| ἐμποιησει και βαρος ὁλου του σωματος . Ὁ δη οὐν πλειστος μοι λογος γεγονε περι της μεταβολης της ἐπι τα | ||
| βοσκημασι : κυκλῳ δ ' ὑπερκεινται δρυμοι ποικιλης ὑλης . πλειστος δ ' ὁ στυραξ φυεται παρ ' αὐτοις , |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| , χρωμενος αὐτῃ προς τους φιλους . ἀλλ ' ἐστιν ἀριστος ὁ και προς ἑτερους μη μονον προς αὑτον και | ||
| Και Λεωνιδης τε ἐν τουτῳ τῳ πονῳ πιπτει ἀνηρ γενομενος ἀριστος , και ἑτεροι μετ ' αὐτου ὀνομαστοι Σπαρτιητεων , |
| της διορθωσεως των νομων . ὁρωντα γαρ αὐτον ἐν ταις πλεισταις πολεσι δια το πληθος των ἐπιχειρουντων ἐπανορθουν τους νομους | ||
| ἁ μη βουλομεθα συμβαινειν ἡμιν , και μαλιστα συμβαινει ταις πλεισταις πολεσι . ταυτα δη δια λογου μεν νομῳ προσταττειν |
| ἐστι δια το κρατιστον . ἀφρονως δε ποιει και εἰ ἀπεχεται των ἀλλοτριων δικαστης ὠν και δυναμενος λαμβανειν . ἀλλ | ||
| ἀποφερομενων . Ὁ γαρ κεστρευς των ἀλλων ἰχθυων ἀλληλοφαγουντων μονος ἀπεχεται της σαρκοφαγιας : νεμεται δε την ἰλυν ταλαιπωρων , |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| , και γονευσι περι ἐχθρων και δουλων , και γυναικος ἐνατος περι δοξης και πραξεως και τεκνωσεως : ἐστι δε | ||
| γʹ , ἡ δε χειμερινη οδ Ϛʹ . θʹ . ἐνατος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο ἡ |
| δε σαφεστερον γνωσθησεται , ὁτι ὁ μεσος ἐν ἰσῳ ἀει ὑπερεχεται και ὑπερεχει . το δε θεωρημα , ὁτι το | ||
| ἑξ , τα λοιπα δυο τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ |
| ὡς Γλαυκος και Διομηδης : ὁ Ἰασων ὁ φιλος σου κακιστος τυγχανει : λυπας : λειπει ἀτοπον : τι χρημα | ||
| του γαμου κυριος ἐστιν ἡ Ἀφροδιτη : εἰ δε Σεληνη κακιστος εἰς ἀρρεν οὐσα ζῳδιον , ὁ δε του γαμου |
| τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
| συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| μαλιστα τοις περι γυναικος ἠ ἐρωμενης φροντιζουσι : ταυτα γαρ ἀνακειται τῃ Ἀφροδιτῃ . τα δε ὀξεα μηλα στασεις και | ||
| * * * * μαρτυρια δε σαφης ἐν τοις ἱεροις ἀνακειται γραμμασι . λεγε τας εὐχας προτερον , ἁς ” |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
| τῳ κατα την Εὐρωπην παραλληλον : μεθ ' ὁ λιμην καλλιστος ἐκ τε μεγεθους και ἡσυχιας : περιγραφει δ ' | ||
| ' ἐπι Κυπρογενεια θεα λαχε και Διονυσος , ἐνθα τε καλλιστος ποτος ἀνδρασι γιγνεται οἰνου : εἰ τις τον γε |
| ἀποσταντες , εἰρεσθαι οἱτινες εἰεν οἱ Ἀθηναιοι , μετα δε πυθομενον αἰτησαι το τοξον , λαβοντα δε και ἐπιθεντα ὀϊστον | ||
| ” ἐπανηρχετο ἐκ Λακεδαιμονος εἰς Ἀθηνας : προς οὐν τον πυθομενον , “ ποι και ποθεν ; ” , “ |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
| , εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | ||
| ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
| μετα των ἀλλων ἀπωλεσαμεν . ἠν δε ἡ ἀρχη του ποιηματος αὑτη , Νυν δε μοι ἐννεπε , Μουσα , | ||
| τελειαν ἐπονομαζουσι : τελος δε και γνωσεως και πραξεως και ποιηματος : το και ἀποβαινον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ |
| Διαγοραν ἡ τε Πελληνη και ἡ Αἰγινα ἑξακις νενικηκοτα . τελειται δε ἐν μεν Πελληνῃ της Ἀχαϊας ἀγων ὁ καλουμενος | ||
| μεν γαρ μακαρεσσι και ἀνθρωποισι φαεινει , τῃ ἐπι παντα τελειται ἀτειρεος ἐνδον Ὀλυμπου ἐσθλα τε και κλυτα ἐργα τα |
| προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
| δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
| ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
| ἐμου δειξας τον ἡλιον ἀνισχοντα μεν ἀπο της ἑσπερας , δυομενον δε , ὁθεν ἀρχεται . οὐ γαρ ἀν μοι | ||
| ἑν δωδεκατημοριον ἐν ᾡ ἐστιν ὁ ἡλιος οὐτε ἐπιτελλον οὐτε δυομενον ὁραται , ἀλλα κρυψιν ἀγον : ὁμοιως δε και |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
| κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
| ὠφθαλμιασε δε ἰσχυρως : και γαρ μιᾳ εὐχῃ ὁ θεος ἀρκουμενος το ἑτερον ἠρνειτο . Ἐδοξε τις φευγων γραφην δημοσιων | ||
| τις αὑτη φλυαρια ; πως ἐτι ὀρθα δογματα ἐχω μη ἀρκουμενος τῳ εἰναι ὁς εἰμι , ἀλλ ' ἐπτοημενος ὑπερ |
| τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
| αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| μαλιστα σφας μεσουν δειπνουντας . τον οὐν Ἀγαθωνατυγχανειν γαρ ἐσχατον κατακειμενον μονονΔευρ ' , ἐφη φαναι , Σωκρατες , παρ | ||
| πλειον ἐπαγουσαι δηλον ὡς εὐποριαν περιποιουσι . τουτο οὐν και κατακειμενον , ὁσον ἀει ἐπισυναγεται και θησαυριζεται , μη λυπειν |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| : Βαδιζων . . σωμα : Το ἐμον . . ἀλιμενον αἰθερος : Την τελος οὐκ ἐχουσαν , οὐδε ὁρμον | ||
| ἀγκυρουχιαις θαρσουσι ναων ποιμενες παραυτικα , ἀλλως τε και μολοντες ἀλιμενον χθονα ἐς νυκτ ' ἀποστειχοντος ἡλιου . φιλει ὠδινα |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| τινος χειρα ἠ σκελος ἠ τινα των μικροτερων μερων , παθοντας ἠδη εἰς κινησιν και αἰσθησιν , ἐκεινα των νευρων | ||
| γραμματων του πεποιηκοτος ἡδονη . πως οὐν ἐστι τους εὐ παθοντας ἡμας ἠ προς σε μη γραφειν ἠ προς ἀλλους |
| ὀνομαζων ? ? [ ἰδε ] , πως [ ] ος ἀπο [ ] εται ? και [ ] οτου | ||
| θυ [ ] μονης [ ] κακοις ? [ ] ος βλεπει [ ] ος . . . . τι |
| γαρ ἠν προξενος αὐτῳ : οἱ δε και ὡς δωρα ληψομενον δια την ξυμβουλην ταυτην : οἱ δε ὑπωπτευον και | ||
| ἐνθαδε . τῃ δε τριακοστῃ προσδεχεσθε με ἡμερᾳ τας ἀποκρισεις ληψομενον . Ταυτ ' εἰπων ἀνεστη και διελυσε τον συλλογον |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| φῃς πολυ ἐπιδεδωκεναι , ἀληθη λεγων : ὀπισθεν δε αὐτου ἐρασται πανυ πολλοι τε και ἀλλοι και Κτησιππος , νεανισκος | ||
| και ὠνας παιδων μεμουσωμενων , και αὐτοι δε Μουσης τινος ἐρασται γενησονται και συστασιν φιλιας ἑξουσιν . Ἀφροδιτη Κρονῳ ἐπιμεριζουσα |
| δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
| ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
| ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ||
| και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| , κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
| , ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
| ποθεις και διουρηθειη ἀν , οὑτως εἰς τουτο πως ἐπιτηδειως ἐχοντος του ὑδαρους των οἰνων : μη των παχεων ὡσαυτως | ||
| ἀποκτειναι ἐχρην ἠ τελευταν , ἀλλην του καιρου διεξοδον οὐκ ἐχοντος . ἐπαν δε το ζῳον ἐκ της πληγης και |
| αὐτου του προγνωστικου , και εἰ μη δια παντος γουν ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον | ||
| μαλα στηριχθεις ὡς ἐπι ξηρας ἀτραπου και λεωφορου την πορειαν ἀπταιστον δυνησεται ποιεισθαι των θεας και ἀκοης ἀξιων ἐφιεμενος . |
| γυναιξι δε ψογον , ἀλλοις ἀρρωστιαν δηλοι . Ἀντικνημιον δεξιον ἁλλομενον εὐποριαν δηλοι . Το δε εὐωνυμον ἀποβολην ὑπαρξεσθαι ἠ | ||
| Ἑρμης . και σφαλος δε το δεσμωτικον ξυλον ἐκαλειτο , ἁλλομενον , ᾡ ἐδισκευον ἐκ καλῳδιου ἠρτημενῳ . ἀπο δε |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| φωνευς : αἰσων ὁ κτητικος : αἰσυλον , κακον , ματαιον : Αἰσωπος ὀνομα κυριον : τα δε δια του | ||
| ψυχρου . ἐφ ' ὡν γαρ ἀνελπιϲτοϲ ἡ ϲωτηρια , ματαιον ἀν εἰη διαβαλλειν τοιϲ ἰδιωταιϲ τα πολλουϲ ϲωζοντα βοηθηματα |
| συγγραμμα το της ἑορτης παρηκεν ἐγκωμιον , τον σοφιστην Ἰσοκρατην μιμουμενος . ὡσπερ γαρ ἐκεινος ἑαυτου Παναθηναϊκον ἐπεγραψε τον λογον | ||
| και Ἀθηναιων βουλευμα το προ του ἐργου του ἐν Μαραθωνι μιμουμενος , και Ἀχαιων συνελεγε και Ἀρκαδων ἀπο των πολεων |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| . και τους χρησαμενους πολυ ἀπ ' ἀλληλων διεσταναι . προσαγεται Ἀριστοτελην , Φυλαρχον , Πολεμωνα , ὁτι παραπολυ διαφερουσι | ||
| , και διοτι καθαρα προς καθαρους και ἀπαθης προς ἀπαθεις προσαγεται : τα δ ' ἐν τοις καθ ' ἑκαστα |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| λεγομενων ἀληθειας περι και τοις νεοις ἱλεων μετα πειθους γιγνεσθαι ἐπευχομενος . δει δε δη και ἐτι τριτους τους ὑπερ | ||
| ἀπεληγεν ἀταρτηροιο κυδοιμου Αἰακιδην Αἰαντα δαμασσεμεναι μενεαινων , και οἱ ἐπευχομενος μεγ ' ἀπειλεεν ἀφρονι θυμῳ : Αἰαν , ἐπει |
| τελεσαι τις μετα του ξιφιου το κεντρον δυναται , καιπερ προθυμουμενος πραξαι τι : μετ ' αὐτου δηλονοτι του ξιφους | ||
| Κρυερως : χαλεπως . μεμογηοτι : κεκοπιακοτι . Ἱεμενος : προθυμουμενος . ἀποτρεψειε : ἀποδιωξειεν . Βαλων : κρουσας . |
| γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | ||
| και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος |
| οὐκ ἀν θαυμασαιμι εἰ τινα εὑροιτε και ὑμιν και ἐμοι ἀχθομενον . Ἐπει ταυτα εἰπε , πολυ πλειονες ἀνισταντο λεγοντες | ||
| θεσμον του ἀχθομενου πυρος : οὐ καθολου δε το πυρ ἀχθομενον λεγει , ἀλλα τῃ ὑλῃ ἀχθομενον δια το ἀφανιζεσθαι |
| δε Ἑρμης ὁ τον κριον φερων ὑπο τῃ μασχαλῃ και ἐπικειμενος τῃ κεφαλῃ κυνην και χιτωνα τε και χλαμυδα ἐνδεδυκως | ||
| τε και ψελιοις κοσμουμενος , ἐς εἰδος δε τιαρας στεφανην ἐπικειμενος χρυσῳ και λιθοις ποικιλην τιμιοις . ἠν τε αὐτῳ |
| Γ ὠ Διονυσια ] θαυμαζων ταυτα λεγει . ] ἠγουν ἡδισται εἰσι και ἀξιαι των Διονυσιων . ἀμβροσιας και νεκταρος | ||
| , εἰκοτως και τοις βαδιζουσι και τοις πλεουσιν ὀσμαι συμπαρομαρτουσιν ἡδισται : οὑτως ἀρα ἡ τιμη ἡ διαρκης ἡ περι |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| καθαρσια το μυσος λυοντα , κἀν ἀφεις τις την του παθοντος χωραν ἑτερωσε δραμῃ , τον βοηθησοντα και παραμυθησομενον εὑρε | ||
| ἠν τουτων , οὐκ ἀν αὐ ἀλλου προσελθοντος ἠ τι παθοντος αὐτο μηδεν παθον ἀλλο ἀν ἐγενετο . ἐπει νυν |
| φρασις ἐκ του ῥηματος γινεται : το δε εἰδος του προβληματος ἐκ των ἐν τῳ ζητηματι εὑρισκομενων προσωπων και πραγματων | ||
| δικαιου στοχαστικη . Φθανει μεν οὐν ἠδη περι τουτου του προβληματος διειληφεναι , ἀλλ ' ἐκει μεν οὐ καθολου ἐζητει |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
| παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | ||
| ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και |
| : διο και κατασκευαζων δια τινος μηχανης ψοφον ἐξαισιον και μιμουμενον τας βροντας ἑαυτον ἀπεφαινετο μειζον βροντησαι του Διος . | ||
| θηλυδριαν ἀνθρωπον ὁρων ἐσθησι μαλακαις και ᾀσμασιν ἀκολαστοις ἐναβρυνομενον και μιμουμενον ἐρωτικα γυναια , των παλαι τας μαχλοτατας , Φαιδρας |
| πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
| , πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
| . οὐτε γαρ την ψυχην ἀδικεισθαι φησει τις σωφρονων : λησεται γαρ ταυτῃ συνεκβαλλων και την παρουσαν ζωην : εἰ | ||
| . σεαυτῳ βοηθει γ ἀπαλλαγησῃ της γυναικος και μεταμεληθησῃ δ λησεται σου ὁ δρασμος προς καιρον ε οὐ γενησῃ βουλευτης |
| Ἀλλ ' εἰ ἐφ ' ἑαυτων ὀντες λαμβανονται εἰς το μετρειν και μη ἐν τοις ὑποκειμενοις , οὐτε ἐκεινα ποσα | ||
| νερθε και τα σιγης ἀξια . οὐκ ἐσθ ' ὡδε μετρειν τα ψυλλων ἰχνη . ἐγω γαρ σε διδαξω τι |
| ἐναλλαγην ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει αὐθεντικος εἰδημων των πρακτεων και προσκειμενος τοις ἐργοις , τευξεται δε τιμης και ἀξιας ὑψηλης | ||
| και μενων , προσμενων , ἐγκειμενος , φροντιδα ἐχων , προσκειμενος . Μεμηλως παρα το μελω το φροντιζω , ὁ |
| ζητει : και γαρ τῳ ὀντι ἐστιν ἀπορον , ποιας ἐπιστημας των τῃδε φησομεν εἰναι παραδειγματικωτερας : ὁμως δε ἀποκρινουμεθα | ||
| Ἀβρααμ και Ἰσαακ , οἱ σοφοι , φρεατα , βαθειας ἐπιστημας ποτιμους λογους ἀναδιδουσας , ἀλλα λακκους , ἰδιον οὐδεν |
| ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
| και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
| τελευτᾳ , Ξερξης δε και την βασιλειαν και τον πολεμον διαδεχεται Μαρδονιου λεγοντος αὐτῳ πολεμειν Ἀρταβανου δε τοὐναντιον . ἠν | ||
| Σικελιας ὀρη , το μακρον της Κρητης ἐπι την ἀνατολην διαδεχεται πελαγος , μεχρι της Σαλμωνιδος ἀρκης , ἡντινα το |
| μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
| ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
| παμπληθεις ἐν ἑκαστῃ . πολλαι δε αἱ ἐπιστημαι και οὐπω πεπερανται : ὁσαι γαρ ἐν τῳ λειποντι του χρονου φανησονται | ||
| , ὁπερ οὐδε αὐτος ἀν ἐθελησειεν : εἰ δε διοτι πεπερανται , δια τουτο οἱα τε και κινεισθαι , οὐ |
| μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
| ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
| δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
| ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
| , ΘΚ ἰσαι εἰσιν ἑκατερα ἑκατερᾳ , και γωνιας ἰσας περιεχουσιν , βασις ἀρα ἡ ΑΛ βασει τῃ ΗΚ ἰση | ||
| ταις ΔΗ , ΗΖ ἰσαι εἰσιν , και γωνιας ὀρθας περιεχουσιν , βασις ἀρα ἡ ΑΘ βασει τῃ ΖΔ ἰση |
| ἀγων Βαρυαξην ἀνδρα Μηδον συνειλημμενον , ὁτι ὀρθην την κιδαριν περιθεμενος βασιλεα προσειπεν αὑτον Περσων και Μηδων , και ξυν | ||
| οὐ ταυτῃ τον πλουσιον γνωματευομεν , εἰ δακτυλιον τις ἐπιχρυσον περιθεμενος ἐν ἀγορᾳ διαβαδιζοιτο προτεινομενος ἐξεπιτηδες τον δακτυλιον ἀπαντωσιν . |
| σωματι , συνεχει δε αὐτη το σωμα : και Χριστιανοι κατεχονται μεν ὡς ἐν φρουρᾳ τῳ κοσμῳ , αὐτοι δε | ||
| ἀνθρωπων γενεσθαι και ὁτι μαινονται τηι Ῥεαι και προς Κορυβαντων κατεχονται , ἠγουν κορυβαντιωσι δαιμονωντες : ὁταν δε κατασχηι αὐτους |
| ποτηριοις την Ἀρσακου βασιλειαν ἐκπιειν . Ἀντιοχος δε ὁ μεγας ἐπικαλουμενος , ὁν Ῥωμαιοι καθειλον , ὡς ἱστορει Πολυβιος ἐν | ||
| ἀλλα και περι πολλους ἀλλους Ἀκραγαντινους . Ἀντισθενης γουν ὁ ἐπικαλουμενος Ῥοδος , γαμους ἐπιτελων της θυγατρος , εἱστιασε τους |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| δε σε τουτο δη το πολλοις εἰρημενον , τηρειν τον παροντα νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το | ||
| φησιν , ὀντως ἠλγησα ἀκουσας τοις Περσαις πολλα πηματα και παροντα και μελλοντ ' ἐτι , ἠ ἁ νυν πασχουσι |
| ; εἰ δ ' οὐν τι και μειζον τας θειας ἐκεινας κεφαλας ἐτι πειθοι μενειν , αὐτος ἡμιν ἡκειν μεθ | ||
| μετα των πολεων την γλωτταν ἀμεινω πεποιηκας και θεραπευεις μεν ἐκεινας ὡς ἀφεστηκως λογων , λεγεις δε ὡς ἑν τουτο |
| τοπον , ἑπεσθαι κατα τας συναναστομωσεις το αἱμα , του κενουμενου πνευματος την βασιν ἀναπληρουν : ἀνεωγοτος μεν του τραυματος | ||
| αὐλισκων των εἰς το ὑδωρ καθιεμενων ἀληθες εἰπειν , ὁτι κενουμενου του περιεχομενου κατα την εὐρυχωριαν αὐτων ἀερος ἠ κενος |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| * * Ἡ ὑστερικη πνιξ κεκληται μεν συνθετως ἀπο του πασχοντος τοπου και συμπτωματος ἑνος , λεγω δε του πνιγμου | ||
| μεν ἁφης οὑτως ὁ λογος εὐωδωται , ἀλλου φανεντος του πασχοντος και ἀλλου του κρινοντος : ἐπι δε γλωσσης και |
| : ὡς Λεοντοπολιτης και Λυκοπολιτης και Κυνοπολιτης , περι ὡν εἰρησεται . Ἀκανναι , ἐμποριον περι την Ἐρυθραν θαλασσαν . | ||
| φυγοντες Φωσφοριον [ οἱ ἐγχωριοι ] τον τοπον ὠνομασαν . εἰρησεται περι του ὀνοματος ἐν τῳ περι Βυζαντιου . ἐστι |
| αὐτου μερους καταμετρεισθαι : οἱον ὁ μεν πηχυς ὑπο παλαιστου καταμετρειται , και ἐστι του πηχεως μερος ὁ παλαιστης , | ||
| κυριως φησι ταυτα συμμετρα . τα γαρ συμμετρα κοινῳ μοριῳ καταμετρειται , το δε νομισμα οὐδεν των ἐν ταις ἀλλαγαις |
| βασανιζειν λυγιζειν φασιν . και αἱ μαστιγες αἱς οἱ ἀθληται τυπτονται λυγοι καλουνται . το δε ἰατρικης κτλ . . | ||
| . ” εἰ θεοι , και ἀθανατοι , εἰ δε τυπτονται και τα παθη ἐστιν αὐτων μυστηρια , ἀνθρωποι . |
| ἡ ῥιζα ὁμοιως και συνεχεσιν ἀρθρων ἐκπτωσεσι δι ' ὑγροτητα βοηθειται . κοπρῳ των νομαδων περιστερων πανυ συνεχως χρωμαι , | ||
| και ἀπαλλαξαι της βλαβης τους ἀνδρας και τους θεους . βοηθειται γαρ και θεος ἀδικου ἀποκτεινομενου , . , . |
| μεν οὐχι , ἀφ ' Ἡρακλεους δε γενεθλης πενθησει βασιλη φθιμενον Λακεδαιμονος οὐρος : οὐ γαρ τον ταυρων σχησει μενος | ||
| σιγαζει κωφησε τε πασαν ἰωην . και φθιμενοι γαρ ὀϊς φθιμενον λυκον ἐρριγασι . θαυμα δε και τοδ ' ἀκουσα |
| το | θυσιαστηριον ἀναπλεων ἐστι : δυσιατος δε ἠ παντελως ἀνιατος μωμος το φασκειν και κακων αἰτιον εἰναι το θειον | ||
| και ἀνιατος : Ἐκπλαγεντος δ ' ἐκεινου και πυθομενου πως ἀνιατος : “ ὁτι νη Δια ” φαναι τον Ἐρασιστρατον |