πρόπολος ὁ νεωκόρος . . Τὸ ποτὲ πρὸς τὸ ἐδόκησαν συναπτέον , τὸ δὲ τὰ δὲ πρὸς τὸ ἀλκάν , | ||
ποιμήν ] . εἰ γὰρ τῷ ” Θεσσαλὸς γένος „ συναπτέον , ἐθνικόν ἐστι καὶ προπερισπάσθω : Ἡρωδιανὸς ἐν ταῖς |
' εἴ γε χρή ” πρὸς τὸ “ ἐκφροντίσαι ” σύναπτε . τὸ “ ἀλλ ' εἴ γε ⌈ με | ||
δὲ , τιμωρηθῆναι ὀφείλει . τὸ δὲ οὐ πολὺν , σύναπτε εἰς τὸ χρόνον . 〛 ἐπιστήμων καὶ δυνατός . |
μέσον τοῦ τε σώματός ἐστι καὶ τῆς λογικῆς ψυχῆς . στικτέον δὲ εἰς τὸ ἄγον - τα : οὐ γὰρ | ||
ἤτοι κρύβδαν πατρὸς καὶ πρότερον μιχθεῖσα τῷ Ἀπόλλωνι , ἢ στικτέον εἰς τὸ πατρὸς , ἵν ' ᾖ τὸ κρύβδαν |
τε καὶ βίον ὅπερ ἁρμονία ποτ ' ἀκοάν τε καὶ φωνάν : ὅ τε γὰρ νόμος παιδεύει μὲν τὰν ψυχάν | ||
ὃν λόγον γὰρ ἔχει ῥυθμὸς ποτὶ κίνασιν καὶ ἁρμονία ποτὶ φωνάν , τοῦτον ἔχει τὸν λόγον δικαιότας ποτὶ κοινωνίαν : |
τε φίλη τε . ἀλλὰ δότ ' , ἀμφίπολοι , ξείνῳ βρῶσίν τε πόσιν τε , λούσατέ τ ' ἐν | ||
δή τι φέρῃ κακὸν ἥδε κέλευθος ἡρώων : περί μοι ξείνῳ φρένες ἠερέθονται . μνάσθω ἑὸν κατὰ δῆμον Ἀχαιίδα τηλόθι |
φέρειν μηνυταὶ γίγνονται : τὸ μηνυταὶ γίγνονται τῷ κατὰ στάσιν συντακτέον , ἵνα ᾖ τοιοῦτον , στασιασάντων πρὸς ἀλλήλους τῶν | ||
ἐν Λυκείῳ καὶ εἰς Λύκειον . καὶ τὰ δεικτικὰ δὲ συντακτέον τούτοις , ὡς τὸ ἐκεῖ καὶ ἐνθάδε : καὶ |
. Ὁ Ξανθίας τὸν φαλλὸν ὀρθὸν στησάτω . Κατάθου τὸ κανοῦν , ὦ θύγατερ , ἵν ' ἀπαρξώμεθα . Ὦ | ||
διὸ καὶ Ἀθηναῖοι ταύτην ὡς Ἀπολλωνιακὴν τιμῶσι δαφνηφοροῦντες καὶ τὸ κανοῦν ἐπιστέφοντες καὶ ὑμνοῦντες τὸν θεόν . ἔχουσι δὲ αἱ |
χαλκηλάτῳ ξίφει : ἀπὸ κοινοῦ τὸ παμφαλᾶται καὶ ψηλαφᾶται καὶ ψηλαφᾷ λυκοψίαν κνεφαίαν . καὶ ταῦτα μὲν οὕτως , ἡ | ||
γὰρ αὐτῷ προσφέρω βρῶσιν διδοὺς τὴν ῥῖνά μ ' εὐθὺς ψηλαφᾷ κἄνω φέρει τὴν χεῖρα πρὸς φαλακρὸν ἡδὺ διαγελῶν . |
, σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήιον πῦρ . καὶ οὗτος μὲν ὁ τρόπος ἐστίν , | ||
' ὄμμασιν ἔνθα καὶ ἔνθα πάπταινεν μὴ δή μιν ἐπιφλέξῃ δήιον πῦρ . τῷ μὲν ἀοσσῆσαι λελιημένος , ὥς μοι |
καὶ τό χρειὼ ἀπηλεγέως Μουσέων ὕπο γηρύσασθαι : τόνδε πολισσοῦχον διεπέφραδε Βοιωτοῖσιν Νισαίοισί τε Φοῖβος ἐπιρρήδην ἱλάεσθαι , ἀμφὶ δὲ | ||
' ἐκ θαλάμοιο πάλιν κίε παισί τ ' ἀρωγήν αὐτοκασιγνήτης διεπέφραδε : τὴν δὲ μεταῦτις αἰδώς τε στυγερόν τε δέος |
ῥ ' ἔβαλον ῥινούς , σὺν δ ' ἔγχεα καὶ μένε ' ἀνδρῶν χαλκεοθωρήκων : ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι ἔπληντ ' | ||
σχέσιν καὶ τὴν ἐν τόπῳ , ἄνω ἔρχομαι , ἄνω μένε : ἄττα , πρόσω φέρε τόξα : καὶ ἐπὶ |
σε βάλλει , ὃ ποεῖς , μόλις σὺ πάσχεις : φιλέεις ἅπαντα παίζειν κραδίαις φλόγας τιθεῖσα : τὸ δίκης σέβας | ||
τέτυκται . ἔγνων πρᾶν , ὅκα μοι , μεμναμένῳ εἰ φιλέεις με , οὐδὲ τὸ τηλέφιλον ποτεμάξατο τὸ πλατάγημα , |
Τίγρις , δύνων πολλὸς ἔνερθε : πάλιν δ ' ἐξαῦτις ἀνασχών , ὀξύτερον προΐησι κάτω ῥόον : οὐκ ἂν ἐκείνου | ||
βίον γίνεσθαι ἔφη Δ . . . . ὁ ἥλιος ἀνασχών . . . συνώρμησε τῶι φωτὶ τὰς πράξεις καὶ |
' ἑλέτω σε καὶ ὕπνος : ἀνίη καὶ τὸ φυλάσσειν πάννυχον ἐγρήσσοντα , κακῶν δ ' ὑποδύσεαι ἤδη . ” | ||
πενίηι . Ἐν δ ' ἥβηι πάρα μὲν ξὺν ὁμήλικι πάννυχον εὕδειν , ἱμερτῶν ἔργων ἐξ ἔρον ἱέμενον : ἔστι |
' οὐχὶ κόπτω τὴν θύραν ; παῖ , παιδίον . βάλλ ' εἰς κόρακας . τίς ἐσθ ' ὁ κόψας | ||
μὴ γεννήσαντα παῖδα ἄρρενα : “ τὸν μὲν ἄκουρον ἐόντα βάλλ ' ἀργυρότοξος Ἀπόλλων νυμφίον ἐν μεγάρῳ . ” ἄκικυς |
ἐκ τῆς Ἀσίας εἰς τὴν Ἀττικὴν ἐπικαιρίως κεῖται τῷ Σουνίῳ πλησιάζον τὸ χωρίον : ἔχει δ ' ἱερὸν Ποσειδῶνος ἐπισημότατον | ||
κειμένη : εἰ γοῦν μὴ ἔχει τὴν ἁφήν , οὐδὲ πλησιάζον τὸ τρέφον γνωρίσει : μὴ γνωρίζον δὲ οὐκ ἂν |
βελτίω τὰ πράγματα . ἄγαμαι κεραμέωϲ αἴθωνοϲ ἐϲτεφανωμένου . ἱμάνταϲ ἥξω δεῦρο πυκτικοὺϲ ἔχων . κἀν ποίᾳ πόλει τοϲοῦτοϲ ὢν | ||
αὐτὸς ἱστορεῖ , εἰς τὸ λοιπόν , εἶπεν , οὐχ ἥξω πρὸς σέ , ἂν οὕτως ὑποδέχῃ , ἵνα μήτε |
, ξὺν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι θούριος ὄρνις , τοφλαττοθρατ τοφλαττοθρατ , κυρεῖν παρασχὼν ἰταμαῖς κυσὶν ἀεροφοίτοις , τοφλαττοθρατ τοφλαττοθρατ | ||
τοφλαττοθρατ , ξὺν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι θούριος ὄρνις , τοφλαττοθρατ τοφλαττοθρατ , κυρεῖν παρασχὼν ἰταμαῖς κυσὶν ἀεροφοίτοις , τοφλαττοθρατ |
Τὰ δὲ ἔχοντα τὸ υ διὰ τοῦ η , οἷον ἐγγυῶ ἐγγυήσω , λυῶ λυήσω : εἰ δὲ τῷ ε | ||
[ ] ! λοιπόν ἐστιν ἡμῖν ἐγγυᾶν . ἀλλ ' ἐγγυῶ παίδων ἐπ ' ἀρότωι γνησίων τὴν θυγατέρ ' ἤδη |
γένοιτό μοι . τοσαῦτα μέν σοι τῶν ἐμῶν πόνων πέρι ἔλεξ ' : ἅμιλλαν γὰρ σὺ προύθηκας λόγων . ἃ | ||
βιασθεὶς ἢ φίλων ἀχηνίᾳ ἐμβαλὼν ἀχηνίαν ἀλλ ' ὦ θύγατερ ἔλεξ ' Ἰασοῖ πρευμενής ἔπειτ ' ἔρειξον ἐπιβαλοῦς ' ὁμοῦ |
τὸ δὲ τὴν ἐκ τόπου : οἷον ἐρωτώμενοι πῇ ἢ πόσε βαδίζει ὁ δεῖνα ; ἔστι μεν ὅτε καὶ ἐπιῤῥηματικῶς | ||
ποτήνεπε κ [ ] Ἄδραστος ] ἥρως : Ἄλκμαον , πόσε δαιτυμόνας ] ? τε λιπὼν καὶ ἄριστον ἀοιδὸν [ |
ὅσοι θεοί εἰς ' ἐν Ὀλύμπῳ , σοί τ ' ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος : πολλῶν γὰρ ὄντων τῶν θεῶν | ||
λέγον πρόσωπον , ἑκάτερον καλῶς ἐξενήνοχε , τό τε . ἐπιπείθονται καὶ τὸ δεδμήμεσθα . καθ ' ἕτερον δὲ τρόπον |
ταῖς ταραχαῖς . . αὐτὰρ ὁ μερμήριζε μένων ὅτι κύντατον ἔρδοι , ἢ ὅ γε δίφρον ἑλών , ὅθι ποικίλα | ||
τι δηλοῖ : “ ἅζετο γὰρ μὴ νυκτὶ θοῇ ἀποθύμια ἔρδοι ” ἀντὶ τοῦ ἐσέβετο : καὶ Ὀδυσσεὺς πρὸς Κύκλωπα |
, φησί , τοῦ Αἰήτου ἐσμὲν χείρους . τὸ δὲ ἠθεῖε οἶμαι κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ η γεγονέναι , ὥσπερ | ||
τὸν πρότερος προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος : τίφθ ' οὕτως ἠθεῖε κορύσσεαι ; ἦ τιν ' ἑταίρων ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον |
γᾶν θέντες ὄναιντο βίου . Ὕστατα δὴ τάδ ' ἔειπε φίλαν ποτὶ ματέρα Γοργὼ δακρυόεσσα δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ | ||
τὸν ὕμνον ἀποτίσωμεν προσφιλῶς τε καὶ κεχαρισμένως τῷ ἐγκωμιαζομένῳ . φίλαν ἐς χάριν : εἰς χάριν , φησὶ , τοῦ |
! ! ] ? . οθ [ ! ! ] βλεπτέον ὀρθῶς | ο ? | | σιλο | [ | ||
ἐστιν τῷ νομοθέτῃ θεατέον , καὶ πρὸς δύο ταῦτα δὴ βλεπτέον , πρός τε ἀδικίαν καὶ βλάβην , καὶ τὸ |
, καὶ σκευασία μὴ μί ' ᾖ τῆς μουσικῆς . χαίροις , Ὑψιπύλη φίλη . τοὺς ἐμοὺς πλέκω κορύμβους . | ||
βροτοβάμων : τῇ σύριγγι , ὦ Πάν , τὴν ψυχὴν χαίροις . βροτοβάμονα δὲ εἴρηκε τὸν Πᾶνα ὡς πετροβάτην ἀπὸ |
ἅδοι ἀμφοτέροιϊν . ὄφρα μὲν ὕμιν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε , τόφρ ' οὔ τις | ||
καὶ Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδεω , παρεὸν αὐτῷ ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστῆσαι ἐς τὴν Ἀσίην , οὐκ ἠθέλησε , μὴ δειλίῃ |
καιρὸς κατιέναι , σχολῇ καὶ βάδην μόγις ποτὲ κατέρχεται . Μηκέτι χαλέπαινε , ὦ Χάρων : πλησίον γὰρ αὐτὸς οὗτος | ||
δέδωκα τῇ παιδὶ διδόναι αὐτῷ , καὶ εἶπον αὐτῷ ὅτι Μηκέτι προσδόκα φαγεῖν ἐκ τῶν ἐμῶν ἄρτων , ὅτι ἀπηλλοτρίωσαί |
ταγηνίαις : τεμάχη δ ' ἄνωθεν αὐτόματα πεπνιγμένα εἰς τὸ στόμ ' ᾄττει , τὰ δὲ παρ ' αὐτὼ τὼ | ||
ἀνάγκης δεῖ γελᾶν , ἵνα θεωρῶς ' οἱ παρόντες τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ |
ἀοσσητήρ τε κασίγνητός τε τέτυκται , οὐδ ' ἂν ἐγὼ Κόλχοισιν ὑπείξαιμι πτολεμίζων ἀντιβίην , ὅτε μή με διὲξ εἰῶσι | ||
δὲ δὴ Μινύαισι τοίην ἀνενείκατο φωνήν : Εἰ μὲν δὴ Κόλχοισιν ἀρηιφάτοισιν ἐσάντα μαρναμένοις ἐπιθεῖσθον , ἀποφθίσειν μένος ἀνδρῶν ἔλπεσθ |
ἐπειδὴ οὐδέποτε ἡ δοτικὴ τῶν ἑνικῶν ἐπ ' ὀνομάτων μονοσυλλάβων ἐκφωνεῖ τὸ ι , οἷον τῷ Γρᾷ , τῇ γῇ | ||
ὄνομα : πρόσκειται μονοσυλλάβων διὰ τὸ Λητοῖ , τοῦτο γὰρ ἐκφωνεῖ τὸ ι , ἀλλ ' οὐκ ἔστι μονοσύλλαβον . |
' ἐπὶ νῆα καὶ ἠιόνας βαρυδούπους καγχαλόωντες ἔνεικαν ὁμῶς σφετέροισι βελέμνοις . Καί ῥά οἱ ἀμφεμάσαντο δέμας καὶ ἀμείλιχον ἕλκος | ||
. Κατάβηθι , Κύπρι , θᾶττον σὺν Ἔρωτι , σὺν βελέμνοις νεκύων κάτω πρὸς αὐλάς , ἵν ' ἀπαλλαγῶ φαρέτρης |
καρπίσασθαι Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Λυσίδημον . καὶ τὸ ῥῆμα καρπεύειν : λέγει γοῦν ἐν τῷ πρὸς Θασίους εὐθὺς δὲ | ||
τῷ περὶ τῶν Εὐβ . δωρεῶν . . εὐθὺϲ δὲ καρπεύειν ἀγαθὴν καὶ πλείϲτην χώραν . , . παρακαταβολὴ καὶ |
μὲν κάθηνται χαμαί , ὃ δ ' ἐπὶ κλίνης χρυσόποδος κατάκειται . καὶ ὑπερμεθυσθέντες ἀπέρχονται . τὰ δὲ πλεῖστα ὁ | ||
, ἵν ' ᾖ ὁ λόγος : εἰ τῇ ἀρετῇ κατάκειται πάντα τρόπον , ἔν τε τῷ πονεῖν αὐτὸν τῷ |
παρμέμβλωκε καὶ αὐτοῦ κῆρας ἀμύνει : καὶ νῦν ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι . ἀλλ ' ἤτοι νίκη μὲν ἀρηϊφίλου Μενελάου : | ||
ἐπ ' ἀμφοτέροισι τανύσσῃ λαοῖς : ἦ γὰρ ἔμελλεν Ἀλέξανδρος θανέεσθαι χερσὶ Φιλοκτήταο πονεύμενος ἀμφ ' ἀλόχοιο . Τοὺς δ |
ταύτης ἐξελεῖν τὸν Πελίαν καὶ παραδοῦναι τῷ ἐμῷ πατρί . Σύναπτε δὲ τὸ κομίζων πρὸς τὸ τιμάν : τὸ δὲ | ||
σύνταξις Ἀττική . . φαίνεσθον : Δοκεῖτε . πάνυ : Σύναπτε τοῦτο πρὸς τὸ εὖ . . 〚 πλὴν ἓν |
νίκης εἰς τὸ λοιπὸν καὶ τὴν Αἴτνην ἵπποις καὶ στεφάνοις εὔδοξον καὶ σὺν θαλίαις καὶ κώμοις ἡδέσιν ὀνομαστὴν ἀποδεικνύειν . | ||
ἀλλὰ τὸ βάρβαρόν σε ἔχειν γυναῖκα αἰσχύνην παρέσχεν : οὐκ εὔδοξον : οἷον : ἀδοξίαν ἡγοῦ τὸ μέχρι γήρως βαρβάρῳ |
ὅτι , εἰ μὴ πάνυ θαρσεῖ ὁ ῥήτωρ ὡς οὐκ ἀποκρινεῖταί τις εἰ μὴ ὃ βούλεται , οὐ χρῆται τῷ | ||
παρ ' ὑμῖν πεποιήκαμεν τὰς συνθήκας ” ; καὶ ὃς ἀποκρινεῖταί σοι , ὡς ὡμολόγησας τὴν θάλατταν ἐκπιεῖν . στραφεὶς |
ποτὲ Ἀγαμέμνονος παῖ , νῦν ἐκεῖν ' ἔξεστί σοι παρόντι λεύσσειν ὧν πρόθυμος ἦσθ ' ἀεί . Τὸ γὰρ παλαιὸν | ||
τὸν βάρβαρον ἐξολέσειεν . οὐ γὰρ ἔτ ' ἀθανάταν φλόγα λεύσσειν ἐστὶν ἐμοὶ φίλον , ὡς ἐκρεμάσθην λαιμότμητ ' ἄχη |
, φοβερόν . ἀποτροπὴν τελεῖν ] ἀποδίωξιν πληροῦν . . φθιτοῖς ] νεκροῖς . πρευμενῶς ] συμπαθῶς . . τἄμπαλιν | ||
ἐκύρωσε ] πρώην . φάτις ] ὁ λόγος . . φθιτοῖς ] τῷ Δαρείῳ δηλονότι . . ἥξω λαβοῦσα ] |
ἀνάγνωθι ἃ λέγει ἡ Θέτις . Ὠκύμορος δή μοι τέκος ἔσσεαι , οἷ ' ἀγορεύεις : αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα | ||
φασιν ἐπιπλήξαντα εἰπεῖν : ὠκύμορος δή μοι , τέκος , ἔσσεαι , οἷ ' ἀγορεύεις . καὶ δὴ καὶ ἐγένετο |
πὰν φόρτιον [ ] δ ! ! [ δ ' ὄττι μάλιστασάλ [ καὶ κύματι πλάγεισαν [ ὄμβρωι μάχεσθαι ! | ||
δε [ καὶ ] σὺ τοῦτ ' , ἀλλ ' ὄττι τάχιστα [ παρθένοις ] ? [ ] ἄππεμπε [ |
περ ἐφανδάνει Ὑψιπυλείῃ , πέμπωμεν ξείνοισιν , ἐπεὶ καὶ ἄρειον ὀπάσσαι : ὔμμι γε μὴν τίς μῆτις ἐπαυρέσθαι βιότοιο , | ||
ἀκˈμὰν ποδῶν . τὸ μὲν ἐμόν , Πηλέϊ γέρας θεόμορον ὀπάσσαι γάμου Αἰακίδᾳ , ὅν τ ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ |
πᾶσιν ὀρίνθη θυμός , ἐκίνηθεν δὲ φάλαγγες ἐλπόμενοι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα μηνιθμὸν μὲν ἀπορρῖψαι , φιλότητα δ ' ἑλέσθαι | ||
αἴτιός ἐστιν ἥρως Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων οὕνεκ ' ἀπητίμησε ποδώκεα Πηλεΐωνα , ἡμέας γ ' οὔ πως ἔστι μεθιέμεναι |
ἥξω : ἡ δὲ σύνταξις τοιαύτη : ἔπειτα ἥξω καὶ ἐπάξω δωρήματα γῇ τε καὶ ἕνεκα τῶν φθιτῶν ἤγουν τῶν | ||
ἐγὼ δὲ σοῦ ταῦτα οὐκ ὀλίγον . ἔτι δέ σε ἐπάξω βεβαιότερον , εἰ βούλει . Ὅμηρος γὰρ περὶ μὲν |
τοιόσδε : ” ᾄσωμεν τῷ κυρίῳ , ἐνδόξως γὰρ | δεδόξασται : ἵππον καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰς θάλασσαν ” : | ||
πάλιν τὴν φύσιν , ἄλλων τὴν τύχην . ἢ οὐχὶ δεδόξασται παρὰ τοῖς ἀνθρώποις καὶ ταῦτα ; καὶ γὰρ εἴ |
[ χαῖρε ! ! [ εἶδον [ ] ! [ γουνοῦμαι [ νέον τ ? [ ὦ παῖ κ ? | ||
οὐδὲ μεθίει : καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : γουνοῦμαι ς ' Ἀχιλεῦ : σὺ δέ μ ' αἴδεο |
[ ! ! ] νιδου ? ? δ ' ἰότητι νεέσθω [ ὑμείων δ ' οὐ δεύεθ ? ' ὑποσχεσίην | ||
ἑξῆς . εἶτα τίς φησιν : ἀλλὰ καὶ τοίηπερ ἐοῦσα νεέσθω . τὰ δὲ μειράκια τὰ ὡς τὸν Μενέλαον παραγενόμενα |
τάχιστα : οὐ γάρ οἱ τῇδ ' αἶσα φίλων ἀπονόσφιν ὀλέσθαι , ἀλλ ' ἔτι οἱ μοῖρ ' ἐστὶ φίλους | ||
, ἐπεὶ καὶ ἐπισχέμεν ἔμπης λώιον ἢ κακὸν οἶτον ἀφειδήσαντας ὀλέσθαι . κούρη τις μεγάροισιν ἐνιτρέφετ ' Αἰήταο , τὴν |
, ἄγχι δέ τοι νύξ αὖλιν ἄγει , κοίτου δὲ λιλαίεαι ἔργον ἀνύσσας , τῆμος δὴ ποταμοῖο πολυρραγέος κατὰ δίνας | ||
καὶ κῆρ ' ἀίδηλον δώσω , ἐπεί νύ μοι ἄντα λιλαίεαι ἰσοφαρίζειν : καί κεν ἀναπνεύσουσιν ὅσοι σέθεν εἵνεκα λυγρῷ |
Ἀλλ ' ἀπ ' Ἀχαιῶν ἔρρε καὶ ἐν φθιμένοισιν ἐπεσβολίας ἀγόρευε . Ὣς ἔφατ ' Αἰακίδαο θρασύφρονος ἄτρομος υἱός . | ||
μῦθον ἄκουσεν , ἀγχοῦ δ ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευε : “ Τηλέμαχός τοι , ξεῖνε , διδοῖ τάδε |
, δεῖπνον δὲ τὸ μεσημβρινόν , ὃ ἡμεῖς ἄριστον , δόρπον δὲ τὸ ἑσπερινόν . μήποτε δὲ καὶ συνωνυμεῖ τὸ | ||
, ὅς θ ' ἱκέτῃσιν ἅμ ' αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ : δόρπον δὲ ξείνῳ ταμίη δότω ἔνδον ἐόντων . ” αὐτὰρ |
, τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ καδεμόνα . ” Δέρμα καὶ ὀργυιαῖα κέρα βοὸς ἐκ | ||
εἰ γὰρ σύ ἱν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραϊ διαπˈλέκοις εὐδαίμον ' ἐόντα , παίδων δὲ παῖδες ἔχοιεν |
δόμους : φρούρει δέ μοι μή ς ' αἰθαλώσηι πολύκαπνον στέγος πέπλους . θύσεις γὰρ οἷα χρή σε δαίμοσιν θύη | ||
. ἀλλ ' ἄγε , Πέρσαι , τόδ ' ἐνεζόμενοι στέγος ἀρχαῖον , φροντίδα κεδνὴν καὶ βαθύβουλον θώμεθα , χρεία |
βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ ὕβρις πολλῶν ἐξ ἀγαθῶν ἐς κακότητ ' ἔβαλεν . Δισσαί τοι πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν | ||
ὃς ποταμὸν διαβῇ ⌊ κακότητι δέ ⌋ : ἄλλοι γράφουσι κακότητ ' ἴδε οἱονεὶ κακότητα εἶδεν , ἀντὶ τοῦ ἐκακώθη |
' αἶνον βασιλεῦσιν ἐρέω φρονέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων | ||
ἡ δὲ μάλ ' ἀσφαλέως θέεν ἔμπεδον : οὐδέ κεν ἴρηξ κίρκος ὁμαρτήσειεν , ἐλαφρότατος πετεηνῶν : ὣς ἡ ῥίμφα |
κράτιστε ἐφήβων † , κρέσσων Νιρῆος καὶ Θέτιδος παϊδός . ἄμμες δὴ αὖθ ' ὑμῖν τοῦτον θαλαμήϊον ὕμνον ξυνὸν ἐπ | ||
δὲ σὺν τῷ σ ἄμμες ἡμεῖς : “ τὸ μὲν ἄμμες ἐΐσκομεν . ” τὸ δὲ ἄμμι ἡμῖν . ἁμαρτῇ |
ἡμέτερον δὲ λέχος θαλάμοις ἔνι κουριδίοισιν πορσανέεις , οὐδ ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο , πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι | ||
κήομεν : ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ ' εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ , δώῃ δ ' ἑτέροισί γε νίκην . |
; στρατὸν μὲν τοσοῦτον : πῶς δὲ οὐχὶ πέπληγμαι καὶ κόπτομαι καὶ θρηνῶν τοσοῦτον στρατὸν ὀλέσας ; . . εἰ | ||
. δυσπόλεμον ] κακωθὲν πολέμῳ καὶ δυστυχῆσαν . πέπληγμαι ] κόπτομαι , θρηνῶ ὀλέσας τοσοῦτον στρατόν . τὰ Περσᾶν ] |
γενήσεται εἰς ἀπαρέμφατον κατὰ τὸ διηγηματικόν , πέμψαι ἐπ ' Ἀτρείδῃ Ἀγαμέμνονι οὖλον ὄνειρον . . Ἀπὸ δὴ τοῦ τοιούτου | ||
ἀέξει : τοὔνεκα μείλιχος ἔσσο . Καὶ Ἀργείοισιν ἔνισπε , Ἀτρείδῃ δὲ μάλιστ ' Ἀγαμέμνονι : εἴ γέ τι θυμῷ |
ἀπορία τελέθει , τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος . Ὥρα πότˈνια , κάρυξ Ἀφˈροδίτας ἀμβροσιᾶν φιλοτάτων , ἅ τε παρθενηΐοις | ||
ἔνθα κελαινώπεσσι Κόλχοισιν βίαν μεῖξαν Αἰήτᾳ παρ ' αὐτῷ . πότˈνια δ ' ὀξυτάτων βελέων ποικίλαν ἴϋγγα τετˈράκˈναμον Οὐλυμπόθεν ἐν |
ἄκρατος : ἐξ οὗ καὶ κρατήρ , ἀφ ' οὗ κιρνᾶται ὁ οἶνος , . , . , . Ἀκρήβης | ||
κατὰ κρᾶσιν βοῦς , τὸ γὰρ α καὶ ο οὐ κιρνᾶται εἰς τὴν ου , ἀλλ ' εἰς † τὴν |
ἐστέγασαν , ἐπύκνωσαν . Σκιάσαντες : σκεπάσαντες . Οἶστρος ποτὶ μῶλον : διὰ τὸ μὴ ὅλος εἶναι πόλεμον . ἐπώρορεν | ||
χάλκεος Ἄρης . καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος : αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα , |
αὐτήν : λαμβάνομαι τὸ στόμα , κλείω κατέχω : γράφεται ἐστάλην : οὐ καταλείψω τὸ τέμενος τῆς θεοῦ , εἰ | ||
ὑψόροφα μέλαθρα καὶ γεραιὰ δέμνι ' ἀμφὶ βάκτροις ἔρεισμα θέμενος ἐστάλην ἰηλέμων γέρων ἀοιδὸς ὥστε πολιὸς ὄρνις , ἔπεα μόνον |
ὦ παῖ ; Παῖδα σήν , ἐμὴν δ ' ὁρᾶν ὅμαιμον : αὐδῇ δ ' αὐτίκ ' ἔξεστιν μαθεῖν . | ||
φεύγειν τοῦδ ' ὑπερδικεῖς ὅρα : τὸ μητρὸς αἷμ ' ὅμαιμον ἐκχέας πέδοι ἔπειτ ' ἐν Ἄργει δώματ ' οἰκήσει |
τέρπεο τῷδ ' ἐνὶ οἴκῳ παισί τε καὶ λαοῖσι καὶ Ἀλκινόῳ βασιλῆϊ . ” ὣς εἰπὼν ὑπὲρ οὐδὸν ἐβήσετο δῖος | ||
, ἑὸς πόσις ἄμμιν ἀγέσθω . Ὣς ἔφατ ' : Ἀλκινόῳ δὲ περὶ φρένας ἤλυθε μῦθος : Καί ῥ ' |
, οὐδ ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται ἔνδοθεν , οἷα ψιθύρων παλάμαις ἕπετ ' αἰεὶ βροτῷ . ἄμαχον κακὸν ἀμφοτέροις διᾱβολιᾶν | ||
μέτρον ἁμέρας . Ἄνθος τόδε σοι βυθίων πετρῶν πολύτρητον ἁλὸς παλάμαις φέρω σμήνεσσι πανείκελον † α δων † ἅτε κηρὸν |
μακρὴν ἧστο κάτω ὁρόων , ποτιδέγμενος εἴ τί μιν εἴποι ἰφθίμη παράκοιτις , ἐπεὶ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν . ἡ δ ' | ||
οἱ ἔριφοι , καὶ ἡ αἲξ ἀπὸ τούτου ὠνομασμένη . ἰφθίμη ἀγαθή . ἔστι δὲ καὶ ὄνομα κύριον Ἰφθίμη , |
κοῦραι Διός , εἴ ποτ ' Ὀδυσσεὺς ὔμμ ' ἐπὶ μηρί ' ἔκηε , καλύψας πίονι δημῷ , ἀρνῶν ἠδ | ||
εὖθ ' οἱ σπλάγχνα πάσαντο , θεῷ δ ' ἐπὶ μηρί ' ἔκηαν , οἱ δ ' ἰθὺς κατάγοντο ἰδ |
ς ἐμῆς ταύτης μέλει [ ] εἴπηι φλήναφον . [ δέσποιν ] ' Ἀθηνᾶ , σῶιζέ με [ ἀκριβῶς ] | ||
ν ἡλίκη ει [ ] λομαι ? εἶναι [ ] δέσποιν ' οἰκίας . ὦ Ἡράκλεις [ ] Σιμίας ἀπίωμεν |
ὅς ῥ ' ἐφύλασσεν Ἕκτορ ' , ἀτὰρ Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα , ὅς οἱ ἐϋστρεφέα νευρὴν ἐν ἀμύμονι τόξῳ | ||
. οἴχετ ' ἀνὴρ ὤριστος , ἐμοὶ δὲ μέγ ' εὖχος ἔδωκε Ζεὺς Κρονίδης : ἀλλ ' ἰθὺς ἐλαύνετε μώνυχας |
ἀνατείνας δὲ τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν “ εἰ γὰρ ἴδοιμι ” φησίν , “ ὦ Ζεῦ καὶ Ἥλιε , | ||
τῶν ἑαυτοῦ : καὶ νὴ τὴν Ἀθηνᾶν , ὁπότε Νέρωνα ἴδοιμι ἀσχημονοῦντα , δάκρυά μοι ἐξέπιπτεν ἐνθυμουμένῳ τὸν Κλαύδιον , |
. . . . ψ : τὸ δὲ ταῦτά γε λεῦσσε , πάτερ φίλε μεταλαβὼν Αἰσχύλος ἔφη τὸ τάδε μὲν | ||
αὑτοῦ ποιήματι περὶ τῆς ἐλπίδος αἰνισσόμενος τὰ τοιαῦτα λέγει : λεῦσσε . . . συνιστάμενον , ἐπεὶ καὶ ὁ ἐλπίζων |
ὡρονόμου μὲν ὕπερ Φαίνων , Φαέθων δέ τε δύνων ὁπλοτέροισι κασιγνήτοις θάνατον τελέουσιν , πρὸς δ ' ἔτι γεινομένοισι χρόνους | ||
ὁ Μελάνιππος ἀνεψιὸς Ἕκτορος , καὶ ὅμως ἐν τοῖς λεγομένοις κασιγνήτοις ἠρίθμηται . καστορνῦσα κατὰ συγκοπὴν ἀντὶ τοῦ καταστορνῦσα . |
ὡς δυνατὸν φυλαττομένους χρὴ προάγειν σαφηνείας φροντίζοντας . ἢ οὐ συνάψεις μὲν οὐδ ' ἀντεξετάσεις , ἰδίᾳ δὲ ἐπαινέσεις πρότερον | ||
] Βοηθὸς ὑπάρχοι . Ὀρθωτὴρ πέλοι ] * Εἰ μὲν συνάψεις τὸ ὀρθωτὴρ πρὸς τὸ ὧν ἔραται , οὕτως ἐρεῖς |
ἐπιτατικοῦ α καὶ † οὐκαλέγω , καὶ ἐπὶ κυρίου : Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ . ἀλέγω , ἀλεγίζω παράγωγον , | ||
λόγῳ τῶν μετοχικῶν διὰ τοῦ ντ κλίνονται καὶ τὸ Γ Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ : καὶ τὸ Εὐάγων Εὐάγοντος ὡς |
ἡμιόνοισι καὶ ἵπποις ὠκυπόδεσσι ] , νῆα πολυκλήιδα θοὴν εἰς οἴνοπα πόντον εἰρύμεναι : παῦροι δέ τ ' ἀληθέα κικλήσκουσιν | ||
δώματ ' ἔχουσαι , ἐξ οὗ ναυκληρεῖ Διόνυσος ἐπ ' οἴνοπα πόντον , ὅσς ' ἀγάθ ' ἀνθρώποις δεῦρ ' |
κτεῖν ' , ὡς ἐν Ἄργει φόνια λουτρά ς ' ἀμμένει . οὐχ ἕλξετ ' αὐτόν , δμῶες , ἐκποδὼν | ||
καταστένω , τέκνον ; οὔκουν θρασεῖά γ ' αὐτὸν ἐλπὶς ἀμμένει . ὦ πᾶσιν ἀνθρώποισιν ἔχθιστοι βροτῶν Σπάρτης ἔνοικοι , |
δαΐδας : τοὶ δὲ τρείουσιν ἰδόντες ἔλλοπες , οὐδὲ μένουσιν ἑλισσομένην ἀμαρυγήν : ὣς καὶ θῆρες ἄνακτες ἐπιμύουσιν ὀπωπάς . | ||
Νεῖλός σε . ἀντίστροφον ] τὴν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ἑλισσομένην , ὅ ἐστιν ἀμφιέλισσαν . βροτιοσα ροσαται ] ἡ |
καὶ μακάρων θεῶν φρένας ἀθανάτων : τοίη γὰρ μεγάθυμος ἐπίσκοπος ὀβριμοπάτρη Παλλὰς Ἀθηναίη χεῖρας ὕπερθεν ἔχει : αὐτοὶ δὲ φθείρειν | ||
, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν ἡρώων , οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη . Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετ ' ἄρ ' |
, ὁ δέ μ ' αὐτίκ ' ἀμειβόμενος προσέειπε : διογενὲς Λαερτιάδη , πολυμήχαν ' Ὀδυσσεῦ , οὔτ ' ἐμέ | ||
, αἶψα δ ' Ὀδυσσῆα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα : “ διογενὲς Λαερτιάδη , πολυμήχαν ' Ὀδυσσεῦ , κεῖνος δὴ αὖτ |
ἔστη , καί ῥ ' ὀλοὸν γελάσας τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσι , κυνῶν βόσις ἠδ | ||
, ἐκ δ ' ἦλθε κλισίης καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπε : τίφθ ' οὕτω κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν οἶοι |
τ ' ἰνδάλλεται | ὀφθαλμοῖσιν ὧς ἄρα καρπαλίμως κούρη Διὸς ἀίξασα θῆκεν ἐπ ' ἀξείνοιο πόδας Θυνηίδος ἀκτῆς . Οἱ | ||
χαῖρεν δὲ κλῃδόνι δῖος Ὀδυσσεύς . . Ἥρη δ ' ἀίξασα λίπεν ῥίον Οὐλύμποιο , Πιερίην δ ' ἐπιβᾶσα καὶ |
, κοὔποτ ' αὖθις , ἀλλά μ ' ὁ παγκοίτας Ἅιδας ζῶσαν ἄγει τὰν Ἀχέροντος ἀκτάν , οὔθ ' ὑμεναίων | ||
ξυνωιδοὶ κακοῖς , ἴτ ' ὦ ξυναλγηδόνες , χορὸν τὸν Ἅιδας σέβει : διὰ παρῆιδος ὄνυχι λευκᾶς αἱματοῦτε χρῶτα φόνιον |
χαίρετ ' : ἐγὼ δ ' ὔμμιν καὶ ἐς ὕστερον ἅδιον ᾀσῶ . πλῆρές τοι μέλιτος τὸ καλὸν στόμα , | ||
χιμάρω δὲ καλὸν κρέας , ἔστε κ ' ἀμέλξῃς . ἅδιον , ὦ ποιμήν , τὸ τεὸν μέλος ἢ τὸ |
γλαῦκός τις ἐν πόντῳ γαλεοὺς σῖτον ὀψοφάγων καὶ λίχνων ἀνδρῶν ἀγάπημα φέρων κατὰ τῶν ὤμων . τίνα τῷδ ' ἐνέπω | ||
γ ' ἁλούς , σῖτον ὀψοφάγων . καὶ λίχνων ἀνδρῶν ἀγάπημα φέρων κατ ' ὤμων . τίνα τῷδ ' ἐνέπω |
ἰοχεαίρης , ὅτι παῖς Ἱππολύτης στέμμα Κυθήρης φορέων ἐν κροτάφοις ἀμφιπολεύει . Μὰ τοὺς Ἔρωτας νῦν ἀριθμὸν γὰρ μέγαν χρεὼν | ||
προφῆτίν φασιν εἰπεῖν : ὄλβιος οὗτος ἀνὴρ ὃς ἐμὸν δόμον ἀμφιπολεύει , Ἡσίοδος Μούσῃσι τετιμένος ἀθανάτῃσιν : τοῦ δ ' |
ἀντομένην Ἥρην ἕθεν εἰσορόωσα , καί μιν ἔπειτ ' ἀγανοῖσι προσέννεπεν ἥγ ' ἐπέεσσιν : “ Πότνα θεά , οὔ | ||
δὲ θεῶν καὶ νεῖκος ἰδὼν καὶ παῖδα καλέσσας τοῖον ὑφεδρήσσοντα προσέννεπεν Ἑρμάωνα : εἴ τινά που Ξάνθοιο παρ ' Ἰδαίοιο |
Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ δόρυ | ||
ἐν δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη |
ἐξειληφέναι τὸ ὧδε τοπικῶς : ἑξῆς γὰρ γράφει κεῖσε γὰρ ἔβρισαν . ἔστι δὲ ἀντὶ τοῦ οὕτω . . κεῖσε | ||
. ] καὶ Ἀριστοφάνης ἠθέτει . . . ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη ὅτι Ζηνόδοτος γράφει |
τιθύμαλλον καὶ σφάκον , πρὸς αὐτῷ ἀσφάραγον κύτισόν τε , νάπαισι δ ' ἀνθέρικος ἐνηβᾷ καὶ φλόμον ἄφθονον , ὥστε | ||
φέρει τιθύμαλλον καὶ σφάκον πρὸς αὐτῷ ἀσφάραγον κύτισόν τε : νάπαισι δ ' ἀνθέρικος ἐνηβᾷ : καὶ φλόμον ἄφθονον ὥστε |
εἰ δοίης γέ μοι τοὺς Φασιανοὺς οὓς τρέφει Λεωγόρας . ἴθ ' , ἀντιβολῶ ς ' , ὦ φίλτατ ' | ||
' ἔασον κἀποκλαύσασθαι κακά . Ἴθ ' , ὦναξ , ἴθ ' , ὦ γονῇ γενναῖε : χερσί τἂν θιγὼν |
καὶ φιλότητας καὶ βουλάς , ἁλίης τε πολύτροπα δήνεα τέχνης κερδαλέης , ὅσα φῶτες ἐπ ' ἰχθύσι μητίσαντο ἀφράστοις : | ||
μνιαροῖσιν ἐπὶ πλαταμῶσι νοήσας καρκίνον αἰνήσει καὶ ἀγάσσεται εἵνεκα τέχνης κερδαλέης : καὶ τῷ γὰρ ἐπιφροσύνην πόρε δαίμων ὄστρεα φέρβεσθαι |
ἐπὶ νυμφείοις πώ μέ τις ὕμνος ὕμνησεν , ἀλλ ' Ἀχέροντι νυμφεύσω . Οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχους ' ἐς | ||
, ὥσπερ οἱ ἀγαθοὶ ὑμνούμενοι λάμπουσιν . κεῖνος ἀμφ ' Ἀχέροντι ναιετάων : ἐκεῖνος ὁ Καλλικλῆς , φησίν , εἰ |
ἡ Ἴλιος . ἀλλ ' εἰ καὶ ἐνταυθοῖ τὸν εἴ συναπτικὸν σύνδεσμον ἡ φράσις ἐπιζητεῖ , τὸ ἰωροί παρὰ Ἀττικοῖς | ||
εἶναι , τὸ ἕτερον ἀληθεύει . ἐπὶ τοῦ τοιούτου τὸ συναπτικὸν οὐ συστήσεται . ἐπεὶ ἅμα τῷ λέγειν ἡμέρα ἐστίν |
Ϙγʹ , ὧν τελευταῖος : ἥξω διαιρεῖν τοῦτο πρᾶγμ ' ἐτητύμως . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι | ||
ἔργον ἄτρυτον λῆμα ἄφιμος ἵππος γνώσῃ δὲ τέχνην τὴν ἐμὴν ἐτητύμως ἀψευδόμαντιν οὖσαν τὸν πλησσόμενον ἐμβριθῆ νοῦν ? – ˘ |
ἔπι πρῶτον Νηλήϊον ἐλθέμεν ἀνδρῶν , εἴ τινά οἱ σὺν μῆτιν ἀμύμονα τεκτήναιτο , ἥ τις ἀλεξίκακος πᾶσιν Δαναοῖσι γένοιτο | ||
τοκῆας τοὺς αὐτῆς , Γαῖάν τε καὶ Οὐρανὸν ἀστερόεντα , μῆτιν συμφράσσασθαι , ὅπως λελάθοιτο τεκοῦσα παῖδα φίλον , τείσαιτο |
εἶχεν ἄρξασθαι τῶν σπονδῶν : ὡς ὅμοιον εἶναι τῷ : Ἥφαιστε , πρόμολ ' ὧδε , Θέτις νύ τι σεῖο | ||
κτῆμα ; Εἴρηκα . σφὼ δέ , ὦ Ἑρμῆ καὶ Ἥφαιστε , εἴ τι μὴ καλῶς εἰρῆσθαι δοκεῖ , διευθύνετε |
ἑξῆς : ἡ δὲ ἐπειρύσασα παρειὰς κύσε ποτισχομένη , καὶ ἀντομένη ἀγανοῖς μύθοις ἀμείβετο μειδιόωσα . ποτισχομένη : περιλαβοῦσα . | ||
φάτο , φώνησέν τε . , : ἡ δέ μοι ἀντομένη . , ἔπεα πτερόεντα προσηύδα , ἔπεα πτερόεντ ' |
πορεύεσθαι καὶ ὁρμᾷν : ἡ εἰς τὸ κίειν καὶ ἱέναι βόσιν ἔχουσα , τουτέστι τροφήν . . ΘΥΣΑΝΟΙ . Παρ | ||
λέξις * ἐπὶ τῶν μελισσῶν λέγεται παρὰ τὸ τιθέναι τὴν βόσιν . καὶ Ὅμηρος ἔνθα δ ' ἔπειτα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι |