' οὐδε ποτιθιγειν ἐτ ' ἐγων τευς ἀξιω : και ποκ ' ἐγων παρα τευς τι μαθων , Θεοκριτος : | ||
ἠ ῥ ' ἐτι μυλλει τηναν ταν κυανοφρυν ἐρωτιδα τας ποκ ' ἐκνισθη ; ἀκμαν γ ' , ὠ δειλαιε |
γενετηρος , ἐλατηρ ἐλατηρος : δει προσθειναι χωρις του πατηρ πατερος και ἀστηρ ἀστερος : ταυτα γαρ ἐχοντα το τ | ||
] Ἡ νικη του πατρος αὐτου του Δεινομενους . Νικαφορια πατερος ] * Του πατρος αὐτου του Δεινομενους : τουτεστιν |
τις ἀλλος εἰη των χυμων , δια καθαρσεως του λυπουντος περιττωματος . Εἰ δε κατα συμπαθειαν του στομαχου γινοιτο ἠ | ||
ἐχρωντο . γινεται δε μικρον ἐν Περσαις ὀρνιθιον , ὡι περιττωματος οὐδεν ἐστιν ἀλλ ' ὁλον διαπλεων πιμελης τα ἐντος |
και ἠθου : καταγγιζε το ὑδωρ ἀπ ' αὐτου . Ἑτερον : ἐπιβαλον και , εἰ βουλει , προκαταχωσας ἡμερας | ||
τον καρπον και τα φυλλα ἐν οἰνῳ δουναι πιειν . Ἑτερον : γλυκυσιδης τους μελανας κοκκους ὁσον πεντε και ὠα |
ἀδηλους ἀλλα φανερας ἐδοσαν δικας , ὡν τα πληθη καταλεγεσθαι περιττος πονος , ἀποχρη δ ' ἑν ἐργον παραδειγμα παντων | ||
φευκτον το ἀδικον , δηλον ὁτι πας οὑτος ὁ λογος περιττος : διοπερ και ὁ Πλουταρχος τους ἑπτα τουτους στιχους |
ἐπει δε και τουτων ἀπηλλαγημεν , θερμος τις και ζωροτερος ποτος ἐκλαμβανει παλιν ἡμας , οἰνων ὀντων ἡμιν Θασιων και | ||
τοις ἀλλοις λεγεσθαι . ὁ δε κυνικος Μενιππος φησι : ποτος ἠν ἐπικωμασαντων τινων και ματτυην ἐκελευσεν εἰσφερειν Λακαινα τις |
προς ἑωυτην ἐχουσαν , πυρ ἐλαβεν : αὐτικα δε ἠρξατο πονεειν ὀσφυν . Τριτῃ πονος τραχηλου , κεφαλης , κατα | ||
μη ἀλλο τι δυνηται ἐσθιειν . Και προς μεν το πονεειν κατα την προτερην ταλαιπωριην ἠ γυμνασιην ἀλλοισιν ἀλλα ἐλασσων |
και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
, τριετης , πεντετης και παντα τα ὁμοια βαρυνουσιν Ἀττικοι προφεροντες τῳ τονῳ ὡς εὐεργετης . δικορσον : δικορυφον . | ||
και σεμνον ἐπινοησαντες μεταστασιν εἰναι την ὑποθεσιν ἐφασαν , ἐγκλημα προφεροντες το κατα Περικλεους λεγομενον . ἀργους γαρ φησι και |
δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
Κοιραταδᾳ και Ἑλιξῳ , διεβη παρα τον Φαρναβαζον εἰς το περαν , μισθον τε τοις στρατιωταις παρ ' αὐτου ληψομενος | ||
τροπον . λειπεται δε τα προς ἑω * μεν τα περαν του Ῥηνου μεχρι του Ταναιδος και του στοματος της |
πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
, πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
προσφιλεια ] σχεσις , οἰκειωσις . θ προσφιλεια ] ἠγουν διιστανται . Ξ δαιμονων ] του τε Διος και του | ||
και συμφερουσι , μειζονων δε ἐν τοις βλαβεροις , και διιστανται ἀφ ' ἀλληλων , του κοινου μη μενοντος κοινου |
το ζητησαι δυο ἀριθμους ὁπως ὁ ὑπ ' αὐτων λειψας συναμφοτερον ποιῃ τετραγωνον και ἐτι οἱ μοναδι αὐτων ἐλασσους προς | ||
ἀριθμους ὁπως ὁ ὑπ ' αὐτων , ἐαν τε προσλαβῃ συναμφοτερον , ἐαν τε λειψῃ , ποιῃ κυβον . Ἐπει |
του σωματος , περι ὁ ἐσται το αἰτιον , και ποτερον σινος ἠ παθος ἠ και ἀμφοτερα το δηλουμενον μερος | ||
ἀντικειμενων ἀλληλαις κατα ἀντιφασιν ζητουμεν ὁποτερας τουτων ἐστιν αἰτιον , ποτερον της λεγουσης ἐχειν δυο ὀρθας το τριγωνον ἠ της |
, ἐτι δε και Ὀρφευς ἐν ποιημασι των κατα τον Ἱερον Λογον αὐτῳ λεγομενων οὑτως ἐκτιθεται περι του διακρατεισθαι θειᾳ | ||
καθ ' ἡμας θαλασσαν ἀκρωρειας , καθ ' ἡν ἱδρυται Ἱερον Ἀφροδιτης , οὑ θεσις κʹ γʹʹ μβʹ γʹʹ Κυρτουται |
ὡν δει ὠνεισθαι . Ταττουσι δε τινες και τον ἀραβωνα ποσον δει διδοναι προς το πληθος της τιμης μεριζοντες : | ||
ποσον το αὐτο ἐχουσιν , αἱ δε ὑπαλληλοι κατα το ποσον διαφερουσαι το ποιον το αὐτο ἐχουσιν , αὑται δε |
ἐμποιησει και βαρος ὁλου του σωματος . Ὁ δη οὐν πλειστος μοι λογος γεγονε περι της μεταβολης της ἐπι τα | ||
βοσκημασι : κυκλῳ δ ' ὑπερκεινται δρυμοι ποικιλης ὑλης . πλειστος δ ' ὁ στυραξ φυεται παρ ' αὐτοις , |
ἐναντιων και μεσων και περι ἑψησεως ῥοφηματων , ζωμων , ποματων , γαλακτοποσιας και ὑδατων : ἐν δε τῳ πεμπτῳ | ||
τῃσι θηλειῃσι ταὐτα ποιεεται ἠ τἀναντια . Των βρωματων και ποματων οἱ ὠμοι και οἱ μαστοι ἐμφυσωνται : και των |
δριμεσιν προσεψημασιν ἡμεραις δυσιν ἠ τρισιν ἠ τεσσαρσιν . εἰτα ἀλλασσειν εἰς την μεσην ὑλην , οἱον λαχανα και τους | ||
διαπνεισθαι . δει δε και δια τεταρτης [ και ] ἀλλασσειν το ἐλαιον , ὁπως ἀμιγες ὀν ῥυπου και ἰσχνον |
ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , ὁμως φερει γε εἰς ταὐτο . | ||
του Ἰνδου το οἰκειον ῥειθρον ἐκτραπομενου δ ' εἰς το ἑτερον ἐν ἀριστερᾳ κοιλοτερον πολυ , και οἱον καταρραξαντος , |
δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
, εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
ἀνθρωπον θειοτατον ἐστιν , ὡστε οὐκ εἰς τα παρεργα και μηδενος ἀξια την σπουδην ἐστι σοι καταναλωτεον , ἀλλα την | ||
. ἐφ ' ὁσον μεν γαρ ἀγαθοποιος διακρατει των χρονων μηδενος κακοποιου παρεμφερομενου , πρακτικος και ὑγιεινος και εὐποριστος και |
του βουβωνος , και κινδυνευσει ἀποθανειν , ἠν δε και περιγενηται , ἀφορος ἐσται . Ἐστι δε ᾑσι κατα το | ||
Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . ἡ ἱστορια παρα |
. . . δ . . ι . ο . ἑσπερος ἑσπερα α . δ . κοιτος κοιτη γ . | ||
ὁτε δε ἡ ἑσπερα , ἀρσενικως , “ μελας ἐπι ἑσπερος ἠλθε . ” ἐσσο γινου : “ ἀλκιμος ἐσσο |
σφοδρα τῃ συνουσιῃ , και τεινεται , και οἰδεει το ἠτρον , και οὐ δυναται ὀρθουσθαι , ἠ ἰθυνεσθαι . | ||
τον πασχοντα ἠ τινα παρασταντα εὐφυως δει πιεζειν ἠρεμα το ἠτρον , ἀλλα μη πλεον του δεοντος , ὡς μη |
Δωδωνῃ παραπλησιαι ἀλληλῃσι τυγχανουσι ἐουσαι . Ἐστι δε και των ἱρων ἡ μαντικη ἀπ ' Αἰγυπτου ἀπιγμενη . Πανηγυρις δε | ||
των τε ἀρχην τον λαβυρινθον τουτον οἰκοδομησαμενων βασιλεων και των ἱρων κροκοδειλων . Οὑτω των μεν κατω περι οἰκηματων ἀκοῃ |
ταὐτον θυμον φαγοντες , ἀνδρες φιλοι και δημοται και του πονειν ἐρασται , ἰτ ' , ἐγκονειτε , σπευδεθ ' | ||
πονει . Τῳ γαρ με μαλλον εἰκος ἠ ' μαυτῳ πονειν ; Σον ἀρα τοὐργον , οὐκ ἐμον κεκλησεται . |
ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | ||
ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης |
. χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
“ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
πετραις ἡ ὁδος ὡστε πολλαχου και παρακρημνος ἐστι δια το ὑπερκειμενον ὀρος δυσβατον τε και ὑψηλον ὀν : ἐνταυθα δε | ||
ἐπ ' αὐτου του κρημνου τοιχον , προβιβασας παραδοξως το ὑπερκειμενον του κρημνου . χρυσουν τε κριον τῃ Ἀφροδιτῃ τῃ |
δεῃ , οἱ μεν ἀσωτοι και ἀκρατεις ὑπο των ἀκολουθουντων ἑλκονται και συρονται μετα πονων τε και νοσηματων κεκραγοτες και | ||
τους πορους , δι ' ὡν οὑτοι μεταλαμβανονται τε και ἑλκονται προς των καθαρτικων φαρμακων , ἀναστομουν , εἰ ἡ |
ὡστε τας πλατυτητας ἐφαρμοσαι , ἀλλα παραστρογγυλοις ὡσπερ πασσαλοις σφηνων τροπον εἰσαγομενοις , ἱνα βασταζωσι το τειχος . στρογγυλοι δε | ||
] ταυτης ἐδειχθη . οὐδενος ἀρα ἐσται ὁρισμος . ἠ τροπον μεν τινα ἐσται ὁρισμος , τροπον δε τινα οὐ |
, πρωτον μεν Ἐραι πολιχνιον ἐστι Τηιων : εἰτα Κωρυκος ὀρος ὑψηλον και λιμην ὑπ ' αὐτῳ Κασυστης και ἀλλος | ||
ἐπιφανες ἠ δια το ὑψος . τιμαται δε κατα το ὀρος της Αἰτνης ὁ Ζευς . γαιας μετωπον την Αἰτνην |
οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
Ζευς δε μισησας „ την καταστασιν ἠφανισε παντα και δια πονου ” τον βιον ἀπεδειξε : σωφροσυνης δε και της | ||
ἡμερας ποιουμενου του Ιωβ νοσειν ἐπι της κλινης , ἀνευ πονου μεντοι και ὀδυνης , ἐπει μηκετι πονος ἰσχυεν ἁπτεσθαι |
οὐ διπλασιου βωμου ὁ θεος δεομενος τουτο Δηλιοις ἐμαντευσατο , προφερων δε και ὀνειδιζων τοις Ἑλλησιν ἀμελουσι μαθηματων και γεωμετριας | ||
δικαστων ἀμφοτεροις ἐσται τοις δικαζομενοις , πολιτικα και μετρια πραγματα προφερων και τῃ Ῥωμαιων συνηθη πολιτειᾳ : ἡμεις δ ' |
ὁρῳ του συλλογισμου , συλλογισμον τινα ἐκθεμενοι νοησομεν ἐπ ' αὐτου πως τα εἰρημενα ἐν τῳ ὁρῳ παντα ἐφαρμοζει αὐτῳ | ||
, ἀπεκτεινεν , αἰτιαν ἐπαγαγων ὡς δακρυσασῃ παρα τῃ μητρι αὐτου ἐπι τῳ του παιδος φονῳ . την τε γυναικα |
, ἡ στενη και ῥοωδης θαλασσα , ἡν γεννᾳ μεν ποντος Εὐξεινος , σχιζων τας ἠπειρους τῳ ῥευματι , διαχειται | ||
ἰχθυων ὁμου ἐπι ποντον ὁρμωσι τον Εὐξεινον , Εὐξεινος δε ποντος ἐστιν εἰς την μεγαλην θαλασσαν περι την Μαιωτιδα λιμνην |
ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
τουτων μιαν προτασιν ἐκθεμενος ἀμφω ἐχουσαν ἀοριστα , το τε ὑποκειμενον και το κατηγορουμενον , την πας οὐκ ἀνθρωπος οὐ | ||
κατα τινων ἀκτινων † εἰσκρισιν † μετα την προς το ὑποκειμενον ἐνστασιν παλιν ὑποστρεφουσων προς την ὀψιν . Ἐμπεδοκλης τοις |
κομιζεσθαι τους καρπους καιρος ἐλθῃ , τοτε ἀλλους μεθ ' ὁτων τις παλιν ταλαιπωρησεται ζητειν . προς δε οὐδ ' | ||
, οὐκ Ἀθηναιων ἐργον , ἀλλ ' οὐκ οἰδ ' ὁτων εἰπω πεπονθατε . οὐδενα γαρ των παντων νομιζω τοσαυτης |
δικαιως τα σαυτου ζητεις κομισασθαι . „ ταυτ ' ἐμου προκαλουμενου οὐδεπωποτ ' ἠθελησε συνελθειν οὐδε λογον περι ὡν ἐνεκαλει | ||
Ἀννιβᾳ παρακολουθων ἐς μεν χειρας οὐκ ᾐει , πολλακις ἐκεινου προκαλουμενου , πολιορκειν δ ' οὐδενα εἰα , παραφυλασσων και |
. μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
Πυθια τρις νενικηκως ἀναγεγραπται : τουτου και Πινδαρος μνημονευει : τονων γουν τριων ὀντων κατα Πολυμνηστον και Σακαδαν , του | ||
των του ἡρμοσμενου και διαστηματων και συστηματων και φθογγων και τονων και μεταβολων συστηματικων ἐστι γνωστικη : πορρωτερω δ ' |
ἡμιν τετηρηται του συλλογισμου εἰτε μη , ἀνθιστασθαι και τοτε προφερειν εὐκαιρως τον ὁρισμον του συλλογισμου δεικνυντας ὡς συλλελογισμεθα : | ||
βασιλευς , ἱνα μη δοκοιη σφων ὁ Ἀννιβας τῃ στρατηγιᾳ προφερειν μηδε ἡ δοξα των ἐσομενων ἐκεινου γενοιτο , μεθηκαν |
τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
αὐτα κεχυσθαι και μαλακα . ἠ παρα το ἑλκειν το κεχυμενον ποτον . Χειρες . ἀπο της χρησεως , ὡσανει | ||
σωματικων τε και ἀσωματων : ὡς γαρ ὁ ὀπος το κεχυμενον γαλα συστρεφει κατα το ποιητικον τε και ἐργατικον ἰδιωμα |
σκεπτεον , τινι γινεται ἡ προσθεσις . ἠ γαρ ἑαυτῃ προστιθεται ἡ μονας ἠ τῃ τετραδι ἠ τῃ ἐξ ἀμφοτερων | ||
οὐδε τῳ γινομενῳ ἐκ της προσθεσεως και του προϋποκειμενου πηχεως προστιθεται ὁ παλαιστης . ἀλλ ' ἐπει το προστιθεμενον παλιν |
το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
ὑπο γης τοπον . θεασωμεθα δη νυν ἐν ἡμιν αὐτοις ποτερος αὐτων την ἀρχην φιλανθρωποτεραν ἐποιησατο την αὑτου και κοινοτεραν | ||
ἀν μου κατηγορησῃς , και ἀποδωσω παλιν αὐτῳ διαγνωναι , ποτερος ἡμων ἐπιτηδειοτερος ἐστιν ἐχειν την ἀρχην : και ὁ |
, Χαιρεα . οὐ ] γαρ τι βουλ [ ] πος ἠν ] ἐμοι καλως ] ἐχει κατα ] τροπον | ||
τα εἰς ος ὀνοματα οὐκ εἰσι μονοσυλλαβα : το γαρ πος , οἱον ὡς πος ἐχει μαινομενοισιν , ἀπο του |
και τῳ μεν ἀγαθῳ , ὁτι ὡσπερ το θειον παντων προνοειται , οὑτω και ὁ τελειος φιλοσοφος των ἀτελων ψυχων | ||
ὑμνει την φυσιν , και δεικνυει πως αὑτη ἐν πασι προνοειται του σωματος , ἠ των ψυχικων μοριων . και |
βασανιζειν λυγιζειν φασιν . και αἱ μαστιγες αἱς οἱ ἀθληται τυπτονται λυγοι καλουνται . το δε ἰατρικης κτλ . . | ||
. ” εἰ θεοι , και ἀθανατοι , εἰ δε τυπτονται και τα παθη ἐστιν αὐτων μυστηρια , ἀνθρωποι . |
του φθινοπωρου ληγοντος ἠδη και των καυματων μαραινομενων ἐκπεττουσι τον καρπον : ἀσθενη γαρ αὐτων την ὑγροτητα και γλισχραν οὐσαν | ||
, ἱπποσελινου και τον καρπον και τας ῥιζας , ἱππομαραθρου καρπον και τας ῥιζας , στρουθιου τον καρπον και τας |
του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και ταυτα | ||
, τουτεστιν ἀδελφοι ὀντες και ἐκ μιας γαστρος προελθοντες , ταυτου τυχοντες σπερματος . πεφυκαμεν ] ἐγεννηθημεν . . μητρος |
. του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
, ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
: τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
τα πρωτα και στοιχειωδη της γεωργικης κτησαμενος τεχνης ἀχρι των περατων αὐτης ἐλθειν ἠσθενησε : λεγεται γαρ ὁτι „ ἠρξατο | ||
δε τα πεπερατωμενα , ἐκτος ἐσται τα σωματα των οἰκειων περατων , ἐπει περας μεν ἐστιν ἡ ἐπιφανεια , πεπερασμενον |
ποιητικον ἐστιν ἑλκωσεως : αἱ γαρ τρυφερων ἀκμην ἐτι των σωματων παραθεσεις τῃ πυρωσει ταχεως ἐπικαιουσιν . τας δε περιειλησεις | ||
δε ποσον ἐστιν : ἠ περι την κινησιν των οὐρανιων σωματων καταγινεται ὡσπερ ἡ ἀστρονομια : και τουτο δε ὁμοιως |
ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
: ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
ταις συμπεσουσαις και συγκρουσασαις . συμπνεει ] συμφωνει και οὐκ ἀνθισταται ταυταις . εὐτ ' ] ὁπηνικα ἀσυνδετως . κεναγγει | ||
δυσλεκτα φιλοισιν . ἀλλ ' ἐπει δεος παλαιον σοι φρενων ἀνθισταται , των ἐμων λεκτρων γεραια ξυννομ ' , εὐγενες |
συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
εἰπειν αὐτῳ προς οὑ ] παρ ' οὑτινος χρεων ] ἀποκειμενον ἐκπεσειν ] ἐκβληθηναι τυραννιδος ] της βασιλειας ὁρα ] | ||
Ὑπεστιν δε αὐτοις πληθος ἀλογων παντοιων και γενηματων ἐν θημωνιαις ἀποκειμενον , και μαλιστα κεγχρου και ἐλυμου . Σωφρονουσι δε |
πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
το ἐστιν προσκατηγορουμενον : οἱον Σωκρατης δικαιος ἐστιν : ὁ ὑποκειμενος ἐστιν το Σωκρατης , κατηγορουμενος δε το δικαιος ἐστιν | ||
. Εἰ δ ' ἐν τῃ ὑλῃ και αὐτος εἰη ὑποκειμενος και αὐτος συν αὐτῃ γενομενος , οὐκετι ὑποκειμενον την |
δε Ἑρμης ὁ τον κριον φερων ὑπο τῃ μασχαλῃ και ἐπικειμενος τῃ κεφαλῃ κυνην και χιτωνα τε και χλαμυδα ἐνδεδυκως | ||
τε και ψελιοις κοσμουμενος , ἐς εἰδος δε τιαρας στεφανην ἐπικειμενος χρυσῳ και λιθοις ποικιλην τιμιοις . ἠν τε αὐτῳ |
προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
' ἐλατηρ ' ἀφιει ἀκαχημενον ἱππων . των ὁ γερων ἐπεων κεχολωμενος ἠδε και ἐργων ἐξελετ ' ἀσπετα πολλα : | ||
ἀν και εἰποι κατελθων εἰς την πατριδα , ποιαν πηγην ἐπεων ἀμβροσιων και θειων εὑρε τῳ Ἀρκεσιλᾳ , ἀντι του |
πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
ὁρκων και της πιστεως , ἡν δοντες οἱ πατερες ὑμων ὁμηρον τοις θεοις της κοινης εὐδαιμονιας της πολεως μετειχον , | ||
ἀφανως τα γιγνομενα ἐξεταζειν . και τις ἐκ τουτων μειρακιον ὁμηρον ἰδων ἐξ Ἀσκλου πολεως ἐς ἑτεραν ἀγομενον ἐμηνυσε τῳ |
ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω χρονοις ἀφικομενα . παλαιοτερον δε τουτου στολον ἀπανασταντα της Ἑλλαδος εἰς τα προσεσπερια | ||
τηι δημηγοριαι , ὡς δε τἀληθες ἐχει , το και παλαιοτερον αἰει τι θαυμαζομενη : Θουκυδιδης γουν . . . |
ἐσται και ἑκατερα των ΔΒ και ΖΔ , του δε λειμματος ἡ των ΑΖ . κἀν λαβωμεν δε τινα τῳ | ||
των νομισματων ἐξ ὀλιγου τινος χρυσιου ἀποκεκομμενου κομματος : ἠ λειμματος των ἀδικων . ἀλλως . κομμα : εἰδος φαυλου |
, αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
και ἐν ταις ἀποδειξεσι τοτε ἡμας οἰεσθαι ἀποδειξιν ἐχειν του προκειμενου , ὁταν γνωμεν τον ὁρισμον και τον λογον του | ||
εὑρισκεται δε και προχειροτερον το ὡριαιον μεγεθος λαμβανομενης ἐκ του προκειμενου των ἀναφορων κανονιου της ὑπεροχης των παρακειμενων ἐπισυναγωγων , |
και την συμβουλην περαινει . τουτο γαρ ὑπεστη μεν ἀποδειξειν ἀρχομενος μεν του λογου ὑπισχνουμενος , ἐπι τελει δε βεβαιουμενος | ||
. „ Σκιριται . λοχος ἀνδρων ἑξακοσιων Ἀρκαδικος , ὁ ἀρχομενος τε ἐν τοις πολεμοις και τελευταιος ἀναχωρων . Σκληφρος |
, τους δε φθανειν ὑποφευγοντας , και γαρ δη και ῥειν αὐτο παραπλησιως τῳ ὑδατι , σε δ ' οὐχ | ||
ἀκαλαρειτης ὠν . ἠ παρα το λειβειν , ὁ ἐστι ῥειν . Λογαδες . τα λευκα των ὀφθαλμων . εἰρηται |
πλειονας δεχομενην : τον δε ἀρχοντα της Ἀργους Ἰασονα μονον περιπλειν , ἐξειργοντα της θαλασσης τα λῃστηρια . Δαι - | ||
αὐτος μεν πεζῃ ἠλθεν εἰς Σηστον , τας δε ναυς περιπλειν ἐκεισε ἐκελευσεν . ἐπει δ ' ἠλθον , ἀναγεσθαι |
δε και ναυκληροις ἀγαθον : διαθησονται γαρ τα φορτια . πολλοι δε και συγγενεις ἀπεβαλον δια το ἀφ ' αἱματος | ||
και λαμπρους . τιθεασι δε και την ὀψιν αὐτην οἱ πολλοι πυρος , ὡς τουτου τας χροας μετεχουσας μαλλον . |
δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
Αἰσωπος εἰς μεσον ἐλθων ἐφη “ ἀνδρες Σαμιοι , κἀμοι ποθος ἐστι παρα τους ποδας του βασιλεως γενεσθαι . θελω | ||
την εἰκονα [ του καλου ] της δοξης διωκουσα και ποθος ἡδονων ὀλεθριων , ἁς οἱ τυραννικοι φερουσι βιοι . |
πραξαι δεινος , των γιγνομενων καρπων ὑπερορων το πλεον , προσηκων μεν μειζοσι , στεργων δε τα παροντα , την | ||
γης ἐρωσης αὐτου . Φυτου ἑτερου κλαδος ἐπιφυεται πρεμνῳ , προσηκων οἱ μηδε ἑν πολλακις . το δε αἰτιον Θεοφραστος |
εἰκειν γαρ αὐτῳ δεησει . και οἱ ἀπο φιλιας : λημματος γαρ ὠνιος ἡ φιλια ἐσται . και οἱ ἀπο | ||
ὁταν δ ' ἐπι δωροδοκου και πονηρου και παντος ἡττονος λημματος , ἀποκλειειν και πικρως και ἐναντιως ἀκουειν , ὡς |
. : οἱον τε πως ; ] Ἐρωτησις ἐχουσα το ἀλυτον : οἱον τε πως ἐστιν οὑτω νοηθηναι ; και | ||
προδοσιας ; τις μαρτυρια ; τις ἐλεγχος ; τι τεκμηριον ἀλυτον ; που τοις πολεμιοις ὠφθησαν κοινολογουμενοι , δωρα ἐχοντες |
κακιαις . Ὁθεν το μεν ἀει κατορθουν ἐν ἁπασιν οἱς προτιθεται , το δε ἁμαρτανειν : και το μεν σπουδαιον | ||
διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , δια τουτο νυν προτιθεται δειξαι ὁτι οὐδε συμψευδεσθαι δυνατον ταυτας τας προτασεις , |
παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
ἐρριπται , προτεινει δε αὐτῃ το του Ἀχελῳου κερας οἱον ἑδνον του γαμου . εʹ . Ἀθυρεις , Ἡρακλεις , | ||
ὁ Καλλιμαχος φησι : Ζηνι τε και Νεμεῃ τι χαρισιον ἑδνον ὀφειλω . προφαντον : Ἀλκιμεδοντα δε : σε μεν |
ἀλλα πη . παλιν ἀρ ' ἐνδεχεται τον αὐτον ἁμα ἐπιορκειν και εὐορκειν ; οὐ . τι δε ; ὁ | ||
δε και οὐκ ἐπ ' ἀγαθῳ κλεπτειν , ἁρπαζειν , ἐπιορκειν , ψευδεσθαι ἠ ὁλως ἀδικον τι πραττειν . ἐν |