| στόματι τὴν γλῶσσαν φορεῖς , κατὰ τὴν Ἐφίππου Φιλύραν . δοκεῖς γάρ μοι ἐκείνων εἷς εἶναι οὓς ἐδίδαξαν ἀριστερὰ γράμματα | ||
| ὁ συμβουλευόμενος , μηδὲν τῶν αὐτῶν ἡγούμενοι . Ἀλλά μοι δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν , ὦ Σώκρατες , καὶ ποιεῖν χρὴ |
| , ἔφην ἐγώ , ὦ Ἰσχόμαχε , ἱκανῶς ἤδη μοι δοκῶ ἀποτεθαρρηκέναι , ὡς οὐ δεῖ φοβούμενον μὴ οὐ γνῶ | ||
| ἐπινεύουσαν εὐθὺς τὴν τύχην . καὶ γὰρ καθεύδων διαλέγεσθαί σοι δοκῶ , κᾆτ ' ἠνιάθην , ὅτι ὄνειρος ἦν ἄρα |
| καὶ ἀπόκρισιν σχήματι . Τέλος τῶν περὶ σχημάτων σχολίων . Δοκεῖ μοι περὶ ἰδέας ἱππικῆς δεῖν πρῶτον εἰδέναι καλῶς τοῦτο | ||
| ἢ ἄλλως πως ; Οὔκ , ἀλλ ' οὕτως . Δοκεῖ οὖν σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν περὶ τούτων τι ἐπιστήμονα |
| ἀνθρώπων ἡ ἀκρασία εἰς τοὐναντίον αὐτοὺς ἐμβάλλειν ; ἢ οὐ δοκεῖ σοι προσέχειν τε τοῖς ὠφελοῦσι καὶ καταμανθάνειν αὐτὰ κωλύειν | ||
| Σκαμάνδριός τε καὶ ὁ Ἀστυάναξ ἀνθρωπινώτερον διασκέψασθαι , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , καὶ ῥᾷον , ἅ φησιν ὀνόματα εἶναι τῷ |
| ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ λόγον τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι . Δοκέει δέ μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν | ||
| τῆς Λιβύης οἰκέοντες , Φοίνικες δὲ καὶ Ἕλληνες ἐπήλυδες . Δοκέει δέ μοι οὐδ ' ἀρετὴν εἶναί τις ἡ Λιβύη |
| οἶδα γάρ ὅτι πάντα πράγματ ' ἀνατριαινώσει κρότοις . Τί φῄς ; σὺ ταυτὶ προσδοκᾷς πείσειν ἐμέ , ὡς ἔστ | ||
| Πάνυ γε . Οὐκοῦν εἴπερ δαίμονας ἡγοῦμαι , ὡς σὺ φῄς , εἰ μὲν θεοί τινές εἰσιν οἱ δαίμονες , |
| Ὁ δοῦλος εὐθὺς εὔχεται ἀφεθῆναι ἐλεύθερος . διὰ τί ; δοκεῖτε , ὅτι τοῖς εἰκοστώναις ἐπιθυμεῖ δοῦναι ἀργύριον ; οὔ | ||
| καὶ τοῖϲ δεξιωτέροιϲ ⌊ ἐμεῦϲ [ . ὡϲ ⌋ ἐμὶν δοκεῖτε πάγχυ καὶ κατὰ τρόπον ⌊ ⌋ ⌊ καὶ ἐοικότωϲ |
| εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
| λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| καὶ τῆς ἐκεῖ σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει αὑτὸν μὲν εὐδαιμονίζειν τῆς μεταβολῆς , τοὺς δὲ ἐλεεῖν | ||
| πρᾶγμ ' εἰς τὸν τόπον . τί τὸ κακόν ; οἴει χεῖρας ἑξήκοντά με , ἄνθρωπ ' , ἔχειν ; |
| ' ὡς πατρὸς ἀκούω σου . Οὐ δήπου καὶ θεᾶς φήσεις μητρὸς γεγονέναι σεαυτόν , ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεύς ; εἶπεν | ||
| ἰδὼν πάντα μὲν ἕξεις εἰπεῖν τὰ μετ ' αὐτό , φήσεις δὲ οὐδὲν ἐκείνων εἶναι , ἀλλά , εἴπερ , |
| ἐμμανής , ὅμως διὰ τὴν ἀλήθειαν ἔξω μανίας καὶ βακχευμάτων δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι | ||
| δή . θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω : σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ |
| ἐὰν οὖν καθ ' ὑπόθεσιν στῇ ὁ ἥλιος ἤγουν ἀεὶ φαίνῃ , οὐκέτι κατ ' αὐτοὺς ἔσται ἥλιος . ἀλλ | ||
| ἐμπτύεσθαι χωρίον ἐπιτήδειον ; ταῦτ ' ἔφη πρὸς τὴν ἀπαιδευσίαν φαίνῃ λέγων ἡμῶν , ἀλλ ' οὐκ ἐξέσται σοι τοῦτο |
| ' εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ , οὔτ ' εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ - λον ἀποφεύξῃ | ||
| ? ? χεῖρας ? ? ? , οὐχὶ Κέρδωνος , δόξεις . ἐγὼ [ ] μὲνδύο ? γὰρ ἦλθ ' |
| παρέχει . ἔτι καὶ τὰ μὴ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενα ἄκριτα νόμιζε , ἐάν τε τὸ μέσον ἐάν τε τὸ πέρας | ||
| πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας , ἐνταῦθά |
| τριῶν , ὡς ἔφην ⌊ ⌋ μὲν ⌊ ἐγώ , ἔφησθα δὲ σύ , ἔφη δ ' ἐκεῖνος ⌋ . | ||
| . ἐγὼ γάρ τοι , ἡνίκα μὲν ἄριστον τὸν Ἀχιλλέα ἔφησθα πεποιῆσθαι , ἐδόκουν σου μανθάνειν ὅτι ἔλεγες , καὶ |
| οὐχ [ ] αλλον ? [ ] ρ ? θεοῖϲ ἔδοξε τ ? [ ] γλυκύ τι πα [ ] | ||
| ἐπεὶ διελέχθησαν τῇ συγκλήτῳ περὶ ὧν τὰς ἐντολὰς εἶχον , ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ βεβαιοῦν τὰς ὁμολογίας καὶ τὰς φρουρὰς τὰς |
| συνήδρευον , βουλευόμενοι πῶς χρηστέον εἴη τοῖς ἐπιφερομένοις κινδύνοις . ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς εἰς μὲν μάχην μὴ συγκαταβαίνειν , ἕως | ||
| εἴτε τις Ἀχιλλεῖ ποτε Βρισηὶς ἤρεσεν εἴτε ἐν Σκύρῳ τις ἔδοξεν εἶναι καλή , ἀλλὰ δοῦναι πρὸς γάμον αὐτῷ τὸ |
| εἰς ἀμετρίαν . Τί μήν ; Ἀλήθειαν δ ' ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ ; Ἐμμετρίᾳ . Ἔμμετρον ἄρα | ||
| δὲ καὶ σὺ καὶ δύνασαι καὶ Προκόπιον ἕνα τῶν φίλων ἡγῇ καὶ φιλεῖν ὅλως οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν ἐπίστασαι . |
| ὕλην πρὸς τὸν λόγον παρέχει , ἀλλὰ σχῆμα πρὸς τὸ δοκεῖν γεγενῆσθαι τὸ πρᾶγμα : τὸ γὰρ παρίσταιό τις ἐπ | ||
| . ὁ δὲ ἦν ἐχθρὸς ἄσπονδος , δελεάζων ὅσα τῷ δοκεῖν φαιδρῷ τῷ βλέμματι καὶ ἱλαρωτέραις ταῖς προσρήσεσι . δεξιωσάμενος |
| τοῦ ἄλλου τὸν Κολοφώνιον χρυσόν . * * Ἐγὼ δὲ ᾤμην χρυσοχοήσειν : κέχρηται τῇ παροιμίᾳ Πλάτων : τί δὲ | ||
| „ „ καὶ μὴν ” ἔφη ” καταβήσεσθαί γε σοφώτερος ᾤμην ἀκούων , Ἀπολλώνιε , τὸν μὲν Κλαζομένιον Ἀναξαγόραν ἀπὸ |
| λόγος ἐς τοσοῦτό μοι δεδηλώσθω , πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας , ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον , καὶ | ||
| ἔρχεται πόλιν τὴν Εὐρυτείαν : τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ ' εἶναι πάθους : ὃς αὐτὸν ἐλθόντ ' |
| τὸ δαιμόνιον ἑαυτῷ σημαίνειν : ὅθεν δὴ καὶ μάλιστά μοι δοκοῦσιν αὐτὸν αἰτιάσασθαι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρειν . ὁ δ ' | ||
| . οἱ δ ' οὐ γινώσκοντες τὸν ? Ὠκεανὸν ποταμὸν δοκοῦσιν ? εἶναι ὅτι εὐρὺ ῥέοντα προσέθηκεν . ὁ δὲ |
| μέν τε κακῷ ἐπιμίσγεται , ἄλλοτε δ ' ἐσθλῷ . δοκοῦσι γὰρ οἱ εὐδαίμονες συγκεκραμένον ἔχειν τοῖς ἀγαθοῖς καὶ φαῦλον | ||
| διαλεκτικός , οἱ δὲ κατὰ ἀλήθειαν μὲν οὐκ εἰσί , δοκοῦσι δὲ καὶ φαίνονται εἶναι , οἷός ἐστιν ὁ σοφιστικός |
| καὶ κεχωρισμένην παρ ' ἡμῶν ἐννοουμένην ἐφιστάνοντας τὴν ποιότητα : κινδυνεύει γὰρ οὕτως ἀνυπόστατος εἶναι καὶ ἡ ποιότης καὶ τὰ | ||
| , ὦ Σώκρατες ; Ὅτι , ὡς ἔπος εἰπεῖν , κινδυνεύει τό γε τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν κτῆμα , ἐάν τις |
| καὶ μαλακὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα ὅλῳ τῷ σώματί μοι δοκοῦμεν , ἔφη , κρίνοντες ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ | ||
| γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω , ὦ Καλλίκλεις , πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| τῶν Κίρωνος χρημάτων , νῦν ἤδη τοῦτο ἐπιδείξω . Καὶ νομίζω μὲν ἁπλῶς καὶ ὑμῖν ἤδη εἶναι φανερὸν ὅτι οὐκ | ||
| οὔτε γὰρ ἔστιν μήτε γένοιτο τοῦτο , οὔτ ' ἐγὼ νομίζω . ἀλλ ' εἴ τῴ τις ἄρ ' ἢ |
| αὐτὸν τῷ μεταλαβεῖν ; Ναί : ἀλλ ' ἐγὼ σοὶ πιστεύω , σὺ ἐμοὶ οὐ πιστεύεις . Πρῶτον μὲν οὐδὲ | ||
| οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . τὸ δὲ ὑμᾶς πολλὴν ἔμφασιν ἔχει , ὡς |
| , οἱ δὲ τῶν εὐχωλέων ἀγχόθεν ἐπαΐουσιν . ἄλλοισιν δὲ δοκέει καὶ τάδε Δευκαλίωνος εἵνεκα ποιέεσθαι , ἐκείνης ξυμφορῆς μνήματα | ||
| τοῦ ὑπὲρ τῶν ἐπωμίδων , ἰθυκύφη : ἔτι δὲ μᾶλλον δοκέει ἢ ἐστίν : ἡ γὰρ ἄκανθα κατὰ μέσον ὑψηλοτάτας |
| κόμη πολλὴ καὶ βαθεῖα καὶ κατάχρυσος τῇ χροιᾷ , ὥστε ἔδοξα οὐκ ἀηδῶς ἰδεῖν τὴν γυναῖκα . τὸ μὲν οὖν | ||
| αὐτὸν ὡς ἔτυχον κατακείμενος ἐκ δεξιᾶς . ἐπὶ δὲ τούτοις ἔδοξα εἶναι μὲν ὅπου δὴ , ἀναστὰς δὲ ζητεῖν τὴν |
| ἔφη , ἢ εἰ ἀφρόντιστος ἐκαλούμην . Εἰ μή γε ἐδόκεις τῶν μετεώρων φροντιστὴς εἶναι . Οἶσθα οὖν , ἔφη | ||
| καὶ διὰ τῶν λοιπῶν , σὺ δέ με παρατηρεῖν . ἐδόκεις εἶναι δίκαιος Κυνηγίῳ λειτουργεῖν καὶ τῇ ' κείνου ψήφῳ |
| διατρίβων ἐνθάδε , ἀπῄει συντεταγμένα ἔχων παραγγέλματά τινα , ἃ ἔφασκεν εἶναι προστάγματα τοῦ Διός : ἀφ ' ἧς αἰτίας | ||
| σέ τε γὰρ εὖ μάλα εἰδὼς ἐμέ τε οὐκ ἀγνοῶν ἔφασκεν ἕξειν ἡμᾶς οὐκ ἀγεννῆ τινα πρὸς ἀλλήλους ἁρμονίαν . |
| καὶ αἱρετιστὰς ἀπ ' αὐτοῦ γενέσθαι τοὺς κληθέντας Ἡρακλειτείους . Ἐδόκει δ ' αὐτῷ καθολικῶς μὲν τάδε : ἐκ πυρὸς | ||
| ἐγεῖραί με . Ἦν δὲ δὴ τί τὸ ἐνύπνιον ; Ἐδόκει τίς μοι γυνὴ προσελθοῦσα καλὴ καὶ εὐειδής , λευκὰ |
| . τούτῳ γάρ , ὡς ὁρῶ , καὶ τὸ δέρμα μέλλω προσδοῦναι . „ ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι τότε | ||
| φησὶ γὰρ ὧδε : Βούλομαι δὲ πρὸ πάντων , ὧν μέλλω λέγειν , μνημονεύοντας ὑμῶν οἶδ ' ὅτι τοὺς πολλοὺς |
| φησὶ δὲ αὐτὸν ἐρρῶσθαι πρὸς τὸν ἀγῶνα , καὶ ἐγὼ πείθομαι . σαυτὸν οὖν παρασχὼν εὔνουν ποίησόν με μὴ πάντα | ||
| ' οἷς γράφων ἀπειλεῖς μοι , ὅτι δῆτά σοι οὐ πείθομαι χείρων Ἐριφύλης γενέσθαι καὶ χρυσοῦ ἐμαυτὸν ἀνταλλάξασθαι κακῶς . |
| τὸ κάλλος , οἱ δὲ δὴ ἄλλοι πάντες ἐρᾶν ἔμοιγε ἐδόκουν αὐτοῦ οὕτως ἐκπεπληγμένοι τε καὶ τεθορυβημένοι ἦσαν , ἡνίκ | ||
| ἑώρων παρ ' Ἰσοκράτει . τοῦ πιθανοῦ καὶ πρέποντος οὐδέτερον ἐδόκουν ἀπολείπεσθαι . ἐν τῇ συνθέσει τῶν ὀνομάτων Λυσίαν μὲν |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| δοκεῖ . καθάπερ οὖν δοκεῖ , μηδὲν δ ' αὐτῶν ἀρέσκει τῷ Ἐρασιστράτῳ . τί ποτε βούλεται τοῖς Ἐρασιστρατείοις ἡ | ||
| συνίσταται , εἴτε ἐξ ἀφαιρέσεως τῶν αἰσθητῶν , ὡς αὐτῷ ἀρέσκει , ληφθέντα , εἴτε καὶ τελειωθέντα παρ ' ἡμῖν |
| οὐκ εἰς μακρὰν λόγου τεύξεται , τὸ δὲ αὐτόθεν ἐστὶν καταγέλαστον : οὔτε γὰρ κινεῖσθαί τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν ἄνευ | ||
| τοῖς αὐτοῖς θεοῖς καὶ ἐμοὶ δοῦναι κρατῆσαι τήμερον καὶ μὴ καταγέλαστον ἐνθένδε ἀπελθεῖν . κρατήσαιμι δ ' ἄν , εἰ |
| ἀρετῇ οὐδ ' ὅσον ἐξεῖναι καὶ παραβάλλειν , οὐ δίκαιον ᾠήθην ἐκείνους μὲν καὶ τὰ ἐκείνων ἔργα καὶ πράξεις ἐξ | ||
| ἀφικομένου γὰρ Κοδράτου τοῦ ῥήτορος ἐπὶ τὴν τῆς Ἀσίας ἀρχὴν ᾠήθην καιρὸν ἔχειν μοι τὴν πρὸς αὐτὸν πρόσρησιν , ἄλλως |
| εἰ δὲ ὕποπτος ἢ ἄπιστος ἐχθροῦ πᾶσα συμβουλή , οὐκ ὀκνῶ καὶ παρακαλεῖν σε μὴ τοὺς φιλοὺς τίνυσθαι τῆς ἐμῆς | ||
| : οὐ γὰρ εὐσεβές . κόπτειν δὲ μέλλων τὴν θύραν ὀκνῶ πάλαι : οὐκ οἶδα γὰρ τὸν ἀδελφὸν εἰ νῦν |
| τῷ τρίβωνί τις εἰς μέσην παραβάλλῃ χορείαν , ἐκβαίνειν οὐ δόξει τοῦ τεταγμένου . λέγονται μὲν καὶ Σπαρτιᾶται κοσμίως πανηγυρίζειν | ||
| πρὸ τοῦ συμπεράσματος δι ' οὗ συμβαίνει τὸ ἀδύνατον , δόξει παρὰ τοῦτο γίνεσθαι πολλάκις ὁ ἔλεγχος . εἰ γάρ |
| καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
| οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
| ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
| καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
| ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
| θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
| μολώνἐπὶ ταύτης τῆς παλαίστρας τῇ φυλακῇ κακοπαθείτω . παλαίστραν δὲ εἶπε τὴν προσκαρτέρησιν , ἤτοι τὴν πρὸς τὸν ἔρωτα πάλην | ||
| ἕνεκα γίνεται . τὸ οὖν δεῖ δὲ μεταλαμβάνειν τοὺς λόγους εἶπε δεικνὺς ἡμῖν ὅτι οὕτως ἂν ἀποδεικνύοιμεν καὶ γνώριμον τὸ |
| . ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
| ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
| ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
| Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
| προῆχθαι . ἐὰν δὲ ἐπισημήνῃ ὥσπερ ὁ Αἰσχίνης , οἷον δότε μοι εἰπεῖν κίναιδον αὐτόν , οὔτε ὁμοίως ἔσῃ πιθανὸς | ||
| δότε ἡμῖν ” ἐφώνουν „ λίθους , δότε κονίαν , δότε ξύλα , καὶ τἄλλα τῶν πρὸς οἰκοδομὴν ἐπιτηδείων . |
| ἑταίρων ὕστερον θοινάσομαι . καλόν γε τὸ γέρας τῶι ξένωι δίδως , Κύκλωψ . οὗτος , τί δρᾶις ; τὸν | ||
| ἢ κέγχρον ἢ ἄλητον ἢ χόνδρον : τούτων ὁκόσα μὲν δίδως ἐς διαχώρησιν , λεπτὰ διδόναι καὶ διεφθότερα , καὶ |
| τις ἔχοι με πεῖσαι , τί δεῖ ταῦτα κατηγορεῖν ὧν ἀποκρῖναι τοὺς ἑτέρους οὐκ ἔστιν ; ἁπάντων γὰρ τῶν ὡς | ||
| , ὧν [ ἃ ] ἕκαστοι παρὰ σφίσι λέγουσιν , ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα . ὡς οὖν εὖ βεβουλευμένος οὐκ ἔστιν |
| ὑπ ' ὧν καὶ αὐτὴ ἐπρήθη . Πελειάδες δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες , διότι | ||
| γλίχονται , καὶ πάντα διαστρέφουσιν ἐς ἰδίην ἐπιθυμίην . Καὶ δοκέουσι μὲν ἐν πολέμῳ ἀνδρείην ἐπαινέεσθαι , νικῶνται δὲ καθ |
| οὖν μὴ λαβόμενος εὐπορίας φύγω τὴν τέχνην , καὶ δεῖν ᾠήθης ἐν πενίᾳ με φυλάττειν , ὅπως καὶ αὐτὸς φυλάττοιμι | ||
| ' ἀνθρώπου πλουτοῦντος αὐτὸς ἴσως δεόμενος , σὺ δ ' ᾠήθης τὸν θεὸν δεκάζεσθαι , τὸν αὐταρκέστατον ἑαυτῷ καὶ μηδενὸς |
| πυνθανομένου , δι ' ἣν οὐκ εἰσέρχεται , ἡ ἀλώπηξ ἔφη : „ ὅτι ὁρῶ ἴχνη πολλῶν εἰσιόντων , ὀλίγων | ||
| βελτίων γενοίμην ; καὶ ὁ Σωκράτης , Εἰπέ μοι , ἔφη , ὦ Εὐθύδημε : εἰς Δελφοὺς δὲ ἤδη πώποτε |
| μίμνε , τάλαν : τάχα τίς τοι ἐπέρχεται : ἦχον ἀκούω . ἀλλήλαις λαλέουσι τεὸν γάμον αἱ κυπάρισσοι . ἀμπεχόνην | ||
| οὖρόν μου οὐ φέρεται , ἡ γαστήρ μου ἐπέχεται . ἀκούω δὲ καὶ ἄλλου σημείου : λέγει γὰρ , ῥιγῶ |
| με ἀποκτείνωσιν ἕως οὗ πάντα ὅσα εἶδον διηγήσωμαι ὑμῖν . Εἶπε δὲ αὐτοῖς : Ἐνέγκατέ μοι λίθον ὧδε : Καὶ | ||
| τε εἴη καὶ τί ποιήσας εὐεργέτης φησὶ εἶναι βασιλέος . Εἶπε ὦν ὁ Συλοσῶν πάντα τὰ περὶ τὴν χλανίδα γενόμενα |
| δεοίμην : ἐγὼ δὲ φροντίζω , πῶς ἂν ὧν ἤδη δέδωκας ἀποδοίην χάριτας . καίτοι τόν γε τρόπον αὐτὸς ὑποδεικνύεις | ||
| , τούτῳ δὲ τρίτου προσάψασθαι μόνον ἐπὶ τοῦ μείζονος θρόνου δέδωκας , ὃν ἔδει πλείονος , εἰ δὲ μή , |
| τῆς χρείας παράφρασις , εἶτα ἡ αἰτία , οἷον Ἰσοκράτης ἔφησε τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν εἶναι πικρὰν τὸν δὲ | ||
| ζώντων ἐγίγνονθ ' οἱ λόγοι , τάχ ' ἄν τις ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' |
| κατέλιπες καὶ τὴν ἐμὴν μητέρα παρ ' ἧι παιδεύεται . ὤιμην δὲ μακάριός τις εἶναι τῶι βίωι , ἐλθεῖν δ | ||
| Ἥλιον [ ] οσως ? Κλεόστρατος [ ] υν ? ὤιμην ἐγώ [ ] α ? ποῦ ' στιν ; |
| : εἰ δὲ τούτων ἠπόρησας , τὴν πολιτείαν καὶ σιωπῶν ὁμολογεῖς : ἡ γὰρ τῶν ἑτέρων ἀναίρεσις τυγχάνει τῶν λειπομένων | ||
| τῆς τοῦ φαρμάκου δόσεως . αὐτὸς οὖν μοι εἰπὲ πότερον ὁμολογεῖς τῷδε καὶ φῂς ἱκανῶς ἤδη σωφροσύνης μετέχειν ἢ ἐνδεὴς |
| τούτων ἕκαστα ποιοῦντας πονηροτέρους ἢ τοὺς ἑκόντας . σὺ οὖν χάρισαι καὶ μὴ φθονήσῃς ἰάσασθαι τὴν ψυχήν μου : πολὺ | ||
| τῷ κόσμῳ καὶ τοῦ βίου τὸ ἄγριον μύησον εἰρήνῃ : χάρισαι νόμους τῷ βίῳ , χάρισαι νυκτὶ χρησμούς : πλήρωσον |
| Ἀχιλλεῦ ἐκ Διὸς ἠείδης τὸν ἐμὸν μόρον , ἦ τοι ἔφης γε : ἀλλά τις ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύθων | ||
| , Ἀθηναίοισι νόμος κυάμοισι τὰς ἀρχὰς αἱρέεσθαι . Καλῶς πάντα ἔφης καὶ ἱεροπρεπῶς . ἀλλὰ ἀπόδυθι , καὶ γυμνὸν γάρ |
| , καὶ ὅτι θᾶττον τεθνήξεται ἀνὴρ Αἰγύπτιος στρεβλούμενος ἢ τἀληθὲς ὁμολογήσει . παρὰ Ἰνδοῖς δὲ αἱ γυναῖκες τὸ αὐτὸ πῦρ | ||
| μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεις , ἢ σωφρονῶν αὐτὸς ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου , τοιοῦτον δ ' οὐδὲν ἔχειν |
| τὰ Λεπίδου : τήν τε γὰρ Κελτικὴν τὴν ἐντὸς Ἄλπεων ἐδόκει Καίσαρος ἀξιοῦντος αὐτόνομον ἀφιέναι γνώμῃ τοῦ προτέρου Καίσαρος , | ||
| ἐμνήσθησαν παντάπασι περὶ καθόδου φυγάδων , ἀλλ ' ἐπεὶ ἀναθαρρῆσαι ἐδόκει ἡ πόλις , ἐξῆλθον καὶ τὴν πόλιν καὶ τοὺς |
| ' ἕκαστος λόγον εἰπεῖν βεβούληται . καὶ νῦν ἐγὼ κινδυνεύω δοκῶν ἅπασιν ἀντιλέγειν ἅπαντας ἔχειν τούτου μάρτυρας . οἷς γὰρ | ||
| καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν ἐν τυραννίδι ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε καὶ τῆς |
| ἔστιν , ἔφη , ὦ Κῦρε ; καὶ ὁ Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα | ||
| συνθήκαις , οὐ προειπὼν τὰ χρέα . ὁ δ ' ἀπεκρίνατο ? ἡμῖν , ὡς οὔτε τὰ χρέα γιγνώσκοι ἃ |
| διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . καὶ πάλιν : | ||
| , καὶ αὐτοῦ ἡσυχάζων ἐς μὲν τὴν Παλλήνην ἀδύνατος ἤδη ἐνόμιζεν εἶναι διαβὰς τιμωρεῖν , τὴν δὲ Τορώνην ἐν φυλακῇ |
| , ἔλεγε τάδε : Βασιλεῦ , ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σέο | ||
| αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε : τύνη δ ' οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύεις πείθεσθαι , τῶν οὔ τι μετατρέπομ ' οὐδ ' |
| διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
| τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
| κραταιή . Κρατέρου ἀξιοῦντος πρὸς αὐτὸν ἀπιέναι , “ ἀλλὰ βούλομαι , ” ἔφη , “ ἐν Ἀθήναις ἅλα λείχειν | ||
| 〚 〛 , φήσεις , τοῦτ ' οἶδα καὶ τοῦτο βούλομαι καὶ τοῦτ ' οἴομαι δι ' οὗ ἐνεργῶ παρασκευάσασθαι |
| . εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
| ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
| ' οὕτως ἔχει . Πάνυ τι βούλομαι οὕτω γελᾶσθαι καὶ γελοῖ ' ἀεὶ λέγειν μετὰ τὸν Κόρυδον μάλιστ ' Ἀθηναίων | ||
| τῷ πότῳ ποιῶμεν . Ὁ Κόρυδος οὗτος , ὁ τὰ γελοῖ ' εἰθισμένος λέγειν , Βλεπαῖος βούλετ ' εἶναι . |
| μήποτ ' ὤφελον λιπεῖν τὴν Σκῦρον : οὕτω τοῖς παροῦσιν ἄχθομαι . Οὐκ εἶ κακὸς σύ , πρὸς κακῶν δ | ||
| νῦν δ ' ἴσον ἀπέχομεν εὐπορίας καὶ κολακείας καὶ οὐκ ἄχθομαι τῷ μὴ πλουτεῖν , ἀλλὰ φιλοτιμοῦμαι τῷ μὴ δουλεύειν |
| ὑπὸ γραὸς τρεφόμενον πλουσίας , Ὁ δεῖνα , παράδοξόν γε ποιεῖς πρᾶγμ ' ὅτι ἡ γραῦς ποιεῖ ς ' ἐν | ||
| τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' οὖν οὐκ εἰδώς γε ποιεῖς „ , ὡς ἱστορεῖ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου |
| δυσχερῶς πως ἀποδέχομαι ; διὸ δή , ὡς ἔοικε , φήσει τίς με ἐξαμαρτάνειν . νῦν οὖν εἰ καὶ σοὶ | ||
| καὶ φρέατα ἐκόμιζε , καὶ τῷ χειμῶνι μάχεσθαι προσέταττε , φήσει πᾶν ὡς ἀληθῶς περαιτέρω θαυμάτων εἶναι , καὶ τοῦ |
| εἰμι τὴν χώραν τὴν ὑμετέραν οὔτ ' ἐν τῇ ἀγορᾷ φαίνομαί τινι ὀχληρός : οὐ γάρ εἰμι ῥήτωρ : οὐδὲ | ||
| παῖς μου εἶπεν , ἐπείσθης ἄν : ἐγὼ δὲ οὐ φαίνομαί σοι ἀξιοπιστότερος εἶναι ; Δύσκολος σκάλαν καταβαίνων σφαλεὶς κατέπεσε |
| διαθέσεως τῆς Πυρρωνείου , τῶν δὲ λόγων τῶν ἑαυτοῦ . ἔλεγέ τε πολλάκις καὶ Ἐπίκουρον θαυμάζοντα τὴν Πύρρωνος ἀναστροφὴν συνεχὲς | ||
| ψυχαὶ τηλικούτων ἔργων εὐτόλμῳ καινοτομίᾳ , οὐδέ τις πρός τινα ἔλεγέ τι οὔτ ' εἰδέναι τι προσεποιεῖτο : τοσοῦτος γὰρ |
| τῆς τύχης γὰρ ῥεῦμα μεταπίπτει ταχύ . Εὐκαταφρόνητόν ἐστι , Γοργία , πένης , κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου | ||
| . οὐκοῦν ὡδὶ γίγνεται „ Δοκεῖ τοίνυν μοι , ὦ Γοργία , εἶναι ἐπιτήδευμα τεχνικὸν μὲν οὒ , ψυχῆς δὲ |
| ' ὀρθόν μοι πέπτωκεν τὸ στρατήγημα ; τοιαῦτα πολλὰ δεξιῶς ἔλεγέν τε καὶ ἔπρησσεν ὅτε πίνοι [ ἢ πράσσοι ] | ||
| ἄφροντις ἰδεῖν , μυριάδας ἀνδρῶν συνιούσας ἐς μάχην ἕνδεκα . ἔλεγέν τε σεμνύνων δύο πρὸ αὑτοῦ τὴν τοιάνδε θέαν ἰδεῖν |
| [ τὰ μὲν γενόμενα ? [ ἃ δ ' αὖ παραινῶ , ταῦτά ? [ μοι δέξαι , γύναι . | ||
| βραχέων καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν . πρὸ παντὸς οὖν παραιτεῖσθαι παραινῶ τὰς συντονίας καὶ τὰς ἀκριβεῖς τῶν πραγμάτων περιστάσεις μὴ |
| δεικνύναι τεκμήριον ἐμφανὲς ἅμα τοῖς λόγοις . νῦν οὖν ἐπεὶ δέδοκταί σοι τοὺς νεανίσκους δεῦρο κομίσαι χαίρω τε , καὶ | ||
| κύβον , ἀλλ ' οὐδὲν ἧττον ἀναρρίπτω καὶ τολμῶ καὶ δέδοκταί μοι , κἀμὲ μήτε Λέαγρος οὑμὸς ἑταῖρος ἐπισχεῖν θελήσει |
| υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
| καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
| , ἀλλὰ καὶ μὰ τὸν Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ | ||
| ζῴων παραλλαγήν , ὁποῖον μὲν ἕκαστον τῶν ὑποκειμένων ἐμοὶ φαίνεται δυνήσομαι λέγειν , ὁποῖον δὲ ἔστι τῇ φύσει διὰ τὰ |
| τῷ κοπρολόγῳ , καὶ ταῦτα λοιδορούμενος : μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν ; ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν | ||
| μύθων , ψυχή : τί περισσὰ φρονεῖς ; εἰ μὴ μέλλεις σεμνύνεσθαι παρ ' ὁμοίοις . γλώσσῃ διαψαίρουσα μυκτήρων πόρους |
| προγηράσκειν τοῦ χρόνου τοῦ ἱκνευμένου . Ἔτι δὲ αἱ γυναῖκες δοκέουσιν ἔχειν ἐν γαστρὶ , καὶ ὁκόταν ὁ τόκος , | ||
| περὶ ἑκάστου λέγειν πουλὺς ἂν εἴη λόγος . Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι τοῦτο τὸ νόσημα ἀφιερώσαντες τοιοῦτοι εἶναι ἄνθρωποι |
| οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
| τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
| αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
| αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
| ” πόθεν γὰρ ” ἔφη „ ὁρμώμενος ἢ τῷ ξυμβαλλόμενος προεῖπας τῇ Ἐφέσῳ νοσήσειν αὐτούς ; „ ” λεπτοτέρᾳ , | ||
| ὦ πάτερ , ἐναντιώτατα εἶπας ἀλλήλοις , οὐ θαυμάζω : προεῖπας γὰρ ἐρεῖν ὑπερβολὰς ἑκατέρων . ἐγὼ δὲ οὐ κτενῶ |
| ἀμφοτέρων ἐλαττώματα ἐκπέφευγε : πειράσῃ δὲ ἀποδεικνύναι καὶ ὅτι πολλαῖς ἔοικε πόλεσιν . ἐκ τούτων καὶ περὶ ταῦτα ἡ μέθοδος | ||
| οὐ πανταχοῦ δὲ τοῦτο συμβαίνει ταῖς συκαῖς , ἀλλ ' ἔοικε καὶ τὰ νοσήματα γίνεσθαι κατὰ τοὺς τόπους , ὥσπερ |
| ἄδικον συνεκρότεις . ἢ οὕτως : [ εὐτυχῶν ] οὐκ ἔμελλες ἕξειν τοὺς ὑπὲρ σοῦ φίλους , εἰ συμβαίη σε | ||
| σῶν ἥκειν αὐτὸν γραμμάτων . καὶ οὐκ ἄρα παρόντας ἡμᾶς ἔμελλες τιμήσειν μόνον , ἀλλ ' ἤδη καὶ ἀπόντας . |
| κτανέτην ἰσονόμους τ ' Ἀθήνας ἐποιησάτην . Ἀδμήτου λόγον ὦ ἑταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει , τῶν δειλῶν δ ' | ||
| κυκλεῖς ἄνω καὶ κάτω ; καλῶς γε ποιῶν , ὦ ἑταῖρε , τὸ σὸν δὴ τοῦτο , καὶ τἀληθῆ λέγων |
| σου λέγοντος , τοῦτό μοι ἐν τῇ ψυχῇ ἀποπλήρωσον . ἔλεγες γὰρ ὅτι ὁ Ζεὺς τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν αἰδῶ | ||
| οὖν ; εἰπέ μοι τίς ἐστιν ; ἣν ἀπέκτεινε καὶ ἔλεγες ἀνῃρῆσθαι , ζῶσαν βλέπεις , καὶ οὐκ ἂν ἔτι |
| δύνασθαι πρὸς τὴν ὑπὸ τῆς διαγνώσεως ὑπαγορευομένην διάθεσιν , ἀκόλουθον ἐνόμισα μετὰ τὰς διαγνώσεις καὶ τὴν καθόλου ἀγωγὴν καὶ τὰς | ||
| εἶδος . λέγει οὖν ὁ Ἱπποκράτης ὅτι εἰ καί ποτε ἐνόμισα τοῦτο τὸ πάθος γίνεσθαι , ἐχρησάμην τῇ πιέσει , |
| ἐν τούτοις πᾶσιν τὸ τῆς φάσεως ὄνομα κεῖται , ἀναγκαῖον ᾠήθη πρότερον περὶ φάσεως διαλαβεῖν , εἶτα καὶ πῶς συντεθεῖσα | ||
| ἔμελλεν αὐτὸς ἀπαγγέλλειν σοι γράμματα ἐμὰ μαρτυροῦντα τοῖς ἐμοῖς λόγοις ᾠήθη δεῖν φέρειν . σὺ δὲ κἀκείνων ἀκούσας καὶ ταῦτα |
| κακὸν γυναῖκας ἐς φῶς ἡλίου κατώικισας ; εἰ γὰρ βρότειον ἤθελες σπεῖραι γένος , οὐκ ἐκ γυναικῶν χρῆν παρασχέσθαι τόδε | ||
| κατακοπῆναι . Καὶ εἰς αὐτὸν ἡμεῖς εἴπομεν οὕτως . : ἤθελες , ὦ Ζήνων , καλὸν ἤθελες ἄνδρα τύραννον κτείνας |
| ὅτι οὐκ ἐποίησεν . Διωσόμεθα , ἀπωσόμεθα καὶ ἀποπεμψόμεθα . Δοκῶ . Ὥσπερ λέγομεν Δοκῶ μοι , οὕτω καὶ Μοι | ||
| Οὕτω μὲν οὖν . Καὶ εὖ γε φαίνεται εἰρῆσθαι ; Δοκῶ , ὦ Σώκρατες . [ εἴρηται γάρ . ] |
| τὸν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζει , ταῦτά ἐστιν ἑκάστῳ Ποινή , ταῦτα παρακελεύεται σφάττειν τοὺς πολίτας , ὑπηρετεῖν τοῖς τυράννοις , συγκαταλύειν | ||
| περιέλαβεν . τεσσαράκοντα γὰρ καὶ πέντε τοὺς πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται : τὴν δ ' αἰτίαν τοῦ τοσούτου ἀριθμοῦ γνωσόμεθα |
| μεθέστηχ ' : Μετεβλήθη . εἶχε : Ἐκέκτητο . . μελαγχολᾷς : Μαίνῃ . . τὸ βλέμμ ' αὐτοῦ : | ||
| τοῦ ῥήματος , τὸ ποῖον δὴ λέγω , ὦ μοχθηρὲ μελαγχολᾷς , εἶπες δ ' ἂν οὑτωσί πως , ὦ |
| πάντων τῶν πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ , καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ καὶ οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος ταῦτα διέθετο | ||
| ὠφληκέναι . καίτοι τούτων γ ' οὐδεὶς αὐτὸν ἔχειν ταύτην ἐμαρτύρησεν . Περὶ τοίνυν τῆς ἐκδόσεως καὶ τῶν κλινοποιῶν καὶ |
| τοῦ κυρίου , τέλειος ἔσῃ : εἰ δ ' οὐ δύνασαι , ὃ δύνῃ , τοῦτο ποίει . Περὶ δὲ | ||
| ὠφελήσω . “ ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : ” τί δύνασαι σὺ ὠφελῆσαί με ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : |