| , Νικομήδην αὐτῷ καὶ Ἀριοβαρζάνην παρὰ μέρος ἐπιπέμποντες : καί φατε μὲν εἶναι φίλοι καὶ σύμμαχοι καὶ ὑποκρίνεσθε οὕτω , | ||
| ὠφελού - μενοι θαυμάζετε [ δὲ ] ὅμως καὶ μακάριόν φατε κτῆμα . καίτοι καὶ τοῖς ἵπποις ἰδεῖν ἔστιν οὐ |
| γάρ τι ἕτερον καὶ περὶ τὴν προλάμπουσαν τῶν εἰδῶν μαρμαρυγὴν οἰόμεθα πάσχειν τὰς ὄψεις τῆς ἡμετέρας ψυχῆς . Ἆρα οὖν | ||
| , εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης εἴτε ἡτισοῦν οὖσα , οὐκ οἰόμεθα δεῖν σῶμα ἀπόλλυσθαι : ἀλλ ' ἐὰν μὲν ἐμποιῇ |
| ἀντὶ τοῦ ἀγγελλέτωσαν ὁμόφωνον ποιοῦσι τῷ τρίτῳ δυϊκῶν τυπτέσθωσαν , λέγετε λεγόντων ἀντὶ τοῦ λεγέτωσαν . καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος | ||
| γὰρ ἐκεῖνο , ὅτι τοῖς πολλοῖς ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε , ὥστε τοῦτ ' οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ , καὶ |
| Ἕλληνας : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἕνεκα . τὸ ἑξῆς , ἀξιοῦμεν καμφθῆναι ἀνταπαιτῆσαι : καὶ τοῦτο ἀπὸ τοῦ πρέποντος κομίσασθαι | ||
| μὲν πρότερον κατὰ τὴν ἀδύνατον ὕλην ἀληθῆ ποιεῖν τὴν πρότασιν ἀξιοῦμεν , τὸ δὲ δεύτερον κατὰ μὲν τὴν ἐνδεχομένην καθ |
| συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
| φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
| δὲ πρὸς ἀλλήλους ἡμῶν ἐπιβουλὰς καὶ ἀπεχθείας οὐκ ἀξίας τραγῳδίας ὑπολαμβάνομεν , οὐδ ' αἰδώς τις ἡμᾶς ἔχει τοῦ πατρός | ||
| αὔταρκες μηδενὸς εἰς πίστεις δεόμενον . Ἔτι φησὶ καὶ τοῦτο ὑπολαμβάνομεν περὶ εὐδαιμονίας , αἱρετωτάτην εἶναι αὐτὴν κἂν μηδὲν συναριθμοῖτο |
| γὰρ δὴ ποτὲ μὲν φεύγειν , ποτὲ δὲ μὴ φεύγειν φήσουσιν . Εἰ γὰρ βουλήσει αὑτῆς φεύγει , διὰ τί | ||
| τῇ δυνάμει , λέγω δὴ τῇ στύψει προσέχοντες , μεταβαίνειν φήσουσιν , ὁμολογοῦσιν ἐπιζητεῖν στύψεως τὰς αἰτίας , καθ ' |
| οἶδα γάρ ὅτι πάντα πράγματ ' ἀνατριαινώσει κρότοις . Τί φῄς ; σὺ ταυτὶ προσδοκᾷς πείσειν ἐμέ , ὡς ἔστ | ||
| Πάνυ γε . Οὐκοῦν εἴπερ δαίμονας ἡγοῦμαι , ὡς σὺ φῄς , εἰ μὲν θεοί τινές εἰσιν οἱ δαίμονες , |
| αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν ; Ὦ Ἀθηναῖοι , παρὰ τί οἴεσθε τὰς πόλεις τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλως πράττειν | ||
| τοὺς Ὀτρυνέας , ὄντα ἐξ ἑτέρου δήμου , τοῦτον οὐκ οἴεσθε τοῦ κλήρου παρὰ τοὺς νόμους ἀμφισβητεῖν ; ἢ τὸν |
| ἢ λόγῳ . . . : τουτέστι , καὶ οὐχ ἡγεῖσθε τοῦτο , ὅτι , ἄν τε λόγῳ παραχθέντες ὑπ | ||
| ὑμᾶς , τόθ ' ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι [ καὶ τὸν ὅρκον ὃν ὀμωμόκατε ] , |
| ' ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν , οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν . Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς | ||
| μέλλοντα προθυμότερον ἐπὶ τὰς μάχας αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς |
| ἄλλους , ἐν δὲ τοῖς μεγίστοις καθ ' αὑτῶν μόνον ἐνόμιζον εἶναι τὴν ἀτιμίαν . ἐπὶ μὲν γὰρ τῷ μηδένα | ||
| καὶ ταύτας γε τὰς κλήσεις τῶν ἀπὸ τῆς πατρίδος ἐντιμοτέρας ἐνόμιζον . δευτέρα πόλις Λακωνική . τρίτη Καρίας . τετάρτη |
| . εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
| ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
| ἀλλὰ δήπου ἀλαζονείαν τινὰ ἢ τοῦ δύνασθαί τι μέγα ἐπιθυμίαν ἐροῦσιν . ἀλλ ' ἡ μὲν δύναμις ἡμῖν καὶ μένουσιν | ||
| γὰρ καθ ' αὑτὸν κινεῖσθαι τὸν οἶνον ἐν τοῖς κεραμείοις ἐροῦσιν , ὅταν ἐκεῖνα μετακομίζηται , καὶ εἴρηται , ὅσα |
| μονάδος καὶ τῆς ἀορίστου δυάδος . διὰ τί οὖν , φήσομεν πρὸς αὐτόν , μὴ τοῦτο δὴ τὸ πολυπάτητον ὑποτίθεσαι | ||
| καὶ τὴν διάθεσιν ; Ἆρ ' οὐ κακῶς ψυχῆς ἐχούσης φήσομεν αὐτὴν εἰς κατακόσμησιν ἐλθεῖν συμμετρουμένην τὰ πάθη καὶ τὰς |
| οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
| οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
| κατατακήσεται ὁ τῇ τοιαύτῃ ἀγωγῇ χρώμενος . ἀλλ ' ἴσως φήσουσι πρὸς ἡμᾶς , διὰ ποίαν αἰτίαν ὑμεῖς ἐν ἀρχῇ | ||
| ἐὰν ψηφίσηται ὁ δῆμος : κατὰ δὴ τοῦτον τὸν νόμον φήσουσι γεγραφέναι τὸν Κτησιφῶντα . Ἐγὼ δὲ πρὸς τὰς τούτων |
| τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἀλλ ' ἐὰν παρασκευαζώμεθα , οὐδὲν ἧττον δόξομεν αἱρεῖσθαι πόλεμον , ἐξ οὗ συνάγεται τὸ δεινόν , | ||
| εἰκότως , εἰ γὰρ ἀκόλουθα λέγομεν , συνειδέναι τοῖς πεποιηκόσι δόξομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗπερ εἰκόνα |
| τὴν ἄσφαλτον καὶ χρῶνται ἐφ ' ὧν ἐπὶ πλέον ξηρᾶναι βούλονται : εἰ δ ' ἐπὶ πολὺ ἑψηθῇ , οὐ | ||
| δοκοῦσί σοι οἱ ῥήτορες ὥσπερ οἱ τύραννοι ἅπαντα ποιεῖν ἃ βούλονται καὶ δοκεῖ αὐτοῖς βέλτιστα εἶναι ; “ ἐν γὰρ |
| παῖδες ἀφῆκαν γυψώσαντες ὑπὸ μέθης , καὶ τελεῖσθαι τὸν χρησμὸν φήσαντες ἐνταῦθα κατῴκησαν . οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ ζῴου λέγεσθαι | ||
| μετ ' ἀνατάσεων καὶ ἀπειλῶν ἐπιτιμῶντας παρέδωκαν εἰς φυλακήν , φήσαντες τότε ἀφήσειν , ὅταν κἀκεῖνοι τοὺς περὶ Θεμιστοκλέα πρέσβεις |
| κατασκευαστικὸν περὶ τοῦ μὴ συναληθεύειν τὴν ἀντίφασιν , καθάπερ τινὲς ὑπελάμβανον , καί φησιν οὕτως ὅτι εἰ ἡ κατάφασις ἀληθὴς | ||
| τοῦ μὴ ὄντος διχῶς λεγομένου κατὰ τὸν πρότερον τρόπον μόνως ὑπελάμβανον καὶ τοῦτο λέγεσθαι . φήσομεν οὖν πρὸς αὐτούς , |
| ὁτιοῦν ἐν τῷ ἡνωμένῳ ; Ὅλως δὲ κατὰ τοῦτο διωρίσθαι ὁμολογοῦμεν , ὅτι τὸ μὲν ἡνωμένον εἶναι τιθέμεθα , τὸ | ||
| τοῦτο τούτου . Πῶς δή , ὦ Σώκρατες ; Ὅτι ὁμολογοῦμεν τὸ μὲν ὅσιον διὰ τοῦτο φιλεῖσθαι , ὅτι ὅσιόν |
| καὶ ἀμεταβλήτου οὔσης . ὑμεῖς συγκαθεύδουσαι τοῖς ἀνδράσιν εὐδαιμονίαν ἔχειν νομίζετε : καὶ ἐν Ἱππολύτῳ [ ] κεῖται οὗτος ὁ | ||
| τῆς Ἑλλάδος . Ἔμ ' ἐκβαλόντες ; Καὶ τί ἂν νομίζετε κακὸν ἐργάσασθαι μεῖζον ἀνθρώποις ; Ὅ τι ; εἰ |
| τὸν πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν μῦθον , τοῖς δὲ τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν ἧττον : δι ' ἣν γὰρ αἰτίαν ἔμεινε τὸ | ||
| ἢ τριπλοῦν καὶ ποικιλώτερον , οὔτε τὰς διαιρέσεις τῶν ἠθῶν ζητοῦσιν οὔτε περὶ τὴν κρᾶσιν αὐτῶν πραγματεύονται : ὅθεν αὐτοῖς |
| χῶμα ὑψηλόν : Πηνελόπης δὲ εἶναι τάφον φασίν , οὐχ ὁμολογοῦντες τὰ ἐς αὐτὴν ποιήσει τῇ Θεσπρωτίδι ὀνομαζομένῃ . ἐν | ||
| αὐτοῦ τῆς δικαιοσύνης κατηγορίαν ἀδικίας ποιεῖσθε , καὶ τοῦθ ' ὁμολογοῦντες οὐκ αἰσχύνεσθε . ἐγὼ δὲ θαυμάζω τῆς τέχνης αὐτοῦ |
| , ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν , ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν , καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς | ||
| τοὺς δὲ ταῦτα ποιοῦντας οὐκ αἰτιῶνται : τινὲς δὲ ἴσως καταγελῶσιν , εἰ περὶ μηδενὸς κρείττονος εὗρον εἰπεῖν : ἐγὼ |
| οἷον νέφους ἤ τινος ἄλλου , ἐπεὶ μὴ τὴν αἰτίαν ἔχομεν δι ' ἣν τοῦτό ἐστι , ζητοῦμεν τὸ διότι | ||
| καὶ γνωριμωτέρων . εἰ οὖν ἄτοπον ἀπόδειξιν ἔχοντας ἀγνοεῖν ὅτι ἔχομεν , πολλῷ ἂν εἴη ἀτοπώτερον , εἰ ἀγνοοῦμεν γνῶσιν |
| πολλὰ τί δεῖ λέγειν ; ἧκον δ ' οἱ δεδανεικέναι φάσκοντες τούτῳ ἐπὶ τῷ ἐργαστηρίῳ καὶ τοῖς ἀνδραπόδοις ἃ ἡμεῖς | ||
| τις γραφὴν ἀσεβείας ἐπενέγκῃ καθ ' ὑμῶν , ἀπολογούμενοι θαρρεῖτε φάσκοντες παρ ' ὑφηγητῇ καὶ διδασκάλῳ πάνυ καλῷ πεπαιδεῦσθαι Κάιν |
| σου λέγοντος , τοῦτό μοι ἐν τῇ ψυχῇ ἀποπλήρωσον . ἔλεγες γὰρ ὅτι ὁ Ζεὺς τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν αἰδῶ | ||
| οὖν ; εἰπέ μοι τίς ἐστιν ; ἣν ἀπέκτεινε καὶ ἔλεγες ἀνῃρῆσθαι , ζῶσαν βλέπεις , καὶ οὐκ ἂν ἔτι |
| τὴν τάσιν . Αἱ μέντοι εἰς ος δισύλλαβοι γενικαὶ ὀξύνεσθαι θέλουσιν , χηνός γραός φωτός : ἡ λᾶος ἐκ τρισυλλάβου | ||
| ὀνόματα πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν μετοχῶν , αἱ γὰρ μετοχαὶ ὀξύνεσθαι θέλουσιν , οἷον τυφθείς δαρείς νυγείς : πρόσκειται ὑπὲρ μίαν |
| ἄγουσι τῇ δόξῃ . καὶ ὑμεῖς μὲν οἱ βασιλεῖς ἑαυτοῖς ἀσκεῖτε τὰς καταγωγὰς βασιλικάς , ὁ δὲ κόσμος οὐχ ὡς | ||
| συνελόντι δὲ εἰπεῖν κατὰ τὸν Σολέα Κλέαρχον οὐ καρτερικὸν βίον ἀσκεῖτε , κυνικὸν δὲ τῷ ὄντι ζῆτε : καίτοι τοῦ |
| δ ' αὐτοῖς αὖ τοσοῦτον ὅτι πάντ ' ἐπικρυπτόμενοι καὶ ζητοῦντες ὅπως λήσουσι , πρὸς χάριν οἱ μὲν τούτων , | ||
| ποτε πιστεύσαντες ἐφ ' ἡμᾶς ἥξουσι ; τί δὲ καὶ ζητοῦντες ; ἵν ' ἡμᾶς ἀνέλωσιν ; ἀλλ ' ὅτ |
| τῶν δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν , οὓς ὑμεῖς ἱεροὺς καὶ ἀσύλους ἐποιήσατε τῷ νόμῳ , τί οὐ πεπόνθασι τῶν δεινῶν ; | ||
| δι ' ἑτέρους : τοὺς Ἀθηναίους . εἵλεσθε : προτιμοτέρους ἐποιήσατε εἰς τὸ ξυμμαχεῖν αὐτοῖς . μέχρι τοῦ δεῦρο : |
| τοῦτον τοὺς διώκοντας διαδράντα ἐβεβαιοῦτο . Οἰόμενος οὖν ἀληθῆ τὰ ἀπαγγελθέντα εἶναι , ἠπείγετο συγγενέσθαι τῷ ἀδελφῷ . Ἀλλ ' | ||
| , ὅτι καὶ αὐτοί τι πρὸς τὰ παρὰ τῶν Θηβαίων ἀπαγγελθέντα ἐνεωτέρισαν : Ἀθηναῖοι δέ , μυστηρίων τῶν μεγάλων ἀγομένων |
| μηδίσασι γενέσθαι παρ ' ὑμῶν συγγνώμην , οὓς δεκατεύειν πρότερον ἐψηφίσασθε , καὶ τοὺς Ἀθηναίους οὐχ ἥκιστα εἶναι τοὺς ταῦτα | ||
| τὴν τῶν φονέων ποιεῖσθαι σωτηρίαν τῆς ἐκείνων τιμῆς ; κοσμεῖν ἐψηφίσασθε δημο - σίᾳ τοὺς τάφους τῶν μετηλλαχότων : καὶ |
| . οἷα δὲ ὑμῖν καὶ διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι στρατηγοὶ σκέψασθε . Ζήλαρχος μὲν ὁ ἀγορανόμος εἰ μὲν ἀδικεῖ ὑμᾶς | ||
| τἀναντία τούτων ἔχειν : τί γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι ; σκέψασθε δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς |
| [ τούτων ] . Ἀλλ ' ὡς [ χρήματα ] ἀφείλεσθε ἐμοῦ ; [ ἀλλ ] ' ὡς τῶν [ | ||
| ἐπεί μ ' ἀφέλεσθέ γε δόντες „ ἀντὶ τοῦ ἐμοῦ ἀφείλεσθε . Ἰωνικόν : συνέβη τρωθῆναι τὸν Ἀλέξανδρον ἵππον ἀντὶ |
| αἱ δὲ Ἀνθοῦσαι τὰς χαίτας ἐκπεφύκασιν ὑακινθίνοις ὁμοίως ἄνθεσιν . Οἶμαι θαῦμά σοι εἶναι τὰς μελίττας οὕτω γλίσχρως γεγραμμένας , | ||
| φαυλότερα οὐχ οἷοί τε διδάσκειν , τὰ δὲ σπουδαιότερα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἄλλα γοῦν πολλὰ οἷοί τ ' εἰσὶν |
| πρᾶξις καὶ ἡ ἕξις : τὰς μὲν οὖν πράξεις ποιοῦμεν γινώσκοντες κατὰ μέρος , καὶ διὰ τοῦτο κύριοί ἐσμεν καθάπαξ | ||
| κεφαλαίοις λεγόμενα ἀκριβῶς τὸ ὅλον γινώσκομεν : καὶ γὰρ ὥσπερ γινώσκοντες ἐκ ποίων μερῶν συνίσταται ὁ ἄνθρωπος ἀκριβῶς τὸ ὅλον |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| ὡς δέ , εἰ μὴ βοηθήσετε οὐ περιέσται τἀκεῖ , μάθετε ἤδη . Σικελιῶται γὰρ ἀπειρότεροι μέν εἰσιν , ὅμως | ||
| τέκνων . ἒ ἔ . ὦ τέκνα , κλύετε , μάθετε ματρὸς αὐδάν . ἰαλέμωι τοὺς θανόντας ἀπύεις . γεραιά |
| κῶς μὲν ἄνευ τῆς ἐξ προθέσεως . οἱ δὲ ἐξεπιπολῆς λέγοντες ἐπλανήθησαν ἀπὸ τοῦ ἐξαίφνης καὶ ἐξεπίτηδες . ἀλλ ' | ||
| οὗ [ ἐπροφήτευσαν ] οἱ διδάσκαλοι [ ] ? ἡμῶν λέγοντες : [ ἀναστήσεταί ] τις ἠΐθεος [ ἐκ μέσου |
| πρότερος ἄρχειν λόγων . ὑμεῖς δὲ τὸ μετὰ τοῦτο ἤδη σκοπεῖσθε , πότερον οἴεσθε δεῖν περὶ βοιδίων καὶ προβατίων ἁρπαγῆς | ||
| ἐπειδὰν διαστέλληται , κενουμένην δ ' ἐν τῷ συστέλλεσθαι . σκοπεῖσθε δέ μοι κἀνταῦθα τὴν πρόνοιαν τῆς φύσεως : ἐπειδὴ |
| καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
| οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
| ] ναῦς ? ? [ ] ἔφευγον ? | , ὑπολαμβάνοντες | αὐτοῖς εἶναι | φιλίας . οὐ δὴ πολλοὶ | ||
| . καὶ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες τὸν κρίθινον καρπὸν ἀρχαιότατον ὑπολαμβάνοντες ἐπὶ τῶν θυσιῶν κριθαῖς καταρχόμεθα οὐλὰς αὐτὰς καλοῦντες , |
| ἐπὶ τῶν ἐν τῇ φύσει γιγνομένων , κἂν μὴ τυγχάνωμεν ἐπιστάμενοι πῶς γίγνεται , τὰ ἐν τῷ παντὶ ὅμως ἔχει | ||
| , ὀλίγοι δέ τινες καὶ Ἑλλήνων : ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι , τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο , οἱ μὴ ἐν |
| ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
| ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
| ᾗ αὐτοί τινας ἔχοντες οἰκείας δόξας , ἕτερ ' ἄττα ἡγούμεθα παρὰ ταύτας δοξάζειν ἐκεῖνον , κᾆτα ὑμῶν φασκόντων ἔχειν | ||
| ὑπ ' οὐδενὸς ἀνθρώπων ἑωράμεθα , οὐδ ' ἄγνωμον οὐδὲν ἡγούμεθα ποιεῖν , εἰ περὶ ὧν ἠδικήμεθ ' ἀξιοῦμεν κατὰ |
| διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
| τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
| τοιούτων εἰδώλων , οὐ πανταχόθεν ὁρῶμεν , ὥσπερ δὴ καὶ ἀκούομεν καὶ ὀσφραινόμεθα ; πῶς δὲ καὶ οὐ σύγχυσις τῶν | ||
| ἧς οὐδεὶς ἐξυλίσατο , δι ' οὗ τὴν πολύξυλον πάντως ἀκούομεν : οἱ δὲ πολυξύλῳ , ἐπεὶ τὸ α δηλοῖ |
| μοιχείας , φόνου , τυραννίδος , τυμβωρυχίας : ἐπειδὴ γὰρ αὐτόπτας τῶν ἐγκλημάτων οὐχ οἷόν τέ ἐστιν γενέσθαι τοὺς δικαστὰς | ||
| λοιπῶν συνταξάντων τὴν φλυαρίαν . Ἐχρῆν γὰρ τοὺς συγγράφοντας αὐτοὺς αὐτόπτας γεγενῆσθαι περὶ ὧν διαβεβαιοῦνται , ἢ ἀκριβῶς μεμαθηκέναι ὑπὸ |
| : εἰ δὲ τούτων ἠπόρησας , τὴν πολιτείαν καὶ σιωπῶν ὁμολογεῖς : ἡ γὰρ τῶν ἑτέρων ἀναίρεσις τυγχάνει τῶν λειπομένων | ||
| τῆς τοῦ φαρμάκου δόσεως . αὐτὸς οὖν μοι εἰπὲ πότερον ὁμολογεῖς τῷδε καὶ φῂς ἱκανῶς ἤδη σωφροσύνης μετέχειν ἢ ἐνδεὴς |
| οἱ μὲν ἐπ ' εὐθείας σύντομοι ὡς αὐτόθεν τὸ προκείμενον δεικνύντες , οἱ δὲ δι ' ἀδυνάτου πολλὴν ὁδὸν βαδίζουσι | ||
| ὄντος ἢ μὴ ὄντος τί ἐστιν ἢ τί οὐκ ἔστιν δεικνύντες οὗτοι καλοῦνται διὰ τριῶν καὶ δι ' ὅλων ὑποθετικοί |
| , ὡς ἀδικεῖ ταῦτα Πραξιτέλης καλὰ γενέσθαι μὴ συγχωρῶν . ὑπολάβετε τοίνυν τὰς τεκούσας ἄρτι γυναῖκας αἰσθομένας τῶν γινομένων δρόμῳ | ||
| καὶ Κίμωνος ] δικαίων παρεισάγοντας τὸν καιρὸν τὸν Μηδικόν : ὑπολάβετε , ὦ Ἀθηναῖοι , τὸν καιρὸν ἐκεῖνον αὐτὸν παρόντα |
| εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
| λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
| οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι δόξαν ἀγοράζειν : μετεσκεύασεν ἐκεῖνα ἃ πάντες ἐπιστάμεθα , τὰ περὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸν Ἀδείμαντον . | ||
| ; Οὐκ ἐξαρκεῖ σοι , ἔφη , ἀκοῦσαι ὅτι πάντα ἐπιστάμεθα ; Μηδαμῶς , ἦ δ ' ὅς , ἀλλὰ |
| ἄλλης ἀρχῆς τὸ , ἢν ἐξῆν , λέγοντες , καὶ σκοπεῖτε ἔξωθεν λαμβάνοντες οὐκ ὀρθῶς οἴονται . 〛 ἐξῇ : | ||
| οὕτως ? ἐμφερὴς ὅδ ' ἐστίν . εἶα δή , σκοπεῖτε δῶμα ? Ποντίου Σεισίχθονος [ , κἀπιπασσάλευ ' ἕκαστος |
| μεθ ' ἡμέραν καὶ εἰ δή τινα ἀκούειν ἢ λέγειν οἴονται , ὀνειρώδη καὶ ἀνεμιαῖα ποιεῖ τούτοις , τὰς δὲ | ||
| οἱ καθιστάντες μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν οὐχ οὗ ἕνεκά τινες οἴονται καθιστᾶσιν , ἵνα τῇ μὲν τὸ σῶμα θεραπεύοιντο , |
| συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
| ; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
| ποιεῖν ἐφ ' ὑμῖν αὐτοῖς , εἴ τι τῶν δεόντων ἐβούλεσθε πράττειν ; Ἄνδρες δικασταί , βούλομαι παραγεγραμμένος μὴ εἰσαγώγιμον | ||
| τι τοιοῦτον , διάπλασον ἐκ τοῦ ἐναντίου εἰ δὲ ὑμεῖς ἐβούλεσθε λαβεῖν τι τῶν Φιλίππου , πότε ἂν συνεχώρησεν ὑμῖν |
| ' ὡς πατρὸς ἀκούω σου . Οὐ δήπου καὶ θεᾶς φήσεις μητρὸς γεγονέναι σεαυτόν , ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεύς ; εἶπεν | ||
| ἰδὼν πάντα μὲν ἕξεις εἰπεῖν τὰ μετ ' αὐτό , φήσεις δὲ οὐδὲν ἐκείνων εἶναι , ἀλλά , εἴπερ , |
| , [ ἐλυποῦντο ] ἀπαλλαγέντες ἤλγουν , ἤθελόν τι , ἠγνόουν ὅ τι θέλουσι . Τοῦτο μόνον ᾔδεσαν ὅτι τὸν | ||
| πένης ἀνῄρηται : καὶ ἔλυσεν ὁ πλούσιος συγγνωμονικῶς , ὅτι ἠγνόουν ὡς ἑαυτὸν διαχρήσεται , οὕτω τὴν ἀπὸ τοῦ πλουσίου |
| ἢ δὶς παρὰ τοῦ αὐτοῦ λάβωσιν , ἢ ἔχοντες μὴ λέγωσι τῶν ἐωνημένων . Οὐ χρὴ δ ' ἀγνοεῖν ὅτι | ||
| τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες , οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν . Μετὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν |
| τοῦδε τοῦ πλήθους , ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε , παρασκευάζεσθε . Ἃ δὲ ἀρωγὰ ἐνείδομεν ἐπὶ τῇ τοῦ λιμένος | ||
| ἀδικεῖν , ὥστε παραπέμψαι μὴ συμφέρειν , τοῦτον ὡς ἐξελέγξοντες παρασκευάζεσθε , καὶ τὴν γνώμην εὐθὺς ἔχετε ὡς πρὸς ἐχθρὸν |
| Ἀλέξανδρον οἱ δυςτυχεῖς ὡς ἀδικοῦντες παρώξυναν , τὴν συνήθη πολιτείαν ζητήσαντες ; εἶτα παραδειγματικῶς τοῦτο εἰπέ : διὰ τοῦτο πρὸς | ||
| τὸ σκότος : ἠρεμία δ ' ἀσφαλὲς ἐν σκότῳ . ζητήσαντες καὶ τί τὸ τρέφον ἐστὶ τὴν ψυχήνοὐ „ γὰρ |
| παρεθέμεθα τοὺς ὅρους , ἐπεί γε εὐδοκιμώτεροι τῶν πρὸ ἑαυτῶν ἔδοξαν μέχρι τῶν Εὐαγόρου τε καὶ Ἀκύλου χρόνων : οὗτοι | ||
| μεʹ μῆνες Ϛʹ . οὗτοι οἱ μέσοι χρόνοι φυσικώτεροί μοι ἔδοξαν τυγχάνειν . Μετὰ πολλῆς μὲν οὖν κακοπαθείας καὶ ζητήσεως |
| ἄνθρωποι τῶν κακῶν , ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ ἀληθὲς ἅπαντες ἴσμεν ὅτι ἔστι πρόνοια ἀπονέμουσα ἑκάστῃ ψυχῇ ἀμοιβὴν τῶν πράξεων | ||
| μιαρὲ καὶ κατάπτυστε καὶ μαστιγία καὶ κάθαρμα ; οὐ γὰρ ἴσμεν οὗτινος μὲν πατρὸς εἶ , πῶς δὲ ἡ μήτηρ |
| ὅτι γῆ πάντων μήτηρ καὶ πατρὶς κοινὴ πάντων , ἄριστα ὑμεῖς ἀπεδείξατε . νῦν γοῦν ἔξεστι καὶ Ἕλληνι καὶ βαρβάρῳ | ||
| ταῖς μελλούσαις ἐλπίσιν , ὧν διαμάρτοιεν , καὶ μετάσχοιεν ὧν ὑμεῖς οἱ τὰ βέλτιστα βουλόμενοι τοὺς θεοὺς αἰτεῖτε , μὴ |
| υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
| καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
| τούτου χάριν τινὲς τὴν διὰ τῶν ἔξωθεν εὐτυχίαν ταὐτὸν εἶναι ἐνόμισαν τῇ ζητουμένῃ εὐδαιμονίᾳ : ἔνιοι δέ φασιν εἶναι τὴν | ||
| , νύκτωρ δὲ τὴν εὔτακτον τῶν ἄλλων ἀστέρων κίνησιν , ἐνόμισαν εἶναί τινα θεὸν τὸν τῆς τοιαύτης κινήσεως καὶ εὐταξίας |
| Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
| μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
| ἀποκτείνῃ ἀδίκως καὶ ὅστις τῇ ψήφῳ . Εὖ δ ' ἴστε ὅτι οὐκ ἄν ποτ ' ἦλθον εἰς τὴν πόλιν | ||
| ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί . ἐγὼν δὲ ὁμᾶς ἀποδέχομαι , ὡς ἴστε αὐτοί , ὅτι δαμοτικώτατα . πεύθομαι ὡς πέρυτι ἐγένετο |
| πανταχόθεν ψύξομεν , καὶ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν , καὶ μὴ ἐάσομεν αὐτὸν πολλὰ λαλεῖν , ἵνα μὴ ἐκ τούτου θερμανθείη | ||
| στρατεύειν , ὥστε ἀποχρῆν ὑπολήψονταί σφισιν , εἰ τὰ ἑαυτῶν ἐάσομεν ἑκάστοις ἔχειν . Ῥωμαῖοι δὲ ἴσως μὲν καὶ κατ |
| , ὥστε περὶ τῶν αὐτῶν τῆς αὐτῆς ἡμέρας οὐ ταὐτὰ γινώσκομεν , ἀλλ ' ὧν πρὶν εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἀναβῆναι | ||
| τὰς ἀρχὰς πρότερον , ὕστερον ταύτας λαμβάνομεν , πῶς ταύτας γινώσκομεν καὶ μανθάνομεν ἄνευ προϋπαρχούσης γνώσεως ; κεῖται γὰρ ὅτι |
| μὲν ᾤμην γελοῖον εἶναι ἀντιλέγειν ἔτι , ὅμως δ ' εἶπον ὅτι χρείη τὴν παρὰ Δίωνος ἐπιστολὴν περιμένειν ἡμᾶς καὶ | ||
| ἐσχόλαζον ἀλλ ' ᾖδον μουσικῶς . „ οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον : „ ἀλλ ' εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις , |
| ἀνήρ . ἡμέτερος γὰρ ἀδελφὸς εἶ , καὶ τοῦ λοιποῦ μέλλομεν μετὰ σοῦ κατοικεῖν : λίαν γάρ σε ἀγαπῶμεν . | ||
| ' , ἀηδής μοι δοκεῖς εἶναι σφόδρα . πόσας τραπέζας μέλλομεν ποιεῖν , τρίτον ἤδη μ ' ἐρωτᾷς . χοιρίδιον |
| , ἡμεῖς μέν , ὦ ἄνδρες δικασταί , οὔτε μαρτυρίας ἐγράψαμεν περὶ τῶν ὁμολογουμένων , οὔτε μάρτυρας προσεκαλεσάμεθα , ἀλλ | ||
| ἄνδρες , τότ ' ἐπὶ τοῦ βήματος σπεύδοντες τὰ μὲν ἐγράψαμεν , τῶν δὲ μάρτυρας ἐποιησάμεθα : οὗτοι δέ , |
| ἀποβλέποντες τὸν βίον , οἱ δὲ θεοὶ καὶ τὰς προβιοτὰς εἰδότες καὶ τὰς περιόδους τῶν ψυχῶν , τοῦτο αὐταῖς νῦν | ||
| σύμφυτον τῇ πέτρᾳ . . . . . . ἵνα εἰδότες ἤ κε θάνωμεν . ἤ κεν ἀλευάμενοι θάνατον καὶ |
| γνώμην λαβόντες τότε τὴν κάθοδον ἡμῖν συνεχωρήσατε ἐφ ' οἷς ἠξιοῦμεν , πότερα λογισμῷ προϊδόμενοι τὸ κράτιστον ἢ τῇ ἀνάγκῃ | ||
| Γαΐῳ κεφαλαιώδη τύπον περιέχον ὧν τε ἐπάθομεν καὶ ὧν τυχεῖν ἠξιοῦμεν . ἦν δὲ σχεδὸν τοῦτο ἐπιτομή τις ἱκετείας μακροτέρας |
| ποδῶν καὶ τοῦ τολμήματος τὴν ἐλευθερίας πορίσας ἀτραπόν . Σχέτλια πεπόνθαμεν : τοῖς γὰρ ἄλλοις οὖθαρ καὶ μῆτραι καὶ ἧπαρ | ||
| Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος βαρύτερον τῶν ἔργων , ὧν πεπόνθαμεν , τὸ ἀκρόαμα γίνεται . καὶ Ξενοφῶν δέ , |
| καὶ μαλακὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα ὅλῳ τῷ σώματί μοι δοκοῦμεν , ἔφη , κρίνοντες ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ | ||
| γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω , ὦ Καλλίκλεις , πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε |
| δὲ δήπουθεν ὑμᾶς ὥσπερ καὶ τότε , ὥστε πῶς οὐ συγχωρήσουσιν ; ἀλλ ' εἰ δεῖ προαρπάζειν τὸν καιρὸν , | ||
| ὑμᾶς ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι τὴν εὐεργεσίαν , καὶ συγχωρήσουσιν ὑμῖν τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| ὀρνέων . . τὸν μὲν Θαρρελείδου : οἱ μὲν πλείους ὑπειλήφασιν υἱόν τινα Θαρρελείδου βραχὺν καὶ παραπλήσιον κολοιῷ κωμῳδεῖσθαι . | ||
| κάκῃ , τῶν δὲ λεγομένων φιλοσοφεῖν , οἳ σφίσιν ἀποχρῆν ὑπειλήφασιν ἐν γωνίᾳ μόνῃ πρὸς τὰ μειράκια ψιθυρίζειν , φεύγειν |
| ὅπερ Ὅμηρος εἴωθεν ἐπὶ πολλῶν ποιεῖν . εἰ γάρ τις ἔροιτο ὅντιν ' οὖν ἢ ποιητῶν ἢ ῥητόρων , τίνα | ||
| πρὸς τὸ νόσους ἀπαλλάττειν . εἰ δέ τις ἡμᾶς πάλιν ἔροιτο τίνος ἂν ἡμῖν ἀπαλλαγέντος οὐδὲν δεοίμεθα χρημάτων , ἆρ |
| κενὸν ὑπολαμβάνουσι , τοῦτο ὅτι μὲν κενὸν οὐκ ἔστιν , ἐπιχειροῦσι δεικνύναι . ἡ γὰρ νόησις τοῦ κενοῦ γίνεται τοῖς | ||
| αἱ γνῶμαι ἵστανται , καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας ὅτι ἀμυνοῦνται μᾶλλον πεφόβηνται , ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι . |
| δὲ αὐτὸν ἀνάγνωθι αὐτοῖς τὸν νόμον , ἵν ' ἀκριβέστερον μάθωσιν . Ἀργύριον δὲ μὴ ἐξεῖναι ἐκδοῦναι Ἀθηναίων καὶ τῶν | ||
| συγγενεῖς , δυσμαθεῖς δὲ καὶ ἀμνήμονες , οὐδένες τούτων μήποτε μάθωσιν ἀλήθειαν ἀρετῆς εἰς τὸ δυνατὸν οὐδὲ κακίας . ἅμα |
| ὁ λόγος γνῶναι σαφῶς : οὕτω γὰρ ἂν εἴητε ἅμα ᾐσθημένοι καὶ ὁποῖόν τί ἐστιν . οἱ γὰρ πολλοί , | ||
| εὖ δοκεῖ λέγεσθαι τὰ παρόντα : ὅσοι δὲ τούτου μηδαμῇ ᾐσθημένοι , εἰκότως ἡγήσονται ἡμᾶς λέγειν οὐδέν : ἄλλην γὰρ |
| ἐπιτελέειν τὰ συνέθεντο , ἐπεὶ δὲ ἐστερῆσθαι αὐτῶν , οὐ δίκαιοι εἶναι ἀποφέρειν ἔτι , ἀλλὰ τοὺς ἔχοντας αὐτὰ Αἰγινήτας | ||
| εἰσιν σοφίᾳ σοφοί ; Ναί . Τί δέ ; οἱ δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι ; Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ οἱ |
| εἰς τὴν αὑτῶν χώραν , λῃζόμενοι δὲ τὴν ἀλλοτρίαν καὶ ἀδικοῦντες τὸν ἄργυρον οὐ παραλείπουσι . τὸ δ ' ἔθνος | ||
| παύονται ταῦτα ἀμφισβητοῦντες καὶ ἄλλοθι καὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις : ἀδικοῦντες γὰρ πάμπολλα , πάντα ποιοῦσι καὶ λέγουσι φεύγοντες τὴν |
| πλῆθος ἢ μέγεθος τίς ἂν ἀξίως εἰπεῖν δυνηθείη ; | ἴσασιν οἱ κεκοινωνηκότες ἤδη καὶ οἷς ἵλεως ἡ φύσις πάλιν | ||
| ' ὅσοι νῦν ἐπὶ ταῖς ἀποψηφίσεσιν κατηγοροῦσιν , ὅς ' ἴσασιν ἀκριβῶς λέγειν καὶ μηδεμίαν προσάγειν ἀκοὴν πρὸς τὸν τοιοῦτον |
| τῶν Ὀλυνθίων , ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε , τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι | ||
| τῶν Ὀλυνθίων , ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε „ καὶ ἑξῆς . τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ ἐκβησομένου |
| τυχὸν ἢ σωτηρίας καρπῶν ἢ νίκης , ὧν τὴν ἔκβασιν ἀγνοοῦσι , πόρρω ἂν ἐμπληξίας εἴη . εἰ δὲ ταῦτα | ||
| οὖσαν οὐκ ἦν εἰκὸς ἀκολουθεῖν ἐμέ . νῦν δ ' ἀγνοοῦσι καὶ πλανῶνται : τοῦτο δὲ [ εχων ] μαθήσεται |
| δι ' εὐχῆς . καυχᾶσθαι . λέγειν ἁπλῶς . καὶ καταρᾶσθαι . εὐχωλή βʹ : ἡ δεητικὴ εὐχή . καὶ | ||
| ἀληθείας ἠπατημένοι : εἴθ ' ἦν ἀραῖον : εἴθε ἦν καταρᾶσθαι ἄνθρωπον θεῶν , ἵνα ἀμύνηται τὸν Ποσειδῶνα . ὑπὸ |
| ἵλεως οὖν καὶ ἄνευ ἱκετείας ἵλεως εὐθὺς γίνεται τοῖς ἑαυτοὺς κακοῦσι καὶ συστέλλουσι καὶ μὴ καυχήσει καὶ οἰήσει φυσωμένοις , | ||
| τῇ κεφαλῇ ; καὶ οὐκ ἔστι λέγειν ὅτι ὡς ὑπερβολαὶ κακοῦσι τὸ σῶμα : οὐ γὰρ τοῦτό ἐστι τὸ ζητούμενον |
| πρὸς Ξενοφῶντα , ἀκούοντες ὅτι οὗτος πολίζει τὸ χωρίον , ἐρωτῶντες ὅ τι δέοι ποιοῦντας φίλους εἶναι . ὁ δ | ||
| πάντα πλέα ἦν . ἐν δὲ τούτῳ ἧκον παρὰ Κύρου ἐρωτῶντες εἴ τι στρατιᾶς προσδέοιτο ἢ μηχανημάτων : ὁ δὲ |
| εἰς ταπεινοὺς καὶ ἀναξίους καταβαλεῖτε οὔτε δυναστείας ἀδίκους ἑαυτοῖς κατασκευάζεσθαι δόξετε μηδεμιᾶς ἀρχῆς μεταδιδόντες τοῖς δημοτικοῖς . Ἐπαινεσάντων δ ' | ||
| τις ὑμῶν τοῦτο ἀφέληται , ποίας πόλεως καὶ τῆς βραχυτάτης δόξετε ἀμείνους ; νῦν γάρ , ἐὰν διενεχθῆτε πρός τινα |
| ; λέγω δὲ πατρίδος τε καὶ ἀδελφῶν . καίτοι οὐ λέληθεν ὑμᾶς , ὡς καλῶς ἔχον ἐστὶ πᾶσάν τε γῆν | ||
| ἐλινύειν ἐχρῆν , ἀλλὰ σκοπεῖν τὸν ἄνδρα καὶ ζητεῖν ὅπου λέληθεν ἡμᾶς κρυπτὸς ἐγκαθήμενος . Καὶ σὺ ξυνέξευρ ' αὐτόν |
| καὶ βεβαιώσομεν καὶ μάρτυρα τὸν θεὸν τῶνδε ποιούμεθα . καὶ ἔχετε καὶ ἕξετε , ἃ εἰλήφατε : καὶ οὐ μή | ||
| τε καὶ τῶν πατέρων ἄξιοι καὶ τῆς ἀρχῆς , ἣν ἔχετε , συμπάσης τῆς Βοιωτίας , καὶ δείξατε τοῖς Πλαταιεῦσιν |
| δὲ καταστήσωμεν αὐτοὺς οὗ βουλόμεθα , αὖθις τοὺς ἐκείνων ἐχθροὺς αἱρησόμεθα , ἀεὶ τοῦθ ' ὃ σπουδάζομεν λύσομεν , ὥσθ | ||
| ἐκεῖ δ ' ἀκούοντες καὶ σοῦ καὶ τῶν τοῦ Λακωνικοῦ αἱρησόμεθα ἃ ἂν κράτιστα δοκῇ εἶναι . ἢν οὖν ἡμῖν |
| , Ἱερόκλεις , δακρύων . ἔπειτα ἐξ αὐτῶν ὧν ἐδάκρυον ἐνεθυμήθην πως , ὅτι ἄρα οὐ χρὴ δακρύειν . τὸ | ||
| τῶν κατ ' οἶκον εἰθισμένων λέγεσθαι τρόπον : καὶ γὰρ ἐνεθυμήθην ὅτι δοκοῦσιν ἐνίοτε συμβαίνειν ἀκαιρίαι τοῦ λαμβάνειν τὰ ἐπεσταλμένα |