| , τὸ θεοκλυτεῖν , θεολογεῖν . θεόληπτος , φοιβόληπτος , νυμφόληπτος , μουσόληπτος , ἐκ Πανὸς ἢ ἄλλου τινὸς θεοῦ | ||
| , λοιπὸν ἐνθουσιῶ , ἐὰν ἄρξωμαι περὶ αὐτοῦ λέγειν : νυμφόληπτος γὰρ , φησὶν , ὑπὸ τῶν Νυμφῶν γέγονα : |
| ἐναργῶς , ἑτοίμως . . , ᾔσθου ] ἔγνως καὶ ἤκουσας . ἔστιν ἐν τῇ σκηνῇ μηχάνημά τι , ὃ | ||
| ἀργυρώνητον ; δικαίως οὖν οὐχ εὗρες τὸν πιπράσκοντα . οὐκ ἤκουσας οὐδὲ Ὁμήρου διδάσκοντος ἡμᾶς καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες |
| ἐχθρά , σκυθρωπή . Ταῦτα αἱ Ποιναί , ταῦτα αἱ Ἐρινύες , τὰ δράματα , αἱ τραγῳδίαι . Διώκωμεν τὴν | ||
| δαίμονες ] οἳ κάτω [ εἰσὶγ ] καὶ τούτων [ Ἐρινύες ] : εἰσὶ δὲ θεῶν ὑπηρέται καὶ ἀνθρώπους [ |
| τοῦτο εἰρηκέναι : ἄνευ δὲ μητρὸς , ὦ κάθαρμ ' Εὐριπίδη : ἰδίοισιν ὑμεναίοισι : τοῖς οὐ νενομισμένοις . ἢ | ||
| γὰρ ἂν ἀπέλθοιμ ' . Ἀλλὰ κόψω τὴν θύραν . Εὐριπίδη , Εὐριπίδιον , ὑπάκουσον , εἴπερ πώποτ ' ἀνθρώπων |
| ἡδονήν . εὖ γ ' , ὦ κράτιστε ἄνθρωπε καὶ σοφώτατε : τοῦ γὰρ μασᾶσθαι κρεῖττον οὐδὲν ἔστιν ἀγαθόν : | ||
| ταύτῃ ἀνέχειν ἅπασι τὴν ἀρχήν . ἄθρει γάρ , ὦ σοφώτατε , ὡς ἐγὼ εἰσελήλυθα τήμερον οὐ κολακεύσων οὐδὲ θωπεύσων |
| ἐν Ταρσῷ αὐτὰς λέγωσι : πτερωταὶ δὲ καὶ αὗται καὶ δρακοντώδεις ἔχουσαι βοστρύχους ὡς αἱ ἅρπυιαι ἐν Θράκῃ ὦτα ἄρκτων | ||
| γνωταί τε . ” γναμπτῇσι κεκαμμέναις . γναμπτὰς ἕλικας τοὺς δρακοντώδεις δακτυλίους . γνύξ ἐπὶ γόνυ . γόνος ποτὲ μὲν |
| πατὴρ ἔφη , Μὴ παντάπασιν , ὦ παῖ , σεαυτὸν ἀπογνῷς , νέος ὢν , καὶ πολλοῦ σοι ἔτι ὄντος | ||
| καὶ πρῶτον μὲν κατάγνωθι τῶν γιγνομένων , εἶτα καταγνοὺς μὴ ἀπογνῷς σεαυτοῦ μηδὲ πάθῃς τὸ τῶν ἀγεννῶν ἀνθρώπων , οἳ |
| ὁ δὲ κρούσας τὴν σορόν , “ Ἐπεὶ τοίνυν ἀπιστεῖ Κλειτοφῶν , ” ἔφη , “ σύ μοι , Λευκίππη | ||
| : Ἐμοὶ Φοινίκη γένος , Τύρος ἡ πατρίς , ὄνομα Κλειτοφῶν , πατὴρ Ἱππίας , ἀδελφὸς πατρὸς Σώστρατος , οὐ |
| ὡς καὶ Εὐριπίδης τὴν ἀγήρων ἀρετήν , καὶ Δημοσθένης τιμὰς ἀγήρως . ἐρεῖς δὲ πολυετής , μα - κρόβιος , | ||
| ἰδυίῃσι πραπίδεσσι δῶμα φυλασσέμεναι μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο , ἀθανάτους ὄντας καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα . ἐν δὲ θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρηρέδατ |
| Ὅμοιον , Τὸ κανοῦν τῆς θεοῦ φέρει . Αἱ γὰρ ἁγναὶ ἔφερον . Ἀγρὸς ἡ πόλις : ἐπὶ τῶν παρανομούντων | ||
| ' : Ὦ ναίων ἅλα πόντιε Πόσειδον Νηρέως θ ' ἁγναὶ κόραι , σώσατέ μ ' ἐπ ' ἀκτὰς Ναυπλίας |
| ἡ τύχη λέγεται δαιμόνων κατάστασις . ὁ δὲ νοῦς : ἔξελθε τῶν οἴκων : οὐ γὰρ ἐν χορείαις καὶ παρθενῶσιν | ||
| ὁμοίως : ἴθ ' ὦ ἄνα , πρὸς γονάτων , ἔξελθε καὶ σύγγνωθι τῇ τραπέζῃ . Φασὶν ἀλλήλαις ξυνελθεῖν τὰς |
| καὶ τοῦ κόσμου τοῦ περὶ τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ ἡλίου θερμαινομένου , ἀέρα γενέσθαι καὶ τὸν ὅλον οὐρανὸν αὐξηθῆναι , | ||
| ἐς τὸν ἀρχὸν κοῖλα ἐγένοντο : τοῦ γὰρ ψυχροῦ αἰεὶ θερμαινομένου τὸ μὲν πέριξ ἐξωπτήθη ὅσον αὐτὸ κολλῶδες ἦν , |
| πείθων τοῦ λέγοντος , οὐ λόγος . οὐ πάνυ τι γηράσκουσιν αἱ τέχναι καλῶς , ἂν μὴ λάβωσι προστάτην φιλάργυρον | ||
| μόνον δὲ κρατεῖ τοῖς ἐπ ' ἐνιαυτὸν θάλλουσί τε καὶ γηράσκουσιν , ἀλλὰ καὶ ἀίδια ἀγαθὰ ἔχει ἡ χώρα . |
| ἀλλοτρίας ἐπινοίας αὐτοῖς αὐλοῖς ὁρμᾷ καὶ γλωττοκομείῳ . εἰ μὴ τεθέασαι τὰς Ἀθήνας , στέλεχος εἶ , εἰ δὲ τεθέασαι | ||
| μὴ τεθέασαι τὰς Ἀθήνας , στέλεχος εἶ , εἰ δὲ τεθέασαι μὴ τεθήρευσαι δ ' , ὄνος , εἰ δ |
| λαλεῖ ἐὰν μὴ ἐπερωτηθῇ . Πῶς οὖν , φημί , κύριε , ἄνθρωπος γνώσεται τίς αὐτῶν προφήτης καὶ τίς ψευδοπροφήτης | ||
| κύων ἔφη πρὸς τὸν λύκον οὕτως : Μηδαμῶς , ὦ κύριε , κατεστιάσῃ : πτωχὸς γάρ εἰμι τὰ νῦν καὶ |
| [ ] , ἀλλὰ σὺν ? ? τοῖς γέρουσιν [ καθίζανε ] ? [ ] ? . ἦ σοῦ πορευθέντος | ||
| εἰ θέρμην ἔχουσα τυγχάνω . Δεῖπνον παρασκεύαζε , σὺ δὲ καθίζανε . Πότε σὺ ἤκουσας αὐτοῦ ; πρωπέρυσιν ἔτος τρίτον |
| πλείστην προσάγων τιμὴν ἐλάττω νέμειν ἡγεῖτο τῆς προσηκούσης . αἱ Χάριτες δὲ τὸ πρόσωπον ὅλον περιεκέχυντο , ὥστε καὶ εὐφραίνετό | ||
| δὲ Αἰολίδι διαλέκτῳ παρὰ τὸ Σαπφικὸν ἑκκαιδεκασύλλαβον τὸ ῥοδοπάχεες ἁγναὶ Χάριτες δεῦτε Διὸς κόραι . ὁ δὲ λόγος πρὸς τὴν |
| ἡμῶν τῷ δέρματι , παντάπασιν ἀσθενὲς ὑπάρχει . μὴ τοίνυν θαύμαζε , εἰ κάλαμοι ξηροὶ καὶ τρίχες εὐέκκαυτα μέν ἐστιν | ||
| καὶ ὅταν σου μᾶλλον γάλλοις καὶ κιναιδολόγοις μεταδιδῶσι , μὴ θαύμαζε : τιμᾷ γὰρ ἕκαστος τὸν πλησίον ἑαυτοῦ καὶ οὐ |
| ὕδωρ ἐπὶ τῆς λεκάνης βαλοῦσα , τοὺς πόδας τοῦ ξένου νίψον . ” διενοεῖτο γὰρ καθ ' αὑτὸν , ὡς | ||
| γῆς , κεκαρκινῶσθαί φασι : Φερεκράτης Αὐτομόλοις ὁπόταν σχολάζῃς , νίψον , ἵνα τὰ λήϊα συγκαρκινωθῇ . λέγεται καρκίνος καὶ |
| δὲ γηγενῆ αὐτὸν λέγει . αὗται δὲ ὡς ἐτελειώθησαν , ἐμάνησαν , ὡς μὲν Ἡσίοδός [ . ] φησιν , | ||
| νόσημα τοῦτο ἢ ξυγγενές ἐστιν , ἢ πρόσθεν ποτ ' ἐμάνησαν : εἰ γὰρ οὗτοι οἱ ἄνθρωποι οἰνόφλυγες εἶεν , |
| δ ' ἄρρηκτος , χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη . πόρναι δ ' εἰσῆλθον , κοῦραι δύο θαυματοποιοί , ἃς | ||
| κυνὸς ὡς ἀκτῖνες ἔλαμπον . Γ Κύννα δὲ καὶ Σαλαβακχὼ πόρναι Ἀθήνησιν . Γ τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ καὶ τὴν τραχύτητα |
| . τάδ ' αὐτόδηλα , προῦπτος ἀγγέλου λόγος : διπλαῖ μέριμναι , διδύμα δ ' ἀνορέα : κάκ ' αὐτοφόνα | ||
| πεπυκασμένος χορεύσω . Ὅταν πίνω τὸν οἶνον , εὕδουσιν αἱ μέριμναι . τί μοι πόνων , τί μοι γόων , |
| ἢ τέθνηκεν , ἢ νύξ ἐστιν ἢ ἡμέρα , ἢ κάθημαι ἢ ἵσταμαι : ἰδοὺ ἐνταῦθα διαζευκτικός ἐστι , ταῦτα | ||
| νενόηκα νενόημαι , πεποίηκα πεποίημαι . τὸ δὲ κατάκειμαι καὶ κάθημαι προπαροξύνει σύνθετα ὄντα . Τὰ εἰς ΤΑΙ τρίτα ὁμοφωνεῖ |
| ἐστι μεστή . Κἄν : τὸ παρὰ Μενάνδρῳ ἐν δράματι Μισουμένῳ Εἴσελθε κἂν νῦν , ὦ μακάριε . . . | ||
| εἶναι . γομφίους δὲ , οὓς ἡμεῖς ὀδόντας . Μένανδρος Μισουμένῳ Λακωνικὴ κλείς ἐστιν ὡς ἔοικέ μοι περιοιστέα . καί |
| ἐν τῇ Σ Ὀδυσσείας , “ τόφρα καὶ τὰς κούρας Ἅρπυιαι , ” ἀπὸ τοῦ ἁρπάζειν . ἐμφαίνει δὲ Ὅμηρος | ||
| Φινέα πεπηρωμένον τὰς ὄψεις , ὃς ἱκετεύει βοηθῆσαι αὐτῷ . Ἅρπυιαι γὰρ ἐξ ἀφανοῦς τινος πορευόμεναι , τούτου τὴν τροφὴν |
| βουβὼν μεστὸς ἦν καὶ πάντα ἐξῴδει , καὶ ὀδύναι παρηκολούθουν δειναὶ καὶ πυρετὸς ἔστιν ἃς ἡμέρας . ἐνταῦθα οἱ μὲν | ||
| ' οὐχ ὅσι ' ἔθνηισκες † . ἰὼ ἰώ : δειναὶ μὲν αἱ τότε τύχαι , δεινὰ δὲ καὶ τάδ |
| τὴν παρθένον : σὺ δὲ ὀκνεῖς καὶ αἰδῇ καὶ ἀκαίρως σωφρονεῖς : μὴ κρείττων εἶ τοῦ θεοῦ ; ” Ὡς | ||
| ἔβλεπεν ὁ Πλοῦτος μέλει ] φροντίς ἐστιν κἀπιτέτριμμαι ] ἠφάνισμαι σωφρονεῖς ] καλῶς λέγεις ἕωθεν ] ἀπὸ τῆς πρωΐας οἰνοῦτταν |
| καὶ ἐκ τοῦ πρότερον εἰρημένου ” καὶ τοῦ κασιγνήτου τύχαι τείρους ' Ἄτλαντος “ . . . . ὸς ἧ | ||
| . οὐ δῆτ ' , ἐπεί με καὶ κασιγνήτου τύχαι τείρους ' Ἄτλαντος , ὃς πρὸς ἑσπέρους τόπους ἕστηκε κίον |
| οὐδ ' εἰ μάλα πόλλ ' ἀγορεύσω , οὕνεκ ' Ἐριννύες ἄμμι γάμου κεχολωμέναι αἰνοῦ ἀμφ ' Ἑλένης καὶ Κῆρες | ||
| τούτους ἐκ τῶν ὑδάτων ἐπὶ τὴν γῆν . ἐριννύων : Ἐριννύες μυθικῶς τρεῖς * εἰσι δαίμονες τιμωρητικαί , ὧν τὰ |
| τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ πύρινα πνεύματα . Αὗταί εἰσιν αἱ ὀνομασίαι τῶν ὡρῶν , ἃς ἐποίησεν ὁ θεὸς ἐν ταῖς | ||
| δρόμον , τὴν αὐτὴν πορείαν ἰσοχρόνως [ ] , τῆι ὀνομασίαι διαλλάσσων . Στίλβων [ ὁ Ἑρμοῦ ] τὴν ἕλικα |
| τοῦ κακοῦ , διδασκάλῳ τῇ πείρᾳ χρώμενος . οἷον : τρῶγέ τι γλυκὺ καὶ παρευθὺ γεῦσαι καὶ πικροῦ : καὶ | ||
| τοῦ κακοῦ , διδασκάλῳ τῇ πείρᾳ χρώμενος . οἷον : τρῶγέ τι γλυκὺ καὶ παρευθὺ γεῦσαι καὶ πικροῦ : καὶ |
| ὕστερον βλάβην . λύπη μανίας κοινωνίαν ἔχει τινά . ὦ δέσποθ ' , ὑγίαιν ' . ὡς χρόνιος ἐλήλυθας . | ||
| ' ἀφῆκας τῷ γέροντι τῷδε σύ ; Κατοικτίσας , ὦ δέσποθ ' , ὡς ἄλλην χθόνα δοκῶν ἀποίσειν , αὐτὸς |
| ἀμφοτέρους κατεῖχεν , ἀλλ ' οὐδαμῶς αἱ ἄφθαρτοι τῶν θεῶν φρένες συμπερασθῆναι τοὺς γάμους συνεχώρησαν , ἐπειδὴ τῶν μεμοιραμένων κατήκουσαν | ||
| Ἥκεις εἰς τοῦτο τάξεως , οἷ σε ἔμελλον ἄξειν αἱ φρένες ἀγαθαί τε οὖσαι καὶ τὸν τοῦ βασιλέως οὐ λανθάνουσαι |
| τῶν πολεμίων σάκη διασείων . σαυρωτῆρος τῆς ἐπιδορατίδος . σαώτερος σωτήριος . εἴρηται δὲ ἀπὸ τοῦ ἀπολελυμένου Αἰολικοῦ τοῦ σάος | ||
| ἀήρ ἀέρος ἀέριος , αἰθήρ αἰθέρος αἰθέριος , σωτήρ σωτῆρος σωτήριος : οὕτως οὖν καὶ ἀλιτήρ ἀλιτῆρος ἀλιτήριος . ἀπὸ |
| Πρότερον οὖν ἔλεγεν ὁ Φαῖδρος ὅτι ἐὰν καλλίονά μοι λόγον ἐπιδείξῃς τοῦ Λυσίου , πᾶν τὸ ἐμφανὲς κάλλος τοῦ αἰσθητοῦ | ||
| , ἕως τελευτῶν διαφυγών με στρατηγὸς ἀνεφάνης , ἵνα μὴ ἐπιδείξῃς ὡς δεινὸς εἶ τὴν περὶ Ὁμήρου σοφίαν . εἰ |
| ” καὶ ἀήμεναι τὸ πνεῦσαι . καὶ ἄητον δυϊκῶς τὸ ἔπνεον : “ Βορέης καὶ Ζέφυρος , τώ τε Θρῄκηθεν | ||
| ἀχώ ] ἦχος ὀδμά ] ἴσως δὲ αἱ Ὠκεανίδες ὀσμὴν ἔπνεον εὐωδίας προσέπτα ] προσῆλθε ἀφεγγής ] ἀθέατος θεόσσυτος ] |
| , παρ ' οἷς οὐκ ἐσυκοφαντεῖτο ταῦτα ; μὴ πλείω διαλεγώμεθα ὑπὲρ τῆς κόμης , ἐτμήθη γὰρ καὶ προὔλαβε τὴν | ||
| . εἰ μὲν οὖν καὶ σὺ φῂς τοιοῦτος εἶναι , διαλεγώμεθα : εἰ δὲ καὶ δοκεῖ χρῆναι ἐᾶν , ἐῶμεν |
| . Ἥκω Θεαρίωνος ἀρτοπώλιον λιπών , ἵν ' ἐστὶ κριβάνων ἑδώλια . Χαριεντίζει καὶ καταπαίζεις ἡμῶν καὶ βωμολοχεύει . Ψίθυρός | ||
| καὶ ἐπὶ θεάτρου κατὰ κατάχρησιν λέγοις . τὸ μέντοι τὰ ἑδώλια ταῖς πτέρναις κατα - κρούειν πτερνοκοπεῖν ἔλεγον : ἐποίουν |
| , καὶ ἢν ἐν γαστρὶ ἴσχῃ , ὑγιὴς γίνεται : ἄτοκοι δὲ πολλαὶ καὶ πηραὶ τὰ σκέλεα πολλάκις γίνονται . | ||
| δὲ τὰ πολλὰ ἐκ τῆς νούσου ταύτης ἐκφεύγουσι , καὶ ἄτοκοι γίνονται : αἱ δὲ γεραίτεραι οὐ πάνυ τι . |
| , ἵνα δοτικὴ ἀντὶ γενικῆς ἀκούηται , ὁμοίως τῷ Ἀχιλῆι δαμασθείς . Χρὴ οὖν προσανέχοντας τῷ προκειμένῳ λόγῳ μεταλαμβάνειν τὰς | ||
| ' ἕρπων μηνύει , κἂν μὴ θέλῃ . καὶ τότε δαμασθείς , ὀνομάσας μου τοὔνομα , πᾶσιν θρίαμβος ἐκβεβάστακται φίλοις |
| λέπαδνα τοὺς μασχαλιστῆράς φασι . . . . . . χἢ μὲν τῇδ ' ἐπυργοῦτο στολῇ : καὶ ἡ μέν | ||
| χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν ἀλλήλοις ψιθύριζον . ἀνίστατο φώριος εὐνή . χἢ μὲν ἀνεγρομένη πάλιν ἔστιχε μᾶλα νομεύειν ὄμμασιν αἰδομένοις , |
| κύματα , ζοφῶδες | δὲ ἔχει τὸ πρόσωπον , ὅταν ἀγριαίνῃ ταρασσομένη τοῖς πνεύμασι : καὶ νῦν μὲν ἀφρῷ λευκῷ | ||
| ' ἐστὶ τῷ μὲν ἄρρενι , ἐπειδὰν οἴστρῳ κατέχηται καὶ ἀγριαίνῃ : τότε δὴ καὶ λίπους τι διὰ τῆς ἀναπνοῆς |
| συγχρωτίζων τοῖς πάθεσιν ; Εὖγε , ὦ τέκνον : γενναίως πυνθάνῃ : δίκαιον δὲ κἀμὲ ἀποκρίνασθαι . πάντα , ὦ | ||
| γὰρ τὴν ὁρατικήν . ὅμως δ ' , ἄν μου πυνθάνῃ τί ἐστιν ἀγαθὸν τοῦ ἀνθρώπου , οὐκ ἔχω σοι |
| ' ἂν ἐμοὶ εἶπες ἡδίω . Καὶ γάρ , ὠγαθὲ Φαῖδρε , ἐννοεῖς ὡς ἀναιδῶς εἴρησθον τὼ λόγω , οὗτός | ||
| καὶ οὕτω διατρίψαντα εἰς ἑσπέραν οἴκοι ἀναπαύεσθαι . Ὦ φίλε Φαῖδρε , ποῖ δὴ καὶ πόθεν ; Παρὰ Λυσίου , |
| ὑπὲρ ὧν πονεῖς . οὐ γὰρ εἰς χρυσόν γε σὺ βλέπεις , ἀλλ ' ἐπαίνων ἐρᾷς : ὃ καὶ ἡνίκα | ||
| δὲ καὶ ἐπὶ ταύτης τὸ ἐπίγραμμα τόδε : ὕδατα ταῦτα βλέπεις φοβερά , ξένε , τῶν ἄπο χερσὶ λουτρὰ μὲν |
| φρίσσει ταρβεῖ . ποῦ ποτε θείαν Ἑλένου ψυχὰν καὶ Κασσάνδραν ἐσίδω , Τρωιάδες , ὥς μοι κρίνωσιν ὀνείρους ; [ | ||
| Ἀριστοφάνης Προαγῶνι : ἐγευσάμην χορδῆς ὁ δύστηνος τέκνων : πῶς ἐσίδω ῥύγχος περικεκαυμένον ; Φερεκράτης Λήροις : ὡς οὐχὶ τουτὶ |
| Πάλιν δὲ Σεκοῦνδος ἀντέγραψε : “ κόσμος ἐστίν , ὦ Ἀδριανέ , τὸ σύστημα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ | ||
| ὁ Σεκοῦνδος ἔγραψε τάδε : “ Ἐγὼ μέν , ὦ Ἀδριανέ , οὐ φοβηθήσομαί σε ἕνεκεν τοῦ ἀποθανεῖν . τὸ |
| φρέαρ δ ' ἐλαίου μεστόν : αἱ δὲ λήκυθοι μύρου γέμουσι , τὸ δ ' ὑπερῷον ἰσχάδων . Ὀξὶς δὲ | ||
| , νόθον ἐπ ' ἐνέδρᾳ τῶν θεωμένων δημιουργεῖ . τοιαύτης γέμουσι βαρυδαιμονίας οἱ λίαν εὐτυχεῖς , ἧς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοὶ |
| διὰ τοῦ στόματος ἔχομεν ἐκβαλεῖν αὐτήν . καὶ εἶπεν ὁ προφήτης : στόμα πρὸς στόμα ἐλάλουν τοῦ θεοῦ , καὶ | ||
| ἐργασίας πλέκτοντας . ” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος , ὁ προφήτης , “ μάντις Ἀπόλλων , ” εἶπε , “ |
| ὀμφαλόν , ὁ βάρβαρος ] Ἄρης ὅτε [ τεὸν ] μαντόσυνον [ οὐ σεβίζων ἕδος πολυκυθὲς ] λῃζόμενος ὤλεθ ' | ||
| πρὸς τέκνων ἐπηῦρεν . θεοῦ θεοῦ νιν κέλευσμ ' ἐπεστράφη μαντόσυνον , ὅτε νιν Ἄργος ἐμπορευθεὶς Ἀγαμεμνόνιος κέλωρ , ἀδύτων |
| βακτηρίαν . Ἐφ ' ὕδωρ : ἐν ταῖς δίκαις ὁ ἐπιμελησόμενός τινος ἐλάλει πρὸς ὕδωρ . Ἐφημέρου ζωή : ἐπὶ | ||
| ἄλλως περιμένειν ἀναγκαῖον , ἔστ ' ἂν ὁ ἀετὸς καταπτῇ ἐπιμελησόμενός σου τοῦ ἥπατος . τὴν ἐν τῷ μέσῳ δὴ |
| ἀρχαϊκά : μωρά , εὐήθη , λῆρα . εἰδῇς ] μάθῃς . ὅπως δὲ τοῦτο μὴ διδάξῃς : ὡς † | ||
| , θυμὸς δ ' ἐν κακοῖς οὐ ξύμφορον . Ὅταν μάθῃς μου , νουθέτει : τανῦν δ ' ἔα . |
| πλόος πλέω πλέεις , ῥόος ῥέω ῥέεις , νόος νοῶ νοεῖς , θρόος θροῶ θροεῖς : ἐπειδὴ οὖν τὸ γόος | ||
| Τροίας πεδία πορθῆσαι μολών . Καὶ ταῦτ ' ἀληθῆ δρᾶν νοεῖς ; Πολλὴ κρατεῖ τούτων ἀνάγκη : καὶ σὺ μὴ |
| : εἰ καὶ σὺ ἑκάστοτε σπουδῇ βαδίζων εἰς πόλιν , προσευχόμενος αἰτεῖς παρὰ τῶν θεῶν δοῦναί σοι ἀγαθά , οὐ | ||
| ὁρᾶν τὸ συμφέρον . Μοναχός : διὰ τὸ μόνος θεῷ προσευχόμενος . ἢ ὁ μόνος ἔχων τὸ πάντων αἴτιον , |
| ἰαχαῖς τε νύμφαν . ἴτ ' , ὦ καλλίπεπλοι Φρυγῶν κόραι , μέλπετ ' ἐμῶν γάμων τὸν πεπρωμένον εὐνᾶι πόσιν | ||
| νυκταλωπικοῦ πάθους , καί τι χαλεπὸν ἐγίνετο . αἱ γὰρ κόραι τῶν ὀφθαλμῶν ἐμειοῦντο πυκνούμεναι ὑπὸ τῆς ψύξεως , αὐτὸς |
| καιρῶι πάρει . λέγ ' , ὡς τὸ μέλλον καρδία πήδημ ' ἔχει . σύ νιν κατέκτας καὶ κασίγνηται σέθεν | ||
| ; ὄρνις γὰρ ὥς τις ἐκ χερῶν ἄφαντος εἶ , πήδημ ' ἐς Ἅιδου κραιπνὸν ὁρμήσασά μοι . αἰαῖ αἰαῖ |
| καὶ φόνου συνεργάτιν λαβὼν τά γ ' εἴσω τειχέων σαφῶς μάθω . νῦν οὖν ἔξω τρίβου τοῦδ ' ἴχνος ἀλλαξώμεθα | ||
| τινές φασιν εἶναι τοῦ δαγκάνω , ἐπάγει ὡς τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω φύγω καὶ ὅσα τοιαῦτα ὑποτακτικὰ τρισὶ γράμμασι |
| καὶ μηροῖς ὀξὺς ἔπεστι χνόος : εἶτα λέγεις : „ Ἥδιον ἐμοὶ τόδε . „ καὶ τίς ἂν εἴποι κρείσσονας | ||
| , καὶ πίνομεν , ὥσπερ ἔφην , τὸ νέκταρ . Ἥδιον , ὦ Ζεῦ , τοῦ γάλακτος ; Εἴσῃ μετ |
| συμφορὰς οἰκτίρομεν , κόρη Κρέοντος , ἥτις εἰς Ἅιδου δόμους οἴχηι γάμων ἕκατι τῶν Ἰάσονος . ] φίλαι , δέδοκται | ||
| . σὺ δ ' ἐν ἥβαι νέαι νέου προθανοῦσα φωτὸς οἴχηι . τοιαύτας εἴη μοι κῦρσαι συνδυάδος φιλίας ἀλόχου : |
| τουτέστι μεγάλην βλάβην εἴδομεν ἡμεῖς . * ἐτύφθημεν . * δυστυχίαι * ἦλθον ἐμοὶ δηλονότι . * φανερὰ . * | ||
| διὰ μέσου τοῦτο . δύαι δύαι ] † ἤγουν αἱ δυστυχίαι . Ἰαόνων ] ἤγουν Ἑλλήνων . ναυατῶν ] ναυτῶν |
| ἐμίν , οὕτω δὲ Μενάλκας : Αἴτνα μᾶτερ ἐμά , κἠγὼ καλὸν ἄντρον ἐνοικέω κοίλαις ἐν πέτραισιν : ἔχω δέ | ||
| ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν διδύμοις αὐλοῖσιν ἀεῖσαι ἁδύ τί μοι ; κἠγὼ πακτίδ ' ἀειράμενος ἀρξεῦμαί τι κρέκειν , ὁ δὲ |
| τοῦ φόνου γενοῦ βραβεύς , καὶ κατθανόντοιν εὖ περίστειλον δέμας θάψον τε κοινῆι πρὸς πατρὸς τύμβον φέρων . καὶ χαῖρ | ||
| , πολλὰς τραγῳδίας ἐποίησεν . ὥσπερ καὶ ὁ Πολυνείκης ἐντέλλεται θάψον δέ μ ' ὦ τεκοῦσα καὶ σὺ σύγγονε ἐν |
| ποιεῖ τὴν ἀκμήν . διό , καθάπερ ἔφην , οὐδὲ ἀντακολουθοῦσιν : ὅπερ μὲν γὰρ ἂν ἀκμαῖον ᾖ , πάντως | ||
| προσγένωνται . Δόξης οὔσης κοινῆς παρὰ τοῖς σοφοῖς , ὅτι ἀντακολουθοῦσιν ἀλλήλαις αἱ ἀρεταί , ἀπορίαν πρὸς ταύτην τὴν γνῶσιν |
| ἐστι , τὸ Διὶ ὁμοιωθῆναι . ἐκείνου γὰρ ὑποδρηστὴρ καὶ ὑποφήτης , καὶ τῆς ἐκείνου ἀρχῆς οὐ φαύλην ἐπιτέτραπται μοῖραν | ||
| τοῖσιν δὲ Γλαῦκος βρυχίης ἁλὸς ἐξεφαάνθη , Νηρῆος θείοιο πολυφράδμων ὑποφήτης : ὕψι δὲ λαχνῆέν τε κάρη καὶ στήθε ' |
| τῷ ποῦ τῆς θαλάττης συνοίσει προϊδεῖν . εἴτε γὰρ μὴ ἐποιήθησαν ἐξ ἀρχῆς αἱ τριήρεις , οὐδὲν ἂν ἦν ἄξιον | ||
| ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι Ἀθηναίους : αἱ δὲ ἐς τὸ μὲν ἐποιήθησαν οὐκ ἐχρήσθησαν , ἐς δέον δὲ οὕτω τῇ Ἑλλάδι |
| , δέσποτα Δημήτριε , ὅταν μὲν ἔξω σε θεάσωμαι καὶ ἀκούσω μετὰ τῶν δορυφόρων καὶ τῶν στρατοπέδων καὶ τῶν πρέσβεων | ||
| σήμερον διαλεγομένου ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Κοδράτου . τί σου ἀκούσω ; ἐπιδεῖξαί μοι θέλεις , ὅτι κομψῶς συντιθεῖς τὰ |
| , ὦ ἄνδρες δικασταί , ἐάν τις παῖδας αὑτοῦ ἀναβιβασάμενος κλάῃ καὶ ὀλοφύρηται , τούς τε παίδας δι ' αὐτὸν | ||
| . τί βούλει ; ἂν δὲ φῇ δεινὰ πάσχειν καὶ κλάῃ καὶ ὀδύρηται καὶ κατηγορῇ ἐμοῦ , ἃ μὲν ἂν |
| εὐκρατότεραι ἀνειμέναι πολύσοφοι ἀπολαυστικαί . αἱ δὲ τρίται ζʹ Κρόνου πολύπειροι φοβητικαὶ φυσικαὶ εὐφυεῖς στεναὶ μυστικαὶ πολύτεκνοι ζητητικαὶ τῶν ἀποκεκρυμμένων | ||
| εἰ καὶ νεώτεραι εἶεν καὶ μὴ πρεσβύτιδες καὶ διὰ τοῦτο πολύπειροι . ] ἐξ ἐναντίου δέ , φησίν , οἱ |
| εἴδωλα τῶν θεῶν παρακαλοῦσα καὶ δυσωποῦσα αὐτοὺς ἢ ἄλλο τι πράξω ; ἐπειδὴ τὸ πότερα δύο τινῶν ἔμφασιν ἔχειφαμὲν γὰρ | ||
| παθητικοῦ παρακειμένου βαρύνονται : ποιήσω ποίησις , γνώσω γνῶσις , πράξω πρᾶξις , πέφανσαι φάνσις , μεμίανσαι μίανσις . τὸ |
| ἀνάγκη καὶ τὰ ἄλλα πρόσωπα οὕτως ἐκφέρεσθαι , οἷον : Κἀμοὶ , Κἀσύ , ταῦτα δὲ οὕτως οὐχ εὑρήκαμεν προφερόμενα | ||
| . Ἄδουσι γοῦν τὸν Ἴακχον ὅνπερ δι ' ἀγορᾶς . Κἀμοὶ δοκοῦσιν . Ἡσυχίαν τοίνυν ἄγειν βέλτιστόν ἐστιν , ὡς |
| Φλεγραίας Θρακικῆς , ὅτι ἐκεῖσε οἱ Γίγαντες ἐφλέχθησαν * . πόσις στυγνὸς Τορώνης ἀνὴρ κατηφὴς καὶ ἀγέλαστος τῆς Τορώνης , | ||
| , μὴ φθῆι σε προσβὰς δῶμα καί μ ' ἑλὼν πόσις ἢ πρέσβυς οἴκους μ ' ἐξερημοῦσαν μαθὼν Πηλεὺς μετέλθηι |
| , ἢν τὸ μετὰ τοῦτο ἐθελήσῃς αὐτὸς ἐμμένειν οἷς ἂν ἀκούσῃς παρ ' ἡμῶν καὶ φιλοπόνως αὐτὰ μελετᾶν καὶ προθύμως | ||
| οἰχομένοιο , ἤν τίς τοι εἴπῃσι βροτῶν , ἢ ὄσσαν ἀκούσῃς ἐκ Διός , ἥ τε μάλιστα φέρει κλέος ἀνθρώποισι |
| πρὸς Ἁβραὰμ τὸν δοῦλόν μου , καὶ εἰπὲ αὐτῷ ὅπως ἐξελεύσῃ τοῦ βίου , ὅτι ἰδοὺ ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τῆς | ||
| , ἂν σχῇς , ἕξεις : ἂν μὴ σχῇς , ἐξελεύσῃ : ἤνοικται ἡ θύρα . τί πενθεῖς ; ποῦ |
| Φιλοκτήτῃ ἔφη : οὐκ ἔστι διθύραμβος , ὅκχ ' ὕδωρ πίῃς . ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἡδονῆς χάριν ἐπιπολαίου καὶ | ||
| : ἕξεις δ ' ὅς ' ἂν φάγῃς τε καὶ πίῃς μόνα : σποδὸς δὲ τἄλλα , Περικλέης , Κόδρος |
| τε ταῦτ ' ἀναρίστητος ὤν περὶ δὲ τὸν πανάθλιον εὕδουσι γρᾶες , Νάννιον , Πλαγγών , Λύκα , Γνάθαινα , | ||
| τε τὸ τοῦ ὀσπρίου χαῦνον : τοιαῦται γὰρ καὶ αἱ γρᾶες : καὶ διὰ τὸ ἐσθίειν φακῆν τὰς γραῦς οὐκ |
| Οἱ δὲ Ἴωνες , ἐς τοὺς καὶ ἀπίκοντο αὗται αἱ ἀγγελίαι , ἀγνωμοσύνῃ τε διεχρέωντο καὶ οὐ προσίεντο τὴν προδοσίην | ||
| ἔσειε μὲν ὁ Ποσειδῶν τὴν μεγάλην ἐν Θρᾴκῃ πόλιν , ἀγγελίαι δὲ ἐφοίτων , ὡς , εἰ μή τις διαλλάξει |
| κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῇσι αἱμασιῇσι . Ἄγραι δέ σφεων πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι : ἣ δ ' ὦν ἐμοὶ δοκέει | ||
| καὶ χωρὶς ὁ νεκρός . Θυσίαι μέν νυν αὗταί σφι κατεστᾶσι . Ὑσὶ δὲ οὗτοι οὐδὲν νομίζουσι οὐδὲ τρέφειν ἐν |
| λέγει . τὰ δὲ ἐν μέρει τούτων προείρηται . καὶ ἔριθοι δὲ καὶ τρυγήτριαι καὶ καλαμητρίδες καὶ ποάστριαι καὶ φρυγανίστριαι | ||
| , νεαρὲ κόρε νεβροχίτων Τὸν στυγνὸν Μελανίππου φόνον αἱ πατροφόνων ἔριθοι Χαῖρε ἄναξ Ἕκατε , ζαθέας μάκαρ ἥβας Πρόσθε μὲν |
| Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
| συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
| τῷ τόπῳ τι τῶν ξηραινόντων φαρμάκων , οἷά ἐϲτιν ἡ βάρβαροϲ καὶ ἡ διὰ ἰτεῶν καὶ ἡ δι ' αἰρῶν | ||
| [ φραϲεν ] : ] οϲ ? ἐκλήθηϲ [ ] βάρβαροϲ ] τα χρὴ πάντωϲ μαθεῖν : ] ! ϲ |
| ] τῷ δριμεῖ μεμορυγμέναι ] βεβρεγμέναι μεμορυγμέναι ] πεφυρμέναι , μεμιγμέναι φράζοιο ] σκόπει τὸ δορύκνιον , ὃ καὶ μελισσόφυλλον | ||
| καὶ πράξεις αὐτῶν καὶ διαθέσεις κραθεῖσαι , λόγῳ καὶ ἀνάγκῃ μεμιγμέναι : μεμιγμένα οὖν θεωρεῖ καὶ διηνεκῶς μιγνύμενα : καὶ |
| ὠτία δύσπεπτα , τρόφιμα δὲ μᾶλλον τηγανιζόμενα . αἱ δὲ φωλάδες εὔστομοι , βρομώδεις δὲ καὶ κακόχυλοι . ἐχῖνοι δὲ | ||
| ὦ λύκοι , ὦ θῶες , ὦ ἀν ' ὤρεα φωλάδες ἄρκτοι , χαίρεθ ' : ὁ βουκόλος ὔμμιν ἐγὼ |
| , ἡδυπνοοι , ψιθυραί , † θανάτου ἀνάπαυσιν ἔχουσαι , εἰαριναί , λειμωνιάδες , πεποθημέναι ὅρμοις , σύρουσαι ναυσὶ τρυφερον | ||
| , ἐπιβάλλοντα , οἱονεὶ τὰ ἥμερα ἐπήβολα ] ἐπιτυχῆ ὧραι εἰαριναί : ἤγουν τὸ ἔαρ ἐνεψιήματα δὲ τὰ παίγνια : |
| ὀρφανὸν ἀνδρῶν χορεύσιος ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων ? [ ] τεοῖσιν ἐμαῖς τε τιμαῖς ? [ ] : ἤτορι δὲ | ||
| ἴδηαι , πῶς ἔρξεις , φίλε τέκνον , ἐπὴν ἐρίφοισι τεοῖσιν , οὕς ποτε θῆρα πέλωρον ὑπεκπροφυγὼν ἱκέτευσας , τοῖσι |
| ψυχῇ κάλλος καλὸν αὐτὸν προσαγορεύει : οὑτωσὶ τοίνυν ὦ παῖ καλὲ ἐννόησον . Καὶ ἐκεῖνον μὲν τὸν λόγον οὔ φησιν | ||
| ταῦτ ' ἀποτεινόμενος ὁ Ἔφιππος εἴρηκεν ὥρα σοι ζητεῖν , καλὲ Οὐλπιανέ , καὶ διδάσκειν ἡμᾶς , καὶ τῶν εἰρημένων |
| ὁ βίος ταχέως ἐπιλείψῃ , ἀντὶ τοῦ , ἐὰν μὴ τελευτήσω , ἀλλὰ ζῶ , σὺν τῷ ταχεῖ τεθρίππῳ παραγεγονὼς | ||
| φρονεῖν οὐδ ' εὐφραίνεσθαι ἐκπεπταμένως . νῦν δ ' ἢν τελευτήσω , καταλείπω μὲν ὑμᾶς , ὦ παῖδες , ζῶντας |
| βουλὴ καὶ ὁ δῆμος , ὅταν ἴδῃ τινὰ θρασυνόμενον , κέκραγεν ” ἐπίβαλε ” . Ἐπιδήμιος ἄρχων , ὁ δήμου | ||
| οὐ φθέγγεται μὲν ἐν τῷ βυθῷ , ἀλλ ' ἄνω κέκραγεν . ἁπλούστερον δὲ εἶπεν . τὴν πηδητικήν . . |
| , ἐκκεκενωμένοις . Αἱ δὲ τῶν δρωπάκων καὶ τῶν σιναπισμῶν σκευασίαι ἀνεγράφησαν ἐν τῷ Τρεισκαιδεκάτῳ Λόγῳ . Ῥευματίζεται ἡ κοιλία | ||
| αἱ δ ' ἄλλαι περίεργοι ἔμοιγ ' εἰσὶν διὰ παντὸς σκευασίαι , γλοιῶν καταχύσματα καὶ κατάτυρα καὶ κατέλαια λίην , |
| ὅτι τὸ λίνον ἐκ γῆς καὶ αὗται δὲ [ αἱ Μοῖραι ἐκ γῆς ] ἐπικλώθουσι τοῖς ζῴοις τὴν εἰς γῆν | ||
| δότε , κύρι ' ἔχοντες , θεαί τ ' ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται , δαίμονες ὀρθονόμοι , παντὶ δόμῳ μετάκοινοι , |
| τί δῆτά μοι κακὸν γενήσεται ἰδόντι τοιοῦτον ἐνύπνιον ; μὴ φροντίσῃς : οὐδὲν γὰρ ἔσται δεινόν , οὐ μὰ τοὺς | ||
| τὸν γῆς τε ἄνακτα καὶ τὸν οὐρανὸν ἄλλῃ ἑδράσαντα μηδὲ φροντίσῃς , εἰ τηλικόσδε ὢν τελείου ἔργα ποιῶ ἢ εἰ |
| πον ? ? [ ! ! ! ] ! [ τεύξῃ τιν ' Ἥρα ! [ νυρ [ ! ! | ||
| πιστοῖς πιστὸς ὢν γίγνου φίλος . Ξένοις ἐπαρκῶν τῶν ἴσων τεύξῃ ποτέ . Ξένῳ μάλιστα συμφέρει τὸ σωφρονεῖν . Ξίφος |
| ] μαλακαῖς , ἠρέμα γὰρ ἐπέτοντο ὡς παρθένοι πτερύγων ] Ὠκεανίδες πτερωταὶ γὰρ ἦσαν ῥιπαῖς ] ὁρμαῖς ὑποσυρίζει ] ὑπηχεῖ | ||
| ἐπιρρήματα . τίς ἀχώ , τίς ὀδμά : Ἴσως αἱ Ὠκεανίδες εὐωδίας ἔπνεον . αἰσθητὴ δὲ ἡ ὀδμή , οὐχ |
| . . . . φέρε τὸν τρίτον Φίλας Ἀφροδίτης . χαίρετ ' , ἄνδρες συμπόται , ὅσων ἀγαθῶν τὴν κύλικα | ||
| διάγοντες . χαίρετε , χαίρετ ' ἐν αἰσιμίαισι πλούτου . χαίρετ ' ἀστικὸς λεώς , ἴκταρ ἥμενοι Διός , παρθένου |
| ἐς δεινὸν ἤλθομεν κακὸν πάντες , σύ θ ' ἡ τάλαινα σύγγονοί τε σαὶ ἐγώ θ ' ὁ τλήμων : | ||
| . . κύμινδις . οὐ φέρει με τοῦ δοχῆος ἡ τάλαινα καρδία . ἃ δὴ λέγει νοῦς , τῷ νοεῖν |
| οὐκ οἶδ ' ἥντιν ' ἂν εἴποιμεν : δούλῳ δὲ πληγαὶ καὶ ὁ τοῦ σώματος αἰκισμός , ἃ μήτε γένοιτο | ||
| ὀπισθότονος ῥηθείη ἄν , εἰς τοὔπισθεν τοῦ σπασμοῦ ῥέποντος . πληγαὶ δὲ τούτων κατὰ τοῦ νωτιαίου τὰ αἴτια , καὶ |
| πᾶσι τὴν τελείαν ἱππικήν . ἐπὶ δὲ τούτοις χορεῖαι καὶ τελεταὶ καὶ πανηγύρεις ἐπεκράτησαν ἄλλαι δι ' ἄλλων θεῶν ἐπιδημίας | ||
| . Τῇ δὲ τετρακύκλῳ ἱερεῖς καὶ ἱέρειαι , καὶ πέρσεις τελεταὶ , καὶ θίασοι παντοδαποὶ , καὶ τὰ λίκνα φέρουσαι |
| ἀρτύνετο βουλήν : κλῦτε φίλοι : θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος ἀμβροσίην διὰ νύκτα : μάλιστα δὲ Νέστορι δίῳ εἶδός | ||
| καθεύδων βαθύτατα ἐδόκει διόβλητος γεγονέναι . καὶ τὸ μὲν φάσμα ὄνειρος ἦν , ἐβόα δὲ καίτοι καθεύδων καὶ μάλα γε |
| ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
| ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
| θυμῷ : εἰ δέ κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω , δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης , ὄφρα | ||
| γε πυθοίμην , οὔτε τι δήμιον ἄλλο πιφαύσκομαι οὐδ ' ἀγορεύω , ἀλλ ' ἐμὸν αὐτοῦ χρεῖος , ὅ μοι |
| , τὴν δὲ τῶν χρωμένων . ὅταν μὲν οὖν τις ἐκλίπῃ τὰς οἰκείας πράξεις , ὑπεύθυνος κατὰ τοῦτο : ὁ | ||
| ὥσπερ τὰ ῥόδα διατηρεῖ τὴν εὐοσμίαν ἀποξηραινόμενα μέχρι οὗ ἂν ἐκλίπῃ : πλὴν τὰ μὲν χλωρὰ καὶ πόρρωθεν ὄζει , |
| λάβραξ , Ὁ μὲν ἑφθὸς , ἔφη , ὁ δὲ ὀπτός . : Ἀλλὰ μὴν καὶ Ἀρίστιππος ὁ Σωκρατικὸς ὀψοφάγος | ||
| τε ὁ χοῖρος ἐσφάγη καὶ πῶς ἐξ ἡμισείας μέν ἐστιν ὀπτός , ἑφθὸς δὲ κατὰ θάτερα . ἔτ ' οὖν |