ὧν μὲν πεποίηκεν οἴεται χάριν τινὰ ἔχειν ἑαυτῷ : τοὺς ἀποκρυπτομένους δὲ καὶ πράττειν μετρίως φάσκοντας ἀχαρίστους ὁρῶν ἀνελευθέρως τε | ||
ἐν φανερῷ παρέχειν , τοὺς δὲ σώφρονας μετὰ κόσμου φέρειν ἀποκρυπτομένους καὶ τὰ καλὰ τοῦ βίου ἔξω τρέποντας . τὶν |
γενναίως συλλαμβανομένους καὶ εἰς ἴσην αὐτὸ πίστιν ἀνάγοντας τῷ ἀληθεῖ δυνατούς τε καὶ νοεροὺς εἶναί φαμεν , τοὺς δὲ μὴ | ||
πάμμεγα δὲ τὸ μὴ τῇ φθορᾷ τῶν πόλεων θεραπεῦσαι τοὺς δυνατούς . ἦν μὲν γὰρ δῆλον ὡς ὀργαὶ καὶ κίνδυνοι |
, καὶ μὴ περὶ πλείονος ποιήσησθε τοὺς ἀδίκως τἀλλότρια ἔχειν βουλομένους ἢ τοὺς γένει τῷ τεθνεῶτι προσήκοντας καὶ χωρὶς τούτων | ||
μέλλοιμεν αὐτοῖς ἐμμένειν : τοῦ δὲ ἔθους οὐκ ἔστιν οὐδὲ βουλομένους ἐπιλαθέσθαι : τοιαύτην γὰρ ἔχει φύσιν ὥστε ἀεὶ ὑπομιμνήσκειν |
νοσοῦντας μὲν οὐκ ἐξῆγεν οὐ συγγνωσόμεθα , ὅτι δὲ καὶ νοσοῦντας ἐξῆγεν οὐ θαυμασόμεθα ; ὅστις οὕτω καμνόντων ἡγεῖτο , | ||
γὰρ εἰς γῆν καὶ παρεῖται τὸ σῶμα καὶ ἐμιμεῖτο τοὺς νοσοῦντας τὴν ἐκ θεῶν καλουμένην νόσον : ἦν δὲ τῶν |
: λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ : μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας , ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κόλαζε . Οὗτος πρῶτος | ||
, ὥσπερ καὶ ἔστι καλόν , τὸ μὴ περιμένειν ποτὲ ἁμαρτάνοντας ἀμύνεσθαι , πολλῷ μᾶλλον οἰήθητι δεῖν μὴ προεξανίστασθαι τῶν |
, κέκρικεν ῥήτορα ; οὐδ ' ἕνα : ἀλλ ' ἰδιώτας πολλούς . ἀλλὰ μὴν τοὺς γευομένους κύνας τῶν προβάτων | ||
δὲ λατρεύοντες εἰς ἀπόνοιαν ἄγουσιν . Καὶ τὸ μὲν ἄνδρας ἰδιώτας καὶ ἀναφανδὸν τὴν ἀπαιδευσίαν ὁμολογοῦντας τὰ τοιαῦτα ποιεῖν , |
δὲ παραπλέων χρήματα παρὰ τῶν νησιωτῶν εἰσεπράττετο καὶ τοὺς μὴ διδόντας ἀνῄρει . οὕτω δὴ καὶ τοὺς Σερίφους ᾔτει προσπελάσας | ||
μεσουρανήματι ἢ καὶ τῇ Σελήνῃ συνοικειούμενος ἀμφοτέροις χρηστέον τὰ πρῶτα διδόντας τῷ κατ ' ἐπικράτησιν πλείους ἔχοντι ψήφους εἰς τὴν |
, οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
χεῖρα μηδὲ ἄλλο μηδὲν τοῦ σώματος , μηδὲ τοὺς πάνυ πλουσίους ἀναλῶσαι ἂν μηδεμίαν ὑπὲρ τούτου δραχμήν : ἓν δὲ | ||
δύσμορον πέλει τέλος . Ἀλλὰ καὶ τρίτος δεκανὸς σώφρονας καὶ πλουσίους , εὐμεταδότους , εὐσεβεῖς , καλὴν ἔχοντας τύχην , |
, χρηστότης ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ πρὸς τοὺς δεομένους ἅπαντας οἶκτος , ὡς δὲ ἀληθεῖ λόγῳ , ἄνοια | ||
καὶ οὗτος ἄδικος ἐς αὐτὸν φανείς : πορθμεύοντος γὰρ τοὺς δεομένους τούτου ἐπιστὰς ὁ Ἡρακλῆς ξὺν τῇ γυναικὶ Δηιανείρᾳ καὶ |
, ἀχαρίστους ὁρῶν ἀνελευθέρως τε ζῶντας ἐπὶ καιροῦ τινος λαβὼν ἀφείλεθ ' ὅσα δεδωκὼς ἦν πάλαι . μὴ ὥρασι μὲν | ||
ποτ ' ὄντων : νῦν δέ ς ' ἡ θεοστυγὴς ἀφείλεθ ' Ἑλένη , πρὸς δὲ καὶ ψυχὴν σέθεν ἔκτεινε |
τὴν ὑποψίαν φόβῳ εἰ μὴ λήσει τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων ἐφεστηκότας κολαστάς . . Οὐκ ἔστι τὸν λάθρᾳ τι ποιοῦντα | ||
παρεχομένους , τῶν δ ' ἐλπίδων ὄντας τὸ κεφάλαιον , ἐφεστηκότας δὲ τῇ ῥοπῇ τῆς σωτηρίας , μόνους δὲ ἀγωνιστὰς |
μὲν θάψαι , σιωπῆσαι δὲ καὶ μηκέτι πέμπειν τὰς παῖδας φάσκοντας πεπληρῶσθαι τὸν τῶν ἐτῶν χρόνον : ἀκαρπίας δὲ μετὰ | ||
πρὸς Ἀριστοκρέοντα καὶ Ἀπολλᾶν αʹ . Σύνταξις ἑβδόμη Πρὸς τοὺς φάσκοντας τὰ λήμματα ἔχειν ψευδῆ τὸν ψευδόμενον λόγον αʹ , |
τοιαύτην τιν ' ἰστέον , ἥτις ὡσανεὶ κόσκινον τοὺς μὲν τοιούτους ἐντὸς τοῦ λόγου καθέξει , τοὺς δὲ λοιποὺς , | ||
πράττειν καὶ ὑπομένειν . πῶς δὲ λέγει ἀνδρειοτέρους εἶναι τοὺς τοιούτους ; ἆρά γε ὡς οὔσης ἀνέσεως καὶ ἐπιτάσεως ἐν |
μὴ μετέχοντα τῶν ἀνθρώπων τὰ πράγματα ἐκ τοῦ τοὺς μὲν ἀδίκους εὖ πράττειν , τοὺς δὲ δικαίους παρὰ τὴν ἀξίαν | ||
ποιήσασθαι . δίκαιοι δ ' ἔστ ' ἐλεεῖν οὐ τοὺς ἀδίκους τῶν ἀνθρώπων , ἀλλὰ τοὺς παραλόγως δυστυχοῦντας , οὐδὲ |
τοῦτον λαβὼν ἀλλ ' οὐκ Εὐριπίδην , αὖθις ἐς τοὺς ζῶντας ἀνέρχεται . 〛 Ὁ Ξανθίας ἐπὶ ὄνου παράγεται καθεζόμενος | ||
. Καὶ τοίνυν οἱ θάνατοι αὐτοῖς βελτίους ἢ τὸ οὕτω ζῶντας εἶναι , ὅπως ζῆν αὐτοὺς οὐκ ἐθέλουσιν οἱ ἐν |
τὰς τροφὰς χωροῦσι τὰς τῶν πλουσίων . } Ὁ πλούσιος πένητας οὐκ ἀσπάζεται : ἀλλὰ παραπέμπει μηδὲν ἠδικηκότας . } | ||
' ἐστὶ τῶνδε θᾶσσον ἢ χρεών , πάτερ ; πολλοὺς πένητας , ὀλβίους δὲ τῶι λόγωι δοκοῦντας εἶναι συμμάχους ἄναξ |
τοὺς δὲ σοφούς , μή τι μηχανήσωνται , τοὺς δὲ δικαίους , μὴ ἐπιθυμήσῃ τὸ πλῆθος ὑπ ' αὐτῶν προστατεῖσθαι | ||
. νυνὶ γὰρ τοῖς ἄρχουσι τοῖς ὑμετέροις ἐπιδείξετε πότερον χρὴ δικαίους εἶναι , ἢ ὡς πλεῖστα τῶν ὑμετέρων ὑφελομένους τῷ |
τὴν ἐν Πλαταιαῖς νίκην τραγῳδοῦντες , δι ' ἣν ὑπελάμβανον θρασυτέρους ποιήσειν τοὺς μέλλοντας ἀγωνίζεσθαι . θαυμαστὸν δὲ ἐγένετο τὸ | ||
τῇ πρὸς τοὺς Ναβαταίους ἐπετίμησεν αὐτῷ , λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς |
βραδύγαμοι μέντοι γίνονται . ὁ Κρόνος Ἑρμῆν τριγωνίζων συνετοὺς καὶ ἐμπείρους καὶ τὴν γνώμην βεβαίους , αἱ δὲ τούτων πράξεις | ||
πληθυντικῶν , ἴεντο . ἴδριας : σοφούς : ἐπιστήμονας : ἐμπείρους : ἀπὸ τοῦ εἴδω ὁ μέλλων , εἴσω : |
' ἀναμνῆσαι μόνων ἐκείνων ὧν ὀλίγον ἔμπροσθεν ἔφην τοὺς πρεσβύτας ἰατροὺς μνημονεῦσαι . γέγραπται δ ' αὐτῶν ὁ μὲν ἐν | ||
καὶ πῶς ἀπαλλαγῶμεν ; ἆρ ' οὖν , εἰ πρὸς ἰατροὺς οὕτως ἔχοντες ἔλθοιμεν , ἕξομέν τινα τοῖς παροῦσι βοήθειαν |
εὔνοιαν ἐν προτιμήσει ποιοῦνται : οὓς εὐγνωμονοῦντας μὲν εὐεργετεῖν , κακουργοῦντας δὲ τιμωρεῖσθαι προσήκει . Τὰς δὲ εὑρισκομένας δαπάνας ἐν | ||
τοῖς βαρβάροις τὰς σπονδὰς ποιεῖσθαι , ἅμα δὲ πρόνοια τοῦ κακουργοῦντας ἧττον λανθάνειν , ἀποκεκλεισμένης αὐτοῖς εἰς τὰ ὡρισμένα χωρία |
καὶ νυνὶ εἰ μέν εἰσιν ὑμῶν οἱ πλείους οἷοι τοὺς πονηροὺς φιλεῖν καὶ σῴζειν , μάτην ἐρραψῳδηκότας ἡμᾶς ἔσεσθαι , | ||
τιμωρία ; σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε , φόβους πονηροὺς καὶ κενοὺς δεδοικέναι . ἀλλ ' , ὦ μάταιοι |
παίδων τε καὶ παρθένων σωφρονήσει . πολλῆς μέντοι μωρίας καὶ σκαιότητος , σαφῶς ἴστε , τὰ νοούμενα ταῦθ ' ὡς | ||
ψυχὰς ποιεῖται βραδυτέρας , ὀργῆς δὲ καὶ σκληρότητος καὶ πολλῆς σκαιότητος ἐμπίπλησι . : σάγματα μὲν οὖν ὑποζυγίων κατὰ τοὺς |
τοὺς ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν συνεληλυθότας , ἔπειτ ' ἐκάλεσαν τοὺς ὑπηρέτας ἔχοντας ξίφη , οἳ πάντας τοὺς ἐνόχους ταῖς αἰτίαις | ||
τῶν ἐπηγγελμένων , πάλιν ἀκούσας τούτων μετενόησε καὶ μετακαλεσάμενος τοὺς ὑπηρέτας ἀφεῖναι προσέταξε καὶ τὴν δεξιὰν ἔδωκε τῷ Θετταλίωνι : |
! ! ! ! ! ! ! ! ] οὐκ ἀναγκαίους ? ? ? ? ? ? ? ἔξεστι ? | ||
, αἱ δὲ καὶ τοὐναντίον , πάσας ταύτας εἰ μὴ ἀναγκαίους φαῖμεν εἶναι , ἆρ ' οὐ καλῶς ἂν λέγοιμεν |
' οἱ Καμπανοὶ κύριοι καταστάντες τῆς πόλεως ὕβρισαν εἰς τοὺς ἀνθρώπους πολλά : καὶ δὴ καὶ ταῖς γυναιξὶν αὐτῶν συνῴκησαν | ||
. φέρε γὰρ εἰς ἓν καὶ τὸ αὐτὸ συσχετήριον ἐγκεκλεῖσθαι ἀνθρώπους τε καὶ ἀετοὺς καὶ περιστερὰς καὶ κύκνους καὶ ἱέρακας |
ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι : τὸ δὲ ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς | ||
' ἀβουλίας ἐμὰς εσσφρα [ ! ! ! ! ] δοκοῦντας οὐκ εἶναι Διός . πάρεστε καὶ ζῆθ ' : |
, καὶ τρισὶν ἐπιφανεστάτοις κοσμηθεὶς θριάμβοις τελευτῶν ἠνάγκασε τοὺς οὐκ ἀξιοῦντας ἄρχεσθαι τὸν χαλινὸν ἑκόντας λαβεῖν . εἰκοστῷ δ ' | ||
καὶ τὸ δυνατὸν πρώτῳ τούτῳ βεβαιοῦν τῷ παραπλησίως διακειμένους ὅμως ἀξιοῦντας φέρειν φαίνεσθαι . ἡγοῦμαι δ ' ἔγωγε καὶ τὸ |
θερμῷ μὴ θέλῃς , ψυχρῷ . Ἀλλὰ λέγει Ἀριστοφάνης τοὺς ὠχριῶντας , τοὺς ἀνυποδήτους λέγω . Λέγει γὰρ καὶ ἀεροβατεῖν | ||
ἀγελαστὶ ἠνέσχετο κατὰ νοῦν ἔχων ταῦτα τὰ ἔπη : τοὺς ὠχριῶντας , τοὺς ἀνυποδήτους λέγεις , ὧν ὁ κακοδαίμων Σωκράτης |
κακῶς διατίθεται καὶ εἰς ὄγκον ἔρχεται πλείονα . Πρὸς τοὺς ἀρχομένους αἰγίλωπας καλῶς ποιεῖ γλαύκιον καὶ κρόκος ἅμα χυλῷ περδικιάδος | ||
ἆρ ' ὑμῖν ἐκ τῶν εἰρημένων δοκεῖ μᾶλλον ἀπὸ τούτων ἀρχομένους , λέγω δὲ τῶν οὐκ ἐχόντων τὰς ἐπιγραφάς , |
πολῖται καὶ μείζους παρέχουσι τῆς ἀτελείας δωρεὰς , καὶ τοὺς εὐεργέτας τῶν ἰδιωτῶν δεσπότας καθιστᾶσιν , ἐθῶν δὲ πρόσκειται , | ||
τῷδε αὐτὰ πραξάντων . εὐφημεῖν δὲ μόνον αὐτοὺς ἐδικαίουν ὡς εὐεργέτας : οἱ δὲ καὶ τὴν εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι |
οὐδὲν ἢ μικρὰ εὐεργετήσαντας ἢ καὶ τοὐναντίον ἠδικηκότας , εἶτα τυχόντας , ὧν αὐτὸς οὐκ ἠξιώθη . ταὐτὸν δὲ συμβαίνει | ||
τοὺς περὶ τὸν οἶνον πόνους τῶν κεφαλαλγιῶν δεσμοὺς εὕρισκον τοὺς τυχόντας , τῆς τῶν κροτάφων συνδέσεως ὠφελεῖν δοκούσης : οἱ |
ἐφ ' ἡμῖν ἐστι . ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἀγαθοὺς ἢ κακοὺς ποιεῖ : ὥστε ἐφ ' ἡμῖν ἐστι τὸ ἐπιεικέσιν | ||
κακίᾳ διαιρεῖν ταῦτα . πολλοὺς γὰρ καὶ τῶν Ἑλλήνων εἶναι κακοὺς καὶ τῶν βαρβάρων ἀστείους , καθάπερ Ἰνδοὺς καὶ Ἀριανούς |
διαφυλάττουσιν , ἐὰν δὲ οἱ τῆς ἐναντίας αἱρέσεως καθυπερτερήσωσι τοὺς οἰκείους τόπους ἢ ἐπανενεχθῶσιν αὐτοῖς , καθαιρέσεις ποιοῦσι τῶν ὑπαρχόντων | ||
δὲ προκείμενον ἐκεῖνο : εἰς τὴν πατρίδα ἐπανελθεῖν , τοὺς οἰκείους ἀπαλλάξαι δέους , αὐτὸν τὰ τοῦ πολίτου ποιεῖν , |
τὴν ἔφοδον , καὶ συνετάραξαν τοὺς ἔνδον οὐ μετρίως πολέμιον οἰομένους στρατὸν εἰσεληλυθέναι : κραυγή τε καὶ δρόμος ἄτακτος ἀνὰ | ||
λόγῳ καὶ ὑπὲρ ἀδυνάτων ἔστιν ἐπιχειρεῖν . τοὺς δ ' οἰομένους μὴ δεῖν ἐκ τῶν κατὰ περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς μηδ |
, τί ποτέ μ ' ἐργάσῃ ; μοχθεῖν ἀνάγκη τοὺς θέλοντας εὐτυχεῖν . τόλμα σὺ κἄν τι τραχὺ νείμωσιν θεοί | ||
εἶναι τοὺς ἐχθροὺς ἢ μένοντας ἐνοχλεῖνἀνοίξαντες τὰς πύλας ἀφῆκαν τοὺς θέλοντας ἀπιέναι , οἰκίας δ ' αὐτῶν καὶ κλήρους καὶ |
καὶ ξύλῳ δραστήριος . οὐδεὶς δ ' ἐς οἴκους δεσπότας ἀμείνονας αὑτοῦ πρίασθαι βούλεται : σὲ δ ' εἰσορῶν πᾶς | ||
ἀνασχόντας ῥώμῃ τε καὶ μεγέθει χαυνωθέντας καὶ δὴ θεῶν καταφρονήσαντας ἀμείνονας εἶναι τύρσιν ἠλίβατον ἀείρειν , ἣ νῦν Βαβυλών ἐστιν |
τοὺς πολίτας τήν τε πόλιν καὶ ἑαυτοὺς ἅτε πλέον μὴ δυναμένους ἀντέχειν λιμῷ τε καὶ πολιορκίᾳ μακρᾷ αἴφνης ἐπιφανέντες ἐκ | ||
Φωκαίας ἁλούσης ὑφ ' Ἁρπάγου τοῦ Κύρου στρατηγοῦ , τοὺς δυναμένους ἐμβάντας εἰς τὰ σκάφῃ πανοικίους , πλεῦσαι πρῶτον εἰς |
καὶ γὰρ ὁ Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους αἰσθόμενος τοὺς ἀντιλέγοντας τὸ κατὰ ἀντίφασιν εἰσάγοντας , ὅτι εἰ καὶ μὴ | ||
δεῖ πράξετε ; ἐπειδὰν τί γένηται ; Ἡ πρὸς τοὺς ἀντιλέγοντας ἀνατρεπτική , οἷον τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν |
μάλιστα χρὴ προάγειν , ἄλλοις τε ὑπαγόμενον αὐτοὺς καὶ τοὺς χρεωφειλέτας κουφίζοντα τόκων βραχύτητι ἢ ὅλως ἀφαιροῦντα , ἐν δὲ | ||
τοῦ αἱμύλλω τὸ ἀπατῶ εἴρηται , ὁ ἀπατῶν δηλαδὴ τοὺς χρεωφειλέτας διὰ πενίαν . καὶ τὸ Καρίων ἐξελληνιζόμενον τὸν δοῦλον |
τῆς ἐπιβολῆς καὶ τόλμης . τούτων μὲν γὰρ συμβαίνει τοὺς πράττοντας εἶναι κυρίους , ἐκείνων δὲ τὴν τύχην ἔχειν ἐξουσίαν | ||
πάντας ἀγορεύειν ἀρρώστημα ἔσχεν . ἐμίσει δὲ καὶ τοὺς εὖ πράττοντας καὶ οὐδὲν ἦν ἔς τινα ἔμβραχυ ἀγαθόν , ὃ |
οὐ δεήσει . ἀλλὰ τοὺς ἀπείρους καὶ ὡς μὴ δεῖ συμβουλεύοντας κρίνετε ; ἢ τοῖς τοιούτοις ὡς μαινομένοις οὐκ ἐπιτρέπειν | ||
τὰς καθ ' ἑαυτῶν διαβολὰς ἀληθεῖς εἶναι , καὶ τοὺς συμβουλεύοντας τὴν παράνομον ὑμῶν δυναστείαν μὴ περιορᾶν αὐξομένην , τὰ |
εὖγε , ” εἶπεν , “ ὅτι τοὺς τοῦ σώματος ἐραστὰς ἐπὶ τὸ τῆς ψυχῆς κάλλος μετάγεις . ” Θαυμάζοντός | ||
εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἄμισθον , ἀξύμβολον εἰσεδεξάμην , οἶσθα ὅσους ἐραστὰς παραπεμψαμένη , Θεοκλέα τὸν πρυτανεύοντα νῦν καὶ Πασίωνα τὸν |
, μηδὲ ἓν δ ' ἔχειν , εἰ μὴ κικίννους ἀξίους λίτραιν δυοῖν . Θᾶττον πλέκειν κέλευε πόρκων πυκνοτέρους . | ||
δ ' ἀγένητος μόνος καθαιρεῖ , ὅταν κρίνῃ τινὰς σωτηρίας ἀξίους , εἰρηνικοὺς μὲν τὸ ἦθος , ὁμοφροσύνην δὲ καὶ |
αὐτοῦ ὁ λόγος γένηται . . . . ἐπὶ τοὺς λογισμοὺς ] ἐπὶ τὸ ἀπαιτῆσαι λόγον τῶν ἀναλωθέντων χρημάτων . | ||
προσδιαλέγεσθαι . καὶ ἐπειδὰν εὕρῃς αὐτὸν ἀποκρινόμενον ἀκολούθως καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐρρωμένους ἔχοντα καὶ τὸ βαρβαρικὸν ἦθος ἀποθέμενον , ἔτι |
σφαλλέσθω , γνοὺς ὅτι πλείους ἤδη καὶ τιμωρίαις μετιόντες τοὺς ἀδικοῦντας καὶ ἐλπίσαντες ἕτεροι δυνάμει τινὶ πλεονεκτήσειν , οἱ μὲν | ||
κυρείας ] ὄνομα ἐκκλησίας , ὅτε ἀπεψήφιζον τῆς ἀρχῆς τοὺς ἀδικοῦντας . τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ] δεύτερον προοίμιον , |
, ὅσα εἰς φθόνον κοινῇ κατὰ τῶν πατρικίων λεγόμενα τοὺς μέλλοντας ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς δεήσεσθαι ἀνείρξειν ἔμελλεν ἐκ πολλῆς ὑπεροψίας | ||
ὡς ἐν ἑορτῇ καὶ ἐν ὄμβρῳ καὶ νυκτὸς καὶ ἡμέρας μέλλοντας ἐξιέναι , καὶ διὰ τοῦτο μήτε τὸν καιρὸν , |
πάλαι δοκεῖ : παῖδας φυτεύειν οὔποτ ' ἀνθρώπους ἐχρῆν πόνους ὁρῶντας εἰς ὅσους φυτεύομεν . ὦ δυστυχεῖν φὺς καὶ κακῶς | ||
! ! ! ! θάμβος ] δ ' ἔχε πάντας ὁρῶντας [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
πολιτῶν ἢν ἄλλος ἄλλον ἀδικῇ , δοῦλος ἢ ἐλεύθερος , δικάζοντας τῷ ἀδικεῖσθαι φάσκοντι , τὰ μὲν σμικρὰ αὐτοὺς τοὺς | ||
Σάτυρον ἐπιεικείας εἰς τὴν τοῦ Αἰσχίνου παροινίαν μᾶλλον παροξύνων τοὺς δικάζοντας . Διαλεκτικὸν δέ ἐστιν , ὃ μάλιστα ποιεῖ Δημοσθένης |
τὰ ἄλλα ἡμεῖς τῶν Ἑλλήνων καὶ δικαιότεροι τὰ πρὸς τοὺς γονέας καὶ ὁσιώτεροί ἐσμεν , οὐκ ἂν ἐν τῷ παρόντι | ||
νομίσῃ : κόσμιον μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἦν , καὶ γονέας ἀστείους εἶχεν , τὸν δὲ πατέρα ἐκτόπως ἀνδρικόν τε |
καὶ πρὸς τοὺς ἀντιδίκους ἀποστρέφοντες τὸν λόγον καὶ πρὸς τοὺς δικαστάς , καὶ ἁπλῶς πάντα τὰ σχήματα ἐπιδέχεται τοῦτο τὸ | ||
πατρὸς ἐξουσίαν , ἐροῦμεν , ἀλλ ' οὐκ ἀρκοῦσαν πρὸς δικαστάς : ζητοῦσι γὰρ αἰτίαν . Τινὲς δέ φασι καὶ |
ὁ Σωκράτης , οἷόν τ ' εἶναι καὶ πονηρὸν ὄντα χρηστοὺς φίλους κτήσασθαι ; Ἑώρων γάρ , ἔφη ὁ Κριτόβουλος | ||
δὲ συντόμως εἰπεῖν , πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτας οὐ δοκῶ χρηστοὺς καταμεμαθηκέναι : χρηστοῦ μέντοι πονηροὺς ἤδη εἶδον , οὐ |
ἀρετῆς χάριν . ὧδε γὰρ οἱ πατέρες ἁμῶν ἐτίμων ἄνδρας ἀγαθούς . ἐνόμιζον γὰρ ἦμεν Λυκούργω παῖδας , ὅσοι σύμφωνον | ||
' ἕτερον . ποῖον τοῦτο ; ἵνα πιστεύσωσιν ἑαυτοὺς εἶναι ἀγαθούς . τὸ δὲ τέλος καὶ τὸ ἀγαθὸν καθ ' |
τούτων τοὺς πλείους μήθ ' ὅπλα κεκτημένους μήτε πρὸς μάχην ἐπιτηδείους καὶ πόλεμον : τοῖς γὰρ συνεχέσι κακοῖς καὶ τῇ | ||
ἥκιστα ἱππάσιμα , ἢ φυγομαχείτω κατὰ δύναμιν , ἕως ἂν ἐπιτηδείους εὕρῃ τόπους καὶ τοῖς οἰκείοις ἁρμόζοντας πράγμασιν . ἀπολελείφθων |
μιμῶνται , μιμεῖσθαι τὰ τούτοις προσήκοντα εὐθὺς ἐκ παίδων , ἀνδρείους , σώφρονας , ὁσίους , ἐλευθέρους , καὶ τὰ | ||
φῶς μόνον πολὺ ποίει . τὰ κακῶς τρέφοντα χωρί ' ἀνδρείους ποιεῖ . ᾤμην , εἰ τὸ χρυσίον λάβοι ὁ |
χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς ἐρῶντας οὐχὶ νοῦν ἔχειν , ἦ πού τίς ἐστι τοὺς | ||
. εἰ μὴ ἄρα διὰ τὸ κατεστέφθαι τῷ ἔρωτι τοὺς ἐρῶντας οὐκ ἐπίμονος αὐτῶν ὁ στέφανος γίνεται . χαλεπὸν γὰρ |
ἐξορμᾶν καρηβαροῦντας καὶ ἀμβλυώττοντας : εἶτα πολὺ τῆς θαλάσσης χείρονος πειρωμένους διὰ τὸ φάρμακον , περιφέρεσθαι , κατὰ τοὺς μέθῃ | ||
ὁδοῦ σφᾶς ἁμαρτόντας ἐς τὴν ὀρεινὴν τραπέσθαι τῆς χώρας : πειρωμένους δὲ εἰ στράτευμα ἐγγὺς εἴη πολέμιον ἀφιέναι τῶν βελῶν |
οὐδὲ ὄρνιθας , οὐδὲ ἵππους καλλωπιζομένους χρυσῷ ἢ ἐλέφαντι λανθάνειν μηχανωμένους [ τοῦ ζῴου ] τὸ γαῦρον . κηʹ . | ||
ὑμᾶς μὲν τοὺς πολλοὺς πείθων , τοὺς δὲ τὰ τοιαῦτα μηχανωμένους κολάζων , μὴ μόνον αὐτοφώρους , ἀλλὰ καὶ ὧν |
ἀνθρώ - πους εὐχαρίστως διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν , νομίζοντας μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῷ βίῳ τὴν ἀμοιβὴν τῆς πρὸς | ||
τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εὐχαρίστως διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν , νομίζοντας μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῶι βίωι τὴν ἀμοιβὴν τῆς πρὸς |
: περίεργος δ ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν | ||
ποιοῦσα τοὺς μὲν ἐπισταμένους αὐτὴν πλουσίους , τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοῦντας ἀπόρως βιοτεύειν . Νῦν τοίνυν , ἔφη |
' αὐτοῖς ἡμῖν ἰδίᾳ κἀν ταῖς ὁμιλίαις ταῖς πρὸς τοὺς ἐντυγχάνοντας τὴν δυνατὴν ἔχοντες χάριν οὐ παυσόμεθα , ἕως ἄν | ||
καὶ μυθώδης κατεσκεύασται ὑπὲρ τοῦ πληροῦν ἀγωνίας καὶ θαύματος τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ ἐκπληκτικὴν τὴν ἀκρόασιν καθιστάναι . διὸ καὶ οὐ |
Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν , Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν | ||
πολλούς , ἀγνοοῦντας μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν , θαυμάζοντας δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰς προρρήσεις , ὑπολαβεῖν τὸν |
θαυμάζει σφόδρα ὁ τεχνογράφος καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αὐτὸ ἐκμαθεῖν τοὺς νέους , ἵνα μιμήσωνται ʃ γρ . ἄριστον τὠφήγημά σου | ||
ἀρετῆς ἐφίεσθαι , εὐαγώγους εἰς ἀκολασίαν καὶ λαγνείαν παρασκευάζουσα τοὺς νέους , ἐπείπερ ὁ μουσικευσάμενος μολπαῖσιν ἡσθεὶς τοῦτ ' ἀεὶ |
, γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ τοίνυν ἐντυχεῖν τῷ Ἀδράστῳ ταῦτα | ||
γὰρ ὑπολαμβάνειν τοῦ βασιλέως πεπηρωμένου τὸ σκέλος ἀρτίποδας εἶναι τοὺς φίλους , καὶ μὴ πάντας ἐν ταῖς ἐξόδοις συνέπεσθαι χωλοὺς |
συγκαλεῖν τε αὐτοὺς ἐπὶ τὰς βουλὰς καὶ τῶν ψήφων ποιεῖσθαι κυρίους . Ἀλλ ' ἐπειδὴ τὸ πλῆθος , αὐξηθὲν ἤδη | ||
μετὰ ταῦτα χειροτονῆσαι κελεύω δέκα πρέσβεις , καὶ ποιῆσαι τούτους κυρίους μετὰ τῶν στρατηγῶν καὶ τοῦ πότε δεῖ βαδίζειν ἐκεῖσε |
δὲ τόπῳ ἦν τὸ ὄνομα Πυθὼ ἤτοι ἀπὸ τοῦ τοὺς φοιτῶντας ἐπὶ τὸ μαντεῖον τοῦ θεοῦ πυνθάνεσθαι ἢ διὰ τὸ | ||
διὸ καὶ πολλὴν δοὺς αὐτῷ ἐκ δημοσίων παραμυθίαν , τοὺς φοιτῶντας ἐς μουσεῖα κατ ' ἐκλογὴν ἐκέλευσε παιδεύειν . ἡ |
ἠθικὰ καὶ ἀφελῆ τὰ τῶν ὅρκων . καὶ εἰ τοὺς ἀκούοντας δὲ ὁρκίζοι ἢ τὸν ἀντίδικον , ὡσαύτως : οὐ | ||
ἃ πολιτείαν ὑπάρχειν ἑκατέροις παρ ' ἑκατέροις . καθόλου δὲ ἀκούοντας τὴν Ἀριστοτέλους ἐξήγησιν περὶ τῆς ἀποικίας θαυμάζειν τὴν ἰταμότητα |
, καὶ ἐν ταύτῃ κατοικοῦντα λῄζεσθαι πολλοὺς τῶν παραπλεόντων . σπανίζοντας δὲ γυναικῶν περιπλέοντας ἁρπάζειν ἀπὸ τῆς χώρας γυναῖκας . | ||
, : Ἀσπληδόνα δὲ ἐκλιπεῖν τοὺς οἰκήτοράς φασιν , ὕδατος σπανίζοντας : γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα ἀπὸ Ἀσπληδόνος τῇ πόλει |
κεκτημένους : οὐδ ' ἐπιθυμεῖν χρημάτων , τοῖς ὀλίγοις ἀρκεῖσθαι μεμαθηκότας : εἶτα ἡ δύναμις . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ πένησιν | ||
ἡμῖν πρύτανιν καὶ τῶν καλλίστων ἠθῶν πληροῦντα τοὺς σέβειν αὐτὸν μεμαθηκότας . σέβας δὲ ὅρκου μόνον ἂν εἴη ἡ τήρησις |
τὴν ῥίζαν ἔχειν στερεωτάτην αὐτόν τ ' ἠνεκέεσσι : περιπάτοις ἀναγκάζει αὐτὸν χρῆσθαι μακροῖς , μήτε βρωτὸν μήτε ποτὸν προσφέροντα | ||
δεῖ αὐτὴν παντὶ τρόπῳ ἰδεῖν . οὐκοῦν εἰ μὲν οὐσίαν ἀναγκάζει θεάσασθαι , προσήκει : εἰ δὲ γένεσιν , οὐ |
, ὡς ὁ Ἀναξαγόρας τῷ κατασκευάζοντι λευκὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίθει , ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός , τὸ | ||
[ οὐδὲν ] δεῖ δαπανᾶν λέγοντος λῆρον ἡγησάμενος τοὺς λόγους ἀντετίθει αὐτοῖς , ὡς ἐραστής ἐστιν ἵππων καὶ οὐδέποτε τούτου |
, φησί , τούτους ἢ καταφατικῶς καὶ ἄνευ τῆς ἀρνήσεως λαμβάνοντας , οἷον δυνατόν , ἀναγκαῖον , ἢ ἀποφατικῶς καὶ | ||
λέγεται δὲ παρὰ τοῦ δεδωκότος ὅτι μακροβίους ποιεῖ τοὺς τοῦτο λαμβάνοντας καὶ τὰ ἄκρα ἄρτια ὑπάρχει ἕως τέλους . καὶ |
οὗ ξύμμαχοι ἐγενόμεθα , Ἀθηναῖοί φασιν ἐν οὐδενὶ ὑμᾶς προέσθαι ἀδικουμένους οὔτε νῦν περιόψεσθαι , βοηθήσειν δὲ κατὰ δύναμιν . | ||
' ὑπ ' ἀλλήλων , ὅμως ὑπὲρ ὧν τοὺς ἄλλους ἀδικουμένους ἑωρῶμεν , πολεμεῖν ᾠόμεθα δεῖν . καίτοι πάνθ ' |
διανοίας ὁμοίας ἢ πράξεις ἔχουσι . Ταῦτα δὲ πρὸς τοὺς τολμῶντας κατὰ τοῦ ἔργου λέγειν προεθέμεθα καὶ πρὸς τοὺς ἀστροδώρητον | ||
' ἐγὼ πολλοὺς τῶν ἐν Ῥώμη ἰατρῶν οὐδ ' ὄνομα τολμῶντας ὀνομάσαι τῶν πεπόνων ὡς χολὴν τικτόντων αὐτῶν . ἐμοὶ |
πολιτείαν τοὺς μὲν ἀγνοοῦντας τὸ συμφέρον ἐπαίδευον , τοὺς δὲ πονηρευομένους ἤλεγχον , ὅπερ ἐστὶ τοῦ δικανικοῦ : μετὰ δὲ | ||
: εἶτα νόμους κατεστήσαντο πρὸς τὸ συμφέρον , οἷς τοὺς πονηρευομένους ἐξήλεγχον . Διὸ καὶ δεύτερον τὸ δικανικὸν , οὐκ |
τοῦ μέρους ᾧ ἐμπέφυκε τὸ ἀποστημα , ῥᾷον κατακλίνεσθαι τοὺς πάσχοντας ἢ ἐπὶ τοῦ ἀντικειμένου . ὥσπερ τινὸς ἐκκρεμαμένου καὶ | ||
αὐτοῦ Λαομέδοντος ἀποθανόντος : ὕστερον δὲ πολεμουμένους καὶ τοσαῦτα κακὰ πάσχοντας μὴ θέλειν ἐκδοῦναι μήτε ζῶντος Ἀλεξάνδρου μήτε ἀποθανόντος , |
, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τοὺς αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ μάρτυρας τῶν στρατηγουμένων καὶ δικαστὰς οἴκαδ ' ἐλθόντας τῶν εὐθυνῶν | ||
πρᾶξιν τοὺς κρείσσονας : ἐλέγχων ἀπαίτησις : ὅτι δίκαιον παρασχεῖν μάρτυρας τῶν ἐγκαλουμένων τὸν γραφόμενον , καὶ συστήσεις διὰ πολλοὺς |
ἠναγκάσθησαν τοῖς ἐχθίστοις ὡς οἰκειοτάτοις χρήσασθαι , ἐπειδὴ τοὺς οἰκείους ἀλλοτρίους ἔσχον . μηνύει δὲ τὰ τῶν δημάρχων ὀνόματα τὰ | ||
μισθοφόρους δὲ δισχιλίους . τούτων δὲ πορευομένων διὰ τῆς Βοιωτίας ἀλλοτρίους συνέβαινεν εἶναι τοὺς Βοιωτοὺς τοῖς Ἀθηναίοις διὰ τοιαύτας τινὰς |
ὑφ ' ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα | ||
μὴ ἔχεσθαι ὑπ ' αὐτῆς . Ὁ αὐτὸς ἔφη τοὺς συκοφάντας πολιτικοὺς λύκους εἶναι . Ἀλκιδάμας ὁ ῥήτωρ Ὀδύσσειαν εἶπεν |
πάντως . κλέψαντες , ἤ τι τοιοῦτο . οἰκέτας . οἰκέτας τοὺς οἰκείους , οὐχὶ δὲ τοὺς δούλους μόνον , | ||
μάρτυρας πολλοὺς ἐπὶ τὴν οἰκίαν , τότ ' ἂν τοὺς οἰκέτας παρεδίδου καὶ τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου τινὰς παρεκάλει : |
ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ : τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν | ||
μάλιστα πάντων ἀνθρώπων , ἔπειτα διαλεγόμενος προετρέπετο πάντων μάλιστα τοὺς συνόντας πρὸς ἐγκράτειαν . ἀεὶ μὲν οὖν περὶ τῶν πρὸς |
' αὑτῶν ἠξίουν τυγχάνειν , ἀλλὰ τοὺς πλεῖστα κακὰ ὑμᾶς εἰργασμένους εἰς τὰς τιμὰς καθίστασαν , ὡς ταύτην παρ ' | ||
ἐτόλμησε κτανεῖν . ἔνιοι δὲ τοὺς ἀνόσιόν τι καὶ μιαρὸν εἰργασμένους , κἂν μὴ ὦσι φονεῖς , οἷον ἄληστά τινα |
καὶ τὴν ψυχῆς κακίαν συνεῖναι , καὶ εἶναι τὰς κύνας ἀνοήτους , ἀναισθήτους , ἀμαντεύτους τῶν ἰχνῶν , ἄρρινας , | ||
ἀνόητον ⌈ τοῦτον δεῖξαι βουλόμενος . τοὺς γὰρ εὐηθεῖς καὶ ἀνοήτους ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς ἔλεγον . θηρευτὰ ] ἀνιχνευτά , |
〚 διὰ δὲ τοῦ δοκοῦντος ἐπαίνου διαβάλλει τὸν Εὐριπίδην ὅτι δεινοὺς ἐπιδείκνυσι τοὺς δούλους καὶ ἐν ταῖς τραγῳδίαις . 〛 | ||
φαύλως ἔπραττον οἱ τῆς στρατείας μετασχόντες . τοὐναντίον δὲ ἐχρῆν δεινοὺς ἅπασι φαίνεσθαι τοὺς νενικηκότας καὶ μηδένα αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν . |
ἀρετὰς καὶ τὰς ἐναρέτους πράξεις καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς σπουδαίους ἀνθρώπους , θεούς τε καὶ σπουδαίους δαίμονας . παρ | ||
τὰ τοιαῦτα πόλεμος . Σωκράτης δὲ ἔλεγε μὴ αἰτεῖν τοὺς σπουδαίους , ἀλλὰ ἀπαιτεῖν : εἶναι γὰρ αὐτῶν τὰ πάντα |
οὐκ ἄξιον ἡγοῦμαι διαιτᾶν οὔτ ' ἐκείνους , ἐπὶ τοσοῦτον διαμαρτάνοντας τῶν ὄντων , οὔτε τὸν Ἵππαρχον . καὶ γὰρ | ||
τὰς ὄψεις γενέσθαι καὶ τοὺς συνδειπνοῦντας τῶν φίλων ἔχειν ἐπίτηδες διαμαρτάνοντας τῶν ἐδεσμάτων , ἵν ' ὑπ ' αὐτοῦ χειραγωγῶνται |
οὐδ ' ὁρῶ τὸ πέρας . εἰ γὰρ τοὺς μὲν κρατουμένους ἀεὶ προσδεξόμεθα , ἐπειδὰν δὲ καταστήσωμεν αὐτοὺς οὗ βουλόμεθα | ||
ἀντὶ τοῦ κερχήσιον . διὸ καὶ Ὅμηρος τοὺς ὑπὸ δίψους κρατουμένους καρχαλέους φησίν . κάλπιον . εἶδος ποτηρίου . κελέβη |
ταῖς εἰς τὰ κοινὰ δαπάναις τῶν ἀναλωμάτων ὡς τοὺς γένει προσήκοντας μετέχειν . κοινῇ δ ' ἀμφοτέροις οὔτε ὅσιον οὔτε | ||
ὠνήν , πολλῶν κατὰ τὴν Ῥωμαίων δεηθέντων αὐτοῦ τοὺς σφίσι προσήκοντας λύσασθαι . καὶ ὁ Ἀττήλας : ἀλλ ' οὔτι |
μὴ παρειληφότας τὸν τόπον , ἐνίοτε δέ που τοῖς λεγομένοις ἐντευξομένους ἐναργέστερον , οἶμαι , διδάξει τὰ γεγραμμένα τῶν ἀβασανίστως | ||
κἂν ἀφόρητα ἀδικοῦντές τινες μέλλωσι κολάζεσθαι , παραιτητὰς ἔχειν τοὺς ἐντευξομένους ὑπὲρ αὐτῶν , οἳ τὴν τοῦ πατρὸς ἵλεω δύναμιν |
ἡδονῆς πέρι μόνον , ὃς δ ' ἂν τέρψῃ τοὺς θεατὰς μάλιστα , μηδὲν ἐπιταττόμενος ᾧτινι τρόπῳ , νικήσῃ δὲ | ||
ἐν τῇ μάχῃ θάνατον εὐγενῶς ὑπέμενον : οἱ δὲ Συρακόσιοι θεατὰς τῶν ἀγώνων ἔχοντες γονεῖς καὶ παῖδας ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους |
πατρὸς δεδιέναι τοὺς ἐκείνῳ πολεμιωτάτους , ἀποθανόντος δὲ τοὺς ἑαυτῷ οἰκειοτάτους . ” ἀποθανοῦμαι δὲ „ εἶπε „ τίνα τρόπον | ||
κτεινέτω μὴ μόνον ἀλλοτρίους ἀλλὰ καὶ φίλων καὶ συγγενῶν τοὺς οἰκειοτάτους ἐπιστροφάδην , εὐαγέστατον κρίνων τὸ ἔργον ὑπὲρ ἀληθείας καὶ |
πολεμίαν , ὅμως δὲ ἠπείγοντο . Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀναλαβόντες τοὺς παρόντας Ἀρκάδων ξυμμάχους ἐσέβαλον ἐς τὴν Μαντινικήν , καὶ στρατοπεδευσάμενοι | ||
ἤδη τῶν πολεμίων χίμαιρα σφαγιάζηται , αὐλεῖν τε πάντας τοὺς παρόντας αὐλητὰς νόμος καὶ μηδένα Λακεδαιμονίων ἀστεφάνωτον εἶναι : καὶ |
καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
τῷ στρατῷ διέγραφον , ἔδοξε δὲ σφίσι καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς προανελεῖν , ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς τάδε καθισταμένοις καὶ | ||
ἀσθενῆ : ὑπὸ δὲ πόλεως ζημιοῦται μὲν οὐδὲν ἧττον , ἐχθροὺς δὲ πολλοὺς ἔχει καὶ οὐχ ἕνα . οὐ μὴν |
μὲν γὰρ διώκων ἐρεῖ , ὅτι διὰ τοῦτο ἐλαύνει τοὺς ἀποκηρύκτους τῶν πατρῴων ὁ νόμος , καθάπαξ ἡγησάμενος ἀναξίους εἶναι | ||
παρασχέσθαι τὸν ἀντίδικον ἀξιώσομεν λέγοντες , ὅτι ἐξῆν τρέφειν τοὺς ἀποκηρύκτους καὶ οὐδεὶς κωλύει νόμος : ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἔχει |
Διογένης ἔλεγε πολὺ κρεῖττον εἶναι ἐς κόρακας ἀπελθεῖν ἢ εἰς κόλακας , οἳ ζῶντας ἔτι τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνδρῶν κατεσθίουσι | ||
ἐπαίνοις θέλγοντας καὶ φρεναπατῶντάς σε ἀποδέχου : μισεῖν γὰρ τοὺς κόλακας οἱ σοφοὶ παρεγγυῶσιν ὡς μέγα βλάπτοντας . Καλὰ ἑκάστοις |
τοὺς ὁμοτέρμονας ἀγροὺς ὑπὸ τῶν δυνατῶν ἀποστελλόμενοι καὶ πολλὰ τοὺς γεωργοὺς τῶν Ῥωμαίων ἔβλαπτον : ὃς ἐπειδὴ τὴν κοινὴν σύνοδον | ||
, ἀλλὰ τοῦ σίτου τὰς τιμὰς συνιστάντων . συγκαλέσας δὴ γεωργοὺς καὶ χειροτέχνας καὶ καπήλους καὶ πάντων ἁπλῶς τιμητὰς ὠνίων |
τινος ἐπὶ μεγάλαις αἰτίαις κρινομένου , ὡς ἑώρα θορυβοῦντας τοὺς ἀκροωμένους . παρακαλέσας γὰρ αὐτοὺς μικρὰ προσέχειν ἤρξατο διηγεῖσθαι , | ||
βουλόμενος τὰς Κόνωνος μείζους ποιῆσαι διὰ τὸ πιθανὸν πρὸς τοὺς ἀκροωμένους ἐπεσημήνατο προκατειληφέναι τὴν Θεμιστοκλέους δόξαν : φημὶ τοίνυν ἐγὼ |
κατὰ τὸ μέσον πλήρεις εἰσὶν ὡς κύουσαι , βδελυροὺς καὶ ἀκολάστους καὶ ἀναιδεῖς δηλοῦσιν : ὡς τὸ πολὺ δὲ κνημῶν | ||
μὲν μήλων ὀσμῆς ἐρῶντας ἢ ῥόδων ἢ θυμιαμάτων οὐ λέγομεν ἀκολάστους , ἀλλὰ τοὺς μύρων καὶ ὄψων ἀκολάστους καλοῦμεν : |
οὕτω δέ , φησί , καὶ πατέρας μὲν διαρρήδην τοὺς πρεσβυτέρους καλοῦσι , κἂν ὦσιν ἀλλότριοι , μητέρας δὲ τὰς | ||
τούτων φροντίσιν ἐσχολακότων καὶ τῆς ἐκείνων πρός τε τοὺς ἑαυτῶν πρεσβυτέρους καὶ τοὺς ὁμοχρόνους γενομένης διαφορᾶς , οὐχ ἥκιστα δὲ |