| ὕλην πρὸς τὸν λόγον παρέχει , ἀλλὰ σχῆμα πρὸς τὸ δοκεῖν γεγενῆσθαι τὸ πρᾶγμα : τὸ γὰρ παρίσταιό τις ἐπ | ||
| . ὁ δὲ ἦν ἐχθρὸς ἄσπονδος , δελεάζων ὅσα τῷ δοκεῖν φαιδρῷ τῷ βλέμματι καὶ ἱλαρωτέραις ταῖς προσρήσεσι . δεξιωσάμενος |
| ἀνθρώπων ἡ ἀκρασία εἰς τοὐναντίον αὐτοὺς ἐμβάλλειν ; ἢ οὐ δοκεῖ σοι προσέχειν τε τοῖς ὠφελοῦσι καὶ καταμανθάνειν αὐτὰ κωλύειν | ||
| Σκαμάνδριός τε καὶ ὁ Ἀστυάναξ ἀνθρωπινώτερον διασκέψασθαι , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , καὶ ῥᾷον , ἅ φησιν ὀνόματα εἶναι τῷ |
| στόματι τὴν γλῶσσαν φορεῖς , κατὰ τὴν Ἐφίππου Φιλύραν . δοκεῖς γάρ μοι ἐκείνων εἷς εἶναι οὓς ἐδίδαξαν ἀριστερὰ γράμματα | ||
| ὁ συμβουλευόμενος , μηδὲν τῶν αὐτῶν ἡγούμενοι . Ἀλλά μοι δοκεῖς ὀρθῶς λέγειν , ὦ Σώκρατες , καὶ ποιεῖν χρὴ |
| , ἔφην ἐγώ , ὦ Ἰσχόμαχε , ἱκανῶς ἤδη μοι δοκῶ ἀποτεθαρρηκέναι , ὡς οὐ δεῖ φοβούμενον μὴ οὐ γνῶ | ||
| ἐπινεύουσαν εὐθὺς τὴν τύχην . καὶ γὰρ καθεύδων διαλέγεσθαί σοι δοκῶ , κᾆτ ' ἠνιάθην , ὅτι ὄνειρος ἦν ἄρα |
| τὸ δαιμόνιον ἑαυτῷ σημαίνειν : ὅθεν δὴ καὶ μάλιστά μοι δοκοῦσιν αὐτὸν αἰτιάσασθαι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρειν . ὁ δ ' | ||
| . οἱ δ ' οὐ γινώσκοντες τὸν ? Ὠκεανὸν ποταμὸν δοκοῦσιν ? εἶναι ὅτι εὐρὺ ῥέοντα προσέθηκεν . ὁ δὲ |
| μέν τε κακῷ ἐπιμίσγεται , ἄλλοτε δ ' ἐσθλῷ . δοκοῦσι γὰρ οἱ εὐδαίμονες συγκεκραμένον ἔχειν τοῖς ἀγαθοῖς καὶ φαῦλον | ||
| διαλεκτικός , οἱ δὲ κατὰ ἀλήθειαν μὲν οὐκ εἰσί , δοκοῦσι δὲ καὶ φαίνονται εἶναι , οἷός ἐστιν ὁ σοφιστικός |
| , ὥστε μεθύειν ἔτι παρακειμένων τῶν πρώτων τραπεζῶν καὶ μὴ δύνασθαι τῶν σιτίων ἀπολαύειν . Δίφιλος δέ φησιν ὁ Σίφνιος | ||
| πράξεων . κατὰ δύναμιν τὴν τοιαύτην , κατὰ τὴν τοῦ δύνασθαι ἐκβαίνειν καὶ μὴ ἐκβαίνειν , καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν κατὰ |
| , καὶ πρὸς τούτοις τὸ λεπτότατόν τι αὐτὴν καὶ ἀσώματον οἴεσθαι . τούτοις γὰρ καὶ μάλιστα διαφέρει τοῦ ἀψύχου τὸ | ||
| σχεδὸν ἀεί τινος σμικροῦ ἐπιδεεῖς εἶναι . γρ . τοίνυν οἴεσθαι σχεδὸν δεῖ σμικροῦ τινος ἐπιδεεῖς εἶναι . Φοινίκων ἢ |
| : καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
| αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
| πάντα τὰ τοιαῦτα προῃρούμην πολιτεύματα , ἀφ ' ὧν ἅμα δόξαι καὶ τιμαὶ καὶ δυνάμεις συνέβαινον τῇ πόλει : βάσκανον | ||
| ὑπὸ τουτουῒ τοῦ Μαρσύου πολλάκις δὴ οὕτω διετέθην ὥστε μοι δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι ἔχοντι ὡς ἔχω . καὶ ταῦτα |
| δυστυχίαν . ὥσπερ γὰρ τὰ νοσήματα ἀλλήλοις ἐπιπλεκόμενα , τἀναντία δοκοῦντα πολ - λάκις , χαλεπὴν καὶ ἄπορον ποιεῖ τὴν | ||
| οἷς βούλεται γενέσθαι , κατορθοῦν , ὃ βούλεται , μὴ δοκοῦντα ἐναντία οἷς θέλει λέγειν ; ἡ κακία ἡ ἐν |
| διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
| τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
| τὰ Λεπίδου : τήν τε γὰρ Κελτικὴν τὴν ἐντὸς Ἄλπεων ἐδόκει Καίσαρος ἀξιοῦντος αὐτόνομον ἀφιέναι γνώμῃ τοῦ προτέρου Καίσαρος , | ||
| ἐμνήσθησαν παντάπασι περὶ καθόδου φυγάδων , ἀλλ ' ἐπεὶ ἀναθαρρῆσαι ἐδόκει ἡ πόλις , ἐξῆλθον καὶ τὴν πόλιν καὶ τοὺς |
| Ὁμηρικῶν ὀργίων ἐποπτεῦσαι τὴν μυστικὴν αὐτοῦ σοφίαν , ἐπιγνώσεται τὸ δοκοῦν αὐτῷ ἀσέβημα πηλίκης μεστόν ἐστι φιλοσοφίας . Ἐνίοις μὲν | ||
| δημοσίᾳ γυναικὶ μίγνυσθαι , καίτοι παρ ' ἡμῖν αἰσχρὸν εἶναι δοκοῦν , παρά τισι τῶν Ἰνδῶν οὐκ αἰσχρὸν εἶναι νομίζεται |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| τῷ τρίβωνί τις εἰς μέσην παραβάλλῃ χορείαν , ἐκβαίνειν οὐ δόξει τοῦ τεταγμένου . λέγονται μὲν καὶ Σπαρτιᾶται κοσμίως πανηγυρίζειν | ||
| πρὸ τοῦ συμπεράσματος δι ' οὗ συμβαίνει τὸ ἀδύνατον , δόξει παρὰ τοῦτο γίνεσθαι πολλάκις ὁ ἔλεγχος . εἰ γάρ |
| οὐχ [ ] αλλον ? [ ] ρ ? θεοῖϲ ἔδοξε τ ? [ ] γλυκύ τι πα [ ] | ||
| ἐπεὶ διελέχθησαν τῇ συγκλήτῳ περὶ ὧν τὰς ἐντολὰς εἶχον , ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ βεβαιοῦν τὰς ὁμολογίας καὶ τὰς φρουρὰς τὰς |
| Κηφισόδοτον δοκεῖν ἐχθρὸν ὄντα τοῦ Κότυος καὶ τοῦ Ἰφικράτους ταῦτα βούλεσθαι , τριήρων εὐπορήσας παρ ' ὑμῶν ἀσφαλῶς ἐκ τῆς | ||
| φιλεῖν ὑπολαβόντας ἀγαθούς τινας καὶ χρησίμους εἶναι καὶ ἐπιεικεῖς καὶ βούλεσθαι ἀλλήλοις τὰ ἀγαθά : τούτους δὴ κυρίως μὲν φίλους |
| ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
| τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
| τὸ κάλλος , οἱ δὲ δὴ ἄλλοι πάντες ἐρᾶν ἔμοιγε ἐδόκουν αὐτοῦ οὕτως ἐκπεπληγμένοι τε καὶ τεθορυβημένοι ἦσαν , ἡνίκ | ||
| ἑώρων παρ ' Ἰσοκράτει . τοῦ πιθανοῦ καὶ πρέποντος οὐδέτερον ἐδόκουν ἀπολείπεσθαι . ἐν τῇ συνθέσει τῶν ὀνομάτων Λυσίαν μὲν |
| τὰς βασιλείας αὐτῶν ἔχειν , ἀλλὰ καὶ φίλους αὐτοὺς εἶναι συγχωρῆσαι : ἐφ ' οἷς ἑαυτοὺς Μακεδόνες ἀγνωμονήσαντες ἀναξίους ἐδόκουν | ||
| ἕξουσιν ὅ τι χρήσονται , πείθει τοὺς Ἀθηναίους ὑφίεσθαι καὶ συγχωρῆσαι τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ τότε τὴν ἡγεμονίαν ὑποσχόμενος παρ |
| κατασκευαστικὸν περὶ τοῦ μὴ συναληθεύειν τὴν ἀντίφασιν , καθάπερ τινὲς ὑπελάμβανον , καί φησιν οὕτως ὅτι εἰ ἡ κατάφασις ἀληθὴς | ||
| τοῦ μὴ ὄντος διχῶς λεγομένου κατὰ τὸν πρότερον τρόπον μόνως ὑπελάμβανον καὶ τοῦτο λέγεσθαι . φήσομεν οὖν πρὸς αὐτούς , |
| διὰ τὸ ἄγεσθαι τὸν Ἡσίοδον ἐνδεικνύμενον τὸν ἱερὸν τῶν Μουσῶν ἀναγκάζεσθαι τοῖς βασιλεῦσιν ἀδικοῦσιν εἴκειν : ἐπ ' ἐκείνοις γὰρ | ||
| λέγομεν τὸ ἀδολεσχεῖν , εἰρήκαμεν ἤδη : ἔστι γὰρ τὸ ἀναγκάζεσθαι πολλάκις λέγειν τὸ αὐτό . πάντες δὲ οἱ μετὰ |
| . εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
| ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
| συνήδρευον , βουλευόμενοι πῶς χρηστέον εἴη τοῖς ἐπιφερομένοις κινδύνοις . ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς εἰς μὲν μάχην μὴ συγκαταβαίνειν , ἕως | ||
| εἴτε τις Ἀχιλλεῖ ποτε Βρισηὶς ἤρεσεν εἴτε ἐν Σκύρῳ τις ἔδοξεν εἶναι καλή , ἀλλὰ δοῦναι πρὸς γάμον αὐτῷ τὸ |
| τὰ χρηστά σοι λυπηρὰ φαίνεσθαι , μήτε τὴν εὐτυχίαν δυστυχίαν νομίζεσθαι : ἄλλως : οἶσθ ' ὡς μετεύξῃ καὶ τοῦτο | ||
| τοῦτον ἀφεῖναι τὸν πατέρ ' ἡνίκ ' ἐτελεύτα , καὶ νομίζεσθαι παρ ' ἡμῖν τοῦτον ἐλεύθερον : ἣν μηδεὶς ὑμῶν |
| ἵππῳ μετ ' ὄνον ἐντυχὼν καταπεφρονηκέναι ἐμοῦ τοῦ ὄνου καὶ νομίζειν ἢ τοῦ μηδενὸς ἄξιον ἢ φόβου μὴ κακὸς ἀποδοῦναι | ||
| ' ἐπιόντες καὶ πλεονεκτοῦντες , πῶς οὐ τῷ παντὶ δεῖ νομίζειν πιστοτέρους Θηβαίους , καὶ τὸν φόβον τοῦτον ἐπὶ τοὺς |
| , Θ ὅπερ τοῖς ἐρῶσιν ἐκτόπως συμβαίνει δόξασι τοῖς παιδικοῖς συνεῖναι . Θ ὁρῶν ἄγουσαν Θ τὴν σελήνην : ἢ | ||
| ἐπεθύμει καταλιπεῖν τὴν ἐν θαλάσσῃ διατριβὴν , καὶ τοῖς ποιμνίοις συνεῖναι . Ὁ δ ' Ὀππιανός φησιν : ἐν ταῖς |
| μεθ ' ἡμέραν καὶ εἰ δή τινα ἀκούειν ἢ λέγειν οἴονται , ὀνειρώδη καὶ ἀνεμιαῖα ποιεῖ τούτοις , τὰς δὲ | ||
| οἱ καθιστάντες μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν οὐχ οὗ ἕνεκά τινες οἴονται καθιστᾶσιν , ἵνα τῇ μὲν τὸ σῶμα θεραπεύοιντο , |
| „ εἶπεν ” ἐστὲ οἱ θεομισεῖς , οἱ θεὸν μὴ νομίζοντες εἶναί με , τὸν ἤδη παρὰ πᾶσι τοῖς ἄλλοις | ||
| . [ . ] φαίνονται δὴ καὶ οὗτοι τὸν ἀριθμὸν νομίζοντες ἀρχὴν εἶναι καὶ ὡς ὕλην τοῖς οὖσι καὶ ὡς |
| : ὅσοι δὲ τῶν στρατιωτῶν ὑπ ' ἀσωτίας ἀναλώκεσαν τὰ πεπορισμένα , ἡγούμενοι τῶν μὲν πόνων οὐδὲν ἄξιον εὑρῆσθαι παρὰ | ||
| : οἱ δὲ οἰκουροὶ γυναῖκα σημαίνουσι καὶ οἰκείους καὶ τὰ πεπορισμένα κτήματα . ὅθεν ἐρρωμένοι καὶ σαίνοντες τοὺς δεσπότας ἀγαθὴν |
| συμφέρειν αἱροῦ , πανταχοῦ δὲ οἴου σαυτῷ καὶ τὸ λέγειν προσήκειν . οὐδεὶς γὰρ βίος ὑπὸ ῥητορικῆς αἰσχύνεται . καὶ | ||
| ᾤμην μὲν οὖν ἔγωγ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , προσήκειν Εὐβουλίδῃ , καὶ πᾶσιν δ ' ὅσοι νῦν ἐπὶ |
| εὐπρεπῶς ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον : Δάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα . Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ | ||
| , οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ ' ἑαυτοῦ ἀγαθὸς γεγονώς τε καὶ |
| καὶ ἀπόκρισιν σχήματι . Τέλος τῶν περὶ σχημάτων σχολίων . Δοκεῖ μοι περὶ ἰδέας ἱππικῆς δεῖν πρῶτον εἰδέναι καλῶς τοῦτο | ||
| ἢ ἄλλως πως ; Οὔκ , ἀλλ ' οὕτως . Δοκεῖ οὖν σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν περὶ τούτων τι ἐπιστήμονα |
| ἅπαντα μέν , οἶμαι , τἀσεβήματα τῆς αὐτῆς ὀργῆς δίκαιον ἀξιοῦν : τὸ δ ' ὅλως ἀφανίζειν ἱερὰ ἔσθ ' | ||
| πῇ μὲν ἀσθένειαν τῆς πόλεως κατηγορεῖν , πῇ δὲ βοηθεῖν ἀξιοῦν ὡς δυνατὴν διαφυλάττειν τὰ δίκαια . Ἐπὶ τούτοις πέμπτον |
| εἴχετε δ ' αὐτὴν ὑμεῖς , ἐκείνοις δ ' οὐδαμόθεν προσῆκεν : μηδὲ Σηλυμβρίαν , πόλιν ὑμετέραν ποτὲ σύμμαχον οὖσαν | ||
| ὅπως ἂν παρῇ καὶ συνεπιμελῆται μεθ ' ἡμῶν ἁπάντων ὧν προσῆκεν . καὶ Ὀλυμπιόδωρος οὑτοσί , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
| ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν , μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν ὁδὸν καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ τὰς | ||
| ἄλλως ἂν δεδυνῆσθαι ἑρμηνεῦσαι , σεμνότερον δὲ καὶ ὄντως σεμνὸν νομίζων εἶναι τὸ ὑπερβεβηκὸς τὸ νοεῖν . Καὶ ὅτι μὲν |
| καὶ μαλακὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα ὅλῳ τῷ σώματί μοι δοκοῦμεν , ἔφη , κρίνοντες ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ | ||
| γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω , ὦ Καλλίκλεις , πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε |
| ὅρκῳ τὸ ἀμφισβητούμενον ἐπιστώσατο : καὶ μὰ Δί ' οὐδὲν ἄπιστον ἴσως . καὶ ἡ τελευταία τοῦ ἐνδοιασμοῦ προσθήκη καὶ | ||
| βίου περιπεποίηνται τὴν ἕξιν , ὥστε καὶ τὰ τῆς ἀναδρομῆς ἄπιστον ἔχειν τὴν θέαν καὶ τὴν συντονίαν οὐ χειρῶν μόνον |
| ἔφη „ ἀπολέλαυκας τῆς βορᾶς ταύτης ; ” ” τὸ θαυμάζεσθαί με καὶ ἀποβλέπεσθαι : καὶ γὰρ τὸν Ἡρακλέα ἴσως | ||
| μὲν οὖν ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς ἔργα , δι ' ἃ θαυμάζεσθαί τε καὶ μνήμης τυγχάνειν ἄξιός ἐστιν , οὐδὲν δέομαι |
| ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι : τὸ δὲ ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς | ||
| ' ἀβουλίας ἐμὰς εσσφρα [ ! ! ! ! ] δοκοῦντας οὐκ εἶναι Διός . πάρεστε καὶ ζῆθ ' : |
| ἐσπείσατο παρακαθισάμενος τὰς παλλακίδας : τὰς δὲ αὐτὰς ἔφη σπονδὰς ἐθέλειν ποιεῖσθαι καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς ἡγεμόνας . ἧκον οἱ | ||
| πυρετῶν ἔσονται πραότερα . Δεῖ δὲ μετὰ τοῦ φαρμακεύειν καλῶς ἐθέλειν προσέχειν καὶ τῇ διαίτῃ ὡς ἀναγκαιοτάτῃ μάλιστα . πολλοὶ |
| μέσον καὶ τὸ πάνυ ἀκριβὲς ἂν ξυγκραθὲν μάλιστ ' ἂν ἰσχύειν , καὶ τὴν πόλιν , ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ , | ||
| αὕτη γὰρ μεταλαμβάνει τοῦ κατηγόρου οὖσα , διὰ τὸ μὴ ἰσχύειν τῷ πράγματι καὶ τῷ ἐγκλήματι : ἡ δὲ αἰτία |
| τῶν Κίρωνος χρημάτων , νῦν ἤδη τοῦτο ἐπιδείξω . Καὶ νομίζω μὲν ἁπλῶς καὶ ὑμῖν ἤδη εἶναι φανερὸν ὅτι οὐκ | ||
| οὔτε γὰρ ἔστιν μήτε γένοιτο τοῦτο , οὔτ ' ἐγὼ νομίζω . ἀλλ ' εἴ τῴ τις ἄρ ' ἢ |
| ] ναῦς ? ? [ ] ἔφευγον ? | , ὑπολαμβάνοντες | αὐτοῖς εἶναι | φιλίας . οὐ δὴ πολλοὶ | ||
| . καὶ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες τὸν κρίθινον καρπὸν ἀρχαιότατον ὑπολαμβάνοντες ἐπὶ τῶν θυσιῶν κριθαῖς καταρχόμεθα οὐλὰς αὐτὰς καλοῦντες , |
| μέλλοντα γενέσθαι καὶ αὖθις ἀποβησόμενα : ὧν τὰ μὲν ἤδη συμβέβηκε , τὰ δὲ προσδοκᾶται , διότι πίστις τῶν μελλόντων | ||
| τε τὸν ὁρίζοντα καὶ τὸν μεσημβρινόν : τοῦτο δὲ ἔγγιστα συμβέβηκε τοῖς ἐφ ' ἑνὸς κειμένοις ἡμικυκλίου τῶν γραφομένων διὰ |
| κἀγαθῶι τὸν ἐρώμενον , ὧι βούλεται πολλοῦ ἄξιος φαίνεσθαι , προσαιτεῖν ὥσπερ τοὺς πτωχοὺς ἱκετεύοντα καὶ δεόμενον προσδοῦναι , καὶ | ||
| ὅπως ἔσται προὐτρέψαμεν οὔτε τολμηθέντων ἥσθημεν οὔτε ἐν δίκῃ νῦν προσαιτεῖν ἠναγκάσμεθα καὶ ταῦτα οὐκ ὄντος τοῦ διδόντος τῷ κοινὴν |
| εὐδαιμονίαν γίνεσθαι δι ' ἀρετὴν μᾶλλον ἢ διὰ τύχην , εὔλογον οὕτως ἔχειν : καὶ γὰρ τὰ κατὰ φύσιν καὶ | ||
| τὸ πρός τι , ἔσται τι ἑαυτῷ ἐναντίον : οὐκ εὔλογον δέ γέ ἐστιν εἶναί τι αὐτὸ ἑαυτῷ ἐναντίον : |
| ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ λόγον τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι . Δοκέει δέ μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν | ||
| τῆς Λιβύης οἰκέοντες , Φοίνικες δὲ καὶ Ἕλληνες ἐπήλυδες . Δοκέει δέ μοι οὐδ ' ἀρετὴν εἶναί τις ἡ Λιβύη |
| δὲ ὅς , εἴτε τις , ὦ Ἀθηναῖοι , βούλεται νομίσαι μανίαν : μανία γὰρ ἴσως ἐστὶ τὸ ὑπὲρ δύναμίν | ||
| μεγάλα , μικρὰ δὲ πάντα ἡγούμενος οὐκ ἔσχε τοῦτο μὴ νομίσαι πάμμεγα . ἐφθέγξατο γοῦν ὅπερ οὐ πρόσθεν , ὡς |
| τοῦ ἄλλου τὸν Κολοφώνιον χρυσόν . * * Ἐγὼ δὲ ᾤμην χρυσοχοήσειν : κέχρηται τῇ παροιμίᾳ Πλάτων : τί δὲ | ||
| „ „ καὶ μὴν ” ἔφη ” καταβήσεσθαί γε σοφώτερος ᾤμην ἀκούων , Ἀπολλώνιε , τὸν μὲν Κλαζομένιον Ἀναξαγόραν ἀπὸ |
| δὲ ὡϲ ὑπὸ ϲκόλοποϲ ἐμπεπαρμένου ἢ ὡϲ ὑπὸ τρυπάνου τιτρᾶϲθαι νομίζει , τοῦ παχέοϲ ἐντέρου , ὃ δὴ κῶλον ὀνομάζομεν | ||
| δὲ κακόν , ἢ ὁ αὐτὸς ἄνθρωπος τὰ ἐναντία ἀγαθὰ νομίζει πολλάκις , καὶ οὕτως οὐδὲν ἔσται βουλητὸν φύσει καὶ |
| καὶ κεχωρισμένην παρ ' ἡμῶν ἐννοουμένην ἐφιστάνοντας τὴν ποιότητα : κινδυνεύει γὰρ οὕτως ἀνυπόστατος εἶναι καὶ ἡ ποιότης καὶ τὰ | ||
| , ὦ Σώκρατες ; Ὅτι , ὡς ἔπος εἰπεῖν , κινδυνεύει τό γε τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν κτῆμα , ἐάν τις |
| Καὶ γάρ , ὠγαθέ , τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸς ἐπιχειρεῖν ἀποχωρίζειν ἄλλως τε οὐκ ἐμμελὲς καὶ δὴ καὶ παντάπασιν | ||
| πλεῖστος καὶ ἰσχυρότατος εἰς τὸ ποιεῖν παράδοξα λέγειν , τὸ ἐπιχειρεῖν ἀπὸ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ κατὰ νόμον , ὅπερ |
| Ἐρύθειαν νῆσον εὐδαίμονα . πρὸς ὃν Ἀρτεμίδωρος ἀντιλέγων καὶ ταῦτα ψευδῶς λέγεσθαί φησιν ὑπ ' αὐτοῦ , καθάπερ καὶ τὸ | ||
| τῇ παρατάσει οὐ πληρούμενον δοκεῖν εἶναι μέγα . Τὸ γὰρ ψευδῶς μέγα τοῦτό ἐστιν , ὅταν τῷ μὴ ἔχειν τὸ |
| μαθόντας . . . Θρασύμαχον καὶ ἄλλους οὐκ ὀλίγους τῶν δοκούντων τὰς τοιαύτας ἔχειν λόγων πολιτικῶν ἢ ῥητορικῶν οὐθέν , | ||
| ἡδοναὶ αἱ ἀπὸ τούτων τῶν τε κυρίως ἡδέων καὶ τῶν δοκούντων γινόμεναι διεστηκυῖαί εἰσιν , καίτοι , εἰ ἡδονὴ γένεσίς |
| ἐμμανής , ὅμως διὰ τὴν ἀλήθειαν ἔξω μανίας καὶ βακχευμάτων δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι | ||
| δή . θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω : σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ |
| ἀμφοτέρων ἐλαττώματα ἐκπέφευγε : πειράσῃ δὲ ἀποδεικνύναι καὶ ὅτι πολλαῖς ἔοικε πόλεσιν . ἐκ τούτων καὶ περὶ ταῦτα ἡ μέθοδος | ||
| οὐ πανταχοῦ δὲ τοῦτο συμβαίνει ταῖς συκαῖς , ἀλλ ' ἔοικε καὶ τὰ νοσήματα γίνεσθαι κατὰ τοὺς τόπους , ὥσπερ |
| οὕτω δὴ καὶ ἀφροδισιάζειν τοὺς μὴ ἀσφαλῶς ἔχοντας πρὸς ἀφροδίσια ᾤετο χρῆναι πρὸς τοιαῦτα , οἷα μὴ πάνυ μὲν δεομένου | ||
| , ἀντ ' αὐτοῦ δὲ τὸν ξένον κατέθετο : καὶ ᾤετο , ὥσπερ τοὺς ἀνθρώπους , λανθάνειν οὕτω καὶ τὸν |
| ἄλλους , ἐν δὲ τοῖς μεγίστοις καθ ' αὑτῶν μόνον ἐνόμιζον εἶναι τὴν ἀτιμίαν . ἐπὶ μὲν γὰρ τῷ μηδένα | ||
| καὶ ταύτας γε τὰς κλήσεις τῶν ἀπὸ τῆς πατρίδος ἐντιμοτέρας ἐνόμιζον . δευτέρα πόλις Λακωνική . τρίτη Καρίας . τετάρτη |
| ὢν οἴχεται : μάλιστα μὲν γὰρ οὐ τὰ νεώτατα εἰκὸς ἀσπάζεσθαι , ἀλλὰ τὰ σπουδαιότατα . ἔπειτα καὶ ἡ ζημία | ||
| τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι μηδὲ φιλήματι ἀσπάζεσθαι , ἀλλὰ τοῖς ἄλλοις προτείνων τὴν χεῖρα κύσαι μόνους |
| τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν γίγνοιτο ἐν νόμῳ ; κείσθω δὴ τῷ | ||
| , οὐδ ' ἢν ἀναγκασθείς τις εὖ δράσῃ τινά , προσῆκον εἶναι τῷδ ' ὀφείλεσθαι χάριν καὶ σὸς μὲν οἰκτρὸς |
| πολλὰ τί δεῖ λέγειν ; ἧκον δ ' οἱ δεδανεικέναι φάσκοντες τούτῳ ἐπὶ τῷ ἐργαστηρίῳ καὶ τοῖς ἀνδραπόδοις ἃ ἡμεῖς | ||
| τις γραφὴν ἀσεβείας ἐπενέγκῃ καθ ' ὑμῶν , ἀπολογούμενοι θαρρεῖτε φάσκοντες παρ ' ὑφηγητῇ καὶ διδασκάλῳ πάνυ καλῷ πεπαιδεῦσθαι Κάιν |
| ἂν οἷός τ ' εἶναι . ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν τὸν ἀμφότερα δυνάμενον , ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο : | ||
| τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ |
| οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις . Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις ; Ὅτι σχῆμά | ||
| ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη , ἐπεὶ ἄλλως γε εὔηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων |
| . φημὶ δέ σε ἐγὼ πολεμικὸν μὲν οὐδέποτε ἔσεσθαι , δόξειν δὲ τοῖς ἀνοήτοις , οὐδὲ ἡγήσεσθαι οὐδέποτε , ὅπου | ||
| λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς τε - τευχέναι συγγνώμης οὐ δι ' |
| ἂν πλεονάκις ἐξετάζῃ τις αὐτά , ἀνάγκη τοὺς τούτων αἰτίους εὐδοκιμεῖν . οὐ μὴν ἀλλά μοι δοκοῦσιν αὐτοὶ φανερὸν καθιστάναι | ||
| . ἐπειδὴ γὰρ ἀφ ' ἧς ἡμέρας εἷλε τὸν Τίμαρχον εὐδοκιμεῖν ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐδόκει , πόρρωθεν κατεπαγγέλλεται τοῦ ἤθους καὶ |
| ἔστι δὲ αὕτη ἡ σοφία . τὸ γὰρ μίαν πασῶν ὑπολαμβάνειν τῶν οὐσιῶν ἐπιστήμην εἶναι οὔ φησιν εὔλογον εἶναι . | ||
| , τὰς δὲ μαθηματικὰς ἀρχὰς καὶ τὴν μαθηματικὴν οὐσίαν ἀκινήτους ὑπολαμβάνειν : ἕστηκέ τε γὰρ αὐτῶν ἀεὶ τὰ εἴδη καὶ |
| δύνασθαι πρὸς τὴν ὑπὸ τῆς διαγνώσεως ὑπαγορευομένην διάθεσιν , ἀκόλουθον ἐνόμισα μετὰ τὰς διαγνώσεις καὶ τὴν καθόλου ἀγωγὴν καὶ τὰς | ||
| εἶδος . λέγει οὖν ὁ Ἱπποκράτης ὅτι εἰ καί ποτε ἐνόμισα τοῦτο τὸ πάθος γίνεσθαι , ἐχρησάμην τῇ πιέσει , |
| μὴ εἰς πλείους χωρεῖν οἰκίας , ὡς ἐπὶ τῆς μοιχείας συμβέβηκεν , ἀλλ ' εἰς μίαν συνῆχθαι τὴν τῆς παρθένου | ||
| δικασταί , πόσους ὑπὸ τῶν ὑδάτων ἐν τοῖς ἀγροῖς βεβλάφθαι συμβέβηκεν , τὰ μὲν Ἐλευσῖνι , τὰ δ ' ἐν |
| , ὡς καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺς , ταῦτ ' ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι , καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡς ἀπέπαυσε διαδεξάμενος | ||
| ] ἀντὶ τοῦ βαδίζοντα κατὰ τὸ ἀρχαῖον σύνηθες ὡς “ ἐξὸν καθεύδειν τὴν ἐρωμένην ἔχων ” ἀντὶ τοῦ ἔχοντα . |
| τοὺς συνόντας αὐτῇ , τὴν δὲ Θεσπικήν . ἐπλούτει δὲ σφόδρα ἡ Φρύνη καὶ ὑπισχνεῖτο τειχιεῖν Θήβας , εἰ ἐπιγράψειαν | ||
| οἰκέτην τις ἀλλότριον ἢ σκεῦος ἀποδῶται ψευσάμενος ὡς ἑαυτοῦ , σφόδρα ἕκαστος ἀγανακτεῖ τῶν ἠπατημένων , καὶ θαυμάζοιμ ' ἄν |
| σχετλιασμοῦ μέθοδος σὺν ἐπαναλήψει προελθοῦσα πεποίηκε τὸ ὅλον δοκεῖν πως φαίνεσθαι σχετλιαστικόν , ἐπὶ δὲ τοῦ δευτέρου τὸ πολὺ τοῦ | ||
| τῆς τῶν χρωμάτων γενέσεως τρόπος οὗτος , ἕτερος δὲ τὸ φαίνεσθαι δι ' ἀλλήλων , οἷον ἐνίοτε οἱ γραφεῖς ποιοῦσιν |
| οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
| διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
| θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
| προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
| Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος , ὡς οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν οὔτε χαλεπὸν οὔθ ' ὃ μὴ | ||
| τὴν ἀπὸ τοῦ πλήθους : τιμητέον οὖν αὐτὰς καὶ οὐδὲν ἄσχημον πρακτέον . * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : |
| . Ὅ τι δ ' ἂν ἐκ τοῦ σώματος φυτὸν πεφυκέναι δόξῃ τις , ὡς μὲν ἔνιοι λέγουσι , τεθνήξεται | ||
| ἀλλ ' ἔστι , φησί , καὶ τρίτον σημαινόμενον τοῦ πεφυκέναι πλεῖν , τὸ εἰδέναι πλεῖν καὶ ναυτίλλεσθαι . ἀλλ |
| ἡμᾶς προστάτας σκεψάμενοι ἐπέδωκαν ὑμῖν ἑαυτοὺς , Λακεδαιμονίοις δὲ τὸ φθονεῖν παρεσκεύασαν : εἶτα ἔπαγε , ὅτι ἡμεῖς μὲν οὖν | ||
| οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς ἀφελέσθαι ἐκεῖνα δυναμένους , |
| Ὁ δοῦλος εὐθὺς εὔχεται ἀφεθῆναι ἐλεύθερος . διὰ τί ; δοκεῖτε , ὅτι τοῖς εἰκοστώναις ἐπιθυμεῖ δοῦναι ἀργύριον ; οὔ | ||
| καὶ τοῖϲ δεξιωτέροιϲ ⌊ ἐμεῦϲ [ . ὡϲ ⌋ ἐμὶν δοκεῖτε πάγχυ καὶ κατὰ τρόπον ⌊ ⌋ ⌊ καὶ ἐοικότωϲ |
| ἐπιδέδειξαι τοῖς δοθεῖσι παρὰ τῶν νόμων συνάψας , ἃ μὴ νενόμισται : καὶ τὴν ὡς σὺ φῂς ἐξουσίαν ἀνῄρηκας : | ||
| πρὸς δόξαν πολιτεύονται καὶ τὸ κάλλος παρ ' αὐτοῖς τιμιώτατον νενόμισται . διόπερ ἐκ νηπίου παρ ' αὐτοῖς τὰ βρέφη |
| καὶ τῆς ἐκεῖ σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει αὑτὸν μὲν εὐδαιμονίζειν τῆς μεταβολῆς , τοὺς δὲ ἐλεεῖν | ||
| πρᾶγμ ' εἰς τὸν τόπον . τί τὸ κακόν ; οἴει χεῖρας ἑξήκοντά με , ἄνθρωπ ' , ἔχειν ; |
| διατρίβων ἐνθάδε , ἀπῄει συντεταγμένα ἔχων παραγγέλματά τινα , ἃ ἔφασκεν εἶναι προστάγματα τοῦ Διός : ἀφ ' ἧς αἰτίας | ||
| σέ τε γὰρ εὖ μάλα εἰδὼς ἐμέ τε οὐκ ἀγνοῶν ἔφασκεν ἕξειν ἡμᾶς οὐκ ἀγεννῆ τινα πρὸς ἀλλήλους ἁρμονίαν . |
| ' ὀλίγων τῶν μεταξὺ γενομένων ἀμοιβαίων καὶ τῶν Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥςτε δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν | ||
| ἀλλ ' οὐδὲ ἀκούειν λοιδορούμενος δύναμαι . Τὸ δὲ γέροντα ἐπιεικῆ ὑβρίζεσθαι , μηδεμίαν ἔτι ἐλπίδα ἔχοντα τοῦ δυνήσεσθαί ποτε |
| ἕτερος φιλόσοφος ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν αὐτοὺς λέγει τοὺς Ῥωμαίους αἰσχύνεσθαι καὶ καταγελᾶν ἑαυτῶν ἐπ ' ἀνδράποδα τοιαῦτα δεηθέντας ὅπλων | ||
| καὶ προτρέπει δημηγορεῖν . Ἅμα δὲ καὶ τοὺς νεωτέρους διδάσκει αἰσχύνεσθαι τοὺς πρεσβυτέρους , καὶ πάνθ ' ὑστέρους πράττειν , |
| Σώκρατες ; ἆρ ' οὐκ ἀγαθοὺς δεῖ ἐν τῇ πόλει κεκτῆσθαι ἰατρούς ; εἶεν δ ' ἄν που μάλιστα τοιοῦτοι | ||
| διαφέρει : εἰ γάρ τις ἱμάτιον πριάμενος μὴ φοροίη , κεκτῆσθαι μὲν ἂν λέγοιτο , ἔχειν δ ' οὔ . |
| διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . καὶ πάλιν : | ||
| , καὶ αὐτοῦ ἡσυχάζων ἐς μὲν τὴν Παλλήνην ἀδύνατος ἤδη ἐνόμιζεν εἶναι διαβὰς τιμωρεῖν , τὴν δὲ Τορώνην ἐν φυλακῇ |
| ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον , ἑαυτὸν δ ' οὒ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ , καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε | ||
| ἂν τοῦτο ὑπὲρ τῶν Φράγγων ἔμελλεν ἔσεσθαι , οἷς γε πολέμιον μὲν τὸ πνῖγος καὶ πλείστην ἐντίθησι δυσθυμίαν , καὶ |
| ἐν ἐσχάτοις ἐστὶν ὑμῖν κινδύνοις , ὦ πολῖται , τὸ δημοτικόν : καὶ εἰ μὴ θεῶν τις εὔνοια προείδετο τῶν | ||
| ' ὑπὸ τοὐμὸν ἠγάπα κοιμωμένη χλανίσκιον τὸ λιτὸν τοῦτο καὶ δημοτικόν , καὶ τοῖς παρ ' ἡμῶν γλίσχρως αὐτῇ πεμπομένοις |
| ποιήσασθαι πρὸς Θηβαίους , μόνῃ τῇ τῶν Ἀθηναίων πόλει νομίζοντες εἴκειν εὐπρεπῆ συμφορὰν εἶναι , ἀναμιχθέντες δὲ τοῖς ἄλλοις Πελοποννησίοις | ||
| ἀπὸ τοῦ παρέλκειν ἡμᾶς τῷ χρόνῳ . ἐπιεικὴς παρὰ τὸ εἴκειν καὶ μὴ ἀντιτείνειν . εἰρκτὴ , παρὰ τὸ εἴργω |
| δόλον τινὰ εἶναι καθ ' αὑτοῦ καὶ σόφισμα ἐκώλυε , φάσκων οὐκ ἐς κωλύμην οὐδ ' ἐς ἀντίστασιν αὐτοὺς τῶν | ||
| τὸ κάλλος , ὅ μοι δοκεῖ καὶ ὁ Πλάτων εἰπεῖν φάσκων δεῖν ἔχειν τὸν λόγον κεφαλήν τε καὶ ἄκρα καὶ |
| ἄλλοις δ ' οὐ τῷ πάντας αὐτοὺς ὁμοίως ἔχειν . συγχωρῶν δὲ καὶ τὸ φύσει δίκαιον εἶναι μετακινητικὸν καὶ ἐνδεχόμενον | ||
| περὶ τῆς τοῦ δήμου καταλύσεως [ ἔχῃ μηνύουσα ] μὴ συγχωρῶν παριέναι τοῖς παισὶ τὸ δικαστήριον . Ἡ Λύσις τούτου |
| τὸ ποιεῖν τὸν ἀκροατὴν αὐστηρὸν τῶν νόμων φύλακα καὶ πικρὸν ἐξεταστὴν τῶν ἀδικημάτων καὶ τιμωρὸν ἀπαραίτητον τῶν παρανομούντων παρὰ τῆς | ||
| δὲ ἄνουν , μάτην ἐκρίπτεται : δεινὸν σοφιστήν : λογιστὴν ἐξεταστὴν διδάσκαλον . ὁ νοῦς τοιοῦτος : ἀληθῶς καλὸν διδάσκαλον |
| σωτη - ρίας , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος σπουδάζειν : τοῦτο οὖν παντάπασιν ἀναιρήσει τὸ δοκεῖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ | ||
| φλεγμονήν . λουτροῖς μὲν πρὶν κενῶσαι τὸ πλῆθος οὐ δεῖ σπουδάζειν κεχρῆσθαι . μετὰ δὲ τὴν τοῦ ὅλου πρόνοιαν καὶ |
| μαλακοκόλαξ , ὥς φησι Κλέαρχος : πρὸς γὰρ τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ | ||
| ; οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές , οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον , ἀλλ ' ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ φύρεται |
| , καὶ ὅτι θᾶττον τεθνήξεται ἀνὴρ Αἰγύπτιος στρεβλούμενος ἢ τἀληθὲς ὁμολογήσει . παρὰ Ἰνδοῖς δὲ αἱ γυναῖκες τὸ αὐτὸ πῦρ | ||
| μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεις , ἢ σωφρονῶν αὐτὸς ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου , τοιοῦτον δ ' οὐδὲν ἔχειν |
| ' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
| στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
| ἐξουσίαν δοίη καθ ' αὑτοῦ . πῶς ἂν οὖν διακελεύοιτο ἀπιστεῖν , οἷς μηδεὶς πιστεύει ; φέρε τοίνυν κἀκεῖνο ἴδωμεν | ||
| χαριεῖσθαι . ἐγὼ δὲ ᾔδειν μέν , ὡς οὐκ εὐσεβὲς ἀπιστεῖν ἐγγυητῇ τοιούτῳ , θαυμάζειν δὲ ὅμως παρῆν , εἰ |
| φόβων καὶ ταραχῶν , οὗτος τῇ αὐτῇ ὁδῷ καὶ τοῦ δουλεύειν ἀπήλλακται . πῶς οὖν ἔτι ὑμῖν πιστεύσομεν , ὦ | ||
| καθ ' ἡμῶν εἴημεν τοὺς θεραπευομένους κεχειροτονηκότες καὶ μισθὸν τὸ δουλεύειν αὐτοῖς καὶ τὸ πάντα κελεύουσιν ὑπηρετεῖν προσδεδωκότες , οὗ |
| : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει Φοῖβος Ἀπόλλων . ἀφαιρεῖται δὲ τὸ πιθανόν : ἐπίτηδες γὰρ τοὺς τοῖς Ἕλλησι βοηθοῦντας θεοὺς ἠχθρευκέναι | ||
| καὶ ὡροσκοποῦν ζῴδιον ἐκ μακροῦ διαστήματος τῷ μὴ ὀξυωποῦντι Χαλδαίῳ πιθανόν ἐστιν ὡς μηδέπω ἀνατεταλκὸς δοξάζεσθαι † καὶ κατὰ σύγκρισιν |
| δὲ εἰ δόξει καλῶς ὑμῖν ὑπὲρ ἐμοῦ λογίζεσθαι καί με ἀγαπᾶν , ὃς πρῶτον οἴεταί με δεῖν πολλὰ κινδυνεύσαντα καὶ | ||
| ἀγαπῶμεν τὰ ἀγαθὰ τῶν συμφερόντων , φυσικῶς ἄρα συμβαίνει μᾶλλον ἀγαπᾶν τὸν εὐεργέτην τὸν εὐεργετηθέντα ὑπ ' αὐτοῦ παρὸ ὁ |
| τὴν ἀκολασίαν ἠρνήσατο . θυμὸς ἴσχει τὸν Καλλισθένην καὶ ἠτιμᾶσθαι νομίσαντα ὑπὸ τοῦ Σωστράτου καὶ ἄλλως ἐρῶντα : ἀναπλάττων γὰρ | ||
| τὰ ἀγαθά , λαβεῖν περὶ τῆς μαντείας ἔννοιαν : καὶ νομίσαντα δεῖν , ἐπειδὴ τοὺς Ἀθήνηθεν Αἰγείδας πρώτους παρακαλοῦντες διημάρτανον |