| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| ἐστι και το ΕΗ . και παρα ῥητην την ΕΖ παρακειται πλατος ποιουν την ΕΜ : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ | ||
| Διδυμοις κηʹ , ὡροσκοπος Αἰγοκερῳ . ταις κʹ του Αἰγοκερω παρακειται Ζυγος : ἐν Ζυγῳ Ἰχθυες : τουτους ἐν τῳ |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
| εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
| ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
| λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | ||
| ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
| προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| ἀνεμων και οὑτωϲ ἀποτιθεμεθα ἐν οἰκῳ , ἐν ᾡ οἰνοϲ ἀποκειται . βελτιον οὐν ϲκευαζειν το ϲυν τῳ μελιτι φυλαχθεν | ||
| ] ἐταξα κἀκρινα ] διεκρινα , κεχωρισμενως εἰπον χρη ] ἀποκειται ὑπαρ ] φανερως κληδονας ] μαντειας δυσκριτους ] δυσγνωστους |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| προσκτησαιτο φιλους . Ἱστορεων δε εὑρισκε Λακεδαιμονιους τε και Ἀθηναιους προεχοντας , τους μεν του Δωρικου γενεος , τους δε | ||
| , ὡσπερ τι καλλιον , ἀλλ ' ἀνδρειᾳ και γνωμῃ προεχοντας κρατειν πανταχου καλλιστοις ἁπαντων ἐφοδιοις οἰμαι και καθαρως οἰκοθεν |
| : Ὑδρην μιν καλεουσι : το δε ζωοντι ἐοικος ἠνεκες εἰλειται , και οἱ κεφαλη ὑπο μεσσον Καρκινον ἱκνειται , | ||
| δε τῃ δευτερᾳ φιλοσοφιᾳ , ἡ καλειται διαλεκτικη , ἡτις εἰλειται περι τα ἐνδοξα και οὐ παντῃ ἀληθη : ταυτην |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
| χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| τα προς ἀρκτους σεληνας γ . ἐπειχεν δε τοτε ὁ εἰρημενος ἀπλανης κατα τας ἡμετερας ἀρχας , τουτεστι τας ἀπο | ||
| παι Ἱππονικου , ἐρωτᾳς . ἀλλα ἐστι γαρ και σπουδαιως εἰρημενος ὁ τροπος των ὀνοματων τουτοις τοις θεοις και παιδικως |
| πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
| , την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
| Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
| , και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
| ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
| και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
| οὐτε μαθειν οὐτε ἐξειπειν γεννασθαι θεους δυναμενος . και το εἰρημενον αὐτῳ “ ὁ δη μεγας ἡγεμων ἐν οὐρανῳ Ζευς | ||
| ὡς Ὑπ . . , . ἡ δε δουλιϲ Ὑπερειδῃ εἰρημενον φαυλον ἐστιν . . , . Δρακοντιδηϲ εἱς των |
| γαρ ἐστιν ἡ προσποιησις ἡ ἐκτος οὐσα της ἀληθειας . ὑποκρινεται ] ἠ δια την τεχνην σκωπτει και νυν , | ||
| και την ἁπαντων ταξιν εἰδεναι βουλομενος προς το παρον ἀγνοιαν ὑποκρινεται μιαν : τις ; ὁ σοφος , ὁ φιλοσοφιαν |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| τουτων μιαν προτασιν ἐκθεμενος ἀμφω ἐχουσαν ἀοριστα , το τε ὑποκειμενον και το κατηγορουμενον , την πας οὐκ ἀνθρωπος οὐ | ||
| κατα τινων ἀκτινων † εἰσκρισιν † μετα την προς το ὑποκειμενον ἐνστασιν παλιν ὑποστρεφουσων προς την ὀψιν . Ἐμπεδοκλης τοις |
| εἰδη , ποτερον ἑν εἰδος ἐστι παντων ἀνθρωπων , ὁ δηλουσιν αὐτοανθρωπον : ἀλλ ' ἀτοπον φησιν : ἐδει γαρ | ||
| και οἱ εὐβλαστοι και εὐθαλεις ἑπτα | σταχυες ἐνιαυτους ἑπτα δηλουσιν εὐθηνιας και εὐετηριας και ἑπτα ἑτερους λιμου αἱ ἐπανιουσαι |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
| τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
| προπετειας ἑαυτους ἀπαλλαξετε , ἁμα δε κακοηθειας . οὑτος ταχεως λουεται . κακως οὐν ποιει ; οὐ παντως . ἀλλα | ||
| λυχνις ἐκ των Ἀφροδιτης λουτρων φυεται , ὁτε Ἡφαιστῳ συγκοιμηθεισα λουεται , Ἀμεριας φησιν . ἡ δε ἰρις ἀνθει θερους |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| περινοησις προς ἐφαρμογην , εἰπερ τις το ἐν τῳ ἀδυτῳ θεασεται . Εἰ δ ' ἀλλως βλεποι , οὐδεν αὐτῳ | ||
| και Ὁμηρος εἰν Ἀριμοις ὁθι φασι Τυφωεος ἐμμεναι εὐνας εἰναλιου θεασεται πρωτον τα Ἀριμα ὀρη της Κιλικιας , ὁπου Πινδαρος |
| ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
| . ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| και την χορηγιαν τῳ σφετερῳ στρατοπεδῳ . ἀει δε μαλλον αὐξομενος ἐστρατευσεν εἰς την Μηδιαν . ὁ δε ταυτης βασιλευς | ||
| και την χορηγιαν τωι σφετερωι στρατοπεδωι . ἀει δε μαλλον αὐξομενος ἐστρατευσεν εἰς την Μηδιαν . ὁ δε ταυτης βασιλευς |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| οὐκ ἐᾳ και παριεναι τα μερη του καλλους ὁ ποθος ἐγκειμενος , οὐδε ἀμελως θεωρειν . οὐδε φιλαργυρος των δραχμων | ||
| ' ἐν σοι ; Ἠ ὁ μεν προ του ἀριθμειν ἐγκειμενος ἀλλως : ὁ δ ' ἐκ του φανηναι ἐξωθεν |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| του δια μεσων την θεσιν ἀναπαλιν ἡ μεν ἑσπερια ἀνατολη τηρειται προχρονουσα της ἑῳας δυσεως και το των κολοβοδιεξοδων ἰδιον | ||
| ἐχει , ἡν εἰληχεν ἀπο του πατρος την ἀρχην : τηρειται δε αὑτη ὑπο της ἑκαστου ἀποκαταστασεως ἀδιαλυτος : ἡ |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| ἀλυξαν : ἐξεφυγον . Παιπαλοεσσαν : τραχειαν . ἀναστειχωσι : διερχονται , ἀνερχονται . κολωνην : ἐξοχην : ὀρος , | ||
| ὡρα της νυκτος καλειται Ὑγχελ , ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ διερχονται οἱ δαιμονες ἐν τοις μνημασιν και εἰ ἀνθρωπος διελθῃ |
| ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
| ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| ἁ σταφυλις σταφις ἐσται : ὁ νυν ῥοδον , αὐον ὀλειται . μη ' πιβαλῃς την χειρα . και εἰσετι | ||
| Πυθια : των Δελφων : ὑπερ του πατρος : κακως ὀλειται : ἀμφοτερα , φησιν , αὐτον ἀναιρησει , πρωτον |
| , ἡ στενη και ῥοωδης θαλασσα , ἡν γεννᾳ μεν ποντος Εὐξεινος , σχιζων τας ἠπειρους τῳ ῥευματι , διαχειται | ||
| ἰχθυων ὁμου ἐπι ποντον ὁρμωσι τον Εὐξεινον , Εὐξεινος δε ποντος ἐστιν εἰς την μεγαλην θαλασσαν περι την Μαιωτιδα λιμνην |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| . του δε Ἀσκληπιου περι τεσσαρακοντα ἀπεχει σταδιους περιβολος και ἀδυτον ἱερον Ἰσιδος , ἁγιωτατον ὁποσα Ἑλληνες θεῳ τῃ Αἰγυπτιᾳ | ||
| του ἀδυτου την θεαν . Και μη γενομενος δε το ἀδυτον τουτο ἀορατον τι χρημα νομισας και πηγην και ἀρχην |
| θερους : δυσχειμερον δε ἐστι , και ῥαδιως ὑπο ψυχους κακουται , δι ' ἡν αἰτιαν συφεωνας αὐτοις κατασκευαζουσιν , | ||
| και σκαιωρηματων και δολων και νοσων ἐνδοτερων : εἰ δε κακουται ὁ Ἀρης ἑτερῳ προσωπῳ ὡν προειπομεν , δει ποιησαι |
| ἑξουσιν ἐπιθυμιᾳ δοξης , ὡν ὡς εἰκασαι τις ἀμεινονι τυχῃ χρησεται της ἐμης , σκοπει , τις ἐσται σοι προς | ||
| ' ἑκαστην : οἱον φρονησιν : εἰ γαρ ἀλλαις ἀρχαις χρησεται , πως ἐτι ἐκεινη μενει κἀν εἰ μη ἐνεργουσα |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| το ἐστιν προσκατηγορουμενον : οἱον Σωκρατης δικαιος ἐστιν : ὁ ὑποκειμενος ἐστιν το Σωκρατης , κατηγορουμενος δε το δικαιος ἐστιν | ||
| . Εἰ δ ' ἐν τῃ ὑλῃ και αὐτος εἰη ὑποκειμενος και αὐτος συν αὐτῃ γενομενος , οὐκετι ὑποκειμενον την |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ||
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος |
| δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
| τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
| γεννηθεντα κρειττονα του πατρος γενεσθαι . και κατα τουτο δε διαφωνουσιν : ὁ μεν γαρ Αἰσχυλος Προμηθεα φησι τουτο ποιειν | ||
| ἐνδειξεως το συμφερον λαμβανεσθαι : ᾑ δε ἀπο διαφεροντων , διαφωνουσιν . οἱ μεν γαρ Μεθοδικοι ἀπο φαινομενων τινων ἐνδεικνυμενα |
| οἱ πεμπειν ἐς Ἀσινην , τας δε λοιπας παρασκευαζεσθαι ὁσας διανοουνται πεμπειν και , ὁταν καιρος ᾐ , ἑτοιμας εἰναι | ||
| ' ἀρχικον εἰναι : οὐδε ὡς περι τοιουτου αὐτου ὀντος διανοουνται , ἀλλ ' ἐνουσης πολλακις ἀνθρωπῳ ἐπιστημης οὐ την |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
| δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
| , ταν δε μορφω ταν τεχναν και ποθ ' ἁν κινεεται ὑπο τω κινεοντος ἁ ἐστω . Ἀλλ ' ἐπει | ||
| ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και διαχεεται , και κινεεται , και την πνοιην ἐσαγεται τε και ἀφρεει και |
| ψυχην ἐν ξενων ἀφησει χερσιν , οὐκ εἰ τεθνεως ἀταφος κεισεται . τουτων γαρ ἁπαντων ἡγειται πικροτερον εἰναι το στενειν | ||
| κἀν εὐωχηται ποτε , οὐ πορρω του κρατηρος τα βελη κεισεται , καιτο συμπαν εἰπεινἐστι τα τοξα αὐτοις ὁπλα μεν |
| ἐνιοι των ἀλαζονων τα ἀδυνατα κατεπαγγελλονται και ἐν τοις ἐλαχιστοις ἐλεγχονται . σπαλαξἐστι δε τουτο το ζῳον τυφλονλεγει τῃ μητρι | ||
| . . . ἱπποτα Οἰνευς : ἡ διπλη περιεστιγμενη ὁτι ἐλεγχονται οἱ τον ἱπποτην ἀποδιδοντες φυγαδα : ὁ γαρ Οἰνευς |
| της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
| : εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
| – ἀγωνα Λοξιαι καταβαντ ' εὐρυν ἐν θεων ξενιᾳ . θυεται γαρ ἀγˈλαας ὑπερ Πανελλαδος , ἁν τε Δελφων ἐθˈνος | ||
| την θεον ἐκ Σουνιου της Ἀττικης ἐπιβασαν τῃ νησῳ ἐνταυθοι θυεται τῳ Ἀπολλωνι ὁϲημεραι και μεριϲ αὐτῳ και δειπνον παρατιθεται |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |