οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι δόξαν ἀγοράζειν : μετεσκεύασεν ἐκεῖνα ἃ πάντες ἐπιστάμεθα , τὰ περὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸν Ἀδείμαντον . | ||
; Οὐκ ἐξαρκεῖ σοι , ἔφη , ἀκοῦσαι ὅτι πάντα ἐπιστάμεθα ; Μηδαμῶς , ἦ δ ' ὅς , ἀλλὰ |
. εἰ δὲ καὶ οἱ ἄλλοι τεχνῖται τὰς βεβαιοτάτας ἀρχὰς ἴσασι τοῦ γένους περὶ ὃ στρέφονται , πολλῷ δὴ πλέον | ||
τῶν παιδικῶν ἀλλ ' οὐδὲ μέχρι φιλήματος ἄκρου μεταδιδόντες : ἴσασι γὰρ ἐν τῷ τυχεῖν τὴν διάλυσιν τοῦ ἔρωτος γενησομένην |
ἐπὶ τῶν ἐν τῇ φύσει γιγνομένων , κἂν μὴ τυγχάνωμεν ἐπιστάμενοι πῶς γίγνεται , τὰ ἐν τῷ παντὶ ὅμως ἔχει | ||
, ὀλίγοι δέ τινες καὶ Ἑλλήνων : ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι , τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο , οἱ μὴ ἐν |
. . Ὅτι μὲν οὖν ἀφείθην ὑπὸ τῶν ταμιῶν , ἐπίστασθε : προσήκειν δὲ ἡγούμενος καὶ διὰ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν | ||
μνησθῆναι , οὐδὲν δὲ δεῖ πολλῶν λόγων : σχεδὸν γὰρ ἐπίστασθε ἅπαντες ὅτι ἀληθῆ λέγω . ὅμως δὲ μάρτυρας αὐτῶν |
' ἀρετὴν ὑπ ' ἀλλήλων ὠφελοῦνται κἂν μὴ συνῶσι μηδὲ γιγνώσκοντες τυγχάνωσι . τῶν τοίνυν Ἀθήνησι νομοθετῶν Τριπτόλεμον παλαιότατον παρειλήφαμεν | ||
' Ἀθηναῖοι , ἵνα μὴ διασπασθείησαν , ἐπηκολούθουν , καίπερ γιγνώσκοντες ὅτι κίνδυνος εἴη κυκλωθῆναι . τέως μὲν οὖν οἱ |
κατόπιν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ψυχῆς ἐστιν ἀγγεῖον , οὐκ ἀγνοοῦμεν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡβᾷ , φθίνει , γηράσκει | ||
αὐτὸς ἡμῖν τί φησιν ; ἡμεῖς μὲν γὰρ αὐτὸν οὐκ ἀγνοοῦμεν , ἀλλ ' ἐν τῷ καλλίστῳ τοῦ χοροῦ τάττειν |
πλῆθος ἢ μέγεθος τίς ἂν ἀξίως εἰπεῖν δυνηθείη ; | ἴσασιν οἱ κεκοινωνηκότες ἤδη καὶ οἷς ἵλεως ἡ φύσις πάλιν | ||
' ὅσοι νῦν ἐπὶ ταῖς ἀποψηφίσεσιν κατηγοροῦσιν , ὅς ' ἴσασιν ἀκριβῶς λέγειν καὶ μηδεμίαν προσάγειν ἀκοὴν πρὸς τὸν τοιοῦτον |
. ” κατωμαδόν κατὰ τῶν ὤμων . κατηφόνες κατηφείας ἄξια πράττοντες , παρὰ τὸ φῶ , οὗ παραγωγὸν φάω . | ||
ἀλλὰ δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνην . Φαίνεται . Δικαίως μὲν γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως σύ τε καὶ ἡ πόλις θεοφιλῶς πράξετε |
ἄνθρωποι τῶν κακῶν , ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ ἀληθὲς ἅπαντες ἴσμεν ὅτι ἔστι πρόνοια ἀπονέμουσα ἑκάστῃ ψυχῇ ἀμοιβὴν τῶν πράξεων | ||
μιαρὲ καὶ κατάπτυστε καὶ μαστιγία καὶ κάθαρμα ; οὐ γὰρ ἴσμεν οὗτινος μὲν πατρὸς εἶ , πῶς δὲ ἡ μήτηρ |
ὕβρεως . Ὅτι τὰ ἐξηλλαγμένα δυστυχήματα , εἰ καί τινες πεπεισμένοι τυγχάνουσι μηδενὸς τῶν τοιούτων ἐπιστροφὴν ποιεῖσθαι τὸ θεῖον , | ||
λέγειν συμφέρον , ἢ βεβαιότερον περὶ ὧν ἐγώκατ ' ἔσεσθε πεπεισμένοι . ἂν γάρ , οἷς τι διαμαρτάνειν οἰόμεθ ' |
ἀποβλέποντες τὸν βίον , οἱ δὲ θεοὶ καὶ τὰς προβιοτὰς εἰδότες καὶ τὰς περιόδους τῶν ψυχῶν , τοῦτο αὐταῖς νῦν | ||
σύμφυτον τῇ πέτρᾳ . . . . . . ἵνα εἰδότες ἤ κε θάνωμεν . ἤ κεν ἀλευάμενοι θάνατον καὶ |
θεοὺς ἀγνοεῖν τὰ πρέποντα ἑκάστοις αὑτῶν , οὐδ ' αὖ γιγνώσκοντας τὸ μᾶλλον ἄλλοις προσῆκον τοῦτο ἑτέρους αὑτοῖς δι ' | ||
οὕτως οὖν χρὴ καὶ τὸ λοιπὸν ἄνδρας ἀγαθοὺς εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι τὰς μεγάλας ἡδονὰς καὶ τἀγαθὰ τὰ μεγάλα ἡ |
ἀλλὰ δήπου ἀλαζονείαν τινὰ ἢ τοῦ δύνασθαί τι μέγα ἐπιθυμίαν ἐροῦσιν . ἀλλ ' ἡ μὲν δύναμις ἡμῖν καὶ μένουσιν | ||
γὰρ καθ ' αὑτὸν κινεῖσθαι τὸν οἶνον ἐν τοῖς κεραμείοις ἐροῦσιν , ὅταν ἐκεῖνα μετακομίζηται , καὶ εἴρηται , ὅσα |
δὲ πρὸς ἀλλήλους ἡμῶν ἐπιβουλὰς καὶ ἀπεχθείας οὐκ ἀξίας τραγῳδίας ὑπολαμβάνομεν , οὐδ ' αἰδώς τις ἡμᾶς ἔχει τοῦ πατρός | ||
αὔταρκες μηδενὸς εἰς πίστεις δεόμενον . Ἔτι φησὶ καὶ τοῦτο ὑπολαμβάνομεν περὶ εὐδαιμονίας , αἱρετωτάτην εἶναι αὐτὴν κἂν μηδὲν συναριθμοῖτο |
τὸ ὄνομα . οὔτε γὰρ τὸν οἶνον ἐκ τοῦ κεράμου κρίνουσιν οἱ νοῦν ἔχοντες : πολλάκις γὰρ εὑρήσεις ἐν σπουδαίῳ | ||
μὴ ἀγωνίζεσθαι : βουληθεὶς ὑπὸ τῶν Ἠλείων κωλύεται . καὶ κρίνουσιν Ἀθηναῖοι Ἠλείους ἐπὶ τῶν Ἀμφικτυόνων ὕβρεως : ἐνταῦθα γὰρ |
' ἀρώμενοι τυχεῖν , κακῆς γυναικὸς οὕνεχ ' αἷμ ' ἐπράξαμεν . ὁ μητροφόντης δ ' οὐ καλῆι ταύτην κτανών | ||
χεῖρόν ἐστιν ἠσφαλίσθαι τὸ κατὰ τὴν μασχάλην χωρίον , ὡς ἐπράξαμεν ἐν Σμύρνῃ περὶ τὸ γενόμενον οὕτως ἐξάρθρημα . κατὰ |
τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἀλλ ' ἐὰν παρασκευαζώμεθα , οὐδὲν ἧττον δόξομεν αἱρεῖσθαι πόλεμον , ἐξ οὗ συνάγεται τὸ δεινόν , | ||
εἰκότως , εἰ γὰρ ἀκόλουθα λέγομεν , συνειδέναι τοῖς πεποιηκόσι δόξομεν , οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗπερ εἰκόνα |
παθῶν ἐνεργείαις συνηχοῦσαι : μεμελετήκαμεν γάρ , εἴ γε ἀρετῆς ἐσμεν ἀσκηταί , μελέτην ἀναγκαίαν , ἣν καὶ Ἰακὼβ ἐμελέτησεν | ||
καὶ πρότερόν σοι ἔγραφον , πείθων αὐτὸν ὅτι ἡσυχίας ἐρασταί ἐσμεν , καὶ γράφε ἡμῖν , ἐὰν καὶ ἄλλο τί |
πρᾶξις καὶ ἡ ἕξις : τὰς μὲν οὖν πράξεις ποιοῦμεν γινώσκοντες κατὰ μέρος , καὶ διὰ τοῦτο κύριοί ἐσμεν καθάπαξ | ||
κεφαλαίοις λεγόμενα ἀκριβῶς τὸ ὅλον γινώσκομεν : καὶ γὰρ ὥσπερ γινώσκοντες ἐκ ποίων μερῶν συνίσταται ὁ ἄνθρωπος ἀκριβῶς τὸ ὅλον |
δὲ συγκαλέσας τοὺς ταξιάρχους ἔλεξε τοιάδε : Ἄνδρες φίλοι , γιγνώσκομεν ὅτι νῦν ἔξεστιν ἡμῖν προτέροις τῶν ἀπόντων συμμάχων ἀρίστου | ||
καὶ νομοθετεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν πόλιν ἅπασαν . Ἆρ ' οὖν γιγνώσκομεν ἅπαντες τὴν αἰτίαν διότι ποτὲ νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν |
οἳ τὰς παρ ' ἐκείνου δωρεὰς οἴκαδε λαμβάνειν νομίζοντες οὐκ αἰσχύνονται Φιλίππωι ζῶντες , οὐδ ' αἰσθάνονται πάντα καὶ τὰ | ||
αὐτοῦ προέστης : ἐφ ' οἷς καυχᾷ , οἱ ἄλλοι αἰσχύνονται . . . λέξ . ῥητ . , = |
οἷον νέφους ἤ τινος ἄλλου , ἐπεὶ μὴ τὴν αἰτίαν ἔχομεν δι ' ἣν τοῦτό ἐστι , ζητοῦμεν τὸ διότι | ||
καὶ γνωριμωτέρων . εἰ οὖν ἄτοπον ἀπόδειξιν ἔχοντας ἀγνοεῖν ὅτι ἔχομεν , πολλῷ ἂν εἴη ἀτοπώτερον , εἰ ἀγνοοῦμεν γνῶσιν |
ὑπὲρ ὧν ἔχουσι τὴν πᾶσαν σπουδὴν καὶ ἐφ ' οἷς θαυμάζουσιν οἱ πολλοὶ τοὺς κεκτημένους , οὐδέν ἐστιν ὄφελος , | ||
ποιήσας ἐπήνεγκε τὴν κατασκευήν : οἷον : ἴσως τινὲς ὑμῶν θαυμάζουσιν ὅτι τὸν ἄλλον χρόνον ἐμμεμενηκὼς τοῖς τῆς πόλεως νομίμοις |
ἀμπεχόμενον ἐν οἷς αὐτὸν κατεθάψαμεν . ” “ Τί δὲ ἔπραττον , ” ὁ Ἴων ἔφη , “ ὦ Εὔκρατες | ||
τολμῶντες τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας οὐ προσδέονται τοῦ δηλώσοντος τί νύκτωρ ἔπραττον καθ ' αὑτοὺς ἐν ταῖς οἰκίαις καὶ πῶς προσεφέροντο |
' ἕκαστα δηλονότι πρακτά : δι ' ὧν τὰ συμφέροντα γινώσκουσι καὶ ὑποτίθενται καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις . | ||
ἄδηλόν ἐστιν ? ? ? ? τοῖς δὲ ? ὀρθῶς γινώσκουσι ? εὔδηλον ὅτι Ὠκεανός ἐστιν ὁ ἀήρ , ἀὴρ |
, φησί , καὶ μὴ τοιαύτης πειραθέντες συμφορᾶς ἄμεινον ἡμῶν πράττουσιν . τὸ ἑξῆς οὕτως : τί γὰρ δεῖ πολλὰ | ||
τάλαντα κομίζοντα τῆς ἀναχωρήσεως μισθόν , ὥστε τὰ πάλαι δεδογμένα πράττουσιν αὐτοῖς ἐφόδιον παρὰ τῶν πολεμίων προσπεριγενέσθαι . τοῦτο μὲν |
ὧν κατέλιπεν ὁ Μενεξένου τὰ δύο μέρη , ἡμεῖς μάρτυρας παρεχόμεθα , καὶ ὅτι Λεωχάρης ἠγγυήσατο αὐτὸν ταῦτα ποιήσειν : | ||
δὲ πολλὴν ὑπὲρ αὐτοῦ ποιεῖται πρόνοιαν ; τίνα δὲ ἄλλον παρεχόμεθα μάρτυρα τοῦ πολεμεῖν αὐτῷ Δημοσθένη σαφῶς καὶ διαρρήδην μαρτυροῦντος |
καὶ ἀπὸ τῶν εἰκότων κρίνειν : εἰ δὲ μή , πειράσονται πάντες ἄνευ μαρτύρων ἐπιτίθεσθαι τοῖς ἀδικήμασιν ὡς ἐξ οὐδενὸς | ||
οἱ μὲν οὖν Ἐμπειρικοὶ τὸ ἀπὸ ἐνδείξεως τὰ συμφέροντα λαμβάνεσθαι πειράσονται ἀδύνατον ἀποφαίνειν , ἀντιλέγοντες τοῖς Μεθοδικοῖς : ἡμεῖς δὲ |
πληθυντικά ἐστι , καὶ νῦν ἀνάλογον ἕξει τὸ ἐπιστέαται τῷ ἐπίστανται , ὅπερ οὐ συμφωνεῖ . ἔστιν οὖν ἀντὶ τοῦ | ||
μαντικὸς ὢν ἢ χρησμολόγος τις ἢ ὅσοι τὰς Χαλδαίων μεθόδους ἐπίστανται ; φασὶ γοῦν εἰδέναι τὰ τοιαῦτα . οὐ γὰρ |
τοὐναντίον λυσιτελεῖν σιωπᾶν μᾶλλον ἢ κινεῖν τὴν μνήμην ὧν ἕκαστοι πεπόνθασιν , ὅστις μὴ τοὐναντίον οὗ βούλεται μέλλει ποιήσειν . | ||
. ταὐτὸν γὰρ ἑκάτερος , Ὅμηρός τε καὶ Πλάτων , πεπόνθασιν : διὰ τὸ ἐναρμόνιον αὐτῶν τῆς φράσεως ἑκάστῳ βάσιμοι |
Ἆρ ' οὖν , ἔφη , καὶ οἱ οἰκέται σου ἄχθονται πίνοντές τε αὐτὸ καὶ λούμενοι αὐτῷ ; Μὰ τὸν | ||
εὐῶδεϲ αὐτέουϲ τέρπει , ἐκτρέπονται δὲ καὶ τὰ κακώδεα : ἄχθονται τῷ βίῳ , θανατῶϲι ὥνθρωποι . αἰτίη δὲ τουτέων |
ἐν τοσούτοις ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν εἰπὼν ὅτι οὐ μόνον οὐκ ἠδίκησαν κατὰ πάντα , ἀλλ ' ὅτι καὶ ἐν τοῖς | ||
ἵνα κατείπωσιν , ἃ συνίσασιν ἄλλοις ἢ περὶ ὧν αὐτοὶ ἠδίκησαν τροχίζεσθαι λέγουσιν . . Φ φέρε τις γὰρ οὗτος |
τοίνυν τούτου καταψηφίσησθε , οὐ μόνον οἱ ἐν τῇ πόλει εἴσονται , ἀλλὰ καὶ οἱ σύμμαχοι αἰσθήσονται καὶ οἱ πολέμιοι | ||
τὸ ἴσον ὑμῖν ἕξουσιν : ὅσοι δὲ ξένοι ἐπιδημοῦσιν , εἴσονται πότερον ἀδίκως τοὺς τριάκοντα ἐκκηρύττουσιν ἐκ τῶν πόλεων ἢ |
θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική . ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν ὁρισμῶν ἔγνωμεν ὁποῖόν τί ἐστι : καὶ γὰρ διὰ τῶν ἐκ | ||
ἐκλειπτικὰς συζυγίας μέσων χρόνων διακριθέντων , εἰς τοὺς ἀκριβεῖς ἀνώτερον ἔγνωμεν , καὶ τῶν ἐν τούτοις τόπων τῆς σελήνης ἐπιλογισθέντων |
ἢ πλουσίους ἢ σοφοὺς ἢ ἀγαθοὺς ἢ ἀνδρείους γενομένους οὐκ ἀποδέχονται ἡδέως οἱ ἄνθρωποι . εἰ δὴ ταῦτα ἀληθῆ λέγομεν | ||
ὅσα καλλωπίζει τὴν ὄψιν : ἀλήθειάν τε ὁμοίως καὶ ἀρετὴν ἀποδέχονται : διόπερ οὐδὲ τῇ ἡλικίᾳ τῶν γερόντων προνομίαν διδόασιν |
, ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν , ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν , καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς | ||
τοὺς δὲ ταῦτα ποιοῦντας οὐκ αἰτιῶνται : τινὲς δὲ ἴσως καταγελῶσιν , εἰ περὶ μηδενὸς κρείττονος εὗρον εἰπεῖν : ἐγὼ |
φίλων . ὑπερβολὴν γὰρ ἀνοίας τούτοις καὶ οὐ πόρρω θεοβλαβείας πεποιήκασιν οἱ πρόεδροι τῆς βουλῆς ἡμῶν . οὗτοι γὰρ ἀγανακτοῦντες | ||
ἀλλοκότους ἐννοίας τοῦ αἰτίου ἀποδίδοσθαι ἔτι καὶ τὴν ὑπόστασιν αὐτοῦ πεποιήκασιν ἀνεύρετον διὰ τὴν περὶ αὐτὸ διαφωνίαν . οἱ μὲν |
τὸν πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν μῦθον , τοῖς δὲ τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν ἧττον : δι ' ἣν γὰρ αἰτίαν ἔμεινε τὸ | ||
ἢ τριπλοῦν καὶ ποικιλώτερον , οὔτε τὰς διαιρέσεις τῶν ἠθῶν ζητοῦσιν οὔτε περὶ τὴν κρᾶσιν αὐτῶν πραγματεύονται : ὅθεν αὐτοῖς |
α , καὶ γέγραφαν καὶ πεποίηκαν ἀντὶ τοῦ γεγράφασι καὶ πεποιήκασι : περὶ δὲ πλεονασμόν , εἴ τις λέγοι Αἰσχίνηα | ||
τῶν ἀνθρώπων γένος καὶ μηδένα τῶν πολιτῶν τρυφᾶν , ἀνακῦψαι πεποιήκασι τὸ τῶν ἀρετῶν εἶδος : καὶ ἔγραψαν νόμους περὶ |
ἅπαντα οἱ πατέρες ἡμῶν ἥρμοσαν , ὅτε τοὺς βασιλέας ἐκβαλόντες ἐπώμοσαν καὶ ἐπηράσαντο οὐκ ἀνέξεσθαι βασιλέων ἐς τὸ μέλλον ἑτέρων | ||
καὶ μηνύσειν ἔμελλον . Οἱ μὲν δὴ τάδε νόμῳ περιλαβόντες ἐπώμοσαν ἐπὶ τῷ νόμῳ καὶ ζημίαν ὥρισαν , ἡγούμενοι τὴν |
ἀρχῇ , ἀλλ ' ἐν βραχεῖ κύριοι γῆς καὶ θαλάσσης ἐσόμεθα . μὴ τοίνυν ἀναβολαῖς ἔτι κεχρήμεθα , ἀλλὰ κατὰ | ||
ἐὰν παραστήσωμεν ἡμεῖς ἠπορημένην τὴν περὶ θεῶν ζήτησιν , δυνάμει ἐσόμεθα κατεσκευακότες τὸ μήτε τὴν σοφίαν ἐπιστήμην εἶναι θείων καὶ |
ὦ Λυκῖνε , τοιοῦτον ἄνδρα εὑρεῖν . Τί δὴ οὖν πράξομεν , ὦ Ἑρμότιμε ; οὐ γὰρ ἀπαγορευτέον οἶμαι ἐπεὶ | ||
ὥϲτε τῇ μιᾷ προϲβολῇ δύο γενέϲθαι ἐϲχάραϲ , καὶ τοῦτο πράξομεν τριχῶϲ , ὥϲτε τὰϲ πάϲαϲ Ϛ ἐϲχάραϲ γενέϲθαι . |
δὲ τοῖς ὑφ ' ἡμῶν δηλωθεῖσιν ἀκόλουθα καὶ οἱ παλαιότατοι ἀπεφαίνοντο , ἁρμονίαν μὲν καλοῦντες τὴν διὰ πασῶν , συλλαβὰν | ||
δ ' οἰκειωσάμενοι . περὶ δὲ τῆς χώρας ταὐτὰ πάντες ἀπεφαίνοντο γνώμῃ μιᾷ τὸ κάλλος καὶ τῆς πεδιάδος καὶ τῆς |
ἀποκτείνῃ ἀδίκως καὶ ὅστις τῇ ψήφῳ . Εὖ δ ' ἴστε ὅτι οὐκ ἄν ποτ ' ἦλθον εἰς τὴν πόλιν | ||
ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί . ἐγὼν δὲ ὁμᾶς ἀποδέχομαι , ὡς ἴστε αὐτοί , ὅτι δαμοτικώτατα . πεύθομαι ὡς πέρυτι ἐγένετο |
συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
ἅπαντες , καὶ πολλῷ καμάτῳ παρετείνοντο , τὴν δόξασαν ἕκαστος μελετῶντες στάσιν . ἐνταῦθα ὁ Προαιρέσιος θαρσῶν τῇ φύσει , | ||
νοῆσαι τούτους προφέρουσιν , ἀλλὰ πολὺν πρότερον καθ ' ἑαυτοὺς μελετῶντες χρόνον καὶ ἀνελίττοντες καὶ τὸ μὴ καλῶς ἔχον διορθούμενοι |
. γίνεται δὲ πᾶσιν ἡ ἀπάτη ἀπὸ τοῦ δε , ἀγνοοῦσιν , ὅτι καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα εὕρηται . ὥσπερ | ||
εἴ τις ἐξ αὐτῶν ἔχει τὸ ζητούμενον ἢ πάντες ὁμοίως ἀγνοοῦσιν . Τί φής ; οὐδὲ τούτων τις πάντως ἔχει |
τὴν σὺν τέχνῃ κακοτεχνίαν , εἰ δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν , ἐπιτηδεύοντες , παράκομμα τῆς ἐνθέου κατοκωχῆς καὶ προφητείας . προφήτης | ||
κτλ . . ὅτι κατὰ τοὺς πολλοὺς πάντες αὐτὴν οἱ ἐπιτηδεύοντες ἄκοντες ἐπιτηδεύουσιν , ὡς ἀναγκαῖον ἀλλ ' οὐχ ὡς |
πλησίον αὐτοῦ οἰκῶν . ἔστι δὲ τὸ κῶλον χαριεντισμός . ἐπαινοῦσι δὲ τοῦτο τὸ κῶλον οἱ κριτικοί , λέγοντες σωφρόνως | ||
ἐκάλουν , τήν τε ἄλλην ἔτρεφε τροφὴν , ἣν Ἀθηναῖοι ἐπαινοῦσι καὶ ὅτε Ἀθήνησιν οἱ παῖδες ἐν μηνὶ ἀνθεστηριῶνι στεφανοῦνται |
ἡ ψυχὴ αἴσθησιν καὶ κίνησιν , καθ ' ἣν ἅπαντες ζῶμεν , καθ ' ἣν τὸ σῶμα δεσμεῖ τὴν ψυχήν | ||
πλούτου καὶ πάσης ἀρχῆς , τῆς δὲ αὐτοῦ τούτου ᾧ ζῶμεν φύσεως ταραττομένης καὶ διαφθειρομένης βιωτὸν ἄρα ἔσται , ἐάνπερ |
τοῦ τοιούτου παῖδας εἰ μηδεμίαν ποιησάμενοι τούτων μηδενὸς μνείαν ἀφῃρημένοι φανούμεθα τὴν δωρειάν , μηδὲν ἔχοντες ἐγκαλέσαι ; οὐ γὰρ | ||
βίον , καὶ εἰ περὶ τὴν χρῆσιν τῶν χρημάτων διαφέροντες φανούμεθα , μὴ θαυμάζειν ὅτι καὶ περὶ τὸν πορισμὸν διεστήκαμεν |
δικαστηρίοις , εἰ δύ ' ἄνθρωποι τύχοιεν τὴν αὐτὴν μαρτυρίαν μαρτυροῦντες , ὁ μὲν καλὸς κἀγαθὸς δοκῶν εἶναι , ὁ | ||
ἔτι , οὐκ ἐμαρτυρήσατε οὐδενί , οὐκ ἀμοιβὴν εἴχετε δοῦναι μαρτυροῦντες . ἐν κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν , οὐδὲ εἷς ὑμῖν |
πρόφασις δ ' ἄλλη τις ὕπεστι δι ' ἣν ταῦτα προαιροῦνται , πῶς οὐ χρὴ φαύλην ταύτην ὑπολαμβάνειν , ἥτις | ||
δὲ τοῦτο μὲν ἢ οὐχ οἷοί τέ εἰσιν ἢ οὐ προαιροῦνται , ὥσπερ δὲ τὰ φαῦλα τῶν κυνιδίων ὑλακτοῦντα ἀεὶ |
εἰς τὴν αὑτῶν χώραν , λῃζόμενοι δὲ τὴν ἀλλοτρίαν καὶ ἀδικοῦντες τὸν ἄργυρον οὐ παραλείπουσι . τὸ δ ' ἔθνος | ||
παύονται ταῦτα ἀμφισβητοῦντες καὶ ἄλλοθι καὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις : ἀδικοῦντες γὰρ πάμπολλα , πάντα ποιοῦσι καὶ λέγουσι φεύγοντες τὴν |
βελτίους ποιήσαντες κατὰ τὴν αὑτῶν δύναμιν , οἱ μὲν ἑκόντες ἐπανορθούμενοι καὶ δῆλον ὅτι αἰσχυνόμενοι τὸ μεμνῆσθαι τοιούτων ἀλλάττοντες καὶ | ||
οἱ προεστῶτες ἅμα μὲν τὴν τῶν πολλῶν πενίαν καὶ χρείαν ἐπανορθούμενοι , δι ' ἣν οὐκ ἐλάχιστα τῶν ἁμαρτημάτων συμβαίνει |
προσνέμει , ἀλλὰ καὶ τοῖς μὴ ἔχουσι τὰς τελείας . πράττουσι γὰρ οὗτοι , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς λόγος ὑπαγορεύσειεν | ||
πράττουσιν ὥσπερ οἱ χειροτέχναι . καὶ γὰρ οὖτοι μόνοι κυρίως πράττουσι : οἱ γὰρ ἀρχιτέκτονες τῷ τάττειν μόνον τὰς πράξεις |
ἐπιτελέειν τὰ συνέθεντο , ἐπεὶ δὲ ἐστερῆσθαι αὐτῶν , οὐ δίκαιοι εἶναι ἀποφέρειν ἔτι , ἀλλὰ τοὺς ἔχοντας αὐτὰ Αἰγινήτας | ||
εἰσιν σοφίᾳ σοφοί ; Ναί . Τί δέ ; οἱ δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι ; Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ οἱ |
κενὸν ὑπολαμβάνουσι , τοῦτο ὅτι μὲν κενὸν οὐκ ἔστιν , ἐπιχειροῦσι δεικνύναι . ἡ γὰρ νόησις τοῦ κενοῦ γίνεται τοῖς | ||
αἱ γνῶμαι ἵστανται , καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας ὅτι ἀμυνοῦνται μᾶλλον πεφόβηνται , ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι . |
γὰρ δὴ ποτὲ μὲν φεύγειν , ποτὲ δὲ μὴ φεύγειν φήσουσιν . Εἰ γὰρ βουλήσει αὑτῆς φεύγει , διὰ τί | ||
τῇ δυνάμει , λέγω δὴ τῇ στύψει προσέχοντες , μεταβαίνειν φήσουσιν , ὁμολογοῦσιν ἐπιζητεῖν στύψεως τὰς αἰτίας , καθ ' |
ὁτιοῦν ἐν τῷ ἡνωμένῳ ; Ὅλως δὲ κατὰ τοῦτο διωρίσθαι ὁμολογοῦμεν , ὅτι τὸ μὲν ἡνωμένον εἶναι τιθέμεθα , τὸ | ||
τοῦτο τούτου . Πῶς δή , ὦ Σώκρατες ; Ὅτι ὁμολογοῦμεν τὸ μὲν ὅσιον διὰ τοῦτο φιλεῖσθαι , ὅτι ὅσιόν |
Μέγα : μεγάλα . τρομέουσι : δειλιῶσιν . ἐχθαίρουσι : μισοῦσιν , διὰ τὴν βίαν ἣν ἔχουσιν : σημείωσαι . | ||
οὐκ ἔχουσιν ἐγκαλεῖν οὐδ ' εἰπεῖν , ἀνθ ' ὅτου μισοῦσιν , ἐκείνῳ δὲ ἴσασιν ὀφείλοντες ἀμοιβὰς ὧν παρὰ τῶν |
διὰ τοὺς μὴ ἐθέλοντας ἐγχειρέειν τοῖσι κεκρατημένοισιν ὑπὸ τῶν νουσημάτων μέμφονται τὴν ἰητρικὴν , λέγοντες ὡς ταῦτα μὲν καὶ αὐτὰ | ||
οὕτω : καὶ τὸ βραδὺ ἡμῶν καὶ μέλλον , ὃ μέμφονται μάλιστα , μὴ αἰσχύνεσθε . καὶ νεμόμεθα διὰ παντὸς |
τοὺς θεούς . Ὦ Βλεψίδημ ' , ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν , ὥστε μετέχειν ἔξεστιν : εἶ γὰρ τῶν φίλων | ||
τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος . τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν , ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν . ὅταν δὲ |
μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο , ἔπειτα παριόντες ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντες καὶ γεῦμα λαμβάνοντες αὐτοῦ τῆς σοφίας φοιτῷεν ἐκ τῶν | ||
διδασκαλίᾳ παραδοῦναι ταῦτα αὐτοῖς μέρη , οἷστισι κέχρηνται εὐθέως οἱ ἀναγιγνώσκοντες . Εἶτα τὰ κατὰ τῶν γλωσσῶν καὶ ἱστοριῶν σαφηνίζει |
. διὸ καὶ ἀχωρίστους ἐντελεχείας ταύτας εἰρήκασιν οἱ περὶ ταῦτα σπουδάζοντες . ὁ μὲν προηγούμενος οὗτος σκοπὸς τῆς ἑνώσεως . | ||
ἀργυροῦ φλέβας πολύπονον ἐχούσας ἐργασίαν , ὅπως οἱ περὶ ταῦτα σπουδάζοντες ὀδυνώμενοι μετίωσι τὴν κτῆσιν , καὶ οὐχ οἱ μεταλλεύοντες |
εἰκοῦς : τῆς μὲν εἰκόνος καὶ τῆς εἰκασίας τοῦ πατρὸς κέκτησθέ τι , οἷον : ὅμοιοι μέν ἐστε τοῦ πατρός | ||
εἰκοῦς : τῆς μὲν εἰκόνος καὶ τῆς εἰκασίας τοῦ πατρὸς κέκτησθέ τι , οἷον : ὅμοιοι μέν ἐστε τοῦ πατρός |
καὶ βεβαιώσομεν καὶ μάρτυρα τὸν θεὸν τῶνδε ποιούμεθα . καὶ ἔχετε καὶ ἕξετε , ἃ εἰλήφατε : καὶ οὐ μή | ||
τε καὶ τῶν πατέρων ἄξιοι καὶ τῆς ἀρχῆς , ἣν ἔχετε , συμπάσης τῆς Βοιωτίας , καὶ δείξατε τοῖς Πλαταιεῦσιν |
μεταγνῶναι προσήκει . οὐ γὰρ ὑπ ' ἀνάγκης ἀλλ ' ἑκόντες , ὡς ἂν ἄριστα περὶ τῶν οἰκείων βουλεύσαιντο , | ||
ἑξῆς τῇ φύσει . Μήτε θεοῖς μεμπτέον : οὐδὲν γὰρ ἑκόντες ἢ ἄκοντες ἁμαρτάνουσι : μήτε ἀνθρώποις : οὐδὲν γὰρ |
ἄγουσι τῇ δόξῃ . καὶ ὑμεῖς μὲν οἱ βασιλεῖς ἑαυτοῖς ἀσκεῖτε τὰς καταγωγὰς βασιλικάς , ὁ δὲ κόσμος οὐχ ὡς | ||
συνελόντι δὲ εἰπεῖν κατὰ τὸν Σολέα Κλέαρχον οὐ καρτερικὸν βίον ἀσκεῖτε , κυνικὸν δὲ τῷ ὄντι ζῆτε : καίτοι τοῦ |
οὐκ ἔσπεισα ; . . . Διὸ τὰ μὲν πλείω ἐατέον , ἐκ πολλῶν δ ' ὀλίγα λεκτέον , ἵνα | ||
πλείστης ἐπιμελείας . καθόλου δ ' εἰπεῖν οὐδέποτε τὸν ἄνθρωπον ἐατέον εἶναι ποιεῖν ὅ τι ἂν βούληται , ἀλλ ' |
τὰ πάντῃ ἄυλα . Ἀποροῦσι δέ τινες ὅτι εἰ πάντα μανθάνομεν καὶ τὰ ἄυλα καὶ τὰ ἔνυλα καὶ τὰ μέσα | ||
καὶ ἀδιανόητα ] προσδιωμολογημένα ᾖ τὰ πρὸ τούτων ὁμολογηθέντα ; μανθάνομεν , ὦ Θεαίτητε , ἃ λέγει ; Πῶς γὰρ |
. ἡμεῖς μὲν γὰρ ταῖς ἀληθείαις πιστεύοντες εἰσεληλύθαμεν , καὶ ἀγαπῶντες , ἄν τις ἡμᾶς ἐᾷ τῶν νόμων τυγχάνειν : | ||
ἐλπίδα πᾶσαν πεπτώκασιν : οἱ δὲ αὐτῶν τραπέντες ἀπῆλθον , ἀγαπῶντες εἰ γυμνοὶ τῶν ὅπλων σωθήσονται , μὴ λιμῷ διαφθαρεῖεν |
χῶμα ὑψηλόν : Πηνελόπης δὲ εἶναι τάφον φασίν , οὐχ ὁμολογοῦντες τὰ ἐς αὐτὴν ποιήσει τῇ Θεσπρωτίδι ὀνομαζομένῃ . ἐν | ||
αὐτοῦ τῆς δικαιοσύνης κατηγορίαν ἀδικίας ποιεῖσθε , καὶ τοῦθ ' ὁμολογοῦντες οὐκ αἰσχύνεσθε . ἐγὼ δὲ θαυμάζω τῆς τέχνης αὐτοῦ |
: δορυξένων : οἱ κατὰ τὸν πόλεμον πρὸς ἀλλήλους φιλίαν πεποιηκότες , ὡς Γλαῦκος καὶ Διομήδης : ὁ Ἰάσων ὁ | ||
ὄντα γράφειν εὐθέως βοηθεῖν ; πάντα τοίνυν τἀναντία τούτων φαίνονται πεποιηκότες . εἰκότως : οὐ γὰρ οἷς ἐπέστελλε προσεῖχον τὸν |
ἑαυτῶν βίου καὶ τέλος προθέμενοι , ματαιοπονοῦντές εἰσι καὶ κενὰ βουλευόμενοι . οἱ δ ' ἐνέργειαν ψυχῆς κατ ' ἀρετὴν | ||
διὰ γοῦν τὴν ἑνὸς ἀφροσύνην κατὰ δήμους ἀφραίνοντες ἀπόλλυνται , βουλευόμενοι τὰ μὴ προσήκοντα καὶ στρατευόμενοι δέον ἠρεμεῖν . εἰ |
ἄλλ ' ἐάσω . ταῦτ ' ἐὰν πείθησθέ μοι , εὐδαιμονοῦντες τὸν βίον διάξετε . εὖ γ ' ὦ γλυκυτάτη | ||
, σωφρόνως διαφυλάττωμεν αὐτήν , ἴσως δυναίμεθ ' ἂν ἀκινδύνως εὐδαιμονοῦντες γηρᾶν : εἰ δ ' ἀπλήστως χρώμενοι ταύτῃ ἄλλην |
, ὥστε μηδὲν λυπεῖσθαι μετ ' ὀλίγον συντριβέντων . ἆρα ἀγνοεῖτε τὴν προσοῦσαν αἰσχύνην τῷ πράγματι καὶ πόσον γέλωτα ὄφλετε | ||
“ ὁ δὲ Αἴσωπος : ” δοῦλοι , εἰ δὲ ἀγνοεῖτε , μάθετε . νόμος ἦν ἀρχαῖος παρὰ τοῖς Ἕλλησιν |
πείσειν , τὰ δυνατὰ δ ' ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι , ἐπισταμένους πρὸς εἰδότας ὅτι δίκαια μὲν ἐν | ||
. Εὐφρόνη . ἡ νὺξ , καθ ' ἣν εὖ φρονοῦμεν , τῆς διανοίας σχολαζούσης . Ἑσπέρα . παρὰ τὸ |
ἐν τῇ ἀντιλήψει , ἀλλ ' ἐν παραγραφικοῦ τάξει : μεμφόμενοι γὰρ ἐροῦμεν , ὡς οὐκ ὀφείλει ἐπὶ κατορθώμασι κρίνεσθαι | ||
Δαρεῖος καὶ Ξέρξης στρατεύοντες ἐφ ' ἣν οὔπω εἶχον , μεμφόμενοι τῇ Τύχῃ τοῦτο ποιεῖν , ὅτι μὴ καὶ τούτων |
ἐλαύνων προσδόκιμός ἐστι . Τοῦτον καὶ ξεινίζετε καὶ εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε : οὐ γὰρ ὑμῖν ἐς χρόνον ταῦτα ποιεῦσι μεταμελήσει | ||
ἐπαινέσειεν ; οὐ γὰρ διὰ τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ |
εἰκόνας τούτων τῇ φαντασίᾳ διαγράφοντες , ὀψέ ποτε τοῖς ἔργοις ἐπιχειροῦμεν , τοιοῦτόν τι κἀνταῦθα δεῖ διαπράξασθαι . Τοῦ γὰρ | ||
τῶν ἐν τῇ φύσει καὶ τῶν ἐν τῇ γενέσει μαθηματικῶς ἐπιχειροῦμεν . ἀφ ' ἧς δὴ αἰτίας πολλὰ τῶν ἐν |
ἡλίκον τὸ χρῆμα παρ ' ἐμαυτῷ λογιζόμενος , ἠπιστάμην , ἐγίνωσκον : τί γὰρ τῆς σιωπῆς αἱρετώτερον : καὶ καταλέγεις | ||
. Εἰ δέ τοι καὶ ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον , ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων Τρώων , ὁκότε |
ἄπρακτα πολλὰ βέλη συντρίψαντες τοῖς πολεμίοις καθ ' αὑτῶν ὅπλα παρέξομεν . ἀλλ ' ἐρεῖ τις , ὅτι ἀχηλώτοις αὐτοῖς | ||
τῇ νήσῳ , δεχόμεθά τε ὑμᾶς καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἀρκοῦντα παρέξομεν : εἰ δ ' οὖν , ἄπιτε ὅποι φίλον |
τὸν λόγον ἐπὶ τὰ νῦν καθεστῶτα . οἱ μὲν γὰρ συνιέντες ὀλίγοι , οἳ μάλιστα μὲν σιωπήσονται ὑπ ' εὐγνωμοσύνης | ||
φρονῶν εὖ πάντα συλλαβὼν ἔχει οὐ ζῶσιν οἵ τι μὴ συνιέντες σοφόν πρὶν γὰρ φρονεῖν εὖ , καταφρονεῖν ἐπίστασαι σφαλεὶς |
Ὅτι μὲν οὖν τὸ ὅσον ἐπὶ τοῖς τῆς ἀποτέξεως χρόνοις ἐπαγγέλλονται μὲν τὸν ὡροσκόπον γινώσκειν Χαλδαῖοι , οὐκ ἴσασι δέ | ||
πράττουσι . διαπράττουσι ] εὐτυχοῦσι . Γ ] μεθύοντες ταῦτα ἐπαγγέλλονται . Γ οἴνου χοᾶ : χοῦς μέτρον Ἀττικὸν χωροῦν |
περὶ μὲν ὧν ἴσασι μὴ βουλεύεσθαι , ἀλλὰ πράττειν ὡς ἐγνώκασι , περὶ ὧν δ ' ἂν βουλεύωνται , μὴ | ||
αὐτῷ συνηυξήθη τὸ τῆς ἐπιεικείας , ἣν οὐχ ἧττον Σύρων ἐγνώκασι πάντες δι ' ὅσων ἦλθεν , ἦλθε δὲ διὰ |
' ἐστι γῆρας καὶ γάμος . τυχεῖν γὰρ αὐτῶν ἀμφοτέρων σπουδάζομεν , ὅταν δὲ τύχωμεν ὕστερον λυπούμεθα . Τὸν τῇ | ||
, τὰ σημεῖά ἐστι τὰ ἐξεταζόμενα : δι ' ὧν σπουδάζομεν ἀποδεῖξαι , καὶ συστῆναι τὸ ἔγκλημα , ἐν δὲ |
ἔχει τὰν ἀρετάν , ὁ δ ' εὐδαίμων ἔστιν ὅκα ἀφαιρέεται τὰν εὐδαιμοσύναν . τᾶς μὲν γὰρ ἀρετᾶς ἀνυπεύθυνος ἁ | ||
, οἷον κεφαλῆς κάθαρσις , φλεβοτομίη , ὅτε οὐκ εἰκῆ ἀφαιρέεται . Αἱ ἀποστάσιες , οἷον βουβῶνες , σημεῖον μὲν |
παρ ' ἡμῖν , ἀλλὰ ὁμοίως ἡμεῖς τε ἐκείνων οὐκ ἄρχομεν τῇ παρ ' ἡμῖν ἀρχῇ οὐδὲ γιγνώσκομεν τοῦ θείου | ||
αὐτὸ ἐπενεγκεῖν . ἀνθ ' ὧν ἄξιοί τε ὄντες ἅμα ἄρχομεν , ὅτι τε ναυτικὸν πλεῖστόν τε καὶ προθυμίαν ἀπροφάσιστον |
: οἱ κακήγοροι οὐδὲν λελόγχασιν ἢ ἀκέρδειαν : οἷον οὐδὲν κερδαίνουσι κακηγοροῦντες . τινὲς δὲ τῇ ἐκλείψει τοῦ υ ἐχρήσαντο | ||
τε καὶ τοῖς Πελοποννησίοις , ἀναλογιζόμενοι ὅτι νικήσαντες μὲν μικρὰ κερδαίνουσι Μέγαρα λαβόντες , νικηθέντες δὲ τὸ κράτιστον τῆς πόλεως |
σημανῶ , τοσοῦτο προειπών , ὅτι μοι δοκοῦσιν ἅπαντες οἱ διατάξαντες τάς τε βαρβαρικὰς καὶ τὰς Ἑλληνικὰς πολιτείας τὸ μὲν | ||
, ἢ ἑαυτούς . Πῶς ποτε πάντα καλῶς καὶ φιλανθρώπως διατάξαντες οἱ θεοὶ τοῦτο μόνον παρεῖδον , τὸ ἐνίους τῶν |
μεγάλα ? [ , ] οὐδ ' αἰσχύνονται [ ] κατηγοροῦντες [ ] ἀσέβειαν [ ] ἡμων [ : ] | ||
περὶ οὗ ὁ λόγος , ἵνα μᾶλλον πείσωμεν : καὶ κατηγοροῦντες καὶ ἀπολογούμενοι δεόμεθα τῆς ἐκ τοῦ ἐκφράζειν αὐξήσεως : |
ᾗ αὐτοί τινας ἔχοντες οἰκείας δόξας , ἕτερ ' ἄττα ἡγούμεθα παρὰ ταύτας δοξάζειν ἐκεῖνον , κᾆτα ὑμῶν φασκόντων ἔχειν | ||
ὑπ ' οὐδενὸς ἀνθρώπων ἑωράμεθα , οὐδ ' ἄγνωμον οὐδὲν ἡγούμεθα ποιεῖν , εἰ περὶ ὧν ἠδικήμεθ ' ἀξιοῦμεν κατὰ |
δέ , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίως εἰρημένῳ , ὡς ἄρα , ὅσα τις | ||
: καὶ ἢν μὲν κάκιον ποιέῃ , ἔχον ἐς τὸ ὑπεναντίον : ἢν δὲ ῥέπῃ ἐς τὸ ὑγιὲς , τὸ |
τῶν ἄλλων ἡσυχίαν ἄγει καὶ τρέπεται καθ ' αὑτόν . πεπόνθασι γὰρ δὴ οἱ πολλοὶ πρὸς τοὺς ἐκ φιλοσο - | ||
τὰς συμφορὰς οὐ πολλῷ τινι ἀποδέοι ἂν ἃ οἱ Κασσανδρεῖς πεπόνθασι . ταῦτα μὲν δὴ αἴτια ἑκάτεροι τοῦ πολέμου γενέσθαι |
ῥᾳθυμίαν , ᾗ πλὴν ὀλίγων πάντες ἐγκαταβιοῦμεν , οὐκ ἄλλως πονοῦντες ἢ ἀναλαμβάνοντες εἰ μὴ ἐπαίνου καὶ ἡδονῆς ἕνεκα , | ||
ἀγαπῶντες , διώκοντες ἀνταπόδομα , οὐκ ἐλεοῦντες πτωχόν , οὑ πονοῦντες ἐπὶ καταπονουμένῳ , οὑ γινώσκοντες τὸν ποιήσαντα αὐτούς , |
κεκολασμένοι , τὴν βασιλικὴν κεφαλὴν ἐπινεύσατε . τίνες γὰρ καὶ δικαιότεροι ὧν δέονται τυχεῖν ἢ οἵτινες περὶ μὲν τῆς ἀρχῆς | ||
σκεψώμεθα , ὅσῳ καὶ κατὰ τοῦτο Μιλτιάδης καὶ Θεμιστοκλῆς Δίωνος δικαιότεροι καὶ βελτίους τὰ πολιτικὰ καὶ τὸ ἴσον μᾶλλον φυλάττοντες |
πρὸς ἕκαστον λέγειν . Οὐκοῦν τὴν οὐσίαν , ἣν νῦν ἀντιτίθεμεν ζωῇ τε καὶ γνώσει , οὔτε ζωὴν φήσομεν εἶναι | ||
δὲ νόμος ταῦτα κωλύῃ . μυθικὴν δὲ πίστιν δογματικῇ ὑπολήψει ἀντιτίθεμεν , ὅταν οἱ μὲν ποιηταὶ λέγωσι τὸν Δία κατελθόντα |
τὴν ἄσφαλτον καὶ χρῶνται ἐφ ' ὧν ἐπὶ πλέον ξηρᾶναι βούλονται : εἰ δ ' ἐπὶ πολὺ ἑψηθῇ , οὐ | ||
δοκοῦσί σοι οἱ ῥήτορες ὥσπερ οἱ τύραννοι ἅπαντα ποιεῖν ἃ βούλονται καὶ δοκεῖ αὐτοῖς βέλτιστα εἶναι ; “ ἐν γὰρ |
ἀνδραποδωδέστατοι οὐδὲν φροντίζοντες αὐτοῦ , οἱ δ ' ἐπιεικέστατοι πᾶν ποιοῦντες ὅπως ἂν εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον εὖ ἀκούσωσιν . | ||
κακοήθη ὦ κακόηθες : ἀμέλει τοῦ Δημοσθένους καὶ τῶν ὁμοίων ποιοῦντες οἱ Ἀθηναῖοι τὴν κλητικὴν εἰς η , οἷον ὦ |
ὑμᾶς ἐροίμην , τίνα γνώμην λαβόντες τότε τὴν κάθοδον ἡμῖν συνεχωρήσατε ἐφ ' οἷς ἠξιοῦμεν , πότερα λογισμῷ προϊδόμενοι τὸ | ||
τὸν δημοτικὸν ὄχλον , καὶ πάνθ ' ὅσα μαλακισθέντες αὐτῷ συνεχωρήσατε μάτην θ ' ὑμῖν ἀνήλωται καὶ καταφρονήσεως αἴτια γέγονεν |