| ἀναγραφαις ἐκ προσωπου του αἰτιου λεγοντος : „ ἰδου ἐγω ὑω ὑμιν ἀρτους ἐκ του οὐρανου „ : τῳ γαρ | ||
| , πλεονασμῳ του σ . Συρφετος . ὡς παρα το ὑω ὑετος , οὑτω και συρω συρετος , και πλεονασμῳ |
| την προϋπαρχουσαν ταξιν . τουτο γαρ ἠν ἐτι λειπομενον . Ὁτ ' ἀν μεν οὐν ἐπι δορυ τα συνταγματα ἐπιστρεφειν | ||
| γαιης μακαρων ἀνω προς οὐδας : ἀπαθης Ὀλυμπος ἐστιν . Ὁτ ' ἀν ἡδονας τις εὑρῃ , μεταβαλλεται προς ἡβην |
| οἱον , δορυ : γονυ : κονδυ : μεθυ : πωϋ : ἀστυ : ναπυ : δακρυ : καχρυ : | ||
| τερας τερατος . τῳ πωεϊ , το πωϋ , ὠ πωϋ . Δυϊκα . Τω πωεε , τοιν πωεοιν , |
| νομων ἀποδεχομενων το πραγμα και της του νομοθετου διανοιας οὐ ποῤῥω των ἡμιν πεπραγμενων βλεπουσης : ὡσπερ και ὁ Δημοσθενης | ||
| . Παρος : ἐμπροσθεν . ἑκας : μακροθεν , και ποῤῥω . ἀπολειπει : ἀπολειπεται , καταλιμπανεται . Πριν : |
| τους ὑπερ την Αἰγυπτον χιονιζεσθαι τοπους , και τηκομενης της χιονος την χυσιν εἰς τον Νειλον ἐκδιδοσθαι . Νικαγορας δε | ||
| οὐκ ὀλιγαι πηγαι και λιβαδες ἐκπιπτουσιν ἐν αὐτῳ , ψυχροτητι χιονος οὐδεν λειπομεναι : αὑται δ ' ἐφ ' ἑκατερα |
| ' ἐστιν α ! ! [ ] και φθεγμα και σχημ ' ! [ ] πολλαι διηλθον της ἐμης [ | ||
| του εἰς την πατριδα : οὑτως Ἀντιφων . π . σχημ . . . ἀγλωττιαν δε Ἀ . εἰρηκεν . |
| φησιν . . . . , : Σωκρατης δε ὑπο Αὐγεου φησιν αὐτους δολοφονηθηναι . . . , : Την | ||
| Εὐρυτον , ἱνα δυνηθῃ της ὑπηρεσιας μισθον κομισασθαι παρα του Αὐγεου πλειστον ὀντα , και παρα ἀκοντος αὐτος ἑκων . |
| ἐκ τουτων . ἠδη δε που και τοιονδε ἐν δυσεντεριαις ὠπται : προσαψαμενον των τυχαιων τινος το ἑλκος των ἐσω | ||
| πεισαι : παλαι γαρ μισθου και γραφων και νομους εἰσφερων ὠπται . και μην οὐδ ' ἐκεινο γ ' ἐνεστιν |
| γενεσθαι κἀπιπνευσαι βορειον αὐτοις . τι χρημ ' ἀρ ' οὑκ της οἰκιας τησδε συνδικαστης πεπονθεν , ὡς οὐ φαινεται | ||
| λαβους ' ἀπενεγκε ταυτην ἐκ ποδων . Ὁ καπηλος γαρ οὑκ των γειτονων ἀν τ ' οἰνον ἀν τε φανον |
| ἀπολειποντα : ἐπι πλειους γουν ἠ ἑξηκοντα σταδιους ἀμφικλυστου της ᾐονος οὐσης τῃ θαλαττῃ και τοις ποταμοις , ἁπαν εἰναι | ||
| διολκου : ἐπειθ ' ἡ Κρομμυωνια . προκειται δε της ᾐονος ταυτης ὁ τε Σαρωνικος κολπος και ὁ Ἐλευσινιακος , |
| των τρυφαν βουλομενων [ ἀπορων ] εἰρησθαι την παροιμιαν . Ὀνου ποκους ζητεις : ἐπι των ἀνυποστατα ζητουντων . Παροσον | ||
| καταχριε . [ γʹ . Προς κινουμενους ὀδοντας . ] Ὀνου χηληνιον καυσας τριψον ὀξει ἀναλαμβανε και ποιων κυκλισκια ἀποθου |
| βαθεος ἠ ὑπνου , ὁπως ἀποβλεπουσα προς τα νοητα αὐτου δεχηται τα εἰδη και τας μορφας , ἐφιεμενη των ἐκεινου | ||
| γην τε και ἀερα καθ ' ὁσον ἀν μιμηματα τουτων δεχηται . λογῳ δε δη μαλλον το τοιονδε διοριζομενους περι |
| ὀστουν : ἐρειστικον γαρ ἑκαστον τῃ της σαρκος μαλακοτητι . Ἑπεται δε , φησι , τοις ζῳοις τι δια μεσου | ||
| αἰσθητον ἐνεργουσης τελεια ἐστιν ἐν παντι μερει του χρονου . Ἑπεται δε ταις ἐνεργειαις της αἰσθησεως και της διανοιας ἡ |
| δε γης τροπον τινα ψαυει και περιφερομενη πλησιον ἁρματος ὡσπερ ἰχνος ἀνελισσεται , φησιν Ἐ . , ἡ τε περι | ||
| ' ὑστερον κατεσκαφησαν ὑπ ' Ἀργειων ὡστε νυν μηδ ' ἰχνος εὑρισκεσθαι της Μυκηναιων πολεως . ὁπου δε Μυκηναι τοιαυτα |
| εἰναι σων τε μαργοτης φρενων εὐκαρπον Κυθερειαν συ δε σφαδᾳζεις πωλος ὡς εὐφορβιᾳ : γαστηρ τε γαρ σου και γναθος | ||
| κεκτηται πλειστα , τοσαυτα μεγιστας ὠφελειας παρεχεται . Ἑλκεται δε πωλος ἐκ των πωλιων διετης . περι τουτον τον χρονον |
| ὁτε δη ὁραται τοις γεωργοις ὁ Μαρων καλος τε και ἁβρος και ἀναπνεων ποτιμον τε και οἰνωδες . γιγνωσκειν δε | ||
| ἀβρα δε βαρυτονως ἡ θεραπαινα . . . α . ἁβρος : ὁ κουφως βαινων , κατα στερησιν του βαρους |
| ' οὐδε ποτιθιγειν ἐτ ' ἐγων τευς ἀξιω : και ποκ ' ἐγων παρα τευς τι μαθων , Θεοκριτος : | ||
| ἠ ῥ ' ἐτι μυλλει τηναν ταν κυανοφρυν ἐρωτιδα τας ποκ ' ἐκνισθη ; ἀκμαν γ ' , ὠ δειλαιε |
| προμοι . ὁσαι δ ' ἀκληροι Τρωιαδων , ὑπο στεγαις ταισδ ' εἰσι , τοις πρωτοισιν ἐξηιρημεναι στρατου , συν | ||
| σε φημα , γυναι , φρενας ἐπισσυτος ; ἀπωλομεσθα : ταισδ ' ἐπιστασαι πυλαις ἀκουσαθ ' οἱος κελαδος ἐν δομοις |
| ' εἰπειν . οὐτε γαρ ταὐτα λεγουσιν οὐτ ' ἀει ταὐθ ' οὑτος γε , ἀλλα τοτε μεν ἐκπεσειν ὑπ | ||
| οἱ τοτε κωλυθεντες ἐροιεν εἰς ἑτεραν ἐκκλησιαν . ἀν τοινυν ταὐθ ' ἁπερ προτερον ποιησητε , και των τοις τοτε |
| , ἐν ξενᾳ ξενον στεγειν , ἠ τι λεγειν προς ἀνδρ ' ὑποπταν ; Φραζε μοι : τεχνα γαρ τεχνας | ||
| πολλοι δε των γριφων και τοιουτοι τινες εἰσιν οἱον : ἀνδρ ' εἰδον πυρι χαλκον ἐπ ' ἀνερι κολλησαντα οὑτω |
| αὐτοις , και αὐτα δε ὑδατος και ἀερος ἀλλου μεταλαβοντα ῥωννυται . Λυκους δε θηρασεις οὑτως : βλεννοι εἰσιν ἰχθυες | ||
| δει τα γυμνασια , ἱνα ἐκφερωνται τα λιγνυωδη περιττωματα : ῥωννυται ἡ δυναμις : εὐρυνονται τα ἀγγεια . λοιπον το |
| το λοιπον ἀτιμος ἐσει , παντες δ ' ὡς προσθεν τας δωρεας ἑξουσι πεπαυμενου του νομου , και μηδενος ἐτ | ||
| τα τουτοις ὁμοια εἰς ἀκρον ἐξεργαζεσθαι και κατατηκειν εἰς ταυτα τας τεχνας , πολιτικος δ ' ἀρα δημιουργος , παντας |
| , ἁ ἐστιν ἑτερων μερη , ὁλα μεν ὁλων οὐχ ἁψεται δια τα προειρημενα , ἀλλ ' οὐδε μερεσι μερων | ||
| ἁψεται ἠ μερεσι μερων . και εἰ μεν μερεσι μερων ἁψεται , οὐκ ἐσται αὐτα ἐτι ἀδιαστατα και ἀμερη : |
| του στρατευματος : ἐγω γαρ , ἐφη , οἰδα ὁτι ἑψονται πολλοι των νεων ἐμου ἡγουμενου . ἐκ τουτου ἐρωτωσιν | ||
| εἰπερ δε ἀρα , ἐπι των ἀπροσδιοριστων ταις μεν καταφασεσιν ἑψονται αἱ ἀποφασεις , ταις δε ἀποφασεσιν οὐ παντως αἱ |
| δε και ἐθνη των Λοκρων εἰσι τρια , Ἐπιζεφυριοι , Ὀζολαι , Ἐπικνημιδιοι . τουτων οἱ μεν Ἐπιζεφυριοι εἰσιν ἐν | ||
| οἱ ἑσπεριοι εἰσι Λοκροι , οἱ δ ' αὐτοι και Ὀζολαι καλουνται . χωριζει δ ' αὐτους ἀπο των Ὀπουντιων |
| : ὁκκα δε το μεν ἁγηται , το δ ' ἑπηται , και ἀμφοτερα συμφωνει ἀλλαλοις , το τηνικαυτα ἀρετα | ||
| ἀν δη ζωῳ Πυροεις ἐπιοντι βεβηκως ἀμφοτεροις σελαεσσιν ὁμου βεβαωσιν ἑπηται , ὀφθαλμων σελας ἀμφοτερων ἠμερσε βροτοισιν : ἠν δε |
| ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , λοιπαι πδʹ ὡραι ιβʹ : τας οὐν πδʹ ἐαν προσθωμεν τῃ του | ||
| δ ' ἠσαν αἱ τε της ἡμερας και της νυκτος ὡραι , καθ ' ἁς ἐκ παντος τροπου καθηκον ἠν |
| και τους κηδομενους ἑκαστων ἐπιμελεισθαι , ὡς μη ἀποδειλιασαντες ἀδοκιμοι πανταπασιν ἐν τῃ πολει γενοιντο . προς δε τουτοις το | ||
| ὁ μεσον ὁ Ἰαμβλιχος τιθεται των δυο ἀρχων και της πανταπασιν ἀπορρητου ἐκεινης , αἱ δε δυο , περας φερε |
| : των οὐν δυο κανονων μαχομενων , και του μεν ἑνος ἀπαιτουντος εἰς την ου διφθογγον εἰναι την γενικην , | ||
| περι τα ἀφροδισια ἀκολασια κατα το πολυ μερος δια την ἑνος γενους ἑξιν ὑπο μανοτητος ὀστων ἐν σωματι ῥυωδη και |
| . τις ἐπαυλειοισιν : ὀρχουμενος ὁ γερων . παρατραγικευεται . σχηματος ] του τραγῳδικου . τινες ἀπο του “ πλευραν | ||
| δη ἐς τον Ἀπολλωνιον ἁπαντες , αὐτου τε γαρ του σχηματος ἀπεβλεπετο και θεια ἐδοκει ἡ περι τῳ εἰδει ἐκπληξις |
| ! ! ! ! ! ] ροι ? ? ? πο ? ? λωνον ? ? ? ? ? και | ||
| . οἱ γαρ Βυζαντιοι , της Ἀρτεμιδος ἐπιφανεισης ἐν τῳ πο - λεμῳ τῳ προς τους Θρᾳκας , νικησαντες ἐλογισαντο |
| τους παιδας οὐκ ἀν ἀλλο τι προ αὐτου ἐδιδαξατο . Δοκεις δε μοι , ὁταν κωμῳδιαν και τραγῳδιαν ἐπαινῃς , | ||
| αὑτου φανειται . Και ὁ Κυρος προς ταυτα εἰπε : Δοκεις μοι , ὠ Γωβρυα , θαυμαζειν ὁτι ἐν ᾡ |
| και φυσικας ὡς οἱον τε ἠν συγκροτησας , και ἐπι πασιν ἐκεινο παρεγγυησαμενος , μηδενα λογον ἑν τι τοις οὐσι | ||
| το δη παντα ἀφεντας ? τα τοιαυτ ' ἐμποδων ὀντα πασιν και [ ] χρωμενων [ ] οὐ μονον των |
| , ὁταν περι των μελλοντων βουλευωνται ; Φαινονται γε . Δοκει οὐν σοι δυνατον εἰναι του μη ὀντος τυχειν τινι | ||
| τις ἀν λογῳ λαβοι και εἰδη ἀν ἡγησαιτο εἰναι . Δοκει γαρ μοι , ἐφη , ταυτῃ γε οὐδεν χαλεπον |
| , πικροτερων δε θεαματων ἀνιαις κατατεινομενοι τας ψυχας ἀπαγορευσουσιν : ὀψονται γαρ ὡν συνῳκοδομησαν ἠ κατεφυτευσαν ἠ περιεποιησαντο κληρονομους γεγονοτας | ||
| . ἀλλ ' ἐαν που καταλειπωσι γε αὑτοις ἐπιτηδεια , ὀψονται και ἡμας ἐνταυθα πορευομενους . ἀλλ ' , ὠ |
| κελευουσιν ἐπι θερμον τηγανον σιζουσαν ἀφαιρειν : ἁμα δ ' ἡπται και σιζει , καθαπερ τοὐλαιον , εὐθυς . διο | ||
| των ἐπι Δαφνῃ πανηγυρεων φησιν : παντος δε ὀργανου καταμιτον ἡπται , κροταλων , ὑπο φανου , πανδουρου , τῳ |
| αἰφνιδιος ἀνεμου ἐμπτωσις . πτοιωδεσι : την πτοιαν οἱ μεν δεχονται τον κινδυνον , οἱ δε την ταραχην , οἱ | ||
| ὁ δε αὐτος λογος και ἐπι των θηλειων , ὁτε δεχονται το σπερμα . Στιλπνος . παρα το στιλβω , |
| και τρηχυς το πρωτον : ἐπην δ ' εἰς ἀκρον ἱκηται , ῥηιδιη δη ἐπειτα πελει , χαλεπη περ ἐουσα | ||
| ἀλοχῳ . ἐχθρος μεν γαρ τοισι μετεσσεται , οὑς κεν ἱκηται χρημοσυνῃ τ ' εἰκων και στυγερῃ πενιῃ , αἰσχυνει |
| τον της μητρος ἀδελφον Ἀργον . και ὁ μεν Ἀργος ἀυπνος ὠν και παντη ἀφυκτος οὐδαμως αὐτην ἀνιει , ὁθεν | ||
| βεβαιωσις τουτου νεκρος γαρ οὑτος : ἀλλως : ἐγω μεν ἀυπνος θασσω παρεδρευουσα τῳ ἀθλιῳ νεκρῳ οὑνεκα σμικρας πνοης , |
| ἐν καιρῳ κομιουμενου . μεγιστον οὐν ἀδικημα δρων ὁ παρακαταθηκην ἀρνουμενος μη ἀγνοειτω , ψευσας μεν ἐλπιδος τον ἐπιτρεψαντα , | ||
| φρουρουμενοις : λυπραν γε την ἀρνησιν : τουτεστι : λυπουμαι ἀρνουμενος . τουτεστιν : ἀρνουμαι ἀρνησιν λυπηραν : ἀντι του |
| ; Ἰσως . ἀν δ ' οὐν μη πειθων τις βιαζηται το βελτιον , ἀποκριναι , τι τοὐνομα της βιας | ||
| του λογου και μη ἐθελειν ἀκουειν , μηδ ' ἀν βιαζηται τις , ὡσπερ οἰμαι και των ἑλκων τα δυσχερη |
| ἐπειθεν . οἱ δ ' εἰς τας νησους ἁς ὁ Ῥηνος ποιει των βαρβαρων καταφυγοντες θηρα τοις νεουσι τε και | ||
| Χαττων Χαττουαριων Λανδων Τουβαττιων . διεχει δε του Ἀλβιος ὁ Ῥηνος περι τρισχιλιους σταδιους , εἰ τις εὐθυπορουσας ἐχοι τας |
| , οἱς συγκατατιθεται και Τρυφων . . . . : Δυναται και το ψιλουμενον , ὡς φησι Τρυφων , και | ||
| παροιμια . Ἁβρων γαρ τις ἐγενετο πλουσιος και ἁβροδιαιτος . Δυναται δε και ἀπο του ἁβρου το ὀνομα γεγονεναι . |
| , μετα τουτον βασιλευσαντα ἐξελιπεν ἀχρι Ἰφιτου τα Ὀλυμπια . Ἰφιτου δε τον ἀγωνα ἀνανεωσαμενου κατα τα ἠδη μοι λελεγμενα | ||
| ἀειραν , σαφεστερον δε ἐτι περι του τοξου λεγων του Ἰφιτου τω δ ' ἐν Μεσσηνῃ ξυμβλητην ἀλληλοιιν οἰκῳ ἐν |
| ὁθεν και Τραπεζουσα πολις ἐστιν ἐν Ἀρκαδιᾳ , τους δε Λυκαονος παιδας ἀνειλε κεραυνῳ και την Ἀρκαδιαν συνεχως ἐκεραυνου , | ||
| και ἐπι Θωκνιαν ἀφιξῃ , το ὀνομα ἀπο Θωκνου του Λυκαονος ἐχουσαν , ἐς ἁπαν δε ἐφ ' ἡμων ἐρημον |
| ἀλλα φανερας ἐδοσαν δικας , ὡν τα πληθη καταλεγεσθαι περιττος πονος , ἀποχρη δ ' ἑν ἐργον παραδειγμα παντων ἑσταναι | ||
| ὡς ἐλαχιστα , και εὐθεως τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ ἐλαττων ὁ πονος γενησεται και τῃ δευτερᾳ . το δε γιγνομενον δια |
| τουτο προσεθηκε . λεγει δη το ἐπι το χειρον , ἐπει ἁπλως γε εἰη ἀν ὁ ἐπιεικης και ἀκριβοδικαιος , | ||
| , τασσω τον αον ΔΥ θ ʂ Ϛ . παλιν ἐπει θελομεν τον αον και τον βον μετα Μο α |
| ὑποζυγιοις και βοσκημασιν , ὁδων τε ἐπιμελουμενους ὁπως ὡς ἡμερωταται ἑκασται γιγνωνται , και των ἐκ Διος ὑδατων , ἱνα | ||
| και ἐν ἑαυταις κατα την ψυχην , ὠ Τελεσικρατες , ἑκασται των παρθενων ηὐχοντο σε ἀνδρα εὐτυχησαι , αἱ δε |
| συναπτουσαν , ἐπει το ἐναντιον παθουσης ἡ δουλεια πολλῳ ἀμεινων ἐσται της ἐλευθεριας ὡς φησι Δωροθεος . και τα ἡμικυκλια | ||
| , ἐαν μεν ἀληθες ᾐ ἐκεινο το ὁμολογουμενον , ἀληθες ἐσται και το ζητουμενον , και ἡ ἀποδειξις ἀντιστροφος τῃ |
| ποταμον ἐβαλεν , ὁς ἀπ ' αὐτου Εὐηνος μετωνομασθη . Γενναται δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη [ σαρισα προσαγορευομενη ] | ||
| : κατα δε προνοιαν θεων ὁ τοπος μετωνομασθη Παγγαιος . Γενναται δε ἐν αὐτῳ τῳ προειρημενῳ ποταμῳ βοτανη παρομοιος ὀριγανῳ |
| ἀποπλυνον , ἑως ἀν φυγῃ του στιμεως ἡ μελανια . Φρυξον ἠ ὀπτησον , ἑως ξανθισῃ : και ἑψει ὑδατι | ||
| ἐρεσθαι περι του αὐχμου : ἡ οὐν τουτου γυνη θελουσα Φρυξον και Ἑλλην ἀπολωλεναι , πεπεικε δια δωρων τους θεωρους |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | ||
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο |
| και ὑπονοω , τουτο και γινεται : που ποτε θειαν Ἑλενου ψυχαν : ἐζη γαρ Ἑλενος και ὡς μεν τινες | ||
| [ και ] το ἐπιγραμμα ἐπιλεξασθαι . πλησιον δε του Ἑλενου Μεγης ἐστι : τετρωται δε τον βραχιονα ὁ Μεγης |
| δε ου ἑωρω ? ? δε ? ων ? σις μενος ? ιως νη ἀνδρες ] δικασται ] υσιος υνφι | ||
| , ἀντι του ἀναπειθουσα . ” ὡς εἰπων δεσμον ἀνιει μενος Ἡφαιστοιο ” , ἀντι του ἀπελυσεν . „ κολπον |
| ἠκουσε ταυτα . Οἰνος , ὠ παιδες , ἀληθεια . Ὀνος εἰς ἀχυρα . Οὐθ ' ὑεται οὐθ ' ἡλιουται | ||
| διο και ἠκουσε ταυτα . Οἰνος ὠ παιδες ἀληθεια . Ὀνος εἰς ἀχυρα . Οὐθ ' ὑεται οὐθ ' ἡλιουται |
| ὁπλον . Οὐκ , ἀλλ ' ἐπι τους φευγοντας . Αὐτον δει τους φευγοντας αἱρειν . Βραδιον ἠ ταχιον ; | ||
| , εἰκοσι των ἑαυτου μαχητων ἀποβαλων και ἑκατονταρχους δυο . Αὐτον τε Μιθριδατην μετα της γαμετης συνελασας εἰς φυγην , |
| ' ἀν ἁψηται πραγματος , ὡς δυσοιωνιστος ἀπωλεσεν αὐτο . ἁψηται δε λεγει ἀντι του ἐθελησῃ αὐτου προστηναι και ὑπερ | ||
| και το φυλλον παρομοιον ταις πτερισιν : ὁταν δε τις ἁψηται των κλωνιων , ὡσπερ ἀφαυαινομενα τα φυλλα συμπιπτειν φασιν |
| , ὡς βοωσι μεν ἐχοντες και συναγωνιζονται τῳ δεδωκοτι , παυσονται δε οὐδεποτε ἀλλως , εἰ μη ταις κολασεσι . | ||
| συμμαχους αὐτων ἐτιμωρησαμεθα συν θεοις , και δυειν θατερον ἠ παυσονται το λοιπον ἐνοχλουντες ἡμιν ἠ δικας τισουσιν ἐτι τουτων |
| εἰ δε ἀναδυναι , και τουδε ἀρχει : μετακινουμενῳ δε ἑπονται και οἱ λοιποι . ὁστις δ ' ἀν ἑλῃ | ||
| ἀπεψημενου πολλαι καρτα ἁμαξαι τετρακυκλοι ἡμιονειαι κομιζουσαι ἐν ἀγγειοις ἀργυρεοισιν ἑπονται οἱ . Κτησιας δε ὁ Κνιδιος και ἱστορει , |
| , ἀλλος οὐ γραψει . Ὡς μεν τοινυν οὐ παρα παντας τους νομους φανερως γεγραφεν το ψηφισμ ' Ἀριστοκρατης , | ||
| κακου ἀνεπιδεκτον , τελεως δε ἐστιν ἀλογον το κατα τυχην παντας τοις αὐτοις ἐπιβαλλειν ἰδιωμασιν , ἀλλα μη φυσικως οὑτως |
| ἑτερωˈθι ? [ ] αν . [ ἀπο ] ? χθονος ἐς ˈαν [ ! ! ] ! [ ! | ||
| ἐπειτ ' ἀροτου μεμνημενος εἰναι ὡραιου : πλειων δε κατα χθονος ἀρμενος εἰη . Εἰ δε σε ναυτιλιης δυσπεμφελου ἱμερος |
| της Ἑλλαδος χρησθαι τῳ πλεονεκτηματι και τας παρ ' αὑτῃ πολεις πολλας συμπεφευγυιας ἀφορμην των ἐξω πολεων πολλων και μεγαλων | ||
| προὐχωρει , ᾑ ὀνομα ἠν Γαζα : ἐς γαρ ἑπτα πολεις ξυμπεφευγεναι ἐλεγοντο οἱ ἐκ της χωρας βαρβαροι : Κρατερον |
| ὁτι ἐμαυτου οὐδε την τυχουσαν ποιουμαι φροντιδα . ἰδιως δε ἠβαιον το δια σμικροτητα βασιν μη ἐχον , ἀβαιον τι | ||
| του των Νεστοριδων , και παλιν ” ἐλθοντες δ ' ἠβαιον ἀπο † σπειοσ † γλαφυροιο / πρωτος ὑπ ' |
| οὐποτ ' εὐ πραξειαν ἀν . Νειλου μεν αἱδε καλλιπαρθενοι ῥοαι , ὁς ἀντι διας ψακαδος Αἰγυπτου πεδον λευκης τακεισης | ||
| σχαδονες , βοτρυες , συκα , μηλα , κρανειαι , ῥοαι , ἑρπυλλος , μηκων , ἀχραδες , κνημος ἐλααι |
| κοινωνοϲ ἀλγεων : ἀταρ και αἱ τουδε διαδεξιεϲ οὐ μαλα περιγιγνονται : περιεϲτηκυια δε πλευριτιϲ ἀπο περιπνευμονιηϲ εὐηθεϲτερον . χρη | ||
| ἐν τῃσιν αὐτεῃσιν ἡμερῃσι τον ἀριθμον , ἐξ ὡν τε περιγιγνονται οἱ ἀνθρωποι και ἐξ ὡν ἀπολλυνται . Οἱ τε |
| οἰει ; Ἐγωγε , ἐφη . Οὐκουν ὁσῳ ἀν μεγαλαυχοτεροι ὠσιν , δυσαλωτοτεροι γιγνονται ; Εἰκος γε . Ποιος τις | ||
| ἐπιταξασθαι τῃ φαλαγγι λοχους φυλακας ἱν ' ἀν που δεῃ ὠσιν οἱ ἐπιβοηθησοντες τῃ φαλαγγι και οἱ πολεμιοι τεταραγμενοι ἐμπιπτωσιν |
| , οὐτε παλιν τον πλουτον της γης ἐκεινης αὐξησαι . Ὁστις και την Λιβυην ἀπο της Ἀσιας διαμεριζει ἠ ἀφοριζει | ||
| ἁπλοος ἰσθι , τα δ ' ἐκ ψυχης ἀγορευε . Ὁστις ἑκων ἀδικει , κακος ἀνηρ : ἠν δ ' |
| δια των κοχλακων , τοιϲ δε λοιποιϲ το ἑψομενον . ἑψεται δε μαλακῳ πυρι κινουμενον ϲυνεχωϲ , ὡϲ μη διακρινεϲθαι | ||
| καταρρουν . Ἡ δια πρασιου . Πρασιου κομης # α ἑψεται ἐν ὑδατος κυαθοις Ϛ , και ὁταν [ δε |
| ἀντεχει : ἀντι του ἐξαρκει Δειναρχος . ἀντι δε του σῳζεται Δημοσθενης . και Ὑπερειδης ἀντι του ἀντιλαμβανει . , | ||
| ὁτι θαυμαζεις , οὐκεθ ' ὁμοιως το ἐνδιαθετον του λογου σῳζεται , ἀλλ ' ἁπλως μεντοι ἠθικος και ἰσως ἀφελης |
| ἀπωλοντο χρονον οὐτ ' οἰκτιζονται τους ἀποιχομενους οὐτε τας νομιμους χεονται χοας , ἀλλα θυουσι Διι Καταιβατῃ . ΙΑΠΥΓΩΝ τε | ||
| . ἐκ δ ' ἐκεινης : γραφεται ἐν δε . χεονται : φυονται : γραφεται ἐκφυονται . ἀθεσφατοι : πολλαι |
| ἀνεμων και οὑτωϲ ἀποτιθεμεθα ἐν οἰκῳ , ἐν ᾡ οἰνοϲ ἀποκειται . βελτιον οὐν ϲκευαζειν το ϲυν τῳ μελιτι φυλαχθεν | ||
| ] ἐταξα κἀκρινα ] διεκρινα , κεχωρισμενως εἰπον χρη ] ἀποκειται ὑπαρ ] φανερως κληδονας ] μαντειας δυσκριτους ] δυσγνωστους |
| λεγω . ἡ μεν οὐν κοσμια τε και φρονιμος ψυχη ἑπεται τε και οὐκ ἀγνοει τα παροντα : ἡ δ | ||
| οὐτε βουλευεσθαι δεοι ἀν οὐτε πραγματευεσθαι : εἰρηκως ποσα ἀτοπα ἑπεται τῃ του ἐνδεχομενου ἀναιρεσει μενοντος ἐκεινου του πασης ἀντιφασεως |
| γαρ κηφηνες ἡμιν εἰσιν ἐγκαθημενοι οὐκ ἐχοντες κεντρον , οἱ μενοντες ἡμων του φορου τον γονον κατεσθιουσιν οὐ ταλαιπωρουμενοι . | ||
| , εὐ ποιησειν ὑμας . νυν οὐν σκεψασθε ποτερον ἐνθαδε μενοντες τουτο βουλευσεσθε ἠ εἰς τα ἐπιτηδεια ἐπανελθοντες . ἐμοι |
| τεχνικως κρινουσα την τροπην των σωματων . Ἱπποκρατης δε ἰητρος ἰηται τουτο το παθος : τῳ γενει μεν οὐν ἐστι | ||
| πληθει ὀθονιων . Το μεν οὐν , αὑτη ἡ ἐπιδεσις ἰηται , το δε τοισιν ἰωμενοισιν ὑπηρετεει . Ἐς μεν |
| Ἑλληνων ἀρχης , μαστροπῳ δε τῳ Παλαμηδει χρῳτο ” και ἀφιξονται μεν „ ἐφη „ μικρον ὑστερον σοι μεν βους | ||
| μελλουσι και ἀγωνας ἀγειν ἀπο πολλων χρηματων σφοδρα λαμπρους , ἀφιξονται τε κατα θεαν ἐπι τουτους πολλοι των ξενων . |
| : ποσι γαρ ὀφειλων εἰπειν ἰσην ἁρπυιαις ὁπλαις εἰπεν . Ἁρπυιαι δε μυθικως δαιμονες τινες Ἀελλω και Ὠκυπετη και Κελαινω | ||
| ἐν τῃ Σ Ὀδυσσειας , “ τοφρα και τας κουρας Ἁρπυιαι , ” ἀπο του ἁρπαζειν . ἐμφαινει δε Ὁμηρος |
| Θρᾳκην δια τουτους οὐχι πεισθεντας τῳ ἐμῳ ψηφισματι , παλιν ὠνειται παρ ' αὐτων ὁπως μη ἀπιμεν ἐκ Μακεδονιας , | ||
| ἡδιστος , βιος τρισμακαριστος . τις ἐπιθυμει τρυφης ; τις ὠνειται τον ἁβροτατον ; Ἐλθε συ και λεγε ἁπερ εἰδως |
| . . . , : Δημαδης ῥητωρ τον υἱον μειρακιον ὡραιον λιχνον και ἀσωτευοντα προς Φιλιππον ἐκπεμπων ἀπολαβων τε πλουσιον | ||
| παιζοντες ἀπεπληρουν της ἱερουργιας τον νομον : λαβοντες γαρ μηλον ὡραιον καρφη μεν ὑπεθεσαν αὐτῳ τετταρα , δηθεν τους ποδας |
| ξενας ὁδους και παρηλλαγμενας ἀπολαυσεων ἐτεμνεν . εἰθ ' ἡ παντα τολμωσα τρυφη την φυσιν αὐτην παρενομησεν : και τις | ||
| , τεθνηκεναι , τα μετα τον θανατον : και ταυτα παντα ὁμου νοησας , χρονους , τοπους , πραγματα , |
| ἀραται ] καταραται . ἀραται ] καθ ' ἡμων . ἀραται ] ἐκ παραλληλου . τυχας ] δυστυχιας . θΞ | ||
| ὁ τον ἱερον ἀροτον ἐπιτελων * * ἀλλα τε πολλα ἀραται και τοις μη κοινωνουσι κατα τον βιον ὑδατος ἠ |
| αἱ αὐται πανταχου πεφυκασι , αἱ δε της σεληνης αἱ αὐται . πρωτον ἐνη τετρας τε ⌊ και ἑβδομη ⌋ | ||
| , φησιν , ὁτι ἑν ἐστι προοιμιον , ἐπει αἱ αὐται ὑποληψεις εἰσιν : οὐ γαρ ἐπειδη πολλαι των ὑποληψεων |
| ταδε : Ἱσπανιαι τρεις , ἁς Ἰβηριας προτερον ἐκαλουν . Αὑται δε χερρονησου δικην περιρρεονται ὑπο θαλασσης κατα σφοδρα στενον | ||
| ὁ ἀρχων ἀσθενης και δια τουτο ἑκαστος ἑαυτου ἐξουσιαζει . Αὑται μεν οὐν αἱ τε ἐν τῃ πολιτικῃ και ἐν |
| ἀν σφοδρα εὑροις περι πλειστου ποιησαμενους τα δικαια κατασχειν , ἐπειτα ἀποτισαντας οὐχ ἑκουσιως , ἀλλ ' ἀναγκῃ και φοβῳ | ||
| και ὁπως ἐπισιτισασθαι , ὡς ἀν ταχιστα διανυσαι δυνηθειης . ἐπειτα καὐτος ἁ μεν προϊοντι ἐπιδεικνυς κατα την ὁδον , |
| ἐς την ἑορτην ; Οὐκ ἐχει , ὠ μανναριον . Μονος οὑτος οὐ τεχνην εὑρηκεν ἐπι τον πατερα , οὐκ | ||
| ὠν προς τους θεους , της ἀμοιβαιας ἐτυχε χαριτος . Μονος [ γαρ ] ἐκ παντων των Περσων τριακοσιοις ἐτεσι |
| δη με ἑλωρ Δαναοισιν ἐασῃς : ὁτι οὐ παντως βρωμα , προς το ἑλωρια τευχε κυνεσσιν . . . . | ||
| και τον ζῳδιακον ἐφαπτεσθαι των τροπικων καθ ' ἑν σημειον , και ἀλλα πλειονα τοιαυτα , ἀπλατεις αὐτους και δια |
| ὁταν το παθος ὑπερτερον της τεχνης ἐστι και θεραπειαν οὐκ ἐπιδεχηται , ἀλλ ' ὁμως , κἀν μη θεραπευσῃ , | ||
| ἀγγεια και ἐπι πλειον διατεινεται . ὁταν δε μηκετι ἐπισαξιν ἐπιδεχηται τα ἀγγεια . ἐπιφερηται δ ' ἐκ της κοιλιας |
| χρησμος , ἐν ᾡ περιεχεται ταυτα : „ οὐκ ἰδου Ἀαρων ὁ ἀδελφος σου , ὁ Λευιτης ; ἐπισταμαι ὁτι | ||
| Βεσελεηλ δε Μωυσει : και εἰκοτως : και γαρ ὁτε Ἀαρων ὁ λογος και Μαριαμ ἡ αἰσθησις ἐπανιστανται , ῥητως |
| και ποιειν οὐχ οἱον ἑαυτον , ὁς ἐνιοτε οὐδεν τι φωραται κατεχων και οὐ συνορων , ὁτι πολλα δειται τριβης | ||
| πολλου συνεχως ἐπι πολλας ἡμερας παρα τους νομους πραττων τις φωραται , οὐ μονον δηπου του μη μετ ' ὀργης |
| κυμασιν ὁραται , ὁσον ἀντικριναι τριηρους τελειας αὐτο μεγεθει . νηχονται δε ἀρα πολλοις τοις ποσι και κατα στοιχον ἐντευθεν | ||
| παλαι Βαμβυκην ἰχθυες εἰσιν ἱεροι , και κατ ' ἰλας νηχονται και ἐχουσιν ἡγεμονας , και των ἐμβαλλομενων αὐτοις τροφων |
| φησιν Ὁμηρος , κεκτημενοις τον Ζεφυρον οὐδεν δει περιεργιας του θεου παρεχοντος τρυφαν . Ἀθηναιοις μεν γαρ ὁ Βορεας συνεναυμαχησε | ||
| φυσις ἐκ τε νου και ἀναγκης , και ὁσα παρα θεου εἰς αὐτον ἡκει , ἀγαθα , τα δε κακα |
| : προπετης και εἰς τοὐμπροσθεν φερομενος . τουτο δε ὑπο πολλης ὀργης συμβαινει γινεσθαι : ἀλλως : προνωπης ἀναιδης , | ||
| τῳ πεποιηκοτι . παριτε νυν οἱ τυφου και ἀπαιδευσιας και πολλης ἀλαζονειας γεμοντες , οἱ δοκησισοφοι και μη μονον ὁ |
| ἀκρατου δε σχεδον ἁπαντες και μαλισθ ' οἱς το πραγμα ἀσκειται : πιοντες γαρ ἐτι διψωσι και ἀρχονται μεν ἀπο | ||
| ἐννοων , και βουλομενος πολλους ὑμιν πολιτας τοιουτους γενεσθαι . ἀσκειται γαρ ἀει , φησι , το τιμωμενον , ἀμελειται |
| καθαρσια ἐμβληθεντα ἐνταυθα ἀναγουσι την αἰτιαν του ἐπι τῳ ποταμῳ παθηματος . ἐστι δε ἐν τῳ Σαμικῳ σπηλαιον οὐκ ἀπωθεν | ||
| δε ἐστι το της μνημης ἐπικτητου τινος ἠ μαθηματος ἠ παθηματος , οὐτε τοις ἀπαθεσι των ὀντων οὐτε τοις μη |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| γαρ χαροπον αὐτου και γοργον ἐκ φυσεως πραϋνει τις ἐφιζανων ἱμερος , δοκει δ ' ἰσως και ἀντερασθαι βλεπουσης αὐτον | ||
| . . ὠ θεοι , τις ἀρα Κυπρις ἠ τις ἱμερος τουδε ξυνηψατο ; οἱ της ἀνανδρου και διεσκατωμενης τρυφης |
| αἱς ἐβοηθησατε ; ἀλλ ' οὐκ ἀν ἐδυνασθε . ἀλλα πολλ ' ἐχοι τις ἀν εἰπειν ἁ τῃ πολει γεγον | ||
| , ὡς ἀρα και παρ ' ἡμιν ἐπι των προγονων πολλ ' ἀγαθ ' εἰργασμενοι τινες οὐδενος ἠξιουντο τοιουτου , |
| μυχοιο , συνεχες ἀργινοεσσαν ἀει περιτετροφε παχνην , οὐδε μεσημβριοωντος ἰαινεται ἠελιοιο . σιγη δ ' οὐποτε τηνδε κατα βλοσυρην | ||
| μιν στοματεσσι περισταδον ἰυζοντες σαινουσιν , του δ ' ἠτορ ἰαινεται εἰσοροωντος : ὡς ἀρα Τρωιοι υἱες ἐγηθεον , εὐτ |
| οὐ διηγημα | . . . . . . ] ιν ἐδωκεν , ἐγνω δε και την Ποσειδωνος ὑπερ της | ||
| παρα την ξα ? [ ] ! ακηναρ [ ] ιν ἀμφι μοι αὐτιϲ [ ἀνακτα [ ] των μαν |
| τοις προ αὐτων . ἐοικε δε εἰναι ταυτα ἀντιστροφη . ἱκνειται λογος ] ἀντισπαστικα κωλα εʹ . τα μεν δʹ | ||
| , ἡν ἱεραν Ἀφροδιτης φασι δια Βυβλον και Λιβανον . ἱκνειται ] ἱκνειται δε διον παμβοτον ἀλσος του οἰστρου τωι |
| ποιοτητος , και αὐτη ἡ φυσις αὐτης και ἡ ὑλη ἐγκειται ἐν τῃ ποιοτητι , εἰ και μη ὁ σκοπος | ||
| μερικῳ θεωρεισθαι , οἱον εἰ και το καθολου λευκον οὐκ ἐγκειται ἐν τῳ Σωκρατει μονῳ , ἀλλ ' οὐν ἡ |
| ταχεως αὐτων πριω . . πουλυπουν και δος καταφαγειν κἀπο τηγανου γονον . ἐπι τουτοις οὐχ ἡσθεις ὁ Οὐλπιανος , | ||
| ὡσπερ και φλοισβος ἐπι θαλασσης , και το σιζειν ἐπι τηγανου πεποιημεναι φωναι . Θρεπτηρος : του παρεχοντος την τροφην |