| , οἷα τὰ τῶν πάλαι μνηστήρων , ἀλλ ' ἀρκέσει νεῦμα τοῖς φίλοις καὶ τῶν νόμων τυγχάνειν . οἶσθα δὲ | ||
| ἐκ Διὸς τῷ μὲν παιδὶ ὄνομα , ταῖς δὲ εὐχαῖς νεῦμα . δῆλόν τε ἦν καὶ ἁπλῶς βλέψαντι μὴ ἀθεεὶ |
| κεχρονικότων οἰδημάτων , προϋπαλείψας ἐλαίῳ τὸ μόριον , ἐπιτίθει σπόγγον καινὸν τῇ κονίᾳ βεβρεγμένον καὶ σφίγγε βιαιότερον ἐκ τῶν κάτω | ||
| καὶ μέρος τι τῆς τριήρους . ὅτι ἔλεγέ τις τὸν καινὸν φαινόλην ἄχρηστον καὶ περὶ βαλανείου ἠρώτα τὸν παῖδα ποῖ |
| ἢ κἂν εἰ μικροπρεπῆ καὶ γλίσχρον καὶ τοῦ κέρδους ἥττω καλοίης , τυγχάνοις ἂν μᾶλλον τοῦ προσήκοντος . οὕτως οἶμαι | ||
| πλέκειν καὶ ταλάρους καὶ τυροκομεῖα : οὕτω δ ' ἂν καλοίης τὸν τάλαρον ᾧ ὁ χλωρὸς τυρὸς ἐμπήγνυται , ὥσπερ |
| ἐπὶ δὲ τοῦ στόματος ἔχει ἐπιφύσεις τρεῖς . Τὸ δὲ μυρμήκιον λεγόμενον , ὡμοίωται μύρμηκι μεγίστῳ , αἰθαλῶδες κατὰ τὴν | ||
| δὲ δὴ τούτων ἐστὶν ἄλλο φαλάγγιον , καὶ καλοῦσιν αὐτὸ μυρμήκιον διότι ἐστὶ παρεοικὸς τῷ μύρμηκι τοῦτο : πυρρὸν δὲ |
| μὲν δακτύλιον ὃν εἶχες σαυτοῦ ἔχειν ἔργον ὡς ἐπιστάμενος δακτυλίους γλύφειν καὶ ἄλλην σφραγῖδα σὸν ἔργον , καὶ στλεγγίδα καὶ | ||
| ἐστι ταῦτα ποιεῖν καὶ πράττειν : εἰ γὰρ ᾔδεισαν λέοντες γλύφειν λίθους , πολλοὺς ἂν εἶδες ὑποκάτω λεόντων . Ὁ |
| σὺ δέ μοι τῶν ἐρετμῶν δύο πέμψον , ἐπειδὴ τἀμὰ κατέαγεν . ἀντίδοσις γὰρ [ ἡ ] παρὰ φίλων εἰς | ||
| περιερχομένη . ἀντὶ τοῦ εἰς τίνα τὸν νοῦν ἐχούσης σου κατέαγεν ἡ χύτρα . ὡς διὰ τὸ ἐρᾶν μὴ προσεχουσῶν |
| , ὅθι ποικίλα τεύχε ' ἔκειτο , ῥυμοῦ ἐξερύοι ἢ ἐκφέροι ὑψός ' ἀείρας , ἦ ἔτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν | ||
| βιβλία , οὐ σκώμματα οὗτος εἰς ἀπαιδευσίαν καθ ' ἑαυτοῦ ἐκφέροι ; τί ὀκνεῖς καὶ τοῦτο ἐπινεύειν ; ἔλεγχος γάρ |
| ἀποδημήσας ὡς ἐκ τοῦ ὀνόματος τοὺς τοίχους ὠσμᾶτο . Ἀβδηρίτης ὀνάριόν τινι χρεωστῶν καὶ μὴ ἔχων παρεκάλει , ἵνα ἀντ | ||
| συμπαίζειν ἢ συνογκᾶσθαι ; καὶ γὰρ εἰ μικρόν , ὅμως ὀνάριόν ἐστιν . Τί οὖν μοι οὐδὲν λέγεις ; Ἐκεῖνο |
| φρονέων Μενέλαος : Μηκέτι νῦν μέμνης ' ἅ τ ' ἐπάσχομεν ἄλγεα θυμῷ : ἀλλὰ τὰ μέν που πάντα μέλας | ||
| , οἱ δ ' ἀποθανεῖν , ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι , πολλῶν ἂν ἐξεπληρώσαμεν , εὖ |
| ψυχῇ καὶ μὴ ὡς ἐν σχολῇ μηδὲ ἵνα ἄλλος παραστὰς θαυμάσῃ , ἀλλ ' ᾗ τοι πρὸς μόνον καὶ ἐὰν | ||
| “ ; λέγει , ἵνα μεταστραφεὶς ἀλλοίας αὐτὰς ἴδῃ καὶ θαυμάσῃ τὴν τούτων μεταβολήν . εἴξασι ] ⌈ ὡμοιώθησαν . |
| ἐκ μεταφορᾶς τῆς μορμοῦς , τῆς τὰ βρέφη φοβούσης . ἄγνωτα τοῖς θεωμένοις : ἄγνωστα . . ἢ Σκαμάνδρους : | ||
| καὶ συνήσεις πρὸς τί ταῦτα εἴρηται . ἔνιοι δὲ τὸ ἄγνωτα προπαροξύνοντες οὐ κατὰ συναλοιφὴν ἀκούουσιν ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀγνῶτι |
| Ὁ Διὸς οὖν δὴ καὶ ὁ Πυθικὸς νομοθέτης οὐ δήπου χωλὴν τὴν ἀνδρείαν νενομοθετήκατον , πρὸς τἀριστερὰ μόνον δυναμένην ἀντιβαίνειν | ||
| χρησμὸν ἔφασαν εἰς οὐδὲν ἕτερον ἢ τὸ παρὸν λέγειν : χωλὴν γὰρ αὐτοῖς ὑπάρξειν τὴν ἀρχήν , ἐὰν οὐσῶν δυεῖν |
| Λικριφίς : ἔστιν ἐπίρρημα , καὶ σημαίνει τὸ πλαγίως . λέχριον γὰρ τὸ πλάγιον οἱονεὶ λεχριφίς . Λιλαίω : ἀπὸ | ||
| οὐκ ὀρθόν , ἀλλὰ κατὰ μικρὸν αὐξόμενον . τὸ δὲ λέχριον φέρων νεῦμα ποδῶν σποράδην , ὅτι πλάγιον καὶ ἀσαφὲς |
| χείλεσι μυχθίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα , καὶ πολὺ τᾷ μορφᾷ θηλύνετο , καί τι σεσαρός καὶ σοβαρόν μ ' | ||
| πάντεσσι κακὸν τὸν Ἔρωτα τεκέσθαι , ἄγριον , ἄστοργον , μορφᾷ νόον οὐδὲν ὁμοῖον ; ἐς τί δέ νιν πτανὸν |
| γὰρ στήμονες ἅτε στερεώτεροι ὄντες , ἐὰν ὦσι συνεχεῖς , δερματῶδες τὸ ὕφασμα ποιοῦσιν : ἡ δὲ κρόκη πλεῖον ἐγκαταμιγνυμένη | ||
| πυοποιῷ ἀγωγῇ θεραπεύειν . Ἡ λεγομένη νύμφη οἷον μυῶδες ἢ δερματῶδες ἐστὶ συγκριμάτιον κείμενον κατὰ τὴν ἄνωθεν τῶν πτερυγωμάτων συμβολὴν |
| δῆτα θεραπεύοντες αὐτὸν διετέλουν ὡς ἄρχοντα ὑπήκοοι τὸ περὶ πάντα μεγαλεῖον τῆς φύσεως αὐτοῦ καταπληττόμενοι τελειοτέρας οὔσης ἢ κατὰ ἄνθρωπον | ||
| ἀπὸ μακρᾶς ἀρχώμεθα καὶ εἰς μακρὰν λήγωμεν . φύσει γὰρ μεγαλεῖον ἡ μακρά , καὶ προλεγομένη τε πλήσσει εὐθὺς καὶ |
| φόρος ταχθείς : ἐτάχθη ὑπὸ Ἀριστείδου τοῦ δικαίου ὁ πρῶτος ταμιεῖόν τε Δῆλος ἦν αὐτοῖς : ἵνα μὴ δόξωσιν οἱ | ||
| σφόδρα ὁμόσε τοῖς φανεροῖς ἰὼν , ὅστις οὐκ ἂν συγχωρήσειε ταμιεῖόν τε κοινὸν τῆς Ἀσίας εἶναι τὴν πόλιν καὶ τῆς |
| καὶ πελώριος βυθὸς θαλάσσης καὶ ὀρέων ὕψος μέγα , ἐπὰν ἐπιβλέψῃ γοργὸν ὄμμα δεσπότου . πάντα δυνατὴ γὰρ δόξα ὑψίστου | ||
| ἐγχειρεῖν ποιεῖν : ἂν μὲν γὰρ ἕν τις τοῦτ ' ἐπιβλέψῃ μόνον τοὔψον ποιῆσαι κατὰ τρόπον πῶς δεῖ , τίνα |
| ἀλλ ' ἐπὴν αὖτις ἔληις τι δρῶντα τῶν σὺ μὴ θέληις , στίξον . πρὸς Ἀμφυταίην ταῦτα , μὴ ' | ||
| καὶ λυπεῖσθαι : θνητὸς γὰρ ἔφυς . κἂν μὴ σὺ θέληις , τὰ θεῶν οὕτω βουλόμεν ' ἔσται . σὺ |
| τοῦ γʹ βιβλίου τῶν Σφαιρικῶν εὑρήσεις ἔξωθεν σχόλιον , ὃ συμβαλεῖταί σοι εἰς τὴν παροῦσαν δεῖξιν . Ἴση δὲ ἡ | ||
| τοῦ γʹ βιβλίου τῶν Σφαιρικῶν εὑρήσεις ἔξωθεν σχόλιον , ὃ συμβαλεῖταί σοι εἰς τὴν παροῦσαν δεῖξιν . Ἴση δὲ ἡ |
| εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
| δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
| ὑπέρφρονα ὄντα σε , καὶ τὰ ἀγοραῖα ταῦτα καὶ τὰ ἀπολέσαντα ἡμᾶς ἐπιτηδεύματα μᾶλλον περιέποντα , κἂν ἀποχρῆν ὑπελάμβανόν σε | ||
| ὦδε κόπρια βάλῃ , ἀπόλλυσιν αὐτά . Σχολαστικὸν ὁ πατὴρ ἀπολέσαντα δηνάριον ἐβούλετο τυπτῆσαι . ὁ δέ : Μὴ ὀργίζου |
| καὶ διὰ ταῦτα ἀτιμάσαι προελθεῖν περαιτέρω . τὸ δὲ ἔτι θαυμασιώτερον προσετίθει . μέροπάς τινας οὕτω καλουμένους ἀνθρώπους οἰκεῖν παρ | ||
| καὶ νομὰς θαυμαστὰς καὶ ὕλην . ἐν Μήλῳ δέ τι θαυμασιώτερον λέγουσιν : ἐν γὰρ τριάκοντα ἢ τετταράκοντα ἡμέραις σπαρέντα |
| ἔχεις , ἄνθρωπ ' : ἄνω τε καὶ κάτω τὸ πέος διέλκεις πυκνότερον Κορινθίων . Ὦ μιαρὸς οὗτος . Ταῦτ | ||
| , ὃ δεῖταί μου σφόδρα , ὅπως ἂν οἰκουρῇ τὸ πέος τοῦ νυμφίου . Φέρε δεῦρο τὰς σπονδάς , ἵν |
| ἐκφοβεῖν ὡς ἀγνοοῦντα τὰ τότε γιγνόμενα , ἵνα μηδὲ ἐγὼ ζητοίην τὰ χρήματα ἀποπέμπεσθαι . ἡνίκα γὰρ Ἡρακλείδην ἐξέβαλες , | ||
| τινος κρείττονος , αἰσχυνοίμην ἂν τοὺς λογίους θεοὺς , εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι , πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι , ἐμοὶ |
| καὶ τοὺς περὶ τοῦ ἔρωτος λόγους δῆλός ἐστι πρὸς τὸ ἐραστὸν ἀναφέρων . Οὔτε οὖν πολλοὺς εἶναι φατέον τοὺς σκοποὺς | ||
| οἶμαι πάγκαλος ἐφαίνετο ὁ Ἔρως . καὶ γὰρ ἔστι τὸ ἐραστὸν τὸ τῷ ὄντι καλὸν καὶ ἁβρὸν καὶ τέλεον καὶ |
| μηδὲ νῦν ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν . τί γὰρ δὴ καὶ νεανικὸν πόλιν ὑπήκοον ποιῆσαι κακῶς ; οὐδὲ γὰρ τοῖς ποιμέσι | ||
| αὐτὰς προσάγεσθαι διεγνωκότος , γενναῖον μὲν οὐδὲν ἔτι βούλευμα καὶ νεανικὸν οὐδεμιᾶς ἐγένετο , πᾶσαι δὲ κοινῇ γνώμῃ χρησάμεναι πρὶν |
| περὶ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἐξήγερται ὁ πᾶς δῆμος δυσανασχετῶν ἃ δράσειεν . Ἀπέστειλε δ ' αὐτῷ καὶ ὁ πατρῳὸς Φίλιππος | ||
| τὸν ἀριθμὸν δοῦσα παντὶ τῷ θνητῷ γένει τοῦτ ' ἂν δράσειεν : θεὸν δ ' αὐτὸν μᾶλλον ἤ τινα τύχην |
| τολματικωτάτων πᾶν γένος : ἀγελαῖον δὲ καὶ στρατιωτικὸν τὸ λοιπὸν πλᾶθος . τῶ δὲ βαναύσω καὶ βιοπονατικῶ τὸ μέν ἐστι | ||
| : ἔτι δ ' εἰ τὸ γνάσιον καὶ τὸ αὐθιγενὲς πλᾶθος τᾶς πολιτείας διαμένει ἀκέραιον καὶ ἀπαράμικτον ὑπάρχον ἀπὸ τῶ |
| μὴ σὺ μὲν ἀντιβίην κείνου , τέκος , εἰς ἔριν ἔλθῃς , ἀλλ ' ἑτέρους ὄτρυνε μετὰ σφίσι νείκεα βάλλειν | ||
| πολλὰ δὴ πρῴ . . μή μοι τότε γ ' ἔλθῃς : Παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ συνερχομένων τοῖς φίλοις ἐν |
| , οὗτος δὲ κατὰ τὸ πρέπον ἑαυτῷ τοῖς ἐπιχειρήμασι τὸ διαλλάττον παρέσχετο . Ὅπου δὲ κοινὰ τὰ ἐπινοήματα , οὔτε | ||
| αὐτὸ τοῦτο δρᾶμα φέρεται καὶ ὡς Ἀλέξιδος ἐν ὀλίγοις σφόδρα διαλλάττον . ἐν δὲ Πονήρᾳ πάλιν ὁ Ἄλεξις : καὶ |
| σεαυτόν , ὁπότε ἔλθοις εἰς τὴν ἐκείνου , τί ἂν ποιοίης ; Δῆλον ὅτι καὶ τοῦτον πρότερος ὑποδεχοίμην ἄν , | ||
| τὸ βιβλίον : εἴπερ προσήκων ἐστὶ μάλ ' ὀρθῶς ἂν ποιοίης : καὶ καλῶς . βασιλέας τε καὶ ἄρχοντας . |
| ἀρέσκει . ἄμεινον δ ' αὐτοῦ τὸ παρ ' Ἡροδότῳ νεογνόν : ἀλλὰ καὶ τοῦτο Ἰωνικόν . αὐτοετές , ἔτειον | ||
| γενέθλη ” . παρὰ ταύτην ἐλθεῖν Ῥέα λέγεται Δία φέρουσα νεογνόν . οἱ ταύτην οἰκοῦντες Ἄλυβες , ἀντὶ τῶν ἀργυρείων |
| Δελφοῖς τῷ Ἀπόλλωνι τὸν δίφρον τοῦ ἅρματος . ἄμειψεν ἐν κοιλόπεδον : ὅτι ὁ ἀγὼν ἐν τῷ πεδίῳ τελεῖται . | ||
| ὁπόσα χεριαρᾶν τεκτόνων δαίδαλ ' ἄγων Κρισαῖον λόφον ἄμειψεν ἐν κοιλόπεδον νάπος θεοῦ : τό σφ ' ἔχει κυπαρίσσινον μέλαθˈρον |
| πόνου . καὶ δή σφε λείπω χειρία λόγοις σέθεν . λευρὸν κατ ' ἄλσος νῦν ἐπιστρέφου τόδε . καὶ πῶς | ||
| ' εἰς ἀέρα ἐφέρετο , διὰ τοῦτο τὸ ψαίρει τὸν λευρὸν οἷμον τοῖς πτεροῖς εἶπεν . ἴσθι δ ' ὅτι |
| γοργόμματος , στρογγυλοπρόσωπος , ὦτα ἔχων μικρά , χαροπός , νουνεχής , ἀλλοπρόσαλλος , ὀξυόρμητος , ἕτοιμος εἰς τὸ ἐξορμᾶν | ||
| δὲ τὸν μασχαλισμὸν καὶ ἐν Ἠλέκτρᾳ . ἔμβαρός εἰμι : νουνεχής , φρόνιμος . Μένανδρος Φάσματι . ἦν τῶν Ἀθηναίων |
| τὰς ἀρχάς . εἰ δὲ δὴ καὶ τὸν Εὐριπίδην μάρτυρα ἐπάγοιτο λέγοντα ὅτι ἔδει γὰρ ἡμᾶς σύλλογον ποιουμένους τὸν φύντα | ||
| εἰ ἀφηνιάζοι τύπτειν καὶ προπηλακίζειν , εἰ δὲ καὶ βοηθοὺς ἐπάγοιτο , πάντας ἄρδην ἀπολλύναι τολμῶντα ; γέλως οὖν ἂν |
| τοιαδε υιε μελητος ομηρε θεων απο ] μηδεα ειδως ειπ αγε μοι παμπρωτα ] τι [ φερτατον εστι βροτοισιν ] | ||
| γδ διάμετροι ἴσαι τέ εἰσιν ἀλλήλαις καὶ πρὸς ὀρθὰς ταῖς αγε βδζ ἐφαπτομέναις , παράλληλοι ἔσονται , καὶ αἱ γε |
| δ ' ἑτέρως ἔχοιεν , ἀνάγκη ταύτας διαφθείρεσθαι . καὶ πρόβαινε ἐπὶ τὸ προκείμενον τούτων οὕτως ἐχόντων οὗτος τί ἐτόλμησε | ||
| βδέειν , διὰ τὸ τότε τὰς πέψεις γίνεσθαι . Γ πρόβαινε κἀν τῷ ὄχλῳ : ὡς ἐπὶ ὄχλου πομπευόντων αὐτῶν |
| . Κτησίου Διός : Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἀπελλαῖον . κτήσιον Δία ἐν τοῖς ταμιείοις ἱδρύοντο : Μένανδρος Ψευδηρακλεῖ νῦν | ||
| ἕρκειον καὶ πολιέα καὶ πατρῷον καὶ ὁμόγνιον καὶ ξένιον καὶ κτήσιον καὶ βουλαῖον καὶ τροπαιοῦχον καὶ ἐλευθέριον αὐτὸν προσαγορεύουσιν , |
| σέθεν , σάφ ' οἶδ ' ἐγώ . ἐξῶλές ἐστι μάργον Αἰγύπτου γένος μάχης τ ' ἄπληστον : καὶ λέγω | ||
| τέρμα γένοιτο κιχεῖν . σὴ σοὶ γῆ . σὺ δὲ μάργον ἔχων καὶ ἀγήνορα θυμόν φεύγεις , ἰκτίνου σχέτλιον ἦθος |
| προτέλεια ῥυτίσματα σάββους σάγη σανδάλιον σημαίνειν σκάφας σκηνή στασιασμόν στιγμήν στλεγγίδα στραγγαλᾶν σύγκλινον συκοφαντεῖν συμβόλαια σύσσημον Τεμβρίειον Τίβιον τρίγωνον τρόπαιον | ||
| , εἴκελον ἐμπύῳ ἦν . Ἀσθματώδει οἰκέτιδι , ἔνθα τὴν στλεγγίδα , ᾑμοῤῥάγησεν ἐν τοῖσιν ἐπιμηνίοισιν : ἐγένετο δὲ ἄσθματα |
| , ἀπολογήσεται δὲ οἶμαι ὁ ἄσωτος καὶ ἐρεῖ τι . Πρᾶγμα δὲ οὐ κρίνεται κατά γε ἐμὲ τὸ ἐξισάζον μόνον | ||
| εἰρῆσθαι . Ἀλλὰ τί σοι δοκεῖ ἡ ῥητορικὴ εἶναι ; Πρᾶγμα ὃ φῂς σὺ ποιῆσαι τέχνην ἐν τῷ συγγράμματι ὃ |
| ἐκ παραλλήλων τὸ αὐτό . ἐπαινεῖ οὖν τὸν Εὔδοξον ὡς εὐφυῶς τὴν συνηγορίαν τῆς ἡδονῆς μεταχειρισάμενον . Ταῦτα ὡς πρὸς | ||
| οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα , καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν , ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους * |
| τῶν ἐπῶν , ὅταν κατὰ δυνάστου γράφης , ἐπιπνεῖσθαι , ὑποδέχου δ ' ἄσμενος τὰς θεάς , δι ' ἡμᾶς | ||
| οἱ μὲν τὸν λόγον πρὸς τὴν Αἴγινάν φασιν εἶναι : ὑποδέχου αὐτῷ τὸν στέφανον : οἱ δὲ πρὸς τὴν Μοῦσαν |
| ὦ Χαρμίδη , μᾶλλον προσέχων τὸν νοῦν καὶ εἰς σεαυτὸν ἐμβλέψας , ἐννοήσας ὁποῖόν τινά σε ποιεῖ ἡ σωφροσύνη παροῦσα | ||
| δὲ ἄνθρωπος [ ὁ ῥήτωρ ] ἐχαλέπαινε , καὶ δεινὸν ἐμβλέψας εἰς ἐμὲ εἶπεν , Ὁρᾶτε τὴν εἰρωνείαν καὶ τὴν |
| τὴν δύναμιν ἔφθασε τοὺς πολεμίους ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἡρμοσ - μένως πρὸς τὸν ἀγῶνα . οἱ δὲ βάρβαροι πρὸς ὅλην | ||
| μόνον τάσιν , ἀλλὰ καὶ μοχλείαν ἐπαγγέλλεται , προηγου - μένως ἐπί τινων μελῶν κατεσκευασμένα . στάσιμα δ ' ὄργανά |
| φοβερῶς ἔχων , ἐπιφόβως , ἐπιδεῶς καταδεῶς , εὐλαβῶς : εὐτελὲς γὰρ τὸ δειλῶς , τὸ δ ' ἀποδεδειλιακότως δύσφθεγκτον | ||
| αὐτὸν ὑπολαβόντα τὸ ὕδωρ εἶναι τὴν ἀρχήν , διὰ τὸ εὐτελὲς τῆς διανοίας αὐτοῦ : ἄθεος γάρ ἐστιν . οὐ |
| ” γῆν καὶ τέφραν ” καὶ εἴ τι ἐκβλητότερον ἐμαυτὸν αἴσθωμαι , τηνικαῦτα ἐντυγχάνειν σοι θαρρῶ , ταπεινὸς γεγονώς , | ||
| ἀλλ ' ὃ πέπονθα πρὸς τὰ τοιαῦτα φράσω . ἐπειδὰν αἴσθωμαι συκοφάντην ἄνθρωπον ἐπιεικεῖ προσπεσόντα καθάπερ χειμάρρουν , ἀλγῶ τὴν |
| τούτων τινὰ κάνθαρον καταστρέφοντα , πλησίον δὲ κείμενον στρωματέα καὶ γύλιον αὐτοῦ . δύ ' ἐστί , Ναυσίνικε , παρασίτων | ||
| ' οὐδὲ τὰς δύο λίτρας δύναμαι . Ἡράκλεις , πνίγεις γύλιον τύ . μωρότερος εἶ Μορύχου , ὃς τἄνδον ἀφεὶς |
| , καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
| σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
| ἁρμάτειον αὐτὸν φάναι διὰ τὸ τὸν ὑπαξόνιον τῶν ἁρμάτων ἦχον ἀνατεταμένον τε καὶ ὀξὺν εἶναι . ὅτι δὲ εὐνοῦχος ἦν | ||
| . αὐλοῖσι διδύμοισι : † παρὰ τὸν † εἰς μῆκος ἀνατεταμένον † αὐλόν . δίδυμον δὲ τὸ συμφυές , τοὺς |
| καὶ τὸ περίβλημα αὐτῶν εὐτελές . ἦν δὲ τὸ τοιοῦτον τριβώνιον μέχρι τῶν ποδῶν διῆκον , καὶ χειρίδας ἔχον πλατείας | ||
| εἰσὶ δὲ καὶ ἐκ τῶν αἰσθητῶν : ὅτι γὰρ τὸ τριβώνιον τοῦτο λευκόν , ἄμεσός ἐστι πρότασις , ἀλλ ' |
| ποτὶ φῶτα κακόν . πιστὸν γὰρ οὐδὲν γλῶσσα διὰ στόματος λαλεῖ διχόμυθον ἔχουσα καρδίῃ νόημα . ἐποίησε δὲ καὶ ἐλεγεῖα | ||
| , πωλῶ τοῦτον εὐθὺς ἐν ἀγορᾷ . αὑτῷ βαδίζει καὶ λαλεῖ καὶ πτάρνυται ἕκαστος ἡμῶν , οὐχὶ τοῖς ἐν τῇ |
| ἀποκλῖναι ; Τὸν σόν τοι παράδειγμ ' ἔχων , τὸν σὸν δαίμονα , τὸν σόν , ὦ τλᾶμον Οἰδιπόδα , | ||
| λυπεῖν τὸν Δία . στέλλου κομίζου : Πορεύου εἰς τὸν σὸν οἶκον , καὶ φύλαττε τὸν παρόντα νοῦν , ἤγουν |
| εἴχετο χείλευς : Σιμιχίδα , πᾷ δὴ τὺ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις , ἁνίκα δὴ καὶ σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει , | ||
| αὐτός φησι : Σιμιχίδα , πᾷ δὴ τὸ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις ; ἔνιοι δὲ τὸ Σιμιχίδα ἐπώνυμον εἶναι λέγουσιδοκεῖ γὰρ |
| ἐγὼ θήσω πέρι . δράσω τάδ ' : οὔτοι σοῖς ἀπιστήσω λόγοις . γυνὴ δὲ θῆλυ κἀπὶ δακρύοις ἔφυ . | ||
| τοῖς μετελθοῦσιν φίλων δώσω : τὸ γὰρ σῶμ ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί , οὗτος δὲ δώσει τὴν δίκην θανὼν ἐμοί |
| ὅσιον καὶ τὸ ἀνόσιον , οὐκ ἔστιν ὅπως ἄν ποτε ἐπεχείρησας ὑπὲρ ἀνδρὸς θητὸς ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου , | ||
| καὶ πείθομαι : οὐδὲν μεντἂν ἧττον ἀκούοιμι νῦν πῇ σὺ ἐπεχείρησας λέγειν . Τῇδ ' ἔγωγε , ἦ δ ' |
| καὶ μέρη τῆς ἐπιστήμης , τό τε ναυστὸν καὶ τὸ αὐλητικὸν , καὶ τὸ κιθαρικὸν καὶ ἡ τετρακτὺς τῶν στοχῶν | ||
| * ἐκπέμπουσαι συριγμόν , ἐξ ὧνπερ Ἀθηνᾶ κατὰ Πίνδαρον τὸν αὐλητικὸν καλούμενον πολυκέφαλον εὗρε νόμον . Περσεὺς δὲ τότε τῇ |
| ἔσχε φιλεῦσα . μὴ καυχῶ , σατυρίσκε : κενὸν τὸ φίλαμα λέγουσιν . ἔστι καὶ ἐν κενεοῖσι φιλάμασιν ἁδέα τέρψις | ||
| καὶ ἢν ἐθέλῃ σε φιλᾶσαι , φεῦγε : κακὸν τὸ φίλαμα , τὰ χείλεα φάρμακον ἐντί . ἢν δὲ λέγῃ |
| δὲ τοῦτο ἀντεχόμενοι φρονήσιος καὶ σωφροσύνας καὶ μελετὰν ποιούμενοι τοῖς παρεοῦσι καὶ μὴ πολλῶν ὀρεγόμενοι . οἱ γὰρ ἄνθρωποι τὰ | ||
| αὐτοῦ τούτου εἵνεκα ἐπικτώμενον , καὶ ὅκως αἰεί τι τοῖσι παρεοῦσι προσθέῃ πρήγματα μὲν ἔχοντα , μήτε δὲ ἐς ἑωυτὸν |
| πτήσσει ὀπωρινοῖο κυνὸς δριμεῖαν ὁμοκλήν , μίμνει δ ' ἐγκαταδὺς σκότιον μυχόν , οὐδὲ πάροιθεν ἔρχεται , ὅσσον ἄησιν ἐπὶ | ||
| : καθείρξατ ' αὐτὸν ἱππικαῖς πέλας φάτναισιν , ὡς ἂν σκότιον εἰσορᾶι κνέφας . ἐκεῖ χόρευε : τάσδε δ ' |
| ἐπόπτης ; πῶς ἐτόλμησας , λιπὼν ἐπώνυμόν τε ῥεῦμα καὶ πετρηρεφῆ αὐτόκτιτ ' ἄντρα , τὴν σιδηρομήτορα ἐλθεῖν ἐς αἶαν | ||
| λιπὼν ] ἀφείς ἐπώνυμον ] τὸ Ὠκεάνειον ἀπὸ σοῦ καλούμενον πετρηρεφῆ ] πετρώδη ὄροφον ἔχοντα Σιδηρομήτορα λέγει τὴν τῆς Σκυθίας |
| ] [ ] Βορέαο κ ? [ ] [ ] κον ! ! [ ] [ ] ! σν ? | ||
| ] ναλλ ? ? ? ? ! ! [ ] κον εἰς τοὺς ? [ ] πολ ? ! ! |
| ἐπὶ συμμετρίαν κράσεως τοῦτ ' ἄγοιτο διαίταις ἰσχύον τε καὶ ἀντιβαῖνον τοῖς ἄλλοις φαίνεται πνεύμασι , καὶ μάλιστα ἢν μὴ | ||
| πατταλίϲκον χαμαὶ διὰ βάθουϲ ὀρθὸν καταπήξομεν , ὥϲτε πρὸϲ αὐτὸν ἀντιβαῖνον τὸ ϲῶμα μὴ εἴκειν πρὸϲ τὴν κατάταϲιν τοῦ ποδόϲ |
| ' ἑστιοῦχον ὄψομαι μόνον , μίαν παρείρας πλεκτάνην χειμάρροον στέγην πυρώσω καὶ κατανθρακώσομαι : νῦν δ ' οὐ κέκραγά πω | ||
| ' ἑστιοῦχον ὄψομαι μόνον , μίαν παρείρας πλεκτάνην χειμάρροον στέγην πυρώσω καὶ κατανθρακώσομαι . νῦν δ ' οὐ κέκραγά πω |
| τῶν ῥυπουμένων ἱματίων καὶ ἐκστρεφομένων . ἐκστρέψαι δὲ ἱμάτιον τὸ ἀλλάξαι τὸ πρὸς τὸ ἔσω μέρος ἔξω . ἄλλαξον οὖν | ||
| φρονοῦντος καὶ τὰ πρὸς ἡδονὴν ἀκούειν παρὰ πάντων ἐθισθέντος . ἀλλάξαι μέν γε τὸ φρόνημα καὶ ταπεινὸν ἐμαυτὸν ποιῆσαι βουλόμενος |
| παριστῶσα : ἐνέργειαν μὲν ὅταν λέγω κολάζω : ἰδοὺ γὰρ ἐνεργῶ , πάθος δέ , ὅταν λέγω κολάζομαι : ἰδοὺ | ||
| . ἐστὶ δὲ κατ ' ἐντίθεσιν . δρῶ γὰρ τὸ ἐνεργῶ , οὗ παράγωγον δρήθω . οἱ γὰρ κοιμώμενοι οὐδὲν |
| τετράπους . ἐστὶ δ ' ὄνομ ' αὐτῷ τρίπους , τέτοράς γε μὰν ἔχει πόδας . Οἰδίπους τοίνυν ποτ ' | ||
| οἶμαι τετράπους . } ἔστιν ὄνομ ' αὐτῶι τρίπους , τέτοράς γα μὰν ἔχει πόδας . } Οἰδίπους τοίνυν ποτ |
| σε βάλλει , ὃ ποεῖς , μόλις σὺ πάσχεις : φιλέεις ἅπαντα παίζειν κραδίαις φλόγας τιθεῖσα : τὸ δίκης σέβας | ||
| τέτυκται . ἔγνων πρᾶν , ὅκα μοι , μεμναμένῳ εἰ φιλέεις με , οὐδὲ τὸ τηλέφιλον ποτεμάξατο τὸ πλατάγημα , |
| δρόμον ὀδυρμόν , ἀνακαλοῦντας αὑτοὺς ὀνόματι , ὧν καὶ τὸ πρᾶγμ ' ἤκουον : εὐτυχῶς δέ τι λοφίδιον ἦν ἐνταῦθ | ||
| ” ἐγώ , “ περίεργός εἰμι , ” καὶ τὸ πρᾶγμ ' αὐτῶι λέγω , ὡς εὗρον , ὡς ἀνειλόμην |
| παρεικάζων ἔφη κεράτινον εἶχε σκευοφόριον καμπύλον . ἀλλὰ μὴν καὶ ἀνάφορον κατὰ τὴν τῶν πολλῶν χρῆσιν εἴη ἂν ταὐτὸ τοῦτο | ||
| εἶναι . : ἀπόστρεπτος ἄπιθι : ἀντὶ τοῦ ἀποστραφείς . ἀνάφορον : τὸ ξύλον , ᾧ χρῶνται πρὸς τὴν κομιδὴν |
| ζῷα ] σκεύη τε καὶ πᾶν εἴ τι τούτων ἐστὶ ταπεινότερον . ἀλλὰ ταῦτά γε σφόδρα ἐστὶ γελοῖα : τοίνυν | ||
| ' ἔξεστιν ἐγγυτάτω ἰδιώτου συστέλλειν ἑαυτὸν καὶ μὴ διὰ τοῦτο ταπεινότερον ἢ ῥᾳθυμότερον ἔχειν πρὸς τὰ ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἡγεμονικῶς |
| σοφῆς φύσεως αὐτόματον ἐκμαθεῖν ] γλωττοποιεῖν εἰς τὰ πορνεῖ ' εἰσιόνθ ' ἑκάστοτε . . . . . . . | ||
| τὰ μελίπηκτα ταῖς κίχλαις . νῦν δ ' εἰς γυναικωνῖτιν εἰσιόνθ ' ὅταν ἴδω παράσιτον , τὸν δὲ Δία τὸν |
| ὕπνον ἔχευε , πλάζε δὲ πίνοντας , χειρῶν δ ' ἔκβαλλε κύπελλα . οἱ δ ' εὕδειν ὤρνυντο κατὰ πτόλιν | ||
| : εἰ δὲ μή γε , ἀπὸ τοῦ ὡροσκοποῦντος ζῳδίου ἔκβαλλε , καὶ εἰς ὃ ἂν καταλήξῃ ὁ ἐνιαυτός , |
| πρόθυμα πράσσων : ἔκ τε γὰρ κρωσσῶν ὕδωρ χεροῖν ἔπεμπε νίπτρα κἀξεθυμία σμύρνης ἱδρῶτα χρυσέων τ ' ἐκπωμάτων ἦρχ ' | ||
| στολῆς ἐγώ νιν ἐξήσκησα καὶ λουτροῖς χρόα ἔδωκα , χρόνια νίπτρα ποταμίας δρόσου . ἀλλ ' , ἐκπερᾶι γὰρ δωμάτων |
| καταλαμβάνειν ἀνυπαιτίως καὶ ὑγιεινῶς κατὰ θεὸν ἐξετάζηται : τὸ γὰρ ἀληθινὸν καὶ | δίκαιον μέτρον τοῦτ ' ἐστί , τὰ | ||
| τε ὑπεχώρει νοῦν ἔχων τῷ θεῷ καὶ ἡμεῖς ἐγνωρίζομεν τὸν ἀληθινὸν καὶ προσήκοντα ἡμῖν ἰατρὸν , καὶ ἐποιοῦμεν ἃ ἐπέταξε |
| : πολύβουλος . Εὐμενέοις : εὐμενὴς γένοιο . ἱκάνοις : καταλάβοις , καταλαμβάνοις . Μέτρον : συμμετρίαν ἀντὶ τοῦ σύμμετρος | ||
| ' οὐκ ἐξέφαινον , ἵνα τὴν δέσποιναν ἐπ ' αὐτοφώρῳ καταλάβοις καὶ μή σου καταγελᾷ μοιχὸς ἄτιμος καὶ ξένος . |
| καὶ κενεῶνας : οὐ μὴν οὐδὲ κύστιν καὶ ἦτρον καταπλάσσειν ἄθετον : πυκνὰ δὲ ἄλλα καὶ ἄλλα ἐπιφέρειν καταπλάσματα , | ||
| τὸ γὰρ δερματῶδες αὐτοῦ πρὸς τὴν διαδοχὴν καὶ τὴν πέψιν ἄθετον . μέτρον δὲ τῆς διαβροχῆς οὐ τὸ ἀνοιδῆσαι μόνον |
| ἀνάγκα καὶ ἥμισυ ἦμεν , εἰ δὲ καὶ ἡμίσεον , ἀνάγκα καὶ διπλάσιον , καὶ ἔστιν καὶ τὸ διπλάσιον αἴτιον | ||
| κινέεται τὸ κινεόμενόν ἐστι τὸ πράτως κινέον . ὥτ ' ἀνάγκα τρεῖς εἶμεν τὰς ἀρχάς , τάν τε ἐστὼ τῶν |
| τῇ τοῦ ψυχροῦ δεξαμενῇ . μετὰ τὸ λαβεῖν δὲ τὰ σάβανα πάλιν αὐτοὺς τρέφειν εὐθὺς καλὸν ἄρτον εἰς οἶνον ἢ | ||
| τὸ ὕδωρ ψυχρὸν , ἀλλὰ γαλακτῶδες , περιβαλλόμενος δὲ τὰ σάβανα μὴ πάνυ ἐγχρονιζέτω ἐν αὐτοῖς . μέλλων δὲ λαμβάνειν |
| ὦ ξένη , τοῦδ ' . Ἢν δέ του σπάνιν τιν ' ἴσχῃς , ἔστ ' ἔποικος ὃς φράσει . | ||
| εἴσιθ ' εἴσω μηδὲ φαντάζου δόμων πάροιθε τῶνδε , μή τιν ' αἰσχύνην λάβηις [ πρόσθεν μελάθρων τῶνδ ' ὁρωμένη |
| μακρὸν γενήσεσθαι μελλόντων . Πολλοί σε μισήσουσιν , ἂν σαυτὸν φιλῇς : τοῦτό φασι Νύμφας πρὸς Νάρκισσον εἰπεῖν , ἀποβλέποντα | ||
| ὁπότερος νῷν ἐστί σοι εὐνούστερος , διάκρινον , ἵνα τοῦτον φιλῇς . Ναί , ναί , διάκρινον δῆτα , πλὴν |
| πῶς συντίθεται . πνεῦμα μὲν οὖν ἐστι σύνθεσις λόγου διάνοιαν ἀπαρτίζον ἐν κώλοις καὶ κόμμασι , μετρούμενον πρὸς τὴν διάρκειαν | ||
| καὶ κώλοις ἀνυομένη . κῶλον μὲν οὖν ἐστι διανοίας μέρος ἀπαρτίζον πρὸς ἕτερον κῶλον παρακείμενον , οἷον εἶτα τὸν μὲν |
| πρόπολος ὁ νεωκόρος . . Τὸ ποτὲ πρὸς τὸ ἐδόκησαν συναπτέον , τὸ δὲ τὰ δὲ πρὸς τὸ ἀλκάν , | ||
| ποιμήν ] . εἰ γὰρ τῷ ” Θεσσαλὸς γένος „ συναπτέον , ἐθνικόν ἐστι καὶ προπερισπάσθω : Ἡρωδιανὸς ἐν ταῖς |
| πρός τινα τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἔφη : „ ἐὰν καιρὸν ζητῇς πρὸς φιλοσοφίαν , καιρὸν οὐχ ἕξεις „ . Περίανδρος | ||
| οὖν τὸ πρῶτον συνέβη ; Οὐδὲ γὰρ ἦλθεν , ἵνα ζητῇς πῶς οὖν ἦλθε ; τύχη τίς ἤγαγεν ἢ ὑπέστησεν |
| αὐτῆς μελῳδίας καὶ τῶν αὐτῶν ῥυθμῶν , οὐδὲν ἐξαλλάττων οὐδὲ ποικίλλων , ἆρ ' οὐχ ὅλον ἂν διαφθείροι τὸ ἀγαθόν | ||
| ἡδονῇ τῳ λέγειν , λεγέτω μέν , ἀκολουθείτω δὲ ὅπῃ ποικίλλων αὑτὸν καὶ τὰ ἐν αὑτῷ στρέφων ἄστρα πάσας διεξόδους |
| ' αἰτιωμένην [ ] ? : ὡς ] ἂν εὖ πάθοιμι , μῆτερ , εἴ ] μ ' ἀμείλιχον φέρουσα | ||
| ἐλεεινὸν ὑπέστη ἐκ ποταμοῖο σαῶσαι : ἔπειτα δὲ καί τι πάθοιμι . ἄλλος δ ' οὔ τις μοι τόσον αἴτιος |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| ἔχει τὰς ἐπὶ τέλους συλλαβὰς ἐξαγομέναςἥτις εἰ καὶ μακρά ἐστιν εὐτελέστερον ποιεῖ τὸν ῥυθμὸν διὰ τὸ προσεοικέναι τῇ τοῦ ι | ||
| λόγον ποιούμενος καὶ τὸν χαρακτῆρα ἐπισημαινόμενος φησὶν εἰ δὲ καὶ εὐτελέστερον συνεχώρει ἡ φύσις , οὐκ ἂν ὤκνησα διὰ τὸ |
| ἰέναι δεδιὼς τὸν πέλας , μή ποτε οὐχ ἑαυτῷ ταὐτὰ φρονῇ , ῥίπτειν ἀναγκασθήσεται , ὥστε , κἂν πάντες βούλωνται | ||
| . τί δ ' ὄφελος εὖ λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; οὐδὲν γὰρ αἰσχρόν ἐστι τἀληθῆ λέγειν . ἀδύνατον |
| ἂν ποθεινοῦ ὄντος μήτε σχῆμα μήτε μορφὴν ἔχοις λαβεῖν , ποθεινότατον καὶ ἐρασμιώτατον ἂν εἴη , καὶ ὁ ἔρως ἂν | ||
| τὸν τοῦ μηνῦσαι πόθον . ἑκάστῳ γὰρ τὸ ἴδιον ἔργον ποθεινότατον : ἴδιον δὲ λόγου τὸ λέγειν , πρὸς ὃ |
| διὸ οὐδὲ κυρίως ἀπόδειξις , ὅταν οὐσίαν κατ ' οὐσίας συμπερανεῖ τις μέσῳ [ αἰτία ] χρησάμενος τῷ τοῦ μείζονος | ||
| ἥδε ἡ ῥὶς σιμή , τοῦτο δὲ κοίλανσις ῥινός , συμπερανεῖ ἔστιν ἄρα ῥὶς ῥὶς κοίλη . ἀπαντήσοι δ ' |
| χορεύματ ' ὀρείᾳ , τοτοτοτοτοτοτοτοτοτιγξ , ἔνθεν ὡσπερεὶ μέλιττα Φρύνιχος ἀμβροσίων μελέων ἀπεβόσκετο καρπὸν ἀεὶ φέρων γλυκεῖαν ᾠδάν , τιοτιοτιοτιγξ | ||
| μάχας : δίζησθαι δὲ φιλαγλάους Ἀθάνας . Πάρεστι μυρία κέλευθος ἀμβροσίων μελέων , ὃς ἂν παρὰ Πιερίδων λάχησι δῶρα Μουσᾶν |
| νέα συκίδια τἄλλα θ ' ὁπός ' ἐστὶ φυτὰ προσγελάσεται λαβόντ ' ἄσμενα . Ἀλλὰ ποῦ ποτ ' ἦν ἀφ | ||
| τὸ πράττειν οὕτω καὶ σκόπει . Ἐὰν τροφὴν δοὺς τὸν λαβόντ ' ὀνειδίσῃς , ἀψινθίῳ κατέπασας ἀττικὸν μέλι . Εἰ |
| κυβερνήτην κακόν . τύχην ἔχεις , ἄνθρωπε , μὴ μάτην τρέχε . εἰ δ ' οὐκ ἔχεις , κάθευδε , | ||
| , ἄνδρες φίλοι : ἄρτους ἐπιλελήσμεθ ' ἀρκοῦντας πρίασθαι . τρέχε δή , παῖ . καὶ τοῦτο ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν |
| δὲ οὔ . καὶ τοῦτο ἐφ ' ἑκάστου τῶν ἐμπιπτόντων ἐπίλεγε : εὑρήσεις γὰρ αὐτὸ ἄλλου τινὸς ἐμπόδιον , σὸν | ||
| ὅπου βούλει , ὕψωσον τὴν σεαυτοῦ φωνὴν πράως , καὶ ἐπίλεγε οὕτως : Καὶ ὑμεῖς , ὄρνεα καθαρὰ τοῦ θεοῦ |
| εἰ δὲ ὕποπτος ἢ ἄπιστος ἐχθροῦ πᾶσα συμβουλή , οὐκ ὀκνῶ καὶ παρακαλεῖν σε μὴ τοὺς φιλοὺς τίνυσθαι τῆς ἐμῆς | ||
| : οὐ γὰρ εὐσεβές . κόπτειν δὲ μέλλων τὴν θύραν ὀκνῶ πάλαι : οὐκ οἶδα γὰρ τὸν ἀδελφὸν εἰ νῦν |
| τὸ κοῦφον ; εἴποιμεν ἂν αὐτῷ ὅτι τὸ μὲν κάτω ῥέπον ἐν τοῖς ζυγοῖς βαρύ , τὸ δὲ ἄνω κοῦφον | ||
| καὶ τῶν κατὰ τὴν ἑτέραν ἔξοδον θερμοτέρων γιγνομένων πάλιν ἐκείνῃ ῥέπον αὖ τὸ θερμότερον μᾶλλον , πρὸς τὴν αὑτοῦ φύσιν |
| ἠγωνίζετο ; νέος μεθέστηκ ' ἐκ γέροντος αὖθις αὖ . θαυμάστ ' ἔλεξας : ἀλλά ς ' εὐτυχῆ φίλων μάχης | ||
| ὦ Ξενοπείθη καὶ Ναυσίμαχε , εἰ μεγάλ ' ὑμῖν καὶ θαυμάστ ' εἶναι τὰ δίκαια ταῦθ ' ὑπολαμβάνετε , ἀποδόντες |
| πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
| οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |