| ὅς , “ σίλλος , ὦ δέσποτα , γεγένημαι σὲ περιορῶν . σὺ δὲ ποῦ χθὲς ἐδείπνεις ; μῶν παρὰ | ||
| , ὥς φησιν ὁ Θουκυδίδης : ὁ γὰρ δυνάμενος παῦσαι περιορῶν δὲ τἀληθέστερον αὐτὸ δρᾷ . πῶς οὖν δυνατόν ἐστι |
| . ὁ δὲ στρατηγός , γνώμῃ γὰρ ἅπαντα ἔπρασσε καὶ οὐ λίαν τῇ ὀργῇ ξυνεχώρει , οὐκ ἐς τόδε ὠμότητος | ||
| γὰρ καὶ ἐν τῇ θεωρίᾳ ὅτι ἡ ἀφαίρεσις τῶν ὁμοιομερῶν οὐ ποιεῖ κολοβὸν τὸ καταλειφθὲν , καὶ τὴν αἰτίαν προστεθείκαμεν |
| τὰς μαρτυρίας αὐτῶν ἀνάγνωθι καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ Δημοσθένους . Οὐ τοίνυν μόνον ταῦτα ἔγραψεν , ἀλλὰ καὶ μετὰ ταῦτα | ||
| . Μάγας , κακόδαιμον , γράμματ ' οὐκ ἐπίσταται . Οὐ τοὺς ἀώρους εἶπά σοι , μαστιγία , πόδας πρίασθαι |
| κατὰ προαίρεσιντοῦτο γὰρ ὑπαίτιον , ἀλλὰ τυχηρόν , ὅπερ ἐστὶ συγγνωστόν , οὐδὲν ἧττον ἕλκεται κάτω διὰ τοῦ περιαυχενίου κόσμου | ||
| ὑπὸ τῶν ! ! ! αίων τὴν ἰδιώτῃ μὲν καὶ συγγνωστόν δὲ ἔτι φιλοσόφῳ ἂν ὄνειδος : ἐπεὶ μαντική , |
| ἔνδοξος καὶ θαυμαστὸς ὤν . εἰ δ ' ἐρεῖς ὅτι εὔγνωμον καὶ σύμμετρον τὸ „ Καὶ μαχόμην κατ ' ἐμαυτὸν | ||
| Ἀμέλησον : ἄλλος τειχιεῖ . Καὶ μὴν τοῦτό γε πάντως εὔγνωμον αἰτῶ . Τὸ ποῖον ; Εἰς τοσοῦτον ἐπιβιῶναι , |
| ἐστιν ἡ σύνεσις . οὐ γὰρ διαφέρει ὁ εὐσύνετος τοῦ συνετοῦ , ἀλλὰ καὶ ὁ συνετὸς αὐτὸ τοῦτο βούλεται , | ||
| εὐγνώμονος : τίθησι δὲ καὶ τὴν λέξιν ἐπίπαν ἐπὶ τοῦ συνετοῦ : ” τούνεκ ' ἐπητής ἐσσι καὶ ἀγχίνοος καὶ |
| ταὐτόν τι τοῖς θέρμοις πάσχειν , οἳ πικρότεροι ὄντες πρὶν διαβραχῆναι , ποτισθέντες γλυκεῖς γίνονται καὶ προσηνέστεροι . ̈ . | ||
| τὸ αὐτὸ τοῖς θέρμοις πάσχειν : καὶ γὰρ ἐκείνους πρὶν διαβραχῆναι πικροτάτους εἶναι , ποτισθέντας δὲ γλυκεῖς καὶ προσηνεστάτους . |
| ἅπαν , οἱ δὲ λεγόμενοι πολῖται καταχρήσει μᾶλλον ὀνόματος ἢ ἀληθείᾳ προσαγορεύονται : δωρεὰ δὲ ἀποχρῶσα σοφοῖς ἀνδράσι πρὸς τὸν | ||
| ἡμᾶς δὲ αὐτοὺς κλαίειν ὅτι ζῶμεν τητώμενοι τοσούτου ἀγαθοῦ τῇ ἀληθείᾳ . ἀποδημίαν γὰρ ἔλεγε τὸ χρῆμα τοῦτο , καὶ |
| τὴν ἐν Πλαταιαῖς νίκην τραγῳδοῦντες , δι ' ἣν ὑπελάμβανον θρασυτέρους ποιήσειν τοὺς μέλλοντας ἀγωνίζεσθαι . θαυμαστὸν δὲ ἐγένετο τὸ | ||
| τῇ πρὸς τοὺς Ναβαταίους ἐπετίμησεν αὐτῷ , λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς |
| , ἀριθμούς , τὸν Πλάτωνα , τὸν Πυθαγόραν , καὶ καταδεδουλῶσθαι τὰς ἡδονὰς ἔλεγε καὶ πολὺ τῶν ἄλλων ἡγεῖτο διαφέρειν | ||
| . διαφορώτατα δὲ τοὺς Ἀθηναίους ἐφιλοτιμοῦντο διὰ τὸ τὸν Θησέα καταδεδουλῶσθαι τὴν ἡγεμόνα τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην , ὡς δ ' |
| δ ' ἐκείνη οὐ πάνυ ἐνεδίδου , ἐνενοεῖτο δόλῳ καὶ ἀπάτῃ περιγενέσθαι αὐτῆς . Πορευομένην οὖν ποτε σὺν θεραπαινιδίοις ἐπί | ||
| ἂν φαινοίμεθα ἐχθίονα ἢ ὁ μὴ ὑποδείξας ἀρετὴν κατακτώμενοι . ἀπάτῃ γὰρ εὐπρεπεῖ αἴσχιον τοῖς γε ἐν ἀξιώματι πλεονεκτῆσαι ἢ |
| τῶν Ὠρειτῶν πόλεως . ἄρχοντος δ ' αὐτοῦ βιαίως καὶ ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι Θηριπίδην ἀπέστειλαν ἐπ ' αὐτόν . ὁ δὲ | ||
| ἔπειθε πῶς οὐχ ὁρᾷς , Γνάθαιν ' , ἔφη , ὑπερηφάνως μοι τὴν θυγατέρα χρωμένην ; ἡ γραῦς δ ' |
| τὴν ὑποψίαν φόβῳ εἰ μὴ λήσει τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων ἐφεστηκότας κολαστάς . . Οὐκ ἔστι τὸν λάθρᾳ τι ποιοῦντα | ||
| παρεχομένους , τῶν δ ' ἐλπίδων ὄντας τὸ κεφάλαιον , ἐφεστηκότας δὲ τῇ ῥοπῇ τῆς σωτηρίας , μόνους δὲ ἀγωνιστὰς |
| ἐκφέρουσιν ὑμᾶς εἰς βάραθρα καὶ κρημνούς . ἴστε δ ' οὐδαμῶς πρὶν πεσεῖν ὅτι πείσεσθαι μέλλετε . ὁ δὲ τρίβων | ||
| : τὰ γοῦν ὁριστικὰ καὶ ἀπαρέμφατα : τὰ δὲ ὑποτακτικὰ οὐδαμῶς : σολοικισμὸς γὰρ τὸ ἐὰν θεριῶ καὶ ἐὰν κομιῶ |
| ἄρχοντας ἦλθε καθ ' ἑαυτῆς , κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων , ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ . καὶ τῆσδε μὲν | ||
| ὁ δὲ θαυμάσας τῆς γυναικὸς ἔτι μᾶλλον τὴν ἀεὶ καινουμένην φιλανδρίαν καὶ νεάζουσαν καὶ τὸ περὶ τοῦ μέλλοντος ἐξεταστικὸν καὶ |
| γλυκυτάτῳ μηδεμίαν ἔχοντι ϲτύψιν , ὁποῖόν ἐϲτι τὸ Ϲαβῖνον : ἐναντιώτατον γάρ ἐϲτι τούτοιϲ τὸ ὀμφάκινον . ἐν μὲν οὖν | ||
| πλῆθος σπωμένοις ἢ τρέμουσιν ὠφελιμώτατον , τοῖς δὲ διὰ κένωσιν ἐναντιώτατον : τοῖς δὲ . . . . . . |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| οἴκημα , εἰσελθὼν ἐμαντεύετο καὶ λιμαγχονηθεὶς ἀπέθανεν . ἐγκατοικῆσαν δὲ δαιμόνιόν τι τὰς μαντείας ἐτέλει . εἰσήρχοντο οὖν ἐντὸς οἱ | ||
| ἀφ ' ἑαυτῶν . Καὶ ἄλλο δή τί μοι δοκεῖ δαιμόνιόν τι θαῦμα ὁ θεὸς ἐν τούτοις διασημαίνει . Ὥσπερ |
| καὶ Σάραμβον , ὅτι ἐν Ἀθήναις καπηλεύουσι καὶ ὑπὸ Ἀθηναίων τοῦτο ἀκούουσι τὸ ὄνομα , δικαίως φαμὲν ἀκούειν , Δαρεῖον | ||
| ἐνέργειά ἐστι τοῦ διδασκάλου πρὸς τὸν μαθητήν , καὶ πειρᾶται τοῦτο δρᾶσαι περὶ τὴν ψυχὴν τοῦ μανθάνοντος . καὶ αὕτη |
| τὰς ἄλλας . ἡ γὰρ ἐλπὶς τοῦ τῶν αὐτῶν τεύξεσθαι δελεάζουσα προσάγεται τοὺς πολλοὺς αὑτοὺς ἑκόντας ἐγχειρίζειν . ὅστις δὲ | ||
| ; ἀλλά πως γλυκὺ πάθος ἐλπίς , οὐ τῇ ἐπιτυχίᾳ δελεάζουσα μόνον , κολακεύουσα δὲ καὶ τὸ ἀπότευγμα , δι |
| τὸ κεφάλαιον πρὸ τοῦ ἀντιθετικοῦ , τουτέστι τοῦ χρώματος : προθεραπείᾳ γὰρ τὸν ἀκροατὴν δεῖ πρῶτον ὑπάγεσθαι , οἷον ὅτι | ||
| εἰσφορὰς καὶ λειτουργίας ἑτέρας : ὥστε διὰ τὸ φορτικὸν καὶ προθεραπείᾳ κέχρηται , λέγων : τούτων τοίνυν ὃ μέν ἐστιν |
| φεῦ . τόδε ] τὸ ὤμοι . . ἀλλ ' ἐκδιδάσκει πάνθ ' ] ὁ μακρὸς καὶ πολὺς χρόνος διδάσκει | ||
| τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ , μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἀκολούθων ἐκδιδάσκει . σαφῶς γὰρ εἰδὼς ὅτι δίχα πόνου καὶ ἐπιμελείας |
| , ὡς ὁ Ἀναξαγόρας τῷ κατασκευάζοντι λευκὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίθει , ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός , τὸ | ||
| [ οὐδὲν ] δεῖ δαπανᾶν λέγοντος λῆρον ἡγησάμενος τοὺς λόγους ἀντετίθει αὐτοῖς , ὡς ἐραστής ἐστιν ἵππων καὶ οὐδέποτε τούτου |
| οὔτι πονηράς . τήθεα Καλχηδών , τοὺς κήρυκας δ ' ἐπιτρίψαι ὁ Ζεὺς τούς τε θαλασσογενεῖς καὶ τοὺς ἀγοραίους , | ||
| οὔτι πονηράς . τήθεα Καλχηδών : τοὺς κήρυκας δ ' ἐπιτρίψαι ὁ Ζεύς , τούς τε θαλασσογενεῖς καὶ τοὺς ἀγοραίους |
| κατὰ μέγεθος φῦναι δεῖ Τιτόλμῳ ὅμοιον , ἢ κατὰ καρτερίαν Μίλωνι , ἢ κατὰ ῥώμην Πουλυδάμαντι , ἢ κατὰ τάχος | ||
| πάντως δὲ ὁ Θεόκριτος γέγονε κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τῷ Μίλωνι , ἐπεὶ μέμνηται αὐτοῦ , ἀλλ ' ἔστι πολὺ |
| ' ἂν μήποτ ' ἐθελῆσαι πάλιν ἀναβιῶναι , λογισάμενον τὸν βεβιωμένον ἑαυτῷ βίον , ὅστις μὴ τυγχάνει παιδικῆς δόξης μεστὸς | ||
| ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα δὴ μάλα ἐρεῖ μακρᾷ τῇ φωνῇ |
| καὶ λέγειν πρὸς τὸν αὐτὸς ἔφα λέγοντα . Ἤκουόν σε λελυπῆσθαι ὅτι τὰ Ἀθηναίων τέκνα πληγὰς ἡμῖν ἐνέτεινε μεθύοντα , | ||
| εἰς Ἀγαμέμνονος ἄγειν , ὅπερ ἐκείνην μᾶλλον ἐποίει πρὸς αὐτὸν λελυπῆσθαι παροραθῆναι νομίζουσαν . οὐ γὰρ εἶχεν ἀσθένειαν αἰτιάσασθαι τῆς |
| καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | ||
| ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς |
| φῶμεν , ὦ Ἱππία ; Ναί . Ἐρεῖ τοίνυν μετὰ τοῦτ ' ἐκεῖνος , σχεδόν τι εὖ οἶδα ἐκ τοῦ | ||
| ποταμοῦ κωλύειν εἰς θάλατταν προχεῖσθαι τὸ ῥεῦμα , καὶ διὰ τοῦτ ' αὐτὸν πληρούμενον ἐπικλύζειν ταπεινὴν οὖσαν καὶ πεδιάδα τὴν |
| τοὺς πάντας ξυμμάχους : μόνοι γὰρ οἱ πρέσβεις παρῆσαν καὶ οὐχὶ ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν συμμάχων οἱ μέν : ἤγουν | ||
| ἀνεπιστήμων ἐστίν : οἱ ἐπιστήμονες ἄρα ἀνεπιστήμονες . πάλιν , οὐχὶ οἱ ἀμαθεῖς διδάσκονται ; ναί . οἱ διδασκόμενοι οὐ |
| φωνὰς ἀναβοῶσαι καὶ παίουσαι τὰ στήθη περιεχύθημεν αὐτῷ τοὺς ἐσχάτους ἀσπασμοὺς κομιούμεναι : τῶν δὲ παιδίων τούτων ἐγὼ μὲν τὸ | ||
| ὁ λοχαγὸς ἐγγὺς τοῦ τείχους ποτὲ γενόμενος καὶ τοὺς συνήθεις ἀσπασμοὺς τῷ ἀνδρὶ ἀποδοὺς οἰκτείρειν αὐτὸν ἔφη τῆς καταληψομένης ἅμα |
| θνῄσκους ' ὅμως πολλὴν πρόνοιαν εἶχεν εὐσχήμως πεσεῖν , τοῦτο σεμνῶς εἰπὼν ἐπήνεγκεν εὐτελὲς καὶ κοινὸν καὶ κακόζηλον κρύπτους ' | ||
| τίνι μέγα φρονεῖς , ὦ Σώκρατες ; καὶ ὃς μάλα σεμνῶς ἀνασπάσας τὸ πρόσωπον , Ἐπὶ μαστροπείᾳ , εἶπεν . |
| ἔστιν ἅμα τῇ θυμηδίᾳ καὶ ἦθος ἐντεῦθεν ἀναλαβεῖν τοὺς συνόντας εὐφραῖνον καὶ σκωμμάτων χάριν ζηλῶσαι . τοιγαροῦν τῶν Ἀθηναίων οἱ | ||
| παραπτᾶσα φθάνει πρὶν ἢ γνωσθῆναι πεπαυμένη , τὸ δ ' εὐφραῖνον ἐν τῷ παρέλκοντι κρεῖττον . ὡς εἴθε καὶ βίου |
| [ τῇ πόλει τῶν ] Ἀλεξανδρέων [ - ] ? χαίρειν ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| αἰὼν μέρος ἔχει θεοῦ τινος . ἢ φιλοσοφητέον οὖν ἢ χαίρειν εἰποῦσι τῷ ζῆν ἀπιτέον ἐντεῦθεν , ὡς τὰ ἄλλα |
| ἢ ξένους , ἄλλως τε καὶ τοὺς ἐπὶ τῷ διαφέρειν αὐχοῦντας : ἀμέλει καὶ ἑαυτῷ προσενεχθῆναι τραχύτερον , ἐπειδὴ περὶ | ||
| μόνον τοὺς τῆς θεωρίας ἀμυήτους , ἀλλὰ καὶ τοὺς ποσῶς αὐχοῦντας ἢ ἐν μεγάλῃ δόξῃ καθεστῶτας διὰ τὸ ἀκατάληπτον τῆς |
| τὸ καθόλου , τὸ μὲν αἴτιον τοῦ αἰσθητοῦ τὸ δὲ ὑστερογενές , φίλα ἂν λέγοις καὶ τῷ πατρὶ καὶ πᾶσι | ||
| καθ ' ὑποκειμένου δηλοῖ τὸ καθόλου καὶ τὸ ἐννοηματικὸν καὶ ὑστερογενές , ὅπερ ἔχομεν ἐν τῇ φαντασίᾳ περὶ τῶν πραγμάτων |
| τῆς ἀσφαλείας τοῦ σχήματος . περιερχομένη γὰρ πάσας αἰτίας τοῦ σῶσαι τὰ παιδία λέγει : εἰ δὲ παρθένος φθαρεῖσα ἐξέθηκεν | ||
| Σωκράτης ἀκοῦσαι , ὅτι σφόδρα ἐρωτικῶς ἔχει θεοειδῶς ἐνεργῆσαι καὶ σῶσαι τὸν νέον . Ὁ δὲ Ἡρόδικος ὁ Σηλυμβριανὸς ἰατρὸς |
| πολυμαθεῖς γεγονότας : οὐκ ἀπέοικε δὲ καὶ διὰ τὴν πρὸς Ναυσιφάνην τὸν Πύρρωνος ἀκουστὴν ἔχθραν : πολλοὺς γὰρ τῶν νέων | ||
| ἐτῶν ὑπάρχοντα δυοκαίδεκα . . . . διὰ τὴν πρὸς Ναυσιφάνην τὸν Πύρρωνος ἀκουστὴν ἔχθραν : πολλοὺς γὰρ τῶν νέων |
| ἥμαρτε προσάπαξ ὁ Πορφύριος , οὐκ ἔδει αὐτὸν καὶ πανταχοῦ ἁμαρτῆσαι . ἔπειτα καὶ εἰ οὐκ ἦν τὸ τοιοῦτον ὑφ | ||
| ἐν τῇ θαλάσσῃ ἓν τυγχάνομεν . ἦλθες οὖν καὶ ἐνταῦθα ἁμαρτῆσαι καὶ πλῆξαι ἡμᾶς . πάνυ δὲ τρομάσας καὶ κινηθεὶς |
| ' αὐτὰ πρὸς ἡμᾶς κατῆλθε , καὶ τὴν παρουσίαν αὐτῶν δεδέγμεθα ἡδέως , ὡς τὴν τῶν ἄστρων οἱ πλέοντες . | ||
| ποιοῦντι λόγος οὐκ ἔσται . φιλίαν τε γὰρ ἐκ πατέρων δεδέγμεθα δίκαιά τε προσγεγένηται μείζω . τῷ μὲν γὰρ Ἀντιόχῳ |
| : ἦν γὰρ τὴν ῥῖνα σιμός . ἐγένετο δὲ ἀκουστὴς Φιλητᾶ καὶ Ἀσκληπιάδου , ὧν καὶ μνημονεύει . ἤκμασε δὲ | ||
| , ὅμοιος ἐμοὶ γέρων γενόμενος . Ἐμοὶ μέν , ὦ Φιλητᾶ , φιλῆσαί σε φθόνος οὐδείς : βούλομαι γὰρ φιλεῖσθαι |
| ἐστι διδάσκαλος : ἢ πολλοῖς προσέσχον ἄλλοις , ὡς ἐν συντομίᾳ , ὥστε ταχέως αὐτὰ ἐξειπεῖν . κτεῖνε μὲν γλαυκῶπα | ||
| ἀπαθῶς ἀναγκάζεται αὐτῷ ἐξαπλῶσαι , φοβούμενος , μή τι τῇ συντομίᾳ λαθήσεται . τάχα δὲ καὶ κατὰ τὸ ἀληθὲς οὐδὲ |
| ταύτῃ βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ | ||
| δὲ οὐκ ἂν καθέλοι ποτέ . ὅτι δὲ κρεῶν ἀνθρωπείων ἐμπιπλάμενον τόδε τὸ ζῷον ὑπερήδεται , κατηγορεῖ καὶ τὸ ὄνομα |
| σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
| ' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
| ] εἰμι μόνον , νόσοις ? λέγω ] ? καὶ Τύχηι πολλάκις καὶ τοὺς ἐπὶ ] τῆς οἰκείας ἑστίας ἠρεμοῦντας | ||
| βίαι καὶ σοφίαι καὶ τοῖς ἄλλοις . εἰ οὖν τῆι Τύχηι καὶ τῶι θεῶι τὴν αἰτίαν ἀναθετέον , [ ἢ |
| . ἀνωϊστί : ἀπροσδοκήτως : παρὰ τὸ οἴω , τὸ ὑπονοῶ , ὅπερ καὶ ὀΐω λέγεται : ὀϊόμενον θανέεσθαι , | ||
| τοσαῦθ ' : ὁμοῦ γάρ ἐστιν ἑξήκοντά σοι , ὡς ὑπονοῶ : καὶ τῶν Ἅλῃσι χωρίον κεκτημένος κάλλιστον εἶ , |
| . Μυκήναις , μὴ ' νθάδ ' ἀνακάλει θεούς . ἀνόσιος πέφυκας . . . ἀλλ ' οὐ πατρίδος ὡς | ||
| ἄνανδρος , θρασύς , δειλός , ἄρρωστος , ἄδικος , ἀνόσιος , ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , μικρόψυχος , ἀσεβής , |
| τί δ ' ἂν εἴη μυθωδέστερον ἢ Ἀπόλλων τοξεύων καὶ κολάζων Τιτυοὺς καὶ Πύθωνας καὶ ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰς Δελφοὺς | ||
| Φάληρος τύραννος ἦν ἐν Σικελίᾳ τοὺς ἐπιξενουμένους πρὸς αὐτὸν δεινῶς κολάζων καὶ ἀναιρῶν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Καλλίμαχος ἐν |
| ἀκμάζουσαν ἡλικίαν λογικός : ἅπερ οὐ μόνον λέγειν ἀλλὰ καὶ ὑπονοεῖν ἀσεβές : τὸν γὰρ τελειότατον ὁρατῶν θεῶν περίβολον καὶ | ||
| λύπην ἢ φροντίδα τινὰ προηγησαμένην ἢ ψυχικὸν ἄλλο πάθος , ὑπονοεῖν χρὴ τότε πρὸς τὸ τῆς φαντασίας εἶδος ἢ λόγον |
| πάθεσι δουλεύοντα . Ἕκαστον ὑπεύθυνον ὧν πράττει κακῶς Ὁ τρόπος ἀπελέγχει καὶ δῆλον ποιεῖ . Ζημίαν εἶναι τὴν σχολὴν καὶ | ||
| φίλον Κρείοντος ἀμύμονος , Αἵμονα δῖον Τίθησι γοῦν ὁμοῦ καὶ ἀπελέγχει τὸν χρησμὸν εὖ μάλα τις τῶν νέων ἀνδρικῷ λογισμῷ |
| , ἡ δὲ αἰδὼς φόβος ἐστὶν ἀδοξίας ἐπ ' αἰσχρῶν ὑπόνοιᾳ . ἔοικε δὴ Ἀριστοτέλης ἀπὸ τῆς αἰδοῦς ἐπὶ τὴν | ||
| , ἡ δὲ αἰδὼς φόβος ἐστὶν ἀδοξίας ἐπ ' αἰσχρῶν ὑπόνοιᾳ . ἔοικε δὴ Ἀριστοτέλης ἀπὸ τῆς αἰδοῦς ἐπὶ τὴν |
| ἀτυχημάτων ὅσων ὁ πόλεμος αὐτοῖς αἴτιος ὑπῆρξεν ὁ πρὸς τοὺς ἀδικηθέντας ὑπ ' αὐτῶν μισθοφόρους . ἀποστερήσαντες γὰρ τοὺς ὀφειλομένους | ||
| , ἣ τὸν μὲν ἀδικήσαντα εὐδαιμονέστατον ποιεῖ , τοὺς δὲ ἀδικηθέντας καὶ ἀδικῆσαι οὐκ ἂν ἐθέλοντας ἀθλιωτάτους . ἔστιν δὲ |
| ὄνειροι παίδων γονὴν ἢ γάμον , οἱ αὐτοὶ καὶ τοὺς ἀποδημοῦντας παῖδας ἐπανάγουσι καὶ τὴν ἀπηλλαγμένην γυναῖκα [ καὶ παιδία | ||
| οὐ μόνον δὲ τὴν τοῦ ὕδατος μεταβολὴν ἐπιβλέπειν δεῖ τοὺς ἀποδημοῦντας , ἀλλὰ καὶ τὴν τοῦ ἀέρος καὶ τὴν τῶν |
| μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
| ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
| μάλιστα αἰσχύνας ἑαυτόν : δεύτερον δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνέλεγκτος ὑπ ' αὐτῶν μένων . Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη | ||
| ἐμὴν πλάνην ἐπιδεῖξαι ὥσπερ πόνους τινὰς πονοῦντος ἵνα μοι καὶ ἀνέλεγκτος ἡ μαντεία γένοιτο . μετὰ γὰρ τοὺς πολιτικοὺς ᾖα |
| Λακεδαίμονα , τοὺς δ ' ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἕλληνας πάλιν ἐλευθερώσειν , τῷ δὲ Πέρσῃ δίκην ἐπιθήσειν καὶ τῶν πρόσθεν | ||
| ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι , νικήσαντες δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν . ἄνδρες δ ' ἀγαθοὶ γενόμενοι , καὶ τῶν |
| γὰρ πεπονθέναι ὠφελοῦς ' ὑμᾶς ἅπαντας οὐ λόγοις ἀλλ ' ἐμφανῶς : πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ ' οὐκ | ||
| τῇ δὲ τρίτῃ λύσας , εὑ - ρήσεις τὰς χοιράδας ἐμφανῶς συνεστραμμένας καὶ τὸν πέριξ τόπον λελεπισμένον . ταύτας οὖν |
| μᾶλλον πέφυκε τἀνθρώπῳ . Ὁ δ ' αὖ οὐ πάνυ πονηρὸς καθέστηκεν ἀπὸ τῆς τῶν χρωμάτων τεκμαιρομένων ἡμῶν οἰκειότητος . | ||
| ἔλυσε τοὺς νόμους : εἰ δ ' ἐκβαλεῖν ἀπάτην ἣν πονηρὸς ἄνθρωπος ἐνέθηκέ σοι , μένει μὲν Ἱεροκλῆς ἐν τῷ |
| πολλοὺς μὲν πονηροὺς ἐπιεικεῖς , πολλοὺς δὲ τῶν μετρίων ὑπειλῆφθαι μοχθηροτέρους , δέομαί σου , βασιλεῦ , τὸν τοῦ λόγου | ||
| δὲ ἄρα ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐλάνθανεν διαφθείρων τοὺς συγγιγνομένους καὶ μοχθηροτέρους ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλεῖν ἢ τετταράκοντα ἔτη . οἶμαι |
| ἀδικήματα οὐχ ὡς ὑμεῖς καί μοι μὴ ὀργισθῆτεδικάζειν ἐνίοτ ' εἴθισθε , τῇ συγγνώμῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ ἀπονέμοντες , | ||
| : εἰ δὲ κἀκείνων , ἁπάντων Ἀθηναίων : ἅπαντες γὰρ εἴθισθε προσφοιτᾶν καὶ διατρίβειν ἁμοῦ γέ που . Ἀλλὰ γὰρ |
| Ἀθηναῖοι αἰτησαμένου αὐτοῦ τεσσαράκοντα νῆας . καὶ μελετᾶι αὐτὸς Ἀρτοξέρξης ἐκστρατεῦσαι , καὶ τῶν φίλων οὑ συμβουλευόντων , πέμπει Ἀχαιμενίδην | ||
| ὅτι δὲ αὕτη ἐστὶν ἡ ὑπόθεσις τοῦ Νέστορος , τὸ ἐκστρατεῦσαι , καὶ ὅτι τοῦτο ἐπαινεῖ σχήματι ὁ Ἀγαμέμνων ὡς |
| ἐπιβωσόμεθα ἀντὶ τοῦ ἐπιβοησόμεθα . ἐπιεικέα ἐγχωροῦντα , πρέποντα . ἐπιεικές ἐπεοικός , προσῆκον , ἐγχωροῦν . ἐπιειμένε ἐπημφιεσμένε . | ||
| ἀκριβῶς εἰδὼς ὅτι , εἰ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους μὴ ἐπιεικές ἐστιν ταῖς διαίταις ἰσχυρίζεσθαι , πρός γε τοῦτον ἁπάντων |
| αἴ κά τις διδῷ . Εὐδαιμονεῖ γ ' ἅνθρωπος . Οὐκ ἤκουσας οἷ προβαίνει τὸ πρᾶγμα τοῦ βουλεύματος ; Καρπώσεται | ||
| οὐκ ἔν τινι κινεῖται καὶ ὑπό τινος ; Μάλιστα . Οὐκ ἀνάγκη δὲ μεῖζον εἶναι ἐν ᾧ κινεῖται τὸ κινούμενον |
| Τύλλος μοίρᾳ τινὶ τῶν ἱππέων κελεύσας τοὺς ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν , αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τῶν Οὐιεντανῶν τὴν | ||
| τοὺς δὲ πολυπόνους ἀπαγχομένους , τοὺς δὲ πυρώδεις εἰς πῦρ ὠθουμένους , οἷος ἦν καὶ ὁ Κάλανος , ἀκόλαστος ἄνθρωπος |
| μοιχείας : ὅτι βασανιζόμεναι αἱ θεράπαιναι εἰρήκασιν φαρμακείαν μὲν μὴ συνειδέναι τῇ μητρὶ τῆς κόρης , μοιχείαν δὲ πρὸς τὸν | ||
| οὐ τὸ τῆς δυνάμεως μόνον προσέσται , ἀλλὰ καὶ τὸ συνειδέναι πολλάκις αὑτοῖς κεκρατηκόσιν , οἱ δὲ ἐπανορθώσασθαι τὸ πρόσθεν |
| τῶν λόγων ἅπτονται . ἡμεῖς δὲ ἐν οὐδεμιᾷ πω τοιαύτῃ ἁμαρτίᾳ ὄντες οὔτ ' αὐτοὶ οὔθ ' ὑμᾶς ὁρῶντες λέγομεν | ||
| ἐζήλωσε βίον ἀπράγμονα καὶ ἰδιώτην , εἰ μὴ ἄρα ἐν ἁμαρτίᾳ θετέον τὸ γενεᾶς ἄρρενος ἀμοιρῆσαι . πάρεσμεν δ ' |
| σκεύεσιν , τὸ δὲ δʹ τῷ τόπῳ ἐν ᾧ ὁ δεῖπνος , τὸ δὲ εʹ τοῖς κεκλημένοις , τὸ δὲ | ||
| . . Ι . † ) . τάφος ὁ ἐπιτάφιος δεῖπνος . . . Ψ . δ . καὶ σύ |
| αἰτίας ἐξαγγέλλειν , πάλαι παραλειφθείσας τῇ τῶν μετιόντων τὴν τέχνην ἀπραγμοσύνῃ . Ἐπεὶ δὲ πρὸς ἐμαυτὸν γεγονὼς τὸ μὲν ἀτελῆ | ||
| καιροῦ τινι χαλεπότητι καὶ τῇ τινων ἀναισχυντίᾳ , αὑτοῦ δὲ ἀπραγμοσύνῃ . τοῦτο δὲ εἰδότες οὐδὲ ἐκεῖνο ἀγνοοῦσιν , ὅτι |
| ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐπιγέγραπται τόδε : οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει Πιττακὸν ἥδ ' ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον . ἀπόφθεγμα αὐτοῦ | ||
| ὅτι καὶ ὁ Ζεὺς ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημός ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸς ἑαυτοῦ : τάλας ἐγώ , οὔτε τὴν Ἥραν |
| ἡ τῶν λόγων αἰκία : καὶ γὰρ ἐθάρρουν τῷ λόγῳ περιέσεσθαι μὴ μοιχὸς εἶναι , γῆμαι δὲ ἐμφανῶς . δέος | ||
| καὶ ἐπήλπιζεν ἐν τῷ πορθμῷ διὰ τὸν ῥοῦν κουφοτέρους ὄντας περιέσεσθαι καὶ αὐτὸς ἔφη τι προσθήσειν ἐς τὸ τῶν νεῶν |
| ἀπὸ γνώμης ἐστὶ τοῦ πατρός : ὅτι εἰδὼς ὅπως εἰμὶ εὔνους αὐτῷ ἐγὼ , ἐκήρυξε τῷ λυτρωσαμένῳ δώσειν : τὴν | ||
| γ ' : ἐπειδήπερ γὰρ ἦλθες , ὦ μέλε , εὔνους , πτερώσω ς ' ὥσπερ ὄρνιν ὀρφανόν . Σοὶ |
| πιθανόν τε καὶ πειστικὸν ὠνόμασε πίθον , τοὺς δὲ ἀνοήτους ἀμυήτους , τῶν δ ' ἀνοήτων τοῦτο τῆς ψυχῆς οὗ | ||
| ἵνα μὴ πολυλογῶμεν : οὐδὲ γὰρ πρὸς ἀμαθεῖς οὐδ ' ἀμυήτους ἐποιησάμην τοὺς λόγους . σκοπεῖν δὲ δεῖ καὶ τὰς |
| παίδων τε καὶ παρθένων σωφρονήσει . πολλῆς μέντοι μωρίας καὶ σκαιότητος , σαφῶς ἴστε , τὰ νοούμενα ταῦθ ' ὡς | ||
| ψυχὰς ποιεῖται βραδυτέρας , ὀργῆς δὲ καὶ σκληρότητος καὶ πολλῆς σκαιότητος ἐμπίπλησι . : σάγματα μὲν οὖν ὑποζυγίων κατὰ τοὺς |
| ζῆν ἔρχετ ' ἀποθανούμενος . Δούλῳ γὰρ οἶμαι πατρίδος ἐστερημένῳ χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς | ||
| τέκνον : ἐφίημι γάρ . Ὁ Τιμοκλῆς οὗτος ἔστι μὲν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ φιλόθεος καὶ τοὺς λόγους πάνυ ἠκρίβωκε τοὺς |
| ὧν μὲν πεποίηκεν οἴεται χάριν τινὰ ἔχειν ἑαυτῷ : τοὺς ἀποκρυπτομένους δὲ καὶ πράττειν μετρίως φάσκοντας ἀχαρίστους ὁρῶν ἀνελευθέρως τε | ||
| ἐν φανερῷ παρέχειν , τοὺς δὲ σώφρονας μετὰ κόσμου φέρειν ἀποκρυπτομένους καὶ τὰ καλὰ τοῦ βίου ἔξω τρέποντας . τὶν |
| μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
| ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
| ἀλλὰ μὴν εἴ γε „ ἔφη ” τὴν μὲν γῆν καταβέβρωκας , τὸν δὲ οὐρανὸν κατακέκαυκας , λοιπὸν ἔτι σοι | ||
| ἀλλὰ μὴν εἴ γε „ ἔφη ” τὴν μὲν γῆν καταβέβρωκας , τὸν δὲ οὐρανὸν κατακέκαυκας , λοιπὸν ἔτι σοι |
| οἶδας [ ] γὰρ οἷόν ἐστιν ἐραστοῦ τοιούτου καὶ βραχὺν ἐστερῆσθαι χρόνον : ἀποτρέπειν δ ' οὐκ ἐνῆν μὴ πολλάκις | ||
| θυμόν , τὴν δὲ ἀναισθήτως διακεῖσθαι , τὴν δ ' ἐστερῆσθαι Χαρίτων , τὴν δὲ ἀργῶς ἔχειν , τὴν δὲ |
| , σωτηρίαν τῷ | φρονοῦντι τῶν ἐν ἡμῖν ἀπεργαζομένη : κινδυνεῦον γὰρ αὐτὸ πολλάκις ὑπὸ τῆς τῶν παθῶν φορᾶς κατακλύζεσθαι | ||
| , ἀπολύσει τὸν ἄνδρα τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν αὐτὸ τὸ κινδυνεῦον σῶμα , οὗ πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι |
| : πάσῃ μὲν γὰρ οὐχ ὑπάρχει διὰ τὴν ἄτομον οὐσίαν ἀκατηγόρητον οὖσαν . ἀλλ ' οὐδὲ μόνῃ : καὶ αἱ | ||
| καὶ γένηται φίλος Ῥωμαίων , ἡδέως προσδέξεσθαι τὴν δόσιν οὖσαν ἀκατηγόρητον . Ὅτι Φιντίας ὁ Φιντιάδος κτίστωρ , Ἀκράγαντος τύραννος |
| ταῦτα ἂν εἴη λέγων διὰ τοὺς αὐτομολοῦντας τῷ Μήδῳ καὶ ἀπαγγέλλοντας τὰ τῶν Ἀθηναίων πράγματα : οὓς καὶ λαμβάνοντες ἐκόλαζον | ||
| . ῥαψῳδούς φασι τοὺς τὰ Ὁμήρου ἔπη ἐν τοῖς θεάτροις ἀπαγγέλλοντας : ἐκλήθησαν δὲ οὕτως ἐπεὶ ῥάβδους δαφνίνας ἔχοντες ἀπήγγελλον |
| : ἐνταῦθα τὸ σημεῖον αὐτὸ τὸ προσεχέστερον , ἀλλ ' ὅμως ὡς σημεῖον αὐτὸ ποιεῖται τοῦ ἐγκλήματος δι ' ἀλλήλων | ||
| Τεισίαν τὸν Ἰφικράτους ἀδελφὸν ἀντιχορηγῆσαι τῷ Διοκλεῖ . ἀλλ ' ὅμως πολλοὺς μὲν ἔχων φίλους Ἰφικράτης , πολλὰ δὲ χρήματα |
| τὸ καὶ τῶν ἀγαθῶν λόγων ἑαυτοὺς ἀποστερεῖν , τῇ δὲ ἀκρίτῳ φιλολογίᾳ τὸ λανθάνειν βλαπτομένους ὑπὸ τῶν κεκακουργημένων λόγων . | ||
| τούτων οὐδέν σε τῶν ῥημάτων ὑπέκαμψεν , ἀλλὰ τίνι μᾶλλον ἀκρίτῳ βουλῇ πᾶσαν σαυτῆς τὴν παρανομίαν ἐκπέπληκας ; Δείξεις δὲ |
| κἂν ἑκατὸν ἔτη βιῷς ἀεί ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ | ||
| μεγάλοι ] βολβοί . οἵδε ] ἄλλοι οὗτοι . οἱ σφόδρ ' ἐγκεκυφότες : τοιαῦτα γὰρ τῶν ἄγαν φροντιζόντων καὶ |
| τὰς δὲ ἴσως . ὁ δ ' οἰόμενος λόγῳ με τετιμωρῆσθαι τοὺς περὶ αὐτοῦ βλασφημοῦντας καὶ τοιαύτης ἀκοῆς ἐπιθυμῶν , | ||
| Λεωνίδῃ δέ , τῷ με κελεύεις τιμωρῆσαι , φημὶ μεγάλως τετιμωρῆσθαι , ψυχῇσί τε τῇσι τῶνδε ἀναριθμήτοισι τετίμηται αὐτός τε |
| ἄξιον . ταὐτὸν οὖν ἔγωγε τοῦτο πάσχω καὶ πρὸς τοὺς φιλοσοφοῦντας . παρὰ νέῳ μὲν γὰρ μειρακίῳ ὁρῶν φιλοσοφίαν ἄγαμαι | ||
| ἔδοξεν , εἰ σὺ ἀπὸ τοῦ πώγωνος ἀξιοῖς κρίνεσθαι τοὺς φιλοσοφοῦντας αὐτὸς πώγωνα οὐκ ἔχων . Τοῦ δὲ Σιδωνίου ποτὲ |
| αὐτῷ καταβήσεσθαι καὶ θεὸν ἐξ οὐρανοῦ ἀντεραστήν . καλέσας τοίνυν Φωκᾶν διηρεύνα “ τίνες εἰσὶν οἱ νεανίσκοι καὶ πόθεν ; | ||
| οὖν νέφος ἔσχατον ἀνεκάλυψε τῆς ψυχῆς Διονύσιος , καὶ περιπτυξάμενος Φωκᾶν “ σὺ ” φησὶν “ εὐεργέτης ἐμός , σὺ |
| , καὶ ἔταττεν ἰδιώτῃ ὑβρισθέντι τοσόνδε πρόστιμον , ἄρχοντι δὲ τοσόνδε : ἐπὶ δὲ τοῦ παρόντος οὐκ ἐτίθει τὴν διαφοράν | ||
| τάξεως ἐς τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν τῷ στρατηγῷ , ἐκ τοῦ |
| ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
| τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
| νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν , εἰ μὴ πάνυ τι σμικρά ; | ||
| , ὀργιζομένης , φθονούσης , ζηλούσης , ἐπιθυμούσης , ὅλως οὐδαμῇ ἡσυχίαν ἀγούσης , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκάστῳ τῶν |
| τὴν ἑτέραν , ἣν Παγίδα ἐπικαλοῦσιν ; Ἐκείνην , καὶ ἑάλωκα ὁ κακοδαίμων καὶ συνείλημμαι πρὸς αὐτῆς . Οὐκοῦν δι | ||
| καὶ σφοδρὸς Ἔρως : δεινὸν μὲν ὁμολογεῖν , ἀληθῶς δὲ ἑάλωκα . ” ταῦτα ἅμα λέγων ἐνεπλήσθη δακρύων , ὥστε |
| , δυναμένους μὲν παῦσαι , περιο - ρῶντας δὲ τοῦ παῦσαι τὴν ἐξουσίαν τῶν πονηρῶν . . ΠΟΛΛΑΚΙ . Αἰολικόν | ||
| , οὓς ἐπιπέμπεις , ἐκ κίστῃ που κατασήμηναι , καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν : ὥσπερ που καὶ Θεόπομπος ἐν Ἀλθαίᾳ τὴν |
| σὸν ἔργον , ὦ ἄριστε , γενέσθω τῇ περὶ τοῦτο ὀργῇ χάριν καταθέσθαι τῷ τῶν Ἑλλήνων γένει . τοιοῦτος γὰρ | ||
| τι νομίζωσι τἀδίκημα , τοιαύτῃ περὶ τοῦ ἠδικηκότος χρῆσθαι τῇ ὀργῇ , μέγα μεγάλῃ , μικρὸν μικρᾷ . ὅταν γὰρ |
| καταρτίσας ἐπέπλευσε τῇ Τύρῳ . θαλασσο - κρατῶν δὲ καὶ διακωλύων σῖτον εἰσάγεσθαι προσεκαρτέρησε μὲν ἐνιαυτὸν καὶ τρεῖς μῆνας , | ||
| ὑμῖν οὔτ ' ἄλλῳ τινὶ πλήθει οὐδενὶ γνησίως ἐναντιούμενος καὶ διακωλύων πόλλ ' ἄδικα καὶ παράνομα ἐν τῇ πόλει γενέσθαι |
| ἀπόρου σχήματος καὶ ματαία ἡ σκέψις διότι οὔτε ἀλαζὼν οὔτε ἀνόητος ἀρετή , οἷοι δὴ καὶ τυφλοὶ πόνοι πάντες οἱ | ||
| Ὑπέρβολος ὁ λυχνοποιὸς καὶ Διοκλῆς ὁ λωποδύτης καὶ Μελιτίδης ὁ ἀνόητος . Καὶ τί σοι λέγομεν τὸν Ἀπόλλω ; ὁρᾷς |
| ! ] ? τοῦ χρυϲίου μὲν βάϲανοϲ εἶναι φαίνεται καὶ τἀργυρίου πῦρ , ὡϲ λέγουϲιν οἱ ϲοφοί , τἀργύριον ἀνθρώπου | ||
| οἶσθα τῶν μετεώρων πραγμάτων ; ἀλλ ' εἰ † σπανίζεις τἀργυρίου μοι τὸν τόκον ἀπόδοτε † . τοῦτο δ ' |
| κολακεία : καὶ θῶπες , οἱ κόλακες : ἀπὸ τοῦ θωπεύω τοῦτο παρὰ τὸ θώψ θωπός : ὅπερ ἔστι θηρίον | ||
| οἶδα , τοὺς δὲ κακοὺς διόλου πάντας ἀποστρέφομαι : οὐδένα θωπεύω πρὸς ὑπόκρισιν : οὓς δ ' ἄρα τιμῶ , |
| Θεόφημος αὐτοῖς ὡς ἀληθῆ μεμαρτυρηκόσιν οὐκ ἐπεσκήψατο , οὐδ ' ἐπεξέρχεται τῶν ψευδομαρτυρίων . σχεδὸν μὲν οὖν μοι καὶ αὐτοὶ | ||
| περιέστη : ἐνθυμεῖται γὰρ οὐδεὶς ὁμοῖα τῇ πίστει καὶ ἔργῳ ἐπεξέρχεται , ἀλλὰ μετ ' ἀσφαλείας μὲν δοξάζομεν , μετὰ |
| ἐκείνου καὶ ἐτιμωρήσατο τὸν ἀδελφὸν Ἀντίπατρον , ἀνεφάνη μέντοι φονέα ἐξευρηκὼς ἑαυτῷ καὶ οὐ σύμμαχον . Κασσάνδρῳ μὲν ὅστις δὴ | ||
| οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς ἐγγυτέρω σε ποιήσειν τῆς ἐλπίδος , |
| , ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
| κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
| , χθόν ' Ἀρκάδων , κλῄσω γραφῇ τῇδ ' ἐν σοφῇ πάγκλειτ ' ἔπη συνθείς , ἄναξ , δύσγνωστα μὴ | ||
| ἔχουσιν τὴν δύναμιν . ἀλλὰ μηδενὶ φράσῃς ἀλλ ' ὡς σοφῇ ψυχῇ χρῶ . Χρυσάνθεμος βοτάνη γινωσκομένη ὑπὸ πάντων . |