μάλιστα αἰσχύνας ἑαυτόν : δεύτερον δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνέλεγκτος ὑπ ' αὐτῶν μένων . Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη | ||
ἐμὴν πλάνην ἐπιδεῖξαι ὥσπερ πόνους τινὰς πονοῦντος ἵνα μοι καὶ ἀνέλεγκτος ἡ μαντεία γένοιτο . μετὰ γὰρ τοὺς πολιτικοὺς ᾖα |
Σκόπει μήν , ἔφη , ὦ Σώκρατες , ὅπως μὴ ἔξαρνος ἔσῃ ἃ νῦν λέγεις . Ἔσκεμμαι , ἦν δ | ||
δὲ Νάναρος ἀφικομένῳ τῷ ἀγγάρῳ , καὶ ἀπαιτοῦντι Παρσώνδην , ἔξαρνος γενόμενος , οὐδαμοῦ ἔφη ἐκεῖνον ἑωρακέναι , ἐξ ὅτου |
! ! ! ] ων [ μόνης τι λήψεων [ εὔδηλος ? εἶ ? . ψοφεῖν [ δὲ προϊὼν ] | ||
δὲ Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος . αὕτη ἐν ταῖς σώφροσι γυναιξὶν εὔδηλος ἦν . τᾷ μὲν Κύπρον ἔχοισα : ἡ Ἀφροδίτη |
κἀγὼ μὲν ὁ τάλας νεκρὸν ἀντὶ νυμφίου ἐκομισάμην καὶ ἔθαψα τηλικοῦτος ὢν ἄρτι γενειάσκοντα τὸν ἄριστον παῖδα τὸν ἀγαπητόν : | ||
. οὐ γὰρ ἂν τρὶς πιὼν οὕτως κατηνέχθη ὑπὸ μέθης τηλικοῦτος ὤν . ἦν οὖν καὶ τότε μεγάλα ποτήρια , |
νίκης εὔχεται , ποιεῖ αὐτὸν ὁ ποιητὴς εὐφημοῦντα , ἔσται ταυταγί . ἀκούετε λεῴ : Κῆρυξ ἐστὶν ἢ Πεισθέταιρος . | ||
πᾶσι νικᾶν τοῖς κριταῖς καὶ τοῖς θεαταῖς πᾶσιν , Ἔσται ταυταγί . εἰ δὲ παραβαίην , ἑνὶ κριτῇ νικᾶν μόνον |
ἐσθ ' ἕδρα , ἐπείπερ ἐστὶ Θεσμοφορίων ἡ μέση . Τοῦτ ' αὐτὸ γάρ τοι κἀπολεῖν με προσδοκῶ . Αἱ | ||
ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ , οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ ; Τοῦτ ' ἀληθέστερον εἴρηκας , ὦ Σώκρατες . Φέρε δή |
ἔχει . ἀναπνεῖ γὰρ καὶ δι ' αὐτῶν , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχηλῶν ἐστιν . αἶγες δὲ Κεφαλληνίδες οὐ πίνουσιν | ||
καὶ διὰ τῶν ὤτων καὶ διὰ τῶν μυκτήρων , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχήλων ἐστί . καὶ τὴν μὲν αἰτίαν εἰπεῖν |
ἔξωθεν λαμβανομένου τοῦ ἔσται : ἢ τὴν μετοχὴν ἀντὶ τοῦ ἀπύσει ῥήματος ληπτέον . . ἀπύων ] ἔσται βοῶν . | ||
† ἢ σκόλοπος † ὄψεται δοκεύοντα , μαινάσιν δ ' ἀπύσει : Τίς ὅδ ' ὀρειδρόμων μαστὴρ Καδμειᾶν ἐς ὄρος |
τερατώδης , ἐκβόλιμος οἷον σατυρίσκος ἢ ἑρμαφρόδιτος , δίδυμος ἢ δικέφαλος . Τὸ δ ' ἐφεξῆς τούτῳ δωδεκατημόριον , ὃ | ||
σφοδρῶς πλήττουσα . * ὀλίγη : λεπτή ἀμφικαρὴς δὲ ἤγουν δικέφαλος : ψευδῶς δέ φησιν : οὐ γάρ ἐστιν , |
Γεωργικῷ . Στεφανηφόρος : Ἀντιφῶν ἐν τῷ πρὸς Νικοκλέα . Στεφανηφόρου ἡρῷον , ὡς ἔοικεν , ἦν ἐν ταῖς Ἀθήναις | ||
ἐλασθείς ἔπλευσε τὴν θάλασσαν , εἰ μὴ μόνος ἐκεῖνος . Στεφανηφόρου μετ ' ἦρος μέλομαι ῥόδον τέρεινον † σὺνεταιρεῖ ἀύξει |
' ἄνω κέχηνας : Ὡς τοῦ Ἡρακλέους εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψαντος μετ ' ὀργῆς φησι , τί δῆτ ' ἄνω | ||
ἀπήγαγον . ἡ δ ' ἄφνω Πενία διεκώλυσεν . οὕτως ἀναβλέψαντος αὐτοῦ , τῶν κακῶν οὐδεὶς ἐπλούτει , τῶν δ |
ὑπὸ τοῦ πάθους , μέλλων δακρύειν , ὡς μὴ γένοιτο καταφανής , ἀποστρέφεται καὶ προχέας θερμὰ καὶ ἐπάλληλα δάκρυα καὶ | ||
καθὰ κἀκεῖσε δεδηλώκαμεν . ἡ δὲ τάξις τῆς ἀναγνώσεως ὁμοίως καταφανής : ἡγουμένων γὰρ τῶν πραγμάτων δεῖ τηνικαῦτα καὶ τὸν |
ζητητέον γὰρ εἰ ἄρα μή ἐστι τὸ ἐνδεχόμενον εἴπερ ἀνάγκη ἀληθεύοντος ἐκβαίνειν . ἰστέον τοίνυν ὅτι οἱ Στωικοὶ ἀναιροῦντες τὸ | ||
προλέγων πιστὸς ἦν . ἐκεῖνος δὲ πιστότερος κολακεύων Ἀθηναίους ἐμοῦ ἀληθεύοντος . ἐγὼ δὴ θέμενος πρὸ τοῦ στρατηγείου τὰ ὅπλα |
ἄδοξα ἀσύστατα : τὰ δὲ μὴ πρὸς ὑπερβολὴν συνίσταται . Παράδειγμα ἄλλο τοῦ ἀπιθάνου . Περικλῆς τῇ Ἀσπασίᾳ συνόντα Σωκράτη | ||
κατηγορούμενα , κατηγορήσωμεν πῇ , τουτέστι συνθέτως καὶ ἡνωμένως . Παράδειγμα τοῦ προτέρου ὁ συλλογισμόςμᾶλλον δὲ παραλογισμόςτοῦ αἱρετικοῦ [ μᾶλλοναἱρετικοῦ |
ῥέοντα Ἰδαῖόν τε σεμνὸν ἄντρον , ἱκέτας σέθεν ἔρχομαι Λυδίοις ἀπύων ἐν αὐλοῖς , αἰτήσων πόλιν εὐανορίαισι τάνδε κˈλυταῖς δαιδάλλειν | ||
φέρειν σε ἐπὶ τελευτὴν υἱῶν παρισταμένων . ἄλλως : Λυδίοις ἀπύων ἐν αὐλοῖς : βοῶν . ᾄδων . ἢ ὅτι |
, τὰς παρειὰς φιλέονται . Ἢν δὲ πολλῷ ᾖ οὕτερος ἀγεννέστερος , προσπίπτων προσκυνέει τὸν ἕτερον . Τιμῶσι δὲ ἐκ | ||
μακρᾶς ἄρχηται , τροχαῖος , καὶ ἔστι μαλακώτερος θατέρου καὶ ἀγεννέστερος : παράδειγμα δὲ τοῦ μὲν προτέρου τοιόνδε ἐπὶ σχολῇ |
τοὺς υἱούς σου περὶ αὐτοῦ : ὅτι ὁ εὐλογῶν αὐτὸν εὐλογημένος ἔσται , οἱ δὲ καταρώμενοι αὐτὸν ἀπολοῦνται . Καὶ | ||
τις , οὐκ ἐπαινετός . Τί οὖν φησι : καὶ εὐλογημένος ἔστω ; Ἀλλ ' ἔοικεν αἰνίττεσθαι διὰ τοῦ λεχθέντος |
καὶ ὁρίζει τὰ πρόσωπα , ῥητέον . Πᾶσα ἀντωνυμία ἢ δεικτική ἐστιν ἢ ἀναφορική , αἱ κατὰ πρῶτον καὶ δεύτερον | ||
δεικτικὴ τούτου . Λαβὼν ὅτι ἀπόδειξίς ἐστι τοῦ ὅτι ἔστι δεικτική , ἔχων δὲ ὅτι καὶ ὁ ὁρισμὸς καὶ ἡ |
ὁρμὴ καὶ τῆς ψυχῆς ἡ ἄλογος καὶ παρὰ φύσιν κίνησις ὑπαίτιος : ἑκάτερον γὰρ τούτων τί ἐστιν ἕτερον ἢ παλαιὸν | ||
ἡ ὑποψία εἰς ἐμὲ ἰοῦσα , ἐγὼ δὲ ὑπὲρ ἐκείνων ὑπαίτιος ἐσόμενος σαφῶς ᾔδη . Τοῦ δὲ ἀκολούθου ἡ μαρτυρία |
θυμὸν τοῦ λογισμοῦ παρίστησιν , ὅπερ οὐκ ἐπαινῶν ἀλλὰ ψέγων φανερός ἐστιν , ὡς ὁ Νέστωρ τῷ Ἀγαμέμνονι τὴν εἰς | ||
τινος ὅδ ' ἢ Γοργόνων Λιβυσσᾶν γένος . ἴτω δίκα φανερός , ἴτω ξιφηφόρος φονεύουσα λαιμῶν διαμπὰξ τὸν ἄθεον ἄνομον |
ἔστι μὲν καὶ αὐτὸς τῶν εἰς ηρ , ὑπάρχει δὲ βαρύτονος , κλίνεται δὲ Πίερος μὴ φυλάττων τὸ Η καὶ | ||
μεγάλου γράφεται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνεται : καὶ βαρύτονος μὲν οὖσα ἢ ὀξύτονος , τρέπει τὸ ω : |
, ὡς λόγος λογίζω , Ὅμηρος ὁμηρίζω . τὸ δὲ ὀρτίζω προσελθόντος τοῦ αλ ἐποίησεν ὀρταλίζω . Οὐδαμῶς . ὄνομα | ||
καὶ ὀρτῶ ῥῆμα . τὸ δὲ ὀρτῶ ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ |
καὶ ἀθλία , κατὰ τὸ χρῶμα κιτρίνη , κατάξηρος , συμπεπτωκὸς ἔχουσα τὸ πρόσωπον ὑπὸ τοῦ λιμοῦ : παχύπους , | ||
γὰρ εἶναι τό τε βέλτιστον καὶ τὸ κατ ' ἐξουσίαν συμπεπτωκὸς ἐνταυθοῖ , καὶ τὴν μὲν δίαιταν κοινοτάτην ἅπασι , |
Ἀμφιάρηος . χαίρων δὲ καὶ αὐτός Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω , ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ , γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων | ||
: Πρῶτον περὶ τοῦ ἀλκμᾶνος λέγων ὅτι στέφω αὐτὸν καὶ ῥαίνω ἐν ὕμνῳ , εἶτα διαμέσου θεὶς ὅτι γείτων ἐστὶν |
τοῦ αἰνίγματος : ὅθεν τῇ πόλει πάσῃ τῶν Θη - βαίων ἐγένετο ὄνειδος . συντάσσεται δὲ οὕτως , τὸ γὰρ | ||
' οὗ ὁ τόπος Βωταχίδαι . . . βαιών ἢ βαίων : ὃ καὶ βλέννος λέγεται : ἔστιν ἰχθὺς παραπλήσιος |
πάντα λέγε ὅσων ἐσθλῶν μοῖραν ἔχει τὸ τέμενος , ἢ στίξας εἰς τὸ ἀναγήσασθαι , τὸ ἑξῆς θαυμαστικῶς λέγε : | ||
τοῦ φρονεῖν : εἰ δὲ πλανᾷ γράψεις πρὸς τὸ πῆμα στίξας , ἀσυνδέτως τὸ λοιπὸν ἐρεῖς , οὕτως ἀποσφαλεὶς καὶ |
τῆς γενομένης ἀφορμῆς κατὰ τὸ τρίτον , ὡς τὸ μὲν ὀρθοτονούμενον εἰς τὸ σύνθετον ἐχώρει , τὸ δὲ μὴ οὕτως | ||
, “ περὶ γάρ ῥά ἑ χαλκὸς ἔλεψεν : ” ὀρθοτονούμενον δὲ δηλοῖ ἑαυτὸν ἢ ἑαυτήν , οἷον “ κάλεόν |
δ ' αἰσθητῷ γένεσιν οἰκεῖον ὄνομα ἐπεφήμισεν . ἐπεὶ οὖν ὁρατός τε καὶ αἰσθητὸς ὅδε ὁ κόσμος , ἀναγκαίως ἂν | ||
τὸν οὐρανὸν ὀρανόν . αὐτὸς δὴ καὶ ἄλλοτ ' ἄλλωι ὁρατός ἐστιν , ὅπως ἂν ὀξύτητός τις ἔχοι βλέπειν . |
, διόπερ εὐκαίρως ἐπήνεγκε τὸ ὦ συκοφάντα . ἀλλὰ καὶ τειχοποιὸς ἦσθά φησι ] καὶ τοῦτο ὡς ἀπὸ Αἰσχίνου . | ||
ἐφ ' οἷς ἐπέδωκα , ὦ συκοφάντα . ἀλλὰ καὶ τειχοποιὸς ἦσθα . καὶ διά γε τοῦτο ὀρθῶς ἐπῃνούμην , |
θετέον . Εἰ δὲ ὑπόστασιν ἄνευ ἐνεργείας τις θεῖτο , ἐλλιπὴς ἡ ἀρχὴ καὶ ἀτελὴς ἡ τελειοτάτη πασῶν ἔσται . | ||
οὐ διαστὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ οὐδὲ ἀσθενὴς τῷ μερισμῷ οὐδὲ ἐλλιπὴς οὐδὲ τοῖς μέρεσι γενόμενος ἅτε ἑκάστου μὴ ἀποσπασθέντος τοῦ |
καὶ εἶπεν Σεμειαζᾶς πρὸς αὐτούς , ὃς ἦν ἄρχων αὐτῶν Φοβοῦμαι μὴ οὐ θελήσετε ποιῆσαι τὸ πρᾶγμα τοῦτο , καὶ | ||
οἰκοδεσπότην ἐδάκρυσε . τοῦ δὲ τὴν αἰτίαν ἐρωτήσαντος ἔφη : Φοβοῦμαι καὶ κλαίω : μέλλω γὰρ τραυματίσαι σε , καὶ |
, ἀναγκαῖον κακόν . Ζητούμενον ὄνομα , ἄνθρωπος ἀφανής , δυσεύρετον κτῆμα , ἀπορίας παραμύθιον , καταφυγὴ δυστυχίας , ἀγκὼν | ||
ψελλόν ] Ἄσημον , ἄναρθρον . : ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον : Ἀπὸ τούτων ὧν σοι εἶπον , εἴ τι |
χρόνου , καθ ' ὃν ἦν ἢ ἔσται , οἷον τραγέλαφος ἦν χθὲς ἢ πέρυσιν ἢ ἔσται αὔριον ἢ εἰς | ||
ἔστιν αὐτὸ χωρὶς εἰπεῖν . οὐ γὰρ ἐπειδὴ λέγωμεν ὁ τραγέλαφος δοξαστόν ἐστιν , ἤδη δυνάμεθα εἰπεῖν ὅτι τὸ μὴ |
τῶν ῥητῶν οὐδὲν τοιοῦτον ἐμφαινόντων , ἀλλὰ τίς ἡ μᾶλλον ψευδομένη καὶ μᾶλλον διεστῶσα τῆς ἐξ ἀρχῆς καταφάσεως , οὔτε | ||
καὶ μετὰ τοῦ ἦν ἢ ἔστιν ἢ ἔσται ἀληθεύουσα ἢ ψευδομένη τὰς πτώσεις ἀπώσατο . ὡς εἶναι ὅλον τὸν ὁρισμὸν |
πρόβασις κατὰ τὴν ὀνομασίαν τοιαύτη τις ᾖ : ἐπιδίτριτος , ἐπιτριτέταρτος , ἐπιτετράπεμπτος , εἶτα ἐπιπένθεκτος καὶ παραπλησίως ἐπὶ τῶν | ||
εἶπον , τὸ δ καὶ τὸ γ . καὶ πάλιν ἐπιτριτέταρτος , τρίτον καὶ τέταρτον : καὶ ἐφεξῆς . λέγει |
εἶναι ἡ γενικὴ ἁλτός , ἵνα εὑρεθῇ διὰ δύο συμφώνων ἐκφερομένη : ἀλλ ' ἐπειδὴ δασυνομένης τῆς εὐθείας ἔμελλε ψιλοῦσθαι | ||
ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένη μετά τινος τῶν συνεζευγνυμένων περὶ μίαν συλλαβὴν ἤτοι κατὰ |
καὶ παράλληλός ἐστιν καὶ ἔτι ὁ αβγʹ κύκλος τῶν αζηʹ γθκʹ κύκλων ἐφάπτεται : λέγω δὴ ὅτι καὶ ὁ μὲν | ||
ὁ γθκʹ : φανερὸν δὴ ὅτι ὁ αζηʹ κύκλος τῷ γθκʹ κύκλῳ ἴσος τε καὶ παράλληλός ἐστιν καὶ ἔτι ὁ |
τὴν ἐν τοῖς ἀγῶσι νίκην : μίμημα γάρ ἐστι τοῦ αὐλητικοῦ ἐνδοσίμου . Τὴν Συρακουσίων δεκάτην : Δήμων Συρακουσίους εὐδαιμονήσαντάς | ||
μὲν οὖν ταύτας λέγουσι τὰς διαφοράς . Περὶ δὲ τοῦ αὐλητικοῦ τὸ μὲν φύεσθαι δι ' ἐννεατηρίδος , ὥσπερ τινές |
Νύσσαν τῆς Θρᾴκης , κἀκεῖ παρὰ τῶν Νυμφῶν γαλακτοτροφεῖται . Χωλὸς ἦν ὁ Ἥφαιστος , διὸ καὶ ἀμφιγύης : ἦν | ||
πάντα πράττεσθαι . διὰ τὸ ἀνήρ . . Αἴσιμος : Χωλὸς ἄτιμος καὶ ἀμαθής . ἄτιμος οὗτος καὶ χωλός . |
ἥξω : παρὼν δὲ πρὸς παρόντας ἐμφανῶς γαμβροὺς διδάξω καὶ διδάξομαι λόγους . κἂν μὲν κολάζηι τήνδε καὶ τὸ λοιπὸν | ||
μέντοι πεσών γε κείσομαι , ἀλλ ' εὐξάμενος τοῖσιν θεοῖς διδάξομαι αὐτὸς βαδίζων εἰς τὸ φροντιστήριον . πῶς οὖν γέρων |
“ Αἰσονίδη , τίνα τήνδε μετὰ φρεσὶ μῆτιν ἑλίσσεις ; αὔδα ἐνὶ μέσσοισι τεὸν νόον . ἦέ σε δαμνᾷ τάρβος | ||
; † Πάριν ὡς ἀφέλοιτο . . . πῶς ; αὔδα . Κύπρις ὧι μ ' ἐπένευσεν . . . |
, καὶ οὐδὲν ὠφελήθη . Τῷ δὲ Φοίνικι ἐξετμήθη κύκλος σαπρὸς , καὶ τὸ ἕλκος ἐκαθάρθη μὲν τὸ πλέον , | ||
οὔ , “ φησιν , ” ἀλλ ' Αἴσωπος ὁ σαπρὸς λαλεῖν ἤρξατο στωμύλως . “ καὶ ὁ δεσπότης : |
οὐκ ἐπιλέγοντος τοῦ δεσπότου : „ τὸν περιαυχένιον τοῦτον κύκλον ἐδωρησάμην σοι καὶ κόσμον κατορθουμένων τῶν ἐμῶν καὶ ἀγχόνην ἀποτυγχανομένων | ||
: ” ἄπελθε λοιπόν : ἐγὼ γὰρ ἤδη τὸν λαγωὸν ἐδωρησάμην σοι . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὡς πολλοὶ |
πόσον , πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ | ||
ἀνθρώποις ἢ τὸ τοῦ Σωκράτους , μηδέποτε πρὸς τὸν πυθόμενον ποδαπός ἐστιν εἰπεῖν ὅτι Ἀθηναῖος ἢ Κορίνθιος , ἀλλ ' |
ἄρα τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα καὶ † Δωρικῶς ἔταν † . ὠόψ : ἐπίφθεγμα τῶν ἀφιέντων τινὰς ἅμα | ||
ὅτε τὸ κύριον μόλῃ φάος τόκου , δαίμονά τ ' ἔταν , ἄμαχον ἀπόλεμον ἀνίερον , Θράσος , μελαίνα μελάθροισιν |
ἁλμυρὸν βαρὺ φύσει καὶ ἄτροφον ἔπειτα ἀσαπὲς καὶ ἀναλλοίωτον : καταλειπόμενον οὖν καὶ οὐ συνελκόμενον ὑπὸ τῶν ῥιζῶν οὐκ ἀναμίγνυται | ||
βουκόλος , οὗ πρόσθε μέμνηται . καλάμη δέ ἐστι τὸ καταλειπόμενον ἐκ τοῦ θεριζομένου σίτου , ποππύσδεν δὲ τὸ λεπτοτάτως |
πόλιν . πάντα τὰ τοιαῦτα οἱ κωμικοὶ ποιοῦσι παρῳδοῦντες . ἀμβλύτερος : Θουκυδίδης . ἄμβωνες : οἱ λόφοι τῶν ὀρῶν | ||
ἤθελεν : ἐν δ ' αὖ πλήθει πραγμάτων καὶ ἐραστὴς ἀμβλύτερος εἰς ἐρώμενον ἂν εἴη . δεῖ δὴ τοῦ γε |
τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ἐρεῖς καὶ τὸ ” ἢν τοῦτο νικηθῇς ἐμοῦ “ παθητικῶς . συνηγοροῦσιν ] τοῖς δικαζομένοις . | ||
τοῖσί γε μὴ ἔστι μηδέν ; Τοῦτο δέ , ἢν νικηθῇς , μάθε ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις . Γευσάμενοι γὰρ τῶν |
ὀξυδερκές . . . . . δόρξ , , : δόρξ : . . . παρὰ τὸ δέρκω δέρξω δὲρξ | ||
λέξ : πρόξ : κρόξ : φλόξ : ξόρξ : δόρξ . Εἰς ηξ μονοσύλλαβον διὰ τοῦ η γραφόμενα τρία |
ὄντα ἔνεϲτι τεκμαίρεϲθαι : βέβλαπται δὲ τὸ φανταϲτικὸν καὶ τὸ λογιϲτικόν . μιχθείϲηϲ δὲ τῷ αἵματι τῆϲ ξανθῆϲ χολῆϲ καὶ | ||
ὄντα ἔνεϲτι τεκμαίρεϲθαι : βέβλαπται δὲ τὸ φανταϲτικὸν καὶ τὸ λογιϲτικόν . μιχθείϲηϲ δὲ τῷ αἵματι τῆϲ ξανθῆϲ χολῆϲ καὶ |
ἀγοράζων . ἀντ ' ὀνομάτων αὗται μετοχαί : ὁ γὰρ ἀγοραστὴς ἐπὶ τοῦ ὀψωνοῦντος τέτακται . καὶ Πλάτων δ ' | ||
ἀγοράζων . ἀντ ' ὀνομάτων αὗται μετοχαί : ὁ γὰρ ἀγοραστὴς ἐπὶ τοῦ ὀψωνοῦντος τέτακται . καὶ Πλάτων δ ' |
εἶθ ' ἡ αἰτία προσγέγραπται : ὁρατός τε γάρ ἐστιν ἁπτός τέ ἐστι . Τοῦ οὐρανοῦ τὸ χαριέστατον οἱ ἀστέρες | ||
χρῶμα οὐδὲ ὀσμή . ὁ δὲ χυμὸς μάλιστα μὲν καὶ ἁπτός , εἴπερ γευστός : γεῦσις γὰρ ἅπασα δι ' |
ἐστι καὶ συνεστραμμένος καὶ ἀπορητικός , κατὰ δὲ τὴν φράσιν ἀπέριττος διὰ τὴν τῆς ἀληθείας εὕρεσίν τε καὶ σαφήνειαν , | ||
μὲν γὰρ ἡ φύσις ἀκριβὴς καὶ φιλότεχνος καὶ ἀνελλιπὴς καὶ ἀπέριττος . “ οὐδέν , ὡς ἔφησεν Ἐρασίστρατος , ἔχουσα |
βωμὸς ἀρκέσει θεοῦ , ἐλευθέρα τε γαῖ ' ἐν ἧι βεβήκαμεν . βούληι πόνον μοι τῆιδε προσθεῖναι χερί ; οὔτοι | ||
καὶ πεζεύειν . παρὰ τοὺς πόδας : ἐφ ' οὗ βεβήκαμεν τοῖς ποσί . Πομφόλυξ . παρὰ τὸ παφλάζω ῥῆμα |
ἐρωτήσεων , οἷόν ποτε καὶ Παρμενίδηι χρωμένωι καὶ διεξιόντι λόγους παγκάλους παρεγενόμην ἐγὼ νέος ὢν ἐκείνου μάλα δὴ τότε ὄντος | ||
σώματα , κατ ' αὐτό γε τὸ δικαιότατον ἦθος ταύτῃ παγκάλους εἶναι , σχεδὸν οὐδεὶς ἂν λέγων οὕτω πλημμελῶς δόξειε |
οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ : ὡς κλῶ κλάνω , φθῶ φθάνω , οὕτως ἁδῶ ἁνδάνω . ἀφαδία οὖν ἡ | ||
, [ ἐκ τοῦ φθῶ ἐστιν , τοῦ ] δὲ φθῶ τὸ φθείω [ παράγωγον , ἔχον τὴν δίφθογγον ] |
τῶι ποιητῆι τὸν Δία παρεισάγεσθαι δυσαρεστούμενον τῶι Ἄρει καὶ λέγοντα ἔχθιστος δέ μοί ἐσσι θεῶν , οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν : | ||
παρὰ τὸ ἐχθρὸς ἐχθρότατος ἐχθρίων καὶ ἀποβολῇ τοῦ ρ ἐχθίων ἔχθιστος . . . . . ζαὴν ἄνεμον : ζαὴν |
οἱ ἐξ αὐτῶν λόγοι . φέρε γὰρ φάναι ὡς γίνεται ἀκατάλληλον παρὰ τοὺς ἀριθμούς , ὥς τινες ὑπέλαβον , κούρω | ||
πτώσεις ἐν ἰδίαις φωναῖς διέκριναν τό τε κατάλληλον καὶ τὸ ἀκατάλληλον . οὐ τοῦ τοιούτου δὲ παρεπομένου κατ ' οὐδέτερον |
αἰδούμενος δὲ πολλὰ δὴ διέφθορα : καὶ νῦν ὁρῶ μὲν ἐξαμαρτάνων , γύναι , ὅμως δὲ τεύξηι τοῦδε . προυννέπω | ||
ὁ μὲν ἐλάττω πράττων ἐλάττω ἐξαμαρτάνει , ἐλάττω δ ' ἐξαμαρτάνων ἧττον ἂν κακῶς πράττοι , ἧττον δὲ κακῶς πράττων |
ὁ Γρᾶς τοῦ Γρᾶ . Ἔστι δὲ ἀπολογήσασθαι περὶ τοῦ Γράδης καὶ εἰπεῖν , ὅτι εὐλόγως εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι ψευδής καὶ φραδής ἐπιθετικά . |
δὲ τῇ συνθέσει ἐπειδὴ γίνεται ἀρσενικοῦ γένους ἀναδέχεται τὴν εἰς αιξ κατάληξιν , οἷον ὡς ὢν ἄπαις τε κἀγύναιξ κἀνέστιος | ||
ἀπέβαλε τὸ ξ κατὰ τὴν κλητικήν , ἐπειδὴ τὰ εἰς αιξ λήγοντα ἢ ἀρσενικοῦ μόνου γένους εἰσίν , οἷον Θρᾷξ |
ἐλεήμων : δέον εἰπεῖν “ ἥττων ” φησὶν Γ “ ἐλεήμων ” . Γ ὡς . . . ἀεὶ ] | ||
τήνδ ' , ἵνα σπένδειν ἔχῃς . Οἴμ ' ὡς ἐλεήμων εἴμ ' ἀεὶ τῶν χρυσίδων . Ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον |
, ἢ τὸ λογιϲτικὸν μόνον ἠδίκηται , ϲῴζεται δὲ τὸ φανταϲτικὸν καὶ ἡ μνήμη , ἢ καὶ τοῦ φανταϲτικοῦ καὶ | ||
. τοῦ μὲν οὖν ἐμπροϲθίου μέρουϲ τοῦ ἐγκεφάλου βλαβέντοϲ τὸ φανταϲτικὸν μόνον ἠδίκηται , τῆϲ δὲ μέϲηϲ κοιλίαϲ τοῦ ἐγκεφάλου |
, εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
' οὐδ ' εἰ ἀληθὲς εἶναι λέγοιτο : ὅτι γὰρ ἀνύπαρκτόν ἐστι τὸ ἀληθές , ὑπεμνήσαμεν ἐν τοῖς περὶ κριτηρίου | ||
δὲ χρή , ὅτι οὐ πρόκειται ἡμῖν ἀποφήνασθαι , ὅτι ἀνύπαρκτόν ἐστι τὸ κριτήριον [ τὸ ] τῆς ἀληθείας : |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
] ἡ γυνή . περὶ γυναικὸς λέγει . ἀλλ ' ἐσπάθα : κατανήλισκε καὶ κατήσθιεν . διὰ τοῦτο οὐκ ἀργὸς | ||
Δημοσθένης ” ταῦτ ' ἤδη ἐσπαθᾶτο καὶ ἐδημηγορεῖτο “ . ἐσπάθα ] ἐσπατάλα , κατέκοπτε . ἂν ] ἴσως . |
οὖν περὶ ἀναλύσεως καὶ συνθέσεως . Τῶν δὲ προειρημένων τοῦ ἀναλυομένου βιβλίων ἡ τάξις ἐστὶν τοιαύτη : Εὐκλείδου δεδομένων βιβλίον | ||
, οὗ ἡ πρώτη συζυγία ἰαμβική ἐστι τοῦ δευτέρου ποδὸς ἀναλυομένου : εἶτα χορίαμβος : εἶτα ποὺς ἁπλοῦς . τὸ |
βραχέα δὲ ἔχει καὶ τοῦτό φησιν , ὅτι ἐὰν γένηται αἱμοῤῥαγία , εἰκὸς ἐν τῷ μέσῳ ἵστασθαι τὸ αἷμα : | ||
συμπτώματα , καὶ σκοπῶν , εἰ οἵα τε εἴη ἡ αἱμοῤῥαγία ὑπεναντιοῦσθαι τῇ αἰτίᾳ . εὑρίσκων δ ' , ὅτι |
, τὰ ἀκροστόλια . Ἀπολλόδωρος . : Ἀσαλής : ἡ ἄφροντις , ἡ μηδενὸς φροντίζουσα . Σάλη γὰρ ἡ φροντίς | ||
] ἕνεκα , τιμῆς . . ἀμέλει ] ἀργόν , ἄφροντις ἀφρόντιστος ἔσο , ἀφροντίστως ἔχε . , μὴ φρόντιζε |
ἢ τοῦτον ἐσχηκέναι τὸν τρόπον , εἰ τὰς αἰτίας ἀμφοῖν λογιεῖσθε . εἰ γὰρ δὴ Σόλων μὲν καὶ Λυκοῦργος καὶ | ||
εὐθὺς ἐπιστήμην θεοῦ καὶ τῶν ἔργων αὐτοῦ σαφῆ λήψεσθε . λογιεῖσθε γὰρ ὅτι , ὡς ἐν ὑμῖν ἐστι νοῦς , |
δὲ πάντων συνεκτικώτατον : ἡ ἀπόφασις πρὸ ῥήματος ἐπιτασσομένη ποιεῖ αὐτοτέλειαν οὐ γράφω , οὐ περιπατῶ . ἦν δὲ τὸ | ||
. Οὗ τὸ μὲν πέπρακται , τὸ δὲ λείπει πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ ὀνόματος : ἀσφαλῶς ὃ μικρῷ πρότερον ἐλέγομεν , |
φιλοσοφία καὶ ἡ πρὸς ταύτην αἰδώς , καὶ διὰ τοῦτο μετριώτερός ἐστιν ὑμῖν καὶ φορητὸς ἔτι . φέρει γάρ τινα | ||
τέκτων ἢ κάπηλός τις συμπερινοστῶν τῇ στρατιᾷ . πλὴν ἀλλὰ μετριώτερός γε ὁ ἰδιώτης οὗτος ἦν , αὐτὸς μὲν αὐτίκα |
τὸ β ἀμορβός καὶ ἀμορβής , . . . . ἀμόργινος : χιτῶνα σημαίνειν ἐκδέχονται , καθὼς καὶ Θηραῖον τὸν | ||
δ ' οὖν καὶ ταύτας εἶναι λέγουσιν . ὁ δὲ ἀμόργινος χιτὼν καὶ ἀμοργὶς ἐκαλεῖτο . καὶ μὴν καὶ τὰ |
τὴν μὲν καθόλου τὴν δὲ ὑπ ' αὐτήν , εἰ συναχθήσεταί τι δι ' αὐτῶν συλλογιστικῶς . ἐχέτωσαν οὖν οὕτω | ||
. οὐκοῦν εἰ οὕτως ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας , δῆλον ὡς συναχθήσεταί τι ἐξ αὐτῶν : ὅταν γὰρ δύο προτάσεις οὕτως |
, καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ λοιποῦ ἰσάκις ἐστὶ πολλαπλάσιον , ὁσαπλάσιόν ἐστι τὸ ὅλον τοῦ ὅλου . καὶ γεγόνασιν οἱ | ||
λοιπὸν τὸ ΕΒ λοιποῦ τοῦ ΖΔ ἰσάκις ἔσται πολλαπλάσιον , ὁσαπλάσιόν ἐστιν ὅλον τὸ ΑΒ ὅλου τοῦ ΓΔ . Ὁσαπλάσιον |
. καὶ μὴν κἀκείνων ἠκούετε τῶν νόμων οἷς ἐναντίος ὢν ἐφαίνεθ ' ὁ τούτου : καὶ τούτους ὅτι πρὶν λῦσαι | ||
δ ' ἐν Μετιόντι ἢ Ζωμίῳ : ἰχθὺς τί σοι ἐφαίνεθ ' οὑφθός ; μικρὸς ἦν , ἀκήκοας ; ἅλμη |
τὸ ἐκφοβοῦν σε : προσδέχου : μανιοποιοὶ πότνιαι χωρά - ρίον ἐστὶ βοιωτίας . . ? . παρόσον ἄοινα καὶ | ||
τὸ ἐκφοβοῦν σε : προσδέχου : μανιοποιοὶ πότνιαι χωρά - ρίον ἐστὶ βοιωτίας . . ? . παρόσον ἄοινα καὶ |
: τὸ δ ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς . . Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν ἡ παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσις | ||
δὲ φεύγοντος προκρίνοντος μετὰ κατασκευῆς τὸ εὐεργέτημα τοῦ ἀδικήματος . Ὅρος βίαιος κοινὸς τοῦ μὲν μηδ ' ὅλως εὐεργέτημα γεγενῆσθαι |
ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ δὲ τὸ ὀρταλίζειν τὸ ἀναρρίπτειν τὰ νήπια | ||
ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ δὲ τὸ ὀρταλίζειν τὸ ἀναρρίπτειν τὰ νήπια |
ποσόν ἐστι τὸ διακεχωρισμένον καὶ μὴ ἔχον τι μεταξὺ τὸ ὀφεῖλον συνάφειαν ποιήσασθαι τοῦδε πρὸς τόδε , ὡς ἐπὶ τῶν | ||
εὑρίσκομεν γὰρ , ὡς οὐκ ἔλαττον κδ ἀνακλάσεων χρῄζει τὸ ὀφεῖλον ἐξαφθῆναι : κατασκευάσωμεν οὕτως : ἔστω ἐπίπεδον ἑξαγωνικὸν ἔσοπτρον |
ὅτι πᾶν ἄρα ἀκούσιον , καὶ ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ δεδειγμένον , ἐκ τῶν ἐπιφερομένων δῆλον : πότερον ὁ τὸ | ||
δὲ τὸ αἴτιον τὸ μὴ διὰ συλλογισμοῦ τὸ συνημμένον αὐτῶν δεδειγμένον εἶναι ἀλλὰ διὰ συνθήκης ὡμολογημένον . ἐν πᾶσι γὰρ |
οἷος , τοῖος , ὁποῖος , τοιοῦτος , ἡλίκος , πηλίκος , ὅσος , τόσος , τοσοῦτος πάντα εἰσὶν ἀναφορικά | ||
λευκὸς ἢ θερμὸς καὶ τὰ τοιαῦτα , ἐν δὲ τῷ πηλίκος ; μέγας ἢ μικρός , ἐν δὲ τῷ πόσος |
ὄνομα . Ἀμφιστρεὺς ] ἐπίθετον : ἢ πρὸς τὸ Ἀμίστρης στίξον , ἵν ' ὦσι δύο ὀνόματα . . ὅ | ||
' αὐτοῦ ἐπὶ τούτῳ : πρὸς δὲ τὸν Αἰσχύλον , στίξον εἰς τὸ παμπόνηρος , καὶ τὸ ὢ ἀντὶ τοῦ |
, εἶπεν , οὐ γὰρ οὕτως ἐμὲ εὐφρανεῖ ὡς σὲ λυπήσει . ὥσπερ γὰρ ἦν ἐρωτικὸς ὁ βασιλεὺς οὗτος , | ||
δὲ ἀντὶ πολλῶν ἀφιγμένῳ . καὶ ταῦτα ἔπραττεν εἰδὼς ὅτι λυπήσει τινὰ βέλτιστος ὢν εἰς ἐμέ . ἀλλ ' ὅμως |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
ι οὐκ ἀπαρτίζεις ὃ ἐπιβάλλῃ α οὐκ ἐλευθεροῦσαι ἄρτι β ὑβρίζῃ , οὐ λίαν δέ γ σώζεται τὸ γεννηθέν δ | ||
, οὔθ ' ὡς , ἵνα Μειδίας ἀδεῶς τὸ λοιπὸν ὑβρίζῃ , ψηφιεῖταί τις ὑμῶν ὀμωμοκὼς ἄλλο τι πλὴν ὅ |
πρώραν „ , ἔφη : „ ἀλλ ' ἔμοιγε οὐκέτι λυπηρὸς ὁ θάνατός ἐστι , εἴγε ὁρᾶν μέλλω τὸν ἐχθρόν | ||
ἄν ; Οὐδ ' ἄρα ὁ μέσος βίος ἡδὺς ἢ λυπηρὸς λεγόμενος ὀρθῶς ἄν ποτε οὔτ ' εἰ δοξάζοι τις |
τὰς φωνὰς τήρησις . . κατορθοῦται πᾶσα διάλεκτος , πᾶς σχηματισμὸς συντείνων εἰς Ἑλληνικὴν παράδοσιν ἀναγνωσμάτων , ἧς οὐδὲ κατ | ||
τοῦ ἀστέρος μεσουρανήσαντος εὐθὺς ὁ ἥλιος καταδύνῃ . ἔνατός ἐστιν σχηματισμὸς ὁ καλούμενος ὀψινὸς λίψ , ὅταν ὁ ἀστὴρ σὺν |
φροντίδος ἔστω τοῦτο . . νιν ] αὐτόν . . πάπταινε ] προσέχε καὶ ἐπιτήρει . . φυλάττου . πημανθῇς | ||
ἀφροδίτης : συνουσίας . Παπταινέμεν : τήρει , βλέπε , πάπταινε , ἐπιτήρει , καὶ ἐπιτηρεῖν δεῖ τὸν ἁλιέα : |
; Τὸ θεῖον ἐνεπόδιζέ με . Ἀλλ ' οὐδὲν οἷον εἰσακοῦσαι τῶν ἐπῶν . Ἀλλ ' ὅταν οἰκήσωσι λύκοι πολιαί | ||
ἀντὶ τοῦ ἀκροατής . παρὰ δὲ Πλάτωνι ξυνήκοοι . καὶ εἰσακοῦσαι . καὶ ἐπήκοος γενοῦ ἐν εὐχῇ παρὰ τῷ κωμικῷ |
δὲ αὐτὸ μὲν ὅ ἐστιν ἕκαστον ἢ ἄνωθεν διαιρετικῶς καὶ ὁριστικῶς ἢ κάτω - θεν ἀναλυτικῶς , τὰ δὲ συμβεβηκότα | ||
τρόπον τινὰ ἀποδεικτικῶς τε εἰδέναι καὶ ἀποδεικτὸν εἰδέναι , καὶ ὁριστικῶς καὶ ὁριστὸν ὡσαύτως . Καὶ ἐκ τῶν κατὰ μέρος |
ἀγαθοποιοὶ μεσουρανοῦντες ποιοῦσι δικαιοκρισίαν . τὸ δὲ δῦνον ἔστω ὁ ἐναγόμενος , καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων ἐπὶ τοῦ ὡροσκόπου σχηματισμῶν | ||
ἀγαθοποιοὶ μεσουρανοῦντες ποιοῦσι δικαιοκρισίας . τὸ δὲ δῦνον ἔστω ὁ ἐναγόμενος , καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων ἐπὶ τοῦ ὡροσκόπου σχηματισμῶν |
καλεῖται δὲ ἡ κατ ' ἐπιστροφὴν εἰς τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀποκατάστασις ἐπικατάστασις . Ἡ μὲν οὖν πρώτη ἐπιστροφὴ καὶ ἡ | ||
τῆς τοῦ ὤμου κεφαλῆς ποιησαμένης εὐχερὴς εἰς τὸ κατὰ φύσιν ἀποκατάστασις ἔσται . καταρτίζεται δὲ ὦμος ὑπὲρ τῆς δικλίδος θύρας |
τὰ γὰρ ἄλλα ζῷα ᾗ γέγονεν αὖ , διὰ βραχέων ἐπιμνηστέον , ὃ μή τις ἀνάγκη μηκύνειν : οὕτω γὰρ | ||
πρόβυσον λέγουσιν . ἔτι δὲ καὶ μύρων ἐν τοῖς συμποσίοις ἐπιμνηστέον . ἰστέον μύρον Μεγάλλειον ἀπὸ Μεγάλλου Σικελιώτου καὶ Πλαγγόνιον |
πρεσβύτερος . ἔστι γάρ μοι καὶ θυγάτηρ , ἐπειδήπερ ἐστὶ Κυνηγίῳ , ὃς τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ μιμησάμενος οὐ χείρων | ||
βασιλέως εὔνοια βέβαιος μένοι : Εὐσέβιος δὲ ἥκει μὲν καὶ Κυνηγίῳ χάριν φέρων , ἥκει δὲ καὶ τῆς σῆς θέας |
σέλας γὰρ ποιεῖ τὸν καπνόν . ὡς αὐστηροῦ κατὰ τὴν μελοποιΐαν ὄντος . τῶν μελέων Φιλοκλέους βεβρωκότες : ὡς τοῦ | ||
τὴν χρῆσιν τοῦτο γένοιτ ' ἄν . καλοῦμεν δὲ τοῦτο μελοποιΐαν . ἡ μὲν οὖν περὶ τὸ ἡρμοσμένον πραγματεία διὰ |
κοσμικῶν πραγμάτων , τουτέστιν ἠρεμίαν σχών . σχολάζω καὶ τὸ προσμένω , ὅπερ συντάσσεται μετὰ δοτικῆς , ὡς τὸ σχολάζει | ||
κοσμικῶν πραγμάτων , τουτέστιν ἠρεμίαν σχών . σχολάζω καὶ τὸ προσμένω , ὅπερ συντάσσεται μετὰ δοτικῆς , ὡς τὸ σχολάζει |
ΚΖΝ γωνίαν . ὁμοίως κἂν ὡς ἐπὶ τοῦ ἐκκέντρου κύκλου λογιζώμεθα , ἐπεὶ ἡ ΒΗ πρὸς τὴν ΗΖ μείζονα λόγον | ||
τοῦτο κινοῦντες καθόλου τὸν μῦθον ἀναιρῶμεν . Οὐδαμῶς , ἄνπερ λογιζώμεθα ὡς ἐγένετο καὶ εἰκὸς ἦν γενέσθαι τὸ πρᾶγμα . |
ῥαδιεστέραν τὴν πόλιν „ . . . . . . ἀνιηρέστερον : ἀνιηρέστερον : ” αὐτῷ μέν οἱ πρῶτον ἀνιηρέστερον | ||
Ὑπερείδης τε : ἀκρατέστερον ἔπιεν . τούτῳ ὅμοιον καὶ τὸ ἀνιηρέστερον καὶ παρ ' Αἰσχύλῳ τὸ ἀφθονέστερον λίβα . καὶ |