| , ὅτι καὶ τὸ αὐτός ὀξύνεται . Τὴν ἑαυτοῦ φασιν ὠλιγωρῆσθαι , καθὸ τὴν μὲν ἐν ἀρχῇ σύνθεσιν αἰτιατικῆς ἔχει | ||
| πάσχεις ; ὦ κακόδαιμον Ξανθία . Ἄλλοι δέ τινες ὑπέλαβον ὠλιγωρῆσθαι , ἐπεὶ ἐπὶ κλητικῆς ἐτέθη . δέον γάρ , |
| , εἰ μὴ τὸ λέγεσθαι ἢ ὑπάρχειν ἤ τι τούτοις ἰσοδυναμοῦν , Δίων λέγομαι , Θέων ὑπάρχω . ἡ δ | ||
| ἀντὶ τοῦ Ἀσίας . ὁππότε : Ἀττικόν ἐστι παρῳχημένου χρόνου ἰσοδυναμοῦν τῷ ὅτε : ὁππότε μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον . |
| δὲ ἐγὼ αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . καλῶ καὶ τὸ ἐπικαλοῦμαι , ὡς παρ ' Ἀριστείδῃ , καλῶ δὲ ἐπὶ | ||
| τοῦ ἐπακούσατε ἐμοῦ δηλονότι : ἐπεὶ εὔχομαι ὑμῖν , ἤγουν ἐπικαλοῦμαι ὑμᾶς . σὺν ὑμῖν γάρ , ἀντὶ τοῦ δι |
| πολλὴν ἀναισθησίαν σκατὰ ἤσθιον . ἑτερόκλιτος δέ ἐστιν ἡ “ σκατός ” γενικὴ ἀπὸ εὐθείας τῆς “ σκώρ ” . | ||
| καὶ ὕδος : εἰς ωρ μονοσύλλαβον τὸ σκώρ ἑτερόκλιτον τοῦ σκατός , ὅθεν ἐν τῇ συνηθείᾳ σκατά . Τὸ κρέας |
| τελευταίαν ἀδιάφορον ἀποφαινόμεθα μηδεμιᾶς αὐτῇ συλλαβῆς ἐπιφερομένης δι ' ἧς ἀφωρισμένως ἑνὸς μεγέθους αὐτὴν ἂν εἰπεῖν προσήκοι . Τούτων δὴ | ||
| αἱ γνῶμαι , κἂν μὴ τὸ ναὶ ἢ τὸ οὒ ἀφωρισμένως ἀποδοίη τις ἀλλ ' ὡς περὶ ἀδήλου καὶ αὐτὸς |
| ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
| πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν : πρὸς ἃ ὁ φεύγων τῇ διανοίᾳ χρήσεται , | ||
| πατρίδα τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ποιῆσαι . Ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν . Γνωστέον τοῦτο , ὅτι ὅταν μὴ ἐμπέσῃ τὸ |
| ἀνήνηται : ἀναίνω ἀνανῶ , ὁ ἀόριστος ἤνηνα , τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν ἀνήνω , τὸ ὑποτακτικὸν παθητικὸν ἐὰν ἀνήνωμαι , | ||
| εἴδην , ἡ μετοχὴ εἰδείς , εἰδέντος , καὶ τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν εἰδῶ , ἐὰν εἰδῇς . πλείονα ] περισσότερα |
| νοήματα εἰσά - γειν , τουτέστι τὰ πράγματα , ἀλλὰ προσλαμβάνειν αὐτῶν τὴν γνώμην τῶν τοιούτων ἢ τὴν ποιότητα τῆς | ||
| ἔρραμμαι : ὁ μέντοι κέκλεικα , ὀφείλων ἐν τῷ κέκλεισμαι προσλαμβάνειν τὸ ς , κέκλειμαι λέγεται παρὰ πᾶσιν Ἕλλησιν : |
| τῆϲ ἕδραϲ ἀπολαμβανέϲθω , ἵνα μετὰ τὴν αὐτάρκη κάθαρϲιν ἐξείη κομίϲαϲθαι τὴν βάλανον ἡμῖν . οὗτοϲ ὁ τρόποϲ καθαίρει μὲν | ||
| τῆϲ γαϲτρορραφίαϲ ἐκκρεμεῖϲ τοῦ βρόχου τὰϲ ἀρχὰϲ ποιηϲαμένουϲ πρὸϲ τὸ κομίϲαϲθαι ῥᾳδίωϲ αὐτάϲ , ὅταν ἀποπτυϲθῶϲιν ἐκπυήϲαντοϲ τοῦ τραύματοϲ . |
| ἄκρον τῆς νήσου τὸ κατὰ τὴν Ἀκυιτανίαν καὶ τὴν Πυρήνην ἀντικείμενον . τοῦτο μὲν δὴ τοὐλάχιστον διάστημα ἀπὸ τῆς Πυρήνης | ||
| ἔστω τὸ ἀντικείμενον τῷ ἀδύνατον ἐπακολουθεῖν λέγομεν μὴ ἐνδέχεσθαι τὸ ἀντικείμενον [ καὶ ] διὰ τὸν ὅρον τοῦ ἐνδεχομένου , |
| δυναμένου ; Τὸ δὲ μέγιστον ἁπάντων : εἰ γὰρ τύπους λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν , οὐκ ἔσται βλέπειν αὐτὰ ἃ ὁρῶμεν | ||
| . Λειπομένης δὴ τῆς ἐφόδου , καθ ' ἣν ἂν λαμβάνοιμεν καὶ τὰς πρὸς τὸν διὰ τῶν πόλων τοῦ ὁρίζοντος |
| , κἂν μήπω βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ , τοῦτο κατὰ τὴν ὀνομαστικήν : κατὰ δὲ τὴν γενικὴν ὧν οὖν ἐκεῖνος μὲν | ||
| Σωκράτους : διὸ καὶ οἱ γραμματικοὶ ὀρθῶς ποιοῦντες καλοῦσιν αὐτὴν ὀνομαστικήν . καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ τὴν εὐθεῖαν ὄνομα |
| ῥευματιζόμενον ὀξέως ἢ χρονίως τάς τε αὐτὰς τῶν καιρῶν διαφορὰς ὑπομένον καὶ τὸ μέγεθος τῆς νόσου καὶ τὴν ἀτονίαν τῆς | ||
| κεχωρισμένον τῶν μερῶν τὸ ὅλον , ἐχρῆν ἀναιρουμένων τῶν μερῶν ὑπομένον θεωρεῖσθαι τὸ ὅλον : τοσοῦτον δὲ ἀπέχει τοῦ πάντων |
| ὡς δὲ καὶ ταῦτ ' ἐπεπλήρωτο , αἰτιασάμενος τὸν σταθμὸν ἐνδεῖν ὁ Ζηνόβιος ἐς τὸ θέατρον αὐτοὺς συνεκάλει καὶ τὴν | ||
| Ποσειδῶν : οἱ μὲν γὰρ λέγουσιν ὅτι παρὰ τὸ πόσει ἐνδεῖν λέγεται , οὐδεὶς γὰρ πίνει ἐκ τοῦ θαλαττίου ὕδατος |
| καὶ αὐτὸ κατὰ μέν τι παρασκευαστικὸν , κατὰ δέ τι συνεκτικόν : ὡς βουβώνων ἕλκος καὶ βουβώνων πυρετὸς , καὶ | ||
| ὑπέθεντο τέσσαρα : προκαταρκτικόν , ὃ πεποιηκὸς παραμεμένηκεν , καὶ συνεκτικόν , οὗ παρόντος τὸ ἀποτέλεσμα πάρεστι καὶ πεπαυμένου παρενήλλακται |
| εἰς τὴν πόλιν ὑμῶν , λέγει κύριος . Ὁ μὴ ἀφοριζόμενος ἐκ τῆς Βαβυλῶνος , οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν | ||
| μόνος τέλειός ἐστιν ὁ γνώριμον ἅμα καὶ πόριμον τὸ δεδομένον ἀφοριζόμενος , γένει μὲν ἀνάλογον ἔχων τὸ γνώριμον , διαφορᾷ |
| ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται φωνηέντων ἐν συλλαβῇ καὶ ὑποτάσσεται : προτάσσεται , ὁπότε καὶ τὰ τούτοις ὅμοια γράφομεν : ὑποτάσσεται | ||
| θηλυκὸν καὶ οὐδέτερον : καὶ ἀρσενικὸν μὲν οὖν ἐστιν οὗ προτάσσεται κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσιν ἄρθρον τὸ ὁ |
| : φῶ ἐστι ῥῆμα , τὸ λέγω , οὗ παράγωγον φάζω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ρ φράζω , ὁ μέλλων φράσω | ||
| φῶ ἐστὶ ῥῆμα , δηλοῦν τὸ λέγω , οὗ παράγωγον φάζω , καὶ φάσκω : πλεονασμῷ τοῦ υ , φαύσκω |
| θυμῷ : ὡς κλῶ κλάνω , φθῶ φθάνω , οὕτως ἁδῶ ἁνδάνω . ἀφαδία οὖν ἡ ἀφανδάνουσα . καὶ ἀφάδιος | ||
| ἐν τῇ φλυαρίᾳ εὐφραινόμενος . [ ἢ ἐκ τοῦ ] ἁδῶ , τὸ ἀρέσκω , καὶ τοῦ λέσχη , τοῦτο |
| εἰ γὰρ θέλομεν δύο ἐπογδόους εὑρεῖν , λαμβάνομεν τὸν δεύτερον ὀκταπλάσιον : τίς δὲ ὁ δεύτερος ; ὁ ξδ . | ||
| τὴν πόλιν . πατούμενοι ] ὑβριζόμενοι , θλιβόμενοι . Γ ὀκταπλάσιον χέζομεν : πολλῷ πλείονα , ἵν ' ᾖ τὸ |
| οὔτε ψεῦδος εἶπε , διότι δέονται προσθήκης τινὸς πρὸς τὸ ἀπαρτίσαι διάνοιαν οἱ τοιοῦτοι λόγοι . ἂν οὖν μὴ προστεθῇ | ||
| τὴν τύψιν , καὶ ἔγραφον μὲν ἀλλ ' οὐ συνεχωρήθην ἀπαρτίσαι τὸ γράμμα : εἰ γὰρ ἀπήρτισα , οὐκ ἂν |
| πολίτης Ἀθωΐτης . . . ἀθῷος : ὥσπερ , τὸ καταβάλλω γίνεται θῳή : ὁ γὰρ ζημιούμενος καταβάλλεταί τι . | ||
| δεδόκησαι : ὥστ ' ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλω ἀλλ ' , ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς |
| ὀδύρομαι , τὰ δ ' ἐν ποσὶν οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά ; ] ἥτις σφαγὰς μὲν Ἕκτορος τροχηλάτους κατεῖδον | ||
| , οἰκοδεσποτεῖν δὲ Ἑρμῆν καὶ εἶναι Παρθένῳ μοίρᾳ ιγʹ . λογίζομαι τὸ διάστημα τὸ ἀπ ' αὐτοῦ ἕως τῆς ὡροσκοπούσης |
| προσλάβῃ τουτὶ τὸ κῶλον , ἅπαντα ταῦτα ἀπεκρίθησαν , καὶ μεταλήψεται τὸν ἱστορικὸν ἀντὶ τοῦ λογικοῦ τύπον . εἰ δὲ | ||
| μεταλαμβάνειν : ἔχει γὰρ ἤδη . Σῶμα δὴ οὐ σώματος μεταλήψεται . Οὐδὲ μέγεθος τοίνυν μεγέθους μεταλήψεται : ἔχει γὰρ |
| οἴονταί τινες , οὐδὲ μεγαλόφρον , ἀλλ ' ἀνόητον καὶ ἀμαθές . οὐχ ὁρᾶτε τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ καὶ τῶν ἐν | ||
| . εἶθ ' οὑμός , ἱερόσυλε , νῦν τρόπος ποεῖ ἀμαθές τι ; συντρίβει σε . τῆς παρρησίας . ἀλλ |
| οἱ Στωϊκοὶ τὸν μὲν ἀποφαντικὸν λόγον ἀξίωμα , τὸν δὲ εὐκτικὸν ἀρατικόν , τὸν δὲ κλητικὸν προσαγορευτικόν , προστιθέντες τούτοις | ||
| θεωρίαν . τοῦ δὲ λόγου πολλά εἰσι μέρη , ἀποφαντικὸν εὐκτικὸν κλητικὸν προστακτικὸν πυσματικόν , καὶ ἄλλα δέ ἐστιν , |
| του . Ναί . Φίλου γέ τινος δή , εἴπερ ἀκολουθήσει τῇ πρόσθεν ὁμολογίᾳ . Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ | ||
| ; ὀκνῶ λέγειν , ὃ μηδὲ θέμις εἰπεῖν , ὅτι ἀκολουθήσει θεῷ θάνατος , εἴ γε καὶ ἠρεμία : τὸ |
| . Τί δῆτα μέλλεις ; ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν λόγων ἀρεστὸν οὐδέν , μηδ ' ἀρεσθείη ποτέ : οὕτω δὲ | ||
| τῇ οἰκίᾳ , τὸ μὴ χαλεπαίνειν μηδὲ ῥήγνυσθαι οὐκ ἔστιν ἀρεστὸν τοῖς θεοῖς ; Πῶς οὖν τις ἀνάσχηται τῶν τοιούτων |
| ἄρθρον , εἰκότως οὐ δύναται ἡ κλητικὴ μετ ' αὐτῶν παραλαμβάνεσθαι , ἐπειδή , ὡς εἰρήκαμεν , ἡ κλητικὴ οὐκ | ||
| ἕνα σχηματισμὸν ἐκφέρεσθαι καὶ ἐπὶ ἑνικῆς σχέσεως καὶ ἐπὶ πληθυντικῆς παραλαμβάνεσθαι , ὅπερ οὐ παρείπετο ὀνόμασι [ καὶ γένους μὴ |
| καὶ χωρίζειν . ἀρχὴ τοῦ λ λῆμα καὶ λῆμμα καὶ λεῖμμα διαφέρει . δι ' ἑνὸς μ λῆμά ἐστιν ἡ | ||
| τῷ διὰ τεσσάρων , ἡ τῶν ΒΗ ὑπεροχὴ περιέξει τὸ λεῖμμα . λοιπὸν δὲ ἐπειδήπερ διὰ τεσσάρων εἰσὶν οἵ τε |
| ἀναγκαῖον συνάγεσθαι τὸ συμπέρασμα καὶ δείξαντες ταύτῃ τῇ ὑποθέσει ψεῦδος ἀκολουθοῦν οὕτως αὐτὴν ἐλέγξομεν . δῆλον γὰρ ὅτι ᾗ δ | ||
| τεθνηκότος , ὅτι Δίων , εἰ ἀδυνάτῳ ἀδύνατόν ἐστι τὸ ἀκολουθοῦν , οὐδὲν θαυμαστόν . εἰ δὲ λέγετε , ὅτι |
| τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
| . Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
| τὴν ἐφεξῆς τῷ Αἰσήπῳ παραλίαν τὴν αὐτὴν τῆς περιοδείας τάξιν ἀποδώσομεν . ἔστι δὲ Τρῳὰς πρώτη τῆς παραλίας ταύτης , | ||
| λοιπὸν εἰς τὸν ἐπίτριτον , τουτέστι τὸν ἐπὶ κζʹ , ἀποδώσομεν τῷ ἑπομένῳ τόπῳ . κἀνταῦθα δὴ πάλιν ἀκολούθως τῷ |
| . ἀτεχνῶς ] ἐκ παντὸς τρόπου . Γ ] τοῦτο παρατέλευτον λέγεται . πάντα ⌈ σοι , φησίν , δίδωμι | ||
| φησί , τὰ εἰς ρ βραχύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ἕτερον ρ προφέρονται τὸ κείρω |
| θῶκοι καὶ ὡς Σώφρων φησὶ σύνθωκοι . τὸ δὲ καλούμενον ὡρολόγιον ἦ που πόλον ἄν τις εἴποι , φήσαντος Ἀριστοφάνους | ||
| ὡς οὐδέπω τετάρτην ὥραν ἀπηγγέλη , ἀπιστῶν πρὸς ἑαυτὸν τὸ ὡρολόγιον ἐκέλευσε κομισθῆναι . Σχολαστικῷ εἰς τὸ Σαραπεῖον ἀνελθόντι θαλλὸν |
| ἔλαθες οὐδὲν εἰπών . ἀλλ ' ἔτι μοι τὸ ἕτερον ἐπιδείξατον , ὅπως αὖ ἔστιν λέγοντα σιγᾶν . Καί μοι | ||
| μὴ τοῦτο βούλεσθον , ὅθεν ἐγὼ ἀπέλιπον , τὸ ἑξῆς ἐπιδείξατον τῷ μειρακίῳ , πότερον πᾶσαν ἐπιστήμην δεῖ αὐτὸν κτᾶσθαι |
| τὴν χρείαν τοῦ ἀγῶνος διακοσμεῖν τὰς πίστεις , ἔνια καὶ μετατιθέντα , καὶ τάξαι τὸ συμφέρον ἡγούμενον , ἀλλὰ μὴ | ||
| προσκόπτοντα καὶ καταρώμενον τὸν τεθεικότα τὸν λίθον , μηδένα δὲ μετατιθέντα τὸν λίθον . ἔτι δὲ αὐτοῦ θαυμάζοντος ἐπὶ τῇ |
| αὐτὸ ἀναφερομένων . ὅταν μὲν οὖν ὡς κατηγορούμενον τὸ εἷς ἀναιρῶμεν , τότε τὴν ἄρνησιν οὐκ αὐτῷ συμπλέκομεν , ἀλλὰ | ||
| αὐτὸ ἀναφερομένων . ὅταν μὲν οὖν ὡς κατηγορούμενον τὸ εἷς ἀναιρῶμεν , τότε τὴν ἄρνησιν οὐκ αὐτῷ συμπλέκομεν , ἀλλὰ |
| , ἀντιλογίζεταί μοι . μισεῖ τὴν ἀγοραῖον . βίας σου κατηγορῶ - . εὕρατο αὑτῷ ἀξίωμα . ἐλθὲ πρὸς ἐμέ | ||
| ἀκούω γὰρ αὐτὸν ἐρεῖν ὡς ἄρ ' ἐγὼ πάντων ὧν κατηγορῶ κοινωνὸς γέγονα , καὶ συνήρεσκε ταῦτά μοι καὶ συνέπραττον |
| ὅδε ὁ λίθος εἷς οὐκ ἔστιν . ὅταν δὲ ὡς συμπλεκόμενον τῷ ὑποκειμένῳ τὸ εἷς ἢ τὸ τίς ἀναιρῶμεν τὴν | ||
| ' αὑτὸ κατηγορούμενον ἀγαθὸν ἄλλο δὲ τὸ τῇ βαναύσῳ τέχνῃ συμπλεκόμενον : τὸ μὲν γὰρ καθ ' αὑτὸ κατηγορούμενον , |
| . καὶ κάρτ ' ὄναιτ ' ἄν , ⋮ εἰ δέχοιτό ] μ ' εὐφρόνως [ ] . μή νυν | ||
| * λόγον . . Ἀμφότερον ] εἰ μὲν οὐδετέρως τοῦτο δέχοιτό τις , παρακινδυνεύει : οὐ γὰρ ἑνικῶς δύναται λέγεσθαι |
| , καὶ ἐπεμαρτυρήθη δι ' αὐτῆς τῆς ἐναργείας . οὐκ ἀντιμαρτύρησις δέ ἐστιν ἀκολουθία τοῦ ὑποσταθέντος καὶ δοξασθέντος ἀδήλου τῷ | ||
| [ ] [ ] σιν μαρτύρησιν [ ] ἢ μὴ ἀντιμαρτύρησις [ - ] [ ] [ ] τῶν λόγων |
| . ἅπαντα δὲ ταῦτα ϲυνεχῶϲ δεῖ ποιεῖν , ὡϲ μηδέποτε λείπειν τὸ φάρμακον τῷ πεπονθότι μορίῳ : ῥᾳδίωϲ γὰρ ὑπὸ | ||
| τοὺς Καρχηδονίους . καιρὸν εἰ φθέγξαιο : οἱ μέν φασι λείπειν τὴν κατά πρόθεσιν , ἵν ' ᾖ : κατὰ |
| αὐτὰ ὄντα μαχομένην πολλάκις ὀνομασίαν ἀνεδέξατο . φαμὲν τὸ μάχομαι παθητικόν , καὶ δῆλον ὅτι τῷ τύπῳ τῆς φωνῆς : | ||
| τοῦ λόγου , παθητικὸν καὶ ἀποδεικτικὸν , καὶ τὸ μὲν παθητικόν ἐστι τά τε προοίμια καὶ οἱ ἐπίλογοι : ἐν |
| , ἐπῆλθέ μοι ζητεῖν τὸ τοῦ Ἐρατοσθένους βιβλίον διὰ τὸ προσαγωγὸν τῆς χρήσεως : ὡς δ ' εὗρον μόλις , | ||
| . Σαφῶς ταῦτα προσήκει τῷ ἀλόγῳ καὶ ἐν ἡμῖν : προσαγωγὸν γάρ ἐστιν αὐτοῦ τὸ φιλήδονον τῶν πολλῶν καὶ ἐπέραστον |
| οὐκ ἔσπεισα ; . . . Διὸ τὰ μὲν πλείω ἐατέον , ἐκ πολλῶν δ ' ὀλίγα λεκτέον , ἵνα | ||
| πλείστης ἐπιμελείας . καθόλου δ ' εἰπεῖν οὐδέποτε τὸν ἄνθρωπον ἐατέον εἶναι ποιεῖν ὅ τι ἂν βούληται , ἀλλ ' |
| γίγνεσθαι τὰ γοῦν κατὰ δίαιταν ὑπερβάλλοντος ἑκάστου τῶν εἰρημένων ἢ ἐλλείποντος : εἶναι δὲ καὶ χυμοὺς ἐν τῷ σώματι τοὺς | ||
| , καὶ οὐκ ἔχει δύναμιν διακριτικὴν συμπτωμάτων , παντὸς οὑτινοσοῦν ἐλλείποντος ἢ πλεονάζοντος συμπτώματος , ὡς ἀλλασσομένης τῆς συνδρομῆς , |
| Ἀχαιῶν : καὶ σαφὲς ὅτι ἡ ἔλλειψις τοῦ ὀνόματος τῷ ἄρθρῳ παραδώσει τὰ τῆς συντάξεως , καὶ οὐκ ἄλλο τι | ||
| καὶ περιμάχητον τὴν φύσιν κατέστησεν . ἀντίκειται γὰρ καὶ ἄρθρον ἄρθρῳ καὶ σύνδεσμος συνδέσμῳ , ὅμοια ὁμοίοις , καὶ τἄλλα |
| ἡ τῶν πραγμάτων ἔκβασις ἀκολουθεῖ . Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ὡς οὐδέτερόν γε ἀληθὲς ἐνδέχεται λέγειν , οἷον ὅτι οὔτε ἔσται | ||
| συμψεύδονται ἀλλήλαις , ὅπερ ἐσήμηνε διὰ τοῦ οὐδ ' ὡς οὐδέτερόν γε ἀληθές , ἐπεὶ πρῶτον μέν , φησίν , |
| ῥηθέντων τινῶν αὐτοῖς καὶ μὴ ἀποβάντων οὕτως ἐξηπατῆσθαι νομίζουσι , παρακείσθω σοι καὶ οὗτος ὁ λόγος , ὡς ἄρα οἱ | ||
| ἐνόπτρου θεωρεῖται τὸ ΕΔ ἐν γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΑΒΓ . παρακείσθω δὴ ἔνοπτρον ἐπίπεδον τὸ ΑΓ ἁπτόμενον τῶν ὄψεων κατὰ |
| γραμμᾶν καὶ χωρίων . τὸ μὲν γὰρ τετράγωνον ὁρίζει καὶ συντάσσει , τὸ δ ' ἑτερόμακες ὥσπερ ὕλα ὑποκειμένα ὁρίζεται | ||
| ᾔνοικτο ” . ἡ δὲ συνήθεια καὶ τὸ ἐνεργητικὸν εὐθείᾳ συντάσσει ⌈ ⌉ „ ἀνέῳγεν ἡ θύρα „ , τῶν |
| ἀπὸ τοῦ φῶ τὸ Αἰολικὸν φημί : διὸ βαρύνων ὁ Τυραννίων φῆμι γράφει βαρυτόνως Αἰολικώτερον , οἷον ” φῆμι γὰρ | ||
| : ” σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι ” . Τυραννίων δὲ προπερισπᾷ : καὶ δῆλον ὅτι καὶ τὸ πρῶτον |
| ἀντὶ τοῦ μέλλον μὲν λεχθῆναι , καταλειφθὲν δὲ διά τι παρεμπεσὸν , πάλιν εἰπὲ αὐτῇ καὶ τοῦτο : εἰ δὲ | ||
| παρ ' αὐτὴν ἐπιβυσάμενος τὰ ὦτα , ὡς μή τι παρεμπεσὸν ἄλλο συγχέῃ τὴν τάξιν αὐτῶν , εἶτά μοι συρίττεσθαι |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| ἐῶν κεκλεῖσθαι λυποίης , ἐπενόησας τρίτον , ἐν ᾧ πλέον ἐλύπησας , τὴν φυγήν . ἦν γάρ , οἶμαι , | ||
| ἐπέταξας εὔφρανας , οἷς δὲ ἔδεισας μή μοι παράσχοις ὄχλον ἐλύπησας : οὐ γὰρ εἰδότος , ὅστις ἐγὼ περὶ τὴν |
| μὲν κατεψεῦσθαι δέει τοῦ στρεβλώσεσθαι , βασανισθέντων δὲ ἑτέρων χρηστὸν ὡμολογῆσθαι ἄνδρα . ἐῶ τὸ πήδημα τῆς Αἰγύπτου καὶ ὅσον | ||
| ἐροῦμεν ὅτι κατὰ μὲν τὸν τοῦ φεύγοντος λόγον ἀμφότερα δοκεῖ ὡμολογῆσθαι , κατὰ δὲ τὸν τοῦ διώκοντος τὸ μὲν ἀδίκημα |
| ἐπιφορά . δοθέντος ἄρα τοῦ εἶναι ἀπόδειξιν ἀληθοῦς ἐν τῷ διεζευγμένῳ , ἀκολουθήσει ἡ τοῦ λόγου ἐπιφορά . ὁ δὲ | ||
| ἀναποδείκτου . ἤτοι γὰρ πρόδηλόν ἐστιν , ὅτι ἐν τῷ διεζευγμένῳ τὸ μὲν ἀληθές ἐστι τὸ δὲ ψεῦδος μετὰ μάχης |
| Ἀττικοὺς καὶ Κυπρίους πλεονάζει τὸ τ καὶ γίνεται ἀνύτω καὶ ἀρύτω . οὕτω γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν ὀνομάτων πλεονάζουσι τὸ | ||
| ἀρύταινα ] . . . : πόθεν τὸ ἀνύτω καὶ ἀρύτω [ δι ' ἑνὸς τ ] ; ἐκ τοῦ |
| . καὶ τί γε δὴ διὰ μέσου παρεμπεσὸν τὸ καὶ σκοπῶ , ὑφ ' οὗ δὴ τὸ μέτρον ἐπισκοτούμενον ἠφάνισται | ||
| . Τὸ ποῖον δή ; Τὸ δοξάζειν τινὰ ψευδῆ . σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι διστάζων , πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ |
| ἀναλυθήσονται , πῶς οἱ μεταπίπτοντες , πῶς οἱ τῷ ἠρωτῆσθαι περαίνοντες ; ἀλλ ' ὁ δεῖνα σχολὴν ἔχει : διὰ | ||
| : περαίνειν μέντοι αὐτοὺς λέγω . εἶεν δ ' ἂν περαίνοντες μὲν μόνον , ὧν ἡ πρόσληψις οὐ διὰ συλλογισμοῦ |
| καὶ χαμαιζήλων φυτῶν , ὧν ἐπιόντα τοὺς βλαστοὺς τὰ βοσκήματα κολούει καὶ ἀδικεῖ καὶ λυμαίνεται τὴν αὔξησιν : ὅταν οὖν | ||
| καταδῦνον αὐτῶν εἰς τὸν ἀνταρκτικὸν ἀφανὲς ὂν ὁλόκληρον ἡμῶν γενέσθαι κολούει τὴν θέαν . εἰ δὲ ἦσαν τέσσαρες , ὥς |
| . οὐ τοίνυν προσβλέπειν ἡμᾶς ἔτι ἀξιοῖς οὔθ ' ὁμιλίας μεταδίδως οὔτε κοινωνεῖς τῶν ὁμοίων λόγων , ἀλλ ' ἄφνω | ||
| φρονήσει . τοῦτο σὸν κτῆμα οὐκ ἔστιν , ὃ παρόσον μεταδίδως τοῖς ἄλλοις αὐτὸς οὐχ ἕξεις . ὃς ἂν τῶν |
| ὑποθέσεως ἐλάβομεν ὡς συναγόμενον , εἰς τὴν ἀνάγκη οὐ τινί μετελάβομεν ὡς ἰσοδυναμοῦσαν , εἰ καὶ μὴ αὐτόθεν τοῦτο ποιοῦντες | ||
| σοι περὶ ὧν ἐνόμιζον ἀξιομνημονεύτων εἶναι τὴν ἀναγραφήν , ἣν μετελάβομεν παρὰ τῶν κατὰ τὴν λογιωτάτην Αἴγυπτον λογιωτάτων ἀρχιερέων περὶ |
| μέμνηται αὐτῶν καὶ Καλλίμαχος : Χαλύβων ὡς ἀπόλοιτο γένος , γειόθεν ἀντέλλοντα κακὸν φυτὸν οἵ μιν ἔφηναν . σμυγερώτατοι : | ||
| τὴν παραγωγὴν γεγενῆσθαι . Ἔτι ἐπηπόρει , πῶς γεγόνοι τὸ γειόθεν , παραδεχόμενος ὡς ἀνάλογον τὸ γῆθεν : παρὰ γὰρ |
| . ὡρισμένον ] προγεγραμμένον , γνώριμον . . τουτὶ τὸ σανίδιον ] λελευκωμένον πινάκιον , ἐν ᾧ ἡ γραφὴ γέγραπται | ||
| κυβερνήτης , ἄγκλιμα καλεῖται . τὸ μέσον δὲ τῆς πρύμνης σανίδιον , οὗ τὸ ἐντὸς ἐνθέμιον , τὸ δ ' |
| δέ , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίως εἰρημένῳ , ὡς ἄρα , ὅσα τις | ||
| : καὶ ἢν μὲν κάκιον ποιέῃ , ἔχον ἐς τὸ ὑπεναντίον : ἢν δὲ ῥέπῃ ἐς τὸ ὑγιὲς , τὸ |
| δεῖ ] πρότερον ἐγχειρεῖν [ ] [ μὴ ] τὸν τυχόντ ' εἶναι [ ] : τ ? [ αὐλητριδίου | ||
| μὲν παλαιὰ συγκεκραμένα ἄλγη δύσοιστα τοῖσδ ' ἐν Ἀτρέως δόμοις τυχόντ ' ἐμὴν ἤλγυνεν ἐν στέρνοις φρένα , ἀλλ ' |
| οἷον πατὴρ υἱοῦ ἐστι πατήρ , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλληλα ἀντιστρέφει : ὁ υἱὸς πατρός ἐστιν υἱός : εἰ οὖν | ||
| μέν , ὅτι τῷ Β τὸ Δ ἕπεται καὶ οὐκ ἀντιστρέφει , καὶ ὅτι τὸ Γ καὶ τὸ Β , |
| , ὅπερ καὶ Ἀριστοτέλης προλαβὼν εἴληφε , καὶ ἔστω τὸ ὁριστὸν ἄνθρωπος . αἰτούμεθα τούτου γένος εἶναι τὸ ζῷον , | ||
| τε καὶ τὸ ὁριστὸν ἀντιστρέφει πρὸς ἄλληλα , εἰ τὸ ὁριστὸν ᾗ ὁριστὸν ἀποδεικτόν , δῆλον ὅτι καὶ ὁ ὅρος |
| , ἀρίστους ἅπαντας : ὡς γὰρ ἐς ἐπιφανῆ στρατείαν καὶ προῦπτον ἐλπίδα πᾶς τις ἀστῶν καὶ συμμάχων ὥρμα , καὶ | ||
| ἀνταναβάλλεται ὡς ἐπὶ τὰ τοῦ ὅλου διαστήματος ἄκρα , πάλιν προῦπτον , ὡς ἐν ἄλλῳ μὲν χρόνῳ διῆλθε τὰ ἀπὸ |
| τί τηνάλλως περιεργάζῃ τὰ πράγματα , καὶ τὴν τοῦ δήμου πολυπραγμονεῖς δωρεὰν , καὶ δεύτερον ἐργάζῃ τῷ δυστυχήσαντι συμφοράν . | ||
| ποῖ φέρει ; ἐντεῦθεν εἶ ; τυχόν . ἀλλὰ τί πολυπραγμονεῖς ; ἀπονενόησθε , πρὸς θεῶν ; ἐλευθέραν ἔχειν γυναῖκα |
| μὲν οὖν ἐστι καθ ' ὅσον οἷόν τε διὰ βραχέων σαφηνίσαι βουλόμενοι , ἃ εἰρήκαμεν . Εἰ δέ τις βούλοιτο | ||
| λόγων . ἀνάγκη ] ὑπάρχει . διηγήσασθαι . ἀνακαλύψαι . σαφηνίσαι , ἀνακαλύψαι . σαφηνίσαι , δηλῶσαι . δηλῶσαι , |
| εἴη : παραδείγματα δὲ αὐτῶν τάδε νόμος τὸν καινὸν ὅπλον ἐπιδείξαντα γέρας λαμβάνειν , ἄνθρωπόν τις πολεμιστὴν δείξας ἀξιοῖ τοῦ | ||
| αὐτὸ ἐπαινέσαιτε καὶ τοῦ ἀντιδίκου προτιμήσαιτε , ὡς καὶ αὐτὸν ἐπιδείξαντα καὶ διπλασιάσαντα ὑμῖν τὴν ἡδονήν . τὸ χαλεπὸν δὲ |
| . ἐπειδὴ ἐν τῷ πρὸ τούτου εἶπεν ὅτι ὅταν μὴ ἐνυπάρχῃ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενα ἀληθές ἐστι τὸ καὶ χωρὶς κατηγορεῖν , | ||
| Ἀλλ ' ὅταν μὲν ἐν τῷ προσκειμένῳ τῶν ἀντικειμένων τι ἐνυπάρχῃ . τὸν κανόνα παραδίδωσιν λοιπὸν πότε οὐκ ἐγχωρεῖ . |
| εἶναι , ἤγουν εὔνομοι καὶ εὖ φρονοῦντες : διὸ καὶ ἐπισημειοῦται καὶ τὴν λέξιν τῷ χ . εὖ φρονεῖν ] | ||
| ἀλλὰ παραιτεῖται τοῦτο ἐν τῷ λόγῳ . Ἑξῆς δ ' ἐπισημειοῦται ὅτι εἰσί τινες φαντασίας ἀκρατεῖς ἔχοντες , οὐκ ὄντες |
| μὴ δεόμενον τοῦ σημανοῦντος αὐτὸ καὶ ἐκκαλύψοντος . ὅθεν ὥσπερ ἀναιρουμένου δεξιοῦ οὐδὲ ἀριστερὸν ἔστιν , οὕτως ἀναιρουμένου τοῦ σημειωτοῦ | ||
| τὸ μέρος , τουτέστιν ὁ δάκτυλος , τοῦ δὲ δακτύλου ἀναιρουμένου οὐκ ἀναιρεῖται τὸ ὅλον . καὶ πάλιν τῆς ὀρθῆς |
| τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν δάνειον ὀνομάζων , τῷ δὲ χρέος ὀφείλοντι καὶ καταβαλεῖν ἀξιοῦντι τὸν δῆμον , ἀποδόσει δὲ τοῦ | ||
| ἐνθυμοῦ δὲ ὅτι τοῦ δίκην λαβεῖν τὸ τῷ τὴν δίκην ὀφείλοντι βοηθεῖν ἐθελῆσαι σεμνότερον : τὸ μὲν γὰρ καὶ θηρίων |
| ἄργυρον , δαφνήεις δαφνήεντος δαφνῆς δαφνῆντος , ὁ σῶος τοῦ σώου ὁ σῶς τοῦ σῶ : οὕτως οὖν καὶ ὁ | ||
| λέξεως μετενηνεγμένον Βάρβαρον λέγεται . Σολοικισμὸς δὲ , ὅτι τοῦ σώου λόγου αἰκία : αἰκίζεται γὰρ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ λόγου |
| ἔπεισι , μήπως ὑφηγήσασθαί σοι ᾑρημένος τὰ δέοντα , μᾶλλον ἐπαπορεῖν σε ποιήσω , τὰ μὲν ἐῶν ὧν θέμις εἰπεῖν | ||
| Βοιωτίας ; καὶ τὰ λοιπὰ πυνθανόμενοι ἐποίσομεν . τὸ δὲ ἐπαπορεῖν καὶ τὸ ἐρωτᾶν κατὰ μὲν τὴν προφορὰν οὐδὲν ἀλλήλων |
| συγκριτικόν ἐστι συγκριτικοῦ τὸ χειρότερον , καὶ τὸ χεῖρον γὰρ συγκριτικόν . Ἔστι δὲ τὸ τοιοῦτον οὐδέποτε ἐν χρήσει παρὰ | ||
| ὀρέστερος : ἀπὸ γὰρ τῶν εἰς ος οὐδετέρων οὐδέποτε γίνεται συγκριτικόν . Φιλόξενος . , , . . , . |
| Λογισμοὺς παρὰ τῶν ἐπιμελουμένων Κρονίοις λαμβάνειν μηδὲ τοῦτο ἐξέστω . Μηδεὶς τὸν ἄργυρον ἢ τὴν ἐσθῆτα ἐξεταζέτω μηδὲ ἀναγραφέτω ἐν | ||
| ὁ κεγχρίνας ἀπεργάζεται ἐπιὼν καὶ λυμαινόμενος τοῖς ἐκεῖ θρέμμασι . Μηδεὶς δὲ οὕτως ἔστω θρασὺς μηδὲ μὴν ἄοκνος ἐκ λογισμοῦ |
| ἀντίκειται ἡ οὐκ ἐνδέχεται μηδενί , ἡ δὲ ἐνδέχεται μηδενί ἰσοδυναμεῖ τῇ ἐνδέχεται παντί , ἡ δὲ ἐνδέχεται παντί οὐκ | ||
| οὐ διὰ τὸ δεικτικόν , ἀλλ ' ὅτι τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ τῷ μερικῷ . Δεύτερον κοινὸν τῶν τριῶν σχημάτων . |
| προάγεσθαι . ἕνεκα τούτου μοι δοκεῖ καὶ τὸ χωρίς , ἀποβαλὸν τὸ ς οὐ δεόντως , ἀναλόγως βεβαρύνθαι ἐν τῷ | ||
| τὸν αὐτὸν τόνον . ἀναγκαίως δὲ καὶ τὸ ἄναξ , ἀποβαλὸν τὸ ξ , τὸν αὐτὸν τόνον φυλάσσει . πολλαὶ |
| , “ ὣς οἱ μὲν παρὰ νηυσίν : ” καὶ σύναρθρον ἀντωνυμίαν , “ οὓς ἑτάρους στέλλοντα . ” ὀαρίζειν | ||
| καθὸ ἄρθρον προσέλαβεν , ἡ σύναρθρος ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει σύναρθρον ἐκδέχεσθαι καὶ τὴν ἐγκλιτικὴν ἀντωνυμίαν , τοὺς φίλους μου |
| . * . . Ἀνέῳγε : μέσος παρακείμενος ἐνεργητικός : ἀνοίγω ἤνῳγα , προσθέσει τοῦ ε καὶ συστολῇ τοῦ η | ||
| ταύτας : τὸ δὲ ἐσχάζοσαν λέγεται ἀπὸ τοῦ σχάζω τὸ ἀνοίγω καὶ τὸ κόπτω τὸ τὴν διέχειαν ποιοῦν . ἔστι |
| ἐν τοῖς προειρημένοις τὸ δυνατὸν ἐπλεόναζε καὶ αὐτοῦ ἦν ὡς προηγούμενον , οὑτωσὶ καὶ ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν συμφέρον | ||
| ἀλλ ' οὐ προηγούμενα οὐδὲ μέρη θεῶν . σὺ δὲ προηγούμενον εἶ , σὺ ἀπόσπασμα εἶ τοῦ θεοῦ : ἔχεις |
| καὶ τίμιον . τούτων μὲν ὀβολόν , εἰ πολύ , τίθημι . λογιοῦμαι γάρ . αὗται δὲ ῥόαι . ὡς | ||
| ' οἶκον ἐγκεκρυμμένη οὐ πρὸς θυραίων οὐδαμῶς ἀκουσίμη . ἐξαίρετον τίθημι τὴν ἀκουσίαν ἀντάρης νυκτερὶς ὄψεσιν ῥήξασα κίρκους οἴμοι , |
| ἴσος ἐστὶ συναμφοτέρῳ τῷ γδ δε . ἔνεισιν ἄρα τῷ αη τοσοῦτοι συναμφότεροι οἱ αβζη βγεζ γδδε , ὅσον ἐστὶ | ||
| ἄρτιον ἔστω : λέγω ὅτι ὁ ἐκ πάντων συγκείμενος ὁ αη δύο τῶν κατὰ συζυγίαν πολλαπλάσιός ἐστι κατὰ τὸν ἥμισυν |
| ἰδνῶ . σεσημείωται τὸ δάκνω βαρύτονον , ὅπερ ἀπὸ τοῦ δαγκάνω γέγονε κατὰ συγκοπήν . τὰ δὲ ἔχοντα πρὸ τοῦ | ||
| ὡς ἔχει τὸ τήκω : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω : ἤκω τὸ παραγίνομαι , ὅπερ ἐν μὲν τοῖς |
| ὥσπερ ἄνθρωπον Ἰνδιστί , ἂν δὲ Ἑλληνιστὶ μάθηι , καὶ Ἑλληνιστί . περὶ τῆς κρήνης τῆς πληρουμένης ἀν ' ἔτος | ||
| κἂν μακρῷ τῷ ι χρῆται κἂν βραχεῖ , ὀξύνεται , Ἑλληνιστί , ἀμογητί , πανοικί . πῶς οὖν βαρύνεται τὸ |
| τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω πρὸς τὸ δαγκάνω μανθάνω λαγχάνω ἁνδάνω . ταύτῃ τοι καὶ τοῦ ἁμαρτάνω ὑποτακτικόν , φησίν | ||
| τοῦ ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς |
| ἕωϲ διαλυθῶϲιν αἱ ϲάρκεϲ τοῦ ἰχθύοϲ ἢ φρυγῶϲιν , εἶτα ϲειρώϲαϲ ἐπίβαλλε τῷ ἐλαίῳ κηροῦ τὸ ϲύμμετρον πρὸϲ τὴν ϲύϲταϲιν | ||
| οἴνου γλυκέοϲ παλαιοῦ ἔα βρέχεϲθαι ἡμέραν καὶ νύκτα , εἶτα ϲειρώϲαϲ ῥάκει καὶ θερμάναϲ δίδου πίνειν . καθαίρει δὲ κάλλιϲτα |
| ὡς εὑρὼν κριθὰς αὐτὸς μὲν οὐκ ἔφαγεν , αὐτῷ δὲ ἐφύλαξεν , ἐπεὶ καὶ ἡδέως αὐτοῦ τὸν ψόφον τῶν ὀδόντων | ||
| ἀλλὰ μὴν οὔτε ἔτρεψε τὸ α εἰς τὸ ο οὔτε ἐφύλαξεν αὐτὸ ἐκτεταμένον , οὐκ ἄρα ἐστὶν ἐξ αὐτοῦ ἡ |
| . τοῖς δὲ ἐπιπέδοις ἐφεξῆς τὴν τῶν στερεῶν ἡ τάξις ἀπαιτεῖ θεωρίαν : στερεὰ δὲ καλοῦσι προβλήματα οὐχ ὅσα ἐν | ||
| διόλου τὸ ζήτημα , ἥ τε τοῦ φιλαργύρου ποιότης ταύτην ἀπαιτεῖ τὴν τάξιν καὶ ἡ τοῦ δεδωκέναι τὰ χρήματα δυςχέρεια |
| σχῆμα , ὑπὸ ὄφεων δὲ τοὺς δηχθέντας ἅμα οἴνῳ τόδε διασῴζει ποθέν . . Ἀλλά σοι καὶ ταύτας ἐγὼ τὰς | ||
| τὸ τοῦ συναλγοῦντος τοῖς δεομένοις καὶ τὸ τοῦ ἑστιάτορος σχῆμα διασῴζει μεθόριον ἀμφοῖν τιθεὶς αὑτὸν καὶ τὴν ἐν ἑκατέρῳ μέμψιν |
| : πρὸς γὰρ τὸν ἀναιροῦντα τὸ συμπέρασμα : ὧν οὐδὲν ὡρισμένως ὁ ἁπλῶς ἕξει συλλογισμός . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
| : ἐν δὲ μετρίᾳ ὑπεροχῇ δυνατόν : ἐν πόσῃ δὲ ὡρισμένως εἰπεῖν καὶ ἀκριβῆ δοῦναι λόγον οὐκ ἔνι : καὶ |
| , τριπλασίαν ἐκτεισάτω τὴν βλάβην , ἑλὼν δέ , ἀνδραποδισμοῦ ὑπόδικον ἐχέτω τὸν τεχνάζοντα μετὰ τοῦ δούλου . ὃς δ | ||
| μάλιστα ὁ Ζεὺς ἐν θηλυκῷ ζῳδίῳ ἄπροικον ἢ ψευδοπλουσίαν ἢ ὑπόδικον , ἐν δὲ ἀρσενικῷ τὸν ἄνδρα τοιοῦτον . Ἐπειδὴ |
| τοῦ Ἀδώνιδος Χαιρέου . Τί οὖν ; ἐχρῆν Χαιρέαν καταλείψασαν παραδέξασθαι τὸν ἐργάτην ἐκεῖνον κινάβρας ἀπόζοντα ; λεῖός μοι , | ||
| νομική , εἰς ἡμίφωνον καταντῶσα . καὶ πάνυ γε πιθανὸν παραδέξασθαι τὴν τοῦ ρ μονὴν ἐπ ' ἀμφοτέρων τῶν συνδέσμων |
| τοῦ βάθους εἰς τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν καὶ θερμαίνει σύμπαν τὸ ἄρθρον ἐπικαίει τε σαφῶς τὸ δέρμα καὶ τὰ καταμήνια πινομένη | ||
| ἧς συντάξεως παρυφίσταταί τι πάλιν πρᾶγμα , οὗ γίνεται τὸ ἄρθρον , τὸ μὴ παρὰ τοῦτο ποιησώμεθα . Οὐ δὴ |
| , ἤγουν τῷ φυσικῷ καὶ οὐ τῷ δημιουργικῷ , καὶ συνημμένως ταῦτα κατηγορούντων καὶ πῆ , διαλύσας καὶ ἰδίᾳ χρησάμενος | ||
| τὸ Ϙʹ πενθημιμερῆ ἐκ βʹ δακτύλων καὶ συλλαβῆς , ἅτινα συνημμένως ποιοῦσι τὸ λεγόμενον ἐλεγεῖον : καλεῖται δὲ τὸ τοιοῦτον |