| του φθινοπωρου ληγοντος ἠδη και των καυματων μαραινομενων ἐκπεττουσι τον καρπον : ἀσθενη γαρ αὐτων την ὑγροτητα και γλισχραν οὐσαν | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| , ἱπποσελινου και τον καρπον και τας ῥιζας , ἱππομαραθρου καρπον και τας ῥιζας , στρουθιου τον καρπον και τας | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| και φαντασιας ὑπερβαλων τα γεγονοτα . των οὐν μεταβατικης κινησεως ὀνοματων οὐδεν ἐφαρμοττει τῳ κατα το εἰναι θεῳ , το | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ὑποδυντα . ὁθεν , οἰμαι , και την ταξιν των ὀνοματων ἀμηχανον βιασασθαι , κἀν βουλωμεθα , ἀλλα προτερος ὁ | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ ' ἐγω τοι , ἐφη , ἱνα | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ; κατορθουντες μεν γαρ ἐπαινον , ψογον δ ' ἐμπαλιν καρπουνται διαμαρτανοντες . οἱ δ ' ἀνευ του τι ποιειν | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| βραχειᾳ και μακρᾳ : λεγω δη αὐτον τον μετα φωνης γινομενον λογον . βραχειᾳ δε και μακρᾳ συλλαβῃ καταμετρεισθαι λεγοιτο | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἀει , γενεσιν δε οὐκ ἐχον , και τι το γινομενον μεν , ὀν δε οὐποτε , ἀπο της οὐσιας | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| βαρυτονοι συζυγιαι πρωτοτυποι μεν εἰσιν , αἱ δε περισπωμεναι και παραγονται και παραγουσι : παραγονται γαρ ἀπο των βαρυτονων παραγουσι | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| . πως οὐν ἐκ της μοναδος και του αὐτου ἑνος παραγονται τα μεγεθη ; λεγομεν δε ὁτι προσεχως μεν παραγει | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| κρατειν και μηδενα αὐτους κωλυειν της Ἀσιας και της Εὐρωπης ἀρχειν ἁπασης . προς δε ταυτα ἠγωνιζετο μεν ὁ Ἀγαμεμνων | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| τῃ δε εἱς , χειρον δε ἐστι το πολλους φαυλους ἀρχειν ἠ και ὀλιγους ἠ και ἑνα : χειρων ἀρα | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| τις ἡμων † ἀμεριμνον † ἐχῃ τον βιον , οὐκ ἐπικαλειται την τυχην εὐδαιμονων : ὁταν δε λυπαις περιπεσῃ και | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| : ἐκ μεταφορας της οἰωνοσκοπητικης . μα την Δημητραν : ἐπικαλειται την Δημητραν ὡς πενης και ὡς χρειαν ἐχων των | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ἐπιλελοιπεν : ἐν δε τῃ συνθεσει ἐπειδη γινεται ἀρσενικου γενους ἀναδεχεται την εἰς αιξ καταληξιν , οἱον ὡς ὠν ἀπαις | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| αὐτους εἰς ὡρισμενον τινα ἡμερων ἀριθμον και την δικην αὐτος ἀναδεχεται δικαζειν . Ταρκυνιοι δ ' ἠχθοντο μεν ἀπο μειζονων | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| γαρ περι ἐργασιων και τεχνων σκεψις και καθολου περι βιου προσηκοντος ἠ μη τοις μετριοις και καθ ' αὑτην ἀξια | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ὑπαρξαι τῃ πολει λογον , εἰ του μεν οὐδεν ἡμιν προσηκοντος χωραν , ἡν κατεχεις συ , νυν ἐχοντος πρεσβευται | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| αὐτου μερους καταμετρεισθαι : οἱον ὁ μεν πηχυς ὑπο παλαιστου καταμετρειται , και ἐστι του πηχεως μερος ὁ παλαιστης , | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| κυριως φησι ταυτα συμμετρα . τα γαρ συμμετρα κοινῳ μοριῳ καταμετρειται , το δε νομισμα οὐδεν των ἐν ταις ἀλλαγαις | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| Ποσειδωνι μεν ταυρον , Ἀμφιτριτῃ δε και Νηρηϊσι ζωσαν καθιεναι παρθενον : ὀντων οὐν ἀρχηγετων ἑπτα και βασιλεων , ὀγδοου | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ὁ ἐξ ἀνεκδοτου λαθραιως γενομενος , ἀπο του δοκειν ἐτι παρθενον εἰναι την γεγεννηκυιαν αὐτον . παρηορος ποτε μεν προσδεδεμενος | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἀλληλα και ἐκ της ἐν τῃ γῃ των ἱππων ποδοκροτησεως γινομενος , χριμπτεται και προσπελαζει ἡμων τοις ὠσιν . ἀλλως | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| τους λογους θειναι . Ὁ δε γε περι τοιαυτης τεχνης γινομενος πας λογος συντομιας τε και σαφηνειας ἐπιδεισθαι μοι δοκει | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἱστοριαν και ἐπη κατελιπεν , ἐν οἱς τα τε οὐρανια διατιθεται και τας ἠπειρους γεωγραφει , καθ ' ἑκαστην ἐκδους | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ὑπερεχουσης πετρας : ὁς δ ' ἀν καταληφθῃ , οὑτω διατιθεται . ἁμα δ ' ἐδειξε συντετριμμενους ἀνθρωπους και σκελη | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| αὐτου , το δε ἀφ ' ἑτερου ἐν ἀλλῳ το πασχειν . Τι οὐν , εἰ ἐξ αὐτου μεν , | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| , ἀνευ μεν του μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε ἐσται ταυτα πασχειν . Πως γαρ ; Χρονος δε γε οὐδεις ἐστιν | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| ἐλυτρων ἐξῃρημενα . ἐγω δε προς ταυτα ἑκαστα ἐχθρα βλεπων ἀνεμενον ἐπαφησειν ἐμαυτον ἐγχανων τῳ πλακουντι . οἱ δε και | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| μεταστρατοπεδευομενοι και ἐχοντες ἀφθονα τα ἐπιτηδεια και δῃουντες την χωραν ἀνεμενον τους πολεμιους . ἡνικα δε προσιοντες ἐλεγοντο οὐκετι δεχ | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| και ἐδεσμασι κεχρημενος ψυχροις , οἱον πεποσιν , εἰ ὁ καιρος ἐχει , και ῥοδακινοις και ἰντυβοις και θριδακινῃ και | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| × – × × – ] α κεισθαι [ ] καιρος [ ] ? εἰ ? ? ποτ ? [ | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| και θνῃσκουσιν : και γαρ εἰ τελευτωσι και του ζην μεθιστανται , ἀλλα τοι γε ὁτε ζωσιν ἡδονται και γηθουσι | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| διαλειποντες και λαμβανοντες πεπλανημενως , φθινοπωρου μαλιστα ἐς τεταρταιον ἐπιεικεως μεθιστανται , και μαλλον τοισιν ὑπερ τα τριηκοντα ἐτεα γεγονοσιν | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| και ὁλον το σωμα φαινεται . ᾡ τιν ' ἁρμοττουσαν εἰκον ' ἐνεγκω σκοπων οὐχ ὁρω , ἀλλα παρισταται μοι | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἐπερειδομενου κατα τους τοπους των ῥαφων , ὑποπιπτει το ὑγρον εἰκον τῃ ἀφῃ : τοις δε πλειστοις και αἱ αἰσθησεις | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| τροπον : αἱ γαρ ἀκριβειαι της των ὀνοματων ἐξεργασιας οὐ παραδεχονται τους αὐτοματισμους , ἀλλ ' ἀναγκαιον ἠ μηδεν χρησθαι | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| . μη λαθετω δε ὡς εἰκοτως εἰς φυλακτηριον του στομαχου παραδεχονται τον Χνουμιν ὡς κυριον ὀντα του στηθους του κοσμου | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| ἀνδρων ὁστις ἐῤῥωμενος , ἐν τουτῳ τῳ σχηματι του πηχεος ἐοντος , παρα τον ἀγκωνα καταναγκαζετω ἐς το κατω . | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| λεπται αἱ ἀπο του πνευμονος ἐσωθεν γενομεναι τῃ φυσει ἀραιου ἐοντος , ἐς την καρδιην , ἁτε ὑπ ' αὐτεου | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| Ἀλλ ' εἰ ἐφ ' ἑαυτων ὀντες λαμβανονται εἰς το μετρειν και μη ἐν τοις ὑποκειμενοις , οὐτε ἐκεινα ποσα | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| νερθε και τα σιγης ἀξια . οὐκ ἐσθ ' ὡδε μετρειν τα ψυλλων ἰχνη . ἐγω γαρ σε διδαξω τι | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας ὀφθαλμων φυσιος . και οὐατων ἀρετα ὀξυακοϊα : αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| ἀκροτας και τελῃοτας , ἁ δε των οὐατων τας των οὐατων . οὑτω δε και τω ἀνθρωπω ἁ ἀρετα ἀκροτας | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ναυσταθμον , ὡς περιβλεποντος ἐν κυκλῳ του πρεσβευτου και ἀξιωματικως εἰσιοντος . τινες δε “ ναυφρακτον ” την ἐν ναυσι | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| κορυφαιου , τοιουτου δε του θεατρου , ἐκ φιλοσοφιας δε εἰσιοντος του χαριστηριου , ἡς και αὐτοι βασιλεις ἐν μεγαλῳ | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| : δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| , ἀντιδρασαντα ὁ τι και δυναιτο συν ἡδονῃ δεχεσθαι το πεπρωμενον : οἱ δε ὁποτε αἰσθοιντο οἱ τραυματιαι την ἰσχυν | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| , τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , οὐ μετα ληθης ἀτιμοι κεινται , ἀλλα | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ἐστι δια το κρατιστον . ἀφρονως δε ποιει και εἰ ἀπεχεται των ἀλλοτριων δικαστης ὠν και δυναμενος λαμβανειν . ἀλλ | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἀποφερομενων . Ὁ γαρ κεστρευς των ἀλλων ἰχθυων ἀλληλοφαγουντων μονος ἀπεχεται της σαρκοφαγιας : νεμεται δε την ἰλυν ταλαιπωρων , | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| οὐκ ἀν θαυμασαιμι εἰ τινα εὑροιτε και ὑμιν και ἐμοι ἀχθομενον . Ἐπει ταυτα εἰπε , πολυ πλειονες ἀνισταντο λεγοντες | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| θεσμον του ἀχθομενου πυρος : οὐ καθολου δε το πυρ ἀχθομενον λεγει , ἀλλα τῃ ὑλῃ ἀχθομενον δια το ἀφανιζεσθαι | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| και ἀκηκοα , παντων μοι μετριωτατοι γε εἰναι κατεφανησαν και προσηκοντες τα μαλιστα ἀκουειν νεοις . τῳ δη νομοφυλακι τε | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| ὀστρακον , ὁποτερον ἀν μερος ὑπερφανῃ , οἱ μεν ἐκεινῳ προσηκοντες διωκωσιν , οἱ δ ' ἀλλοι φευγωσιν ὑποστραφεντες : | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| . . Ρ . ταυτα μεν οὑτω δη τελεω , γερον , ὡς συ κελευεις . * ) [ ἡ | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| , σε τε κηδων ἠδε σα τεκνα . και σε γερον το πριν μεν ἀκουομεν ὀλβιον εἰναι : ὁσσον Λεσβος | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , ὁμως φερει γε εἰς ταὐτο . | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| του Ἰνδου το οἰκειον ῥειθρον ἐκτραπομενου δ ' εἰς το ἑτερον ἐν ἀριστερᾳ κοιλοτερον πολυ , και οἱον καταρραξαντος , | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| : πινειν παρα Μηδιῳ αὐτον κωμασαντα : ἐπειτα ἐξανασταντα και λουσαμενον καθευδειν τε και αὐθις δειπνειν παρα Μηδιῳ και αὐθις | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| κλαυσαντα ῥᾳδιως Ἀθηναιων εἰδεν , οὐδ ' ἐν βαλανειῳ δημοσιευοντι λουσαμενον , ὡς ἱστορηκε Δουρις , οὐδ ' ἐκτος ἐχοντα | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| Μινναγαρα , ἀφ ' ἡς και πλειστον ὀθονιον εἰς Βαρυγαζα καταγεται . Σωζεται δε ἐτι και νυν της Ἀλεξανδρου στρατιας | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| και αἱ κοινως καλουμεναι τεχναι σοφισματα ] μηχαναι τεκταινεται ] καταγεται περι τεκτονικην λωποδυτει ] τα ἱματια συλᾳ βυρσοδεψει ] | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| μιας . εἱνεκεν εὐνης : χαριν συνουσιας . Μαρνανται : μαχονται : μαρη ἡ χειρ : κυριως το μαρνανται ἐπι | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| μεχρις ἀν ἀλλος ἀνατεθῃ : εἰ δε μη ἀνατεθῃ , μαχονται προς ἀλληλους και ὁ ἡττησας τον ἡττηθεντα δια παντος | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| Κορινθιων και Ἠλειων και Μεγαρεων των ἀλλων ὡστε καταλυεσθαι , ποιουνται την ξυμβασιν και ἐσπεισαντο προς τους Ἀθηναιους και ὠμοσαν | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| εὐθυς ἐκ παιδων προς τον κατα γην πολεμον την ἀσκησιν ποιουνται . και το πλειστου δε ἀξιον , το πειθεσθαι | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| μαλιστα σφας μεσουν δειπνουντας . τον οὐν Ἀγαθωνατυγχανειν γαρ ἐσχατον κατακειμενον μονονΔευρ ' , ἐφη φαναι , Σωκρατες , παρ | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| πλειον ἐπαγουσαι δηλον ὡς εὐποριαν περιποιουσι . τουτο οὐν και κατακειμενον , ὁσον ἀει ἐπισυναγεται και θησαυριζεται , μη λυπειν | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| ὀξει . τα δε προϲφατα των ἑλκων το γλαυκιον θεραπευει λυομενον ὀξει και τα δι ' αὐτου κολλουρια και τα | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| , οὐδε αἱμα , οὐδε ἀλλο τι σκεδαστεον , ἠ λυομενον , ἠ τηκομενον , ἠ διαρρεον : ἀλλα τις | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| : οὐ γαρ ὁλως ἀπο του ἀτελους ἐπι το τελειον παραγινεται τι , εἰ μη μεση δυναμις παρειη , ἐπιδιδουσα | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| Μεγαβυζον , Ἀσπαθινης δε Ὑδαρνεα . Γεγονοτων δε τουτων ἑξ παραγινεται ἐς τα Σουσα Δαρειος ὁ Ὑστασπεος ἐκ Περσεων ἡκων | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω χρονοις ἀφικομενα . παλαιοτερον δε τουτου στολον ἀπανασταντα της Ἑλλαδος εἰς τα προσεσπερια | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| τηι δημηγοριαι , ὡς δε τἀληθες ἐχει , το και παλαιοτερον αἰει τι θαυμαζομενη : Θουκυδιδης γουν . . . | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| κολασθησεται τῃ πρεπουσῃ ζημιᾳ , οἱ δε ἀγαθοι τιμησονται τοις προσηκουσιν ἀθλοις της ἀρετης . Τοιαυτα μεν τοις Πελοποννησιοις οἱ | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| μηδαμου μεμνησθαι , τα δ ' ἐκεινου ἐργα τοις μη προσηκουσιν ἀνατιθεναι : μονωι γουν Λυκουργωι ἱερον ἱδρυσθαι και θυεσθαι | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| ἀλλα μην και το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια του ε ἐγραφεν | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| ἀναλωματα , και περι των σκευων ἠρωτων αὐτον , ποτερα παραληψεται ἠ ἰδια σκευη ἐχων ἡκοι ἐπι την ναυν . | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |
| τρεφουσῃ τους Ἀκεσιας . συγγνωμην δε εἰχον , εἰ σου καμνοντος οἰνος ἐκρατει . και γαρ αὐτος εἰμι των οἰνῳ | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| ἀλλ ' ἐαν περ τινος θεραπειας εἰς χρειαν καταστῃς και καμνοντος ἀντιλαβεσθαι θελησειας , αὐτον ποτε πληξαντος ἑρπετου , της | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| και ἠθου : καταγγιζε το ὑδωρ ἀπ ' αὐτου . Ἑτερον : ἐπιβαλον και , εἰ βουλει , προκαταχωσας ἡμερας | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τον καρπον και τα φυλλα ἐν οἰνῳ δουναι πιειν . Ἑτερον : γλυκυσιδης τους μελανας κοκκους ὁσον πεντε και ὠα | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ' οὐκ ἐκ της ἀκινητου και σταθερας των εἰδων ἐλλαμψεως ὑποδεχεται . ἀλλ ' οὐδε των μερων ὁσα μη και | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| παντι φυσεως . εἰ γαρ το μεν γεννᾳ το δε ὑποδεχεται την γενεσιν , και το μεν ἐστι δραστικον το | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| το σωμα και ἐς τον μυελον , και ἐξ αὐτου τεινουσιν ὁδοι , ὡστε και ἐπιεναι του ὑγρου ἐς αὐτον | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἡδε ἡ νουσος μεγαλη των φλεβων των κοιλων , αἱ τεινουσιν ἀπο της κεφαλης παρα τας σφαγας δια της ῥαχιος | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| , ὀξεως τε ἐπυθοντο , και ἐπαραμενοι πασαν την πολιν ἐπικαλουνται τους βασιλεως ὀφθαλμους , εἰ ἀναπνει ἐτι και τον | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| και ὁ Παναιτιος . ΓΘ ἀνδρες ἱππεις ] ὡς συκοφαντουμενοι ἐπικαλουνται προς βοηθειαν τους ἱππεις . προς το δεξιον κερας | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| : ἐξ οὑ συμβαινει , τους μεν καταμαρτυρουμενους ἀδικεισθαι νικαν δυναμενους , τους δε προσεχοντας δικαστας ἀδικους και παρανομους ψηφους | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| Μεμνων , και ἐκ των παροντων γνοντες σφας τε οὐ δυναμενους ἐπι πολυ ἀντεχειν τῃ πολιορκιᾳ και του τειχους το | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| τριβωνα μεν και πηραν ἐχοντα , ἀντι δε της βακτηριας ὑπερον , και κεκραγοτα και λεγοντα ὁτι Ἀντισθενους και Κρατητος | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| καταρτιζων ὠφελει με και ὁ ἀλειπτης καλως ποιων λεγει ἀρον ὑπερον ἀμφοτεραις και ὁσῳ βαρυτερος ἐστιν ἐκεινος , τοσουτῳ μαλλον | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| των πληθος ἐχοντων ὠμοτερων χυμων . ὁταν δ ' ᾐ ζεοντος αἱματος πληθος ἀναπτον ὀξυτατον πυρετον , ἀθροας ἐστι κενωσεως | . Ἠν δε ἀνθρωπος ἐκ των Φαρισαιων , Νικοδημος ὀνομα αὐτῳ , ἀρχων των Ἰουδαιων : οὑτος ἠλθεν προς αὐτον |
| , την μεγιστην ἀρυταιναν ὑμων ἐκ μεσου βαψασα του λεβητος ζεοντος ὑδατος : εἰ δε μη , μηδεποθ ' ὑδωρ | . Ὁ δε Ἰησους γνους ἀνεχωρησεν ἐκειθεν . και ἠκολουθησαν αὐτῳ πολλοι , και ἐθεραπευσεν αὐτους παντας , και ἐπετιμησεν |
| ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| . Χ : πολλοισι μετ ' ἀστρασι : Ἀρισταρχος ὡς πατρασιν . ἀμεινον δε προπαροξυνειν , ὡσπερ και τοις πλειοσιν | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| ὑπ ' ἀλλων λεγομενους δεχεσθαιπολλους δε ἡ Ῥωμη τρεφει ῥητορας πατρασιν ἀκολουθουντας νυν δ ' , ὡς ἐστιν ἀκουειν των | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | τελειοτητος . και ἡ εἰρηνη του Χριστου βραβευετω ἐν ταις καρδιαις ὑμων , εἰς ἡν και ἐκληθητε ἐν ἑνι σωματι |
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα | καταισχυνει , ὁτι ἡ ἀγαπη του θεου ἐκκεχυται ἐν ταις καρδιαις ἡμων δια πνευματος ἁγιου του δοθεντος ἡμιν , ἐτι |
| τεθνεωτων ἐν Δηλῳ , πασας ἀνειλον , και το λοιπον προειπον μητε ἐναποθνῃσκειν ἐν τῃ νησῳ μητε ἐντικτειν , ἀλλ | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| αὐτοις ἀριστον και εὐορκοτατον νομιζητε εἰναι . Ὡσπερ δε και προειπον ὑμιν , ὠ ἀνδρες , ἐξ ἀρχης περι παντων | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| μεταξυ πλου διαναπαυσαι προς ὀλιγον ἐκριναμεν . οἱ μεν οὐν ἐρεται το σκαφος ἐξαλον ἐς γην ἀνασπασαντες ἐγγυς ἐσκηνωσαν , | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| πεζα παρειχοντο , πλεοντες δε οὐτε ὁπλιται ἀγαθοι ἠσαν οὐτε ἐρεται . τας μεν δη ναυς ἀπειριᾳ τε και τολμῃ | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| και ὁ Βελονοπωλης ἀμφοτεροι δανεισται Ἀθηνησιν . ἀντι του εἰπειν πλουτουσιν εἰπεν οὐχι κλαυσονται ; ] 〚 ὁ Παμφιλος δε | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| πληθος ἀποτρεψουσι τοις τας οὐσιας ἐχουσιν ἐπιβουλευειν , τοις δε πλουτουσιν εἰς τας κοινας λειτουργιας δαπαναν φιλοτιμιαν ἐμποιησουσι . τουτο | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| , και μαλιστα προς τους Ἀθηναιους και Δηλιους , ἐκ παλαιων χρονων παρειληφοτας την εὐνοιαν ταυτην . και των Ἑλληνων | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| ἀτοπον ἐν τοις λογοις αὐτων διελεγχουσιν , αἰνιγματωδως εἰωθοτων των παλαιων τας ἑαυτων ἀποφαινεσθαι γνωμας . , εἰ δ ' | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ᾐ : προσλαμβανομενος , εἰτα μετα ἀποστασιν ὁλου τονου ὑπατη ὑπατων , εἰτα μεθ ' ἡμιτονιον παρυπατη ὑπατων , εἰτα | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| γινεται μαχη περι την Σικελιαν προς Ἀφρους , ἑνος των ὑπατων Μετελλου στρατηγουντος . Ἐν ταυτῃ νικαται των Ἀφρων ὁ | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ἀπορος ἠν της αἰσχυνης αὐτῳ την γλωτταν ἀγχουσης : τοσουτον ἐπιεικειας αὐτῳ και σεμνοτητος περιην . οὐκουν ὠφθη τις οὑτως | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| λογους . ὁποτε δε και τοις λογογραφοις τουτο περας της ἐπιεικειας ἐστιν , ὁταν τους αὐτοσχεδιαζοντας μιμησωνται , πως οὐ | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| , οἱ δε ἀγαθοποιοι μεσουρανουντες ποιουσι δικαιοκρισιαν . το δε δυνον ἐστω ὁ ἐναγομενος , και ἐκ των εἰρημενων ἐπι | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ ηʹ | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| . του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ταὐτον θυμον φαγοντες , ἀνδρες φιλοι και δημοται και του πονειν ἐρασται , ἰτ ' , ἐγκονειτε , σπευδεθ ' | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| πονει . Τῳ γαρ με μαλλον εἰκος ἠ ' μαυτῳ πονειν ; Σον ἀρα τοὐργον , οὐκ ἐμον κεκλησεται . | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | δοκουντες οὐδεν προσανεθεντο , ἀλλα τοὐναντιον ἰδοντες ὁτι πεπιστευμαι το εὐαγγελιον της ἀκροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης , ὁ γαρ |
| εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε | , ἠ πνευμα ἑτερον λαμβανετε ὁ οὐκ ἐλαβετε , ἠ εὐαγγελιον ἑτερον ὁ οὐκ ἐδεξασθε , καλως ἀνεχεσθε . λογιζομαι |
| δεοιτο δισχιλιων και πεντακοσιων μυριαδων , ἱνα ἐχοι μηδεν : διαθεμενος δε τους ἐνοχλουντας , ὡς ἐδυνατο , και της | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| κατα δυναμιν . Ὁς δ ' ἀν μηδεν το παραπαν διαθεμενος ἀποθανῃ , παιδας μεν καταλιπων δεομενους ἐπιτροπης , των | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| , ἀν προς ἀνδρα ἰδωσιν , ἐρυθριωσι τε και αὑτων ἐπιλαμβανονται και ῥᾳστα δη ἐς νουν ἡκουσι , λιμῳ δε | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| το πασι : ἀλλως : το χαριν γραφεται θρασει . ἐπιλαμβανονται δε του χωριου τουτου : εἰποι γαρ ἀν τις | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| πατερα κρυψασα Θοαντα . προσσχοντες οὐν τοτε γυναικοκρατουμενῃ τῃ Λημνῳ μισγονται ταις γυναιξιν . Ὑψιπυλη δε Ἰασονι συνευναζεται , και | τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον διωκετε εἰς ἀλληλους και εἰς παντας . Παντοτε χαιρετε , ἀδιαλειπτως προσευχεσθε , |
| οὑτω λεγοι την κεφαλην του Δρακοντος πορευεσθαι ἡιχι περ ἀκραι μισγονται δυσιες τε και ἀντολαι ἠελιοιο , καθ ' ὁ | αὐτον οἱ περι αὐτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας . και ἐλεγεν αὐτοις , Ὑμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| των γυναικων και ἐπιπυρεταινουσι τουτεων γινομενων , αἱ δε και ἀπολλυνται συν τοισιν ἐμβρυοισιν . Χρωνται δε πασαι ἑνι λογῳ | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| ὀνοματος τυγχανουσιν , ἐπειτα χρονον τινα ὑβρισαντες αἰσχιστα και ταχιστα ἀπολλυνται ; οὐκουν τοτε , ἐπειδαν ἀρωσι τον ἀνθρωπον ἐκ | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |