| αὐλοῦντας μίμησαι , τράνωσόν σου τὴν τέχνην . ὡς δὲ παρέδυ μιμητὴς δῆθεν τῶν αὐλημάτων , κλείει τὸν ταῦρον Φάλαρις | ||
| τὴν ἀπαιδευσίαν διακαθαίρουσα οὐ χθές τε καὶ πρῴην ὡς φασὶ παρέδυ οὐδὲ οἱ πρότεροι τοῦ θειοτάτου τῶν ἐν ἡμῖνφημὶ δὴ |
| τὸ βιβλίον : οἷς μὴ κατὰ τὴν σὴν ἕξιν ἐς φιλοσοφίαν διατεθεῖσι δόξειεν ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ | ||
| ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι |
| δι ' αὐτὴν ὑπὸ Ἑλλήνων . Δήλιοι δὲ καὶ ὕμνον μέμνηνται τῆς γυναικὸς ἐς Ἀπόλλωνα . καλεῖ δὲ οὐχ Ἡροφίλην | ||
| εἰρημένων θαυμαστὸν καὶ τοῦτο , τὸ μηδέποτε ἀφ ' οὗ μέμνηνται οἱ ἄνθρωποι τὴν σελήνην ἐντὸς πεντεκαίδεκα ἡμερῶν πεπληρῶσθαι , |
| ὅτι ἀμφίβολον πότερον ἐμοὶ αὐτῷ ὀλέσθαι , ἢ καθ ' Ὁμηρικὴν συνήθειαν ἀντὶ τοῦ ὑπ ' αὐτοῦ ὀλέσθαι . . | ||
| πεύθεσθαι καταλλήλου ἔχεται φερόμενον ἐπ ' αἰτιατικήν , κατὰ τὴν Ὁμηρικὴν χρῆσιν σημαῖνον τὸ ἀκούομεν ἢ τὸ ἠκούετο ἐν τῷ |
| Ἰωνική , ὅτι Θαλῆς Ἴων ὤν , Μιλήσιος γάρ , καθηγήσατο Ἀναξιμάνδρου : ἡ δὲ Ἰταλικὴ ἀπὸ Πυθαγόρου , ὅτι | ||
| θεωρίαν ταύτην παρ ' ὁντινοῦν ἐπιμελέστατα διατετριφέναι . ἀλλὰ καὶ καθηγήσατο Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου καὶ ἔλαβε , φασί , παρ |
| νύμφαι τύχωσιν οὖσαι . εἶτα προιὼν ἐπάγει : καὶ ὁ θαυμασιώτατος δέ φησι Χρύσιππος τὴν ὀνομασίαν λαβεῖν τὰ μύρα ἀπὸ | ||
| ἄξιοι τιμῆς ἀργαλεωτάτους καὶ βαρεῖς ἀνατρέψαντες καὶ καταβαλόντες ἐχθρούς . θαυμασιώτατος δὲ καὶ τούτων ὁ διενεγκών , ᾧ καὶ τὰ |
| . ἐξεῖπον [ ] δὲ πρόσθεν [ αὐτοῦ τὴν ] σοφίαν καὶ [ τὰς ἐντολὰς ] καὶ ὑπέδειξα [ αὐτῶι | ||
| ἐκ μαθήσεως . θυμόσοφός ἐστι : ἐκ φύσεως ἔχει τὴν σοφίαν . δεικτικῶς φησιν ἀντὶ τοῦ ” μικρόν “ . |
| Μίθαικον λέγων : Θεαρίων ὁ ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος ὁ τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς τὴν Σικελικὴν καὶ Σάραμβος ὁ κάπηλος : οὗτοι | ||
| . ἐπειδὴ δὲ καὶ Μιθαίκῳ προσεικάζεις ἡμᾶς τῷ τὴν Σικελικὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφότι , εἰκὸς μέν σέ γ ' ἄμεινον ἡμῶν |
| καὶ καταβάντες συγχέωμεν ” . οἱ μὲν γὰρ ἀσεβεῖς τοιαύτης ἐπάξιοι δίκης τυγχάνειν , ἵλεως καὶ εὐεργέτιδας καὶ φιλοδώρους αὐτοῦ | ||
| . ἀλλ ' οὐχ ὅτι | τῆς ὠμότητος ἐκεῖνοι δίκας ἐπάξιοι τίνειν εἰσί , διὰ τοῦθ ' ἡμῖν ἐπὶ τὰς |
| δὲ τῶν ἰχθύων εἰσὶ σελάχιοι , οἱ μὲν μακροὶ πάντες ματαιοπονίαν σημαίνουσι καὶ τὰ ἐλπιζόμενα οὐ τελειοῦσιν , ἐπειδὴ διολισθαίνουσι | ||
| σοι καὶ νῦν διὰ τοῦδε τοῦ συγγράμματος ἀκριβέστερον ἐπιδεῖξαι τὴν ματαιοπονίαν καὶ ματαίαν θρησκείαν ἐν ᾗ κατέχῃ , ἅμα καὶ |
| Ἄγε δή , φησὶν ὁ βασιλεύς , ἐπειδὴ ταῦτ ' ἀληθεύσας ἔχεις , φράσον ὅπου νῦν ἂν εὑρεθεῖεν . οὐ | ||
| εἰ τἀληθῆ πρὸς Δομετιανὸν εἰπὼν ἐδέθην , τί πείσομαι μὴ ἀληθεύσας ; ἐκείνῳ μὲν γὰρ τἀληθὲς δοκεῖ δεσμῶν ἄξιον , |
| ἁπάντων τῶν ὄντων τὸν κόσμον μὴ ὑπὸ καλλίστου τινὸς καὶ θειοτάτου δημιουργοῦ γεγονέναι , ἀλλ ' ἐκ ταυτομάτου . μετὰ | ||
| ἐπαινῶ τοὺς ἄνδρας καὶ φιλῶ . τὸ γὰρ περὶ τοῦ θειοτάτου τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιτηδεύματος τὰ μέγιστα διανοεῖσθαι σημεῖον οὐκ ἀγεννοῦς |
| ἐρωμένους συνέβη παιδικά . : καί μοι δοκεῖ Ἀρίστων ὁ Κεῖος ὁ Περιπατητικὸς οὐ κακῶς εἰρηκέναι ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ | ||
| τε ὁ Λέσβιος καὶ Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς καὶ Ξενομήδης ὁ Κεῖος καὶ Ξάνθος ὁ Λυδὸς καὶ ἄλλοι συχνοί . οὗτοι |
| ” ἔφη , “ κἀμὲ κεκοινωνηκέναι τῷ φόνῳ ; ταῦτα ἤκουσα μόνα τοῦ πεφονευκότος , ὡς κτείνας εἴη τὴν κόρην | ||
| ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων . . Ἡρακλείτου . ὁκόσων λόγους ἤκουσα , οὐδεὶς ἀφικνεῖται ἐς τοῦτο , ὥστε γινώσκειν ὅτι |
| μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
| τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
| τὸν τρόπον : Φαιστίδος ἦν μητρὸς καὶ Νικομάχου γενετῆρος τῶν Ἀσκληπιαδῶν δῖος Ἀριστοτέλης . μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τοῦ Νικομάχου | ||
| τοῦ ὅλου φύσεως ; Εἰ μὲν Ἱπποκράτει γε τῷ τῶν Ἀσκληπιαδῶν δεῖ τι πιθέσθαι , οὐδὲ περὶ σώματος ἄνευ τῆς |
| διὰ τὴν ἐν τῇ Ἀττικῇ ποικίλην στοάν , ἐν ᾗ ἐπαίδευε Ζήνων ὁ Κιττιεύς , οὐχ ὁ Ἐλεάτης ὁ καὶ | ||
| ἀυτήν τε πτόλεμόν τε . καὶ γὰρ οὕτως ὁ Φοῖνιξ ἐπαίδευε μύθων τε ῥητῆρ ' ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων . |
| κείνου κῦδος : ἀστείως καὶ τεχνικῶς οὐ τοῦ κατεπείγοντος καιροῦ μέμνηται , ἀλλ ' ἐπὶ τὸν νόστον ἀνάγει τὸν λόγον | ||
| πραγματείας ἔτι καὶ νῦν λέγεσθαι τὴν καλουμένην Γλαύκου τέχνην . μέμνηται δὲ τούτου Ἀριστόξενος ἐν τῶι Περὶ τῆς μουσικῆς ἀκροάσεως |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
| οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
| αὐτὸς δὲ ἐξηγούμενος τὸ τῷ ταῦτα εἶναι τῶν ἐλλειπόντων μόνων ἐμνήσθη : ἐπὶ ἐκείνων γὰρ μάλιστα οὐ τῷ ταῦτα εἶναι | ||
| περὶ τοῦ κάλλους κρίσιν οὐκ οἶδεν : πολλαχῇ γὰρ ἂν ἐμνήσθη . καὶ τὸ νείκεσσε οὐκ ἔστι κρῖναι , ἀλλ |
| λόγων Γοργίου ἐπεχωρίαζον πολλαχοῦ μὲν μάλιστα δὲ ἐν τῶι τῶν ἐποποιῶν κύκλωι . . , πῶς γὰρ ἄν τις ὑπερβάλοιτο | ||
| εἴη καὶ τοὺς ἐν ταύτῃ πρωτεύ - σαντας καταριθμήσασθαι . ἐποποιῶν μὲν οὖν ἔμοιγε κάλλιστα τουτονὶ δοκεῖ τὸν χαρακτῆρα ἐξεργάσασθαι |
| εἶπεν , ἀλλ ' ἀπ ' ἀρχῆς καὶ τούτου οὐ μεταπέπτωκε τοῦ λόγου . καὶ ὅσα τοιαῦτα πρὸς λύσιν ἐστὶν | ||
| τὰ Ῥωμαίων λογιζομένῳ ἥ τε πολιτεία πρὸς τὸ χεῖρον ἅπασα μεταπέπτωκε καὶ ἄνθρωποι φαύλοις χρησάμενοι τρόποις ἤνθησαν . , . |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
| . καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
| . ὁ δὲ λόγος : ὦ Ἑκάβη , πρὸς σὲ ὡρμήθην μετὰ σπουδῆς τὰς δεσποτικὰς σκηνὰς , τοῦ Ἀγαμέμνονος , | ||
| δόξα παραστῇ τισι περὶ ἐμοῦ , βέλτιον ἀφ ' ὧν ὡρμήθην λόγων τε καὶ ὑπομνηματισμῶν προειπεῖν . ἐγὼ καταπλεύσας εἰς |
| Ἀμύντᾳ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ ἰατροῦ καὶ φίλου χρείᾳ . οὗτος γνησιώτατος τῶν Πλάτωνος μαθητῶν , τραυλὸς τὴν φωνήν , ὥς | ||
| διέβαλον αὐτοῦ τινες καὶ τοὺς λόγους ἐμέμψαντο πρῶτον μὲν ὁ γνησιώτατος αὐτοῦ μαθητὴς Ἀριστοτέλης , ἔπειτα οἱ περὶ Κηφισόδωρόν τε |
| μετρίως εἶχε . Σφυγμοῦ οὖν ἡψάμην καὶ οὐκ ὀλίγον πυρετὸν διέγνων ἐπὶ τῇ σήψει τῶν χυμῶν γεγενημένον . Ἐπὶ τούτοις | ||
| . ὁ δὲ Ἐρασίστρατος εἶπε πάλιν τὰ αὐτά , ὅτι διέγνων μὲν τὸ νόσημα καὶ δύναμαι αὐτὸν θεραπεῦσαι , οὐ |
| γίνεται ἡ ἐκεῖθεν ἀποικία : πρὸ γὰρ τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου γεγένηται . καὶ τῶν Κῴων δὲ „ Φείδιππός τε καὶ | ||
| καὶ πνεύματι καὶ δυνάμει ἀνεκδιηγήτῳ περιεχόμενον , ὑφ ' οὗ γεγένηται τὸ πᾶν διὰ τοῦ παρ ' αὐτοῦ λόγου καὶ |
| . πενταετηρίδ ' ἁμᾶ : ἰδίως τὰ κεφάλαια ἐκθεὶς ὁ Πίνδαρος τὸ κατὰ μέρος ἐπέξεισιν , ὥστε εἶναι τὸ ἑξῆς | ||
| τελέως ἐν πᾶσιν εὐτυχεῖν καὶ ἀπαθῆ εἶναι . ὁ μέντοι Πίνδαρος οὕτως ἐδέξατο , δύο πίθους εἶναι φαύλων καὶ ἕνα |
| , καὶ ὅτι ἁρπάζει τοὺς παριόντας αὐτῷ . Οὕτως ἱστορεῖ Ἀπολλώνιος ἐν τῷ πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ τῶν Καρικῶν . . | ||
| , ἐν αἷς ἔζη . καθεστῶτα δὲ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀπολλώνιος καὶ τὴν γῆν ἀσπαζόμενον κατήγαγε παρὰ τοὺς ἐφόρους καὶ |
| τὸ ἔθος , δηλοῦσιν οἱ νόμοι , ἐν οἷς τὰ μυθώδη καὶ παιδαριώδη μᾶλλον ἰσχύει τοῦ γινώσκειν περὶ αὐτῶν τὸ | ||
| πανταχοῦ , τὰ περὶ γεωργίας διδάσκει . Ταῦτα μὲν τὰ μυθώδη . Τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως ἔχει : μή |
| σκανᾶς : σκηνὴ λέγεται , παρόσον ἐν ταῖς πανηγύρεσι σκηνὰς ἐποίου οἱ πωλοῦντες . χὡμός : ἡ Γοργὼ ἐπὶ τοῖς | ||
| σκανᾶς : σκηνὴ λέγεται , παρόσον ἐν ταῖς πανηγύρεσι σκηνὰς ἐποίου οἱ πωλοῦντες . χὡμός : ἡ Γοργὼ ἐπὶ τοῖς |
| , προσεκαλέσατό τινα τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίας , Δάμωνα ὄνομα Πυθαγόρειον φιλόσοφον , ὃς οὐδὲ διστάσας ἔγγυος εὐθὺς ἐγενήθη τοῦ | ||
| ἦν τι θεῶν τι καὶ ἀνθρώπου μέσον . τὴν γὰρ Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν ζηλώσας , πολὺ τὸ θειότερον καὶ ἐνεργὸν κατ |
| δὲ φαινίνδα ἀπὸ τῆς ἀφέσεως τῶν σφαιριζόντων : ἢ ὅτι εὑρετὴς αὐτῆς , ὥς φησιν Ἰόβας ὁ Μαυρούσιος , Φαινέστιος | ||
| πολλὰ προσλαμβάνομεν εἰς τὴν τῶν ἀφανῶν δήλωσιν . εἰπὼν δὲ εὑρετὴς ἐπήνεγκεν ἐπιδιορθούμενος ἢ συνεργός : οὐ γὰρ ἐφευρίσκει ὁ |
| πατρῴαν οὐσίαν : οὕτως ἰταμῶς ἅπαντα κατεμασήσατο . ἐν δὲ Φαίδρῳ φησί : σχολῇ γε , νὴ τὸν ἥλιον , | ||
| διαφορὰν δευτέροις καὶ τρίτοις διδούς . Τὸ δὲ ἐν τῷ Φαίδρῳ ψυχὴ πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου ; Τί γὰρ |
| πολὺν χρόνον συνδιαγεγονὼς δόγμασιν ἑτέροις ἑαυτὸν προσνενέμηκεν . ὅσπερ Θεόφραστον προεστήσατο τῆς κατ ' αὐτὸν αἱρέσεως καὶ τὸν Στράτωνα προήγαγεν | ||
| ἢ φύσεως , ἣν καὶ αὐτὴν ἡ πρόνοια τῆς γενέσεως προεστήσατο , τὰ δ ' ἐπ ' ἔλαττον τύχης ἴσως |
| ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
| ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
| παρὰ τῷ βασιλεῖ κάθηται , ἐπὶ δὲ ἀψύχου αἰτιατικῇ . Λουκιανὸς δὲ Ὁμηρικῷ ζήλῳ ἐπὶ ἐμψύχου εἰς αἰτιατικὴν εἶπεν . | ||
| μὲν μεμφόμενος , σὲ δὲ δώσειν ἐλπίζων . ὁ δὲ Λουκιανὸς εἱστήκει σιγῇ κύπτων εἰς γῆν καὶ ἠλέησα τὸν ἄνθρωπον |
| πραττομένοις , οὗτος καὶ λεγομένοις ἡσθήσεται ἐμφρόνως καὶ τοῦτο καὶ φιλοσόφως φησίν : καὶ γὰρ ὁ θεῖος Σωκράτης εἰώθει λέγειν | ||
| Ἐπίχαρμον [ ] , Πυθαγόραν . . τούτων [ τῶν φιλοσόφως λακωνιζόντων ] ἦν καὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος καὶ Πιττακὸς |
| ἱστοριῶν διηγούμενος περὶ ἧς ἐποιοῦντο οἱ Ἀθηναῖοι κολακείας πρὸς τὸν Πολιορκητὴν Δημήτριον καὶ ὅτι τοῦτ ' οὐκ ἦν ἐκείνῳ βουλομένῳ | ||
| διαγράφων τὸ Λαμίας τῆς αὐλητρίδος δεῖπνον , ὅτε Δημήτριον τὸν Πολιορκητὴν ὑπεδέχετο καὶ τὸ Ἀντιγόνου δὲ καὶ Πτολεμαίου τῶν βασιλέων |
| ἕνεκα κἂν τὰς ἐπιορκίας ἐκείνου ζηλοῖμεν καὶ τἄλλα ὅσα ἐκείνῳ διεσπούδασται κακὰ , ἀλλὰ μὴ τῶν αἰσχρῶν ᾖ , μᾶλλον | ||
| ' ἐκεῖν ' ἀγνοεῖ , τίνος εἵνεκα καιροῦ περιπεποίηται καὶ διεσπούδασται μὴ λαβεῖν ὑμᾶς . ὃν οὐ συμπαρασκευάσαι καθ ' |
| ἐλευθερίας τῆς ἐμαυτοῦ καὶ θάρρει . ” τότε πρῶτον ὁ Δάμις φησὶν ἀκριβῶς ξυνεῖναι τῆς Ἀπολλωνίου φύσεως , ὅτι θεία | ||
| πλεύσαντος ἢ ἐφ ' ὅ τι , οὔτε αὐτὸς ὁ Δάμις ξυνιδεῖν φησιν οὔτε ἐκείνων ἀκοῦσαι . τὰς δὲ ἐν |
| τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
| στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
| ἕωθεν ἀπεληλύθει τοῦ ἀλεκτρυόνος ᾄσαντος εὐθὺς ἀνεγρόμενος , ἐγὼ δὲ ἐμεμνήμην ὅτι κατὰ τοίχου τινὸς ἔλεγε καταγεγράφθαι τοὔνομα ἐν Κεραμεικῷ | ||
| , ἐβεβαίου τὰς ὑποσχέσεις . ἐγὼ δὲ τῆς μὲν χάριτος ἐμεμνήμην , ἀποδοῦναι δὲ ἐπεθύμουν , καιρὸν δὲ ἐζήτουν , |
| εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
| , ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
| τὰ περὶ τῆς κουρᾶς τοῦ ἰατροῦ . καλῶς δὲ ὁ Γαληνὸς , ὅτι πρότερον ἐς τοσοῦτον φρόντισον : πρῶτον γὰρ | ||
| καυσώδεσι πυρετοῖς μελαίνεται ; τὸ δὲ ἀληθὲς , φησὶν ὁ Γαληνὸς , ὅτι παρὰ πολλοῖς ὀρὸς οἱ χυμοὶ καλοῦνται , |
| χεῖρα νίζει , δός τι καὶ λάβοις τί κα . πρώιην γοῦν παρὰ Καλλίαι τῶι Ἱππονίκου ποιούμενος ἐπίδειξιν τοσάδε τοῦ | ||
| ἐν ἀφανεῖ κείσθω , τὴν γνώμην δὲ ἐρῶ καὶ τὰ πρώιην ἐν Κορίνθωι συγγράμματα κρείττω πάσης ἐλπίδος . ἐν ἀρχῆι |
| ξυνεβάλλετο τὸ ἐξ Ἀρκαδίας εἶναι τὸν σφαττόμενον ; οὐδὲ γὰρ σοφώτατοι τῶν Ἑλλήνων Ἀρκάδες , ἵν ' ἑτέρου τι ἀνθρώπου | ||
| Θάλλος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Πολυίστωρ , ἔτι δὲ καὶ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ τὰ κατὰ Ἰουδαίους ἱστορήσαντες |
| οὔκ ἐστιν ὅσιον . ἀναπεμπασάμενοι αὐτῶν ἐξ ὧν πάλαι τυγχάνομεν ἀνεγνωκότες . ἤλων ὄρθριαι τὰ σιτία ὥστε τὴν κώμην ὑπηχεῖν | ||
| ὅτι καὶ ὁ Ἐρασίστρατος οὕτως ἐγίγνωσκεν , οἱ τὸ πρῶτον ἀνεγνωκότες αὐτοῦ σύγγραμμα τῶν καθόλου λόγων ἐπίστανται . τὰ μὲν |
| οὕτω δ ' ἦν ἐξ ἀρχῆς θεοφιλὴς ὥστε λέγουσιν οἱ ποιηταὶ τοὺς θεοὺς ἅμα τοῖς ἥρωσιν ἐρανίζειν εἰς αὐτὴν ἀναμὶξ | ||
| τὸν ἴδιον . . . ΤΙΕΣΚΕΝ . Ἔχουσι συνήθειαν οἱ ποιηταὶ τὸ κʹ προστιθέναι τοῖς ῥήμασιν , ὡς τὸ ἔσκω |
| ὑπὸ τῶν ἐπιστημῶν θεωρεῖσθαι . καὶ ἠβουλόμην ἐγὼ μᾶλλον οὕτως εἰρῆσθαι τῷ φιλοσόφῳ ὡς ὁ Ἀφροδισιεὺς ἐδοκίμασεν , ἵνα τά | ||
| τοῦ λόγου τὴν ἐνάργειαν παρεχομένων ; Ταῦτα μὲν οὖν ἐξαρκεῖ εἰρῆσθαι περὶ τῆς καθ ' ὕπνον θείας μαντικῆς , τίς |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| ἡ γὰρ ἐν τῷ χρόνῳ πεῖρα τῶν πραγμάτων τὰ παραλελειμμένα ἐξευρίσκει , ὅθεν καὶ τῶν τεχνῶν αἱ ἐπιδόσεις γεγόνασι , | ||
| τι καὶ καμπύλον , φησὶν Εὔπολις , ἀεί τε καινὸν ἐξευρίσκει τοῖς ἐπινοεῖν δυναμένοις . ἡ μουσική , φησὶν Ἀναξίλας |
| : σὺ δ ' Ἀθηναίους ἐζήτησας μικροπολίτας ἀποφῆναι διατειχίζων καὶ χρησμῳδῶν , ὁ Θεμιστοκλεῖ ἀντιφερίζων . Κἀκεῖνος μὲν φεύγει τὴν | ||
| τῆς τέχνης . Γ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν Ἱερόκλεες , βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ . Γ οὑξ ' Ὠρεοῦ Γ : διαβάλλει |
| ὅταν κάμψαντες ἀφῶμεν . “ μήποτε δ ' ἐμφαίνουσιν οἱ συγγραφεῖς ὡς γινομένης κατὰ τοὺς σεισμοὺς γρυπότητός τινος περὶ τὴν | ||
| ἐνεύρωσε . Τῆς δὲ σπουδαίων ἐλευθερίας μάρτυρές εἰσι ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς , ὧν ταῖς γνώμαις Ἕλληνες ὁμοῦ καὶ βάρβαροι σχεδὸν |
| τοῦ τος , ἀλλὰ διὰ καθαροῦ τοῦ ος , ὡς μαρτυρεῖ Ἀπολλώνιος ὁ τὰ Ἀργοναυτικὰ εἰπὼν κάλωες , ὥσπερ ἥρωες | ||
| τοῖς γε ὅλοις ὁπόσῳ τινὶ κρείττους γεγενήμεθα καὶ Νικίας αὐτὸς μαρτυρεῖ . Τίνος οὖν ἕνεκα ταῦτα λέγω νῦν ; οὐ |
| συνῆκται ἐν τριάκοντα καὶ τρισὶ βιβλίοις . . . . Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνθιος , οὗ καὶ Δημόκριτος [ ] | ||
| τὸ μηδὲν εἶναι καταληπτὸν ἐν τῇ φύσει τῶν ζητουμένων : Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνθιος , οὗ καὶ Δημόκριτος μέμνηται , |
| καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
| , ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
| : ἢ τῷ τῆς Κρήτης ἢ τῷ τῆς Τροίας : ἀντιποιοῦνται γὰρ καὶ Τρῶες τῆς τοῦ Διὸς γενέσεως , καθά | ||
| παρ ' αὐτοῖς δημοκρατίας γενομένης καὶ οἱ ἐκ Σικελίας [ ἀντιποιοῦνται ] : ἐκεῖθεν γὰρ ἦν Ἐπίχαρμος ὁ ποιητής , |
| περισσόν : τὰς ἐν ἀνθρώποις δὲ βλάβας , ἃς εἶχον πρώην , διὰ ἦν τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι , | ||
| τοῦ περὶ τὴν Ἀλκιβιάδου ὥραν ; καὶ μήν μοι καὶ πρώην ἰδόντι καλὸς ἐφαίνετο ὁ ἀνὴρ ἔτι : ἀνὴρ μέντοι |
| τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
| ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| πώποτε τῆς ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς διδάσκαλός σοι ὁ δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτας . ἀλλ | ||
| κρατοῦντος στενοχωρούμενον . φασὶ δὲ Διόδωρος καὶ Κοδρᾶτος καὶ ὁ διδάσκαλός μου Ἰσιδωριανὸς διαφέρειν σφαίρας τὸ σφαιροειδὲς ταύτηι , ἧι |
| ἂν εἰδεῖεν οὐδὲ τί τὸ ἄδηλον . Ὁπόταν γε μὴν Αἰνησίδημος ἐν τῇ ὑποτυπώσει τοὺς ἐννέα διεξίῃ τρόπους πότερον αὐτὸν | ||
| προκύπτουσαν , ἧς στάσεως ἦρξε Στράτων τε ὁ φυσικὸς καὶ Αἰνησίδημος . , : Στράτων καὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς |
| ἔχει . εἰ δὲ καὶ τὰ τῆς συγκλήτου τις ὑμῖν διήγγειλε , μὴ θαυμάζετε εἰ τὸ μὲν ἡμέτερον σῶφρον τραχὺ | ||
| ἁρμονίαν , καὶ τὸν τοῦ κόσμου μόνον ἀψευδέστατον κοσμοποιόν , διήγγειλε τῷ ἡγεμόνι λογισμῷ ἃ εἶδεν : ὁ δὲ , |
| εἰ καί τις ἄλλος , γεγονὼς καὶ πολλῆς ἱστορίας ἔμπειρος ἐπικεχείρηκε μὲν περὶ τούτων ἀποδιδόναι λόγον , ἠκολουθηκὼς δὲ ἀντιλεγομέναις | ||
| γραφὴν , ἐξ οὗ τῇ προσποιήτῳ αὐτοῦ προφητείᾳ ὁ Μοντανὸς ἐπικεχείρηκε : καὶ πάλιν φησὶν , ὡς ἄρα Ζωτικὸς οὗ |
| δόξαν ἀνακεῖσθαι : καὶ τόν γε πρεσβύτερον οὐ πόρρω τῶν Ὁμήρου γεγονέναι χρόνων . . . , : τελευτῆσαι δ | ||
| μὲν ὅσα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ μέτρου καταμετρεῖται , ὡς τὰ Ὁμήρου καὶ τῶν ἐποποιῶν ἔπη : καταχρηστικῶς δὲ κἂν ὑπὸ |
| αὐτοῖς ἐγένοντο μελῶν ποιηταί . τηροῦσιν δὲ καὶ νῦν τὰς ἀρχαίας ᾠδὰς ἐπιμελῶς πολυμαθεῖς τε εἰς ταύτας εἰσὶ καὶ ἀκριβεῖς | ||
| Λειβηθριάδων νυμφῶν ἄντρον καθιέρωσαν . οἵ τ ' ἐπιμεληθέντες τῆς ἀρχαίας μουσικῆς Θρᾷκες λέγονται , Ὀρφεύς τε καὶ Μουσαῖος καὶ |
| σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
| ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
| . πότος μὲν γάρ ἐστι βαρυτόνως τὸ συμπόσιον , ὡς Μένανδρος : πότοι συνεχεῖς κύβοι . ὀξυτόνως δὲ ποτὸς αὐτὸ | ||
| Νεφέλαις : ὥσπερ Περικλέης εἰς τὸ δέον ἀπώλεσα . καὶ Μένανδρος ἐν Ἐπαγγελλομένῳ . μέμνηται δὲ καὶ ἑτέρωθι . ἐκκεχιλωμένη |
| : οὕτως δῆλόν ἐστιν ὅτι περὶ τῶν καθόλου λόγων καὶ συγγραφῶν ὁ παρών ἐστι λόγος . Πολιτικὸν δὲ λέγει τὸν | ||
| καὶ οὐδὲν εἰς τὴν ναῦν εἰσέφερον . οὐσῶν δὲ τῶν συγγραφῶν , ὥσπερ εἰώθασιν ἅπασαι , σωθείσης τῆς νεὼς ἀποδοῦναι |
| μεγίστων τετυχηκώς . ἀεὶ δὲ τὸ ἀγαθὸν τὸ κατὰ τὴν παρεστῶσαν ἡμέραν , ἤγουν τὸ ἐνεστώς , κράτιστον ἔρχεται , | ||
| Τί δεῖ τούτοις ἅπασι προστιθέναι τὴν ἐπὶ τέλει τῆς μνηστηροφονίας παρεστῶσαν Ἀθηνᾶν Ὀδυσσεῖ , τουτέστι τὴν φρόνησιν ; Εἰ μὲν |
| παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
| εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
| δὲ τῶν ἐπισκόπων τῶν συμπαρόντων μνημονεῦσαι , οὓς ὑμεῖς ἠξιώσατε μετακληθῆναι ὑπ ' ἐμοῦ , καὶ μετεκαλεσάμην : ὧν τὰ | ||
| Ἰνωποῖο . Τρίτωνος * τοῦ * Νείλου παρὰ τὸ τρίτον μετακληθῆναι : πρότερον γὰρ Ὠκεανὸς ἐκαλεῖτο , εἶτα Αἴγυπτος , |
| τοῦ Ἱπποκράτους , πάντες ὡμοφώνησαν οἱ ἐξηγηταὶ ὅτι ἐκείνου τοῦ Ἱπποκράτους ἐστὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα οὗτινος καὶ τὸ Περὶ διαίτης | ||
| ἡμῖν , μητρόπολις τις ὡς ἀληθῶς οὖσα καὶ μήτηρ τῶν Ἱπποκράτους υἱῶν , οὓς εἰς ὑωδίαν κωμῳδουμένους οἶδα . Πλάτων |
| μέρος τῆς ἡμέρας τῇδε δηλοῖ καὶ σφόδρα ἕν τι δηλοῦν ἑτέρωθι : τὸ γὰρ ὡμαλισμένον οὐδὲν ἐξαίρετον τῆς ἡμέρας μέρος | ||
| δὲ μεσηγὺ ἀτραπιτὸς τέτμηται † ἀραιὴ αὐλῶπις † ἔνθ ' ἑτέρωθι ἡ διερὴ Σικίμων καταφαίνεται , ἱερὸν ἄστυ , νέρθεν |
| ταραχῶν ἀμυθήτων , ἃς οὐκ ἂν ὑπομείναι τις ἅπαξ ὑπὸ σοφίας ἀχθείς , ἀλλὰ τειχῶν ἔξω ποιοῦνται τὰς διατριβὰς ἐν | ||
| ὁ πρὸ τοῦ λόγου θεός . ὁ δὴ ξεναγηθεὶς ὑπὸ σοφίας εἰς τὸν πρότερον ἀφικνεῖται τόπον , εὑράμενος τῆς ἀρεσκείας |
| ποιῶν τολμᾷς τἀμὰ μέλη ψέγειν , ἀνὰ τὸ δωδεκαμήχανον Κυρήνης μελοποιῶν ; Τὰ μὲν μέλη σου ταῦτα : βούλομαι δ | ||
| ἐπειδὰν κιθαρίζειν μάθωσιν , ἄλλων αὖ ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα διδάσκουσι μελοποιῶν , εἰς τὰ κιθαρίσματα ἐντείνοντες , καὶ τοὺς ῥυθμούς |
| συμφωνοῦσι πολλοὶ τῶν ἐπισήμων ἱστορικῶν , Πολύβιος καὶ Διόδωρος , Κεφαλίων τε καὶ Κάστωρ καὶ Θάλλος καὶ ἕτεροι . . | ||
| θανὼν Διόνυσος ἐκ Σεμέλης . ὁμοίως δὲ καὶ ὁ σοφώτατος Κεφαλίων τὰ αὐτὰ ἐν τῶι ἰδίωι συγγράμματι ἐξέθετο . . |
| Περικλέα ἤδη γηράσκοντε . καὶ Ἀγάθων δὲ ὁ τῆς τραγωιδίας ποιητής , ὃν ἡ κω - μωιδία σοφόν τε καὶ | ||
| ἐστιν εἰς τοὐπίσω , καὶ ἐξ ὑποστροφῆς , ὡς ὁ ποιητής : παλίντονα τόξα τιταίνων . . . . Ἄλλως |
| ὁ Ἀλέξανδρος . ὁ δὲ μέγας φιλόσοφος βαθύτερον καὶ ἀκριβέστερον ἐξηγούμενος λέγει ὅτι τὸ ἢ προστιθεμένου ἢ διαιρουμένου τοῦ εἶναι | ||
| παροιμίᾳ παρὰ τοὺς χρόνους . Δήμων [ . ] γοῦν ἐξηγούμενος [ περὶ ] αὐτήν φησιν [ ὡς ] ὕστερον |
| διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
| ' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
| εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
| νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
| . . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
| καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα . . . , Ζήνων ὁ Κιττιεύς , οὐχ ὁ Ἐλεάτης ὁ καὶ Παρμενίδειος . . | ||
| δ ' ἐκλήθη οὐχ ὅτι διαλεκτικὸς ἦν , ὡς ὁ Κιττιεύς , καὶ τὰ αὐτὰ ἀνεσκεύαζε καὶ κατεσκεύαζεν , ἀλλ |
| ἣν Ἀφρικὴν καλοῦσι Ῥωμαῖοι κατὰ τὸ πάτριον τῆς γλώττης , Εὐήμερος . ταῦτα δὲ πάλιν ἐν τοῖς κατὰ Ἰουλιανὸν βιβλίοις | ||
| πάππος μάγειρος ἦν . σιωπησάντων δὲ καὶ ἐπὶ τούτῳ πάντων Εὐήμερος , ἔφη , ὁ Κῷος ἐν τῷ τρίτῳ τῆς |
| Τί οὖν , ὦ φιλότης , οἱ τῶν Πλάτωνος ὀργίων μυσταγωγοὶ οὐδὲν ἐν τούτοις ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις σοφίζονται , | ||
| , ὀνόματα μετακινοῦντες καὶ νοήματα συγχέοντες ; Οἱ μὲν παλαιοὶ μυσταγωγοὶ τῶν λεγομένων μετεκίνησαν οὐδέν , εὖ εἰδότες ὅτι τῶν |
| πλείω δ ' ἔτι καὶ μείζω τότε διανοούμενος . Οὗτος ἀκηκοὼς τόν τε βίον καὶ τὰ ἤθη , οἷς χρῆται | ||
| ἕνεκα προφάσεως ἀποσταλεὶς εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ παρὰ τοῦ Φιλίππου ἀκηκοὼς ὡς βούλεται σπείσασθαι , οὕτως ἀπήγγειλε . γίνεται τῶν |
| τὸ φάναι τὰς καλὰς γυναῖκας “ ἀλγηδόνας ὀφθαλμῶν . ” καίτοιγε ἔχει τινὰ παραμυθίαν , οἱ γὰρ παρ ' αὐτῷ | ||
| λέγων ὡς οὐ δίκαιόν με εἴη κομίσασθαι τὸ ἀργύριον . καίτοιγε σφῶν γε αὐτῶν κατηγόρουν . εἰ γὰρ ἃ μετὰ |
| καὶ ὁ τῆς ἀρχαίας κωμωιδίας ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ | ||
| τὴν τοῦ Περικλέους ἡλικίαν , ἐν τοῖσδε τοῖς τετραμέτροις ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμά τις ξυνιέτω ῥήματ ' , εἰ |
| ἐλέγετο Λακεδαιμόνιος Χίλων . οὗτοι πάντες ζηλωταὶ καὶ ἐρασταὶ καὶ μαθηταὶ ἦσαν τῆς Λακεδαιμονίων παιδείας , καὶ καταμάθοι ἄν τις | ||
| ὑμῶν . ἀνάσχεσθον οὖν ἀγελαστὶ ἀκούοντες αὐτοί τε καὶ οἱ μαθηταὶ ὑμῶν : σὺ δέ μοι , ὦ παῖ Ἀξιόχου |
| καθ ' ἑαυτούς . Εἰ μέν τις ἀνὴρ τῶν ἀρχαίων κωμῳδοδιδάσκαλος ἡμᾶς ἠνάγκαζεν λέξοντας ἔπη πρὸς τὸ θέατρον παραβῆναι , | ||
| καὶ Μένανδρος αὐτὸ βαρβαρικὸν οἴεται , ἀλλ ' Ἀριστοφάνης ὁ κωμῳδοδιδάσκαλος τὰ τοιαῦτα πιστότερος αὐτοῦ , εἰπὼν ἐν Αἰολοσίκωνι κοιτὼν |
| . Ὀνομαστ . : . . . ἃ δὲ ποδεῖα Κριτίας καλεῖ , εἴτε πίλους αὐτὰ οἰητέον εἴτε περιειλήματα ποδῶν | ||
| ἱκανῶς ἔχειν . Εἶεν : ἀλλ ' , ἔφη ὁ Κριτίας , ὦ Χαρμίδη , ἢν δρᾷς τοῦτο ἔμοιγ ' |
| αὐτὸς ἀπεδέχετ ' αὐτόν [ . ] ὧδε γὰρ [ ἐπεφώνησεν ] ? ἐκπνέων : ἑβδόμηι [ ] γὰρ ἡμέραι | ||
| καθάπερ ὑπογεγράφαμεν . Πᾶσιν δὲ τοῖς προειρημένοις ὁ Ἱπποκράτης οὕτως ἐπεφώνησεν : αὗται αἱ ἐμβολαὶ πᾶσαι κατὰ παλαίστρην εὔχρηστοί εἰσιν |
| , ἐπείπερ ἤδη τὸν Σεβῆρον καὶ αὐτῇ τῇ πόλει ἐπιστησόμενον ἤκουον , καταφρονήσαντες τοῦ Ἰουλιανοῦ συνίασιν ἐς τὸ συνέδριον , | ||
| τὸ νουθετεῖν σε , ὅμως δέ , ἅ γ ' ἤκουον , ἐθέλω σοι ἀπαγγεῖλαι . τῶν ἀφ ' ὑμῶν |
| φθονεῖν τὴν πλοκὴν ἐπεισφέρει : πελαγοδρομήσας οὖν καὶ πολλὴν γῆν διοδεύσας κλιμάτων τε καὶ ἐθνῶν κατόπτης γενόμενος πολυχρονίᾳ πείρᾳ καὶ | ||
| Αἴγυπτον ὁ Ἀλέξανδρος ἀνέβαινεν εἰς Λιβύην , καὶ πολλὴν γῆν διοδεύσας καὶ ψαμμώδη καὶ ἄνυδρον ἦλθεν καὶ ἐπὶ τὸ τοῦ |
| ταῦτα ἡγείσθω λέγειν ἁπάσης κατα - γινώσκοντα τῆς ἐγκατασκεύου καὶ ἐξηλλαγμένης λέξεως ᾗ κέχρηται Πλάτων , ἐπεὶ πολλὰ καὶ περὶ | ||
| , ἀπὸ δὲ τῶν θεῶν ἐγείρεται εἰς τρόπους φαντασιῶν , ἐξηλλαγμένης πάντῃ τῆς ἀνθρωπίνης συνηθείας . Ἐπεὶ δὲ καὶ ἢ |
| οὐκ ἔδοξαν ἄθεοι , ἐπιστήσαντες περὶ θεοῦ . ὁ μὲν Εὐριπίδης ἐπὶ μὲν τῶν κατὰ κοινὴν πρόληψιν ἀνεπιστημόνως ὀνομαζομένων θεῶν | ||
| τοῦ παρακολουθοῦντος τὸ ὀρρωδεῖν εἴρηται ἐπὶ τοῦ εὐλαβεῖσθαι . καὶ Εὐριπίδης τὸν Περσέα λέγοντα εἰσάγει : τὰς γὰρ συμφορὰς τῶν |
| ὑπάρχουσα καὶ πρὸς ἐμοῦ νομιζομένη κυρία , τὴν ἐμὴν ἅπασαν παιδείαν ὡς θεραπαινίδι χρῶ , ” ὡς εὐάρεστόν σοι . | ||
| ὑφ ' ὧν πολυπλασιάζεται τὰ δυσχερῆ . ταύτην παιδευθεὶς τὴν παιδείαν ἐπὶ τουτὶ τὸ βῆμα ἀνῆλθες , ἣν ἐπαιδεύθη Κῦρος |