| , εἴ γε πρῶτον οἱ λόγοι ὑπὸ τῶν θεατῶν εἰσιν ἐγνωρισμένοι , πρὶν καί τιν ' εἰπεῖν : ὥσθ ' | ||
| , εἴ γε πρῶτον οἱ λόγοι ὑπὸ τῶν θεατῶν εἰσιν ἐγνωρισμένοι , πρὶν καί τιν ' εἰπεῖν : ὥσθ ' |
| τις ἐρωτᾷ , νῦν δὲ τὴν Σωκράτους ἐρώτησιν φύγοιμι . Μακάριόν γε , ὦ Ἱππία , πάθος πέπονθας , εἰ | ||
| ἔχει . Μὴ φεῦγ ' ἑταῖρον ἐν κακοῖσι κείμενον . Μακάριόν ἐστιν υἱὸν εὔτακτον τρέφειν . Μηδέποτε πειρῶ δύο φίλων |
| ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
| : κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
| καὶ μεμνῆσθαι , ὅτι μοι νῦν οὐ πᾶσαν ὄρχησιν πρόκειται γενεαλογεῖν , οὐδὲ τοῦτον τὸν σκοπὸν ὑπεστησάμην τῷ λόγῳ , | ||
| ὄντες , οἱ δὲ πρὸς αὐτὸν ἔνδοξοι , τούτοις δεῖ γενεαλογεῖν καὶ λέγειν , ὅτι περὶ μὲν ἐκείνων περίεργον ἂν |
| χίμαιραν : εἰς πάντα γὰρ τὰ θηρία ὑπὸ τῶν φιλοσοφούντων μεταβάλλομαι , χερσαῖα ἔνυδρα πτηνὰ πολύμορφα ἄγρια τιθασσὰ ἄφωνα εὔφωνα | ||
| πάλιν οὖν εἰς τοῦτο τὸ δόγμα οὐκ οἶδ ' ὅπως μεταβάλλομαι : ὁ Παρμενίδης τὸν Ἀναξαγόραν τῆς ἐμῆς γνώμης ἐξήλασεν |
| ἐλέγχει καὶ ἁπλούστερον ἀντὶ ποικιλωτέρου ποιεῖ . Τὸ οὖν τὸν Σωκράτην ἀποστρέψαι τὸν λόγον καὶ ὡς πρὸς μὴ παρόντα διαλέγεσθαι | ||
| ταῦτα καὶ παντάπασι παρέλκοντα , εἴπερ ἐναργὲς ὅτι τόν τε Σωκράτην ἄνθρωπον εἶναι ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνθρωπον δίποδα : εἰ |
| δέουσαν διαστολὴν ἔγνωσαν οἱ ἐπιλαμβανόμενοι τοῦ φιλοσόφου , οὐδὲ τὸν Ἀριστοτελικὸν λόγον , φημὶ δὴ τὸν λέγοντα τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ | ||
| ἰστέον δὲ , ὡς ὅτι οὐκ ἀποδεχόμεθα οὐδὲ τὸν παρόντα Ἀριστοτελικὸν ὅρον , ἡμαρτημένος γάρ ἐστιν : ἄλλοι δὲ ὁρίζονται |
| μαθήσεται : τοὺς παρόντας τρεῖς στίχους τινές φασι πάντας τὸν Σωκράτη λέγειν . ἀμέλει καὶ τὸ ” μέμνησο “ ἐσχηματισμένον | ||
| , Ἐρυξιμάχους , Παυσανίας , Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστοφάνας : Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν , καὶ ὅσοι ἄλλοι |
| ἀργαλέα δῆτ ' ἐστὶ πάσχειν ταῦτ ' ἐμέ , τὸν Λευκολοφίδου παῖδα τοῦ Πορθάονος ; ὡς οὖν τίν ' ἔλθω | ||
| οὐκ ἀργαλέον δῆτ ' ἐστὶ πάσχειν τοῦτ ' ἐμὲ τὸν Λευκολοφίδου παῖδα τοῦ Πορθάονος ; τῷ Σοφοκλεῖ δηλονότι ὁ Εὐριπίδης |
| τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
| καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
| ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὰς ἀποκρίσεις καὶ παρὰ τῶν πεμφθέντων μὴ ἐκγενέσθαι μαθεῖν . ὁ δὲ δὴ καὶ δὴ λαμπρῶς ἐκινεῖτο | ||
| μιν ἐς τὸν ἠέρα βάλλοντα εἰπεῖν : Ὦ Ζεῦ , ἐκγενέσθαι μοι Ἀθηναίους τείσασθαι , εἴπαντα δὲ ταῦτα προστάξαι ἑνὶ |
| γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
| τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
| τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
| καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
| ὑπὲρ ἀσφαλείας τε τῆς αὐτὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ μηδένα Οὐολούσκων μαθεῖν , ὅστις ἦν ὁ τὴν μήνυσιν κατ ' αὐτῶν | ||
| λόγον ἑαυτοῖς δόντες ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι , καὶ μαθεῖν οὐδέν ποτ ' ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν |
| εἶδος τὸ τῆς κώπης ἀναδεδεγμένῳ . καὶ μὴν τῷ γε τἀληθὲς σκοπουμένῳ ἔτι φανεῖται ἄχρι τοκετῶν τὸ ἔμβρυον : ἦν | ||
| ἡδονῆς ὄργανα καὶ μουσικὴ τοὔνομα τῇ τέχνῃ , λόγος δὲ τἀληθὲς εὑρίσκει . τοῦτό σοι πρακτέον , τοῦτό σοι ῥητέον |
| ἤπια φάρμακα πάσσε ἐσθλά , τά σε προτί φασιν Ἀχιλλῆος δεδιδάχθαι , ὃν Χείρων ἐδίδαξε δικαιότατος Κενταύρων . ἰητροὶ μὲν | ||
| , ἀλλ ' οὐδὲ διδασκαλία , τὴν ἀρχὴν ἐναργῶς οἶμαι δεδιδάχθαι : ἃς δ ' οἱ λοιποὶ πάντες , διδασκαλίαι |
| περὶ αὐτούς . σημεῖον δὲ τὸ πᾶν ὑπομένειν εἰδότας οἷα τολμῶσι . τὰ δὲ τῶν κολακευομένων ἐμφυσωμένων τῇ κολακείᾳ χαῦνα | ||
| ἐμοῦ πρᾶξαι . Καὶ αὐτοὶ μὲν οὗτοι οἱ ἄνδρες οὐ τολμῶσι σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὸ μέσον καταστήσαντες διισχυρίζεσθαι περὶ τούτων |
| εἰπεῖν : Ὦ Ζεῦ , ἐκγενέσθαι μοι Ἀθηναίους τείσασθαι , εἴπαντα δὲ ταῦτα προστάξαι ἑνὶ τῶν θεραπόντων δείπνου προκειμένου αὐτῷ | ||
| Ἀκαρνῆνα , λεγόμενον εἶναι τἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος , τοῦτον τὸν εἴπαντα ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν , φανερός |
| , ὁρῶντα ἐμαυτὸν διὰ μὲν τὰ προπεπονημένα οὐδὲ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι δυνάμενον ὑπὲρ ὧν μάλιστα χρὴ εἰδέναι , ἄλλην δὲ | ||
| σαυτὸν ἐρωτᾶν ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται , ὡς ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι ; Πάνυ μὲν οὖν . Καὶ νῦν δὴ τούτων |
| ὁμοίως καὶ ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις εἰσάγει τὸν Σωκράτη ἐρωτῶντα Κρῆτα καὶ Λάκωνα πολίτην περὶ Μίνωος καὶ Λυκούργου , | ||
| , ὦ βασιλεῦ , ὅταν τοξοτῶν χρείαν ἔχῃς , οὐκ ἐρωτῶντα τὸ γένος , ἀλλὰ τιθέντα τὸν σκοπὸν τοὺς ἀρίστους |
| θανάτου ἔρανται . χρὴ ὦν μήτε ϲμικρότερόν τι γίγνεϲθαι τὸν ἰητρὸν τοῦ πάθεοϲ μήτε βραδύτερον : ἀλλά , ἢν μὲν | ||
| κατασκευάσασθαι : πιθανώτερον δὲ τοῖσι δημότῃσίν ἐστι , καὶ τὸν ἰητρὸν ἀναμαρτητότερον εἶναι , ἢν σωλὴν ὑποκέηται : καίτοι ἀτεχνέστερόν |
| μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
| τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
| πρόγονοι σπουδαῖοι , πάντας ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβόντα μέχρι πρὸς τὸν ἐγκωμιαζόμενον ἐφ ' ἑκάστῳ τῶν προγόνων κεφαλαιωδῶς ἔνδοξόν τι παρατιθέναι | ||
| γιγνόμενος ληρώδης δοκεῖ εἶναι . τύραννόν τε γὰρ ἢ βασιλέα ἐγκωμιαζόμενον ἕνα τῶν νομέων οἷον συβώτην ἢ ποιμένα ἤ τινα |
| σπεύδηι κἠς βάσανον αἰτῆι , προσδίδωμι κἀμαυτόν : λαβών , Θαλῆ , στρέβλου με : μοῦνον ἠ τιμή ἐν τῶι | ||
| καὶ πέμπει ἄλλον ἀλλαχοῦ , Πυθαγόραν μὲν ἐπὶ μουσικήν , Θαλῆ δὲ ἐπὶ ἀστρονομίαν , Ἡράκλειτον δὲ ἐπὶ ἐρημίαν , |
| καὶ τοὺς τῶν ψυχῶν λόγους : ὅτε γάρ , ὦ θαυμαστὲ παῖ μεγαλόδοξε , ἔμελλον ἐγκατακλείεσθαι τοῖς σώμασιν , αἱ | ||
| τοῦ λέγειν εἶχεν ἐξουσίαν καὶ ἔλεγεν οὕτως : Πάτερ καὶ θαυμαστὲ ποιητὰ πάντων , αὐτόγονε δαῖμον καὶ τῆς διὰ σὲ |
| Ἕλλησιν οὔτε παρὰ βαρβάροις : καὶ ὃ πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα , καίπερ μυρίων ὅσων εἰς τὴν πόλιν ἐληλυθότων ἐθνῶν | ||
| τοῦτο καὶ ἔστιν : τὴν δ ' ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα , ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχόμενος τῆς Ἀληθείας ὅτι πάντων |
| γὰρ παρέστη μοι ὡς πολλάκις συνχρομένη , ἀλλὰ τὸν λόγον ἀκοῦσαι τὸν πείθοντα ἡμᾶς . ὥσπερ γὰρ λέγειν ἐπίσταμαι , | ||
| εἰπεῖν βουληθῆναι ταῦθ ' ἃ τότ ' οὐχ ὑπεμείνατ ' ἀκοῦσαι , ὑμῖν δ ' ἄν τις εἰκότως ἐπιτι - |
| τε ὑμᾶς καὶ περισαίνουσι καὶ περιχυθέντες ἀσπάζονται τὸν κορυφαῖον τῶν θεατῶν , οἱ δὲ τὰ μὲν πολλὰ οἰκουροῦσι καὶ ἰδίᾳ | ||
| τὸ τέρας οὐ Διὸς Σκαταιβάτου . Οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν τις λέγοι νεανίας δοκησίσοφος : Τόδε πρᾶγμα τί ; |
| ἃς ἐδανείσατο κείμεναι καὶ οἱ τεθέντες ὅροι ἑστηκότες , τὸν ἀρνούμενον ἡγεῖσθ ' ἂν ἀναιδῆ δηλονότι , εἰ δ ' | ||
| Οὐκοῦν καὶ ἕτερον φωρᾶσαι δυνήσῃ τοῦτο δρῶντα καὶ ἐλέγξαι τὸν ἀρνούμενον ; Παντάπασί γε . Ἴθι νῦν ἐμοῦ λαβοῦ σολοικίζοντος |
| , εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσθαι τῶι τῆς τελετῆς νόμωι δυσωπουμένην . ἀπορήσαντος δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ Δαρείου καὶ μηδένα ἄνδρα δυνηθέντος | ||
| δὲ πάλιν πυθέσθαι ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι : ἀπορήσαντος δέ , “ ἕπου τοίνυν , ” φάναι , |
| δεύτερον λέγειν μόνον χρὴ καὶ τρίτον μόνον γ ' ἐρεῖς ἦτ ' ἄρα φήσω τὸ τέταρτόν τ ' αὖ μόνον | ||
| καὶ πανταχοῦ . ψευδεῖς ὄνειροι , χαίρετ ' : οὐδὲν ἦτ ' ἄρα . οὐδ ' οἱ σοφοί γε δαίμονες |
| εὐλόγως : Ὦ πόποι , οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται . Καὶ τὸ πικρότατον , ἀρχὴν ἑκάτεροι τῶν παρ | ||
| καὶ τὸ ὦ πόποι , οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται : ἐξ ἡμέων γάρ φασι κάκ ' ἔμμεναι , |
| ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
| ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
| δὲ ἐν Προμηθεῖ Λυομένωι καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . . Γεωγραφ . , : | ||
| δὲ ἐν Προμηθεῖ λυομένῳ καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . Ἡ μὲν Λιβύη , φησὶν |
| πάσης ἀποδείξεως μᾶλλον ὁμολογεῖται . καὶ αὐτοὶ μέντοι οἱ πάντα ἀναγκάζοντες καὶ τὸ ἐνδεχόμενον ἐκποδὼν ποιοῦντες πάντως ὁμολογήσουσιν αὐτὴν πάλιν | ||
| . Σιδήρου ὄργανα : τέχνῃσι τὸν σίδηρον περιτήκουσι , πνεύματι ἀναγκάζοντες τὸ πῦρ , τὴν ὑπάρχουσαν τροφὴν ἀφαιρέοντες , ἀραιὸν |
| ἔσθ ' ὅτε ἠθικῶς ὀμνύομεν κατὰ τῶν ἐχθρῶν , οὐ σεμνύναι αὐτοὺς βουλόμενοι , ἀλλ ' εἰρωνευόμενοι . ἢ πρὸς | ||
| ἔσθ ' ὅτε ἠθικῶς ὀμνύομεν κατὰ τῶν ἐχθρῶν , οὐ σεμνύναι αὐτοὺς βουλόμενοι , ἀλλ ' εἰρωνευόμενοι . ἢ πρὸς |
| . Διὰ τί ; ὅτι τὸ ῥηθὲν ἐν τῷ σαφῶς γνῶναι καὶ τὴν συμπάθειαν ἔστι λαβεῖν : ὁ δ ' | ||
| ὡς δὲ τῆς ἀποδείξεως προβαινούσης ἀναφαινόμενον οὐκ ἔστιν ἄνευ ταύτης γνῶναι τὸ τί ἐστιν . ὥστε πρότερόν τε καλῶς ἐλέγετο |
| ὅθεν φημὶ δεῖν οἴκοθεν παρεσκευάσθαι καὶ οἰκείᾳ συνέσει χρῆσθαι τὸν ὀνειροκρίτην καὶ μὴ μόνον τοῖς βιβλίοις ἐπανέχειν , ἐπεὶ ὅστις | ||
| ' ἰδόντι τὸν ὄνειρον καὶ τῷ ὑποκρινομένῳ , ἐπίστασθαι τὸν ὀνειροκρίτην τίς τέ ἐστιν ὁ ἰδὼν τὸν ὄνειρον καὶ ὅ |
| οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
| ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
| τὰ κακὰ λήξει τοῖς ἀνθρώποις , πρὶν ἂν ἢ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἢ βασιλεῖς φιλοσοφήσωσιν . ἐλήλεγκται δὲ ὁ λόγος καὶ | ||
| μή , ἦν δ ' ἐγώ , ἢ οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἐν ταῖς πόλεσιν ἢ οἱ βασιλῆς τε νῦν λεγόμενοι |
| τὰς ἀρχάς , οὐκ ἄδηλον οἶμαι καὶ τοῖς τυχοῦσι . σοφὸν δὲ ἐνταῦθα τὸν θεολόγον φησί , τὸν περὶ τὰ | ||
| ἀλεύρων ποίησις ἅμα καὶ τροφὴ καλὴ μὲν καὶ ἀγαθή , σοφὸν δὲ ἄνδρα τελέως οὐκ ἐθελήσει ποτὲ ἀπεργάσασθαι : τοῦτο |
| πομπαὶ τοῖς θεοῖς . καὶ ἔγωγ ' ἡδέως ἂν ἐροίμην Αἰσχίνην , ὅτε ταῦτ ' ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ χαρᾶς | ||
| “ ἢ Γ * ” πῦρ “ εἰπεῖν , ” Αἰσχίνην “ εἶπεν , ἐπεὶ καπνὸς ἐκαλεῖτο ⌈ δι ' |
| βροτοῖς τί χρῆμ ' ἐρωτᾶις , ὦ ξέν ' , ἐκμαθεῖν θέλων ; ἐκ γῆς πατρός σου πρόγονος ἔβλαστεν πατήρ | ||
| ἰατρικὴν πρῶτον μὲν Ἀσκληπιὸν παρ ' Ἀπόλλωνος τοῦ πατρός φασιν ἐκμαθεῖν καὶ ἀνθρώποις μεταδοῦναι , διὸ καὶ δοκεῖ εὑρετὴς γεγονέναι |
| εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
| ' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
| ὁ περὶ τῶν ἀριστείων λόγος : κριταὶ γάρ εἰσιν οἱ τεθεαμένοι τὰς ἑκάστων ἀρετάς : ὑπομνῆσαι δὲ δεῖ με διότι | ||
| εὐημέρηκας ἔφασαν Φιλῆμον . ὑμεῖς μὲν οὖν φησίν οἴεσθε οὕτω τεθεαμένοι : ἐγὼ μὲν γὰρ ἀεὶ ἀγαθὸς ὢν διατελῶ . |
| , ὡς ὁ πειραθεὶς ἔλεγεν ὑπὸ θείας ἐπιφανείας ἐν ὀνείροις διδαχθῆναι . Ὅσα τῶν σμηκτικῶν πέφυκεν οὐλὰς ἀποσμήχειν , ταῦτα | ||
| ὦ κασιγνήτη , φάτιν , κοὐδ ' ἐν χρόνῳ μακρῷ διδαχθῆναι θέλεις θυμῷ ματαίῳ μὴ χαρίζεσθαι κενά ; Καίτοι τοσοῦτόν |
| περὶ Σικελίαν τίνα τρόπον ἐπιφωνεῖ ; ὅτι εἰς τὸν Ἑρμῆν ἀσεβήσαντες καὶ περικόψαντες αὐτοῦ τὰ ἀγάλματα , διὰ τοῦτ ' | ||
| ὡς ἐν διηγήσει εἰς μέσον θήσω , οἷον ὅτι οἱ ἀσεβήσαντες πανωλεθρίαν ὑπέμει - ναν ἅπαντες , [ ὡς διηγούμενος |
| λέγε , ἀντιλογίαν δέ . Βασίλισσαν : Ἀλκαῖόν φασι τὸν κωμῳδοποιὸν καὶ Ἀριστοτέλην ἐν τοῖς Ὁμήρου ἀπορήμασιν εἰρηκέναι : σὺ | ||
| . κωμική ἐστι λέξις κοινὴ καὶ δημώδης . δεῖ τὸν κωμῳδοποιὸν τὴν πάτριον αὐτῶν γλῶσσαν τοῖς προσώποις περιτιθέναι , τὴν |
| πάντα ἐξ ἀιδίου ὁμοειδῆ καὶ ἀνακυκλούμενα καὶ οὐδὲν διαφέρει , πότερον ἐν ἑκατὸν ἔτεσιν ἢ ἐν διακοσίοις ἢ ἐν τῷ | ||
| ἐπερωτᾶν αὐτὸν χρή , εἰ δή τι ἔπιε φάρμακον καὶ πότερον ἡ κοιλίη ἐν τοῖσι κατωτερικοῖσι φαρμάκοισι ὀξεῖα καὶ ὑπακούει |
| ἡ διάκρισις . ̈ . , οἱ περὶ Ἀναξαγόραν καὶ Δημόκριτον τὰς κράσεις κατὰ παράθεσιν γίγνεσθαι τῶν στοιχείων . . | ||
| ὁμοίωμά ἐστιν . Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν , κατὰ τὸν θεῖον Δημόκριτον : Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν καὶ συνετὸν καὶ ὀξὺν ἔχειν |
| καὶ λείαν κατέλιπε τὴν σιαγόνα . . . ἐμέ , Νικόμαχε , πρὸς τὸν στρατιώτην τάξατε : ἂν μὴ ποιήσω | ||
| ἀρχῆς κατὰ πρυτανείαν λόγον ἀποφέρουσι , σὺ δέ , ὦ Νικόμαχε , οὐδὲ τεττάρων ἐτῶν ἠξίωσας ἐγγράψαι , ἀλλὰ μόνῳ |
| πονηρὸς καὶ πικρός . Σφίγγ ' ἄρρεν ' , οὐ μάγειρον εἰς τὴν οἰκίαν εἴληφ ' : ἁπλῶς γὰρ οὐδὲ | ||
| νεῶν . ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ὑποζώματα , εἶπεν ὡς πρὸς μάγειρον παίζων ζωμεύματα , ὡς ἀρτύσεως ἔμπειρον καὶ ζωμευμάτων . |
| ἅπαντες ἀγοράσωσι κατὰ τρόπον . Ἀριστοφάνης : εἰτ ' οὐ σοφοὶ δῆτ ' εἰσὶν οἱ Σκύθαι σφόδρα , οἳ γενομένοισιν | ||
| ἃ εἶπον , ἀληθῆ λίαν νόμιζε , καὶ γὰρ οἱ σοφοὶ ἐν τοῖς προοιμίοις τῶν λόγων αὑτῶν ἔλεγον ψευδῆ : |
| : ὅσα δὲ ἐν μέσῳ πρὸς ἑτέρους αὐτοῖς ἐγένετο , ἐξαίρω καὶ εἰς τὰ ἐκείνων μετατίθημι . τοὺς δὲ χρόνους | ||
| κατειληφότα : τὸν γὰρ μικρὸν μῦν τὸν κατὰ τὴν διάρθρωσιν ἐξαίρω τοῦ παρόντος λόγου . αἱ κινήσεις δ ' αὐτῶν |
| κοτὲ καὶ ἐϲ τὴν ἡμέρην ϲημαϲίην διώϲατο . πολλοῖϲι δὲ φόβοϲ ἐϲτὶ ὡϲ ἐπιόντοϲ θηρίου , ἢ ϲκιῆϲ φανταϲίη , | ||
| ἀναμιμνηϲκόμενοι δὲ τῆϲ μορφῆϲ τοῦ κυνόϲ , ἀθρόωϲ αὐτοὺϲ καταλαμβάνει φόβοϲ ἄμετροϲ : τοῦτο δὲ πάϲχουϲι τῇ ἀμετρίᾳ τῆϲ ξηρότητοϲ |
| ! ? [ ερευ ! ! ! ! ! ! κοινὸϲ κοὐχὶ ? [ } πολλὰ | καὶ παρὰ τῶν | ||
| [ . καὶ δῆλον ὡϲ ἔϲπαρκε τῶν οἴκοι τινὰϲ ὁ κοινὸϲ ἐχθρὸϲ πόλεμοϲ ἄλλον ἀλλαχῆι . ἔχει γὰρ οὕτωϲ : |
| τύχας βαρείας τὰς ἐμὰς κἀμοῦ πατρός . ἐπεὶ δὲ κινεῖς μῦθον , ἱκετεύω , ξένε , ἄγγελλ ' Ὀρέστηι τἀμὰ | ||
| δὲ ] ῥίγησέν ? ? [ ] τε καὶ ἴδιε μῦθον [ ] ἀκούσας [ ἀθανάτων ] ? οἵ ? |
| , ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἂν βούλῃ . Φέρε δὴ σύ , πότερα νομίζεις τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι καὶ τὰ ἄδικα δίκαια | ||
| ἤν ς ' ἔρωμαι δύο λόγω προθεῖς ' ἅμα , πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῶσαι θέλεις , ἐρεῖς τυραννεῖν ; |
| χαλεπώτερον . ὡμοίωται δὲ χερσαίᾳ ἀσπίδι μικρᾷ , δίχα τοῦ πλατύνειν τὸν αὐχένα : τοῦτο γὰρ ἐξαίρετον μόνον ἀσπίδες ἔχουσι | ||
| , μὴ ψιλὴν αὐτὴν τιθέναι , ἀλλὰ κατ ' ὀλίγον πλατύνειν , ἕως ἂν λάθῃ τοιοῦτόν τι προσθείς , ἐξ |
| οὐδέν . ὁ γὰρ μηδὲν ἀπατηλὸν ἢ κακόηθές τι φρονῶν ἀβασανίστως ἐγγυᾶται τὸ μέλλον , ὁ δὲ φενακίσαι βεβουλευμένος ῥήμασιν | ||
| ἄστοργον εἶναι τὸν πατέρα νομιζέτω τῆς κόρης : οὐ γὰρ ἀβασανίστως ἐπὶ τοσοῦτον ἧκεν ἐγχείρημα , ἐπιτρέψας δὲ τὴν κρίσιν |
| τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
| παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
| ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι . ὡς δὲ πάντ ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν , ὥστ ' ἔγωγ ' ηὐξανόμην ἀκούων | ||
| , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐπελήλυθεν ὑμῖν , ὦ παρόντες γονεῖς , ἐννοεῖν , ἅ |
| που ἂν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ ἐν τῷ ἄνω , μὴ ἑωρακότα τὸ ἀληθῶς ἄνω ; Μὰ Δί ' , οὐκ | ||
| ἐλέου ἀντιδιδόντες . Παλαμήδους δὲ εἴδωλον ἔχοις ἄν τινα εἰπεῖν ἑωρακότα ἐν Τροίᾳ ; Τὰ μὲν ὁρώμενα εἴδωλα οὔπω δῆλα |
| Λουκιανὸς δὲ ὁ ἐκ Σαμοσάτων , ἀνὴρ σπουδαῖος ἐς τὸ γελασθῆναι , Δημώνακτος φιλοσόφου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους βίον | ||
| αἰσχρῶν ᾀσμάτων , ὧν εἰς τοὺς συνόντας ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι , τούτους ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει . καίτοι |
| ὑμῖν δυνατός εἰμι ἀρήγειν . ὡς μὴ ὦν αὐτοί τε ἀπόλησθε κἀμὲ τρώσητε , ἐς ἄλλον τινὰ δῆμον ἀποίχεσθε . | ||
| πολλοὺς τρέφων δέδοικας μὴ δι ' ἔνδειαν τῶν ἐπιτηδείων ἅπαντες ἀπόλησθε ; Ὅτι νὴ Δί ' , ἔφη , ὁ |
| : καὶ εἰ μὴ παρ ' αὐτῶν ἀσφαλὲς εἴη σοι πυνθάνεσθαι , τὸ παρὸν ὑπερθέμενος παρ ' ἄλλου πυνθάνου τὰ | ||
| καὶ Πανὸς ἄγαλμα . τοὺς δὲ πολίτας πέμψαντας εἰς θεοῦ πυνθάνεσθαι περὶ τῶν ἐκβησομένων : τὸν δὲ ἀνειπεῖν , ἱερὸν |
| : ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
| τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
| καὶ ξενίας χάριν , δεξάμενον δὲ αὐτοὺς φιλοφρόνως τὸν βασιλέα ἐρέσθαι παρὰ πότον , τί μάλιστα εἴη ὃ φοβοῖντο , | ||
| ᾖ τὸ ἐκείνων μεμνῆσθαι * * τὸ δὲ ἰδίᾳ ἐθελῆσαι ἐρέσθαι σε , ὑπὲρ ὧν ὁ κατήγορος ξυντέθεικε , σόφισμα |
| καὶ τοῦ μαλακοῦ δι ' ἑτέρου ἂν αἰσθανοίμεθα , ὥσπερ δήπου καὶ τοῦ ὁρατοῦ καὶ τοῦ ψόφον ἔχοντος : ἀλλ | ||
| μεταφέροντες τὸ αὐτὸ ἐξεύροιμεν ἂν τὸ ζητούμενον . Δῆλον δὲ δήπου ἐν παντί , ὡς αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι ' |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| : λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
| καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
| πυροῦ γεωργίαν , ὅθεν καὶ ἐσιταγώγουν Ἀθηναῖοι . ὡς οὖν ἀπραγμόνων ὄντων καὶ ἰδιωτῶν καὶ ὑπὸ Κλέωνος ἐπηρεαζομένων τούτων ἐμνήσθη | ||
| : καὶ μάλιστα ὅσοι πένητες καὶ ἰδιῶται πατέρων ἰδιωτῶν , ἀπραγμόνων , μικρὰ ἐν ταῖς πόλεσι δυναμένων . ἤκουον γὰρ |
| εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
| οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
| ἀπὸ τῶν ἄλλων προτάσεων διακρίνοντες τὸ ἀξίωμα τὴν ἄμεσον καὶ αὐτόπιστον δι ' ἐνέργειαν πρότασιν οὕτως ὀνομάζουσιν , ὥσπερ καὶ | ||
| λέγεται , ὅταν δὲ μὴ ἔχῃ μὲν ἔννοιαν ὁ ἀκούων αὐτόπιστον , τίθεται δὲ ὅμως καὶ συγχωρεῖ τὸ λαμβανόμενον , |
| ἀκριβέστερον διορίζει τὰ περὶ τοὺς χυλοὺς ἀναφέρων τὴν φαντασίαν πρὸς ἄνθρωπον . τὸν μὲν οὖν ὀξὺν εἶναι τῶι σχήματι γωνοειδῆ | ||
| οὖν οὐδὲν διαφέρει : κἄν τε γὰρ λέγῃ τὸν καθόλου ἄνθρωπον τόδε τι σημαίνειν , ἰδίαν δὲ ἔχειν ὕπαρξιν , |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| μῦς ὁ πεπονθὼς ᾖ , τὸ πύον ὑπό τι τῶν ἀμφιεσμάτων αὐτοῦ καταλαμβάνεσθαι μὴ φθάσαν εἰς τὴν ἐκτὸς χώραν ἀφικέσθαι | ||
| ἦν , ἀλλ ' ἡμικύκλιον . τὰ δὲ τοιαῦτα τῶν ἀμφιεσμάτων Ῥωμαῖοι μὲν τόγας , Ἕλληνες δὲ τήβεννον καλοῦσιν , |
| ἰδὼν τιμωρήσηται θέαμα ] θεωρίαν δυσθέατον ] δυσθεώρητον κυροῦντα ] ἐπιτυγχάνοντα [ ] ἐπαξίων ] τῶν ἀξίων ἀμφὶ ] περὶ | ||
| ἀφορμῶν ἔστιν ὅτε , διὰ τὸ καὶ τὸν ἄλλον ὁρᾶν ἐπιτυγχάνοντα προάγει : παρακινεῖ . ἐλευθερίας ἢ ἄλλων ἀρχῆς : |
| ἵσταται . Ἐνταῦθα τοίνυν , ἐνταῦθά μοι δεῖ χρησμῳδίας , ἐρώμεθα τοὺς θεούς : Ζεῦ καὶ Ἄπολλον , καὶ ὅστις | ||
| ἄγνωστοι εἶναι . φράσωμεν αὐτοῖσιν οἵτινές εἰμεν , καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα καθότι ταύτῃ ἐλαύνουσιν . ” ἔδοξε τῷ Νεάρχῳ ἐναίσιμα |
| , τοῦ νομοθέτου : οἷον τοῦ δεῖσθαι ἢ μὴ τὸν νομοθέτην προσδιορίσαι τόδε . ἡ ἑτέρα διάνοια κοινή ἐστιν ἀμφοῖν | ||
| δὲ τὸν Ἱέρωνα τὸν βασιλέα Πολυδώρου , οὐδέτερον αὐτῶν ὠνόμασαν νομοθέτην , ἀλλ ' ἢ ἐξηγητὴν τοῦ νομοθέτου , διὰ |
| ὅτι δ ' οὔτε Λυδοὺς οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος μὴ ἐπισημήνασθαι . Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν μεμνῆσθαι τὸν ποιητήν , | ||
| νῦν πάλιν τὴν ἀντιφατικὴν τῶν προτάσεων ἀντίθεσιν , ἀλλ ' ἐπισημήνασθαι μόνον ὅτι προηγοῦνται αἱ ἐξ ὡρισμένου τοῦ ὑποκειμένου προτάσεις |
| διὰ τοὺς ἐκ τούτων νεοσσοὺς ἀναγκαίους ὄντας εἰς τὰς τῶν ἀῤῥωστημάτων ἀναλήψεις . ἔχει δὲ ἡ τούτων κτῆσις οὐδὲ ὀλίγην | ||
| ἀληθὴς ἡ ὑπόθεσις ἐφάνη : εἰ γὰρ περὶ πάντων τῶν ἀῤῥωστημάτων λέγοιμι , μακρότερος μὲν ὁ λόγος ἂν γένοιτο , |
| γάρ , εἴπερ τι ἄλλο , τὰϲ ἐν ταῖϲ τροφαῖϲ ἐπίϲταϲθαι δυνάμειϲ . τὰ μὲν οὖν τῆϲ λεπτυνούϲηϲ δυνάμεωϲ ἐκφράττει | ||
| τῆϲ ἰατρικῆϲ . ἀξιοῖ γὰρ Ἱπποκράτηϲ ἀπὸ τῶν πρώτων ἡμερῶν ἐπίϲταϲθαι τὸν ἰατρόν , τί μὲν ταχέωϲ , τί δὲ |
| μηδ ' Ὑπερείδην κακῶς δόξαι βεβουλεῦσθαι ποιήσῃς τὰς Εὐθίου ἱκεσίας προσιεμένη , μηδὲ τοῖς λέγουσί σοι ὅτι , εἰ μὴ | ||
| δὲ τὸν Φάωνα μόνον εἶχον οὔτε τινὰ προσβλέπουσα ἕτερον οὔτε προσιεμένη ὅτι μὴ σέ : ᾤμην γὰρ ἡ ἀνόητος ἀληθῆ |
| παρέχειν ἑαυτὸν εἰς τοὺς Ἕλληνας . καὶ τί ἄν τις ἀγωνίζοιτο ; ῥᾴδιον γὰρ καὶ τῷ τυχόντι γνῶναι τοῦτό γε | ||
| τε κρατερὸς ἂν εἴη , οὐκ εἰ μόνος αὐτὸς εὖ ἀγωνίζοιτο πρὸς τοὺς πολεμίους , ἀλλ ' εἰ καὶ παντὶ |
| , φησί , πρὸς τὸ ἐλέγχειν συντελεῖ ἡμῖν τὸ τὸν ἀποκρινόμενον ποιῆσαι ὀργισθῆναι : οἱ γὰρ ὀργιζόμενοι ὑπὸ τοῦ πάθους | ||
| . οὕτως μὲν τὸ ἀφίστασθαι δεῖ : τὸ δὲ καὶ ἀποκρινόμενον ἂν προαισθάνηται τοιοῦτόν ἐστι : καὶ δεῖ σε , |
| , μάλιϲτα εἰ ψυχρὸν πίνοιτο . τῶν δὲ πηγαίων ὑδάτων ὅϲων αἱ πηγαὶ πρὸϲ ἄρκτουϲ ἐρρώγαϲιν ἐκ πετρῶν λειβόμεναι τὸν | ||
| τὰ τοιαῦτα ὕδατα καὶ βραδέωϲ θερμαίνεταί τε καὶ ψύχεται : ὅϲων δὲ πρὸϲ τὰϲ ἀνατολὰϲ ἐρρώγαϲιν αἱ πηγαὶ καὶ διὰ |
| ποδαλιουχίας , καταπραῧναι μὲν τὰ τῶν ἐπερχομένων κορυφούμενα κύματα , ἰθῦναι δὲ πρὸς γαλήνην καὶ σωτηρίαν χαρίσασθαι καὶ δοῦναι πρύμναν | ||
| ἕνα σκοπὸν ἅπαντα φθέγγεται , πρὸς ὃν ἐξ ἀρχῆς ἔκρινεν ἰθῦναι τὸν βίον . ὅθεν αἱρετωτέραν ἡγεῖται τὴν εὐποροῦσαν ἴσως |
| νευροσπάστῃ τὴν σκηνὴν ἔδωκαν ἀφ ' ἧς ἐνεθουσίων οἱ περὶ Εὐριπίδην . Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Εὐρυκλείδην ἐν τῷ θεάτρῳ ἀνέστησαν | ||
| τε εἰς Αἴγυπτον παρὰ τοὺς προφήτας : οὗ φασι καὶ Εὐριπίδην αὐτῷ συνακολουθῆσαι καὶ αὐτόθι νοσήσαντα πρὸς τῶν ἱερέων ἀπολυθῆναι |
| μηδὲν ἀπαιτῆσαι . τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει | ||
| μηδὲν ἀπατῆσαι : τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει |
| ' οἶμαι πονηρᾶς ψυχῆς ἕξει δοξάζοντα συγγενῆ ἑαυτῆς χρηστὴ ἐποίησε δοξάσαι ἕτερα τοιαῦτα , ἃ δή τινες τὰ φαντάσματα ὑπὸ | ||
| : πάντα ταῦτα ὑπερβάλλει ἀδυναμίᾳ τοῦ ἐν αὐτοῖς ψευδῆ τινα δοξάσαι . λείπεται δὴ ἐν τοῖς τοιοῖσδε , εἴπερ που |
| καὶ ἐν ἀπόροις πόρον εὑρεῖν , μεγαλοπράγμονα , βουλευτικόν , εὐθαρσῆ , γενναῖον , ἄριστον διὰ πάντων , ὡς ἔδειξαν | ||
| Πελασγῶν . πέμψον δὲ πρόφρων δεῦρ ' ἡμέτερον πατέρ ' εὐθαρσῆ Δαναόν , πρόνοον καὶ βούλαρχον . τοῦ γὰρ προτέρα |
| γὰρ ἂν βλάπτοισθε μενούσης αὐτῆς ἐνθάδε . τῇ δὲ τριακοστῇ προσδέχεσθέ με ἡμέρᾳ τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενον . Ταῦτ ' εἰπὼν | ||
| γὰρ ἂν βλάπτοισθε μενούσης αὐτῆς ἐνθάδε . τῇ δὲ τριακοστῇ προσδέχεσθέ με ἡμέρᾳ τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενον . Ταῦτ ' εἰπὼν |
| λειποθυμῆϲαι τὸν ἄνθρωπον , τὸ δὲ δεύτερον οὐδὲ τὴν λειποθυμίαν φοβεῖϲθαι προϲήκει : μὴ φλεβοτομηθέντεϲ δὲ οἱ οὕτωϲ διακείμενοι τύχηϲ | ||
| τοὺϲ μὲν ἐπιθυμεῖν τοῦ θανάτου , τοὺϲ δ ' αὖ φοβεῖϲθαι τὸ ἀποθανεῖν , καὶ τοὺϲ μὲν ἀεὶ γελᾶν , |
| ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος . οἱ δὲ περὶ τὸν Ἐπίκουρον καὶ Στράτωνα τὸν φυσικὸν δύο μόνον ἀπολείποντες , σημαῖνόν | ||
| σοφιστικὴν καθάπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνδραπόδων . καὶ αὐτὸν Ἐπίκουρον ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς περὶ Ναυσιφάνους λέγειν : ταῦτα ἤγαγεν |
| Πολυμήστορα κοινῶς τὸ γυναικεῖον ἅπαν φῦλον μεμφόμενον : συμμίξας : ἐπίμεμπτοι , ἐπίψογοι , ὕβρεως ἄξιοι : αἱ δὲ καταταττόμεθα | ||
| αὐτὸ τὸ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἐλεητικὸν εὐκαταφρόνητοί τε καὶ ἐπίμεμπτοι ἢ ὑπὸ τῶν πλείστων εὐαδίκητοι τυγχάνωσιν . ὁ μὲν |
| , ὥσπερ πεποίηκεν Αἰσχύλος ἐν τοῖσδε : τοῦτον δ ' ἐπόπτην ἔποπα τῶν αὑτοῦ κακῶν πεποικίλωκε , κἀποδηλώσας ἔχει θρασὺν | ||
| οὔτε πείθεσθαι ῥᾳδίως περὶ αὐτῆς , τηνικαῦτα ἤδη θεὸν πάντων ἐπόπτην καὶ κόσμου κατασκευὴν ἐμάνθανον καὶ φύσεως ἀρχὰς ἑώρων καὶ |
| μόνης δὲ τῆς θυγατρὸς αὐτῶν οἱ δοῦλοι ὤφθησαν εἰς πάντα φεισάμενοι διὰ τὸ φιλάνθρωπον αὐτῆς ἦθος καὶ περὶ τοὺς δούλους | ||
| μοι , τῷ δημοσίῳ λουτρῷ τοῦτον καθήρατε , πάσης χλευασίας φεισάμενοι καὶ παιδιᾶς , ὥσπερ ἐμόν τινα παῖδα ψαίροντες . |
| ἐπὶ τὸ δῦνον καταφοράν , αὐτὸν τὸν δυτικὸν τόπον . ὁποῖοι γὰρ ἂν ὦσιν ἤτοι οἱ ἐπόντες τοῖς εἰρημένοις τόποις | ||
| συμπεριλαβεῖν τὴν τῶν προγόνων ὑμῶν δόξαν . οἷοι Λιβύσσας : ὁποῖοι ἦσαν μνηστῆρες οἱ τοῦ νικηφόρου πρόγονοι , οἳ περὶ |
| , διδόντος αὐτῷ χώραν μεγάλην , ἵνα ἐνοικοδομήσηται οἰκίαν , φάναι , καὶ εἰ ὑποδημάτων ἔδει , καὶ βύρσαν μοι | ||
| , παρὰ δὲ Λακεδαιμονίοις , ὅθεν ὅδε ἐστίν , οἶμαι φάναι τούτους Ἀπόλλωνα . ἦ γάρ ; Ναί . Μῶν |
| καὶ νῦν , ὥρα σοι τὸ σαυτοῦ σκοπεῖν , ὦ Ἀρχέλαε , ἐνθυμουμένῳ μέν , ὅπως ἔχει τὰ παρόντα σοί | ||
| ” ἐὰν τὸν στόλον ἡμῖν , ὃν ἔχεις , ὦ Ἀρχέλαε , παραδιδῷ πάντα Μιθριδάτης , ἀποδῷ δὲ καὶ στρατηγοὺς |