| καὶ μαλακὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα ὅλῳ τῷ σώματί μοι δοκοῦμεν , ἔφη , κρίνοντες ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ | ||
| γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω , ὦ Καλλίκλεις , πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε |
| Ὁ δοῦλος εὐθὺς εὔχεται ἀφεθῆναι ἐλεύθερος . διὰ τί ; δοκεῖτε , ὅτι τοῖς εἰκοστώναις ἐπιθυμεῖ δοῦναι ἀργύριον ; οὔ | ||
| καὶ τοῖϲ δεξιωτέροιϲ ⌊ ἐμεῦϲ [ . ὡϲ ⌋ ἐμὶν δοκεῖτε πάγχυ καὶ κατὰ τρόπον ⌊ ⌋ ⌊ καὶ ἐοικότωϲ |
| τὸ δαιμόνιον ἑαυτῷ σημαίνειν : ὅθεν δὴ καὶ μάλιστά μοι δοκοῦσιν αὐτὸν αἰτιάσασθαι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρειν . ὁ δ ' | ||
| . οἱ δ ' οὐ γινώσκοντες τὸν ? Ὠκεανὸν ποταμὸν δοκοῦσιν ? εἶναι ὅτι εὐρὺ ῥέοντα προσέθηκεν . ὁ δὲ |
| μέν τε κακῷ ἐπιμίσγεται , ἄλλοτε δ ' ἐσθλῷ . δοκοῦσι γὰρ οἱ εὐδαίμονες συγκεκραμένον ἔχειν τοῖς ἀγαθοῖς καὶ φαῦλον | ||
| διαλεκτικός , οἱ δὲ κατὰ ἀλήθειαν μὲν οὐκ εἰσί , δοκοῦσι δὲ καὶ φαίνονται εἶναι , οἷός ἐστιν ὁ σοφιστικός |
| τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἀλλ ' ἐὰν παρασκευαζώμεθα , οὐδὲν ἧττον δόξομεν αἱρεῖσθαι πόλεμον , ἐξ οὗ συνάγεται τὸ δεινόν , | ||
| εἰκότως , εἰ γὰρ ἀκόλουθα λέγομεν , συνειδέναι τοῖς πεποιηκόσι δόξομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗπερ εἰκόνα |
| Ἕλληνας : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἕνεκα . τὸ ἑξῆς , ἀξιοῦμεν καμφθῆναι ἀνταπαιτῆσαι : καὶ τοῦτο ἀπὸ τοῦ πρέποντος κομίσασθαι | ||
| μὲν πρότερον κατὰ τὴν ἀδύνατον ὕλην ἀληθῆ ποιεῖν τὴν πρότασιν ἀξιοῦμεν , τὸ δὲ δεύτερον κατὰ μὲν τὴν ἐνδεχομένην καθ |
| γάρ τι ἕτερον καὶ περὶ τὴν προλάμπουσαν τῶν εἰδῶν μαρμαρυγὴν οἰόμεθα πάσχειν τὰς ὄψεις τῆς ἡμετέρας ψυχῆς . Ἆρα οὖν | ||
| , εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης εἴτε ἡτισοῦν οὖσα , οὐκ οἰόμεθα δεῖν σῶμα ἀπόλλυσθαι : ἀλλ ' ἐὰν μὲν ἐμποιῇ |
| ' ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν , οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν . Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς | ||
| μέλλοντα προθυμότερον ἐπὶ τὰς μάχας αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς |
| ὀργισθῆναι ἁπλῶς οὔτε ἐπαινούμεθα ἢ ψεγόμεθα . οὔτε τῷ προαιρεῖσθαι δυνάμεθα ὀργισθῆναι , καθάπερ ἐπὶ τῆς ἀρετῆς ἔχει , ἀλλὰ | ||
| ὅτι τόπος ἐστὶ , εἰδότες , τηρῆσαι ἐπ ' αὐτοῖς δυνάμεθα , ὡσεὶ καὶ ἐπὶ τῷ τόπῳ αὐτῷ . ὅσα |
| κατατακήσεται ὁ τῇ τοιαύτῃ ἀγωγῇ χρώμενος . ἀλλ ' ἴσως φήσουσι πρὸς ἡμᾶς , διὰ ποίαν αἰτίαν ὑμεῖς ἐν ἀρχῇ | ||
| ἐὰν ψηφίσηται ὁ δῆμος : κατὰ δὴ τοῦτον τὸν νόμον φήσουσι γεγραφέναι τὸν Κτησιφῶντα . Ἐγὼ δὲ πρὸς τὰς τούτων |
| ὀλιγαρχία δ ' ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν συνεστηκυῖα , ᾗ χρῆσθε καὶ ὑμεῖς νυνί , ὅταν πλούτῳ καὶ ἑταιρίαις ἐπαρθεῖσα | ||
| μείζων ἡ ὑμετέρα τῆς ἐμῆς , οἵ γε οἰκίᾳ μὲν χρῆσθε γῇ τε καὶ οὐρανῷ , κλῖναι δ ' ὑμῖν |
| συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
| ; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
| γὰρ δὴ ποτὲ μὲν φεύγειν , ποτὲ δὲ μὴ φεύγειν φήσουσιν . Εἰ γὰρ βουλήσει αὑτῆς φεύγει , διὰ τί | ||
| τῇ δυνάμει , λέγω δὴ τῇ στύψει προσέχοντες , μεταβαίνειν φήσουσιν , ὁμολογοῦσιν ἐπιζητεῖν στύψεως τὰς αἰτίας , καθ ' |
| δὲ πρὸς ἀλλήλους ἡμῶν ἐπιβουλὰς καὶ ἀπεχθείας οὐκ ἀξίας τραγῳδίας ὑπολαμβάνομεν , οὐδ ' αἰδώς τις ἡμᾶς ἔχει τοῦ πατρός | ||
| αὔταρκες μηδενὸς εἰς πίστεις δεόμενον . Ἔτι φησὶ καὶ τοῦτο ὑπολαμβάνομεν περὶ εὐδαιμονίας , αἱρετωτάτην εἶναι αὐτὴν κἂν μηδὲν συναριθμοῖτο |
| ἀνήρ . ἡμέτερος γὰρ ἀδελφὸς εἶ , καὶ τοῦ λοιποῦ μέλλομεν μετὰ σοῦ κατοικεῖν : λίαν γάρ σε ἀγαπῶμεν . | ||
| ' , ἀηδής μοι δοκεῖς εἶναι σφόδρα . πόσας τραπέζας μέλλομεν ποιεῖν , τρίτον ἤδη μ ' ἐρωτᾷς . χοιρίδιον |
| οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
| οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
| τοῖς φονεῦσι τοῖς Καίσαρος ἐπιδραμόντος , μὴ ἐς ὕβριν αὐτοῦ δοκῶμεν τοῖς μὲν ἡγεμονίας ἐθνῶν διδόναι , Δέκμον δὲ ἐπαινεῖν | ||
| βαλλομένων τὴν σχάσιν ποιησόμεθα , καθ ' ὃν ἂν καιρὸν δοκῶμεν τὸν σκοπὸν ἀκριβῶς εἰληφέναι , καὶ τοῖς πλείστοις βέλεσιν |
| τὴν ἄσφαλτον καὶ χρῶνται ἐφ ' ὧν ἐπὶ πλέον ξηρᾶναι βούλονται : εἰ δ ' ἐπὶ πολὺ ἑψηθῇ , οὐ | ||
| δοκοῦσί σοι οἱ ῥήτορες ὥσπερ οἱ τύραννοι ἅπαντα ποιεῖν ἃ βούλονται καὶ δοκεῖ αὐτοῖς βέλτιστα εἶναι ; “ ἐν γὰρ |
| ' , οἷς ἐστιν ἀμφότερα ταῦτα παρὰ πάντων ὁμολογούμενα , ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου . Καὶ εἰ μὲν | ||
| ἁμαρτάνετε . εἰ γὰρ τοιοῦτοι ἔσεσθε κἂν ὀργισθῆτέ τῳ τηλικαύτην ἀξιώσετε τιμωρίαν λαμβάνειν , ὥστ ' εὐθὺς μετὰ τῶν παίδων |
| τοῦ καιροῦ γίγνεται , καὶ τὸ λαβεῖν Σικελίαν , ἐὰν ἐξῇ , καὶ τὸ αὐτούς γε εἶναι σῶς , ἐὰν | ||
| θαρρεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἔξεστιν , ὅταν μηδὲ δουλεύειν ἀλλήλοις ἐξῇ , ἀλλὰ δέῃ καθάπαξ ἀπολωλέναι Φίλιππον , ἔγωγε προσθείην |
| [ τὰ μὲν γενόμενα ? [ ἃ δ ' αὖ παραινῶ , ταῦτά ? [ μοι δέξαι , γύναι . | ||
| βραχέων καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν . πρὸ παντὸς οὖν παραιτεῖσθαι παραινῶ τὰς συντονίας καὶ τὰς ἀκριβεῖς τῶν πραγμάτων περιστάσεις μὴ |
| ἃς πηγάς φασι τῶν καλῶν εἶναι , διεφθαρμέναι ἔσονται . ἐξέσται δέ σοι ἰδόντι ταῦτα ἐλθόντα ἔτι καὶ περὶ τῆς | ||
| , ἀκούειν δεήσει αὐτήν : ἄξω γάρ , ὥστε ὁρᾶν ἐξέσται αὐτῇ ὅ τι ἂν ἐγὼ πράττω . Ὥρα ἄν |
| μηδὲ καταβαίνωσιν ἀπὸ τῶν ὀρῶν , ἀλλὰ ἀντὶ τῶν χειρῶν πιστεύωσι τοῖς κρημνοῖς , τότε μοι θαρροῦντες ὑμεῖς , ὦ | ||
| ἅπαντας ἔγωγ ' ὁρῶ τὴν ἀειλογίαν προτεινομένους , ὅταν τι πιστεύωσι δικαίως αὑτοῖς πεπρᾶχθαι : οὗτοι δ ' αὖ τοὐναντίον |
| στόματι τὴν γλῶσσαν φορεῖς , κατὰ τὴν Ἐφίππου Φιλύραν . δοκεῖς γάρ μοι ἐκείνων εἷς εἶναι οὓς ἐδίδαξαν ἀριστερὰ γράμματα | ||
| ὁ συμβουλευόμενος , μηδὲν τῶν αὐτῶν ἡγούμενοι . Ἀλλά μοι δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν , ὦ Σώκρατες , καὶ ποιεῖν χρὴ |
| χῶμα ὑψηλόν : Πηνελόπης δὲ εἶναι τάφον φασίν , οὐχ ὁμολογοῦντες τὰ ἐς αὐτὴν ποιήσει τῇ Θεσπρωτίδι ὀνομαζομένῃ . ἐν | ||
| αὐτοῦ τῆς δικαιοσύνης κατηγορίαν ἀδικίας ποιεῖσθε , καὶ τοῦθ ' ὁμολογοῦντες οὐκ αἰσχύνεσθε . ἐγὼ δὲ θαυμάζω τῆς τέχνης αὐτοῦ |
| ὑπ ' ὧν καὶ αὐτὴ ἐπρήθη . Πελειάδες δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες , διότι | ||
| γλίχονται , καὶ πάντα διαστρέφουσιν ἐς ἰδίην ἐπιθυμίην . Καὶ δοκέουσι μὲν ἐν πολέμῳ ἀνδρείην ἐπαινέεσθαι , νικῶνται δὲ καθ |
| ἀνθρώπων ἡ ἀκρασία εἰς τοὐναντίον αὐτοὺς ἐμβάλλειν ; ἢ οὐ δοκεῖ σοι προσέχειν τε τοῖς ὠφελοῦσι καὶ καταμανθάνειν αὐτὰ κωλύειν | ||
| Σκαμάνδριός τε καὶ ὁ Ἀστυάναξ ἀνθρωπινώτερον διασκέψασθαι , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , καὶ ῥᾷον , ἅ φησιν ὀνόματα εἶναι τῷ |
| ᾗ αὐτοί τινας ἔχοντες οἰκείας δόξας , ἕτερ ' ἄττα ἡγούμεθα παρὰ ταύτας δοξάζειν ἐκεῖνον , κᾆτα ὑμῶν φασκόντων ἔχειν | ||
| ὑπ ' οὐδενὸς ἀνθρώπων ἑωράμεθα , οὐδ ' ἄγνωμον οὐδὲν ἡγούμεθα ποιεῖν , εἰ περὶ ὧν ἠδικήμεθ ' ἀξιοῦμεν κατὰ |
| συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
| φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
| τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας , οὐ ξυστραφέντες βουλόμεθα προθυμότερον δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι οὐκ Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ | ||
| , ἐπίστασθε δὲ καὶ ὑμεῖς οἶμαι . εἰ μὲν οὖν βουλόμεθα πάλιν αὐτοῖς διὰ φιλίας ἰέναι , ἀνάγκη ἡμᾶς πολλὴν |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| , ἔφην ἐγώ , ὦ Ἰσχόμαχε , ἱκανῶς ἤδη μοι δοκῶ ἀποτεθαρρηκέναι , ὡς οὐ δεῖ φοβούμενον μὴ οὐ γνῶ | ||
| ἐπινεύουσαν εὐθὺς τὴν τύχην . καὶ γὰρ καθεύδων διαλέγεσθαί σοι δοκῶ , κᾆτ ' ἠνιάθην , ὅτι ὄνειρος ἦν ἄρα |
| εἰς ταπεινοὺς καὶ ἀναξίους καταβαλεῖτε οὔτε δυναστείας ἀδίκους ἑαυτοῖς κατασκευάζεσθαι δόξετε μηδεμιᾶς ἀρχῆς μεταδιδόντες τοῖς δημοτικοῖς . Ἐπαινεσάντων δ ' | ||
| τις ὑμῶν τοῦτο ἀφέληται , ποίας πόλεως καὶ τῆς βραχυτάτης δόξετε ἀμείνους ; νῦν γάρ , ἐὰν διενεχθῆτε πρός τινα |
| ὁτιοῦν ἐν τῷ ἡνωμένῳ ; Ὅλως δὲ κατὰ τοῦτο διωρίσθαι ὁμολογοῦμεν , ὅτι τὸ μὲν ἡνωμένον εἶναι τιθέμεθα , τὸ | ||
| τοῦτο τούτου . Πῶς δή , ὦ Σώκρατες ; Ὅτι ὁμολογοῦμεν τὸ μὲν ὅσιον διὰ τοῦτο φιλεῖσθαι , ὅτι ὅσιόν |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν ; Ὦ Ἀθηναῖοι , παρὰ τί οἴεσθε τὰς πόλεις τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλως πράττειν | ||
| τοὺς Ὀτρυνέας , ὄντα ἐξ ἑτέρου δήμου , τοῦτον οὐκ οἴεσθε τοῦ κλήρου παρὰ τοὺς νόμους ἀμφισβητεῖν ; ἢ τὸν |
| κατασκευαστικὸν περὶ τοῦ μὴ συναληθεύειν τὴν ἀντίφασιν , καθάπερ τινὲς ὑπελάμβανον , καί φησιν οὕτως ὅτι εἰ ἡ κατάφασις ἀληθὴς | ||
| τοῦ μὴ ὄντος διχῶς λεγομένου κατὰ τὸν πρότερον τρόπον μόνως ὑπελάμβανον καὶ τοῦτο λέγεσθαι . φήσομεν οὖν πρὸς αὐτούς , |
| ἐμοὶ ἔχειν , ἵν ' ἀμφοτέρων ἡμῶν ἀκούσαντες τἀληθῆ ῥᾳδίως ἔγνωτε τὰ δίκαια . ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ οὐδὲν μέλει τῶν | ||
| προσθῆσθε , ἀντὶ τοῦ καὶ διὰ τί τοῖς Λακεδαιμονίοις πολεμεῖν ἔγνωτε ; οὔθ ' ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἂν φαίην οὔθ |
| ἅμα ηὐλαβεῖτο , μή τι θεήλατον κατασκήψῃ κακὸν οὕτως ἐκθύμως ἀπιστοῦσι τοῖς χρησμοῖς : ὅπερ καὶ ἐγένετο : τῶν γὰρ | ||
| καὶ πιστεύουσιν ἐνίοτε τοῖς φαύλοις κατὰ τῶν φίλων λέγουσι καὶ ἀπιστοῦσι τοῖς φίλοις , ἔνιοι δὲ καὶ ἀδικοῦσιν , ὅθεν |
| τοὺς ἀληθινούς , καὶ διαστρέφοντες τὴν αἰώνιον διαθήκην , καὶ λογιζόμενοι ἑαυτοὺς ἀναμαρτήτους : ἐν τῇ γῇ καταποθήσονται . τότε | ||
| τείχη ἐξελθόντες , ἡσύχαζον δὲ καὶ αὐτοὶ μὴ ἐπιόντων , λογιζόμενοι καὶ οἱ ἐκείνων στρατηγοὶ μὴ ἀντίπαλον εἶναι σφίσι τὸν |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τῆς χώρας , πρὸς ἣν πολεμεῖτε , ἐνθυμηθείητε , καὶ λογίσαισθ ' ὅτι τοῖς πνεύμασιν | ||
| καὶ χαριστήρια θεοῖς ἀδικίας ; ταῦτα ἀγελαστῶ . ἐν εἰρήνῃ πολεμεῖτε διὰ λόγων , ἐν πολέμῳ πολιτεύεσθε διὰ σιδήρου : |
| ἀρχῇ , ἀλλ ' ἐν βραχεῖ κύριοι γῆς καὶ θαλάσσης ἐσόμεθα . μὴ τοίνυν ἀναβολαῖς ἔτι κεχρήμεθα , ἀλλὰ κατὰ | ||
| ἐὰν παραστήσωμεν ἡμεῖς ἠπορημένην τὴν περὶ θεῶν ζήτησιν , δυνάμει ἐσόμεθα κατεσκευακότες τὸ μήτε τὴν σοφίαν ἐπιστήμην εἶναι θείων καὶ |
| γνώμην λαβόντες τότε τὴν κάθοδον ἡμῖν συνεχωρήσατε ἐφ ' οἷς ἠξιοῦμεν , πότερα λογισμῷ προϊδόμενοι τὸ κράτιστον ἢ τῇ ἀνάγκῃ | ||
| Γαΐῳ κεφαλαιώδη τύπον περιέχον ὧν τε ἐπάθομεν καὶ ὧν τυχεῖν ἠξιοῦμεν . ἦν δὲ σχεδὸν τοῦτο ἐπιτομή τις ἱκετείας μακροτέρας |
| ἢ λόγῳ . . . : τουτέστι , καὶ οὐχ ἡγεῖσθε τοῦτο , ὅτι , ἄν τε λόγῳ παραχθέντες ὑπ | ||
| ὑμᾶς , τόθ ' ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι [ καὶ τὸν ὅρκον ὃν ὀμωμόκατε ] , |
| τὰ δίκαια ποιεῖν ἐθελόντων τῶν ἑτέρων . εἰ μὲν τοίνυν ἐθελήσουσιν εἰρήνην ἅπαντες ἄγειν , οὐ βοηθήσομεν τοῖς Μεγαλοπολίταις : | ||
| Θήβαις προεστῶτες ὅτι εἰ μή τις ἄρξει πολέμου , οὐκ ἐθελήσουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι λύειν τὰς σπονδὰς πρὸς τοὺς συμμάχους , |
| ] ναῦς ? ? [ ] ἔφευγον ? | , ὑπολαμβάνοντες | αὐτοῖς εἶναι | φιλίας . οὐ δὴ πολλοὶ | ||
| . καὶ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες τὸν κρίθινον καρπὸν ἀρχαιότατον ὑπολαμβάνοντες ἐπὶ τῶν θυσιῶν κριθαῖς καταρχόμεθα οὐλὰς αὐτὰς καλοῦντες , |
| τὴν τάσιν . Αἱ μέντοι εἰς ος δισύλλαβοι γενικαὶ ὀξύνεσθαι θέλουσιν , χηνός γραός φωτός : ἡ λᾶος ἐκ τρισυλλάβου | ||
| ὀνόματα πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν μετοχῶν , αἱ γὰρ μετοχαὶ ὀξύνεσθαι θέλουσιν , οἷον τυφθείς δαρείς νυγείς : πρόσκειται ὑπὲρ μίαν |
| τῶν Τυρρηνῶν αἰχμαλώτοις ἦσαν ἐν φυλακῇ , Φιδηναίων δὲ οἱ δοκοῦντες αἴτιοι γεγονέναι τῆς ἀποστάσεως οἱ μὲν ὑπὸ μαστίγων αἰκισθέντες | ||
| , καὶ νυκτὸς γενομένης οἱ θεωροῦντες ἐν τῇ σκοτίᾳ φεύξονται δοκοῦντες δαίμονας ἢ θεοὺς εἶναι . Ἐὰν δέ τις εἰς |
| ἀντὶ τοῦ ἀγγελλέτωσαν ὁμόφωνον ποιοῦσι τῷ τρίτῳ δυϊκῶν τυπτέσθωσαν , λέγετε λεγόντων ἀντὶ τοῦ λεγέτωσαν . καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος | ||
| γὰρ ἐκεῖνο , ὅτι τοῖς πολλοῖς ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε , ὥστε τοῦτ ' οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ , καὶ |
| τῶν Κίρωνος χρημάτων , νῦν ἤδη τοῦτο ἐπιδείξω . Καὶ νομίζω μὲν ἁπλῶς καὶ ὑμῖν ἤδη εἶναι φανερὸν ὅτι οὐκ | ||
| οὔτε γὰρ ἔστιν μήτε γένοιτο τοῦτο , οὔτ ' ἐγὼ νομίζω . ἀλλ ' εἴ τῴ τις ἄρ ' ἢ |
| τοῖς δημοσίοις οἰκοδομήμασιν ; ἓν δὲ τοῦτό ἐστιν , ᾧ φιλοτιμούμεθα σχεδὸν πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους , τὸ ἔχειν ἄνδρας ἱκανοὺς | ||
| γιγνομένοις οὐκ ἂν μαίνεσθαι καὶ παραφρονεῖν ἡμᾶς νομίσειεν ; οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖς τῶν προγόνων ἔργοις καὶ τὴν πόλιν |
| ἔγγιστα γένους θάνατον προαγορεύουσιν , ἵνα οὕτως οἱ αὐτοὶ δὶς δόξωσιν ἀποθνήσκειν . Φάρμακον θανάσιμον τὰ αὐτὰ τῷ θανάτῳ σημαίνει | ||
| . ὁ ξένος ] ξένον τὸν Ὀρέστην καλεῖ , ἵνα δόξωσιν ἀγνοεῖν τὸ σκευώρημα . τεύχειν κακόν ] ἀντὶ τοῦ |
| καὶ γῆν πολλὴν δοὺς πρὸς ᾗ ἐκέκτησθε . ὧν οὐκ ἐοίκατε χάριν ὀφείλειν : οὐ γὰρ ἄν ποτε Ἑρμόδωρον φίλον | ||
| καὶ πάλιν ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκατε ἀνθρώποις . [ , ] καὶ λαμπρότητι ἡ ἀκμὴ |
| τοὺς θεούς . Ὦ Βλεψίδημ ' , ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν , ὥστε μετέχειν ἔξεστιν : εἶ γὰρ τῶν φίλων | ||
| τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος . τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν , ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν . ὅταν δὲ |
| . ὑμῶν οὖν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὁμοίως ἁπάντων δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν βοηθῆσαι ἡμῖν , ἂν δοκῶμεν ἀδικεῖσθαι . | ||
| , ἐκ τῶνδε ἄν τις μάθοι . ἐν ταῖς θεραπείαις δεόμεθα οὐχ ἁπλῶς μεγέθους βοηθημάτων , ἀλλὰ τοῦδε τοῦ μεγέθους |
| ἐλαύνων προσδόκιμός ἐστι . Τοῦτον καὶ ξεινίζετε καὶ εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε : οὐ γὰρ ὑμῖν ἐς χρόνον ταῦτα ποιεῦσι μεταμελήσει | ||
| ἐπαινέσειεν ; οὐ γὰρ διὰ τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ |
| ὑπολήψονταί με καὶ πόθεν ἡ τούτων γνῶσις εἰς ἐμὲ παραγέγονεν ἀξιώσουσι μαθεῖν . ἵνα δὴ μὴ τοιαύτη δόξα παραστῇ τισι | ||
| πολέμου : εἰ δὲ τὴν συνήθη φυλάξαντες αὐθάδειαν , οὐδὲν ἀξιώσουσι συγχωρεῖν τοῖς συγγενέσι τῶν δικαίων καὶ μετρίων , ἠπείλουν |
| μαχιμώτατον καὶ κλέος ἐπ ' ἀνδρείᾳ θέλουσι κεκτῆσθαι , μὴ δόξωσι καταισχύνειν τὸν Ἡρακλέα , φανερώτατον θεὸν παρ ' αὐτοῖς | ||
| σύμφασιν τῶν πλανήτων ἀστέρων , ὅταν διὰ τὸ πλησίον ἐλθεῖν δόξωσι θιγγάνειν ἀλλήλων . ̈ . , Ἀ . , |
| καὶ Κορινθίων γενομένους ξυμμάχους ὕστερον μετὰ τῶν Λακεδαιμονίων γίγνεσθαι , οἰόμενοι τὴν βουλήν , κἂν μὴ εἴπωσιν , οὐκ ἄλλα | ||
| κεχαρισμένον τῷ θυμῷ : οἱ δὲ ταῖς τῶν εὐπόρων σφαγαῖς οἰόμενοι τὰς ἰδίας ἀπορίας ἐπανορθώσασθαι πᾶν ἐμηχανῶντο πρὸς τὸν κατ |
| πείσειν , τὰ δυνατὰ δ ' ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι , ἐπισταμένους πρὸς εἰδότας ὅτι δίκαια μὲν ἐν | ||
| . Εὐφρόνη . ἡ νὺξ , καθ ' ἣν εὖ φρονοῦμεν , τῆς διανοίας σχολαζούσης . Ἑσπέρα . παρὰ τὸ |
| τοὺς Σατύρους ὕστερον ἔδοξεν αὐτοῖς προεισάγειν , ἵνα μὴ δοκῶσιν ἐπιλανθάνεσθαι τοῦ θεοῦ . Οἶδα Σίμωνα καὶ Σίμων ἐμέ : | ||
| καὶ αἱ παράλογοι τῆς γνώμης ἄσαι καὶ τὸ τέως μεμνημένον ἐπιλανθάνεσθαι καὶ παλμοὶ ἄλλοτε ἄλλῃ τοῦ σώματος ἐξαλλόμενοι καὶ ἐνύπνια |
| , οὐ τοῦ τύπου . ὡς ἂν δὲ καὶ λύσεως τύχοιμεν εὐπετέστερον καὶ σαφῆ τά τε εἰρημένα καὶ τὰ ἑξῆς | ||
| μὲν ταῖς σπουδαῖς σύντονον καὶ σφοδρόν , εἰ δὲ ἀνειμένου τύχοιμεν , φεῦ τῶν ὀφθαλμῶν ὡς ἐπαφρόδιτοί τε καὶ φιλικοὶ |
| εἰκόνας τούτων τῇ φαντασίᾳ διαγράφοντες , ὀψέ ποτε τοῖς ἔργοις ἐπιχειροῦμεν , τοιοῦτόν τι κἀνταῦθα δεῖ διαπράξασθαι . Τοῦ γὰρ | ||
| τῶν ἐν τῇ φύσει καὶ τῶν ἐν τῇ γενέσει μαθηματικῶς ἐπιχειροῦμεν . ἀφ ' ἧς δὴ αἰτίας πολλὰ τῶν ἐν |
| δὲ πρὸς ἀλλήλους βεβαρβαρώμεθα , ἐπεὶ φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι . σκοπεῖν δὲ παρέχει | ||
| καὶ τίσι λυπούμεθα . εὑρόντες δὲ πρὸς ποῖον τῶν ἄκρων πεφύκαμεν , ἐπὶ τὸ ἐναντίον αὐτοῦ διὰ σπουδῆς ἡμᾶς αὐτοὺς |
| πολλὰ τί δεῖ λέγειν ; ἧκον δ ' οἱ δεδανεικέναι φάσκοντες τούτῳ ἐπὶ τῷ ἐργαστηρίῳ καὶ τοῖς ἀνδραπόδοις ἃ ἡμεῖς | ||
| τις γραφὴν ἀσεβείας ἐπενέγκῃ καθ ' ὑμῶν , ἀπολογούμενοι θαρρεῖτε φάσκοντες παρ ' ὑφηγητῇ καὶ διδασκάλῳ πάνυ καλῷ πεπαιδεῦσθαι Κάιν |
| πολὺ μᾶλλον φοβησόμεθα εἰκότως μὴ τοῖς ἑτέροις προσθεμένων ἡμῶν ἅτεροι κρατήσωσι ; νῦν μὲν γὰρ οὐδὲν δέος ἐκ τῶν περιγενομένων | ||
| ὄπισθεν . μή πως οὖν καὶ ἡμᾶς νοήσαντες Ἀθηναῖοι φεύγοντας κρατήσωσι καὶ ἀποδείρωσι . κράτιστα ] αἱρετώτερον , βέλτιον . |
| καὶ ἀπόκρισιν σχήματι . Τέλος τῶν περὶ σχημάτων σχολίων . Δοκεῖ μοι περὶ ἰδέας ἱππικῆς δεῖν πρῶτον εἰδέναι καλῶς τοῦτο | ||
| ἢ ἄλλως πως ; Οὔκ , ἀλλ ' οὕτως . Δοκεῖ οὖν σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν περὶ τούτων τι ἐπιστήμονα |
| οὖν ἡ κάτωθεν ἄνω πλεονεκτείτω τῆς ἄνωθεν κάτω γινομένης : ἀσφαλέστερον γὰρ τοῦτο διὰ τὴν ὀλίγον ἔμπροσθεν εἰρημένην αἰτίαν , | ||
| τε δὴ οὕτως καὶ ἰδιώτας συνισταμένους καὶ κοινουμένους τὴν τύχην ἀσφαλέστερον κινδυνεύειν . μηδὲ μέντοι τοῦτο φοβεῖσθε , ὡς ἢ |
| ποτὲ ἐν τῷ Λάδωνι ὑπὸ ἀνθρώπων οἰκουμένας , ἃ οἱ πεπιστευκότες μάταια ἴστωσαν : οὐ γὰρ ἄν ποτε οὐδὲ νηὶ | ||
| λύσεις αὐτῶν εὑρεῖν μὴ δυνηθῶσιν , ὡς ἀληθέσι τοῖς κατεψευσμένοις πεπιστευκότες ἀποθνῄσκουσι βίον τὸν τῆς ἐπιστήμης ταὐτὸν πεπονθότες τοῖς ὑπὸ |
| ' οὐκ ἔχω . γόους πρὸς αὐτὴν θησόμεσθ ' ἃ πάσχομεν . ὥστ ' ἐκδακρῦσαί γ ' ἔνδοθεν κεχαρμένην . | ||
| ἐλευθέρων . ἔπειτ ' ἔχειν προῖκ ' , οὐχὶ τιμὴν πάσχομεν ; πικράν γε καὶ μεστὴν γυναικείας χολῆς . ἡ |
| ἐρῶσι καὶ ἑκόντες εἴκουσι καὶ ὑποκύπτουσι , τῇ γνώμῃ αὐτοῦ ἡττώμενοι . καὶ οὔτε ἀσπίδων δοῦπος οὔτε ὁπλιτῶν ἀλαλαγμὸς οὔτε | ||
| ἐς μάχην ἐξέταττον , ἐλπίσαντες Μέτελλον τῷ παραλόγῳ καταπλήξειν . ἡττώμενοι δὲ ὡς ἐν ἀφυεῖ χωρίῳ τε καὶ ὥρᾳ καὶ |
| ἂν ταύτῃ τῇ πόλει γένοιτο , ὅταν ἐν αὐτῇ πολλοὶ ἁμαρτάνωσιν . Εἶτα συνάπτει τὸν λόγον πρὸς τὰ ἀνωτέρω : | ||
| σοι , ὁρῶ σε καλῶς συμβουλεύοντα , καὶ ὅταν τι ἁμαρτάνωσιν , ὀρθῶς ἐπιτιμῶντα . Οὐ ταὐτόν ἐστιν , ἔφη |
| , ὥστε περὶ τῶν αὐτῶν τῆς αὐτῆς ἡμέρας οὐ ταὐτὰ γινώσκομεν , ἀλλ ' ὧν πρὶν εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἀναβῆναι | ||
| τὰς ἀρχὰς πρότερον , ὕστερον ταύτας λαμβάνομεν , πῶς ταύτας γινώσκομεν καὶ μανθάνομεν ἄνευ προϋπαρχούσης γνώσεως ; κεῖται γὰρ ὅτι |
| Ὀνηγήσιον ἀπεκδέξασθαι τὰ δῶρα κομιούμενον , ἅπερ ἡμεῖς τε διδόναι ἐβουλόμεθα καὶ βασιλεὺς ἀπεστάλκει . συνέβαινε γὰρ αὐτὸν σὺν τῷ | ||
| ἦμεν ἄρτι ἐγώ τε καὶ σὺ τοιαῦτα στρέφεσθαι , εἰ ἐβουλόμεθα μὴ δοκεῖν ἐναντία ἡμῖν αὐτοῖς λέγειν . εἰ μὲν |
| τὸ σχῆμα ὅμοιον . τότε μὲν γὰρ ἐκεῖνοι βοηθεῖν ἡμῖν δόξουσιν , οἵτινες ποτὲ οὗτοι γενήσονται , νῦν δὲ ἡμεῖς | ||
| κολαζομένην . Ὅστις οὖν ὀρθῷ ἐλέῳ χρήσεται , μᾶλλον αὐτῷ δόξουσιν οἵδε οἱ πλούσιοι τῶν πτωχῶν ἐκείνων ἐλεεινοί , κἂν |
| τῷ ἰδίῳ συμφέροντι , ἀλλ ' ἐπὶ τῷ τοῦ βασιλέως λυσιτελεῖ πεποιῆσθαι τὴν φιλίαν : καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε τῶν | ||
| ἂν ἦν σοι τἄλλα μαθεῖν , οὐκ ἐθέλουσι διδάσκειν , λυσιτελεῖ γὰρ ἴσως αὐτοῖς τὸ πρᾶγμα ἀφανίζειν , ἀλλ ' |
| πάντων ὑπευθύνων ὄντων ἐν ταῖς πόλεσιν , εἶτα οἴκοι μὴ συγχωροῦντες τινὶ τοιαύτην ποιήσασθαι τὴν ἀπόκρισιν , ὑμεῖς ἐπὶ τῶν | ||
| ἐθεράπευον , ὅσοις τε ἄλλοις ἐπενόουν , καὶ τὰ κληρουχήματα συγχωροῦντες αὐτοῖς πιπράσκειν , τοῦ νόμου κωλύοντος ἐντὸς εἴκοσιν ἐτῶν |
| περὶ αὐτούς . σημεῖον δὲ τὸ πᾶν ὑπομένειν εἰδότας οἷα τολμῶσι . τὰ δὲ τῶν κολακευομένων ἐμφυσωμένων τῇ κολακείᾳ χαῦνα | ||
| ἐμοῦ πρᾶξαι . Καὶ αὐτοὶ μὲν οὗτοι οἱ ἄνδρες οὐ τολμῶσι σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὸ μέσον καταστήσαντες διισχυρίζεσθαι περὶ τούτων |
| ἄλλης ἀρχῆς τὸ , ἢν ἐξῆν , λέγοντες , καὶ σκοπεῖτε ἔξωθεν λαμβάνοντες οὐκ ὀρθῶς οἴονται . 〛 ἐξῇ : | ||
| οὕτως ? ἐμφερὴς ὅδ ' ἐστίν . εἶα δή , σκοπεῖτε δῶμα ? Ποντίου Σεισίχθονος [ , κἀπιπασσάλευ ' ἕκαστος |
| ὑστέραν τῆς προτέρας κρείττω ποιεῖν , ἕως ἂν ἐν ὁδῷ ὦμεν : ἐπειδὰν δ ' ἐπὶ πέρας ἔλθωμεν , ὁμαλῶς | ||
| δοκεῖν μήτε τοῖς ἡμετέροις φοβουμένους μὴ ἀντιπροσιέναι , ἀλλὰ δῆλοι ὦμεν ὅτι οὐκ ἄκοντες μαχούμεθα . ἐπεὶ δὲ ταῦτα συνέδοξε |
| ὄν . εἴτε δὲ ἔλεγχος ἐγένετο ἢ οὐκ ἐγένετο , ὀφείλομεν θεωρεῖν πρὸς τὸ ἀντιφατικῶς συναχθὲν συμπέρασμα . ὁ δέ | ||
| δὲ τό τινι φαινόμενον ἀγαθὸν καὶ παντὶ ἔστιν ἀγαθόν , ὀφείλομεν καταληπτικοὶ εἶναι καὶ διακρίνειν δύνασθαι τὴν ἐν τοῖς δοξαζομένοις |
| παρεθέμεθα τοὺς ὅρους , ἐπεί γε εὐδοκιμώτεροι τῶν πρὸ ἑαυτῶν ἔδοξαν μέχρι τῶν Εὐαγόρου τε καὶ Ἀκύλου χρόνων : οὗτοι | ||
| μεʹ μῆνες Ϛʹ . οὗτοι οἱ μέσοι χρόνοι φυσικώτεροί μοι ἔδοξαν τυγχάνειν . Μετὰ πολλῆς μὲν οὖν κακοπαθείας καὶ ζητήσεως |
| τοι λόγοις ἀναπτεροῦνται . Πάντες ; Οὐκ ἀκήκοας , ὅταν λέγωσιν οἱ πατέρες ἑκάστοτε τὸ μειράκιον ἐν τοῖσι κουρείοις ταδί | ||
| , τοσούτῳ δυσελεγκτοτέρους εἶναι τοῖς ὕστερον , ἄν τι πλημμελῶς λέγωσιν . εἰ δ ' ἀναγκασθησόμεθά που τοῖς αὐτοῖς ἀντιλέγειν |
| , οὐδ ' εἰ πολέμιος εἴη , ἐπὶ τοῖς ἰδίοις ἀπιστοῦσιν . τὸ δ ' αἴτιον οἶμαι τούτου , διότι | ||
| πόλεμον καλεῖ . τὰ πράγματα ] ἔργα . τοσούτῳ μᾶλλον ἀπιστοῦσιν ] ἐπειδή , φησιν , εὐχερῶς καὶ ἑτοίμως ὑπισχνούμεθα |
| τοῦ λίαν ἐστί : σὺ δὲ μὴ ἀκούων λίαν πλείστοις νομίσῃς λέγειν τὸν Προμηθέα μὴ ἐθέλειν μὲν λιάν πολλοῖς βλάβας | ||
| καὶ ἐπιθήσω ἐπὶ τοὺς ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρους ” . ἀλλὰ μὴ νομίσῃς οὕτως ἀφαίρεσιν κατὰ ἀποκοπὴν καὶ διάζευξιν γίνεσθαι , ἀλλ |
| δοκεῖ . καθάπερ οὖν δοκεῖ , μηδὲν δ ' αὐτῶν ἀρέσκει τῷ Ἐρασιστράτῳ . τί ποτε βούλεται τοῖς Ἐρασιστρατείοις ἡ | ||
| συνίσταται , εἴτε ἐξ ἀφαιρέσεως τῶν αἰσθητῶν , ὡς αὐτῷ ἀρέσκει , ληφθέντα , εἴτε καὶ τελειωθέντα παρ ' ἡμῖν |
| Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
| μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
| τοὺς ἀνθρώπους καὶ βλάπτον , ὅτι ἐὰν τιμῶσιν αὐτὰ καὶ οἴωνται διὰ τούτων μόνων εἶναι τὸ εὐδαιμονεῖν , [ καὶ | ||
| Σκιρῖται καὶ οἱ προερευνώμενοι ἱππεῖς : ἢν δέ ποτε μάχην οἴωνται ἔσεσθαι , λαβὼν τὸ ἄγημα τῆς πρώτης μόρας ὁ |
| δέ , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίως εἰρημένῳ , ὡς ἄρα , ὅσα τις | ||
| : καὶ ἢν μὲν κάκιον ποιέῃ , ἔχον ἐς τὸ ὑπεναντίον : ἢν δὲ ῥέπῃ ἐς τὸ ὑγιὲς , τὸ |
| εἰ δ ' ἐργῶδες ἤδη γίγνεται , βοηθητέον ἡνίκ ' ἔξεστιν ; ἐγὼ δ ' ἀπιστῶ οὐδ ' ἐκείνῳ , | ||
| ὅτι μετὰ τῶν κεφαλῶν ἄπιτε : κατηγορεῖν γὰρ ἀρχομένοις οὐκ ἔξεστιν . “ οἱ μὲν ἀπῄεσαν ψηλαφῶντες τὰς κεφαλὰς ἐπὶ |
| ποιῶμεν , ἀδικήσομεν : προκαλεσάμενοι γὰρ πολλὰ καὶ εἰκότα οὐ τυγχάνομεν . ξυγγνώμονες δὲ ἔστε τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι τοῖς | ||
| ἐξ ὧν καὶ αὐτοὶ διὰ τῶν ὀργάνων κατὰ τὸ ἑξῆς τυγχάνομεν τετηρηκότες τροπῶν τε καὶ ἰσημεριῶν : οὐδενὶ γὰρ ἀξιολόγῳ |
| οὐδὲ γὰρ ἔχθρα οὐδεμία ἦν ἐμοὶ κἀκείνῳ . Λέγειν δὲ τολμῶσιν ὡς ἐγὼ χάριτι τὸν ἄνδρα ἔκτεινα . Καὶ τίς | ||
| δεῦρο σωθήσηι πάλιν . ἴσον φέρει νύξ , τοῖς δὲ τολμῶσιν πλέον . ἐνδυστυχῆσαι δεινὸν εὐφρόνης κνέφας . ἀλλ ' |
| , στύφων μετρίως . Σχοίνου ἄνθος θερμαίνει μετρίως καὶ στύφει μετριώτερον καὶ τῆς λεπτομεροῦς φύσεως οὐκ ἀπήλλακται : ἔστι δ | ||
| ἐγκεῖσθαί τε καὶ βοᾶν καὶ τὸν ἄνδρα ἀπαιτεῖν ἔσεσθαί τε μετριώτερον ἡγούμην ἐπῳδῇ τινι δι ' ἐπιστολῆς ἐλθούσῃ . καὶ |
| κεράσασα τὴν ἀηδίαν τῶν διδαγμάτων . Μὴ τοίνυν ἔρῃ , πότεροι κρεῖττον περὶ θεῶν διειλήφασιν , ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι : | ||
| νῦν δὲ τὸ Κρήτης φησι . ἐν ἤθει ἀναγνωστέον τὸ πότεροι . παροιμία ἐστὶ κρητίζειν ἐπὶ τοῦ ψεύδεσθαι , ἀπὸ |
| λέγεσθαι , λεγέσθω . Τοῦ γὰρ αὐτοῦ γλιχόμεθα οἵ τε ψευδόμενοι καὶ οἱ τῇ ἀληθείῃ διαχρεώμενοι : οἱ μέν γε | ||
| γὰρ τῶν ἀνθρωπίνων πρὸς ἀλήθειαν οὐδέν , κἂν διαρραγῶσί τινες ψευδόμενοι . ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἴονται μόνον παγίως ἐρηρεῖσθαι , |
| ' ἄν ; εἰ δὲ ἀδίκως , ὑμεῖς μὲν ἐντεῦθεν ὁμολογεῖτε οὐδὲν ἀμείνους εἶναι Περιλάου , ἐγὼ δὲ οὔπω δίδωμι | ||
| . εἰ μὲν οὖν αὐτοί φατε παραδοῦναι Σωστράτωι , ληιστὰς ὁμολογεῖτε καταπέμπειν : εἰ δ ' ἀκόντων ὑμῶν ἐκεῖνος ἐκράτει |
| μονάδος καὶ τῆς ἀορίστου δυάδος . διὰ τί οὖν , φήσομεν πρὸς αὐτόν , μὴ τοῦτο δὴ τὸ πολυπάτητον ὑποτίθεσαι | ||
| καὶ τὴν διάθεσιν ; Ἆρ ' οὐ κακῶς ψυχῆς ἐχούσης φήσομεν αὐτὴν εἰς κατακόσμησιν ἐλθεῖν συμμετρουμένην τὰ πάθη καὶ τὰς |
| ἐπὶ πολὺν χρόνον θερμᾶναι βουλόμεθα ἢ ἀναξηρᾶναι καὶ στῆσαι ῥεῦμα προαιρούμεθα . μάλιστα μὲν οὖν συνεχέστατα χρώμεθα τοῖς ἀνύδροις ἐφ | ||
| δέ , ὅστις οὐχ ἧττον ἀπόλλυσιν ἢ σεισμός , αὐτοὶ προαιρούμεθα καὶ τοῖς αἰτίοις τούτων ἀνθρώποις οὐκ ἐγκαλοῦμεν οὐδέν , |
| , μήτε πλειόνων ἔνδειξιν γίγνεσθαι . ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἔτι συγχωρήσομεν , τὸ παντάπασιν ἄχρηστ ' εἶναι τὰ συμπτώματα . | ||
| νοεροῦ , ὁ πᾶς τοῦ παντός . Ἔπειτα εἰ καὶ συγχωρήσομεν καὶ ἡμεῖς εἶναι τὴν μίαν , ἣν ἀναζητοῦντες ἐν |
| καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τόπων ἐφοδεύσομεν κατὰ τὰ ἑξῆς στοιχεῖα ἐπιχειροῦντες ἐξ ὧν ἂν δυνατὸν ᾖ , ἐκ δὲ τῶν | ||
| ; ” οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς μηδὲν προσήκουσιν ἐπιχειροῦντες εἰκότως δυστυχοῦσιν . ὄνος πατήσας σκόλοπα χωλὸς εἱστήκει . |
| τοὺς δὲ μὴ ἐρῶντας οὐδ ' αἰτιᾶσθαι διὰ τὴν συνουσίαν ἐπιχειροῦσιν , εἰδότες ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστιν ἢ διὰ φιλίαν τῳ | ||
| Ἀθηναῖοι , τὴν ἴσην ὑπάρχειν παρ ' ὑμῶν ὀργὴν τοῖς ἐπιχειροῦσιν ὅσηνπερ τοῖς δυνηθεῖσιν ἐξαπατῆσαι . ὃ μὲν γὰρ ἦν |