ἀλλα πη . παλιν ἀρ ' ἐνδεχεται τον αὐτον ἁμα ἐπιορκειν και εὐορκειν ; οὐ . τι δε ; ὁ | ||
δε και οὐκ ἐπ ' ἀγαθῳ κλεπτειν , ἁρπαζειν , ἐπιορκειν , ψευδεσθαι ἠ ὁλως ἀδικον τι πραττειν . ἐν |
[ ] ϲ . ἀ ποιαϲ , ταλαν , ] κειν τηϲ Λημνιαϲ [ ] τι γειτνιαι γερων ] τρεφων | ||
[ [ ] ! δοκει : [ ] [ ] κειν ? : [ ] κ [ . . . |
θ ' ὑπο γαιαν ἀνθρωπους τινυνται , ὁτις κ ' ἐπιορκον ὀμοσσῃ , μη μεν ἐγω κουρῃ Βρισηϊδι χειρ ' | ||
ὁρκοις . εὐορκον , εὐωμοτον . εὐορκια και ἐπιορκια , ἐπιορκον , δυσωμοτον . ὁρκουν , ἐξορκουν , ἐνορκως τι |
ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
, κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
, ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
δε Ἑρμης ὁ τον κριον φερων ὑπο τῃ μασχαλῃ και ἐπικειμενος τῃ κεφαλῃ κυνην και χιτωνα τε και χλαμυδα ἐνδεδυκως | ||
τε και ψελιοις κοσμουμενος , ἐς εἰδος δε τιαρας στεφανην ἐπικειμενος χρυσῳ και λιθοις ποικιλην τιμιοις . ἠν τε αὐτῳ |
οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
. συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
: ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
“ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
δε μηδενος δεομενῳ το παραπαν οὐδεν των ὑπ ' αὐτου γενομενων συντελεσειεν ἀν εἰς χρειαν ἰδιαν . ἀλλ ' οὐδε | ||
βραχυ μετασταθεισα εἰς ἑτερον τοπον προσηγοριας ἑτερας ἐτυχε , κτιστων γενομενων Λαμπωνος και Ξενοκριτου τουτον τον τροπον . οἱ γαρ |
ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
καταντλησει προ των ἐπιδεσμων ὑπαλειφοντων ἐλαιον μηδεμιαν ἐχον στυψιν . ἐπιδειν δε προσηκει και ἐπι τουτων τῳ καταγματικῳ τροπῳ : | ||
και ἐπι ἡσσον πιεζειν τοισιν ὀθονιοισι , και ἐπι ἐλασσοσιν ἐπιδειν . Διαιταν δε ἀκριβεστερην τινα ἠ το προτερον διαιτᾳν |
θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας ὀφθαλμων φυσιος . και οὐατων ἀρετα ὀξυακοϊα : αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας | ||
ἀκροτας και τελῃοτας , ἁ δε των οὐατων τας των οὐατων . οὑτω δε και τω ἀνθρωπω ἁ ἀρετα ἀκροτας |
τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
τους βιους ἐσχηκοτων , μαθετωσαν ὁτι χωριον μεν ἑν το δεξαμενον τα σωματα αὐτων ἠν , μνημεια δε παρα πολλοις | ||
' αὐτην ἠδη χωρησαν την καρδιαν και κρειττω της προϋπαρχουσης δεξαμενον ἀλλοιωσιν ἐπι τα του σωματος ἐκειθεν δια των φλεβων |
δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
δε βοη πλειων τε ἐγιγνετο και ἐγγυτερον και οἱ ἀει ἐπιοντες ἐθεον δρομῳ ἐπι τους ἀει βοωντας και πολλῳ μειζων | ||
δε οὐκ ἀνιεσαν οἱ Μακεδονες , ἀλλοι ἐπ ' ἀλλοις ἐπιοντες , οἱ δε προσθεν ἀναπαυομενοι , μογις δη ἀμφι |
Ἀλλ ' εἰ ἐφ ' ἑαυτων ὀντες λαμβανονται εἰς το μετρειν και μη ἐν τοις ὑποκειμενοις , οὐτε ἐκεινα ποσα | ||
νερθε και τα σιγης ἀξια . οὐκ ἐσθ ' ὡδε μετρειν τα ψυλλων ἰχνη . ἐγω γαρ σε διδαξω τι |
μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
, ἡ δε παντων γενικη βαρυνεται : ἐνθεν και το συνον ἐπιρρημα συμβαρυνεται . και ὁτι τουτο αἰτιον , σαφες | ||
ἐπαγγελιαν ἐχουσα τοιαυτην , ἠ το ἑν ἠ και το συνον ἠ και τα συνοντα τιθεναι . διαφερει δε του |
εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
. Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
τα πρωτα και στοιχειωδη της γεωργικης κτησαμενος τεχνης ἀχρι των περατων αὐτης ἐλθειν ἠσθενησε : λεγεται γαρ ὁτι „ ἠρξατο | ||
δε τα πεπερατωμενα , ἐκτος ἐσται τα σωματα των οἰκειων περατων , ἐπει περας μεν ἐστιν ἡ ἐπιφανεια , πεπερασμενον |
ἐναλλαγην ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει αὐθεντικος εἰδημων των πρακτεων και προσκειμενος τοις ἐργοις , τευξεται δε τιμης και ἀξιας ὑψηλης | ||
και μενων , προσμενων , ἐγκειμενος , φροντιδα ἐχων , προσκειμενος . Μεμηλως παρα το μελω το φροντιζω , ὁ |
, ἀντιδρασαντα ὁ τι και δυναιτο συν ἡδονῃ δεχεσθαι το πεπρωμενον : οἱ δε ὁποτε αἰσθοιντο οἱ τραυματιαι την ἰσχυν | ||
, τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , οὐ μετα ληθης ἀτιμοι κεινται , ἀλλα |
, τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | ||
εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε |
μαλιστα σφας μεσουν δειπνουντας . τον οὐν Ἀγαθωνατυγχανειν γαρ ἐσχατον κατακειμενον μονονΔευρ ' , ἐφη φαναι , Σωκρατες , παρ | ||
πλειον ἐπαγουσαι δηλον ὡς εὐποριαν περιποιουσι . τουτο οὐν και κατακειμενον , ὁσον ἀει ἐπισυναγεται και θησαυριζεται , μη λυπειν |
. Χ : πολλοισι μετ ' ἀστρασι : Ἀρισταρχος ὡς πατρασιν . ἀμεινον δε προπαροξυνειν , ὡσπερ και τοις πλειοσιν | ||
ὑπ ' ἀλλων λεγομενους δεχεσθαιπολλους δε ἡ Ῥωμη τρεφει ῥητορας πατρασιν ἀκολουθουντας νυν δ ' , ὡς ἐστιν ἀκουειν των |
φωρασαι τον φθορεα και διεκελευσατο τῳ μηνυτῃ , ὁποτε ἰδοι συνοντας , αὐτῳ δηλωσαι . του δε ἑτοιμως ὑπακουσαντος και | ||
ἠθη , ὠ Σωκρατες , ἐφη , γενναιοτατους τους αὐτῃ συνοντας ἡ γεωργια ἐοικε παρεχεσθαι . Ἀλλα το μεν προοιμιον |
ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
τα εἰς ω ληγοντα ῥηματα βαρυτονα , εἰ μεν μακρᾳ παραληγονται , δια του αθω ποιουσι την παραληγουσαν , οἱον | ||
Ε διφθογγῳ παραληγονται . Τα δια του ῳος κτητικα διφθογγῳ παραληγονται , οἱον κῳος , μινῳος : οἱς ἠκολουθησε και |
αὐτον γινεσθαι , ἀλλα μονον ἀλλοιουσθαι , διοτι ὁ αὐτος μενει κατ ' εἰδος . οὐτε δε παλιν φαμεν αὐτον | ||
ὑλη , πως ἀλληλων ; ὡσπερ τοινυν τα συμπεφυκοτα μορια μενει ἐν τοις ὁλοις , οὑτως και τα ἁπτομενα . |
: περι μεν γαρ των ἀλλων των ἀδικουντων , ὁτε δικαζονται , δει παρα των κατηγορων πυθεσθαι , την δε | ||
μονον οὐκ ἀδικουνται νυν , ἀλλα και παρα παντας ἡμιν δικαζονται τους νομους , βουλομαι και τουτον ὑμιν τον νομον |
δικαιοσυνης ὁ λογος οὑτως ἀγῃ . ἐαν μεντοι βιᾳ τις προσχρωμενος ἐνιστηται , μεταβαινε ἐπι το εὐαρεστον και ἀλυπον και | ||
. ὁταν μεντοι περι αὐτων των εἰδων σκοπῃ , μη προσχρωμενος αἰσθησει ἀλλα τους ἐν αὐτῳ μονον λογους κινων , |
Κορυδος : ἐπι του πεπαιδευμενου : ἠ κοινῃ ἐπι του συνοντος ἀπαιδευτου τοις πεπαιδευμενοις . καθ ' ὑποκρισιν δε ἀναγνωστεον | ||
παντως το ποιουν προς το γιγνομενον , και ἀπο του συνοντος ἠβουλομεθα γνωριζειν το της ἐπιστροφης εἰδος ἀπο του οὐσιοποιου |
της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
νυν ἡμιν ἀν συνομολογοιτο ; Το ποιον ; Την τἀγαθου διαφερειν φυσιν τῳδε των ἀλλων . Τινι ; Ὡι παρειη | ||
συ δ ' ὑπαγε εἰς τοὐμπροσθεν . φακους και φακην διαφερειν φασιν : φακοι οἱ ἐτι ὠμοι , οὐχ ἑνικως |
' ἐλατηρ ' ἀφιει ἀκαχημενον ἱππων . των ὁ γερων ἐπεων κεχολωμενος ἠδε και ἐργων ἐξελετ ' ἀσπετα πολλα : | ||
ἀν και εἰποι κατελθων εἰς την πατριδα , ποιαν πηγην ἐπεων ἀμβροσιων και θειων εὑρε τῳ Ἀρκεσιλᾳ , ἀντι του |
μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
, ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
: τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
ἐναντιων και μεσων και περι ἑψησεως ῥοφηματων , ζωμων , ποματων , γαλακτοποσιας και ὑδατων : ἐν δε τῳ πεμπτῳ | ||
τῃσι θηλειῃσι ταὐτα ποιεεται ἠ τἀναντια . Των βρωματων και ποματων οἱ ὠμοι και οἱ μαστοι ἐμφυσωνται : και των |
Πυθια τρις νενικηκως ἀναγεγραπται : τουτου και Πινδαρος μνημονευει : τονων γουν τριων ὀντων κατα Πολυμνηστον και Σακαδαν , του | ||
των του ἡρμοσμενου και διαστηματων και συστηματων και φθογγων και τονων και μεταβολων συστηματικων ἐστι γνωστικη : πορρωτερω δ ' |
[ ] ικας ? ! [ παροιτατωι ] [ ] χειν ἁλις [ ] ! ! ρ ? σοφοι . | ||
οὐδεις εἱκνουμενας περι του [ θεους ] ? ὑπαρ - χειν [ τας ἀποδειξεις ] ? εὐπορησεν ? [ ] |
παμπληθεις ἐν ἑκαστῃ . πολλαι δε αἱ ἐπιστημαι και οὐπω πεπερανται : ὁσαι γαρ ἐν τῳ λειποντι του χρονου φανησονται | ||
, ὁπερ οὐδε αὐτος ἀν ἐθελησειεν : εἰ δε διοτι πεπερανται , δια τουτο οἱα τε και κινεισθαι , οὐ |
' ὡν ἠν ἑκαστοτε ; τουτου μεν ἑνεκα κἀν τας ἐπιορκιας ἐκεινου ζηλοιμεν και τἀλλα ὁσα ἐκεινῳ διεσπουδασται κακα , | ||
πλεον ] τουτεστιν οὐδεν ὀνησεται της ἀρνησεως ἐνορκου και της ἐπιορκιας . οὐδεν αὐτον ὠφελησει ἡ ἐξομνυσις . . πραγμα |
χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
ἐμε Ῥοδιος , ἐγω δ ' ὁ κεκλημενος Περινθιος : οὐδετερος ἡμων ἡδεται τοις Ἀττικοις δειπνοις . ἀηδια γαρ ἐστιν | ||
. νικη μεν οὐδ ' ἀλλος : ἀντι του : οὐδετερος ἐνικησεν . προδεδεικται δε , ὁτι και φησι : |
: ἐξ οὑ συμβαινει , τους μεν καταμαρτυρουμενους ἀδικεισθαι νικαν δυναμενους , τους δε προσεχοντας δικαστας ἀδικους και παρανομους ψηφους | ||
Μεμνων , και ἐκ των παροντων γνοντες σφας τε οὐ δυναμενους ἐπι πολυ ἀντεχειν τῃ πολιορκιᾳ και του τειχους το |
οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
, ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
βασιλεα φιλιαν συνθεσθαι και συμμαχιαν . ὁ δε βασιλευς ἀσμενως δεξαμενος τον νεανισκον , στολην περιτιθεις βασιλικην και δωρα δους | ||
φυσει παραχωρησωσιν : ὁ μεν γαρ την Ἀσιαν ὁλην ἐπιφερομενην δεξαμενος και ζων ἐμαχετο , και τελευτησας οὐκ ἐπεσεν , |
οἱς μεν οὐν οὐκ εἰσιν ἐκταδον οὑτω στοαι των οἰκιων προκειμεναι , τουτους ὁ χειμων διοικιζει , και λογῳ μεν | ||
προς το μη καιεσθαι . Περιπησσεσθωσαν σανιδες και δερρεις περικρεμασθωσαν προκειμεναι και μη παραπτομεναι των σανιδων , ἱνα ἐχωσι τοπον |
ὀνοματος μνημονευει . καλλισται μεν γαρ αἱ Γαλλικαι , οὐκ ἀπολειπονται δε αὐτων οὐτε αἱ ἀπο Κιβυρας της Ἀσιατικης οὐτε | ||
δε και θωραξ ἐν μεσῳ των εἰρημενων εἰσιν , ὁσον ἀπολειπονται γαστρος και ἡπατος , τοσουτον των ἀλλων πλεονεκτουντες . |
οὐκ οἰδα ἀνθ ' ὁτου πεποιηκε Βαθυκλης δεδεμενον τε και ἀγομενον ὑπο Θησεως ζωντα : και Φαιακων χορος ἐστιν ἐπι | ||
ἐν Σικελιᾳ Ἀρεθουσης πηγης ἐρωντα ἐκ Πελοποννησου δια μεσης θαλαττης ἀγομενον συμμιγνυσθαι τῃ πηγῃ . ἐστι δε ἡ πηγη πλησιον |
Ἐμπεδοκλης ὁτι ὁσον ἀλλοιοι , τοσουτον και * * * μεθισταται , ὡς ἀν ἑπομενων των ψυχικων δυναμεων , ὡς | ||
ὑποληπτεον ἀκινητον εἰναι , ἀλλα ἀκινητος οὑτως , ὁτι οὐ μεθισταται ὁλος οὐδε ἀλλος και ἀλλος ὑπαρχει , ἀλλ ' |
πτερυγεσσιν : ἠ ἐπι κυμα διωκει ἐρωδιος ὀξυ λεληκως . Των τοι μηδεν ἀποβλητον πεφυλαγμενῳ ὑδωρ γινεσθω , μηδ ' | ||
δυσμων ἐπ ' ἀνατολας περι το ἰδιον αὐτης κινημα . Των Πυθαγορειων τινες την γην ἀναλογως διῃρησθαι τῃ του παντος |
' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
ἀντικρυ , μεθ ' οὑς ἐξωτατω πεντε μοναις ταις βασεσι διαφεροντας , χαλκαι γαρ ἠσαν : ὡστε της σκηνης τους | ||
Οἱ μεν οὐν ἰδιωται οὐ καρτα γιγνωσκουσι τους ἐς ταυτα διαφεροντας των πελας , ἑτεροιων τε μαλλον ἰηματων ἐπαινεται και |
Ϛʹ . Ἐστω δη δειξαι μη οὐσων συνεχων των ἰσων περιφερειων , και ἐστω το αὐτο σχημα , αἱ δε | ||
ἐπιλογισμον ὡς μηδενι ἀξιολογῳ διαφερουσων παρα τας ΚΛΜ , ΣΤΥ περιφερειων . ἐστω γαρ ὁ της ὁμαλης παροδου του του |
τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
μοι ] φευ ἐμοι , τας στυγνας και λυπης αἰτιας γενομενας Ἀθηνας κατιδοντες οἱ Περσαι παντες οἱ τλημονες ἀπαιρουσι και | ||
του Ποσειδωνος τριαινης ἐπαγγελλομενος αὐτας ὡστε ὑδρευσασθαι ἐκ τουτων δουλας γενομενας : ἀλλως : το ἑξης οὑτως : ὁδ ' |
. του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
μεταξυ πλου διαναπαυσαι προς ὀλιγον ἐκριναμεν . οἱ μεν οὐν ἐρεται το σκαφος ἐξαλον ἐς γην ἀνασπασαντες ἐγγυς ἐσκηνωσαν , | ||
πεζα παρειχοντο , πλεοντες δε οὐτε ὁπλιται ἀγαθοι ἠσαν οὐτε ἐρεται . τας μεν δη ναυς ἀπειριᾳ τε και τολμῃ |
ἀπο δοξης ἠστειζοντο , ἐξεστι συμβαλειν ταις εἰκοσιν , αἱ ἀνακεινται ἐν τῳ της Περγαιας ἱερῳ . ὁ δε χαρακτηρ | ||
ἐν τῳ ἱερῳ των Νεμεσεων ὑπερ των ἀγαλματων χρυσου Χαριτες ἀνακεινται , τεχνη Βουπαλου , τουτο δε σφισιν ἐν τῳ |
τελευτησαντος Μεδων και Νηλευς οἱ τουτου παιδες ἠριζον περι της βασιλειας . ἐχρησθη οὐν αὐτοις τον πρωτον θυσαντα , ἐνθα | ||
ὑπο τῃ οἰκειᾳ δυναμει τε και συναρσει ἐγκαθιδρυσαι τῳ της βασιλειας θρονῳ ἐσπουδαζε , θεις αὐτῳ τοις ποσι και τα |
δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
ὀρθον καταπηξομεν , ὡϲτε προϲ αὐτον ἀντιβαινον το ϲωμα μη εἰκειν προϲ την καταταϲιν του ποδοϲ , μαλλον δε προπεπηχθω | ||
των ἐκλιποντων οἱ περι αὐτων νομοι δεδωκασιν , ἀναπραττεσθαι , εἰκειν δε τοις δημοτικοις μηδεν ὁ τι μη δικαιον μηδε |
; εἰ δ ' οὐν τι και μειζον τας θειας ἐκεινας κεφαλας ἐτι πειθοι μενειν , αὐτος ἡμιν ἡκειν μεθ | ||
μετα των πολεων την γλωτταν ἀμεινω πεποιηκας και θεραπευεις μεν ἐκεινας ὡς ἀφεστηκως λογων , λεγεις δε ὡς ἑν τουτο |
κρατειν και μηδενα αὐτους κωλυειν της Ἀσιας και της Εὐρωπης ἀρχειν ἁπασης . προς δε ταυτα ἠγωνιζετο μεν ὁ Ἀγαμεμνων | ||
τῃ δε εἱς , χειρον δε ἐστι το πολλους φαυλους ἀρχειν ἠ και ὀλιγους ἠ και ἑνα : χειρων ἀρα |
πατερα κρυψασα Θοαντα . προσσχοντες οὐν τοτε γυναικοκρατουμενῃ τῃ Λημνῳ μισγονται ταις γυναιξιν . Ὑψιπυλη δε Ἰασονι συνευναζεται , και | ||
οὑτω λεγοι την κεφαλην του Δρακοντος πορευεσθαι ἡιχι περ ἀκραι μισγονται δυσιες τε και ἀντολαι ἠελιοιο , καθ ' ὁ |
παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | ||
ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και |
ἀπορος ἠν της αἰσχυνης αὐτῳ την γλωτταν ἀγχουσης : τοσουτον ἐπιεικειας αὐτῳ και σεμνοτητος περιην . οὐκουν ὠφθη τις οὑτως | ||
λογους . ὁποτε δε και τοις λογογραφοις τουτο περας της ἐπιεικειας ἐστιν , ὁταν τους αὐτοσχεδιαζοντας μιμησωνται , πως οὐ |
μαλιστα ἐαν καλως τυχωσι κειμενοι : καθολικως δε ἐν ὀχλοις διαβαλλονται και ἐπιταρασσονται ἠ περιβοησιας ὑπομενουσι , μαλιστα κακως σχηματισθεντες | ||
πραττοντες δυσκλειαν κτωνται και ἀργιαν , οἱον : και οὑτοι διαβαλλονται ὑπερ τουτου . οὑτως ὁ Εἰρηναιος . δικη γαρ |
γινεται του πνευματος , ἠτοι δυσκρασιᾳ τινι , ἠ διεφθοροτων τινων ὡδε ἀτμιζοντων χυμων . Και τους μεν ἐπικρατουντας χυμους | ||
αὐτων , ὡς τινος προστασιας χρῃζοντας , ἐγκαλεισθαι γαρ ὑπο τινων . ὡς δ ' ἁπαξ περιεσχεθην , ἐν παντι |
ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
γαρ ἠν προξενος αὐτῳ : οἱ δε και ὡς δωρα ληψομενον δια την ξυμβουλην ταυτην : οἱ δε ὑπωπτευον και | ||
ἐνθαδε . τῃ δε τριακοστῃ προσδεχεσθε με ἡμερᾳ τας ἀποκρισεις ληψομενον . Ταυτ ' εἰπων ἀνεστη και διελυσε τον συλλογον |
εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
βραχειᾳ και μακρᾳ : λεγω δη αὐτον τον μετα φωνης γινομενον λογον . βραχειᾳ δε και μακρᾳ συλλαβῃ καταμετρεισθαι λεγοιτο | ||
ἀει , γενεσιν δε οὐκ ἐχον , και τι το γινομενον μεν , ὀν δε οὐποτε , ἀπο της οὐσιας |
και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
, εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | ||
και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος |
. οὐτε γαρ την ψυχην ἀδικεισθαι φησει τις σωφρονων : λησεται γαρ ταυτῃ συνεκβαλλων και την παρουσαν ζωην : εἰ | ||
. σεαυτῳ βοηθει γ ἀπαλλαγησῃ της γυναικος και μεταμεληθησῃ δ λησεται σου ὁ δρασμος προς καιρον ε οὐ γενησῃ βουλευτης |
ἐαν προσεχωμεν , ὑπ ' οὐδενος οὑτως εὑρησομεν το ζῳον θλιβομενον ὡς ὑπο του ἀλογου και παλιν ἐπ ' οὐδεν | ||
εἰς την τραχειαν ἀρτηριαν ἐν κυκλῳ περι τους χιτωνας αὐτης θλιβομενον , οὐ δια μεσης ὁδοιπορουν της εὐρυχωριας , και |
την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
: και ἀγχωμαλου της μαχης γεγενημενης ἡτταται Ἀσανδρος . ὁτι διαφερεται Κασανδρος προς Ἀντιγονον : και παυεται Κασανδρος της κατα | ||
δε οὐτε Πυγμαιοις οὐτε ἀλλῳ ὀρνιθι | ὑπερ μερους ἀερος διαφερεται , οὐδε μην | ἰχθυς ἰχθυι αἰγιαλου ἑνεκα ἠ |
ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
φωνευς : αἰσων ὁ κτητικος : αἰσυλον , κακον , ματαιον : Αἰσωπος ὀνομα κυριον : τα δε δια του | ||
ψυχρου . ἐφ ' ὡν γαρ ἀνελπιϲτοϲ ἡ ϲωτηρια , ματαιον ἀν εἰη διαβαλλειν τοιϲ ἰδιωταιϲ τα πολλουϲ ϲωζοντα βοηθηματα |
εἰ και μηδεν αὐτῳ ἀλλο ἡμαρτητο , δια μονα ταυτα δικαιον εἰναι ἀποδοκιμασθηναι . οἱα μεν οὐν ζωσα ἡ μητηρ | ||
και ἐξαπαταν . τως μεν πολεμιως ταυτα ποιεν καλον και δικαιον , τως δε φιλως αἰσχρον και πονηρον ἀν ἐξειποιεν |
του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
εἰπειν αὐτῳ προς οὑ ] παρ ' οὑτινος χρεων ] ἀποκειμενον ἐκπεσειν ] ἐκβληθηναι τυραννιδος ] της βασιλειας ὁρα ] | ||
Ὑπεστιν δε αὐτοις πληθος ἀλογων παντοιων και γενηματων ἐν θημωνιαις ἀποκειμενον , και μαλιστα κεγχρου και ἐλυμου . Σωφρονουσι δε |
οὑτωϲ ἐμβαλλε τοιϲ φαρμακοιϲ : ποτιζων δε το φαρμακον το προειρημενον , ϲπογγουϲ ὀξυκρατῳ δεδευμενουϲ ἐπιτιθει τῳ θωρακι : ὁταν | ||
Διι , κρινας ἀναθημα ἐπαξιον τῳ θεῳ τον ὀρνιν τον προειρημενον . ἐρᾳ τουτον συλλαβειν ἀσωτος νεανιας και πανυ γε |