| ὁπλον . Οὐκ , ἀλλ ' ἐπι τους φευγοντας . Αὐτον δει τους φευγοντας αἱρειν . Βραδιον ἠ ταχιον ; | ||
| , εἰκοσι των ἑαυτου μαχητων ἀποβαλων και ἑκατονταρχους δυο . Αὐτον τε Μιθριδατην μετα της γαμετης συνελασας εἰς φυγην , |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | ||
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης |
| ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου και λεγει προς την Ἰω ὁτι πολις | ||
| πραξεως Ὑδροχοος . ἐχων γαρ ἑστηκεν οἰνοχοην και ἐκχυσιν πολλην ποιειται ὑγρου . λεγουσι δε τινες αὐτον εἰναι τον Γανυμηδην |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | ||
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | ||
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | ||
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | ||
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο |
| ἐνδεχεται , αὐτοθεν ἐκ των κειμενων και δια των κειμενων ἐσεται το συμπερασμα , ὁτι το Α τινι τῳ Γ | ||
| γουν : Ἀλλ ' ἠτοι ἐπεσιν μεν ὀνειδισον , ὡς ἐσεται περ . Θεα μεν οὐν βοηθουσα παντως ἀν ὁλοκληρον |
| κυμασιν ὁραται , ὁσον ἀντικριναι τριηρους τελειας αὐτο μεγεθει . νηχονται δε ἀρα πολλοις τοις ποσι και κατα στοιχον ἐντευθεν | ||
| παλαι Βαμβυκην ἰχθυες εἰσιν ἱεροι , και κατ ' ἰλας νηχονται και ἐχουσιν ἡγεμονας , και των ἐμβαλλομενων αὐτοις τροφων |
| και ὀρυγες , των τα κερεα τοισι φοινιξι οἱ πηχεες ποιευνται , και βασσαρια και ὑαιναι και ὑστριχες και κριοι | ||
| , οὑτοι φυλασσουσι ἐνιαυτον ἑκαστος : περι πολλου γαρ δη ποιευνται Ἀπολλωνιηται τα προβατα ταυτα ἐκ θεοπροπιου τινος : ἐν |
| βλεψον προς ἡμας . ὁστις εὐγενης βροτων φερει † τα των θεων γε † πτωματ ' οὐδ ' ἀναινεται . | ||
| ποησαμενος ταχυ , ἱνα τας ἀφυας ὠνοιντο πολλας τοὐβολου , των δημιουργων ξυλλαβειν τα τρυβλια . Οἱ δ ' ἀνεκροτησαν |
| χρονωι παλιν ἀπεκατεστησαν εἰς το κατα φυσιν ὁσοι περιεσωθησαν οἰνελαιου ποματος εὐπορησαντες : τουτο γαρ ἐκ περιπτωσεως ηὑρεθη του παθους | ||
| ἐσχε πρωτως . και γαρ οὐ τοσουτον ὑπο τροφης και ποματος ἐμψυχοντος ὀνινανται , ὁσον ὑπο της του ψυχρου ἀερος |
| πρωτῳ ἐννατῳ . Εἰ δε ἠν ὁ ὡροσκοπος ἠ ὁ καματος ἐν τῳ δευτερῳ ἐννατῳ του Κριου ἐν τῃ πρωτῃ | ||
| βαλε : τειρε γαρ ἱδρως φευγοντ ' ἐκ ποταμου , καματος δ ' ὑπο γουνατ ' ἐδαμνα : ὀχθησας δ |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | ||
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ |
| το ἀγαθον , ἀλλα τουτο πειρωμαι διδασκειν , ὡς οὐ τωὐτον εἰη το κακον και τἀγαθον , ἀλλ ' ἀλλο | ||
| του νοσευμενου τις ἰῳτο . Το δε σωμα αὐτο ἑωυτῳ τωὐτον ἐστι και ἐκ των αὐτων συγκειται , ὁμοιως δε |
| των ἀναγκαιων κακων χρονος ἐστιν : οὑτος και σε νυν ἰασεται . ὠ δεσποτ ' ἀναξ , ἐστι τοις σοφοις | ||
| λεληρηται , οὐδεν δει της Στησιχορου παλινῳδιας , ἀλλα σπογγια ἰασεται , εἰτε τι και κρειττον ἐν τοις λογοις ἐνεστιν |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | ||
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν |
| πρωτον ὁ της Ἀθηνας ἀφορωμενος νεως και το πολισμα , ὀψεται παρα την ὁδον αὐτην ᾠκοδομημενον μνημα οἱον οὐχ ἑτερον | ||
| μητε φωνη μηδε μην αἰσθησις του περιτεθραμμενου σοι σαρκιδιου : ὀψεται γαρ το πασχον . ἐαν οὐν , ὁτε δηποτε |
| γαστρος , ἡς ἀτονησασης ἰχωρες χολωδεις εἰωθασι συρρειν ἐκ του σωματος εἰς το κυτος αὐτης , ὡσπερ τοις νηστευσασιν , | ||
| προσαφελεσθαι των ὠτων : ὁθεν καμηλῳ ταυτα του λοιπου καταδεεστερα σωματος . ὁ πλειονων ἐρων και των προσοντων ἀποστερειται . |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | ||
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας |
| και ἑνος , και δυας οὐ γενησεται . εἰ δε προσγινεται τι , τα δυο οὐ γενησεται δυο ἀλλα τεσσαρα | ||
| παιδευσις : δια τουτο οὐδε μια χορηγια ἀπο του προσωπου προσγινεται : ἰστεον δε ὡς ἀπο του ὑποκειμενου πραγματος δυναμεθα |
| πασας ἀπολεσθαι . δια τουτο κἀνταυθα το μεσον και το ἰσον ἀναγκαιον ἐστιν , ὁ ἐστι μεταξυ ζημιας και κερδους | ||
| νεωτερον ἐστιν . Οὐ γαρ . Το ἑν ἀρα τον ἰσον χρονον αὐτο ἑαυτῳ και γιγνομενον και ὀν οὐτε νεωτερον |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | ||
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | ||
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον |
| ἠ της εὐτρεπισθεισης ἀρμενοις . Ὁμηρος : τα πτερα νηυσι πελονται . ναος ὑποπτερου : ταχειας . ἠ δια τας | ||
| φωτι ἐϊσκω ἀθλων , οἱα τε πολλα μετ ' ἀνθρωποισι πελονται , ἀλλα τῳ , ὁς θ ' ἁμα νηϊ |
| ὁδοιο , νυκτα δια δνοφερην ἐλααν : ταχα δ ' ἐσσεται ἠως . ἀλλα μεν ' , εἰς ὁ κε | ||
| β . . . . νεμεσις δε μοι ἐξ ἀνθρωπων ἐσσεται . ὡς οὐ τουτον ἐγω ποτε μυθον ἐνιψω . |
| ζητουμενον . πηλικοτητες δε λεγονται αἱ ἀφ ' ὡν παρωνυμως καλουνται ἀριθμοι : οἱον του διπλασιου αἱ β μοναδες , | ||
| ἀγροται και κυνηγοι . οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες καλουνται . ἀπο τουτων γενεσθαι Ἀμυνον και Μαγον , οἱ |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | ||
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ |
| , και της γενεσεως , ἡν ἐχουσιν οἱ πυρετοι , διαφερονται , ἀλλα και περι της ὑλης αὐτης , ἐξ | ||
| Πλατωνος ὁ Περιπατητικος ὀφθησεται , ὡστε , πλειονων ὀντων οἱ διαφερονται Πλατωνι , μαλιστα ἐναντιουμενος αὐτος φανειται . Το πρωτον |
| ὑπο του νοσεοντος προς τον ἰητρον : και ὁκοσα ἀκριβως ποιεεται ἐν τῃ τεχνῃ και λεγεται , και ἁ τε | ||
| ἐϲται και ξυναποθνῃϲκειν γιγνεται κοτε . και τα ϲμικρα μεζονων ποιεεται διαδεξιαϲ : κἠν το προϲθεν ἐϲ κινδυνον ἀϲινεϲ ᾐ |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | ||
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ |
| ποιοτητος , και αὐτη ἡ φυσις αὐτης και ἡ ὑλη ἐγκειται ἐν τῃ ποιοτητι , εἰ και μη ὁ σκοπος | ||
| μερικῳ θεωρεισθαι , οἱον εἰ και το καθολου λευκον οὐκ ἐγκειται ἐν τῳ Σωκρατει μονῳ , ἀλλ ' οὐν ἡ |
| ἐπισκεψεως τα ζῳα χαριν ἁπαντα προσερρεον ὡς βασιλει γε . Αὐτος δε κατησθιεν ὡς αἱμοβορος . Εἰσηλθεν οὐν ὑστατη ἀλωπηξ | ||
| εἰς την ἀκροπολιν και μεθ ' ἱκετηριων δεηθεντας ἀπελυσεν . Αὐτος δε παλιν μετα των φιλων ἐμβας εἰς τας ναυς |
| πειραν εἰληφως οὑτως ὑπερδιατεινῃ ; ἰσως ἐπιπνοια τις μοι γεγονεν αὐτοματος και φορα της ψυχης τοιαυτη προς ὑμας : ἐκεινο | ||
| ὁ κοὐκ ἀφελκουσι . πλην ἐκεινο γε φανερον ὁτι ὡν αὐτοματος ἡ πηξις τουτων πλειων ἡ ἐπιρροη της ὑγροτητος . |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | ||
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , |
| , ἠτοι μαλλον κατατρωγουσι : τα γαρ μασωμενα και κατατρωγομενα μεριζονται : ἐφη κακως , αἱ δαμαλεις και οἱ μοσχοι | ||
| ἀλληλα κατα το πληθος τουτο ἐνδεικνυται , πως πολλαπλασιαζονται και μεριζονται παρ ' ἀλληλους κατα το ἐν αὐτοις ποσον . |
| τινα θραυϲματα του φλοιου . ῥυπτικον δε τι και το καλουμενον Ἀρμενιον ἐχει , ᾡ χρωνται οἱ ζωγραφοι , και | ||
| τῃ κλητικῃ χρωμεθα , ἀλλ ' ἱνα προς ἡμας τον καλουμενον ὑποστρεψωμεν : ὁθεν πολλακις οὐδε τοὐνομα λεγομεν , ἀλλ |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ||
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το |
| , πληρωσεις τον βιον : † τυμβῳ δ ' ὀνομα σον κεκλησεται : ὁ ταφος σου , φησιν , το | ||
| Προς ταυθ ' ὁρα μη τοὐμον , ἀλλα και το σον : ὡς εἰ με πημανεις τι , βουλησῃ ποτε |
| μητρας ἐξ ἀναβρωσεως αἱμορραγειν , ἐφ ' ὡν οὐκετι ὁ αὐτος σκοπος της θεραπειας ἐστιν : οὐ γαρ φερεσθαι το | ||
| ' ὡς βελτιων οὑτος ; ἀλλ ' οὐδ ' ἀν αὐτος ἀξιωσειεν . ἀλλ ' ὁτι ἀποβεβληκως τα ὁπλα σωσαντι |
| μετα γε τοιουτου οἱος εἰ συ , Γανυμηδες , οὑτω καλος . Τι γαρ σε προς τον ὑπνον ὀνησει το | ||
| ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν . ἐκ ταυτης ἡμων της ὀψολογιας ὁ καλος Οὐλπιανος ζητειτω κατα τι Ἀρχεστρατος ἐν ταις καλαις ὑποθηκαις |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | ||
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι |
| ἠ νεφρων , ἀλλα διαγινωσκεται ἐκ της τοπικης ὀδυνης . οὐρειται δ ' ἐνιοτε λεπτον και λευκον και ἐπι των | ||
| πληθος και της ὑλης το δυσπειθες διηθουμενον το οὐρον λεπτον οὐρειται οὐρειται λεπτον και δι ' ἐμφραξιν ἡπατος ἠ νεφρων |
| του σωματος την ψυχην ἐχοντα : τα δε πορρω του ὑμενος θνητα , πλεον ἐχοντα της ψυχης το σωμα : | ||
| μεταξυ του δερματος και του περικρανιου μυος και του περικρανιου ὑμενος ἠ ὑπο τον περικρανιον ὑμενα , μεταξυ αὐτου και |
| μαλιστα δε νοτοισι , παχεα και πουλλα χρεμπτομενοισι , πυρετοι ἐπιγινονται , ἐπιεικως δε πεμπταιοι παυονται : αἱ βηχες δε | ||
| και ϲιαγονων και τενοντων , οἱϲ και πυρετοι ὡϲ ἐπιπαν ἐπιγινονται . παρεπεται δε και κνηϲμοϲ των ἀκουϲτικων πορων και |
| μυκτηρα αὐτον ἀποτραγειν . Ἀντισθενης δε ἐν ταις Διαδοχαις φησι μετα το μηνυσαι τους φιλους ἐρωτηθηναι προς του τυραννου εἰ | ||
| : Δημητραν δε , του σιτου φυομενου μεν ὡς ἐτυχε μετα της ἀλλης βοτανης , ἀγνοουμενου δε παρ ' ἀνθρωποις |
| λεγομεν . και μοι δι ' εἰκονος ἀποδεξασθε ἐαν πως δυνατος ὑμιν γενωμαι δηλωσαι το τοιουτον . Λεγε μονον . | ||
| ἐφ ' οἱς ἀν οὑτος ἐπικαθεζηται μονον . Ἐγω τοσαυτα δυνατος εἰμ ' εἱς ὠν ποειν ; Και ναι μα |
| ὡς Ἀριστοφανης ὁ γραμματικος φησιν ὁτι πριν φαγειν οἱ Ἀττικοι κατα χειρος ἐλεγον , μετα δε το δειπνησαι ἀπονιψασθαι . | ||
| ἠ ἐν κινησει . ἡ δε μεταβολη παντων γλυκυτατον , κατα τον ποιητην , οὐ τῃ ἀριστῃ και ἀγαθῃ φυσει |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | ||
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | ||
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . |
| ὡς ὑλαιοις τισι θεοις και ναπαιοις του χωρου δεσποταις πανυ μελονται . διαρρει δε ὑπερ αὐτων και ἐκεινος ὁ λογος | ||
| οἱα τε θηρσι τοις ἀλλοις , ξεινοι δε ποθοι κεινοισι μελονται : οὐτε γαρ ἑσταοτες παρα τεμπεσιν ἀγρονομοισιν , οὐτ |
| ἑξαγωνου , διοτι και ἡ διαμετρος του ἐκτος κυκλου ἑξαπλασιον ὑποκειται δυνασθαι της του ἐντος : ὡς δε ἡ διαμετρος | ||
| ἠ ἀδηλον . και ἀδηλον μεν οὐδαμως : μονα γαρ ὑποκειται νυν ἀληθη τα φαινομενα . εἰ δε φαινομενον , |
| το ἐπισσυτος . ἑκατερως γαρ δυναται ὑποστιζεσθαι : ἐφορμωσα : ἐπερχεται : συ παρα κλῃθρα : παραιτειται την ἀκοην πολλακις | ||
| προστριβεται ] προσκολλαται . γρ . προσγινεται , ἐφεπεται , ἐπερχεται . . ζηλω ς ' ὁθουνεκα ] θαυμαζω σε |
| ὀκλαζουσα δε τῃ ὑγροτητι κλαται και μεσην ποιουμενη φοραν λοξην περιφερεται , την μαχην των γεννησαντων τῳ τροπῳ δεικνυσα της | ||
| περι γαρ τον μενοντα πολον ἑκαστον αὐτων το ἰσον ἐχον περιφερεται τηι ἰδιαι διαστασει : ὡστε κυκλον ἀν περιφεροιτο ἑκαστον |
| Δια κακωσιν δε του σωματος ταδε πασχει και νοσεει : αὐαινεται μαλιστα και ἀπο λαγνειης : ταδε οὐν πασχει : | ||
| ᾐ τῃ της φυτειας στασει , ὁ ἐραστης ὁ ἀρρην αὐαινεται . συνιησιν οὐν ὁ γεωργος την λυπην του φυτου |
| και τον Μελανα κολπον και τον Ἑλλησποντον : ἀκρα γαρ ἐκκειται προς εὐρονοτον , συναπτουσα την Εὐρωπην προς την Ἀσιαν | ||
| , ὁν καλουσιν Ἀκαθαρ - τον : ὁν παραπλευσαντι νησος ἐκκειται , τῃ μεν θεσει πελαγια , μηκος [ δ |
| τοπον ἐπεχει , καθαπερ χαλκος τῳ ἀνδριαντοπλαστῃ . ὁ δε προϊεται ἡ γυνη μετα της μιξεως και ἡδονης ὑγρον , | ||
| και φρω : ἐξ οὑ φρην : ἀφ ' ἡς προϊεται τα βουλευματα . . . , : χαρτης : |
| Μηστρας θυγατρος Ἐρυσιχθονος . Ἐρυσιχθων τις Θετταλος ὁ και Αἰθων καλουμενος υἱος Τριοπα ἐξετεμε το ἀλσος της Δημητρος , ἡ | ||
| ὀλεθριοις τουτον τιθεμεν ὡς προσημαινοντα τον ὀλεθρον . Ὁ διαλειπων καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | ||
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα |
| πλεον τι ἐχειν του δημου : ὡστε οὐδε τους τοιουτους ἀχθονται κωμῳδουμενους . φημι οὐν ἐγωγε τον δημον τον Ἀθηνησι | ||
| των κηριων τελειοτητι . πριν γαρ ἐξυφηναι εἰ τρυγηθειεν , ἀχθονται και παυονται πονουσαι . Το δ ' αὐτο δρωσι |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | ||
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν |
| ζωωδηϲ . καματοϲ οὐκ ἀγεννηϲ , ἀταρ ἠδ ' εὑδων ὁραται : και ἠν ἑλῃ μιν ὑπνοϲ , ἐξεπεψε μεν | ||
| οἰκειον χρωμα : ἐνια γαρ ἐν τῳ μεν φωτι οὐχ ὁραται , ἐν δε τῳ σκοτει ποιει αἰσθησιν , οἱον |
| κουφοτατος και πλακωδης , εὐθρυπτος και ἐμπορφυρος ἠ ἀφρωδης . καιεται δ ' ὁμοιως ἁλσιν . Πομφολυξ ἀριστη ἐστιν ἡ | ||
| την γλωσσαν : ὡσαυτως δε και ἡ ἀπ ' ὀξους καιεται . δυναμιν δ ' ἐχει καυστικην , ἀναξηραντικην και |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | ||
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι |
| παντες πορευονται : εἰς γαρ το κενουμενον ἀει οἱ ὀπισθεν ἐπερχονται . και τριηρης δε τοι ἡ σεσαγμενη ἀνθρωπων δια | ||
| κατα ποιους χρονους αἱ των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων ἀφεσεις ἐπερχονται τοις τοποις των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων : γινονται |
| το ἑκατερος ἐπι δυοιν , το δε ἑκαστος ἐπι πλειονων τασσεται . Ἀλλοιωσις και ἑτεροιωσις διαφερει . ἀλλοιωσις [ ] | ||
| . βιος ζωης διαφερει . βιος μεν ἐπι των λογικων τασσεται ζῳων , τουτεστιν ἀνθρωπων μονων , ζωη δε και |
| , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι ἀλλου χρηματος ὡν ἡμιν πρακτεον οὐδενος : οὐδε ὀθνειᾳ φρονησει νεων | ||
| μνων “ . εἰ δε οὑτως εἰποις : ” του χρηματος “ ἀντι του ” βαβαι της παρανομιας “ , |
| και τοτε προσφερεσθαι τον ζωμον μυελοεντα , ἱνα λυθῃ και γενηται ὡς μυελος μυελοεντα ] μυελωδη μυελοεντα : ὡς ὑπο | ||
| δατεονται χηρωσται . ᾡ δ ' αὐτε γαμου μετα μοιρα γενηται , κεδνην δ ' ἐσχεν ἀκοιτιν , ἀρηρυιαν πραπιδεσσι |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | ||
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , |
| του πραγματος καλουσιν , ἀλλοι δε εὐθυς ἐπι τα συγκριτικα ἐρχονται . ἐπειδη δε οἱ καλως διαιρουντες οὐκ ἐδοκιμασαν οὐδεμιαν | ||
| : παντα Περσικα ἐθη : οἱ συγγενεις : ἀντι του ἐρχονται : ἐπεχει κωλυει , αὐτους δηλονοτι : οὐδεις νομος |
| τῳ τροπαιῳ μετα την χαριν φιλοτιμησασθαι , και τῃ τρυφῃ τους πονους ἀντεξετασαι του πενητος , ταυτ ' ἐνοουν , | ||
| ἐλευθερους δ ' ὑπαρχοντας την ἰσοτητα τιμαν ἐν πασι . τους γαρ μαθοντας μηθ ' ὑπερεχειν μηθ ' ὑποπιπτειν ἀλλοις |
| ὡς Λακεδαιμονιοι , οἱ δε τους μακροτερους τε των λογων ἀνεχονται και μαλλον ἀνειμενοι τας γνωμας ὑπαρχουσιν , ὡς Ἀθηναιοι | ||
| εὐδιη και γαληναιη περικεαται , οὐδε των του ἐτεος τροπεων ἀνεχονται , ἀλλ ' ἐν μιῃ ὡρῃ οἰκεουσιν . ἰδοντες |
| μυξωδεις γιγνονται , τηνεσμος δε ἐστιν αὐτος , ᾡ κατεχομενος ἀνιαται : ἀνιωμενος τοιγαρουν ἐπι τουτῳ σφοδρα , καμνων τε | ||
| δε σωφρων ἐστι , και εἰ ζηλευτης τις εἰη , ἀνιαται , ὡς μηδε ὁραν ἀνδρα θελει τῃ ἑαυτου γαμετῃ |
| ' εἰς κορακας ἐκ της οἰκιας . ἀλλ ' οὐ περιοψεται μ ' ὁ θειος Μεγακλεης ἀνιππον . ἀλλ ' | ||
| μαλθακων ἠ τι τῳδε ἐοικος εὐτρεπιζειν ὁσον την κλινην οὐ περιοψεται ἐπι την γην ῥιπτευμενην , ὡστε ψαυσαι τοισι προς |
| , ἡκιστα μεν την ὡραν , ὡς αὐτους ἀποκυηθηναι , ἐκδεχονται , διαφαγοντες δε την γαστερα ἀλλος ἀλλαχοθε γιγνονται μεν | ||
| . Οἱ την γνωμην ἀμφιβολοι την παρα των εὐνοουντων κρισιν ἐκδεχονται . κἀγω τα πολλα ταις αὐραις διαλαλησαςοὐδε γαρ οὐδεν |
| τῃ χολῃ τα ἀκρα των μηλων ἐπαλειφε , και οὐ σηπεται . Προαναλεξαμενος παν λιθωδες ἐκ των βοθρων φυτευσον το | ||
| ἡδε ἐστιν : τα ἑλκη ἐνιοτε τα ἐν τοις ἐντεροις σηπεται , τα μεν μαλλον , τα δ ' ἡττον |
| αὐτους , προνοιαν δηθεν του πλουτησαι τους παιδας ποιουμενη . βιαται ] βιαζει . ταλαινα ] ἀθλια . προβουλοπαις ] | ||
| δη μεγιστα ἐρχομαι ἐρεων : νομαια τε κινεει πατρια και βιαται γυναικας κτεινει τε ἀκριτους . Πληθος δε ἀρχον πρωτα |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | ||
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | ||
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο |
| ἀπειρον γιγνοιτ ' ἀν το θερμοτερον και τοὐναντιον ἁμα . Φαινεται γουν , ὠ Σωκρατες : ἐστι δ ' , | ||
| και τῳ πατρι αὐτου κατα φυσιν το ὀνομα εἰναι . Φαινεται . Κινδυνευει γαρ τοιουτος τις εἰναι ὁ ” Ἀγαμεμνων |
| μικραν ἰκμαδα και κεντρον ἐχον : ξηραινομενον δε το φυλλον διαχειται και οὐκετι κεντει . Ἡ ἰξινη δε φυεται μεν | ||
| και ἀραιος και βραδυς , οὐ μην σφοδροτητι διαφορος . διαχειται γαρ ἡ θερμη εἰς ἁπαν το σωμα , και |
| τῃ γῃ και οὐ βεβαιως την στασιν ἐχουσαι ὑπελειφθησαν , αὑται δε ἀθροου ἐπελθοντος του κυματος αἱ μεν αὐτων ἐμπεσουσαι | ||
| : Τρια ἐπεα διαρκεσει . ἱκαναι εἰσιν αἱ τρεις αἰτιαι αὑται , ἁς ἀπαριθμουμαι , παραστησαι το δικαιως αὐτῳ συμβεβηκεναι |
| τοινυν εἰδη λογων ἑτερα , ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ | ||
| , ἀριστον δοξῃ , φαινοιτο οὑτως . , φαινεται εἰναι ταυτον , οὑτως ἐχειν . προς ταυτα ] δια τουτο |
| δε λαχανων ὡδε ἐχει . Σκοροδον θερμον και διαχωρεει και οὐρεεται , ἀγαθον τοισι σωμασι , τοισι δ ' ὀφθαλμοισι | ||
| παραπλησια τῳ ὀριγανῳ διαπρησσεται . Θυμον θερμον , διαχωρεει και οὐρεεται , ἀγει δε και φλεγματωδεα . Ὑσσωπος θερμαινει και |
| ἐπειδη τα γενη και τα εἰδη των ἀτομων συμβεβηκοτων οὐχ ὑποκεινται τοις καθολου συμ - βεβηκοσι , τα τοις καθολου | ||
| ∠ ʹʹδʹʹ νδʹ Παλιν τοις μεν Ἀτρεβατιοις και τοις Καντιοις ὑποκεινται Ῥηγνοι και πολις Νοιομαγος ιθʹ ∠ ʹʹδʹʹ νγʹ ιβʹʹ |
| ἑαυτου ἀναθεμενος , ἠ οὐδεν ἠ πανυ βραχυ τεχνης ὑπουργουσης δεησεται : ταυτα μεν δη περι τεχνης λεγουσι παρεκβατικωτερον εἰρηται | ||
| , ἐπει τροπῳ τινι την αὐτην ἐσχηκεν ἐκεινῳ δυναμιν , δεησεται ἑτερου τινος κριτηριου . και εἰ τουτο , οὐ |
| ὀρεσι και τῃ Λιγυστικῃ , περαν δε το λοιπον . οἰκειται δε το μεν ὑπο των Λιγυστικων ἐθνων και των | ||
| μεμνησθαι : ὡν δ ' Ὁμηρος μεμνηται Καλλιαρος μεν οὐκετι οἰκειται , [ εὐηροτον δε νυν ἐστι ] πεδιον : |
| ἐχει , ἐμος γενομενος , ὠ πατερ , διδασκαλος , καὐτος φιλοσοφω καταλιπειν συγγραμματα σπευδων ἐμαυτου καινα της τεχνης . | ||
| νομιζομενα συ τουτων λαμβανεις ; Τον οὐν Δια τον σωτηρα καὐτος μοι δοκω χαιρειν ἐασας ἐνθαδ ' αὐτου καταμενειν . |
| πρωτον ἡσυχαζει αἰδοι κατεχομενη , ἐπειδη δε σφοδροτερον ἐγινετο το παθος , ἀπετολμησεν εἰς λογους ἐλθειν αὐτῳ : και οὑτως | ||
| ἀκριβεστεραν αὐτῳ ἀγηοχε , και το καθ ' ἑαυτον ηὐξησε παθος ταχυτερον ἐκ της ἐκεινων λεπτολογιας ἀποδειξας . και ταυτα |
| ' ἀνθη Ζευς [ ] ? ? μεν ἐπεβρεμε βαρβαρα βρονται , γαν δ ' ἐτιναξε Ποσειδαν χρυσεοδοντι τριαιναι ! | ||
| βελος ] τον κεραυνον . . ταυτ ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη |
| Και αὐτῳ Μετελλος Καικιλιος ὁ Εὐσεβης , ἐκ πολλου τε ᾑρημενος ἐς τα λοιπα του συμμαχικου πολεμου και δια Κινναν | ||
| δ ' ὁς οὐτε γεωργων ἐγγυς τυγχανει οὐτ ' ἐπιμελητης ᾑρημενος οὐθ ' ἡλικιαν ἐχων εἰδεναι περι των τοιουτων , |
| ἀτεχνως ἀπο των ἐν Ὑμηττῳ πονων οὑς ἐν τῳ ὀρει πονουσιν αἱ μελιτται . τοιουτον δε ὀν ὁμως ἡττατο της | ||
| Κροτωνα : πενονται γαρ : οὐτε Συβαριν , ὁτι οὐ πονουσιν , οὐτε Σκυθας , ὁτι οὐ γεωργουσιν , οὐτε |
| δε προς ἀνθρωπινου βιου διοικησιν . ἀχρι μεν οὐν λεγεται μονον τα των νομων παραγγελματα , βραχειας ἠ οὐδεμιας ἀποδοχης | ||
| ἀρνουμενος και τους γεγονοτας προς του πεποιηκοτος τιμων και μη μονον γην ἠ ὑδωρ ἠ ἀερα ἠ πυρ , τα |
| μεντοι το ὑδωρ ἀνεσωσαντο οἱ Πλαταιεις . ἐκ Πλαταιας δε ἰουσιν ἐς Θηβας ποταμος ἐστιν Ὠεροη : θυγατερα δε εἰναι | ||
| ἰμεν , οὐδ ' ἁλιωσαν ὁδον , πορε δε σφιν ἰουσιν κρειων Αἰητης χαλεπους ἐς ἀεθλον ὀδοντας Ἀονιοιο δρακοντος , |
| των σκυλοδεψων : ἠν δ ' ἀποκλῃῃ τῃ θυρᾳ χειμωνος ὀντος , τρεις σισυρας ὀφειλετω . ” νη τον Διονυσον | ||
| ὁτι τα ἐναντια φθαρτικα ἐστιν ἀλληλων και οὐδεποτε του ἑνος ὀντος το ἑτερον ὑποσταιη τῳ ὑποκειμενῳ κατα το αὐτο μερος |
| ἐστι μεν δι ' αὐτων ἀποδιδοται , ἐπει τῳ γενει συναπτονται , οὐ κατ ' οὐσιαν δε , ἐπει μη | ||
| της ἀλογου χωρισθεισαι και καθαραι παντος γενομεναι σωματος Θεοις τε συναπτονται , και τον ὁλον Κοσμον συνδιοικουσιν ἐκεινοις . Καιτοι |
| κοινωνοϲ ἀλγεων : ἀταρ και αἱ τουδε διαδεξιεϲ οὐ μαλα περιγιγνονται : περιεϲτηκυια δε πλευριτιϲ ἀπο περιπνευμονιηϲ εὐηθεϲτερον . χρη | ||
| ἐν τῃσιν αὐτεῃσιν ἡμερῃσι τον ἀριθμον , ἐξ ὡν τε περιγιγνονται οἱ ἀνθρωποι και ἐξ ὡν ἀπολλυνται . Οἱ τε |
| ἀλλα τι δαπανηθησεται , οὐδε τι περιεσται ἀλλα τι οὐ περιεσται , ἐν τῃ νεοτητι τα του γηρως ἐφοδια προκαταναλισκοντες | ||
| διαφυγουσα ἀνθρωπου προσψαυσειεν ἐλθουσα μελεσι : οὐδε γαρ ἀν ποτε περιεσται ὁ τῳ χολῳ τῳ ταυτης και τῃ ἀναγκῃ περιπεσων |
| στηριζοντος οἱ ἀναχθεντες δια χειμωνας μεγαλους των ἀγωγιμων τινα ἀποβαλλομενοι σωθησονται μολις . ἐαν δε τα μεν ἀλλα τα αὐτα | ||
| και ἀπολουνται : οἱ δε ὑπομειναντες ἐν τῃ πιστει αὐτων σωθησονται ἀπ ' αὐτου του καταθεματος . Και το τε |
| κατα τον πολεμον . αὐτην μοι λεγεις του πολεμου την προφασιν , και μαχης μαλλον ἠ διαλλαγης μοι ἀναγινωσκεις συνθηματα | ||
| φησιν , ἐχω προς τας ἐπενεχθεισας μοι μεμψεις παρα σου προφασιν εὐλογον ἀντεισαγειν , δι ' ἡν εὐλογως δοκω μοι |