| εὖγε , ” εἶπεν , “ ὅτι τοὺς τοῦ σώματος ἐραστὰς ἐπὶ τὸ τῆς ψυχῆς κάλλος μετάγεις . ” Θαυμάζοντός | ||
| εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἄμισθον , ἀξύμβολον εἰσεδεξάμην , οἶσθα ὅσους ἐραστὰς παραπεμψαμένη , Θεοκλέα τὸν πρυτανεύοντα νῦν καὶ Πασίωνα τὸν |
| ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ : τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν | ||
| μάλιστα πάντων ἀνθρώπων , ἔπειτα διαλεγόμενος προετρέπετο πάντων μάλιστα τοὺς συνόντας πρὸς ἐγκράτειαν . ἀεὶ μὲν οὖν περὶ τῶν πρὸς |
| θαυμάζει σφόδρα ὁ τεχνογράφος καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αὐτὸ ἐκμαθεῖν τοὺς νέους , ἵνα μιμήσωνται ʃ γρ . ἄριστον τὠφήγημά σου | ||
| ἀρετῆς ἐφίεσθαι , εὐαγώγους εἰς ἀκολασίαν καὶ λαγνείαν παρασκευάζουσα τοὺς νέους , ἐπείπερ ὁ μουσικευσάμενος μολπαῖσιν ἡσθεὶς τοῦτ ' ἀεὶ |
| παῦσαι τῆς βλασφημίας αὐτοὺς μικρὰ πάνυ προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ | ||
| , ὅτε σε δημοσίαν ἐποιησάμην ἐπίδειξιν , ἐνεδείξω τὴν πρὸς ἐπαίνους ἐλευθερίαν : λιπαροῦντος γάρ μου καὶ δεομένου τῷ συλλόγῳ |
| χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς ἐρῶντας οὐχὶ νοῦν ἔχειν , ἦ πού τίς ἐστι τοὺς | ||
| . εἰ μὴ ἄρα διὰ τὸ κατεστέφθαι τῷ ἔρωτι τοὺς ἐρῶντας οὐκ ἐπίμονος αὐτῶν ὁ στέφανος γίνεται . χαλεπὸν γὰρ |
| : λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ : μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας , ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κόλαζε . Οὗτος πρῶτος | ||
| , ὥσπερ καὶ ἔστι καλόν , τὸ μὴ περιμένειν ποτὲ ἁμαρτάνοντας ἀμύνεσθαι , πολλῷ μᾶλλον οἰήθητι δεῖν μὴ προεξανίστασθαι τῶν |
| ἀρετὰς καὶ τὰς ἐναρέτους πράξεις καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς σπουδαίους ἀνθρώπους , θεούς τε καὶ σπουδαίους δαίμονας . παρ | ||
| τὰ τοιαῦτα πόλεμος . Σωκράτης δὲ ἔλεγε μὴ αἰτεῖν τοὺς σπουδαίους , ἀλλὰ ἀπαιτεῖν : εἶναι γὰρ αὐτῶν τὰ πάντα |
| ὦ ξέν ' , εἰς Ἄργος κίεις , πρὸς τοὺς τεκόντας πανδίκως μεμνημένος τεθνεῶτ ' Ὀρέστην εἰπέ , μηδαμῶς λάθῃ | ||
| πολλῷ γε μᾶλλον : σαυτὸν ἐμελέτησας μᾶλλον σέβειν ὑπὲρ τοὺς τεκόντας [ ἢ καλῶς ποιεῖν ] . ὢν δίκαιος , |
| τινος ἐπὶ μεγάλαις αἰτίαις κρινομένου , ὡς ἑώρα θορυβοῦντας τοὺς ἀκροωμένους . παρακαλέσας γὰρ αὐτοὺς μικρὰ προσέχειν ἤρξατο διηγεῖσθαι , | ||
| βουλόμενος τὰς Κόνωνος μείζους ποιῆσαι διὰ τὸ πιθανὸν πρὸς τοὺς ἀκροωμένους ἐπεσημήνατο προκατειληφέναι τὴν Θεμιστοκλέους δόξαν : φημὶ τοίνυν ἐγὼ |
| , κέκρικεν ῥήτορα ; οὐδ ' ἕνα : ἀλλ ' ἰδιώτας πολλούς . ἀλλὰ μὴν τοὺς γευομένους κύνας τῶν προβάτων | ||
| δὲ λατρεύοντες εἰς ἀπόνοιαν ἄγουσιν . Καὶ τὸ μὲν ἄνδρας ἰδιώτας καὶ ἀναφανδὸν τὴν ἀπαιδευσίαν ὁμολογοῦντας τὰ τοιαῦτα ποιεῖν , |
| καὶ σώσω εἰς δύναμιν : δεινὸν οὖν ψεύσασθαι καὶ προέσθαι ἀτυχοῦντας ἀνθρώπους πολίτας . πρότασις ἂν ἔδοξεν εἶναι καὶ πλάττεσθαι | ||
| σφᾶς προθύμως ὑποδεχομένου . λαμπροτάτην γὰρ δὴ σπουδὴν ἐς τοὺς ἀτυχοῦντας ὁ Πομπήιος ἐν καιρῷ τότε ἔδειξε , κήρυκάς τε |
| ἡδονῆς πέρι μόνον , ὃς δ ' ἂν τέρψῃ τοὺς θεατὰς μάλιστα , μηδὲν ἐπιταττόμενος ᾧτινι τρόπῳ , νικήσῃ δὲ | ||
| ἐν τῇ μάχῃ θάνατον εὐγενῶς ὑπέμενον : οἱ δὲ Συρακόσιοι θεατὰς τῶν ἀγώνων ἔχοντες γονεῖς καὶ παῖδας ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους |
| μάθε νάρδῳ , ἤνυσε δὲ σφαλερούς , ὁτὲ δ ' ἄφρονας , ἐν δὲ μονήρει ῥηιδίως ἀκτῖνι βαρὺν κατεναίρεται ἄνδρα | ||
| ἐπὶ δολερῶν καὶ μικρῶν , ὅμως δὲ μεγάλα καταγωνιζομένων , ἄφρονας ⋮ Αἱ ἀλώπεκες ὅταν θεάσωνται σφηκιὰν εὐθετουμένην , αὗται |
| καὶ Φάρακα καὶ ἄλλους Σπαρτιατῶν ἥκιστα ἔς γε τὸ Ἑλληνικὸν γνωρίμους . μεταπεσόντων δὲ αὖθις τῶν πραγμάτων καὶ Κόνωνος κεκρατηκότος | ||
| τοῖς μὴ τοιούτοις . διὸ καὶ πρὸς πάντας ἐστὶν ὁμοίως γνωρίμους καὶ ἀγνώστους . οὐχ οἷόν τε δὲ πᾶσι προσπεπονθέναι |
| δεῖ σκέψασθαι , ἃ περὶ πλείστου ποιούμενοι κατελίπομεν : τοὺς γεννήσαντας πατέρας καὶ μητέρας , ὁ δὲ υἱούς , οὕς | ||
| τούτων ἐστὶ τῶν φασκόντων γονέων , τοὺς δὲ τῷ ὄντι γεννήσαντας μὴ εὕροι , τοῦτον ἔχεις μαντεύσασθαι πῶς ἂν διατεθείη |
| μιμῶνται , μιμεῖσθαι τὰ τούτοις προσήκοντα εὐθὺς ἐκ παίδων , ἀνδρείους , σώφρονας , ὁσίους , ἐλευθέρους , καὶ τὰ | ||
| φῶς μόνον πολὺ ποίει . τὰ κακῶς τρέφοντα χωρί ' ἀνδρείους ποιεῖ . ᾤμην , εἰ τὸ χρυσίον λάβοι ὁ |
| αὐτοῦ ὁ λόγος γένηται . . . . ἐπὶ τοὺς λογισμοὺς ] ἐπὶ τὸ ἀπαιτῆσαι λόγον τῶν ἀναλωθέντων χρημάτων . | ||
| προσδιαλέγεσθαι . καὶ ἐπειδὰν εὕρῃς αὐτὸν ἀποκρινόμενον ἀκολούθως καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐρρωμένους ἔχοντα καὶ τὸ βαρβαρικὸν ἦθος ἀποθέμενον , ἔτι |
| , οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
| μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
| ὑφ ' ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα | ||
| μὴ ἔχεσθαι ὑπ ' αὐτῆς . Ὁ αὐτὸς ἔφη τοὺς συκοφάντας πολιτικοὺς λύκους εἶναι . Ἀλκιδάμας ὁ ῥήτωρ Ὀδύσσειαν εἶπεν |
| αὐτῆς οὔτ ' ἐν ψιλῇ ποιήσει μετεσχηκότας ἀγροικώδεις παντάπασι καὶ ἠλιθίους ἑώρων , τοὺς δὲ οὐχ ὡς ἔδει τὴν πρὸς | ||
| μέτρια φρονεῖν καὶ τὸ μὴ σκαιοὺς εἶναι μηδὲ πλησμίους μηδὲ ἠλιθίους μηδὲ ἀχάριτας , μηδὲ ἄνω καὶ κάτω θρυλεῖν καὶ |
| ἄνδρα δεξιὸν περὶ λόγους καὶ μαθήματα , παρὰ μὲν τοὺς σοφιστὰς βαδίζειν | οὐκέτι ἐδοκίμαζον , συνόντες δὲ αὐτῷ Σωκράτει | ||
| ' αὐτοκαβδάλους , οἳ δὲ φλύακας , ὡς Ἰταλοί , σοφιστὰς δὲ οἱ πολλοί : Θηβαῖοι δὲ καὶ τὰ πολλὰ |
| νουθέτησιν . ἐκ φιλίας μηδέποτε ἐξαιρεῖν πίστιν μήτε παίζοντας μήτε σπουδάζοντας : οὐ γὰρ ἔτι ῥᾴδιον εἶναι διυγιᾶναι τὴν ὑπάρχουσαν | ||
| τὸ λοιπὸν ἰδιώτου βίον βιωσόμενος : ὅταν δὲ εἰς τοὺς σπουδάζοντας καὶ παρακαλοῦντας , ὑπονοεῖν ἐμαυτὸν ἀναγκάζομαι , μὴ ἄρα |
| τοῦ ἀλλοφύλου , καὶ οὐκ ἠξίους ἄρχειν τῶν γνησίων τοὺς νόθους οὐδὲ τῶν αὐθιγενῶν τοὺς ἐπήλυδας , μάθε καὶ κατὰ | ||
| ἑαυτὴν παίδων ἀμέτοχόν φησι . καὶ φαμὲν ὡς συμπεριείληφε τοὺς νόθους παῖδας τοῦ Πριάμου σὺν τοῖς ἑαυτῆς : ἀμέτοχοι : |
| ἐφ ' ἡμῖν ἐστι . ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἀγαθοὺς ἢ κακοὺς ποιεῖ : ὥστε ἐφ ' ἡμῖν ἐστι τὸ ἐπιεικέσιν | ||
| κακίᾳ διαιρεῖν ταῦτα . πολλοὺς γὰρ καὶ τῶν Ἑλλήνων εἶναι κακοὺς καὶ τῶν βαρβάρων ἀστείους , καθάπερ Ἰνδοὺς καὶ Ἀριανούς |
| Διογένης ἔλεγε πολὺ κρεῖττον εἶναι ἐς κόρακας ἀπελθεῖν ἢ εἰς κόλακας , οἳ ζῶντας ἔτι τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνδρῶν κατεσθίουσι | ||
| ἐπαίνοις θέλγοντας καὶ φρεναπατῶντάς σε ἀποδέχου : μισεῖν γὰρ τοὺς κόλακας οἱ σοφοὶ παρεγγυῶσιν ὡς μέγα βλάπτοντας . Καλὰ ἑκάστοις |
| οὕτω δέ , φησί , καὶ πατέρας μὲν διαρρήδην τοὺς πρεσβυτέρους καλοῦσι , κἂν ὦσιν ἀλλότριοι , μητέρας δὲ τὰς | ||
| τούτων φροντίσιν ἐσχολακότων καὶ τῆς ἐκείνων πρός τε τοὺς ἑαυτῶν πρεσβυτέρους καὶ τοὺς ὁμοχρόνους γενομένης διαφορᾶς , οὐχ ἥκιστα δὲ |
| ὁ Σωκράτης , οἷόν τ ' εἶναι καὶ πονηρὸν ὄντα χρηστοὺς φίλους κτήσασθαι ; Ἑώρων γάρ , ἔφη ὁ Κριτόβουλος | ||
| δὲ συντόμως εἰπεῖν , πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτας οὐ δοκῶ χρηστοὺς καταμεμαθηκέναι : χρηστοῦ μέντοι πονηροὺς ἤδη εἶδον , οὐ |
| ἠναγκάσθησαν τοῖς ἐχθίστοις ὡς οἰκειοτάτοις χρήσασθαι , ἐπειδὴ τοὺς οἰκείους ἀλλοτρίους ἔσχον . μηνύει δὲ τὰ τῶν δημάρχων ὀνόματα τὰ | ||
| μισθοφόρους δὲ δισχιλίους . τούτων δὲ πορευομένων διὰ τῆς Βοιωτίας ἀλλοτρίους συνέβαινεν εἶναι τοὺς Βοιωτοὺς τοῖς Ἀθηναίοις διὰ τοιαύτας τινὰς |
| ' αὐτοῖς ἡμῖν ἰδίᾳ κἀν ταῖς ὁμιλίαις ταῖς πρὸς τοὺς ἐντυγχάνοντας τὴν δυνατὴν ἔχοντες χάριν οὐ παυσόμεθα , ἕως ἄν | ||
| καὶ μυθώδης κατεσκεύασται ὑπὲρ τοῦ πληροῦν ἀγωνίας καὶ θαύματος τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ ἐκπληκτικὴν τὴν ἀκρόασιν καθιστάναι . διὸ καὶ οὐ |
| πολῖται καὶ μείζους παρέχουσι τῆς ἀτελείας δωρεὰς , καὶ τοὺς εὐεργέτας τῶν ἰδιωτῶν δεσπότας καθιστᾶσιν , ἐθῶν δὲ πρόσκειται , | ||
| τῷδε αὐτὰ πραξάντων . εὐφημεῖν δὲ μόνον αὐτοὺς ἐδικαίουν ὡς εὐεργέτας : οἱ δὲ καὶ τὴν εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι |
| τὰ ἄλλα ἡμεῖς τῶν Ἑλλήνων καὶ δικαιότεροι τὰ πρὸς τοὺς γονέας καὶ ὁσιώτεροί ἐσμεν , οὐκ ἂν ἐν τῷ παρόντι | ||
| νομίσῃ : κόσμιον μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἦν , καὶ γονέας ἀστείους εἶχεν , τὸν δὲ πατέρα ἐκτόπως ἀνδρικόν τε |
| ταῖς εἰς τὰ κοινὰ δαπάναις τῶν ἀναλωμάτων ὡς τοὺς γένει προσήκοντας μετέχειν . κοινῇ δ ' ἀμφοτέροις οὔτε ὅσιον οὔτε | ||
| ὠνήν , πολλῶν κατὰ τὴν Ῥωμαίων δεηθέντων αὐτοῦ τοὺς σφίσι προσήκοντας λύσασθαι . καὶ ὁ Ἀττήλας : ἀλλ ' οὔτι |
| ] καὶ ἐν τῷ τρόπῳ τῆς τιμωρίας ἁμαρτάνοντας δείκνυσι τοὺς ῥήτορας : φησὶ γὰρ τότε ἐξέσται τὸν τρόπον σκοπεῖν . | ||
| εἰσιν . Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις , ὦ Σώκρατες , τοὺς ῥήτορας . νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ |
| καὶ τὴν ψυχῆς κακίαν συνεῖναι , καὶ εἶναι τὰς κύνας ἀνοήτους , ἀναισθήτους , ἀμαντεύτους τῶν ἰχνῶν , ἄρρινας , | ||
| ἀνόητον ⌈ τοῦτον δεῖξαι βουλόμενος . τοὺς γὰρ εὐηθεῖς καὶ ἀνοήτους ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς ἔλεγον . θηρευτὰ ] ἀνιχνευτά , |
| , μᾶλλον δὲ τοῦτο πάθοι ἄν : ἀλλ ' οὐκ ἔρωτας ἐκ φαρμάκων , εἴπερ τὸ ἐρᾶν ἐπινευούσης καὶ τῆς | ||
| Χιμαιρέωςλέγει Μενέλαον καὶ τοὺς μετ ' αὐτοῦ Λάκωναςοὔτε τοῦ Ἀνθέως ἔρωτας καὶ τόδε * καὶ τόδε * ἔτλης καὶ ὑπέμεινας |
| οὐδ ' οἱ χρόνῳ μολόντες : εἰπὼν τοὺς ἐπὶ ξένης τεθνηκότας καὶ ἐπιλογισάμενος καὶ ἀποθεὶς τὴν περὶ τούτων ὑπόθεσιν μεταβαίνει | ||
| ἐκ τῶν δεξιῶν πρὸς σωτηρίαν , καὶ διὰ τοῦτο τοὺς τεθνηκότας ἀνήγειρεν . [ εὗρον δέ τινας λεγομένους ἀναστῆναι ὑπ |
| πατρὸς δεδιέναι τοὺς ἐκείνῳ πολεμιωτάτους , ἀποθανόντος δὲ τοὺς ἑαυτῷ οἰκειοτάτους . ” ἀποθανοῦμαι δὲ „ εἶπε „ τίνα τρόπον | ||
| κτεινέτω μὴ μόνον ἀλλοτρίους ἀλλὰ καὶ φίλων καὶ συγγενῶν τοὺς οἰκειοτάτους ἐπιστροφάδην , εὐαγέστατον κρίνων τὸ ἔργον ὑπὲρ ἀληθείας καὶ |
| ; Οὐκοῦν ὅτι μὲν πρεσβυτέρους τοὺς ἄρχοντας δεῖ εἶναι , νεωτέρους δὲ τοὺς ἀρχομένους , δῆλον ; Δῆλον . Καὶ | ||
| : εἰ δὲ μή , τοῖς πρεσβυτέροις ὑμῶν εἴκειν τοὺς νεωτέρους καὶ μὴ φιλονεικεῖν ἐνθυμουμένους , ὅτι κἀκείνοις εἰς ταύτην |
| κεκτημένους : οὐδ ' ἐπιθυμεῖν χρημάτων , τοῖς ὀλίγοις ἀρκεῖσθαι μεμαθηκότας : εἶτα ἡ δύναμις . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ πένησιν | ||
| ἡμῖν πρύτανιν καὶ τῶν καλλίστων ἠθῶν πληροῦντα τοὺς σέβειν αὐτὸν μεμαθηκότας . σέβας δὲ ὅρκου μόνον ἂν εἴη ἡ τήρησις |
| , ὅτι ἄτρωτος ἦν , ὥσπερ καὶ νῦν λέγουσιν τοὺς ἀγωνιστάς , ἐάν τις ἄτρωτος ᾖ . οὕτως κἀκεῖνοι ἐκλήθησαν | ||
| , θαυμαστὸν οὐδὲν ἀγαθοὺς καὶ θαυμασίους γεγενῆσθαι τοὺς προγόνους σου ἀγωνιστάς : ἐπόπται γάρ εἰσι τῶν ἀγώνων οὗτοι . διὰ |
| ἠθικὰ καὶ ἀφελῆ τὰ τῶν ὅρκων . καὶ εἰ τοὺς ἀκούοντας δὲ ὁρκίζοι ἢ τὸν ἀντίδικον , ὡσαύτως : οὐ | ||
| ἃ πολιτείαν ὑπάρχειν ἑκατέροις παρ ' ἑκατέροις . καθόλου δὲ ἀκούοντας τὴν Ἀριστοτέλους ἐξήγησιν περὶ τῆς ἀποικίας θαυμάζειν τὴν ἰταμότητα |
| τὴν ἔφοδον , καὶ συνετάραξαν τοὺς ἔνδον οὐ μετρίως πολέμιον οἰομένους στρατὸν εἰσεληλυθέναι : κραυγή τε καὶ δρόμος ἄτακτος ἀνὰ | ||
| λόγῳ καὶ ὑπὲρ ἀδυνάτων ἔστιν ἐπιχειρεῖν . τοὺς δ ' οἰομένους μὴ δεῖν ἐκ τῶν κατὰ περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς μηδ |
| ἀριθμὸς οὐδεὶς οὐδὲ λόγος : ἅ φησιν ἐκεῖνος ἐξιέναι τοὺς φθονοῦντας , οὔτ ' αἰσθήσεως ἄμοιρα παντάπασιν οὔθ ' ὁρμῆς | ||
| Τοῦτο λέγει , ὅτι ὁ ἐμὸς ἔπαινος πρὸς Ἱέρωνα τοὺς φθονοῦντας αὐτῷ τρώσει . Εἰ γὰρ ] * Τινὲς τὸ |
| σάλπιγγι τοὺς Μακεδόνας καὶ στήσας τρόπαιον ἔθαψεν τῶν ἰδίων τοὺς τετελευτηκότας , οἱ δ ' Ἰλλυριοὶ διαπρεσβευσάμενοι καὶ τῶν Μακεδονικῶν | ||
| ἀλλὰ τὸν ἕτερον , καὶ περὶ γονέας καὶ ζῶντας καὶ τετελευτηκότας καὶ περὶ θεούς : ἃ δὴ προστέτακται τῇ μαντικῇ |
| με , ὡς βουλεύομαί γε ὅπως σε ἀποδρῶ λαβὼν τοὺς ἡλικιώτας ἐπὶ θήραν . καὶ ὁ Ἀστυάγης , Καλῶς , | ||
| καὶ λόγῳ , ὡς πάντας ἐνόμισεν ἀδελφοὺς εἶναι αὑτοῦ τοὺς ἡλικιώτας καὶ πατραδέλφους τοὺς ἄλλους , καὶ γένος ἓν πᾶ |
| ἀπότομον καὶ τὴν τῆς ἀληθείας ἀκρίβειαν : θεωρεῖσθαι γοῦν τοὺς ἐπαινουμένους ἐν τῷ κρίνειν πολλάκις ἢ δι ' ἀπάτην ἢ | ||
| ἐν νόμῳ τοῖς ἐπαίνοις ὂν ἐκ τῶν πατρίδων ἐπικοσμεῖν τοὺς ἐπαινουμένους . Ἰσοκράτης δὲ παρεμπόρευμα τῆς Ἑλένης φέρων ἐνέθηκε τὸν |
| ; Ναί . Οὐκοῦν φῂς παραπλησίως χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι τοὺς φρονίμους καὶ τοὺς ἄφρονας καὶ τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς ἀνδρείους | ||
| ἐνέχεε . συνέβη δὲ τοὺς μὲν μικροφυεῖς πληρωθέντας τοῦ μέτρου φρονίμους γενέσθαι , τοὺς δὲ μακροὺς ἅτε [ μὴ ] |
| . ὁ γὰρ φθόνος γίνεται διὰ τὸ ὁρᾶν τοὺς πέλας κρείττονας ὄντας ἡμῶν : πῶς οὖν εἶναι δυνατὸν τὸν θεὸν | ||
| πρὸς τοὺς ἴσους ὁμιλία εὐκτή , ἡ δὲ πρὸς τοὺς κρείττονας χαλεπή : οἱ γοῦν Ἀφαρητιάδαι ἐρίσαντες κρείττοσι τοῖς Διοσκούροις |
| ἡ ψυχή μου περὶ τοῦ μὴ εἰς ἅπαν ἀσαφείᾳ τοὺς ὀνείρους ἐπισκιασθήσεσθαι : δεῖγμα γὰρ σοφίας ὁ νεανίας οὗτος ὑποφαίνει | ||
| . ὁ μὲν γὰρ θεὸς πρὸς τὸ ἀποβησόμενον δίδωσι τοὺς ὀνείρους τῇ ψυχῇ τοῦ ὁρῶντος φύσει μαντικῇ οὔσῃ ἢ εἴ |
| : πρέπειν γὰρ τοὺς ἡγουμένους τῆς Ἑλλάδος ὑπὲρ τῶν πρωτείων ἀγωνιζομένους ἀποθνήσκειν ἑτοίμως . εὐθὺς οὖν οἱ μὲν ἄλλοι πάντες | ||
| προσφιλὴς ἦν , παλαίστραις καὶ σταδίοις ἐνδιατρίβουσα , καὶ τοὺς ἀγωνιζομένους καὶ νικῶντας τῶν νέων ἐπιστεφανοῦσα . τινὲς δὲ τῶν |
| οὐ προσῄειν ὑπὲρ χρημάτων , ἀλλὰ κἀκείνους ἐώθουν ὡς οὐχ ὑγιαίνοντας , διεβεβλήμην δὲ πρὸς χρήματα μειράκιον ὢν ἔτι : | ||
| [ Ἕρμαρχος ] καὶ Κτήσιππος | καὶ ἐκεῖ κατειλήφαμεν | ὑγιαίνοντας Θεμίςταν | καὶ τοὺς λοιποὺς φίλους [ ] . |
| δὲ τόπῳ ἦν τὸ ὄνομα Πυθὼ ἤτοι ἀπὸ τοῦ τοὺς φοιτῶντας ἐπὶ τὸ μαντεῖον τοῦ θεοῦ πυνθάνεσθαι ἢ διὰ τὸ | ||
| διὸ καὶ πολλὴν δοὺς αὐτῷ ἐκ δημοσίων παραμυθίαν , τοὺς φοιτῶντας ἐς μουσεῖα κατ ' ἐκλογὴν ἐκέλευσε παιδεύειν . ἡ |
| : τὰ γὰρ ἐγγὺς λαμβάνοντα τὴν ἀπόδοσιν οὐ λυπεῖ τοὺς ἀκροατάς . καὶ μέντοι καὶ τὸ ἐλλείπειν τινὰ ὀνόματα πρὸς | ||
| παιωνίζειν ] χρή . Γ τὸ θέατρον ] ἤγουν τοὺς ἀκροατάς . Γ ἐφ ' ὅτῳ κνισῶμεν ἀγυιάς : ἔθυον |
| τῷ κάμνοντι . πάντας οὖν τοὺς ἰκτεριῶντας ἔστι θεάσασθαι πικρίας αἰσθανομένους , ἀλλ ' ὅμως οὐχ οἱ πάντες ὑπὸ τῶν | ||
| ἕνεκεν καὶ τέρψεως εἰς τὰς σκηνὰς παριέναι , τοὺς δὲ αἰσθανομένους τῶν γιγνομένων ὠφελοῦσιν : ἆρ ' οὖν ἐκεῖ τις |
| μάλιστα χρὴ προάγειν , ἄλλοις τε ὑπαγόμενον αὐτοὺς καὶ τοὺς χρεωφειλέτας κουφίζοντα τόκων βραχύτητι ἢ ὅλως ἀφαιροῦντα , ἐν δὲ | ||
| τοῦ αἱμύλλω τὸ ἀπατῶ εἴρηται , ὁ ἀπατῶν δηλαδὴ τοὺς χρεωφειλέτας διὰ πενίαν . καὶ τὸ Καρίων ἐξελληνιζόμενον τὸν δοῦλον |
| δότε τοίνυν κἀμοὶ προχείρως εὐεργεῖν , σώζειν , ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας , καὶ τὰ τοιαῦτα : εἶτα λέγεις οὕτω τῆς | ||
| ἐμπλέοντας , ἔσωζον δ ' οἱ ἰατροὶ πάντες ἅπαντας τοὺς κάμνοντας , ἐνίκων δ ' οἱ κρείττονες , ἐνίκων δ |
| καιρῷ ἀνάγκης καιρῷ δυσκαίρῳ ληφθείς , Καὶ τοὺς τυχόντας ἄνδρας τοκέας λέγε . Ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα . | ||
| ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν , εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα , τοὺς |
| πολεμίαν , ὅμως δὲ ἠπείγοντο . Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀναλαβόντες τοὺς παρόντας Ἀρκάδων ξυμμάχους ἐσέβαλον ἐς τὴν Μαντινικήν , καὶ στρατοπεδευσάμενοι | ||
| ἤδη τῶν πολεμίων χίμαιρα σφαγιάζηται , αὐλεῖν τε πάντας τοὺς παρόντας αὐλητὰς νόμος καὶ μηδένα Λακεδαιμονίων ἀστεφάνωτον εἶναι : καὶ |
| , χρηστότης ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ πρὸς τοὺς δεομένους ἅπαντας οἶκτος , ὡς δὲ ἀληθεῖ λόγῳ , ἄνοια | ||
| καὶ οὗτος ἄδικος ἐς αὐτὸν φανείς : πορθμεύοντος γὰρ τοὺς δεομένους τούτου ἐπιστὰς ὁ Ἡρακλῆς ξὺν τῇ γυναικὶ Δηιανείρᾳ καὶ |
| τοίνυν , ὦ ἄνδρες , κατὰ τοὺς νόμους καὶ τοὺς κατηγόρους , τί αὐτοῖς ὑπάρχον ἑτέρων κατηγοροῦσι . Κηφίσιος μὲν | ||
| σαφῆ τὸν ἔλεγχον παρέξειν ἐπηγγείλατο : τοὺς μὲν γὰρ αὐτοῦ κατηγόρους οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν κατέχειν τῶν ᾀσμάτων , αὐτὸς δ |
| [ περι νικης ομηρου [ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον τοὺς θειοτάτους ποιητὰς πάντες ἄνθρωποι πολίτας ἰδίους εὔχονται λέγεσθαι . ἀλλ ' | ||
| ὧν ἀκούοντες παιδεύονται πρὸς ἀνδρείαν : καὶ περὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς οὐδένα λόγον ἔχοντες , περὶ τούτου οὕτω σφόδρα ἐσπουδάκασιν |
| τὴν ὑποψίαν φόβῳ εἰ μὴ λήσει τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων ἐφεστηκότας κολαστάς . . Οὐκ ἔστι τὸν λάθρᾳ τι ποιοῦντα | ||
| παρεχομένους , τῶν δ ' ἐλπίδων ὄντας τὸ κεφάλαιον , ἐφεστηκότας δὲ τῇ ῥοπῇ τῆς σωτηρίας , μόνους δὲ ἀγωνιστὰς |
| διδάσκοντας , ἀλλ ' ὅποι ποτ ' ἂν διατρίβῃς , παρεστῶτας ἔχεις καὶ ἀγαπῶντας , καὶ μάλιστα δὴ τοὺς τῆς | ||
| ὅπως τοῦ καταρρέοντος ἐπιρροφᾶν ἐσπούδαζεν : ἅμα δὲ καὶ τοὺς παρεστῶτας ἀπερράντιζεν , ὥστε καὶ γέλωτα κινεῖσθαι δι ' αὐτὸ |
| ταύτας ἀναφέρειν τὸ γένος . ὑπάρξαι δ ' αὐτὰς καὶ σώφρονας διαφερόντως , καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν τυχεῖν ἀθανάτου τιμῆς | ||
| αἰδουμένους τὰ ἐν τῷ φανερῷ αἰσχρὰ φεύγοντας , τοὺς δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν |
| κατ ' ἐρώτησιν . τοῖς ἐμοῖς . τοὺς Καρυστίους ὡς μοιχοὺς κωμῳδοῦσιν . ἦσαν δὲ Ἀθηναίων σύμμαχοι . ἀντὶ τοῦ | ||
| τοῦ τρισαριστέως , ὃν μοιχεύοντά τις κατὰ τὸν περὶ τοὺς μοιχοὺς νόμον ἀπέκτεινεν : τοῦ κατὰ φύσιν , ὡς ἐπὶ |
| ἂν δὲ μή , πολλοὺς τοὺς ἀσελγεῖς εὑρήσετε καὶ τοὺς ὑβρίζοντας ὑμᾶς ἐπὶ τῇ τοῦ φιλοτιμεῖσθαι προφάσει . Ἵνα δὲ | ||
| τῷ φρονίμῳ τῆς γνώμης παύοντες τὸ ἄφρον ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβρίζοντας κόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους δεινοὶ |
| νοσοῦντας μὲν οὐκ ἐξῆγεν οὐ συγγνωσόμεθα , ὅτι δὲ καὶ νοσοῦντας ἐξῆγεν οὐ θαυμασόμεθα ; ὅστις οὕτω καμνόντων ἡγεῖτο , | ||
| γὰρ εἰς γῆν καὶ παρεῖται τὸ σῶμα καὶ ἐμιμεῖτο τοὺς νοσοῦντας τὴν ἐκ θεῶν καλουμένην νόσον : ἦν δὲ τῶν |
| καὶ νυνὶ εἰ μέν εἰσιν ὑμῶν οἱ πλείους οἷοι τοὺς πονηροὺς φιλεῖν καὶ σῴζειν , μάτην ἐρραψῳδηκότας ἡμᾶς ἔσεσθαι , | ||
| τιμωρία ; σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε , φόβους πονηροὺς καὶ κενοὺς δεδοικέναι . ἀλλ ' , ὦ μάταιοι |
| φαρμακεῖς ἀνθρώπους μηνύουσιν , ὥσπερ αἱ ὠχραὶ μαγγανείας καὶ φαρμάκων ἐπιστήμονας . οἱ μὲν οὖν ὠχροὶ δολερώτεροι , οἱ δὲ | ||
| λέγεις . τοὺς ψευδεῖς φῂς εἶναι δυνατοὺς καὶ φρονίμους καὶ ἐπιστήμονας καὶ σοφοὺς εἰς ἅπερ ψευδεῖς ; Φημὶ γὰρ οὖν |
| τὴν ἐν Πλαταιαῖς νίκην τραγῳδοῦντες , δι ' ἣν ὑπελάμβανον θρασυτέρους ποιήσειν τοὺς μέλλοντας ἀγωνίζεσθαι . θαυμαστὸν δὲ ἐγένετο τὸ | ||
| τῇ πρὸς τοὺς Ναβαταίους ἐπετίμησεν αὐτῷ , λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς |
| ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι : τὸ δὲ ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς | ||
| ' ἀβουλίας ἐμὰς εσσφρα [ ! ! ! ! ] δοκοῦντας οὐκ εἶναι Διός . πάρεστε καὶ ζῆθ ' : |
| κατὰ τὸ μέσον πλήρεις εἰσὶν ὡς κύουσαι , βδελυροὺς καὶ ἀκολάστους καὶ ἀναιδεῖς δηλοῦσιν : ὡς τὸ πολὺ δὲ κνημῶν | ||
| μὲν μήλων ὀσμῆς ἐρῶντας ἢ ῥόδων ἢ θυμιαμάτων οὐ λέγομεν ἀκολάστους , ἀλλὰ τοὺς μύρων καὶ ὄψων ἀκολάστους καλοῦμεν : |
| ' ἀναμνῆσαι μόνων ἐκείνων ὧν ὀλίγον ἔμπροσθεν ἔφην τοὺς πρεσβύτας ἰατροὺς μνημονεῦσαι . γέγραπται δ ' αὐτῶν ὁ μὲν ἐν | ||
| καὶ πῶς ἀπαλλαγῶμεν ; ἆρ ' οὖν , εἰ πρὸς ἰατροὺς οὕτως ἔχοντες ἔλθοιμεν , ἕξομέν τινα τοῖς παροῦσι βοήθειαν |
| γάρ ? ? [ ἐστι ] ? πολλοὺς [ δὴ γεγηρακότας ] ? [ παρ ' ἡμεῖν ] αὐτοῖς καὶ | ||
| . Ἀντιπελαργεῖν : ἀντιδιδόναι χάριτας . λέγεται γὰρ τοὺς πελαργοὺς γεγηρακότας τοὺς γονεῖς τρέφειν . Ἄπληστος πίθος : ἐπὶ τῶν |
| αὖθις ἐπῃνέσαμεν Καρτέριόν τε καὶ τοὺς ἐπ ' αὐτὸν καταφυγόντας καταγελάστους ποιήσασαν . ὁ μὲν γὰρ ὡς ἐγκαταστήσων ἐνταυθοῖ διδάσκαλον | ||
| ἀνελευθερία δὲ φυλάττει , χρηστότης δὲ ἀφαιρεῖται . , Βίων καταγελάστους ἔλεγεν τοὺς σπουδάζοντας περὶ τὸν πλοῦτον , ὃν τύχη |
| ἡ , μέχρι τῶν συμποσίων προβαίνουσα . τῷ δὲ καὶ μαινομένους ἀεὶ τοὺς πολλοὺς νομίζοντι καὶ παντελῶς οὐκ ἔξεστι ἐπὶ | ||
| διειληφότες εἰσί , καὶ τοὺς μὲν πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἔχοντας μαινομένους καλοῦμεν , τοὺς δ ' ὀλίγον ἔλαττον ἠλιθίους τε |
| ; Φιλέας [ ] ? εἶπεν : Λεπροὺς ἐκαθάρισεν , τυφλοὺς [ ] ἐποίησεν βλέπειν , κωφοὺς ἀκούειν , χωλοὺς | ||
| ἁλῶν „ . ἢ οὐχ ὁρᾷς τοὺς ἐστειρωμένους σοφίαν καὶ τυφλοὺς διάνοιαν , ἣν ὀξυδερκεῖν εἰκὸς ἦν , Σοδομίτας κατὰ |
| οὐ μέλλοντα διαφέροντα αὐτοῦ φαίνεται . ὁρῶμεν γὰρ αὐτούς τε κριτὰς ἥκοντας ὑμᾶς τῶν λεχθησομένων καὶ τὴν τελευτὴν ἐξ αὐτοῦ | ||
| τὴν βασιλείαν ἢ κριτὰς ἢ μάρτυρας παραστήσασθαι πάντας ἀνθρώπους , κριτὰς μὲν τοὺς φίλους , μάρτυρας δὲ τοὺς πολεμίους . |
| ὀλιγοτρόφους , γραμματικοὺς καὶ νομικοὺς , μᾶλλον καὶ φιλοσόφους , διδασκάλους καὶ παιδευτὰς καὶ γραμματικωτάτους . ἀπὸ δ ' ὀγδόης | ||
| ὑπερβολήν . ἀναλοῦτο δὲ αὐτῷ πολλὰ τῶν χρημάτων εἴς τε διδασκάλους καὶ ἰατροὺς καὶ τὴν ἄλλην τῆς πατρίδος εὐθημοσύνην . |
| γενναίως συλλαμβανομένους καὶ εἰς ἴσην αὐτὸ πίστιν ἀνάγοντας τῷ ἀληθεῖ δυνατούς τε καὶ νοεροὺς εἶναί φαμεν , τοὺς δὲ μὴ | ||
| πάμμεγα δὲ τὸ μὴ τῇ φθορᾷ τῶν πόλεων θεραπεῦσαι τοὺς δυνατούς . ἦν μὲν γὰρ δῆλον ὡς ὀργαὶ καὶ κίνδυνοι |
| τοῖς προσήκουσι , καὶ πρὸς τοὺς ἄνω , γονεῖς , θείους , πάππους , καὶ πρὸς τοὺς κάτω πάλιν ὁμοίως | ||
| ὃν ἀποβέβληκε , κόσμον λογίσωμαι , νεώς , φημί , θείους καὶ τὰ κατὰ πᾶν αὐτῆς μέρος σεμνῶν ἀνδρῶν καταγώγια |
| μνημεῖα τῇ πόλει καταλελεῖφθαι , ὥστε μηδ ' ἂν τοὺς ἐπιγιγνομένους ἑτέρας πολιτείας ἐπιθυμεῖν , τότε δὴ οὗτοι τοὺς κακῶς | ||
| τὴν ἄλλην ποίησιν , μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα τοὺς ἐπιγιγνομένους παιδεύει : ὃς δ ' ἂν ἄνευ μανίας Μουσῶν |
| ἤτοι τὴν ἄλογον ψυχὴν , ᾗ τερπομένους βιώσεσθαι τὸ ἑαυτῶν ἀγαπῶντας κακόν . Τῷ λόγῳ γὰρ ἡ ἀλογία κακὸν , | ||
| ποιεῖσθαι , ὅπως ἂν ἀνακληθείη πρὸς τὸ δέον , οὐκ ἀγαπῶντας τὴν ἀπόπτωσιν τοῦ φίλου οὐδὲ ὑπερφρονοῦντας τὸ καταδεὲς αὐτοῦ |
| τἀρχαῖ ' ἐκεῖν ' οἷς Θέσπις ἠγωνίζετο : καὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερον . | ||
| μνημονικώτατον γὰρ τὸ ζῷον ἡ κάμηλος ⋮ Δότε μοι τοὺς τραγῳδούς , πρὸς τοῦ πατρῴου Διός , καὶ πρό γε |
| τοιαύτην τιν ' ἰστέον , ἥτις ὡσανεὶ κόσκινον τοὺς μὲν τοιούτους ἐντὸς τοῦ λόγου καθέξει , τοὺς δὲ λοιποὺς , | ||
| πράττειν καὶ ὑπομένειν . πῶς δὲ λέγει ἀνδρειοτέρους εἶναι τοὺς τοιούτους ; ἆρά γε ὡς οὔσης ἀνέσεως καὶ ἐπιτάσεως ἐν |
| καὶ γὰρ ὁ Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους αἰσθόμενος τοὺς ἀντιλέγοντας τὸ κατὰ ἀντίφασιν εἰσάγοντας , ὅτι εἰ καὶ μὴ | ||
| δεῖ πράξετε ; ἐπειδὰν τί γένηται ; Ἡ πρὸς τοὺς ἀντιλέγοντας ἀνατρεπτική , οἷον τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν |
| ποτε μεγάλως ὁ ἐγκέφαλος ἀντιπράξειεν . ἡ δὲ ψυχροτέρα καρδία σφυγμοὺς ἔχει σμικροτέρους τῶν συμμέτρων , δειλοί τέ εἰσι τὴν | ||
| ἢ ψυχροὺς ἢ περὶ κεφαλὴν ἢ στέρνον ἐπιφέροιτο καὶ τοὺς σφυγμοὺς ἀμυδροὺς καὶ μικροὺς ἐργάζοιτο καὶ τὰ τούτοις ἐοικότερα , |
| ἔχω : τὸ γὰρ πρᾶγμ ' αὐτό μοι καλῶς ἔχον καλοὺς παρασχεῖν τοὺς λόγους δυνήσεται αἰδὼς ἀπώλες ' αὐτόν , | ||
| ὑπομένειν πληγὰς ἄκμων : κονδύλους πλάττειν δὲ Τελαμών : τοὺς καλοὺς πειρᾶν καπνός . κἀν Πυθαγοριστῇ δέ φησι : πρὸς |
| παταγώδης καὶ ὑπόμωρος . Βιβλίον τοὐμὸν μέθυ : πρὸς τοὺς διαφθείροντάς τινα ἔργα : ἢ ἐπὶ τῶν φιλολόγων . Βλίτυρι | ||
| τραχὺν καὶ σκληρόν . Βιβλίον τοὐμὸν μέθυ : πρὸς τοὺς διαφθείροντάς τινα ἔργα : ἢ ἐπὶ τῶν φιλολόγων . Βίοι |
| , καὶ τὴν σωφροσύνην , αὐτῆς ἐπιστατοῦσαν , τοὺς μὲν ἀλαζόνας ἀποτρέπειν , τοὺς δὲ ὡς ἀληθῶς μάντεις καθιστάναι ἡμῖν | ||
| τοῦ σοφωτάτου Χείρωνος πεπαιδευμένον , ὥστε ὀλίγον πρότερον λοιδοροῦντα τοὺς ἀλαζόνας τῇ ἐσχάτῃ λοιδορίᾳ αὐτὸν παραχρῆμα πρὸς μὲν τὸν Ὀδυσσέα |
| , εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
| ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
| καὶ φιλανθρώποις : τοὺς δὲ δωδεκαετεῖς τῶν παίδων πρός τε γραμματικοὺς φοιτᾶν ἤδη καὶ γεωμέτρας καὶ τὸ σῶμα γυμνάζειν ἀναγκαῖον | ||
| τὴν γραμματικὴν ἐπιστήμην κατὰ τὴν ἕξιν τελειωθεὶς καὶ παραδιδοὺς τοὺς γραμματικοὺς λόγους , καὶ τὸ μὲν ψυχρὸν ὕδωρ δυνάμει λέγεται |
| βραδύγαμοι μέντοι γίνονται . ὁ Κρόνος Ἑρμῆν τριγωνίζων συνετοὺς καὶ ἐμπείρους καὶ τὴν γνώμην βεβαίους , αἱ δὲ τούτων πράξεις | ||
| πληθυντικῶν , ἴεντο . ἴδριας : σοφούς : ἐπιστήμονας : ἐμπείρους : ἀπὸ τοῦ εἴδω ὁ μέλλων , εἴσω : |
| [ ] | ὡς ῥήτορας , [ ἔνιοι ] | φιλοσόφους ἀποφαίνουσιν [ ] | . Ξενοκράτης | δ ' | ||
| τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφους ; Λέγε : οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο . |
| ψυχὴν ἐπ ' αὐτὴν τὴν ἀλήθειαν : καὶ μὴν καὶ ὀξυτέρους ποιεῖ αὐτοὺς ἑαυτῶν γίγνεσθαι , καὶ ἔτι πολὺν πόνον | ||
| ξένη καὶ πλείων ἡ τῶν ἀναγκαίων χρεία καὶ τοὺς κινδύνους ὀξυτέρους ἔχουσα . νῆες μὲν διάβροχοι , ναῦται δὲ ἀτακτοῦσι |
| μὲν γὰρ διώκων ἐρεῖ , ὅτι διὰ τοῦτο ἐλαύνει τοὺς ἀποκηρύκτους τῶν πατρῴων ὁ νόμος , καθάπαξ ἡγησάμενος ἀναξίους εἶναι | ||
| παρασχέσθαι τὸν ἀντίδικον ἀξιώσομεν λέγοντες , ὅτι ἐξῆν τρέφειν τοὺς ἀποκηρύκτους καὶ οὐδεὶς κωλύει νόμος : ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἔχει |
| δ ' ὑμῖν ἐπιδείξω καὶ ὅθεν εἰσὶ καὶ οἵτινες οὓς γνησίους διεμαρτύρησαν εἶναι καὶ κληρονόμους ζητοῦσι καταστῆσαι τῶν Εὐκτήμονος . | ||
| μείζω ποιήσητε τὴν οὐσίαν . πρὸς τοῦτο τοίνυν ὁρῶντες παιδοποιοῦμεν γνησίους βουλόμενοι κληρονόμους καταλιπεῖν μὴ καρτεροῦντες εἶναι χρημάτων ἐκτός . |
| ὅτι , εἰ μετρεῖν μαθήσεται , καὶ διὰ τούτου τοὺς δανειστὰς ἀποκρούσεται . ἐμπαίζει τοὺς φιλοσόφους περὶ τῶν μέτρων βούλεσθαι | ||
| ἀφεωρακὼς μόνον ἐκεῖνο , ἐὰν ἄρα οἷός τε γένηται τοὺς δανειστὰς διὰ πειθοῦς ἀποστερῆσαι τὰ χρήματα , αὐτὸς πρόσεισι τῷ |
| ἐστιν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Τυφῶνοςἔστι δὲ εἰκὸς τοὺς μὴ φιλοῦντας τοῦτον πράξειν κακῶς κατὰ τὰ γεγραμμένα ταῖς ἀσπίσιν αὐτῶν | ||
| μὲν οὖν πρῶτος λόγος αὐτὸ φιλαύτους καλεῖ οὐ τοὺς ἑαυτοὺς φιλοῦντας ἁπλῶς ἀλλὰ τοὺς ζητοῦντας ἑαυτοῖς ἀπονέμειν τὸ πλέον , |
| χεῖρα μηδὲ ἄλλο μηδὲν τοῦ σώματος , μηδὲ τοὺς πάνυ πλουσίους ἀναλῶσαι ἂν μηδεμίαν ὑπὲρ τούτου δραχμήν : ἓν δὲ | ||
| δύσμορον πέλει τέλος . Ἀλλὰ καὶ τρίτος δεκανὸς σώφρονας καὶ πλουσίους , εὐμεταδότους , εὐσεβεῖς , καλὴν ἔχοντας τύχην , |
| ἐπισκοποῦντας καὶ βασανίζοντας , ἀλλ ' οὐδὲ κεραμέας , οὐδὲ σκυτοτόμους , οὐδὲ τοὺς τὰ ἔτι τούτων ἀτιμότερα μεταχειριζομένους , | ||
| τι ποιητέον αὐτοῖς περὶ τὰ ξύλα , οὐδὲ δὴ τοὺς σκυτοτόμους ὅ τι ποιητέον αὐτοῖς περὶ τὰ σκύτη , ἀλλ |