| Οὐδείς , ἔοικεν : ἀλλὰ δῆτα τὸ θύριον φθεγγόμενον ἄλλως κλαυσιᾷ . Σέ τοι λέγω , ὁ Καρίων , ἀνάμεινον | ||
| . . ἄλλως : Μή τινος κινοῦντος . μάτην . κλαυσιᾷ : Ἠχεῖ . Θ . . ματαίως ἐψόφησεν . |
| Ὁ δ ' , ὡς εἶδεν αὐτὸν , ἤρετο , Ἆρα , ὦ Παρσώνδη , κακόν τι ὑπ ' ἐμοῦ | ||
| τῶν καλῶν ἐπιθυμοῦντα ἀγαθῶν ἐπιθυμητὴν εἶναι ; Μάλιστά γε . Ἆρα ὡς ὄντων τινῶν οἳ τῶν κακῶν ἐπιθυμοῦσιν , ἑτέρων |
| εἰ τὸ Κορίσκος σημαίνει ὅπερ αὕτη , μὴ δίδωσι δὲ ἀποκρινόμενος , οὐ συλλελόγισται τὸν σολοικισμόν , ἀλλὰ δεῖ ἐρωτῆσαι | ||
| ὁ ἐρωτῶν λαμβάνει , οὐχ ὁ λόγος ἀλλ ' ὁ ἀποκρινόμενος ἐλήλεκται : ὁπηνίκα δὲ ὁ μὲν ἐπ ' ἄλλου |
| ' ἐπίφθονός ἐστι , καὶ ταχέως βαδίζει , καὶ μέγα φθέγγεται , καὶ βακτηρίαν φορεῖ : ταῦτα δ ' ἐστὶν | ||
| δ ' οὐδὲν ἤν τις δυστυχῇ . καὶ κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ . ἀναποδείκτως μὲν οὖν λεγομένων τῶν οὕτως |
| ' ὑπερηφάνως . οὐκ ἔστιν ἰχθυηρὸν ὑπὸ σοῦ μεταλαβεῖν . συνῆκας ἡμῶν εἰς τὰ λάχανα τὴν πόλιν . περὶ τῶν | ||
| . Καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν εἶπον , σὺ δὲ οὐ συνῆκας . ἡ φύσις τοῦ νοεροῦ αὐτοῦ λόγου φύσις ἐστὶ |
| αἰδούμενος δὲ πολλὰ δὴ διέφθορα : καὶ νῦν ὁρῶ μὲν ἐξαμαρτάνων , γύναι , ὅμως δὲ τεύξηι τοῦδε . προυννέπω | ||
| ὁ μὲν ἐλάττω πράττων ἐλάττω ἐξαμαρτάνει , ἐλάττω δ ' ἐξαμαρτάνων ἧττον ἂν κακῶς πράττοι , ἧττον δὲ κακῶς πράττων |
| τοῦ ἀνθρώπου λόγος τὸ ζῷον λογικὸν θνητὸν καθ ' ἑαυτὸν ἐννοούμενος ἅμα τῷ μετὰ ὕλης θεωρηθῆναι Σωκράτης ἐστὶν εὐθὺς ἢ | ||
| τῆς Ὀδυσσέως πλάνης ἐρεῖν Μενέλαος . Ἄμα δὲ ταῦτ ' ἐννοούμενος ὡσπερεὶ παρακροτῶν ἑαυτὸν εἶπεν : οὐδέ τί σε χρή |
| Δία , ὦ Σώκρατες , ἀλλ ' ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι λέγεις . Εἰκότως γε , ὦ Γοργία : | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἀλλ ' ἔγωγε οὐδ ' αὐτὸς συνίημι ὃ λέγεις . Σωκράτης : εἰκότως γε , ὦ |
| . “ ὁ Ξάνθος ἀκούσας φιλοσόφου μὲν ζήτημα , μὴ εὑρίσκων αὐτὸ δὲ ταχέως ἀναλῦσαι , [ τῷ Αἰσώπῳ ἑστῶτι | ||
| . , λόγους ἐφευρίσκων εὑρίσκων καὶ ἀπολογίαν , καινοὺς λόγους εὑρίσκων . . περίτριμμα ] ἐντριβὴς . , ἄκρον . |
| γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
| πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
| δὲ σοφία ἐπιστήμη - ἐστίν , ὁ ? ἄρα ? μανθάνων ? ἐπιστήμην [ - ] [ ] ἀναλαμβάνει ? | ||
| . Κεγχρεαί , πόλις Τρῳάδος , ἐν ᾗ διέτριψεν Ὅμηρος μανθάνων τὰ κατὰ τοὺς Τρῶας . δευτέρα πόλις καὶ ἐπίνειον |
| ἀκόλουθον , ἀνάγκη ἐπαναλαβεῖν καὶ διευκρινῆσαι , ἵνα μή σοι ἀσαφὴς καὶ συγκεχυμένος γένηται ὁ λόγος , ὥσπερ εἴωθε ποιεῖν | ||
| δὲ οἱ πολλοὶ τῇ τοῦ λόγου περιεργίᾳ : εἶτα ὁ ἀσαφὴς λόγος οὔκ ἐστι πειστικός , ὁ δὲ τῶν ῥητόρων |
| τ ' ἀριθμόν , καὶ μέτρα θαλάσσης , καὶ κωφοῦ ξυνιείς , καὶ μὴ λαλέοντος ἀκούων . Εἴθε ὤφελες τὰ | ||
| τοῦ Ἡρακλέους . ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ ξυνιείς : ἐπεὶ ῥητῶς οὐκ ἐξήγγειλεν ὁ Πίνδαρος ὅτι ἐνικᾶτο |
| γεωμετρικός ; Πάντως δήπου , ὦ Σώκρατες . Ἦ καὶ ἀστρονομικὸς καὶ λογιστικός τε καὶ μουσικὸς καὶ ὅσα παιδείας ἔχεται | ||
| ὥστε ὁ αὐτὸς μὲν εἶναι γεωμετρικός , ὁ αὐτὸς δὲ ἀστρονομικὸς καὶ τεκτονικὸς καὶ εἴ τι τοιοῦτον , θεῷ δὲ |
| φερομένων , † αἰνέσαι , πικρὸν φρενῶν στύγος κρατούσῃ . δακρύω δ ' ὑφ ' εἱμάτων ματαίοισι δεσποτᾶν τύχαις , | ||
| οὐδὲν ἀνύτεις , εἰπεῖν , Δι ' αὐτὸ δὲ τοῦτο δακρύω , ὅτι οὐδὲν ἀνύτω . : Ἦν δὲ ὁ |
| ' , ἔφη . Ὡς ἐγγύθεν τοίνυν ὁρωμένους λέγοντός μου διανοοῦ . ἀλλά μοι περὶ αὐτῶν τόδε σκόπει . Τὸ | ||
| ὡς οὖν , ἔφη , [ ἢ ] πείσων ἐκεῖνον διανοοῦ , ἢ σκεύη ἔχων σαυτῷ ἀνάπλει . οἶμαι δέ |
| αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει . Ἦ ῥ ' εὖ γιγνώσκων , Τρῶας δ ' ἄχος ἔλλαβε θυμόν . ἔνθ | ||
| ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν , ὅμως πράττει |
| ἐκείνοις , μὴ καρτερούντων δὲ πρὸς τὴν ἀντιμάχησιν ἀλλὰ τῷ θάρρει τῶν πολιτῶν τῆς πόλεως ἐνδιδόντων καὶ τῆς σφῶν σωτηρίας | ||
| πρός σε , Δημέα , πορεύομαι . ἐκποδὼν ἄπειμι . θάρρει . τουτονὶ τέθνηχ ' ὁρῶν . τί τὸ πάθος |
| γὰρ πεπονθέναι ὠφελοῦς ' ὑμᾶς ἅπαντας οὐ λόγοις ἀλλ ' ἐμφανῶς : πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ ' οὐκ | ||
| τῇ δὲ τρίτῃ λύσας , εὑ - ρήσεις τὰς χοιράδας ἐμφανῶς συνεστραμμένας καὶ τὸν πέριξ τόπον λελεπισμένον . ταύτας οὖν |
| τῶν ὁμοιοτήτων δύναται παράγειν , πῶς δὲ ὁ τῆς ἀληθείας ἀνεπιστήμων ἄτακτός ἐστι . Τριῶν δὲ ὄντων τούτων , εὑρέσεως | ||
| κατὰ μετάληψιν : μεταλαμβάνει γὰρ ἀντὶ τοῦ οὐκ ἰατρὸς τὸ ἀνεπιστήμων . ὅταν ὁ ῥήτωρ κτλ . . τριττὸς ὁ |
| δεῖ ἐν ἀνθρώποις ἀμελετήτοις . ἐγὼ μὲν νὴ τοὺς θεοὺς φαντάζομαι ὅτι πείσῃ τὸ τοιοῦτον τί οὕτως μεγάλα καὶ πολλὰ | ||
| αὐτόν μου διώκει τὸν ὕπνον τῶν ὀμμάτων : πάντοτε Λευκίππην φαντάζομαι . οὐ γέγονεν ἄλλῳ τινὶ τοιοῦτον ἀτύχημα : τὸ |
| τὸ ἡγούμενον , τουτέστιν εἰς τὸν νοῦν . ὅταν γὰρ νοήσῃ ὅτι πρακτέον , ὅπερ ὁ νοῦς ἐβουλεύσατο καὶ εἵλετο | ||
| γονέων ἀγαπώντων αὐτούς . οὕτως ἐστὶ δύσκολον πρᾶγμα , ἵνα νοήσῃ τις τὸ δίκαιον . ἀλλ ' ὦ Κρονικαῖς λήμαις |
| . Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐδέποτ ' ἄρα , ὦ μακάριε Θρασύμαχε , λυσιτελέστερον ἀδικία δικαιοσύνης . Ταῦτα δή σοι | ||
| , ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς ἐγὼ λέγω . Ὦ μακάριε , ῥητορικῶς γάρ με ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν , ὥσπερ οἱ |
| οἶδεν ; οἴμοι τῆς δυστυχίας . ἀλλὰ φράσον , ὦ λῷστε , εἰ τοῦ ζητουμένου τὴν διασάφησιν ἔγνωκας ” . | ||
| ἀνθρώπους ποιῶ . καὶ ὁ Σωκράτης , Πῶς , ὦ λῷστε ; ἔφη . Διδοὺς νὴ Δί ' ἀργύριον . |
| , δρᾶν παρεσκευασμένος , θεοὺς ἀτίζων , κἀπογυμνάζων στόμα χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸς ὢν εἰς οὐρανὸν πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ κυμαίνοντ ' | ||
| Θησέα ἱστορεῖ Θ . ἐν τοῖς πρώτοις καιροῖς . Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται : Αἰσχύλου : τὸ μὲν ἀπόφθεγμα Βίαντος |
| γὰρ εἴ τις ἄχθεται , πλανᾶται ἢ ἀδυνατεῖ πάντως καὶ ἀλύει . οἱ γοῦν ἀλύοντες ἄχθονται μὲν ἐν τῷ ὀδυνᾶσθαι | ||
| , καὶ πνεύματος ἐμπίπλαται , καὶ ἀκούει οὐδὲν , καὶ ἀλύει , καὶ ῥιπτάζει αὐτὸς ἑωυτὸν ὑπὸ τῆς ὀδύνης : |
| ὄντως αἰών , ὃν μιμεῖται χρόνος περιθέων ψυχὴν τὰ μὲν παριείς , τοῖς δὲ ἐπιβάλλων . Καὶ γὰρ ἄλλα καὶ | ||
| στρατιωτικῶν , ὑπνώδης , μέθυσος , ἀκρατής , τοὺς καιροὺς παριείς , ἀπερίσκεπτος , ἀπροόρατος , ἀπρονόητος , ἄβουλος , |
| πηδῶντες οἱ τέως ὀκνοῦντες . ἐκεῖνος μὲν οὖν χωρείτω πανταχοῦ ποιήσων ταὐτόν : ἐμοὶ δὲ ἦν μὲν διὰ πολλῶν ἀντεπιστεῖλαι | ||
| θανάτῳ τὴν εὔκλειαν : λείπει τὸ ἐκεῖνον : νικηφόρα ἐπικρατῆ ποιήσων : γενοίμεθ ' ὧδε ματέρες : εἴθε , φησὶν |
| μόνον ἃ ἐκεῖνος κολαστηρίου ἕνεκα τοὺς πάντ ' οἰομένους εἰδέναι ἐρωτῶν ἤλεγχεν , ἀλλὰ καὶ ἃ λέγων συνημέρευε τοῖς συνδιατρίβουσι | ||
| ὁ ἐρωτῶν καὶ ὁ ἐρωτώμενος ὡς πολύσημον , τότε ὁ ἐρωτῶν οὐ πρὸς τὴν διάνοιαν , ἤγουν πρὸς τὴν διάνοιαν |
| Ἀπόλλων ὡς οὐ μάντις ἐστὶν ἡ Κασάνδρα , μαινομένη δὲ παράφρονα φθέγγεται . ὅθεν ὁ πατὴρ ἐς πετρώροφον οἴκημα καθείρξας | ||
| τὴν ὑπερβολὴ τῆς φιλαργυρίας . ὅρα ὑπερβολήν . παραπλῆγα : παράφρονα , ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς μουσικῆς τῆς παρὰ τὸ δέον |
| ὁ δυστυχής , ὥστε βελτιῶσαι τὸν Γάιον . ὁ δὲ φίλερις καὶ φιλόνεικος ὢν ἐπὶ τἀναντία τὴν διάνοιαν ἔτρεπεν , | ||
| ὁ μὲν μὴ τιμῶν ἀπειθής , ὁ δ ' ἀτιμάζων φίλερις . καὶ πάλιν τοῦ τὴν πατρίδα σῴζειν ὄντος δικαίου |
| . λαβὼν ] ἀπελθεῖν σε μετὰ τοῦ υἱοῦ σου . διδάσκω ] ἵνα διδάσκω αὐτόν , οὔ , παιδεύω . | ||
| δι ' αἰτίων καὶ προτάσεων . πάλιν δ ' οὐδένα διδάσκω λέγει ἀντὶ τοῦ οὐδενὶ ἐντίθημι τὰ δόγματα : οὐ |
| πρὸς τὸ φρέαρ τὰς κοιλίας πλύνειν κελεύεται . τὸ θύριον φθεγγόμενον ἄλλως κλαυσιᾷ : ἐπειδὴ μηδὲν τῇδε τοῖς σχολιογράφοις ἐρρέθη | ||
| αὐτῶν πρὸς δύο ποιουμένους τὴν ἀναφοράν , πρός τε τὸ φθεγγόμενον καὶ τὸ κρῖνον : ταῦτα δ ' ἐστὶν ἥ |
| νυνὶ γάρἀλλὰ ποῦ θεοὺς οὕτω δικαίους ἐστὶν εὑρεῖν , ὦ Γέτα ; Λακωνικὴ κλείς ἐστιν ὡς ἔοικέ μοι περιοιστέα . | ||
| τι ληρεῖς . πέπλεγμαι ] πράγματι [ ] ἔφθαρμαι , Γέτα . [ ! ] μὴ καταρῶ , πρὸς τῶν |
| ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
| ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
| , ὦ παῖ , ποιεῖται ἆθλονφρουρὸς γάρ τις αὐτῷ δράκων ἐμπέπλεκται δεινὸν βλέπων καὶ ὑπερορῶν τοῦ καθεύδεινὅθεν ἄρχει τῆς νεώς | ||
| αὐτὸν τὸν Ἵππαρχον τό γε μὴ ἀντιπίπτειν τὰς σκιὰς ψεῦδος ἐμπέπλεκται . καὶ γὰρ εἰ μὴ τῇ Μερόῃ ἀνταίρει , |
| τὸ α πρῶτος ἐδίκαζε , καὶ οἱ ἄλλοι ὁμοίως . ὑβρίζει αὐτήν . . λαχοῦς ' : Κληρωθεῖσα . ἔπινες | ||
| , λυτικοὶ κακῶν . Λωβᾶται , βλάπτει , λυμαίνεται , ὑβρίζει . Μαθηματικόν , ἀντὶ τοῦ φιλομαθῆ . ἐν Τιμαίῳ |
| ἀγαθὴν ἐπαοιδήν . οἶδα μὲν ἀρχαῖόν τι δρῶν , κοὐχὶ λέληθ ' ἐμαυτόν . . . . ἀφ ' οὗ | ||
| παρθέν ' Ἠλέκτρα , πέλας , μὴ κατθανών σε σύγγονος λέληθ ' ὅδε : οὐ γάρ μ ' ἀρέσκει τῶι |
| : ταύταις ταῖς σκηναῖς , ὁ δὲ Πολυμήστωρ ἀναφορικῶς νοήσας ἐρωτᾷ : ποῦ δὲ αἱ στέγαι αὗται , ἃς λέγεις | ||
| . Ταύτην αὐτῷ ἀπόδος καὶ ὅ τι ἄν σε τούτων ἐρωτᾷ , ᾗ γέγραπται σύμφαθι . καὶ γὰρ ἐγὼ ἐπιστέλλω |
| καὶ πόλλ ' ἔμαθον ἐν τοῖσι κουρείοις ἐγὼ ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γιγνώσκειν δοκῶν . πόσου χρόνου γὰρ συγγεγένησαι Νικίᾳ ; | ||
| , πάντες ὥστε τοξόται σκοποῦ τοξεύετ ' ἀνδρὸς τοῦδε , κοὐδὲ μαντικῆς ἄπρακτος ὑμῖν εἰμι , τῶν δ ' ὑπαὶ |
| ζῆν δυνατόν φησι . τὸ γὰρ πρὸς ἄλλον δούλου καὶ δουλοπρεπές , ὡς ἐν Πολιτείαις δέδεικται . τοῦτο δὲ εἰπὼν | ||
| φρόνιμον , τὴν δὲ πανουργίαν καὶ τὴν ἀπάτην ἀνόητον καὶ δουλοπρεπές , ὁρῶν ὅτι καὶ τῶν θηρίων τὰ δειλότατα καὶ |
| δέξασθαι , ἀλλ ' ἀνατρέψαι αὐτὴν οὕτως ἔχουσαν , ὡς ἠπορήθη , ἀντιπαράστασις δέ ἐστι τὸ καταδέξασθαι μὲν τὴν ἀπορίαν | ||
| ταῦτα ὅτι παρὰ θύρας προῆλθεν ἡ λύσις τῆς ἀπορίας : ἠπορήθη γὰρ ἐπὶ τῆς ἁπλῶς κεφαλῆς , λέλεκται δὲ ἐπὶ |
| παθεῖν . Ἐς γὰρ ἑβδομήκοντα ἔτεα οὖρον τῆς ζόης ἀνθρώπῳ προτίθημι . Οὗτοι ἐόντες ἐνιαυτοὶ ἑβδομήκοντα παρέχονται ἡμέρας διηκοσίας καὶ | ||
| οὐκ ἂν δυναίμην : ὡς δὲ ἔχω , οὕτως αὐτὴν προτίθημι : πόθεν : ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς καί ἐστιν ἐπίρρημα |
| Μαραθῶνι τρόπαιον ἐγείρας , καὶ Ἀριστείδης ὁ δίκαιος ἐξωστρακίζετο . λυπεῖ δέ με οὐχ ἥκιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ ἡ | ||
| ἐπὶ τὸ βέλτιον [ ἢ ] μεταφέρηται , διὰ ξενοπάθειαν λυπεῖ τὸν ὄγκον : οὐκ ἐπιγινώσκεται γὰρ τὸ μὴ προμελετηθέν |
| . δῶκε δὲ μήτηρ χρύσεον ἀμφιφορῆα : Διωνύσοιο δὲ δῶρον φάσκ ' ἔμεναι , ἔργον δὲ περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο . ἐν | ||
| καὶ Ἀχιλέως καὶ Ἀντιλόχου κεῖνται ὀστᾶ . Διονύσοιο δὲ δῶρον φάσκ ' ἔμεν , ἔργον δὲ περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο . ἡ |
| καὶ μαθεῖν οὐ δεῖται , ἀλλὰ καταδύεται καὶ ἀναδύεται πάνυ σοφῶς καὶ ὡς ἤδη χρόνου πεπαιδευμένη τοῦτο . ἀετὸς δέ | ||
| τε ἐσθίει ῥᾳδίως . τὰ δὲ μικρὰ ἰχθύδια διαθηρῶσι πάνυ σοφῶς . παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ ἔρχονται καὶ τὴν |
| τέκν ' : ὅστις δ ' αὔτ ' ἄπειρος ὢν ψέγει , ἧσσον μὲν ἀλγεῖ , δυστυχῶν δ ' εὐδαιμονεῖ | ||
| τι δὲ τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ , καθὸ ψέγει μὲν τὴν κακίαν , ἐγκωμιάζει δὲ τὴν ἀρετήν , |
| ἑπτακτύπου καὶ ἑπταχόρδου φόρμιγγος θέλων καὶ ἀποδεχόμενος , ἄθρησον καὶ ἐπίσκεψαι , εἰ ἄριστόν ἐστιν , ἀντόμενος καὶ συναντώμενος , | ||
| , ὦ Σιμωνίδη , εἰδέναι ὅτι ἀληθῆ λέγω , ὧδε ἐπίσκεψαι . βεβαιόταται μὲν γὰρ δήπου δοκοῦσι φιλίαι εἶναι γονεῦσι |
| ὀλίγην κατηγόρει τοῦ ἀνδρὸς ψευδῆ τεκμαιρόμενος ἀληθέσι καὶ οὐ γενησόμενα εἰκάζων γεγενημένοις : ἐκέλευέ τ ' ἀποθέμενον αὐτὸν τὴν ἀρχὴν | ||
| : ταῖς οὖν ἐπὶ τῷ καρπῷ τῆς πίτυος φαινομέναις ἐντομαῖς εἰκάζων τὸ ἔργον τὸ ἐκ τῆς ὁπλῆς οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι |
| . τὴν πόλιν ἅπαντες κτλ► . Ἀθῆναι φιλόλογος πολύλογος Λακεδαίμων βραχύλογος Κρήτη πολύνους μᾶλλον ἢ πολύλογος◄ . ὡς ἐμοὶ φαίνεται | ||
| . τὴν πόλιν ἅπαντες κτλ► . Ἀθῆναι φιλόλογος πολύλογος Λακεδαίμων βραχύλογος Κρήτη πολύνους μᾶλλον ἢ πολύλογος◄ . ὡς ἐμοὶ φαίνεται |
| φροντίδων , ἑλών μιν ὡς μεθήμων λύρης γένωμαι λαροῦ . ἄπιστ ' , ἄπιστε Χρυσέ , μάταν δόλοις με θέλγεις | ||
| γὰρ ἄλλοσε . τάχ ' οὖν ἐρωτῶν ς ' εἰς ἄπιστ ' ἀφίξεται : λέγ ' οὕνεκ ' ἔλαφον ἀντιδοῦσά |
| ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας ποιητής ἐν Ἀμαζόσιν : δεδειπνάναι γὰρ ἅνδρες εὐκαίρως πάνυ δοκοῦσί μοι . καὶ ἠρίσταμεν | ||
| δεδειπνάναι πάλαι , καὶ Ἀντιφάνης ἐν Λεωνίδῃ : ἀλλὰ πρὶν δεδειπνάναι ἡμᾶς παρέσται , καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Προαγῶνι : ὥρα |
| , ὅταν τις ὢν ἀνήρ δίκαιος ἀδίκοις περιπέσῃ συμπτώμασιν . Ὀργῇ παραλογισμός ποτ ' οὐδεὶς φύεται . αὕτη κρατεῖ νῦν | ||
| τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις ἔθος . Ὀργῇ δὲ φαύλῃ πόλλ ' ἔνεστ ' ἀσχήμονα . Οὐδεὶς |
| Δίωνος : εἰς ἃ ἀποβλέψας ὁ βασιλεὺς εἶπεν , ὦ θαυμάσιε λυτικὲ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω , | ||
| ὀρθῆς . ἔστι δὲ ἀδύνατον . τὸ αὐτό , ὦ θαυμάσιε : διὸ καὶ τὰ ἑξῆς προσιέμεθα μέν , οὔ |
| καλῇ : μόνον δὲ τὰς καθόλου δυνάμεις τῶν ἁπλῶν φαρμάκων διελεύσομαι . Ἀβρότονον θερμόν ἐστι καὶ ξηρὸν τὴν δύναμιν ἐν | ||
| ὑπερβατῷ δέ φησιν : ἐν δὲ ἄλλαις ἡμέραις φήσω καὶ διελεύσομαι τὰ ἐν τῇ γῇ τῆς ἠπείρου καὶ τὰ ἐν |
| δὲ εἰσάγει : καὶ ὃ μέν , ὡς πρόκειται , παραιτεῖται πίνειν μεγάλοις ποτηρίοις , ὃ δὲ τὸν Σωκράτην παράγει | ||
| ἀοιδήν ] ἢ ὡς Ἀρίσταρχος ὡς οὐ κείμενον τὸν σύνδεσμον παραιτεῖται , ἵνα μὴ ἐξ αὐτοῦ τὸ ὁμοιόπτωτον πρόσωπον νοῆται |
| ἡ γυνὴ αὐτοῦ ” τοιοῦτον εἶναι : οὔτε ὁ νοῦς ἐνόει οὔτε ἡ αἴσθησις ᾐσθάνετο , ἀλλ ' ἦν ὁ | ||
| οὔσης αὐτῶν τῆς ἐποχῆς , οὐδὲν μὲν κατὰ ταὐτὰ ἑαυτῷ ἐνόει , ἡ δὲ τῶν παθημάτων αὐτὸν ἀνέστρεφεν ἐνάργειά τε |
| τὴν λεοντείαν δορὰν πήραν τε καὶ πώγωνα καὶ βάκτρον μέγα σιγῶν δοκεῖς μοι φρόνιμος εἶναι καὶ σοφός . τύπους γὰρ | ||
| καὶ μὴ βουλομένους , ἀλλὰ κοσμίως ἡμῖν παρατίθησι τὴν τράπεζαν σιγῶν ; Σοφοκλῆς δέ πού φησιν ὡς ἄρα τὸ πρὸς |
| ἰδιῶται ταῦτα ἔλεγον . Καὶ μάλα . Ὁρᾷς ὅπως αὖθις ἐξαπατᾷς με καὶ οὐ λέγεις τἀληθές . ἀλλ ' οἴει | ||
| ἐπράττου . δίκαιος μὲν οὖν ἂν εἴης , ὅτι οὐκ ἐξαπατᾷς ἐπὶ πλεονεξίᾳ , σοφὸς δὲ οὐκ ἄν , μηδενός |
| κελεύεις ; Ὅτι , ἦν δ ' ἐγώ , ὦ Εὐθύδημε , τὰ σοφὰ ταῦτα καὶ τὰ εὖ ἔχοντα οὐ | ||
| λέγει . Νὴ Δία , ἔφη ὁ Κτήσιππος , ὦ Εὐθύδημε : ἀλλὰ τὰ ὄντα μὲν τρόπον τινὰ λέγει , |
| - ναγοὶ γὰρ καὶ σοφισταὶ καὶ δημαγωγοί : λέγω δὲ διακρίνων στρατηγούς τε καὶ παιδευτὰς καὶ πολιτικοὺς ἄνδρας ἀπὸ τῶν | ||
| τοῦ Ἄτλαντος ἱστορίαν Ἄτλας ἀλληγορικῶς ὁ ἄξων ἐστίν , ὁ διακρίνων τὸ ὑπὲρ γῆς καὶ ὑπὸ γῆν ἡμισφαίριον : Ἰαπετοῦ |
| μῖσος , ὡς κατ ' ὄμματ ' αὐτίκα παρόντι θνῄσκῃ πλησία τῷ νυμφίῳ . Οὐ δῆτ ' ἔμοιγε , τοῦτο | ||
| , . . , . † ἄγχιμος : ἀντὶ τοῦ πλησία . Εὐριπίδης . ἀλλ ' ἄγχιμος γὰρ ἥδε φοιβία |
| . Ἀλλ ' ἐπειδὴ τῶν τοιούτων ὑπερβολῶν οὐδεμίαν ἔχομεν ἔννοιαν προχειρίσασθαι , ἀγαπῶμεν ἀφ ' ὧν ἔχομεν ἐνδείκνυσθαί τι περὶ | ||
| . [ , ] καὶ δι ' ἣν αἰτίαν τοῦτον προχειρίσασθαι δεῖν τὸν ἄνδρα ἐκρίναμεν πάντα τοῖς ἐμφρονεστάτοις ἀκολουθῶν τῶν |
| καὶ τῷ μᾶλλον . Οὐδέ γ ' ἄν , ὦ Φίληβε , λύπη πᾶν κακόν : ὥστ ' ἄλλο τι | ||
| καὶ ἐσομένοις . μῶν οὐχ οὕτω πως λέγομεν , ὦ Φίληβε , ἑκάτεροι ; Πάντων μὲν οὖν μάλιστα , ὦ |
| κοράκιον καὶ κλεῖδα τῆς θύρας καὶ τὸ ὠλέκρανον , καὶ σιγῶντα τόν τε σιωπῶντα ἄνθρωπον καὶ τὰ ἄλαλα πράγματα . | ||
| τὸ σῶμα , ἀλλὰ κεῖσθαι γὰρ ἢ ὀδυρόμενον ἢ πενθικῶς σιγῶντα : καὶ πυρὰν κελεῦσαι αὐτῷ ἑτοιμάζεσθαι ἐν Βαβυλῶνι ἀπὸ |
| πάντα τῷ αὐτῷ παρεῖναι κἂν καθ ' ὑπόθεσιν παρῇ , ἀφόρητος ἔσται ἡ κακία . καλεῖται μὲν οὖν ἡ κακία | ||
| οὐ δυνάμενα κατασχεθῆναι . Αἰσχύλος Σεμέληι . ‖ ἄστεκτος : ἀφόρητος , ἀβάστακτος . ‖ ἀστέκτως : ἀνυπομονήτως , ἀνυποστάτως |
| εἶναι συμβαίνει διαφορὰν ἐν ταῖς ἀνατολαῖς τῶν δώδεκα ζῳδίων , ἀγνοήσει τὴν τῆς νυκτὸς ὥραν ὁ τῷ προειρημένῳ συλλογισμῷ χρώμενος | ||
| ὁ μεθεκτὸς θεὸς τὰ μὲν ἄλλα εἴσεται , ἑαυτὸν δὲ ἀγνοήσει , ἢ γνώσεται μόνον κατὰ τὸ ὂν ἑαυτόν , |
| οὐ ς ' , ἀλλ ' ἐμαυτὴν τοὐπὶ τῶιδ ' ἐρήσομαι : τί δὴ φρονοῦσά γ ' ἐκ δόμων ἅμ | ||
| γῆς ὡραῖα ἀποδεικνύων ὅτι πλεῖστα ὥσπερ σὺ σαυτῷ , οὐκέτι ἐρήσομαι περὶ τούτου εἰ ἔτι τινὸς ὁ τοιοῦτος προσδεῖται : |
| μικρολόγον παρεστακέναι τὸν Νεοπτόλεμον , ὅτι εἶπον αὐτὸν περὶ κρεῶν μεμαχῆσθαι καὶ διὰ τοῦτο ἀπολωλέναι . καθόλου γὰρ ἀπολογεῖσθαι βούλεται | ||
| πάτταλον ἐπιδειξαμένου καὶ ἐρομένου , Πῶς σοι , Δημῶναξ , μεμαχῆσθαι ἔδοξα ; Καλῶς , ἔφη , ἂν ξύλινον τὸν |
| ἐσθ ' ἕδρα , ἐπείπερ ἐστὶ Θεσμοφορίων ἡ μέση . Τοῦτ ' αὐτὸ γάρ τοι κἀπολεῖν με προσδοκῶ . Αἱ | ||
| ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ , οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ ; Τοῦτ ' ἀληθέστερον εἴρηκας , ὦ Σώκρατες . Φέρε δή |
| οὔ τι μὴ λίπω ποτέ . σὺ δ ' οὖν δίωκε καὶ πόνον πλείω τίθου . τιμὰς σὺ μὴ ξύντεμνε | ||
| γέρον γράμμα [ ? α [ ! [ ἔλα , δίωκε μή τι μαλκίων ποδί τὸ λαμπρὸν [ ! ! |
| ἔργον . αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Τηλέμαχ ' , ἦ μάλα δή τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν | ||
| τὸν δ ' αὖτ ' Ἀντίνοος ἀπαμειβόμενος προσέειπε : “ Τηλέμαχ ' ὑψαγόρη , μένος ἄσχετε , ποῖον ἔειπες . |
| ἀλλοπαθές , ἐμὲ αὐτὸν ἔπαισα ἐμαυτὸν ἔπαισα , ἐμοὶ αὐτῷ ἐλάλησα ἐμαυτῷ ἐλάλησα . ἔνθεν τὰ κατὰ διάστασιν παρὰ τοῖς | ||
| ἔσῃ , κύριε , τῇ δούλῃ σου , διότι ἐγὼ ἐλάλησα πονηρὰ ἐν ἀγνοίᾳ ἐνώπιόν σου . Καὶ τούτων γινομένων |
| λῇς μοι ἀεῖσαι : θέλεις συγκριθῆναί μοι ταῖς ᾠδαῖς ; ἀξιωματικὸς ὁ λόγος . ὅσον θέλω : ἐφ ' ὅσον | ||
| τύραννον ἐοικέναι Θρασυβούλῳ τῷ Λύκου , Ἄλλως . ὁ μὲν ἀξιωματικὸς καὶ αὐθάδης , ὁ δὲ μαινόμενος καὶ , ὡς |
| τις ἦν αὐτοῦ περὶ τὸ πρόσωπον , καὶ ἄκαιρος στωμυλία λαλοῦντος κατηγόρει καὶ αὕτη τὸν τρόπον αὐτοῦ . πάντα δὲ | ||
| γὰρ ἀπόχρη τὸ θεωρεῖν ἐρώμενον οὐδ ' ἀπαντικρὺ καθημένου καὶ λαλοῦντος ἀκούειν , ἀλλ ' ὥσπερ ἡδονῆς κλίμακα συμπηξάμενος ἔρως |
| ; Ἔπειτ ' οὐδ ' ἐκ τῆς ἐπιδοθείσης αὐτῇ προικὸς ᾔσθου ; Ὥστε καὶ δι ' αὐτὸ τοῦτο ἀγανακτήσαντι δήπου | ||
| ἵνα φυλάττῃ : εἰ δὲ τὴν πατρίδα πονηρὰν καὶ ἀχάριστον ᾔσθου , ἀκληρεῖν ἡγῇ σύ , ἀλλ ' οὐ χάριν |
| ἀκολούθωι ] [ ] τε κἀληθεῖ ? [ - ] φιλοσοφίαι χρωμένους ? [ ] περὶ ἑκάστων λαλεῖν ἀνυπέρβλητον [ | ||
| Ἐμπεδοκλέα ῥητορικῆς . γέγονε δ ' ἀνὴρ γενναιότατος καὶ ἐν φιλοσοφίαι καὶ ἐν πολιτείαι : φέρεται γοῦν αὐτοῦ βιβλία πολλῆς |
| γίνεται ὁ δεσπότης . καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ πάνυ ἐξέμαθε , τὴν δ ' ἀρτηρίαν συνήρπασεν . νάρκην μὲν | ||
| θαρρεῖ καὶ μᾶλλον πρόεισι καὶ σαφέστερον ἀεὶ διαλέγεται καὶ τέλος ἐξέμαθε τὴν φωνὴν τῶν ξυνόντων , ἐάν τε Ἕλληνες ὦσιν |
| τῇ ἀκροπόλει σπήλαιον . ἢν γοῦν εἰς Ἀθήνας ἔλθῃς , εἴσῃ ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸς ὄνομα . Εἰπὲ δέ μοι | ||
| ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐγγίγνεται ; Πῶς ; Ὧδ ' εἴσῃ ῥᾷον , ἂν πρῶτον λάβῃς αὐτὰ τί ποτ ' |
| τῶν τεχνῶν τῆς πόλεως ἀπελαύνει , τὰς δὲ λυσιτελούσας οὐ συγχωρεῖ πάντας μανθάνειν ἢ μαθόντας ἀεὶ μεταχειρίζεσθαι . οὐ γὰρ | ||
| ὑποθέσει ταύτῃ νυνὶ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ δευτέρῳ ὑπομνήματι οὐ συγχωρεῖ , σκεπτέον καὶ τοῦτον τὸν λόγον . φησὶ τοίνυν |
| ὑπερβὰς τὸ χωρίον καὶ συμπεσὼν οὕτως , ὡς ὁρᾶτε , διετέθην τὸ σκέλος . καταλαμβάνω δὲ τὸ στρατόπεδον ὀξύτερον ἤπερ | ||
| καὶ φεύγει τυραννίδος ἐπιθέσεως : ἐλεήσας γάρ φησι τυραννουμένους οὕτω διετέθην : εἰδέναι δὲ δεῖ , ὅτι ταῦτα πάντα ἐν |
| . Τί οὐκ ἐκέλευσας παραφέρειν τὰ ποτήρια ; Ὥρα βαδίζειν μοὐστὶν ἐπὶ τὸν δεσπότην : ἤδη γὰρ αὐτοὺς οἴομαι δεδειπνάναι | ||
| εἰμι παῖς , Κλυταιμήστρα δέ μοι ὄνομα , πόσις δέ μοὐστὶν Ἀγαμέμνων ἄναξ . καλῶς ἔλεξας ἐν βραχεῖ τὰ καίρια |
| , καὶ τὰ τοιαῦτα : καὶ οὕτω διόλου προβαίνουσιν οἱ ἀπαιδεύτως τοιοῦτον εἶδος τῶν στοχασμῶν προδεχόμενοι . Ἐρῶν τις ἑταίρας | ||
| καὶ ἀδύνατόν ἐστιν αὐτὴν συναληθεύειν , καθάπερ , φησίν , ἀπαιδεύτως τινὲς τοῦτο ὑπελάμβανον , μάρτυρα παράγοντες τὸν Ἡράκλειτον , |
| τὴν τροφὴν οὐδὲ ἡ κοιλίη , καὶ βοᾷ , καὶ ἀναΐσσει , καὶ ὀδυνᾶται τό τε ἦτρον καὶ τοὺς βουβῶνας | ||
| ἐνίοτε , καὶ οὐ δύναται ἑωυτὸν κατέχειν , ἀλλ ' ἀναΐσσει ἐνίοτε , ὅταν ἡ ὀδύνη ἔχῃ : ὅταν δὲ |
| ταῦτα διείρηκεν , ὡς εἴπομεν . τί οὖν , ὦ ταλαίπωρε ] οἰκτείρει τὸν ἐχθρόν , ὑπεύθυνον ποιῶν τῷ ἐγκλήματι | ||
| μάθῃ ποῦ τὴν προκοπὴν ζητῇ ; ἐκεῖ ζήτησον αὐτήν , ταλαίπωρε , ὅπου σου τὸ ἔργον . ποῦ δέ σου |
| πρὸς μέσῃ Τραχινίων ἀγορᾷ συνεξήκουον ὡσαύτως ἐμοί , ὥστ ' ἐξελέγχειν : εἰ δὲ μὴ λέγω φίλα , οὐχ ἥδομαι | ||
| ἂν διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . ἐκφανὲς δὲ |
| τὴν Ἑλλάδα , καλέσας δ ' αὐτὸν εἴρετο τάδε : Δημάρητε , νῦν μοι σὲ ἡδύ τι ἐστὶ εἰρέσθαι τὰ | ||
| τι τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο : αὐτὸς δὲ εἰπεῖν : Δημάρητε , οὐκ ἔστι ὅκως οὐ μέγα τι σίνος ἔσται |
| ἢ καὶ μαθητοῦ πρὸς διδάσκαλον ἐκδεχομένη τὶ προστάξει ἢ τὶ διδάξει ἡ διάνοια , ὡς ἂν ἢ αἱρετίσεται τὸ ἀγαθὸν | ||
| καὶ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπιμενόντων : ἡ δὲ ὑποκειμένη ὑποδιαίρεσις διδάξει τοὺς φιλομαθεῖς : ταύτην γὰρ προκρίνας μὲν πασῶν καὶ |
| νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν , εἰ μὴ πάνυ τι σμικρά ; | ||
| , ὀργιζομένης , φθονούσης , ζηλούσης , ἐπιθυμούσης , ὅλως οὐδαμῇ ἡσυχίαν ἀγούσης , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκάστῳ τῶν |
| εἴχετο χείλευς : Σιμιχίδα , πᾷ δὴ τὺ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις , ἁνίκα δὴ καὶ σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει , | ||
| αὐτός φησι : Σιμιχίδα , πᾷ δὴ τὸ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις ; ἔνιοι δὲ τὸ Σιμιχίδα ἐπώνυμον εἶναι λέγουσιδοκεῖ γὰρ |
| ἐνίκησαν ἐς τοὐναντίον αἰσχρῶς περιέστη : εὐβούλων τῶν ἐναντίων τυχόντα ἐνθυμεῖται γὰρ κτἑ . : οὐδείς , φησίν , ἐνθυμεῖται | ||
| ὅτι τοῦ πατρὸς τετελευτηκότος ἀγωνίζεται . ἐκεῖνο δ ' οὐκ ἐνθυμεῖται Μακάρτατος , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὅτι ὁ πατὴρ |
| τοῦ ὕδατός ἐστί τινα πρότερον ἐξ ὧν γέγονεν , ὕλη ἄμορφος καὶ ἀνείδεος . . . . . . . | ||
| σώματος μαρανθῶσιν οἱ λόγοι καί σοι φανῶ δι ' ἀμφοτέρων ἄμορφος . Ἀδικεῖς καὶ σαυτὸν κἀμὲ σιωπῶν , ἐμὲ μὲν |
| ὃ δὲ ὀνίναται , καὶ τὸ μηδὲν ἀδικῆσαι τὸν τροχίλον λογίζεταί οἱ μισθόν . Κολοιοὺς δὲ εὐεργέτας νομίζουσι καὶ Θετταλοὶ | ||
| ὁ δὲ ὀνίναται , καὶ τὸ μηδὲν ἀδικῆσαι τὸν τροχίλον λογίζεταί οἱ μισθός ⋮ Κειμένῳ δὲ καὶ ὑπνώττοντι τῷ κροκοδείλῳ |
| , χοροῖσι Κηΐων φρένα ἰανθεὶς ὄπαζε θεόπομπον ἐσθλῶν τύχαν . Βασιλεῦ τᾶν ἱερᾶν Ἀθανᾶν , τῶν ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , | ||
| ' ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς |
| τὸν νόμον καὶ τὴν ἐκείνου φωνὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὑποκρινάμενος εἰπάτω , δουλείαν ὀνομάζει τὰ γράμματα . δεχέσθω , φησὶν | ||
| νῦν , οὐ λέγει τις τὰ βέλτιστα : ἀναστὰς ἄλλος εἰπάτω , μὴ τοῦτον αἰτιάσθω . ἕτερος λέγει τις βελτίω |
| ἀνόητος λέγεται καὶ ἔστιν ὄντως , τῷ δὲ ἄφρονι πάντας ὑπερβέβληκεν ὁ κόλαξ . μόνος γὰρ τῶν ἀφανιζόντων τὴν ἀλήθειαν | ||
| ἔθετο πρός με . Ἐπίσχες . τουτὶ πολὺ πάνθ ' ὑπερβέβληκεν τἄλλα . πρῶτον μὲν γὰρ παρὰ τὰς συνθήκας φησίν |
| , ἄπελθε . ἄγροικος ] ἀπαίδευτος , ἀνόητος . . δυσμαθής ] ἀργός , δυσκίνητος , δυσκόλως ⌈ μανθάνειν . | ||
| παραλείψεις , ὡς ἐγᾦμαι . Τὸ ποῖον ; Εὐμαθὴς ἢ δυσμαθής . ἢ προσδοκᾷς ποτέ τινά τι ἱκανῶς ἂν στέρξαι |
| βαίνει , σησαμίδας δὲ χέζει , μῆλα δὲ χρέμπτεται . φροῦδον τὸ χειρόνιπτρον πεζὰς μόσχους κεκρύφαλοί τε καὶ τύλη μολυβδίνους | ||
| πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε δυσμενέεσσιν ἐπιστήσωνται Ἄρηα , φροῦδον ἐελδόμενοι ῥαῖσαι πόλιν , οὐδ ' ἀνιεῖσι πήματα βουλεύοντες |
| ξυμβάλλω ἐμπόροις , οὐδὲ τὴν δραχμὴν ὅ τι ἐστί , γιγνώσκω , ἀλλὰ βοῦν σίτου καὶ οἴνου τράγον καὶ τοιαῦτα | ||
| κατακεκομμένα , τὰ δὲ κατακεκαυμένα . εἰ οὖν ἐγὼ μὴ γιγνώσκω μήτε τὰ ὅσια μήτε τὰ δίκαια , ὑμεῖς δὲ |
| εἰσιν ἢ ἵπποι ἢ ἀστέρες , ἀλλὰ τὴν φύσιν αὐτῶν γινώσκει . τοῦτο οὖν βούλεται δηλοῦν τὸ φιλοσοφία ἐστὶ γνῶσις | ||
| ὑπ ' αὐτῶν , ὁ δὲ ἀκόλαστος οὐδ ' ὅλως γινώσκει , εἰ κακαί εἰσιν αἱ αἰσχραὶ ἐπιθυμίαι ἀλλ ' |
| ἐόν : διαχεόμενον δὲ μίσγεται τῷ πονέοντι ὕδρωπι , εἶτα κενεώτερον ἐγένετο τοῦ σώματος ἐν τῇ ξυστροφῇ , καὶ μέχρι | ||
| ἐπὶ τῆι μνήμηι θαυμασάντων ὁ Κύνουλκος ἔφη πουλυμαθημοσύνης τῆς οὐ κενεώτερον οὐδέν * * * Ἵππων ἔφη ὁ ἄθεος . |