| παρέχειν ἑαυτὸν εἰς τοὺς Ἕλληνας . καὶ τί ἄν τις ἀγωνίζοιτο ; ῥᾴδιον γὰρ καὶ τῷ τυχόντι γνῶναι τοῦτό γε | ||
| τε κρατερὸς ἂν εἴη , οὐκ εἰ μόνος αὐτὸς εὖ ἀγωνίζοιτο πρὸς τοὺς πολεμίους , ἀλλ ' εἰ καὶ παντὶ |
| ἐλέγχει καὶ ἁπλούστερον ἀντὶ ποικιλωτέρου ποιεῖ . Τὸ οὖν τὸν Σωκράτην ἀποστρέψαι τὸν λόγον καὶ ὡς πρὸς μὴ παρόντα διαλέγεσθαι | ||
| ταῦτα καὶ παντάπασι παρέλκοντα , εἴπερ ἐναργὲς ὅτι τόν τε Σωκράτην ἄνθρωπον εἶναι ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνθρωπον δίποδα : εἰ |
| ἑαυτῷ , θαυμασίῳ τὴν ἡγεμονικὴν ἐπιστήμηντὸ γὰρ „ οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη „ λέλεκται δεόντως , ἐπειδὴ πολυτρόπων αἴτιαι κακῶν αἱ | ||
| τῶν πάντων . διὸ καὶ προϊών φησιν “ οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη ” . ἀλλὰ μὴν καὶ διδασκαλικωτέρα ἐστὶ πασῶν , |
| λαμβάνει μεταβολάς . τίς γὰρ ἂν ὁμοίως γονεῦσι καὶ τέκνοις διαλεχθείη , τῶν μὲν φύσει δοῦλος , τῶν δὲ γένει | ||
| καὶ δῶρον πέμπεται τρόπον τινά . Τίς γοῦν οὕτως ἂν διαλεχθείη πρὸς φίλον , ὥσπερ ὁ Ἀριστοτέλης πρὸς Ἀντίπατρον ὑπὲρ |
| Ἄγε δή , φησὶν ὁ βασιλεύς , ἐπειδὴ ταῦτ ' ἀληθεύσας ἔχεις , φράσον ὅπου νῦν ἂν εὑρεθεῖεν . οὐ | ||
| εἰ τἀληθῆ πρὸς Δομετιανὸν εἰπὼν ἐδέθην , τί πείσομαι μὴ ἀληθεύσας ; ἐκείνῳ μὲν γὰρ τἀληθὲς δοκεῖ δεσμῶν ἄξιον , |
| γοῦν καὶ ἐπὶ τῶν φερέτρων ἀκίνητοι , εἴτε ὑπτίους αὐτοὺς ἐθέλοις ἀτρεμεῖν εἴτε ἐπὶ στόμα , ὀκλάσαντας τοὺς προσθίους καὶ | ||
| τῶν καλῶν κἀγαθῶν εἰ ἀνδρῶν ; εἰ γὰρ σύ μοι ἐθέλοις συνεῖναι , ἐξαρκεῖ καὶ οὐδένα ἄλλον ζητῶ . Τί |
| μαθήσεται : τοὺς παρόντας τρεῖς στίχους τινές φασι πάντας τὸν Σωκράτη λέγειν . ἀμέλει καὶ τὸ ” μέμνησο “ ἐσχηματισμένον | ||
| , Ἐρυξιμάχους , Παυσανίας , Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστοφάνας : Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν , καὶ ὅσοι ἄλλοι |
| τε νοῦς καὶ πεπεδημένος ὑπάρχων ἀσχήμονα βίον καὶ ἀνεπίτευκτον ἀγαθῶν ἐπάγοι . ἐὰν δέ τις καὶ μετὰ θάνατόν ἐστι κακῶν | ||
| ' εἴ που ἡ τῶν πράξεων ἀπεργασία ἔπαινον ἢ ψόγον ἐπάγοι , οὐ βιάζεσθαι αὐτῇ θέμις οὐδὲ μεταποικίλλειν τὰ γεγενημένα |
| ἀλεκτρυὼν συνεβόσκετο . λέοντος δὲ ἐπελθόντος τῷ ὄνῳ ὁ ἀλεκτρυὼν ἐφώνησε . καὶ ὁ μὲν λέωνφασὶ γὰρ τοῦτον τὴν τοῦ | ||
| ὁ δὲ ἀνατείνας τῷ οὐρανῷ τὰς ἀκαταμαχήτους αὐτοῦ χεῖρας τοιοῦτον ἐφώνησε λόγον : ὦ πάτερ Ζεῦ , εἴ ποτε τῶν |
| κλάζον τε περίσσαινόν θ ' ἑτέρωθεν . τοὺς μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χθονὸς ὅσσον ἀείρων φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο , | ||
| χάλκειος Ἔρις πέσεν ἀμφοτέροισι : καί ῥ ' οἳ μὲν λάεσσιν ἀταρτηρῶς ἐμάχοντο , οἳ δ ' αὖτ ' αἰγανέῃσι |
| δεῖξαι πρῶτον τὸ συμβουλευτικὸν τῶν ἄλλων . λέγεται γὰρ καὶ Κόρακα , ὅστις τὰ τῆς ῥητορικῆς ἔργα εἰς φῶς προήγαγε | ||
| αὐτῷ : ἔοικε δὲ τούτῳ καὶ τὸ κατὰ Τισίαν καὶ Κόρακα πρόβλημα : σύστασιν δὲ τοῦτο δέχεται προσδιοριζομένου χρόνου : |
| ἧς ὕπερ μαντεύεται , ἢ καί τι σιγῶς ' ὧν σιωπᾶσθαι χρεών ; ἀτὰρ θυγατρὸς τῆς Ἐρεχθέως τί μοι μέλει | ||
| : ὅπῃ ἂν ἄγειν ἡγῶται συμφέρειν στέγεσθαι : ἀντὶ τοῦ σιωπᾶσθαι καὶ ἐς τὴν Κόρινθον : πρεσβεία Συρακοσίων πρός τε |
| κινῆσαι : τοῦτο γὰρ Ἀρχιμήδους μὲν εὕρημα [ λέγεται ] μηχανικόν , ἐφ ' ᾧ λέγεται εἰρηκέναι : δός μοί | ||
| μηχανικόν , ἄνθρωπος , οὐκ εἴ τι δὲ ἄνθρωπος , μηχανικόν . τότε οὖν ἀντιστρέφουσιν , ὅτε μήτε ἐλλείπωσι μήτε |
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ | ||
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ |
| καὶ τῶν ἄλλων πυριῶν ἐκ τῶν Ἀντύλλου . Ἡλίῳ παρέχουϲιν ἑαυτοὺϲ οἱ μὲν ἀνήλειπτοι οἱ δὲ ἀληλιμμένοι καὶ οἱ μὲν | ||
| δὲ τὰϲ ἀκμὰϲ ὄγκου περιλειφθέντοϲ καταπλαϲτέον τοῖϲ βολβοῖϲ καθ ' ἑαυτοὺϲ ἢ ϲὺν ἀλφίτου πάλῃ ἕωϲ ἀμύξεωϲ : οὕτω γὰρ |
| λαμπρὰ τῆς τύχης διπλᾶ στέφη . Σὺ δὲ κτυπῶν , Ὅμηρε , κομπώδεις κτύπους , ὑψῶν τὰ μικρά , δεῦρο | ||
| στρατηγέταις : βάλλωμεν , ἄνδρες , τοὺς βιοφθόρους λύκους . Ὅμηρε , πηγὴ τῶν λόγων , ὁ τῆς μάχης πόρρω |
| : τῷ δὲ τετάρτῳ Ἀλκίᾳ Ἀντισθένους ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα , ὃς τέθνηκε : κᾆτα τρία ἔτη ὁμοίως καὶ Πρωτέας ἐμισθώσατο . | ||
| πέπραται ὁ υἱὸς αὐτοῦ , τὸ δὲ ψεῦδος , ὅτι τέθνηκε καὶ ὡς ὑπὸ θηρίων ἐξανάλωται , πληχθεὶς τὰ μὲν |
| Λυκούργου νομοθέτου τε ὄντος καὶ φιλοσόφου : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω ἤ σε | ||
| οἷον τὸν Λυκοῦργον ἡ Πυθία προσεῖπεν : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω εἴ σε |
| . λαγαρῶς γάρ μοι ἱππασθείς , θεῖε παῖ , καὶ τοιῷδ ' ἵππῳ πρέπων ὀχήσῃ ποτὲ καὶ ἐπὶ Ξάνθου καὶ | ||
| δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη . ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ ' ἐπ ' ἀέθλῳ : τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ |
| τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν | ||
| τῇ Ἰλιάδι . πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην . ὅτι ἀφ ' ἑαυτοῦ ὁ Ζεὺς θεῖον τὸν |
| νευροσπάστῃ τὴν σκηνὴν ἔδωκαν ἀφ ' ἧς ἐνεθουσίων οἱ περὶ Εὐριπίδην . Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Εὐρυκλείδην ἐν τῷ θεάτρῳ ἀνέστησαν | ||
| τε εἰς Αἴγυπτον παρὰ τοὺς προφήτας : οὗ φασι καὶ Εὐριπίδην αὐτῷ συνακολουθῆσαι καὶ αὐτόθι νοσήσαντα πρὸς τῶν ἱερέων ἀπολυθῆναι |
| δὲ ὥσπερ εἰώθειν , ἠρώτων ὅθεν τε πορεύοιτο καὶ ὅποι βαδίζοι . ὁ δὲ ἥκειν μὲν ἔφη καὶ αὐτὸς ἐκεῖ | ||
| Ἑρμηνεία . Μέμψις παντὶ λαχόντι ἀρχικὸν θρόνον , Εἰ μὴ βαδίζοι τῶν νόμων ἐνώπιον . Ἑρμηνεία . Ἔχειν λογίζου τέρψιν |
| τοῦ γάμου τὴν συμμαχίαν . βουλευομένων τῶν Τρώων παραινεῖ δέχεσθαι Πολυδάμας ἀντιλέγοντος Πριάμου . μελετῶμεν τὸν Πολυδάμαντα . Ἔστι καὶ | ||
| ἀλλὰ φύσεώς τε καὶ μελέτης κατόρθωμα . ἀναστὰς οὖν ὁ Πολυδάμας ἀναμνήσει τοὺς Τρῶας ἣν ἔναγχος ἐποιήσατο συμβουλὴν περὶ τοῦ |
| , οὐχ ὁμοίαν ἀπόφασιν ποιούμενος Λυσάνδρῳ τε τῷ Λάκωνι καὶ Δημάδῃ τῷ Ἀθηναίῳ , ὧν ὁ μὲν ἀπεφαίνετο τοὺς μὲν | ||
| μετὰ τῶν ὑμετέρων οἰκείων καὶ συγγενῶν ἐάσετε πολιτεύεσθαι ; καὶ Δημάδῃ μὲν καὶ Δημοσθένει οὐδεμίαν ᾤεσθε δεῖν συγγνώμην ἔχειν , |
| Ξενόφιλον τὸν Πυθαγορικόν , ἐρωτηθέντα πῶς ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν παιδεύσειεν , εἰπεῖν , εἰ πόλεως εὐνομουμένης γενηθείη . ἄλλους | ||
| τοῦτον δὲ αὐτὸν αὖ πῶς ἂν ἡμῖν ὁ νόμος αὐτὸς παιδεύσειεν ἱκανῶς ; νῦν μὲν γὰρ δὴ εἴρηκεν οὐδέν πω |
| τὸ Ὁμηρικὸν [ Χ ] οὐδ ' ἄρα οἷ τις ἀνουτητί γε παρέστη : τῷ τάφῳ τῆς γῆς : ἐμνημόνευσε | ||
| καὶ εἶδος ἀγητὸν Ἕκτορος : οὐδ ' ἄρα οἵ τις ἀνουτητί γε παρέστη . ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς |
| , εἴ γε πρῶτον οἱ λόγοι ὑπὸ τῶν θεατῶν εἰσιν ἐγνωρισμένοι , πρὶν καί τιν ' εἰπεῖν : ὥσθ ' | ||
| , εἴ γε πρῶτον οἱ λόγοι ὑπὸ τῶν θεατῶν εἰσιν ἐγνωρισμένοι , πρὶν καί τιν ' εἰπεῖν : ὥσθ ' |
| λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
| ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
| δὲ ὅλως ἀπαλλάξας ἐπί τε τοὺς ὀρφανοὺς οὐκ ἐάσας ἁρπαγὴν κωμάσαι . σὺ καὶ τὴν τούτων οὓς νῦν ἔχεις ἀδελφὴν | ||
| . οὐχὶ δώδεκα κυάθους , ἀνεβόησέν τις , ὑποχεῖς ; κωμάσαι πρὸς τὴν Ταναγρικὴν δεῖ γάρ , ἵν ' ἐκεῖ |
| τοῦτ ' ἐσθ ' , ὁρᾷς , Ἑλληνικὸς πότος , μετρίοισι χρωμένους ποτηρίοις λαλεῖν τι καὶ ληρεῖν πρὸς αὐτοὺς ἡδέως | ||
| ἀναγκαίοις ἡ ταλαιπωρίη . , Δου . εὐτυχὴς ὁ ἐπὶ μετρίοισι χρήμασιν εὐθυμεόμενος , δυστυχὴς δὲ ὁ ἐπὶ πολλοῖσι δυσθυμεόμενος |
| , νηὸς ἄπο προθορόντας , ὅθι ξένος ἐν ψαμάθοισι κεῖται ἀποφθίμενος : τῷ οἱ κτέρεα κτερεΐξαι παμμήτειρα Ῥέη κέλεται γέρα | ||
| τὰ δόγματα : τοῦτ ' Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος ἀποφθίμενος : θερμὴν δὲ πύελον γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν |
| γὰρ καὶ ἔβλαψε τοὺς Ἕλληνας διὰ τὸ λαβεῖν αὐτὴν τὸν Ἀγαμέμνονα , . , . * ? Βρισῇδες : εἴρηται | ||
| δῆλον ὅτι ἰσχύος , οὐχ ἡδονῆς ἕνεκεν . τὸν γοῦν Ἀγαμέμνονα τὸν ξυμπάντων βασιλέα καὶ πλουσιώτατον βοῦν ἀεί φησι θύειν |
| ἐπῄνεσε . τί οὖν οὐ καὶ τοὺς Ἡρακλείδας , ὦ βέλτιστε , ᾐτιάσω , διότι οὐ κατὰ γῆν εἰς Πελοπόννησον | ||
| , μὴ πρῶτον μὲν εἴπῃ τί δέ σοι μέλει , βέλτιστε ; κύριός μου εἶ ; εἶτ ' ἂν ἐπιμείνῃς |
| ἐμοὶ τῶν σῶν ἐμέλησε παίδων δι ' ἐπαίνων ἐπὶ μείζους παρακαλοῦντι πόνους . καὶ δεῖ δή σε τὸν μισθὸν ἀποδοῦναι | ||
| εἰ δὲ μή , ἀλλ ' ἔμοιγε ὡς λυπουμένῳ καὶ παρακαλοῦντι πείσθητι καὶ εἶξον . εἰκὸς ἕπεσθαι τοῖς κοινοῖς τὰ |
| αὐτόν , οὕτως οὐδ ' ἐκεῖ μετὰ τὸ ἀποβῆναι τὸ ἐνύπνιον τῷ δ ' ὄντι οὔτε σημεῖον οὔτε αἴτιον ἀλλὰ | ||
| ἀπονενίμμεθ ' : ἤδη σπένδομεν . πρὸς τῶν θεῶν , ἐνύπνιον ἑστιώμεθα ; αὑλητρὶς ἐνεφύσησεν : οἱ δὲ συμπόται εἰσὶν |
| ἐφεῖτο ] ἐνετείλατο . τόνδε ] τὸν Προμηθέα . . ἐφεῖτο ] ἐδίδου , ἐνετείλατο , ἐκέλευσεν . . ὑψηλοκρήμνοις | ||
| ἀποτεθύννισται . Εἰ καὶ τοῖς νέοις ἔτι καὶ ἀγενείοις ἡμῖν ἐφεῖτο ἐκ τοῦ νόμου δημηγορεῖν , ἴσως ἂν εἶπόν τι |
| ἀληθές : ὅταν γὰρ δάκνωσι σφόδρα ὕδατος σημεῖον . Σπίνος φθεγγόμενος ἕωθεν μὲν ὕδωρ σημαίνει ἢ χειμῶνα , δείλης δὲ | ||
| ἔστιν αὕτη ἡ αἰτιατικὴ πρὸς τὸ φθέγξαιο : ὁ γὰρ φθεγγόμενος ἔγκαιρα , καιρὸν φθέγγεται . τῶν λόγων . καταβάλλει |
| ' Ἑρμῆ , μὴ λέγε , ἀλλ ' ἔα τὸν ἄνδρ ' ἐκεῖνον οὗπέρ ἐστ ' εἶναι κάτω : οὐ | ||
| τεμένεα νέμεται καὶ δαῖτας ἐΐσας δαίνυται , ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρ ' ἀλεγύνειν : πάντες γὰρ καλέουσι . πατὴρ δὲ |
| θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
| αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
| μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον , ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον , ὄφρα τέως αὐτός τε μένω καὶ λαὸν | ||
| ἄνακτι παυσάμενον πολέμοιο τὰ ἃ πρὸς δώμαθ ' ἱκέσθαι , Ἕκτορα δ ' ὀτρύνῃσι μάχην ἐς Φοῖβος Ἀπόλλων , αὖτις |
| ὦ φίλοι , οὐκ ἂν δή τις ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ ἀντιβίοις ' ἐπέεσσι καθαπτόμενος χαλεπαίνοι : μήτε τι τὸν ξεῖνον | ||
| ἐναντίον τῶν μαχομένων τὴν βίαν φέρειν . . . . ἀντιβίοις : ἐναντίοις καὶ στασιαστικοῖς . . . . ἀντιβολῆσαι |
| : ἐγὼ δ ' ὑμῖν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικα , ταινίαις τε | ||
| : ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικεν , ταινίαις τε |
| ὑποβολήν , ὅταν ἑτέρῳ προσώπῳ περιβάλῃ λόγον . βουλόμενος γὰρ ἐπιτιμῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις ὡς εἰς ῥᾳθυμίαν ἐκκλίνασιν , οὐκ ἀφ | ||
| θαυμαστὸς Δημοσθένης ἔφη , τὸ μὲν ἐγκαλέσαι καὶ μέμψασθαι καὶ ἐπιτιμῆσαι ῥᾴδιον καὶ παντός , τὸ δὲ ὅπως τὰ παρόντα |
| δ ' ἄχος αἰὲν ἄλαστον κείνου , ὅπως δὴ δηρὸν ἀποίχεται , οὐδέ τι ἴδμεν , ζώει ὅ γ ' | ||
| . τοιοῦτον οὖν ἐστι τὸ κείνου , ὅπως δὴ δηρὸν ἀποίχεται : ἀντὶ γὰρ τοῦ ὡς . Ὄφρα . Πάλιν |
| ἐγώ : κατὰ διαδοχὴν ὁ τάλας δακρύω . μετὰ γὰρ Ἀχιλλέα δακρύει Νεοπτόλεμον : ἐμῷ κάρα : οὕτως ἡ γραφή | ||
| Πρίαμος ὑπὸ Νεοπτολέμου δικαίως , ἐπειδὴ καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ Ἀχιλλέα ἐλθόντα ἐπὶ τὸν γάμον τῆς Πολυξένης οἱ περὶ Ἀλέξανδρον |
| πάντα γινόμενος δι ' ἀκαθαρσίαν , ὁ παρ ' αὐτοῖς ἐξοχώτατος θεός , καὶ πάντας τοὺς ἄλλους θεοὺς ἀνέλκων εἰς | ||
| κυναγοῦ δ ' ἄλλος Ἀταλάντης γόνος παῖς Παρθενοπαῖος , εἶδος ἐξοχώτατος , Ἀρκὰς μὲν ἦν , ἐλθὼν δ ' ἐπ |
| καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ἥρως ὦ Ἰόλαε , διοτρεφές , οὐκέτι τηλοῦ ὑσμίνη τρηχεῖα : σὺ | ||
| τόθ ' ἡνίοχον προσέφη κρατερὸν Ἰόλαον : “ Ἥρως ὦ Ἰόλαε , βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων , ἦ τι μέγ |
| χρόα καλόν οὐδὲ τῷ οὐκ ἂν ἐφ ' ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ , εἴγε τὰ τοιαῦτα δι ' αὑτῶν ἐπεδείξατο | ||
| : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀρσενικῶς τὸ δυικὸν ἐσχημάτισται , πληγέντε ἀντὶ τοῦ πληγείσα . καὶ Ἡσίοδος προλιπόντ ' ἀνθρώπων |
| πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
| οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
| ἢ μή . εἰ μὲν οὖν ἀπαλλαγῆναι σπεύδοντες μηδὲ συναισθέσθαι ἰσχυριούμεθα τὴν ἀρχήν , οὐκ ἂν τούτῳ μόνῳ ἀρκέ - | ||
| δευτέρων καὶ κεῖσθαι ἐν τοῖς προτέροις τὰ μετ ' αὐτὰ ἰσχυριούμεθα , εὐλόγως ἂν ἐροῦμεν . ἔτι τῶν κειμένων τὰ |
| τύχας βαρείας τὰς ἐμὰς κἀμοῦ πατρός . ἐπεὶ δὲ κινεῖς μῦθον , ἱκετεύω , ξένε , ἄγγελλ ' Ὀρέστηι τἀμὰ | ||
| δὲ ] ῥίγησέν ? ? [ ] τε καὶ ἴδιε μῦθον [ ] ἀκούσας [ ἀθανάτων ] ? οἵ ? |
| Καλλίστρατος υἷας Ἀχαιῶν , κέρμα φίλον διαδούς , ὅτε συμμαχίαν ἐρέεινεν : οἶον δ ' οὐ κήλησε δέμας λεπτὸν Ῥαδάμανθυν | ||
| τὴν δ ' ἀνιοῦσαν Χαλκιόπη , περὶ παισὶν ἀκηχεμένη , ἐρέεινεν : ἡ δὲ παλιντροπίῃσιν ἀμήχανος οὔτε τι μύθων ἔκλυεν |
| εἰπὼν ἀνέμοισι μίγη καὶ ἄιστος ἐτύχθη : οἳ δὲ νόῳ φράσσαντο θεοῦ μένος . Αἶψα δ ' ἄρ ' αὐτοῖς | ||
| , ἀλλὰ συνεχῶς μάχονται . νῦν δέ φησιν Ἕκτορα δὲ φράσσαντο βοὴν ἀγαθὸν καὶ ἑταίρους : πρότερον δὲ οὐ καθεώρων |
| ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὰς ἀποκρίσεις καὶ παρὰ τῶν πεμφθέντων μὴ ἐκγενέσθαι μαθεῖν . ὁ δὲ δὴ καὶ δὴ λαμπρῶς ἐκινεῖτο | ||
| μιν ἐς τὸν ἠέρα βάλλοντα εἰπεῖν : Ὦ Ζεῦ , ἐκγενέσθαι μοι Ἀθηναίους τείσασθαι , εἴπαντα δὲ ταῦτα προστάξαι ἑνὶ |
| πολέμια λάβῃ καὶ ἐν νεῦσι στρατείην ἀποστείλῃ , ἀλλ ' ἀνένευσε καλόν τι καὶ ἄξιον τῶν πατέρων μεγαλοφρονευμένη , οἳ | ||
| ἀλλ ' ἕτερον μὲν ἔδωκε πατήρ , ἕτερον δ ' ἀνένευσε : τὰς μὲν γὰρ δικαίας τῶν εὐχῶν προσίετο ἄνω |
| τὸν τοῦ σοφοῦ τρόπον τε καὶ βίον προσηκόντως ἂν φιλόσοφος ὀνομάζοιτο . Ἀλλ ' ὅμως τηλικαύτης προκοπῆς γενομένης περί τε | ||
| ἐκ Δελφῶν καλεῖται πυθόχρηστον . καὶ οἱ χρώμενοι θεωροί . ὀνομάζοιτο δ ' ἂν καὶ ἡ τέχνη μαντική προαγορευτική , |
| ἵνα . πῶς ] ἀντὶ τοῦ ὅπως . ἀνάξομεν ] βασιλεύσομεν . πεπραγμένοι ] νενικημένοι , κατηγωνισμένοι . ἀντίδουλος : | ||
| Ζεύς . . ἕ . . οὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ ' Ἀχαιοί , οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη : εἷς |
| ἐπὶ καιροῦ λελυπηκότι ἀδιάλλακτα ἀγανακτοίη καὶ τοῦ βασιλεῖ προσήκοντος ἐπίπροσθεν ἄγοιτο τὸ θυμῷ κεχαρισμένον , πῶς οὐκ ἂν ἀτοπώτερος εἴη | ||
| παραμυθίας ὁ τῇ ἀληθείᾳ φιλόσοφος , εἰ μὴ πρὸς σύγκρισιν ἄγοιτο ποιη - ταῖς ἀγαλμάτων ἢ μέτρων , καὶ ταῦτα |
| Ἡμέραις τοίνυν μετὰ ταῦτα οὐ πολλαῖς ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ τοῦ Νικομήδους , ὃς ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότης εἶναι | ||
| οὕς τε ἐξευρίσκοιμι Δεκελειέων ἐπυνθανόμην εἴ τινα γιγνώσκοιεν Δεκελειόθεν δημοτευόμενον Παγκλέωνα . ἐπειδὴ δὲ οὐδεὶς ἔφασκεν γιγνώσκειν αὐτόν , πυθόμενος |
| ἔστιν , ἔφη , ὦ Κῦρε ; καὶ ὁ Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα | ||
| συνθήκαις , οὐ προειπὼν τὰ χρέα . ὁ δ ' ἀπεκρίνατο ? ἡμῖν , ὡς οὔτε τὰ χρέα γιγνώσκοι ἃ |
| καὶ λείαν κατέλιπε τὴν σιαγόνα . . . ἐμέ , Νικόμαχε , πρὸς τὸν στρατιώτην τάξατε : ἂν μὴ ποιήσω | ||
| ἀρχῆς κατὰ πρυτανείαν λόγον ἀποφέρουσι , σὺ δέ , ὦ Νικόμαχε , οὐδὲ τεττάρων ἐτῶν ἠξίωσας ἐγγράψαι , ἀλλὰ μόνῳ |
| παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
| εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
| . Ἀστῶν μηδενὶ πιστὸς ἐὼν πόδα τῶνδε πρόβαινε μήθ ' ὅρκωι πίσυνος μήτε φιλημοσύνηι , μηδ ' εἰ Ζῆν ' | ||
| καὶ κοινῇ ] , ἔπειτα τῶι νόμωι ] καὶ τῶι ὅρκωι , ὃς κελεύει ] ὑμᾶς ὁμοίως ἀκούειν ] τῶν |
| ἀρχομένης νυκτός , προστάξαντές σφισι κατοπτεῦσαί τε τὰ τῶν Θεσσαλῶν ὅντινα ἀφανέστατον δύναιντο τρόπον καὶ αὖθις ἐς τὸ στράτευμα ἐπανήκειν | ||
| δὴ παρεσκευασμένοι πίνειν τρόπον ἐστὲ νυνί , λέγεθ ' . ὅντινα τρόπον ἡμεῖς ; τοιοῦτον οἷον ἂν καὶ σοὶ δοκῇ |
| πεποίηται : ἀλλ ' ἄγετ ' , αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν . διὰ τοῦτο ἐπαινεῖ τὸν Νέστορα , | ||
| τοῦ ταγεύοντος : ἀλλ ' ἄγετ ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν καὶ τὸ πρῶτα δ ' ἐγὼν ἔπεσιν |
| ὑπὲρ τούτων εὐνοίας ἐμαυτὸν ἀφῃρούμην : εἰπέμοι : οὐχ ὑπεῖχον Κλειτάρχῳ τὴν δεξιὰν τόσα διδόντι καὶ τόσα , ἵνα μένῃ | ||
| εἶπεν Αἰσχίνην εἶναι τὸν τύραννον , οὐδ ' ἄλλον ὅτι Κλειτάρχῳ παρίστατο : τῷ χρώματι λύσεις πάλιν , τὰ κατὰ |
| φιλαργυρία : οἱ ὀλίγοι δέ , ὁπόσοι πρὸς τὸ πρῶτον κήρυγμα ἐκεῖνο ἀνῄεσαν , ἀφανεῖς καὶ ἄσημοι , ἀναμιχθέντες τῷ | ||
| κηρύγματι κάθοδον εὑρήσουσι , γράψαντός τε καὶ βεβαιώσαντος θεοῦ τὸ κήρυγμα , ὡς δηλοῦσιν οἱ χρησμοί , ἐν οἷς διείρηται |
| . τὸν Παντικάπην διαβάντι Λιμναίων ἔθνος ἕτερά τε πλείονα οὐ διωνομασμένα , Νομαδικὰ δὲ ἐπικαλούμενα , εὐσεβῆ πάνυ , ὧν | ||
| Τὸν Παντικάπην διαβάντι Λιμναίων ἔθνος , ἕτερά τε πλείονα οὐ διωνομασμένα , Νομαδικὰ δὲ ἐπικαλούμενα , εὐσεβῆ πάνυ : ὧν |
| πρᾶξαι κελεύει ἀλλ ' ἀκριβῶς τὴν βουλὴν σκεψαμένην ὅσοι ἐπὶ Φυλῇ ἐπολιορκήθησαν , ὅτε Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ τριάκοντα προσέβαλλον τοῖς | ||
| ἀδικοῦντας . ταῦτα λέγων αἴτιος ἐγένετο τοῦ ἀποφυγεῖν τοῦτον ἐπὶ Φυλῇ : ἀνάγκη δὲ ἦν στρατηγοῦ ἀνδρὸς ἀκροᾶσθαι , εἴπερ |
| οὖν κτείνουσιν ἀλλήλους χαλᾷς τὸ μὴ τίνεσθαι μηδ ' ἐποπτεύειν κότῳ , οὔ φημ ' Ὀρέστην ς ' ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν | ||
| ” ἐπὶ δὲ τοῦ φθονεῖν “ ἐξείπω , καὶ μήτι κότῳ ἀγάσησθε ἕκαστος , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ζηλοῦν “ |
| , ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος : ὅ σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ | ||
| ἀγγελίῃ Φινεὺς πέλεν . ὦκα δὲ τόνγε Αἰσονίδης , περιπολλὸν ἐυφρονέων , προσέειπεν : “ Ἦ ἄρα δή τις ἔην |
| πάθοις βλάβην . ζῆλος γυναικὸς πάντα πυρπολεῖ δόμον . θεῷ μάχεσθαι δεινόν ἐστι καὶ τύχῃ . θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς | ||
| Ἥραν αὐτῷ καρκίνον ἐφορμῆσαι , πρὸς δύο δὲ οὐ δυνάμενον μάχεσθαι σύμμαχον ἐπικαλέσασθαι τὸν Ἰόλαον , καὶ ἐντεῦθεν ῥηθῆναι τὴν |
| τολμηρὸν ἦν καὶ τοῦ μὲν σώματος κατεφρόνει , μάχεσθαι δὲ εὐβούλως οὐκ ἠπίστατο , οἵαν ἀπώλεσεν εἰκῇ δεξιάν . διὰ | ||
| φίλων ἀποψιλοῖς με τὴν παναθλίαν . καὶ νῦνὈρέστης ἦν γὰρ εὐβούλως ἔχων , ἔξω κομίζων ὀλεθρίου πηλοῦ πόδα νῦν δ |
| εὐφώνων Πιερίδων πρόπολος . Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεύθει μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας : ἀλκὴν δ ' εὐδόκιμον Μαραθώνιον ἄλσος | ||
| [ . . . ] : Ἵππωνος . . . καταφθίμενον . . . , τοῦτο δὲ λέγοι ἂν [ |
| , τὴν δὲ αἰτοῦμεν . ὅτι μὲν γὰρ ἡδέως τε εἶδες τουτονὶ Κυριακὸν καὶ πρὸς ἅπαντα συνέπραξας καὶ οὐδὲν ἀργῶς | ||
| τὴν Κυνίσκαν : οὐ φθεγξῇ , οὐ λαλήσεις . λύκον εἶδες , ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν ὡς ὁ παροιμιαστὴς |
| ) τρεῖς νοθεύονται : ἐφ ' οἷς γὰρ Ἀντίνοος ὀνειδισθεὶς ὤργισται εἰκὸς ἦν ἀχθεσθῆναι καὶ τοὺς λοιπούς . . . | ||
| , πρὸς τοὺς οἰκέτας , ὅτι εὐτυχοῦσιν , ὅτι αὐτοῖς ὤργισται : εἰ γὰρ μὴ τοῦτο συμβεβηκὸς ἦν , οὐκ |
| Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν : “ Ἀντίνο ' , ἤ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσὶν ἦε | ||
| ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος |
| πονηρὸν ὁ συκοφάντης ἀεί , τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν ἐστιν , ἢ ἀόριστον ὡρισμένῳ , οἷον πολλὰ μὲν | ||
| βάσκανον καὶ φιλαίτιόν ἐστι : τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν ἐστιν : ἕτερον γάρ τι πεποίηκε προσλαβὼν τὸ κατ |
| ἄνευ μεγάλου φρονήματος , πρὸς ὃν εἰρηκέναι τὸν Ἀπόλλω φασὶ δίζω ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον , ἀλλ ' | ||
| καὶ ἄνδρα . καὶ μὴ νομίσῃς , ἐπειδὴ εἶπε “ δίζω , ” ὅτι ἠγνόει [ κατὰ τὰς Ἑλλήνων φημὶ |
| πολλοὺς μὲν πονηροὺς ἐπιεικεῖς , πολλοὺς δὲ τῶν μετρίων ὑπειλῆφθαι μοχθηροτέρους , δέομαί σου , βασιλεῦ , τὸν τοῦ λόγου | ||
| δὲ ἄρα ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐλάνθανεν διαφθείρων τοὺς συγγιγνομένους καὶ μοχθηροτέρους ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλεῖν ἢ τετταράκοντα ἔτη . οἶμαι |
| Ψ , , Ε . ἴκμενον οὖρον ἵει . . ἐσθλὸν ἑταῖρον . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἑταῖρον | ||
| Πλευρώνιον , ὅς μοι ἀνέστη : Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα , δουρὶ δ ' ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ |
| ὅτιπερ ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσι ξένους ποιοῦνται . ἔνθεν ὁ Ἀνάχαρσις ἑλὼν ἔφη νῦν αὐτὸν ἐν τῇ πατρίδι εἶναι καὶ | ||
| ἴδια κακὰ λυποῦσιν , ἀλλὰ καὶ τὰ ἀλλότρια ἀγαθά . Ἀνάχαρσις ἔφη πρὸς τὸν ἀποπέμψαντα αὐτὸν [ Σκυθέων βασιλέα ] |
| . βέλτερον αὖτ ' ἔριδι ξυνελαυνέμεν ὅττι τάχιστα : εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξῃ . Ὣς ὅρμαινε μένων , | ||
| ἔριδος καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκ ' ἀρχῆς : ἡμέων δ ' ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται τεθναίη : ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε |
| εἰσορόωντες τοὺς μὲν ἀκηχεμένους , τὸν δ ' ἐν πυρὶ δῃωθέντα : καί τις ἐπευχόμενος τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : | ||
| φορέουσιν ἑὸν ποθέοντες ἄνακτα . Τοῖς εἴ πως ἐρύσαιμεν Ἀχιλλέα δῃωθέντα , ἵπποις μὲν μέγα κῦδος ὀρέξομεν ἠδὲ καὶ αὐτῷ |
| παντός τε κόσμου καὶ τιμῆς ἀφαιρεθὲν τὸ Βυζάντιον κώμη δουλεύειν Περινθίοις δῶρον ἐδόθη , ὥσπερ καὶ Ἀντιόχεια Λαοδικεῦσιν . ἔπεμψε | ||
| τοῦ Φιλίππου δύναμιν ἔγραψε πρὸς τοὺς ἐπὶ θαλάττῃ σατράπας βοηθεῖν Περινθίοις παντὶ σθένει . διόπερ οἱ σατράπαι συμφρονήσαντες ἐξέπεμψαν εἰς |
| καὶ γράφων πρὸς τὸν πατέρα ἔλεγε : Σύγχαιρε ἡμῖν , πάτερ , ἤδη γὰρ ἡμᾶς τὰ βιβλία τρέφει . Σχολαστικὸς | ||
| δὲ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ εὐχομένου Ἕλληνος ἀνδρός , Ζεῦ πάτερ , ἢ Αἴαντα λαχεῖν , ἢ Τυδέος υἱόν , |
| ὅτε δὴ ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήθεος εἵη καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν , οὐκ ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆί γ | ||
| , καὶ ἐξηπλωμένην , πλατύ . σκιάσει : σκεπάσει . νιφάδεσσιν : χιόνι , χιόσι , χιόνεσσιν . ἀλωήν : |
| Ἄργος , ὥσπερ δεῦρ ' ἀπεζύγην πόδας , ἀγνὼς πρὸς ἀγνῶτ ' εἶπε συμβαλὼν ἀνήρ , ἐξιστορήσας καὶ σαφηνίσας ὁδόν | ||
| μ ' ἐθηράσω , λαβὼν πρόβλημα σαυτοῦ παῖδα τόνδ ' ἀγνῶτ ' ἐμοί , ἀνάξιον μὲν σοῦ , κατάξιον δ |
| ' ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι . Ὀρθῶς γ ' , ὁτιὴ νήφοντες οὐχ ὑγιαίνομεν . Ἢν τοὺς Ἀθηναίους ἐγὼ πείσω | ||
| ὁμίχλη κατέχει πάντων ἀγαθῶν ἀνάμεστος . Ἆρ ' οἶσθ ' ὁτιὴ πρὸς ἄνδρας ἐστί σοι μάχη , οἳ τὰ ξίφη |
| , εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσθαι τῶι τῆς τελετῆς νόμωι δυσωπουμένην . ἀπορήσαντος δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ Δαρείου καὶ μηδένα ἄνδρα δυνηθέντος | ||
| δὲ πάλιν πυθέσθαι ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι : ἀπορήσαντος δέ , “ ἕπου τοίνυν , ” φάναι , |
| ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον . Εὔβουλος δ ' ἐν Χρυσίλλᾳ : κακὸς κακῶς | ||
| ἱκανὰ ἦν οὔτε τὰ ἐπιτήδεια ἦν λαμβάνειν ἔτι , ἐδόκει ἀπιτέον εἶναι . καὶ εἰς μὲν τὰ πλοῖα τούς τε |
| ὦ δῖος αἰθήρ : Ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης | ||
| ὦ δῖος αἰθὴρ ] ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης |
| ' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
| φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
| ἕν ἐστιν “ ἐπὶ δεῖπνον εἰς ξυμπόσιον ” . κοὐκ ἐγχανεῖταί : οὐκ ἐγγελάσει σοι , φησίν , ὁ Ὑπέρβολος | ||
| ὥσθ ' ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνον : κοὐκ ἐγχανεῖταί ς ' ἐξαπατῶν Ὑπέρβολος . ἀλλ ' εἰσίωμεν . |
| ἄξιος . τέως μὲν οὖν εὔνους διέμεινε τῷ Λυσιμάχῳ , διενεχθεὶς δὲ πρὸς Ἀρσινόην τὴν γυναῖκα αὐτοῦ διαβάλλουσαν αὐτὸν ἀπέστησε | ||
| , : Ἀμφιάραος ὁ Ἰοκλέους γήμας Ἐριφύλην τὴν Ταλάου καὶ διενεχθεὶς ὑπέρ τινων πρὸς Ἄδραστον , καὶ πάλιν διαλυθεὶς ὁρκούμενος |
| πρὸ τούτου ἐγινώσκετο τοὔνομα : ἀμέλει ἐν Θεαιτήτῳ φησὶν πρὸς Θεόδωρον ποιῶν τὸν Σωκράτην διαλεγόμενον καὶ λέγοντα ὅτι ἴσως μὲν | ||
| Ἀρεοπαγίτας εὐθέως αὐτὸν κελεῦσαι τῆς πόλεως ἐξελθεῖν . ὅτε καὶ Θεόδωρον τὸν ἐπίκλην θεὸν ἐπισκώπτοντα εἰπεῖν , “ πόθεν δὲ |
| εἶναι : ἀλλ ' ἀκέουσα κάθησο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ , μή νύ τοι οὐ χραίσμωσιν ὅσοι θεοί | ||
| Διομήδης : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : οὐ γὰρ ἐγὼ νεμεσῶ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν |
| τὸ μὲν γὰρ ἕτερον λουτρόν ἐστιν , οὐ πότος , ψυκτῆρι πίνειν καὶ κάδοις : θάνατος μὲν οὖν . πίνειν | ||
| τὸ μὲν γὰρ ἕτερον λουτρόν ἐστιν , οὐ πότος , ψυκτῆρι πίνειν καὶ κάδοις . θάνατος μὲν οὖν . ἡμίκακον |
| ἀνασχετὸν εἶναι οὔτε τῷ Ἀχιλλεῖ τὴν σχολήν , οὔτε τῷ Νέστορι τὴν σιωπήν , οὔτε τῷ Ὀδυσσεῖ τὴν ἀσφάλειαν . | ||
| μονομαχίαν νώτοισι [ βοῶν ] γέραιρεν ὁ Ἀγαμέμνων : καὶ Νέστορι δ ' ἤδη ὄντι γηραιῷ καὶ Φοίνικι [ δὲ |
| περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
| πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
| δυσανασχετόντων : ἐπὶ τοῦ Κύκλωπος καὶ τοῦ Ὀδυσσέως . Οἶος πέπνυται : τοὶ δὲ σκιαὶ ἀΐσσουσιν : ἐπὶ τῶν ἄγαν | ||
| Ἰθάκην γάρ ποτε τὸν Ὅμηρον πλεῦσαί φασιν ἀκούσαντα , ὡς πέπνυται ἔτι ἡ ψυχὴ τοῦ Ὀδυσσέως καὶ ψυχαγωγίᾳ ἐπ ' |