεται ὁ παρὼν λόγος ψευδής , ἐξ ὧν αὐτὸς ὁ τεχνικὸς ἐπιφέρει | ||
| διὰ δὲ τὸ φθάσαν πολλάκις ἀφίενται , μόνος δὲ ὁ παρὼν ἐπ ' ἀμφοτέρῳ κρίνεται βίῳ : τό τε γὰρ |
| πόλεμον καὶ τὴν κατὰ Περσῶν νίκην τοῦ θειοτάτου Τραϊανοῦ ὁ σοφώτατος Ἀρειανὸς ὁ χρονογράφος ἐξέθετο , ἱστορήσας καὶ συγγραψάμενος πάντα | ||
| ἀκράχολος Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου γενήσομαι . λάβραξ ὁ πάντων ἰχθύων σοφώτατος ἡδύς γε πίνειν οἶνος , Ἀφροδίτης γάλα . πικρότατον |
| μίαν δηλονότι ποιούντων ὥραν ἰσημερινήν . Τούτων δ ' οὕτως ἐφωδευμένων ἀκόλουθον ἂν εἴη προσθεῖναι τὰ συντείνοντα πρὸς τοὺς ἐκλειπτικοὺς | ||
| προδιαληψόμεθα διὰ τῶν ἐν τοῖς περὶ τῶν χρόνων τῆς ζωῆς ἐφωδευμένων , πότερον κατὰ ἄφεσιν ἀκτῖνος ἡ ἀναίρεσις ἀποτελεσθήσεται ἢ |
| : σὺ δ ' Ἀθηναίους ἐζήτησας μικροπολίτας ἀποφῆναι διατειχίζων καὶ χρησμῳδῶν , ὁ Θεμιστοκλεῖ ἀντιφερίζων . Κἀκεῖνος μὲν φεύγει τὴν | ||
| τῆς τέχνης . Γ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν Ἱερόκλεες , βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ . Γ οὑξ ' Ὠρεοῦ Γ : διαβάλλει |
| ἕσπεο : σὺν δὲ τύχᾳ ναίεις Μεταπόντιον , ὦ χρυσέα δέσποινα λαῶν : ἄλσος τέ τοι ἱμερόεν Κάσαν παρ ' | ||
| ἀνδρὶ πρεσβύτῃ τέκνα δίδωσιν ὅστις οὐκέθ ' ὡραῖος γαμεῖ : δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή . ὦ γῆρας , οἷον |
| ] Ἐντελλόμενος ταύτην . Δᾶμον ] Δῆμον . Γεραίρων ] Τιμῶν ταῖς αὑτοῦ ἀρεταῖς . Τράποι ] Πορεύσοιτο εἰς τὸ | ||
| ] Ἐντελλόμενος ταύτην . Δᾶμον ] Δῆμον . Γεραίρων ] Τιμῶν ταῖς αὑτοῦ ἀρεταῖς . Τράποι ] Πορεύσοιτο εἰς τὸ |
| ὅτι πάθος ποιοῦσι περὶ τὴν αἴσθησιν ἡμῶν . καὶ τούτου μάρτυς καὶ Πλάτων καὶ Ἀριστοτέλης , ὁ μὲν Πλάτων λέγων | ||
| ταῦτα ἐπηγγειλάμην , ὡς πρᾷος ἔσῃ , σὺ δέ μοι μάρτυς γενοῦ καὶ τῷ λῆξαι τῆς ὀργῆς πρόσθες τὸ καὶ |
| ἂν παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε | ||
| ἐλαχίστου ἀξίων . ἀπόκριναι δέ μοι , ἔφη , ὦ Λακεδαιμόνιε Τιμόκρατες , οὐκ ἄρτι ἔλεγες ὡς ἐπὶ τοῖς ἴσοις |
| ἔθος Ῥωμαίων Ῥωμαῖοι διαφυλάττοντες : ὃ οὐ μόνον διατετήρηκεν ὁ μακάριος ὑμῶν ἐπίσκοπος Σωτὴρ , ἀλλὰ καὶ ἐπηύξηκεν : ἐπιχορηγῶν | ||
| : Ἐὰν ᾖς νοήμων καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος : νικήσεις γὰρ μεθόδῳ πενίαν , τὴν ἀνίατον νόσον |
| . ὅτε καί τινος εἰπόντος μακάριοί ἐστε ὑμεῖς , ὦ βασιλεῦ , τοιούτοις χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ , μηδὲν τὸν | ||
| βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ δυνάμενος ἐξευρεῖν αὐτὸς ἄχθῃ |
| μέσον [ ὁ Αἴσωπος ] λέγει ” ἄνδρες Σάμιοι , κἀμοὶ εὐκταῖόν ἐστιν παρὰ τοῖς τοῦ βασιλέως ποσὶν ἀποθανεῖν . | ||
| τὰς νόσους ἰώμενοι , τὰ βλάπτοντα προμηνύοντες : δότε τοίνυν κἀμοὶ προχείρως εὐεργεῖν , σώζειν , ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας , |
| κατὰ τῶν θηρίων , Σάτυρος δὲ νύκτωρ τὰ ὄρη περιφοιτῶν εἴληπτο . οἱ μὲν δὴ δήσαντες ἦγον τὸ ἄγρευμα τῷ | ||
| ἀλλήλους κραυγὴ τῶν βασιλείων ἐξεφοίτησεν εὐνούχων καὶ γυναικῶν ἅμα : εἴληπτο δὲ ἄρα εὐνοῦχός τις ἐπὶ μιᾷ τῶν τοῦ βασιλέως |
| παρόντες τῶν Σκηψίων εἶπον : Ψεύδεταί σε οὗτος , ὦ Δερκυλίδα . Ὑμεῖς δέ γ ' , ἔφη , μὴ | ||
| γιγνώσκειν . συσκηνούντων δὲ τῶν τε οἴκοθεν πρέσβεων καὶ τοῦ Δερκυλίδα , ἐπεμνήσθη τις τῶν περὶ τὸν Ἄρακον ὅτι καταλελοίποιεν |
| † πολλὴν γὰρ ἀβλάβειαν ἡ σιγὴ φέρει . } † Εὖ ἔχειν σπούδαζε μὴ τῷ σχήματι : τὸ σῶμα μᾶλλον | ||
| ὄφρ ' ἐῢ εἴδω . . . . α : Εὖ εἰδῶ : τὸ εἰδῶ Τυραννίων μὲν βαρύνει , Ἀρίσταρχος |
| σε προσληψόμενος . ᾤετο γὰρ τὸν ὄντα οὗ νῦν ὢν τυγχάνεις μηδὲν φιλανθρωπίᾳ ποιεῖν , πάντα δὲ ἀργυρίου . ἐγὼ | ||
| σφόδρα τούτους τοὺς λόγους ἀκροώμενος , οὓς καὶ σὺ νῦν τυγχάνεις δὴ διεξιών , ἄγαμαι . Εἶπον οὖν ἐγὼ ὅτι |
| ἐστὶν ἀσφαλές . ἀρχὴ δὲ ναυσὶ συμβολῆς τίς ἦν , φράσον : τίνες κατῆρξαν , πότερον Ἕλληνες , μάχης , | ||
| εἰσὶ στάδια ἑβδομήκοντα ἀπαρτί ” : καὶ Φερεκράτης : “ φράσον μοι . ἀπαρτὶ δὴ τοῦ προλαβεῖν ” . συνωνυμεῖ |
| ὡς οὐκ ἂν διαφέροιεν οὐδ ' αὐτοὶ τῶν πολλῶν . Τίς οὖν εἴη ἂν αὐτῶν ἡ σοφία ; Καὶ διὰ | ||
| . Καὶ νὴ Δία κομψότατα τὴν βληχώ γε παρατετιλμένη . Τίς δ ' ἁτέρα παῖς ; Χαἵα ναὶ τὼ σιώ |
| , ἔφη ὁ Σωκράτης , τῆς καλλίστης ἀρετῆς καὶ μεγίστης ἐφίεσαι τέχνης : ἔστιν γὰρ τῶν βασιλέων αὕτη καὶ καλεῖται | ||
| τοῦτο σὺ μὲν οὐκ ἀρκῇ τοῖς σοῖς , ἀλλ ' ἐφίεσαι τῶν ἐκείνων : ἐκεῖνοι δ ' ἀρκοῦνται τοῖς ἑαυτῶν |
| γέρων ὤν . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ ' , ἆρ ' ἀκούεις ἅ με λέγει ὁ πανοῦργος υἱός ; ἀτράφαξυν ἕψους | ||
| , χρυσὸν , ὁ δὲ ἄργυρος τὸν ἄργυρον . Οὐκ ἀκούεις τὸν ἀρχαιότατον λέγοντα : Ὁ σπείρων σῖτον , σῖτον |
| ζῴδιά εἰσιν ταῦτα . . . . ἅτινα καὶ οὕτως ῥωμαϊκῶς ὀνομάζονται Κριὸς , Ταῦρος , Δίδυμος . Ὀνομάζεται δὲ | ||
| χαριστήρια τῷ Ἀχιλλεῖ ἀνάκειται , καὶ ἐπιγράμματα , τὰ μὲν ῥωμαϊκῶς , τὰ δὲ ἑλληνικῶς πεποιημένα ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ |
| ὁ δὲ κρούσας τὴν σορόν , “ Ἐπεὶ τοίνυν ἀπιστεῖ Κλειτοφῶν , ” ἔφη , “ σύ μοι , Λευκίππη | ||
| : Ἐμοὶ Φοινίκη γένος , Τύρος ἡ πατρίς , ὄνομα Κλειτοφῶν , πατὴρ Ἱππίας , ἀδελφὸς πατρὸς Σώστρατος , οὐ |
| καὶ ὁ τῆς ἀρχαίας κωμωιδίας ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ | ||
| τὴν τοῦ Περικλέους ἡλικίαν , ἐν τοῖσδε τοῖς τετραμέτροις ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμά τις ξυνιέτω ῥήματ ' , εἰ |
| ἄκοντας ποιεῖσθαι ἄκυροι γενήσονται . Ἀλλ ' , ὦ χαλεπώτατε Βοιωτέ , μάλιστα μὲν ὧν πράττεις πάντων παῦσαι , εἰ | ||
| μετὰ ἤθους τινὸς ὡς ἐν τῷ ἀλλ ' ὦ χαλεπώτατε Βοιωτέ δύναται χρῆσθαι , καὶ εὕροις ἂν τούτου πολλὰ παραδείγματα |
| μεγάλως ἐφορῶσα , ἐπεὶ καὶ τὸν Δία εὐρύοπα λέγει . βουγάϊε . δὶς κέχρηται τῇ λέξει ὁ ποιητής , ἐν | ||
| Α . . . . . . . , . βουγάϊε . , βουγήϊε . Ν . , . . |
| σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην : ” Ὦ Ἀλκιβιάδη , ἐπειδὴ περὶ τίνος Ἀθηναῖοι διανοοῦνται βουλεύεσθαι , ἀνίστασαι | ||
| παρεκάλουν , κέρδος δὲ ὅμως καὶ νῦν , ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη , ταῦτά σοί τε καὶ ἐμοί . ὥστε καὶ |
| μὲν ἐξεῦρες , ἐποίησε δὲ ὁ τέκτων . ἐγὼ δὲ γράψω τῷ λόγῳ : ἥδιστον γὰρ τὸ θέαμα . δύο | ||
| γὰρ ἐνταῦθ ' ἦσθ ' ἔτι ; Ἀπολῶ σε καὶ γράψω σε μυρίας δραχμάς Ἐγὼ δὲ σοῦ γε τὼ κάδω |
| ' οὐ τοῖς πράγμασι καὶ τοῖς πολιτεύμασιν γιγνωσκομένους . καὶ βοᾷς ῥητὰ καὶ ἄρρητ ' ὀνομάζων , ὥσπερ ἐξ ἁμάξης | ||
| καὶ ὁμόγραφα ἔχει τοῖς ὁριστικοῖς τὰ ὑποτακτικά , οἷον βοῶ βοᾷς βοᾷ , χρυσῶ χρυσοῖς χρυσοῖ , ἐὰν βοῶ ἐὰν |
| ἂν δέῃ μὴ ἄπορος δοκῶν εἶναι , καὶ ἔτι ἀναίτιος ἔσῃ παρὰ τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις : ἐκ τούτου δὲ μᾶλλον | ||
| σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε καὶ κόσμιος ἔσῃ , ἥκιστα πεφροντικώς , ἀλλ ' ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν |
| συμβᾶσάν μοι συμφοράν , καὶ τῇ πατρῴᾳ γῇ κακῶν αἴτιος γέγονα , ἀνθ ' ὧν τοσοῦτον πλῆθος ἀπώλεσα ἐν Ἑλλάδι | ||
| τὸ δ ' ἡμέτερον , ἓξ μὲν καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γέγονα , τὸ λειπόμενον δὲ οὐ πολύ . καὶ ὁ |
| ἀποστροφὴ οἷον παρὰ σοὶ κατέλυον , Αἰσχίνη , καὶ σὺ προὐξένεις αὐτῶν δοκεῖ μέν πως εἶναι μέθοδός τις , οὐ | ||
| ' ἀφικνούμενοι παρὰ σοὶ κατέλυον , Αἰσχίνη , καὶ σὺ προὐξένεις αὐτῶν : οὓς ἡ μὲν πόλις ὡς ἐχθροὺς καὶ |
| τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
| ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
| ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι . ὡς δὲ πάντ ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν , ὥστ ' ἔγωγ ' ηὐξανόμην ἀκούων | ||
| , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐπελήλυθεν ὑμῖν , ὦ παρόντες γονεῖς , ἐννοεῖν , ἅ |
| τῆς πόλεως ἡ περιεργία : “ μόνοι γὰρ ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε τὴν πολυπραγμοσύνην τῶν Ἀθηναίων ; δῆμός ἐστι λάλος καὶ | ||
| τε τὰ μὲν αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ ' ἑτέρων πολλῶν ἀκούετε . ἡμεῖς δέ , ὦ ἄνδρες δικασταί , δίκαιον |
| τῷ Σοφοκλεῖ συνῆν ἡ Ἀρχίππη , ὁ πρότερος αὐτῆς ἐραστὴς Σμικρίνης ἐρωτώμενος ὑπό τινος τί πράττει Ἀρχίππη χαριέντως ἔφη : | ||
| , ἱλαρώτατα καὶ εὐφροσύνως διακειμένου τοῦ συμποσίου , ἐπέστη ποθὲν Σμικρίνης ὁ δύστροπος καὶ δύσκολος : εἵπετο δ ' αὐτῷ |
| πεύσει μ ' ἐάν μ ' ἐγκαταλίπηις : οὐδ ' ἀπόκρισις ? . τί πότ ? ? ? ' ἐστι | ||
| ἡμῖν παρεσκευασμένοις ἀναγκασθῶμεν χρήσασθαι καθ ' ὑμῶν . Ὀξείας ἐπιταγῆς ἀπόκρισις μία τὸ ῥᾳδίως ὑπουργῆσαι . διὸ πειρασόμεθα φθάσαι τοῖς |
| δοίδυκα καὶ κιβώτιον . Λίθινον ; Μὰ Δί ' οὐ δῆτ ' , οὐχὶ τό γε κιβώτιον . Σὺ δὲ | ||
| θεῶν μέγας , ἄξειν νιν ὑπτίασμα κειμένου πατρός . τί δῆτ ' ἐγὼ κάτοικτος ὧδ ' ἀναστένω ; ἐπεὶ τὸ |
| , πάντων μᾶλλον ἢ φλεβοτομίας ἐμνημόνευσεν , ἔχει δὲ ἡ ῥῆσις ὧδε : “ μέγιστον δὲ ἔχει τισὶν πρὸς ὑγείας | ||
| ' ὁ μῦθος ἦλθε μέχρις ἡρώων , μακρὴ μὲν ἄλλως ῥῆσις οὐδ ' ἀναγκαίη : τέλος δ ' ὁ μὲν |
| καθόλου τινὰ κατάφασιν ἁπλῆν , οἷον τὴν ἆρα πᾶς ἄνθρωπος σοφός ; , ἀληθὲς μὲν τὸ ἀποφῆσαι καὶ ἀποκρίνασθαι ὅτι | ||
| τῆς εἰκοτολογίας ληπτὰ γίγνεται , οὔτι γε τῷ σοφῷ καθὸ σοφός , ἀλλ ' ἰατροῖς εἰ τύχοι καὶ φυσικοῖς καὶ |
| . πότος μὲν γάρ ἐστι βαρυτόνως τὸ συμπόσιον , ὡς Μένανδρος : πότοι συνεχεῖς κύβοι . ὀξυτόνως δὲ ποτὸς αὐτὸ | ||
| Νεφέλαις : ὥσπερ Περικλέης εἰς τὸ δέον ἀπώλεσα . καὶ Μένανδρος ἐν Ἐπαγγελλομένῳ . μέμνηται δὲ καὶ ἑτέρωθι . ἐκκεχιλωμένη |
| αὐτὸς ἀπεδέχετ ' αὐτόν [ . ] ὧδε γὰρ [ ἐπεφώνησεν ] ? ἐκπνέων : ἑβδόμηι [ ] γὰρ ἡμέραι | ||
| καθάπερ ὑπογεγράφαμεν . Πᾶσιν δὲ τοῖς προειρημένοις ὁ Ἱπποκράτης οὕτως ἐπεφώνησεν : αὗται αἱ ἐμβολαὶ πᾶσαι κατὰ παλαίστρην εὔχρηστοί εἰσιν |
| τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , ὥς φησι Ποσειδώνιος | ||
| τῆς Παρθένου αἱ ἐν τῷ χορῷ ἀκόλουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακοῦς ποιὸς διὰ κρίμνων γινόμενος , ὡς Ἰατροκλῆς ἐν τῷ περὶ |
| γ ' , οὐ γάρ ; ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , Σόλων νομοθέτης καὶ Τιμοκράτης . ὁ μέν γε καὶ τοὺς | ||
| τὰ ἐκ τῶν νόμων πράττειν . . . . ὁ Σόλων ] Δράκοντος νεώτερός ἐστι κατὰ τὴν νομοθεσίαν ὁ Σόλων |
| ψυχῇ κάλλος καλὸν αὐτὸν προσαγορεύει : οὑτωσὶ τοίνυν ὦ παῖ καλὲ ἐννόησον . Καὶ ἐκεῖνον μὲν τὸν λόγον οὔ φησιν | ||
| ταῦτ ' ἀποτεινόμενος ὁ Ἔφιππος εἴρηκεν ὥρα σοι ζητεῖν , καλὲ Οὐλπιανέ , καὶ διδάσκειν ἡμᾶς , καὶ τῶν εἰρημένων |
| Ἄρεος τοῦ πολεμικωτάτου . Καὶ τῷ μὲν πρώτῳ δεκανῷ παρανατέλλει τάδε : τοῦ Πηγάσου τὸ ἔμπροσθεν ἵππου ἐπτερωμένου καὶ τῆς | ||
| χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν . ἕτερος δέ τις προσέθηκε τῶν Εὐριπίδου τάδε : σὺ δ ' ὦ τύραννε θεῶν τε κἀνθρώπων |
| , τὸ θεοκλυτεῖν , θεολογεῖν . θεόληπτος , φοιβόληπτος , νυμφόληπτος , μουσόληπτος , ἐκ Πανὸς ἢ ἄλλου τινὸς θεοῦ | ||
| , λοιπὸν ἐνθουσιῶ , ἐὰν ἄρξωμαι περὶ αὐτοῦ λέγειν : νυμφόληπτος γὰρ , φησὶν , ὑπὸ τῶν Νυμφῶν γέγονα : |
| ἔστιν , ἔφη , ὦ Κῦρε ; καὶ ὁ Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα | ||
| συνθήκαις , οὐ προειπὼν τὰ χρέα . ὁ δ ' ἀπεκρίνατο ? ἡμῖν , ὡς οὔτε τὰ χρέα γιγνώσκοι ἃ |
| ὑπουργῆσαί με χρή ; χαῖρ ' : ἄξιος γὰρ καὶ σὺ καὶ πόλις σέθεν . ἔσται τάδ ' : ἀλλὰ | ||
| ἐχθροῦ ἰδίου ἕνεκα ἀποθανεῖν ὡς παρὰ βασιλέως πλέοντα ἠξίουν . σὺ δέ , ὅπερ ἦν , ἀπιστήσας αὐτοῖς ἔτι καὶ |
| πράτ - τειν καθ ' ὑμῶν , οἷα Μάρκιος ἐτόλμησεν ἐνθάδε εἰπεῖν , ποῖόν ποτ ' ἂν ὑμῖν παρέστη πρὸς | ||
| ἡμῶν ὄντων ἐνθάδε ; ὃ πολλάκις ἔδρασας ἡμῶν οὐκ ὄντων ἐνθάδε : οἴει καθήμενος ἀπολήψεσθαί με καί που καὶ χρόνον |
| κτανέτην ἰσονόμους τ ' Ἀθήνας ἐποιησάτην . Ἀδμήτου λόγον ὦ ἑταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει , τῶν δειλῶν δ ' | ||
| κυκλεῖς ἄνω καὶ κάτω ; καλῶς γε ποιῶν , ὦ ἑταῖρε , τὸ σὸν δὴ τοῦτο , καὶ τἀληθῆ λέγων |
| δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
| ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
| εἰ τὸ Κορίσκος σημαίνει ὅπερ αὕτη , μὴ δίδωσι δὲ ἀποκρινόμενος , οὐ συλλελόγισται τὸν σολοικισμόν , ἀλλὰ δεῖ ἐρωτῆσαι | ||
| ὁ ἐρωτῶν λαμβάνει , οὐχ ὁ λόγος ἀλλ ' ὁ ἀποκρινόμενος ἐλήλεκται : ὁπηνίκα δὲ ὁ μὲν ἐπ ' ἄλλου |
| τὸ ξίφος ἑωρακὼς αὐτίκα τοῦτο σπασάμενος ἑαυτὸν διεχειρίσατο . ὁ μῦθος δηλοῖ , ὡς τοῖς σκαιοῖς ἀνδράσιν ἀκολούθως τὰ κακὰ | ||
| τούτων , οἷς πᾶσαν συνδιέτριβες τὴν ἡμέραν ; „ ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι οὕτω πολλάκις ἐκ τῶν μικρῶν τὰ |
| ἢ οἱ ἰδιῶται : ὅσα δὲ ἐν τῇ τέχνῃ τῇ ἰητρικῇ γνώμῃ εὑρίσκεται ἢ περὶ σιτίων ἢ περὶ φαρμάκων , | ||
| δέ μοι λόγος καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων , ὅσα τῇ ἰητρικῇ ξυνεργέει , ὧν ἁπάντων φημὶ δεῖν ἑκάστου μὴ κατατυχόντα |
| ἕνεκα κἂν τὰς ἐπιορκίας ἐκείνου ζηλοῖμεν καὶ τἄλλα ὅσα ἐκείνῳ διεσπούδασται κακὰ , ἀλλὰ μὴ τῶν αἰσχρῶν ᾖ , μᾶλλον | ||
| ' ἐκεῖν ' ἀγνοεῖ , τίνος εἵνεκα καιροῦ περιπεποίηται καὶ διεσπούδασται μὴ λαβεῖν ὑμᾶς . ὃν οὐ συμπαρασκευάσαι καθ ' |
| . ” ὕβριζ ' , ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇ . οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ ' ἔτ ' ἐνταυθοῖ | ||
| τι δηλώσας ῥῦσαι τὸν ἑταῖρον τοῦ κακοῦ . Ἐπανήκει τῇ καλῇ πόλει τὸ τῆς προσηγορίας ἔργον , καὶ ἔστιν ὄντως |