| ἁ σταφυλις σταφις ἐσται : ὁ νυν ῥοδον , αὐον ὀλειται . μη ' πιβαλῃς την χειρα . και εἰσετι | ||
| Πυθια : των Δελφων : ὑπερ του πατρος : κακως ὀλειται : ἀμφοτερα , φησιν , αὐτον ἀναιρησει , πρωτον |
| Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
| λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
| : Ὑδρην μιν καλεουσι : το δε ζωοντι ἐοικος ἠνεκες εἰλειται , και οἱ κεφαλη ὑπο μεσσον Καρκινον ἱκνειται , | ||
| δε τῃ δευτερᾳ φιλοσοφιᾳ , ἡ καλειται διαλεκτικη , ἡτις εἰλειται περι τα ἐνδοξα και οὐ παντῃ ἀληθη : ταυτην |
| εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
| ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| και τῳ μεν ἀγαθῳ , ὁτι ὡσπερ το θειον παντων προνοειται , οὑτω και ὁ τελειος φιλοσοφος των ἀτελων ψυχων | ||
| ὑμνει την φυσιν , και δεικνυει πως αὑτη ἐν πασι προνοειται του σωματος , ἠ των ψυχικων μοριων . και |
| δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
| τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
| ἐστι και το ΕΗ . και παρα ῥητην την ΕΖ παρακειται πλατος ποιουν την ΕΜ : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ | ||
| Διδυμοις κηʹ , ὡροσκοπος Αἰγοκερῳ . ταις κʹ του Αἰγοκερω παρακειται Ζυγος : ἐν Ζυγῳ Ἰχθυες : τουτους ἐν τῳ |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| ἐνταυθα τας φωνας διδασκομεθα , ἐκει δε τα πραγματα , προηγειται δε ἀει ἡ γνωσις των φωνων της γνωσεως των | ||
| ὑπαρχει το εἰδος : ποικιλον δε τι ὀν ποικιλων κακων προηγειται της γενεσεως . Εἰ γαρ ἀληθως ἀρτι ἐλεγομεν περι |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| – ἀγωνα Λοξιαι καταβαντ ' εὐρυν ἐν θεων ξενιᾳ . θυεται γαρ ἀγˈλαας ὑπερ Πανελλαδος , ἁν τε Δελφων ἐθˈνος | ||
| την θεον ἐκ Σουνιου της Ἀττικης ἐπιβασαν τῃ νησῳ ἐνταυθοι θυεται τῳ Ἀπολλωνι ὁϲημεραι και μεριϲ αὐτῳ και δειπνον παρατιθεται |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| τους αὐτους : τα δε ἀλλα ἡσυχαζει και του αὐτουργειν ἀφειται . ἐαν δε ᾐ λῳον ταις μελιτταις μεταστηναι , | ||
| ᾠδος εἰσκληθεις ἀλλα τε ᾐδε και το ἐσχατον εἰπεν ὡς ἀφειται εἰς τους Ἑλληνας θηριον μεγα , θρασυτερον ὑος ἀγριου |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| τους ἀκουοντας μη ῥᾳδιως παραδεχεσθαι ταυτην την γνωμην , ἠθικως εἰσηγειται , ἀξιων ἐκκλησιαν ἀποδουναι περι τουτου , ἱνα και | ||
| τριηρεις εἰς τας του πολεμου χρειας . ἐτι δ ' εἰσηγειται και τριακοντα νεωσοικους κατα φυλην ἑκαστην κατασκευασθηναι ἐν τῳ |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| πλοιου καταδυντος . ὁ και μεγιστον ἐστι σημειον του μηδεν προσηκειν αὐτῳ . τις γαρ ἀν τον ἑαυτου σιτον ἐπειθε | ||
| ἠ πεμπε μηδ ' οἰου λαμβανειν σοι μαλλον ἠ διδοναι προσηκειν μηδε σφοδρα δικαιος ὠν ἑν τουτο ἀδικον ποιει . |
| βιᾳ διατεινοντων αὐτους . ὡσπερ γαρ ἐκ των λεβητων ἀτμος ἀνερχεται πολυς ἐφεψημενου του ἐν αὐτοις ὑδατος , οὑτω και | ||
| τε και μικρον ἐρωτημα ἀπολυσαι , το πως ὁ Νειλος ἀνερχεται και τις ἡ προφασις το τἀναντια αὐτον πεπονθεναι τοις |
| της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
| : εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
| προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
| χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
| . Ἐκει δη ἐν ἀγαθῳ γινομενη ψυχη και αἰσθητικωτερα γενομενη κινειται προς το ἀγαθον και σειει ὡς πεφυκεν ἐκει τοπικως | ||
| μεσῳ πνευματος ὀντας περιεκτικους , δι ' ὡν ἡ ψυχη κινειται και οὐχι το σωμα αὐξομενων μεν συνεκτεινομενη , φθινοντων |
| ἀλωπεκα ἐμεμφετο αὐτην , ὁτι φιλην αὐτῃ γενεσθαι θελουσαν οὐ προσιεται . κἀκεινη ὑποτυχουσα εἰπεν : ” ἀλλ ' ἐμε | ||
| ἠδη πιομενη , δεχεται δε και στατηρα και τριωβολον , προσιεται δε και γεροντα και νεον : οὑτω δε τιθασος |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| του δια μεσων την θεσιν ἀναπαλιν ἡ μεν ἑσπερια ἀνατολη τηρειται προχρονουσα της ἑῳας δυσεως και το των κολοβοδιεξοδων ἰδιον | ||
| ἐχει , ἡν εἰληχεν ἀπο του πατρος την ἀρχην : τηρειται δε αὑτη ὑπο της ἑκαστου ἀποκαταστασεως ἀδιαλυτος : ἡ |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| δε οἱ μεν τον κακοδαιμονα , οἱ δε τον δυσχερως σῳζομενον παρα το σοος . και Ὁμηρος : ὁππως οἱ | ||
| χαραξ την ἀμπελον , ὁταν ὑπο του σῳζοντος ἀπατηθῃ το σῳζομενον . Χαρητος ὑποσχεσεις : Χαρης στρατηγος Ἀθηναιων εὐχερης τε |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| αἰδεσσασθε , Ξεινιου Ἱκεσιου τε : Διος δ ' ἀμφω ἱκεται τε και ξεινοι , ὁ δε που και ἐποψιος | ||
| δε ὑστερον ναυσιν ἐς Πελοποννησον γενεσθαι φασιν Εὐρυ - σθεως ἱκεται , και σφισιν Εὐρυσθεα ἁτε ἀπεχθανομενον τῳ Ἡρακλει δουναι |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| ἀνεμων και οὑτωϲ ἀποτιθεμεθα ἐν οἰκῳ , ἐν ᾡ οἰνοϲ ἀποκειται . βελτιον οὐν ϲκευαζειν το ϲυν τῳ μελιτι φυλαχθεν | ||
| ] ἐταξα κἀκρινα ] διεκρινα , κεχωρισμενως εἰπον χρη ] ἀποκειται ὑπαρ ] φανερως κληδονας ] μαντειας δυσκριτους ] δυσγνωστους |
| προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
| εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
| . Μετα δε ταυτα ἀπο των λειπομενων της Εὐρωπης μερων ἀρξαμενος , περιπλει πασαν αὐτην μεχρι του Ἡρακλειου πορθμου και | ||
| την των Περσικων ἱστοριαν εἰς τουτον τον ἐνιαυτον κατεστροφεν , ἀρξαμενος ἀπο Νινου και Σεμιραμεως . ἠκμασαν δε κατα τουτον |
| τῃ κυλικι , και ἐκταραττει αὐτην , και ἐκχει το ποτον . ὁ δε ἠγανακτησεν και λεγει εἰτα μεντοι συ | ||
| . λεγει δε τον της σκαμωνιας χυλον ὀφρα ] ἱνα ποτον ] την ποσιν νεποδος ] του ἰχθυος ἐκ φυρματα |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| του σωματος , περι ὁ ἐσται το αἰτιον , και ποτερον σινος ἠ παθος ἠ και ἀμφοτερα το δηλουμενον μερος | ||
| ἀντικειμενων ἀλληλαις κατα ἀντιφασιν ζητουμεν ὁποτερας τουτων ἐστιν αἰτιον , ποτερον της λεγουσης ἐχειν δυο ὀρθας το τριγωνον ἠ της |
| ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
| ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
| ἰσομεγεθεις κεγχροις , οἱ συνεψομενοι τοις ὀσπριοις οὐ τηκονται . εἰρηνται δ ' οὑτως ἀπο του † την κατασποραν και | ||
| ὁ συζυγος αὐτου ἐστι , και δια τουτο συνεμφαινεσθαι ἀλληλοις εἰρηνται , καθα και ἐπι των ἐγκιρναμενων ὑγρων συμβαινει χυλων |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| λεγονται , καταλελοιπως , πολλην την σπουδην ὑπερ τουτων του ποιμενος εἰσενεγκοντος . Τας δε γε λοιπας ἁπασας οἰκιας και | ||
| δε ἐν τῳ Ἀσωπῳ και κατα την Σικυωνιαν ἐκπεσοντας ὑπο ποιμενος του εὑροντος δοθηναι τῳ Ἀπολλωνι . τουτων των ἀναθηματων |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
| ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
| , και ἐπειδαν ἱκανως ἑψησεως ἐχῃ το ἐλαιον , αὐτο ἐνιεται . Γινεται δ ' ἀλλη κατα τας ἐσχατιας του | ||
| οἰνῳ , ὡς ἀν ἡ χρεια κελευῃ , και οὐκ ἐνιεται δε μονον , ἀλλα και πινεται . και μην |
| συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
| ' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
| ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
| ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
| τι των πραγματων ἐξ ὁμιλιας δυνατον προσαγαγεσθαι και τι βιας προσδειται , των ἐφεστηκοτων [ στρατηγων ] ἐργον ἐστιν . | ||
| το ὀρθως συγγραφειν οὑτος προειληφεν , μαλλον δε ὀλιγων ἐτι προσδειται , εἰ γε ἀληθες ἐκεινο φησιν ἡ διαλεκτικη ὡς |
| του συντονου διατονου τῃ αὐτῃ του γενους ἐπικοινωνει διαιρεσει : μελῳδειται γαρ καθ ' ἡμιτονιον και τονον και τονον . | ||
| το σιγα , σιγα : λευκον ἐφ ' ἑνος φθογγου μελῳδειται , καιτοι των τριων λεξεων ἑκαστη βαρειας τε τασεις |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
| ' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| δε αἰτουμεν ἐτι πεμψαι χρονιον Εὐαγριον οἰκαδε ζευγει κοσμουντι τον ὀχουμενον . τοις γαρ ἐν δυσκολιᾳ γεγενημενοις καλον οἰμαι τα | ||
| πρωτον ἑνοειδεστατον , ὡστε οὐ ῥᾳδιον εἰναι διακρινειν ὀχουν και ὀχουμενον , μαλλον δε ἐχον και ἐχομενον , δια το |
| την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
| των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
| . ἐξειργασμενον ] τετελεσμενον . αἰειμ . ] † ἀει ᾀδομενον ἠ λεχθησομενον . Σουσων ] των . ἐκεινως ' | ||
| και οὑτος ἀγγελλῃ τουτο δη το περι σου παρα πολλων ᾀδομενον , ὡς οὐδεις σοι παραπλησιος . Νυν ἐδει τους |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| αὐτον εἰς ἰσα διαιρεισθαι : εἰς μοναδα γαρ και δυαδα διαιρειται : οὐδε γαρ δυναμεθα διαιρειν αὐτον εἰς ἑν ἡμισυ | ||
| μερος της φιλοσοφιας εἰρηκαμεν , ἀναγκη και τουτο διελειν . διαιρειται τοινυν το πρακτικον εἰς τε το ἠθικον και οἰκονομικον |
| Δωριεις τα εἰς ω καθαρον ληγοντα ῥηματα δια του ν προφερουσιν οἱον δυω δυνω θυω θυνω , ὡς παρ ' | ||
| ἀνα τας νοννας εἰδομεναι . Οἱ Ἀττικοι οὐδετερως το ταριχος προφερουσιν , ὡς και Χιονιδης φησιν , ἀρ ' ἀν |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| Η . Ἐν ἀρχῃ τιθεμενος περισπαται , ἐν δε ὑποταξει ἐγκλινεται , ἠ μεγαλ ' ἐβροντησας , μεγαλα δη ἐβροντησας | ||
| δεικτικη . Οὐχ ὑγιες λεγειν , ἐπει και το ἑ ἐγκλινεται , εὐθεως και το μεταλαμβανομενον αὐτον . ἰδου γαρ |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| Διαγοραν ἡ τε Πελληνη και ἡ Αἰγινα ἑξακις νενικηκοτα . τελειται δε ἐν μεν Πελληνῃ της Ἀχαϊας ἀγων ὁ καλουμενος | ||
| μεν γαρ μακαρεσσι και ἀνθρωποισι φαεινει , τῃ ἐπι παντα τελειται ἀτειρεος ἐνδον Ὀλυμπου ἐσθλα τε και κλυτα ἐργα τα |
| Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
| , και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| . Και ταυτης μεν το πεδιον πολυ ἠ μεγι - στον , και ἐκεισε πολλοι φοινικες οἱ κατα ἀκρον κομωντες | ||
| ] ? ? εκ ! ! [ [ ] ! στον φονον [ ] ! αι ἐπιτηρησας ? ? ? |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| ἐν ἀλλοτριῳ τοπῳ ἐστιν ἠ ἀναποδιζων , εἱρκτῃ και φρουρᾳ περιπεσειται και ἀναγκας ὑποστησεται παρα των ἐχθρων αὐτου . εἰ | ||
| . και εἰ μεν κακουται ὑπο του Κρονου , νοσοις περιπεσειται ψυχραις διαφοροις και ἐναντιαις ὡς ἐπιληπτικοις παθεσι και ῥιγεσι |
| . οἱ δ ' ἀμφι Τημενον μεθ ' ἡσυχιας το Ῥιον κατεσχον . Προκλης και Τημενος Ἡρακλειδαι Εὐρυσθειδαις κατεχουσι την | ||
| προς τῳ στοματι του πορθμου : παραπλευσας δε το τε Ῥιον το Τρωϊκον και το Ἀχιλλεως σημα κατηχθη ἐς Τενεδον |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| χαλινον δε παρθενιας σκληροτερον και διθυραμβωδως αὐτην εἰπε , κατα περιφρασιν την παρθενιαν βουλομενος σημηναι . παρασημηναιτο δε ἀν τις | ||
| “ θυμαλωψ ἐπεζεσεν ” . Γ ὠχαρνηϊδαι : την Ὁμηρικην περιφρασιν πολιτικως μιμειται : “ ὠ υἱες Ἀχαιων ” , |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
| ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
| . ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
| , ἀποδεχομενη τα ὑπερ της πολεως , την δε περιστασιν μεμφεται , τουτεστι τον τροπον . γ . Και τοινυν | ||
| συν τῳ μοιχῳ την οἰκιαν : ὁ τροπος γαρ ἐνταυθα μεμφεται της τιμωριας : τοπον δε και χρονον , ὡς |
| διορισμον ἀλλα το συντρεχον τῳ ὑπαρχοντι . ὁτι γαρ οὐ συναγεται το κατα τον διορισμον ἐνδεχομενον , δηλον ἐντευθεν . | ||
| ἀρξαμενη του κατα τον πυθμενα περατος προς λογον ἐπι στενον συναγεται το στομιον . κεκληται δ ' αὐτης το μεν |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |