τους παιδας οὐκ ἀν ἀλλο τι προ αὐτου ἐδιδαξατο . Δοκεις δε μοι , ὁταν κωμῳδιαν και τραγῳδιαν ἐπαινῃς , | ||
αὑτου φανειται . Και ὁ Κυρος προς ταυτα εἰπε : Δοκεις μοι , ὠ Γωβρυα , θαυμαζειν ὁτι ἐν ᾡ |
, ὠ Σωκρατες , ἡγουμενος το ζην πως ἐν αὐτῳ μενεις ; και ταυτα φροντιστης ὠν και ὑπερ ἡμας τους | ||
, λαλησει μετα σου , ἐαν δε μη ἐλθῃ , μενεις μεθ ' ἡμων ὡδε ἑως [ ἐρχεται . ] |
μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
δρασμων ποδα συν τωι γεροντι δεσμα σειραιων βροχων ἀνηπτομεν προς κιον ' , ὡς ληξας ὑπνου μηδεν προσεργασαιτο τοις δεδραμενοις | ||
' ἐπι νηυσι τιθεντες : αὐτοι δ ' εἰς ἀγορην κιον ἁθροοι , ἀχνυμενοι κηρ . αὐταρ ἐπει ῥ ' |
ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
ς ὀξυτονος δια του ντ κλινομενη , τουτων εἰς ω περισπωμενον το ὑποτακτικον : ἠν οὐν το ῥημα ἐτεθην , | ||
, “ ἡ μυρι ' Ἀχαιοις . ” δασυνομενον και περισπωμενον ἀρθρον ὑποτακτικον δηλοι , “ ᾑ ἐπι πολλ ' |
, χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
: ἡμεις δηλονοτι ἁθροᾳ τε τῃ δυναμει . . : μεμερισται γαρ αὐτων το στρατευμα εἰς δυο , εἰς Θρᾳκην | ||
τον Πολυνεικη θρηνουσι , αἱ δε τον Ἐτεοκλεα . ὡσπερ μεμερισται ὁ χορος , οὑτως αἱ ἀδελφαι : και ἡ |
και εἰς την αὐτην μετοχην , ἀνθρωπος περιπατει , ἀνθρωπου ᾀδοντος ἠκουσα : και ἐτι συν ἀρθρῳ . ὁπερ ἀδυνατον | ||
την Δημητρ ' , ἀνιαρον ἀρ ' ἠν το κακως ᾀδοντος ἀκουειν : βουλοιμην γαρ κἀν ἀκαληφαις τον ἰσον χρονον |
Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
. δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | ||
και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας |
ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
, πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
εἰμ ' ἐγω . Φαυλοτατον ἐργον : ταυθ ' ἁπερ ποεις ποει : ταραττε και χορδευ ' ὁμου τα πραγματα | ||
δη ποιω κλιθειη ἀν οὑτως κατ ' Αἰολεις ποημι , ποεις , ποει ? ! [ ἀντι ] ποης [ |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
. Ὁταν μεν ἡ κεραια του μηνος ἐπικυπτῃ βορειος ὁ μεις : ὁταν δ ' ἡ κατωθεν νοτιος : ἐαν | ||
λογος λεγομενος . Και ταδε ἀλλα Αἰγυπτιοισι ἐστι ἐξευρημενα , μεις τε και ἡμερη ἑκαστη θεων ὁτεο ἐστι , και |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
' οὑτος ὁ καιρος αὐτος : εἰ γαρ τοτ ' ἐκεις ' ἐβοηθησαμεν , ὡσπερ ἐψηφισαμεθα , προθυμως , οὐκ | ||
καλλιστευομενα Πιερια , μουσειος ἑδρα , σεμνα κλειτυς Ὀλυμπου : ἐκεις ' ἀγε με , Βρομιε Βρομιε , προβακχ ' |
ἡ ῥητορικη πολιτικης μοριου εἰδωλον . ” Εἰδωλων δε πλεον προθυρον ” φαιη ἀν εἰς αὐτον Ὁμηρος . ποτερον ταυτα | ||
' ἐρραδαται τοιχοι καλαι τε μεσοδμαι : εἰδωλων δε πλεον προθυρον , πλειη δε και αὐλη , ἱεμενων Ἐρεβοσδε ὑπο |
μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
πολιν , ὁτι τοις ἐπειγομενοις ἐλθειν ποι δια ταχους κωλυμα παρεχεται τον ὀχλον ἀνακοπτουσα τοις ἀπαντωσιν ὡσπερ κυμασιν ἀντιπροσωποις δρομον | ||
και βοσκημασιν οὐδ ' ἀξιως ἐστιν εἰπειν την ἀφθονιαν ὁσην παρεχεται και την χρηστοκαρπιαν . ἐν μεσῳ δε και των |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
πλατος . πληρωσας δε τον περι των ἐπιπεδων ἀριθμων λογον μετερχεται ἐπι τους στερεους και ἀρχεται ἀπο της πυραμιδος , | ||
, δευτερα δε ἡ ἐν τοις ἀριθμοις . Ταυτα εἰρηκως μετερχεται ἐπι τον λογον των προς τι , και φησιν |
ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
ταυτης το ὀμμα τεθῃ , αἱ πλευραι του τετραγωνου ἰσαι φανουνται , και αἱ διαμετροι δε ἰσαι φανησονται . ἐστω | ||
ΒΔ , αἱ δε ἀπο του Κ διαγομεναι διχα τεμνομεναι φανουνται ὑπο της ΑΓ , ὡσπερ ἡ ΛΞ ἀπεδειχθη . |
δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
διαναι τε το σωμα και μαλαχθηναι : μετα δε ταυτα προπινειν ὑδωρ ὡς χρηστοτατον , ἐν μεν χειμωνι και ἐαρι | ||
. . . ἀναγεγραπται δε δη και τοιοσδε λογος . προπινειν φιαλην χρυσην ἐν κυκλωι Ἀλεξανδρον πρωτοις μεν τουτοις προς |
, πολλα ἐς πολλων χαριν προσετιθει και ἐδωρειτο πολεσι και δυνασταις και τοισδε τοις ἑαυτου φρουροις : και ἐπεγραφετο μεν | ||
και διδονται τον ἐναντιον τροπον ἠ ὁν αἱ πολεις τοις δυνασταις εἰσφερουσιν : αἱ μεν γαρ ἐξ ἀναγκης και μολις |
του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | ||
τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα |
την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
, Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
τους Ἀθηναιους ἐπεκηρυκευετο : δι ' ἐπικηρυκειας ἐμηνυε . τον ἐπιοντα στρατον : των Λακεδαιμονιων . την γην : την | ||
προς ἑσπερης οἰκεοντες ἀνθρωποι συλλεχθειησαν , οὐκ ἀξιομαχοι εἰσι ἐμε ἐπιοντα ὑπομειναι , μη ἐοντες ἀρθμιοι . Θελω μεντοι και |
ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
, καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
παρα τοις συγγραφευσι συμφωνειται : οἱ μεν γαρ τους προειρημενους βασιλεις κατασκευασαι φασιν αὐτας , οἱ δε ἑτερους τινας : | ||
ὑπατων δυωδεκα πελεκεσι και δυωδεκα ῥαβδοις , ὡσπερ οἱ παλαι βασιλεις , χρωμενων το ἡμισυ της ἀξιωσεως ἐστι τοισδε τοις |
ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
ποιει , ἱνα ὁρατος ᾐ . ἀει οὐν ποιει : ὁρατος τοιγαρουν ἐστιν . οὑτως ἐστιν ἀξιον νοησαι και νοησαντα | ||
κτλ . ►τἀγαθον ἡλιος νους ὀψις νοητα ὁρατα νοητος τοπος ὁρατος τοπος νοεισθαι ὁρασθαι ἡλιακον φως νυκτερινον φεγγος ἀληθεια εἰκος |
γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
ἀϲαρον και καρπηϲια και ϲαρξιφαγεϲ , το δε ϲιον και ἐϲθιομενον και πινομενον ϲκολυμου τε ῥιζα και ἐρυϲιμον και πριονιτιϲ | ||
και ἐνιεμενον και ἐπι ὑϲτερικηϲ πνιγοϲ . και ὀξυδερκεϲ ἐϲτιν ἐϲθιομενον και δια τουτο οἱ ζωγραφοι ϲυνεχωϲ αὐτου ἀπογευομενοι ὀξυτερον |
και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
, και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
ὁδου το διαστημα των ὡρων ἀπο του ὁριζοντος ἠ του δυνοντος δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν | ||
ἡλιος ἐν Τοξοτηι και ἀνατελλετω ἐν αὐτωι : παλιν δυετω δυνοντος ἡλιου : ἑσπερα ἐστι και νυξ : ὁ δε |
γυναικος τετοκυιας οἰκον καταφυγειν , ἐκειθεν δε προς ἀνδρας νεκρον φεροντας . ὁθεν την μεν Ἡραν ἀποστηναι , τον δε | ||
τρυφης τους του θαυμασιωτατου Πλατωνος διαλογους ἠναγκαζεν ἐκμανθανοντας τους μαγειρους φεροντας τε τας λοπαδας ἁμα λεγειν εἱς , δυο , |
φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
ἐπιτρεψαντος οὐδενος των ἡγεμονων : ἑαλω δε οὐ βιᾳ του ἐρυματος ληφθεντος ὑπο Πολεμωνος και Λυκομηδους , βασιλεων ἀμφοιν , | ||
ἐκ των πλησιον ὀρων ἐκπιπτοντας : ἀναπλειται δε μεχρι Σαραπανων ἐρυματος δυναμενου δεξασθαι και πολεως συνοικισμον , ὁθεν πεζευουσιν ἐπι |
, οἱον οἱον ἀλγος ἐπαθον , φιλαι . ὀνομα δε ποιον αὐτον ὀνομαζει πατηρ ; οἰσθ ' , ἠ σιωπηι | ||
κατα τρεις κατηγοριας μονας εἰσιν αἱ κινησεις , κατα το ποιον , κατα το ποσον και το που : και |
μεν ἀγριος ἐστι και χαλεπος και ὀλιγον τινα χρονον αὐτῃ συνεσται και τουτον δυσκολως δια τους ἀθλους και τας ἀποδημιας | ||
πρᾳοτερος ἐσται και ἀμεινον βιωσεται και σοι τον λοιπον ἠδη συνεσται χρονον οἰκοι μενων . ταυτα δε διελεγετο ὁ Κενταυρος |
γραφουσιν . ὁμοιως ἐν Ἰλιαδι „ μνησαι πατρος σειο „ δεον κτητικως . . . Ω . Ξ . ζ | ||
τας δε ἑκατερωθεν δηφενσορας ἐν ταις εἰρημεναις κινησεσιν : ἡντινα δεον , εἰ χρη γενεσθαι , Ἰλλυρικιαναν καλειν . Ἡ |
' ἀπο γλωσσης λογον . μη καμνε πατριδα σην λαβειν πειρωμενος . πολλου γαρ χρυσου και πλουτου κρεισσων πατρα σωφρονι | ||
, παραδειγμα , παραβολη . εἰκων ἐστι λογος ἐναργως ἐξομοιουν πειρωμενος δια του παραλαμβανομενου , προς ὁ παραλαμβανεται , οἱον |
ἑκαστα το καθολου συνιστασθαι ποιουσα . Περι του δευτερου ἐντευθεν ζητηματος ἀποδιδωσι , τις ἡ γνωριζουσα τας ἀρχας ἑξις , | ||
εὐεπηβολως εἰπειν , ἡ δε ἀγχινοια της αἰτιας του προτεθεντος ζητηματος ἀποδοσις ταχεια ἐστιν , οἱον δια τι βελτιον ἀρχεσθαι |
μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
την ἐν πρωτοις προσωποις ἐπιγινομενην προσταξιν , οὐκ ἀνασκευασαντες τους προκειμενους λογους , παρατιθενται ὡς προστακτικα ἐν τῃ χρησει , | ||
χειρονι δοσκεν : ἡ διπλη ὁτι οὑτος ὁ στιχος τους προκειμενους ἀναιρει : βελτιονα μεν γαρ τῃ κατασκευῃ ἐνδεχεται ἀναλαμβανειν |
, πλεονασμῳ ἑτερου σ ἀφυσσω , τουτεστι το ἀπο τινος ἐπιρρεοντος ἀπαντλειν και ἀπαρυεσθαι . ἠ ἐκ του φυω , | ||
καθυπερθεν ἠυτ ' ἐλαιον . και ἠν κατα μεν του ἐπιρρεοντος βαψαντα γλυκυ το ὑδωρ ἀνιμησασθαι , εἰ δε εἰς |
και ὡς Ἰαμος ἠν μαντις παλαιος , ἠ ὡς τον Ἀνταιον Ἡρα - κλης , ἠ Μινωα , ἠ Ῥαδαμυνθυν | ||
τας ἐρημους . τεινει δε ὁ λογος ἐπι Βουσιριν και Ἀνταιον : οὑτοι γαρ δι ' ὑβριν ὑφ ' Ἡρακλεους |
τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
, ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | ||
μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο |
ἐκ δε τουτου προς δυσμας ἑως του Ῥηβα και του ἐπικειμενου σκοπελου κατα την ἐκβολην τουτου . . . . | ||
δια ταυτηϲ τηϲ λεξεωϲ πανυ διδαϲκει θεραπευτικον και τεχνικον το ἐπικειμενου βαρυτερου παροξυϲμου μη δειν παρατιθεναι τροφην . εἰτε γαρ |
? Βουλυτος : ἡ δειλινη ὀψια , ὁτε οἱ βοες ἀπολυονται των ἐργων , . , . . , , | ||
ἀναγινωσκομενοις ἀκολουθησαντες ἀδυνατησωσι σωσαι τον καμνοντα , ἀθῳοι παντος ἐγκληματος ἀπολυονται , ἐαν δε τι παρα τα γεγραμμενα ποιησωσι , |
' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
' ἀλληλῃσι φερεσθαι . ἐκ δε του οἰγομενος παραπεπταται ἐγγυθι Ποντος πολλος ἐων και πολλον ἐπ ' ἀντολιης μυχον ἑρπων | ||
ποντικον . Τις γαρ ἀνδρων φιλοσοφων οὐκ οἰδεν ὁτι ὁ Ποντος καταρρους ἐστιν ἐκ των ποταμων παντοθεν περικλυζομενος ; Ἀληθως |
, ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
, Ἀναξ Μανουηλ , πορφυροβλαστε κλαδε , Ὁ Καματηρος ἐκ γενους Ἰωαννης , Τῳ σῳ δε κρατει πιστοτατος οἰκετης , | ||
ἐλαττονων ζῳων . και ταδε ἐπραττον ἐς πολυανδριαν του Ἰταλικου γενους , φερεπονωτατου σφισιν ὀφθεντος , ἱνα συμμαχους οἰκειους ἐχοιεν |
συγχωρειτε δε μηδεν ἀδικουντας , ἀλλα και παντων , ὡς προϊοντος του λογου δειχθησεται , εὐσεβεστατα διακειμενους και δικαιοτατα προς | ||
ἀσφαλως διεπορευετο : οὐ πορρω δ ' ὀντος Δασκυλειου , προϊοντος αὐτου οἱ ἱππεις ἠλαυνον ἐπι λοφον τινα , ὡς |
ἐπεποθει δυναμενους ἀποκρινασθαι , των ἐθων και νομιμων την γλωτταν ἐπεχοντων και το στομα κλειοντων και ἀπορραπτοντων . ἐπει δε | ||
ὀρεξιν ἀφροδισιων παρεχει ταις βουσιν . ὡς οὐν των βουκολων ἐπεχοντων τας βους και κοπιωντων , σκυρα ἐχθρα εἰρηται . |
ἀθροως . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἡκοντων . Ἐκ δυοιν τρια βλεπεις : τουτο | ||
, πωγων ' ἐχοντι και τριβωνα και λογον . εἰς προὐπτον ἠλθον ἐμπεσουσα δη κακον : οὐδεν ἐδιδου γαρ : |
των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν ἐν λιμνῃ νεμομενον . τουτου λεγεται τα αἰδοια εἰς τινας θεραπειας χρησιμα | ||
ἐξ ὀροβων σκευαζομενον ῥοφημα ἐπιτηδειοτατον τοις ἀνωτερω ἐχουσι το ἑλκος νεμομενον : σκευαζεται δε οὑτως . Ὀροβοι βραχεντες ὑδατι θερμῳ |
ἀπορος ἠν της αἰσχυνης αὐτῳ την γλωτταν ἀγχουσης : τοσουτον ἐπιεικειας αὐτῳ και σεμνοτητος περιην . οὐκουν ὠφθη τις οὑτως | ||
λογους . ὁποτε δε και τοις λογογραφοις τουτο περας της ἐπιεικειας ἐστιν , ὁταν τους αὐτοσχεδιαζοντας μιμησωνται , πως οὐ |
ἐκτος του τριγωνου γωνια ἑκατερας των ἐντος και ἀπεναν - τιον μειζων ἐστιν , και δυο ὁποιαιουν των ἐντος γωνιων | ||
βιος . αἰων ] χρονος . ὁσον τοτ ' Οἰδιπουν τιον : ὁσον θαυμασθηναι και δοξασθηναι ἐποιησαν . και Εὐριπιδης |
κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
εἰδη της τελειας δυναμεως και τα ὀνοματα των ἐν αὐτῃ ταγματων εἰρηται : ἑξης δε περι των ὀνοματων ἀκολουθον λεγειν | ||
Χρη ἐχθρων ἐγγιζοντων και δημοσιου προσδοκωμενου πολεμου τους ἀρχοντας των ταγματων παραγγελεσθαι τας κατα των ἁμαρτανοντων στρατιωτων ἐπεξελευσεις ἐν ἐκειναις |
ἐπειδηπερ ἀνατελλοντες μεν ἠ στηριζοντες ἐπιτασεις ποιουνται των συμπτωματων , δυνοντες δε και ὑπο τας αὐγας ὀντες ἠ ἀκρονυκτους ποιουμενοι | ||
ὁν ὀντος αὐτου πρωτον ἠ ἐσχατον οἱ ἀστερες ἀνατελλοντες και δυνοντες φαινεσθαι δυνανται , και συνιστανται κατα τον τοιουτον ἠδη |
δε εὐ βουλευθεντι πρηγματι τελευτη ὡς το ἐπιπαν χρηστη ἐθελει ἐπιγινεσθαι . Οἱ μεν ταυτα ἐλεγον , Γελων δε πολλος | ||
ἀλλων ἀλλοις και τα μεν διαλυεσθαι , τα δ ' ἐπιγινεσθαι , τα μεν μενειν ἐν τῳ αὐτῳ , τα |
μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
, εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
, ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
ἀν τοις γεννωμενοις ἡ φυσις ἐπισχειν θηλην . ἁ δη πασχοντες , ἐπινοουντες οὐκ ἐδυναντο μη θαυμαζειν και ἀγαπαν το | ||
ἐντεινοντες του καιρου περα † και προς δικης γε πολλα πασχοντες κακα φιλοις μεν οὐ πειθεσθε , τοις δε πραγμασιν |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
ἑστιωμεθα παρα τῳ Θετταλης ἐραστῃ : τον γαρ της Ἀφροδιτης ἐρωμενον ἡ Θετταλη περιστελλει . ὁπως δ ' ἡξεις φερουσα | ||
ἡμων οὐδ ' ὁ ζητουμεν . Ἐκει δε το ἀληθινον ἐρωμενον , ᾡ ἐστι και συνειναι μεταλαβοντα αὐτου και ὀντως |
καυϲονι καθ ' ἑκαϲτον παροξυϲμον . ἐπι γαρ καυϲου ῥιγεοϲ ἐπιγενομενου λυει το νοϲημα . διενηνοχε δε ὁ καυϲοϲ του | ||
και κεραμῳ βαλλοντων , και ὑετου ἁμα δια νυκτος πολλου ἐπιγενομενου , ἐφοβηθησαν και τραπομενοι ἐφευγον δια της πολεως , |
φυγων μετα του πατρος παρα Πηλει κατῳκει , και Ἀχιλλεως ἐρωμενος γινεται . . . Κεκροψ αὐτοχθων , συμφυες ἐχων | ||
γαρ τουτο μη ἐστιν [ ὁ ] ἐρως ἐγω δε ἐρωμενος , τι οὐν ταυτα ἀλγουμεν , τι δε ἀλληλους |
δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
στρατοπεδου μετα τωνδε : αὐτος δε ὑμιν Μαρδονιος και ὁ στρατος αὐτου οὑτος κατα ποδας ἐμεο ἐλαυνων προσδοκιμος ἐστι . | ||
' ὁ μεινας ] ἀλλ ' οὐδ ' ὁ καταλειφθεις στρατος τῳ Μαρδονι , αἱ τριακοντα μυριαδες , ὑποστρεψουσιν εἰς |
. ἀλλ ' οὐ δια τουτ ' ἠδικηται το μη θεωμενον ἐχον εἰπειν τους θεωμενους . οὐκουν οὐδ ' εἰ | ||
τα περι Πυλον και Σφακτηριαν και τους αἰχμαλωτους . ΓΘ θεωμενον ] βλεπομενον . Γ ἐσχατον ] ἠγουν ἀπο της |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
μεν αἰχμης ὡς θοον ἐγχος ἐχουσα μελιφρονα δεσμον ἐρωτων ; κεστον ἐχω και κεντρον ἀγω και τοξον ἀειρω , κεστον | ||
χειλεσιν αὐτης ἐκαθισεν ἡ Πειθω . ἁπαντα ἐκεινη γε τον κεστον ὑπεζωστο , ὁλαις ταις Χαρισι την Ἀφροδιτην δεξιωσαμενη . |
διοπερ νυν οὐδεν περι αὐτης γεγραφα : τον δε παροντα καιρον ὁρων ἑλομενων μεν ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και | ||
ἱππεας , καταπραϋνωσι τε την βουλην , ἠν τι παρα καιρον χαλεπαινῃ . ταυτα μεν οὐν ὑπομνηματα ὡν δει σε |