| ζητει : και γαρ τῳ ὀντι ἐστιν ἀπορον , ποιας ἐπιστημας των τῃδε φησομεν εἰναι παραδειγματικωτερας : ὁμως δε ἀποκρινουμεθα | ||
| Ἀβρααμ και Ἰσαακ , οἱ σοφοι , φρεατα , βαθειας ἐπιστημας ποτιμους λογους ἀναδιδουσας , ἀλλα λακκους , ἰδιον οὐδεν |
| τας οὐσιας των πραγματων και τα ἀξιωματα . αἱ γαρ ἐπιστημαι κατα την ἀποδειξιν οὐ διαφερουσιν ἀλληλων : ὡσπερ γαρ | ||
| , οὐχ ὁτι χρωνται και αὑται τοις ἀξιωμασι καθαπερ αἱ ἐπιστημαι , ἀλλ ' ὁτι πειρωνται ταυτα συνισταν : ἀλλ |
| ὡσπερ ἀν εἰ ἐπιστημης ὁλης οὐσης κατα τι θεωρημα ὁ ἐπιστημων ἐνεργει : το δ ' ἀγαθον αὐτῳ ἠν τῳ | ||
| της ἁπλως οὐσιας , ἡτις και τας ἀρχας των ἀλλων ἐπιστημων των κατα μερος ἀποδεικνυσι . χρη μεντοι εἰδεναι ὁτι |
| μεν ἐργον ἡ ἀναπτυξις των ἀσαφων ἐν τῃ λεξει , ἐπιστημονος δε ἡ κρισις του ἀληθους και του ψευδους , | ||
| χρησασθαι τῃ ὁριστικῃ και διαιρετικῃ μεθοδῳ δεοντως : τουτο γαρ ἐπιστημονος ἐστιν . ρπβʹ Εἰς μιαν ἰδεαν Τουτεστιν ὁρισασθαι τα |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| του κληρου παντων πασα ἐν τῳ φανερῳ γεγραφθω παρα φυλαξιν ἀρχουσιν , οἱς ἀν ὁ νομος προσταξῃ , ὁπως ἀν | ||
| ἀποχωρειν : το τας ἀρχας ἁπασας , ὁσας οἱ λαχοντες ἀρχουσιν ὑμων , ἁμα τῳ τον ὑπηρετην εἰπειν μεταστητ ' |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| δε μηδενος δεομενῳ το παραπαν οὐδεν των ὑπ ' αὐτου γενομενων συντελεσειεν ἀν εἰς χρειαν ἰδιαν . ἀλλ ' οὐδε | ||
| βραχυ μετασταθεισα εἰς ἑτερον τοπον προσηγοριας ἑτερας ἐτυχε , κτιστων γενομενων Λαμπωνος και Ξενοκριτου τουτον τον τροπον . οἱ γαρ |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| ὀνοματος μνημονευει . καλλισται μεν γαρ αἱ Γαλλικαι , οὐκ ἀπολειπονται δε αὐτων οὐτε αἱ ἀπο Κιβυρας της Ἀσιατικης οὐτε | ||
| δε και θωραξ ἐν μεσῳ των εἰρημενων εἰσιν , ὁσον ἀπολειπονται γαστρος και ἡπατος , τοσουτον των ἀλλων πλεονεκτουντες . |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| , κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
| , ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
| τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | ||
| εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| πατηρ : Ἡλιου δε , ἐπειδη διαπυρος ὠν την ἰκμαδα ἐπισπωμενος ἐργαζεται νεφελην . εἰκοτως των θεων τουτων ἐμνημονευσεν , | ||
| , πυρων τε την γευσιν οὐ λιαν οὐδε ἀθροως σιελον ἐπισπωμενος : πνιγωδης γαρ ὁ τοιουτος . πρωτευει δ ' |
| ὠνομαζετο , μισων διαφεροντως τους Καρχηδονιους δια το βαρος της ἐπιστασιας : οἱ δε τελευταιοι Νομαδες ὑπηρχον , πολλην της | ||
| παντως και ἑξιν ἐχουσιν . ἀλλ ' ἐκεινο ἐν τουτοις ἐπιστασιας ἀξιον , εἰ και βαθυτερας δειται της ἐπιβλεψεως : |
| ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
| κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| μοι ] φευ ἐμοι , τας στυγνας και λυπης αἰτιας γενομενας Ἀθηνας κατιδοντες οἱ Περσαι παντες οἱ τλημονες ἀπαιρουσι και | ||
| του Ποσειδωνος τριαινης ἐπαγγελλομενος αὐτας ὡστε ὑδρευσασθαι ἐκ τουτων δουλας γενομενας : ἀλλως : το ἑξης οὑτως : ὁδ ' |
| κινωνται μολιβδου τε σφαιρα και κισσηρεως , ἠ κινεισθαι ἰσοταχως ἐρουσιν αὐτας ἠ του γε θαττον την μολιβδινην κινεισθαι τινα | ||
| συναγεσθαι την ἐπιφοραν . τοινυν ὑποτυγχανοντες οἱ ἀπο της σκεψεως ἐρουσιν ὡς , εἰπερ ἀπεραντος ἐστιν ὁ λογος κατα παρολκην |
| ' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
| σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
| ; εἰ δ ' οὐν τι και μειζον τας θειας ἐκεινας κεφαλας ἐτι πειθοι μενειν , αὐτος ἡμιν ἡκειν μεθ | ||
| μετα των πολεων την γλωτταν ἀμεινω πεποιηκας και θεραπευεις μεν ἐκεινας ὡς ἀφεστηκως λογων , λεγεις δε ὡς ἑν τουτο |
| γαρ περι ἐργασιων και τεχνων σκεψις και καθολου περι βιου προσηκοντος ἠ μη τοις μετριοις και καθ ' αὑτην ἀξια | ||
| ὑπαρξαι τῃ πολει λογον , εἰ του μεν οὐδεν ἡμιν προσηκοντος χωραν , ἡν κατεχεις συ , νυν ἐχοντος πρεσβευται |
| παιδειαις οἱ μεν ἐπιπονῳ ἀσκησει εὐθυς νεοι ὀντες το ἀνδρειον μετερχονται , ἡμεις δε ἀνειμενως διαιτωμενοι οὐδεν ἡσσον ἐπι τους | ||
| , και σαφηνιζοντες αὐτο εἰποιμεν , οἱ μενοντες ἐκει ταχυ μετερχονται . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το |
| Κορυδος : ἐπι του πεπαιδευμενου : ἠ κοινῃ ἐπι του συνοντος ἀπαιδευτου τοις πεπαιδευμενοις . καθ ' ὑποκρισιν δε ἀναγνωστεον | ||
| παντως το ποιουν προς το γιγνομενον , και ἀπο του συνοντος ἠβουλομεθα γνωριζειν το της ἐπιστροφης εἰδος ἀπο του οὐσιοποιου |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| , ΘΚ ἰσαι εἰσιν ἑκατερα ἑκατερᾳ , και γωνιας ἰσας περιεχουσιν , βασις ἀρα ἡ ΑΛ βασει τῃ ΗΚ ἰση | ||
| ταις ΔΗ , ΗΖ ἰσαι εἰσιν , και γωνιας ὀρθας περιεχουσιν , βασις ἀρα ἡ ΑΘ βασει τῃ ΖΔ ἰση |
| περιπεφυκυιᾳ σαρκι των ἁφης και γευσεως αἰσθανομεθα . ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και | ||
| φυσικοις λογοις πεπεισθαι . δηλον δ ' ἐσται ὁ λεγομεν προϊουσιν . ἐχει γαρ ἀποριαν , εἰ τις θειη , |
| χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
| μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
| ἐμποιησει και βαρος ὁλου του σωματος . Ὁ δη οὐν πλειστος μοι λογος γεγονε περι της μεταβολης της ἐπι τα | ||
| βοσκημασι : κυκλῳ δ ' ὑπερκεινται δρυμοι ποικιλης ὑλης . πλειστος δ ' ὁ στυραξ φυεται παρ ' αὐτοις , |
| το ζητησαι δυο ἀριθμους ὁπως ὁ ὑπ ' αὐτων λειψας συναμφοτερον ποιῃ τετραγωνον και ἐτι οἱ μοναδι αὐτων ἐλασσους προς | ||
| ἀριθμους ὁπως ὁ ὑπ ' αὐτων , ἐαν τε προσλαβῃ συναμφοτερον , ἐαν τε λειψῃ , ποιῃ κυβον . Ἐπει |
| : περι μεν γαρ των ἀλλων των ἀδικουντων , ὁτε δικαζονται , δει παρα των κατηγορων πυθεσθαι , την δε | ||
| μονον οὐκ ἀδικουνται νυν , ἀλλα και παρα παντας ἡμιν δικαζονται τους νομους , βουλομαι και τουτον ὑμιν τον νομον |
| μη γινεσθαι τουτο κατα την πεμπτην ἡμεραν , ἀναμενουμεν ἑτεραν ἐπιλυσιν . ἐπιδεοντα δε δει τον πρωτον ἐπιδεσμον τα μεν | ||
| ἐπιλυσιν . Ηὐφρανθην , φημι , κυριε , ταυτην την ἐπιλυσιν ἀκουσας . Ἀκουε νυν , φησι : την σαρκα |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
| συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| καταντλησει προ των ἐπιδεσμων ὑπαλειφοντων ἐλαιον μηδεμιαν ἐχον στυψιν . ἐπιδειν δε προσηκει και ἐπι τουτων τῳ καταγματικῳ τροπῳ : | ||
| και ἐπι ἡσσον πιεζειν τοισιν ὀθονιοισι , και ἐπι ἐλασσοσιν ἐπιδειν . Διαιταν δε ἀκριβεστερην τινα ἠ το προτερον διαιτᾳν |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
| κακιαις . Ὁθεν το μεν ἀει κατορθουν ἐν ἁπασιν οἱς προτιθεται , το δε ἁμαρτανειν : και το μεν σπουδαιον | ||
| διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , δια τουτο νυν προτιθεται δειξαι ὁτι οὐδε συμψευδεσθαι δυνατον ταυτας τας προτασεις , |
| ἐπιφανειας ἀοικους συναγεσθαι σταδιους τρισμυριους και ͵δ . Λοιπον οὐν καταλειπονται οἰκησιμοι ὑπο την εὐκρατον πεπτωκοτες σταδιοι δισμυριοι και ͵θ | ||
| στοιχειων ἑνοτητες [ ] ἀποτελεισθαι δυνανται και ὑπο του Ἐπικουρου καταλειπονται , καθαπερ ἐν τωι Περι ὁσιοτητος αὐτοτατα . . |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| . . εὑρησουσι : οἱ οὐδε καθεζομενοι τοξευειν και ἀκοντιζειν δυνησονται . μιαν δε ἀποφασιν ἡγητεον λειπειν , ἱνα ᾐ | ||
| το στρα - τοπεδον καταλαβειν : εἰδοτες ὁτι οὐχ ὁμοιως δυνησονται στρατοπεδον καταλαβειν ἐπιτηδειον ʃ οὐχ ὁμοιως οἱ Ἀθηναιοι καθ |
| και ὁ Βελονοπωλης ἀμφοτεροι δανεισται Ἀθηνησιν . ἀντι του εἰπειν πλουτουσιν εἰπεν οὐχι κλαυσονται ; ] 〚 ὁ Παμφιλος δε | ||
| πληθος ἀποτρεψουσι τοις τας οὐσιας ἐχουσιν ἐπιβουλευειν , τοις δε πλουτουσιν εἰς τας κοινας λειτουργιας δαπαναν φιλοτιμιαν ἐμποιησουσι . τουτο |
| συγγραφευς ἐμνημονευσεν , ἐν Πεπουζοις προφητευειν ἠδη προσποιουμενης της Μαξιμιλλης ἐπιστας , διελεγξαι το ἐνεργουν ἐν αὐτῃ πνευμα πεπειραται : | ||
| την Ἀρτεμιν μαλ ' ἡδεως . Μεθυσῳ ἐν καπηλειῳ πινοντι ἐπιστας τις ἐφη : Ἡ γυνη σου ἀπεθανεν . ὁ |
| ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ||
| και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
| , καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
| θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
| την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
| δικαιως τα σαυτου ζητεις κομισασθαι . „ ταυτ ' ἐμου προκαλουμενου οὐδεπωποτ ' ἠθελησε συνελθειν οὐδε λογον περι ὡν ἐνεκαλει | ||
| Ἀννιβᾳ παρακολουθων ἐς μεν χειρας οὐκ ᾐει , πολλακις ἐκεινου προκαλουμενου , πολιορκειν δ ' οὐδενα εἰα , παραφυλασσων και |
| δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | ||
| ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα |
| και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
| , εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| μετα σωφροσυνης τε και πρᾳοτητος και του παρεχειν αὑτον αἰδεσιμον διαγων . και το μεγιστον , των προς ἡμας δικαιων | ||
| θερμη και ἡλικια ἀκμαστικη , ἡ διαιτα ἐνδεης , βιον διαγων φροντιστικον και ἐπιπονον , και οἱ σφυγμοι ἠτονημενοι και |
| αἱ βασεις , εἰ δε μη , δυο εὐθειαι χωριον περιεξουσιν : ὁπερ ἀδυνατον . Τουτο πρωτον θεωρημα παρειληφαμεν , | ||
| τριγωνου δυο πλευρων ἐλαττονες μεν ἐσονται , μειζονα δε γωνιαν περιεξουσιν . Τριγωνου γαρ του ΑΒΓ ἐπι μιας των πλευρων |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| δε σαφεστερον γνωσθησεται , ὁτι ὁ μεσος ἐν ἰσῳ ἀει ὑπερεχεται και ὑπερεχει . το δε θεωρημα , ὁτι το | ||
| ἑξ , τα λοιπα δυο τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ |
| τροφευς βουκολος το γεγονος . οἱ δε την μεν Ἀντιοπην σωζουσιν , την δε Διρκην ἐξ ἀγριου ταυρου προσδησαντες διαφθειρουσι | ||
| , τους δε ἠδη ἐν τοις τοιουτοις ὀντας αὐτικα μαλα σωζουσιν . ἐξαιρετως δε τα μυστηρια αὐτων πενθους ἐστι σημαντικα |
| ' ἐξοδῳ της ἀρχης , και δη και γυναικας παλαι ὑπισχνουμενος ἀξειν αὐτοις τας σεμνοτατας και καλλιστας των ἐν Θηβαις | ||
| Κυρῳ βουλονται : ὁ δε Κλεαρχος ἐν τοις στρατιωταις δημηγορει ὑπισχνουμενος μεν ἑψεσθαι τοις στρατιωταις πανταχοσε , ἐν δε τῳ |
| ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
| και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
| ἀπο γενους μοι ἠν οὐτε ἐγυμναζον αὐτον , ἀλλα των παιδων τινα των παγκρατιαστων . ὁ δε ἀνθρωπος τοιουτος ἠν | ||
| ταυτ ' ἀϊων ὁ ξεινος ἐφεισατο μειζονος οἰκου δραξασθαι , παιδων κληδονα συνθεμενος . την δ ' ὀλιγην ὡς κεινος |
| ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | ||
| ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης |
| * * Ἡ ὑστερικη πνιξ κεκληται μεν συνθετως ἀπο του πασχοντος τοπου και συμπτωματος ἑνος , λεγω δε του πνιγμου | ||
| μεν ἁφης οὑτως ὁ λογος εὐωδωται , ἀλλου φανεντος του πασχοντος και ἀλλου του κρινοντος : ἐπι δε γλωσσης και |
| ηὐτρεπιζετο αὐτοις τα προς τον γαμον . ὠκεια δ ' ἐπειγομενων : σπευδοντων δε των θεων ταχεια και ἡ πραξις | ||
| ἀτρειδαν προς πετραις Ἐλυμνιαις οὐτ ' ἀλλο φιτυ πρῳον † ἐπειγομενων οὐ † κερκιδος ὑμνους , ἡ τους εὑδοντας ἐγειρει |
| , Χαιρεα . οὐ ] γαρ τι βουλ [ ] πος ἠν ] ἐμοι καλως ] ἐχει κατα ] τροπον | ||
| τα εἰς ος ὀνοματα οὐκ εἰσι μονοσυλλαβα : το γαρ πος , οἱον ὡς πος ἐχει μαινομενοισιν , ἀπο του |
| αὐτου μερους καταμετρεισθαι : οἱον ὁ μεν πηχυς ὑπο παλαιστου καταμετρειται , και ἐστι του πηχεως μερος ὁ παλαιστης , | ||
| κυριως φησι ταυτα συμμετρα . τα γαρ συμμετρα κοινῳ μοριῳ καταμετρειται , το δε νομισμα οὐδεν των ἐν ταις ἀλλαγαις |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| , χρωμενος αὐτῃ προς τους φιλους . ἀλλ ' ἐστιν ἀριστος ὁ και προς ἑτερους μη μονον προς αὑτον και | ||
| Και Λεωνιδης τε ἐν τουτῳ τῳ πονῳ πιπτει ἀνηρ γενομενος ἀριστος , και ἑτεροι μετ ' αὐτου ὀνομαστοι Σπαρτιητεων , |
| της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
| , ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
| της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
| ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
| τῳ κατα την Εὐρωπην παραλληλον : μεθ ' ὁ λιμην καλλιστος ἐκ τε μεγεθους και ἡσυχιας : περιγραφει δ ' | ||
| ' ἐπι Κυπρογενεια θεα λαχε και Διονυσος , ἐνθα τε καλλιστος ποτος ἀνδρασι γιγνεται οἰνου : εἰ τις τον γε |
| δεοιτο δισχιλιων και πεντακοσιων μυριαδων , ἱνα ἐχοι μηδεν : διαθεμενος δε τους ἐνοχλουντας , ὡς ἐδυνατο , και της | ||
| κατα δυναμιν . Ὁς δ ' ἀν μηδεν το παραπαν διαθεμενος ἀποθανῃ , παιδας μεν καταλιπων δεομενους ἐπιτροπης , των |
| [ ] ικας ? ! [ παροιτατωι ] [ ] χειν ἁλις [ ] ! ! ρ ? σοφοι . | ||
| οὐδεις εἱκνουμενας περι του [ θεους ] ? ὑπαρ - χειν [ τας ἀποδειξεις ] ? εὐπορησεν ? [ ] |
| ἑνι δενδρεϊ σκιαζεσθαι : τηλικαυτα εἰναι ταυτα τα δενδρεα . σιτεονται δε τα ὡραια και τον φλοιον των δενδρων , | ||
| ἀμπελοι . Ἰχθυων δε τους μεν προς ἡλιον αὐηναντες ὠμους σιτεονται , τους δε ἐξ ἁλμης τεταριχευμενους : ὀρνιθων δε |
| μετα των ἀλλων ἀπωλεσαμεν . ἠν δε ἡ ἀρχη του ποιηματος αὑτη , Νυν δε μοι ἐννεπε , Μουσα , | ||
| τελειαν ἐπονομαζουσι : τελος δε και γνωσεως και πραξεως και ποιηματος : το και ἀποβαινον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| , θρασος τε [ οἱ μεγ ' ἱμειροντες [ Ναξιων δυναι φ ! [ και φυτων τομην [ ἀνδρες ἰσχουσιν | ||
| δε και τους ἀμφι την γεωργιαν σπευδοντας πριν μεν ἠ δυναι Πλειαδας ἐπ ' ἀροτου , πριν δ ' ἠ |
| Ἀλλ ' εἰ ἐφ ' ἑαυτων ὀντες λαμβανονται εἰς το μετρειν και μη ἐν τοις ὑποκειμενοις , οὐτε ἐκεινα ποσα | ||
| νερθε και τα σιγης ἀξια . οὐκ ἐσθ ' ὡδε μετρειν τα ψυλλων ἰχνη . ἐγω γαρ σε διδαξω τι |
| . . . δ . . ι . ο . ἑσπερος ἑσπερα α . δ . κοιτος κοιτη γ . | ||
| ὁτε δε ἡ ἑσπερα , ἀρσενικως , “ μελας ἐπι ἑσπερος ἠλθε . ” ἐσσο γινου : “ ἀλκιμος ἐσσο |
| τροπον : αἱ γαρ ἀκριβειαι της των ὀνοματων ἐξεργασιας οὐ παραδεχονται τους αὐτοματισμους , ἀλλ ' ἀναγκαιον ἠ μηδεν χρησθαι | ||
| . μη λαθετω δε ὡς εἰκοτως εἰς φυλακτηριον του στομαχου παραδεχονται τον Χνουμιν ὡς κυριον ὀντα του στηθους του κοσμου |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| . Χ : πολλοισι μετ ' ἀστρασι : Ἀρισταρχος ὡς πατρασιν . ἀμεινον δε προπαροξυνειν , ὡσπερ και τοις πλειοσιν | ||
| ὑπ ' ἀλλων λεγομενους δεχεσθαιπολλους δε ἡ Ῥωμη τρεφει ῥητορας πατρασιν ἀκολουθουντας νυν δ ' , ὡς ἐστιν ἀκουειν των |
| , τουτο ἀρχην ὑποθεσθαι : νυν δε ἁπλως το ἑν λεγουσιν ἀρχην , οὐχ ὡς πολλων οὐσων των μοναδων και | ||
| ποιει λαλιας : το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν ἠχειν , ἠν παραψηθ ' ὁ παριων , την |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| Σεληνην οὑτως ἰδῃ ἠτοι ἐκ του αὐτου ζῳδιου ἠ ἐκ διαφεροντος κρεισσον . ὁ δε Ἑρμης τας των ἀστερων δοσεις | ||
| θυειν τουτον τῳ θεῳ : γενομενου δε τοτε ταυρου καλλει διαφεροντος ἑτερον των ἡττονων ταυρων θυσαι : τον δε Ποσειδωνα |
| μελον , ὁσον δε μονον εἰδεναι σκωμματιον εἰ ποτε τι θλιβομενος ἐκβαλω . ταυτα κατιδων ὑπο τι μικρον ἐπιθηκισα : | ||
| μητε ἐγω σε ἀηδως ὁρω καταδαπανωμενον οὐκ ἀναγκαιως μητε συ θλιβομενος κακοπαθῃς . Ἀντιγονος δε την του παρα Μενεδημῳ τῳ |
| την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
| ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
| . του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
| εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
| τους γε τοι πλειστους αὐτων εὑροι τις ἀν μετα ξυλου προϊοντας , οὐκ ἀν δη που , εἰ μη ἐφοβουντο | ||
| , σικυαις θεραπευειν , ἀρχομενους μεν ἀπο των ψοων , προϊοντας δε ἀνω μεχρι των ὠμοπλατων , και τριβειν δια |
| βουλης δ ' εἰναι ἀξιον το πραγμα , πως εὐπρεπεις γενησονται προς αὐτους αἱ διαλλαγαι : μεγαλην αἰσχυνην φασκων εἰναι | ||
| γενησεται : ἡ χιων μελανθησεται , τα γλυκεα ὑδατα ἁλμυρα γενησονται και τα ἁλμυρα γλυκεα ἐν τῳ μεγαλῳ φωτι της |
| λαβωσιν , ἀλλως δε ἀνδρειον και φιλοπονον , οὐδεν ἡττον ἀποδεχονται το χαλεπον του ἱππου : τους δε νωθρους και | ||
| ἀνθρωπων ὁκοταν τινος προτερου ἀκουσωσι περι τινος ἐξηγευμενου , οὐκ ἀποδεχονται τον ὑστερον περι τουτων διαλεγομενον , οὐ γι - |
| Ἀρτεμιδωρου γεωγραφιας ἠτοι περιπλου σαφως διεξηλθομεν , εἰ και ὁ προειρημενος Ἀρτεμιδωρος την διαιρεσιν των ἐν [ τῃ Κελτογαλατιᾳ ὡς | ||
| προφασεως , ἑτερῳ δε καθολικως κληρονομιαν , ἐξ ἡς ὁ προειρημενος προσδοκᾳ την ὠφελειαν , οὐκ ἐν τοις χρονοις τουτοις |
| εἰ ὀμμα τοιουτον ἐχει , οἱον ἰδειν , και εἰ προσηκει ζητειν . Εἰ μεν γαρ ἀλλοτρια , τι δει | ||
| και φησιν ἐγγραφηναι εἰς τας συνθηκας ἐμε ἐγγυητην , ὡσπερ προσηκει τοιαυτην αἰτιαν ἀπολυσασθαι , πρωτον μεν ὑμιν μαρτυρας παρασχησομαι |
| ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
| δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
| τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
| αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
| πρεπον ἀποδιδοντες δοξομεν ἀμεμπτως ἑλληνιζειν . Ἀλλως τε , ἐπει ἐγκαλουσιν ὡς ἀνωμαλῳ και πολυειδει τῃ συνηθειᾳ , και ἡμεις | ||
| κακως ἐναργεστεραν σημαινει την βλασφημιαν . Ὁπερ δε τῳ Κτησιᾳ ἐγκαλουσιν ὡς ἀδολεσχοτερῳ δια τας διλογιας , πολλαχη μεν ἰσως |
| φωρασαι τον φθορεα και διεκελευσατο τῳ μηνυτῃ , ὁποτε ἰδοι συνοντας , αὐτῳ δηλωσαι . του δε ἑτοιμως ὑπακουσαντος και | ||
| ἠθη , ὠ Σωκρατες , ἐφη , γενναιοτατους τους αὐτῃ συνοντας ἡ γεωργια ἐοικε παρεχεσθαι . Ἀλλα το μεν προοιμιον |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | ||
| ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και |